چگونه روانشناس موفق شوم

چگونه روانشناس موفق شوم

به عنوان یک روانشناس بالینی، از شما انتظار می‌رود که درگیر و مسئول تحقیقات خودتان باشید – واقعیتی که روانشناسان بالینی را از سایر درمانگران مجزا می‌کند – و بنابراین شما نه تنها باید قادر به تفکر علمی باشید بلکه باید نسبت به آن نیز اشتیاق داشته باشید: با سوال پرسیدن، تفکر انتقادی، آزمایش کردن، و توضیح استدلال‌تان این امر میسر می‌شود. وقتی زمان ارائه‌ی یافته‌های‌تان برسد آن مهارت‌های ارتباطی نیز به کار خواهند آمد.

روانشناسان بالینی می‌خواهند پی ببرند چه چیزی آدم‌ها را بیمار می‌کند. هر بیماری متفاوت است، و نحوه‌ی کمک به هر فردی همیشه به آسانی روشن نیست. اغلب ارزیابی اولیه نخستین فرصت برای سنجیدن شرایط است، بنابراین روانشناسان بالینی باید قادر باشند سوالات روشنگرانه بپرسند و سلسله سوالات را ادامه بدهند تا به بهترین راه‌حل برای درمان آن فرد دست پیدا کنند.

از آنجایی که هر بیمار یک چالش جدید و متفاوت را مطرح می‌کند، لازم است که روانشناسان بالینی ذهن خلاقی داشته باشند. شما مسئولیت دارید به راه‌حل‌ها، تکنیک‌ها، و پیشنهادات جدیدی برای بهتر کردن کیفیت زندگی مراجعان خود دست پیدا کنید. از آنجایی که این اهداف هم پزشکی هستند و هم مربوط به ذهن انسان‌ها، یک رویکرد خلاقانه به شما اجازه می‌دهد به طیف گسترده‌ی احتمالات احاطه‌ی بیشتری داشته باشید.

مطلب مرتبط: روانشناسی آرایش کردن : اسرار شگفت انگیز درباره آرایش

وقتی زمان نشستن پشت میز و پیش بردن یک جلسه‌ی درمانی با بیمار فرا می‌رسد، روانشناس بالینی باید اطمینان و ظرفیت بالایی برای تامل و تفکر داشته باشد. اگر شما بر رفتار و کردار خودتان تسلط نداشته باشید، این امکان وجود دارد که سهوا آنها را به اتاق درمان انتقال دهید و بر بیمار خود تحمیل کنید. شما باید خودتان را – قطعا، یک انسان ناقص، اما یک حرفه‌ای آموزش دیده – دارای وقار و کمال نشان بدهید.

روانشناسان بالینی با طیف وسیعی از بیماران سر و کار دارند، از آدم‌های دارای مشکلات ارتباطی، سوء مصرف‌کنندگان مواد، اشخاص افسرده‌ گرفته تا کسانی که بیماری‌های روانی شدید مثل اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی دارند. ساده بگوییم: نمی‌توانید اجازه بدهید این موارد به شما سرایت کنند و شما را تحت تاثیر قرار بدهند. شما باید قادر باشید این بار مسئولیت را با ظرافت تحمل کنید، خودتان را با شرایط وفق دهید و “به مشکلات جاخالی” بدهید، و به نحوی، از غم و اندوه رهایی پیدا کنید. شما باید فشار را مدیریت کنید، شما باید وقتی دیگران شکست می‌خورند به راه خودتان ادامه بدهید، باید وقتی خوتان هم شکست می‌خورید به تلاش‌تان ادامه بدهید.

به عنوان یک درمانگر، باید قادر باشید برای بیمارتان محیطی فراهم بیاورید که حاکی از اهمیت، درک و انرژی بخشی باشد. باید قادر باشید در حالی که برای سلامت و بهبودی بیمارتان به عنوان یک نیروی راهنما و اطمینان‌بخش عمل می‌کنید، به استقلال و مسئولیت شخصی او نیز احترام بگذارید. باید قادر باشید خودتان را به جای او قرار بدهید. باید، اساسا، بیمارتان را همان گونه که هست بپذیرید، و بی‌قید و شرط از او حمایت کنید؛ اگر او کاری را اشتباه انجام داد یا با او مخالف بودید، نمی‌توانید از کمک کردن به او خودداری کنید. همدلی‌تان کمک می‌کند با بیمارتان ارتباط برقرار کنید، که به شما اجازه می‌دهد به دنبال مشکلات ذاتی بیماری در انسان‌ها بشد و به وضعیت خاص بیمارتان بپردازید و راه‌حل‌های قابل توجهی پیدا کنید.

روانشناسان بالینی نه تنها از مراجعان‌شان بی‌قید و شرط حمایت می‌کنند، بلکه از نقاط ضعف یا اعمال نادرست آنها نیز انتقاد نمی‌کنند. چنین قضاوت‌های ارزشی اعتماد و احترام مراجعه‌کننده را کم می‌کند و باعث می‌شود توصیه‌ها و خدمات شما کمتر کارآمد به نظر برسند. هر چند بدیهی است، اما هیچ درمانگری نباید درمورد یک بیمار که پیشینه یا ارزش‌های متفاوتی دارد تبعیض قائل شود – هر چند برای بعضی از آدم‌ها، گفتن آن از انجام دادنش راحت تر است. شما باید در تعهدتان به قضاوت نکردن درمورد مراجعان‌تان ثابت قدم باشید.

روانشناسان بالینی باید قادر باشند الگوهای درونی و بیرونی را که آدم‌ها با آنها درگیر هستند ببینند. این الگوها اغلب کلیدی هستند برای تشخیص این که چه موقع آدم‌ها در یک وضعیت ذهنی یا رابطه‌ی ناسالم گیر افتاده‌اند. شما می‌توانید بی‌اندازه به مراجع خود کمک کنید اگر در شناسایی چنین الگوهایی و جلب توجه آنها به این موضوع مهارت داشته باشید.

لازم است که یک روانشناس بالینی از مبانی نظری، بالینی، و تجربی حوزه‌ی خود دانش گسترده‌ای داشته باشد. تحصیل این دانش مستلزم طی کردن تحصیلات تخصصی قابل توجه و همچنین کار میدانی و آموزش است. پس از آن که کار به عنوان یک روانشناس بالینی را آغاز می‌کنید، ساعت‌های طولانی تحت آزمایش قرار خواهید گرفت، انبوهی از کاغذبازی‌ها، یک حوزه‌ی مدام در حال تغییر، و عوامل استرس‌زای کمک به دیگران بار روانی و عاطفی خودشان را به همراه خواهند داشت. روانشناسی بالینی می‌تواند یک حرفه‌ی بسیار رضایت‌بخش و مهم باشد، و کسانی که در این حوزه موفق می‌شوند بسیار انگیزه دارند که به پیشرفت سلامت فردی در لحظه و به سلامت همگانی در مقیاس بزرگتر کمک کنند.

منبع: masterofclinicalpsychology

 

برچسب ها masterofclinicalpsychologyروانشناسروانشناس بالینیویژگی یک روانشناسکامروا ابراهیمی

یک روان‌شناس خوب ویژگی‌هایی دارد که او را در برابر دیگر روان‌شناسان برجسته می‌کند. روان‌شناسی که بتواند رفتاری حرفه‌ای و درست داشته باشد می‌تواند به بهبود مراجع خود کمک شایانی کند. همان‌گونه که پیش‌تر گفتم روان‌شناسان در زمینه‌های گوناگونی کار می‌کنند که درمان یکی از بخش‌های آن است. ویژگی‌هایی که در این نوشته می‌خوانید درباره‌ی روان‌شناسانی است که کار درمانی انجام می‌دهند. در این نوشته تلاش کردم ویژگی‌های یک روان‌شناس خوب را بنویسم تا همکاران گرامی بدانند که چگونه می‌توانند یک روان‌شناس موفق و خوب باشند و نسبت به بهبود کار خود تلاش کنند. از سوی دیگر مردم نیز آگاه شوند که آیا کسی که روان‌درمانیشان را انجام می‌دهد شایستگی دارد یا نه.

داشتن مجوز و پروانه‌ی اشتغال نخستین پیش‌نیاز یک روان‌شناس است. بر پایه‌ی آیین‌نامه تنها روان‌شناسانی که دارای پروانه‌ی اشتغال باشند اجازه‌ی روان‌درمانی دارند. پروانه‌ی اشتغال نشان‌گر این است که سازمان نظام روان‌شناسی، روان‌شناس را دارای شایستگی کار درمانی می‌داند و مراجع می‌تواند به او اعتماد کند. در هر کشوری سازمان‌های ملی روان‌شناسی مسئول ارائه پروانه اشتغال به روان‌شناسان هستند. در کشور ما هم سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران این مسئولیت را بر دوش دارد.

هر روان‌شناسی سوگند یاد می‌کند که از اصول اخلاقی در کار درمانی پیروی کند. اگر با یک روان‌شناس در اتاقش دیدار داشته‌ باشید خواهید دید که در کنار پروانه‌ی کار و مدرک دانشگاهیش یک تابلو منشور اخلاقی نیز دارد. می‌توانید بندهایی که یک روان‌شناس باید از آن پیروی کند را در آن بخوانید. منشور اخلاقی روان‌شناسی نشان‌گر این است که روان‌شناس از چه باید و نبایدهایی پیروی می‌کند.

روان‌شناس بیش‌تر از آن‌که سخن بگوید می‌شنود. برای این‌که بتوانید به درمانجو یا همان مراجع خود کمک کنید نخست باید به مشکلات او پی ببرید بهترین راه شناسایی و آگاهی نیز شنیدن است. پس در برخورد با درمانجو باید سراپا گوش باشید. روان‌شناس باید یک شنونده‌ی فعال باشد و گفته‌های درمانجو را به خوبی بررسی و تحلیل کند.چگونه روانشناس موفق شوم

روان‌شناس باید فن بیان خوب داشته باشد و بتواند مراجع را به سوی خود جذب کند. اگر مراجع با شما احساس راحتی کند روند درمان و کیفیت گفت‌و‌گو بهبود می‌یابد. فن بیان مهارتی است که باید به خوبی آن را بیاموزید. به یاد بسپارید هیچ درمانجویی یک جلسه‌ی خشک و بی‌روح را دوست ندارد. یک روان‌شناس خوب کسی است که اعتماد به نفس دارد و شایستگی خود را در کردار و گفتارش نمایان می‌کند.

رازداری را می‌توان برجسته‌ترین ویژگی یک روان‌شناس خوب دانست. روان‌شناس هرگز گفته‌ها و رازهای درمانجوی را برای دیگران آشکار نمی‌کند. آن‌چه در اتاق روان‌شناس گفته و شنیده می‌شود همان‌جا می‌ماند و از اتاق بیرون نمی‌رود. پس اگر کسی پیش روان‌شناس برود و بگوید به همسرش خیانت کرده یا دزدی کرده نباید نگران باشد چون روان‌شناس رازدار خواهد بود. تنها هنگامی روان‌شناس گفته‌های مراجع را برای دیگران بیان می‌کند که یک مرجع قضایی مانند دادگاه برای روشن شدن یک پرونده مانند قتل به گفته‌ها نیاز داشته باشد. من بر این باورم که روان‌شناسان در جلسه‌ی روان‌درمانی از کشیشانی که اعتراف به گناهان را می‌شنوند هم رازدارتر هستند!

بگذارید درمانجو هر اندازه که می‌خواهد سخن بگوید به یاد بیاورید که شما باید شنونده‌ی خوبی باشید برای درک مشکل مراجع و تشخیص اختلال نباید شتاب کنید عجله کردن و بی‌حوصلگی را کنار بگذارید. تشخیص شتاب‌زده ممکن است اشتباه باشد. همان‌گونه که می‌دانید برخی از اختلال‌های روان‌شناختی نشانگانی نزدیک به هم دارند پس شکیبایی رمز پیروزی است.

قضاوت و داوری کردن چیزی است که درمانجو را از شما دور خواهد کرد. هر انسانی در زندگی خود اشتباهات، ناکامی، شکست و دغدغه‌هایی دارد. آن‌چه که یک مراجع به آن نیازمند است این است که او را درک کنیم. از سرزنش کردن درمانجو پرهیز کنید و او را محکوم نکنید. کسی که نزد شما آمده به پند و نصیحت نیازی ندارد او نیازمند حل مشکل است. اگر او نیازمند شنیدن نصیحت و پند بود پیش دوستانش یا پدربزرگ و مادربزرگش می‌رفت. درمانجو را همان‌گونه که هست بپذیرید تا بتوانید به او کمک کنید.

درمانجو با چالش‌ها، ناکامی‌، ناامیدی و مشکلات روحی و روانی پیش روان‌شناس می‌آید و نیازمند یاری است. برای این‌که بتوانید مشکل مراجع را تشخیص و آن را حل کنید باید درک درستی از موقعیت درمانجو داشته باشید و احساس همدلی را به مراجع نشان دهید. همدلی، دلسوزی نیست همدلی به معنای تحقیر درمانجو نیست. همدلی یعنی بتوانید خود را جای مراجع بگذارید و او را درک کنید و برای بهبود و حل مشکلاتش تلاش کنید.

هر روان‌شناسی در زمینه‌ای مهارت و توانمندی ویژه‌ای دارد. نمی‌توانیم بگوییم که روان‌شناس در درمان همه‌ی اختلال‌های روان‌شناختی مهارت و توانمندی بسیار بالا دارد. روان‌شناسی که در زمینه‌ی درمان اختلال‌های افسردگی، استرس و اضطراب مهارت بیش‌تری داشته باشد هنگامی که با یک فرد دچار اختلال اتیسم برخورد می‌کند او را پیش همکاری می‌فرستد که در زمینه‌ی درمان اختلال اتیسم مهارت دارد.

هر کسی برای گذراندن زندگی خود نیازمند این است که درآمد داشته باشد روان‌شناسان هم بر پایه‌ی خدمات درمانی که به درمانجو می‌دهند از او پول می‌گیرند. روان‌شناس خوب تمرکز و توجه خود را روی فرآیند درمان مراجع می‌گذارد نه این‌که نگاه خود را به ساعتش بیاندازد که با پایان جلسه از او پول بخواهد. هزینه‌هایی که درمانجو به روان‌شناس پرداخت می‌کند باید بر پایه‌ی تعرفه‌ی رسمی کشور باشد.

به نظرم بهترین راه برای کمک به یک درمانجو ک فرقی نداره با چه مشکلی داره دستو پنجه نرم میکنه این ک بدونه اولین نفری نیست ک اون مشکل داره بعد از همون اول حرفاش قبول کنه ک مشکلش حل شدنیه بعد شروع کنه حرف زدن..اینجور روون تر صحبت میکنه و حرفاش بدونه سانسور و به طور یهویی به زبون میاره.

اینکه شما فرمودی که از ویژگیهای درمانجوی خوبه ولی ما در مورد روانشناس خوب داریم حرف می زنیم و ضمنا مشکلات هر فرد شرایط خاص خودشو داره. شاید واقعا کار چندانی برای یک مورد نشه کرد و جدا از اون، افراد متفاوتند. دونستن اینکه یک مشکل جدی همه گیر شده حال خیلیهارو بدتر هم می کنه نه بهتر.

اگه پیدا کردین سلام منو هم بهش برسونید !!!

سلامت باشید خخخخ از طرف روانشناس اینده! من از الان قول میدم یکی از همین خوباش بشم .

اولین قولت این باشه دیگه از خخخخ استفاده نکنی

سلام🌹🌹 به نظر بنده یک روانشناس خوب کسیه که به درمانجو پول مُکفی تقدیم کنه چون بیش از ۹۰درصد بیمارانِ افسرده و ناامید و غمگین و گریان و کُفری و متنفر و……. همه در اثر کمبود مالی و فقر، غرور و اعتماد به نفسشان به طور مستمر لِه شده و برای همیشه تحت شکنجه‌ی طاقت‌فرسای روزگار قرار میگیرن

سلام،وقت بخیر من به یک روانکاو حرفه ای و با تجربه نیاز دارم که به یک بیماری که ۱۲ سال اتاق نشین ده کمک کنه

با ما تماس بگیرید

دیدگاه

نام

ایمیل

نام ، ایمیل و وب سایت خود را برای بار دیگر که اظهار نظر می کنم در این مرورگر ذخیره کنید.

 

 

 

 

کلینیک روانشناسی آقای روانشناس در تهران آماده خدمات روانشناسی و مشاوره آنلاین و حضوری به شماست. برای رزرو مشاوره در تهران با ما تماس بگیرید

© Copyright Mr Psychologist

یک روان‌شناس خوب ویژگی‌هایی دارد که او را در برابر دیگر روان‌شناسان برجسته می‌کند. روان‌شناسی که بتواند رفتاری حرفه‌ای و درست داشته باشد می‌تواند به بهبود مراجع خود کمک شایانی کند. همان‌گونه که پیش‌تر گفتم روان‌شناسان در زمینه‌های گوناگونی کار می‌کنند که درمان یکی از بخش‌های آن است. ویژگی‌هایی که در این نوشته می‌خوانید درباره‌ی روان‌شناسانی است که کار درمانی انجام می‌دهند. در این نوشته تلاش کردم ویژگی‌های یک روان‌شناس خوب را بنویسم تا همکاران گرامی بدانند که چگونه می‌توانند یک روان‌شناس موفق و خوب باشند و نسبت به بهبود کار خود تلاش کنند. از سوی دیگر مردم نیز آگاه شوند که آیا کسی که روان‌درمانیشان را انجام می‌دهد شایستگی دارد یا نه.

داشتن مجوز و پروانه‌ی اشتغال نخستین پیش‌نیاز یک روان‌شناس است. بر پایه‌ی آیین‌نامه تنها روان‌شناسانی که دارای پروانه‌ی اشتغال باشند اجازه‌ی روان‌درمانی دارند. پروانه‌ی اشتغال نشان‌گر این است که سازمان نظام روان‌شناسی، روان‌شناس را دارای شایستگی کار درمانی می‌داند و مراجع می‌تواند به او اعتماد کند. در هر کشوری سازمان‌های ملی روان‌شناسی مسئول ارائه پروانه اشتغال به روان‌شناسان هستند. در کشور ما هم سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران این مسئولیت را بر دوش دارد.

هر روان‌شناسی سوگند یاد می‌کند که از اصول اخلاقی در کار درمانی پیروی کند. اگر با یک روان‌شناس در اتاقش دیدار داشته‌ باشید خواهید دید که در کنار پروانه‌ی کار و مدرک دانشگاهیش یک تابلو منشور اخلاقی نیز دارد. می‌توانید بندهایی که یک روان‌شناس باید از آن پیروی کند را در آن بخوانید. منشور اخلاقی روان‌شناسی نشان‌گر این است که روان‌شناس از چه باید و نبایدهایی پیروی می‌کند.

روان‌شناس بیش‌تر از آن‌که سخن بگوید می‌شنود. برای این‌که بتوانید به درمانجو یا همان مراجع خود کمک کنید نخست باید به مشکلات او پی ببرید بهترین راه شناسایی و آگاهی نیز شنیدن است. پس در برخورد با درمانجو باید سراپا گوش باشید. روان‌شناس باید یک شنونده‌ی فعال باشد و گفته‌های درمانجو را به خوبی بررسی و تحلیل کند.چگونه روانشناس موفق شوم

روان‌شناس باید فن بیان خوب داشته باشد و بتواند مراجع را به سوی خود جذب کند. اگر مراجع با شما احساس راحتی کند روند درمان و کیفیت گفت‌و‌گو بهبود می‌یابد. فن بیان مهارتی است که باید به خوبی آن را بیاموزید. به یاد بسپارید هیچ درمانجویی یک جلسه‌ی خشک و بی‌روح را دوست ندارد. یک روان‌شناس خوب کسی است که اعتماد به نفس دارد و شایستگی خود را در کردار و گفتارش نمایان می‌کند.

رازداری را می‌توان برجسته‌ترین ویژگی یک روان‌شناس خوب دانست. روان‌شناس هرگز گفته‌ها و رازهای درمانجوی را برای دیگران آشکار نمی‌کند. آن‌چه در اتاق روان‌شناس گفته و شنیده می‌شود همان‌جا می‌ماند و از اتاق بیرون نمی‌رود. پس اگر کسی پیش روان‌شناس برود و بگوید به همسرش خیانت کرده یا دزدی کرده نباید نگران باشد چون روان‌شناس رازدار خواهد بود. تنها هنگامی روان‌شناس گفته‌های مراجع را برای دیگران بیان می‌کند که یک مرجع قضایی مانند دادگاه برای روشن شدن یک پرونده مانند قتل به گفته‌ها نیاز داشته باشد. من بر این باورم که روان‌شناسان در جلسه‌ی روان‌درمانی از کشیشانی که اعتراف به گناهان را می‌شنوند هم رازدارتر هستند!

بگذارید درمانجو هر اندازه که می‌خواهد سخن بگوید به یاد بیاورید که شما باید شنونده‌ی خوبی باشید برای درک مشکل مراجع و تشخیص اختلال نباید شتاب کنید عجله کردن و بی‌حوصلگی را کنار بگذارید. تشخیص شتاب‌زده ممکن است اشتباه باشد. همان‌گونه که می‌دانید برخی از اختلال‌های روان‌شناختی نشانگانی نزدیک به هم دارند پس شکیبایی رمز پیروزی است.

قضاوت و داوری کردن چیزی است که درمانجو را از شما دور خواهد کرد. هر انسانی در زندگی خود اشتباهات، ناکامی، شکست و دغدغه‌هایی دارد. آن‌چه که یک مراجع به آن نیازمند است این است که او را درک کنیم. از سرزنش کردن درمانجو پرهیز کنید و او را محکوم نکنید. کسی که نزد شما آمده به پند و نصیحت نیازی ندارد او نیازمند حل مشکل است. اگر او نیازمند شنیدن نصیحت و پند بود پیش دوستانش یا پدربزرگ و مادربزرگش می‌رفت. درمانجو را همان‌گونه که هست بپذیرید تا بتوانید به او کمک کنید.

درمانجو با چالش‌ها، ناکامی‌، ناامیدی و مشکلات روحی و روانی پیش روان‌شناس می‌آید و نیازمند یاری است. برای این‌که بتوانید مشکل مراجع را تشخیص و آن را حل کنید باید درک درستی از موقعیت درمانجو داشته باشید و احساس همدلی را به مراجع نشان دهید. همدلی، دلسوزی نیست همدلی به معنای تحقیر درمانجو نیست. همدلی یعنی بتوانید خود را جای مراجع بگذارید و او را درک کنید و برای بهبود و حل مشکلاتش تلاش کنید.

هر روان‌شناسی در زمینه‌ای مهارت و توانمندی ویژه‌ای دارد. نمی‌توانیم بگوییم که روان‌شناس در درمان همه‌ی اختلال‌های روان‌شناختی مهارت و توانمندی بسیار بالا دارد. روان‌شناسی که در زمینه‌ی درمان اختلال‌های افسردگی، استرس و اضطراب مهارت بیش‌تری داشته باشد هنگامی که با یک فرد دچار اختلال اتیسم برخورد می‌کند او را پیش همکاری می‌فرستد که در زمینه‌ی درمان اختلال اتیسم مهارت دارد.

هر کسی برای گذراندن زندگی خود نیازمند این است که درآمد داشته باشد روان‌شناسان هم بر پایه‌ی خدمات درمانی که به درمانجو می‌دهند از او پول می‌گیرند. روان‌شناس خوب تمرکز و توجه خود را روی فرآیند درمان مراجع می‌گذارد نه این‌که نگاه خود را به ساعتش بیاندازد که با پایان جلسه از او پول بخواهد. هزینه‌هایی که درمانجو به روان‌شناس پرداخت می‌کند باید بر پایه‌ی تعرفه‌ی رسمی کشور باشد.

به نظرم بهترین راه برای کمک به یک درمانجو ک فرقی نداره با چه مشکلی داره دستو پنجه نرم میکنه این ک بدونه اولین نفری نیست ک اون مشکل داره بعد از همون اول حرفاش قبول کنه ک مشکلش حل شدنیه بعد شروع کنه حرف زدن..اینجور روون تر صحبت میکنه و حرفاش بدونه سانسور و به طور یهویی به زبون میاره.

اینکه شما فرمودی که از ویژگیهای درمانجوی خوبه ولی ما در مورد روانشناس خوب داریم حرف می زنیم و ضمنا مشکلات هر فرد شرایط خاص خودشو داره. شاید واقعا کار چندانی برای یک مورد نشه کرد و جدا از اون، افراد متفاوتند. دونستن اینکه یک مشکل جدی همه گیر شده حال خیلیهارو بدتر هم می کنه نه بهتر.

اگه پیدا کردین سلام منو هم بهش برسونید !!!

سلامت باشید خخخخ از طرف روانشناس اینده! من از الان قول میدم یکی از همین خوباش بشم .

اولین قولت این باشه دیگه از خخخخ استفاده نکنی

سلام🌹🌹 به نظر بنده یک روانشناس خوب کسیه که به درمانجو پول مُکفی تقدیم کنه چون بیش از ۹۰درصد بیمارانِ افسرده و ناامید و غمگین و گریان و کُفری و متنفر و……. همه در اثر کمبود مالی و فقر، غرور و اعتماد به نفسشان به طور مستمر لِه شده و برای همیشه تحت شکنجه‌ی طاقت‌فرسای روزگار قرار میگیرن

سلام،وقت بخیر من به یک روانکاو حرفه ای و با تجربه نیاز دارم که به یک بیماری که ۱۲ سال اتاق نشین ده کمک کنه

با ما تماس بگیرید

دیدگاه

نام

ایمیل

نام ، ایمیل و وب سایت خود را برای بار دیگر که اظهار نظر می کنم در این مرورگر ذخیره کنید.

 

 

 

 

کلینیک روانشناسی آقای روانشناس در تهران آماده خدمات روانشناسی و مشاوره آنلاین و حضوری به شماست. برای رزرو مشاوره در تهران با ما تماس بگیرید

© Copyright Mr Psychologist

یک روان‌شناس خوب ویژگی‌هایی دارد که او را در برابر دیگر روان‌شناسان برجسته می‌کند. روان‌شناسی که بتواند رفتاری حرفه‌ای و درست داشته باشد می‌تواند به بهبود مراجع خود کمک شایانی کند. همان‌گونه که پیش‌تر گفتم روان‌شناسان در زمینه‌های گوناگونی کار می‌کنند که درمان یکی از بخش‌های آن است. ویژگی‌هایی که در این نوشته می‌خوانید درباره‌ی روان‌شناسانی است که کار درمانی انجام می‌دهند. در این نوشته تلاش کردم ویژگی‌های یک روان‌شناس خوب را بنویسم تا همکاران گرامی بدانند که چگونه می‌توانند یک روان‌شناس موفق و خوب باشند و نسبت به بهبود کار خود تلاش کنند. از سوی دیگر مردم نیز آگاه شوند که آیا کسی که روان‌درمانیشان را انجام می‌دهد شایستگی دارد یا نه.

داشتن مجوز و پروانه‌ی اشتغال نخستین پیش‌نیاز یک روان‌شناس است. بر پایه‌ی آیین‌نامه تنها روان‌شناسانی که دارای پروانه‌ی اشتغال باشند اجازه‌ی روان‌درمانی دارند. پروانه‌ی اشتغال نشان‌گر این است که سازمان نظام روان‌شناسی، روان‌شناس را دارای شایستگی کار درمانی می‌داند و مراجع می‌تواند به او اعتماد کند. در هر کشوری سازمان‌های ملی روان‌شناسی مسئول ارائه پروانه اشتغال به روان‌شناسان هستند. در کشور ما هم سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران این مسئولیت را بر دوش دارد.

هر روان‌شناسی سوگند یاد می‌کند که از اصول اخلاقی در کار درمانی پیروی کند. اگر با یک روان‌شناس در اتاقش دیدار داشته‌ باشید خواهید دید که در کنار پروانه‌ی کار و مدرک دانشگاهیش یک تابلو منشور اخلاقی نیز دارد. می‌توانید بندهایی که یک روان‌شناس باید از آن پیروی کند را در آن بخوانید. منشور اخلاقی روان‌شناسی نشان‌گر این است که روان‌شناس از چه باید و نبایدهایی پیروی می‌کند.

روان‌شناس بیش‌تر از آن‌که سخن بگوید می‌شنود. برای این‌که بتوانید به درمانجو یا همان مراجع خود کمک کنید نخست باید به مشکلات او پی ببرید بهترین راه شناسایی و آگاهی نیز شنیدن است. پس در برخورد با درمانجو باید سراپا گوش باشید. روان‌شناس باید یک شنونده‌ی فعال باشد و گفته‌های درمانجو را به خوبی بررسی و تحلیل کند.چگونه روانشناس موفق شوم

روان‌شناس باید فن بیان خوب داشته باشد و بتواند مراجع را به سوی خود جذب کند. اگر مراجع با شما احساس راحتی کند روند درمان و کیفیت گفت‌و‌گو بهبود می‌یابد. فن بیان مهارتی است که باید به خوبی آن را بیاموزید. به یاد بسپارید هیچ درمانجویی یک جلسه‌ی خشک و بی‌روح را دوست ندارد. یک روان‌شناس خوب کسی است که اعتماد به نفس دارد و شایستگی خود را در کردار و گفتارش نمایان می‌کند.

رازداری را می‌توان برجسته‌ترین ویژگی یک روان‌شناس خوب دانست. روان‌شناس هرگز گفته‌ها و رازهای درمانجوی را برای دیگران آشکار نمی‌کند. آن‌چه در اتاق روان‌شناس گفته و شنیده می‌شود همان‌جا می‌ماند و از اتاق بیرون نمی‌رود. پس اگر کسی پیش روان‌شناس برود و بگوید به همسرش خیانت کرده یا دزدی کرده نباید نگران باشد چون روان‌شناس رازدار خواهد بود. تنها هنگامی روان‌شناس گفته‌های مراجع را برای دیگران بیان می‌کند که یک مرجع قضایی مانند دادگاه برای روشن شدن یک پرونده مانند قتل به گفته‌ها نیاز داشته باشد. من بر این باورم که روان‌شناسان در جلسه‌ی روان‌درمانی از کشیشانی که اعتراف به گناهان را می‌شنوند هم رازدارتر هستند!

بگذارید درمانجو هر اندازه که می‌خواهد سخن بگوید به یاد بیاورید که شما باید شنونده‌ی خوبی باشید برای درک مشکل مراجع و تشخیص اختلال نباید شتاب کنید عجله کردن و بی‌حوصلگی را کنار بگذارید. تشخیص شتاب‌زده ممکن است اشتباه باشد. همان‌گونه که می‌دانید برخی از اختلال‌های روان‌شناختی نشانگانی نزدیک به هم دارند پس شکیبایی رمز پیروزی است.

قضاوت و داوری کردن چیزی است که درمانجو را از شما دور خواهد کرد. هر انسانی در زندگی خود اشتباهات، ناکامی، شکست و دغدغه‌هایی دارد. آن‌چه که یک مراجع به آن نیازمند است این است که او را درک کنیم. از سرزنش کردن درمانجو پرهیز کنید و او را محکوم نکنید. کسی که نزد شما آمده به پند و نصیحت نیازی ندارد او نیازمند حل مشکل است. اگر او نیازمند شنیدن نصیحت و پند بود پیش دوستانش یا پدربزرگ و مادربزرگش می‌رفت. درمانجو را همان‌گونه که هست بپذیرید تا بتوانید به او کمک کنید.

درمانجو با چالش‌ها، ناکامی‌، ناامیدی و مشکلات روحی و روانی پیش روان‌شناس می‌آید و نیازمند یاری است. برای این‌که بتوانید مشکل مراجع را تشخیص و آن را حل کنید باید درک درستی از موقعیت درمانجو داشته باشید و احساس همدلی را به مراجع نشان دهید. همدلی، دلسوزی نیست همدلی به معنای تحقیر درمانجو نیست. همدلی یعنی بتوانید خود را جای مراجع بگذارید و او را درک کنید و برای بهبود و حل مشکلاتش تلاش کنید.

هر روان‌شناسی در زمینه‌ای مهارت و توانمندی ویژه‌ای دارد. نمی‌توانیم بگوییم که روان‌شناس در درمان همه‌ی اختلال‌های روان‌شناختی مهارت و توانمندی بسیار بالا دارد. روان‌شناسی که در زمینه‌ی درمان اختلال‌های افسردگی، استرس و اضطراب مهارت بیش‌تری داشته باشد هنگامی که با یک فرد دچار اختلال اتیسم برخورد می‌کند او را پیش همکاری می‌فرستد که در زمینه‌ی درمان اختلال اتیسم مهارت دارد.

هر کسی برای گذراندن زندگی خود نیازمند این است که درآمد داشته باشد روان‌شناسان هم بر پایه‌ی خدمات درمانی که به درمانجو می‌دهند از او پول می‌گیرند. روان‌شناس خوب تمرکز و توجه خود را روی فرآیند درمان مراجع می‌گذارد نه این‌که نگاه خود را به ساعتش بیاندازد که با پایان جلسه از او پول بخواهد. هزینه‌هایی که درمانجو به روان‌شناس پرداخت می‌کند باید بر پایه‌ی تعرفه‌ی رسمی کشور باشد.

به نظرم بهترین راه برای کمک به یک درمانجو ک فرقی نداره با چه مشکلی داره دستو پنجه نرم میکنه این ک بدونه اولین نفری نیست ک اون مشکل داره بعد از همون اول حرفاش قبول کنه ک مشکلش حل شدنیه بعد شروع کنه حرف زدن..اینجور روون تر صحبت میکنه و حرفاش بدونه سانسور و به طور یهویی به زبون میاره.

اینکه شما فرمودی که از ویژگیهای درمانجوی خوبه ولی ما در مورد روانشناس خوب داریم حرف می زنیم و ضمنا مشکلات هر فرد شرایط خاص خودشو داره. شاید واقعا کار چندانی برای یک مورد نشه کرد و جدا از اون، افراد متفاوتند. دونستن اینکه یک مشکل جدی همه گیر شده حال خیلیهارو بدتر هم می کنه نه بهتر.

اگه پیدا کردین سلام منو هم بهش برسونید !!!

سلامت باشید خخخخ از طرف روانشناس اینده! من از الان قول میدم یکی از همین خوباش بشم .

اولین قولت این باشه دیگه از خخخخ استفاده نکنی

سلام🌹🌹 به نظر بنده یک روانشناس خوب کسیه که به درمانجو پول مُکفی تقدیم کنه چون بیش از ۹۰درصد بیمارانِ افسرده و ناامید و غمگین و گریان و کُفری و متنفر و……. همه در اثر کمبود مالی و فقر، غرور و اعتماد به نفسشان به طور مستمر لِه شده و برای همیشه تحت شکنجه‌ی طاقت‌فرسای روزگار قرار میگیرن

سلام،وقت بخیر من به یک روانکاو حرفه ای و با تجربه نیاز دارم که به یک بیماری که ۱۲ سال اتاق نشین ده کمک کنه

با ما تماس بگیرید

دیدگاه

نام

ایمیل

نام ، ایمیل و وب سایت خود را برای بار دیگر که اظهار نظر می کنم در این مرورگر ذخیره کنید.

 

 

 

 

کلینیک روانشناسی آقای روانشناس در تهران آماده خدمات روانشناسی و مشاوره آنلاین و حضوری به شماست. برای رزرو مشاوره در تهران با ما تماس بگیرید

© Copyright Mr Psychologist

توسط Hasanpour | سپتامبر 7, 2019 | مقالات بزرگسال, مقالات روانشناختی, موضوعات روانشناختی | 0 دیدگاه

آیا به دنبال شغل خوبی هستید که با آن بتوانید به مردم کمک کنید و زندگی آنها را غنی سازید؟ روانشناس شدن شدن می‌تواند انتخابی عالی برای شما باشد.

بر خلاف تفکر اغلب افراد که فکر می‌کنند روانشناسان باید مدرک دکتری در رشته‌ی روانشناسی بگیرند، در روانشناسی، چند مسیر آموزشی و تربیتی متفاوت وجود دارد که می توانید در جهت این حرفه شایسته طی کنید.

در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.

چگونه روانشناس موفق شوم

اصطلاح “درمانگر” غالباً بطور كلی در مورد تعدادی از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی كه خدمات روان درمانی را به مراجعان ارائه می دهند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به عنوان مثال یک روانشناس بالینی و یک مشاور حرفه‌ای دارای مجوز، ممکن است هر دو در زمینه‌های مختلف انواع مشکلات مربوط به سلامت روان کار کنند.

یکی از تفاوت‌های اصلی در مورد درمانگران این است که یک روانشناس دارای مدرک دکترا است، در حالی که یک مشاور معمولاً دارای مدرک کارشناسی ارشد است.

همچنین برخی از مسیرهای شغلی می‌تواند شما را به یک تخصص خاص سوق دهد.

یک درمانگر سوء مصرف مواد با افرادی که با اعتیاد روبرو هستند همکاری می‌کند در حالی که یک درمانگر ازدواج و خانواده بر روی مسائل مربوط به روابط تمرکز دارد.

به همین ترتیب، یک روانشناس مدرسه مجوزدار در یک سیستم مدرسه با کودکان کار می‌کند.

یک مددکار اجتماعی دارای مجوز غالباً در جامعه وسیعتری فعالیت می‌کند هرچند که او می‌تواند دارای تخصص نیز باشد.

شما ممکن است به عنوان یک روانشناس یا درمانگر توجه خود را به خانواده‌ها ، مدارس، سلامتی عمومی، سوء مصرف مواد، اصلاحات یا به طور کلی جامعه متمرکز کنید.

یکی دیگر از گزینه‌های شغلی، تحصیل برای رسیدن به عنوان درمانگر توانبخشی است.

در این مسیر، شما ممکن است ترکیبی از کار با سلامت روان و همچنین سلامت جسمی انجام دهید.

این امر در درجه اول شامل کار با افرادی است که دارای معلولیت و یا جراحاتی برای کمک به آنها در استفاده بیشتر از زندگی خود هستند.

اینها نمونه هایی از رایج ترین انواع روانشناسی و درمانگری است.

انواع دیگری نیز وجود دارد که می‌توانید آنها را دنبال کنید.

اگر علاقه خاصی دارید، با یک مشاور صحبت کنید، او می‌تواند تمام گزینه‌های موجود را برایتان تشریح کند.

اگر هدف شما درمانگر شدن باشد، گام‌هایی که برای رسیدن به آن برمی‌دارید تا حد زیادی به نوع درمانگری که می‌خواهید شوید بستگی دارد.

درمانگران در طیف گسترده‌ای از شغل‌ها و با جمعیت‌های متنوعی کار می‌کنند، بنابراین فرایند برنامه ریزی خود را با توجه به زمینه‌ای که می‌خواهید کار کنید شروع کنید.

آیا می‌خواهید با کودکان کار کنید؟ قدم برداشتن در راستای یک روانشناس بالینی یا مددکار اجتماعی دارای مجوز گزینه‌های خوبی برای رسیدن به این هدف است.

اگر از طرفی علاقه مند به همکاری با خانواده‌ها یا زوجین هستید، ممکن است یک درمانگر ازدواج و خانواده دارای مجوز یا مشاور سلامت روان مناسب شما باشد.

آیا می خواهید به افراد در رفع مشکلات سوء مصرف مواد کمک کنید؟ دریافت مدرک روانشناسی بالینی یا مشاوره در مورد سلامت روان می‌تواند گزینه خوبی باشد.

همانطور که متوجه شدید، تقریباً به اندازه گزینه‌های مدرک توضیحات شغلی برای انواع مختلف درمانگران وجود دارد.

با درک یک ایده کلی درباره آنچه دوست دارید به عنوان یک درمانگر بدست آورید، در انتخاب دانشگاه و انتخاب مدرک، وضعیت بهتری خواهید داشت.

اگر هدف شما درمانگر شدن است، اولین قدم شما کسب مدرک لیسانس روانشناسی خواهد بود.

حتی افراد دارای مدرک کارشناسی در رشته‌های دیگر غالباً در آزمون‌های کارشناسی ارشد مشروط بر اینکه برخی از دروس مقدماتی را گذرانده باشند، پذیرفته می‌شوند.

رشته‌های جامعه شناسی، علوم تربیتی و بهداشتی همچنین برای دانشجویانی که علاقه مند به درمانگری هستند گزینه‌های مناسبی هستند.

در حالی که یک مدرک پیشرفته روانشناسی می‌تواند طیف گسترده‌ای از گزینه‌های شغلی را پیش روی شما باز کند، چندین انتخاب برنامه دیگر وجود دارد که شاید شما نیز بخواهید آنها را در نظر بگیرید.

قابل ذکر است که میزان زمان و آموزش لازم برای تکمیل هر مدرک متفاوت است.

کسب دکتری یا Psy.D در روانشناسی مطمئنا وسیع ترین گزینه‌های شغلی را برای شما ارائه خواهد داد.

افراد حرفه‌ای که دکترای خود را گرفته‌اند و به روانشناس دارای مجوز تبدیل شده‌اند می توانند در طیف گسترده‌ای از شغل‌ها از جمله مشاوره و معالجه خصوصی با مراجعانشان کار کنند.

کسب مدرک دکترا اغلب بین چهار تا هشت سال تحصیل بیشتر از تحصیل برای مدرک دانشگاهی لیسانس زمان می‌برد.

در برخی از کشورها، افراد دارای مدرک کارشناسی ارشد می‌توانند دکتر روانشناس شوند.

همچنین دارندگان مدرک کارشناسی ارشد می‌توانند در تعدادی از سِمت‌های مختلف بهداشت روان کار کنند.

بهتر است که دستورالعمل‌های موجود در کشور خود را بررسی کنید تا مشخص شود چه نوع خدماتی را می‌توانید با این مدرک ارائه دهید.

اگر علاقمند به کار با کودکان ، بزرگسالان ، خانواد‌ه‌ها یا زوجین هستید ، مشاور حرفه‌ای دارای مجوز شدن می‌تواند انتخاب خوبی باشد. چگونه روانشناس موفق شوم

این کار به مدرک کارشناسی ارشد مشاوره نیاز دارد.

زمان مورد نیاز برای تکمیل مدرک ارشد می‌تواند بین دو تا سه سال طول بکشد.

این زمان بستگی به برنامه شما و برنامه دانشگاهی که در آن ثبت نام کرده‌اید دارد.

در بسیاری از موارد ، ممکن است شما مجبور شوید 12 تا 16 ساعت آموزش اضافی را نیز داشته باشید تا در کشور خود دارای مجوز شوید.

مددکارهای اجتماعی بالینی دارای مجوز (LCSWs) معمولاً دو سال دروس بیشتری پس از دریافت از مدرک دانشگاهی می‌گذرانند.

این رشته همچنین شامل شامل کارآموزی و تجربه نظارت شده مستقیم در این زمینه است.

افرادی که دارای مدرک کارشناسی ارشد در مددکاری اجتماعی هستند ، غالباً در انواع مختلف سِمت‌ها و موقعیت‌ها قادر به ارائه خدمات درمانی به مراجع هستند.

این گزینه غالباً نادیده گرفته شده، انتخاب خوبی برای پرستارانی است که علاقه به سلامت روان دارند.

پرستاران روانپزشکی پیشرفته ملزم به داشتن مدرک فوق لیسانس یا بالاتر در پرستاری سلامت روان هستند.

این تحصیلات عالی پس از مدرک لیسانس می‌تواند دو تا سه سال طول بکشد تا کامل شود.

بعد از اینکه مسیر آموزشی را انتخاب کردید که مناسب نیازها و علایق شما باشد، بهتر است که گزینه‌های مورد نظر خود را با یک مشاور دانشگاهی بحث کنید.

لیستی از سؤالات راجع به شرایط خاص مدرک و دستورالعمل‌های صدور مجوز دولتی برای درمانگران تهیه کنید.

همچنین تهیه اطلاعات جمعیتی درباره دانشجویانی که از این رشته فارغ التحصیل شده‌اند نیز عاقلانه است.

با داشتن اطلاعات صحیح و تفکر دقیق، شما به سمت یک حرفه درمانی مناسب کشیده خواهید شد.

منبع: verywellmind

بازدیدکنندگان گرامی هر سوالی دارید در پست مربوطه نظر دهید .

اگر عضو سامانه باور باشید بلافاصله پاسخ دقیق خواهید گرفت .

عضویت در سامانه باور

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

اس سیتالوپرام

فلوکستین 20

کلومیپرامین

سرترالین

کلردیازپوکساید

نورتریپتیلین

ریسپریدون

 

شماره تماس واتزاپ جهت ایرانیان خارج از کشور :

0098-9335152060

شماره تماس جهت نوبت دهی:

021-91015265

هنگامی که بیمار می‌شویم و عضوی از بدن و جسممان آسیب می‌بیند به پزشک مراجعه می‌کنیم و آن را درمان می‌کنیم. اما آیا هنگامی که روح و روان و یا رفتار ما بر اثر برخی مسائل روحی و عاطفی زندگی دچار اختلال می‌شود نیز این نیاز را احساس می‌کنیم که باید به پزشک متخصص این بعد از وجودمان مراجعه کنیم؟

هنگامی‌که بیمار می‌شویم و عضوی از بدن و جسممان آسیب می‌بیند به پزشک مراجعه می‌کنیم و آن را درمان می‌کنیم؛ اما آیا هنگامی‌که روح و روان و یا رفتار ما براثر برخی مسائل روحی و عاطفی زندگی دچار اختلال می‌شود نیز این نیاز را احساس می‌کنیم که باید به پزشک متخصص این بعد از وجودمان مراجعه کنیم؟

درست است روانشناس کسی است که توسط علم روانشناسی سعی در بهبود مشکلات رفتاری و روحی انسان‌ها و کاهش آثار مخرب برخی مسائل عاطفی می‌شود. شاید بسیاری از مردم مخالف مراجعه به متخصصین روانشناس باشند و به علت رواج فرهنگ غلط و دید نامناسب نسبت به این امر گامی برای بهبود بیماری‌های روحی خود برنمی‌دارند و این امر موجب افزایش رفتارهای نابهنجار اجتماعی می‌شود.

امروزه در سراسر دنیا شاهد آمار بالایی از خشونت، طلاق، اعتیاد، پرخاشگری و… هستیم که نشان‌دهنده‌ی نیاز افراد به وجود چنین افراد متخصص در جامعه است. ما در این مطلب می‌خواهیم پیرامون رشته‌ی روانشناسی و ویژگی‌ها و شخصیت لازم برای موفقیت در این شغل صحبت کنیم.

روان‌شناسی دانشی است که به بررسی رفتار و فرآیندهای روانی و مطالعه‌ی رفتار انسان‌ها در ارتباط  با محیط اطراف خود و تفاوت رفتارها می‌پردازد. این رشته به بحث‌های مختلف رفتار و فرایندهای روانی مانند ادراک، احساس، شخصیت، هوش، هیجان و انگیزه می‌پردازد.چگونه روانشناس موفق شوم

روانشناسی به‌عنوان یکی از شاخه‌های اصلی فلسفه سال‌هاست که در مراکز علمی ایران تأسیس شده و تدریس می‌شود. از دانشمندانی که در این زمینه درخشان بودند می‌توان به رازی، ابن‌سینا، ناصرخسرو و ملاصدرا اشاره کرد.

روان‌شناسی شاخه‌های بسیار گوناگونی دارد، به‌طوری‌که انجمن روان‌شناسی آمریکا (APA) بیش از ۵۰ شاخه برای این رشته معرفی کرده است. دلیل فراوان بودن شاخه‌های این رشته پیوند عمیق آن با تمام ابعاد زندگی بشر است.

از معروف‌ترین گرایش‌های این رشته می‌توان به روان‌شناسی عمومی، روان‌شناسی بالینی، روان‌شناسی راهنمایی و مشاوره، روان‌شناسی رشد، روان‌شناسی تربیتی، روان‌شناسی آزمایشگاهی (روان‌شناسی تجربی)، فراروان‌شناسی، روان‌شناسی اجتماعی، روان‌شناسی شخصیت، روان‌شناسی سیاسی، روان‌شناسی کودکان استثنایی، روان‌شناسی مثبت‌نگر، روان‌شناسی جنایی و … اشاره کرد.

رشته‌ی روانشناسی یکی از رشته‌های پرطرفدار در بین دانش‌آموزان دبیرستانی است. برای ورود به این رشته شما باید در رشته‌ی علوم انسانی تحصیل کرده و بعد از فارغ‌التحصیلی در کنکور علوم انسانی شرکت کنید و هنگام انتخاب رشته، رشته‌ی روانشناسی را انتخاب کنید.

البته می‌توان با داشتن مدرک پیش‌دانشگاهی سایر رشته‌ها نیز در کنکور انسانی شرکت کرد و وارد رشته‌ی روانشناسی شد. از جمله مهارت‌ها و توانایی‌هایی که سبب موفقیت دانشجویان در این رشته می‌شود می‌توان به انعطاف‌پذیری، مهارت‌های تصمیم‌گیری و حل مسئله، علاقه به انسان‌ها و کمک به آن‌ها در حل مشکلاتشان و … اشاره کرد. اگر قصد تحصیل در این رشته را دارید لازم است بدانید که رشته روانشناسی در مقطع کارشناسی داری سه گرایش زیر است:

افراد برای موفقیت در شغلشان به ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری و برخی مهارت‌ها نیاز دارند تا بتوانند موفق‌تر و کارآمدتر عمل کنند. ازآنجایی‌که شغل روانشناسی حرفه‌ای است که در آن ارتباط با انسان‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است، داشتن برخی ویژگی‌های ارتباطی برای روانشناسان از اهمیت بالایی برخوردار است.

در انتخاب یک شغل داشتن علاقه، استعداد و مهارت از اهمیت بالایی برخوردار است. شاید علاقه شرط لازم برای انتخاب یک رشته و شغل باشد، اما شرط کافی نیست و اگر شخصی مهارت‌های لازم برای شغل موردنظر خود را نداشته باشد، دیر یا زود از انجام آن خسته و دلسرد شده و در بیشتر مواقع آن را رها کرده و در شغل‌هایی غیر از تخصص خود مشغول به فعالیت می‌شود که این معضل در جوامع کنونی بسیار دیده می‌شود و علت آن عدم اطلاع  و آگاهی کافی پیرامون شخصیت، استعداد و مهارت‌های فردی است.

اجرای تست تیپ‌شناسی شخصیتی MBTI

با توجه به تخصص‌های مختلف که در رشته‌ی روانشناسی وجود دارد، یک روانشناس می‌تواند در بیمارستان‌ها، زندان‌ها، مدارس، نیروی انتظامی، مراکز توان‌بخشی، مهدکودک‌ها، مراکز مشاوره، واحد تحقیقات دانشگاهی، برخی از شرکت‌ها و سازمان‌ها و یا باشگاه‌های ورزشی فعالیت کند. در صورت کسب مجوز از سازمان بهزیستی می‌تواند اقدام به تأسیس مراکز سالمندان و مهدکودک کند یا به تأسیس مراکز خدمات مشاوره‌ای و روانشناسی اقدام کند. همچنین یک روانشناس می‌تواند در مدارس به تدریس این رشته یا امر مشاوره به دانش آموزان مشغول بکار شود، یا با دریافت مجوز از سازمان نظام روانشناسی برای تأسیس کلینیک مشاوره اقدام نمایند.

پروفایل‌سنتر نسل جدید مشاوره تحصیلی شغلی و پلتفرمی برای تصمیم‌گیری و انتخاب آگاهانه مسیر زندگی است. ابزارهای پروفایل‌سنتر شامل کشف استعدادهای تحصیلی-شغلی، مشاوره و هدایت تحصیلی، سنجش سازگاری شغلی و انتخاب رشته تحصیلی، مبتنی بر علوم روان‌شناختی، هوش مصنوعی و بانک اطلاعات مشاغل اونِت (O*NET) هستند. با استفاده از خدمات آنلاین پروفایل‌سنتر می‌توانید به شناختی دقیق از خود، مشاغل مناسب و مسیرهای تحصیلی مناسب دست یابید.



0