سرطان رحم چگونه تشخیص داده میشود

همچنین ممکن است جراح از گره های لنفاوی ناحیة پلویک و شکم و نیز سایر نقاط نزدیک بدن، نمونه برداری کند. این نمونه ها جهت مشخص شدن گسترش سرطان، به آزمایشگاه فرستاده می شوند.

متداول ترین تکنیک هیسترکتومی، ایجاد یک برش بزرگ در میانة شکم و خارج ساختن رحم است.

در بعضی شرایط ممکن است امکان استفاده از روش هیسترکتومی لاپاروسکوپیک نیز وجود داشته باشد. این روش تحت عنوان هیسترکتومی سوراخ کلیدی نیز شناخته می شود. در این متد جراحی، برای استفاده از یک نوع تسکوپ مخصوص (لاپاروسکوپ) و نیز دیگر ابزارهای جراحی، لازم است برش های کوچکی بر بدن ایجاد شود.

به این ترتیب جراح قادر است تنها با ایجاد برش هایی کوچک، درون بدن شما را مشاهده کرده و رحم را از طریق واژن خارج کند.

احتمالاً بعد از سه تا پنج روز می توانید از بیمارستان مرخص شوید. این زمان در صورت استفاده از متد جراحی سوراخ کلید کوتاه تر است. با این وجود جهت بهبود کامل به چندین هفته نیاز خواهید داشت.

پس از عمل جراحی، لازم است هرچه زودتر به راه بیافتید. این کار از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ حتی اگر لازم است درون تخت بمانید، باید حرکات روتین پا را انجام دهید تا به گردش خون کمک کرده و از ایجاد لخته در بدن خود جلوگیری کنید. جهت پیشگیری از ایجاد عوارض، پرستار یا فیزیوتراپیست شما، تمریناتی را به شما آموزش خواهد داد.

پس از مرخص شدن از بیمارستان و بازگشت به خانه، به تمریناتی جهت تقویت قدرت و تناسب اندام خود نیاز خواهید داشت. با پزشک یا فیزیوتراپیست خود در مورد مناسب ترین تمرینات صحبت کنید.

در صورت ابتلا به مرحله 2 یا 3 سرطان رحم و گسترش سرطان به دهانه رحم و یا گره های لنفاوی اطراف لگن، ممکن است به هیسترکتومی کامل یا رادیکال نیاز داشته باشید.

این عمل جراحی شامل خارج ساختن بخش های بیشتری از دهانه رحم و قسمت فوقانی واژن، به همراه گره های لنفاوی ناحیه لگن است. همچین جهت کاهش خطر بازگشت سرطان، ممکن است پرتودرمانی یا شیمی درمانی نیز در دستور درمان قرار گیرد.

ممکن است در درجات پیشرفته سرطان رحم، جراحی دبالکینگ انجام شود. در این جراحی سعی می شود تا حد امکان، بافت های سرطانی از بدن خارج شوند.

این جراحی منجر به درمان سرطان نخواهد شد؛ اما ممکن است برخی علائم سرطان را بهبود بخشد. پزشک شما در مورد مناسب بودن یا نبودن جراحی دبالکینگ با شما صحبت خواهد کرد.

در صورتی که به عقیده تیم درمانی، احتمال بازگشت سرطان زیاد باشد، برای شما یک دوره پرتودرمانی تجویز می شود. همچنین در صورت امکان پذیر نبودن جراحی، از پرتودرمانی جهت آهسته ساختن روند رشد و گسترش سرطان استفاده م شود.

جهت درمان سرطان رحم، دو مدل پرتودرمانی وجود دارد:

یک دوره پرتودرمانی خارجی، به مدت پنج روز در هفته، به همراه وقفه آخر هفتگی، به عنوان یک درمان سرپایی برای شما تجویز می شود. زمان درمان تنها پنج دقیقه است. بسته به مرحله و موقعیت سرطان رحم، کل دوره پرتودرمانی ممکن است تقریباً 4 هفته به طول انجامد.

برخی خانم ها همزمان با پرتودرمانی خارجی، پرتودرمانی داخلی (براکی تراپی) را نیز در پیش می گیرند.

انواع متفاوتی از براکی تراپی شامل دوز کم، متوسط و بالا وجود دارد. در دوزهای پایین، انتقال پرتو به آرامی انجام م شود؛ به همین جهت لازم است دستگاه برای مدت زمان طولانی تری درون بدن شما باقی بماند. در طول براکی تراپی، حضور شما در بیمارستان الزامی است. پزشک شما در ارتباط با این موضوع توضیحات لازم را ارائه خواهد داد.

پرتودرمانی با عوارض جانبی همراه است. پوست ناحیة مورد نظر ممکن است قرمز و زخمی شود. پرتودرمانی همچنین ممکن است با ریزش مو همراه باشد. پرتودرمانی ناحیه لگن، ممکن است روده ها را تحت تأثیر قرار داده و منجر به بدحالی و اسهال شود.

با ادامه روند درمان، احتمال بروز خستگی شدید وجود دارد. بسیاری از این عوارض با پایان دوره درمانی از میان می روند؛ با این حال حدود 5٪ از خانم ها با عوارض درمانی طولانی مدتی نظیر اسهال و خونریزی روده دست و پنجه نرم م کنند.

اگر در مرحله 3 یا 4 سرطان رحم قرار دارید، ممکن است برای شما یک دوره شیمی درمانی تجویز شود. از شیمی درمانی می توان پس از عمل جراحی و با هدف جلوگیری از بازگشت سرطان بهره برد. در ارتباط با سرطان های پیشترفته تر، از شیم درمانی جهت کاهش روند گسترش سرطان و ظهور علائم استفاده می شود.

شیمی درمانی به طور معمول از طریق تزریق داروها به درون سیاهرگ (تزریق وریدی) انجام می شود. معمولاً پس از شیمی درمانی، در همان روز می توانید به خانه برگردید، اما گاهی اوقات ممکن است مجبور شوید برای مدت کوتاهی در بیمارستان بمانید.

شیمی درمانی معمولاً به صورت دوره ای، و به شکل یک دوره درمان و یک دوره استراحت جهت ریکاوری بدن، مورد استفاده قرار می گیرد.

عوارض جانبی شیمی درمانی ممکن است شامل موارد زیر شود:

همچنین با شیمی درمانی، احتمال گسترش عفونت در جریان خون (سپسیس)، افزایش می یابد؛ زیرا به دنبال شیم درمانی، توانایی بدن در مبارزه با عفونت کاهش می یابد.

پس از پایان دوره درمان، عوارض جانبی نیز قطع می شوند.

برخی از سرطان های رحم در اثر هورمون زنانه استروژن به وجود می آیند. این دسته از سرطان ها ممکن است به متد هورمون درمانی پاسخ دهند. پزشک شما درمورد احتمال موفقیت آمیز بودن این متد درمانی روی سرطان رحم شما صحبت خواهد کرد.

هورمون درمانی معمولاً از طریق جایگزین کردن هورمونی به نام پروژسترون انجام می شود. پروژسترون هورمونی است که به شکل طبیعی در بدن تولید شده و در جریان خون شما یافت می شود؛ پروژسترون مصنوعی معمولاً به صورت قرص به مصرف بیمار می رسد.

این هورمون عمدتاً برای درمان مراحل پیشرفته سرطان های رحم یا سرطان هایی که مجدداً عود کرده اند، استفاده می شود و می تواند به کوچک شدن تومور و کنترل علائم کمک کند.

این درمان ممکن است عوارض جانبی از جمله تهوع خفیف، گرفتگی خفیف عضلات و افزایش وزن داشته باشد. پزشک متخصص زنان شما در مورد این موارد با شما صحبت خواهد کرد.

یافتن پزشکان هیچ ‌وقت به این راحتی نبوده، در درمانکده آنلاین و حضوری مشاوره کنید.

درمانکده، ارائه دهنده خدمات آنلاین سلامت
(نوبت گیری اینترنتی، مشاوره آنلاین، آزمایش در محل و …)

تمامی حقوق این سایت برای درمانکده محفوظ است

طراحی شده با توسط تیم درمانکده

Uterus Cancer Diagnosis

 

سرطان آندومتر اغلب پس‌ از اینکه زن به خاطر علایم به دکتر مراجعه می­ کند تشخیص داده می‌شود.

اگر احتمال سرطان آندومتر وجود داشته باشد، باید یک متخصص زنان، (پزشک متخصص برای تشخیص و درمان بیماری‌های سیستم تولیدمثل زنان) معاینه را انجام دهد. متخصصین زنان می‌توانند سرطان آندومتر را تشخیص دهند و همچنین برخی از موارد ابتدایی را درمان کنند. متخصصین درمان سرطان‌های آندومتر و سایر اندام‌های تولید مثل زنان به نام جراح آنکولوژی (سرطان) زنان شناخته می‌شوند. این پزشکان هر دو مورد ابتدایی و پیشرفته سرطان آندومتر را درمان می­ کنند.

 

سرطان رحم چگونه تشخیص داده میشود

شرح حال پزشکی و معاینه:

اگر علائم سرطان آندومتر دارید (به علائم و نشانه‌های سرطان آندومتر مراجعه کنید)، باید به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک در مورد علایم، عوامل خطر و سابقه پزشکی شما سؤال خواهد کرد. پزشک همچنین یک معاینه بدن و یک معاینه لگن انجام می­ دهد.

 

سونوگرافی رحم:

سونوگرافی اغلب یکی از اولین آزمایش‌هایی است که برای بررسی رحم، تخمدان‌ها ولوله‌های فالوپ در زنان با مشکل احتمالی زنان و زایمان انجام می‌شود. در سونوگرافی برای تهیه تصاویر بدن از امواج صوتی استفاده می‌کنند. یک وسیله کوچک به نام مبدل یا پروب امواج صوتی را به بدن می­فرستند و انعکاس­های امواج صوتی یا اکوی اندام­ها را جمع­ آوری می کند. یک رایانه اکوها را به تصاویر تبدیل می‌کند.

برای سونو لگن، مبدل بر روی پوست قسمت پایین شکم قرار می‌گیرد. اغلب برای گرفتن عکس‌های خوب از رحم، تخمدان‌ها ولوله‌های فالوپ، مثانه نیاز به پر شدن دارد. به همین دلیل است که از زنان می­خواهند قبل از سونو لگن، مقدار زیادی آب بنوشند.

برای دیدن رحم سونوگرافی ترانس واژینال (TVUS) اغلب ترجیح داده می‌شود. برای این تصویربرداری پروب  TVUS (که همانند مبدل التراسوند عمل می‌کند) در واژن قرار می‌گیرد. تصاویر TVUS می‌تواند برای دیدن توده رحم (تومور) یا ضخامت بیش از معمول اندومتر مورد استفاده قرار گیرد. همچنین می‌تواند به بررسی اینکه آیا سرطان به لایه ­های ماهیچه رحم رسیده است کمک کند (میومتر).

ممکنست قبل از سونوگرافی آب‌ نمک (سالین) از طریق یک لوله کوچک به رحم تزریق شود تا پزشک بتواند واضح‌تر قشر رحم را ببیند. این روش سونوگرافی تزریق سالین یا هیستروسونوگرام نامیده می­شود. (اولتراسوند نام دیگر سونوگرافی است). درصورتیکه روش‌های دیگر تومور را تشخیص ندهند ممکنست سونوگرافی به پزشک کمک کند تا مکان موردنظر برای نمونه­ برداری را مشخص کنند.

 

نمونه‌ برداری از بافت آندومتر:

برای پیدا کردن اینکه آیا هیپرپلازی آندومتر یا سرطان آندومتر وجود دارد، پزشک باید بخشی از بافت را بردارد تا بتوان با میکروسکوپ آن را مشاهده کرد. بافت آندومتر با نمونه ­برداری آندومتر یا اتساع و کورتاژ (D&C) یا بدون هیستروسکوپی به دست می‌آید. معمولاً یک متخصص مانند متخصص بیماری‌های زنان این نمونه برداری را به شرح زیر انجام می­دهند.

 

نمونه ­برداری آندومتر معمولاً رایج­ترین آزمایشی است که برای سرطان آندومتر انجام می­شود و در زنان یائسه بسیار دقیق است. این آزمایش را می‌توان در مطب دکتر انجام داد. در این روش یک لوله انعطاف‌پذیر بسیار نازک از طریق دهانه رحم، وارد رحم می‌شود، سپس با استفاده از مکش، مقدار کمی آندومتر برداشته می­شود. ساکشن حدود یک دقیقه یا کمتر طول می‌کشد. دردی شبیه به گرفتگی عضلات در قاعدگی است و می‌تواند از طریق مصرف داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن قبل از عمل تسکین یابد. بعضی‌ اوقات برای کاهش درد قبل از انجام این روش داروهای بی‌حس‌ کننده (بی‌حسی موضعی) به داخل دهانه رحم تزریق می‌شود.

 

برای این روش پزشکان یک تلسکوپ کوچک (حدود یک­ششم اینچ) را از طریق دهانه رحم در رحم قرار می­دهند. برای مشاهده بهتر درون رحم، رحم با آب‌شور (سالین) پر می‌شود. این به پزشک اجازه می‌دهد که هر چیز غیرطبیعی را ببیند و مانند یک سرطان یا پولیپ نمونه ­برداری کند. این معمولاً با استفاده از بیهوشی موضعی که بیمار بیدار است انجام می­شود.

 

اگر نمونه­ برداری آندومتر، بافت کافی فراهم نکند یا نمونه ­برداری سرطان را نشان دهد و نتایج نامعلوم باشد، باید D&C انجام شود. در این روش سرپایی، دهانه رحم بزرگ می‌شود (گسترش‌ یافته) و برای تخلیه بافت داخل رحم از یک وسیله خاص استفاده می‌شود. این ممکن است با هیستروسکوپی یا بدون هیستروسکوپی انجام شود.

این روش حدود یک ساعت طول می‌کشد و ممکنست نیاز به بیهوشی کامل باشد (در این بیهوشی کامل خواب هستید) یا تنها آرام بخش می گیرید (برای ایجاد خواب‌آلودگی دارو وریدی داده می­شود) یا برای بی حسی موضعی ماده بی حسی به رحم یا ستون فقرات (اپیدورال) تزریق می­شود. معمولاًD&C   در بخش جراحی سرپایی یک کلینیک یا بیمارستان انجام می‌شود. بیشتر زنان پس‌ از این روش درد کمی دارند.

 

نمونه‌های بافت آندومتر که توسط D&Cبرداشته می­شوند، برای بررسی وجود سرطان، با میکروسکوپ بررسی می­شوند. اگر سرطان یافت شود، گزارش آزمایشگاه نشان می‌دهد که چه نوع سرطان آندومتر (اندومتروئید یا سلول روشن) و با چه درجه ­ای است.

سرطان آندومتر بر اساس اینکه نمونه چه میزان شبیه آندومتر طبیعی است با نمره 1 تا 3 درجه بندی می­شود. زنان مبتلابه سرطان­های درجه پایین­تر با احتمال کمتری بیماری پیشرفته یا عودکننده دارند.

اگر پزشک به سرطان کولون غیر پولیپوز ارثی) (HNPCC) بعنوان علت اصلی سرطان آندومتر) مشکوک باشد، بافت تومور را می‌توان برای تغییرات پروتئین یا تغییرات DNA (به نام MSI) آزمایش کرد. اگر این پروتئین یا تغییرات  DNA وجود داشته باشد، ممکنست پزشک توصیه کند برای ژن‌های عامل HNPCC یک آزمایش ژنتیک را مد نظر قرار دهید. آزمایش میزان MSI اغلب در زنان با سابقه خانوادگی سرطان آندومتر یا سرطان کولون و در سنین پایین­تر از سن معمول انجام می­شود.

 

سایر آزمایش ­­ها برای جستجوی سرطان رحم (اندومتر):

اگر پزشک متقاعد شود که سرطان شما پیشرفته است، احتمالاً باید آزمایش‌های دیگری برای بررسی سرطان انجام دهید.

 

ممکن است از قفسه سینه­ تان عکس گرفته شود تا ببینید آیا سرطان به ریه شما گسترش‌یافته است یا خیر.

 

CT یک تصویربرداری با اشعه ایکس است که عکس­های دقیق و یکپارچه از بدن ایجاد می‌کند. برای اسکن CT، روی میز دراز می­کشید و اشعه ایکس عکس­برداری می‌کند. بجای عکس گرفتن مانند اشعه ایکس استاندارد، اسکنر CT درحالی‌که دوربین اطراف شما می­چرخد، عکس­های زیادی را می­گیرد.

دستگاه از قطعاتی از بدن شما که باید بررسی شود، عکس­های فراوانی می‌گیرد. پس از عکس­برداری کامپیوتر این عکس­ها را ترکیب می‌کند و به یک عکس از بدن شما تبدیل میکند.

سی‌تی‌اسکن برای تشخیص سرطان آندومتر مورداستفاده قرار نمی‌گیرد؛ اما ممکن است برای دیدن اینکه آیا سرطان به سایر اعضای بدن گسترش‌ یافته یا خیر، مفید باشد و اینکه آیا سرطان بعد از درمان دوباره برگشته است یا نه.

 

اسکن­­هایMRI  به‌جای اشعه ایکس از امواج رادیویی و آهنرباهای قوی استفاده می‌کنند. انرژی امواج رادیویی جذب بافت می‌شود و سپس در یک الگوی شکل یافته توسط بافت مربوطه و بیماری‌ آن آزاد می‌شود. رایانه الگوی امواج رادیویی که توسط بافت‌ها ارائه می‌شود را به یک تصویر بسیار دقیق از قسمت‌های بدن تبدیل می‌کند. این باعث می‌شود مانند تصاویر سی تی اسکن، برش­های عرضی و همچنین برش‌های موازی با طول بدن ایجاد شود.

اسکن­های MRI به‌ ویژه در بررسی مغز و نخاع کمک می‌کنند. بعضی از پزشکان فکر می‌کنند MRI یک‌راه خوب برای تعیین رشد سرطان آندومتر به داخل رحم است.  MRI(با تکنیک خاصی که از ذرات بسیار کوچکی از اکسید آهن استفاده می‌کنند)  ممکنست همچنین به پیدا کردن گره‌های لنفوئید بزرگ کمک کند. این ذرات اکسید آهن به داخل یک ورید تزریق می­شود و در گره‌های لنفاوی قرار می‌گیرند که می‌توانند توسط MRI تشخیص داده شوند.

 

سرطان رحم چگونه تشخیص داده میشود

در این تصویر برداری، برای جستجوی سلول‌های سرطانی گلوکز رادیواکتیو (قند) تزریق می­شود؛ زیرا سرطان‌ها نسبت به بافت‌های طبیعی از میزان گلوکز (قند) بیشتری استفاده می‌کنند. رادیواکتیو تمایل دارد در سرطان متمرکز شود و اسکنر می‌تواند رسوبات رادیواکتیو را تشخیص دهد. این آزمایش می‌تواند برای تشخیص مجموعه‌های کوچک سلول‌های سرطانی مفید باشد. برای جمع بندی دقیق­تر مناطق گسترش سرطان اسکنرهای ویژه، اسکن PET را با یک  CT اسکنترکیب می‌کنند. اسکن‌های PET برای بررسی اولیه سرطان آندومتر استفاده نمی شوند، اما ممکنست برای موارد پیشرفته­ تر مورد استفاده قرار گیرند.

 

اگر یک زن دارای علایم دال بر انتشار سرطان به مثانه یا راست‌ روده باشد، احتمالاً داخل این اندام‌ها بوسیله یک دوربین دیده می‌شود. در سیستوسکوپی لوله از طریق مجرای ادرار در داخل مثانه قرار می‌گیرد. در پروکتوسکوپی، لوله در رکتوم قرار می‌گیرد. این آزمایش­ها به پزشک اجازه می‌دهد تا سرطان‌ احتمالی را جستجو کند. نمونه‌های  کوچک بافت نیز می‌توانند در طی این روش‌ها برای یک آزمایش پاتولوژیک (میکروسکوپی) برداشته شوند. این آزمایش­ها می‌توانند با یک بیهوشی موضعی انجام شود اما ممکنست برخی بیماران نیاز به بیهوشی کامل داشته باشند. پزشک به شما اجازه می­دهد بدانید که قبل و بعد از عمل چه اتفاقی می­افتد. این روش‌ها اغلب درگذشته استفاده می­شدند اما در حال حاضر بندرت بخشی از مرحله شناسایی سرطان آندومتر است.

 

شمارش کامل خون (CBC) یک آزمایش است که سلول‌های مختلف خون، مانند گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها را اندازه‌ می‌گیرد. سرطان آندومتر باعث خونریزی می‌شود که می‌تواند سبب کاهش تعداد گلبول‌های قرمز خون شود.

 

CA-125 ماده ایست که توسط بسیاری از سرطان­های آندومتر و تخمدان (اما نه همه آن­ها) به جریان خون آزاد می شود. در یک زن مبتلا به سرطان آندومتر، CA-125 خون بسیار نشان می‌دهد که سرطان احتمالاً به خارج از رحم گسترش‌یافته است. برخی از پزشکان قبل از عمل جراحی و یا درمان‌های دیگر، سطح CA-125 را بررسی می‌کنند، اگر مقدار آن­ بالا باشد، می‌توان آن‌ را دوباره بررسی کرد تا ببینند که درمان چقدر موثر بوده است (بعنوان‌مثال، پس از جراحی، اگر تمام سرطان حذف شود سطوح CA-125 پایین خواهد آمد).

برای تشخیص سرطان آندومتر به سطح CA-125 نیاز نیست، بنابراین این آزمایش برای تمام بیماران تجویز نمی­شود.

“اگر سوالی دارید، بپرسید.”

مطالب پر بازدید

در مورد سرطان رحم یا سرطان آندومتر چه می دانید؟ این نوع سرطان در دیواره های رحم شروع به رشد می کند و می تواند سلامت زنان را تحت تاثیر قرار دهد. داشتن اطلاعاتی در مورد این نوع سرطان می تواند به شما کمک کند تا علائم و نشانه های آن را زودتر تشخیص داده و به پزشک مراجعه کنید تا راه های درمانی موثر برای شما انجام گیرد. در این مقاله از بخش بیماری ها و سلامت زنان دکتر سلام در مورد راه های تشخیص و درمان این بیماری با شما صحبت خواهیم کرد.

سرطان آندومتر نوعی سرطان است که از رحم شروع به رشد می کند. رحم محوطه ای تهی است که به صورت گلابی شکل در لگن زنان قرار دارد و جنین در آنجا رشد می کند. سرطان رحم در لایه ای از سلول ها ایجاد می شود که اندومتریوم رحم را تشکیل می دهد. سرطان آندومتر گاهی اوقات سرطان رحم نیز نامیده می شود. از جمله انواع دیگر سرطان در رحم میتوان به سارکوم رحمی اشاره کرد، البته احتمال ابتلا به آن بسیار کمتر از سرطان آندومتر است.

سرطان رحم چگونه تشخیص داده میشود

سرطان رحم اغلب در مراحل اولیه تشخیص داده می شود، زیرا خونریزی غیرطبیعی واژن باعث می شود که زنان سریعا به پزشک مراجعه کنند. اگر سرطان رحم در ابتدا تشخیص داده شود، با جراحی و برداشتن رحم، میتوان سرطان را ریشه کن کرد.

علائم و نشانه های سرطان رحم ممکن است عبارتند از:

آزمایشات قابل انجام و روش های تشخیص سرطان رحم عبارتند از:

در طول معاینه لگن، دکتر شما به دقت بخش بیرونی تناسلی تان را بررسی کرده و سپس دو انگشت یک دست را به واژن شما وارد می کند؛ همزمان دستش را بر روی شکم شما فشار می دهد تا رحم و تخمدان شما را حس کند. او همچنین یک دستگاه به نام اسپکولوم را به واژنتان وارد می کند. این دستگاه مهبل (واژن) شما به اندازه کافی باز می کند تا پزشک بتواند واژن و رحم را برای بررسی ناهنجاری های احتمالی مشاهده و وارسی کند.

پزشک شما ممکن است با استفاده از یک فراصوت ترانس واژینال ضخامت و بافت دیواره رحم را بررسی و از تاثیرگذاری دیگر عوامل مزاحم جلوگیری کند. در این روش، یک دستگاه چوب مانند (ترانسفورماتور یا مبدل) به واژن فرد وارد می شود. این مبدل از امواج صوتی برای گرفتن تصاویر ویدئویی از رحم استفاده می کند. این آزمایش به پزشک کمک می کند تا در بافت های رحم به دنبال اختلالات احتمالی بگــردد.

بیشتر بخوانید: کولپوسکوپی و بیوپسی از گردن رحم چیست؟

در حین انجام هیستروسکوپی، دکتر شما یک لوله نازک، انعطاف پذیر و با نور کافی (هیستروسکوپ) را از طریق واژن و گردنه ی آن به داخل رحم وارد می کند. لنز موجود بر روی هیستروسکوپ این اجازه را می دهد تا پزشک داخل رحم و اندومتری را بررسی کند.

برای نمونه گیری از سلول های داخل رحم، به احتمال فراوان نیاز به آزمایش بافت برداری از دیواره رحم خواهد بود. این عمل شامل جداسازی بافت از پوشش رحم برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی است. بافت برداری اندومتری می تواند در مطب پزشک انجام شود و معمولا نیازی به بیهوشی ندارد.

اگر از طریق بافت برداری، میزان کافی از بافت دیواره رحم به دست نیاید و یا اگر نتایج حاصل از بافت برداری نامشخص باشد، احتمالا نیاز به عمل جراحی به نام D&C (تراشیدن دهانه رحم یا کورتاژ) خواهد بود. در طول جراحی D&C، بافت از داخل رحم رحم تراشیده می شود و بوسیله میکروسکوپ برای آزمایش سلول های احتمالی سرطانی مورد آزمایش قرار می گیرد.

چنانچه تشخیص بر سرطان آندومتر باشد، احتمالا به یک متخصص درمان سرطان های مربوط به دستگاه تناسلی زنان (متخصص بیماری های زنان و زایمان) ارجاع داده خواهد شد.

هنگامی که سرطان فرد تشخیص داده شد، پزشک کار را برای تعیین میزان (مرحله) سرطان شروع خواهد کرد. آزمایشاتی که برای تعیین مرحله و درجــه سرطان می تواند انجام شود شامل اشعه ایکس قفسه سینه، یک توموگرافی کامپیوتری (CT)، برش نگاری با گسیل پوزیترون (PET) و آزمایش خون باشد. تعیین نهایی درجه سرطان تا زمانی که تحت عمل جراحی برای درمان سرطان قرار نگیرید، غیرممکن است.

مراحل و درجات سرطان دیواره رحم شامل موارد زیر می شوند:

گزینه های شما برای درمان سرطان رحم بستگی به مشخصات سرطان، مانند مرحله، سلامت عمومی بدن و ترجیحات شما دارد.

در اکثر زنان مبتلا به سرطان رحم جراحی برداشتن رحم توصیه می شود. اکثر زنان مبتلا به سرطان آندومتر با برداشتن رحم (هیسترکتومی) و یا راههای دیگـر مثل برداشتن لوله های تخمدان و خود تخمدان (سالپینوئوفورکتومی) تحت درمان قرار می گیرند. هیسترکتومی باعث می شود که فرد در آینده امکان بچه دار شدن و بارداری را از دست بدهد. همچنین اگـر تخمدان ها برداشته شوند، فرد دچار یائسگی می شود؛ البته اگر تا آن موقع آنرا تجربه نکرده باشد.

حین جراحی، جراح اطراف رحم را نیز بررسی می کند تا علائمی درباره گسترش احتمالی سرطان به دیگر مناطق مورد بررسی قرار دهد. همچنین جراح ممکن است غدد لنفاوی را نیز مورد آزمایش قرار دهد. این کـار به تعیین درجه و مرحله سرطان کمک می کند.

در پرتو درمانی از پرتوهای قدرتمند انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون، برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است از پرتودرمانی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پس از جراحی استفاده کند. تحت شرایطی خاص نیز پرتودرمانی ممکن است قبل از عمل، برای کوچک کردن تومور واز بین بردن آسان تر آن استفاده شود.

اگر سلامت کافی برای انجام جراحی را ندارید، پزشک می تواند صرفا از پرتودرمانی استفاده کند. در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته آندومتر، پرتودرمانی ممکن است به کنترل درد سرطان کمک کند.

پرتودرمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:

پرتاب اشعه از یک دستگاه خارجی به بدن: حین تابش امواج به بدن، بیمار روی یک میز دراز می کشد و یک دستگاه امواج را به نقاط خاص بدن وی هدایت می کند.

تابش از درون بدن: پرتودرمانی داخلی (براکیوتراپی) به معنی قرار دادن یک دستگاه مملوء از امواج، مانند دانه های کوچک، سیم یا یک سیلندر، به مدتی کوتاه در داخل واژن بیمار است.

هورمون درمانی نیز به معنی مصرف داروهایی ست که بر میزان هورمون بدن تاثیر می گذارند. اگر بیمار سرطان رحم پیشرفته داشته باشد که به خارج از رحم نیز گسترش یافته، هورمون درمانی می تواند یکی از گزینه های درمان باشد.

گزینه های درمان عبارتند از:

داروها برای افزایش مقدار پروژسترون در بدن: پروژستین مصنوعی، نوعی از هورمون پروژسترون، می تواند در جلوگیری از رشد سلول های سرطانی اندومتر تاثیرگذار باشد.

داروهایی برای کاهش سطح استروژن در بدن: داروهای هورمون درمانی می توانند به کاهش سطح استروژن در بدن کمک کنند یا مانع از این شوند که بدن از استروژن موجود استفاده کند. امکان دارد سلول های سرطانی اندومتر که برای رشد بیشتر به استروژن وابسته هستند، در ازای مصرف این داروها از بین بروند.

شیمی درمانی برای کشتن سلول های سرطانی از مواد شیمیایی استفاده می کند. ممکن است برای بیمار یک داروی شیمی درمانی، دو و یا حتی چند دارو به شکل همزمان تجویز شود. داروهای شیمی درمانی هم به شکل قرص (خوراکی) و هم از طریق رگ (وریدی) موجود هستند. شیمی درمانی برای درمان سرطان پیشرفته یا مکرر آندومتر توصیه می شود که از رحم نیز خارج شده باشد. ابتدا این داروها وارد جریان خون شما می شوند، از طریق بدن به دیگر نقاط حرکت کرده و سلول های سرطانی را می کشند.

مراقبت تسکینی، یک نوع مراقبت ویژه پزشکی است که بر تسکین درد و سایر علائم مربوط به یک بیماری جدی تمرکز دارد. متخصصان مراقبت تسکینی با بیمار، خانواده او و دیگر پزشکان همکاری می کنند تا یک پوشش حمایتی دیگر ارائه دهند که در واقع مکمل درمانی ست که در حال انجام است. مراقبت تسکینی می تواند همزمان با سایر درمان های دیگر مثل جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی انجام شود.

هنگامی که مراقبت تسکینی همراه با سایر درمان های مناسب استفاده شود، افراد مبتلا به سرطان ممکن است احساسی بهتر و عمری طولانی تر داشته باشند.

مراقبت تسکینی توسط یک تیم از پزشکان، پرستاران و سایر متخصصان آموزش دیده ارائه می شود. تیم مراقبت های تسکینی با هدف بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان و خانواده های آنها انجام وظیفه می کنند. همانطور که ذکر شد، این نوع از  مراقبت و درمان در کنار سایر درمان ها انجام می شود.

مطالب مرتبط

هماهنگی جهت تبلیغات: 02123051172

مجری انحصاری نیتیو، سنجاق

سرطان رحم چگونه تشخیص داده میشود

کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است

سرطان دهانهٔ رحم (به انگلیسی: cervical cancer) یا سرطان گردن رحم
گونه‌ای سرطان است که از گردن رحم آغاز می‌گردد.[۱] این بیماری به دلیل رشد غیرطبیعی سلول ایجاد می‌شود و این سلول‌ها می‌توانند در دیگر اعضای بدن گسترش یابند یا به آن‌ها حمله کنند.[۲] در ابتدای ابتلاء به این بیماری، معمولاً نشانه‌ای بروز پیدا نمی‌کند. نشانه‌های بعدی این بیماری شامل مواردی همچون: خونریزی واژنی، درد لگن یا دردآمیزش می‌شود.[۱]

در ۹۰ درصد موارد این بیماری، عفونت ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) ایجاد می‌شود.[۳][۴] اما بسیاری از افرادی که عفونت‌های ویروس پاپیلوم انسانی دارند، به سرطان دهانهٔ رحم مبتلا نمی‌شوند.[۵][۶] دیگر عوامل خطر این بیماری شامل مواردی همچون: سیگار کشیدن، سیستم ایمنی ضعیف بدن، قرص ضد بارداری خوراکی، شروع رابطهٔ جنسی از سنین پایین و داشتن شریک‌های جنسی متعدد می‌شود، اما این عوامل اهمیت کمتری دارند.[۱][۷] سرطان دهانهٔ رحم معمولاً به دنبال تغییرات پیش‌سرطانی در مدتی بیش از ده تا بیست سال پیشرفت می‌کند.[۵] انواع مختلفی از سرطان دهانهٔ رحم وجود دارد. حدود نود درصد از موارد شامل کارسینوم سلول-سنگفرشی، ده درصد آدنوکارسینوم و تعداد کمی شامل موارد دیگر می‌شود.[۷] تشخیص این بیماری با غربالگری دهانه‌ی رحم و به دنبال آن با بافت‌برداری صورت می‌گیرد. در ادامه تصویربرداری پزشکی اجرا می‌گردد تا پزشکان گسترش یا عدم گسترش آن را تشخیص دهند.[۱]

واکسن پاپیلوما ویروس انسانی از انسان در برابر دو گونه از این خانوادهٔ ویروس محافظت می‌کند و این امکان وجود دارد که این امر، بین ۶۵ تا ۷۵ درصد از سرطان‌های دهانهٔ رحم پیشگیری نماید.[۸][۹] از آنجا که بعد از درمان، همچنان خطر سرطان وجود دارد، معمولاً توصیه می‌شود که نمونه‌برداری از سلول‌های دهانهٔ رحم به صورت مداوم صورت گیرد.[۸] دیگر روش‌های پیشگیری از این بیماری در ادامه آمده است: پرهیز از رابطهٔ جنسی یا نداشتن چند شریک جنسی به صورت همزمان و استفاده از کاندوم.[۱۰] غربالگری سرطان دهانهٔ رحم با استفاده از نمونه‌برداری سلول‌های دهانهٔ رحم یا اسید استیک می‌تواند تغییرات پیش‌سرطانی را مشخص نماید، که به دنبال درمان، می‌تواند از توسعهٔ سرطان پیشگیری کند.[۱۱] درمان سرطان دهانهٔ رحم شامل ترکیبی از مواردی همچون جراحی، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی می‌شود.[۱]نرخ بقای پنج ساله در ایالات متحده ۶۸ درصد است.[۱۲] هرچند که نتیجهٔ درمان تا حد زیادی به این بستگی دارد که چقدر سرطان زود شناسایی شده باشد.[۷]

در سراسر دنیا، سرطان دهانهٔ رحم چهارمین عامل بیشترین موارد سرطان و همچنین چهارمین عامل بیشتر مرگ‌ها از سرطان در زنان است.[۵] در سال ۲۰۱۲، کارشناسان تخمین زدند که ۵۲۸ هزار مورد سرطان دهانهٔ رحم و ۲۶۶ هزار مورد مرگ در نتیجهٔ این بیماری رخ داده است.[۵] این عدد هشت درصد تمامی موارد ابتلاء و مجموع تعداد مرگ از سرطان به‌شمار می‌رود.[۱۳] تقریباً هفتاد درصد از موارد سرطان دهانهٔ رحم در کشورهای در حال توسعه رخ می‌دهد.[۵] در کشورهایی با میزان درآمد پایین، این بیماری معمول‌ترین عامل مرگ ناشی از سرطان است.[۱۱] در کشورهای توسعه‌یافته، اجرای گستردهٔ برنامه‌های غربالگری دهانهٔ رحم تا حد زیادی نرخ ابتلاء به این بیماری را کاهش داده است.[۱۴] در تحقیقات پزشکی، مشهورترین کشت یاخته که به هلا معروف است از سلول‌های سرطانی دهانهٔ رحم زنی به نام هنریتا لاکس صورت گرفت.[۱۵]

علت بیماری ناشناخته است؛ ولی دانشمندان احتمال می‌دهند که با عفونت‌های ویروسی ارتباط داشته باشد که از آن جمله ویروس پاپیلومای انسانی (زگیل ناحیه تناسلی) را می‌توان نام برد.[۱۶] هنگامی که این ویروس برای چند سال در بدن باقی می‌ماند، به تدریج برخی از سلول‌ها را در گردن رحم به سلول‌های سرطانی بدل می‌کند و این سلول‌ها به‌طور پیشرونده مهاجم‌تر می‌شوند.[۱۷] ضعف سیستم ایمنی به ویژه به صورت اکتسابی بیماری ایدز و مصرف داروهای سرکوب ایمنی (به انگلیسی: immuno suppressor) عاملی مستعدکننده در ابتلاء به سرطان دهانه رحم است.[۱۸]سرطان رحم چگونه تشخیص داده میشود

برخی از علایم تشخیص این بیماری به شرح زیر است:[۱۶]

بهترین راه تشخیص زودتر سرطان انجام غربالگری منظم با تست پاپ اسمیر است (که می‌تواند همراه با تست ویروس پاپیلوما HPV باشد) انجام شود. هوشیار بودن درباره هر علامت و نشانه‌ای از سرطان دهانه رحم می‌تواند به جلوگیری از تاخیرهای غیرضروری در تشخیص کمک کند. تشخیص زودهنگام شانس موفقیت درمان را بهبود می‌دهد و از تغییرات اولیه و تبدیل سلول‌های دهانه رحم به سرطان جلوگیری می‌کند.

موارد زیر پیشنهادهای جامعه سرطان آمریکا برای غربالگری سرطان دهانه رحم است:

زنان در صورتی که:

نباید در هیچ رده سنی با هیچ نوع روشی هر سال غربالگری شوند[۱۹].

یکی از روش‌های تشخیص و غربالگری بیماری تست پاپ اسمیر می‌باشد. تست پاپ اسمیر یک آزمایش ساده و بدون درد است که طی آن سلول‌های غیرعادی داخل یااطراف رحم شناسایی می‌شوند. معمولاً تست پاپ اسمیر که از سلول‌های دهانه رحم برداشته می‌شود و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود دیسپلازیای دهانه رحم و سرطان دهانه رحم هردو را مشخص می‌کند. زنان باید این تست را هنگامی که قاعده نیستند انجام دهند. از تقریباً ۲ روز پیش از تست پاپ اسمیر بایداز شستشوی مهبل به جز آنچه توسط پزشک متخصص توصیه شده اجتناب کرد چرا که ممکن است هر سلول غیرعادی شسته یا مخفی شود.[۲۰]

آزمایش پاپ اسمیر تین پرب پس ازشروع فعالیت جنسی هر ۳ سال یک بار تکرار می‌شود. در مواردی که تست پاپ اسمیر تین پرب به همراه تست HPV انجام شود هر 5 سال یک بار می توان این تست را انجام داد بین سن ٢١ تا 65 سالگی این آزمایش معمولاً دو هفته پس از اتمام عادت ماهانه و حداقل ۴۸ ساعت پس از مقاربت جنسی توصیه می‌شود. نمونه برداری یا بیوپسی (biopsy) و آزمایش شیلر(Schiller test) نیز از روش‌های غربالگری است.[۱۸] شمار کشورهایی که در صدد اجرای غربالگری در زمینه سرطان رحم هستند رو به افزایش است. اما مشکل این است که آزمایش پاپ اسمیر نتایج مثبت کاذب بسیاری دارد، به این معنا که در برخی موارد نتیجه آزمایش پاپ اسمیر زنان از تغییرات بالقوه سرطانزا یا پیش سرطانزایی حکایت می‌کند در حالی که در واقع اینطور نیست.[۲۱]

مرحله سرطان دهانه رحم مهم‌ترین عامل در انتخاب شیوه درمان است. اما دیگر عوامل نیز می‌توانند روی روش درمان شما تأثیر بگذارند، ازجمله مکان دقیق سرطان در داخل دهانه رحم، نوع سرطان (سلول سنگفرشی یا آدنوکارسینوم)، سن و سلامت کلی شما و اینکه آیا می‌خواهید بچه‌دار شوید یا نه.

اگرچه سیستم مرحله‌بندی AJCC، کارسینوم در محل دهانه رحم (CIS) را به‌عنوان اولیه‌ترین شکل سرطان دهانه رحم دسته‌بندی می‌کند، پزشکان اغلب آن را به‌عنوان پیش سرطان در نظر می‌گیرند. چراکه سلول‌های سرطانی در CIA تنها در لایه سطحی دهانه رحم قرار دارند؛ و هنوز به لایه‌های عمیق‌تر سلول پیشروی نکرده‌اند.

همه موارد CIS می‌تواند با روش درمانی درست، درمان شود. بااین‌حال، تغییرات پیش سرطانی گاهی اوقات می‌تواند در دهانه رحم یا واژن مجدداً ظاهر شود، پس بسیار مهم است که پزشکتان بلافاصله بعد از درمان شما را معاینه کند. که این معاینه شامل آزمایشات منظم پاپ اسمیر و در برخی موارد کولپوسکوپی می‌شود.

روش‌های درمان برای کارسینوم سلول سنگفرشی در محل دهانه رحم عبارت‌اند از:

روش‌های درمان برای آدنوکارسینوما در محل دهانه رحم عبارت‌اند از:

درمان این مرحله به اینکه آیا می‌خواهید قادر به بچه‌دار شدن (حفظ باروری) باشید یا نه و اینکه سرطان تا خون و گره‌های لنفاوی‌تان رشد کرده‌است (که به آن حمله لنفوسیک میگویند) یا نه بستگی دارد.

بیوپسی مخروطی، روشی ارجح برای زنانی است که می‌خواهند پس از درمان سرطانشان بچه‌دار شوند.

اگر لبه‌های بیوپسی مخروطی سلول‌های سرطانی داشته باشد (که به آن حاشیه‌های مثبت میگویند)، آن‌وقت سرطان ممکن است در ادامه باعث سرطان شود. این شرایط می‌تواند با انجام بیوپسی مخروطی مکرر یا یک تراشه الکترومغناطیس رادیکال (حذف دهانه رحم و واژن بالایی) درمان شود. اگر سرطان به خون یا گره‌های لنفاوی رشد کند، تراشه الکترومغناطیس رادیکال توصیه می‌شود.

روش‌های درمان برای زنانی که نمی‌خواهند باروری‌شان را حفظ کنند:

درمان این مرحله به اینکه آیا می‌خواهید قادر به بچه‌دار شدن باشید یا نه بستگی دارد.

روش‌های درمان برای زنانی که می‌خواهند باروری‌شان را حفظ کنند:

روش‌های درمان برای زنانی که نمی‌خواهند باروری‌شان را حفظ کنند:

اگر هیچ‌کدام از گره‌های لنفاوی سرطانی نباشند، پرتودرمانی هنوز هم می‌تواند روشی برای درمان تومورهایی که بزرگ هستند یا به خون یا گره‌های لنفاوی رشد کرده‌اند یا به بافت‌های مرتبط اطراف حمله می‌کنند که از اندام‌هایی همچون رحم، مثانه و واژن محافظت می‌کند، باشد.

اگر سرطانی به بافت‌های کناری رحم (به نام پارامتریا) یا به هر گره لنفاوی گسترش یافته باشد، یا اگر بافت حاوی حاشیه‌های مثبت باشد، پرتودرمانی با شیمی‌درمانی معمولاً توصیه می‌شود. پزشک ممکن است همچنین براکیتراپی را پس از ترکیب شیمی‌درمانی و پرتودرمانی توصیه کند.

درمان اصلی آن جراحی، پرتودرمانی یا پرتودرمانی هم‌زمان با شیمی‌درمانی است.

روش‌های درمان برای زنانی که می‌خواهند باروری‌شان را حفظ کنند:

روش‌های درمان برای زنانی که نمی‌خواهند باروری‌شان را حفظ کنند:

روش‌های درمان:

شیمی‌درمانی هم‌زمان با پرتودرمانی: شیمی‌درمانی ممکن است سیس پلاتین یا سیس پلاتین به همراه فلوئوروآاروسیل باشد. پرتودرمانی هم شامل پرتوهای خارجی و همچنین براکیتراپی می‌شود.

در این مرحله، سرطان به خارج از لگن و به مناطق دیگر بدن گسترش پیدا کرده‌است. مرحله IVB سرطان دهانه رحم معمولاً قابل‌درمان نیست. روش‌های درمان شامل پرتودرمانی و/یا شیمی‌درمانی برای کند ساختن رشد سرطان یا کمک به کاهش علائم می‌شود. بیشتر رژیم‌های شیمی‌درمانی استاندارد شامل داروی پلاتین (سیس پلاتین یا کربوپلاتین) همراه با داروی دیگر همچون لیتاکسیل، گامسیتیبین یا توپوان می‌شود. داروهای هدفمند بواسازیوماب ممکن است به شیمی‌درمانی اضافه شود.

سرطانی که پس از درمان برمی‌گردد سرطان عودکننده می‌نامند. سرطان می‌تواند درجایی که شروع‌شده (در نزدیکی جایی که شروع شد، همچون دهانه رحم، رحم یا اندام‌های لگنی مجاور)، دوباره بازگردد یا می‌تواند در مناطقی دورتر (همچون ریه) دوباره شکل بگیرد.

اگر سرطان تنها در لگن بازگردد، جراحی وسیع ممکن است روشی برای برخی بیماران باشد. برخی اوقات پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی ممکن است تنها برای کند کردن رشد سرطان یا کمک به کاهش علائم انجام شود، اما انتظار نمی‌رود که سرطان را درمان کند.

اگر شیمی‌درمانی انجام دهید، باید اهداف و محدودیت‌های این درمان را بفهمید. گاه اوقات شیمی‌درمانی می‌تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد و در موارد دیگر ممکن است آن را کاهش دهد.

تعداد کمی از سرطان‌های دهانه رحم در زنان باردار یافت می‌شود. اکثر این موارد در مرحله I سرطان قرار دارند (70 درصد). برنامه درمان در طی بارداری به شکل زیر تعیین می‌شود:

اگر سرطان در مراحل اولیه همچون کارسینوم (مرحله 0) یا مرحله IA باشد، اکثر پزشکان معتقدند که ادامه بارداری به مدت طولانی مشکلی ندارد و درمان می‌تواند چند هفته بعد از تولد نوزاد انجام شود. روش‌های جراحی بعد از تولد برای سرطان‌های مراحل اولیه، هیسترکتومی، تراشه الکترومغناطیسی یا بیوپسی مخروطی است.

معاینات منظم و دوره‌ای و انجام آزمایش پاپ اسمیر یکی از مؤثرترین اقدامات پیشگیرانه سرطان رحم و الگویی موفق در کاهش میزان بروز و تلفات ناشی از این نوع سرطان بشمار می‌رود. این تست در خانم‌ها پس از شروع فعالیت جنسی، سالی یک بار و پس از دو تست منفی، هر سه سال یک بار تکرار می‌شود. این آزمایش معمولاً دو هفته پس از اتمام عادت ماهانه و حداقل ۴۸ساعت پس از مقاربت جنسی توصیه می‌شود.[۲۲]

واکسن گارداسیل (به انگلیسی: Gardasil) که توسط شرکت مرک ساخته شده برای دختران و زنان در فاصله سنی ۹ تا ۲۶ سالگی تجویز می‌شود. سازمان دارو و مواد غذایی آمریکا پس از آزمایش این واکسن اعلام کرد که گارداسیل تقریباً ۱۰۰ درصد در جلوگیری از ویروس پاپیلومای انسانی مؤثر است. این واکسن باید در سه نوبت تزریق شود و در ابتدای عرضه به بازار آمریکا ۳۶۰ دلار قیمت داشت.[۲۳]

هیچ واکسنی محافظت کامل در برابر همه انواع ویروس‌های عامل سرطان ایجاد نمی‌کند و هم‌چنان غربالگری سرطان دهانه رحم نیاز است[۲۴].
سرطان رحم چگونه تشخیص داده میشود

درمان سرطان دهانه رحم

رده:سلامت زنان

* Commons

سرطان آندومتر، نوعی سرطان است که در رحم شروع می شود.رحم اندامی توخالی، گلابی شکل در زنانی است که رشد جنین در آن ها رخ می دهد.سرطان آندومتر در لایه سلول هایی که غشا رحم را تشکیل می دهند، شروع می شود. گاهی سرطان رحم نام می گیرد.

انواع دیگر سرطان ها هم می توانند در رحم شکل بگیرند، از جمله سلول های رحمی، اما این نوع سرطان بسیار کم تر از سرطان آندومتر شایع است. سرطان آندومتر اغلب در مراحل اولیه تشخیص داده می شود، چون خونریزی غیرطبیعی واژینال دارد که باعث می شود زنان به پزشک مراجعه کنند. اگر سرطان آندومتر زود تشخیص داده شود، برداشتن رحم اغلب باعث درمان می شود.

علایم و نشانه های سرطان آندومتر می تواند شامل موارد زیر باشد:

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

سرطان رحم چگونه تشخیص داده میشود

اگر هر گونه علایم یا نشانه هایی دارید که باعث نگرانی شما می شوند، مانند خونریزی واژینال یا ترشحات مربوط به پریودها، درد لگن یا درد در هنگام رابطه جنسی، به پزشکتان مراجعه کنید.

پزشکان هنوز علت سرطان آندومتر را نمیدانند. چیزی که معلوم است این است که چیزی باعث جهش ژنتیکی درون سلول های لایه رحم می شود.

جهش ژنتیکی سلول های سالم را به سلول های غیر عادی تبدیل می کند. سلول های سالم رشد می کنند و در یک میزان معین تقسیم می شوند و در نهایت در یک زمان تعیین شده می میرند.

سلول های غیر نرمال زیاد رشد می کنند و هیچ کنترلی روی رشد آنها وجود ندارد. تجمع سلول های غیر عادی تومور را تشکیل می دهند.

سلول های سرطانی به بافت های اطراف حمله می کنند و می توانند از تومور اولیه جدا شوند تا در جای دیگری در بدن پخش شوند (بدخیم).

عواملی که ریسک ابتلا به سرطان رحم را افزایش می دهند:

تغییرات در تعادل هورمون های زنانه در بدن.

تخمدان ها دو هورمون زنانه اصلی دارد – استروژن و پروژسترون.

تغییر در تعادل این هورمون ها ممکن است باعث ایجاد تغییراتی در آندومتر شما شود.

بیماری یا وضعیتی که میزان استروژن را افزایش می دهد، اما نه سطح پروژسترون، در بدن شما می تواند ریسک ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش دهد.

مثال ها شامل الگوهای تخمک گذاری بی قاعده هستند. 

پیش از این هم در بخش سلامت نمناک گفته شده که مصرف هورمون ها بعد از یائسگی که دارای استروژن و پروژسترون هستند، ریسک ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی دهد.

نوع نادر تومور تخمدانی که باعث تولید استروژن می شود نیز خطر ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش می دهد.

سن بالا برای شروع دوران قاعدگی:قاعدگی در سنین پایین – قبل از سن 12 سالگی شروع می شود – بعد از شروع یائسگی خطر ابتلا به سرطان آندومتر افزایش می یابد.

هر چه دیرتر یائسه شوید، در معرض بیشتری دربرابر استروژن هستید.

هرگز باردار نشدن:

زنانی که هرگز باردار نشده اند، نسبت به زنانی که حداقل یک دوره بارداری را گذرانده اند، دارای ریسک بالاتری نسبت به سرطان آندومتر می باشند.

سن:

همانطور که پیرتر می شوید، ریسک ابتلا به سرطان پستان افزایش می یابد. سرطان آندومتر اغلب در زنانی رخ می دهد که دچار یائسگی شده اند.

چاقی:

چاق بودن، ریسک ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش می دهد. زیرا چربی اضافی بدن تعادل هورمونی را تغییر می دهد.

هورمون درمانی برای سرطان پستان:زنانی که مبتلا به سرطان پستان هستند و هورمون درمانی می شوند، خطر ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش می دهند.

سندرم سرطان کرونر ارثی:

سرطان روده بزرگ ارثی (HNPCC) یک سندروم است که خطر سرطان روده و دیگر سرطان ها از جمله سرطان آندومتر را افزایش می دهد. HNPCC به دلیل جهش ژنی از والدین به کودکان رخ می دهد.

کاربران نمناکی که در این مورد سوال کرده بودند باید بدانند که برای کاهش خطر سرطان آندومتر, می توانید این کارها را انجام دهید:

با پزشک خود در مورد خطرات هورمون درمانی پس از یائسگی صحبت کنید.

اگر درمان جایگزین هورمونی را در نظر دارید، تا علائم یائسگی را کنترل کنید, با پزشک خود درباره خطرات و مزایای آن صحبت کنید.

پس از هیسترکتومی, تنها مصرف استروژن بعد از یائسگی, خطر سرطان آندومتر را افزایش می دهد. استفاده از ترکیبی از استروژن و استروژن می تواند این خطر را کاهش دهد.

درمان هورمونی خطرات دیگری را به همراه دارد, از جمله افزایش احتمالی در خطر ابتلا به سرطان سینه, بنابراین مزایا و خطرات با پزشک خود را ارزیابی کنید.

مراقب قرص های کنترل بارداری باشید.

سرطان رحم چگونه تشخیص داده میشود

استفاده از قرص های ضد بارداری خوراکی برای حداقل یک سال ممکن است خطر سرطان آندومتر را کاهش دهد.

داروهای ضد بارداری اثرات جانبی خودشان را دارند, در نتیجه درباره مزایا و خطراتش با پزشکتان مشورت کنید.

وزن سالمی داشته باشید:

چاقی ریسک ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش می دهد. اگر می خواهید وزن خود را کاهش دهید, فعالیت بدنی خود را افزایش داده و میزان کالری که هر روز می خورید را کاهش دهید.

بیشتر روزهای هفته ورزش کنید:ورزش می تواند خطر سرطان آندومتر را کاهش دهد. فعالیت فیزیکی را به روال کارهای وزانه خود اضافه کنید.

نشانگرها و روندهایی برای تشخیص سرطان آندومتر استفاده می شوند. از جمله:

آزمایش لگن:

در طول یک معاینه لگنی, پزشک شما بخش بیرونی اندام های تناسلی شما (واژن) را بررسی می کند و سپس دو انگشت یک دست را به داخل واژن می اندازد و به طور همزمان روی شکم شما فشار می آورد تا رحم و تخمدان ها را احساس کند.

او همچنین دستگاهی را وارد واژن می کند. معاینه واژن شما را باز می کند تا پزشک بتواند ناهنجاری های واژن را مشاهده کند.

استفاده از امواج صوتی برای ایجاد تصویربرداری از رحم:

پزشک ممکن است سونوگرافی واژینال را برای نگاه کردن به ضخامت و بافت اندومتر پیشنهاد کند. در این روش دستگاهی (مبدل) به واژن شما وارد می شود.

مبدل از امواج صوتی برای ایجاد تصویری تصویری از رحم خود استفاده می کند. این تست به پزشک کمک می کند که به دنبال ناهنجاری های در پوشش رحم شما باشید.

از لنز برای بررسی آندومتر استفاده می کند:

در طول هیستروسکوپی, پزشک لوله باریک, انعطاف پذیر و سبکی را از طریق واژن و دهانه به رحم وارد می کند. لنزی همراه با دوربین به پزشک اجازه می دهد که داخل رحم و اندومتریوم را معاینه کند.

یک نمونه از سلول های داخل رحمی برداشته می شود. این شامل برداشتن بافت از پوشش رحم برای آنالیز آزمایشگاهی است. نمونه برداری آندومتر در مطب پزشک صورت می گیرد و معمولاً نیاز به بی هوشی ندارد.

انجام جراحی برای برداشتن بافت برای تست:

اگر بافت کافی در طول نمونه برداری وجود نداشته باشد و یا نتایج بیوپسی مشخص نباشند, احتمالاً نیاز به یک روش موسوم به اتساع و کورتاژ (d & c) دارید. در طول d & c, بافت از آستر رحم جدا می شود و زیر میکروسکوپ برای سلول های سرطانی بررسی می شود.

زمانی که سرطان شما تشخیص داده شد، تست های انجام شده برای تعیین مرحله سرطان شما ممکن است شامل یک اشعه ایکس, اسکن کامپیوتری (ct), سی تی اسکن و آزمایش خون باشد. 

تعیین نهایی مرحله سرطان می تواند تا بعد از جراحی برای درمان سرطان انجام نشود. مراحل سرطان اندومتر شامل این موارد است:

سرطان مرحله 1 تنها در رحم یافت می شود.

سرطان مرحله 2 در رحم و گردنه رحم قرار دارد.

سرطان مرحله 3 فراتر از رحم گسترش یافته است، اما به راست روده و مقعد نمیرسد. ناحیه لگن لنفاوی ممکن است در این کار دخیل باشد.

سرطان مرحله 4 بر روی ناحیه لگن پخش شده است و می تواند مثانه، راست روده و قسمت های دورتر بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد.

نوع درمان به ویژگی های سرطان ، مانند نوع مرحله، سلامت عمومی و ترجیحات شما بستگی دارد.

جراحی برای برداشتن رحم برای اغلب زنان با سرطان آندومتر توصیه می شود. اغلب زنان مبتلا به این سرطان روندی را برای از بین بردن رحم و نیز حذف لوله ها و تخمدان ها انجام می دهند. 

اینکار باعث می شود که شما در آینده بچه دار نشوید. هم چنین زمانی که تخمدان ها برداشته شوند، یائسه می شوید.

پرتو:

پرتو درمانی، از تیره ای از انرژی های قوی مثل اشعه ایکس و پروتون ها برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. در برخی شرایط پرتو درمانی می تواند قبل از جراحی توصیه شود، تا یک تومور کوچک شود و برداشتن آن آسان تر شود.

اگر به اندازه کافی سالم هستید که تحت عمل جراحی قرار بگیرید، ممکن است تنها پرتو درمانی را انتخاب کنید. در زنان مبتلا به سرطان آندومتر پیشرفته، پرتو درمانی می تواند به کنترل درد مربوط به سرطان کمک کند.

تشعشع از یک دستگاه بیرونی بدن:

در طول تابش پرتو خارجی، شما روی یک میز قرار می گیرید و یک ماشین اشعه را به نقاط ویژه ای روی بدن شما هدایت می کند.

تشعشع در بدن شما قرار داده می شود:

تشعشع داخلی (brachytherapy) شامل قرار دادن یک دستگاه پر از تشعشع، مانند هسته ای کوچک، سیم یا سیلندر، درون واژن شما برای مدت کوتاهی است.

درمان هورمونی شامل مصرف داروهایی است که بر سطح هورمون در بدن تاثیر می گذارند. درمان هورمونی می تواند یک گزینه باشد که اگر سرطان آنذومتر شما فراتر از رحم گسترش پیدا کرد، درمان شود.

گزینه ها شامل:

داروهایی برای افزایش میزان پروژسترون در بدن:

پروژسترون مصنوعی، نوعی از هورمون است، که ممکن است به جلوگیری از رشد سلول های سرطانی کمک کند.

داروهایی برای کاهش میزان استروژن در بدن:

به پایین آمدن سطح استروژن در بدن کمک می کنند و یا برای بدن شما سخت می کنند که از استروژن موجود استفاده کنند. سلول های سرطانی آندومتر به استروژن تکیه می کنند تا به آن ها کمک کنند رشد کنند در واکنش به این داروها جان خود را از دست می دهند.

شیمی درمانی از مواد شیمیایی برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. شما ممکن است یکی از داروهای شیمی درمانی را دریافت کنید، یا دو یا چند دارو دیگر را می توانید در ترکیب استفاده کنید.

ممکن است داروهای شیمی درمانی را از طریق قرص (بصورت خوراکی) یا از طریق رگ ها دریافت کنید. شیمی درمانی ممکن است برای زنانی با سرطان پیشرفته یا مکرر که فراتر از رحم گسترش یافته است، توصیه شود.

این داروها به جریان خون شما وارد می شوند و سپس از بدن عبور می کنند و سلول های سرطانی را می کشند.

مراقبت های بهداشتی ویژه بر ارائه کمک به درد و دیگر علائم بیماری جدی تمرکز می کنند. متخصصان با شما، خانواده شما و سایر پزشک ها کار می کنند تا یک لایه اضافی از حمایت را برایتان فراهم کنند که مراقبت مداوم شما را کامل می کند.

مراقبت های بهداشتی می تواند در هنگام انجام درمان های دیگر مانند جراحی، شیمی درمانی یا پرتو درمانی مورد استفاده قرار گیرد.

هنگامی که مراقبت های تسکین دهنده در کنار سایر درمان های مناسب مورد استفاده قرار می گیرد، افراد مبتلا به سرطان ممکن است احساس بهتر و زندگی بیشتری داشته باشند.

مراقبت های بهداشتی توسط تیمی از پزشکان، پرستاران و سایر افراد متخصص آموزش داده می شود. هدف از تیم های مراقبت بهداشتی بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان و خانواده های آن ها می باشد. این نوع مراقبت در کنار درمان های دیگری که ممکن است دریافت کنید، ارائه می شود.

 

0