تست روانشناسی زوجین قبل از ازدواج

با سلام دوست عزیز اگر خود شما مشکلی ندارید در این سن اردواج کنید و اون ۴رد مورددقبول شماست و اگر صحبت کنید در مورد درس خواندن شما هم حامی است جای نگرانی وجود ندارد .مگر اینکه اون فرد شرایط شما رو نداشته باشه و یا شما رضایتی به ازدواج در این سن نداشته باشید.ببهتره حتما تحقیقات لازم صورت بگیرد و شما هم بررسی کنید که تمابل به همراهی با این فرد دارید یا خیر ؟امیدوارم خوشبخت باشید

سلام سوالی که برای من پیش اومده راجع به ابراز علاقه هست . من دو سال و نیم هست که به قصد ازدواج با یکی از همکلاسی های دوران کارشناسیم هستم .خانواده ایشون کاملا در جریانن ولی چون هنوز کار پیدا نکرده اقدامی صورت نگرفته.هر دو ۲۹ سالمونه ، البته من سه چهار ماه بزرگترم . مشکل من اینه که ایشون اصلا ابراز علاقه نمی کنه حتی وقتی من میخوام حرفو پیش بکشم احساس میکنم خیلی مشتاق نیست و دوباره بحث رو به سمت حرفای عادی میبره . این مدت به خاطر بیکاریش خیلی عصبی و نارحته و بعضی وقتا با خانوادش حرفش میشه . ما از هم دوریم و تو دوتا شهرستان زندگی میکنیم . اصلا پیشنهاد نمیده همدیگرو ببینیم مشکل مالی داره ولی به نظرم دلیل قانع کننده ای نیست . با اینکه هر روز حرف میزنیم و پی ام میدیم ولی بازم از ابراز علاقه خبری نیست .. . سعی کردم منطقی باهاش حرف بزنم ولی هر دفعه میگه باز شروع کردی و بعد هم خیلی شدید بحثمون میشه، دیگه باعث شده فکر کنم آدم غیر منطقی و خودخواهیه ،خیلی کلافم به نظرم اصلا معقول نیست که فکر کنم بهم علاقه داره چند بار تصمیم گرفتم تمومش کنم ولی دوباره پیگیر میشه و میگه فقط ابراز احساساتش ضعیفه ولی من فکر میکنم ازین حرفا فرار میکنه. بیشتر از اینکه نگران خواستگاری اومدنش و .. باشم نگران اینم که بعد از ازدواج دچار مشکل بشیم احساس افسردگی و ناامیدی میکنم لطفا راهنماییم کنید ممنونم

با سلام
ایشون از چه خانواده ه ای هستند با چه دره اعتقادی ؟حرف اول را چه کسی می زند ؟شخصیت ایشون چگونه است وقتی فردی از خانواده ای باشد که همیشه بزرگتر ها صحبت می کنند نظر خواهی نمی شود کمی نوع عاطفه به خرج دادن برایش سخت می شود مخصوصا وقتی همیشه به خاطر جدی بودن تشویق شود و در خانواده ای باشد که ابراز محبتی صورت نمی گیرد .و یا اینکه شخصیت درون گرای باشد که انقدر کنترل احساسات را داشته که اکنون ابراز محبت برایش سخت است ببینید دوست عزیز همه این موارد رو در نظر بگیرید و بعد تصمیم به ادامه و یا قطع مساله داشته باشید اصولا در مورد مردان وقتی مسائل مالی وجود دارد و شرایط سختی به همراه است کمی ابراز محبت و تصمیم گیری با مشکل مواجه می شود ابتدا بهتره راجب جدی بودن بحث ازدواج صحبت شود زمان خواستگاری رسمی و یا حتی کار پیدا کردن ایشون که در اولویت است وقتی این شرایط مهیا شد می توانید زیر نظر خانواده ها بیشتر زمان بگذارید و از نوع رابطه و صمیمت و ابراز محبت ایشون مطلع شوید نمی شود همین طور تصمیم گرفت .و باید در نظر داشته باشید که به هر حال تصمیم برای اینده است .و باید دقت کافی داشته باشید.که به هر حال ایشون باید تکلیف شما را مشخص کنند .چون فرصت های اینده را از دست می دهید.ملاک های اولیه شما هم توسط ایشون براورده نشده است چه برسد به مباحث عاطفی و ..امیدوارم متوجه منظور بنده شده باشید .خوشبخت و موفق باشید

سلام سوالی که برای من پیش اومده راجع به ابراز علاقه هست . من دو سال و نیم هست که به قصد ازدواج با یکی از همکلاسی های دوران کارشناسیم هستم .خانواده ایشون کاملا در جریانن ولی چون هنوز کار پیدا نکرده اقدامی صورت نگرفته.هر دو ۲۹ سالمونه ، البته من سه چهار ماه بزرگترم . اول رابطمون هم دنبال کار بود ولی کار پیدا نشد و رفت ارشد خوند ( احساس کردم یکم خودخواهی بود ) مشکل بزرگ من اینه که ایشون اصلا ابراز علاقه نمی کنه حتی وقتی من میخوام حرفو پیش بکشم احساس میکنم خیلی مشتاق نیست و دوباره بحث رو به سمت حرفای عادی میبره . این مدت به خاطر بیکاریش خیلی عصبی و نارحته و بعضی وقتا با خانوادش حرفش میشه . ما از هم دوریم و تو دوتا شهرستان زندگی میکنیم . اصلا پیشنهاد نمیده همدیگرو ببینیم مشکل مالی داره ولی به نظرم دلیل قانع کننده ای نیست . با اینکه هر روز حرف میزنیم و پی ام میدیم ولی بازم از ابراز علاقه خبری نیست .. خیلی کلافم به نظرم مردی که اصلا نمیخواد ابراز علاقه کنه یعنی واقعا علاقه ای نداره . سعی کردم منطقی باهاش حرف بزنم و این مشکلو حل کنیم ولی هر دفعه میگه باز شروع کردی و خیلی شدید بحثمون میشه، دیگه باعث شده فکر کنم آدم غیر منطقی و خودخواهیه ، چند بار خواستم تمومش کنم ولی نمیذاره .احساس افسردگی و ناامیدی میکنم لطفا راهنماییم کنید

با سلام
کاتی در مورد ابراز علاقه در دوران نامزدی

تست روانشناسی زوجین قبل از ازدواج

بخشی از خوشبختی در زندگی زناشویی با ابراز علاقه پدید می آید؛ پدید می آید زیرا از قبل وجود ندارد و باید ساخته و پرداخته شود. ساختن و پرداختن آن هم به روشهایی بستگی دارد که یکی از آنها آشنایی با شیوه بروز دادن علاقه است.

۱ – به جای آنکه از روی درماندگی رمانتیک باشید با چشمان باز و امیدوارانه رمانتیک باشید.
۲ – به خاطر داشته باشید خوشحالی و خوشبختی چیزی نیست که مالکش باشید. خوشبختی یک مهارت است. خوشبختی را نمی توانید به چنگ آورید. خوشبختی را هنگامی تجربه خواهید کرد که بیاموزید در هر لحظه چگونه زندگی کنید.
۳ – چنانچه خواهان آنید که عاشق باشید باید نخست عشق را درون خود جسته و یافته باشید. فقط در این هنگام است که عشق را در دیگری نیز خواهید یافت.
۴ – به ازدواج خود مانند راهی متحول کننده و سفری که در بردارنده رشد و تغییر شخصی است بنگرید. گام برداشتن در این مسیر برای شما و همسرتان نیرو، استحکام، پایداری و بردباری به همراه خواهد آورد تا بتوانید سفر عشق را دوشادوش یکدیگر بپیمایید.

همچنین بخوانید : راز داری یک اصل مهم در دوران نامزدی است
دوران نامزدی و ابراز علاقه

۵ – به همسرتان توجه و علاقه نشان دهید و هرگز از یاد مبرید که چرا عاشق او شدید.
۶ – به همسرتان کمک کنید شما را بیشتر و بهتر دوست داشته باشد. با در میان گذاشتن خواسته های پنهان و نیز درونی ترین و عمیق ترین نیازهایتان با او، کمکش کنید تا شما را خوشحال کند.
۷ – به بیان این نکته که عاشق همسرتانید اکتفا نکنید. به او بگویید چرا دوستش دارید و به او عشق می ورزید.
۸ – اعجاز و وفوری را که همسرتان با عشق خود به زندگیتان آورده شکر گزار باشید. همانا او کلید ورود شما به بهشت روی زمین است.
۹ – به خاطر داشته باشید ازدواج به شما کمک میکند تا هر آنچه را در شما دوست داشتنی نیست بهبود بخشید.
۱۰ – پایبندی خود را به ازدواجتان هر روز تمدید و تجدید کنید . آن را قویتر و عمیقتر از روز قبل سازید. این کار رابطه شما را از یک دوستی یا موانست ساده به یگانگی و الحاقی حقیقی و کم نظیر بدل می سازد که یکایک اعمال و حرکات شما را از معنا و مفهوم آکنده میسازد.
-ملاقات های دوستانه
معمولاً دختر و پسرها در این دوران شیرین و به یاد ماندنی، دیدارهای دوستانه زیادی دارند. این ملاقات ها نیز باعث افزایش علاقه و محبت میان آنها می شود. البته به شرطی که:
– ملاقات ها دوستانه و عاشقانه باشند.
-دختر و پسر در این ملاقات ها، به هم کلمات و جملات محبت آمیز بگویند و از تحقیر، ‌تمسخر و … یکدیگر دوری گزینند.
– یکدیگر را همیشه با القاب زیبایی چون عزیزم،‌ مهربانم و… صدا بزنند.
– خود را پایبند اصول اخلاقی و مهمی چون رازداری، صداقت،‌ عدم مقایسه و… بدانند. رعایت این اصول باعث افزایش اعتماد میان زن و مرد و در نهایت افزایش محبت و وابستگی آنها به یکدیگر می شود.

-متعادل بودن
محبت کردن و خوب بودن بیش از اندازه و همیشگی نه تنها باعث افزایش علاقه طرف مقابل نمیشود ، بلکه برعکس باعث بروز حس بی تفاوتی و بی ارزشی نیز میگردد. به یاد داشته باشید برای جذب کردن یک دختر یا پسر باید احساسات را تحریک کنید. بدون احساس، جاذبه غیرممکن است.
اما زیاد بودن یک احساس درست به اندازه بی احساس بودن بد است. وقتی همیشه خوب باشید یا همیشه بد باشید، از کسی که می خواهید دورتان میکند. پس متعادل باشید.

محبت خود را در قابل زیباترین جملات به نامزدتان ابراز کنید

– توجه به یکدیگر و ارزش قائل شدن
– محبت وقتی که ابراز می‌شود، شیرینی دوچندانی پیدا می‌کند؛ بنابراین محبت خود را در قابل زیباترین جملات به همسرتان ابراز کنید.
– از همین ابتدا عادت کنید همسرتان را همیشه با القاب زیبایی چون عزیزم،‌ مهربانم و… صدا بزنید.
– تا جایی که ممکن است از بیان گله و شکایت و غر زدن‌های بی‌مورد خودداری کنید.
– همیشه به خاطر کارهای خوب همسرتان، هرچند کوچک و کم اهمیت، از او تشکر کنید.
– وقتی همسرتان از موضوعی ناراحت است، صمیمانه به حرف‌هایش گوش دهید و به جای نصیحت کردن فقط شنونده‌ی خوبی باشید.
– در زمینه‌های گوناگون به علاقه‌مندی‌های همسرتان توجه کنید و به آن‌ها اهمیت دهید

-نوشتن نامه های محبت آمیز
– معمولاً نوشتن نامه های عاشقانه و پر مهر، تأثیر بسیاری در افزایش محبت و استحکام رابطه میان افراد در دوران نامزدی دارد. شاید برخی گمان کنند که این راه تنها مخصوص نامزدهایی است که از هم دور بوده و در دو شهر یا کشور متفاوت زندگی می کنند، در حالیکه این چنین نیست.
نامه نگاری های عاشقانه یکی از بهترین راه‌های ابراز علاقه و محبت افراد به یکدیگر چه در دوران نامزدی و چه پس از ازدواج بوده و باعث پایداری زندگی مشترک می شود. البته فرستادن پیامک های زیبا، با محبت و عاشقانه نیز جزء این دسته محسوب می شوند.
البته همان‌طور که گفتیم بهترین و کارآمدترین شیوه برای نشان دادن محبت به همسر، ابراز و اظهار آن است که دوران عقد بهترین فرصت برای ایجاد محبت و افزایش روز به روز آن میان زن و مرد است. پس این دوران طلایی را از دست ندهید.

-هدیه دادن
«هدیه» یکی از زیباترین نمادهای ابراز مهر و محبت بوده و نقش بسیار عجیبی در جذب دلها و افزایش محبت میان افراد دارد. به همین دلیل همیشه افراد برای ابرزا علاقه و محبت به دیگری از هدیه استفاده می کنند. البته برخی گمان می کنند که هدیه هرچقدر گرانتر باشد با ارزش تر و بهتر است درحالی که هدیه فی نفسه ارزشمند است.
پس یکی از راه های ابراز علاقه و محبت به همسر و حتی جذب مهر و محبت او به خود در دوران عقد دادن هدیه است.

دوره ای که مردها با زن های ۱۰ یا ۲۰ سال کوچک تر از خودشان ازدواج می کردند، تقریبا گذشته است. امروزه ازدواج هایی که در آن زوج ها همسالند و یا ازدواج هایی که در آن زن بزرگ تر از مرد است بیشتر از قبل دیده می شود.
تفاوت سنی مناسب
اگر تفاوت سنی میان زن و مرد سه تا چهار سال باشد، از یک حد معمولی برخوردار است. این مورد بستگی به این دارد که چقدر زن و مرد بتوانند این فاصله را باور داشته باشند. این مساله را نمی توان به همه تعمیم داد و به این معنا نیست که همه کسانی که چنین اختلاف سنی ای دارند، زندگی خوبی هم دارند.
البته هرچه فاصله سنی زوجین کمتر باشد احتمال تفاهم بیشتر است. چراکه دو نفر با تفاوت سنی زیاد در دو مرحله متفاوت از زندگی هستند و نیازها و خصوصیات آنها بالطبع متفاوت است. فاصله سنی از ۱۰ سال به بالا به دلیل اینکه تفاوت زمانی و یک دهه فاصله زندگی کردن بین دو فرد وجود دارد، مشکلاتی برای هر دو زوج به وجود می آورد. مشکلاتی چون عدم درک صحیح و متقابل، برآورده نشدن انتظارات دو طرف بعد از مدتی و بی حوصلگی فرد بزرگ تر، به خصوص احساس پشیمانی و بروز مشکلات بیشتر از عواملی هستند که بین زوج ها با فاصله سنی زیاد دیده می شوند.
یکی از معیارهای انتخاب همسر هماهنگی و تناسب بین زوجین از نظر فاصله سنی است. به هر حال افرادی که در محدوده سنی نزدیک هم باشند، تجربه ها و خاطره های یکسانی دارند و پیش زمینه فرهنگی مشابهی برای درک کردن هم خواهند داشت.
بزرگ تر بودن مرد
مرد ایرانی با خاصیت مردسالارانه ای که از گذشته در اطراف خود دیده و شنیده، مدیر بودن در خانواده و حرف آخر زدن را تعریفی از خود می داند. از سوی دیگر بزرگ تر بودن مرد نوعی توازن رفتاری را در خانواده به دنبال دارد. با این حال معیارها با گذشت زمان در حال تغییر و دگرگونی است.
حضور زنان در جامعه و فعالیت های اجتماعی آنها، توجه بیشتر آنها به تحصیلات و ارتقای علم و به دست آوردن موقعیت هایی برتر حتی بسیار معتبرتر از مردها تا حدودی باعث تغییر سن ازدواج شده و به همین خاطر است که در جامعه امروز زنانی که از همسران خود بزرگ تر هستند، بیشتر از قبل دیده می شوند.
بزرگ تر بودن زن
اگرچه هنوز مساله بزرگ بودن زن از مرد چه از نظر فرهنگی و چه از نظر اجتماعی در جامعه ما پذیرفته شده نیست اما نمی توانیم برای همه افراد، نسخه های واحد و یکسانی بپیچیم. اگر دو نفر تفاهم فرهنگی و اخلاقی داشته باشند، همسن بودن یا بزرگ تر بودن دختر از پسر، مشکل خیلی حاد و پیچیده ای نیست.
کسانی که مخالف بزرگ تر بودن زن هستند معمولا دلایل زیرا برمی شمارند:
ترس از اینکه این ازدواج ها بعد از مدت کوتاهی با شکست مواجه شود؛ به ویژه اگر این ازدواج به خاطر موقعیت مادی زن صورت گرفته باشد، همیشه موردتوجه است.
زنی که چندسال بزرگ تر باشد، معمولا انتظار دارد همسرش هم همانند او فکر کند و مسائل را بسنجد ولی وقتی با چیزی غیر از این مواجه می شود، این فاصله را بیشتر درک می کند.
از سوی دیگر، مردی که با زن بزرگ تر از خودش ازدواج می کند، ممکن است پس از چند سال زندگی، با تحلیل رفتن جسم زن، احساس ناخوشایندی پیدا کند و شاید به فکر جدایی و یا ازدواج دوم بیفتد و…
درحالی که این احتمال ها تنها مختص به زن هایی نیست که از شوهرانشان بزرگ ترند بلکه ممکن است در رابطه سایر زن ها با شوهرانشان نیز اتفاق بیفتد.
چنین ازدواج هایی جنبه های مثبتی هم دارد؛ ازجمله اداره زندگی از سوی زنی آگاه و مدیر. البته به شرطی که خود فرد پذیرای شرایطش باشد و بتواند نگاه جامعه و مردم را تحمل کند. چراکه تاثیرهای منفی برخورد جامعه و اطرافیان ممکن است در زندگی بروز پیدا کند.
می توان خانواده های زیادی را یافت که با بزرگ تر بودن زن از شوهر، زندگی هایی شاد و زیبا دارند. این مساله درصورتی که عشق و علاقه طرفین به همدیگر زیاد باشد و زندگی خوبی داشته باشند مشکل ساز نخواهد شد.
همسن بودن یا نبودن
تعریف تفاوت سن و پذیرش آن، کاملا به فرهنگ و تربیت خانوادگی بستگی دارد. در مساله ازدواج درصورت فراهم بودن نیازهای اساسی و شناخت متقابل نمی توان فاصله سنی را از عوامل و عناصر اصلی دوام زندگی دانست. با این حال هرچقدر فاصله و اختلاف سنی بین زن و مرد کمتر باشد آنها به درک بهتری از یکدیگر می رسند.
زن و مرد هرچقدر تناسب و سنخیت بیشتری داشته باشند پیوند و ازدواج مستحکم تری خواهند داشت.
یکی از معیارهای انتخاب همسر هماهنگی و تناسب بین زوجین از نظر فاصله سنی است. به هر حال افرادی که در محدوده سنی نزدیک هم باشند، تجربه ها و خاطره های یکسانی دارند و پیش زمینه فرهنگی مشابهی برای درک کردن هم خواهند داشت. دختر و پسری که در سن ازدواج قرار دارند باید از نظر فکری در یک سطح قرار گیرند. تفاوت سن در فرهنگ ما اهمیت دارد ولی میزان آن را هم هیچ علم و منطقی با قاطعیت تخمین نزده است.
آنچه از سن مهم تر است…
تفاوت در سن بلوغ دختر و پسر این روند را طوری نهادینه کرده که پسرها باتوجه به دیرتر بالغ شدنشان باید از دخترها بزرگ تر باشند. با این حال فاکتور سن به تنهایی نمی تواند تضمین کننده یک ازدواج موفق باشد.
انگیزه زوج ها برای ازدواج با یکدیگر در این زمینه بسیار دخیل است. هستند کسانی که با انگیزه های اقتصادی با افرادی ازدواج می کنند که تفاوت سنی بسیار زیادی با آنها دارند؛ ازدواجی بدون پایه های عاطفی و شناخت که نبودن عامل علاقه در این نوع از ازدواج ها آنها را با شکست مواجه می کند. در این صورت نمی توان گفت شکست این زندگی تنها به خاطر بالابودن سن یکی از دو زوج بوده است.

سلام..من ۳خ ساله با دختری که دوستش دارم میخام ازدواج کنم….همه چی اوکی بود..بابا و مامانش راضی بودن و اوکی داده بودن..رفتیم مشاوره.اکثر سوالها خیلی گنگ بود.خلاصه دکتر به ما گفت که ۷۰% این ازدواج ریسک هست…الان ۲ روزه فقط اشک میریزیم .خیلی دوست داریم همدیگرو واقعا عاشق هم هستیم…من کلا ساکن ترکیه استانبول هستم و بخاطر عشقم قرار بوده کلا تغییر مکان به تبریز کنم.حالا نمیدانیم چیکار کنیم.بنظرتون به یه مشاور دیگه هم بریم؟۶ ماه هست که آشنا هستیم و تو این مدت اصلا اختلافی نداشتیم.چقدر میشه به اون ۷۰%اعتماد کرد..
۳۷ ساله هستم و دختر هم ۲۵ ساله..من فوق دیپلم .و دختر هم دانشجوی روانشناسی

با سلام اینکه اون فرد مشاور بر چه اساسی این مسئله رو مطرح کردند حدس می زنم براساس تست ها بوده و نتایج انها و همچنین شاید مسئله اختلاف سنی بین شما مطرح بوده است .در هر حال چون خانواده ها رضایت دارند بهتر است هر دو به مشاور دیگری مراجعه کنید اگر ایشون هم به همون تصمیم رسیدند و گفتند این ازدواج ریسک های بسیاری به همرا دارد شاید بهتر باشد ادامه ندهید چون در هر حال هر دوی شما ممکنه شرایط دلبستگی براتون ایجاد شده باشه و متوجه یک سری تفاوت ها نباشید که متخصص این حوزه به عنوان نفر سوم بدون قضاوت مشکلاتی را یاداور می شود .در هر حال امیدوارم خوشبخت باشید و کاملا منطقی با مساله برخورد کنید البته که جای نگرانی نیست و ممکن است مساله خاصی که بعدا مشکل ساز شود وجود نداشته باشد .موفق باشید

دوست عزیز ازدواج بر اساس مشاوره فقط دورنمایی از اینده رو بر اساس جوابهای شما میده …پس قطعیتی در این مورد نیست
بهتره اگر تصمیمی دارید عملی کنید و حتما مدتی رو بین ۹ ماه تا یک سال نامزد بمونید تا از هم شناخت خوبی داشته باشید
و اگر تضادهایی وجود داره در این دوره مشخص و بتونید تصمیم درستی بگیرید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
دفتر سعادت آباد:
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه

با عرض سلام
من دختری ۲۱ساله هستم و در یک کشور اروپایی زندگی میکنم خواستگارهایی از کشور آسیایی دارم و بخاطر این حرف که میگویند آن ها تو را بخاطر آمدن به اروپا میخواهند ، شرایط را برایم دشوار کرده است . من یکی از آن ها را دوست دارم و او هم همچنین اما نمیدانم چطور باید بفهمم که این حس او راست است یا نه آیا مرا بخاطرآمدن به اروپا میخواهد یا نه او پسری ۲۲ وبسیار خوب و از لحاظ ظاهری از من سر تر است
خواهش میکنم لطف کنید پاسخم را بدهید به مشاوره شما سخت نیازمندم

با سلام
دوست گرامی این مساله که شما مطمئن شوید به خاطر شما امده اند یا خیر خیلی مهم نیست به هر حال اکنون انجا ساکن هستند و به شما ابراز علاقه کردند و شما هم تمایل دارید و این مساله مهمی است .مگر اینکه خب قصد برگشتن وجود داشته باشد که شما باید صحبت کنید و شرایط را مطرح کنید و انتظارت را بیان کنید ولی در حالت کلی بهتر است باایشون بیشتر صحبت کنید از ایده ال های ایشون سوال کنید و اینکه از زندگی چه می خواهند تا مشخص شود چقدر به ایده ال های شما نزدیکند .و مهم درک یکدیگر است و شاید بیشتر از داشتن اشتراکات داشتن انعطاف هر دو نفر برای ساختن زندگی است و اینکه چه رفتارهایی هر دو دارید که احیانا برای طرف مقابل خوشایند نیست ولی می تواند تحمل کند .موفق باشید و امیدوارم تصمیم درستی بگیرید .

با عرض سلام
من دختری ۲۱ساله هستم و در یک کشور اروپایی زندگی میکنم خواستگارهایی از کشور آسیایی دارم و بخاطر این حرف که میگویند آن ها تو را بخاطر آمدن به اروپا میخواهند ، شرایط را برایم دشوار کرده است . من یکی از آن ها را دوست دارم و او هم همچنین اما نمیدانم چطور باید بفهمم که این حس او راست است یا نه آیا مرا بخاطرآمدن به اروپا میخواهد یا نه او پسری ۲۲ وبسیار خوب و از لحاظ ظاهری از من سر تر است
خواهش میکنم لطف کنید پاسخم را بدهید به مشاوره شما سخت نیازمندم

۱. زبان بدن (یا همان رفتار غیرکلامی) طرف مقابل را بررسی کنید. زبان بدن می‌تواند “حرف‌های بزرگی بگوید”. شما با توجه به زبان بدن می‌توانید درباره احساسات او اطلاعاتی بدست آورید. جالب است بدانید که متخصصان رفتاری بر این باورند که باوجود اینکه دختران در حدود ۵۲ رفتار بدنی برای نشان دادن علاقه خود به پسرها دارند، این تعداد در پسران تنها حدود ۱۰ حرکت رفتاری است. با توجه به نظریه زبان، می‌توانید حدس‌هایی بزنید! اما با همه این‌ها، هنوز هم نیاز به دانستن چیزی که به دنبالش هستید دارید، و به یاد داشته باشید که هر حدس اشتباه می‌تواند منجر به شرمساری شما شود.

او زیاد به شما خیره میشود. سعی میکند به شما نزدیک شود.
مسیر دست ها، پاها، ساق پا، پا، و … او به سمت شما اشاره دارد، این می‌تواند یکی از نشانه های علاقه مندی باشد که به صورت ناخودآگاه بوجود می‌آید.
او شروع به آراستن خود می‌کند. ژاکت مناسب می‌پوشد. کفش هایش را واکس می‌زند. شاید او را موقعی که با دستش موهایش را مرتب می‌کند یا بند کفش‌هایش را می‌بندد ببینید.
اگر او شما را دوست داشته باشد، به ندرت ممکن است که به شما پشت کند، اغلب متمایل به شما است.
در رابطه با زبان بدن بیشتر بخوانید.

۲. به تماس‌های چشمی توجه کنید. همانطور که قبلا اشاره شد، پسری که به شما علاقه مند باشد بیشتر به شما نگاه می‌کند حتی گاهی مخفیانه. اگر او خجالتی باشد، ممکن است سعی کند نگاه خود را از شما دور کند، اگر شما نگاه او را کنترل کنید ممکن است به طور ناگهانی سر خود را به اطراف برگرداند. برای آزمایش علاقه، به مدت چهار ثانیه به او خیره شوید، و سپس به جای دیگری نگاه کرده و پس از مدتی دوباره به او نگاه کنید – اگر او ارتباط چشمی را با شما حفظ کرد یا افزایش داد، او به شما علاقه مند است. اگر چشمان او به دهان شما خیره بود، او قطعا علاقه مند است. اگر نگاه او به شما مانند دیگران است یا اینکه تماس چشمی با شما را قطع می‌کند، احتمالا به شما علاقه ندارد.

او به شما زل می‌زند و محو شما می‌شود. این نشانه دوست داشتنتان است.
مراقب باشید نگاه پسر خجالتی را با یک نگاه معمولی اشتباه نگیرید. پسر خجالتی که شما را دوست دارد، دوباره به شما خیره می‌شود . صبور باشید!
اگر شما او را دوست نداشته باشید، تماس چشمی او ناراحت کننده خواهد بود. در این هنگام تماس چشمی را قطع کرده و به مکان دیگری بروید.
هر وقت که او به شما نگاه می‌کند لبخندی می‌زند یا اینکه کاری میکند که لحظه ای شما را خندان ببیند، این بدان معنی است که او می‌خواهد در شما حس خوبی ایجاد کند.
۳. به حرف‌هایش گوش کنید. اگر او شما را دوست دارد، او احتمالا می‌خواهد در مورد خودش با شما صحبت کند. بسیاری اوقات، پسرها نیاز دارند تا خود را اثبات کنند، به خصوص اگر شما در مورد یک پسر دیگر با او صحبت کنید. علاقه او را در صحبت‌هایش می‌توانید بیابید.

۴. داشتن رفتار متفاوت از دیگران با شما یکی از نشانه های دوست داشتن شما است. در رفتار او دقت کنید و ببینید آیا ارزش بیشتری به شما می‌دهد یا نه!

۵. منتظر باشید تا علایق ناگهانی او را در مورد چیزهایی که دوست دارید را ببینید. مثلا علاقه به سبک یا گروه خاصی از موسیقی که شما به آن علاقه دارید. یا صحبت درمورد برنامه تلویزیونی مورد علاقه شما و … اینها می‌توانند نشانه هایی باشند که او شما را دوست دارد.

۶. وجود نشانه های دست‌پاچگی را ببینید. رفتارهای غیرعادی، خنده های با استرس، عرق کف دست، کشیدن نفس عمیق، بی‌قراری و … همه می‌توانند نشانه هایی از علاقه او به شما باشند. اینها نشان می‌دهند که او سخت در تلاش است تا با شما ارتباط نزدیکتری برقرار کند.

۷. به دوستانش توجه کنید. اگر آنها از علاقه او به شما مطلع باشند، ممکن است زمانی که شما در اطراف او هستید، او را دست بیاندازند یا به سوی شما اشاره کنند و یا حتی سعی کنند او را پیش شما دوست داشتنی جلوه دهند. این را به یاد داشته باشید که هیچ گاه از دوستان خود برای انتقال پیام یا ابراز محبت به فرد مورد علاقه تان استفاده نکنید. این می‌تواند از شما یک احمق بسازد.

۸. آیا او شما را دنبال کرده و از شما تقلید میکند؟ اگر شما متوجه شدید که او حرکات شما را به طور مکرر کپی می‌کند، احتمال زیاد وجود دارد که او به شما علاقه مند است.

۹. به سخنان کنایه آمیز توجه کنید. سخنانی که برای جلب توجه شما و گاها با شوخ طبعی بیان میشوند میتوانند حاوی نشانه هایی برای دوست داشتن شما باشند.

۱۰. اگر او عضو شبکه های اجتماعی باشد، می‌توانید با دنبال کردنش به احساسات درونی او دست یابید. البته بعضی از افراد بدون هیچ حسی به کسی، عادت به ارسال پست های عاشقانه دارند. همینطور احتمال دارد او به کس دیگری علاقه مند باشد.

سلام دختری هستم ۲۳ ساله و نامزدی ک نامزدم ۱۲ سال از خودم بزرگتر هستن به خاطر دخالت و حسادت اقوام بینمون فاصله افتاده و ایشون میگن باید مهریت ۱۴ سکه بزاری تا عروسی کنیم ایا این کار درسته ؟من میتونم بهش اعتماد کنم؟ لطفا کمکم کنید

اگر تفاوت سنی میان زن و مرد سه تا چهار سال باشد، از یک حد معمولی برخوردار است. این مورد بستگی به این دارد که چقدر زن و مرد بتوانند این فاصله را باور داشته باشند. این مساله را نمی توان به همه تعمیم داد و به این معنا نیست که همه کسانی که چنین اختلاف سنی ای دارند، زندگی خوبی هم دارند.
البته هرچه فاصله سنی زوجین کمتر باشد احتمال تفاهم بیشتر است. چراکه دو نفر با تفاوت سنی زیاد در دو مرحله متفاوت از زندگی هستند و نیازها و خصوصیات آنها بالطبع متفاوت است. فاصله سنی از ۱۰ سال به بالا به دلیل اینکه تفاوت زمانی و یک دهه فاصله زندگی کردن بین دو فرد وجود دارد، مشکلاتی برای هر دو زوج به وجود می آورد. مشکلاتی چون عدم درک صحیح و متقابل، برآورده نشدن انتظارات دو طرف بعد از مدتی و بی حوصلگی فرد بزرگ تر، به خصوص احساس پشیمانی و بروز مشکلات بیشتر از عواملی هستند که بین زوج ها با فاصله سنی زیاد دیده می شوند.
یکی از معیارهای انتخاب همسر هماهنگی و تناسب بین زوجین از نظر فاصله سنی است. به هر حال افرادی که در محدوده سنی نزدیک هم باشند، تجربه ها و خاطره های یکسانی دارند و پیش زمینه فرهنگی مشابهی برای درک کردن هم خواهند داشت.
بزرگ تر بودن مرد
مرد ایرانی با خاصیت مردسالارانه ای که از گذشته در اطراف خود دیده و شنیده، مدیر بودن در خانواده و حرف آخر زدن را تعریفی از خود می داند. از سوی دیگر بزرگ تر بودن مرد نوعی توازن رفتاری را در خانواده به دنبال دارد. با این حال معیارها با گذشت زمان در حال تغییر و دگرگونی است.
حضور زنان در جامعه و فعالیت های اجتماعی آنها، توجه بیشتر آنها به تحصیلات و ارتقای علم و به دست آوردن موقعیت هایی برتر حتی بسیار معتبرتر از مردها تا حدودی باعث تغییر سن ازدواج شده و به همین خاطر است که در جامعه امروز زنانی که از همسران خود بزرگ تر هستند، بیشتر از قبل دیده می شوند.
بزرگ تر بودن زن
اگرچه هنوز مساله بزرگ بودن زن از مرد چه از نظر فرهنگی و چه از نظر اجتماعی در جامعه ما پذیرفته شده نیست اما نمی توانیم برای همه افراد، نسخه های واحد و یکسانی بپیچیم. اگر دو نفر تفاهم فرهنگی و اخلاقی داشته باشند، همسن بودن یا بزرگ تر بودن دختر از پسر، مشکل خیلی حاد و پیچیده ای نیست.
کسانی که مخالف بزرگ تر بودن زن هستند معمولا دلایل زیرا برمی شمارند:
ترس از اینکه این ازدواج ها بعد از مدت کوتاهی با شکست مواجه شود؛ به ویژه اگر این ازدواج به خاطر موقعیت مادی زن صورت گرفته باشد، همیشه موردتوجه است.
زنی که چندسال بزرگ تر باشد، معمولا انتظار دارد همسرش هم همانند او فکر کند و مسائل را بسنجد ولی وقتی با چیزی غیر از این مواجه می شود، این فاصله را بیشتر درک می کند.
از سوی دیگر، مردی که با زن بزرگ تر از خودش ازدواج می کند، ممکن است پس از چند سال زندگی، با تحلیل رفتن جسم زن، احساس ناخوشایندی پیدا کند و شاید به فکر جدایی و یا ازدواج دوم بیفتد و…
درحالی که این احتمال ها تنها مختص به زن هایی نیست که از شوهرانشان بزرگ ترند بلکه ممکن است در رابطه سایر زن ها با شوهرانشان نیز اتفاق بیفتد.
چنین ازدواج هایی جنبه های مثبتی هم دارد؛ ازجمله اداره زندگی از سوی زنی آگاه و مدیر. البته به شرطی که خود فرد پذیرای شرایطش باشد و بتواند نگاه جامعه و مردم را تحمل کند. چراکه تاثیرهای منفی برخورد جامعه و اطرافیان ممکن است در زندگی بروز پیدا کند.
می توان خانواده های زیادی را یافت که با بزرگ تر بودن زن از شوهر، زندگی هایی شاد و زیبا دارند. این مساله درصورتی که عشق و علاقه طرفین به همدیگر زیاد باشد و زندگی خوبی داشته باشند مشکل ساز نخواهد شد.
همسن بودن یا نبودن
تعریف تفاوت سن و پذیرش آن، کاملا به فرهنگ و تربیت خانوادگی بستگی دارد. در مساله ازدواج درصورت فراهم بودن نیازهای اساسی و شناخت متقابل نمی توان فاصله سنی را از عوامل و عناصر اصلی دوام زندگی دانست. با این حال هرچقدر فاصله و اختلاف سنی بین زن و مرد کمتر باشد آنها به درک بهتری از یکدیگر می رسند.
زن و مرد هرچقدر تناسب و سنخیت بیشتری داشته باشند پیوند و ازدواج مستحکم تری خواهند داشت.
یکی از معیارهای انتخاب همسر هماهنگی و تناسب بین زوجین از نظر فاصله سنی است. به هر حال افرادی که در محدوده سنی نزدیک هم باشند، تجربه ها و خاطره های یکسانی دارند و پیش زمینه فرهنگی مشابهی برای درک کردن هم خواهند داشت. دختر و پسری که در سن ازدواج قرار دارند باید از نظر فکری در یک سطح قرار گیرند. تفاوت سن در فرهنگ ما اهمیت دارد ولی میزان آن را هم هیچ علم و منطقی با قاطعیت تخمین نزده است.
آنچه از سن مهم تر است…
تفاوت در سن بلوغ دختر و پسر این روند را طوری نهادینه کرده که پسرها باتوجه به دیرتر بالغ شدنشان باید از دخترها بزرگ تر باشند. با این حال فاکتور سن به تنهایی نمی تواند تضمین کننده یک ازدواج موفق باشد.
انگیزه زوج ها برای ازدواج با یکدیگر در این زمینه بسیار دخیل است. هستند کسانی که با انگیزه های اقتصادی با افرادی ازدواج می کنند که تفاوت سنی بسیار زیادی با آنها دارند؛ ازدواجی بدون پایه های عاطفی و شناخت که نبودن عامل علاقه در این نوع از ازدواج ها آنها را با شکست مواجه می کند. در این صورت نمی توان گفت شکست این زندگی تنها به خاطر بالابودن سن یکی از دو زوج بوده است.

بله

باعرض سلام ۲۳سال سن دارم و نامزدیم ایشون ۱۲ سال از من بزرگتر هستن یک ماه نامزد بودیم با رابطه ی خوب ولی الان رابطمون ضعیف تر شده ب دلیل اینکه چن نفر تو زندگیمون دخالت کردن و الان اون میگه باید مهریت ۱۴تا سکه قرار بدی تا بهت اعتماد کنم باهات ازدواج کنم درصورتی ک مهریه من ۴۰۰سکه بوده لطفا کمکم کنید ایا بهش اعتماد کنم؟؟؟؟

شما هم در مقابل کاهش مهریه میتونید از ایشون وکالت بلاعزل با حق توکیل به غیر در طلاق رو بگیرید …
اینطوری هر دو طرف میتونید به هم اعتماد کنید ولی اعتماد یک طرفه هیچ نتیجه ای نخواهد داشت
اینطوری هم خیال شما و هم خیال ایشون راحت میشه و اگر واقعا هر دوی شما خواهان یک زندگی آرام باشد با این شرط موافقت و وارد یک اعتماد دو طرفه خواد شد

سلام دختری ۲۷ساله دارای مدرک فوق لیسانس هستم که قصد دارم کنکور دکتری بدهم. خواستگاران زیادی دارم که به هر دلیلی بیشتر به دلیل تحصیلات بالا منو نمیپسندد یا من انها نمیپسندم در حال حاصر خواستگاری دارم که همه ویژگیهای مطلوب منو داره و از من خوشش اومده ولی مشکل اینجاست که از قد و قیافش خوشم نمیاد به نظر شما صلاح هست که جلسات بیشتری باهاشون صحبت کنم یا جواب منفی بدم؟

قدم اول در ازدواج به دل هم نشستنه … وقتی شما از ایشون خوشتون نمیاد پس چطور انتظار دارید تا اخر عمر همدیگرو تحمل کنید ؟
در ضمن سن شما اونقدر بالا نرفته که خودتون رو تا این حد تحت فشار قرار دادید به هر صورت شما در صنف و ردیف تحصیلی و کاریتون میتونید همسر مناسب خودتون رو پیدا کنید
اکثر ازدواجهایی که با عشق شروع می شود محکوم به شکست است. زندگی که با عشق و شیفتگی شروع می شود. زندگی که با عشق شروع می شود یعنی از ابتدا خانه آخر را نشان دادن، و این عشق خیلی زود افول می کند.

افلاطون: وصال مدفن عشق است.
یک ضرب المثل چینی: ازدواج گورستان عشق است.
اینهایی که خیلی عاشق اند و بال بال می زنند وقتی به هم می رسند عشقشان تمام می شود. به خاطر اینکه من تمام عشق خودم را در قبل از ازدواج خرج کرده ام. دیگر بعد چیزی ندارم که به پایش بریزم.

من قبلا گفته ام که ما برای هم مثل لباس می مانیم. درست است که ما لباسی می خریم که شیک باشد اما شیک بادوام. کی حاضر است یک لباس شیک بخرد که دو روز دیگر پاره بشود؟ خب چرا بخریم؟ ازدواجی که بخواهد به بهانه یک عشق کورکورانه شروع بشود مثل خرید لباس شیک بی دوام است.

دوستان، عشق برای آغاز یک زندگی لازم نیست بلکه مهم این است که فردی که می خواهیم به عنوان شریک زندگی انتخاب کنیم به دل ما بنشیند. و بتوانیم آن را دوست داشته باشیم. نه اینکه عاشق او باشیم. اگر در خواستگاری، دختر خانم و آقا پسر محترم دیدید طرف مقابل شما نوع حرف زندنش، لحن صدایش، هیکلش، رفتارش، قیافه اش، تفکرش، دیدگاهش و… به دل شما ننشست این ازدواج ازدواج خطرناکی است. علف باید به دهان بزی شیرین بیاید.

سلام‌ من ۷ ماهه ک‌عقد کردم ‌.. ولی مشکلی که هست اختلاف سطح فرهنگی… اقتصادی خانواده ها هس. و این در رفتار م با همسرم مشکل ایجاد کرده و همچنین ارتباط برقرار کردن با خانوادشون. من ۲۰ ساله و ایشون ۲۷ ساله… حالا در ازدواج مردد شدم..و فک میکنم مناسب هم نیستیم. چکار کنم!؟؟

یکی از معیارهای انتخاب همسر، توجه به طبقه اجتماعی است. طبقه‌ اجتماعی معمولاً با توجه به سطح تحصیلات، نوع شغل و میزان درآمد تعریف می‌ شود. براساس این سه عامل، افراد جامعه به سه طبقه بالا (افراد دارای تحصیلات بالا، ثروتمندان، رۆسا و مدیران)، طبقه متوسط (کارمندان و نیروی کار متخصص که دارای تحصیلات در سطح متوسط جامعه هستند) و طبقه پایین ( کارگران و افرادی که در مشاغل غیرحرفه ‌ای مشغول به کار بوده و تحصیلات و درآمد کمی دارند) تقسیم می ‌شوند.

در نگاه اول به نظر می ‌رسد که طبقه‌ اجتماعی هم نقشی به اندازه دیگر معیارهای انتخاب همسر دارد. از آنجایی که طبقه‌ اجتماعی از عوامل متعددی تشکیل شده، بر جنبه‌ های متعددی از زندگی فرد تأثیر می‌ گذارد. به عبارت دیگر، تفاوت طبقاتی موجب به وجود آمدن اختلافات در زمینه‌ های گوناگون زندگی زناشویی می‌ شود که مرتفع ساختن همه آنها کار ساده ای نیست.

از جمله مهمترین زمینه ‌های بروز اختلاف ناشی از تفاوت طبقاتی می ‌توان به این عوامل اشاره کرد:

۱٫ تفاوت ‌های مربوط به نقش جنسی
نقش جنسی به ویژگی‌ هایی گفته می شود که از نظر فرد به جنس خاص (زن یا مرد) تعلق دارد.

۲٫ تفاوت میزان تحصیلات
معمولاً میزان تحصیلات افراد متعلق به طبقه بالای جامعه، از دو طبقه دیگر بیشتر است. تشابه سطح تحصیلات زوجین موجب افزایش رضایت زناشویی، کاهش میزان طلاق و رشد اجتماعی کودکان می ‌شود. به دلیل آنکه مرد ریاست خانواده را به عهده دارد، بالاتر بودن سطح تحصیلات وی مشکلات کمتری ایجاد می ‌کند. همچنین بهتر است اختلاف سطح تحصیلات زوجین بیشتر از دو مقطع نباشد.

۳٫ تفاوت در شیوه نگرش نسبت به مسائل زندگی و مسائل مالی
در این‌گونه روابط معمولاً وضعیت مالی یکی از طرفین بسیار بهتر از دیگری است. برای افراد کم ‌درآمد یا دارای درآمد متوسط، افزودن بر میزان مال و دارایی یکی از مسائل مهم زندگی به شمار می ‌رود، بنابراین ممکن است آنها برای رسیدن به اهداف مالی خود از اهداف دیگری که به نظر شریک زندگی ‌شان مهمتر است چشم‌پوشی کنند.

۴٫ تفاوت در شیوه فرزندپروری
نتایج پژوهش ‌ها نشان داده است که افراد طبقه جامعه معمولاً از شیوه‌ فرزندپروری مقتدرانه (که در آن محبت و کنترل والدین به میزان کافی است) استفاده می ‌کنند. والدینی که دارای سطح تحصیلات عالی هستند، بیشتر با فرزندان خود صحبت می ‌کنند و برای آنها کتاب می ‌خوانند. آنها دلایل خواسته ‌های خود را برای فرزندانشان بیان می‌ کنند و با این کار موجب می‌ شوند که استدلال منطقی فرزندانشان پیشرفت کند. زمانی که از این والدین سۆال می ‌شود که دوست دارند فرزندانشان چه ویژگی ‌هایی داشته باشند، آنها اغلب بر ویژگی ‌های درونی مانند کنجکاوی و منطقی بودن تأکید می ‌کنند، در حالی که والدینی که سطح تحصیلات پایین تری دارند، از فرزندان خود می‌ خواهند که بدون چون و چرا دستورهای آنها را اطاعت کنند و در مورد علت خواسته ‌هایشان توضیحی به بچه ‌ها نمی ‌دهند. زمانی که از این والدین درباره ویژگی ‌های مطلوبی که مایلند در فرزندشان وجود داشته باشد پرسیده می شود، به ویژگی‌ های عینی مانند حرف شنوی، چالاکی، اطاعت محض و. .. اشاره می‌ کنند.

به طور کلی تفاوت طبقه‌ اجتماعی، در بردارنده تفاوت‌ های فرهنگی متعددی است که هر یک از آنها ممکن است تهدیدی جدی برای ازدواج به شمار روند

۵٫ تفاوت در شیوه گذراندن اوقات فراغت
بعضی والدین از زمان کودکی برای پرکردن اوقات فراغت فرزندانشان برنامه منظمی دارند. در حالیکه اوقات فراغت در بعضی خانواده های دیگر تعریفی ندارد.

به طور کلی تفاوت طبقه‌ اجتماعی، در بردارنده تفاوت‌ های فرهنگی متعددی است که هر یک از آنها ممکن است تهدیدی جدی برای ازدواج به شمار روند.

با عرض سلام و وقت بخیر
میخاستم بدونم برای قبل ازدواج تست ۲۴۰ سوالی neo بهتر است یا ۵۷۰ سوالی mmpi ?
باتشکر

با سلام خدمت شما
هر دو تست مطرح شده برای جلسات مشاوره پیش از ادواج کاربرد دارند . مقایسه اینکه کدام بهتر است ؟ کار صحیحی نمی باشد زیرا هر دو ابزار هستند سوال شما مثل این است که بپرسید پیچ گوشتی دو سو بهتر است یا چهار سو این بستگی به شرایط و موقعیتی که شما با آن مواجه شده اید دارد. در انی زمنیه روانشناسان کانون مشاوران ایران می توانند کمکتان کنند ۸۸۴۲۲۴۹۵

سلام
من خواستگاری دارم که مغازه خیاطی در شهرستان دارد مغازه این اقا زاده اجاره ای هست خونه و ماشین نداره در خانه پدری زندگی می کنه جمعیت این خانواده۷ نفر می باشند میزان تحصیلات ایشون دیپلم هست علاقه ای به کارمند بودن زن نداره و با تحصیلات مخالف هست.
بنده لیسانس رشته مدیریت دارم سال ها برای رسیدن به اهدافم تلاش کردم موقعی خانواده من از ایشون بالاتر هست نمی تونم تصمیم بگیرم اگه بخوام با ایشون ازدواج کنم باید از صفر شروع کنم من قبلا از صفر شروع کردم تا تونستم توانای لازم برای کار و ادامه تحصیل رو مهیا کنم.
ایا این اقا پسر ارزش ریسک کردن رو داره؟ایا می تونم در کاراو کمکش کنم؟ می تونم شرایطش رو تغییر بدم؟ اگه نتونم راه برگشتی دیگه نیست

با سلام خدمت شما
زندگی عقلانی و منطقی هم درصدی ریسک دارد ، اما منظور شما اگر اشتباه نکرده باشم این است که آیا ارزش ریسک دارد یا خیر؟ این مسئله را میزان علاقه شما به ایشان و تمایلتان به ازدواج با ایشان در مرحله اول معین می کند و سپس بایستی از مشاوره پیش از ازدواج کمک بگیرید تا مشخص شود که ایشان مسئولیت پذیری و … و شخصیتشان با شما تا چه اندازه متناسب است . تا بتوانید جوابی که به آن استناد کنید را به دست آورید . روانشناسان کانون مشاوران ایران در این زمینه می توانند کمکتان کنند ۸۸۴۲۲۴۹۵

سلام
این که کی اشتباه می کنه ؟ دردی رو دعوا نمی کنه ، باید چه کرد ؟ این اتفاق لزوما نه برای ایشان برای هر کسی که موقعیت ازدواجش جدی می شود امکان دارد رخ دهد و شما باید صبوری لازم را بکنید و دلگرمی های لازم را به ایشان بدهید که در این مسئولیت سنگین من همراه تو هستم و از پس مشکلات با هم بر می آییم اینکه با هم نزد مشاور هم بروید کار بسیار درستی است و می تواند بسیاری از سوتفاهم ها و مشکلات پیش آمده برایتان را برطرف کند. روانشناسان کانون مشاوران ایران در این زمینه می توانند کمکتان کنند ۸۸۴۲۲۴۹۵

با سلام.من با خانمی آشنا شدم که قبلا ازدواج کرده و از شوهرش جدا شده و گویا مشکل از شوهرش بوده و درگیری های فیزیکی ایجاد میکرده.من خودم قبلا ازدواج نکردم.الان هم احساس دوست داشتن بوجود آمده و تقریبا با هم تفاهم داریم.میخواستم بدونم که این گونه ازدواج از نظر علمی و روانشناسی میتونه مشکلی داشته باشه یا ایرادی ندارد؟ممنون از پاسخوگویی شما

درباره ازدواج پسر با خانمی که قبلاً ازدواج کرده و جدا شده و گاه دارای فرزند است و حتی بزرگ تر از وی است، توجه به چند نکته بسیار مهم است که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم.

۱- اولین هدف یافتن فردی قابل اتکا است، کسی که بتوان در مواقع ضروری و بحران از او کمک گرفت. اصولاً شخصیت خانم ها بیشتر پیرو است تا پیشرو(البته تفاوت های فردی هم وجود دارد)؛ یعنی برای مثال حتی اگر خانمی درآمد بسیار زیادی داشته باشد باز هم دوست دارد از شوهرش پول توجیبی بگیرد. این پول گرفتن به دلیل نیاز مالی نیست بلکه خانم ها به این وسیله مطمئن می شوند که کسی هست که در مواقع بحران بتوان روی او حساب باز کرد. به همین دلیل مرد باید از لحاظ سنی، جایگاه اجتماعی و درآمدی بالاتر از زن باشد وگرنه منبع مطمئنی برای اتکا به شمار نمی آید. خانم ها خیلی دوست ندارند نگران آینده وضعیت مالی و کاری باشند به همین دلیل معمولاً دوست دارند بیشتر مردها مسئولیت مالی را به عهده بگیرند. اگر مرد به لحاظ سنی کوچک تر باشد یا هنوز بیکار و بی درآمد باشد و خانم از نظر شغلی جایگاه تثبیت شده تری داشته باشد و بزرگ تر از او هم باشد، ناخودآگاه نوعی نگرانی برای آینده در خانم به وجود می آید که در ابتدا این نگرانی خود را به صورت اعتراض به بیکاری و تصمیمات شوهر بروز می دهد و در مراحل بعدی به مشاجره های لفظی و کنار کشیدن از چرخه زندگی تبدیل می شود.

۲- هدف بعدی خانم ها در ازدواج ارضای نیازهای عاطفی است. در ناخودآگاه تمام خانم ها این مسئله وجود دارد که یک شریک عاطفی با ثبات پیدا کنند. خانم ها برای اطمینان به یک مرد ابتدا او را از نظر عاطفی ارزیابی می کنند، این که عاطفه لازم را از این مرد دریافت خواهند کرد یا خیر. اگر مطمئن شوند که مردی به لحاظ عاطفی قابل سرمایه گذاری است و می تواند نیازهای عاطفی آن ها را تامین کند، آن وقت با خیال راحت برای ادامه زندگی مشترک روی او سرمایه گذاری روانی و عاطفی می کنند. وقتی خانمی یک بار ازدواج می کند و جدا می شود، قاعده ذهنی او به هم می خورد. او می فهمد که هر مردی نمی تواند از نظر عاطفی او را درک کند و بنابراین برای بار دوم به راحتی به کسی اعتماد نمی کند؛ برای مثال اگر کسی در کاری سرمایه گذاری کند و ورشکسته شود، احتمال خیلی کمی دارد که دوباره در همان کار سرمایه گذاری کند ولی اگر بخواهد دوباره همان کار را در پیش بگیرد، این بار با بدبینی زیاد و کلافه کننده ای به سراغ آن خواهد رفت. مثال خانمی هم که یک بار ازدواج ناموفق داشته همین طور است. او یک بار روی کسی سرمایه گذاری کرده و حالا ورشکسته عاطفی است و چنین فردی معمولاً در ازدواج دوم نهایت احتیاط و خساست را در خرج کردن احساس و عاطفه خواهد داشت. مسئله مهم دیگر مقایسه کردن های ناخودآگاه یا آگاهانه دو همسر با یکدیگر است. یک همسر هر چقدر هم که بد باشد، باز هم یک سری ویژگی های مثبت دارد که چنانچه این ویژگی ها در همسر دوم نباشد، اطمینان عاطفی خانم را به تعویق می اندازد.

داشتن فرزند از ازدواج قبلی
مسئله مهم دیگری که در این گونه ازدواج ها وجود دارد، داشتن بچه از ازدواج اول است. چون اکثر خانم های مطلقه، درباره شرایط فرزندشان پس از طلاق احساس گناه می کنند، سعی می کنند نهایت تلاش خود را انجام دهند که به اصطلاح آب در دل بچه تکان نخورد و مادرانی بیش مراقبت کننده و بیش از حد دلسوز می شوند. چنین حسی می تواند منبع نارضایتی و اختلاف باشد چون قابل پیش بینی است که در یک زندگی مشترک لحظاتی وجود دارد که مرد از بچه خانمش ناراحت شود یا برخورد تندی با وی داشته باشد. در چنین مواقعی احساس گناه مادر بیشتر فعال می شود و با گاردگیری سعی می کند از فرزندش دفاع کند. همچنین مردان کمی پیدا می شوند که فرزند یک مرد دیگر را بپذیرند و بتوانند به چشم فرزند خود به او نگاه کنند. این حس متفاوت بودن به خصوص وقتی مرد فرزند خود را هم داشته باشد، نوعی تبعیض رفتاری واحساسی به وجود می آورد که بر نارضایتی از زندگی می افزاید. اگر هم بچه در سنی باشد که پدر واقعی خود را از پدر ناتنی تشخیص دهد، مسئله کنار آمدن بچه با پدر دوم، خود حکایت مفصلی است که هم از حوصله این بحث خارج است و هم از حوصله بیشتر پدرها!

اختلاف سن
نکته مهم پایانی این که انسان ها تمایل دارند یک ضعف یا شکست را با موقعیت بهتر جبران کنند. بسیاری از خانم ها یا آقایانی که یک بار در ازدواج شکست می خورند به دنبال یافتن همسر کم سن و سال تر یا زیباتر و با شرایط بهتری هستند. این نوعی فرار از مسئله و کنار نیامدن با قضیه است. مثلاً خانمی را در نظر بگیرید که در سن ۳۵ سالگی جدا می شود و بعد با پسری ۲۵ ساله ازدواج می کند. این تصمیم او نوعی جبران عمر هدر رفته اش است، یعنی ناخودآگاه با خود این جمله را تکرار می کند که درست است عمرم را به پای کسی هدر داده ام ولی هنوز آنقدر جوان و جذاب هستم که یک پسر ۲۵ ساله جذب من شود. ولی واقعیت تلخ این است که بعد از ازدواج اولین مسئله ای که خیلی برای دیگران قابل توجه است و برای خانم جای نگرانی، همین مسئله اختلاف سنی است. آن جاست که خانم وباره اشتغال فکری جدیدی پیدا می کند و باید تمام توجهش به کم کردن و کم نشان دادن این اختلاف سنی باشد و عملاً در چرخه ای باطل وارد می شود که می بینیم هر کاری انجام می دهد غیر از زندگی کردن. اگر شما جزو آن دسته از افراد هستید که می گویند برخی از این خانم ها آنقدر از لحاظ شخصیتی پخته و عاقل هستند که به نظر دیگران توجه نمی کنند و زندگی خود را ادامه می دهند، باید گفت؛ باز هم یک سر قضیه ایراد دارد چون اگر پخته بودند، با پسری کم سن و سال تر از خود ازدواج نمی کردند.

دیدگاه کارشناسان
در نهایت این که، به اعتقاد بیشتر روان شناسان بهتر است افرادی که تجربه شکست در زندگی مشترک داشته اند، با کسانی ازدواج کنند که آن ها هم چنین تجربه ای را داشته اند. این نوع ازدواج، احتمال درک همدیگر را افزایش می دهد و جایی برای سرزنش و احساس حقارت باقی نمی گذارد. صحبت کردن درباره تمام زوایا و شرایط زندگی جدید، توافق درباره بچه ها و سرپرستی آن ها و مهم تر از همه رو راست بودن و آگاهانه و منطقی تصمیم گرفتن در این گونه مواقع می تواند از بسیاری از مشکلات احتمالی آینده پیشگیری کند. نکته مهم تر این که حتماً باید بین جدا شدن و ازدواج مجددتان حداقل یک سال فاصله باشد تا با ازدواج اول و عواطف منفی آن کنار بیایید.

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴

سلام من خاستگاری دارم که با توجه به اینکه خودش دانشجوی مشاورست و توی یه مرکز مشاوره کمک مشاور هستش اما مخالف مشاوره رفتنه. چراش و نمیدونم. دیگه خسته شدم انقدر بهش گفتم و من شدیدا به مشاوره احتیاج دارم چون فکر میکنم از نظر فکری و رفتاری خیلی متفاوتیم و عقلم میگه نه ولی دلم میگه این همون ادمیه که میخواستی. کمکم کنیددددد.

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

سلام ، دختر ۳۱ ساله هستم که ۵ سال هست با فردی دوست هستم. ایشان به خواستگاری من آمد اما پدر و مادرم به دلیل اینکه ایشان قبلا ازدواج کرده و بچه دارد اجازه ازدواج به ما ندادند. اما از آنجا که فرزند و همسر قبلی ایشان ۷ سال است که در کشور دیگری زندگی میکنند و هیچ ارتباطی باهم ندارند من مشکلی نمیبینم . البته قبول دارم این مسئله یک پوئن منفی است اما چون از نظر اخلاقی باهم هماهنگ هستیم نمیتوانم این جواب منفی خانواده را بپذیرم. شما هم نظر خود را بگویید لطفا شاید بتوانم از این وضعیت خارج شوم.

این مشکل رو باید از طریق واسطه هایی قابل اعتماد در خانواده حل و فصل کنید و اینکه ایشون تضمین هایی رو به خانواده بر ارامش خیالشون بدهند …
چون ممکنه خیلی راحت فرزند و همسر قبلیشون برگردند و شما باید به این مورد هم توجه کنید و ایشون تضمینی به شما در این خصوص بدن

سلام من دختر ١٩ ساله هستم قبلاً هم پیام داده بودم اما باز هم نتونستم از حرف شما برداشتی داشته باشم
من نامزاد دارم و دوسش دارم از کم توجهی خیلی بدم میاد ولی احساس میکنم به من کمتر توجه میکنن و رفتارشون تغییر کرده من هم خیلی عصبی و زود رنج شدم از طرفی هم نمی تونم با کسی حرف بزنم یا مشوره بگیرم بعضی وقتا فکر میکنم بخاطر اینکه هنوز سنم کم هست اینجوری فکر میکنم شاید در آینده زندگی خوبی داشته باشم
اما هنوز دو دل هستم و خانواده من و نامزادم میخواهند به زودی عروسی کنیم اما من میترسم که بعد عروسی هم مشکل داشته باشیم .به نظرتون میتونم با این شرایط فعلاً عروسی کنم یا باید صبر کنم تا همه چیز خوب بشه

اینکه در سن پایین ازدواج کردید شکی نیست … اینکه در این سن بسیار حساس هستید و احساستون از یک شوهر مثل احساسیه که پدر داره و همیشه انتظار توجه و محبت رو دارید هم شکی نیست … ولی خب در دوره شناخت هستید و باید بتونید ایشون رو خوب بشناسید و حتما” مشاوره ای حضوری داشته باشید تا بتونید شناخت خوبی ازش پیدا کنید
چون اگر ایشون اخلاق و روشی در زندگی داشته باشه در آینده هم میتونه تکرار بشه … پس با این تصور که در آینده همه چی درست میشه خودتون رو گول نزنید
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵

سلام دختری بیست ساله هستم خواستگاری دارم ک از هر جهت مورد تایید خانوادم هست و خوده فرد میگه ک در همون جلسه اول ب من علاقه مند شدن و خانوادشونم منو پسندین ایشون قد بلندی دارن ولی بسیار لاغر و ضعیف هستن از طرفی من همیشه دوست داشتم همسرم چهاشونه و کمی هیکلی باشه همه ی دوستان و فامیل بهم میگن ک قبول کن شاید دیگ مورد ب این خوبی گیرت نیاد ولی من احساس میکنم ایشون بعداز ۴جلسه هنوز ب دل من ننشسته اند و فکر میکنم ک بعضی رفتار هاشون بچگانه هست ایشون ۴سال از من بزرگتره و همچنین دائم سوتفاهم واسشون پیش میاد
هرچی ب خانوادم میگم ب دلم ننشسته ناراحت میشن و میگن مهم اینه ک اهل زندگی باشه نمیدونم باید چیکار کنم
توروخدا کمکم کنین

وقتی ایشون به دل شما نتونسته بشینه و توجه شمارو جلب کنه پس دلیلتون برای ادامه دادن چیه ؟

اخه خانوادم میگن موقیعت خیلی خوبیه و از دستشون نده
میگن شاید بعد از ایشون موقیعت ب این خوبی واسم پیش نیادمیگن عاقلانه فک کن اگ مرد زندگی باشه تو بهش علاقه مند میشی ولی میترسم اینطور نشه من بمونم و ی زندگی سرد
ب نظرتون اینکه ایشون منو دوس دارن کافیه اخه؟

سلام عزیزم. باید به این فکر کنی اومدی و باهاش ازدواج کردی و حست بهش عوض نشد. چیکار میخوای بکنی. تمام لحظه هایی که مجبوری باهاش باشی نه تنها باعث لذتت نمیشه و بلکه همش تو حسرتی و ناراحتی.میتونی با این حس ها زندگی کنی بسم الله؟

سلام دختری ۲۱ساله با پسری اشنا شدم که قصد ایشان ازدواج هست حدود پنج ماه از من کوچکترهستن ازنظر ؤضعیت مالی بسیاربالاتراز ما قراردارند حدود هفت ماه از اشنایمون میگذره من دوست دارم تست mmpiرو باهم انحام بدیم که بهتر بشناسم ایشونو بسختی قبول کردن که پیش مشاوربریم چون همش ترس ازاین دارند که من نظرم عوض بشه الان سوال بنده این است که اگه پیش مشاور برویم انجام میدن یا باید خانواده ها هم دراطلاع باشن؟و اینکه درجلسه اول این تستو انجام میدن یانه؟چون بسختی راضی شدن ی جلسه بیان و هم اینکه ی مقداری هزینش زیاده و من درتوانم اینقو نیست که چندجلسه پیش مشاوربرم
باتشکر

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
دفتر قیطریه:
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
دفتر سعادت آباد:
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
دفتر شریعتی:
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه

سلام من تازه متوجه شدم به پسری که بی نهایت علاقمند بودم اون اینطور نبوده بعد از یکسال رابطه همش بهونه میاره و اون همونی بود که من میخواستم
و الان خواستگاری دارم که شرایط مالیش خوبه ولی هفت سال از من بزرگتر و هفت فرزند هستند و ایشون اخرییه هیچ حسی ندارم ولی خانواده خیلی اصرار دارند نمیدونم باهاش ازدواج کنم بهش علاقمند میشم یا نه و قبلا دو بار نامزد کردم فقط بله برون ولی هر دوتاش بهم خورد و ازشون بدم میومد و هیچ علاقه ای ایجاد نشد

قدم اول در ازدواج به دل نشستنه اگر چنین احساسی در شما به وجود نیاد نمیتونید ادامه بدید
پس درست تصمیم گیری کنید اگر احساس رو وارد میکنید حتما” عقل رو هم همراهش کنید

سلام دختری ۲۳ ساله هستم سال۸۸ با یه اقا پسری اشنا شدم و بنا به دلایلی تو این چند سال ۳بار دیدمش و خیلی ناگهانی تصمیم ب ازدواج گرفتیم و دو ماهه تقریبا هر روز میبینمش و تا الان اوکی بوده حالا نگرانم که شاید این چیزهایی ک ازش میدونم حقیقت نباشه، یه شخصیت دیگه ای داشته باشه. و…خانواده اش در جریان هستن و من فقط مادرم میدونه

به هر حال ممکنه هر اتفاقی بیفته تا شما وارد یک نامزدی و مراوده و معاشرت خانوادگی نشید نمیتونید در موردش اطلاعاتی کسب کنید
شما شش ساله با ایشون هستید و بهتر از هر کسی میتونید بشناسیدش
در این مورد بهتره مشاوره ای حضوری رو هم انجام بدید
مشاوره تلفنی از خط ثابت از شهرستانها:
۹۰۹۹۰۷۰۳۵۴

سلام.چه سوالاتی در این تست پرسیده میشه؟

عجب سوالی ؟ وقتی تست رو دادید متوجه خواهید شد …

سلام. من‌۲۷ سالمه.الان حدود یک سال و یک ماه هست که عقد کردم.تو این مدت خیلی با شوهرم بحثمون شده.بارها به نقطه اخر رسیدیم و تصمیم به جدایی گرفتیم اما هر بار به دلیلی به زندگی برگشتیم. خیلی نگرانم‌.از ادامه دادن و رفتن زیر یه سقف میترسم‌.سرگردان موندم.نمیدونم چیکار کنم.تاریخ عروسیمون مشخص شده اما من اشتیاقی ندارم.بیشتر استرس دارم که بعد چی میشه.چیکار کنم. به نظرتون مشاوره الان میتونه کمک کنه؟

دوست عزیز وقتی در ابتدای راه هستید و در روزهای خوش شما چنین اتفاقاتی میفته پس باید بدونید چنین رفتارهایی در آینده هم تکرار خواهد شد … همونطور که در این یک سال و نیم اتفاق افتاده … و وقتی چنین اشتیاقی در شما وجود نداره نباید وارد ازدواج بشید و گرنه با یک بچه در سالهای دیگه باید راه رفته رو برگردید

سلام
من تحصیلاتم زیر دیپلم هست ولی در معاشرت با دیگران کسی نمی تونه متوجه سطح سواد مدرکیم بشه و همه فکر می کنن تحصیلات عالیه دارم
شغلم هم طوری هست که غریبه ها فکر می کنن من کارشناس آی تی هستم
الان با خانمی آشنا شدم که لیسانس دارن و ۴ سال از من کوچکتر هستن ، از نظر مذهبی ، سطح فرهنگی و اقتصادی هم تقریبا یکسان هستیم
اتفاقا با هم توافق کردیم که قبل از ازداج حتما بریم پیش مشاور
من احساس می کنم اگر برم پیش مشاور ممکن هست که بخاطر مقایسه مدارک تحصیلیمون باعث بشه کات کنیم
طور خدا کمکم کنید من نمیخوام ایشون رو از دست بدم.

بهتره این مسایل رو قبل از ازدواج حل کنید … و گرنه با دروغ و پنهان کاری نمیتونید کاری از پیش ببرید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸

به جمع

70000

نفری کانون بپیوندید.

       پیشنهادات پیامکی شما

       به کانون مشاوران ایران:

        3000 77 77 47 3000

کانون مشاوران ایران

0