به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، تا انسان معرفت نداشته و توحید محض، کامل و تمام را درک نکرده باشد و از هر گونه شرک خود را پاک نکرده باشد، نمی‌تواند دست‌های نیایش را به سوی خدا بلند کند. از این رو می‌توان همه زیبایی‌های عبادت و پرستش را در نیایش یافت.
دعا بریدن از غیرخدا و همه اسباب هستی و پیوستن به غنای ذات الهی است. نیایش، دست‌های خالی فقر است که به سوی ذات غنی دراز شده و بدان پیوسته است. دعا، فرار انسان از همه چیز و درک اضطرار ذاتی به خداوند غنی حمید است. لذا دعا را نماد اخلاص و توحید و بندگی و زیباترین نمایش خضوع و خشوع دانسته و‌گریزان از دعا را بدترین بنده گفته‌اند.
حقیقت و نقش دعا به پیشگاه خداوند را بر اساس آموزه‌های اسلام
معرفت؛ لازمه دعادعا درخواست شخص پایین‌تر از بالاتر(معجم الفروق اللغویّه، ص231) برای انجام چیزی است.(همان، ص534) از ویژگی و مولفه‌های دعا این است که دعا همواره با حمد، مدح و ثنا و نیز استغاثه نیایشگر در حق نیایش شونده همراه است. (لسان العرب، ج 4، ص 359)
بنابراین، نیایشگر درک و تصوری درست از حقیقت و جایگاه خود و نیایش شونده دارد؛ از این رو دعا هماره با معرفت نسبت به خود و نیایش شونده همراه است. نیایشگر با درک ناتوانی خود و توانایی نیایش شونده به بیان ناتوانی‌های خود و توانایی‌های نیایش شونده می‌پردازد تا توجه، التفات و اهتمام نیایش شونده را بر انگیزد و مهر و محبت او را به سوی خود جلب کند تا خواسته‌اش را بر آورده سازد.
چطور دعا کنیم تا اجابت شود
هنگامی که انسان متوجه فقر ذاتی و غنای خداوند حمید (فاطر، آیه 15)، مالک، قادر، رحمان، رحیم و دیگر صفات جمالی او می‌شود و این معنا را درک می‌کند که خداوند پروردگار و رب العالمین است و به تمام نیازهای انسان، آگاه و توانا است و در انجام خواسته‌های او بخل نمی‌ورزد(محمد، آیه 38) به دعا می‌پردازد و درخواست‌های مادی و معنوی، اخروی و دنیوی خویش را مطرح می‌کند.
خداوند در آیات 99 و 100 سوره مومنون با تصویری که از وضعیت مشرک در هنگام احتضار و مرگ میدهد، به انسان نشان میدهد که نقش اساسی معرفت در گرایش به نیایش و دعا تا چه اندازه است. در این آیات خداوند بیان می‌کند که معرفت شهودی و دستیابی به علم شهودی و یقین برخاسته از مکاشفه برای محتضر مشرک چگونه او را به سمت دعا سوق میدهد؛ چرا که در هنگام مرگ همه انسانها به نوعی شهود و علم حضوری می‌رسند که از آن به کشف الغطاء و کنار رفتن پرده‌ها و حجاب‌ها یاد می‌شود.(ق، آیات 21 و 22) در آن هنگام کافر و مشرک آتش دوزخ را به چشم دل و مکاشفه شهودی می‌بیند(تکاثر، آیات 6 و 7) پس این شهود و دریافت معرفت شهودی و بصیرت و بینایی دل هاست که کافر و مشرک را به سمت دعا سوق میدهد و بازگشت برای جبران گذشته‌ها و انجام اعمال صالح را خواستار می‌شود.
پس عمل صالح موجب خشنودی خداوند و زمینه‌ساز استجابت دعاست. البته از آنجایی که اسلام دین اجتماعی است تنها عمل صالح برای اجابت دعا کافی نیست، بلکه می‌بایست همان گونه که به عمل صالح گرایش دارد، نسبت به منکرات اجتماعی نیز واکنش منفی داشته و به معروف امر نماید.(سوره عصر) دارد، از این رو عدم امر به معروف موجب مستجاب نشدن دعاست. یعنی کسی که ترک امر به معروف و نهی از منکر می‌کند،امید نداشته باشد که دعایش مستجاب شود. پیامبر(ص) می‌فرماید:إذا لَم یَأمُروا بِمَعروفٍ وَلَم یَنهَوا عَن مُنکَرٍ وَلَم یَتَّبِعوا الأخیارَ مِن أهلِ بَیتى ، سَلَّطَ اللّه عَلَیهِم شِرارَهُم ، فَیَدعوا عِندَ ذلِکَ خِیارُهُم فَلا تُستَجابُ لَهُم؛هرگاه (مردم) امر به معروف و نهى از منکر نکنند و از نیکان خاندان من پیروى ننمایند، خداوند بدانشان را بر آنان مسلّط گرداند و نیکانشان دعا کنند امّا دعایشان مستجاب نشود. (امالى صدوق، ص 254)
از جمله مواردی که دعا و درخواست‌ها رد می‌شود هر چند که دعا و نیایش برخاسته از معرفت و علم بلکه معرفت و علم شهودی و حضوری باشد؛ هنگامه قیامت است. خداوند بصیرت مجرمان به نتیجه ذلّت بار گناه در قیامت را که زمینه‌ساز دعاى آنان براى بازگشت به دنیا و انجام دادن عمل صالح است رد می‌کند؛ چرا که این بصیرت و دعا، بیرون از زمان خود واقع شده است و تاثیری نخواهد داشت.(سجده، آیه 12)
انسانی که به حقیقت خود و خدا معرفت یافته یا در مقام بصیرت و شهود قرار گرفته است، می‌داند که هیچ چیزی در هستی جز اراده و مشیت الهی تاثیرگذار نیست و اگر برای اسباب تاثیری قرار داده شده ، به اراده و مشیت الهی است که او مسبب الاسباب است. پس بریدن از همه چیز که مبتنی بر معرفت و شناخت است و پیوستن به خداوند و او را مسبب الاسباب دانستن، زمینه‌ساز دعا و استجابت است. از این‌رو هنگامی که انسان در هنگام اضطرار قرار می‌گیرد و از همه چیز می‌برد و به خدا می‌پیوندد، نیایش او تاثیرگذار است.(یونس،آیه 22؛ لقمان، آیه 32؛ اسراء، آیه 67؛ عنکبوت، آیه 65)
امام سجاد(ع) ناامیدی از مردم و هر سبب دیگر از اسباب مادی و معنوی و غیر خداوند را عامل مهم و اساسی در اجابت خواسته‌ها دانسته و می‌فرماید: مَن لَم یَرجُ النّاسَ فى شَىْ ءٍ وَرَدَّ أَمرَهُ إلَى اللّه عَزَّوَجَلَّ فى جَمیعِ اُمورِهِ استَجابَ اللّه عَزَّوَجَلَّ لَهُ فى کُلِّ شَىْءٍ؛ هر کس در هیچ کارى به مردم امید نبندد و همه کارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته‌اى که او داشته باشد اجابت کند. (کافى، ج2، ص148، ح3)
قرآن بصراحت در آیه 62 سوره نمل بیان می‌دارد که خداوند دعای مضطر را اجابت می‌کند. این بدان معناست که مضطر در حالت اضطرار تنها متوجه خداوند است و به درجه‌ای از خلوص می‌رسد که تنها مسبب الاسباب را می‌ببیند و از او درخواست یاری می‌کند.
از این آیات این معنا به دست می‌آید که دعا نمایش بندگی محض انسان و شناخت کامل از فقر خود و توانایی و غنای خداوند حمیدی است که بخل نمی‌ورزد و کسی که خالصانه به او توسل جوید دست او را می‌گیرد و از سختی‌ها و مشکلات می‌رهاند و خواسته‌های او اجابت می‌کند.
انسان با معرفت می‌داند که تنها خداوند است که او را آفریده و پرورش میدهد و او هیچ چیزی ندارد و حتی این هستی و وجودش را به عنایت و فضل الهی به او بخشیده شده است. پس هر کوچک و بزرگی را از خداوند میخواهد و متوسل به او می‌شود و حتی برای کمترین چیزها از جمله نمک خوراک خویش دعا می‌کند؛ و این گونه، هم به خداوند تقرب می‌جوید و هم خواسته‌هایش را برآورده می‌سازد. امام صادق(ع) در این باره می‌فرماید: عَلَیکُم بِالدُّعاءِ ، فَإِنَّکُم لاتَقَرَّبونَ إِلَى‌اللّه بِمِثلِهِ ، وَلا تَترُکوا صَغیرَهً لِصِغَرِها أَن تَدعُوا بِها ، إِنَّ صاحِبَ الصِّغارِ هُوَ صاحِبُ الکِبارِ؛ شما را سفارش مى کنم به دعا کردن، زیرا با هیچ چیز به مانند دعا به خدا نزدیک نمى شوید و دعا کردن براى هیچ امر کوچکى را به خاطر کوچک بودنش رها نکنید، زیرا حاجتهاى کوچک نیز به دست همان کسى است که حاجتهاى بزرگ به دست اوست.(کافى، ج2، ص467، ح6)
آدم بی‌خبر و غافل از خداوند، چون اهل یقین و شهود نیست، دعایی که می‌کند از روی بی‌خبری است و چون مقام و منزلت الهی و توانایی و فضل و بخشش او را نمی‌داند و گمان باطل در حق خدا می‌برد و او را بخیل می‌داند، همین حالت نیایشگر موجب می‌شود تا دعایش مستجاب نشود. پیامبر(ص) نیز در این باره می‌فرماید: اُدعُوا اللهَ وَ اَنتم مُوقِنونَ بِالاِجابَهِ وَاعلَموا اَنَّ اللهَ لا یَستَجِیبُ دُعاءَ مِن قَلبِ غافِلٍ لاه؛خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بی‌خبر نمی‌پذیرد.(کنزالعمال، ج2، ص72)
زمینه‌های اجابت دعا
چنانکه گفته شد از مهم‌ترین و اساسی‌ترین زمینه‌های دعا، معرفت و شناخت نسبت به فقر خود و غنای الهی، اخلاص و خلوص و درک اضطرار واقعی انسان به خداوند است.
اما اگر بخواهیم دعاهای ما استجابت شود و از سوی خداوند رد نشود، می‌بایست کارهای ما مورد رضایت خداوندی باشد که نیت خالص و اعمال صالح بنیاد این رضایت الهی است. از این‌رو مشرکان و کافران پس از کشف الغطاء در هنگام احتضار و مرگ خواهان بازگشت برای جلب رضایت الهی از طریق اعمال صالح میشوند.(مومنون، آیات 99 و 100)
امام حسن مجتبى(ع) درباره خشنودی خدا و نقش آن در استجابت دعا می‌فرماید: أنَا الضّامِنُ لِمَن لَم یَهجُس فى قَلبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَن یَدعُوَ اللّه فَیُستَجابَ لَهُ؛ کسى که در دلش هوایى جز خشنودى خدا خطور نکند، من ضمانت مى کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند. (کافى، ج2، ص62، ح11)
البته معرفت و شناخت مراتبی دارد، هر چه معرفت انسان بالاتر باشد و از علم حصولی به حضوری و در حضوری و شهودی از علم الیقین به سوی عین الیقین و از آن به سوی حق الیقین برود، درجه خلوص و نیز ایمان و کیفیت عمل صالح تغییر می‌یابد.
دعا در حق خود مستجاب است ولی اجابت سریعتر دعا در غیاب دیگران برای آنان است. اگر هر مومنی در غیاب دیگری در حق او دعا کند، آن دیگری نیز در حق او دعا خواهد کرد و این گونه حوائج و درخواست‌های شما نیز برآورده می‌شود. بنابراین التماس دعا داشتن خوب است و هر کسی بکوشد تا التماس دعا داشته باشد و در حق دیگری نیز دعا کند تا در حق او دعا شده و اجابت گردد. پیامبر(ص) می‌فرماید: لَیسَ شَىْ ءٌ أَسرَعَ إِجابَهً مِن دَعوَهِ غائِبٍ لِغائِبٍ؛ هیچ دعایى زودتر از دعایى که انسان در غیاب کسى مى کند، مستجاب نمى شود.(بحارالأنوار، ج93، ص359، ح17)
امام موسی کاظم(ع) از مصادیق دعای سریع الاجابه، دعا در حق دیگری دانسته و فرموده است: أوشَک دَعوَهً وَ أسرَعُ إجابَهُ دُعاءُ المَرءِ لاِخیهِ بِظَهرِ الغَیبِ؛دعایی که بیشتر امید اجابت آن می‌رود و زودتر به اجابت می‌رسد، دعا برای برادر دینی است در پشت سر او.(اصول کافی، ج1، ص52)
پیامبر(ص) برطرف کردن گرفتاری مردم را عامل مهم در استجابت دعا از سوی خداوند می‌داند و می‌فرماید: مَن أَرادَ أن تُستَجابَ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کُربَتُهُ فَلیُفَرِّج عَن مُعسِرٍ؛ هر کس مى خواهد دعایش مستجاب شود و غمش از بین برود باید گره از کار گرفتارى باز کند.(نهج‌الفصاحه، ح 2961)
حضرت رسول(ص) در بیان شرایط اجابت دعا، حالت تضرع و رقت قلب را مورد توجه قرار میدهد، زیرا این امر نشانه‌ای از استغاثه و عدم تکبر و استکبار است. بر اساس آموزه‌های قرآنی مستکبران اهل دعا و نیایش نیستند و خود را غنی دانسته و از دعا‌گریزان هستند.(غافر، آیه 60) کسی که استکبار نمی‌ورزد اهل خضوع و تضرع است و قلب او در گرو محبت و رحمت الهی است. پیامبر(ص) دعا هنگام رقت قلب را موثر می‌داند و می‌فرماید: اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ الرِّقَّهِ فَإِنَّها رَحمَهٌ؛ دعا کردن در هنگام رقّت قلب را غنیمت شمرید، که رقت قلب، رحمت است.(بحارالأنوار، ج93، ص347، ح14)
امام باقر(ع) می‌فرماید که دعا نزد قبر حسین(ع) یکی از زمینه‌های اجابت دعاست. حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه اى و هیچ بَلا دیده اى به خدا روى نمى آورد و نزد قبر حسین(ع) دعا نمى کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى سازد، مگر اینکه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‌کند و گناهش را مى بخشد و عمرش را طولانى و روزى‌اش را گسترده مى سازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید! (بحارالأنوار، ج 101، ص 46، ح 5)
دعایی که همراه با بسم الله است رد نمی‌شود؛زیرا این نشانه آگاهی و معرفت شخص در حق خداوند است که هر چیزی را از خدا می‌داند و از او میخواهد. پیامبر(ص) می‌فرماید: لا یُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ؛ دعایى که با بسم اللّه الرحمن الرحیم شروع شود، رد نمى شود.(الدعوات، ص 52)
البته باید توجه داشت که مراد از این سخن آن است که همه شرایط برای استجابت فراهم آید که شامل معرفت، اضطرار، تواضع و خشوع،بندگی، اخلاص ،عمل صالح و مانند آن است. از این رو که مثلا پیامبر(ص) در جایی دیگر مسئله حلال خوری را به عنوان یکی از شرایط اجابت بیان می‌کند و می‌فرماید که حلال خوری نقش مهمی در استجابت دعا دارد. چنانکه می‌فرماید: یا عَلىُّ مَن أَکَلَ الحَلالَ صَفادینُهُ، وَرَقَّ قَلبُهُ، وَدَمِعَت عَیناهُ مِن خَشیَهِ اللّه تَعالى وَلَم یَکُن لِدَعوَتِهِ حِجابٌ؛اى على هر کس حلال بخورد، دینش صفا مى یابد، رقّت قلب پیدا مى کند، چشمانش از ترس خداوند متعال پر‌اشک مى‌شود و براى (استجابت) دعایش مانعى نمى باشد.(میراث حدیث، ج2، ص18، ح2)
دعاى کسانی که اعمال صالح انجام می‌دهند اجابت می‌شود. از جمله دعای پس از نماز یا دعای روزه داران در هنگام افطار اجابت می‌شود؛ زیرا اینها از اعمال صالح است. امام کاظم(ع) فرمود: دعوه الصائم تستجاب عند افطاره؛دعاى شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب مى شود. (بحار الانوار، ج 92، ص 255، ح 33)
عدم اجابت یا تاخیر در اجابت انسانی که دارای معرفت حقیقی نسبت به خود و خداست، همواره آنچه رضایت خداوند است را مد نظر قرار میدهد که همان عمل صالح است. و از هر گونه اموری که ناپسند و زشت وگناه است دوری می‌کند؛ چرا که می‌داند که اعمال صالح موجب خشنودی خدا و اجابت دعاست و اعمال بد و زشت مانع از آن خواهد بود. امام صادق(ع) به عنوان نمونه استجابت دعا را با مال حلال و مانع آن را حرام خواری بیان می‌کند و می‌فرماید: إذا أرادَ أَحَدُکُم أَن یُستَجابَ لَهُ فَلیُطَیِّب کَسبَهُ وَلیَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَهٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛ هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعاى هیچ بنده اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود. (بحارالأنوار، ج93، ص321، ح31)
البته همیشه علت اجابت ظاهری یا تاخیر در اجابت این امر نیست؛ چرا که گاه خداوند اجابت کرده ولی دست نگه داشته و با تاخیر میدهد تا بنده خود را بیش از پیش خالص گرداند و به خداوند تقرب جوید؛ زیرا خداوند با بلاء و ابتلاء بر آن است تا ظرفیت وجودی بنده افزایش یابد و تحمل و صبر او بیشتر شود و به کمالات بالاتری دست یابد.
آن حضرت درباره علت تاخیر در استجابت دعا نیز می‌فرماید: إِنَّ العَبدَ لَیَدعو فَیَقولُ اللّه عَزَّوَجَلَّ لِلمَلَکَینِ: قَدِ استَجَبتُ لَهُ وَلکِنِ احبَسوهُ بِحاجَتِهِ ، فَإِنّى اُحِبُّ أَن أَسمَعَ صَوتَهُ وَ إِنَّ العَبدَ لَیَدعو فَیَقولُ اللّه تَبارَکَ وَتَعالى: عَجِّلوا لَهُ حاجَتَهُ فَإِنّى اُبغِضُ صَوتَهُ؛ هر آینه بنده دعا مى‌کند و خداوند عزوجل به دو فرشته مى فرماید: من دعاى او را مستجاب کردم اما حاجتش را نگهدارید، زیرا دوست دارم صداى او را بشنوم و همانا بنده دعا مى کند و خداوند تبارک و تعالى مى فرماید: زود خواسته‌اش را برآورید که من خوش ندارم صداى او را بشنوم.(کافى، ج2، ص489، ح3)
علل دیگری برای برآورده نشدن دعاها در آیات و روایات بیان شده است. از جمله امام على(ع) می‌فرماید: گاه چیزى را (از خدا) مى خواهى اما به تو داده نمى شود و دیر یا زود بهتر از آن به تو داده مى شود، یا به خاطر آنچه خیر و مصلحت تو در آن است از برآورده شدن خواسته ات دریغ مى شود، زیرا بسا خواسته اى که اگر برآورده شود به نابودى و تباهى دین تو مى انجامد، پس، چیزى بخواه که زیبایى و نیکی‌اش برایت مى‌ماند و پیامد سوئى ندارد.(نهج‌البلاغه، نامه 31)
همان‌گونه که عمل صالح عامل اجابت و حتی تعجیل در اجابت است، گناه عامل عدم اجابت دعاست. امام علی(ع) فرموده است: لا تَستَبطیِء إجابَهَ دُعائِکَ وَ قَد سَدَدتَ طَریقَهُ بالذُّنوبِ؛اجابت دعایت را دیر مپندار، در حالی که خودت با گناه راه اجابت آن را بسته ای.(غررالحکم و دررالکلم ح 10329)
نافرمانی از والدین موجب حبس دعا ست. امام صادق(ع) می‌فرماید: گناهی که نعمت‌ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر مادر است.(علل الشرایع، ج 2، ص 584)
آثار و نقش دعا در زندگیدر آیات و روایات برای دعا تاثیرات شگرفی در زندگی مادی و معنوی و نیز دنیوی و اخروی انسان بیان شده است. از جمله در آیات قرآن برای دعا، آثاری چون تأمین خواسته‌هاى درخواست کنندگان نیازمند(ابراهیم، آیه 34؛ طه، آیات 25 تا 36)، جلب رحمت خداوند(اعراف، آیات 56 و 156)، درمان بیماری ها(انبیاء، ایات 83 و 84؛ ص ، آیات 41 تا 43)، رفع و نجات از غم و اندوه(انبیاء، آیه 76)، رفع بلاها و دشواریها و گرفتاری ها(انعام، آیات 40 و 41)، مصونیت از گناه و انحرافات(یوسف، آیات 33 و 34)، برخوردارى از امداد الهى(بقره، آیات 250 و 251)، آمرزش گناهان (بقره، آیه 58)، آبرومندى در قیامت (آل عمران، آیات 190 تا 195) و هر مشکل و درد دنیوی از مادی و معنوی تا جلب نعمت و رفع بلا و دفع بلا بیان شده است.
در آیات و روایات ده‌ها اثر برای دعا بیان شده است. چنانکه گفته شد دعا یکی از علل از بین برنده درد و بیماری در انسان است. پیامبر(ص) نیز درباره این نقش و تاثیر دعا در زندگی می‌فرماید: اَلصَّدَقَهُ تَدفَعُ البَلاءَ وَ هِىَ اَنجَحُ دَواءٍ وَ تَدفَعُ القَضاءَ وَ قَد اُبرِمَ اِبراما وَ لا یَذهَبُ بِالدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَهُ؛صدقه بلا را برطرف مى کند و مؤثرترینِ داروست. همچنین، قضاى حتمى را برمى گرداند و درد و بیمارى‌ها را چیزى جز دعا و صدقه از بین نمى برد.(بحارالأنوار، ج93، ص 137، ح 71)
اینها نمونه‌هایی از مباحثی است که در آیات و روایات درباره دعا بیان شده است. همین مقدار به خوبی نشان میدهد که دعا چه جایگاه مهمی در عبادت و بندگی دارد و تا چه اندازه در زندگی انسانها تاثیر می‌گذارد و دنیا و آخرت ایشان را متاثر می‌سازد.
منبع:روزنامه کیهان
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانه‌ها
بايد پيش از دعا حـمـد و سـتـايش خدا كني، نعمتهايي را كه به تو بخشيده به ياد آوري، سـپـس شـكـر و سپاس گويي، آن گاه درود بر پيغمبر و آل او فـرسـتي، سپس از گناهانت ياد كرده اقرار نمايي و از آسيب آن به خدا پناه بري؛ اين است جهت و راه دعا
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری-تحلیلی خبرگزاری صدای افغان(آوا) می باشد
شفقنا- فهیمه ابراهیمی ؛ حجت الاسلام والمسلمین منتجب نیا در خصوص دعا و نحوه استجابت دعا، می‌گوید: بعضا وقتی با خدا صحبت میکنیم خواسته‌هایمان را به زبان می‌آوریم ولی دلمان متوجه جای دیگری است؛ می گوییم خدایا به من روزی بده ولی توجهمان به در خانه همنوعانمان است و گدایی از دیگران میکنیم.
حجت‌الاسلام والمسلمین رسول منتجب نیا در گفت و گو با خبرنگار شفقنا در خصوص حقیقت دعا، اظهار کرد: در ابتدا لازم است مباحثی را در خصوص اصل دعا مطرح کنم؛ دعا یا نیایش به معنای خواندن پروردگار، ارتباط برقرار کردن با او و در حقیقت یک نوع حضور و دیدار مخلوق با خالق است. آیات قرآن، کلام خدای متعال است که بر بندگان نازل می‌کند و دعا هرچند بر اساس مواردی باشد که معصومین(ع) فرمودند یا در خود قرآن آمده است، به معنای ارتباط مخلوق با خالق و خواندن پروردگار است. بنابراین حقیقت دعا این نیست که به خاطر داشتن مشکلات و بیماری خدا را بخوانیم بلکه صرف ارتباط برقرار کردن با خدا، حقیقت دعا است و دعا لازمه ایمان و حیات انسان است.
دعا یعنی به یاد خدا بودن و ارتباط برقرار کردن با او
او در ادامه افزود: ما انسانها، موجودات ضعیفی هستیم و اگر ارتباطمان با خالق قطع شود چیزی نخواهیم داشت. لذا این ارتباط و اتصال باید همیشه وجود داشته باشد؛ بنابراین در قرآن کریم هم آمده است « قل ما یعبوا بکم ربى لولا دعاوکم …» «پیامبر به مردم بگو اگر دعا نکنید خداوند به شما توجه نخواهد کرد». یعنی خدا زمانی توجه می کند که ما هم به خدا توجه داشته باشیم.« فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ » «مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم». لذا این ارتباط باید هواره وجود داشته باشد؛ پس دعا یعنی فراموش نکردن و به یاد خدا و ارتباط برقرار کردن با او.
دعا فقط این نیست که بگوییم خدایا به من رزق و روزی عطا کن و مرا عمر طولانی بده
چطور دعا کنیم تا اجابت شود
منتجب نیا با بیان اینکه هنگام دعا نباید فقط به مادیات توجه کرد، گفت: انسان وقتی با خدا ارتباط برقرار می‌کند، نیازها و درخواست‌هایی دارد که باید آنها را اولویت بندی کند؛ اما متاسفانه ما چون بیشتر فکرمان در رابطه با مادیات است، اگر دعا هم می کنیم همواره توجهمان به مسایل مادی است. کسی که مجرد است می خواهد متاهل شود، کسی که خانه ندارد می خواهد صاحب خانه شود و یا کسی که بیماری دارد دعا می‌کند بهبود پیدا کند اما اگر این مشکلات نباشد، گویا موضوع دعا از نظر ما منتفی است درحالی که این نیازها و احتیاجات انسان است که او را به دعا کردن برمی‌انگیزد؛ اما دعا کردن فقط درخواست نیاز نیست. دعاهایی که از معصومین(ع) به ما رسیده، سرمایه نامتناهی و بزرگی در اختیار ما است که قدر آن را نمی‌دانیم دعا فقط این نیست که بگوییم خدایا به من رزق و روزی عطا کن و یا مرا عمر طولانی بده؛ بلکه می‌توانیم از خدا بخواهیم که به ما یقین صادق، توفیق عمل، حسن عاقبت دهد و در دنیا سعادتمندمان کند.
دعای مومنین در حق دیگران زودتر مستجاب می‌شود
وقتی می خواهیم از خدا درخواست کنیم فقط منحصر به خودمان نباشد
او با بیان اینکه دعا در حق دیگران زودتر مستجاب می‌شود، اظهار کرد: می‌خوانیم« اللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ اَللّهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ اَللّهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جایِعٍ اَللّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیانٍ » خدایا بفرست بر خفتگان در گور نشاط و سرور خدایا دارا کن هر نداری را خدایا سیر کن هر گرسنه‌ای را خدایا بپوشان هر برهنه را». نکته مهم این دعا این است که به ما می آموزد وقتی می خواهیم از خدا درخواست کنیم منحصر به خودمان نباشد، حتی منحصر به مومنین و مسلمانان هم نباشد؛ بنابراین از صدیقه طاهره(س) نقل شده است که برای همسایه‌ها دعا می‌کردند و از ایشان پرسیدند که چرا برای اهل خانه دعا نمی‌کنید؟ حضرت پاسخ دادند « الجارُ ثُمَّ الدّارُ » «اول دیگران و بعد خود ما». در روایت داریم که دعای مومنین نسبت به دیگران مستجاب‌تر است تا نسبت به خودشان؛ چون کسی که دعا می‌کند، خودش گناه کرده ولی نسبت به همسایه‌اش گناهی مرتکب نشده است اما کسی که برای خودش دعا می کند ممکن است زبانش، زبانی باشد که به قول امام سجاد « قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ » گناهان او را آلوده کرده باشد.
بعضا با زبانمان خدا را می‌خوانیم اما با قلبمان دیگران را
او در خصوص مقدمات استجابت دعا، اظهار کرد: قرآن کریم می فرماید « وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ ۖ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ » ای پیامبر چون بندگان من (از دوری و نزدیکی) من از تو پرسند، (بدانند که) من به آنها نزدیکم، هرگاه کسی مرا خواند دعای او را اجابت کنم. پس باید دعوت مرا (و پیغمبران مرا) بپذیرند و به من بگروند، باشد که (به سعادت) راه یابند». یعنی مستقیم می‌فرماید هیچ واسطه ای با من ندارید و من از رگ کردن به شما نزدیک تر هستم که دعا و خواسته‌های شما را اجابت میکنم؛ اما شرط استجابت دعا این است که دعا واقعی باشد. به عنوان نمونه گاهی انسان دعا می‌خواند، ولی لقلقه زبانش است؛ یعنی فقط عبارت‌ها را می‌خواند که این دعای واقعی نیست و روح و حقیقت دعا را ندارد؛ چراکه زبانش کار می‌کند اما چشمش در حال چرت زدن است و فکر در جای دیگری است و به معانی و مفاهیم دعا توجه نمیکند. بعضا وقتی با خدا صحبت میکنیم خواسته‌هایی را به زبان می‌آوریم ولی دلمان متوجه دیگری است می گوییم خدایا به من روزی بده ولی توجهمان به در خانه همنوع خودمان است و از دیگران گدایی میکنیم؛ با زبانمان خدا را می‌خوانیم اما با قلبمان دیگران را و لذا این دعای واقعی نیست چون لازمه دعای واقعی این است که از غیر خدا انقطاع داشته باشیم زیرا در زمان گرفتاری غیر از پروردگار کسی نیست که مشکلات ما را برطرف کند.
لقمه و اموال حرام مانع از اجابت دعا می‌شود
منتجب نیا در ادامه افزود: در روایات داریم کسی که میخواهد دعایش مستحاب شود، درآمدش باید مشروع باشد چرا که لقمه و اموال حرام، مانع از اجابت دعا می‌شود. تضییع حقوق مردم و لطمه زدن به آبرو و حیثیت دیگران از گناهانی است که مانع از استحابت دعا می‌شود؛ در دعای کمیل آمده است« اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ الدُّعَاءَ » بعضی از گناهان دعاها را زندانی می‌کند و نمی گذارد دعا به خدا برسد. متاسفانه درآمدهای نامشروع اعم از رباخواری، رشوه خواری، دزدی و تصرف به بیت‌المال در جامعه ما فراوان است؛ در خصوص مال و عرض مردم به سادگی صحبت میکنیم که همه اینها موجب حبس دعا و باعث می‌شود انسان دستش را بلند کند اما صدایش شنیده نشود ولی اگر دعا واقعی باشد در روایات فراوان داریم که خدا به فرشته ها می فرماید ببینید چه چیزی می خواهد و آن را اجابت کنید.
خداوند سرنوشت افراد را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه خودشان متحول شوند
او در پاسخ به این سوال که آیا دعا امور انسانها را تغییر میدهد، گفت: سرنوشت انسانها به دست خودشان است «انَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ » خداوند سرنوشت افراد یا گروه و ملتی را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه خودشان متحول شوند؛ ما نمی‌توانیم بگوییم هر کاری می خواهیم انجام داده و دعا میکنیم و بر خلاف طبیعت، امر دیگری به وجود خواهد آورد! مثل اینکه کسی با کبریت خانه خود را آتش زده و بعد بگوید خدایا خانه مرا نسوزان! همچنین وقتی کسی کارهای خیر انجام میدهد و فرد صالحی است، دعای منفی یا همان نفرین ما تاثیری بر او نخواهد داشت، حتی اگر همه عالم هم او را نفرین کنند، تاثیری نداشته و دعای منفی آنها اجابت نخواهد شد.
قطع امید از خدا مانع از اجابت دعا است
منتجب نیا در ادامه افزود: بنابراین سرنوشت افراد دست خودشان است اما مشیت خداوند هم در همه امور جهان وجود دارد. بحثی که در مباحث کلامی مطرح می‌شود طلب و اراده است به این معنا که اراده انسان چقدر در افعال ارادی و اختیاری او دخیل بوده و اراده خداوند هم چقدر دخیل است؟ ائمه به ما آموختند که« لا جبر و لا تفویض بل امر بین امرین» اینگونه نیست که انسان اراده نداشته باشد و خداوند او را بدون اراده وخواستش خوشبخت و یا بدبخت کند؛ اینگونه هم نیست که خداوند ما را به حال خودمان رها کند؛ چون اگر این شرایط وجود داشته باشد، خداوند رب‌العالمین نبود. خداوند رب العالمین و هر لحظه در اداره جهان است و همه افعال ارادی و غیر اختیاری تحت اراده پروردگار است اما چون خودمان می‌خواهیم، جبری وجود ندارد.
او در پایان خاطرنشان کرد: اگر انسان امیدش از دیگران قطع شده باشد و فقط به خدا امید داشته باشد دعایش حتما اجابت خواهد شد اما وقتی امید خود را از دست بدهد معلوم است که دعایش اجابت نمی‌شود. اما بعضا هچ مشکلی وجود ندارد ولی مصلحت انسان در اجابت دعا نیست؛ «عَسَىٰ أَن تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَن تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّکُمْ ۗ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ » «چه بسیار شود که چیزی را مکروه شمارید ولی به حقیقت خیر و صلاح شما در آن بوده، و چه بسیار شود چیزی را دوست دارید و در واقع شرّ و فساد شما در آن است، و خدا (به مصالح امور) داناست و شما نادانید». بعضا چیزهایی را انسان از خدا میخواهد اما اجابت نمی‌شود و بعد می فهمد که خیرش در آن نبوده است. گاهی هم مصلحت در این است که اجابت دعا به تاخیر بیفتد که باز هم به خاطر حکمت پروردگار است. نکته دقیق عرفانی هم در اینجا است که خداوند کسانی را که در خانه او ناله می‌کنند، دوست دارد و چه بسا دعای آنها را موقتا اجابت نمی کند تا آن شخص ارتباطش را همچنان برقرار کند زیرا می‌داند و اگر دعایش اجابت شود این ارتباط قطع شود.
انتهای پیام
شفقنا در شبکه های اجتماعی: توییتر | اینستاگرام | تلگرام
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
مشاهده تمامی مدلهای لوازم خانگی اسنوا/قیمت
بهترین راه بهبود کیفیت هوا در خانه
غبطه خوردن كمال، ولى حسد ورزیدن نقص است. زكریّا علیه السلام با دیدن مقام مریم علیهاالسلام شیفته شد و غبطه خورد و دست به دعا برداشت.هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِیَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِن لَّدُنْكَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّكَ سَمِیعُ الدُّعَاء (آل عمران ـ 38)آنجا [بود كه] زكریا پروردگارش را خواند [و] گفت: «پروردگارا، از جانب خود، فرزندى پاك و پسندیده به من عطا كن، كه تو شنونده دعایى.»فَنَادَتْهُ الْمَلآئِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرَابِ أَنَّ اللّهَ یُبَشِّرُكَ بِیَحْیَـى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَسَیِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِیًّا مِّنَ الصَّالِحِینَ (آل عمران ـ 39)پس در حالى كه وى ایستاده [و] در محراب [خود] دعا مى كرد، فرشتگان، او را ندا دردادند كه: خداوند تو را به [ولادت] یحیى- كه تصدیق كننده [حقانیت] كلمة اللَّه [عیسى] است، و بزرگوار و خویشتندار [پرهیزنده از زنان] و پیامبرى از شایستگان است- مژده مىدهد.این آیات گوشهاى از زندگى پیامبر الهى، زكریا را در ارتباط با داستان مریم بیان مىكند.سابقاً گفتیم، همسر زكریا و مادر مریم خواهر یكدیگر بودند و اتفاقاً هر دو در آغاز، نازا و عقیم بودند، هنگامى كه مادر مریم از لطف پروردگار، صاحب چنین فرزند شایستهاى شد و زكریا اخلاص و سایر ویژگی هاى شگفت آور او را دید، آرزو كرد كه او هم صاحب فرزندى پاك و با تقوا همچون مریم شود، فرزندى كه چهرهاش آیت و عظمت خداوند گردد.با اینكه سالیان درازى از عمر او و همسرش گذشته بود، و از نظر معیارهاى طبیعى بسیار بعید به نظر مى رسید كه صاحب فرزندى شود، ولى ایمان به قدرت پروردگار و مشاهده وجود میوه هاى تازه در غیر فصل، در كنار محراب عبادت مریم، قلب او را لبریز از امید ساخت كه شاید در فصل پیرى، میوه فرزند بر شاخسار وجودش آشكار شود.به همین دلیل هنگامى كه مشغول نیایش بود از خداوند تقاضاى فرزند كرد، و آنگونه كه قرآن در نخستین آیه فوق مى گوید: “در این هنگام زكریا پروردگار خویش را خواند و گفت: پروردگارا! فرزند پاكیزهاى از سوى خودت به من (نیز) عطا فرما كه تو دعا را مى شنوى” و اجابت مى كنى.”در این موقع فرشتگان به هنگامى كه او در محراب ایستاده و مشغول نیایش بود، وى را صدا زدند كه خداوند تو را به یحیى بشارت مى دهد، در حالى كه كلمه خدا (حضرت مسیح) را تصدیق مىكند و آقا و رهبر خواهد بود، و از هوى و هوس بر كنار و پیامبرى از صالحان است. (آل عمران، آیه 39)قانون ازدواج، یك قانون فطرى است و در هیچ آیینى ممكن نیست حكمى بر خلاف این قانون فطرى، تشریع گردد، بنابراین نه در آیین اسلام و نه در هیچ آیین دیگرى ترك ازدواج، كار خوبى نبوده استنه تنها خداوند اجابت دعاى او را به وسیله فرشتگان خبر داد، بلكه پنج وصف از اوصاف این فرزند پاكیزه را بیان داشت:نخست اینكه او به بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ حضرت مسیح علیه السلام ایمان مى آورد، و با ایمان و حمایت از او سبب تقویت مسیح مى گردد.دوم اینكه او مقام سیادت و رهبرى از نظر علم و عمل خواهد داشت.سوم اینكه او خود را از هوى و هوس هاى سركش و آلودگى به دنیا پرستى حفظ مى كند، این معنى از واژه “حصورا” استفاده مى‌شود.واژه “حصور” از “حصر” به معنى حبس گرفته شده است، در اینجا به معنى كسى است كه خود را از هوى و هوس، منع كرده است.این واژه گاه به معنى كسى كه خوددارى از ازدواج مى كند نیز آمده به همین دلیل جمعى از مفسران آن را به همین معنى تفسیر كرده اند، و در پارهاى از روایات نیز به آن اشاره شده است. (در ادامه همین نوشتار در این مورد توضیحاتی را خواهیم داد.)چهارم و پنجم اینكه او پیامبر بزرگى خواهد بود (توجه داشته باشید كه “نبیاً” به صورت نكره آمده كه در اینجا براى عظمت است) و از صالحان و شایستگان خواهد بود. لغات مورد بحث:1ـ “ذریة” در اصل به معنى فرزندان كوچك است، گاه به اولاد بزرگ نیز گفته مى‌شود، این واژه هر چند در اصل معنى جمعى دارد، ولى بر مفرد هم اطلاق مى گردد (مفردات راغب) ضمناً “طیبة” به صورت مونث آمده با اینكه حضرت زكریا تقاضاى پسر كرده بود، این به خاطر مراعات ظاهر لفظ ذریة است.2ـ سیدا: مأخوذ از سواد شخص است، و گفته شده كه به معنى مالك سواد اعظم یعنى شهر بزرگ است و اطاعت او واجب است، و این در صورت مقید بودن آن است، و اگر مطلق باشد به معنى خداوند متعال است.3ـ حصورا: یعنى كسى كه از مجامعت خوددارى مى كند، و كسى كه سر خود را پنهان مىكند نیز حصور خوانده شده است.یک نکته: آیا ترك ازدواج فضیلت است؟نخستین سوالى كه در اینجا پیش مىآید این است كه اگر “حصورا” به معنى “ترك كننده ازدواج” باشد آیا این عمل براى انسان امتیازى محسوب مى‌شود كه درباره “یحیى” آمده است؟در پاسخ باید گفت: اولا هیچ گونه دلیل قاطعى بر اینكه منظور از “حصور” در آیه ترك كننده ازدواج است، در دست نیست. و روایتى كه در این زمینه نقل شده از نظر سند مسلم نمىباشد.هیچ بعید نیست كه حصور در آیه به معنى ترك كننده شهوات و هوس ها و دنیا پرستى و صفتى همانند زهد بوده باشد.ثانیا ممكن است یحیى نیز همانند عیسى بر اثر شرایط خاص زندگى و اجبار به سفرهاى متعدد براى تبلیغ آیین خدا ناچار به مجرد زیستن بوده است.این یك قانون كلى براى همه نمىتواند باشد و اگر خداوند او را به این صفت مىستاید، به خاطر این است كه او بر اثر شرایط خاصى ازدواج نكرد ولى در عین حال توانست خود را از گناه حفظ كند و به هیچ وجه آلوده نشود.به طور كلى قانون ازدواج، یك قانون فطرى است و در هیچ آیینى ممكن نیست حكمى بر خلاف این قانون فطرى، تشریع گردد، بنابراین نه در آیین اسلام و نه در هیچ آیین دیگرى ترك ازدواج، كار خوبى نبوده است.به هرحال با اینکه بعضى «حَصُوراً» را به معناى ترك ازدواج یحیى به خاطر مسافرت هاى زیاد دانسته اند، ولى امام باقر علیه السلام مى فرماید: عفّت یحیى باعث شد تا ازدواج نكند و از زنان كناره بگیرد. (تفسیر مجمع البیان) پیامهای آیه 38:1ـ حالات انسان و ساعات دعا، در استجابت آن موثّر است. «هُنالِكَ دَعا زَكَرِیَّا»2ـ غبطه خوردن كمال، ولى حسد ورزیدن نقص است. زكریّا علیه السلام با دیدن مقام مریم علیها السلام شیفته شد و غبطه خورد و دست به دعا برداشت. «هُنالِكَ دَعا»3ـ زن مى تواند پیامبر خدا را تحت تأثیر قرار دهد. «هُنالِكَ دَعا زَكَرِیَّا»4ـ مشاهده ى كمالات دیگران، زمینه ى درخواست كمالات و توجّه انسان به خداوند است. «هُنالِكَ دَعا زَكَرِیَّا»5ـ درخواست فرزند و نسل پاك، سنّت و روش انبیاست. «هَبْ لِی»، «ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً»6ـ ارزش ذریّه و فرزندان، به پاكى آنهاست. «ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً»7ـ در دعا باید از خداوند تجلیل كرد. «إِنَّكَ سَمِیعُ الدُّعاءِ»
پیامهای آیه 39:1ـ دعاى خالصانه از قلب پاك مستجاب مى شود. «دَعا زَكَرِیَّا»، «فَنادَتْهُ الْمَلائِكَةُ»2ـ نماز، در ادیان پیشین نیز بوده است. «یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ»3ـ مِحراب مسجد، از قداست خاصّى برخوردار است؛ محل نزول مائده آسمانى «وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً» و استجابت دعا. «فَنادَتْهُ الْمَلائِكَةُ»، «فِی الْمِحْرابِ»4ـ نماز، زمینه ى نزول فرشتگان است. «فَنادَتْهُ الْمَلائِكَةُ وَ هُوَ قائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ»5ـ اراده ى خداوند بر هر چیزى غلبه دارد. پیرىِ پدر و عقیمىِ مادر، مانع فرزند دار شدن نیست. «أَنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُكَ بِیَحْیى»6ـ گاهى نامگذارى افراد از طرف خداست. «یُبَشِّرُكَ بِیَحْیى»7ـ فرزند از نعمت‌ها و بشارتهاى الهى است. «یُبَشِّرُكَ بِیَحْیى»8ـ انبیاء یكدیگر را تصدیق مىكنند. «مُصَدِّقاً بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ»9ـ حضرت عیسى نشانهاى از قدرت خداست، نه فرزند خدا. «بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ»10ـ خداوند از آینده هر كس خبر دارد. «سَیِّداً وَ حَصُوراً وَ نَبِیًّا»11ـ عفّت و كنترل تمایلات جنسى، مورد ستایش خداوند است. «حَصُوراً»منابع:تفسیر مجمع البیانتفسیر نور، ج 2تفسیر نمونه، ج 2تفسیر هدایت، ج
چطور دعا کنیم تا اجابت شود
در ادامه بخوانید
بهترین راه بهبود کیفیت هوا در خانه
خرید دستگاه تصفیه آب با شرایط اقساطی
ماشین لباسشویی با آبکشی شرعی
بهبود مشکلات رفتاری کودک با بازی درمانی
پاکسازی و رفع آلودگی هوای خانه
دندان هات رو درست کن و3ساله پرداخت کن!!
مرکز تخصصی استعدادیابی و آموزش کودکان
گیفت کارت ارزان/تحویل آنی وپشتیبانی
خرید کاغذ دیواری قابل شستشو |مشاهده طرحها
سفارش کیک های تازه و خوشمزه خونگی
طرح های 3بعدی کاغذ دیواری برای خرید
خرید قسطی انواع سمعک بدون بهره
رزروبلیط وهتل درسراسرایران بابیشترین تخفیف
چطور با هزینه‌ی کم، زیاد و راحت سفر کنیم؟
Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2021
انسان باید به کمک عقل و فکر خدادادی خود و مشورت با افراد آگاه و متخصص در هر کاری اقدام نماید. همزمان از آغاز هر کار تا پایان آن با دعا و توسل به لطف و عنایتهای خداوند امیدوار باشد و از او بخواهد اقداماتش را به هدف و نتیجه مطلوب برساند.
مرحوم آیت الله بهجت رضوان الله تعالی علیه، نوعی از دعا را معرفی فرمودند که در مستجاب شدن آن تردیدی نیست. در این گزارش قصد داریم به معرفی ویژگی های این دعا از زبان این عارف جلیل القدر بپردازیم.
دعا که از برترین عبادتهاست، آدابی دارد که با رعایت آن شرایط استجابت نیز فراهم می شود.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ برای همه انسان ها زمانی در زندگی وجود دارد که گرفتار مشکلاتی می‌شویم که بر طرف کردن آن از توانمان خارج است ، زمانی که نا امید می شویم و تنها به پروردگارمان می توانیم پناه ببریم و دعا می کنیم اما “دعا کردن” آداب و اصولی دارد که با رعایت آن شرایط استجابت نیز فراهم می شود.
در این گزارش قصد داریم شما را با آداب دعا کردن، دستورالعمل های استجابت دعا ، دعاهای معصومین برای استجابت سریع دعا،بهترین زمان پذیرش دعا و برخی موانع استجابت دعا آشنا کنیم.
دستورالعمل های استجابت دعا
1- همدلی دل و گفتار
چطور دعا کنیم تا اجابت شود
علامه محمدباقر مجلسی می گوید؛ در هنگام مناجات با خداوند، فرد باید با تمام وجود به دعا به سوی خدا بپردازد و این کار را با جهد و تلاش انجام دهد. از این رو در اصول کافی جلد 2 نقل شده است که حضرت علی (ع) می فرمایند: «چنین دعا نکنید که دل شما از آن غافل باشد، بلکه باید با جدیت و تلاش دعا نمایید» .
2- دعا، حتی در مواقع شادی و وفور نعمت
دعا صرفاً در مواقع گرفتاری و مشکلات نیست و این امر باید در سرتاسر لحظات زندگی جاری باشد به نحوی که در اصول کافی جلد 2 از امام جعفر صادق (ع) نقل شده است که: «کسی که پیش از نزول بلا دعا کند، چون بلا نازل شود، دعایش مستجاب می گردد و ملایکه می گویند: این صدای آشنایی است و دعای او را از آسمان منع نمی کنند و کسی که پیش از نزول بلا برای دفع آن دعا نکند، بعد از بلا دعایش مستجاب نمی شود و ملایکه می گویند ما این صدا را نمی شناسیم» .
3- دعا همراه با عمل صالح و وفا به خدا
شاید بسیار دیده باشید کسی که از مخلوقی حاجتی دارد کارهای بسیار شایسته ای برای وی انجام می دهد تا آن فرد از کارهای او خوشش بیاید و حال این امر در مورد خداوند نیز صادق است و باید به این امر توجه نمود که هر کس بیشتر به درگاه خداوند عبادت کرده است دعایش به اجابت نزدیکتر است؛ چنان چه از حضرت رسول (ص) روایت شده است که: «دعایِ بی عملِ صالح، مانند تیر انداختن از کمانِ بی زه است.»
4- هنگامی که خدا را شناختید دعا کنید تا مستجاب گردد
یکی دیگر از شرایط استجابت دعا، کمال معرفت و شناخت نسبت به خداوند است به نحوی که در بحارالانوار در جلد 93 نقل شده است که: «جماعتی از امام جعفر صادق (ع) سوال نمودند که چرا هر چه ما دعا می کنیم، دعای ما مستجاب نمی گردد؟ و حضرت پاسخ دادند: زیرا شما کسی را دعا می کنید که او را نمی شناسید و در حدیثی دیگر از حضرت صادق (ع) نقل شده است که: «چون دعا می کنید گمان کنید که حاجت شما در خانه ی شماست».
5- مبالغه و الحاح
یکی دیگر از شرایط استجابت دعا، مبالغه و الحاح (اصرار و پافشاری) در هنگام دعا می باشد و از این رو در اصول کافی جلد 2 از حضرت رسول نقل شده است که ایشان فرموده اند: «خداوند رحم می کند بر بنده ای که با حالت الحاح (اصرار و پافشاری) حاجتی را از خدا طلب می کند؛ خواه دعای او مستجاب بشود و خواه نشود.»
6- یک دعای مخفی بهتر از 70 دعای علنی
از دیگر موارد شرایط دعا کردن و پذیرش آن مخفی دعا کردن است، زیرا دعایی که در خفا و پنهانی صورت پذیرد به اخلاص نزدیک تر است و از ریا دورتر؛ چنان که از امام رضا (ع) نقل شده است که: «اگر یک دعای مخفی به جا آوری، بهتر است از هفتاد دعا که به طور علنی به جای آوری!»
7- بهترین زمان پذیرش دعا
بی شک رعایت نمودن بعضی از اوقات و زمان ها که توصیه شده برای استجابت دعا تاثیر بسیاری در برآورده شدن دعا دارد به نحوی که در اصول کافی جلد 2، از حضرت صادق (ع) نقل شده است که: «در چهار وقت دعا کنید: وقت وزیدن بادها، وقت گردیدن سایه ها، وقت باریدن باران و در هنگام ریختن نخستین قطره ی خون از مومنی که شهید می شود، و بدانید که درهای آسمان را در این اوقات می گشایند» و در حدیثی دیگر فرمودند: «دعا در چهار محل مستجاب می شود: در نماز وِتر، بعد از نماز صبح، پس از نماز ظهر و بعد از نماز شام.»
حضرت علی (ع) نیز درباره ی بهترین اوقات دعا فرموده اند: «دعا را در چهار وقت غنیمت شمارید: هنگام خواندن قرآن، در وقت اذان، وقت باریدن باران و هنگام ملاقات کردن دو صف برای شهادت» و همچنین از امام صادق (ع) در بحارالانوار جلد 93 نقل شده است که: «سه وقت است که حاجت بنده از خدا پوشیده نمی شود: بعد از نماز واجب، هنگام باریدن باران، و زمان ظاهر شدنِ معجزه ای از حجت های خدا بر روی زمین.»
در معانی الاخبار شیخ صدوق نیز از امام زین العابدین نقل شده است که: «حضرت فاطمه فرمودند: از حضرت رسول (ص) شنیدم که می فرمود: در روز جمعه ساعتی است که هر مسلمان در آن ساعت از خدا چیزی طلب نماید، خداوند به او اعطا می فرماید. گفتم: یا رسول الله! آن کدام ساعت است؟ فرمود: وقتی که نصف قرص آفتاب فرو رود…» و همچنین در اصول کافی جلد 2، به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل شده است که: «بر تو باد به دعا کردن در حال سجده، زیرا بنده در سجده از تمام احوال به خداوند نزدیک تر است.»
8- برای برآورد حاجت گریه کن، اگرچه به مقدار سر مگسی باشد!
از موارد دیگری که علامه مجلسی درباره ی پذیرش و استجابت دعا بیان می فرماید ابراز تضرع و زیادتِ مذلت و شکستگی در برابر خداوند است، چنان چه که از حضرت صادق (ع) نقل شده است که: «چون بدنت به لرزه افتاد و از چشمانت اشک جاری گردید، بسیار دعا کن، زیرا رحمت الهی متوجه تو گردیده و هنگام اجابت است.» و در حدیثی دیگر در اصول کافی جلد 2، از امام صادق (ع) نقل شده است که: «اگر از امری در ترس بودی یا در طلب حاجتی از خداوند بودی، پس اول خدا را به بزرگی و عظمت یاد کن، چنانچه شایسته خداوند است و صلوات بر محمد و آل محمد بفرست و حاجت خود را بطلب و خود را به حالت گریه درآور و سعی کن گریه کنی، اگرچه به مقدار سر مگسی باشد. پدرم می فرمود: نزدیک ترین حالت بنده به خدا، هنگامی است که بنده در سجده باشد و چشمانش نیز گریان.»
9- دادن صدقه قبل از بیان حاجت
به احتمال بسیار زیاد این امر را در جوامع فراوانی دیده اید که اگر چنانچه کسی حاجتی به درگاه فرد بزرگی داشته باشد، ابتدا نگهبانان و دربانان آن درگاه را خشنود می کند تا داخل شدن به نزد آن فرد بزرگ به آسانی برای وی میسر شود و نیازها و حاجتش زودتر برآورده گردد؛ و باید دانست، که به گفته ی علامه مجلسی دربانان درگاهِ خداوند، فقرا و مساکین هستند و باید پیش از طلب حاجت از خداوند، صدقه ای در راه این افراد داده شود. چنان چه که در اصول کافی جلد 2، از حضرت صادق (ع) نقل شده است که فرموده اند: «هرگاه یک نفر از شما بیمار شود، طبیب درخواست می کند و به او چیزی می دهد و اگر حاجتی به پادشاهی پیدا کند به دربانان او رشوه می دهد. پس اگر حاجتی به خدا دارید باید صدقه بدهید (تصدقی بکنید)، خواه کم و خواه بسیار باشد!»
10- دعا کردن در حق دیگران
یکی دیگر از مواردی که استجابت دعا را سرعت می بخشد دعای فردی دیگر برای دیگری است از این رو در اصول کافی جلد 2، به نقل از امام محمد باقر (ع) آمده است که ایشان فرموده اند: «سریع ترین دعایی که برآورده می شود، دعای مومنی است که غایبانه برای برادر مومن خود دعا کند. پس مَلَکی که موکل دعای اوست می گوید: آمین! و خدا به تو دو برابرِ آنچه برای برادر مؤمن خود دعا کردی عطا می فرماید.»
11- حمد الهی پیش از دعا
از جمله آداب دیگر پذیرش دعا این است که خدا را پیش از طلبیدن حاجت، به بزرگواری و عظمتِ وجود و کَرَم ستایش نمایید و نعمت های ایشان را یاد کرده و او را بر آن نعمت ها شکر کنید و از این رو وارد شده است که بهترین دعا «الحمدالله» است. همچنین چون گناهان آدمی موجب محرومی از خیرات و سعادت است، باید پیش از دعا، از گناهان استغفار کرد، تا موجب رفع موانع شود، چنانچه مفضل به حضرت صادق (ع) عرض نمود: دعای جامعی به من تعلیم فرمایید و حضرت فرمودند: حمد الهی بکن؛ زیرا چون حمد الهی کردی، هر کس نماز بخواند، برای تو دعا می کند و می گوید: «سمع الله لمن حمده»؛ یعنی خدا دعای حمدکنندگان خود را مستجاب کند.»
12- صلوات، دعا را به آسمان می برد!
علامه محمدباقر مجلسی یکی دیگر از شرایط پذیرش و استجابت دعا را فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد می داند و صلوات را یکی از عوامل قبولی دعا می شمارد. همچنین است که از امام صادق (ع) نقل شده است که: «هر کس دعا کند و پیغمبر را یاد نکند، آن دعا بر بالای سرش می ایستد و تا هنگامی که صلوات نفرستد به سوی آسمان نمی رود.»
همچنین درباره ی اثر صلوات در «من لایحضره الفقیه» به سند معتبر نقل شده است که: «حضرت صادق (ع) به صباح بن سبابه فرمودند: می خواهی تو را چیزی تعلیم دهم که خدا به سبب آن، تو را از آتش جهنم حفظ کند؟ گفت: بلی!
حضرت فرمودند: بعد از صبح (نماز صبح) صد مرتبه «اللهم صلی علی محمد و آل محمد» بگو تا خداوند روی تو را از گرمیِ آتش جهنم نگه دارد.» و در بحارالانوار جلد 94 نیز از حضرت رسول (ص) نقل شده است که ایشان فرموده اند: «هر کس روز جمعه صد مرتبه بر من صلوات بفرستد، حق تعالی شصت حاجت او را برآورده می کند، سی حاجت دنیایی و سی حاجت اخروی!» و در فروع کافی جلد 3، نیز از امام محمدباقر (ع) نقل شده است که: «هیچ عملی در روز جمعه بهتر از فرستادن صلوات بر محمد و آل او نیست
دعایی که در مستجاب شدن آن تردیدی نیست
مرحوم آیت الله بهجت رضوان الله تعالی علیه، نوعی از دعا را معرفی فرمودند که در مستجاب شدن آن تردیدی نیست.
این عالم بزرگوار، رحمةالله علیه، می فرمایند:برخی گمان می کنند که دعا، کار پیرزن ها و پیرمردها و ناتوانان است، آنها که نمی توانند در میدان جنگ و جهاد شمشیر بزنند؛ ولی معلوم می شود مسئله از این بالاتر است! در روایت درباره شرایط استجابت دعا آمده است:«من دعا و هو لایحس سوی الاجابة استجیب له»، یعنی هر کس دعا کند و جز اجابت احساس نکند، دعایش مستجاب می شود.
ایشان در ادامه می فرمایند:گویا حالتی در ما پیدا شده شبیه به یاس از اجابت، که دعای ما فقط به زبان و لقلقه لسانی است؛ نه دعای برخواسته از دل مطمئن و امیدوار به اجابت. قلب متیقن و دل شکسته ای می خواهد تا دعا مثل تیر به هدف برسد، به گونه ای که دعا کنیم و اجابت آن را بفهمیم و یا حداقل به ما وعده استجابت آن را بدهند، ولو بعد از چهل سال، همچنان که درباره حضرت یعقوب علیه السلام محقق شد.
بنابراین به فرموده آیت الله بهجت، آن دعایی مستجاب است که دعاکننده در آن مطمئن به اجابت باشد و این امر به قول ایشانقلب متقین و دل شکسته می خواهد. در این رابطه در حدیث قدسی آمده است که چون موسی(ع) از خدا پرسید در کجا بیشتر می توان پروردگار را یافت؟ در جواب آمد:«انی عند القلوب المنکسره و القبور المندرسه؛ من در دل های شکسته و نزد قبرهای کهنه ام.»
دعای سریع الاجابه توسل
محمد ابن بابویه دعای توسل را از ائمه (ع) نقل کرده و گفته است که این دعا را در هیچ امری نخواندم، مگر آنکه اثر اجابت آن را به زودی یافتم. دعای توسل از دعاهای مشهور است که در شب های چهارشنبه خوانده می شود.
دعای سریع الاجابه امام کاظم (ع)
چطور دعا کنیم تا اجابت شود
کفعمی در بلدالامین دعایی از امام موسی کاظم (ع) نقل کرده و فرموده: عظیم الشأن و سریع الاجابه استکه جملات صدر و ذیل آن چنین است:
«اللهم انی اطعتک فی احب الاشیاء الیک و هو التوحید و ارزقنی من حیث احتسب و من حیث لا احتسبه،انک ترزق من تشاء بغیر حساب»
پس از اتمام دعا حاجت خود را بطلب.
دو دعای سریع الاجابه از امام صادق (ع)
از امام صادق (ع) روایت شده که هر کسی ده بار «یا الله» بگوید، به او گفته می شود، لبیک، حاجت تو چیست؟
همچنین از امام جعفر صادق (ع) روایت است که هر کس «یا رب یا الله» بگوید به گونه ای که تانفس او قطع شود، گفته می شود لبیک حاجت تو چیست؟
دعای سریع الاجابه اسم اعظم
سید علیخان شیرازی در کتاب «کلم طیب» نقل فرموده: اسم اعظم خدای تعالی آن است که افتتاحاو «الله» و اختتام او «هو» است، هر که اسم اعظم خدای تعالی را روزی ۱۱ بار ورد خود قرار بدهد،هر آینه هر امر مهم جزئی و کلی برای او آسان شود و آن اسم اعظم پنج آیه از پنج سوره مبارکه بقره،آل عمران، نساء، طه و تغابن است، با این ویژگی که حروف آن نقطه ندارد و تغییری در اعراب آنها صورت نمی گیرد:
«الله لا إله إلا هو الحی القیوم…» تا آخر آیه الکرسی
«الله لا اله الا هو …نزل علیک الکتاب …»
«الله لا إله ان هو لیجمعنکم …»
«الله لا إله ان هو له الاسماء…»
«الله لا إله الا هو و علی إلله…»
محدث گرانقدر مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان به نقل از شیخ کفعمىمؤلف کتاب بلد الامین دعایی را نقل کرده و گفته: این دعا را مقاتل بن سلیمان از امام زین العابدینعلیه السلام روایت کرده و گفته: هرکه این دعا را (برای رفع گرفتاری و مشکلات) صد مرتبه بخواندو دعایش اجابت نشود، پس مقاتل را لعنت کند و آن دعا این است:
«إِلَهِی کَیْفَ أَدْعُوکَ وَ أَنَا أَنَا وَ کَیْفَ أَقْطَعُ رَجَائِی مِنْکَ وَ أَنْتَ أَنْتَ إِلَهِی إِذَا لَمْ أَسْأَلْکَ فَتُعْطِیَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِینِی إِلَهِی إِذَا لَمْ أَدْعُکَ فَتَسْتَجِیبَ لِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَدْعُوهُ فَیَسْتَجِیبُ لِی إِلَهِی إِذَا لَمْ أَتَضَرَّعْ إِلَیْکَ فَتَرْحَمَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَتَضَرَّعُ إِلَیْهِ فَیَرْحَمُنِی إِلَهِی فَکَمَا فَلَقْتَ الْبَحْرَ لِمُوسَى عَلَیْهِ السَّلامُ وَ نَجَّیْتَهُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تُنَجِّیَنِی مِمَّا أَنَا فِیهِ وَ تُفَرِّجَ عَنِّی فَرَجا عَاجِلا غَیْرَ آجِلٍ بِفَضْلِکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ»
دعای رفع گرفتاری
برای دعای رفع گرفتاری، شیخ احمد بن فهد و دیگران روایت کرده اند که مردى به خدمت حضرت امام موسى کاظم علیه السلام شکایت کرد که کار من بسته شده است و به هر کارى که متوجّه مى شوم سودى نمى یابم و به هر حاجت که رُو مى نهم برآورده نمى شود حضرت فرمود که بعد از نماز صبح ده مرتبه بگو ((سُبْحانَ اللَّهِ الْعَظیمِ وَبِحَمْدِهِ اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاَسْئَلُهُ مِنْ فَضْلِهِ)) راوى گفت که اندک زمانى که بر این مداومت کردم جمعى از بادیه آمدند و خبر دادند مرا که مردى از اقوام تو مُرده و به غیر از تو وارثى ندارد پس مال بسیار بدست من آمد و تا حال بى نیازم .مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره).
دعای برآورده شدن حاجت
در تحفة الزّائر است که از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هرگاه تو را حاجتى بسوى خداى تعالى باشد یا از امرى خائف و ترسان باشى در کاغذى بنویس :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَیْکِ بِاَحَبِّ الاَْسْمآءِ اِلَیْکَ وَاَعْظَمِها لَدَیْکَ وَاَتَقَرَّبُ وَاَتَوَسَّلُ اِلَیْکَ بِمَنْ اَوْجَبْتَ حَقَّهُ عَلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَعَلِی وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ وَعَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَجَعْفَرَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَعَلِىِّ بْنِ مُوسى وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِی وَالْحُجَّةِ الْمُنْتَظَرِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ اکْفِنى کَذا وَکَذا.
برخی موانع استجابت دعا
1- گناه: گناهان سه گونه اثر می‌گذارند:
توفیق دعا کردن را سلب می‌کند.
حالت تضرع و تواضع و توبه و انابه و اشک و گریه را می‌گیرند و نمی‌گذارند بنده با حضور قلب، توجه‌اش به سوی خدا متمرکز گردد و مجذوب نفحات رحمانی او شود.
در صورت خواندن دعا، دعایش مستجاب نمی‌گردد.
علی(ع) می‌فرماید: «المعصیة تمنع الاجابة؛ گناه از اجابت دعا جلوگیری می‌کند». در دعای کمیل شب‌های جمعه دقت نمایید، آن جا که میخوانید: «اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعا و… خدایا گناهانی که مانع استجابت دعای من شده‌اند بر من ببخش.»
2- ترک دعا در هنگام خوشی‌ها: خداوند به حضرت داود(ع) وحی فرمود: «مرا در روزهای خوش و آسایش یاد کن تا من دعای تو را در ایام گرفتاری و سختی اجابت کنم»
3- نافرمانی و رنجاندن والدین
4- تأخیر انداختن نمازهای واجب از اول وقت
5- در گفتار، بد زبان بودن
6- نسبت به افراد مؤمن سوء ظن داشتن و بد طینت بودن
8- با برادران یا خواهران مؤمن، با دو رویی و منافقانه برخورد کردن
8- ترحم نکردن به افراد ضعیف
88492747
88830950
info@bornanews.ir
تهران – خیابان شهید مطهری – خیابان فجر – خیابان نظری – انتهای خیابان دلفان – نبش اتوبان مدرس – پلاک 50
تمام حقوق برای خبرگزاری برنا محفوظ است. استفاده از مطالب با ذکر منبع آزاد است.
گاهی افراد از روی بی‌توجهی و بی‌علمی دعاهایی می‌کنند که از نظر حفظ نظام عالم عملی نیست؛ ازاین رو ائمه معصومین علیهم‌السلام در مواقعی به افراد تذکر داده‌اند و آن تذکرات به صورت حدیث در کتب اخبار آمده تا مردمی که از آن به بعد می‌آیند و پیرو اسلامند متوجه آن دقایق و نکات باشند.
گاهی افراد از روی بی‌توجهی و بی‌علمی دعاهایی می‌کنند که از نظر حفظ نظام عالم عملی نیست؛ ازاین رو ائمه معصومین علیهم‌السلام در مواقعی به افراد تذکر داده‌اند و آن تذکرات به صورت حدیث در کتب اخبار آمده تا مردمی که از آن به بعد می‌آیند و پیرو اسلامند متوجه آن دقایق و نکات باشند.
به گزارش ایسنا به نقل از سایت تبیان در حدیثی از امام صادق (علیه‌السلام) آمده است که فرموده، دعاکننده نگوید:
اللهم لا تحوجنی الی احد من خلقک فانه لیس من احد الا هو محتاج الی الناس بل یقون اللهم لا تحوجنی الی شرار خلقک، و لایقول اللهم انی اعوذبک من الفتنه بل یقول من مضلات الفتن و ان لا یسال فوق قدره فانه یستحق الحرمان (سفینه البحار، مجلد اول، ص 447)
چطور دعا کنیم تا اجابت شود
آن کس که دعا می‌کند نگوید: بارالها! مرا محتاج به هیچ یک از مخلوقین خود منما، زیرا انسانی نیست مگر آنکه محتاج به مردم است. اگر میخواهد دعای صحیح بنماید، بگوید: خداوندا! مرا به اشرار خلقت محتاج منما.
در جمله دوم می‌فرماید: کسی نگوید: خدایا! از فتنه و امتحان به تو پناه می‌برم ، زیرا آزمایش مردم قطعی است و حتما همه افراد در زندگی باید مورد آزمایش قرار گیرند، بلکه در مقام دعا بگوید: خدایا! از آن امتحاناتی که موجب لغزش و گمراهی و کجروی انسان می‌شود به تو پناه می‌برم .
و همچنین می‌فرماید: هیچ فرد دعاکننده‌ای از خداوند، بالاتر از قدر و منزلت و ارزش خود تقاضا ننماید؛ زیرا چنین انسانی که تقاضای بی‌مورد و فوق مقدار و وزن خود می‌نماید شایسته محرومیت است که به آن دعا دست نیابد و آن دعا از وی پذیرفته نشود.
حدیث دیگر از علی (علیه‌السلام) است:
سمع (علیه‌السلام) رجلا یدعو لصاحبه فقال : لا اراک الله مکروها. فقال (علیه السلام): انما دعوت له بالموت ، ان من عاش فی الدنیا لابد ان یری المکروه (شرح ابن ابی الحدید بر نهج البلاغه، ج 20، ص 289)
مردی در حضور علی (علیه‌السلام) درباره دوست خود دعا کرد و گفت خداوند هیچ ناملایم و مکروهی را برای او پیش نیاورد و درباره او روا ندارد. علی (علیه‌السلام) که این دعا را شنید به او فرمود: شما برای دوستت دعا کرده‌ای به مرگ ، یعنی می‌گویی خدایا دوست مرا از دنیا ببر و به حیات او خاتمه بده؛ زیرا انسان زنده و کسی که در دنیا زندگی می‌کند لابد و ناچار باید به ناملایمات و مکروهاتی دچار شود.
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: وقتی یکی از شما در پیشگاه خداوند دعا می‌کند البته تقاضای خود را با صلوات بر پیامبر آغاز کند؛ چه، آنکه درود بر پیامبر، مقبول درگاه الهی است و خداوند چنین نمیکند که دعایی را که شامل چند مطلب است و با صلوات بر نبی آغاز شده قسمتی را بپذیرد و قسمت دیگر آن را رد کند.
این چند نمونه روشنگر این حقیقت است که مردم بدانند چرا اغلب دعاها مستجاب نمی‌شود. یک قسمت بی‌اثر ماندن دعاها مستند به این است که خواسته‌های آنها بر خلاف نظام آفرینش است . اما عوامل دیگری هم هست که موجب استجابت‌نشدن است و دعا در پیشگاه الهی قبول نمی‌شود.
دعایی که بدون هیچ شکی مستجاب است
در بین تمام دعاها یک دعا که قطعا و جزما همیشه مستجاب می‌شود، دعای صلوات است ، یعنی اینکه انسان بگوید:
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
این تمنایی است که قطعا پذیرفته درگاه الهی است و هر دعاکننده‌ای ذکر صلوات را بگوید و تقاضای درود برای پیغمبر و آل پیغمبر بنماید خداوند دعای او را مستجاب می‌کند و به پیغمبرش درود می‌فرستد. برای اینکه دعاهای دگرتان مستجاب شود قبل از دعا کردن ، بر رسول اکرم و اهل بیتش صلوات بفرستید و سپس تقاضای خود را بگویید؛ زیرا دعای صلوات که به پیشگاه خدا عرضه شده زمینه پذیرش بهتر و عالی‌تر دارد و در این باره روایاتی است که به بعضی از آنها اشاره می‌شود.
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
لایزال الدعا محجوبا حتی یصلی علی محمد و آل محمد (کافی، ج2، ص 491)
همیشه دعاها در پشت پرده است؛ یعنی نمی‌تواند آزادانه به پیشگاه الهی راه پیدا کند تا وقتی که مشتمل بر درود به پیغمبر باشد.
حدیث دوم : علی (علیه السلام) می‌فرماید:
چطور دعا کنیم تا اجابت شود
کل دعاء محجوب عن السماء حتی یصلی علی محمد و آل محمد (سفینه البحار، ص 448)
دعاها محجوب و محروم از وصول به مقامات عالیه است تا وقتی که درود به پیغمبر فرستاده شود.
اما حدیث سوم:
عن ابیعبد الله (علیه السلام) قال: اذا دعا احدکم فلیبدء بالصوه علی النبی فان الصلوه علی النبی مقبوله و لم یکن الله لیقبل بعض الدعا و یرد بعضه (امالی شیخ طوسی، ج 1، ص 157)
روایت دیگری هم از امام صادق (علیه السلام) آمده که فرموده است :
و ان یختم دعاه بالصلوه علی محمد و آل محمد(سفینه البحار، ص 448)
علاوه بر آنکه در آغاز دعا صلوات بفرستد، در پایان دعا هم درود بفرستد و مجموعه تمنیات خود را آغاز کند با دعای به پیغمبر و پایان دهد با دعای به پیغمبر.
از آنچه مذکور افتاد دو مطلب به دست آمد: اول آنکه دعا در دین مقدس اسلام و تمام ادیان آسمانی مشروعیت دارد، انبیای سلف و همچنین پیمبر اسلام و ائمه معصومین ، خود دعا بسیار کرده‌اند .
اولیای دین توصیه کرده‌اند که مستدعیات خود را محفوف به صلوات بنمایید و در ابتدا و انتهای آن بر پیامبر درود بفرستید تا دعای شما شایسته قبول باشد و در معرض اجابت خداوند بزرگ واقع شود و مقصد و مقصود شما تحقق یابد.
از این رو امام سجاد (علیه السلام) دعای مکارم الاخلاق را با صلوات بر پیامبر آغاز نموده ، بدین منظور که سایر مطالب مورد درخواست که قسمت به قسمت در این دعا به پیشگاه خدا عرض می‌کند به اجابت برسد و مورد قبول درگاه باریتعالی واقع شود.
انتهای پیام
ورود و ثبت نام
وبلاگ
چگونه دعا کنیم؟ این که دعا کردن چه خاصیت هایی دارد؟انرژی دعا کردن چقدر است و آرامشی که در دعا کردن وجود دارد از کجا می آید.بحث شیرین و جذابیست با ما همراه باشید.
کلمه ی دعا از نظر لغوی و معنایی یعنی صدا زدن.از نظر روانشناسی قدرتمندترین صورت انرژی در دعا قرار گرفته است.اما چگونه دعا کنیم؟دعا کردن مثل بقیه تکنیک های موفقیت فرمول خاص خودش را دارد.در ادامه شیوه هایی که باید طی کنید را خدمتتون عرض میکنم.
چطور دعا کنیم تا اجابت شود
یادتان است در قسمت چگونه به خواسته های خود برسیم درباره ی باور و تلقین پذیری با شما صحبت کردم؟وقتی شما دعا میکنید بلافاصله باید در خودتان این حس را تقویت کنید که دعای شما مستجاب شده.و خود را در آن هدفی که خواسته اید ببینید.دعا کردن خودش موهبتی است که دست هر کسی نمیرسد.همین که شما حاضر به دعا شدید و خواسته و هدفتان را به دست خدای بزرگ سپرده اید همین سود بزرگی است. تلقین یعنی جلو جلو لطف خدا رو دیدن ، اصل دعاست ، ولی شرط اجابت دعا تلقین مثبت است. اساسا خدا هیچ دعایی را رد نمیکند.یا همان را به شما میدهد.یا بهترش را به شما میدهد.یا زمان بهتری ان را به شما میدهد.یا صلاح شما در ان نیست و صلاح بهتر را به شما میدهد.پس در هر صورت شما پیروز هستید.پس با تلقین و باور پذیری قبول کنید که خواسته ی شما اجابت شده است.
تصور کنید شما پیش شخص بزرگی رفته اید و از او کمک میخواهید و آن شخص قبلا به کررات شما را کمک کرده.خیلی بی ادبیست اگر تا اورا میبینید بگویید اقای فلانی ماشین میخوام خونه میخوام پول میخوام.اما تصور کنید ان شخص را میبینید و به او میگویید مرسی بابات کمک های قبلی شما واقعا گره زندگیم باز شد.واقعا ممنونم از شما.اگر امکانش هست در این مسئله هم کمکم کنید.از خدا هم باید اینگونه بخواهید.ابتدا شکرش را به جا بیاوردی.شکر این که توفیق دعا کردن را در شما قرار داده.شکر اینکه دفعات قبل دست شما را گرفته.باور کنید خدا بیش از تصور ما مهربونه.خدا دعای شیطان را استجابت میکنه!!وقتی شیطان از خدا میخواهد که تا روز قیامت بهش مهلت بده خداوند متعال بهش میگه تا روز قیامت نه ولی تا یک روز معلوم وقت میدم(عمر زیاد بهش میده).باید این شعر را باور کنیم که شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت نعمتت از کف برد.به خدا میگوییم خدایا به من قدرت بده.خدا هم کلی گره میندازه تو زندگی ما.باید شکر کنیم!دعا مستجاب شده!گره ها باعث رشد ما میشوند. هیچ اتفاقی اتفاقی نیست ! درسته سختی از انسان یه کوه درد میسازه ولی از مردم ما درد داره یک مرد میسازه.
وقتی یه بچه با کله میره تو جوی آب و کثیف میشه کجا میره؟وقتی یه بچه میخوره زمین و درد میکشه اولین جایی که میره کجاست؟مادر! بعد مادر چه رفتاری باهاش داره؟تمیزش میکنه.نازش میکنه.ما خدارو قدر مادر قبول نداریم؟!وقتی روحمون کثیف میشه باید کجا بریم؟وقتی روحمون درد میکشه باید کجا بریم؟گر کافر و گبر و بت پرستی بازا.این درگه ما درگه نومیدی نیست.خدا اگر دوستمون نداشت که خلقمون نمیکرد.توفیق دعا به ما نمیداد!باور کنید دعا کردن خودش توفیقه بزرگیه!آخر دعای کمیل رو نگاه کنید:
یا سَریعَ الرِّضا اِغْفِرْ لِمَنْ لا یَمْلِکُ اِلا الدُّعاَّءَ فَاِنَّکَ فَعّالٌ لِما تَشاَّءُ یا مَنِ اسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفاَّءٌ وَ طاعَتُهُ غِنىً
اى خدایى که زود از بندهات خشنود مىشوى،بیامرز آن را که جز دعا چیزى ندارد،همانا تو هرچه بخواهى انجام مىدهى،اى آنکه نامش دوا و یادش شفا و طاعتش توانگرى است
ای خدایی که زود از بنده هات خشنود و راضی میشی کمک کن کسی که هیچی جز دعا کردن نداره!واقعا اگر کم کاری اتفاق میوفته از طرف ماست.خدا مثل کوه پشت ما وایساده ما کم میزاریم.انگار یه رییس شعبه بانک میگه بیاین من نفری پنجاه میلیون وام میدم.بعد کسی توجه نکنه!میگه به همه وام میدم!!!طرف میگه نه من گناهکارم!میگه بیا بگو پشیمونی بگیر پولو برو!باز قبول نمیکنه.خدا خدا خدا . نقل است از شیخ ابوالحسن میرزا خرقانی(یکی از عرفای بزرگ)شبی نماز همی کرد.آوازی شنید که هان! ابوالحسن خواهی تا آنچه از تو می‌دانم با خلق بگویم تا سنگسارت کنند!؟ شیخ گفت: بار الها! خواهی تا آنچه از کرم و رحمت تو می‌دانم و می‌بینم با خلق بگویم تا دیگر هیچ‌کس سجودت نکند؟ آواز آمد: نه از تو، نه از من. (تذکرة الاولیا عطّار)
این موضوع یعنی چی؟یعنی صفر و صدی نباشه!یعنی یا همه یا هیچ چیز نباشه.کلی باشه نه دقیق دقیق.مثلا شما دعا میکنید که خانه بخرید.این که دعا کنید من خانه ی 180 متری سر کوچه طبقه پنجمش را میخواهم اشتباه است.باید کلی باشه باید دعا کنید خدا به شما یک خونه ی بزرگ بدهد.وقتی از خدا چیزی را میخواهید برایش مسیر نگذارید.مثلا من پول میخواهم و دعا میکنم خدایا کمک کن ماشینمو با قیمت خوب بفروشم تا پول بیاد دستم!خوب شاید خدا نمیخواهد شما ماشینتونو بفروشین.و از یک جای دیگه به شما پول بده.اینجارو دقت کنید:
سوره مبارکه الطلاق آیه ۳
وَيَرزُقهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ ۚ وَمَن يَتَوَكَّل عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمرِهِ ۚ قَد جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيءٍ قَدرًا﴿۳﴾
و او را از جایی که گمان ندارد روزی میدهد؛ و هر کس بر خدا توکّل کند، کفایت امرش را می‌کند؛ خداوند فرمان خود را به انجام می‌رساند؛ و خدا برای هر چیزی اندازه‌ای قرار داده است!
وَيَرزُقهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ یعنی چی؟!جایی که فکرشو نمیکنی!!!مغزت خطور نمیکنه!!نشین واسه خدا راه بزار.ما فقط بلدیم با قد خودمون بقیه رو حتی خدا رو بسنجیم!با خط کش شکستمون اندازه ها را بگیریم!خدا اگر بخواهد یه اتفاقی بیوفتد مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ دارد!!! مرسی
هیچ آدابی و ترتیبی مجو. هرچه میخواهد دل تنگت بگو!همین جا یه شبه هم جواب بدم که دعا کردن و با خدا حرف زدن با اعمال واجب فرق داره!هرجور دوست داری با خدا حرف برن.راحتتتتتت.از ته دل.مثل یک دوست صمیمی.اما دستور داده شده نماز عربی خوانده شود.دعا با نماز تفاوت دارد.تازه تو قنوت نماز هم میتوانید فارسی حرف بزنید.اگر هم دعای عربی میخوانید معنی ان را درک کنید!در ضمن چرا دعای عربی بهتر است؟چون یا از طرف خداست یا از طرف برترین های خدا!فرض کنید شما نفر اول کنکور سال قبل رو میبینید و شما هم امسال کنکور دارید.او میگویید من تغذیه ام اینه برنامش!خوابم اینجوریه ساعتاش.زمانبندی درسیم اینجوریه!این کتاب رو میخونم و… خوب شما سعی میکنید رفتار اون رو مو به مو تقلید کنید.چون اون جواب خودش رو پس داده.نتیجتا ما هم از امامان و پیامبران به عنوان بهترین الگو استفاده میکنیم.
این کار دل بزرگ و انسان بزرگی میخواهد.قبول دارم خیلی از ماها تا اتفاقی برامون نیوفته قدر نمیدونیم.قدر سلامتی و پدر و مادر و شغل و نعمت های مختلف.ولی فقط کافیه یه اتفاق کوچیک بیوفته!پس باید قبل از این اتفاقات به فکر باشیم.شکر گزار باشیم و قبل گرفتاری ها دست به دامان خداوند شویم.
خیر خودتون و دیگران را بخواهید.دعا کنید که ماشین خوب داشته باشید که راحتر زندگی کنید و خانوادتان در آرامش باشند.نه دعا کنید که ماشین شاسی بلند بخرم تا چشم فلان دوست و فامیل در بیاد.دعا هایی که نیت خیر و خوب پشتشون هست زودتر مستجاب میشوند.
گاهی استجابت دعا تاخیر دارد تا هم اَجر بیشتری با آن همراه شود هم عطای بیشتری را شامل شود.شما دو میلیون میخواهی خدا با تاخیر به شما 5 میلیون میده.شما میخواهی پراید بخری دیر میشه خدا بهت پژو میده.شما میخواهی تو کنکور رتبه 1000 بیاری نمیشه سال بعد رتبه 100 میاری.
مرحوم دولابی میگویند:هرجا دیدی کارت گیر کرده بقیه رو بیار تو بازی.هرجا دیدی دعات مستجاب نمیشه بقیه رو دعا کن.مال توام مستجاب میشه.دستت خالیه همون یکمم که داری یه قسمتشو کمک کن اوضاعت خوب میشه.دعات بالا نمیره؟پدر مادر دوست رفیق و همسایه و فامیل و… همه رو دعا کن.مال توام مستجاب میشه. یک شب امام حسن (علیه السلام) دیدن خانوم حضرت زهرا دارن دعا می کنن ، حضرت زهرا تا صبح اسم تک تک همسایه ها رو بردن و مشکلات اونها رو یکی یکی برای خدا بیان کردن ، امام حسن صبح به مادرشون عرض کردن : چرا برای خودتون دعا نکردید ، فرمودن : پسرم ، الجار ثم الدار ، اول همسایه ها بعد خودم.
امام صادق (علیه السلام )فرمودن : وقتی بنده ای چیزی رو برای کس دیگری از خدا درخواست می کنه ، صدها هزار برابرش رو خدا به خود اون فرد میده.
قانون دارما یادتونه؟هر کدام از ما نسبت به اوضاع پیرامونمون وظیفه ای داریم؟ خدمت کنید!به گربه ی تو کوچتون…بهش غذا بدین.به درخت محلتون.بهش آب بدید به همسایتون!کمکش کنید!بهش خدمت کنید.یکی از دلایل مهم آفرینش ما انسان ها خدمت کردنه.
تا میتونید پیش خدا اصرار کنید.خدا اصرار کننده در دعا رو دوست داره.اصرار یه جور دیگش چی میشه؟آفرین تکرار! تو بخش قوانین مغز انسان ضمیر خودآگاه و نا خودآگاه یادتون یکی از راه های ورود به ناخوداگاه چی بود؟تکرار! تو جملات تاکیدی مثبت قرار شد بعد از نوشتن جملات تاکیدی چی کار کنیم؟تکرار!تکرار یا؟ افرین اصرار.امام صادق (ع) میفرمانید:هرچه از خدا بیشتر اصرار کنید و از مردم کمتر خدا بیشتر دوست دارد.اما دعای منطقیاااا. یه پسربچه ای دستاشو بالا گرفته بود به خدا می گفت :خدایا میشه کوه هیمالیا رو ببری تو ایتالیا ؟میشه رشته کوه البرز رو ببری تو شیراز ؟میشه دریاچه ی ارومیه رو ببری نیشابور ؟دعاش که تموم شد مادرش گفت پسرم این چه دعاهاییه که می کنی ؟پسربچه گفت : آخه اینا رو تو امتحان غلط جواب دادم ، اگه این دعاها مستجاب بشه من نمره ام بیست میشه!خواسته های عجیب از خدا نداشته باشیم. ولی گیر دادن متفاوت با اینه که یه چیز مشخص رو بخوایم ها !مثلا دختر خانومی گیر میده به خدا :خدایا شوهر … شوهر … شوهر …این خوبه ولی اگه بگه ، خدایا پسر همسایه … پسر همسایه … پسر همسایه … این غلطه .گیر به مورد مشخص ندید ، ولی اگر محدودش کنید اشکال نداره ، در بحث هدف به طور کامل در این مورد بحث می کنیم که چرا گیر رو مورد خاص نباید بدهیم.
ببینید خداوند متعال دعایی مثل صلوات را بی برو برگرد قبول میکنه و مستجاب میکنه.انسان هایی بزرگ مثل معصومین ما هم این موضوع را قبول دارند.پس سعی کنید اول و آخر دعاهایی که میکنید صلوات بفرستید.نکته بعدی شکرگزاری بود که مفصل گفتم.قسمت سوم پاکسازیه.از خدا بخواهید گناهانی که احیانا انجام دادید را پاک کنه.پیشش اعتراف کنید.بگویید اشتباه کردید و پشیمانید.سپس دعا کنید.یعنی
صلوات + شکرگزاری + پاکسازی + دعا + صلوات
چطور دعا کنیم تا اجابت شود
نه دامی است، نه زنجیر! همه بسته چراییم؟!🤔
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
سلام وقت بخیر یسوال برام پیش اومد فرمودین مسیر نذارین واسه خدا…من تو یه محله تهران دوسدارم خونه بخریم حس خوبی دارم موقع تجسم خونه تو اون محله…چون اون محله رو انتخاب کردم یعنی مسیر تعیین کردم واسه خدا؟
آقایییییییی مثبت خییییییلی خوشحالمممممم از مطالب خوبتووووون…امروز بطور اتفاقی پادکست دعا رو از کانالتون گوش دادم اینقد حالم خوب شد واسه همه مخاطبینم ارسالش کردم خخخ….خدایا شکرت برای افریدن این اقای مثبت که دانششونه در اختیار ما میذارین…روزتون پر انرژی
سلام.ممنون خوب بود,تو اینترنت زدم یه حرف از خدا…بعد چشامو بستم یه عکس انتخاب کردم و بعدم سایت شما…من یه کانال جذب تو تلگرام دارم این جملات رو تقریبا اون جا خوندم..نمیدونم چه سریه ,یخورده اینطوری درخواست کردن رو قبول ندارم برای خواسته هام. یه کتاب راز هم از دوستم گرفتم ولی نصفه مونده.ولی انگار باید هی این جملات تکرار بشه برام😊گوشیم دو هفتس تعمیرگاهه مدلش بلک بری میگن کسی اینجا تو شهرمون درستش نمیکنه یکی هم پیدا شده نمیده..جمعه امتحان دارم باید یه عالمه فایل ببرم برل کپی بخونم ولی گوشیم نمیاد…گوشی مامانمم حافظه نداره بخوام تلگرام وصل کنم..یخورده با این روشها برای کار دیگه و پول زیاد پیش رفتم ولی ..حرفا باعث شد یه بار دیگه همونطوی سعیمو بکنم…خدا هرچی میخواین بهتوچشامو.الهی همه به هدفها و آرزوهاشون برسن..تو سایتها معمولا چیزی نمینویسم..خواستم تشکر کنم..یه حرف از خدا قشنگ بود😊التماس دعا
سلام
ممنون به خاطر نکات خوبی که درباره دعا گفتید ,
خیلی عالی بود
توی این فایل گفتید دعا نباید خیلی جزئی باشه , تا ﭺه اندازه نباید جزئی باشه ???
من الان توی یک رقابت شرکت میکنم اگر دعا کنم که مدال طلا بیارم (ﭺون تنها در اون صورت موفق میشم .) جزئی دعا کردم ???
سلام.منظور از جزئی بودن این است که شما شیوه ی رسیدن به خواستتون رو معین نکنید.مثلا شما میخواهید تو مسابقه رتبه یک را کسب کنید.صرفا رو همین موضوع تمرکز کنید.اینطور نباشد که بگووید ای کاش حریف من دچار مشکل شود یا ای کاش مکان مسابقه و….فقط مرحله نهایی را تجسم کنید.
متوجه شدم ممنون 🌹🌹
عالی بود. خداحفظتون کنه
اینکه باید عربی نماز خوند به این خاطر نیست که این جور امتحان جوابش رو پس داده , توی قرآن از علم ابجد استفاده شده و اصول و نظمی داره و امامان هم به این علم آگاه بودن,
و اینکه میشه این علم رو برگردوند به فارسی و حتی فارسی هم نماز خوند , و اینکه این علم قبل از اون به زبان اوستایی بوده و قابل درک واسه ایرانیا, الان ترجمه های فارسی قرآن حتی اشتباه هستند , اینکه بخوای متکی به معنی قرآن باشی و عربی بخونی , در نتیجه چیز دیگه ایی از قرآن متوجه میشی به اشتباه که باعث میشه این علم روی دعا و آرزوت هیچ تاثیری نداشته باشه , و اینکه علت اینی که نوشتید باید معنیش رو بدونی به این خاطره که , هر کس قوی ترین رابطش با خدا به زبان دین مادریشه , نه اینکه فلان دین کامل تره و بهتره و ما باید به عربی بخونیم , دقت کنید همین طرز افکار منفی باعث به وجود اومدن افراد خطرناکی مثل داعش میشه , دین فقط اسلام , حکومت فقط اسلامی , فارسی بشه چون اینجوری به شباهت دین مادری نزدیک میشه پس بیشتر تاثیر داره
به فرض مایی که بی سوادیم اگه قرآنُ متوجه نشیم و فارسی نخونیم وبه درک عمیق نرسیم چطور میتونیم پیرو این کتاب آسمانی باشیم؟؟واینکه زبان عربی به دلیل فصاحت و بلاغت کلامی انتخاب شده.وگرنه خداوند بندشو به جستجو و تفکر در آیات دعوت کرده.همه ی مردم دنیا که عربی بلد نیستن حتی کشور خودمون زبان رسمی فارسیه در نتیجه هرکسی نمیتونه روی آیات قرآت به صورت دقیق و بدون دونستن قواعد عربی و تخصصی مانور بده،من یا یک شخصی که زبانش انگلیسی و یاغیره …. باشه به عنوان یه انسان که دنبال بهترین راه و روش باشیم اگه به درک عمیق از قرآن نرسیم چطور میتونیم انتخابش کنیم و فقط به تلاوت عربی اکتفاکنیم؟؟؟؟به نظرم هر کسی باید با زبان خودش با خداوند صحبت کنه
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وب سایت
مرا با ایمیل از پاسخ کامنتم مطلع کنید.
من بهامین دادرس هستم و به علاقه‌مندان رشد و بهبود فردی کمک میکنم که چطور با یادگیری NLP(برنامه‌ریزی عصبی کلامی) مهارت‌های خود را در زندگی به صورت خیلی سریع و مهندسی معکوس شده رشد دهند.مهارت‌هایی مثل هدفگذاری و ارتباط موثر و سخنرانی و کسب درآمد و اعتماد به نفس و افزایش فروش و…
از درون ذهن با شما حرف می‌زنیم…🧠
ورود
نام کاربری:
رمز عبور:
