دولت و ملت افغانستان، مدتي است قدرت و توانمندي آفريدگار انسان و جهان را به باد فراموشي سپرده و خيال مي کنند قدرتهاي پوشالي و بشري مي توانند تکيه گاه مطمئن و مناسبي براي آنان باشد!
در قرآن مجید آیه ای است بسیار دقیق و در عین حال بی اندازه مهجور و مظلوم! آفریدگار هستی در سوره شریفه اعراف و در آیه ۶۶ به نکته معنوی بسیار ظریف و لطیفی اشاره کرده و می گوید:” اگر اهل آبادی های روی زمین به آفریدگار انسان و جهان، ایمان آورده و تقوای الهی پیشه کنند، به طور قطع و حتمی، ما نیز دروازه های برکت را از زمین و آسمان بر روی آنها می گشائیم.” محتوای این آیه شریفه، علاوه بر آنکه از پشتوانه عقلی و نقلی و تعبدی برخوردار است؛ به دلیل آنکه قول باری تعالی است، تجربه فردی و جمعی بسیاری از اشخاص و اهل آبادی ها نیز بر آن گواهی داده، مهر تایید می گذارد. پیش از آنکه وارد هر گونه بحثی شویم، به نکته ظریفی باید توجه داده شود و آن اینکه در وادی ایمان و معنویت، حقایق و اسراری وجود دارد که کسی تا وارد آن وادی روشن و خدایی نشود، توان درک و فهم آن حقایق و رموز را ندارد. به گونه مثال اگر امثال این آیه شریفه را به کسانی عرضه کنیم که میانه ای با ایمان و معنویت و خدا ندارند، قطعا با انکار آنان مواجه خواهیم شد. هضم و درک این معانی برای آنهایی که صرفاً زمینی فکر می کنند، کار آسان و ممکنی نیست و این دسته از انسانها تا آیینه روح و جان خویش را در زلال جاری معرفت و معنویت، شست و شو ندهند و آن را برای تابش خورشید معنویت و حقیقت، آماده و قابل نسازند، محال است تا از چشمه سار اسرار و رموز، جرعه ای حتی در کام ناقابل آنان بچکانند. آری! هر چیزی، اهل خودش را دارد؛ ایمان اهل خودش را دارد و کفر اهل خودش را! حق اهل خود را دارد و باطل نیز پیروان خویش را و هر کدام از آنها نیز حد و مرزی مشخص برای خود شان دارند. انسان مومن و موحد، از ورود به وادی باطل و حشر و نشر با اهل آن، بیزار است و انسانهای منافق و کافر و مشرک نیز، تاب همنشینی با حق و پیروان آن را ندارند. با مقدمه بالا، باید گفت که در نبشته حاضر روی سخن با انسانهای موحد و اهل حق و اسلام است که کلام وحی در روح و فکر و ضمیر آنان، تاثیرگذار و کارساز است. در این نوشتار، مخاطب، دولت مردان و مردم کشور عزیز ما افغانستان است. مردم و دولت مردانی که همه مسلمان و موحد بوده و از پدران و مادران مسلمان و یکتاپرستی نیز به دنیا آمده اند. مردمی که معنی ایمان به خدا و روز واپسین را درک می کنند و به پیامبران الهی و کتابهای آسمانی، باور و ایمان دارند. اما با تمام این شایستگی ها و ارزشمندی ها، روزگار دور و درازی است با استخوان سوز و طاقت فرساترین مشکلات اجتماعی- سیاسی، دست و پنجه نرم می کنند. به نظر می رسد عمده مشکل ما دولت و ملت افغانستان، سست و کم رنگ شدن رابطه ما با خداوند متعال و گزینه های معنوی است و به همین دلیل نیز توجه خویش را از مرکز و هسته قدرت و توانایی که ذات بی همتای خداوندی است، بر گرفته و به دولت و قدرتهایی تکیه می کنیم که آنان خود در کار و بار خویش، وامانده اند!. دولت و ملت افغانستان، مدتی است قدرت و توانمندی آفریدگار انسان و جهان را به باد فراموشی سپرده و خیال می کنند قدرتهای پوشالی و بشری می توانند تکیه گاه مطمئن و مناسبی برای آنان باشد! جای تاسف است که دولت و ملتی با سابقه چندین هزار ساله در دینداری و اسلام باوری، فتیله ایمان و اسلام آنان به حدی فروکش می کند که به یکبارگی، چشم بر کمکهای پنهان و آشکار پروردگار رحیم بسته و دست حاجت و نیازمندی به سوی قدرتهای واهی و طاغوتی زمان خویش، دراز می کنند!. به راستی آیا دولت و برخی از مردم کشور، بر این گمانند که بریدن از خدا و آویختن به دامن این و آن دولت و کشور، می تواند دردی از دردهای طاقت سوز آنان را دوا کرده و آنان را به ساحل امنیت و رفاه و آسایش رهنمون شوند؟! ما مردم افغانستان اعم از دولت مردان، سیاست مداران و مردم عادی، باید بنشینیم و به اصطلاح کلاه خویش را قاضی کنیم که در این چند سالی که از خدا بریدیم و دل به پیمانهای راهبردی و غیر راهبردی با این و آن قدرت استعماری و خارجی بستیم، آیا شاهد تغییری ولو کوچک و مثبتی در زمینه امنیت، اقتصاد، اخلاق، سیاست و … در کشور بوده ایم؟! کوتاه سخن، واقعیت آنست که تا از خدا بریده و دل به غیر او خوش داشته ایم، شب و روزِ خوب و خوش ندیده ایم و هر روز ما بد تر و اسفناک تر از دیروز بوده است و به قول مولانا: تلخ‌تر از فرقت تو هیچ نیست بی پناهت غیر پیچاپیچ نیست رخت ما هم رخت ما را راه‌زن جسم ما مر جان ما را جامه کن دست ما چون پای ما را می‌خورد بی امانِ تو کسی جان چون بَرَد ور بَرَد جان زین خطرهای عظیم برده باشد مایه ادبار و بیم زانک جان چون واصل جانان نبود تا ابد با خویش کور است و کبود! چون تو ندهی راه جان خود بُرده گیر جان که بی تو زنده باشد مرده گیر
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری-تحلیلی خبرگزاری صدای افغان(آوا) می باشد
پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): به چند نکته مهم توجه داشته باشید:
نکته اول آن که هیچ گاه برای خداوند رحمان، رحیم، غفار، سریع الرضا و …، تعیین و تکلیف نکنید که چه چیزی را بنویسید و کدام را ننویسد، چه بکند و چه نکند و …، بلکه التماس کنیم ما را همیشه مشمول رحمت واسعه خود بگرداند و نقض عهدها و گناهان ما را با هم ببخشد.
وقتی کسی می‌گوید: «این را بنویس و آن را ننویس»، معلوم میشود که خودش ترازو گذاشته که کدام گناه سنگین‌تر است! و حال که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند (مضمون): «سنگین‌ترین گناه آن است که صاحبش آن را کوچک بشمارد».
وظیفه ما پس از معرفت و ایمان، سعی در انجام واجبات و ترک محرمات، این است که از یک سو شکر قلبی، عملی و زبانی نعمات او را بنماییم و از سوی دیگر برای گناهان خویش استغفار و توبه (که با هم فرق دارند) بنماییم.
ملاحظه:
چگونه با خدا پیمان ببندیم
خداوند متعال در قرآن کریم فرمود: «ابتدا استغفار کنید، سپس توبه کنید»:
«وَاسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ» (هود، 90)
ترجمه: و از پروردگار خود آمرزش بخواهيد، سپس به درگاه او توبه كنيد كه پروردگار من مهربان و دوستدار [بندگان] است.
همین معنا نشان می‌دهد که «استغفار» با «توبه» متفاوت است.
“استغفار” یعنی طلب مغفرت – و “توبه” یعنی بازگشت. پس فرمود: ابتدا بخواهید آن چه در گذشته از معصیت انجام داده‌اید را خدا ببخشد و آثار سوء آن را بر شما بپوشاند، تا بتوانید برگردید و سپس برگردید.
نکته دوم آن که، ممکن است که انسان پس از گناهش، استغفار و توبه کند، اما پس از مدتی، توبه‌اش شکسته شده و دوباره مرتکب همان گناه شود. بله درست است که بسیار مذموم است، اما تا وقتی انسان سکرات مرگ را به چشم ندیده است، یعنی درب و راه بازگشت را باز گذاشته و فرموده که به هیچ وجهی از رحمت من ناامید نشو و برگرد که باز هم می‌پذیرم و جمیع گناهانت را یک جا می‌بخشم؛ اگر چه دیگر زیاده‌روی کردی و در حق خودت از حد گذشتی:
« قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ » (الزّمر، 53)
ترجمه – بگو: اى بندگان من كه در جنايت به خويش (به واسطه گناه) از حد گذشتيد، از رحمت خدا نوميد مگرديد، بىترديد خداوند همه گناهان را (به وسيله توبه هر چند شرك باشد) مىآمرزد، زيرا اوست آمرزنده و مهربان.
نکته سوم آن که گاهی انسان از استغفار و توبه خود نیز مغرور و متکبر میشود، که گناه آن، از گناه قبلی بیشتر است.
پس این گناه غرور و تکبر و عجب و …، سبب می‌گردد که تا کمی، فقط کمی، اتصال به ریسمان شل شود.
باید دقت شود که این حالت، ضمن آن که یک تهدید است و انسان مرتکب گناه شده، یک فرصت نیز هست. یعنی به او نشان می‌دهند که «تکبر نکن؛ خبری نیست، این همه در ذهن یا دلت یا رفتارت، برای خودت حساب مثبت باز نکن و متوجه باش که هنوز خیلی کار داری».
پس اگر فهمید و بازگشت، [اگر چه گناه کرده]، اما بالاتر هم می‌رود، مثل توپی که هر چه محکم‌تر به زمین بخورد، بالاتر می‌رود. اما چرا بالا می‌رود؟ چون حالا هم از تکرار و ارتکاب به گناهش استغفار و توبه میکند، و هم دیگر در این مورد غرور و تکبر نمی‌کند، و هم فهمیده که اگر لحظه‌ای و اندکی او را به خود رها کنند، دوباره به گناه باز می‌گردد. پس مراقبت میکند که مجدد دچار غفلت از خود و خدا و معصیت نگردد.
نکته چهارم این که: اما شیطان نمی گذارد، مرتب القا و وسوسه میکند که دیدی توبه شکستی، دیدی نقض عهد و پیمان کردی، دیدی که نتوانستی، دیدی که چه و چه کردی، پس دیگر امیدی به رحمت خدا و اصلاح خودت نداشته باش!
اما بنده‌ی آگاه، بصیر و مؤمن به خدا و معتقد به قیامت، به این وسوسه‌ها گوش نمی‌کند و می‌گوید: «اگر صد بار دیگر نیز پیمان بستم و شکستم، باز هم بر می‌گردم و استغفار و توبه و تجدید عهد میکنم؛ تو خودت به خاطر تکبرت سرپیچی کردی؛ و باز به خاطر غرورت، از رحمت خدا نومید شدی و توبه نکردی، حالا می‌خواهی مرا نیز ناامید کنی! خب تو قسم به اغفال من خوردی، اما من قسم نخورد‌ه‌ام که فریب تو را بخورم و نمی‌خورم».
پس هیچ‌گاه از رحمت خداوند سبحان ناامید نگردید که اگر همه گناهان را ببخشد، شرک و یأس از رحمت را وعده کرده که نمی‌بخشد. و اگر خدایی ناکرده باز هم مبتلا به گناه شدید، باز هم برگردید و استغفار و توبه کنید. منتهی این بار جدی‌تر، مصمم‌تر و با خلوص‌تر.
مرتبط:
*- آیا واقعاً خدا همه گناهان را می‌بخشد و آیا در آیات یا روایات چنین بیان شده است؟ چگونه توبه کنیم؟ چه دعایی بخوانیم؟ (22 دی 1392)
مشارکت و هم‌افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
با خدا و امام زمان (ع) عهد بسته بودم که گناهم را ترک کنم، اما شکستم، آیا می‌توانم از او بخواهم …
http://www.x-shobhe.com/shobhe/7203.html
عضویت در کانال «پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه)»
https://telegram.me/x_shobhe
نام و نام خانوادگی
ایمیل
نظر
کد امنیتی
ولایت ، امامت، غدیر
چگونه با خدا پیمان ببندیم
کربلا ، محرم ، عزاداری
غیبت ، قیام ، انتظار
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به «پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات – ایکس شبهه – x-shobhe» می باشد. استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
مجموعه سوالات اعتقادی – بخش پانزدهم…
مجموعه سوالات قرآنی – بخش پانزدهم
شکستن عهد-شکستن توبه
۱۳۸۷/۰۴/۰۳
–
۱۶۷۲۵ بازدید
نقل مطالب در مطبوعات و نشریات با ذکر منبع بلامانع است.
اداره تبلیغ نوین نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها
مولا حسین واعظ كاشفى در اخلاق محسنى مى نویسد: یكى از پادشاهان را پیش آمد دشوارى روى داد و با خدا عهد كرد كه اگر كار من به نیكى پایان پذیرد هر چه پول موجودى در خزینه داشتم به مستمندان و بینوایان مى دهم . خداوند بزودى خواسته او را برآورد. پادشاه تصمیم گرفت به پیمان خود وفا كند. خزینه دار را خواست . دستور داد موجودى را حساب كند. بعد از بررسى معلوم شد مقدار زیادى پول موجود است . امراء دولت گفتند این همه مال را به مستمندان نمى توان پرداخت زیرا مملكت از نظر مالى آشفته خواهد شد و اداره لشگر احتیاج به این پول دارد. شاه گفت من عهد كرده ام و خلاف آن نمى كنم .
گفتند علماء استدلال به ظاهر آیه (والعاملین علیها) مى كنند و مى گویند لشگریان خود كسانى هستند كه خراج جمع مى كنند و خود ایشان بنابر این آیه یك دسته از مستحقین مى باشند.
پادشاه از این سخن در اندیشه شد، پیوسته براى آشكار شدن تكلیف خود فكر مى كرد. روزى كنار غرفه اى نشسته بود، ژولیده اى شبیه دیوانگان از راه مى گذشت . پادشاه او را خواست و جریان پیمان را با او صحبت كرد كه علما لشگریان را جزء مستمندان مى دانند نظر تو چیست . گفت اگر شهریار در موقع انعقاد پیمان سپاهیان را از خاطر گذرانده باشند صحیح است و الا به آنها نمى توان داد. شاه گفت در موقع عهد فقط به یاد مستمندان و بیچارگان بودم . یكى از امراء گفت اى دیوانه مال بسیار است و سپاهیان هم بى برگ و نوایند. ژولیده روى از او برگردانید به شاه گفت با آن كسى كه پیمان بسته اى اگر دیگر كارى ندارى وفا نكن ولى چنانچه به او احتیاج دارى به عهد خویش وفا كن . پادشاه از این جمله چنان تحت تأثیر واقع شد كه اشك از دیدگان فرو ریخت و همان دم دستور داد اموال را بین فقرا تقسیم كنند.
چگونه با خدا پیمان ببندیم
وعده ها باید وفا كردن تمام ور نخواهى كرد، باشى سرد و خام
وعـده اهـل كـرم گنــج روان وعـــده نــااهــل شــــد رنــــج روان
در كلام خــود خـداونــد ودود امر فـرمــوده است اوفــوا بـالـعهود
گـر ندارى خوى ابلیسى بیا بـاش مـحــكم بــر سـر عـهــد وفــا1
1 – مثنوی معنوی
تبیان، دستیار هوشمند زندگی
پل های ارتباطی
بلوار کشاورز،خیابان نادری،نبش حجت دوست،پلاک 12
public@tebyan.com
02181200000
دسترسی سریع
محصولات و خدمات
اشتراک در خبرنامه
کلیه حقوق این سایت مربوط به موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان می‌باشد.
با سلام
من با خدا پیمانهایی بسته بودم اما اونا را به طور کامل و یا بعضیاشا اصلا نتو نستم انجام بدم آیا گناه کردم ؟
اگر باز هم نتونم به طور کامل انجام بدم چه کار باید بکنم
پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مركز
نخست لازم است در مورد شرایط و کیفیت عهد و پیمان با خدا چند نکته توضیح داده شود:
نکته اول :
عهد آن است که انسان با خداوند پیمان می بندد که کاری را انجام دهد یا ترک نماید . البته کاری را که عهد می کند انجام دهد ، باید یا عبادت باشد مثل نماز واجب و مستحب ، یا کاری باشد که انجام آن بهتر از ترکش باشد . پس اگر عهد ببندد که کار حرام یا مکروهی را انجام دهد ، یا کار واجب یا مستحبی را ترک کند ، عهد او صحیح نیست.
نکته دوم :
عهد کننده باید عاقل و بالغ باشد و به اختیار و قصد خود پیمان ببندد. در عهد همانند نذر باید صیغه خوانده شود و لازم نیست آن را به عربی بخوانند. باید بگوید : « عاهَدتُ الله » یا « علیّ عهدُالله» یا به فارسی بگوید : با خدای خود عهد می بندم که فلان کار را انجام دهم یا ترک کنم .
نکته سوم :
انسان در مورد کاری می تواند عهد و پیمان ببندد که انجام آن عقلا یا عادتا برایش ممکن باشد ، بنا بر این کسی که نمی تواند پیاده به کربلا برود ، اگر با خدا پیمان ببندد که پیاده کربلا برود ، عهد او صحیح نیست . (1)
پس اگر یکی از شرایط عهد یا عهد کننده در هنگام عهد کردن محقق نباشد ، عهد شرعی صورت نگرفته و وفای به آن لازم نیست . ولی اگر همه شرایط محقق بوده و عهد کننده بر اساس عهد و پیمان خویش همه یا بعضی از بخش های آن را انجام نداده باشد ، گناه کرده و باید کفاره بدهد . کفاره شکستن عهد آن است که شصت فقیر را سیر کند ( یا به یک فقیر غذای شصت وعده را بدهد ) ، یا دو ماه روزه بگیرد ( البته سی و یک روز آن باید پی در پی باشد )
بنا بر این اگر عهد و پیمان هایی را که با خدا بستی در هنگام عهد بستن همه شرایط ذکر شده موجود بوده آن را به طور کامل یا بعضی از آن را انجام ندادی! اولا: گناه کردی و مرتکب معصیت خدا شدی که لازم است از آن توبه کنی و استغفار نمایی و تصمیم جدی بگیری که دیگر عهد شکنی نکنی .یعنی در آینده توجه داشته باشی که یا عهد نکنی یا اگر عهد و نذر کردی ، پایبند به آن باشی . ثانیا: باید بابت جبران آن کفاره بدهی . در ضمن اگر این موارد نبوده است ،چیزی بر عهده شما نیست و گناه هم مرتکب نشده اید.
پی نوشت :
1. توضیح المسائل مراجع ، دفتر انتشارات اسلامی ، چاپ سوم ، ج 2 ، ص 552 و 553 .
با توجه به عدم امکان پاسخگویی در بخش نظرات لطفا سوالات خود را در سامانه «ارسال پرسش» یا بخش «پاسخگویی آنلاین» مطرح نمائید
چگونه با خدا پیمان ببندیم
درباره ما
کلیه حقوق متعلق به مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی می باشد ©
هدانا – سيري در معارف هدايت بخش اهل البيت عليهم السلام
فهرست این نوشتار:
در انعقاد عهد ، صرف نیت کافی نیست و ذکر صیغه لازم است؛ گرچه لازم نیست صیغه به عربی باشد.
در نوشتار قبل احکام قسم مطرح شد از اینجا کلیک کنید و مطالعه نمایید.
چگونه با خدا پیمان ببندیم
احکام نذر کردن و شکستن نذر را می توانید از اینجا کلیک کنید و مطالعه نمایید.
مطابق نظر آيت الله خامنه اي
تعریف: یعنی انسان با خدا عهد ببندد که کاری را انجام دهد یا ترک کند؛. مانند اینکه بگوید “باخدا عهد می‌بندم که نماز را اول وقت بخوانم” یا “بر من است عهد خداوند که نماز را اول وقت بخوانم”.
شرایط قسم به جز شرط پنجم، در عهد نیز لازم است مراعات شود.
عهد نیز مانند نذر می‌تواند مطلق باشد؛ مانند اینکه گفته شود “با خدا عهد می‌بندم که نمازم را اول وقت بخوانم” و می‌تواند معلق بر شرطی باشد؛ مانند: “اگر در امتحان موفق شدم، با خدا عهد می‌بندم که نمازم را اول وقت بخوانم”.
هر آنچه در بخش نذر بیان شد، در اینجا نیز جاری است.
مانند کسی است که یک روز از ماه رمضان را عمداً افطار کند؛ یعنی باید شصت روز روزه بگیرد یا شصت فقیر را غذا دهد.
تعریف: یعنی انسان به اسم خدا یا صفات مختص به آن، مانند “مقلب القلوب و الابصار” یا صفاتی که غالباً برای او به کار می‌رود و استعمالش ظهور در خدای متعال دارد (نه دیگران)، مانند خالق، رازق و رحیم، به هر زبانی که باشد، قسم بخورد کاری را انجام دهد یا ترک کند.
اگر لفظ استعمال شده ظهور در حق تعالی ندارد، اما شخص، منظورش ذات باری تعالی بوده، بنابر احتیاط واجب احکام قسم را دارد. مسئله
اگر قسم به غیر خداوند باشد، مانند اینکه قسم به پیامبر اکرم (ص)یا ائمه معصومین (ع)یا به قرآن کریم و امثال آن باشد، قسم محقق نمی‌شود.
۱. صیغه قسم که در بالا شرائط آن بیان شد. ۲. مقسم‌علیه(۴) در صورتی که قسم به انجام آن باشد، باید عمل واجب یا مستحب یا مباح باشد؛ چه رجحان در این عمل مباح باشد و چه نباشد و در صورتیکه قسم به ترک آن است، عمل حرام یا مکروه یا مباح باشد. بنابراین در قسم، مقسم‌علیه نباید امر مرجوحی باشد. مسئله در صورتی که مقسم‌علیه هنگام قسم امر راجحی باشد و بعد از آن مرجوح شود، قسم باطل میشود؛ هرچند دوباره بعد از انحلال قسم دارای رجحان شود. ۳. مقسم‌علیه مقدور باشد و مشقت فراوان یا ضرر قابل ملاحظه نداشته باشد. ۴. کسی که قسم می‌خورد، باید بالغ، عاقل، بااختیار و قصد باشد و نسبت به مقسم‌علیه محجور نباشد. ۵. اذن پدر در مورد قسم فرزند، و اذن شوهر در مورد قسم زن، لازم است.
هر آنچه در بخش شکستن نذر بیان شد، در قسم نیز جاری است.
حکم تخلف از قسم و عجز از آوردن آن، مانند نذر است.رساله آموزشی رهبری.
تذکر: سایر احکام عهد را در نوشتار نذر مطالعه کنید.
س. بنده عهد کردم که اگر گناهی را انجام دهم یکسال تمام روزه بگیرم با این بیان که بر زبانم جاری شده «خدایا عهد می کنم اگر یکبار دیگراین گناه را انجام دهم یکسال روزه بگیرم» حالا متاسفانه آن گناه را انجام دادم، آیا باید یکسال تمام روزه بگیرم؟یا راه دیگری هم وجود دارد؟
ج. عهد شرعی منعقد شده است و اگر با اختیار و توجه مرتکب آن گناه شده اید، باید یک سال روزه بگیرید.
منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی خامنه ای.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی
عصاره تمام دستورات دینی در حدیث امام سجاد علیه السلام
دعای عهد
نیت بد عهدی و پیمان شکنی
پایبندی خداوند به وعده ها در قرآن
پرسش : شرایط و احکام عهد چیست؟پاسخ : عمل کردن به «عهد» مانند نذر واجب است به شرط اینکه صیغه عهد را بخواند، مثلًا بگوید: «با خدا عهد کردم که فلان کار خیر را انجام دهم» امّا اگر صیغه نخواند، یا آن کار شرعاً مطلوب نباشد عهد او اعتبارى ندارد.
پرسش : چنانچه به عهد خود عمل نکند وظیفه اش چیست؟پاسخ : کسى که به عهد خود عمل نکند باید کفّاره بدهد و کفّاره عهد مانند کفاره نذر است، یعنى سیر کردن شصت فقیر، یا دوماه روزه پى در پى (یعنى سى و یک روز آن را پشت سر هم به جا آورد) یا آزاد کردن یک بنده؛ و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوع ندارد در میان دو چیز دیگر مخیّر است.
پرسش : کفاره عهد بنده دویست و چهل هزار تومان است. با توجه به اینکه از کار خود توبه کرده ام آیا می شود که مقداری به بنده تخفیف داده شود؟پاسخ : در صورتیکه واقعاً توانایی نداشته باشید می توانید به مساله 1402 رساله توضیح المسائل ما که در باب کفاره روزه است عمل کنید.
پرسش : اگر کسی عهد کند که کاری را نکند چند روز بعد برای همان عمل به عهد خود بیفزاید و اگر عهد را بشکند باید کفاره دو عهد را بدهد یا یک عهد؟پاسخ : یک کفاره کافی است.
پرسش : من نميدانم كه قبلا قسم خورده ام يا عهد كرده ام و الان آن را شكسته ام آيا بايد كفاره قسم را بدهم يا كفاره عهد؟پاسخ : کفاره قسم پرداخت نماید.
پرسش : آیا می توان کفاره شکستن عهد را به صورت پول نقد به کمیته امداد پرداخت نمود؟ مقدار این پول چقدر باید باشد؟پاسخ : نمی توانید آن را به کمیته امداد بدهید بلکه باید به کسانی بدهید که از آن نان تهیه می کنند و یا غذا تهیه کنید و به تعداد آن، به افراد نیازمند بدهید.
سؤال 1252 ـ آیا پدر و مادر مى توانند عهد یا نذر فرزند خود (مثلاً سه شب نماز شب خواندن در هفته) را بشکنند؟
جواب: نذر فرزند نیازى به اجازه پدر و مادر ندارد; مگر این که کار او مایه آزار پدر باشد، که در این صورت نذر او صحیح نیست. استفتائات آیت الله مکارم شیرازی.
تذکر: سایر احکام عهد را در نوشتار نذر مطالعه کنید.
مطابق نظر آيت الله سيستاني
مسأله ۲۶۸۴ ـ هرگاه با خدا عهد کند که اگر به حاجت شرعی خود برسد کاری را انجام دهد، بعد از آنکه حاجتش برآورده شد، باید آن کار را انجام دهد، و نیز اگر بدون آنکه حاجتی را ذکر کند، عهد کند که کاری را انجام دهد، آن عمل بر او واجب میشود.
مسأله ۲۶۸۵ ـ در عهد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود، مثلاً بگوید با خدا عهد کردم چنین کنم، و لازم نیست کاری را که عهد میکند انجام دهد شرعاً بهتر باشد، بلکه کافی است شرعاً از آن نهی نشده باشد، و در نظر عقلا رجحان داشته باشد، یا برای آن شخص مصلحتی دربرداشته باشد، و اگر بعد از عهد طوری شد که آن عمل مصلحتی نداشت یا شرعاً مرجوح شد، هرچند مکروه شده باشد لازم نیست به آن عمل کند.
چگونه با خدا پیمان ببندیم
مسأله ۲۶۸۶ ـ اگر به عهد خود عمل نکند، گناه کرده است و باید کفاره بدهد، یعنی: شصت فقیر را سیر کند، یا دو ماه پی‌درپی روزه بگیرد، یا یک بنده آزاد کند. رساله توضیح المسائل آیت الله سیستانی.
تذکر: سایر احکام عهد را در نوشتار نذر مطالعه کنید.
۴پرسش: کفاره عهد چقدر است؟ به چه صورت باید داده شود؟
پاسخ: میتوانید شصت فقیر را اطعام کنید و در اطعام کافی است که به هر فقیر ۷۵ گرم نان یا گندم بدهید.
منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی سیستانی.
احکام نذر و حکم عمل نکردن به آن
احكام قسم خوردن
حکم تقلب در امتحان چيست
حکم تسخیر جن و احضار روح و شیاطین چیست
حكم خريد اكانت بازي كلش اف كلنز
عرفان کیهانی چيست همراه با نظر مراجع
کلید: کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست شکستن عهد با خداX عهدX عهد با خداX عهد بستن با خداX كفارة نقض عهد اللهX کفاره عهدX کفاره عهد شکستنX کفاره عهد شکنیX کفاره قول کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست کفاره شکستن عهد با خدا چیست
– مدرس حوزه (فلسفه و کلام اسلامی) و بنیانگذار سایت هدانا؛
– تحصیل در محضر جمعی از مراجع عظام تقلید؛
– مشاور خانواده و مدرس مهارت های زندگی اسلامی
– هدانا برآیند فعالیتی گروهی با نظارت دقیق، برای معرفی مطالب خوب دینی به شماست، امیدواریم این توفیق را داشته باشیم به عنوان یک منبع به روز و قابل اعتماد دسترسی به معارف اهل البیت(علیهم السلام) را برای شما مخاطبان عزیز و گرامی در حوزه های مختلف معرفتی ساده و کاربردی تر کنیم.
مطلب قبلی:
فرق فقير و مسكين از جهت فقهي چيست
مطلب بعدی:
زکات فطره فرزند مرتد و کافر
شکست قسم و قول به عدم تکرار آیا در حکم عهد است
احکام نذر و عهد
سلام خسته نباشید بنده عهدی با خدا بستم و یادم نیست آن عهد رو خوانده ام یا نه فقط میدانم که جایی آن را یادداشت کرده ام اگر آن عهد را بشکنم مشکلی ندارد؟ بنده خیلی چیز ها را یادداشت میکنم و به زبان نمیاورم
سلام علیکم
نوشتن موجب کفاره نیست. اگر یادتان نیست تکلیفی به صورت شرعی بر عهده شما نیست.
وفقکم الله لکل الخیر
اگر یادم نیاید که صیغه یا عهد رو بر زبان آوردم چطور. باید کفاره بدهم؟
سلام علیکم
اگر یادتان نیست که بر زبان جاری کرده اید یا نه، کفاره ندارد.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام یک سوال داشتم من به خدا قول دادم که هیچ وقت بازی الکترونیکی انجام ندهم ولی الان پشیمان شده ام باید چه کار بکنم
سلام علیکم
اگر صیغه قسم یا عهد را نخوانده باشید نیاز به کفاره نیست. اما همواره دقت کنید برای هر کاری قرار نیست که قسم یا عهد ببندید!.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام وقت بخیر یک سوال داشتم : بنده با خدا عهد بستم که تا به آن هدفم نرسم هیچ تفریحی نکنم و فقط درس بخوانم ولی الان پشیمان هستم چون علاوه بر درس خواندنم وقت آزاد هم دارم و کاری برای انجام دادن ندارم و نمیتوانم تفریح کنم باید چکار کنم ؟
سلام علیکم
عهدهای غیر منطقی و خلاف عقل که مقدور شما هم نیست اعتبار ندارد. سعی کنید در امور خوب تفکر کنید ولازم نیست در هر چیزی سریع در قالب عهد با خدا ببرید یا به گونه ای ببرید که بار مسئولیت شرعی برای خود ایجاد نمایید.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام خوب هستید یک سوال داشتم :
ببینید میتونیم بگیم مثلا من نمازمو اول وقت و قوت قلب میخونم و از خدا در ازای اون چیزی بخوایم مثلا فلان مشکل رو برای من حا بکن
اینطور عهد درسته؟؟ ممنون از جوابگویی
سلام علیکم
می شود اینطور قصد کرد اما هتر این هست که از خدا بخواهید آنه مصلحت است را برای شما در این کار قرار بدهد.
عهد شرعی باید صیغه خوانده شود که در متن سایت توضیح داده شده است.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام
اگه یه نفر با خدا عهد ببنده ک اگه فلان دعام براورده شد چادر می پوشم و به قران قصم بخوره ولی بعدش پشیمون بشه و بگه بجای چادر پوشیدن عفافمو حفظ می کنم یعنی جایگزین کنه
حکمش چیه؟
سلام علیکم
شرعا کفاره واجب نیست اما کار درستی نیست. توصیه می کنیم سر عهد خود بمانید.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام.پسری برای من قسم خورد مکتوب اما عمل نکرد وفای به عهد پیمان نکرد هم من مجردم هم او قسم ازدواج خورد اما خواستگاری نیامد مشگلی هم نداشتیم دو طرف .من سه سال منتظرش بودم بخاطر قسم عهد پیمان بینمان من دوشیزه هستم و اونم پسر .دل من شکست خیلی. آیا من حقی بر گردن اون پسر دارم یا نه؟؟من هرگز حلالش نمیکنم پیش خدا شکایتش کردم چون سه سال از زندگیمو با وعده دروغ قسم دروغ تباه کرد آیا من گردن این آدم حق دارم یا نه چون واگذار کردم بخدا؟؟؟
سلام علیکم
بله موظف هستند که اگر واقعا وعده و پیمانی داده اند سر قول خود باشند اما بخش دیگر مشکلات و آسیب های روحی که خانم ها می بینند برای این هست که نقش خود را فراموش می کنند. بنده قصد سرزنش ندارم اما برای آگاهی بیشتر شما و سایر مخاطبان توصیه می کنم که با دقت بیشتری ملاک های خود را بازنگری کنید، اگر شرع می گوید که ارتباط با نامحرم حرام است، اگر مسیر خواستگاری رسمی را قرار داده است برای این است که خانم آسیب نبیند و با آینده و احساسات او بازی نشود. اما متاسفانه در مشاوره ها بسیار دیده ایم که برخی می خواهند از راه حرام و دوستی هایی که سرتاسر حرام است به خوشبختی برسند!. در حالی که توجه نمی کنند که راهی غیر از راه خدا بن بست و گرفتاری است.
توصیه می کنیم ببخشید که برای آرامش قلب شما هم بهتر هست و دقت کنید که چنین فردی با این روحیه قطعا عدم ازدواج چه بسا به نفع شما بوده است از این زاویه ببینیدو خدا را شکر کنید.
و به این نکته توجه کنید که شما هم نباید اصلا اینگونه متعهد می شده اید!، چرا خود را اینگونه متعهد به انجام این کار کرده اید؟!.
در هر حال تذکر بنده به دوستانی است که می خواهند از راه دوستی حرام به ازدواج و خوشبختی برسند این است که در روایات داریم که گناه جلو سعادت و بسیاری از توفیقات و ازدواج موفق را می گیرد. راه این هست که در تمام رفتارها شرع و دین و کلام خدا را ملاک قرار بدهیم.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام علیکم، ببخشید میخواستم بپرسم که اگر شخصی عهدی که با خدا بسته است را بشکند، آیا پس از شکست آن عهد هم، عهد پابرجاست؟ یعنی مثلا شخصی با خدا عهد می بندد که در ازای هر بار که عصبانی شود، یک روز روزه بگیرد، در آن صورت اگر این شخص عهد خود را بشکند، باز هم آن عهدی که خدا بسته است، باقی می
باشد؟ در واقع اگر یک بار دیگر عصبانی شود، باز هم کفاره بر او واجب است؟ یا همان بار اول که عهد را شکست، دیکر عهدی باقی نمی ماند؟
سلام علیکم
اگر هنگام عهد در نیست قصد یک بار عهد با خدا را داشته، فقط یک بار کفاره لازم است اما اگر به صورت کلی در نیت داشته با هر بار تخلف باید کفاره بدهد.
وفقکم الله لکل خیر
سلام حاج آقا لطفا جواب بدهید بی صبرانه منتظر جوابم من بالای۱۰۰۰۰بار عهد وقسمم رو شکستم با خدا. طوری که حسابش از دستم دررفته و نمی دونم چیکار کنم و روسیاه وخجالت زده شدم مثل یه آدم بی اعتبار و کامل نظرات و فرموده های شما روخوندم و متاسفانه تمام شرایط عهد و قسم داشته کامل همه ی عهد و قسم هام و مشکل من اینه که به مردم قول می دم انجام می دم اما در مورد خدا اینطور نیست حالا منی که نمی دونم چند بار عهد و قسمم رو شکستم چقدر باید کفاره بدم؟؟؟؟؟ (این قسمت رو حتما جواب بدیداصلا یادم نیست و یادم نمیادچند بار عهد و قسم باخدا رو شکستم چقدر باید کفاره بدم؟؟ ) و امروز یه دفعه به خودم اومدم و گفتم چرا برکت از زندگیم رفته یه کمکی بکنید هیچ اعتباری پیش خدا ندارم دوباره باید از اول شروع کنم؟؟یا به خاطر سابقه بدم نه واسه از این به بعد چیکار کنم ممنون خدا خیرت بده.
سلام علیکم
این حجم از عهد و قسم کمی سوال برانگیز هست!. توصیه ما یک. حتمابا یک مشاور و روانشناس صحبت کنید و چرایی این روحیه را جست و جو کنید.
درباره حکم شرعی هم لازم هست با دفتر مرجعتان تماس حاصل فرمایید و در این باره سوال کنید.
وفقکم الله لکل خیر
سلام.از پاسخگویی شما سپاس گذارم.
اگر عهدی ببندیم اما شک داریم که اسم خدا رو بر زبان جاری کردیم باز هم کفاره داره؟ مثلا بگوییم از فردا قول میدهم این کار رو انجام بدم(اما شک داریم که اسم خدا رو میان کلام اورده ایم)
سلام علیکم
اگر شک دارید، وظیفه ای ندارد.
وفقکم الله لکل خیر
سلام
من ۲ بار با خدا عهد بستم و آن را به زبان آوردم و هر دو بار هم عهد را شکستم با توجه به اینکه نمی‌دانستم شکستن عهد کفاره داره،آیا کفاره بر من واجب میشود؟
در سال های خیلی پیش هم با خدا عهد بستم به طوری که نمی دانم چند بار عهد بستم و آن ها شکستم.باز هم با توجه به مطلع نبودن درباره ی کفاره شکست عهد و فراموشی تعداد عهد هایی که شکستم،آیا کفاره بر من واجب میشود؟
لطفاً کمک کنید😔
سلام علیکم
اگر صیغه شرعی عهد یا نذر را خوانده باشید و شکسته باشید کفاره واجب است هر چند که اطلاع نداشته باشید.
وفقکم الله لکل خیر
سلام خسته نباشید
من چند روز پیش مکتوب نوشتم که نمازم رو اول وقت بخونم و یه سری کارهای خوب انجام بدم
اما در این مدت چند بار عهدم رو شکستم
من الان باید کفاره بدم؟؟؟
سلام علیکم
اگر نذر را بر زبان جاری نکرده اید، نذر محقق نشده و کفاره ندارد.
وفقکم الله لکل خیر
سلام ببخشید
من با خدا عهد بستم که در فلان سایت که فیلم های سانسور شده میذاره فیلم نگاه نکنم
ولی بعد دیدم که اگه از اون استفاده نکنم جایگزین بهتری براش نیست و اینجوری هی دنبال شاید به نگاه کردن فیلم های کنترل نشده و بدون سانسور دچار بشوم
الان باید چی کار کنم؟
سلام علیکم
مراقب باشید دیدن فیلمهایی که مفسده دارد، یا دارای صحنه های جنسی هست حرام است.
اگر شرایط عهد که در متن نوشتار نبوده، کفاره واجب نیست. اما دیدن فیلمهایی مستهجن حرام است.
وفقکم الله لکل الخیر
زمانی که انسان از خود ارضایی توبه کند وبا خدا عهد ببندد وآن را بشکند باید چه کند؟
آیا دادن کفاره قبل از سن تکلیف نیز الزامی است؟
سلام علیکم
خودارضایی حرام است، و شکستن عهد نیز جایز نیست. اگر صیغه عهد شرعی را نخوانده اید، کفاره ندارد.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام من قسم خورم که تا یک ماه یه کاری را انجام ندهم اگر قسم بشکنم و دیگه قول بدم که قسم الکی نخورم آیا باید کفاره بدهم ؟
سلام علیکم
سوال شما کلی هست، اگر شرایط نوشته شده در متن نوشتار را دارد باید کفاره بدهید.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام
اگر کسی با خداوند عهد ببندد که کار حرامی را انجام ندهد و بعد عهد دوبار عهد بشکند چکار باید بکند?
سلام علیکم
پاسخ : عمل کردن به «عهد» مانند نذر واجب است به شرط اینکه صیغه عهد را بخواند، مثلًا بگوید: «با خدا عهد کردم که فلان کار خیر را انجام دهم» امّا اگر صیغه نخواند، یا آن کار شرعاً مطلوب نباشد عهد او اعتبارى ندارد.
پس اگر صیغه شرعی را نخوانده اید، عهد شرعی محقق نشده و کفاره ندارد، اما از جهت اخلاقی انسان باید متعهد به تعهدات خود با خدا باشد.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام ببخشید من به خدا قول دادم زبانی با دستگاه کنسول بازی
۱۷ روز به مدارس مونده بازی نکنم
ولی بازی کردم متاسفانه
باید چیکار کنم؟
سلام علیکم
در هر کاری نیاز نیست به خدا قول بدهید، برای این کار نیاز به کار خاصی نیست. فقط در هر چیزی نیازی به عهد با خدا نیست. کمی همتتان را بالاتر ببرید اگر هم کاری هست با خودتان عهد ببندید بهتر است.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام
من امروز به خداوند قول دادم که وقتی از مدرسه برمی گردم اول نمازم را بخوانم اما متاسفانه خسته بودم و خوابیدم و بعد از بیدار شدن نمازم را خواندم
این کار من چه حکمی دارد؟
سلام علیکم
حکم خاصی ندارد، اما سر عهد هایی که می بندید باشید، دارای آثار و برکات است.
در مستحبات نیز سخت نگیرید، اما تا می توانید برنامه ریزی کنید که نماز را اول وقت بخوانید که ثواب زیادی دارد و زمینه رشد معنوی شماست.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام اگر قبلا یک عهدی با خدا ببندیم بعدا مجبور به شکستن آن بخاطر سلامتیمان باشیم بازم شکستن این عهد کفاره دارد؟
سلام علیکم
اگر صیغه عهد را نخوانده باشید، کفاره ندارد.
اما چنین کاری از جهت اخلاقی خوب نیست و آثار خوبی ندارد روی عهد خود باقی بمانید.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام
آیا اگر کسی من را مجبور به قسم خوردن به کاری بکند که این کار حرام نیست، قسم من واجب است و باید حتما آن را انجام بدهم؟
یه نفر منو زور کرده که قسم بخورم و من اون رو شکسته ام، آیا باید کفاره بدهم؟
سلام علیکم
سوال شما ابهام دارد. توصیه می کنیم با دفتر مرجعتان هم تلفنی تماس حاصل کنید.
قسم اگر بر اساس اجبار و ارعاب و ترس یا برای حفظ جان باشد اعتبار ندارد.
وفقکم الله لکل الخیر
سلام در سوره مائده خداوند تبارک فرموده کفاره اش ۳ روز روزه گرفتن است چرا مراجع ۶۰ روز اعلام میکنند تفسیر خاصی دارد؟؟؟؟
سلام علیکم
۶۰ روز بر اساس روایات می باشد.
کدام آیه از سوره مائده مورد سوال شماست!.
وفقکم الله لکل الخیر
نظرات بسته شده است.
ویژه روز:
شفاعت حضرت زهرا شامل چه کسانی است
دستورالعملی برای رفع کینه و حسادت از حضرت آیت الله بهجت
قمر در عقرب سال ۱۴۰۰
دریافت بهترین اخبار ومقالات هدانا
شکست قسم و قول به عدم تکرار آیا در حکم عهد است
مشاوره خانواده و سبک زندگی:
چراغ قرمزهای زندگی مشترک
راهکارهای رسیدن به آرامش از منظر قران وروایات
نابودی خانواده های غربی و ژاپنی و جایگزینی مادران و همسران اجاره ای!+تصاویر
شکست عشقی در خواستگاری
اختلال روانی چیست
جامعه موفق با خانواده موفق
توصیه برای مطالعه شما:
تعداد آيات قرآن
از استادم خوشم اومده
پاسخ آیت الله کشمیری به سوال امکان سیر وسلوک افراد در سن بالا
شرح حديث انت و مالک لابیک
هدف امریکا از تهدید نظامی ایران
اشتباه محاسباتی حسن روحانی روی پلِ شیطان!؟/ پیام آمریکا به اظهارات تأسف‌بار روحانی
مطالب تصادفی احکام:
ساخت بازی کامپیوتری
حکم فریز کردن جنین
حکم نماز در صورت خونریزی از دهان یا بینی از اول وقت نماز تا نزدیک آخر
حکم حیوان ذبح شده توسط اهل کتاب
اگر آب وضو و غسل ضرر داشته باشد
تکلیف حج کسانی که تکرر ادرار دارند
| فارسی | العربیة | اردو | English |
| تمامی حقوق شرعاً و قانوناً برای تیم هدانا محفوظ می باشد و نقل مطالب با ذكر منبع سبب امتنان است. © کپی رایت – هدانا HADANA.IR |
دانلود اپلیکیشن هدانا
مشاوره خانواده
کانال ایتا
کانال سروش
پاسخگویان – مجله اینترنتی
شرایط عهد بستن با خداوند:
۱- خواندن صیغه عهد، یعنی بگوید: عاهَدْتُ اللّه اَنْ اَفْعَلَ کَذا اَوْ اَتْرُکَ کَذا؛ یا به فارسی بگوید: با خدا عهد کردم که فلان کار خیر را انجام دهم.
۲- عاقل باشد.
۳- بالغ باشد.
چگونه با خدا پیمان ببندیم
۴- از روی اختیار عهد کند.
۵- عهد زن بدون اجازه شوهر اشکال دارد.
۶- کاری که عهد می کند باید انجامش ممکن باشد.
۷- کاری که عهد می کند باید انجام دادنش بهتر از ترکش باشد یا انجام ندادنش بهتر از انجام دادنش باشد.
استفتائات و توضیح المسائل مراجع تقلید:
آیت الله خمینی:
مسأله: هرگاه با خدا عهد کند که اگر به حاجت شرعى خود برسد کار خیرى را انجام دهد، بعد از آن که حاجتش برآورده شد، باید آن کار را انجام دهد و نیز اگر بدون آن که حاجتى داشته باشد عهد کند که عمل خیرى را انجام دهد، آن عمل بر او واجب مى شود.
مسأله: در عهد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود و نیز کارى را که عهد مى کند انجام دهد، باید نکردنش بهتر از انجام آن نباشد.[۱]
آیت الله تبریزی:
مساله: هـرگاه با خدا عهد کند که اگر به حاجت شرعى خود برسد کار خیرى را انجام دهـد, بـعـد از آنـکه حاجتش بر آورده شد, بایدآن کار را انجام دهد, و نیز اگر بدون آنکه حاجتى داشته باشد, عهد کند که عمل خیرى را انجام دهد, آن عمل بر او واجب مى شود.
مساله: در عهد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود, و مشهور آن است که کارى را که عهد مـى کند انجام دهد, باید یا عبادت باشدمثل نماز واجب و مستحب , یا کارى باشد که انجام آن بهتر از ترکش باشد, ولى بنابر احتیاط واجب در صورتى که متعلق عهد مرجوح شرعى نباشد, آن عمل را انجام دهد.[۲]
آیت الله سیستانی:
مساله: هـر گـاه بـا خـدا عهد کند که اگر به حاجت شرعى خود برسد کارى را انجام دهد, بعد از آن که حاجتش بر آورده شد, باید آن کار را انجام دهد, و نیز اگر بدون آن که حاجتى داشته باشد , عهد کند که کارى را انجام دهد, آن عمل بر او واجب مى شود.
مساله: در عـهـد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود و مشهور آن است که کارى را که عهد مى کند انجام دهد, باید یا عبادت باشد, مثل نماز واجب و مستحب یا کارى باشد که انجام آن شرعا بهتر از ترکش باشد, ولـى ظـاهر آن است که این امر معتبر نیست بلکه اگر طورى باشد که در مساله ( ۲۶۸۰ ) راجع به متعلق قسم خواهد آمد, باز هم عهد صحیح است و باید آن کار را انجام دهد.[۳]
آیت الله بهجت:
مساله: عهد آن است که انسان با خداوند پیمان مى بندد که کارى را انجام دهد یا ترک نماید و تمام شرایطى که براى صحیح بودن نذر بیان شد، در عهد نیز معتبر است.
مساله: صیغه عهد براى کسى که مى خواهد انجام کار یا ترک کارى را بر خود واجب کند، چنین است : « عاهَدْتُ اللّه اَنْ اَفْعَلَ کَذا اَوْ اَتْرُکَ کَذا » یا « عَلَىَّ عَهْدُ اللّه اَنْ اَفْعَلَ کَذا اَوْ اَتْرُکَ کَذا » ، به جاى « اَفْعَلَ کَذا » تا آخر، آن کار را به زبان بیاورد، و مى تواند هنگام خواندن صیغه عهد، انجام کار یا ترک آن کار را مشروط به تحقق امر دیگرى نماید و یا به طور مطلق بگوید، و شرایط عهد کننده مثل شرایطى است که در نذر و قسم بیان شد.
احکام نذر و عهد
شخصی که نذری با وقت معینی نموده، اگر در آن وقت معین، آن را ادا…
آیا دو نفر یا بیشتر میتوانند برای بچه های خود ۱ گوسفند مشترک عقیقه…
گوسفندی نذر حضرت ابوالفضل(ع) دارم آیا میشود با گوشت آن گوسفند در ماه…
مساله: هرگاه با خدا عهد کند که اگر به حاجت شرعى خود برسد کار خیرى را انجام دهد باید بعد از آن که حاجتش برآورده شد آن کار را انجام دهد، و نیز اگر بدون این که حاجتى داشته باشد عهد کند که عمل خیرى را انجام دهد، آن عمل بر او واجب مى شود.[۴]
آیت الله صافی گلپایگانی:
مساله: هـرگاه با خدا عهد کند که اگر به حاجت شرعى خود برسد کارخیرى را انجام دهـد, بعد از آن که حاجتش برآورده شد, باید آن کار را انجام دهد, ونیز اگر بدون آن که حاجتى داشته باشد, عهد کند که عمل خیرى را انجام دهد, آن عمل بر او واجب مى شود.
مـسـاله: در عهد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود, و نیز کارى را که عهدمى کند انجام دهد, باید یا عبادت باشد مثل نماز واجب و مستحب , یا کارى باشدکه انجام آن بهتر از ترکش باشد ولى در صورتى که مورد عهد شرعا مرجوح نباشدبنابر احتیاط لازم به عهد خود عمل نماید.[۵]
آیت الله مکارم شیرازی:
مسأله: عمل کردن به «عهد» مانند نذر واجب است به شرط این که صیغه عهد را بخواند، مثلاً بگوید: «با خدا عهد کردم که فلان کار خیر را انجام دهم» امّا اگر صیغه نخواند، یا آن کار شرعاً مطلوب نباشد عهد او اعتبارى ندارد.[۶]
آیت الله فاضل لنکرانی:
چگونه با خدا پیمان ببندیم
مسأله: هر گاه با خدا عهد کند که اگر به حاجت شرعى خود برسد کار خیرى را انجام دهد، بعد از آن که حاجتش برآورده شد باید آن کار را انجام دهد و نیز اگر بدون آن که حاجتى داشته باشد، عهد کند که عمل خیرى را انجام دهد، آن عمل بر او واجب مى شود.
مسأله: در عهد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود و اسم خدا هم به زبان جارى شود و نیز کارى را که عهد مى کند انجام دهد، باید یا عبادت باشد مثل نماز واجب و مستحب یا کارى باشد که انجام آن بهتر از ترکش باشد ولى بنابر احتیاط واجب در صورتى که متعلق عهد مرجوح شرعى نباشد آن عمل را انجام دهد.[۷]
آیت الله وحید خراسانی:
مسأله: هرگاه با خدا عهد کند که اگر به حاجت شرعى خود برسد کار خیرى را انجام دهد بعد از آن که حاجتش بر آورده شد ، باید آن کار را انجام دهد ، و نیز اگر بدون آن که حاجتى داشته باشد عهد کند که عمل خیرى را انجام دهد ، آن عمل بر او واجب مى شود ، و همچنین است – بنا بر احتیاط واجب در هر دو صورت – اگر آن کار مباح باشد .
مسأله: در عهد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود ، و متعلق عهد نباید مرجوح باشد ، ولى اعتبار رجحان در متعلق آن – چنان که مشهور فرموده اند – محل اشکال است.[۸]
پی نوشت ها:
۱- توضیح المسائل آیت الله خمینی، مسئله ۲۶۶۷ و ۲۶۶۸.
۲- کتاب رساله آیت الله تبریزی، مساله ۲۶۷۶ و ۲۶۷۷.
۳- توضیح المسائل آیت الله سیستانی، مساله ۲۶۷۶ و ۲۶۷۷.
۴- کتاب رساله عملیه آیت الله بهجت، عهد، مساله ۱۱۱ و ۱۱۲ و ۱۱۳.
۵- توضیح المسائل آیت الله صافی گلپایگانی، مساله ۲۶۷۶ و ۲۶۷۷.
۶- توضیح المسائل آیت الله مکارم شیرازی، مساله ۲۲۹۸.
۷- کتاب توضیح المسائل ایت الله فاضل لنکرانی، مساله ۲۸۲۶ و ۲۸۲۷.
۸- رساله آیت الله وحید خراسانی، مساله ۲۷۳۱ و ۲۷۳۲.
توجه داشته باشید: آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
نظر شما پس از تایید مدیر منتشر خواهد شد.
اطلاعات من را ذخیره کن تا در آینده نیازی به ورود اطلاعات نداشته باشم
