مشکل در عملکرد سیستم
بازگشت به صفحه اصلی
ژاپن یک کشور واقعا تحسین شده است در میان چیزهای دیگر، کودکان ژاپنی بسیار مطیع هستند و به خوبی رفتار می کنند، مودب و محتاط هستند. آنها قوانین را یاد می گیرند و از آنها اطاعت می کنند و رفتار خود را به آنچه که از آنها انتظار می رود، سازگار میکنند و این روش پرورش کودکان بسیار شگفت انگیز است.
پدر و مادر ژاپنی اطمینان دارند که فرزندانشان رفتار مناسب را با نمونه ای که به آنها می دهند، یاد خواهند گرفت و در این راستا، آنها احساس مسئولیت خود را نسبت به فرزندان خود بروز می دهند خواندن این مطلب جالب از تربیت کودکان در ژاپن را برای یادگیری عناصر کلیدی تربیت ژاپنی ادامه دهید ؛ شما خواهید دید که این بسیار متفاوت از شیوه های پرورش کودکان غربی است که ما می دانیم و متاسفانه گاهی از آنها تبعیت می کنیم.
مادران ژاپنی به طور جدی از فرزندان خود مراقبت می کنند. این سبک برخورد فرزندانی که به قوانین احترام می گذارند و به خوبی رفتار می کنند را ایجاد میکند درباره این سبک خاص در این بخش از نمناک بیشتر بدانید.
تربیت کودکان ژاپنی:کودکان ژاپنی اطاعت می کنند و به خوبی رفتار می کنندچگونه دختری حرف گوش کن داشته باشم
بر اساس یک مطالعه مقایسه ای از تکنیک های پرورش کودک در جوامع مختلف منتشر شده توسط انجمن کانزاس برای سلامت روان کودک نوزاد تحت عنوان “نظم و انضباط در دوران کودکی”، خانواده های ژاپنی دلبستگی، همدلی و هماهنگی را تقویت می کنند.
این تحقیق نشان داد که کودکان ژاپنی از بزرگسالان خواسته اند که به طور اجتماعی رفتار کنند. با این حال، در خانه، کودکان کاملا وابسته به والدینشان (مخصوصا مادرانشان) هستند ؛ آنها وابستگی را خنثی نمی کنند.
برعکس، در واقع آن را پذیرفته و تشویق می کنند. پدر و مادر ژاپنی به تمایل فردی کودک خود اهمیت میدهند به همین دلیل اکثر کودکان ژاپنی آرام هستند. (با اینحال همیشه استثناءهایی وجود دارد.)
والدین، به خصوص مادران، رابطه بسیار نزدیکی با فرزندان خود دارند ، والدین این نزدیکی را تشویق می کنند و وابستگی را تقویت می کنند.همانطور که در ژاپن معمول است، والدین لباس و تغذیه کودکان را بر عهده دارند علاوه بر این، آنها تا زمانی که فرزندانشان 6 ساله هستند با هم میخوابند.
رابطه مادر و فرزند صمیمی است آنها عملا یک واحد را تشکیل می دهند و به جای اینکه دو نفر جداگانه و مستقل باشند، ذهنشان را به اشتراک می گذارند. در طول سه سال اول زندگی یک کودک، مادر او را همه جا میبرد و در ژاپن، مادران واقعا به فرزندان خود اختصاص داده شده اند.
یکی از قوانین اصلی آن ها این است که کودک تا 5 سالگی اجازه دارد هر کاری که دلش می خواهد انجام دهد. از نظر کشور های دیگر این کار افراط است. این قانون در فرهنگ ژاپن amae نام دارد. این واژه را می توان اینگونه ترجمه کرد:«رویای یک شخص برای دوست داشته شدن» یا «دلبستگی» که ستون ارتباط بین مادر و فرزند است یعنی کودک می تواند به والدین و عشق و محبت آن ها تکیه کند و والدین سالخورده نیز در آینده از حمایت فرزندشان برخوردار می شوند. طبق سیستم تربیت فرزند در ژاپن «کودکان تا قبل از 5 سالگی کامل، از 5 تا 15 سالگی مطیع، و در 15 سالگی با والدین برابر هستند. اما بسیاری کشور ها این روش تربیت را اشتباه می دانند.
بعید به نظر می رسد که یک کودک ژاپنی قبل از سن سه سالگی در یک مهد کودک یا پیش دبستانی باشد. آن ها هیچوقت پرستار کودک استخدام نمی کنند و یا کودک را نزد پدربزرگ و مادربزرگ نمی فرستند. در ژاپن تربیت کودک به عهده مادر است و کودک زمان زیادی را با والدین و پدر و مادر بزرگ خود می گذرانند و رابطه آن ها با خانواده بسیار گرم و صمیمی است. در ژاپن خانواده ها از همدیگر حمایت می کنند.
در تحقیقی که دانشمندان آمریکایی و ژاپنی در رابطه با ارتباط بین روش تربیت تشویقی فرزند و رفتار فرزندان انجام شده است به این نتیجه رسیده اند که نگرش مثبت والدین نسبت به کودک، رفتار های مشکل ساز در کودک را کاهش می دهد.
بسیاری از والدین ژاپنی بر این باورند که فرزندانشان به خوبی رفتار می کنند، زیرا فرزندانشان بر اساس اعتقادات فلسفی خود هستند.این فرزند پرورشی ناشی از آرمان کنفوسیوس یعنی آموزش دادن فرزندان با مهربانی است. بعد از همه، این فضیلت صلح و شادی درونی ایجاد می کند.
مادران ژاپنی از قانون “مثل من انجام بده” پیروی می کنند. مثلا مادران ژاپنی ابتدا خودشان اهرام را می سازند و سپس از کودک می خواهند که اهرام را بسازد. آنها کودک را مجبور نمی کنند هر کاری را مثل آن ها انجام دهد و در واقع با نشان دادن نمونه روش کار را به او نشان می دهند.
اما مادران اروپایی ابتدا به کودک روش ساختن اهرام را توضیح می دادند سپس از او می خواستند که امتحان کند.
مادران ژاپنی از تعصب، پیشنهاد و گاهی اوقات شرمساری برای نظم دادن استفاده می کنند به این ترتیب آنها از برخورد مستقیم با فرزندان کوچک خود اجتناب می کنند. به طور طبیعی این نگرش های کودکانه و یا تهاجمی کودک را به حداقل می رساند علاوه بر این، مادران ژاپنی از پیشنهادات فرزندان خود استفاده میکنند.
به جای گفتن “اسباب بازی های خود را بردارید”، آنها می گویند “حالا با اسباب بازی های خود چه باید بکنید؟” بنابراین، کودک باید جواب درست و منطقی را تعیین کند. با این حال، اگر کودک مایل به انجام آن نیست و وانمود می کند که این سوال یا پیشنهاد را نمی شنوند، ممکن است مادرشان ناراحت شود. پس از آن کودک از احساس خجالت خواسته مادر را انجام خواهد داد.
کودک ژاپنی به مادرش وابسته است، حتی از احساسات و حرکات مادرش آگاه است آنها حتی وضعیت هماهنگی مادر خود را می دانند بنابراین، کودک همه چیز را در قدرت خود انجام خواهد داد تا این هماهنگی را حفظ کند.
هنگامی که مادر چیزی را پیشنهاد می کند، حالات صورت او به فرزندش می گوید که اگر از او اطاعت نکند، شگفت زده خواهد شد با این حال، مادر کودک را مجازات نمی کند و به طور مستقیم آنها را تنبیه نمی کند. باز هم او با حالات صورت به کودک می گوید که نا امید شده است از آنجا که کودک واقعا علاقمند به حفظ هماهنگی با مادر خود است، گفته مادر را انجام می دهد.
مادران ژاپنی به احساسات کودک احترام می گذارند و به آن ها یاد می دهند که احساسات دیگران را به خوبی درک کنند. مثلا اگر کودک بخواهد ماشین اسباب بازی خود را بشکند مادر می گوید:«ماشین بیچاره الان از ناراحتی گریه میکنه»، برای نشان دادن چگونگی زندگی در جامعه به کودک باید احترام به عواطف و احساسات دیگران را به او بیاموزیم.
کودکان در ژاپن اطاعت می کنند علاوه بر این، مادران ژاپنی نیز یاد گرفته اند که خلق و خوی کودکان خود را بخوانند ؛ آنها از این مهارت استفاده می کنند تا هر زمان که لازم باشد، روش متقاعد کردن خود را تغییر دهند.
اگر آنها متوجه شوند که فرزندشان در مطابقت با یک درخواست نیستند، سعی خواهند کرد که درخواست خود را در آن لحظه انجام ندهند و احتمالا بعدا درخواست را انجام خواهند داد. اگر فرزند از جمع کردن اسباب بازی ها امتناع کند، مادر از تسلیم استفاده می کند او می گوید که کودک آماده نیست یا به اندازه کافی توسعه نیافته است یا اینکه شاید خیلی خسته باشد یا فقط بخواهد بازی کند.
بسیاری از والدین ژاپنی هر کاری را که لازم است انجام میدهند تا فرزندانشان احساس دوست داشتن با ارزش بودن و احترام را درک کنند.آنها تجسم صبر و مهربانی هستند و این سبک والدین مطمئنا برای مادران غربی چالش برانگیز است.
کودکان ژاپنی لقب سالم ترین کودکان جهان را به خود اختصاص داده اند. زیرا ابتلا به چاقی در کودکان ژاپنی در مقایسه با سایر کودکان جهان در پایین ترین سطح قرار گرفته است
چگونگه ،می توان حس طغیان و سرکشی را در کودکان سرکوب کرد؟ این شاید سوال خیلی از ولدین باشد ، والدینی که بچه حرف گوش نکن آنها را خسته کرده و احساس می کنند دیگر راهی برای تربیت او نمی دانند.
طغیان و سرکشی نیز مانند یک رفتار طبیعی در بزرگسالان، در کودکان 2 تا 6 ساله، نیز بسیار عادی و نرمال است مهم است ،که کودک را درک کنید، به آنها گوش کنید، و به آنها عشق بدهید… و هم رفتار آنها را با سخت گیری های لازم اصلاح کنید سرکشی کودکان، معمولا به روش های مختلفی بسته به سن آنها وجود دارد همانطور رشد می کنند و بزرگ می شوند، تغییرات بسیاری بوجود می آید.
چگونه کودک حرف شنو تربیت کنیم؟
دو مرحله کلاسیک از سرکشی در کودکان وجود دارد، کودکان 2 تا 6 ساله و هنگامی که به نوجوانی می رسند ؛ در این مراحل، کودک یا نوجوان ،می خواهد تمرین کند و اراده خود را اعمال کند. دوره های دیگری از سرکشی نیز وجود دارد، به عنوان مثال، هنگامی که کودکان از تغییر در محیط خود رنج می برند، و شرح دادنشان به والدین را دشوار می بینند این رنجیدن را می توانند به سرکشی تبدیل کنند و این رفتار، سرکشی، طبیعی است، بنابراین ما نباید بیش از حد هشدار دهیم.چگونه دختری حرف گوش کن داشته باشم
این مراحل سرکشی، تا حدودی ضروری و لازم هستند، زیرا در این مراحل، شخصیت، هویت و شخصیت خودشان را شکل می دهند ؛ با توجه به این، ضروری است که شما سرکشی فرزندتان را بپذیرید و درک کنید، و هم می دانید که چه کاری را باید انجام دهید در این گونه مواقع چالش شما به عنوان والدین این است، که سرکشی کودکتان را در دست بگیرید و کنترل کنید، بدون اینکه این حس سرکشی وارد هویت و شخصیت آنها شود.
چگونه کودک مطیع و حرف گوش کن تربیت کنم؟
ممکن است درباره اش شنیده باشید، که در این مراحل شما باید به آنها با عشق، انضباط را یاد دهید حتی اگر آنها کوچک باشند، می توانند به آنچه که از آنها خواسته شده است، و کاری را انجام می دهند، واقف باشند. شما باید تمام صبر و شکیبایی خود را جمع کنید، تا با آرامش و کنترل به خشم آنها پاسخ دهید همچنین ضروری است ،که رفتار خود را با استفاده از استراتژی های خاص تنظیم کنید،از جمله:
با بچه حرف گوش نکن چیکار کنیم؟
1.ایجاد قوانین و عواقب روشن:
اگر فرزند شما قوانین خانواده و عواقب ناشی از عدم انجام آنها را می داند، آنها احساس امنیت بیشتری خواهند کرد ؛ این بدان معنا نیست ،که آنها هرگز سرپیچی نمیکنند، بلکه مهم است عواقب و مجازات آنها حتما اعمال شود، درست همانطور که آنها را برپا کردید.
2.رفتارهای نامناسب را تجلیل نکنید:
سرکشی فرزند شما هنگامی افزایش می یابد که شما به عنوان والدین به رفتار بد آنها بخندید ؛ اگرچه شما در آن لحظه آن رفتار را خیلی خنده دار ببینید، اما با آن خنده شما دو پیام تایید به کودک میدهید به عنوان یک نتیجه، شما به تدریج احترام خود را از دست می دهید.
3.تقویت رفتارهای مثبت
یکی از رایج ترین اشتباهات والدین است که در این کار والدین رفتارهای منفی بر روی رفتارهای مثبت برجسته می سازند ؛ به عنوان یک پدر و مادر، شما می توانید این رفتارهای منفی را غیر مستقیم تقویت کنید زمانی که دائما نظرتان را توضیح می دهید و این که فرزند شما چه کارهایی را به درستی و خوب انجام می دهد را نمیبینید کارهای خوبی که فرزندتان انجام می دهد را ستایش کنید، زیرا اینها به همان اندازه مجازات کارهای بدشان در برگه مجازات، اهمیت دارد.
رفتار با بچه حرف گوش نکن با توصیه های کلیدی
4.نشان دادن عشق بی قید و شرط:
حتی اگر فرزندتان موفق نشود و موفق نشود و دوباره دوباره نتواند، شما باید به او این اطمینان را بدهید، که همیشه می توانند بر روی عشق شما حساب کنند ؛ توضیح دهید که دلخوری شما به خاطر، راه هایی است که آنها کارشان را انجام می دهند.خود را جای آنها بگذارید، آنها را درک کنید و به آنها گوش دهید و از فریاد زدن بر آنها اجتناب کنید و برای حفظ آرامش تلاش کنید ، در مورد آنهایی که نوجوان هستند، روحیه و حال را مورد بررسی قرار ندهید و اجازه دهید که فضای خودشان را داشته باشند.
5.مشخص کنید که آیا شما نگرش رفتار سرکشانه کودکتان را بدتر می کنید یا نه:
بارها و بارها حس سرکشانه فرزندتان تحت تاثیر وضعیت خانواده تان بوجود می آید، به عنوان والدین، شما نمیدانید چگونه این مشکل را حل کنید ؛ طلاق یا جدایی عاطفی پدر و مادر یکی از شایعترین دلایل است اگر تنشی میان والدین وجود داشته باشد، کودکان این را درک می کنند و سعی می کنند توجه خود را از آن دور کنند همچنین، ترجیحتان به یکی از فرزندان، باعث نگرش های سرکشانه بقیه می شود.
فرمولی که بچه را حرف گوش کن میکند
6.گزینه های جایگزین را ارائه دهید:
ارائه جایگزین ها به کودکان ،به آنها کمک می کند تا شرایط مثبت را دوباره تأیید کنند همچنین، به توسعه مهارت های تصمیم گیری در زندگی بزرگسالیشان کمک می کند ؛ پیشنهادات جایگزینی ،برای فرزندتان ممکن است با کارهای دیگری مثل مذاکره با آنها انجام شود. به عنوان مثال، اجازه دهید تا زمان معینی به تماشای تلویزیون بشینند، اگر قبلش تکالیف منزل خود را کامل انجام داده باشند.
7.استفاده از زبان خوش:
زبان خوش، بسیار موثر تر از زبان منفی است ؛ زبان خوش، نگرش مبارزطلبانه ای را که منع تولید می کند، ترویج نمی دهد. زبانا روی چیزی که فرزند شما نباید انجام دهد یا باید انجام دهد، متمرکز نشوید وقتی به آنها رسیدگی می کنید، درباره آنچه می توانند انجام دهند، صحبت کنید به عنوان مثال، بگویید:”شما می توانی در تراس دوچرخه بازی کنی”، به جای:” نمی توانی در داخل خانه دوچرخه بازی کنی”. به عنوان مثال دیگری، می توانید بگویید:”شما می توانی در زیرزمین گیتار بزنی”، به جای:”در اتاق نمی توانی گیتار بزنی”
چرا کودکتان به حرفتان گوش نمی دهد
8 . روی حرفتان ثابت بایستید:
اشتباه برخی از والدین این است که خیلی سریع صحبتی که با کودک داشته اند را تغییر می دهند و این جدیت والدین را در نظر کودک ضعیف می کند پس حرف خودتان را اجرا کنید به عنوان مثال اگر بهاو گفته اید که حتما باید قبل از خواب شیر بنوشد پس بعد از چند دقیقه حرفتان را تغییر ندهید و نگویید که می توانی به جای شیر آب میوه بخوری.
9. اخطار و هشدار را از راه درست اعلام کنید:
اگر برای بیرون از خانه رفتن برنامه دارید و در این شرایط او سرکشی کرده و بی توجه به زمان و عجله ی شما دیر آماده می شود باید از قبل هشداری به او بدهید ، به عنوان مثال 15 دقیقه قبل از رفتن با صدای بلند نه البته عصبانی و خشن به او بگویید “چند دقیقه دیگر خواهیم رفت پس زمانی که صدایت زدم وسایل بازی ات را جمع کن و آماده شود.”
نکته:
هیچ کودکی با آموزش در مورد نحوه کار و رفتار متولد نمی شود، بنابراین بسیاری از والدین به انجام کار با ابزار و وسایل بسیار کمی، مواجه می شوند ، ما نمی توانیم خودمان را به اعمال قدرت خود محدود کنیم، بدون نگرانی درباره اینکه بدانیم فرزندمان چگونه زندگی می کند. هر کودک، برای خودش منحصر به فرد و خاص است، و راه های واکنش آنها به شرایط به میزان زیادی به آنچه در طول زندگیشان در خانه مشاهده می کنند، بستگی دارد.
سلام و ممنون از توجهتون
برای طرح سوال و گرفتن پاسخ فقط از لینک
زیر استفاده کنید
https://ninisoal.com/
!(function (w, d) { ‘use strict’; var ad = {zone: “brtrha1”, user: “1565432215”, width: 728, height: 90, id: ‘adro-246454’}, h = d.head || d.getElementsByTagName(‘head’)[0]; if (typeof w.adroParams != ‘object’) w.adroParams = {}; w.adroParams[ad.id] = ad; var script = document.createElement(“script”); script.type = “text/javascript”; script.async = 1; script.src = “//static-cdn.adro.ir/dlvr/rsdnt.js”; h.appendChild(script); })(this, document); var h = document.getElementsByTagName(“head”)[0], s = document.createElement(“script”); s.async = !0, s.defer = !0, s.type = “text/javascript”, d = new Date, s.src = “https://cdn.sanjagh.com/assets/sdk/www.bartarinha.ir/client.js?t=” + d.getFullYear().toString() + d.getMonth() + d.getDate() + d.getHours(), h.appendChild(s); var sabaVisionWebsiteID = “1c27cb39-612a-452a-954c-b3e3dd1f3d36”; var sabaVisionWebsitePage = “ALL” _atrk_opts = {atrk_acct: “i2i8r1SZw320l9”, domain: “bartarinha.ir”, dynamic: true}; (function () { var as = document.createElement(‘script’); as.type = ‘text/javascript’; as.async = true; as.src = “https://certify-js.alexametrics.com/atrk.js”; var s = document.getElementsByTagName(‘script’)[0]; s.parentNode.insertBefore(as, s); })();
مجله موفقیت: شاید به عنوان پدر و مادر وظیفه خود می دانید که مسوولیت پرورش و تربیت فرزندان را به عهده بگیرید. گاهی این مسوولیت تمام زندگی شما را دربر می گیرد به خصوصاگر پای نظم و ترتیب در میان باشد، در مقابل انتظار دارید به حرف های شما گوش کنند اما این روزها اکثر والدین از حرف گوش نکردن بچه ها نگران و ناراحت هستند.در اینجا علت های این رفتار کودکان را مورد بررسی قرار می دهیم، اما قبل از پرداختن به آن عبارات و جملات زیر توجه کنید. آیا تا به حال از این عبارات استفاده کرده اید یا به گوشتان خورده است:
اینکه به بچه ها بدهیم به حرف های ما گوش کنند کا ردشواری به نظر می آید مثل یک مبارزه سخت و پایان ناپذیر اما به نظر مایکل بربا روانشناس کودکان دلایلی وجود دارد که بچه ها به حرف والدین گوش نمی کنند. او در اینجا 10 دلیل را مورد بررسی قرار می دهد که می توانند مهمترین علت های گوش نکردن بچه ها به حرف والدین باشد.
