1- انجام كار را نشان مي دهد 2- شخص انجام دهنده كار را نشان مي دهد 3- زمان خاصي را نشان مي دهد
جمله ي : رضا به مدرسه مي رود را در نظر بگيريد.
فعل مي رود تمام آن ويژگي هايي كه گفتيم را در خود دارد 1- كاري كه انجام گرفته رفتن است 2- شخص انجام دهنده اش را با كمك شناسه آخر فعل(همان نهاد پيوسته -َد) مي شناسيم. 3- و زمان آن را از طريق بن تشخيص مي دهيم.
بحث اصلي ما هم در مورد همين مورد سوم است. يعني زمان فعل چگونه شناخته مي شود؟چگونه فعل را تشخیص دهیم
زمان را از طريق بن يا ريشه ي فعل مي شناسند. يعني به فعل نگاه مي كنيم، اگر در آن بن ماضي(گذشته) بكار رفته قطعاً زمانش ماضي است و اگر بن مضارع(حال) به كار رفته است، قطعا زمانش مضارع مي باشد.
اما بن ماضي و مضارع چگونه قابل شناسايي هستند؟
وقتي فعلي به ما مي دهند تا بن ماضي اش را به دست آوريم، مثلاً آورده ايم، اول مصدر آن را نگاه مي كنيم: آوردن: حالا نون را از پايان مصدر حذف مي كنيم: «آورد» به عنوان بن ماضي مشخص مي شود. به همين سادگي بن ماضي يك فعل را مي شناسيم. پس فعل آورده ايم زمانش ماضي است.
پس فرمول يافتن بن ماضي اين است: حذف نون از پايان مصدر
نمونه يافتن بن ماضي: گرفتن: گرفت// خريدن: خريد// شكستن: شكست// بريدن: بريد// نوشتن: نوشت
براي يافتن بن مضارع: از آن فعل امر مي سازيم.مثلاً فعل امر از نوشته ايم مي شود: بنويس. حالا ب امر را از اول فعل حذف مي كنيم : نويس باقي مي ماند و «نويس» بن مضارع آن است.پس نتيجه مي گيريم كه نوشته ايم فعل مضارع نيست. اما مي نويسم مضارع است چون بن مضارع نويس در آن به كار رفته است.
پس فرمول بن مضارع اين است: ساخت فعل امر و بعد حذف ب امر از سر فعل
نمونه: شكستن: امر مي سازيم: بشكن/ حالا ب را حذف مي كنيم: شكن
همچنين بن مضارع اين مصدرها را مي نويسيم:
خواندن: خوان// گرفتن: گير// بريدن:بُر// فروختن: فروش// خوردن: خور
چگونه فعل را تشخیص دهیم
جهت اطلاع از جدیدترین مطالب، در کادر زیر ایمیل خود را وارد کنید:
فعلی را می بینیم، اما نمی توانیم بفهمیم چه فعلی است! ماضی است یا مضارع؟ ثلاثی مجرد است یا ثلاثی مزید؟ وزنش چیشت؟ غایب است یا مخاطب؟ برای تشخیص یک فعل باید چه کنیم؟؟؟
برای این که بتوانیم به راحتی افعال متفاوت را تشخیص دهیم باید به چند نکته دقت کنیم و مرحله به مرحله پیش برویم.
مرحله اول:
تسلط کامل و روان به جدول های ثلاثی مجرد و ثلاثی مزید (دوره مقدماتی). این جدول ها به قدری اهمیت دارند که اگر کسی کامل حفظ نکند می توانیم بگوییم ترجمه قرآن برای او کار بسیار مشکل و یا محالی خواهد بود.
مرحله دوم:
حدس زدن “وزن” کلمه.
وزن کلمه یعنی قالبی که کلمه در آن قرار گرفته است. وزن مخصوص فعل نیست. بلکه همه کلمات وزن دارند. اما در فعل ها و و اسم های مشتق وزن معنا و مفهوم بیشتری دارد.
مثلاً «کریم» بر وزن «فَعیل» است. «جواد» بر وزن «فَعال» است. «ودود» بر وزن «فَعول» است. «احمد» بر وزن «افعل» است. و …
فعل ها هم همین طور هستند. مثلاً «ضَرَبَ» بر زون «فَعَلَ»
برای اینکه بفهمیم یک فعل، در کدام جدول و در کجای جدول قرار دارد، باید ابتدا حدس بزنیم که چه وزنی دارد.
مرحله سوم:
با توجه به حدسی که زده ایم، باید ریشه فعل را تشخیص دهیم.
ریشه فعل، همان حروفی است که به جای حروف «ف» و «ع» و «لام» در وزن قرار می گیرند. مثلاً «اِستَکبَرَ» بر وزن «اِستَفعَلَ» می باشد. وقتی دو کلمه را مقایسه می کنیم می بینیم بجای حروف «ف» و «ع» و «لام» ، سه حرف «ک» و «ب» و «ر» قرار گرفته است. پس ریشه این فعل «کبر» خواهد بود.
مرحله چهارم:
حدس زدن صیغه فعل با توجه به ظاهرش. غالباً این کار، کار ساده ای است. چون مفرد ومثنی و جمع بودن کلمات به راحتی از ظاهر کلمه شناخته می شود. همچنین ماضی و مضارع بودن و یا مذکر و مونث بودنشان.
مرحله پنجم:
با توجه به وزن و ریشه ای که حدس زده ایم خودمان آن کلمه را در همان صیغه مورد نظر می سازیم. اگر کلمه ای که خودمان ساختیم با کلمه ای که موجود است مطابق بود. کار ما تمام است. اما اگر متفاوت شد، باید مرحله دوم و سوم را تکرار کنیم. این کار را آن قدر انجام می دهیم تا به نتیجه برسیم.
نکته:
1- ممکن است در ابتدا، زمان زیادی را صرف کنیم برای پیدا کردن تجزیه یک فعل. اما هر چه تمرین و تکرار بیشتر باشد، تسلطمان بیشتر خواهد شد. طوری که در آینده به محض دیدن یک فعل به راحتی وزن و ریشه و صیغه آن را در یک ثانیه تشخیص می دهیم.
2- در همین تمرین ها به نکته هایی دست پیدا خواهیم کرد که راه را برای ما ساده می کنند. مثلاً بعضی فعل ها، یا بعضی باب های ثلاثی مزید علامت های خاصی دارند که به راحتی می توان آن ها را تشخیص داد.
3- باید قواعد اعلال و ادغام و تخفیف همزه را هم توجه کرد.
مثال:
اَخرِجُوا
مرحله اول: فرض این است که جدول ها را کامل می دانیمچگونه فعل را تشخیص دهیم
مرحله دوم: وزن فعل ما : «اَفعِلوا»
مرحله سوم: ریشه: «خرج»
مرحله چهارم: صیغه جمع مذکر غایب ماضی ثلاثی مجرد
مرحله پنجم:
با توجه به حدسی که در این چند مرحله زده ام، فعل ماضی ثلاثی مجرد را با ریشه «خرج» صرف میکنم تا ببینم به «اَخرِجُوا» میرسم یا خیر؟
خَرجَ – خرجا – خَرجوا
صیغه جمع مذکر غایب ثلاثی مجرد «خرجُوا» شد. در حالی که فعل مورد نظر ما «اَخرَجوا» است.
پس حدس ما اشتباه بوده است.
حدس جدید: شاید ماضی باب افعال است. ماضی باب افعال از ریشه خرج را صرف می کنیم تا به صیغه جمع مذکر غایب برسیم:
اَخرَجَ – اَخرَجا – اَخرَجوا
خیلی شبیه کلمه ما هست، اما حرکت «ر» متفاوت است. پس باز هم به نتیجه صحیح نرسیدیم.
حدس جدید: شاید صیغه امر حاضر باب افعال باشد. امر حاضر باب افعال را از ریشه «خرج» صرف میکنیم:
اَخرِج – اَخرجا – اَخرجوا
کلمه ای که ساختیم با کلمه ای که از ابتدا داشتیم، مثل هم شد. پس مشخص شد فعل «اَخرِجوا» فعل امر حاضر باب افعال است.
سلام
باب را در فعل نهی چطور باید تشخیص دهیم
سلام لطفا بگین چون سه حرف اصلی یک فعل را تشخیص دهیم؟؟؟؟؟
سلام.خستهنباشید.
منجدولثلاثیمزید روحفظهستمولیوقتیفعلیرومیخوامبابیامصدرشروپیداکنمجوردَرنمیاد.
مثلا:فعل—–> یَجتَهِدنَ میشه——-> تَفتَعلنَ (این فعل برای تشخیص تعداد حروف اضافه هستش)
ولیباهیچکدومازبابهاهمخوانینداره……
لطفا راهنمایی بفرمائید…
سلام وقت بخیر
ببخشید یه راهی نداره که بتونم بفهمیم فعل از چه بابی هست.
مثال (((((اگر فعلی(چه مضارع و چه ماضی ) حرف دومش (س) بود و جز حروف اصلی نباشد باب استفعال است.))))))
ازز این فورمول ها رو میگم
سلام من مشکلم اینه نمیتونم تشخیص بدم اینو مثلا الان (یتعادلان)کدوم صیغه هستش لطفا مرحله ب مرحله توضیح بدین ممنون
سلام وقتتون بخیر خسته نباشین 🙂 ببخشید میشه یه روش خیلی خوب واسه تشخیص مخاطب و غائب بودن افعال بگین لطفا؟؟؟؟
ممنون میشم جواب بدین…
سلام علیکم خسته نباشید می خواستم بدانم که چه جوری می توان فعل های۴و۷ مضارع بدون وجود ضمیر در کنار آن تشخیص داد ؟باتشکر
خیلی بد نبود اگه مطلاب بهتری و با حجم کمی بود بهتر هم می شد
سلام چجوری نوع فعل رو تشخیص میدن میشه توضیح بدین
سلام همه این مراحلی که میگیدرو می رم ولی معنی درست فعل رو نمی تونم ترجمه کنم مثلا الجالس بر وزن فاعل است
ولی تو ترجمه الجالس گیر میکنم اونو چجوری باید یاد گرفت ؟
برای تشخیص فعل مضارع صیغه های 5و8و11چه باید بکنیم.
سلام
اگه میشه لطفا مرحله ی اول رو توضیح بدید . من درست متوجه نشدم .
ممنون
با سلام و عرض خسته نباشید
میخواستم در رابطه با مترجمی زبان قرآن به زبان انگلیسی سؤال کنم؛ آیا برگزار می شود یا به کلی این موضوع از طرح شما، کنار گذاشته شده است؟
با تشکر
سلام
مجموعه ای از افعال پرکاربرد – چیزی شبیه لغت نامه – که با مراجعه به آن بتوان به همان رسایی که در “روش تجزیه فعل ها ” آورده اید – البته به صورت مختصرتر – به باب فعل مورد نظر دست یافت.
با سپاس فراوان
سلام برشما
بسیار متشکر هستم.
لطفا” اگر امکان دارد ترتیبی اتخاذ بفرمایید که افعال مورد نظرمان را با جواب های صحیح شما چک کنیم.
{{ successMsg }}
{{ errorMsg }}
لطفا کدی که برای شما ارسال شده است را وارد کنید.چگونه فعل را تشخیص دهیم
بنظر میرسد شما قادر به دریافت پیامکهای ما نیستید!
لطفا برای فعال سازی کد
{{ receive_code }}
را از طریق شماره
{{ identity }}
به شماره
10001883
ارسال کنید.
منتظر بمانید تا فعال سازی انجام شود!
لطفا برای حساب خود رمز عبور وارد کنید.
لطفا کدی که برای شما ارسال شده است را وارد کنید.
بنظر میرسد شما قادر به دریافت پیامکهای ما نیستید!
لطفا برای فعال سازی کد
{{ receive_code }}
را از طریق شماره
{{ identity }}
به شماره
10001883
ارسال کنید.
منتظر بمانید تا فعال سازی انجام شود!
لطفا برای حساب خود رمز عبور وارد کنید.
برای استفاده بسیاری از امکانات گاما و خیلی از وبسایت ها باید جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال کنید.
برای این کار باید به تنظیمات مرورگر خود مراجعه کنید.
در صورت نیاز به راهنمایی اینجا کلیک کنید..
{{ total }} مورد پیدا کردم!
نمونه سوال+44,000
محتوای آموزشی+23,000
پرسش و پاسخ+18,000
آزمون آنلاین+4,000
درسنامه آموزشی +1,300
مدرسه یاب+130,000
نمونه سوال
محتوای آموزشی
پرسش و پاسخ
آزمون آنلاین
درسنامه آموزشی
مدرسه یاب
معلم خصوصی
چگونه می توانم فعل ماضی و مضارع را دربیاورم
2
خوبید؟؟
2
برای پیدا کردن فعل ماضی در عربی بن فعل (ریشه ی فعل) را با شناسه (ضمیر متصل به فعل) مینویسم که هر فعلی با هر تعداد شخص و جنس مذکر یا مونث ضمیر مربوط به خودش را دارد. برای پیدا کردن فعل مضارع هم با گذاشتن حروف «آ ،ت،ی، ن» در کنار بن فعل فعل ماضی رو بدست میاوریم
4
برای شناسایی فعل ماضی:تو باید شناسه ی فعل را برداری و ففط خود فعل باقی بماند
سپس ()را به ان اضافه میکنی
اگر مصدر شد آن فعل ماضی است: گفت=م-گفتم
گفت+ن=گفتن : پس چون معنی داد این فعل ماضی است
اگر معنی نداد مضارع است: گویم-م(شناسه)=گوی
گوی+ن=گوین :پس چون این فعل معنی نداد مضارع است
3
اگه تو عربی میگی که باید به نشانه هایی که تو کتاب گفته دقت کنی
اگه تو فارسی میگی یه راهش اینکه بدونی “می” نشانه حال مثل می نویسم، میبینم و…
یا مثلا بن ماضی رو بتونی تو فعل پیدا کنی مثلا “ساخت” بن ماضیه و حالا ما یه فعل داریم مثل
ساختند
تو اینجا میتونی بن ماضی “ساخت” رو ببینی
و برای مضارع هم میتونی بن مضارع رو درش ببینی
1
با توجه به نشانه هاش میتونی بفهمی
1
تو باید برای راحت تر کردن کار خودت معنیش کنی معمولا 90درصد پیداکردن فعل مورد نظر معنی هست و10درصد فقط به ریشه و بن فعل بستگی دارع چگونه فعل را تشخیص دهیم
0
اقا چرا همه مزارع رو میگید یکی بیاد همون ۱۴ تا صیغه ماضی رو بده ?
0
سلام نشانه فعل ماضی چیست؟
نشانههای فعل مضارع (ی.ن.ت.أ)است
0
سلام اگه میشه راهنمایی کنین چطور انواع فعل های ماضی و مضارع رو تشخیص بدم که راحت بتونم حفظ کنم
0
چگونه تعداد جمله در بیت رو بفهمیم؟
0
چطور دانلود کنم
0
ابتدای فعل های مضارع حروف (ا.ت.ی.ن.)وجود دارد
0
ممنون از پاسخ های خوبتون مممرررررسی
0
اگر در اولش حروف مضارعه بود یا اخرش ضمه داشت مضارع اگه نداشت ماضس
0
سلام
اگر در اول فعل یکی از حروف (ت،ی،ن،ا) آمد بدان که آن فعل مضارع است یا آن فعل را در جمله بگذار و معنی کن.
0
ابتدای فعل های مضارع حروف (ا.ت.ی.ن.)وجود دارد و در ترجمه به صورت زمان حال ترجمه می شود
0
حروف مضارعه (ا ت ی ن) هستش اگه توی فعل از اینا بود که مضارع هستش اگه نبود ماضی
0
آخر چیست
0
سلام
0
سلام
فعل هاي مضارع و ماضي نشانه دارد
فعل ماضي
براي مثال
-3
فعل مضارع در زبان و ادبیات عرب دارای 14 صیغه میباشد که از میان 6صیغه غایب، 6صیغه مخاطب و 2صیغه ی متکلم تشکیل شده است.
با تشخیص به موقع فعل مضارع می توان آن را از سایر افعال تمیز و جداسازی کرد.
در ترجمه ی فعل ماضی از معادل بن فعل در زبان فارسی می توان بهره برد.
توجه داشته باشیم که برای ساخت فعل امر در زبان عربی باید از فعل مضارع مدد جست.چگونه فعل را تشخیص دهیم
فعل ماضی در زبان و ادبیات عرب دارای 14 صیغه میباشد که از میان 6صیغه غایب، 6صیغه مخاطب و 2صیغه ی متکلم تشکیل شده است.
با تشخیص به موقع فعل ماضی می توان آن از سایر افعال تمیز و جداسازی کرد.
در ترجمه ی فعل ماضی از معادل فعل ساده در زبان فارسی می توان بهره برد.
.:: This Template By :
Theme-Designer.Com
::.
اغلب دانش آموزان در پیدا کردن بن فعل دچار مشکل می شوند وگروهی هم که این کار را انجام میدهند، بیشتر به صورت تجربی انجام می دهند،واین را میتوان در عدم وجود یک راه مناسب برای پیدا کردن بن فعل دانست.
در این مطب سعی می کنیم یک فرمول بسیار ساده برای پیدا کردن بن فعل ارائه کنیم ودر ادامه توضیحاتی راجع به چگونگی کار با آن بیاوریم.
فعل—1)مضارع–امر( )–حذف ب از ابتدای فعل — بن مضارع فعل
فعل—2)ماضی–عمل( )–حذف نون پایانی–بن ماضی فعل
در اینجا فعل به دو بخش ماضی ومضارع تقسیم شده اند وقدم اول،تشخیص ماضی یا مضارع بودن فعل می باشد، یکی از راههای این تشخیص، ساختن یک جمله با قید (دیروز) برای آن فعل می باشد، که اگر معنی جمله درست باشد، آن فعل ماضی است، واگرمعنی جمله صحیح نباشد، فعل مضارع است.چگونه فعل را تشخیص دهیم
مثال:می آوردم-(من دیروز آب می آوردم) معنی جمله صحیح است-فعل ماضی می باشد.
می نشینیم-(مادیروز می نشینیم) معنی جمله نادرست است -فعل مضارع می باشد.
سوختی–(تودیروز سوختی) معنی جمله صحیح است -فعل ماضی می باشد.
در ادامه اگر فعل مضارع بود، آن را به صورت امری (طبق فرمول) می نویسیم وبعد با حذف – ب – از ابتدای کلمه،بن مضارع فعل به دست می آید.
مثال:می رویم – مضارع- امر(برو) -حذف ب از ابتدای فعل -(رو)بن مضارع فعل.
می شکنند- مضارع -امر(بشکن) -حذف ب از ابتدای فعل -(شکن)بن مضارع فعل.
واگر فعل ماضی بود،آن را به صورت سوالی که(چه عملی انجام شده؟) از دانش آموزان می پرسیم (طبق فرمول) وبا حذف – ن – از پایان فعل، بن ماضی فعل را به دست می آوریم.
مثال:گفته ایم -ماضی -عمل(گفتن) -حذف -ن- پایانی -(گفت)بن ماضی فعل.
شستند-ماضی -عمل(شستن) -حذف -ن- پایانی -(شست)بن ماضی فعل.
نکته:بعضی از دبیران گرامی برای آموزش بن فعل ماضی از واژه ی -مصدر- استفاده می کنند که برای دانش آموزان نامانوس می باشد وآموزش آن را دچار مشکل می کند، بنابراین توصیه می شود از واژه ی (عمل یا کار) استفاده شود که برای دانش آموزان دوره ی راهنمایی قابل درک باشد.
با توجه به اینکه اغلب قواعد دستورزبان فارسی دارای استثناء هستند، بنابراین در این قاعده نیز استثناء وجود دارد، ودیگر اینکه این فرمول به عنوان یک فرضیه مطرح شده است، واز دبیران وصاحب نظران گرامی تقاضا می شود که ما را از نظرات خود بهره مند سازند.
راه تشخیص فعل مركب از ساده چیست؟
برای تشخیص فعل مركب از ساده چند راه وجود دارد كه هر یك در جای خود مفید و كارگشا است. قبل از ذكر این شیوه ها نكته ای به تأكید تمام یادآوری می كنیم و آن توجه به فعل در زنجیره ی جمله است. فعل را به طور مجرّد و خارج از جمله بررسی نكنیم، چه بسا فعلی در یك جمله ساده باشد و همان فعل در جمله ی دیگر، در هم نشینی با اجزای متفاوت، مركب به شمارآید.
امّا راههای تشخیص:
1. در جمله های چهارجزئی مفعولی- متممی، اگر پیش از فعل اسم یا صفتی باشد كه نه مفعول است و نه متمم،قطعاًباجزء فعلی، یك فعل مركب به شمارمیآید. مثال:چگونه فعل را تشخیص دهیم
1. احمد پول را از من قرض گرفت.
نهاد مفعول متمم فعل مركب
تهمینه نام سهراب را برای پسرش انتخاب كرد.
نهاد مفعول متمم فعل مركب
سارق پولها را از بانك سرقت نمود.
فعل مركب
2- در جمله های چهار جزئی متمم – مسندی یا مفعولی – مسندی نیز اگر جزء غیرصرفی (پایه) نقش متمم یا مسند نداشتهباشد، حتماً جزئی از فعل مركب است:
مردم از پوریایولی به عنـــــوان پهلوان نام میبردند.
نهاد متمم گروه حرف اضافه مسند فعل مركب
من او را عاقل گمان كردهبودم.
نهاد مفعول مسند فعل مركب
3- عبارتهای كنایی دارای فعل- كه اجزای آن امروزه تك تك معنای خاصی دارد كه با معنای كل عبارت كاملاً متفاوت است- همیشه فعل مركب هستند.
او دست به عصا راه می رود (= احتیاط میكند)
نهاد فعل مركب
جمله ی بالا دو جزئی است.
او به من فخر میفروشد. (=ناز میكند یا غرور دارد)
نهاد متمم فعل مركب
4- مفعول پذیری : اگر در جمله ای مفعول همراه با نشانه ی خود بیاید، فعل دارای جزء اسمی یا صفتی حتماً مركب است:
احمد این كتاب را مطالعه كرد.
فعل مركب
دزد پولها را سرقت نمود.
فعل مركب
در جمله ی «دزد پولها را به سرقت برد.»فعل جمله ساده است و “به سرعت” متمم قیدی و قابل حذف است: دزد پولها را برد.
5- هم معنایی با “گرداند”
اگر بتوانیم فعل یك جمله را با ” گرداند” عوض كنیم به طوری كه معنای جمله تغیر نكند، فعل حتماً ساده و جزء پیش از آن “مسند” است، مثال:شاعر، مجلس را گرم نمود. (گرداند) طوفان خانهها راخراب كرد(=گرداند)
مسند مسند
دشمن نقشه هایمارانقشبرآبساخت. (=گرداند)
نهاد مفعول مسند فعل
6- منفی ساختن فعل و افزودن “هیچ” “ی” پیش و پس از جزء غیر صرفی(پایه):
اگر باز هم در ساده یا مركب بودن فعل تردید داشتیم، باید آن را منفی كنیم و پیش و پس از پایه ” هیچ” و وابسته ی پسین”ی” بیفزاییم، اگر جمله معنا داشت، فعل حتماً ساده است و در غیر این صورت، مركب خواهد بود. مثلاً:احمد برای پیروزی خود تلاش كـــــرد.
مفعول فعل ساده
ممكن است بگوییم : فعل “كوشش كرد” مركب است زیرا مترادف با فعل “كوشید” است كه خود ساده به حساب میآید. اما این نظر، درست نیست. هر فعلی كه یك مترادف ساده داشته باشد، ساده نیست. جملهی بالا را منفی میكنیم:احمد برای پیروزی خود هیچ تلاشی نكرد. (= انجام نداد)
دربارهی جملهی : من درس را یاد گرفتم” نمیتوانیم بگوییم: من درس را هیچ یادی نگرفتم.
میبینیم كه ملاك گسترشپذیری (وابسته پذیری ) در این جا دیده میشود و بعد از “كوشش” وابستهی “ی” آمده است و جمله هم معنای كاملاً درست و رایجی دارد. چرا باید از ملاك وابستهپذیری فقط در ساختهای مثبت استفاده كنیم؟اگر فعلی در شكل مثبت خود مركب باشد،باید در شكل منفی و دیگر ساختها هم مركب بماند. فراموش نكنیم فعل مركب، آن است كه مصدر مركب داشتهباشد و بن مضارع آن نیز به صورت مركب رایج باشد.
نكته ی مهم دیگر آن است كه برخی به جزءغیرصرفی (پایه) وابسته ای میافزایند و می گویند : معنا دارد. اما معناداری به تنهایی كافی نیست، فعل باید كاربرد عام داشته باشد و رایج هم باشد.چگونه فعل را تشخیص دهیم
7- جانشین پذیری
اگر در ساده یا مركب بودن فعلی در جمله تردید داریم، می توانیم قسمت فعلی را با فعل هم معنای آن عوض كنیم تا تردید ما برطرف شود. مثال:الف: احمد حرف جالبی زد.
ب: احمد حرف جالبی گفت.
پ : احمد حرف جالبی بر زبان آورد.
می بینیم فعلهای “گفت” و “بر زبان آورد” معادل و هم معنای فعل “زد” است. پس فعل “زد” در جملهی الف ساده است. توجه به نظام معنایی و كاربرد ها و معانی متفاوت یك فعل در جمله در تشخیص ساده و مركب بودن آن، ضروری و روشنگر است.مثال دیگر:
الف: او با من مصاحبه كرد.
ب: او با من مصاحبه انجام داد.
فعل “كرد” در جمله ی الف به معنای “انجام داد” است و ساده به شمار میرود.
همان گونه كه اگر فعلی به معنای “گرداند” یا “گشت ” (= شد) باشد، فعل ربطی و اسنادی (مسند خواه) محسوب میشود، فعل “كرد” كرد نیز اگر به معنای “انجام داد” باشد، همیشه ساده و گذرا به مفعول است و جزء پیش از آن (اسم یا صفت) مفعول جمله به شمار میآید.
مثال دیگر:
الف: احمد سوگند خورد.
ب: احمد سوگند یاد كرد.
پ: احمد سوگند به جای آورد.
فعل “خورد” در معنای “به جای آورد” و “یاد كرد” آمده و ساده است و “سوگند ” مفعول آن شمرده می شود.
اغلب، نقش مفعول با فعل خود، با فعل مركب اشتباه میشود. یعنی مفعول جمله را جزء اسمی یا صفتی (پایه) فعل میپندارندو خطا در همین جاست. اگر نتوانستیم با قاعدهی جانشینی و معادل معنایی، جزء پیشین فعل را مفعول به حساب آوریم، فعل ما مركب خواهد بود.گاهی نیز -به ندرت – جزء پیشین، متمم اسم است؛ مانند:کودک زمین خورد = کودک به زمین خورد = کودک به زمین افتاد.
فعل “خورد” ساده است و “زمین” نقش متممی دارد که نقشنمای آن به قرینهی معنوی حذف شده است.منظور از ساختگرایی و پرهیز از معنیگرایی نیز دقیقاً به این معناست که :
1- فعلها را باید در ساختمان جمله بررسی کرد نه خارج از آنها.
2- به کاربردهای گوناگون فعل در جمله توجه نمود.
3- نشانههای لفظی (نقش نماها ) اهمیت دارند و استثناپذیر نیستند.
برای مثال : نشانهی “را” همیشه و همه جا – در زبان فارسی معیار امروز- نقشنمای مفعول است و معنای آن مورد نظر نیست. در جملهی “پرستار کودک را غذا داد” “کودک” مفعول اول جمله و “غذا” مفعول دوم آن است و جمله دو مفعولی شمرده میشود. نباید بگوییم “را” یعنی “به” و جمله در اصل چنین بوده است:” پرستار به کودک غذا داد.
آن چه اهمیت دارد شکل فعلی جمله و قاطعیت نقشنمای مفعول است. هم چنین جملهی “دلم گرفت” با جملهی “احمد حقش را گرفت” یا “پلیس دزد را گرفت” تفاوت دارد، در جمله ی اول “گرفت” یعنی “غمگین شد”، در جملهی دوم “گرفت” یعنی “به دست آورد” . در جملهی سوم ” گرفت” یعنی “دستگیر کرد”.فعلها تفاوتهای معنایی دارند و یک فعل به حساب نمیآیند.”گرفت” جملهی اول ناگذر و در جملهی بعدی گذرا به مفعول است..در دستور مبتنی بر ساختگرایی، تعیین نقش و معنای یک واژه به هم نشینی آن با دیگر واژه ها بستگی دارد که به آن ارتباط افقی یا ساختاری میگویند.مثال:
الف: سرم به سنگ خورد.
ب: لباسش به من خورد.
پ: کودک شیر خورد.
در جملهی الف “سرم به سنگ خورد” یک جملهی کنایی و مجموعاً یک فعل مرکب است و نهاد آن “من” بوده که حذف شده است.درجملهی “ب” لباس نهاد جمله، “من” متمم و “خورد” فعل آن و ساده است؛ یعنی اندازه شد.در جمله ی “ب” “خورد” یعنی نوشید و این معنا از همنشینی آن با کودک و شیر پیدا میشود.در جملهی الف، همنشینی فعل “خورد” با سر و سنگ، فعل مرکب کنایی ساخته است.در جملهی ب، همنشینی “خورد” با لباس، فعل سادهی گذرا به متمم پدید آورده است. در جمله ی پ هم نشینی “خورد” با شیر و کودک، فعل را ساده و گذرا به مفعول نموده است.
از دو ملاک “وابستهپذیری و نقشپذیری سخن نمیگوییم زیرا شرح آن در کتاب درسی آمده است.
به طور خلاصه :برای تشخیص فعل ساده از مرکب باید سه نکته را مهم دانست:
1- توجه به معیار صرفی یعنی استفاده از قاعدهی جانشینپذیری.
2- یعنی هم به جای فعل مورد نظر فعلهای مناسب دیگر قرار دهیم و هم به جای جزء غیرصرفی یا پایه (اسم/ صفت) نمونههای دیگر بیاوریم.
3- مثال : او مرا خسته کرد
بیچاره
خفه
ناتوان
مقروض ….
عوض کردن محتوای مسند و آوردن نمونههای دیگر جمله را بیمعنا نمیسازد. پس فعل ما ساده است. اگر مرکب بود، نمیتوانستیم جزء پیشین آن را تغییر دهیم. در فعل مرکب دو جزء اسمی و فعلی تجزیهپذیر و قابل جداسازی و جانشینسازی نیستند، مثال:حادثهی تلخی روی داد.به جای “روی ” هیچ واژهی دیگری نمیتوان آورد که معناداری جمله را حفظ کند؛ جز در یک مورد که آن هم “رخ” است و این واژه با “روی” در این جمله کاربرد یکسان دارد. پس فعل ما مرکب است.
2- توجه به معیار نحوی، یعنی استفاده از قاعدهی هم نشینی و نظاممعنایی در تشخیص ساده یا مرکب بودن فعل (نقشپذیری و وابسته پذیری جزء پیشین فعل)
3- توجه به معیار اوایی، یعنی استفاده از عوامل زبرزنجیری و درنگ در تشخیص ساده یا مرکب بودن فعل. اگر فعل جمله مرکب باشد، چون یک واژه به شمار میرودپس یک تکیه دارد. اگر بتوانیم پس از جزء پیشین فعل مکث یا درنگ کنیم، حتماً فعل ما ساده خواهد بود.برای این که بدانیم مکث یا درنگ چگونه در تشخیص ساده یا مرکب بودن فعل دخالت دارد از یک شیوهی ساده و علمی استفاده میکنیم:استفاده از نقش تبعی “تکرار:
او مرا بیچاره کرد بیچاره
من همه چیز را خراب کردم خراب
اگر فعل ما مرکب بود، هرگز نمیتوانستیم قسمتی از آن را بعد از فعل تکرار کنیم. در نقش تبعی، مسندی که بعد از فعل میآید به جمله پایان میدهد و بعد از آن باید کاملا درنگ نمود و ساکت شد. اما نمیتوانیم بگوییم:
حادثه ی بدی روی داد روی
او مرا درک نمیکند درک
اکنون بر فراز ایوانها قرار داریم قرار
آوریل 6, 2019
گرامر انگلیسی پیشرفته
نظری بدهید
118,792 بازدید
آوریل 11, 2019
آوریل 9, 2019
آوریل 7, 2019
تشخیص اسم و فعل و صفت در زبان انگلیسی – در این بخش ار سایت گرامر دات کام میخواهیم به شما آموزش دهیم که چگونه بتوانید با روشی کاملا ساده اسم و فعل و صفت را از همدیگر تشخیص دهید. دقت داشته باشید که یک کلمه ممکن است هم اسم هم صفت و هم فعل باشد و ما در ادامه مفصل تر این موضوع را بررسی می کنیم.چگونه فعل را تشخیص دهیم
چگونه در یک جمله اسم (noun)، صفت (adjevtive) و فعل (verb) را تشخیص دهیم ؟
دانلود کتاب گرامر رو قورت بده!
برای دانلود کتاب و اطلاعات بیشتر بر روی دکمه زیر کلیک کنید
توجه داشته باشید که یک کلمه ممکن است هم اسم باشد هم فعل یا صفت.
تصمیم گرفتیم تمامی پکیج های پولی آموزش زبان انگلیسی رو به رایگان از طریق پیج اینستاگرام آموزش بدیم
لطفا پیج اینستاگرام ما رو فالو کنید از شنبه 23 شهریور ماه ان شا الله استارت کار را میزنیم و ظرف مدت یک ماه تمامی نکات . تکنیک ها رو آموزش می دهیم برای فالو کردن بر روی لینک زیر کلیک کنید
ترتیب صفات در انگلیسی یکی از موضوعات چالش برانگیز در گرامر انگلیسی است که بسیاری …
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وب سایت
Math Captcha
69 − = 63
0