روانشناسی رفتار با کودک یک ساله

کودکان نوپا، زمانی کار خود را به بهترین نحو ممکن انجام می دهند، که بدانند والدین از آنها چه انتظاری دارند. حال این انتظارات می تواند زمان حمام رفتن یا خوابیدن باشد، یا عواقبی که از یک رفتار بد نصیب شان خواهد شد

کودکان با کتابچه های راهنما بزرگ نمی شوند. کودکان نوپایی که سرشار از انرژی هستند و مشتاق به تجربه ی هر چیزی که شما به آنها ارائه می دهید، ممکن است در واقع به دنبال فریب والدین خود باشند. حال به نُه اشتباه والدین اشاره می کنیم، که باید سعی کنند در مقابل این کودکان نوپا، مرتکب آنها نشوند.

بیشتر بدانید : 7 اشتباه والدین در حرف زدن با کودکان

کودکان نوپا، زمانی کار خود را به بهترین نحو ممکن انجام می دهند، که بدانند والدین از آنها چه انتظاری دارند. حال این انتظارات می تواند زمان حمام رفتن یا خوابیدن باشد، یا عواقبی که از یک رفتار بد نصیب شان خواهد شد. هر چه این انتظارات سازگارتر و قابل پیش بینی تر باشند، کودک نوپای شما به احتمال بیشتر، انعطاف پذیرتر و دلپذیر تر خواهد بود.

روانشناسی رفتار با کودک یک ساله

تا جایی که برای تان مقدور است، کودک را با خط مشی منظم تربیت کنید و با نظم با او برخورد کنید. اگر والدین ( یا دیگر مراقبان )، با یکدیگر موافق و یکدل نباشند، سازگاری می تواند به یک چالش تبدیل شود. اگر کودکی غذای خود را روی زمین بریزد یا در زمان تعیین شده نخوابند، نمی دانیم که چه نوع عکس العملی، بهترین عکس العمل می باشد؟!!!

تمرکز بر روابط خانوادگی بسیار لذت بخش و باب میل است اما برخی والدین در انجام این کار افراط می کنند. دکتر توماس فالِن، روان شناس بالینی می گوید : ” کودکان، سپری کردن اوقات را با یکی از والدین، بسیار دوست دارند. اختصاص دادن زمانی برای کودکان به طور مجزا، برای والدین نیز بسیار سرگرم کننده می باشد؛ زیرا مجبور نیستند تا با رقابت و هم چشمی دو کودک با یکدیگر کلنجار روند”.

روش مناسب برای سپری کردن زمان با یک کودک نوپا، چه روشی است؟ فالِن، این طور پاسخ می دهد: “بسیار ساده است؛ روی زمین بنشینید و با او بازی کنید. هنگامی که می خواهد بخوابد، برای او قصه بگویید یا کتابی را که دوست دارد، برایش بخوانید”.

بیش از حد کمک کردن برخی از والدین در انجام هر کاری به کودکان هم می تواند مشکل ساز باشد؛ هنگامی که کودک برای انجام دادن کاری بسیار کوچک دچار مشکل می شوند، والدین با سرعت به آنها نزدیک شده و کارشان را انجام می دهند.

مادر یا پدر محترم، قبل از انجام این کار لحظه ای فکر کنید: اگر بخواهید برای هر کاری، از جمله پوشیدن یک لباس، یا حل کردن یک پازل، به کودک کمک کنید، در واقع این پیام را به او می دهید، که تو هیچ کاری را نمی توانی انجام دهی- به عبارت دیگر، تو کودکی بی کفایت و نا لایق هستی. بِتسی براون، نویسنده ی کتاب تو رئیس من نیستی، این طور می گوید: “والدینی که در انجام هر کاری به کودک کمک می کنند و سعی می کنند تا بر خرابکاری های خود و اشتباهاتش به طور غیر منطقی سرپوش بگذارند، در واقع در تربیت کردن کودکانی متکی به خود، با مشکلات عدیده ای مواجه خواهند شد”

براون می گوید: “باید به کودکان خود یاد دهیم که چالش ها را تحمل کرده و با آنها مبارزه نمایند. البتّه، تشویق و تمجید، اصلاً کار اشتباهی نیست. او را تشویق کنید. بگویید، تو می توانی از پس این کار بر آیی”.

بیش از حد صحبت کردن با کودکان نوپا، معمولاً ایده ی فوق العاده ای محسوب می شود. اما نه هنگامی که این کودکان رفتار نامناسبی از خود نشان می دهند. تصور کنید که مادری به کودک 2 ساله اش که کلوچه می خواهد، جواب منفی می دهد. کودک به خاطر این نه، هیاهو به پا کرده و سر و صدا راه می اندازد.

مادر برای کودک توضیح می دهد، که الان زمان خوردن شام است. کودک به هر صورتی تلاش می کند تا کلوچه را به دست آورد؛ از سوی دیگر، مادر هم تلاش دارد که کلوچه را به کودک ندهد. حال مادر بار دیگر تلاش می کند تا علت ندادن کلوچه را به کودکی که گریه می کند، توضیح دهد. این کار باعث کلنجار رفتن دو طرف با یکدیگر، و در نهایت سرخوردگی مادر و کودک شود. فالِن می گوید: “صحبت کردن می تواند منجر به الگویی شود که ما آن را الگوی صحبت کردن- متقاعد کردن- بحث کردن- فریاد زدن- کتک زدن، می نامیم. کودکان، بزرگسالانی در بدن کودکانه نیستند. آنها افرادی منطقی نیستند، و نمی توانند آنچه را که شما برایشان می گویید و توضیح می دهید، جذب کرده و برای خود تجزیه و تحلیل نمایند”.

روش هوشمندانه برای مطرح کردن این قانون، چیست؟ فالِن می گوید: هنگامی که به کودک خود می گویید، تا کاری را انجام دهد، درباره  آن صحبت نکنید و تماس چشمی برقرار نسازید. اگر کودک نافرمانی کرد، به صورت کلامی به او هشدار دهید، یا آنکه تا عدد سه بشمارید. اگر کودک باز هم تعلل نمود و کاری را که گفتید، انجام نداد، به او زمان دهید یا منتظر پیامد فوری این کار باشید؛ اما هرگز توضیح ندهید.

فقط غذاهایی را درست کنید، که کودک دوست دارد. آیا کودک نوپای شما فقط مرغ کباب شده و سیب زمینی سرخ کرده، می خورد؟ آیا او تنها شیرینی را دوست دارد؟ اگر رژیم غذایی کودک، تنها بر مبنای غذاهایی باشد که او دوست دارد، در برابر غذاهای دیگر از خود مقاومت نشان خواهد داد. بسیاری از والدین، بسیار دیر متوجه این موضوع می شود.

کودک تان را تشویق کنید تا مانند بچه ای خوب رفتار کند. آلتمَن می گوید: “درصد زیادی از کودکان تمایل زیادی برای امتحان کردن غذاهای جدید دارند؛ البته اگر ببینند مامان و بابا از خوردن این غذاها لذت می برند. اگر با خوردن یک لقمه عقب کشیدند، کمی از غذا را در ظرف شان بگذارید. برخی کودکان قبل از پذیرفتن یک غذا، باید چند بار آن را امتحان کنند”. اگر کودک نوپای شما با ناخونک زدن غذا می خورد، خیلی نگران نباشید؛ بیشتر کودکان همین طور هستند”. “بچه ها دوست دارند با غذا کلنجار رفته و با آن بجنگند؛ اگر بخواهید به خاطر این رفتار آنها داد و فریاد راه اندازید، مطمئن باشید فقط مشکل را پیچیده تر می کنید”.

اما پیشنهاد او : تا زمانی که چیزی در بشقاب کودک برای خوردن وجود دارد، نگران نباشید. به خود اجازه ندهید تا تبدیل به آشپز همیشگی او تبدیل شوید.

خلاص شدن از تختخواب بچه ( گهواره ) ، گاهی برای پدر و مادران معضل می شود . این تختخواب ها سبب می شوند تا عادات خوب، در کودک تقویت شود. کودکی که به سرعت درون تخت واقعی قرار گیرد، با مشکلات عدیده ای در خوابیدن و در تختخواب ماندن، روبه رو می شود. و ممکن است در نهایت شما را بیدار نموده و بخواهند کنار شما بخوابند.آلتمَن می گوید: “برخی مادران خود را فرسوده می کنند، زیرا هر شب کنار کودکان خود می نشینند تا او بخوابد. آنها نمی دانند که علت این الگو، خود آنها می باشند”.

چه زمانی باید از تختخواب بچه ( گهواره ) رها شویم؟ هنگامی که کودک خود از این تخت خسته شد و از شما خواست تا آن را عوض کنید؛ یا زمانی که شروع به بالا رفتن از آن کردند. برای بیشتر کودکان سنین 2 تا 3 سالگی بهترین زمان می باشد. یا زمانی که قد کودک حدود 90 سانتی متر شد.

آموزش توالت رفتن را زود شروع کنید. برخی از والدین، زمانی که می خواهند به کودک نوپای خود توالت رفتن را یاد دهند، این کار را با گول زدن او شروع می کنند. و اگر کودک کمی از الگویی که والدین برایش چیده اند، منحرف شود، با تنبیهی سخت مواجه خواهد شد. این امر می تواند منجر به جنگ قدرت بین والدین و کودک شود.

آلتمن می گوید: ” کودکان توالت رفتن را یاد می گیرند، زمانی که از آمادگی کافی برای یادگیری برخوردار باشند. نباید در این کار، عجله کنیم”. اما می توانید مقدمات این کار را آماده کنید. توالت را به کودک نوپای خود نشان دهید. استفاده از آن را برای او توضیح دهید. اگر کودک به سن 4 سالگی برسد و هنوز هم پوشک باشد، آن وقت چه؟ آلتمن می گوید: “نگران نباشید؛ هیچ کودکی تا به امروز، با پوشک وارد دانشگاه نشده است”.

به کودک اجازه ندهید تا زمان زیادی را پای تلویزیون بنشیند. کودکان نوپایی که زمان زیادی را صرف دیدن تلویزیون می کند، بعداً با مشکلات عدیده ای در یادگیری مواجه خواهند شد. مطالعات نشان داده است کودکان زیر دو سال، قادر به درک آنچه که در صفحات تلویزیون و مانیتور می بینند، نیستند.

کودکان نوپای خود را با خواندن، و کارهای خلاقانه ی دیگر، سرگرم کنید. با کودک خود صحبت کنید و او را تشویق کنید تا علاوه بر حرف زدن، گوش هم بدهد. آلتمن می گوید: “هر چه بیشتر کودک خود را از تلویزیون دور نگه دارید، بسیار بهتر است”.

تلاش برای متوقف ساختن خشم برخی از والدینی که  نگران هستند کودک غیر قابل کنترل شود ، سبب می شود تا آنها والدینی ناکارا و بی کفایت به نظر آیند. اما همه ی کودکان، گاهی اوقات خشمگین می شوند. هنگامی که کودکی خشمگین شود، صحبت کردن با او کاری بی فایده می باشد. حتی اگر این اتفاق در خیابان و محلی عمومی بیافتد. بروان می گوید: “هنگامی که در مکان عمومی هستید و باید با کودک خود سر و کله بزنید، احساس می کنید که تحت قضاوت قرار گرفته اید. در این زمان آدم احساس می کند لامپی بر سرش قرار دارد که اعلام می کند، تو والدی بی کفایت و نالایق هستی”

والدین باید به یاد داشته باشند که کودک و نظراتش اهمیت بسیار بیشتری نسبت به نظرات افراد دیگر دارد، بخصوص غریبه ها. اگر مردم، خیره به شما نگاه کنند یا مشاوره ای ناخواسته ارائه دهند، به سادگی لبخند بزنید و چیزی شبیه به این بگویید: اووه، خدای من؛ چیزی شبیه به این اتفاق را به یاد می آورید؟ سپس کودک منتظر را بردارید و به مکانی خلوت و دور از انظار عمومی بروید. تا بدین ترتیب بتوانید خشم کودک را کنترل کرده و او را آرام کنید. می توانید کودک را در آغوش گرفته و بقیه ی روز را با او سپری کنید.

بیشتر بدانید : اگر کودک 6 ساله دارید حتما بخوانید

بیشتر بدانید : 7 نکته کلیدی در برخورد با کودک لجباز

بیشتر بدانید : 13 نشانه یک پدر و مادر سمی که بسیاری آن را نمی دانند!!

بیشتر بدانید : 5 حرف غلط که نباید به کودکتان بگویید

بیشتر بدانید : 8 رفتار غلط والدین با کودک شان که به بن بست می رسد

بیشتر بدانید : 10 نکته در آرام کردن کودکان لجباز

 گردآوری: گروه سبک زندگی سیمرغseemorgh.com/lifestyleمنبع : salamatnews.com

All Rights Reserved – © 2019 | باز نشر مطالب پورتال سیمرغ تنها با ذکر نام و آدرس seemorgh.com مجاز می باشد.

در یک بررسی سطحی، انسانی به دنیا می‌آید، اما چگونه؟ ازدواج، زایمان، گریه کودک و شادمانی والدین، اما به راستی به دنیا آوردن یک انسان جدید و تجهیز و تدارک او برای زندگی پرهای و هوی امروزی و جهانی که رفته رفته هرچیزی به صورت یک موضوع علمی درمی آید درست و کافی است؟ مسئله مهم در این میان ارزش و موجودیت کودک به عنوان تداوم دهنده انسان است و به همین جهت شناخت کودک و چگونگی برخورد با مسائل جسمی او از زمان شکل گیری تا زمان تولد و پس از آن و حتی گریه نوزاد و لبخندی که برای مادر به لب می‌آورد، علاقه‌ای که نشان می‌دهد و … می‌بایستی از دیدگاه علمی و با روش‌های منطقی بررسی شود.

چون اگر کودکی در سایه تدبیر و عملکرد آگاهانه این مراحل را به سلامت پشت سربگذارد، برای ورود به مراحل بعدی و نهایتاً به دست آوردن جای انسانی خود آماده می‌شود. یکی از عوامل بنیادی اعتلای بشر مشاهده است. از این رو یکی از اساسی‌ترین هدف‌های آموزش و پرورش این است که میل و نیاز به مشاهده را در فرد گسترش دهد. آن را به صورت فعالیتی لذت آور، دقیق و منظم درآورد. مادران و پدران جوان، بیش از هر کس دیگری نیازمند آنند که فرزندانشان را با دقت زیر نظر داشته باشند.

با اطلاعات بسیار با ارزشی که از این مشاهده به دست می‌آورند و با اتکاء به غریزه‌های خدادادی به بهترین وجه آنچه را که باید درباره فرزند خود بدانند خود به خود فرا می‌گیرند و با آمیختن علم و غریزه می‌توانند به درستی و شایستگی درباره او تصمیم بگیرند و او را بزرگ کنند. برخی والدین مادر بودن و پدر بودن خود را نوعی وظیفه می‌دانند و گذراندن وقت دیگری را برای کتاب خواندن، گوش دادن، آواز خواندن، بازی کردن با کودک را جزء وظایف خود نمی‌دانند در حالی که لذت بردن از کودک و وقت گذرانی برای کودک بدون در نظر گرفتن وظیفه پدر و مادری است که از همه و همه آنها با تدابیر عملی نتیجه بسیار مطلوبی به دست می‌آید.

هم انجام وظیفه و هم لذت بردن از کودک، والدین به هوش باشند که سال‌ها تندتر از آنچه تصور می‌کنند می‌گذرد مبادا روزی بیاید که حسرت دوران کودکی فرزندانشان را بخورند، پشیمان شوند از اینکه چرا از آن لذت نبرده‌اند و دوران کودکی فرزند خود را جدی نگرفته و پیوسته به دردسرها و گرفتاری‌ها و بی خوابی‌ها و … با دید انتقادی نگریسته‌اند و از پدیده‌های علمی درباره نحوه تغذیه وپرورش و لذت بردن از دوره طفولیت کودک خود غفلت ورزیده‌اند از این رو روانشناسان به تغذیه و پرورش کودک اهمیت خاصی می‌دهند.

حس استقلال

روانشناسی رفتار با کودک یک ساله

پس از یک سالگی، کودک متوجه خواهد شد که می‌تواند بیندیشد و از قوه تفکر خود بهره گیرد. در این سن ممکن است از دستورات شما سرپیچی کند و با کنجکاوی به همه جا سرکشی کند. او می‌خواهد همه چیز را تجربه کند و به هرچیزی که دم دستش قرار دارد دست بزند. برخی مواقع ناگزیر می‌شوید که از بعضی کارهای او جلوگیری کنید بهتر است اشتباهات او را گوشزدکنید و روش درست را بیاموزید. یک شاعر فرانسوی گفته است “آنچه خوب حس می‌شود به خوبی به زبان می‌آید و کلمات به راحتی آن را بیان می‌کنند.” کودک از ۱ سالگی تا ۱۸ ماهگی به خوبی درک و حس می‌کند اما کلمات اندکی برای بیان در اختیار دارد. در این مرحله تمام کوشش کودک صرف راه رفتن می‌شود و برای فهماندن مقصود خود از سه یا چهار کلمه استفاده می‌کند.

دلیل اینکه در این مرحله قوه درک کودک بسیار پیشرفته‌تر از قوه بیان اوست این است که مادر جوان بی وقفه درباره آنچه انجام می‌دهد برای کودک توضیح می‌دهد و کودک فرمانبردار به حرف‌های مادر که در حکم موسیقی است گوش می‌دهد و این است که وقتی خود شروع به صحبت می‌کند با کلماتی که از مادر شنیده جمله می‌سازد. وقتی که شنیدم فرزندم افشین مرا مخاطب قرار می‌دهد و هشدار می‌دهد، به بخاری که “جیز” است دست نزن دچار شوقی توام با حیرت شدم چون همان جملاتی را شنیدم که مکرر به او گفته بودم.

در این مرحله از دوران زندگی کودک توانمندی‌های خود را شکل می‌دهد و روزانه هزاران تجربه به دست می‌آورد مثلاً در زمان راه رفتن ابتدا نگاه داشتن تعادل و سپس جلو رفتن را می‌آموزد و از طریق راه رفتن بدن خود را کشف می‌کند. وقتی زمین می‌خورد و در بدنش جای ضربه، کبودی و برآمدگی دیده می‌شود ساعت‌ها به آن نگاه می‌کند و اگر خراشی بردارد و یا قطره خونی از بدنش خارج شود فوراً نگران و ناراحت می‌شود از این تجارب نتیجه می‌گیرد که به اشیاء برخورد نکند و با دیدن میز یا صندلی بر سر راه خود آن را دور می زند. این توجه، پیشرفت جدید و قابل توجهی را در ذهن او به دنبال دارد. در این مرحله کودک با نام نزدیکان آشنا می‌شود و فعالانه در حال افزایش دامنه لغات خود می‌باشد. روانشناسان می گویند کودک در اواخر سن دو سالگی ۲۰۰ الی ۳۰۰ کلمه آموخته است.

تنظیم برنامه برای کودک

اولین قدم برای نیل به موفقیت در زمینه‌های لازم برای رشد طبیعی کودک آشنا کردن او به عادت‌ها است که تنها در شرایط رعایت برنامه صحیح روزانه میسر است. از آنجایی که یک کودک از نخستین روز تولد خود قادر است از خود بازتاب‌های شرطی نشان دهد بدین سبب برنامه روزانه او باید بر قاعده صحیح تنظیم شود. شایسته است هنگام تنظیم برنامه روزانه کودک ویژگی‌های مرحله سنی و نوع فعالیت سیستم عالی عصبی او، همچنین سایر ویژگی‌ها از جمله مراحل بیماری، شرایط زندگی، فصل، سال و … را مورد توجه قرار دهید. ایجاد تغییرات در برنامه روزانه کودک باید به تدریج و محتاطانه صورت گیرد.

یکی از اصول مهم در برنامه روزانه کودکان قبل از یک سالگی تأمین شرایط لازم برای هوشیاری و فعالیت فکری آنان است. قرار دادن اسباب بازی در کنار رختخواب کودک و یا فراهم کردن محیط باز برای حرکت و مشغول شدن به بازی از عوامل تأمین شرایط هوشیاری کودک است. بعد از این مراحل که معمولااز شش ماهگی تا یک سالگی به طول می‌انجامد، می‌توان کودک را با اصول پاکیزگی نیز آشنا کرد. آموزش شستن دست‌ها، پوشیدن لباس، غذا خوردن، توالت رفتن و غیره …

در تمام این مدت می‌توان شرایط لازم برای اشتغال او به کارهای مناسب را نیز فراهم کرد. در صورتی که کودک از ابتدای زندگی به رعایت اصول زندگی در خانه عادت کند راحت‌تر می‌تواند از رفتار متعادل برخوردار باشد و در نتیجه در مقابل اصول تعلیم و تربیت نیز انعطاف پذیرتر خواهد بود. ماکارنکو متخصص امور تعلیم و تربیت عقیده دارد برنامه زندگی عامل انضباطی کودکان است.

وی تاکید می‌کند که هر خانواده باید از چنان نظمی برخوردار باشد که عدم رعایت برنامه زندگی در آن یک امر خلاف محسوب شود. البته این کار لازم است از اولین ماه‌های زندگی کودک به مورد اجرا گذاشته شود و هرچه پدر و مادرها در این مورد جدی‌تر باشند کمتر با تخلفات فرزندانشان مواجه خواهند شد. کودک در مراحل مختلف رشد خود نیاز به توجه خاص دارد.

زمانی که کودک قادر است بنشیند نباید او را به مدت طولانی در یک وضع معین و محروم از تحرک قرار داد چون این کار سبب خستگی کودک و بروز درد و خستگی در گروه معینی از ماهیچه‌ها و کندی گردش خون است. بهتر است کودک را مطابق برنامه رشد ابتدا به سینه مال رفتن و سپس به نشستن عادت دهید و با در آغوش گرفتن او سبب استحکام ماهیچه‌های گردن و تحرک کودک شوید. بسیاری از زنان روستایی که در هنگام کار فرزند خود را به پشت خود می‌بندند به نوعی به کودک شادی و نشاط ارائه می‌دهند بخصوص کودک از تماس با مادر خود احساس لذت می‌کند و توجه او به علائم پیرامون خود نیز جلب می‌شود و نوعی آمورش کار است. بنده نیز کار را از روی شانه‌های مادر آموختم. روحش شاد.

غذا دادن به کودک

در برنامه غذایی کودک رعایت اعتدال بسیار حائز اهمیت است. وضع غذا خورانیدن به کودک به گونه‌ای نباشد که کودک از غذا بیزار شود و یا غذای کافی به بدن کودک نرسد. زیاد خورانیدن به کودک سبب وارد آمدن فشار بر دستگاه هاضمه، افزایش وزن و ابتلای او به انواع بیماری‌ها خواهد شد. غذای کودک باید از حجم متعادل، کیفیت خوب و کالری لازم برخوردار باشد. خوراندن نامنظم غذا به کودک سبب می‌شود که هضم آن با حداکثر کار ترشحات معده و روده و با بروز اختلالات در کار هضم غذا همراه گردد در نتیجه کودک در مقابل غذا از خود عکس العمل های منفی نشان دهد.

عادت‌های کودک

بسیاری از کودکان با توسل به عادت‌هایی چون مکیدن انگشت و یا پستانک در آرامش بسر می‌برند. مکیدن انگشت یکی از رایج‌ترین اعمال دوران شیرخوارگی است. این عمل در میان نوزادان بسیار شایع است. فروید frode می‌گوید: در دوران شیرخوارگی دهان یکی از مناطق لذت بخش برای کودک است. پیاژه Piajet معتقد است: مکیدن، جویدن و چنگ زدن کودکان به منظورشناخت پدیده‌های پیرامونشان می‌باشد. این عمل قبل از سال‌های ۱۹۵۰ بسیار قبیح شمرده می‌شد و همگان سعی بر آن داشتند که به هر طریق ممکن از عمل مکیدن کودک جلوگیری کنند، ولی امروزه متخصصان معروف اطفال از جمله دکتر “بری برازتون” پروفسور متخصص اطفال دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد و نویسنده کتاب “آنچه که هر کودکی می‌داند” عقیده دارد بردن شست به دهان علاوه بر اینکه برای کودک آرامش دهنده است این حرکت فیزیکی نشانه قدرت تطابق حرکتی اولیه در کودک نیز است. جملگی توصیه می‌کنند که به نوزاد پستانک داده شود یا از طریق شیر دادن به وسیله سینه مادر نیاز مکیدن کودک را ارضا کنند.

شخصیت آتی کودک

عامل اصلی کسب موفقیت در تعلیم و تربیت کودکان، پیروی از برنامه دقیق، صحیح و نکته سنجانه در کلیه مراحل رشد است. شایسته است که برنامه‌های آموزشی یا تربیتی برای کودک با در نظر گرفتن ویژگی‌های سنی اوان کودکی تنظیم گردد. تمامی والدین باید با نمودارهای رشد روانی- فیزیکی مراحل مختلف سنی کودک آشنا باشند. کودک تا رسیدن به سن ورود به دبستان، مراحل مختلفی را سپری می‌کند که هر مرحله از ویژگی‌های خاصی برخوردار است، میل به تقلید، بی ارادگی، برتری احساس بر عقل، نداشتن تجربه زندگی، تلاش برای کسب استقلال و کشف حقایق زندگی ویژه اوان کودکی است به همین سبب شخصیت آتی کودک از همان لحظات اولیه کودکی تکوین می‌یابد بویژه تا دو سالگی. پس هیچ گونه قصور برای تربیت فرد آتی اجتماع، جایز نیست. همچنان که حکیمی به مادری که نزد او آمده بود تا بپرسد برای تربیت کودک یک ساله‌اش چه کند. گفت: یک سال تأخیر کرده‌ای.

نویسنده: نازخند صبحی
از کتاب به خاطر بچه‌های ایران

cheap nike free run 5.‎0

آوای کتابک بانگ ترویج است و ترانه بانگ قصه است و افسانه

وبلاگ‌ کتاب هدهد با نوشته‌هایی کابردی برای خانواده‌ها و معلمان

همه حقوق سایت آموزک برای پدیدآورندگان آن محفوظ و  باز نشر نوشته ها و تصویرها با آوردن منبع آزاد است.

Copyright 2013 – 2020 ©

مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه

مشاوره تلفنی خانواده، ازدواج، روانشناسی و عشق

برای دسترسی آسانتر به مطالب سایت به کانال تلگرام روانشناسی آویژه بپیوندید (کلیک کنید).

تربیت کودک یک ساله به مراتب از تربیت کودک در سنین بالاتر آسان تر است اما این نکته بدین معنا نیست که نیازمند توجه و مطالعه در مبحث مشاوره کودک نمی باشد و باید در هدایت و پرورش فرزندتان به هنگام رشد و بالغ شدن موثر باشید . شما باید در نظر داشته باشید که فرزند شما یک ویژگی شخصیتی منحصر به فرد دارد که در طول زندگی پایدار باقی می ماند . در زمینه تربیت فرزند، والدین گرامی میتوانند از مشاوره خانواده کمک و راهنمایی بگیرند.

در مبحث تربیت کودکان یک ساله یکی از راه هایی که می توانید فرزندتان را درک کنید این است که آنها را در خواب ، خوردن یا بازی مشاهده کرده سپس به دنبال صفات سازگار او باشید . کدام فعالیت را دوست دارد ؟ از چه بازی بیشتر لذت میبرد ؟ آیا پاسخ به تغییرات برای او آسان است یا زمان لازم برای آشنایی با این چیزها را نیاز دارد ؟ اینها ویژگی های طبیعی کودک هستند که نیازمند توجه و کشف شدن اند حال آنکه فرزند شما ممکن است یک استثنا باشد . پس توجه و زیرنظر گرفتن در تربیت کودک یک ساله شما بسیار حائز اهمیت است .

روانشناسی رفتار با کودک یک ساله

بیشتر بخوانید: روش های تربیت فرزند در اسلام

روش های تربیت کودکان یک ساله بسیارند ، تا آنجا که ممکن است ، زمان برای صحبت با فرزندانتان داشته باشید زیرا این امر برای کسب اطلاعات و درک بهتر است . در تربیت کودکان یک ساله به منظور درک افکار و احساسات آنها ، نیاز به زبان کمتری است و والدین بیشتر نیاز به بیان صورت و زبان بدن دارند . درک کنید که در این سن ، کودک شروع به یادگیری کلمه ” نه ” میکند .

فقط زمانی که آن را به معنای واقعی اش بکار میبرید استفاده کنید و به عنوان مثال ، مطمئن باشید که از کلمه ” نه ” زمانی که کودک احساس ناامنی میکند استفاده نکنید . اینگونه کودک یک ساله سریعتر آن را درک خواهد کرد . تربیت فرزند در موقعیت های مختلف به صور متفاوتی اعمال میشود . همیشه در موقعیت هایی که کودک کار اشتباهی میکند به او توجه نکنید زمانی که او کارهای خوب انجام میدهد هم این کار را انجام دهید یا شروع به بردن نوزاد خود به مکان های مقدس و عبادتگاه ها کنید به این ترتیب ، او در مورد احترام و نحوه آرام شدن در سنین پایین یاد می گیرد .

بیشتر بخوانید: مرکز مشاوره کودک تلفنی

چگونگی تربیت کودک یک ساله در این سن بدین شرح است که نوزادان تازه شروع به درک دستورات شما می‌کنند ، و آنها این علت و معلول را یاد می گیرند که ” اگر این کار را بکنم ، این اتفاق می افتد ” یکی از روش های تربیت کودکان یک ساله آموختن قوانین با روش های ساده می باشد بدین معنا که  شما میتوانید باید ها و نباید های زیادی را به ذهن کودک خود وارد کنید . این کار را هوشمندانه انجام دهید ، مثلا اگر ظرف غذا را پرت می دهد به آرامی و با لحن شیرین به او بگویید این کار اشتباه است و من را ناراحت میکند . استراتژی ” خارج از دید ، خارج از ذهن ” نیز در این سن به خوبی کار می کند .

در تربیت کودکان یک ساله زمانی که درک مفهوم نظم برای کودک سخت است کودک را از خانه بیرون بکشید و به سادگی چیزهایی را که کودک نباید داشته باشد از چشمش دور کنید مثلا اگر برای یک جسم شکستنی گریه میکند او را به حیاط خانه برده و به او گلها را نشان دهید . باید بدانید که در طول ماه های گذشته ، کودک اعمالی مانند کشیدن مو انجام میدهد و این کار را زمانی که او واقعا سعی در نشان دادن احساسات شما دارد ، انجام خواهد داد . وقتی این لحظه ها فرا می رسند، بگویید : ” نه ! ” البته با یک لحن شیرین و سعی کنید این عمل را با چیزی که مثلا بوسه بر روی دست است ، جایگزین کنید .

بیشتر بخوانید: مراحل تربیت کودک در سنین مختلف

راه های تربیت کودک یک ساله گستردگی خاص خود را دارد والدین می توانند این راه ها و مهارت ها را با استفاده از مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آموزش ببیند چرا که انسان باید بپذیرد که کامل نیست و اطلاعات ناقصی دارد و تربیت کودکان یک ساله می تواند شکل دهنده شخصیت آینده کودک باشد . در این مبحث میتوانیم به نکات و گزینه های بسیاری اشاره کنیم که در زیر تعدادی از آنها را بررسی می کنیم :

بیشتر بخوانید: روش تربیت کودک از نظر روانشناسی

تربیت کودکان یک ساله از نظر روانشناسی مبحثی گسترده است و برای والدین تا حدی دشوار زیرا به نظر میرسد که دیروز فرزند شما شیرین ، مهربان و کامل بود . و سپس او تبدیل یک کودک نو پا میشود والدین ممکن است کمی احساس نگرانی کنند مخصوصا وقتی برخی از رفتار نوزاد نوپا خود را می‌بینند . نگران نباشید او هنوز هم همان کودک شیرین ، مهربان ، کامل و فرشته ای کوچک است . او فقط کمی بیشتر به توجه ، تربیت و احتیاط نیاز دارد شما باید چگونگی تربیت کودکان یک ساله خود را بیاموزید . در یک سالگی کودک تفاوت عمده ای با چندماهگی خود دارد . او باهوش تر شده و میتواند مخالفت خود را هوشمندانه تر اعلام کند .

از آنجا که کودک یک ساله می داند که چه میخواهد و زمانی که چیزی را میخواهد ( مثل ترک پارک زمانی که به او بگوئید هنگام رفتن به خانه است ) بر آن پافشاری میکند . آنها می توانند خواسته های خود را برای شما ارسال کنند مثلا از طریق گریه ، لگد زدن یا کشیدن مو و مقابله با این امر همیشه از دشواری های والدین بوده است .نوزادان تنها در این سن احساس و عواطف را در عوالم ساده تجربه می کنند ، که معادل با انواع اولیه محبت ، حسادت ، همدردی و اضطراب است همچنین آنها کنترل زیادی بر عواطف و احساسات خود ندارند و این نکته را از رفتار والدین خود یاد میگیرند که چگونگی تربیت کودکان یک ساله را به یک امر حائز اهمیت فراوان تبدیل میکند .

بیشتر بخوانید: تربیت کودک 3 ساله و چگونگی رفتار والدین

یک ساله ها بسیار شگفت انگیز هستند . آنها خیلی زیاد فعالیت می کنند ، حرکت می کنند و با تمام بدنشان ارتباط برقرار می کنند ؛ علاوه بر این ، اغلب از کل بدن خود برای انتقال احساسات خود (شادی ، غم ، خشم ، آشفتگی و … ) استفاده می کنند . به همین دلیل است که کودک نو پا خود را بر روی زمین پرتاب می کند و هر چه را اراده کند برمیدارد یا پرت میکند همانطور که گفته شد در رفتار با کودک خود به هیچ وجه از خشونت نباید استفاده کرد و راه های تربیت کودک یک ساله در کمال محبت و آرامش باید تعلیم داده شوند . یک ساله ها از مخالفت ها و جنجال ها لذت می برند ( به عنوان مثال ، چیزهایی که سرو صدا میکنند یا محیط اطراف را کثیف میکنند ، چیزهایی که به زمین می افتند و … ) .

از این رو دوست دارند همه مواد غذایی خود را روی زمین بریزند و اشیا اطراف خود را پرت کنند و جلب توجه کنند باید این نکته را بدانید که عصبانیت شما و فریاد کشیدن شما میتواند بصورت کاملا دقیق مخرب افکار کودک شما باشد و از بدترین روش های تربیت کودکان یک ساله است .اگرچه شما زمان زیادی را صرف توضیح برای کودک خود کنید و مباحث فراوانی در باب تربیت کودکان یک ساله از نظر روانشناسی را مطالعه کرده باشید با این حال ، کودکان یک ساله نمی توانند به توضیحات منطقی پی ببرند . اگر چه ممکن است آنها شروع به درک علت و معلول در یک حالت ابتدایی کنند ، اما آنها نمی توانند مفهوم خطر فیزیکی را درک کنند . پس میتوانید با استفاده از مشاوره خانواده برای فرزندتان والدین مفیدتری باشید .

لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید .

در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه خدمات متنوعی را در زمینه مشاوره کودک به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد .

منبع:  Learning, Play, and Your 1- to 2-Year-Old 

براي مشاوره در زمينه تربیت کودک یک ساله و چگونگی رفتار با آنها

از مشاورين مشاوره خانواده و روانشناسي آويژه
از سراسر کشور

با 09353000102 تماس بگيريد

همه روزه از ساعت ? صبح تا ?? شب 

حتي ايام تعطيل

مطالب مرتبط با این نوشته:

تاثیر مادر بر پسر | نقش مادر در تربیت پسر خانواده چیست؟

روش های تربیت کودک 2 ساله و 3ساله

روش های تربیت فرزند در اسلام

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دیدگاه

نام

ایمیل

وب‌ سایت

روانشناسی رفتار با کودک یک ساله

avijeee@ 

info@avije.org  

براي تماس با مشاور کليک کنيد!

مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه در راستای گسترش خدمات مشاوره دسترسی تمامی هم وطنان به خدمات مشاوره و همچنین بهبود خدمات مشاوره تلفنی، اقدام به ارائه خدمات مشاوره تلفنی خانواده، مشاوره تلفنی کودک، مشاوره تلفنی ازدواج، مشاوره تلفنی روانشناسی کرده است. به لطف خداوند متعال مرکز مشاوره تلفنی آویژه در نظر دارد با گسترش کار خود در زمینه مشاوره تلفنی و در راستای آسان تر و ارزان تر شدن خدمات مشاوره، با گسترش خدمات مشاوره تلفنی خود، در حوزه مشاوره حضوری و مشاوره آنلاین با هم میهنان گرامی، وارد شود. در حال حاضر در مرکز مشاوره تلفنی آویژه، شما می توانید از مشاوران زبده در حوزه های مختلف مشاوره تلفنی خانواده، مشاوره تلفنی کودک، مشاوره تلفنی ازدواج، مشاوره تلفنی روانشناسی بهره مند شوید.ان شاءالله شما کاربران گرامی از خدمات مشاوره تلفنی آویژه کمال رضایت و استفاده را داشته باشید.

برای مشاوره تلفنی کودک، تربیت کودک، اختلالات کودک، روانشناسی کودک و … می توانید از خدمات مرکز مشاوره کودک آویژه بهره مند شوید.

برای مشاوره تلفنی ازدواج، مشاوره ازدواج دانشجویی، مشاوره ازدواج فامیلی، مشاوره ازدواج اسلامی ایرانی، مشاوره ازدواج موفق، مشاوره در زمینه خواستگاری، مشاوره ، معیار های ازدواج و … با مرکز مشاوره ازدواج آویژه در تماس باشید.

برای مشاوره تلفنی خانواده، مشاوره نوجوان، مشاوره جوانان، مشاوره ازدواج، مشاوره زناشویی و زندگی مشترک، مشاوره زنان و خانواده، مشاوره خیانت، مشاوره طلاق، مشاوره مرگ عزیزان و … با مشاوران خانواده مرکز مشاوره در تماس باشید.

برای مشاوره تلفنی روانشناسی، مشاوره اختلالات شخصیت، مشاوره اختلالات یادگیری، مشاوره افسردگی، مشاوره اعتیاد، مشاوره ترس و فوبیا، مشاوره اختلالات خواب و … با مرکز مشاوره آویژه در تماس باشید.

برای مشاوره در زمینه عشق، عشق به همسر، عشق حقیقی و واقعی، عشق مجازی و دروغی، ابراز عشق، عشق به خانواده، عشق به و … با مرکز مشاوره آویژه در تماس باشید.

برای مشاوره در زمینه مهارت های زندگی، اعتماد به نفس و … با مرکز مشاوره آویژه در تماس باشید.

تهران – تهران —-

021-91022688 (سراسری) – مشاوره تلفنی

به زودی – تماس فقط برای تعیین وقت مشاوره حضوری

قیمت قبل از تخفیف : ۹,۰۰۰ تومان

عضویت در کتابخانه یا ۴,۵۰۰ تومان

شما عضو طاقچه بی‌نهایت هستید

رایگان

روانشناسی رفتار با کودک یک ساله

نویسنده: مگ زویبک    

مترجم: زه‍را ج‍ع‍ف‍ری‌    

انتشارات صابرین    

قیمت قبل از تخفیف : ۹,۰۰۰ تومان

عضویت در کتابخانه یا ۴,۵۰۰ تومان

شما عضو طاقچه بی‌نهایت هستید

رایگان



هدف نویسنده از تالیف این کتاب آموزش شیوه‌های عملی به والدین است. علاوه بر استفاده از روشی کاملا علمی در روش‌های بیان شده آن را با زبانی ساده و روان توضیح می‌دهد تا برای عموم والدین قابل استفاده باشد.

در کتاب «کلیدهای تربیت کودکان و نوجوانان» مراحل رشدکودک روحی و فیزیکی کودک یک ساله، تفاوت‌ شخصیت کودکان و رفتارهای مورد انتظار از کودک در این سن بیان شده است.

در این سن کودک یک ساله دوران نوزادی را پشت سر گذاشته اما از جهاتی هنوز به نوزاد شباهت دارد و به همین دلیل برخورد با او در این سن کمی مشکل خواهد‌بود.

در بخش اول کتاب فعالیت‌های زندگی روزانه کودک از جمله تغذیه و خواب در قسمت‌های جداگانه بررسی می‌شود.

بخش دوم جزئیات تفاوت‌های شخصی کودکان بررسی می‌شود و چگونگی نحوه برخورد والدین با کودک توضیح داده‌می‌شود.

بخش سوم کتاب در ارتباط با کنترل کردن رفتارهای درست و نادرست کودک، راه‌حل‌هایی را بیان می‌کند.

«مگ زویبک» متخصص مراقبت از کودکان و دانشیار کلینیکی در دانشگاه کالیفرنیا و نویسنده کتاب «کلیدهای رفتار با کودک یک ساله» از مجموعه « کلیدهای تربیت کودکان و نوجوانان » است.

طاقچه سایت و اپلیکیشن دانلود کتاب الکترونیکی و دانلود کتاب صوتی است. در طاقچه هزاران کتاب، مجله، روزنامه و کتاب گویا را می‌توانید دانلود کنید و با موبایل، تبلت و رایانه آن‌ها را بخوانید. در طاقچه کتاب‌های روانشناسی ، رمان و داستان ، کتاب‌های تاریخی ، کتاب فلسفی و هزاران کتاب رایگان برای دانلود وجود دارد.

ادب و تربیت کردن کودک یکساله – بخش اولهمه والدین علاقه دارند کودکشان درست رفتار کند اما بسیاری از آنان مایل به استفاده از اصطلاح ادب کردن نیستند. برای این گروه از والدین ، ادب کردن یعنی نشانه رفتن انگشت بزرگسال عصبانی به طرف کودکی که از شدت ترس ، قوز کرده و در خود فرو رفته است. برای این دسته از والدین تادیب فقط به معنی تنبیه کردن است.در حقیقت ادب کردن یعنی آموختن و تعلیم دادن و نه فقط تنبیه کردن . چون والدین ، اولین مربیان کودک هستند ، آنان باید به روش های گوناگون کودکشان را ادب کنند . مهمترین سوال این است : چگونه میخواهید کودکتان را ادب کنید؟ کودکان به خودی خود طبق نظر والدینشان یا آنطوری که بقیه انتظار دارند رفتار نمی کنند بنابراین باید توسط والدین یا افراد دیگر آموزش داده شوند.اگرچه کودک شما فقط یک سال دارد ولی میتوانید طوری او را تعلیم دهید که خودتان و سایر افراد از مصاحبت و همنشینی با او لذت ببرید.گاهی والدین نمی دانند آیا می توانند به کودکشان اجازه دهند به روش خاصی عمل کند یا نه ؟ بعضی والدین میل ندارند بسیار خرده گیر و یا بسیار پرتوقع باشند. شاید احساس می کنند والدین خودشان انتظارات زیادی از آنها داشته اند.اما سایر والدین ممکن است نظری مخالف داشته باشند و برخوردی قاطعانه را ترجیح بدهند زیرا معتقدند در این صورت از کودک رفتار قابل قبول سر خواهد زد. اگر والدین نتوانند تصمیم بگیرند ، چه هنگام با کودک خود با قاطعیت و چه هنگام با ملایمت برخورد کنند توافق برای رسیدن به یک روش تادیبی مناسب می تواند بسیار مشکل باشد.در اینجا روشی برای تادیب و کنترل رفتار کودک که هم در زمان حال مورد استفاده قرار گیرد و هم در آینده متناسب با رشد کودک مورد استفاده قرار گیرد شرح داده شده است.شما به همان روشی که تغذیه خود را متعادل می کنید بایستی در روش تادیب شخصی خود تعادل ایجاد کنید ؛ همان طور که میدانید شیر یک غذای سالم است ولی یک رژیم تمام شیر ، رژیم متعادلی نیست.یک روش سالم و متعادل جهت نظم بخشی به کودکتان میتواند شامل سه بخش باشد : انتظارات واقع بینانه ، اصلاح و تعدیل محیط و تعیین محدودیت ها.انتظارات واقع بینانه :برای تربیت مناسب یک کودک باید بدانید کودک در چنین سنی چگونه رفتاری باید داشته باشد. صحبت کردن با سایر والدین صرف وقت با سایر کودکان یکساله و مشاهده ی بازی کودکان سنین مختلف با یکدیگر میتواند مفید باشد. بهتر است پدر و مادر چگونه رفتار کردن با کودک را به اتفاق هم بیاموزند تا فشار آن بر دوش یکی از آنان سنگینی نکند.هنگامی که والدین چگونه رفتار کردن با کودک یکساله را بیاموزند بهتر خواهند توانست در مقابله با افزون طلب های کودک ، یکدیگر را حمایت کرده و در موارد عدم موفقیت با یکدیگر به صحبت و تبادل نظر بپردازند و راه حل هایی برای مشکلات پیدا کنند.

مطالب این سایت تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی داشته و توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.

0