دانشکده روانشناسی تربیتی شیراز

تماس از کل کشور: ۹۰۹۹۰۷۱۷۸۹ – تماس از تهران: ۹۰۹۲۳۰۵۸۸۰ پاسخگویی از ۸ صبح تا ۱ شب حتی ایام تعطیل

دفترچه سوالات پایه دوازدهم ریاضی آزمون جامع نوبت چهارم سازمان سنجش

دفترچه سوالات پیش دانشگاهی انسانی آزمون جامع نوبت چهارم سازمان سنجش

دفترچه سوالات پیش دانشگاهی تجربی آزمون جامع نوبت چهارم سازمان سنجش

دفترچه سوالات پیش دانشگاهی ریاضی آزمون جامع نوبت چهارم سازمان سنجش

دفترچه ثبت نام آزمون استخدامی بخش خصوصی 99

مختصات: ۲۹°۳۸′۲۳٫۰۷″ شمالی ۵۲°۳۱′۳۶٫۳″ شرقی / ۲۹٫۶۳۹۷۴۱۷°شمالی ۵۲٫۵۲۶۷۵۰°شرقی / 29.6397417; 52.526750

دانشگاه شیراز، که پیش‌تر با عنوان دانشگاه پهلوی شناخته می‌شد، یک دانشگاه دولتی و زیر نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که در شیراز واقع شده‌است و از قدیمی‌ترین دانشگاه‌های ایران است که در سال ۱۳۲۵ خورشیدی تأسیس گردید. در جدیدترین رتبه‌بندی دانشگاه‌های ایران بر اساس بازده علمی، دانشگاه شیراز جزء سه دانشگاه برتر پژوهش‌محور کشور است و یکی از ۵ دانشگاه مادر در رشته‌های مهندسی به‌شمار می‌آید. در اولین گزارش رتبه‌بندی دانشگاه‌های دولتی و تقریباً بین ۷۰ دانشگاه و مؤسسه آموزش عالی، دانشگاه شیراز به عنوان سطح یک رتبه‌بندی شده‌است.[۶]

دانشگاه پنسیلوانیا (پن) برای ایجاد آموزش عالی به سبک آمریکایی در این دانشگاه به دولت ایران کمک کرده‌است. فیزیکدان اتمی، گایلورد پی هارول (رئیس دانشگاه پنسیلوانیا از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰) در این تلاش نقش اساسی داشت.[۷] بنابراین، دانشگاه پنسیلوانیا در شکل‌دادن بسیاری از ادارات و مؤسسات دانشگاه پهلوی بسیار تأثیرگذار بوده‌است. دانشگاه شیراز دومین پردیس بزرگ ایران را دارد که توسط معمار آمریکایی مینورو یاماساکی،[۸] که همچنین مرکز تجارت جهانی را نیز طراحی کرده بود، طراحی شد.

دانشگاه شیراز در زمینه ایجاد برنامه‌های دکترا در ایران پیشگام بوده‌است. در حال حاضر این دانشگاه دارای بیش از ۲۰٬۰۰۰ دانشجو، با ۲۰۰ دوره کارشناسی، ۳۰۰ دوره کارشناسی ارشد، یک دوره دکترای حرفه‌ای (دکتر دامپزشکی یا DVM)، و ۱۵۰ دوره دکتری می‌باشد.

دانشگاه شیراز با تأسیس دانشکده فنی با هدف آموزش متخصصان علوم پزشکی با یک برنامه چهار ساله در سال ۱۳۲۵ (۱۹۴۶ میلادی) تأسیس شد.
در ابتدا مؤسسه عالی بهداشت نامیده شد، در سال ۱۳۲۹ (۱۹۵۰) به یک دانشکده پزشکی تبدیل شد. در سال ۱۳۳۲ (۱۹۵۳) آموزشکده پرستاری نمازی و دانشکده‌های کشاورزی و هنر و علوم تأسیس شد. با افزودن دانشکده مهندسی و دانشکده دامپزشکی در سال ۱۳۳۳(۱۹۵۴)، به وضعیت دانشگاه ارتقاء یافت و دانشگاه پهلوی نامیده شد. سپس دانشکده دندانپزشکی در سال ۱۳۴۸، دانشکده تحصیلات تکمیلی و کالج الکترونیک در سال ۱۳۴۸، و دانشکده‌های حقوق و آموزش در سال ۱۳۴۹ به دانشگاه اضافه شدند.[۹]

دانشکده روانشناسی تربیتی شیراز

در سال ۱۳۳۹، محمدرضا پهلوی، پادشاه ایران، رئیس دانشگاه پنسیلوانیا، گیلورد هارول را دعوت کرد تا به ایران بیاید و مؤسسات آموزش عالی ایران را بازرسی کند. هارول به درخواست شاه گزارشی را با عنوان الگویی برای یک دانشگاه جدید در ایران تهیه کرد و شاه متعاقباً تصمیم گرفت که دانشگاه پنسیلوانیا به دولت ایران در تبدیل دانشگاه پهلوی[۱۰]
به تنها نهادی در ایران که بر اساس سبک آمریکایی برای تحصیلات در مقاطع بالاتر کمک کند.[۱۱]
از این رو دانشگاه پنسیلوانیا (پن) در شکل‌گیری بسیاری از ادارات و موسسات دانشگاه پهلوی بسیار تأثیرگذار شد.[۱۲]
از این رو بسیاری از اعضای هیئت علمی دانشگاه پنسیلوانیا برای تدریس و انجام تحقیقات در دانشگاه به شیراز اعزام شدند و برنامه تبادل گسترده‌ای برقرار شد. رئیس دانشگاه پنسیلوانیا حتی به خاطر کمک از دانشگاه پنسیلوانیا به دانشگاه پهلوی، یک مدرک افتخاری در شیراز اعطا کرد.[۱۳]

پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و سرنگونی سلسله پهلوی، تغییرات چشمگیر در همه دانشگاه‌ها به اجرا درآمد. نام دانشگاه پهلوی بلافاصله به دانشگاه شیراز تغییر یافت. تمام دانشگاه‌ها به مدت سه سال در یک انقلاب فرهنگی از ۱۹۸۰–۱۹۸۷ بسته شدند تا همه دانشگاه‌ها اسلامی شوند.

به‌دنبال دعوت محمدرضا پهلوی از رئیس دانشگاه پنسیلوانیا به ایران پس از مذاکراتی چند توسعهٔ دانشگاه شیراز مستقیماً تحت نظر و مدیریت این دانشگاه صاحب‌نام آمریکایی قرار گرفت تا جایی که روابط علمی و فرهنگی بین این دو دانشگاه از مستحکم‌ترین روابط علمی فرهنگی میان ایران و آمریکا گردید و تا روزهای آخر حکومت شاه ادامه داشت.[۱۴] در سال ۱۹۶۲، عیسی صدیق مسئول پیاده‌سازی الگوهای این دانشگاه آیوی لیگ در دانشگاه پهلوی گردید.[۱۵] تدوین بسیاری از دروس، طراحی و توسعه پردیس‌های دانشگاه، تربیت استادان، و بنیان‌گذاری بسیاری از مؤسسات تحقیقاتی دانشگاه پهلوی همه و همه در اختیار این دانشگاه آیوی لیگ قرار گرفتند.[۱۴] بعده‌ها، در دوره هوشنگ نهاوندی، مؤسسه معروف دانشگاه ایالتی کنت نیز در شکل‌گیری و توسعه دانشگاه پهلوی نیز حضور پیدا کرد.[۱۵]

دانشگاه شیراز اولین دانشگاه کشور است که مدرکش بین‌المللی شد[نیازمند منبع] و همچنین «اولین دانشگاه ایران» که برنده جایزه نوبل در آن سخنرانی کرد.[نیازمند منبع] در زمان پهلوی نیز دانشگاه شیراز خواهر دانشگاه پرینستون ایالات متحده آمریکا خوانده می‌شد.[نیازمند منبع]

همچنین دانشگاه شیراز اولین دانشگاه دارای هیئت مدیره در ایران است. اعضای این هیئت مدیره عبارت بودند از وزیر دربار، وزیر فرهنگ، رئیس دانشگاه، استاندار فارس، مدیر عامل سازمان برنامه، مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران و عده‌ای بین ۹ تا ۱۵ نفر از شخصیت‌های ذی‌صلاح فرهنگی و اقتصادی و ارباب صنایع کشور که با پیشنهاد وزارای دربار و فرهنگ و تصویب محمدرضا شاه پهلوی برای مدت ۶ ماه انتخاب می‌شدند و ریاست هیئت امنا نیز با وزیر دربار و در غیاب وی با وزیر فرهنگ بود. این نهاد در آن زمان نماینده قانونی دانشگاه بود و همه امور علمی، فنی، آموزشی، مالی، اداری و استخدامی دانشگاه نیز زیر نظر آن اداره می‌شد.[۱۶]

معمار اصلی این دانشگاه مینورو یاماساکی نام دارد، که از دیگر کارهای مشهور او مرکز تجارت جهانی نیویورک می‌باشد. این مجتمع که به خوابگاه ارم معروف است، در تپه‌ای مجاور میدان ارم واقع شده‌است و شامل محوطه بسیار بزرگی از زمین‌های دامنه‌ای کوه‌است که تعداد زیادی از ساختمان‌های اداری و کلاس‌های درسی و خوابگاه‌های دانشجویی در این منطقه قرار دارند.

مینورو یاماساکی آمریکایی طراح و معمار ساختمان‌های خوابگاه دانشجویان روی تپه کوی ارم می‌باشد.[۱۷] این پروژه مصادف با انقلاب سال ۵۷ گشت و نیمه کاره ماند.
با این حال طی یک برنامه چندین ساله قرار است تمامی ساختمان‌های مربوط به دانشگاه شیراز، که در حال حاضر در سطح شهر به صورت پراکنده واقع شده‌اند، به صورت منسجم قرار گیرند.

نشان رسمی دانشگاه شیراز به عنوان امضای و نماد اصالت در اسناد صادر شده توسط این دانشگاه است. قبل از انقلاب اسلامی نشان دانشگاه با با الهام از پرسپولیس طراحی شده بود و مورد استفاده قرار می‌گرفت که دو واژه خرد و تلاش روی آن حک شده بود با این حال، پس از انقلاب، این آرم نیز تغییر یافت. نشان حال حاضر توسط بهمن فیزابی از دانشکده هنر شیراز طراحی شده‌است.[۱۸]

به گفته وی، نقوش اساسی برای مهر جدید از درخت زندگی از نقوش طاق بستان الهام گرفته شده‌است که یکی از مهمترین نقوش دوره ساسانیان است. درخت زندگی مفهومی است که در علم، مذهب، فلسفه، اسطوره و دیگر زمینه‌ها استفاده شده‌است و به شکل درختی پرشاخه نشان داده می‌شود که نشان‌دهندهٔ این اندیشه است که تمام حیات بر روی زمین به هم مربوط است.

دانشگاه شیراز در زمینه ایجاد برنامه‌های دکترا در ایران پیشگام بوده‌است. در حال حاضر این دانشگاه دارای بیش از ۲۰٬۰۰۰ دانشجو، با ۲۰۰ دوره کارشناسی، ۳۰۰ دوره کارشناسی ارشد، یک دوره دکترای حرفه‌ای (دکتر دامپزشکی یا DVM)، و ۱۵۰ دوره دکتری می‌باشد.

براساس گزارشی که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در سال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ منتشر کرده‌است، دانشگاه شیراز به ترتیب بین ۶۴ تا ۶۸ دانشگاه و دانشگاه غیر پزشکی در ایران رتبه ۶ را کسب کرده‌است. همچنین در رده‌بندی سال ۲۰۱۲ یکی از سه دانشگاه برتر غیر فنی و غیر پزشکی به همراه دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت مدرس بود.[۱۹]

به دلیل سختگیری در این دانشگاه معمولاً معدل نمرات (GPA) دانشجویان در بخش‌های مختلف به‌طور کلی پایین‌تر از همسالان خود در سایر دانشگاه‌های ایران است.[۲۰]
دانشگاه شیراز به عنوان یک دانشگاه سختگیر و دارای میانگین نمرات پایین به خصوص در مهندسی شیمی ، برق ، مکانیک و عمران شناخته شده‌است. حتی دانشگاه‌هایی مانند دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه تهران به اندازه دانشگاه شیراز سخت نیستند. به همین دلیل بسیاری از دانشجویان دانشگاه شیراز معتقدند که نمرات آنها عملکرد دانشگاهی آنها را نشان نمی‌دهد.[۲۱]

بر اساس رتبه‌بندی بهترین دانشگاه‌های آسیا در سال ۲۰۱۷، که توسط سیستم رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی تایمز (تایمز هایر اجوکیشن) اعلام شد، دانشگاه شیراز به عنوان برترین دانشگاه جامع ایران معرفی گردید.[۲۲]

طبق رتبه‌بندی رشته‌های موضوعی سال ۲۰۱۹ کیواس دانشگاه شیراز در رشته مهندسی شیمی و مکانیک ، رتبه ۴۰۰–۳۵۱ و در رشته مهندسی برق و الکترونیک رتبه ۵۰۰–۴۵۱ را در بین ۵۰۰ دانشگاه برتر جهان بدست آورده‌است.[۲۳]

افزون بر این، با توجه به رتبه‌بندی ۲۰۱۹ بهترین دانشگاه‌ها که توسط Times Higher Education (THE) صورت گرفته‌است،مهندسی شیمی و مهندسی کامپیوتر دانشگاه شیراز بین ۳ دانشگاه برتر ایران قرار گرفته‌است. همچنین، براساس معیار تدریس رتبه‌بندی در علوم کامپیوتر، دانشگاه شیراز نیز رتبه اول در ایران را کسب کرده‌است.[۲۴][۲۵]

دانشگاه شیراز با کسب ۲۷ عنوان برتر ملی در یازدهمین جشنواره سراسری نشریات دانشجویی کشور (تیتر ۱۱) صدر نشین دانشگاه‌های وزارت علوم شد.[۲۶]

این دانشکده با ۵ گروه آموزشی و ارائه ۶ دوره کارشناسی، ۱۲ دوره کارشناسی ارشد و ۸ دوره دکتری، هم اینک جزو دانشگاه‌های پیشرو در کشور محسوب می‌شود.

این دانشکده در سال ۱۳۸۲ تحت عنوان دانشکده علوم اجتماعی در مجموعه دانشگاه شیراز و در قالب ۳ بخش مدیریت و حسابداری، اقتصاد و علوم اجتماعی شروع به کار نمود. در سال ۱۳۸۵ بخش مدیریت و حسابداری در قالب دو بخش مجزا فعالیت خود را ادامه دادند و هم‌اکنون این دانشکده با شش بخش مشغول به فعالیت می‌باشد.

بخش الهیات و معارف اسلامی، در سال ۱۳۶۲ در دانشکده ادبیات و علوم انسانی تشکیل شد. از سال ۱۳۷۴، به تدریج رشته‌های فلسفه و کلام اسلامی، علومِ قرآن و حدیث و «فقه و مبانیِ حقوق اسلامی» هر کدام در دو مقطعِ کارشناسی و کارشناسیِ ارشد، در این بخش نوگشایی شده و هم‌اکنون نیز دورهٔ دکترای فلسفه و کلام اسلامی به آن مجموعه افزوده شده‌است. ین دانشکده دارای حدود ۳۵۰ دانشجو، در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری می‌باشد و در هر نیم سال به بیش از ۷۵۰۰ دانشجویِ کارشناسی در قالب ۱۴ واحدِ درسی، دروس عمومی ارائه می‌دهد.

این دانشکده در سال ۱۳۵۶، تحت عنوانِ دانشکدهٔ حقوق، در مجموعهٔ دانشگاه شیراز و در قالبِ یک بخش بنامِ حقوق شروع به کار نمود. در سالِ ۱۳۷۲، اولین دورهٔ کارشناسیِ ارشد گرایشِ حقوقِ عمومی و حقوقِ خصوصی با پذیرشِ دانشجو شروع شد و بعد از آن در سال ۱۳۷۵، یک گرایشِ جدید بنامِ «حقوق بین‌الملل» به مجموعهٔ گرایش‌های کارشناسیِ ارشدِ این رشته اضافه شد. در سالِ ۱۳۸۱، رشتهٔ علوم سیاسی در این دانشکده، تأسیس و دانشکده بنامِ «دانشکدهٔ حقوق و علومِ سیاسی» تغییر نام یافت. در سال ۱۳۸۴، گرایشِ حقوقِ جزا و جرم‌شناسی، با پذیرشِ دانشجو شروع به فعالیت نمود، همچنین در سال تحصیلیِ ۱۳۸۸، رشتهٔ مطالعاتِ منطقه‌ای با تأکید بر خاورمیانه و شمال آفریقا، که از شاخه هایِ کارشناسیِ ارشدِ علوم سیاسی می‌باشد؛ اقدام به پذیرشِ دانشجو نمود. از بهمنِ سالِ ۱۳۹۲، این دانشکده موفق به راه‌اندازیِ مقطع دکترای حقوق خصوصی و حقوق جزا و جرم‌شناسی گردید. هر کدام از گرایش‌های ذکر شده، تحتِ یک بخشِ مستقل، بنامِ همان گرایش اداره می‌شود. دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز یکی از معتبرترین دانشکده‌های حقوق و علوم سیاسی ایران است.

این دانشکده در سال ۱۳۵۶ شمسی با پذیرش ۵۰ دانشجو آغاز به کار نمود. بنیان‌گذار این دانشکده دکتر اصغر رضویه، استاد دانشگاه‌های آمریکا و ایران هستند. ایشان به همراه دکتر سید علی اکبر حسینی، بنیان‌گذار تعلیم و تربیت اسلامی در ایران، به راه‌اندازی این دانشکده کمک کردند. این دانشکده اکنون پذیرای بسیاری از دانشجویان است. در حال حاضر دارای رشته‌های: مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی و درسی، آموزش کودکان استثنایی، روانشناسی تربیتی، تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت، روانشناسی بالینی، علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی، تربیت بدنی و علوم ورزشی، آموزش و پرورش دبستانی و پیش دبستانی می‌باشد.

این دانشکده از مهرماه سال ۱۳۴۸ فعالیت‌های علمی خود را آغاز کرد و دومین دانشکدهٔ دامپزشکی در ایران، بعد از دانشکدهٔ دامپزشکیِ تهران بود. این دانشکده در حال حاضر با فضایی بالغ بر ۱۰۵ هکتار، علاوه بر پذیرش دانشجو در مقطع دکترای حرفه ای و عمومیِ دامپزشکی و کارشناسیِ ارشد فیزیولوژیِ دامپزشکی؛ در ۱۷ رشتهٔ دکترای تخصصی، به تربیت نیروهای متخصص اهتمام دارد. این دانشکده در سال ۱۳۷۸، نخستین مجلهٔ دامپزشکیِ ایران را تحت عنوان «مجلهٔ تحقیقاتِ دامپزشکی» منتشر ساخت و در سال ۱۳۸۱ موفق به اخذ و دریافتِ درجهٔ علمی ـ پژوهشی گردید. مجلهٔ یاد شده در دو بخشِ فارسی و انگلیسی، اقدام به چاپ مقالاتِ برگزیده می‌نماید.

دانشکدهٔ فناوری‌های نوینِ دانشگاه شیراز، در سال ۱۳۸۸ تأسیس شد. در اولین قدم رشته کارشناسی ارشد نانو مهندسی شیمی در دانشکده نوگشایی شد و قرار است به تدریج رشته‌های دیگری در حوزه فناوری‌های نوین راه‌اندازی شوند.

دانشکده علوم در سال ۱۳۳۴ تأسیس گردید؛ و از جمله دانشکده‌های بزرگ دانشگاه شیراز است. انتخاب استاد نمونه کشوری از میان استادان از جمله معیارهای متعددی است که می‌تواند نشان دهنده سطح کیفی فعالیت‌های انجام شده در دانشکدهٔ علوم باشد. برای چندمین بار از میان دانشجویان این دانشکده، دانشجوی نمونه کشوری انتخاب گردیده‌است. تمامیِ دانشجویان دانشگاه شیراز دروس پایه خود را از جمله ریاضی، فیزیک، شیمی، زیست‌شناسی، زمین‌شناسی، آمار و آزمایشگاه‌های مربوط به آن‌ها را در این دانشکده می‌گذرانند.

دانشکدهٔ کشاورزی در سال ۱۳۳۴، به عنوان یکی از واحدهای آموزشی دانشگاه شیراز، تأسیس شد و استادان مدعو از دیگر دانشگاه‌های کشور، به ویژه تهران جهت تدریس به شیراز دعوت می‌شدند. این دانشکده در سال ۱۳۴۰، به مکان جدید ـ باجگاه واقع در ۱۵ کیلومتری شمال غربیِ شیراز ـ انتقال یافت. در سال ۱۳۴۸، ساختمان‌های اداری و آموزشیِ این دانشکده در باجگاه افتتاح شد و کلیه تشکیلاتِ این مؤسسهٔ آموزشی، از شیراز به مکان جدید انتقال یافت. این دانشکده در حال حاضر، ۱۱ بخشِ فعال آموزشی با رشته‌ها و مقاطع مختلفِ تحصیلی و دیگر مراکز تحقیقاتی در اختیار دارد. کتابخانهٔ این دانشکده، در سال ۱۳۴۱، با نزدیک به دو هزار جلد کتاب، فعالیت خود را آغاز کرد و در حال حاضر ۱۰۷۱۳ جلد کتاب فارسی و ۱۶۰۹۷ جلد کتاب لاتین دارد. این کتابخانه هم‌اکنون با عنوان «کتابخانهٔ شهید مفتح» به کار خود ادامه می‌دهد.

این دانشکده در سال ۱۳۶۷ با رشته امور زراعی در شهر داراب تأسیس شد.

دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز ۱۶ سال پس از تأسیس دانشگاه شیراز در سال ۱۳۴۱ آغاز به کار کرد. در ابتدا این دانشکده دارای رشته‌های مهندسی برق، مهندسی راه و ساختمان و مهندسی شیمی بود. در سال ۱۳۸۸ پس از گسترش رشته‌ها، این دانشکده به پردیس مهندسی بدل گردید. در حال حاضر این پردیس دارای دانشکده‌های برق و کامپیوتر، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشکده مهندسی مکانیک و بخش‌های مهندسی راه و ساختمان و محیط زیست و مهندسی مواد می‌باشد. این پردیس با دارا بودن بیش از ۱۱۰ عضو هیئت علمی در رشته‌های مهندسی کامپیوتر، مهندسی برق و الکترونیک، مهندسی شیمی، نفت و گاز، مهندسی مواد، مهندسی مکانیک، مهندسی هسته‌ای و مهندسی هوا و فضا در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا دانشجو می‌پذیرد.[۲۷]

پردیس مهندسی دارای دو ساختمان مجزا و یک کتابخانه بزرگ به نام خوارزمی می‌باشد. این ۳ ساختمان با فاصله نسبتاً کمی در خیابان زند، خیابان ملاصدرا و میدان نمازی در شهر شیراز واقع شده‌اند. گفتنی است که دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه شیراز در سال ۸۱ از سوی وزارت علوم و تحقیقات به عنوان قطب مکانیک محاسباتی ایران انتخاب شده‌است.[۲۸]

بنیان این بخش در سال ۱۳۴۳ توسط دکتر رفیع مودت، یکی از استادان دانشکده مهندسی، گذاشته شد. در سال ۴۶–۴۵ با ساخته شدن ساختمان جدید مهندسی، در بخش برق آزمایشگاه‌های مختلف و متعدد به مساحت ۱۲۰۰ متر مربع و یک کارگاه تعمیرات وسایل الکترونیکی ایجاد شد. با گسترش بخش‌های برق و کامپیوتر، طبق مصوبه هیئت رئیسه دانشگاه در سال ۱۳۷۸ به دانشکده برق و کامپیوتر تبدیل شد.[۲۹]

بخش مهندسی شیمی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز ز اولین بخش‌های مهندسی شیمی کشور به‌شمار می‌رود. این گروه علمی از سال ۱۳۴۶ علاوه بر مقطع کارشناسی اقدام به پذیرش دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد نموده‌است. سابقه درخشان علمی این بخش و ارتباط آن با دانشگاه‌های بزرگ جهان یکی از دلایلی بود که دانشگاه شیراز را در منطقه جنوب ایران به عنوان دانشگاه مادر مطرح نمود.
این دانشکده در ساختمانی با زیربنای ۲۰۰۰۰ متر مربع که از سوی شرکت ملی گاز ایران است؛ رشته‌های مهندسی نفت گرایش ـ مخازن؛ حفاری؛ بهره‌برداری؛ اکتشاف ـ و رشته مهندسی شیمی گرایش شبیه‌سازی و کنترل فرایند، راه اندازی شد. پذیرش دانشجو در گرایش گاز و در مقطع کارشناسی ارشد از سال ۱۳۸۱ آغاز شده‌است. از سال ۱۳۹۱ این دانشکده موفق به راه اندازی مقطع کارشناسی ارشدِ مهندسی نفت، گرایشِ مخازن هیدروکربنی گردید. همچنین گرایش‌های محیط زیست و پلیمر به مقطع کارشناسی ارشد مهندسی شیمی اضافه گردید.[۳۰]

دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه شیراز، در سال ۱۳۴۳ با پذیرش دانشجو در مقطع کارشناسی آغاز به کار کرد و پس از آن در سال ۱۳۴۸، اولین دوره دانشجویان کارشناسی ارشد را پذیرفت. آغاز دوره دکترای مهندسی مکانیک برای اولین بار در ایران پیش از انقلاب، در این دانشکده صورت پذیرفت و پس از پیروزی انقلاب این دانشکده همگام با دیگر دانشگاه هایِ معتبر ایران دوره دکتری را از سال ۱۳۷۰ مجدداً پی ریزی نمود.[۳۱]

دانشکده مهندسی مواد و عمران در سال ۱۳۴۳ با پذیرش ۴۰ نفر دانشجو تأسیس گردید. این دانشکده در گذشته شامل بخش‌های مهندسی برق و الکترونیک، مهندسی شیمی، نفت و گاز، مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست، مهندسی کامپیوتر، مهندسی مواد و مهندسی هسته ای بوده‌است. در حال حاضر این دانشکده شامل بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست و همچنین بخش مهندسی مواد بوده و سایر بخش‌ها به دانشکده‌های مجزایی تفکیک شده‌اند. دانشکده مهندسی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی پذیرای دانشجو است.[۳۲]

دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز، فعالیت خود را ازسال ۱۳۷۳ آغاز نمود. در نخستین گام، بخشی از فضای دانشکده ادبیات و علوم انسانی، به عنوان دانشکده هنر و معماری بود. سپس به دانشکده مهندسی انتقال یافت و از مهرماه سال ۱۳۷۷ دانشکده هنر و معماری به دانشکده ای مستقل تبدیل گردید. مکان کنونی دانشکده هنر و معماری از سال ۱۳۷۹ توسط احمد نادر کاظمی به دانشگاه شیراز وقت گردیده‌است.

دانشکده آموزش‌های الکترونیکی دانشگاه شیراز اولین (و پیشرفته‌ترین) دانشکده الکترونیکی ایران است که در سال ۱۳۸۲ تأسیس گردید. ورود به این دانشکده از سال ۱۳۸۶ تنها به وسیلهٔ ” کنکور سراسری ” برای مقطع کارشناسی و برای مقطع کارشناسی ارشد به صورت دانش پذیری است. این دانشکده دارای رشته‌های مهندسی تکنولوژی الکترونیک، مهندسی ابزار دقیق، کامپیوتر، فناوری اطلاعات IT و حقوق می‌باشد.

کتابخانه‌های دانشگاه شیراز عبارتند از:[۳۳]

دانشکده روانشناسی تربیتی شیراز

مراکز تحقیقاتی دانشگاه شیراز عبارتند از:[۳۴]

پژوهشکده‌ها دانشگاه شیراز عبارتند از:[۳۵]

قطب‌های علمی دانشگاه شیراز عبارتند از:[۳۶]

تعداد مجلات و ژورنالهای علمی که توسط دانشگاه شیراز منتشر می‌شوند ۱۹ عدد می‌باشد.[۳۷]

خوابگاه‌های دانشجویی که در پردیس ارم دانشگاه قرار دارند شامل خوابگاه‌های زیر می‌شوند.[۳۸]

نمایی از خوابگاه‌های پسرانه مفتح و چمران، پردیس علوم انسانی، کتابخانه مرکزی و سالن غذاخوری اصلی دانشگاه

پردیس ارم، محل خوابگاه‌های دانشجویی و امکانات رفاهی دانشگاه

ورودی پردیس ارم

نخستین مانژ اسب‌سواری دانشگاهی در دانشگاه شیراز افتتاح شد.[۳۹]
دانشگاه شیراز با افتتاح مانژ اسب‌سواری، این ورزش را در حوزه ورزش دانشگاهی قرار داد.

باغ گیاه‌شناسی ارم

باغ موزه نارنجستان قوام

موزه تاریخ طبیعی و تکنولوژی

حضور لینوس پاولینگ دانشمند، فعال صلح، نویسنده و برنده دو جایزه نوبل شیمی و صلح در دانشگاه شیراز که در نوروز ۱۳۵۴ به دعوت جامعه شیمی‌دان‌های ایران برای ایراد سخنرانی در نخستین کنگره شیمی‌دانهای ایران به ایران آمد. این کنگره در دانشگاه شیراز تشکیل شد.

دانشگاه شیراز اولین دانشگاه کشور است که مدرکش بین‌المللی شد و همچنین «اولین دانشگاه ایران» که برنده جایزه نوبل در آن سخنرانی کرد در زمان پهلوی نیز دانشگاه شیراز خواهر دانشگاه پرینستون ایالات متحده آمریکا خوانده می‌شد. همچنین دانشگاه شیراز اولین دانشگاه دارای هیئت مدیره در ایران است.[۴۰]

سومین همایش ملی علوم پروتئینی و پپتیدی، پنجم اردیبهشت ماه با سخنرانی پروفسور رابرت هابر، برنده جایزه نوبل شیمی ۱۹۸۸ در دانشگاه شیراز برگزار شد.[۴۱]

حضور برتون ریکتر برنده جایزه نوبل فیزیک و بازدید از پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی دانشگاه شیراز و سخنرانی در رابطه با فیزیک ذرات بنیادی که به دعوت دانشگاه صنعتی شریف صورت گرفت.[۴۲]

چهره‌های ماندگار عنوان همایشی است که توسط بنیان چهره‌های ماندگار برگزار می‌گردد. تاکنون ده نفر از استادان و محققان به نام دانشگاه جز برگزیدگان همایش چهره‌های ماندگار بوده‌اند.[۴۹]

اسدالله علم:نخست‌وزیر ایران در حکومت پهلوی.

جان لیمبرت: دستیار معاون وزیر امور خارجه آمریکا و مسئول میز ایران در این وزارتخانه.

علیرضا شاپور شهبازی: باستان‌شناس، تاریخ‌نگار، استاد دانشگاه شیراز و بنیانگذار بنداد تحقیقات هخامنشی.

ایرج بشیری: استاد تاریخ دانشگاه مینه‌سوتا در آمریکا و پژوهشگر تاریخِ آسیای مرکزی و ایران.

مصطفی معین: سیاستمدار ایرانی و وزیر سابق فرهنگ و آموزش عالی و وزیر علوم، تحقیقات و فناوری

عطاءالله مهاجرانی: وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی.

محسن کدیور:فلسفه‌دان، مجتهد، نویسنده، اندیشمند دینی، و استاد پژوهشی دانشگاه دوک در آمریکا.

احمد توکلی: سیاست‌مدار ، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و نماینده سابق مجلس شورای اسلامی.

غلامعلی حداد عادل: سیاستمدار و رئیس پیشین رئیس مجلس شورای اسلامی.

حسین بهاروند: دانشمند برجسته سلول‌های بنیادی در پژوهشگاه رویان.

عباس میلانی:مورخ، ایران‌شناس، پژوهشگر ، نویسنده و مدیر برنامهٔ مطالعات ایرانی در دانشگاه استنفورد.

دانشکده آموزش‌های الکترونیکی دانشگاه شیراز

---

«Shiraz University, Degrees and Programs»

---

بایگانی‌شده

---

“Shiraz University; Tough and Distinguished”

0