چگونه با خدا مشورت کنیم

 
helpkade
چگونه با خدا مشورت کنیم
چگونه با خدا مشورت کنیم

نیرومند ترین مردم آن است که خشم خویش را نگه دارد . (امام موسی کاظم ع)


بیانیه گام دوم انقلاب اسلامیDownloads-icon


منابع طبیعی در فرهنگ دینیDownloads-icon


آزمون مدیریت سبزDownloads-icon


آموزش سامانه مهمان یارDownloads-icon

انتخاب سریع یک انجمن
 


نمایش برچسب‌ها

مشاهده قوانین
انجمن

حجت الاسلام فاطمی نیا گفت: مشورت مقدم بر استخاره است. استخاره وقتی است که ابهامی در گوشه‌های قلب شخص بماند. یک زمانی مشورت هم نتیجه نمی‌دهد و یا شرایط مشورت وجود ندارد.

به گزارش خبرنگار مهر، متن پیش رو سخنرانی حجت الاسلام فاطمی نیا پیرامون دعای سی و سوم صحیفۀ سجادیه دربارۀ طلب خیر است که در ادامه می خوانید؛

حجت الاسلام فاطمی نیا گفت: دعای ۳۳ دعای استخاره است. استخاره دو گونه است، یک وقت انسان با قلب و زبان خود از خدا خیر می خواهد که استخارۀ اصلی هم همین است. نوع دیگر استخاره به این شکل است که با تسبیح یا قرآن استخاره را انجام می‌دهند و آن بحث دیگری است. اینجا امام استخارۀ قلبی را ذکر می‌کند، منتها مثل حوائج دیگر که انسان از خدا می‌خواهد در اینجا امام به ما می‎آموزد که خدا به قلب ما بیندازد که کدام کار بهتر است؟ این خیلی مهم است. این دعا ممکن است که مستجاب شود شاید هم مستجاب نشود و متوجه اینکه کدام کار بهتر است نشویم، که باز هم از پروردگار می‌خواهیم. اصل این است که امام می‌خواهد بگوید که کار دست خدا است، در استخاره با قرآن و تسبیح هم همین است و کار دست خدا است.

وی ادامه داد: در مورد کلمۀ استخاره و اینکه استخاره از کجا مشتق شده است؟ بحثی وجود دارد. استخاره در اصل از خیر گرفته شده است و یعنی طلب خیر. منتها در این رابطه یکی از فقها به‌نام محمد بن ادریس عجلی که مرد بسیار بزرگی بوده، کتابی دارد به نام سرائر و در آن می‌گوید استخاره از خوار گرفته شده و خوار صدایی است که بچۀ گاو از خود در می‌آورد این اصطلاح چه ربطی به استخاره دارد؟ سید علی خان می‌فرماید که این کلام از این مرد بزرگ عجیب است و استخاره یعنی طلب خیر که با معنای مورد نظر ادریس تفاوت دارد. در ادامه سید علی خان می‌گوید اینکه استخاره به معنای طلب خیر است و آن را ربط دهیم به خوار این غلط است چون دو لفظ به هم شباهتی ندارند و گفتار باطلی است زیرا این دو کلمه به هم ربطی ندارند. اینجا استخاره از استخیار گرفته شده که اجوف یایی است در حالیکه که استخاره‌ای که از استخوار گرفته شده اجوف واوی است. سید می‌فرماید اینها را به هم ربط دادن نوعی باطل گویی است. پس اصل استخاره از استخیار گرفته شده یعنی طلب خیر از خدا.

وی افزود: استخاره این است که هر کاری که می‌خواهیم انجام دهیم از خدا طلب خیر کنیم. بزرگان دین همواره گفته‌اند که مشورت مقدم بر استخاره است. استخاره وقتی است که ابهامی در گوشه‌های قلب شخص بماند. یک زمانی مشورت هم نتیجه نمی‌دهد و یا شرایط مشورت وجود ندارد، در اینجا شخصی که شرایط استخاره کردن را داشته باشد می‌تواند استخاره را انجام دهد. در روایات آمده است که پیامبر اکرم استخاره را به اصحاب خود آموزش می‌داده مانند اینکه یک سوره از قرآن را آموزش دهد و می‌فرمود چنانچه یکی از شما قصد انجام استخاره داشت دو رکعت نماز بخواند سپس بگوید خدایا من از تو به واسطۀ علمت خیر می‌خواهم.

چگونه با خدا مشورت کنیم

حجت الاسلام فاطمی نیا گفت: حضرت صادق نیز فرمود برای استخاره دو رکعت نماز بخوان و بگو خدایا در این کار به ما خیر عطا کن. این هم یک نوع استخاره است. امام جواد نیز برای استخاره صد مرتبه ذکر استخیر بالله را تکرار می‌کردند و دو رکعت نماز می‌خواندند. در نمونۀ دیگری از استخاره امام صادق فرمود اگر امر مهمی برای شما پیش آمد با خدا مشورت کنید و اگر خدا به قلبت انداخت آن را انجام بده و این استخاره به این طریق است که بعد از نماز واجب سجده به جا می‌آورد و در آنجا می‌گوید خدایا بهترین کار را نشانم بده، سپس ببیند چه چیزی به دلش افتاد و همان را انجام دهد.

وی ادامه داد: پس استخاره‌ای که امام سجاد در اینجا آورده است مربوط به تسبیح و قرآن نیست، فقط طلب خیر با زبان است.

وی افزود: شیخ مفید فرموده استخاره در واجبات نیست، در چیزی که خدا نهی کرده نیز استخاره وجود ندارد و استخاره در مباح و مستحبات است. از آداب استخاره کننده این است  که شخص استخاره کننده ظاهر خود را از آلودگی‌های حدث و خبث طاهر کند.

این کارشناس دینی گفت: همچنین باطن خود را از شک و ریب پاک کند. در ادامه می‌فرماید که دو رکعت نماز بخواند و بعد از حمد هر سوره‌ای که می‌خواهد بخواند و در رکعت دوم قنوت را به جا آورد. در این نماز و دعا تا زمانی که تمام شود با قلب و روح خود به خدا توجه کند و از خدا خیر بخواهد.

حجت الاسلام فاطمی نیا ادامه داد: در بارۀ استخاره با قرآن و تسبیح نیز شیخ مفید می‌گوید در آنجا نیز مؤدبانه برخورد کنید چه خوب بیاید چه بد باید حال یکسانی داشته باشید و در هر صورت سپاس خدا را به جای آورید.

وی افزود: روایاتی نیز وجود دارد که سفارش شده با قرآن استخاره کنید، استخارۀ قرآن بسیار مشکل است و باید به شخص موهبت داده شود وگرنه هرکسی توانایی انجام چنین استخاره‌ای را ندارد. در استخاره باید معقول بوده و شخص استخاره کننده هم باید بر این امر وارد باشد. البته فراموش نشود که استشاره مقدم است.

وی گفت: در دعای استخارۀ حضرت فقط قلب و زبان مطرح می‌شود و فقط معنای خیر داشته و بحث تسبیح و قرآن مطرح نیست. حضرت در این دعا می‌فرماید: خدایا من در این دعا طلب خیر می‌خواهم به سبب علم خودت  کار خوب را به من حکم کن. الهام کن به ما معرفت اختیار را. خدایا اگر انتخاب صحیح را بر ما الهام کردی شک را از دل ما بیرون کن.خدایا معرفتی به ما عطا کن تا به آنچه برای ما مقدر کرده‌ای راضی باشیم.

حجت الاسلام فاطمی نیا ادامه داد: بازی کردن با استخاره و تکرار مداوم یک استخاره خطرناک است. البته اگر بعد از چند ماه شرایط استخاره تغییر کرده باشد، می‌شود مجددا استخاره گرفت با توجه به این نکته که استخاره برای اصل یک عمل باشد نه شرایط ظاهری آن. همچنین تأخیر و یا تأجیل  آنچه خدا برایمان مقرر کرده را نباید بخواهیم.

وی در پایان گفت: پس در این دعا حضرت طلب خیر از خدا می‌خواهد و این دعای مهمی است. همچنین در این دعا می‌خواهد هرچه خیر ما بود بدون شک و ریبی به آن راضی شویم. یکی از فواید استخاره این است که انسان را به یک سو می‌برد و تردید را از انسان دور می‌کند. استخاره این نیست که دلخواه ما روی دهد بلکه چیزی که خدا می‌پسندد می‌آید، و آن خیر ما خواهد بود. عمدۀ این دعا این است که خدا معرفت برگزیدن را به ما الهام کند.

کپی شد

All Content by Mehr News Agency is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

 !(function (w, d) { ‘use strict’; var ad = {zone: “brtrha1”, user: “1565432215”, width: 728, height: 90, id: ‘adro-246454’}, h = d.head || d.getElementsByTagName(‘head’)[0]; if (typeof w.adroParams != ‘object’) w.adroParams = {}; w.adroParams[ad.id] = ad; var script = document.createElement(“script”); script.type = “text/javascript”; script.async = 1; script.src = “//static-cdn.adro.ir/dlvr/rsdnt.js”; h.appendChild(script); })(this, document); var h = document.getElementsByTagName(“head”)[0], s = document.createElement(“script”); s.async = !0, s.defer = !0, s.type = “text/javascript”, d = new Date, s.src = “https://cdn.sanjagh.com/assets/sdk/www.bartarinha.ir/client.js?t=” + d.getFullYear().toString() + d.getMonth() + d.getDate() + d.getHours(), h.appendChild(s); var sabaVisionWebsiteID = “1c27cb39-612a-452a-954c-b3e3dd1f3d36”; var sabaVisionWebsitePage = “ALL” _atrk_opts = {atrk_acct: “i2i8r1SZw320l9”, domain: “bartarinha.ir”, dynamic: true}; (function () { var as = document.createElement(‘script’); as.type = ‘text/javascript’; as.async = true; as.src = “https://certify-js.alexametrics.com/atrk.js”; var s = document.getElementsByTagName(‘script’)[0]; s.parentNode.insertBefore(as, s); })();

دعـای استخاره (مشورت با الله جل جلاله)

حضرت  جابر بن عبدالله (رضی الله عنه) روایت می کند که حضرت رسول اکرم (صلی
الله علیه و سلم) در امورمهم
استخاره را چنان به ما تعلیم می دادند که گوئی آیه ای از قرآن است.

هر گاه برای
انسان مؤمن امری پیش بیاید که نتواند راه درست را تشخیص دهد بهترین راه مشورت با
خداوند می باشد. و کسی که با خالق آسمان ها و زمین و هر چه که در بین آنهاست،
مشورت بکند قطعا و بدون شک به راه راست هدایت خواهد شد.

طریقه
استخاره بدین صورت
است: به جای آرام و ساکتی رفته و با حضور و خشوع دو رکعت نماز نفل بخوانید سپس ذهن
خود را از همه چیزها جز خدا خالی نمایید و کل امور خود را به خداوند واگذار نمایید
و با حضور کامل و فهمیدن معنای دعا و اعتراف به اینکه من نمی توانم راه درست را در
این موقعیت تشخییص بدهم، دعای ذیل را بخوانید:

اَللّهُمَّ اِنِّيْ
اَسْتَخِيْرُكَ بِعِلْمِكَ وَ اَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَ اَسْئَلُكَ مِنْ
فَضْلِكَ العَظِيْمِ. فَاِنَّكَ تَقْدِرُ وَ لا اَقْدِرُ وَ تَعْلَمُ وَ لا
اَعْلَمُ وَ اَنْتَ عَلَّامُ الغُيُوْبِ. اَللّهُمَّ اِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ اَنَّ
هَذَا الاَمْرَ* خَيْرٌ لِيْ فِيْ دِيْنِيْ وَ مَعَاشِيْ وَ عَاقِبَةِ
اَمْرِيْ اَوْ عَاجِلِ اَمْرِي وَ آجِلِهِ فَاقْدِرْهُ لِيْ وَ يَسِّرْهُ لِيْ
ثُمَّ بَارِكْ لِيْ فِيْهِ. اَللّهُمَّ اِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ اَنَّ هَذَا الاَمْرَ* شَرٌّ لِيْ فِيْ دِيْنِيْ وَ مَعَاشِيْ وَ
عَاقِبَةِ اَمْري اَوْ عَاجِلِ اَمْرِي وَ آجِلِهِ فَاَصْرِفْهُ عَنِّيْ وَ
اَصْرِفْنِيْ عَنْهُ وَاقْدِرْ لِيْ الخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ اَرْضِنِيْ بِه .

چگونه با خدا مشورت کنیم

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

* – در این محل کاری را که برای آن استخاره می
کنید در ذهن بگذرانید.

 

ترجمه:  ای الله ، به وسیله علمت از تو طلب خیر می کنم و
بوسیله قدرتت از تو توانایی می خواهم و از تو فضل بزرگت را مسئلت می نمایم. زیرا
تو توانایی و من توانایی ندارم و تو می دانی و من نمی دانم و تو داننده غیبها
هستی. الهی اگر در علم تو این کار باعث خیر من در دنیا و آخرت است، آن را برایم
مقدور و آسان بگردان سپس در آن برکت عنایت فرما. و چنانچه در علم تو این کار برایم
در دنیا وآخرت باعث بدی است پس آن را از من و مرا از آن منصرف بگردان و خیر را
برای من هر کجا که هست مقدر نموده و سپس مرا با آن خشنود بگردان. (بخاری و سنن
اربعه)

سپس همچنانکه
به امور روزمره خود مشغول هستید با آرامش منتظر هدایت خداوند باشید. توجه داشته
باشید که هدایت خداوند به هر طریقی ممکن است صورت بگیرد. مثلا ممکن است مستقیما با
الهام به قلب راه درست را نشان بدهد و یا اینکه غیر مستقیم از طریق دوستان و یا
نزدیکان و یا حتی اتفاقات پیرامونتان. مثلا با دوستی دیدار می کنید که سال ها او
را ملاقات نکرده اید و او بی خبر از همه چیز باعث هدایت شما می گردد.

عضويتلغو عضويتPowered by WebGozar

چيزي كه به نام استخاره با باز كردن قرآن مرسوم است، ممنوع نيست. اگر مراجعه كننده به قرآن، در حيرت بوده و با مشورت و تامل و تفكر نتواند به تصميم برسد و با خلوص نيت به خدا پناه ببرد و  از خدا هدايت بطلبد و قرآن را باز كند، خداوند اجابت كننده دعا، با بشارت و امر و وعده،خوب بودن آن و با تهديد عذاب و انذار و نهي بد بودن را به او مي فهماند، ولي  بدين معنا نيست كه هر كس به قرآن مراجعه كرد و خودش يا كسي قرآن را برايش باز كرد و از قرآن خوب يا بد بودن كاري را برداشت كرد ، حتما برداشت او سخن خدا و قرآن است و احتمال بدفهمي وجود ندارد و حتما همان گونه كه او برداشت كرده، مي باشد.

استخاره واقعي به اين است كه وقتي مي خواهيم كاري كه خلاف شرع نيست انجام بدهيم، ابتدا به درگاه خدا رو آوريم. دو ركعت نماز استخاره (مثل نماز صبح به نيت استخاره) بخوانيم. با خواندن دعاهاي وارده يا با نجواي با خدا به زبان خود به محضرش عرض حاجت كنيم. از خدا بخواهيم ما را بر كار خوب عازم و جازم كرده و از كار بد منصرف سازد. بعد با توكل، مشورت و بررسي، تصميم بگيريم و عمل كنيم.

اما مراجعه به قرآن براي فهميدن خوب و بد بودن كاري كه مي خواهيم انجام دهيم، چندان وجهي ندارد. اگر مراجعه كرديم، ممكن است خودمان يا مراجعه كننده از طرف ما از آياتي كه مي آيد، درست برداشت نكند. به اشتباه خوب و بد را برداشت كند. هيچ آيه و روايت و دليلي نداريم كه حتما  برداشت ها صحيح است. عمل به استخاره ها واجب نيست. اگر بر عكس استخاره عمل كرد، نه گناهي مرتكب شده و نه به خدا يا قرآن بي حرمتي نموده است.

پس بهتر است استخاره به معناي صحيح را به كار بنديم. از استخاره هاي مرسوم و معمول حتي الامكان خودداري ورزيم.  

البته اكثر استخاره هايي كه مردم مي گيرند، تفال است كه در روايات نهي شده است، نه استخاره .

چگونه با خدا مشورت کنیم

 

با توجه به عدم امکان پاسخگویی در بخش نظرات لطفا سوالات خود را در سامانه «ارسال پرسش» یا بخش «پاسخگویی آنلاین» مطرح نمائید

درباره ما

کلیه حقوق متعلق به مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی می باشد ©

در برخی از امور زندگی انسان ها در انجام امور زندگی خود دچار تردید و سردرگمی می شوند و حتی تردیدشان با مشورت با افراد آگاه نیز ادامه می یابد ، در چنین مواقعی استخاره واجب می گردد تا انسان ها از این سردر گمی رها شوند .

استخاره به معنای خواستن خیرو خوبی از خداوند است که انسان های مومن هنگامی که در کاری درنگ و تامل دارند و خیر و صلاح کار خود را نمی دانند، به استخاره توسل می جویند. استخاره در اسلام انواع گوناگونی مانند استخاره مطلق ، استخاره مشورتی ، استخاره قلبی، استخاره با قرآن ، استخاره با تسبیح ، استخاره با کاغذ دارد که در این مطلب از نمناک می خواهیم درباره استخاره با قرآن توضیحاتی ارائه کنیم.

 

چگونه با خدا مشورت کنیم

یکی از روش های استخاره ، استخاره با قرآن است که درآن انسان طبق آداب ساده ای با خداوند بزرگ به وسیله قرآن مجید، مشورت می کند و از با راهنمایی قرآن آنچه خیر و صلاح است را می طلبد . استخاره با پیشگویی متفاوت است و در آن صلاح کار درخواست از خداوند، به انسان نشان داده می شود.

نوع اول استخاره و چگونگی انجام آن طبق فرمایش رسول اکرم است که اینگونه می باشد:

بعد از طهارت و گرفتن وضو ، سه مرتبه سوره توحید را بخوانید و سه مرتبه بر محمّد و آل او صلوات بفرستید سپس این جمله را بیان کنید :

اَللّهُمَّ اِنّی تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ، فَاَرِنی مِنْ کِتابِکَ ما هُوَ مَکْتُومٌ مِنْ سِرِّکَ الْمَکْنُونِ فـی غَیْبِـکَ.

( خدایا به کتاب تو تفأّل می زنم (و استخاره می کنم) و بر تو توکّل می کنم، پس تو نیز از کتاب خود، آن چه در نهان غیب تو پنهان است، به من نشان بده.)

سپس قرآن را بگشایید و سطر اول سمت راست را بخوانید . در استخاره با قرآن فرد گیرنده استخاره باید به معنی قرآن واقف باشد تا بتواند معنی آیات آن را دریابد و جواب استخاره آن را بگیرد.

این نوع استخاره در کتاب فتح الأبواب توسط مرحوم سیّد بن طاووس نقل شده است :

ابتدا کتاب قرآن را بر می داریم و این دعارا قرآت می کنیم :

اَللّهُمَّ إِنْ کانَ فِی قَضائِکَ وَقَدَرِکَ، أَنْ تَمُنَّ عَلی اُمَّةِ نَبِیِّکَ، بِظُهُورِ وَلیِّکَ وَابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکَ، فَعَجِّلْ ذلِکَ وَسَهِّلْهُ وَیَسِّرْهُ وَکَمِّلْهُ، و اَخْرِجْ لِی آیَةً اَسْتَدِلُّ بِها عَلی أَمر فَأَئْتَمِرَ، أوْ نَهْـی فَأَنْتَهی فِی عافِیَـة .

خدایا اگر قضا و قَدَرت این است که با ظهور ولیّت و فرزند پیامبرت بر امّت رسول خدا منّت گذاری، پس در ظهورش تعجیل و راهش را سهل و آسان قرار ده و برای من آیه ای بیرون آور که یا در آن امری باشد که انجامش دهم و یا نهی باشد که ترکش کنم به عافیت و تندرستی .

سپس حاجت و مشکل خود را بیان می کنیم و قرآن را باز می کنیم و بعد از پس از آن هفت ورق می زنیم، در ورق هفتم، صفحه سمت چپ، هفت سطر را می شماریم و در سطر هفتم استخاره خود را در می یابیم.

چگونه با خدا مشورت کنیم

مرحوم شیخ عباس قمی درحاشیه مفاتیح الجنان بهترین ساعت برای استخاره با قرآن را روز شنبه تا وقت ناهار و پس از ظهر تا عصر . روز یکشنبه از صبح تا ظهر و از عصر تا مغرب. روز دوشنبه از صبح تا طلوع آفتاب، و پس از ناهار تا ظهر، و از عصر تا وقت عشا. روز سه شنبه از وقت ناهار تا ظهر، و پس از عصر تا وقت نماز عشا. روز چهارشنبه از صبح تا ظهر و پس از عصر تا وقت عشا. روز پنج شنبه از صبح تا طلوع آفتاب و پس از ظهرتا نماز عشا روز جمعه از صبح تا طلوع آفتاب و بعد از ظهر تا عصرنقل کرده است .

استخاره با قرآن باید توسط افراد با تقوا و آشنا با مفاهیم قرآن صورت پذیرد زیرا مفاهیم قرآن برای هر کسی قابل فهم نیست و باید فرد مورد نظر با قرآن، علوم قرآن، تفسیر و …آن آشنا باشد و با قرآن مأنوس بوده و زبان قرآن را بفهمد .

دو چیز را به هنگام استخاره نباید فراموش کرد :1 ـ استخاره مختص هنگامی است مسئله ای که با تفکّر و اندیشه، و حتّی با مشورت کردن با افراد خبره و صاحب نظر نیز روشن نشود این جا، جای استخاره است و در غیر این صورت استخاره کردن، اشتباه است. 2ـ از استخاره های مکرّر در یک چیز باید پرهیز کرد .در استخاره های مکرّر، همان استخاره اوّل معتبر است و بقیّه اعتباری ندارد.

 

کارشناس ارشد تفسیر و علوم قرآن

اغلب انسان ها به دنبال این هستند که آن چه انجام می دهند کامل و بدون نقص باشد. یکی از راه هایی که جهت وصول به این هدف، مورد سفارش قرار گرفته، مشورت است. آیه ی 159 سوره ی آل عمران موضوع شورا را در اسلام معین می کند. شورا در نحوه ی اجرای امور دینی است، نه در اصول و احکام. نمی توان آن چه را از جانب خدا تعیین شده با مشورت از بین برد و یا تغییر داد. اگر اصول و احکام با شورا تعیین شود، موجب تحریف و لغو دین می شود. شورا برای یافتن راه اصلح است؛ خواه اکثریت صلاح بداند یا نه؛ مثلاً آن گاه که رئیس مسلمین پس از شورا کاری را به صلاح دید، نمی توان به عذر این که اکثریت صلاح نمی دانند از آن چشم پوشی کرد.

درباره ی خلافت و تعیین جانشینی رسول خدا h اگر نصّی و تعیینی در میان نبود، خلافت باید مورد شورا واقع می شد؛ ولی به موجب ادلّه ی قاطعه، خلافت مثل نبوّت منصب خدایی است. همان طور که مردم حق انتخاب پیغمبر ندارند، حق انتخاب جانشین پیامبر را هم ندارند.

رسول اکرم h درباره ی لزوم مشورت می فرمایند: «اگر امری بر تو مشکل شد بپرس و خجالت مکش و مشورت کن. سپس اجتهاد کن که خداوند اگر صدق در تو بیند، تو را موفّق می کند؛ و اگر امر بر تو مشتبه شد، بایست تا آن که ثابتش کنی؛ یا جریان را برای من بنویس و از هوای نفس دوری کن که هوا، مردم بد عاقبت را به سوی آتش می کشد و تا می توانی با مردم مدارا کن» (ابن ابی زینب، 1362، 41).

تنها کسی که به تمام امور و ابعاد انسان آگاه است، خداوند است. امام صادق a می فرمایند: «هر گاه یکی از شما بخواهد کار مهمّی انجام دهد، در این صورت با هیچ یک از مردم درباره ی آن مشورت و نظرخواهی نکند، تا با خداوند -تبارک و تعالی- مشاوره کند. نخست از خداوند –متعال- درخواست کند که خیر او را در آن کار پیش آورد و کارش را درست کند؛ یا کلمه «استخیر اللَّه» را بگوید و اگر «برحمته» را نیز اضافه کند، بهتر است. آن گاه با دیگران به مشاوره پردازد؛ و هر گاه شخص با مشاوره ی خداوند -تبارک و تعالی- کارش را آغاز کند، خداوند نیز خیر او را بر زبان هر یک از مردم که طرف مشورت او قرار گیرد، جاری خواهد ساخت» (ابن بابویه، 1367، ج 2، ص289).

چگونه با خدا مشورت کنیم

کسی که به دیگران مشورت می دهد باید فردی صالح باشد. پیامبر h می فرمایند: «ناامید نبود آن بنده که طلب خیر کند، و پشیمان نباشد آن بنده که مشورت با صالحان کند» (قضاعی، 1361، 334). امام صادق a نیز در اهمیت خود فرد می فرمایند: «دل خود را دوست خود فرض کن و از آن معالجه ی خود را بخواه، و در کار دین و دنیا از او مشورت بجو» (ابن بابویه، 1367).

قرآن انجام کارها با مشورت را یکی از نشانه های اصلی اهل ایمان می شمرد و آن را در ردیف نماز و زکات قرار می دهد و می فرماید: «کسانی که دعوت پروردگارشان را پذیرفتند و نماز را برپا داشته و کارهای شان به طریق مشورت، در میان آن ها صورت می گیرد، از آن چه به آن ها روزی داده ایم، انفاق می کنند» (شوری/38 ). علاوه بر این، خداوند به پیامبر اسلام نیز با صراحت دستور می دهد که با مؤمنان در امور مهم مشورت کند، هر چند آن حضرت علاوه بر ارتباط مستقیم با عالم وحی، از نظر عقلانی مافوق افراد بشر بود. با این حال، خداوند به ایشان می فرماید: «به (برکت) رحمت الهی، در برابر آنان [مردم ] نرم (و مهربان) شدی! و اگر خشن و سنگ دل بودی، از اطراف تو، پراکنده می شدند. پس آن ها را ببخش و برای آن ها آمرزش بطلب! و در کارها، با آنان مشورت کن! اما هنگامی که تصمیم گرفتی، (قاطع باش! و) بر خدا توکل کن! زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد» (آل عمران/159).

امیرالمؤمنین a نیز می فرمایند: «طرف مشورت انسان باید چهار صفت داشته باشد؛ نخست: ناصح و خیرخواه باشد و تلاش لازم را در تشخیص حق انجام دهد؛ دوم: قلبی پر از مهر و محبت داشته و از اعماق روح، خواهان پیروزی و سعادت مشورت کننده باشد؛ سوم: عالم باشد و تمام جوانب مطلب را ببیند و مسائل مهم را دقیق تحلیل کند و نتایج آن را مورد بررسی قرار دهد؛ چهارم: دارای تجربه ی کافی در مسائل مهم فردی و اجتماعی باشد؛ علاوه بر عقل نظری، دارای عقل عملی نیز باشد» (مکارم شیرازی،1374، ج 2، ص360).

امام صادق a می فرمایند: «شخص طرف مشورت باید شرایطی داشته باشد، که اگر آن ها را نداشته باشد، ضرر مشورت با او بیش از سود آن است. اوّلاً طرف مشورت عاقل باشد؛ ثانیاً آزاد مرد باشد؛ ثالثاً آن که متدین باشد؛ رابعاً صدیق و دوست باشد که یک رنگی و برادری کند؛ خامساً آن که خبردار شدن او از سرّ تو مثل اطلاع خود تو بر آن باشد (امین بر اسرار باشد)؛ که اگر عاقل باشد، مشورت با او سودمند افتد؛ و اگر آزادمرد و متدین باشد، خود را برای خیرخواهی تو به تعب افکند؛ و اگر صدیق و برادر باشد، رازت را پنهان دارد، و در این صورت مشورت کامل و صحیح است» (طبرسی، 1365، ج2، ص115).

از دگر سو، با برخی از افراد نباید مشورت کرد. امام صادق a در دو روایت می فرمایند: «با احمق مشورت نکن» (ابن شعبه، 1382، 507)؛ و «البته با کسی که عقل و قلب تو نمی تواند او را تصدیق کند، مشورت مکن، اگرچه در میان مردم با عقل، هوش و ورع شناخته شود» (مصباح الشریعه،1360، 235). پیامبر گرامی اسلام h خطاب به امیرالمؤمنین ha می فرمایند: «یا علی! هرگز با شخص ترسو مشورت نکن که او راه بیرون شدن از کار را برای تو مشکل می کند؛ و با بخیل نیز مشورت مکن، زیرا او تو را از مقصود باز می دارد؛ و از مشورت با حریص نیز بپرهیز، چرا که شر و فساد موضوع را برای تو آرایش می کند؛ و بدان که ترس، بخل و حرص غرایزی هستند که از سوءظن تولید می شوند» (ابن بابویه، 109).

مشاور می تواند خیرخواه خالص و مغرض غیرمخلص باشد. مشاور اگر خیرخواه فردی باشد که از او درخواست مشاوره کرده است، در واقع حق نعمت پروردگار را به جا آورده؛ چرا که خداوند به او توانایی داده تا شایسته ی مشورت شود. در حدیثی از امام سجاد a آمده است: «راهنمایی مشورت خواه، ادای حق نعمت است» (کلینی، 1369، ج 1، ص23). ائمه a، خود بهترین نمونه ی انسان شایسته ی مشورت بودند. امام صادق a می فرمایند: «بدان اگر آن که با شمشیر، علی a را زد و کشت، امانتی به من سپارد، یا از من نصیحت خواهد، یا با من مشورت کند و بپذیرم، امانتش را باز پس دهم» (ابن شعبه، 1382، 599).

حضرت صادق a می فرمایند: «هر که از برادر (دینی) خود مشورت خواهد و او رأی خالص و بی غرضانه به او ندهد، خدای –عزوجل- رأی (یعنی عقل و تدبیر) او را بگیرد» (کلینی، 1369، ج 4، ص68).

امام سجاد a در رساله ی حقوق خود، حقوق طرفین مشورت را به نیکویی بیان داشته است: «حق مستشار این است که اگر رأی ناموافق داد متهمش نکنی، که البته آرا مختلف است و تو در به کار بستن رأی او آزادی؛ و چنان چه شایسته ی مشورتش دانی، حق اتهامش را نداری، بلکه باید از اظهار نظر و پذیرش مشورتش تشکر کنی. اگر رأی موافق (صواب) داد باید خدای را سپاسگزاری و از برادرت با تشکر بپذیری و در فکر تلافی (این محبت) باشی که اگر روزی با تو مشورت کرد جبران کنی» (ابن بابویه، 425)؛ و «حق مشورت کننده این است که اگر رأی صحیحی دادی، در خیرخواهی اش بکوشی، و کاری را که اگر تو به جای او بودی می کردی، به او بنمایی؛ البته با مهربانی و ملایمت که نرمش، وحشت را بزداید و خشونت وحشت زاید؛ و اگر رأی و نظری نداری، و کسی را که به رأیش اعتماد داری و برای خود می پسندی سراغ داری، به او راهنمایی و ارشادش کنی تا در خیرخواهی اش کوتاهی و در نصیحتش فرو گذار نکرده باشی» (ابن بابویه، 423).

شرکت در خرد افراد باتجربه: امام علی a می فرمایند: «هر که با مردان (باتجربه) شور نماید با خردهاشان شرکت می کند (و هویداست که حکم چند عقل در هر کار از حکم یک عقل سودمند و شایسته تر است.)» (شریف الرضی، 1379، ج 6، ص1165).

هدایت و راه یابی: امیرالمؤمنین a می فرمایند: «مشورت کردن همان هدایت و راه یابی است» (همان، ج 6، ص1182). هم چنین رسول خدا h می فرمایند: «مشورت کنید با خداوندان عقل تا راه راست یابید، و مخالفت ایشان مکنید که پشیمان باشید به دنیا و آخرت» (قضاعی، 1361، 321).

به دست آوردن پشتیبانی محکم در هرکار: امام صادق a می فرمایند: «مکنتی پرنعمت تر از عقل و تنگ دستی پست تر از حماقت، و در هر کار پشتیبانی فزون تر از مشورت نیست» (کلینی، 1369، ج 1، ص34).

عدم پشیمانی: حضرت امیرالمؤمنین a می فرمایند: «هنگامی که پیغمبر h مرا والی و حاکم یمن گردانید، در حالی که به من وصیت و سفارش می کرد، فرمودند: یا علی کسی که استخاره کند سرگردان نمی شود، و کسی که مشورت نماید، پشیمان نگردد» (صحیفه سجادیه، 1376، 228).

کسب یاری و مددکاری: در این مورد نیز پیامبر h فرموده است: «یا علی! هیچ مددکاری از مشورت بهتر نیست» (ابن شعبه، 1382، 15).

وصول به برکت و توفیق الهی در کارها: امام کاظم a می فرمایند: «ای هشام! هم نشینی اهل دین، شرف دنیا و آخرت است، مشورت با خردمند خیرخواه، میمون و مبارک و رشد و توفیق خدایی است» (همان، 633).

تشخیص مؤمن از منافق: در آیه ی 53 آل عمران خداوند به پیغمبر اکرم h امر می کند در موضوع جهاد با اصحاب مشورت کند و این که قلباً حاضر به شرکت در جهاد هستند یا نه.

شناخت لغزش گاه ها: امام علی a به محمد حنفیه فرمودند: «هر آن کس که در امور جاریه و حوادث واقعه با دیگران مشورت کند موارد لغزش ها را خواهد شناخت» (ابن بابویه، 72).

 مخالفت با نفس: امام صادق a می فرمایند: «چون با کسی که اهل است مشورت کردی، مخالفت او را مکن، اگرچه بر خلاف نظر و رأی تو اظهار عقیده کند؛ زیرا که نفس انسان از قبول حق خودداری می کند، و حاضر نیست حقیقت را بپذیرد، و از این جهت مخالفت کردن با نفس در مقابل حقایق بهتر است» (مصباح الشریعه،1360، 235).

خود را در خطر افکندن: ضمن خطبه ای از امام علی a آمده است: «کسی که به رأی و اندیشه اش (از مشورت با دیگران) بی نیاز شد خود را در خطر و تباهی افکند» (شریف الرضی، 1379، ج 6، ص1182).

پشیمانی در دنیا و آخرت: در روایتی از پیامبر h آمده است: «مشورت کنید با خداوندان عقل تا راه راست یابید، و مخالفت ایشان مکنید که پشیمان باشید به دنیا و آخرت» (قضاعی، 1361، 321).

اما اگر کسی طرف مشورت شایسته ای نیافت باید چه کند؟ امام صادق a در پاسخ به این پرسش می فرمایند: «باید فرد، خود را با صفاتی آرایش بدهد که شایسته ی یک مشاور است؛ یعنی به راهنمایی عقل و یاری علم و با در نظر گرفتن تجربه ها، خلوص نیت، صفای قلب و با حالت تقوا و طهارت، به آن اندازه که در توان اوست، در پیرامون آن امر تأمل و تدبر کرده، و سپس به هر طرفی که تشخیص صلاح داد با توکل به خداوند اقدام کند، خداوند نیز او را به طرف خیر و صلاح هدایت خواهد فرمود» (مصباح الشریعه،1360، 234).

بی شک، شورا یکی از تعلیمات اساسی اسلام است که در قرآن مجید و روایات بازتاب گسترده ای دارد و یکی از مهم ترین عوامل سازندگی در زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان است.

-قرآن مجید.

-ابن شعبه، حسن بن علی، (1382) تحف العقول، ترجمه: احمد جنتی، تهران، امیرکبیر.

-ابن بابویه، محمدبن علی، (1367) من لا یحضره الفقیه، ترجمه: محمدجواد غفاری، محمدجواد بلاغی، تهران، صدوق.

-ابن بابویه، محمدبن علی، (بی تا) المواعظ، ترجمه: عزیزالله عطاردی، تهران، مرتضوی، بی تا.

-ابن أبی زینب، محمدبن ابراهیم، (1362) الغیبه، ترجمه: احمد فهری زنجانی، تهران، دارالکتب الإسلامیه.

-شریف الرضی، محمدبن حسین، (1379) شرح نهج البلاغه، ترجمه: علی نقی اصفهانی، تهران، تألیفات فیض الإسلام.

-قضاعی، محمدبن سلامه، (1361) شرح فارسی شهاب الأخبار، تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی.

-طبرسی، حسن بن فضل، (1365) مکارم الاخلاق، ترجمه: ابراهیم میرباقری، تهران، فراهانی.

– الصحیفه السجادیه، (1376) ترجمه: علی نقی اصفهانی، تهران، فقیه.

-کلینی، محمدبن یعقوب، (1369) اصول الکافی، ترجمه: سیدجواد مصطفوی، تهران، علمیه اسلامیه.

-مکارم شیرازی، ناصر، (1374) پیام امام، تهران، دارالکتب اسلامیه.

– مصباح الشریعه، (1360) ترجمه: حسن مصطفوی، تهران، انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران.

این مجله مخصوص کودک و نوجوان می باشد.

چگونه با خدا مشورت کنیم

پیام زن
ویژه مسائل زنان و خانواده

دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم
محمد جعفری گیلانی
سید ضیاء مرتضوی

3

7733305
7738743
7733305
payam-zan_man@aalulbayt.org

قم، صندوق پستی 371…

پرسمان
فرهنگی، اجتماعی، دانشجویی

مرکز فرهنگی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری
سید محمدرضا فقیهی
محمد باقر پور امینی
1380
3

7747240
7735473
7743816
info@porseman.net
www.porseman.n…

مبلغان
فرهنگی – تبلیغی
حوزه

1385/6/1
3
mbl

چگونه با خدا مشورت کنیم
چگونه با خدا مشورت کنیم
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *