چگونه پسری موفق تربیت کنیم

به نظر می رسد که چگونه پسری را از یک سال بزرگ کنیم ، اگر او فقط راه رفتن را یاد می گیرد ، دنیا را مانند ماده می آموزد و به نظر نمی رسد بزرگسالان را درک کند.

کودک تا سه سالگی ، ناخودآگاه والدین خود را کپی می کند: یک پسر – یک پدر ، یک دختر – یک مادر. پسر به طور ناخودآگاه عادات پدرش را مطالعه می کند ، و به خصوص عادت هایی را که پدر به راحتی و به طور طبیعی انجام می دهد ، عادت هایی که باعث شادی او می شوند.

کودک احساس رضایت عاطفی از پدر می کند و به یاد می آورد که این حالت مثبت چه عواملی را برای او به همراه دارد. بنابراین ، پدران عزیز ، سعی کنید از چیزهای درست رضایت بگیرید: همسر ، فرزند ، کتاب ، دانش ، کار ، خانواده. زیرا اگر لذت در یک بطری آبجو و تلویزیون باشد ، شما سطح معنوی و فکری کودک را به سطح پایین تری برای شروع در آینده می رسانید. و به جای اینکه از چیزهای مثبت لذت ببرید ، به شکل تمایل او به توقف در مصرف الکل و بی تحرکی مشکلی دارید.

پدران عزیز هرگز تربیت فرزند خود را به همسرتان تغییر ندهید. از همان سال های ابتدایی تولد نوزاد ، باید به یاد داشته باشید که زن یک مرد را از او نمی سازد. او فقط می تواند شما را در تربیت ، کمک ، سازماندهی زندگی و فرصت های این تربیت حمایت کند. راز این جا این است که خصوصیات شخصی که کودک با او ارتباط بیشتری برقرار می کند ، او را جذب می کند.

در یک و نیم تا دو سال (دختران زودتر از پسران) ، دوره فعال شکل گیری گفتار آغاز می شود. لغات تا یک سال حدود سی است. سالات “کجا؟” ، “چگونه؟” عملکردهای خاص سازمان و خودتنظیم رفتار را انجام دهید. اولین کلمات کلمات-کنش هایی با هدف تغییر وضعیت هستند (“بده!”). اگرچه شکل اولین کلمات در بیشتر موارد اسم است ، اما در واقع آنها فعل هستند.

عجله نکنید تا کودک را از خود دور کنید. او باید دنیا را بشناسد ، به یاد داشته باشید. اکنون او در حال تنظیم (انطباق) در آن است.

اکنون ، پس از آن ، او عضو کامل قبیله است. و او باید این دنیا را در یک دوره بسیار کوتاه درک کند. علاوه بر این ، بسیاری از کلمات و مفاهیم را بیاموزید! بنابراین به او کمک کنید. او به ویژه از ارتباط با پدرش الهام می گیرد ، زیرا این اعتماد به او ، شناختن او ، تحصیل است انرژی مردانه… همه اینها برای یک انسان کوچک در اولین مراحل زندگی آگاهانه بسیار ضروری است.

در حالی که یادگیری صحبت با کودک را دارید ، باید واضح و واضح صحبت کنید تا مهارت تلفظ صحیح را به او منتقل کنید ، اشیا را نشان دهید و نامگذاری کنید و قصه های افسانه ای را بگویید. روند تسلط بر گفتار زمانی موفقیت آمیزتر است که والدین در این زمینه به کودک کمک کنند.

جدایی قبل از سه سال اتفاق می افتد رشد ذهنی پسران و دختران. آنها عجیب هستند انواع متفاوت فعالیت اصلی. پسران فعالیت بصری دارند ، که شامل دستکاری با اشیا production تولید انسان ، ساخت و ساز ، و در نتیجه تفکر مستقیم ، منطقی و انتزاعی در مردان بهتر شکل می گیرد.

تفاوت جنسی در رفتار کودکان نه به دلایل زیست شناختی و فیزیولوژیکی بلکه به دلیل ماهیت تعامل اجتماعی آنها. تمرکز پسران و دختران بر انواع متفاوت فعالیت توسط جامعه بواسطه تطبیق الگوهای فرهنگی تعیین می شود. بنابراین ، از سه سالگی مهم است که پدر در تربیت و دانش پسر شرکت کند. مهم است که کودک آگاهانه برای تعیین سرنوشت جنسی آماده باشد.

بنابراین کودکان تا سه سالگی در زمینه های خودآگاهی و عزت نفس رشد می کنند. کودک 90 درصد کارها را در زمینه تسلط بر گفتار انجام می دهد. در طی سه سال ، فرد نیمی از مسیر رشد ذهنی خود را طی می کند. اولین ایده ها در مورد خودشان در یک کودک تا یک سال مطرح می شود. این ایده در مورد اعضای بدن او است ، اما کودک هنوز نمی تواند آنها را تعمیم دهد. با آموزش مستقیم توسط بزرگسالان ، کودک زیر یک سال و نیم می تواند خود را در آینه تشخیص دهد ، از تعیین انعکاس ظاهر خود تعیین می کند.

تا سه سال مرحله جدیدی از شناسایی خود است. کودک با کمک آینه این فرصت را پیدا می کند که امروز ایده خودش را در مورد خودش شکل دهد. کودک به همه روش های تأیید خود علاقه مند است. در بازی او قدرت را بر خود یاد می گیرد.

کودک سه ساله به هر چیزی که مربوط به او است علاقه دارد ، مثلاً یک سایه. شروع به استفاده از ضمیر “من” می کند ، نام ، جنسیت او را می آموزد. شناسایی با نام مناسب در افرادی که به همین نام هستند علاقه خاصی نشان داده می شود.

کودک تا سه سالگی از قبل می فهمد پسر است یا دختر. کودکان دانش مشابهی را از مشاهده رفتار والدین و خواهر و برادر بزرگتر خود کسب می کنند. این به کودک این امکان را می دهد تا بفهمد اطرافیانش چه اشکال رفتاری متناسب با جنسیت از او انتظار دارند. تعیین جنسیت کودک در طی دو یا سه سال اول اتفاق می افتد و حضور پدر بسیار مهم است. برای پسران ، از دست دادن پدر پس از چهار سال تأثیر چندانی در جذب نقش های اجتماعی ندارد. زیرا زمان جذب انسان به عنوان یک مرد دقیقاً تا سه سال طول می کشد.

پدران عزیز ، ما یکبار دیگر به شما یادآوری می کنیم که اکنون و نه بعداً در پسر خود یک مرد را الگوی خود قرار می دهید. بنابراین ، تنبل نباشید ، همه کارها را به تعویق بیندازید و یاد بگیرید که با پسرتان آرامش برقرار کنید ، با او ارتباط برقرار کنید ، بازی کنید ، قصه هایی در مورد جنگجویان شجاع ، درباره کارهای شایسته مردانه بگویید. مهم نیست که کودک می فهمد یا نه ، اما تصاویر لازم به طور خودکار در آگاهی او “بارگیری می شوند”.

کودک تا سه سالگی آغاز خودآگاهی را نشان می دهد. او تمایل به دستیابی به شناخت از بزرگسالان پیدا می کند. با ارزیابی مثبت برخی اعمال ، بزرگسالان آنها را از نظر کودک جذاب می کنند ، تمایل به ستایش و شناخت را در کودکان بیدار می کنند.

واژگان کودکان در یک سال و نیم معمولاً شامل حدود ده کلمه است ، در 1.8 سالگی – 50 کلمه ، در دو سالگی – حدود دویست. تا سه سال ، واژگان در حال حاضر 900-1000 کلمه هستند. روانشناسان مدرن رابطه مستقیمی بین میزان و کیفیت ارتباطات در حلقه خانواده و کیفیت رشد گفتار کودک در سه سالگی برقرار کرده اند.

یک دوره حساس در رشد گفتار کودکان ، سن از ده ماهگی تا یک و نیم سالگی است. در این دوره است که به بازی های رشدی آرام نیاز است و استرس نامطلوب است.

فرزندان همه ملل هنگام تسلط بر گفتار ، مراحل واژه های تک هجایی ، دو هجایی و چند هجی را طی می کنند. همه زبانهای موجود در کره زمین دارای دستور زبان ، نحو و معناشناسی هستند. در ابتدا ، کودکان این قوانین را به طور کامل تعمیم می دهند یا نادیده می گیرند. محرک اصلی برای بهبود فعالیت ذهنی در کودکان “راه رفتن” فعالیت حرکتی بدن است. کودکان یک تا دو ساله در اولین دوره (حسگر حرکتی) هستند رشد ذهنیکه از چندین بخش تشکیل شده است.

1 – 1.5 سال – آزمایش اشیا.
هدف اصلی فعالیت در خود آزمایشات است. کودکان نوپا دوست دارند نحوه رفتار اشیا را در موقعیت های جدید مشاهده کنند. رفتار ناخودآگاه – غریزی با فعالیت ذهنی واقعی جایگزین می شود ، کودک به دنبال راه های جدیدی برای تعامل با اشیا previously قبلی است که ناشناخته است.

1.5 – 2 سال – ظاهر تفکر نمادین.
در این دوره ، کودک توانایی نمایش تصاویر ذهنی (نمادهای اشیا) را در مغز و درک آنها در یک زمان یا دیگری پیدا می کند. یعنی اکنون کودک می تواند نه تنها با اشیا exp صریح ، بلکه با اشیای تخیلی و ارائه شده نیز ارتباط برقرار کند. او در حال حاضر می تواند بدون استفاده از روش تلاش ، مشکلات ساده ای را در سر خود حل کند. علاوه بر این ، اعمال جسمی نیز تأثیر مفیدی در کار موفقیت آمیز تفکر دارند.

درک جهان خارجی در این مرحله از رشد ذهنی با مشخص می شود خودمحوری
… کودک یک و نیم تا دو ساله در حال حاضر از انزوای خود آگاه است ، او از افراد و اشیا other دیگر جدا شده است ، همچنین می فهمد که برخی از وقایع می توانند بدون توجه به خواسته های او رخ دهند. اما او همچنان بر این باور است که هر کس دنیا را به همان روشی که می بیند می بیند. فرمول درک کودک: “من مرکز جهان هستم!” ، “تمام جهان به دور من می چرخد!”

ترس کودکان بین یک تا سه سال بسیار بیشتر از نوزادان است. این به این دلیل است که با توسعه توانایی های درک آنها ، و همچنین توانایی های ذهنی دامنه تجربه زندگی نیز در حال گسترش است که اطلاعات جدید و بیشتری از آن استخراج می شود. کودکان با مشاهده اینکه ممکن است برخی از اشیا from از حوزه بینایی آنها ناپدید شوند ، می ترسند که خودشان ناپدید شوند. ممکن است لوله های آب موجود در سرویس بهداشتی و توالت را بترسانند ، فکر می کنند آب می تواند آنها را همراه خود حمل کند. ماسک ، کلاه گیس ، عینک جدید ، عروسک بدون بازو ، بادکنککه به آرامی از بین می رود – همه اینها می تواند باعث ترس شود. بعضی از کودکان ممکن است از حیوانات یا اتومبیل هایی که حرکت می کنند ترس داشته باشند. بنابراین ، بسیاری از کودکان از خوابیدن تنها می ترسند.

این ترس ها به مرور زمان و به خودی خود کودک از بین می رود زیرا کودک شیوه های عمیق تفکر را جذب می کند. تحریک پذیری بیش از حد ، بی حوصلگی ، عصبانیت والدین فقط می تواند ترس کودکان را افزایش داده و به بروز احساس محرومیت کودک کمک کند. مراقبت بیش از حد والدین نیز ترس را از بین نمی برد. به بهترین شکل عادت تدریجی به برقراری ارتباط با اشیایی است که باعث ترس می شوند و همچنین مثال تصویری ارتباطی خود با آنها است.

بنابراین ، وقتی پسری از چیزی می ترسد ، عجله نکنید که با او برخورد تند داشته باشید ، زیرا او مرد است. قبل از هر چیز لازم است که برای کودک توضیح داده شود تا درک درستی از اصل امور و اعمالی که از آن می ترسد در ذهن او ایجاد شود. به او کمک کنید تا بر ترس خود غلبه کند ، با هم به اتاق تاریکی بروید که از آن می ترسد ، چیزی را که پسرش را می ترساند ، بردارید. اما آن را زیر بینی خود قرار ندهید ، منتظر بمانید تا بر ترس خود مسلط شود و با دستان خود را لمس کند. اینجاست که پیروزی بر ترس او نهفته است. با مجبور کردن او برای نوازش گربه یا سگ ، او را در وضعیتی شوق قرار می دهید که کار خوبی نخواهد داشت. برعکس ، به عمق ناخودآگاه نفوذ خواهد کرد ، و با ترس از برخی حیوانات و بی اعتمادی به پدر تا پایان زندگی خود را نشان می دهد.

به او بیاموزید تا با ترس کنار بیاید و وقتی این اتفاق خوب رخ داد – او خودش چیز وحشتناکی را برداشت یا وارد اتاق شد – با او خوشحال شوید ، احساسات واضحی را روی صورت و چشم های خود نشان دهید. این او را الهام می کند تا دوباره بر ترس غلبه کند. و نتیجه ای که او همیشه انتظار دارد یک پیروزی درخشان است.

اما به یاد داشته باشید ، مواردی وجود دارد که کودک نمی تواند به تنهایی از پس آنها برآید. بنابراین ، شما باید به آگاهی او بفهمانید که کاری وجود دارد که فقط باید با والدین انجام شود. این به او کمک می کند تا منطقی در خطر سهیم باشد و بی معنی به اقدام عجله نکند.

کودکان بین یک تا سه سال هنوز به والدین خود وابسته هستند. آنها دائماً می خواهند نزدیکی جسمی پدر و مادرشان را احساس كنند. در این زمان ، برای پسر ، هر دو ارتباط مادر و عشق مادر نیز بسیار مهم است. مادر به پسرش می آموزد که عشق زنانه را دریافت کند. مردان اغلب می گویند که پسر نمی تواند ارواح باشد. اما بگذارید خودشان فکر کنند که یک مرد بالغ از نظر عشق و توجه زنانه چقدر نیاز دارد. عشق صمیمی نیز لطافت و تجلی احساسات زن است ، نیازی به گفتن نیست کلمات مهربان، بغل کردن ، و غیره

هر شب یک مرد بزرگ رشد می کند گرمای زنانهلمس کردن بدن محبوب خود را. کودک و پسر هم همینطور. او واقعاً به عشق و علاقه مادر احتیاج دارد. به نظر می رسد او او را با قدرت و اعتماد به نفس و همچنین بلوغ عاطفی برای موفقیت های جدید پر می کند. اکنون که کودک از عشق پر شده است ، پدر می تواند او را تربیت کند و شجاعت او را تربیت کند. فقط این ارتباطات باید بدون مشارکت مادر یک به یک باشد ، به گونه ای که کودک احساس نکند شخصی وجود دارد که می تواند پشیمان شود و بتواند در آنجا آرام بگیرد.

وقتی ارتباطات شما تمام شد و به نتایج دلخواه رسیدید ، می توانید پسرتان را تحسین کنید و او را تنها بگذارید. بگذارید خودش بازی کند یا استراحت کند. نمی توانید بلافاصله او را به مادرش بدهید ، خصوصاً اگر این کار برای او بسیار سخت بود و احساسات منفی از خود نشان می داد.

کودک با استفاده از الگوی پدرش ، باید ببیند که چگونه در برابر ترس ، درد واکنش نشان دهد ، چگونه احساسات خود را نشان دهد. بنابراین ، این پدر است که باید او را آرام کند و به او کمک کند تا از سد احساسی عبور کند. در غیر این صورت ، به محض بروز مشکلات ، او به سمت زن خواهد دوید تا بتواند مشکلات را برای او حل کند و برای او دلسوز شود. مادر وقتی کودک از خواب بیدار می شود ، وقتی به او غذا می دهد ، وقتی تدریس می کند ، وقتی به رختخواب می رود عشق نشان می دهد. اما وقتی توسط پدری تربیت می شود ، نباید در تدریس مردان اختلال ایجاد کند.

البته پدران عزیز ، شما نمی توانید در آموزش خط بزنید. غالباً اتفاق می افتد که پدر به طور مداوم ، به طور سیستماتیک فرزند خود را تربیت نمی کند ، اما هفته ای یک بار ، وقتی حال و هوای او پیدا می شود ، تربیت می کند. به عنوان یک قاعده ، او نمی تواند آنطور که دوست دارد ارتباط برقرار کند. در نتیجه ، پرخاشگری پدرانه به کودک و مادر می ریزد ، که پسرش یک زن است ، که همسرش کل تربیت را از بین برد. همه چیز به این واقعیت ختم می شود که پدر به طور کلی از پسرش دور می شود. به یاد داشته باشید ، فرزندپروری یک پروسه طولانی است. بنابراین ، برای اینکه چنین شرایطی وجود نداشته باشد ، لازم است کودک به تدریج با پدر آموزش داده شود ، تا آنها را به طور منظم و با حال خوب… در این صورت حال شما و کودک خوب خواهد شد.

همه دنیا در تربیت کودک مشارکت دارند. علاوه بر مادر و پدر ، پدربزرگ و مادربزرگ ، خواهر و برادر ، خاله و عموها ، چنین تلویزیون خطرناکی و دنیای طبیعی وجود دارد. والدین باید بدانند که همه چیز در اطراف آنها برای تربیت فرزندشان است. بنابراین ، شما باید از این فرصت ها به طور کامل استفاده کنید.

مادر زن به پسرش عشق ورزیدن ، پذیرفتن و نشان دادن عشق را می آموزد. او به راحتی کودک اهمیت می دهد (غذا خوردن ، خوابیدن ، تمیز بودن و غیره)

پدر و مرد به پسرش شجاعت ، پذیرش ، تحلیل و دانش را می آموزند. پدر و مادر عزیز ما تمام خصوصیات مردانه ای را که برای او قائلید.

و كدام یك از والدین نهایی نمی كند ، این خصوصیات در كودك ضعیف ظاهر می شود. بنابراین ، وقتی می بینید پسری مثل یک مرد رفتار نمی کند ، به این معنی است که پدرش در تربیت خود اشتباه کرده است. این همچنین به معنای کپی کردن پدرش است. برای خودتان سخت است که بپذیرید که “مانند یک زن” رفتار می کنید و کودک در حالت پرخاشگری به راحتی می تواند این کلمه را ترک کند.

اگر پسرتان ویژگی های مردانه در خود نشان نمی دهد ، این بدان معنی است که شما نیز این ویژگی ها را ندارید. زیرا وقتی او بین یک تا سه سال داشت ، هدف کپی برداری از خصوصیات مردانه را نداشت. بله ، می توانید استدلال کنید: “من این هستم ، این … من به این و آن رسیده ام!” اما فراموش نکنید که کودک شما هنوز در سن شما نیست و وظایف زندگی خود را دارد.

بابا عزیز ، بنشین و فکر کن که چگونه در دنیا ظاهر می شوی. آیا مردم همانطور که پسرتان را می بینید شما را می بینند؟ از همسرت بپرس اما از او س askال کنید تا او از پرخاشگری یا نارضایتی شما از جواب صادقانه نهراسد.

زن همیشه احساس می کند شوهرش چقدر مرد است. اگر او از ناامیدی شما نترسد و این رابطه شما را تحت تأثیر قرار ندهد ، بنابراین او همیشه به شما کمک می کند تا حقیقت مربوط به خود را ببینید. اما هرگز نباید قلب خود را از دست داد. اینطور شد که پدر شما این صفات را که برای شما لازم است قرار نداد. اما می توانید روی خودتان کار کنید. و این در حال حاضر بسیار است. پس از همه ، چیزی برای وجود دارد. اگر شما بهتر شوید ، پسرتان یک مرد واقعی می شود!

به یاد داشته باشید ، هرگز دیر نیست. ما موارد زیادی را می دانیم که مادر و پدر ، که روی خود کار می کنند ، شخصیت و رفتار پسرانشان را که بیش از پانزده سال دارند تغییر داده اند. بنابراین ، اکنون باید کار کنیم.

بیایید همه چیز یکسان را به کودک سه ساله خود برگردانیم. نکات مهمی در پیشرفت آن وجود دارد که باید به آنها توجه شود تا پرورش دلپذیر و بدون استرس باشد. بنابراین ، در این دوره ، کودک می تواند نشان دهد:

– منفی گرایی
این واکنشی به محتوای جملات بزرگسالان نیست ، بلکه به این واقعیت است که از بزرگسالان ناشی می شود. تمایل به انجام عکس آن ، حتی برخلاف میل خود.

–
لجاجت… کودک نه به این دلیل که بخواهد اصرار می ورزد ، بلکه به دلیل اینکه آن را می خواست ، به تصمیم اصلی خود مقید است.

– تحریک پذیری
این غیر شخصی است ، برخلاف هنجارهای تربیتی ، شیوه زندگی ، که قبل از سه سالگی شکل گرفته است.

–
اراده خود… تلاش می کند تا همه کارها را خودش انجام دهد.

– شورش اعتراضی.
کودک در حال جنگ با دیگران است.

– علامت استهلاک.
این واقعیت در خود نشان می دهد که کودک شروع به فحاشی ، آزار و اذیت و نام پدر و مادر می کند.

– استبداد… کودک والدین را مجبور می کند هر کاری که لازم باشد انجام دهند. در رابطه با خواهران و برادران کوچکتر ، استبداد خود را به صورت حسادت نشان می دهد.

این رفتار مانند یک بحران پیش می رود روابط اجتماعی و با شکل گیری خودآگاهی کودک همراه است. موقعیت ظاهر می شود: “من خودم!” کودک تفاوت بین “نیاز” و “خواستن” را می آموزد.

اگر بحران کند باشد ، این نشان دهنده تاخیر در رشد جنبه های عاطفی و ارادی شخصیت است. اراده ، استقلال ، استقلال در کودکان شکل می گیرد. کودکان دیگر نیازی به سرپرستی بزرگسالان ندارند و تمایل به انتخاب خود دارند. احساس شرم و ناامنی به جای استقلال وقتی بوجود می آید که والدین استقلال کودک را محدود کنند ، هرگونه تلاش برای استقلال را مجازات یا تمسخر کنند.

منطقه رشد پروگزیمال کودک دریافت “قوطی” است. او باید یاد بگیرد که “خواسته” خود را با “نیاز” و “نمی تواند” مرتبط کند و بر این اساس “می تواند” خود را تعریف کند. اگر بزرگسال در موقعیت “خواستن” (مجاز پذیری) یا “نه” (ممنوعیت) بایستد ، بحران به تأخیر می افتد. باید به کودک حوزه فعالیت داده شود که بتواند استقلال خود را نشان دهد.

این قسمت از فعالیت در بازی است. این بازی با قوانین و ضوابط خاص خود که منعکس کننده ارتباطات اجتماعی است ، به عنوان یک جزیره امن برای کودک عمل می کند ، جایی که او می تواند استقلال و استقلال خود را توسعه دهد و آزمایش کند.

زنان مدرن شکایت دارند که هیچ مرد واقعی قادر به عمل و شناخت در طبیعت نیست. اما چگونه دوست دارید جوانی با اعتماد به نفس ، شجاع و قدرتمند در این حوالی داشته باشید!

بگذارید یک راز برای شما بگوییم: مردان واقعی از هیچ جا ظاهر نمی شوند. خلق و خوی آنها ، سخت و محکم ، از کودکی ناشی می شود و با تربیت درست و اقدامات خردمندانه والدین پسر ، وی سرانجام به شاهزاده ای سوار بر اسب سفید و شوالیه ای در زره درخشان تبدیل می شود.

اما چگونه می توان کودک را آموزش داد تا در درستی روش های آموزشی اشتباه نشود؟ چگونه اراده و شخصیت او را با ممنوعیت منتقل نکنید ، و در عین حال با عشق و علاقه بی پایان “بیش از حد گرم نشوید” ، و از یک کودک یک بدنام تربیت کنید؟

گرچه کودک خود را به عنوان یک فرد “بزرگسال” واقعی نشان می دهد ، اما هنوز به مادرش وابسته است. کودک دائما به دنبال او است ، نیاز به مراقبت و محبت دارد ، به دامن مادرش می چسبد و نمی تواند خودش را از او جدا کند. هدف از تربیت ایجاد احساس امنیت و اطمینان در پسر است.

پسر می خواهد در اسرع وقت مرد شود ، در حالی که هنوز خود را از مادر پاره نمی کند و او را فردی نزدیک نمی داند. هدف از پرورش این است که سطح دانش او را افزایش داده و توانایی های او را به طور فشرده پرورش دهد ، این ترکیب با تحریک گشودگی و مهربانی در کودک است.

یک مرد در حال رشد به یک مربی نیاز دارد ، در حالی که گاهی اوقات نه تنها پدر ، بلکه یک معلم یا مربی برای این نقش انتخاب می کند. هدف اصلی آموزش مهارتهای زندگی ، القای احساس عزت نفس و مسئولیت بی چون و چرا درمورد اقدامات است.

در این دوره های دشوار شکل گیری شخصیت کودک ، مادران ، همانطور که به نظر آنها می رسد ، م mostثرترین راه تربیت – مبارزه ، تلاش برای شکستن ریشه تلاش برای کشف همه چیز و تبدیل شدن به یک رهبر بی چون و چرا را انتخاب می کنند. با نشان دادن شجاعت و بعضاً پرخاشگری ، پسران در عوض نبرد و نبردی را دریافت می کنند که مادرشان به آنها می رود.

انجام چنین کاری کاملاً غیرممکن است. به جای ممنوعیت ها ، روش “اعتماد و آزادی” را برای خود انتخاب کنید. به کودک خود این فرصت را بدهید تا به تنهایی با برداشت های دریافت شده ، این جهان را کشف کند.

در چنین دوره دشواری ، نقش پاپ در شکل گیری وی تعیین کننده خواهد بود. این اوست که با الگوبرداری خردمندانه خود ، زندگی “مردی” را به کودک نشان می دهد و با نشان دادن اولویت های مهم زندگی ، او را با سرگرمی ها و سیستم ارزشهایش آشنا می کند.

همانطور که ایگور سرگئیویچ کن ، یک روانشناس معتبر و شناخته شده ، در کتاب خود می نویسد ، نمی توان متخصصانی را باور کرد که ادعا می کنند نوجوانان سخت در خانواده های تک والدی بزرگ می شوند.

بله ، اگر مادری مجبور باشد فرزند خود را به تنهایی بزرگ کند و پدربزرگ ، دایی یا برادر بزرگتر در این نزدیکی نباشد ، تربیت فرزند کار ساده ای نیست. از این گذشته ، مثال شخصی پدر آن مدل مهم رفتاری است که کودک آن را کپی کرده و به اولویت های زندگی آینده خود منتقل می کند.

بسیاری از ما سخنان سختگیرانه ای را از مادران جوان شنیده ایم: “گریه نکن ، پسران گریه نمی کنند!” اما چنین تلاشی برای سرکوب احساسات کودک فقط به این واقعیت منجر می شود که او دیگر از اعتماد به شما دست نخواهد کشید ، و در آینده با احساسات خود در او نزدیک می شود و “بخل عاطفی” را به شریک زندگی منتقل می کند.

مرد بودن به معنای بی عاطفه و بی ادب بودن نیست. در مقابل ، این به معنای شجاعت ، قدرت و سخاوت ، با تجلی صبر و عشق به کسانی است که پیشینی ضعیف ترند. در را باز کنید ، به تعمیرات ، انتقال وزنه یا تکیه گاه کمک کنید اوقات سخت – مردان آینده باید این موارد را به عنوان مهمترین موارد در زندگی درک کنند.

تربیت صحیح پسر به معنای پیروی از برنامه تربیتی انتخاب شده است ، درک اینکه چه روشهای تأثیرگذاری برای پسر در مرحله خاصی از رشد لازم است.

این نوع تربیت فرض می کند که شما با فرزند خود در مورد وظایف او موافق هستید ، در حالی که تهدید یا خواستار اجرای بی چون و چرا آنها نیستید ، و علاوه بر این ، او را مجازات نمی کنید.

اگر فرزند شما نمی داند که نقض توافق نامه ایجاد شده ممکن است به مشکلی منجر شود ، مجازات بدرفتاری را تعیین کنید.

وقتی کودک سعی می کند از جعبه خارج شود و شخصیت خود را به خطر بیندازد ، باید این سطح از والدین روشن شود. برای جلوگیری از به خطر افتادن پسر ، چارچوب و قوانین رفتاری سختگیرانه تری را برای او انتخاب کنید.

تسلیم هیچ ممنوعیتی نمی شود ، کودک دیگری شروع به ایجاد خطر می کند نه تنها برای خود ، بلکه برای افراد دیگر. او فریاد می زند ، افراط می کند ، کلاهبرداری های کثیف کاملاً انجام می دهد ، یا حتی در شرکت های بد درگیر می شود. زمان اقدامات شدید فرا رسیده است ، زمانی که والدین باید کودک را به طور شبانه روزی کنترل کنند.

بعضی اوقات کودک بسیار نافرمانی رفتار می کند. آیا این ویژگی های شخصیتی است یا او فقط نمی خواهد به ممنوعیت ها و درخواست ها گوش کند؟ شاید این نشانه بیش فعالی باشد؟

اگر پسرتان نمی تواند آرام بنشیند ، دائماً حواس او را پرت می کند ، تکانش دهنده و سریع است ، ممکن است یک نوجوان بیش فعال در حال رشد باشد. بله ، با او کار ساده ای نیست ، او پدر و مادر و معلم را مورد آزار و اذیت قرار می دهد ، وارد لیست کودکان دشوار می شود ، والدینش دائماً به مدرسه فراخوانده می شوند ، آنها از کودک شکایت دارند ، اما مسئله تربیت حل نشده است.

چه باید کرد؟

اگر خانواده شما این مشکل را دارند و شما در حال پرورش کودک بیش فعالی هستید ، فقط آن را به خودتان اعتراف کنید. شما باید او را با تمام سختی ها و مشکلات دوست داشته باشید ، اجازه ندهید که بهبودی پسرتان روند خود را طی کند. همه چیز را در مورد اختلال بیش فعالی بخوانید و در مورد آن با یک روانشناس صحبت کنید.

کودکی که دچار کمبود توجه است باید مرزها و مرزهایی را تعیین کند ، بنابراین اولین اولویت شما کمک به او در تنظیم برنامه روزمره است.

به یاد داشته باشید که خیلی سریع برای چنین کودکی دشوار است که سریع از یک فعالیت به فعالیت دیگری تغییر مکان دهد. او بسیار حواسش پرت است ، فراموشکار است و با چیزی فرار می کند ، همه چیز را فراموش می کند.

اگر کودک از او شکایت کرد و مورد سرزنش قرار گرفت ، تسلیم نشوید: خطر عصبانی شدن و شروع به فشار آوردن به نوجوان با روش های سخت را دارید. این غیر قابل قبول است ، زیرا شما می توانید توجه پسر خود را به چیزی متمرکز کنید که او پسندیده و دوست داشته باشد. به عنوان مثال ، آن را به بخش ورزش بدهید.

یک نوجوان بیش فعال قادر نیست مدت طولانی به همان کار اشتغال داشته باشد ، بنابراین تقسیم بار ضروری است. اگر ما در مورد درس صحبت می کنیم ، ارزش آن را دارد که با وقفه انجام شود: 30 دقیقه کار و 20 دقیقه استراحت ، سپس دوباره کار را شروع کنید.

وقتی پسرتان اشتباه می کند ، در مورد آن با چند عبارت کوتاه به او بگویید ، الزامات را به طور واضح و مشخص تنظیم کنید.

بگذارید معلمان در تربیت فرزندتان به شما کمک کنند و با معلمان همکاری کنند: آنها نه تنها در بال کار می کنند بلکه کمی شما را راحت می کنند.

از کودک بیش فعال حمایت کرده و هرگونه دستاوردی را جشن بگیرید – خصوصاً وقتی که خود موفق شده اند با رفتار نامناسب کنار بیایند.

البته هر پدر و مادری اصول خود را برای تربیت فرزند خود انتخاب می کنند. بنابراین ، برخی تمرکز خود را روی مطالعه کتاب می گذارند ، دیگران او را به ورزش می برند و برخی دیگر از کودکی به او کار در خانه و خیابان را یاد می دهند.

اما مهمترین نکته در تربیت کودک مثالی است که وی از آن پیروی خواهد کرد ، و اگر والدین در تلاش تربیت فرزندشان به عنوان یک مرد واقعی ، فردی ، سخت کوش و قوی هستند ، پس باید این اولویت ها را رعایت کنند: دوست داشتن کار ، نظم و نظافت ، برای ورزش کردن.

تربیت پسر آسان نیست و تقریباً تمام عمر او طول می کشد ، زیرا برای هر مادری ، پسرش همیشه کودک خواهد ماند. مهمترین چیز این است که شما وقت داشته باشید اولویتهای زندگی صحیح را به او اختصاص دهید ، و سپس او در جاده زندگی لغزنده نخواهد شد ، و تبدیل به یک مرد واقعی خواهد شد که به او افتخار خواهید کرد!

دیر یا زود در هر خانواده ای که پسری متولد می شود این سوال مطرح می شود – چگونه او را به درستی تربیت کنیم ، چگونه یک مرد واقعی را از او بسازیم. همه والدین نمی توانند بدون ابهام به این س answerال پاسخ دهند.

شما باید از بدو تولد بزرگ کردن یک پسر را شروع کنید. هرچه بزرگتر شد ، لازم است تلاش های بیشتر و بیشتری در این فرآیند انجام شود. اما ، همانطور که ممکن است باشد ، با رویکرد درست، کار شما همیشه نتایج مثبتی خواهد داشت.

چگونگی تربیت یک پسر مستقیماً به سن او بستگی دارد.

در این سن ، در مسئله تربیت کودک ، جنسیت اصلاً مهم نیست. به عنوان یک قاعده ، کودک دائماً با مادرش است. پیوند ظریف اما بسیار محکمی بین کودک و مادرش وجود دارد.

مهم نیست که پدر چقدر فعالانه در زندگی مادر و کودک شرکت می کند ، کودک همچنان تنها پسر مادر ، شادی او ، یک خروجی است. کودک نسبت به حتی جدایی کوتاه از مادر عزیزش کاملاً حساس است.

مهم: پدر نباید احساس کند از چنین رفتاری کودک آزرده شده است. این دوره از زندگی کودک خیلی طولانی نخواهد شد. لحظه ای فرا می رسد که پدر باید به شخصیتی اصلی در تربیت فرزند تبدیل شود.

مادر باید طوری رفتار کند که:

مهم: در صورت امکان ، از کودکستان ها باید تا سه سال اجتناب شود ، به این دلیل که کودک احساس می کند در آنجا رها شده است. رفتار او ممکن است تغییر کند – اضطراب ، پرخاشگری ظاهر می شود.

مطالعات نشان می دهد که والدین فرزندان پسر خود را بسیار کمتر در آغوش می گیرند و بسیار بیشتر از فرزندان دختر مجازات می شوند. برای اطمینان دادن به زندگی فرزندتان ، برای افزایش عزت نفس او ، باید عکس این کار را انجام دهید.

مهم: اگر کودک را از توجه و مراقبت محروم کنید ، ممکن است او احساس کند غیر ضروری و فاقد عشق است.

کودک در سه سالگی تفاوت بین جنسیت را از یکدیگر تشخیص می دهد ، متوجه می شود که پسر است. در این زمان ، ارزش تأکید بر ویژگی های مردانه او – قدرت ، شجاعت ، زبردستی است. این به او اجازه می دهد تا در آینده به سرعت به خوبی ، مهم و مسئولیت پذیری یک مرد بودن برسد.

برخلاف دختران ، پسران برای توسعه گفتار خود به تلاش بیشتری نیاز دارند. بنابراین ، والدین باید وقت زیادی را به بازی ها و مکالمات با فرزندشان اختصاص دهند تا به او کمک کنند مهارت های ارتباطی را یاد بگیرد.

لازم به یادآوری است که پس از پی بردن به تعلق خود به جنس مذکر ، پسر علاقه خود را نسبت به جنس مخالف نشان می دهد. نزدیک ترین زن مادر او است. به هر حال ، این چنین دلبستگی شدید پسران به مادرانشان را توضیح می دهد.

در این دوره ، انتخاب اسباب بازی ها و بازی های مناسب بسیار مهم است. نباید کودک را با عروسک یا ظرف بازی منع کنید. این به هیچ وجه بر نقش اجتماعی او در جامعه تأثیر نخواهد گذاشت ، اما به آغاز یک رشد یک شخصیت جامع کمک می کند.

روند پرورش کودک در این سن عملاً با دوره بحث شده در بخش بالا تفاوتی ندارد. مهمترین کاری که والدین پسر می توانند انجام دهند این است که او را با عشق و احتیاط فراوان محاصره کنند و به او فرصت دهند تا احساس امنیت کند.

مهم: رفتار شما به کودک شما کمک می کند تا با اعتماد به نفس جلو برود.

در این دوره از زندگی ، پسر به تدریج شروع به نزدیک شدن به پدر و دور شدن از مادر می کند. گاهی پیش می آید که پدر در آن حوالی نیست. در این حالت ، کودک به مردان دیگر از محیط اطراف خود توجه می کند – پدربزرگ ، دایی ، برادر بزرگتر ، همسایه و غیره.

مهم: در این دوره از زندگی کودک ، به هیچ وجه پدر نباید پسر خود را نادیده بگیرد. این می تواند بر رفتار کودک تأثیر بگذارد.

پدر باید تا آنجا که ممکن است به پسرش نزدیک شود. این امر به او کمک می کند تا با کودک رابطه اعتماد پذیرانه ای برقرار کند ، روابطی که در نوجوانی و بزرگسالی پسر بیشتر نمایان خواهد شد.

مهم: مرد نباید در این سن با پسر خیلی سختگیر باشد. او ممکن است شروع به ترسیدن از خود کند ، به درون خودش کناره گیری کند.

کودک در این سن دوست دارد احساس کند مانند یک مرد است ، با این درک راحت می شود.

ویژگی های متمایز این دوره سنی به شرح زیر:

مهم: به هیچ وجه از بروز احساسات منفی جلوگیری نکنید. فقط باید توضیح داد که در غیر این صورت او می تواند بدون استفاده از مشت به خواسته خود برسد.

سعی کنید کودک خود را به طور جامع پرورش دهید. در این سن ، باید به رشد شخصیت کودک توجه زیادی کرد:

اگر کودک را محروم کنید عشق مادرانه و در این دوره از زندگی خود نگران است ، پسر به احتمال زیاد در آن دچار مشکل خواهد شد روابط خانوادگی در آینده. او با همسر و فرزندان خود بی ادب و خشن خواهد بود.

مهم: مادر همچنان نقش مهمی در زندگی کودک بازی می کند ، اگرچه در همان زمان نقش او کمرنگ می شود. کودک باید مطمئن باشد که مادر همیشه او را می پذیرد و از او حمایت می کند.

تربیت یک پسر مسئولیت است ، اما تربیت دو پسر مسئولیت مضاعف دارد. ویژگی ها و قوانین تربیت پسران یکسان است ، نکته اصلی این است که برخی اصول را بخاطر بسپارید. اگر دو پسر هم سن و سال بزرگ می کنید:

اگر پسر بزرگ می کنید سنین مختلف، علاوه بر نکات بالا ، باید موارد زیر را نیز در نظر بگیرید:

مهم: به شما حسادت نکنید. هر کودکی باید احساس نیاز و مهم بودن کند.

مهم: اگر کودک بزرگ تمایلی به مراقبت از کوچکتر ندارد ، اجبار نکنید. این می تواند احساسات منفی نسبت به کودک ایجاد کند. کودک بزرگتر باید خودش بیاید و به شما کمک کند.

همانطور که عمل نشان می دهد ، یک زن مجرد به خوبی می تواند با تربیت پسرش – بزرگ کردن یک مرد واقعی کنار بیاید. با این وجود ، قوانینی وجود دارد که باید بخاطر بسپارید:

برای ایجاد و حفظ پیوند قوی بین پدر و پسر در طول زندگی ، یک مرد باید تلاش خود را حتی قبل از تولد کودک شروع کند. حمایت از یک زن باردار به هر طریق ممکن – خواب دیدن و برنامه ریزی ضروری است.

برای تربیت پسر ، پدر باید:

مهم: کودک آن دسته از افرادی را که با او بازی می کنند دوست دارد

در مورد تربیت پسر توسط مادر ، روانشناسان معتقدند که قوانین زیر باید رعایت شود:

آموزش جنسیتی – شکل گیری ایده در مورد دختران و پسران ، در مورد زنان و مردان. یک پسر باید درک کند که نقش جنسی او چیست ، چگونه باید رفتار کند تا پسر خوانده شود و در آینده یک مرد است.

آموزش جنسی از خانواده شروع می شود. بعد از دو سال ، کودک تازه فهمیده است که پسر است اما پس از سه سال ارزش جدی دارد که به آموزش جنسیت بپردازید.

والدین باید به برخی از قوانین عمل کنند:

مهم: اگر آموزش جنسی فرزند خود را جدی بگیرید ، به کودک کمک می کنید تا در آینده از اشتباهات خودداری کند و در تیم اخراج نشود.

استفاده از روشها و روشهای زیر در آموزش جنسیت کودک بسیار مهم است:

شركت كنندگان آموزش جنسیتی فرزند شما علاوه بر شما ، مجموعه های آموزشی کودکستان ها ، پزشکان ، محیط کودک هستند.

این یک واقعیت مشهور است که پسران از نظر جسمی رشد بیشتری نسبت به دختران دارند. آنها چابک تر هستند ، بازی های فعال تر را انتخاب کنید.

با این حال ، والدین نیز باید مراقبت کنند تربیت بدنی پسر. بالاخره زندگی مرد کوچک محدود به بازی نخواهد بود. در آینده ، او مجبور خواهد شد که کارهای بدنی جدی تری انجام دهد.

مهم: اگر همراه با کودک ، یک بزرگسال از محیط پسران تمرینات را انجام دهد. مثال شخصی به کودک کمک می کند تا از این فعالیت کنار نرود.

در صورت علاقه کودک شما ، به عنوان مثال ، به فوتبال ، پس باید او را در بخش ورزش قرار دهید.

که در دبستان کودک می تواند به طور مستقل یک بخش ورزشی را انتخاب کند. حتماً از او حمایت کنید. بعلاوه رشد جسمی، به رشد شخصی کمک خواهد کرد.

مهم: بگذارید بچه شما یک ورزشکار بزرگ نشود ، اما او می آموزد که چگونه زمان شخصی ، زندگی خود را به درستی مدیریت کند.

میل شما برای رشد مردخوب، یک شخصیت کاملاً رشد یافته و همچنین عشق بی حد و مرز شما ، به غلبه بر همه مشکلات و تربیت یک مرد واقعی کمک خواهد کرد. با درک مطلب به مسئله تربیت پسرتان نزدیک شوید.

0