اختلال تجزیهٔ هویت[۱] یا هُویتپَریشی (که اختلال چند شخصیتی، شخصیت چندگانه، تعدد شخصیت و اسامی نظیر آن هم نامیده میشود) یکی از اَشکال اختلالات تجزیهای و گسستگی میباشد. عبارت است از وجود دو یا چند هویت یا شخصیت متمایز که به تناوب رفتار را کنترل میکنند. معمولاً این شخصیتها نام و سن و مجموعهای از خاطرات و رفتارهای ویژه خود را دارند. در اغلب موارد یک هویت اصلی با نام واقعی شخص وجود دارد که منفعل، وابسته و افسردهاست. هویتهای جانشین نوعاً دارای ویژگیهایی هستند که با هویت اصلی تعارض دارند؛ مثلاً خصمانه، کنترلکننده، و خود ویرانگرند. در بعضی موارد این شخصیتها ممکن است حتی در ویژگیهایی مثل دست خط، استعدادهای هنری و ورزشی و آشنایی به زبانهای خارجی با هم تفاوت داشته باشند. احتمال میرود، در زمینهٔ فرایندهای فیزیولوژیایی از قبیل فشار خون و فعالیت مغزی نیز تفاوتهایی داشته باشند. (پوتنام، 1991)[۲] هویت اصلی معمولاً از تجربههای هویتهای دیگر اطلاعی ندارد. دورههایی از یاد زدودگی بدون علت، از قبیل زوال حافظه برای چند ساعت یا چند روز در هفته، میتواند نشانههایی از وجود این اختلال در فرد باشد.
بسیاری از کسانی که به این اختلال دچار شدهاند، گزارش میدهند که در دوران کودکی دستخوش بهرهکشی جسمی و جنسی بودهاند. اما از آنجایی که خاطرات کودکی ممکن است تحریف شود و مردمانی که گرفتار این اختلال هستند، بسیار تلقین پذیر بودهاند، در صحت و سقم این ادعاها تردیدهایی وجود دارد. در هرحال اندیشه محافظت از کودکان در برابر تجربههای آسیبی، فرضیهای در باب نقش آفرینی این قبیل تجربهها در ایجاد اختلال هویت رقم زدهاست. گمان میرود که نخستین تجربه گسیختگی در پاسخ به تجربههای آسیبی و در دوران کودکی(و حتی در سنین بالا) روی دهد (معمولا بین ۴ تا ۶ سالگی). کودک در مواجهه با رویدادی دردناک و رنج آور، شخصیت دیگری میآفریند که بار آن تجربه دشوار را بر دوش بکشد. (فریش هولز، ۱۹۸۵) مغز کودک برای دفاع از خویش در برابر تجربه بهرهکشی، به گسیختن حافظه مربوط از خودآگاهی خویش دست میزند. هرگاه بهرهکشی به صورت سهمگین و مکرر باشد، این روش دفاعی در دراز مدت هویتهای دیگری به وجود میآورد که فقط یک یا دو شخصیت فرعی از بهرهکشی آگاهی دارند و بقیه از این رنج و درد بدون اطلاع میمانند. جدایی این شخصیتهای چندگانه از یکدیگر موجب پنهان ماندن تجربه سهمگین از آنان است. به این ترتیب خاطرات و احساسات بهرهکشی بهطور مستمر، خودآگاهی کودک را آزار نمیدهد، مثلاً در اوقاتی که در مدرسه است یا با دوستانش بازی میکند. (بران، ۱۹۸۶).
اکثریت بزرگی از مردمان چند شخصیتی، مؤنث هستند و این واقعیت ناشی از احتمال بهرهکشی جنسی بیشتر از دختربچههاست. (بون و دریچر، ۱۹۹۳)
عامل دیگر ایجاد این اختلال، آسیب ناشی از خودهیپنوتیزمی است. یعنی فرایند خود را در حالت خلسه هیپنوتیسمی قرار دادن. کسانی که گرفتار اختلال گسیختگی شخصیت هستند، غالباً بسیار خوب هیپنوتیسم میشوند. آنها گزارش میدهند که تجربه خلسه شباهت به تجربههایی دارد که در دوران کودکی پیدا میکردند. (بلیس، ۱۹۸۰) در استانهای جنوبی کشور ایران بسیار از این نوع اختلال تجزیهکننده هویت به نام زار و ماوراءالطبیعه سخت گفته میشود و شخص بیمار را جن زده و زاری میدانند.
چگونه چند شخصیتی شویم
اگر بیمار دچار بیماریهای دیگری نشده باشد، احتیاجی به بستری شدن ندارد و طی جلسات روانکاوی و هیپنوتیزم در مطب خاطرات تلخ پاک خواهد شد و چندین شخصیت تبدیل به یک شخصیت خواهد شد.
در سریال Bates Motel، در قسمت ۶ فصل ۴ به این موضوع اشاره شده. این سریال بر اساس داستانی از آلفرد هیچکاک ساخته شده و با موضوع اختلال تجزیهکنندهٔ هویت ارتباط دارد.[۳]
سریال ساخت کره kill me , heal me درباره مردی مبتلا به این بیماری است.
همچنین فیلم split درباره اختلال چند شخصیتی است. ( بیماری را در این فیلم به شدت بزرگنمایی کرده است و شخص مبتلا به این بیماری ، قدرت های ماوراطبیعی ندارد.)
در سریال آقای روبات، شخصیت اصلی داستان، دچار اختلال تجزیه هویت است.
مشاوره تحصیلی و انتخاب شغل
ماشین لباسشویی با آبکشی شرعی
افراد چند شخصیتی
هویتهای چندگانه هر یک دارای ویژگی هایی متضاد با هویت اولیه است، از قبیل خصومت ورز، کنترل کننده یا خود ویران ساز. هویتهای گوناگون شخصی گاهی حتی از لحاظ ویژه گیهایی از قبیل تواناییهای هنری یا ورزشی، دستخط و دانستن زبان خارجی نیز با یکدیگر تفاوت دارند.چگونه چند شخصیتی شویم
غالباً هویت اولیه هیچ آگاهی و اطلاعی از تجربه های هویت دیگر ندارد. وجود دوره های فراموشی (به صورت فقدان چند ساعتی یا چند روزی حافظه در طول هفته) می تواند نشانه و سرنخی از این اختلال باشد.
کسانی که از نزدیک با این قبیل اشخاص ارتباط داشته اند متوجه شده اند که تغییر شخصیت در آنان همراه با تغییرات ظریفی در اطوار بدنی و صدا است.
هر شخصیت شیوه ای اختصاصی برای سخن گفتن و راه رفتن و اطوار بدنی دارد، و احتمال میرود در زمینه فرایندهای فیزیولوژیایی از قبیل فشار خون و فعالیت مغزی نیز تفاوتهایی داشته باشند.
علائم چند شخصیتی
علائم و نشانههای اختلال چند شخصیتی
بارزترین نشانهٔ بیماری چند شخصیتی نمایان شدن دو یا چند شخصیت یا هویت متمایز در وجود یک شخص است. شخصیت یا هویتی که بر روی افکار و رفتار تأثیرگذار و بر آنها تسلط داشته باشد. فراموشی اثرگذار و گستردهٔ اطلاعاتِ کلیدیِ شخصی، نشانهٔ دیگر این اختلال است. بهعلاوهٔ اینها، کسی که به اختلال چند شخصیتی مبتلاست، برای هریک از شخصیتهایی که در او نمایان میشود، خاطراتی منحصربهفرد دارد که متمایز از خاطرات دیگر شخصیتهایش است.
سن، جنسیت یا نژاد هرکدام از این شخصیتها متفاوت از دیگری است و رفتار، حالت و شیوهٔ صحبت کردن، با نمایان شدن هریک از شخصیتها، متفاوت خواهد بود. این شخصیتها گاهی شکل افراد خیالی و گاهی شکل حیوانات را به خود میگیرند. نمایان شدن هر شخصیت و تسلط آن بر رفتار و افکار، به اصطلاح «تعویض شخصیت» نام گرفته است (به این معنا که شخصیتی جای خود را به شخصیت دیگری بدهد). بعضی افراد چند ثانیه یا چند دقیقه یک بار دچار تعویض شخصیت میشوند و بعضی دیگر، چند روز یک بار. رواندرمانگر ممکن است بتواند با هیپنوتیزم کردن بیمار، شخصیتهای مختلف او را به خواستههایش پاسخگو کند.
فرد مبتلا به بیماری چند شخصیتی، ممکن است در کنار نشانههای یاد شده دچار اختلالات روانی دیگری هم باشد. نشانههای رایج این اختلالات عبارتاند از: افسردگی؛ نوسان خلقی؛ تمایلات خودکشی؛ اختلالهای مربوط به خواب (بیخوابی، وحشتهای شبانه و راه رفتن در خواب)؛ اضطراب، وحشتزدگی (یا حملهٔ هراس) و فوبیا؛ سوءِمصرف الکل و مواد مخدر؛ آداب وسواسی و جبری (بیاختیار)؛ نشانههایی شبیه به نشانههای روانپریشی (مثل توهمهای دیداری و شنیداری)؛ اختلالات مربوط به تغذیه.
از دیگر نشانههای احتمالی اختلال چند شخصیتی میتوان به سردرد، فراموشی، نداشتن درک از زمان، خلسه و تجربههای خارج از بدن اشاره کرد. بعضی از افراد مبتلا به این اختلال متمایل به رفتارهای خودآزارانه، خودویرانگرانه و حتی خشونتآمیز میشوند (هم خشونت در قِبال خود و هم خشونت در قِبال دیگران). برای نمونه، کسی که از بیماری چند شخصیتی رنج میبرد، ممکن است تن به کارهایی بدهد که در حالت عادی انجام نمیدهد؛ کارهایی چون رانندگی با سرعت زیاد یا دزدیدن پول از دوست یا کارفرما و این در حالی است که انگار نیرویی غیر از خودشان آنها را وادار به انجام این کارها میکند. بعضی این احساس را اینطور تعریف میکنند که اگر فرض کنیم بدنشان خودرو است، بهجای آنکه پشت فرمان نشسته باشند، مسافر آن هستند.
درمان اختلال چند شخصیتی
چه عاملی موجب چند شخصیتی شدن می شود؟
بررسی تاریخچه زندگی افراد چند شخصیتی نشان می دهد که سابقه مورد سوء رفتارهای جسمی- روانی و بیش از همه جنسی قرار گرفتن در دوران کودکی آنها وجود داشته است. بسیاری از آنها از جانب فرد مورد اعتماد خود، مورد آزار قرار گرفته اند.
در این وضعیت کودک از این اختلال به عنوان نوعی دفاع استفاده می کند. جنبه های مختلف شخصیت اصلی او از هم جدا می شوند (تجزیه می شود) و هر شخصیت هیجان یا حالت لازم را ظاهر می سازد. وقتی سو» رفتار روی می دهد کودک برای محافظت از خود از ضربه یا جدا کردن خود از اعمال وحشت انگیز، اساسا تبدیل به شخص دیگری می شود که سو» رفتار برای او روی نمی دهد و ممکن نیست روی دهد. سپس این شخصیت های تجزیه شده در دراز مدت در شرایط مختلف خود را ظاهر می سازند تا فرد خودش را از تهدیدها ی هیجانی غیر قابل تحمل و آسیب در امان نگه دارد.در برخی موارد هم علت بیماری به صرع و آسیب مغزی نسبت داده شده است.
درمان اختلال چند شخصیتی
روان درمانی در افراد مبتلا به اختلال چند شخصیتی، جهت افزایش آگاهی و مدیریت احساسات و سازگاری بیشتر فرد برای تحمل هیجانات منفی در مواجهه با عوامل استرس زا، اثر بخش است. هدف از درمان، انسجام پیدا کردن شخصیت های از هم گسیخته است.
روانکاوی نیز از روش های درمان اختلال چند شخصیتی می باشد که با تحلیل موقعیت ها و تجارب گذشته بیمار به او کمک می شود تا نسبت به احساسات و رفتار خود بینش پیدا کند. از آن جایی که افراد مبتلا هویت تجزیه ای، بسیار تلقین پذیر هستند، هیپنوتیزم درمانی نیز روشی موثر جهت بهبود آن هاست.
گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته
سوالات پیش از ازدواج به تفکیک جلسه
بهبود مشکلات رفتاری کودک با بازی درمانی
چنین کیکی روفقط تواین یخچال میتونی جابدیچگونه چند شخصیتی شویم
سفارش آنلاین کیک تازه خانگی
آسانترین راه خرید برنامه در کنسول ps4
بهترین پیشنهادهای خرید برای کتاب کودک
پرداخت شهریه آموزشگاه زبان در صورت رضایت
تردید و دو دلی قبل از ازدواج
مشاوره تربیت کودک و شیوه های فرزندپروری
راهنمای انتخاب و خرید محصولات زناشویی
طرح فروش اقساط(بدون پیش پرداخت)لوازم خانگی
رویایی بابحران نگران کننده روابط زناشویی
خریدقسطی جهیزیه بدون نیاز به پرداخت اولیه
همین حالا وکیل بگیر
Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2021
علت ریزش مو و چند راهکار برا…
عوارض مصرف بیش از حد مسکن ها
درد کتف چپ نشانه چیست ؟
ارزش های سالم در مقابل ارزش …
روش های پیشگیری از افسردگی ب…
چگونه چند شخصیتی شویم
بیماری های شایع کودکان در فص…
اختلال هویت تجزیه اي، یکی از انواع اختلالات تجزیه اي ست که طی آن دو یا چند شخصیت مجزا به طور مکرر، کنترل رفتار فرد را در دست می گیرند. در واقع مشخصه اصلی این بیماري گسستگی در برخی از جنبه هاي هویت است. همزمان فرد در به یاد آوردن اطلاعات مهم شخصی خود دچار مشکل می شود. جالب است بدانید هر یک از این شخصیت ها، ویژگیهاي منحصر به خود را دارند، اسم، سن، شخصیت، هویت جنسی متمایز، ویژگی هاي مختلف فیزیولوژیکی که ممکن است حتی با هویت اصلی در تعارض باشند. شخصیت ها می توانند متضاد با هم نیز باشند، چنانچه فرد گاهی سلطه جو و گاهی مظلوم است.
هریک از شخصیت ها، متفاوت خواهد بود. این شخصیت ها گاهی شکل افراد خیالی و گاهی شکل حیوانات را به خود می گیرند (به این معنا که « تعویض شخصیت » نام گرفته است).
کارفرما و این در حالی است که انگار نیرویی غیر از خودشان آنها را وادار به انجام این کارها می کند.
روان درمانی در افراد مبتلا به اختلال چند شخصیتی، جهت افزایش آگاهی و مدیریت احساسات و سازگاري بیشتر فرد براي تحمل هیجانات منفی در مواجهه با عوامل استرس زا، اثر بخش است. هدف از درمان، انسجام پیدا کردن شخصیت هاي از هم گسیخته است. بخش اصلی درمان متکی بر رویکردهاي روان شناختی با استفاده از فنون روانکاوي و هیپنوتیزم خواهد بود. درمان اختلالات همزمان دیگر نظیر افسردگی یا اثرات ناشی از مصرف مواد یا داروهاي بخصوص، در بهبود وضعیت عمومی بیمار نقش اساسی دارد.
نشانه هاي اختلال چند شخصیتی، اغلب با نشانه هاي اختلالات دیگري چون اضطراب و افسردگی شباهت دارد، به همین خاطر در طول دوره درمان این اختلال و در کنار رویکردهاي یاد شده، معمولا داروهایی هم به منظور درمان اختلالات دیگر تجویز می شوند.
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصصین روانشناس ما نوبت بگیرید.
Powered by Froala Editor
آدرس : بلوار آفریقا کوچه مروارید پلاک 8
– تلفن : 021-75046300
,021-71148100
استفاده از مطالب وب سایت طبینجا فقط برای مقاصد غیر تجاری و با ذکر منبع بلامانع است. کليه حقوق اين سايت متعلق به
شرکت گروه رادوین تجارت خاورمیانه میباشد.
This site uses cookies: Find out more
Remember this unique code! You’ll need it when buying your card to prove your student status.
What is TOTUM?
چگونه چند شخصیتی شویم
در مورد این جزوه: این جزوه برای هر کسی که تشخیص اختلالات شخصیتی داده شده است و همچنین برای دوستان و خانواده های آنان است.
آسان نیست که بیان کنیم منظورمان از معنی کلمه شخصیت چیست. آن به نظر کاملاً روشن می آید ولی بیان آن بوسیله لغات سخت است. قسمتی از دلیل آن این است که بسیاری از لغاتی که ما برای توضیح افراد بکار می بریم معانی وسیعی دارند و این معانی اغلب با هم همپوشانی دارند.
این کلمات می توانند بیش از یک ناحیه از تجربه را پوشش دهند. اضطراب توضیح احساس نگرانی است، عصبانیت رفتاری را توضیح می دهد که دیگران ممکن است متوجه آن شوند وقتی شما این احساس را دارید. خجالت توضیح احساس ناراحتی با دیگر مردم است ولی همچنین ساکت بودن بیش از حد را هم شامل می شود.
این اغلب مشکل است چون روشی را که ما با دیگر مردم ظاهر می شویم می تواند در شرایط مختلف، گوناگون باشد. اگر شما فقط فردی را در محیط کار می شناسید، شما ممکن است کاملاً رفتار متفاوتی را اگر با آنها در محیط و اجتماع مواجه شوید نشان دهید.
با این وجود، در سلامت روان، کلمه شخصیت به اجتماع خصوصیات یا ویژگی هایی که هر کدام از ما را به عنوان یک فرد می سازد
برمیگردد. اینها شامل روشهایی است که ما:
در انتهای دهه اول یا ابتدای دهه دوم زندگی، اغلب ما با روشهای مشخص فکر کردن، احساس کردن و رفتار کردن شخصیتمان را پرورش می دهیم. این اغلب تا حد زیادی برای تا آخر عمر باقی می ماند. معمولاً شخصیت ما به ما اجازه می دهد که با دیگر مردم به طور قابل قبولی- اگر نه کاملاً- کنار بیائیم.
با این وجود برای بعضی از ما، این اتفاق نمی افتد. به هر دلیل قسمتی از پرورش شخصیت ما در راهی است که زندگی با خودمان و یا با دیگران را برای ما مشکل می سازد. یاد گرفتن از تجارب و تغییر این ویژگی ها- روشهای غیر سودمند فکر کردن ، احساس کردن و رفتار کردن – که باعث این مشکلات می شود می تواند مشکل باشد. بجز تغییرات و شخصیت که به علت حوادث ضربتی یا آسیب به مغز حاصل می شود، این ویژگیها معمولاً از دوران کودکی و یا اوایل دهه اول زندگی قابل تشخیص است.
شما ممکن است در موارد زیر مشکل داشته باشید:
اگر به عنوان یک نتیجه شما:
پس شما ممکن است دچار یک اختلال شخصیت باشید( برای توضیح انواع مختلف به شرح پایین توجه فرمائید) داشتن یک اختلال شخصیتی زندگی را مشکل می سازد. بنابراین سایر اختلالات سلامت روان ( مانند افسردگی و یا مشکلات وابسته به مصرف الکل و مواد مخدر) معمولاً شایع هستند.
روشهای مختلفی برای توضیح اختلالات روانی و گروه بندی آنها وجود دارد.مشکل بودن توضیح اختلالات شخصیتی به طرز روشن آن را بیشتر مباحثه ای در مقایسه با سایر اختلالات روانی ، مانند افسردگی یا روان پریشی ( شیزوفرنی) می سازد. بعلاوه، بسیاری از مردم احساس میکنند که برچسب زدن اختلالات شخصیتی به این روش سودمند نمی باشد. با این وجود، اگر چه ما همه افرادی جدا هستیم، الگوهای مشخص اختلالات شخصیتی به نظر می رسد که بین گروه نسبتاً بزرگی از مردم مشترک است. با مشخص کردن این الگوها، ما می توانیم در روشهای کمک کردن و درمان که می تواند توسط بسیاری از مردم مورد استفاده قرار گیرند -نه فقط به صورت فردی- پرورش یابند.
مدارک خوبی وجود دارد که افراد با تشخیص اختلالات شخصیتی توجه کافی توسط سرویسهای سلامت روان را آنطور که باید دریافت نکرده اند. این سرویسها عموماً روی بیمارهای روانی مانند شیزوفرنی، اختلالات دو قطبی و افسردگی متمرکز شده اند. بعضی تردیدها وجود دارد که آیا آنها چیز مفیدی برای ارائه به اختلالات شخصیتی دارند. تحقیقات روشن ساخته است که سرویسهای سلامت روان می توانند و باید به افراد با اختلالات شخصیتی کمک کنند.
تحقیقات نشان داده اند که اختلالات شخصیتی بر اساس مزه و طعم احساسی به سه گروه تقسیم می شوند:
دسته A مشکوک
دسته B احساسی و از روی انگیزه آنی و بدون فکر قبلی عمل کردن
دسته C مضطرب
همانطور که شما در تشریح هر گروه می خوانید، شما ممکن است بعضی جنبه های شخصیت خودتان را به خوبی تشخیص دهید. این ضرورتاً به این معنی نیست که شما یک اختلال شخصیتی دارید. بعضی از این خصوصیات حتی ممکن است در بعضی نواحی زندگی شما سودمند باشد . با این وجود اگر شما یک اختلال شخصیتی دارید این جنبه های شخصیت شما می تواند کاملاً مفرط باشند. آنها ممکن است زندگی شما و افرادی را که در اطراف شما هستند ضایع سازند. مردم ممکن است علائم بیش از یک اختلالات شخصیتی را نشان دهند.
دسته A = > مشکوک
شخصیت پارانوئید:
شخصیت اسکیزوئید:
شخصیت شیزو تایپال
دسته B = > احساسی و از روی انگیزه آنی و بدون فکر قبلی عمل کردن
شخصیت مرزی یا از نظر احساسی بی ثبات:
چگونه چند شخصیتی شویم
شخصیت نمایش عمدی احساسات:
پاسخ روشن نیست ولی به نظر می رسد که مانند سایر بیماریهای روانی ژن، مشکلات مغز و روش تربیت می توانند قسمتی نقش داشته باشند. شواهدی برای اهمیت موارد زیر وجود دارد: روش تربی:
مشکلات رفتاری در بچگی مانند خشونت شدید، سرپیچی و خلق وخوی قهر کننده تکرار شونده
بعضی افراد با اختلال شخصیتی ضد اجتماعی دارای تفاوتهای بسیار جزئی در ساختمان مغزشان و روشهای عمل بعضی از مواد شمییایی در مغزشان هستند. با این وجود تصویربرداری مغز یا تست خون برای اختلالات شخصیتی وجود ندارد.
کمک :
در مان افراد با اختلالات شخصیتی می تواند بر پایه روانشناسی (صحبت درمانی) و یا جسمی (دارو درمانی) باشد.
درمان بر پایه روانشناسی
این شامل فرد درمانی و گروه درمانی می باشد:
درمان در یک جامعه درمانی –این یک محل است که افراد با سابقه طولانی مشکلات احساسی می توانند برای هفته ها یا ماهها به آنجا رفته ( و یا گاهی اوقات در آنجا اقامت گزیند) .اغلب کار در گروه انجام می شود. شما از گذراندن یا نگذراندن با سایر اقامت کنندگان می آموزید. این از زندگی واقعی بدین لحاظ متفاوت است که هر گونه عدم موافقت و یا ناراحتی در یک محیط امن روی می دهد. کارکنان و سایر افراد مقیم به شما کمک می کنند تا از این مرحله مشکلات عبور کرده و از آنها بیاموزید. استفاده کنندگان و یا افراد مقیم اغلب صحبتهای زیادی در مورد چگونگی اداره شدن این محل دارند ولی مجبورند که آماده ی ماندن و مقابله با مواقع دشوار شوند.
2 .- جسمی
داروها می توانند در بعضی اختلالات شخصیتی کمک کنند.
می توانند در اشکالات احساسی و یا خلقی که افراد گروه B اختلالات شخصیتی ( ضد اجتماعی، مرزی و یا نا ثبات احساسی و نمایشی و یا علاقه مفرط به خود ) کمک کننده باشد.
داروهای مانند لیتوم، کاربامازپین والپرات سدیم همچنین می توانند کاهش دهنده رفتارهای آنی و خشن باشند. این داروها و درمانها همچنین می توانند در افراد با اختلال شخصیتی که در حال پیشرفت به سوی افسردگی و یا شیزوفرنی هستند کمک کننده باشند.
اگر شما یک اختلال شخصیتی دارید شما ممکن است اصلاً نیازی به درمان نداشته باشید ولی شما ممکن است درمان دارویی و یا صحبت درمانی وگاهی هر دو را مفید یابید. بستری در بیمارستان معمولاً به عنوان آخرین پناهگاه می باشد . ( مثلاً وقتی یک فرد با اختلال شخصیتی مرزی خودزنی بدی را انجام دهد) و فقط برای کوتاه مدت می باشد. تعداد زیادی از کمکهایی که فقط در بخشهای بیمارستان قابل ارائه بوده اکنون در درمانگاهها ویا مراکز روزانه در دسترس می باشند.
بله شواهدی وجود دارد که آنها تمایل کندی به بهبودی با افزایش سن دارند. رفتارهای ضد اجتماعی و اعمال آنی به خصوص به نظر می رسد که در سنین دهه3 و 4 کاهش می یابند. با این وجود می تواند گاهی اوقات در جهت مخالف کار کند. برای مثال اختلال شخصیتی شیزوتایپال می تواند به طرف اختلال روانی شیزوفرنی پیشرفت نماید.
افراد با اختلالات شخصیتی مانند هر فردی که یک اشکال سلامت روانی دارد می توانند به علت تشخیصشان در معرض بد نامی و تهمت قرار گیرند. آنها می توانند جذب کننده ترس و عصبانیت و رد شدن باشند تا دلسوزی، پشتیبانی و درک شدن. این مشکلی است که نیازمند کمک واقعی می باشد. ما می توانیم با گسترش روابط دوستانه ، پشتیبانی و درک در مقابل با قضاوت و تبعیض در مورد افراد با اختلال شخصیتی کمک نمائیم.
شما ممکن است در مورد اثرات اختلال شخصیتی روی آنها و یا حتی روی زندگی خودتان نگران باشید. آنها چه واکنشی نشان خواهند داد اگر شما در این باره با آنها صحبت نمائید.اگر آنها نگرانی شما را جدی می گیرند اطلاعات بیشتری را از منابعی که در انتهای این جزوه آمده است جمع نمائید. حتی اگر آنها متوجه هیچ مشکلی در حال حاضر نیستند ممکن است در آینده متوجه شوند. زندگی روزانه با فردی که دارای اختلالات شخصیتی می باشد می تواند مشکل باشد ولی این همیشه مشکل نیست . فضا دادن به این افراد ، گوش دادن به آنها و تصدیق کردن دلواپسی هایشان و درگیر کردن دیگران ( دوستان، فامیل و بعضی مواقع حرفه ای های سلامت روان – پرستارها ، درمانگرها و پزشکان) می توانند همه مفید باشند. مراقبت از سلامت جسمی و روانی خود همچنین مهم می باشد.
Translation by: Dr Hamid Reza Rahmanian, Psychiatry trainee, Birmingham. & Houri Mousavi (MSc)
Reviewed by : Dr Behruz Nabavi, MD, MRCPsych, Consultant Psychiatrist, Birmingham & Solihull Mental Health Trust
Original page dated: 2007. Translated: March 2008
© 2021 Royal College of Psychiatrists
Registered charity no. 228636 (England and Wales)
Charity registration no. SC038369 (Scotland)
اختلال چند شخصیتی، که از آن با عنوان اختلال تجزیه هویت هم یاد میشود، اختلالی است که در آن هویت شخص به دو یا تعداد بیشتری حالات شخصیتی که کاملاً از یکدیگر متمایز هستند، تقسیم میشود.
افراد مبتلا به اختلال چند شخصیتی معمولاً قربانیهای انواع مختلف سوءاستفادهها میباشند. در ادامه به نشانهها، دلایل و نحوهی درمان اختلال تجزیه هویت میپردازیم.
اختلال تجزیه هویت وضعیتی نادر است که در آن دو یا تعداد بیشتری هویت متمایز، یا شخصیتهای کاملاً مجزا به وجود میآیند و هر یک از این شخصیتها به شکل نوبتی کنترل شخص را به دست میگیرند.
توصیف برخی افراد از تجزیه هویت، مورد تصرف قرار گرفتن یا همان تسخیر شدن، است. مبتلایان همچنین در زمانهایی حافظهی شان را از دست میدهند، این موضوع آنقدر شدید است که نمیتواند به عنوان فراموش کاریهای معمولی در نظرش گرفت.
نام اختلال تجزیه هویت تا سال ۱۹۹۴ اختلال چند شخصیتی بود، تغییر نام به این خاطر صورت گرفت تا درک بهتری از بیماری ارائه دهد؛ همان طور که اشاره شد این اختلال بیشتر تکه تکه و جدا شدن هویت است، تا افزایش یا رشد شخصیتهای مجزا. چگونه چند شخصیتی شویم
نشانههای اختلال تجزیه هویت با اثرات روانشناختی سوءمصرف یا دلایل جسمی خاصی توضیح داده نمیشوند.
در اختلال چند شخصیتی، جنبههای متفاوت هویت، حافظه، و هشیاری با یکدیگر یکپارچه نمیشوند. اغلب در اوایل تجزیه هویت نامهایی به شخص نسبت داده میشود، مانند منفعل، وابسته، شرمگین، و افسرده.
شخصیتهای موجود در شخص، هر یک نام، سن، جنسیت، طرز صحبت، دانش کلی، خلق غالب مختص به خود را دارند که با هویت اولیهی فرد در تناقض است.
موقعیتها یا منابع استرس خاصی میتوانند تغییراتی در فرد ایجاد کنند. هویتهای مختلف ممکن است دانستههای یکدیگر را انکار و از هم انتقاد کنند، یا به طور کلی با هم در تعارض باشند.
در بسیاری از قسمتهای جهان، اینکه شخصیت فرد به مالکیت در آمده یا تسخیر شده، کاملاً عادی است و جز تمرینات معنویشان به حساب میآید.
آنها تجزیه هویت را بدین گونه در نظر میگیرند که رفتارهای فرد تحت کنترل روح یا چیزی ماوراء طبیعی قرار گرفته. تجزیه هویت تنها زمانی یک اختلال است که ناخواسته باشد، استرس و خلل ایجاد کند، و بخش پذیرفته شده از یک فرهنگ یا تمرین مذهبی نباشد.
بر اساس DSM-5، معیارهای زیر باید در شخص دیده شوند تا تشخیص بیماری چند شخصیتی در او داده شود:
توضیح مبتلایان اختلال چند شخصیتی دربارهی احساساتشان بدین گونه است که آنها ناگهان به فردی بدون شخصیت تبدیل میشوند که رفتار و حرفهای خود را مشاهده میکند.
ممکن است آنها گزارش کنند صداهایی می شنوند )صدای یک بچه یا صدای یک روح قدرتمند(، در برخی موارد هم، این صداها جریاناتی از افکار متعدد را در فرد ایجاد میکنند که شخص کنترلی بر آنها ندارد.
ممکن است مبتلایان بیماری چند شخصیتی تکانههای ناگهانی یا خاطراتی را داشته باشند که حس کنند هیچ کنترلی بر آنها ندارند. احتمالاً آنها میگویند ناگهان بدنشان حس متفاوتی دارد (بدن یک کودک کوچک یا فردی بزرگ و عضلانی را حس میکنند) یا یک دفعه دیدگاهشان نسبت به چیزی عوض میشود.
بر اساس DSM-5 بیش از ۷۰ درصد کسانی که اختلال تجزیه هویت دارند، حداقل یک بار اقدام به خودکشی کردند، و رفتارهای خود جرحی (خودزنی یا آسیب به خود) در این جمعیت رایج است. درمان مبتلایان اختلال چند شخصیتی از آن جهت حیاتی است که سطح کیفیت زندگی آنها را ارتقا دهد و از اقدامات خودکشی جلوگیری کند.
اینکه چرا افراد به بیماری چند شخصیتی مبتلا میشوند هنوز کاملاً مشخص نشده، اما اغلب آنها گزارش میکنند که سوءاستفادهی جسمی و جنسی شدید در کودکی تجربه کردهاند.
اختلال تجزیه هویت ممکن است برای اولین بار در هر سنی بروز پیدا کند. مبتلایان به اختلال چند شخصیتی احتمالاً نشانههای استرس پس آسیبی (مانند کابوس، فلش بک یا همان بازگشت به گذشته، واکنشهای یکه خوردن) هم تجربه میکنند.
مطالعات زیادی نشان دادهاند که اختلال چند شخصیتی در بین کسانی که اقوام نزدیکشان به این اختلال مبتلا بودهاند، رایجتر است نسبت به کل جمعیت.
درمان اولیهی اختلال چند شخصیتی روان درمانی طولانی مدت با هدف ساختار شکنیِ شخصیتهای مختلف و ادغام کردن آنها در یک شخصیت یکپارچه است.
از دیگر درمانها برای بیماری چند شخصیتی میتواند به درمان شناختی اشاره کرد. داروی مخصوصی برای درمان اختلال تجزیه هویت وجود ندارد، اما داروهای ضدافسردگی، ضد اضطراب، یا آرامبخشها ممکن است برای کنترل علائم روانشناختی در این بیماران تجویز شوند.
با درمان مناسب، خیلی از کسانی که با بیماری چند شخصیتی دست و پنجه نرم میکنند، میتوانند در عملکرد و تواناییهایشان پیشرفت کرده و سطح زندگی شخصی و شغلی خود را ارتقاء دهند؛ کلینیک چمان با روانشناسان متخصص خدمات درمانی برای این اختلال را ارائه میدهد.
Comment
Post comment
عضویت در کانال تلگرام چماندر اینستاگرام با ما باشید
Find us on:
0