چطور بفهمیم روماتیسم داریم

 
helpkade
چطور بفهمیم روماتیسم داریم
چطور بفهمیم روماتیسم داریم

ایسنا نوشت: یک فوق تخصص بیماری‌ های روماتولوژی روماتیسم را جزو پیچیده‌ترین مقوله‏‏‌های طب دانست که بیشترین ابهام در مورد علت‌ شناسی آن وجود دارد و گفت: شیوع این بیماری در زنان بیشتر از مردان است.

محمد باقر اولیاء در این باره افزود: هر چند درد مفاصل و ستون فقرات برجسته‌ترین علایم روماتیسم هستند، اما هر شکایتی در بدن می‌تواند بالقوه علامتی از روماتیسم باشد.

به گفته وی، ویژگی دردهای روماتیسمی که آن را از سایر دردها متمایز می‌کند آن است که شروع آن از سن زیر ۴۰ تا ۵۰ سال بوده و تشدید علایم با استراحت بیشتر و خستگی و خشکی صبحگاهی است.

این فوق تخصص بیماری‌های روماتولوژی با اشاره به شیوع بیشتر بیماری‌های روماتولوژی میان زنان گفت: روماتیسم التهابی کنترل نشده‌ است که بالقوه می‌تواند به هر قسمتی از بدن از جمله مفاصل، کلیه‌ها، چشم، ریه یا مغز، آسیب پایدار برساند.

وی در ادامه از دلایل احتمالی شیوع بیشتر این بیماری در زنان به دلیل وجود هورمون ‌ زنانه استروژن در آنها اشاره و خاطرنشان کرد: سطح بسیار پایین هورمون‌های آندروژنیک (که تا حدی اثرات ضد روماتیسمی دارند) در زنان نیز موثر بنظر می‌آید.چطور بفهمیم روماتیسم داریم

وی ادامه داد: از طرفی ظرافت بیشتری که در ساختار خلقت زنان وجود دارد، احتمال آسیب بیشتر ارگان‌های داخلی بدن را در خانم‌ها افزایش می‌دهد.

وی با اشاره به این که برای بیماری روماتیسم مثل بیماری‌های عفونی واگیردار ویروسی و میکروبی، انتقال «فرد به فرد» مطرح نیست، افزود: بیماری‌های روماتیسمی عموما زمینه‌های ژنتیکی دارند که با تحریک عوامل محیطی و استرس بروز می‌کنند.

این فوق تخصص روماتیسی گفت: خیلی از مواقع به دنبال تغیرات هورمونی خاصی که در پی شرایطی همچون حاملگی رخ می‌دهد، ممکن است کاهش یا افزایش روماتیسم را داشته باشیم.

وی متذکر شد: البته بعد از خاتمه حاملگی به ویژه در زمان شیردهی با توجه به ترشح هورمون پرولاکتین، امکان بروز این بیماری‌ها افزایش می‌یابد. لذا اکثر دردهای مفصلی و کمر یا لگن که در دوران پس از زایمان ایجاد می‌شوند نیازمند مشاوره با پزشک متخصص روماتولوژی هستند.

وی عنوان کرد: بیماری‌های روماتیسمی عموما دارای زمینه ژنتیکی هستند، اما معمولا در کنار این بستر ژنتیکی باید عوامل دیگری هم (استرس‌های شدید) حضور یابد تا بیماری روماتیسمی بروز یابد.

وی در همین خصوص افزود: نکته مهم تشابه «روماتیسم» و «عفونت» است که متاسفانه عدم تسلط کادر درمانی به مفهوم روماتیسم یا وابستگی افراطی پزشکان به آزمایش و تصویربرداری منجر به مصرف روز افزون غیرمنطقی آنتی‌بیوتیک‌های گران با توجیه «مقاومت میکروبی» به آنتی‌بیوتیک‌های قدیم در کشور شده است که متاسفانه در بسیاری از نقاط کشور، مراکز دانشگاهی نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

اولیاء‌ عفونت را یکی از عوامل بروز روماتیسم ذکر کرد و گفت: مجاری ادراری، تنفسی، سینوس‌ها و حتی پوست می‌توانند بستر مناسبی برای ایجاد التهاب و عفونت‌های ثانویه باشند، اما زمینه اصلی این گونه عفونت‌ ها برای بسیاری از پزشکان قابل شناسایی نیستند، لذا در این قبیل موارد تنها عفونت‌های ظاهری شخص به صورت مکرر درمان می‌شود و به همین دلیل بعضی از بیماران، بدلیل پاسخ نسبی یا ظاهری به آنتی ‌ بیوتیک، عمری را با مصرف آنتی ‌ بیوتیک‌های مختلف سپری می‌کنند بی آن که متوجه ابتلا به التهاب زمینه‌ای یا بیماری روماتیسم به عنوان عامل زمینه‌ای باشند.

وی با اشاره به تاثیر تغذیه و شرایط محیطی در بروز روماتیسم، افزود: بسیاری از بیماران به ویژه افراد بالای ۴۰ یا ۴۵ سال تشدید مشکلات روماتیسمی در ارتباط با مصرف مواد غذایی خاص را تجربه کرده‌اند. عموما این غذاها در فرهنگ سنتی ما در گروه غذاهای با طبع «سرد» طبقه بندی می‌شوند. مصرف افراطی یک سری میوه‌ها زمینه را برای تشدید دردهای روماتیسمی فراهم می‌کند.

این فوق تخصص روماتولوژی اضافه کرد: گاهی با تعدیل برنامه تغذیه‌ای برای یک بیمار، وضعیت بهتری را در وی مشاهده می‌کنیم؛ هر چند که غذا صرفا نمی‌تواند به عنوان یک علت برای بیماری‌های روماتیسمی کلاسیک مطرح باشد.

وی، روماتیسم‌های مفصلی (لوپوس و آرتریت روماتوئید)، ستون فقرات (اسپوندیلیت)، پوستی (اسکلرودرمی)، عضلانی (پلی میوزیت)، عروقی (واسکولیت)، غدد بزاقی و اشکی (بیماری شوگرن) و قلبی را از اشکال اصلی روماتیسم‌های کلاسیک برشمرد و در این مورد گفت: روماتیسم انواع مختلفی و گسترده‌ای دارد که موارد فوق تنها شناخته‌ شده‌ترین آنها هستند.

اولیاء در پایان تاکید کرد: هر کجای بدن که التهابی مزمن، مقاوم به درمان یا تکرارشونده با و یا بدون عامل مشخص بیرونی (مثل عفونت) مشاهده شود، (مثلا کولیت، پروستاتییت، سینوزیت، اوتیت یا التهاب چشم) باید به وجود التهاب روماتیسمی زمینه‌ای مشکوک شد و در این رابطه به متخصص مربوطه این رشته مراجعه کرد.

47235

شهر جهانی یزد، شهری تاریخی و کویری ‌بین دشت لوت و دشت کویر است که مارکوپولو جهانگرد معروف آن را بزرگ، زیبا و پر رونق توصیف می‌کند. شهر تاریخی یزد در قدیم؛ به ایساتیس به معنی فرخنده و مقدس معروف بوده است.

شاید در گذشته، اینکه در ایران زندگی کنیم و درآمد دلاری داشته باشیم و به ریال خرج کنیم یک رویا بود. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی این امر به کاری روتین تبدیل شده است. در صورتی که به نرم‌افرار تری دی مکس مسلط باشید این امکان برای شما فراهم می‌باشد که با دریافت پروژه‌های دلاری و فروش مدل‌های سه بعدی در مارکت های جهانی کسب درآمد نمایید.

تمامی حقوق این سایت برای خبرآنلاین محفوظ است.
نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
Copyright © 2018 khabaronline News Agancy, All rights reserved

 

بیماری های پوستی و مفصلی چه ارتباطی با یکدیگر دارند ؟ 

روماتیسم التهابی، یک اصطلاح عمومی است، که برای پوشش دادن ده ها اختلال ،استفاده می شود ؛ آنها معمولا به عنوان اختلالات روماتیسمی شناخته می شوند. این شرایط مربوط به التهاب مفاصل، ماهیچه ها و بافت هایی است که از اعضای بدن و سایر قسمت های داخلی بدن شما، مخافظت میکنند یا متصل هستند.بسیاری از اختلالات روماتیسمی، اختلالاتی خود ایمنی هستند.روماتیسم ها بیماری هایی هستند که زمانی که سیستم ایمنی بدن به جای حمله به باکتری ها و ویروس ها، به خودش حمله می کند ؛ سایر اختلالات روماتیسمی، ناشی از کریستال هایی، مانند کریستال های اسید اوریک در نقرس هستند ، اینها مقدمه ای است تا در بخش سلامت نمناک به شرح جزئیات بیشتری در مورد روماتیسم بپردازیم.

 

رماتیسم التهابی مفصل لگن

رشته پزشکی که با این مسائل مرتبط است، روماتولوژی نامیده می شود ، روماتولوژیست ها ،پزشکانی هستند که در اختلالات مفاصل، عضلات و سیستم ایمنی تخصص دارند. مهم این است که انواع مختلف اصلی روماتیسم را بدانید، تا بفهمید که دلیل التهاب آنها چیست.چطور بفهمیم روماتیسم داریم

روماتویید و آرتریت

شایعترین نوع اختلال روماتیسم، روماتوئید آرتریت (RA) است .یک بیماری التهابی مزمن. افراد مبتلا به RA ،دارای مفاصل متورم و ملتهب هستند. به این علت که سیستم ایمنی بدن آنها، به مفاصلشان حمله می کنند. RA می تواند بسیار دردناک باشد ، ا RA همچنین می تواند به مفاصل به طور دائمی آسیب بزند و به آنها تغییر شکل بدهد که معمولا به مفاصل کوچک بدن ،مانند بند انگشت دست یا پایتان متصل می شوند ، همچنین می تواند علائم سیستماتیکی داشته باشد این به این معنی است که روی مناطق دیگری نیز تاثیر می گذارد، مانند:ریه ها ، چشم ها ، رگ های خونی ، پوست . با این حال، اولین علائم و نشانه های قابل توجه از RA، معمولا درد و سفت شدن مفاصل دست یا پا است.

 علائم و نشانه های بیماری روماتیسم چیست؟

نقرس:

نقرس، یک بیماری التهابی مفصلی بسیار دردناک است. زمانی اتفاق می افتد که کریستال های اسید اوریک بسیار زیادی در بافت های بدن شما ایجاد می شود و وجود داشته باشد که باعث تورم، قرمزی و احساس گرما در مفصل های آسیب دیده می شوند. کریستال های اسید اوریک، همچنین می توانند منجر به کاهش عملکرد کلیه نیز شوند. نقرس، اغلب در انگشت بزرگ رشد می کند، اما می تواند در سایر مفاصل ، نیز بوجود آید. اگر این شرایط برای مدت طولانی درمان نشود، گره هایی معروف به توفی ،ایجاد می شوند.

واسکولیت:

واسکولیت، یک التهاب عروق خونی است، که به طور بالقوه تهدید بزرگی برای زنده ماندن است می تواند منجر به کاهش جریان خون رسانی به بافت به نام ایسکمی شود که درد شدیدی در بافتی که رگ های خونی آن منطقه آسیب دیده هستند، رخ می دهد. علائم واسکولیت ،ممکن است شامل موارد زیر باشد:لکه های قرمز یازخم هایی روی پوست ، ضعف اندام ها ، سرفه ، تب.

نشانه بیماری واسکولیت چیست؟

لوپوس :

لوپوس ،یک بیماری خود ایمنی است و در هر سنی، می تواند در مردان و زنان رشد کند، اما در زنان جوان ، بیشتر از مردان رایج است اما گفته می شود که این بیماری در مردان بیشتر از زنان است. لوپوس می تواند منجر به:مفاصل دردناک و سفت شده ، بثورات پوستی ، زخم در دهان، بینی یا پوست سر ، تب ، خستگی ، مشکل در تنفس عمیق و … .

اسکلرودرمی:

اسکلرودرم ،یک بیماری زخمی مزمن است بر روی بافت همبند در قسمتهای مختلف بدن ،تاثیر می گذارد. واضح ترین علامت آن سخت شدن پوست است با توجه به اینکه کدام اندام تحت تاثیر قرار گرفته، نشانه های رایجی، مانند؛ سوزش سر دل ممکن است نشان دهنده اسکلرودر می باشد.

نشانه های بیماری اسکلرودرمی 

سندروم اسجوگرن:

سندروم اسجورگن، شایع ترین اختلال روماتیسمی است، که تا اکنون شناخته شده است در حدود 4 میلیون نفر در ایالات متحده امریکا ،تحت تاثیر این بیماری قرار دارند . زنان بیشتر از این اختلال رنج می برند و از هر 10 نفر مبتلا به روماتیسم، 9 نفر این نوع بیماری را دارند ، این بیماری در مردان و کودکان نیز رخ می دهد.علائم و نشانه های اسجورگن، شبیه به شرایط و بیماری های دیگر است، بنابراین اغلب اشتباه تشخیص داده می شود.

خشکی دهان ، خشکی یا سوزش گلو ، مشکل در صحبت کردن، جویدن، یا بلعیدن ، خستگی ، مشکلات گوارشی ، خشکی واژن ، خارش یا خشکی پوست ، درد مفصلی ، درد عصبی و تورم غدد پاراتویید.

 بیماری روماتیسم چه علائمی دارد؟ 

نشانه های بیماری آرتریت رومائید فقط به ورم مفاصل محدود نمی شود. در سیر بیماری تقریبا اکثر ارگان های بدن غیر از مفاصل ممکن است درگیر شوند که این موارد، شامل درگیری عروق قلبی، کم خونی ناشی از فعالیت بیماری، فیبروز و سفت شدن بافت ریه، التهاب عروق محیطی، پوکی استخوان و خشکی چشم و دهان می شود. درواقع، تشخیص بیماری آرتریت رومائید از طریق علائم بالینی مفصلی است و از طریق علائم خارج مفصلی تشخیص داده نمی شود.

بی شک اگر بیماری دچار درد و تورم مفصلی است و این تورم همراه خشکی صبحگاهی شدید و بارز است، صلاح است که هرچه سریع تر از سوی متخصص روماتولوژی معاینه شود و در صورت تشخیص بیماری آرتریت رومائید درمان مناسب را دریافت کند.

دلایل ابتلا به بیماری روماتیسم

نوعی روماتیسم وجود دارد که روماتیسم پسوریازیسی نامیده می شود و در کسانی دیده می شود که به بیماری پوستی پسوریازیس مبتلا هستند.

اگر سابقه خانوادگی اختلالات روماتیسمی دارید، احتمالا دارای ریسک بالایی هستید زنان ،همچنین بیشتر به مورد ابتلا آرتریت روماتوئید، لوپوس و سایر بیماری های خود ایمنی، از جمله اسکلرودرمی هستند. دلیل این، هنوز هم به خوبی درک نشده است ولی استروژن، ممکن است در التهاب نقش داشته باشد. اختلالات روماتیسمی در هر سنی ممکن است رخ دهند با این حال، بعضی از شرایط، معمولا در سن های خاصی در زندگی ایجاد می شوند به عنوان مثال، لوپوس بیشتر در دهه 20 سالگی ظاهر می شود ، آرتریت روماتوئید ،معمولا بین 40 تا 60 سالگی به وجود می آید.

راه های تشخیص بیماری روماتیسم

اگر درد های مفاصلی دارید که دلیل واضحی مانند پیچ خوردگی مچ پا، ندارد، حتما به پزشک مراجعه کنید ، میتوانید برای ارزیابی و تشخیص بیشتر ،به پزشک روماتیسم مراجعه کنید.پزشک، یک معاینه فیزیکی برای بررسی نشانه های تورم و نقاط داغ انجام خواهد داد گاهی اوقات، داغ شدن ناگهانی در مفاصل آسیب دیده، مفصل را بخودی داغ می کند که هنگام لمس کردن،دست را گرم می کند. تشخیص برخی از این بیماری ها می تواند دشوار باشند، به ویژه اگر علائم خارجی پوستی نداشته باشند ، پزشک شما، ممکن است نیاز به انجام آزمایش های خونی، اشعه ایکس یا سایر آزمایش های تصویربرداری ،مانند :سونوگرافی داشته باشد.

ورود / عضویت

بیماری های روماتیسمی به خاطر اینکه سیستم دفاعی بدن علیه خود بدن وارد عمل می شود باید خیلی مورد توجه قرار گیرند.درد و تورم مفاصل از علائم بارز بیماری آرتریت روماتوئید است، اما برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید این تنها نشانه بیماری نیست که در بدن بروز پیدا می کند.
از آنجا که در بیماری آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن به بدن حمله می کند، فقط مدیریت درد کانون توجه نیست و این بیماری احتیاج به توجه همه جانبه دارد. نشانه های دیگری که حتی شاید بی ارتباط به بیماری به نظر برسند، ممکن است یک تهدید برای بیمار به حساب آیند.
پزشکان معتقدند آرتریت روماتوئید فقط یک بیماری که مفاصل را درگیر می کند نیست، بلکه یک فرآیند است که می تواند در همه بافت های بدن خود را نشان دهد و باعث بروز مشکلاتی چون التهاب شود.
افرادی که به روماتوئید آرتریت حاد مبتلا هستند بیشتر در معرض ابتلا به سایر عوارض هستند، اگرچه مبتلایان به سطوح متوسط آرتریت روماتوئید نیز ممکن است به این عوارض دچار شوند.
در اینجا ۱۰ نشانه بیماری روماتوئید آرتریت را آورده ایم که هرگز نباید مورد بی توجهی و چشم پوشی قرار بگیرند.

 

بیشتر بخوانید: آیا روماتیسم درمان قطعی دارد؟
 

از آنجا که بیماری روماتوئید آرتریت می تواند عروق خونی و ماهیچه قلب را تحت تاثیر قرار دهد، افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بیشتر در خطر حمله قلبی و یا نارسایی قلبی هستند. بیماران روماتیسمی تنگی نفس و درد قلب را باید جدی بگیرند.
اگر به تنگی نفس مبتلا هستید، ممکن است به عفونت ریه مبتلا باشید. و یا ممکن است به نوعی از بیماری های بینابینی ریه مبتلا باشید که باعث التهاب و زخم در ریه می شود. گاه مایعاتی که ریه را محبوس می کنند احتیاج به خارج کردن و درمان دارویی دارند.
اگر مشکلاتی از این دست داشتید حتما به پزشک مراجعه کنید، حتی اگر سابقه بیماری های قلبی-ریوی در شما وجود ندارد.
 چطور بفهمیم روماتیسم داریم

روماتوئید آرتریت ممکن است باعث ایجاد بافت همبند در دست و پا و در نتیجه التهاب شود و با وارد آوردن فشار به رشته های عصبی باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن شود. در نتیجه فرد ممکن است احساس ضعف کرده، از عهده انجام درست کارهایش بر نیاید یا حتی دچار آسیب عصبی شود.
این نوع از التهاب می تواند در هر جای بدن رخ دهد اما بروز آن در مچ دست شایع تر است که منجر به بیماری تونل کارپال می گردد.
چنانچه احساس ضعف و سوزن سوزن شدن در اعضای بدنتان دارید بلافاصله به روماتولوژیست مراجعه کرده و تحت درمان قرار بگیرید.

 

بیشتر بخوانید: 10 حرکت ورزشی جهت تقویت دست
 

در مقایسه با بی حسی و سوزن سوزن شدن گاهی فرد به طور ناگهانی قادر نیست دست و یا پایش را حرکت داده یا بالا بیاورد که این حالت از عوارض بسیار شدیدتر بیماری آرتریت روماتوئید است.
گاه و در موارد نادر علت این عارضه آسیب دیدن اعصابی است که به ماهیچه ها متصلند و فرمان حرکت را صادر می کنند.
در صورت داشتن علائمی از این دست حتما به روماتولوژیست مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرید.
 

نقاط قرمز و یا سیاه اطراف و یا روی ناخن ها به این معناست که بافت این نقاط در نتیجه التهاب رگهای خونی کوچک، مرده است. در موارد بسیار نادر این نقاط قرمز و سیاه نشانه ای از یک فرم پیشرفته التهاب است که نیاز به توجه و مراقبت خاص پزشکی دارد.
چنانچه به این علائم توجه نشده و بیمار تحت درمان قرار نگیرد ممکن است حتی منجر به از دست دادن انگشتان دست و پا نیز شود.

 

عروق خونی در چشم یکی دیگر از نقاط هدف بیماری آرتریت روماتوئید است به خصوص در افرادی که به اشکال جدی تر این بیماری مبتلا هستند.
اگر در لایه خارجی چشم خود احساس خشکی و تحریک می کنید، قطره های چشمی معمولا می توانند مشکل را برطرف نمایند.
با این وجود دردهای شدید و ناگهانی و قرمزی چشم ها به این معناست که بخش های عمیق تری از چشم تحت تاثیر قرار گرفته است. این حالت مشکلی جدی است و باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

 

بیشتر بخوانید: آیا روماتیسم بر چشم تاثیر می گذارد؟
 

اگر برای درمان بیماری آرتریت روماتوئید داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن مصرف می کنید، در خطر مشکلات معده قرار دارید.
این داروها می توانند ایجاد زخم معده کنند که باعث خونریزی معده و یا سوراخ دیواره آن می گردد.
زمانی که داروهای NSAID مصرف می کنید هرگونه علائمی از قبیل مدفوع سیاه رنگ یا خونی و یا حالت تهوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

 

بیشتر بخوانید: آیا زخم معده درمان می شود؟
 

مشکلات دیگری که در ارتباط با بیماری آرتریت روماتوئید وجود دارد عفونتی است که به مصرف داروهایی چون سیمزیا، انبرل، هومیرا، رمی کید و سیمپونی مربوط می شود.
بارزترین نشانه عفونت تب بالا است (۳۸ تا ۳۹ درجه سانتی گراد). سایر علائم عفونت شامل سرفه غیر قابل توضیح و یا ناحیه ای از پوست که به شدت داغ، قرمز، متورم یا بیش از حد معمول درناک است.
این نوع از عفونت می تواند به سرعت گسترش یابد و معمولا به سختی قابل کنترل است، چرا که در بیماری آرتریت روماتوئید سیستم ایمنی بیمار معیوب است و نمی تواند به خوبی در برابر عفونت مقاومت کند.
اگر مشکوک به عفونت هستید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
 

نشانه هایی که فقط ایجاد حالت ناخوشی عمومی در بدن می کنند نیز می تواند ناشی از عفونت باشد. بنابراین هیچگاه هیچ علامتی را در بدن نادیده نگیرید.
به طور خاص علائمی چون از دست دادن انرژی، تعریق شبانه، کاهش وزن ناگهانی، خستگی غیر قابل توضیح، یا تب با درجه پایین به این معناست که باید روند درمانی خود را ارزیابی مجدد کنید.

 

بیشتر بخوانید: خستگی ناشی از بیماری روماتیسم
 

شکستگی استخوان در یک فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید ممکن است در زمینه بیماری مثل پوکی استخوان دیده شود، به خصوص در زنان.
به دلیل طبیعت التهابی این بیماری، روماتوئید آرتریت می تواند باعث از دست رفتن استخوان ها شود. در کنار آن، اگر بیمار پردنیزولون که دارویی معمولی در درمان آرتریت روماتوئید است مصرف می کند خطر شکستگی به سرعت افزایش پیدا می کند.
علاوه بر ورزش منظم و مداوم و داشتن رژیم غذایی حاوی کلسیم و ویتامین D، مبتلایان به آرتریت روماتوئید لازم است پس از تشخیص بیماری خود بلافاصله سنجش تراکم استخوان را انجام دهند.

 

بیشتر بخوانید: با وجود پوکی استخوان و مصرف طولانی مدت پردنیزولون چه خطراتی برای من وجود دارد؟

 

اگر به راحتی و ناگهانی دچار کبودی می شوید، می تواند ناشی از یک عارضه از بیماری آرتریت روماتوئید باشد که تعداد پلاکت خون را کاهش می دهد. همچنین می تواند از عوارض مصرف داروها و یا ناشی از خود بیماری باشد.
در صورت بروز نشانه هایی از این دست به پزشک مراجعه کنید تا تعداد پلاکت خونتان را با آزمایش تعیین کند. اگر پلاکت خون شما پایین باشد خطر کبودی و خونریزی در شما بالاست./

مطالب پر بازدید


در پزشکی در میان واژه های غیر اختصاصی میتوان واژه Rheumatism (روماتیسم) را دید.رماتیسم در خصوص گروهی از بیماری ها به کار میرود که بافت همبند و مفاصل را درگیر خودش میکند.واژه رماتیسم در میان مردم واژه ای رایج است و احتمالاً شما هم آن را شنیده اید،ولی دیگر در متن های تخصصی و پزشکی از این واژه استفاده نمیشود.

چطور بفهمیم روماتیسم داریم


رماتیسم بیماری است که مربوط به واکنش ایمنی بدن بوده و عوامل ابتلا به آن داخلی هستند.
دکتر خسرو شایان متخصص ارتوپد با اشاره به اینکه برخی از افراد آرتروز یا سائیدگی مفصلی را با رماتیسم اشتباه می‌گیرند، گفت: این بیماری‌ها عوامل خارجی مانند سن، شکستگی، وارد شدن فشار بیش از حد و … دارند که کاملا با بیماری روماتیسم متفاوت است.
وی با اعلام اینکه برای این بیماری پیشگیری خاصی نداریم، عنوان کرد: به این دلیل که بیماری رماتیسم مربوط به اعضای داخلی بدن و اختلالات آن‌ها است، نمی‌توانیم پیشگیری خاصی را برای آن داشته باشیم.
شایان با اشاره به علائم ابتلا به این بیماری، تصریح کرد: زمانی که افراد با تورم و خشکی مفاصل از خواب برمی‌خیزند از علائم ابتلا به بیماری رماتیسم است. معمولا افرادی که رماتیسم مفصلی دارند دچار کم‌خونی شده و بسیار ضعیف هستند.
این متخصص ارتوپدی، جراحی استخوان و مفاصل با بیان اینکه افراد در سنین پایین‌ نیز به این بیماری مبتلا می‌شوند، گفت: در بیشتر موارد افراد در سنین نوجوانی و جوانی به رماتیسم مفصلی مبتلا می‌شوند، اما در سنین بالاتر مانند اوایل میانسالی نیز علائم این بیماری خود را نشان می‌دهد.
وی به درمان‌های این بیماری اشاره و خاطرنشان کرد: تقویت عضلات مفصلی که به رماتیسم مبتلا شده، جلوگیری از وارد کردن فشار، استفاده از داروهای خاص و … پیشرفت این بیماری را کندتر می‌کند.
شایان ادامه داد: بیماری رماتیسم با آزمایش‌های رماتیسمی و رادیوگرافی مشخص می‌شود.
منبع : الو دکتر

منبع : الو دکتر

مطالب مرتبط

هماهنگی جهت تبلیغات: 02123051172

مجری انحصاری نیتیو، سنجاق

کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است

آزمایش تشخیص روماتیسم، درد های مفصلی

هر انسانی ممکن است در طول دوران زندگی خود به نوعی دردهای مفصلی مبتلا شد که این دردها، بیانگر نوعی بیماری خاص است. متخصص براساس علائم ظاهری بیمار و آزمایشاتی که انجام می شود می تواند به درستی تشخیص دهد منشا دردهای مفصلی از کجا است. در این میان روماتیسم به عنوان بیماری مفصلی شناخته شده است که حتی ممکن است در دوران کودکی نیز به آن مبتلا شده باشید. دقت کنید که نباید روماتیسم را به آرتروز اشتباه گرفت چرا که از اساس، کاملا متفاوت هستند. لذا بهترین کار بعد از حس کردن دردهای مفصلی این است که به متخصص مراجعه نمایید. در ابتدا لازم است آزمایشات تشخیص دردهای مفصلی و روماتیسم انجام گیرد تا ابتلا به این بیماری با قطعیت اعلام گردد.

تشخیص روماتیسم به منظور تشخیص بیماری ایجاد کننده درد مفصلی درخواست می شود. شاید نام بیماری های روماتیسم و آرتروز را چندین بسیار شنیده باشید و تفاوت این دو بیماری ندانید . حتی گاهی به اشتباه هر دو را یک بیماری تلقی کنید و برایتان سوال ایجاده شده باشد که روماتیسم و آرتروز دارای چه علائمی هستند و عامل ایجاد این بیماری ها چیست؟ در پاسخ به این سوالات باید گفت بیماری های روماتیسم و آرتروز دو متفاوت بیماری مفصلی هستند. التهاب مفصل یا آرتریت (arthritis) اصطلاحی جامع برای توصیف انواع التهاب‌ مفصلی است. این عارضه یک یا تعداد بیشتری از مفاصل را درگیر می‌کند.

مهم ترین علائم آرتریت شامل درد و سفتی مفاصل است که عموما با بالا رفتن سن تشدید می‌شود. همچنین شایع ترین انواع آرتریت شامل آرتروز یا استئوآتریت (Osteoarthritis) و روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis) هستند.

آرتروز یک عارضه حاد شونده و ناشی از فرسایش است در حالی که آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک بیماری خودایمنی محسوب می‌شود و اگرچه در نهایت هر دو به التهاب مفصلی منجر می‌شوند اما عامل بوجود آورنده آنها متفاوت است. هر یک از انواع آرتریت علائم خاص خود را دارد. آرتریت روماتوئید بیماری فراگیری است به این مفهوم که تمام بدن را می‌تواند درگیر کند و آسیب ناشی از آن تنها به مفصل‌ها محدود نمی‌شود.چطور بفهمیم روماتیسم داریم

علائم اولیه آن نیز شامل تب پایین (در کودکان)، درد ماهیچه و خستگی بیش از حد است. این در حالی است که در مبتلایان به استئوآرتریت، علائم بیماری در تمام بدن بروز نمی‌ کند و تنها به مفصل‌ ها آسیب می‌ رساند. آرتریت روماتوئید همانطور که عنوان شد یک بیماری خود ایمنی است که کل بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بیماری خودایمنی هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خودِ بدن را آغاز می‌کند. علائم این بیماری می‌تواند شامل خستگی شدید و گرفتگی عضلات به هنگام صبح و همچنین درد مفاصل باشد.

بدنِ مبتلایان به این بیماری، بافت نرم و جداری اطراف مفاصل موسوم به «غشاء سینوویوم» را همچون ویروس و باکتریِ خطرزا تلقی کرده و به آن‌ها حمله می‌کند. «غشاء سینوویوم» وظیفه حفاظت از مفاصل و نرم نگه داشتن آنها را به عهده دارد. این حمله موجب می‌شود مایعی در مفصل جمع شود. انباشت این مایع موجب ورم، درد،‌ گرفتگی عضلات و التهاب اطراف مفصل می‌شود. این وضعیت در نهایت به فرسوده شدن مفاصل منجر می‌ شود.

ولی آرتروز شایع ترین نوع آرتریت یا التهاب مفصلی است. این عارضه ناشی از فرسودگی غضروف‌ هاست که انتهای استخوان‌ها را در یک مفصل می ‌پوشانند. در این عارضه همچنین سطح پایینی از التهاب مشاهده می‌ شود. وقتی فرسایش و آسیب‌ دیدگی غضروف ‌ها تشدید شود، استخوان‌ها را نیز درگیر می ‌کند که این وضعیت با درد زیاد و محدود شدن حرکات همراه است. این فرسایش و آسیب‌ دیدگی ممکن است طی سال‌ها و بر اثر بالا رفتن سن، جراحت و صدمه دیدن مفصل یا عفونت ایجاد شود. آزمایش های تشخیص روماتیشم و آرتروز به منظور تشخیص علت درد های مفصلی و افتراق بیماری های آرتروز و روماتیسم انجام می شود.

قبل از انجام آزمایش های تشخیص روماتیسم ، باید علائم بیماری شناسایی شوند. پزشک بعد از دریافت شرح حال از بیمار آزمایش های تشخیص روماتیسم را درخواست می کند. علائم بیماری شامل موارد زیر می باشد:

• سفتی صبحگاهی مفاصل

• تورم مفاصل

• درد مفصلی

• ضعف و خستگی

• مشکلات قلبی

• مشکلات ریوی

• درگیری چشمی، عصبی (با احتمال کم تر)

• ندول‌ های روماتوئید

روماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن میشود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت می تواند موجب تخریب مفصل شود.

از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا میشود. روماتیسم مفصلی میتواند زمینه خانوادگی داشته باشد. این بیماری می تواند در هر سنی بروز کند ولی معمولا در سنین بین ۶۰-۴۰ سالگی دیده میشود. روماتیسم مفصلی در زنان سه برابر شایع تر از مردان است.

تشخیص روماتیسم اولین گام در درمان این بیماری می باشد. در ادامه آزمایشات لازم برای تشخیص روماتیسم اشاره می شود:

آنتی CCP یک آنتی بادی در بیماران آرتریت روماتوئید است. سطح Anti-CCP را می توان در یک بیمار از طریق آزمایش خون در منزل تشخیص داد. آنتی CCP مثبت می تواند به همراه تست های دیگر خون، تصویربرداری و معاینات فیزیکی برای رسیدن به تشخیص روماتیسم استفاده شود. سیستم ایمنی بدن در حالت نرمال فقط عوامل بیگانه را شناسایی و از بین می برد ولی در بیماری های خود ایمنی ، سیستم ایمنی بدن سلول های خودی را بیگانه تلقی کرده و علیه این سلول ها آنتی بادی تولید می کند. این آنتی بادی که اتوآنتی بادی اطلاق می شود باعث آسیب به بدن می شوند. در بیماران روماتیسمی نیز بر علیه پپتید حلقوی سیترولیه ccp اتوآنتی بادی (Anti ccp)

تولید می شود. در آزمایش anti ccp این اتوآنتی بادی جستجو می شود. در صورت شناسایی این اتوآنتی بدن به احتمال زیاد فرد دچار آرتریت روماتوئید یا روماتیسم می باشد.

یکی دیگر از تست هایی که در تشخیص روماتیسم درخواست می شود، آزمایش ANA می باشد. آزمایشات ANA یک شاخص کلی از بیماری خود ایمنی است. از آنجا که روماتیسم مفصلی یک بیماری خود ایمنی است، بسیاری از مبتلایان به روماتیسم مفصلی دارای آزمایشات مثبت ANA هستند. البته لازم به ذکر است یک آزمایش مثبت به معنای داشتن روماتیسم مفصلی نیست. در این آزمایش اتوآنتی بادی علیه هسته سلول مورد بررسی قرار می گیرد.

CRP یا C-Reactive Protein در روماتیسم والتهابات و تورم‌های حاد، پروتئینی به نام C در خون پیدا می‌شود که در حال عادی وجود ندارد و اگر هم باشد بسیار بسیار ناچیز و غیر قابل بررسی با روش‌های معمولی است. CRP یک بیومارکر غیر اختصاصی التهاب است. به این معنی است که وقتی سطح CRP بالا می رود این نشانه ای است که التهاب در جایی در بدن اتفاق می افتد. شناسایی این پروتئین در تشخیص روماتیسم می تواند کمک کننده باشد.

فاکتور روماتوئیدی اتو آنتی بادی‌هایی از جنس ایمونوگلوبولین نوع IgM هستند که در سیستم ایمنی خود فرد ایجاد می‌شوند. این آنتی بادی‌ها در حالت طبیعی برای دفاع بدنی در مقابل عفونت‌ها بوده ولی در بیماری‌های التهابی هم چون آرتریت روماتوئید یا همان روماتیسم دردهای مفصلی را ایجاد می‌کنند. این اتو آنتی بادی‌ها با حمله اشتباه به بافت‌های طبیعی بدن زمینه ساز دردهای مفصلی می‌ گردند.

این تست به عنوان تست اختصاصی تشخیص روماتیسم به کار می رود. توجه داشته باشید علائم ظاهری بدن نمی‌توانند معیار درستی برای تشخیص این فاکتور روماتوئیدی در بدن باشند. از طرفی علائم دردهای مفصلی همیشه برای تشخیص بیماری روماتیسم قابل اطمینان نیستند. چون افراد دارای این فاکتور روماتوئیدی ممکن است به بیماری ‌های دیگر بافت همبندی مانند بیماری رینود، اسکلرودرما، اختلالات خود ایمن تیروئیدی، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، سندرم شوگرن، و یا افراد مبتلا به سایر بیماری‌های عفونی مزمن مانند هپاتیت ویروسی مبتلا باشند.

فاکتور روماتوئیدی در 70 تا 90 درصد بیماران روماتیسمی وجود دارد هر چند اگر در برخی تشخیص داده نشود. در افرادی که علائم و نشانه‌های شدیدی از روماتیسم را تجربه می‌کنند، غلظت های قابل توجهی از RF را می‌توان در نمونه‌های آزمایشگاهی آنان دید که احتمال وجود روماتیسم را در آنان تقویت می‌کند. سطوح بالاتر فاکتور روماتوئیدی با شدت بیماری رابطه مستقیم دارد.

البته لازم به ذکر است نتیجه منفی آزمایش RF وجود آرتریت روماتوئید را رد نمی‌کند. حدود 20 درصد از افراد مبتلا به روماتیسم دارای سطوح بسیار پایین‌تر از حد تشخیص RF را دارند. در این چنین مواردی آزمایش آنتی بادی CCP ممکن است مثبت باشد و برای تشخیص روماتیسم مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

اسیداوریک حاصل متابولیسم سلولی و در واقع متابولیسم پورین‌هاست؛ پورین‌ها گروهی از مواد است که در غذاهای حیوانی مانند گوشت قرمز و همچنین حبوبات وجود دارد. بیشتر اسید اوریک ساخته شده بوسیله بدن در خون حل می‌شود و از طریق کلیه به درون ادرار دفع می‌کند. اما گاهی بدن شما یا اسید اوریک زیادی تولید می‌کند یا مقدار کمی از آن را دفع می‌کند.

میزان اوریک اسید در افراد مبتلا به نقرس (نوع دیگری از آرتریت التهابی) بالا می باشد. همچنین وجود میزان بالایی از این ماده می‌تواند نشانه خطر ابتلا به عارضه آرتریت روماتوئید باشد بنابراین یکی از دلایل درخواست آزمایش اسید اوریک در تشخیص روماتیسم می باشد.

فعالیت فیزیکی اهمیت زیادی در حفظ قدرت استخوان ها دارد، اما بسیاری از مبتلایان به روماتیسم به علت درد هایی مفصلی معمولا دارای فعالیت بدنی کمی هستند. سیستم ایمنی بدن که فعالیت آن در بیماری روماتیسم زیادتر می شود، حتی ممکن است بطور مستقیم به استخوان ها حمله کند. بنابراین یکی دیگر از آزمایشاتی که ممکن است در تشخیص روماتیسم درخواست شود، آزمایش کلسیم می باشد. همچنین در پیگیری درمان روماتیسم نیز این آزمایش درخواست می شود چون کورتیکواستروئیدها که در درمان روماتیسم تجویز می شود جذب کلسیم توسط بدن را با مشکل مواجه می کنند، در نتیجه استخوان ها ضعیف و خطر پوکی استخوان افزایش می یابد.

آلکالین فسفاتاز آنزیمی است که در بافت های مختلف بدن به ویژه کبد، استخوان، کلیه، روده و جفت یافت می شود. سطح ALP در سلولهای کبد و استخوان از سایر بافت ها بالاتر است. آزمایش ALP در تشخیص بیماری های کبد و استخوان مانند افزایش استخوان سازی در بیماری پاژه pagets ، روماتیسم مفصلی، ترمیم شکستگی کاربرد دارد. بنابراین این تست در تشخیص روماتیسم نیز کاربرد دارد.

سدیمانتاسیون که به آن سرعت رسوب گلبول قرمز «ESR» یا به زبان ساده تر Sed Rate می گویند، یک نوع آزمایش خون است که میزان فعالیت التهابی را در خون نشان می دهد. تستSed Rate تنها ابزار تشخیصی پایه نیست، اما ممکن است در فرآیند تشخیص یا نظارت بر پیشرفت یک بیماری التهابی به پزشک کمک کند. بنابراین این آزمایش در تشخیص روماتیسم که یک بیماری التهابی است نیز به کار می رود. آزمایش ESR به این صورت انجام می شود که نمونه خون داخل یک لوله باریک بلند ریخته می شود.

سلول های قرمز خونی (اریتروسیت ها یا گلبول های قرمز) به تدریج به سمت پایین ته نشین می شوند. التهاب باعث می شود سلول ها با هم انبوه شوند. بدلیل اینکه این توده های سلولی از سلول های منفرد چگال تر هستند، بنابراین سرعت رسوب آنها نیز بیشتر است و میزان این سرعت درواقع یک معیار سنجش بیماری است.

در تست Sed Rate فاصله رسوب گلبول های قرمز خون در یک ساعت در لوله آزمایش، اندازه گیری می شود. هرچه سلول های خونی در فاصله دورتری رسوب کرده باشند، یعنی پاسخ التهابی سیستم ایمنی بدن بیشتر بوده است.

اگر کمی دقت کرده باشید متوجه می شود که در اطرافیانتان بیشتر زنان مبتلا به بیماری روماتیسمی و مفصلی هستند . درصد ابتلای زنان به بیماری های خودایمنی نسبت به مردان بیشتر است. همین مسئله باعث شده است در چکاپ های روتین چندین آزمایش مرتبط با بیماری های خود ایمنی نیز در کنار سایر تست ها درخواست شود. آزمایشات چکاپ شامل تست هایی می شوند که باید در سال چند بار انجام شوند تا وضعیت سلامت شما را بررسی کنند.چطور بفهمیم روماتیسم داریم

این آزمایشات به شما و پزشکتان کمک می کند تا در صورت احتمال وقوع بیماری عامل آن را شناسایی و از وقوع آن پیشگیری کنید. (جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله آزمایش چکاپ شامل چه تست هایی می باشد و همچنین به شرایط قبل از آزمایش چکاپ مراجعه فرمایید) .

علت بالای ابتلای زنان به بیماری های خود ایمنی از جمله روماتیسم هنوز به طور دقیق مشخص نیست ولی واکنش ایمنی بدن زن‌ ها به طور کلی قوی‌ تر است، زیرا مرد‌ها دو برابر بیشتر از زن‌ ها ممکن است دچار سرطان و عفونت‌ ها شوند. این واکنش قوی‌تر در سیستم ایمنی بدنها، مانند یک شمشیر دو لبه است: محافظ خوبی است، اما زنان را در معرض خارج از کنترل شدن سیستم ایمنی‌شان قرار می‌دهد. به هر حال این در شرح حال بیمار و درخواست آزمایشات مرتبط با تشخیص روماتیسم حایز اهمیت می باشد.

گاهی ممکن است پس از آزمایشات تشخیص روماتیسمی متوجه شوید در معرض ابتلای این بیماری قرار دارید و تصمیم به پیشگیری از ابتلای این بیماری ها گرفته باشید. برای پیشگیری لازم است بدانید تغذیه و مواد غذایی مناسب نقش مهمی‌ در مقابله با بیماری روماتیسم و برخی از بیماری‌های ناشی از آن مانند روماتوئید پلی آرتریت دارند. در واقع برخی مواد غذایی خواص التهاب زدایی دارند در حالی که برخی دیگر التهاب زا هستند؛ بنابراین لازم است در گام اول مصرف مواد غذایی التهاب‌زدا را افزایش و مصرف مواد غذایی التهاب زا را کاهش داد تا درمان روماتیسم موثر واقع شود.

لازم است مصرف مواد غذایی حاوی میزان بالای سدیم (نمک) کاهش داده شود تا مشکل احتباس آب که در نتیجه دریافت کورتون بروز می‌کند کاهش یابد. برخی عناصر مغذی برای مقابله با روماتیسم مفید هستند مانند مس و سلنیوم که اولی برای نگهداری و حفظ غضروف‌ها و استخوان‌ها و دومی‌برای مقابله با دردهای مفاصل موثر هستند.دانه های روغنی مانند بادام،گردو، فندق و ماهی های حاوی امگا ۳ مانند قزل آلا بسیار مفید هستند.

خطر مواد ضد عفونی کننده کرونا برای چشم

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام *

ایمیل *

وب‌ سایت

تماس مستقیم :

021-77718654

021-77907959

021-77979384 تماس با پشتیبانی : 09129414844 ایمیل پشتیبانی :AanyAzma@gmail.com

آنی آزما با توجه به نیازی که از گذشته تا امروز احتیاج بوده به وجود آمد و ما تمام تلاش و دقت خود را به کار گرفته ایم برای اینکه شما را در مسیر سلامتی یاری کنیم .

فرصتی مناسب است اگر امکان رفتن به آزمایشگاه را ندارید تنها با چند کلیک ساده آزمایشگاه را به خانه یا محل کار خود بیاورید تا بدون مراجعه حضوری و پرداخت هزینه اضافه آزمایش خود را انجام دهید همکاران ما پس از ثبت درخواست شما به منزل یا محل کار و … می آیند ، نسخه شما را بررسی کرده ، نمونه گیری می کنند و به بهترین آزمایشگاه های مورد نظر می برند .

لازم به ذکر است تمامی پرسنل نمونه گیر از آزمایشگاه های مرجع ارسال خواهند شد و آنی آزما صرفا نقش معرفی بیماران به آزمایشگاه ها را دارا می باشد .

    

253,548 بازدید

 

 نویسنده: دکتر مهرداد منصوری “متخصص ارتوپدی”

روماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن میشود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت میتواند موجب تخریب مفصل شود.چطور بفهمیم روماتیسم داریم

از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا میشود. روماتیسم مفصلی میتواند زمینه خانوادگی داشته باشد. این بیماری میتواند در هر سنی بروز کند ولی معمولا در سنین بین ۶۰-۴۰ سالگی دیده میشود. روماتیسم مفصلی در زنان سه برابر شایع تر از مردان است.

فهرست مطالب .

بیماری روماتیسم مفصلی جزو دسته ای از بیماری های انسان است که به آنها بیماری های خود ایمنی یا اتو ایمیون Autoimmune disease میگویند.

بدن انسان سیستم دفاعی خاصی دارد که با استفاده از آن در برابر تهاجم میکروب ها از خود دفاع میکند. یکی از روش های سیستم دفاعی بدن، تولید مواد خاصی به نام آنتی بادی Antibody یا پادتن است.

این مواد که از جنس پروتئین هستند به میکروب ها میچسبند و موجب تخریب آنها میشوند. گاهی اوقات سیستم دفاعی بدن به دلایلی که هنوز بر ما ناشناخته است بعضی از سلول های بدن خود انسان را غریبه و مهاجم تشخیص داده و بر علیه آنها آنتی بادی یا پادتن تولید میکند.

این آنتی بادی ها به سلول ها حمله کرده و موجب آسیب آنها میشوند. مکانیسم ذکر شده علت اصلی بروز بیماری های خود ایمنی است.

در روماتیسم مفصلی هم سیستم ایمنی به سلول های بدن بخصوص سلول های سینوویوم Synovium cells بعضی از مفاصل حمله کرده و موجب تغییراتی در آنها میشوند.

سینوویوم لایه ای از سلول ها است که سطح درونی کپسول مفصلی را فرش میکنند و موجب ترشح مایع مفصلی ( مایع سینوویوم) میشوند.

تاثیر آنتی بادی ها بر سلول های سینوویوم موجب میشود سلول های این لایه افزایش پیدا کرده و در نتیجه لایه سینوویال ضخیم، متورم و همچنین ملتهب شود.

عروق خونی لایه سینوویال افزایش پیدا کرده، همراه با التهاب لایه سینوویال، ترشح مایع مفصلی هم بیشتر شده و مفصل متورم میشود.

بدنبال این تغییرات سلول های سینوویال موادی بنام سیتوکین Cytokin ترشح میکنند که موجب بروز التهاب در مفصل شده و همچنین روی سلول های مفصل اثرات تخریبی دارد.

بدنبال تورم مفصل، لیگامان ها و تاندون های اطراف آن تحت کشش قرار میگیرند. این کشش در کپسول مفصلی و تاندون و لیگامان های اطراف مفصل بتدریج آنها را شل و ضعیف کرده و ضعف این ساختمان ها موجب ناپایداری مفصل و در نهایت نیمه دررفتگی و تغییر شکل مفصل میشود.

بتدریج و با گذشت زمان بافت سینوویال رشد کرده بر روی غضروف رفته و موجب خوردگی آن میشود. بعد از مدتی استخوان اطراف مفصل هم دچار پوکی و خوردگی شده و در آن کیست هایی بوجود میاید. این تغییرات استخوانی تغییر شکل مفصل را تشدید میکنند.

روماتیسم مفصلی مجموعه ای از علائم است. مهمترین علامت روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید درد و خشکی صبحگاهی مفاصل بدن بخصوص دست همراه با احساس ضعف و خستگی است که بصورت تدریج در عرض چند هفته تا چند ماه ایجاد شده و شدت میابند.

علائم روماتیسم مفصلی به سه دسته تقسیم میشوند. علائم عمومی، علائم مفصلی و علائم غیر مفصلی

علائم عمومی در ۷۰ درصد موارد شروع روماتیسم مفصلی با علائم عمومی مانند ضعف، کاهش اشتها، درد مبهم عضلات و احساس خستگی است. بیمار ممکن است ماهها قبل از اینکه دچار درد و تورم مفصل شود این علائم را داشته باشد.

علائم مفصلی در ۳۰ درصد موارد شروع روماتیسم مفصلی با بروز علائم مفصلی است که عبارتند از

تورم مفاصل متاکارپوفالانژیال و تغییر شکل انگشتان بدنبال ابتلا به روماتیسم مفصلیتغییر شکل انگشتان دست در روماتیسم مفصلی

 

این علائم در ۴۰ درصد از بیماران وجود دارد و بیشتر در بیمارانی دیده میشود که Rheumatoid factor در آزمایش خون آنها بالا است. مهمترین این علائم عبارتند از

 

شایعترین مفاصل درگیر در روماتیسم مفصل، مفاصل انگشتان دست، مچ دست، پا و مچ پا هستند. با این حال هر مفصلی در بدن امکان آسیب پذیری از این بیماری را دارد. زانو، مفصل ران، شانه، آرنج و گردن هم در این بیماری درگیر میشوند.

از خصوصیات ابتلا مفاصل در این بیماری اینست که مفاصل بصورت دوطرفه درگیر میشوند مثلا مچ هر دو دست یا انگشتان هر دو دست.

روماتیسم مفصلی انواع مختلفی دارد. در بعضی انواع این بیماری تعداد کمی از مفاصل درگیر میشوند و در بعضی دیگر مفاصل زیادی گرفتار میشوند. گرچه از خصوصیات روماتیسم مفصلی درگیری چند مفصل با هم است ولی در ۴۰-۲۰ درصد موارد بیماری فقط یک مفصل را گرفتار میکند. این مفصل معمولا زانو یا مفصل ران است.

چطور بفهمیم روماتیسم داریم

در فرد مبتلا به روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید احتمال وجود بعضی مشکلات خاص بیش از افراد عادی است. این مشکلات عبارتند از

 

علائم روماتیسم مفصلی بیش از هر مفصل دیگر در مچ دست و مفاصل متاکارپوفالانژیال Metacarpophalangeal یا MP دیده میشوند. مفاصل متاکارپوفالانژیال در محل اتصال انگشتان به کف دست قرار گرفته اند.

در روماتیسم مفصلی مفاصل گرفتار دچار درد، تورم و خشکی میشوند. خشکی مفصل در صبح ها بیشتر بوده و بعد از چند ساعت کمتر میشود. درگیری مفصلی معمولا دوطرفه و قرینه است یعنی در هر دو دست وجود دارد.

تورم انگشتان دست از علائم ابتدایی ابتلا به روماتیسم مفصلی است و موجب میشود انگشت از وسط متورم و پهن تر شود و به اصطلاح شکل دوک نخ ریسی به خود بگیرد

دیگر علائم این بیماری در دست عبارتند از

 

خم شدن بند اتهایی انگشت یا انگشت چکشی از علائم روماتیسم استتورم انگشتان دست از علائم روماتیسم مفصلی است

 

 

در تصویر سمت راست تغییر شکل سوان نک و در تصویر سمت چپ تغییر شکل بتونیر دیده میشودتغییر شکل بتونیر

 

تغییر شکل سوان نک بصورت خم شدن مفصل انتهایی انگشت و باز شدن بیش از حد مفصل وسطی استکاهش فاصله مفصل، پوکی استخوان، انحراف مفاصل متاکارپوفالانژیال به سمت استخوان اولنا و تخریب مفصل از علائم بارز ابتلا به روماتیسم مفصلی است 

 

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی در اکثر اوقات بتدریج و در عرض چند هفته بروز میکند. این علائم معمولا در ابتدا بصورت احساس خشکی حرکتی در انگشتان و مچ دست یا در کف پا بخصوص در صبح بعد از برخاستن از خواب است که بتدریج در طول روز از شدت آن کاسته میشود.

در اوائل بیماری این علامت فقط در بعضی از روزها وجود دارد ولی بتدریج هر روز احساس میشوند. بعد از مدتی در همان مفاصل درد و تورم ایجاد میشود و ممکن است بتدریج مفاصل بیشتری از بدن درگیر شوند. در درصد کمی از بیماران سیر بیماری بصورت های دیگر دیده میشود بطور مثال

 

شدت آرتریت روماتوئید در بیماران مختلف، متفاوت است. بیماری معمولا بصورت مزمن و عود کننده است یعنی مدت طولانی ادامه میابد ولی علائم آن گاهی اوقات زیاد شده و شعله ور میشود و گاهی اوقات فروکش کرده و کاهش میابد.

گاهی اوقات فاصله بین دوره های شعله ور شدن بیماری ماهها و یا حتی سالها است. در هر دوره شعله ور شدن بیماری آسیب بیشتری به مفاصل درگیر وارد میشود و این آسیب ها بتدریج موجب ناتوانی و از کارافتادگی بیمار میشود.

بندرت ممکن است بیماری فروکش نکند و بطور مداوم در حال شدت یافتن باشد. در این بیماران آسیب های مفصلی بسرعت ایجاد شده و پیشرفت میکند.

آسیب مفصلی ممکن است بصورت آسیب غضروف مفصل باشد. در این موارد غضروف دچار خوردگی مشود و مفصل بتدریج پوشش غضروفی خود را از دست میدهد. استخوان نزدیک مفصل کم کم دچار پوکی میشود.

ممکن است کپسول مفصل و یا رباط های اطراف مفصل هم آسیب ببینند. این آسیب های مفصلی بتدریج ایجاد میشوند ولی سرعت پیشرفت آنها از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است.

به مرور زمان مفصل تغییر شکل پیدا میکند و بیمار در استفاده از مفصل مبتلا دچار مشکل میشود. بطور مثال انگشتان دست و مچ دست تغییر شکل داده و استفاده از دست مشکل میشود.

معمولا در ابتدای بیماری نمیتوان پیش بینی کرد که آیا سیر آن سریع یا آهسته است.

وقتی پزشک به آرتریت روماتوئید مشکوک شود معمولا بیمار را به یک متخصص بیماری های روماتیسمی یا روماتولوژیست معرفی میکند تا ایشان بیمار را تحت بررسی های بیشتری قرار دهد.

متخصص روماتولوژیست با بررسی های تخصصی، بیماری را در صورت وجود تشخیص و درمان را هر چه سریع تر شروع میکند. شروع زود هنگام درمان در این بیماری بسیار مهم است چون هرچه در شروع درمان تاخیر بیشتری صورت گیرد عوارض بیماری بیشتر شده و مفاصل بیشتر دچار تخریب غیر قابل بازگشت میشوند

تقریبا تمامی علائم بالینی و نشانه های آزمایشگاهی روماتیسم مفصلی میتواند به علت بیماری های دیگر هم ایجاد شود. این بدان معنا است که هیچ علامت بالینی یا تست آزمایشگاهی اختصاصی وجود ندارد که با انجام آن بتوان تشخیص قطعی این بیماری را مطرح کرد ولی پزشک میتواند با مشاهده چند تا از علائم زیر تشخیص روماتیسم مفصلی را مطرح کند

 

در تصویر سمت راست کاهش فاصله مفصلی در مقایسه با تصویر سمت چپ دیده میشود. کم شدن فاصله مفصلی از علائم ابتلا به روماتیسم مفصلی استسیاه شدن استخوان در اطراف مفاصل در تصویر بالا نشانه پوکی استخوان اطراف مفصل است که از علائم رادیولوژیک روماتیسم مفصلی است

 

هیچکدام از علائم بیماری روماتیسم مفصلی مختص به این بیماری نیستند و میتوانند در دیگر بیماری ها بخصوص دیگر بیماری های روماتیسمی دیده شوند.

در نتیجه تشخیص این بیماری قدری مشکل است. هفت معیار وجود دارد که هرچه تعداد بیشتری از آنها در یک بیمار موجود باشند احتمال اینکه مشکل بیمار روماتیسم مفصلی باشد بیشتر است. این معیارها عبارتند از

 

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن خود ایمنی است که بیشتر مفاصل کوچک دست را گرفتار میکند گرچه مفاصل بزرگ بدن مانند مفصل ران و زانو هم میتوانند در این بیماری دچار تخریب شوند.

در درمان این بیماری متخصص روماتولوژیست، فیزیوتراپی و ارتوپدی با یکدیگر همکاری میکنند. متخصص روماتولوژیست داروهایی به بیمار میدهد که با استفاده از آنها درد و تورم مفاصل بیمار کم شده و سرعت پیشرفت بیماری کند میشود.

متخصص فیزیوتراپی با استفاده از نرمش های خاص سعی میکند حرکات مفاصل را در حد قابل قبولی نگه دارد و همچنین با استفاده از بریس هایی مفاصل را در وضعیت های مناسب قرار داده تا درد کمتری داشته و کارآیی بهتری داشته باشند. متخصص ارتوپد هم در صورت لزوم اعمل جراحی خاصی را برای بیمار انجام میدهد تا کارایی مفصل بهتر شود.

هیچ معالجه قاطعی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد با این حال درمان هایی که پزشک انجام میدهد برای کاهش درد و مشکلات بیمار است.

مهمترین اهداف پزشک در درمان این بیماری عبارتند از

اولین و مهمترین هدف  درمان روماتیسم مفصلی کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل است. این هدف با انجام اقدامات زیر پیگیری میشود

به این داروها Disease-modifying antirheumatic drugs میگویند. این داروها هم موجب کاهش علائم بیماری شده و هم تا حدودی تخریب مفصلی را کم میکنند. این داروها با تاثیر روی واکنش های شیمیایی بدن موجب مهار روند التهاب در مفاصل میشوند.

مهم ترین این داروها عبارتند از متوترکسات methotrexate ، سولفاسالازین sulfasalazine ، طلا gold ، پنی سیلامین penicillamine ، لفلونومید leflunomide ، هیدروکی کلوروکین hydroxychloroquine ، آزاتیوپرین azathioprine ، سیکلوسپورین cyclosporine .

پزشک معالج معمولا چند تا از این داروها ( حداقل دو تا) را با هم برای درمان به بیمار تجویز میکند که در غالب اوقات متوترکسات یکی از آنها است. تاثیر این داروها روی درد و تورم سریع نیست و گاهی برای شروع تاثیر این داروها باید بمدت چند هفته و یا حتی چند ماه مصرف شوند پس حتی اگر با مصرف این داروها تغییر خاصی در بیمار ایجاد نشد وی نباید ناامید شده و دارو را قطع کند.

پزشک معالج برای مانیتور کردن بیماری معمولا از یک آزمایش خونی به نام CRP استفاده میکند. با شروع تاثیر داروها و کاهش التهاب، سطح CRP در خون کاهش پیدا میکند. پس از کنترل شدن بیماری با دارو، پزشک معالج معمولا درمان دارویی را تا آخر عمر بیمار ادامه میدهد البته ممکن است بعد از مدتی مقدار مصرف دارو را کمی کاهش دهد.

هر کدام از این داروها عوارض جانبی به همراه دارد. اگر بیمار به یکی از این داروها حساسیت داشته و یا عوارض جانبی دارو برای بیمار زیاد باشد پزشک معالج نوع دارو را تغییر میدهد.

بعضی از عوارض جانبی مصرف این داروها جدی و خطرناکند مانند آسیب به کبد یا کاهش سلول های خونساز. پزشک معالج بطور مرتب بیمار را تحت آزمایشات دوره ای قرار میدهد تا چنانچه عوارضی بروز کند قبل از شدید شدن تشخیص داده شده و دارو عوض شود.

این دسته از داروها نسبتا جدید هستند. TNF-alfa یا tumor necrotizing factor- alpha ماده ایست که در بدن بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی موجب بروز التهاب مفصلی میشود و این دسته دارویی اثر این ماده را در بدن مسدود کرده یا تغییر میدهند.

این داروها التهاب را کاهش داده و موجب کاهش آسیب مفصلی مشوند. مهمترین این داروها عبارتند از etanercept, infliximab, adalimumab and certolizumab . مشکلات این داروها یکی اینست که باید حتما بصورت تزریقی تجویز شوند و دیگر اینکه گران هستند

 

دومین هدف درمان روماتیسم مفصلی کاهش درد و محدودیت حرکت مفصل است.

همانطور که گفته شد داروهای سری قبل به مدت زمان زیادی برای اثر کردن نیاز دارند پس بیماران نیاز به مصرف همزمان داروهایی دارند که سریعتر اثر کرده و درد و محدودیت حرکتی در مفاصل را زودتر کاهش دهد.

این داروها نمیتوانند سیر بیماری و یا پیشرفت آن و تخریب مفصلی را تغییر دهند و تنها موجب کاهش علائم بیمار بصورت کاهش درد و التهاب مفصل میشوند. این داروها سه دسته اند

به این داروها معمولا داروهای ضد التهابی هم میگویند. این داروها انواع متفاوتی داشته و قدرت و عوارض جانبی آنها با یکدیگر فرق دارد. پزشک معمولا برای هر بیمار چند تا از آنها را امتحان میکند تا ببیند کدامیک از انها برای بیمارش مناسب تر بوده و بیمار به آن پاسخ درمانی بهتری میدهد.

از عوارض شایع همه این داروها، مشکلات معده و در بعضی اوقات خونریزی گوارشی است. پس پزشک معالج معمولا همراه با این داروها، از داروهای محافظ معده هم استفاده میکند.

پس از اینکه تاثیر داروهای دسته قبل بعد از گذشت چند هفته شروع شد، ممکن است پزشک معالج مصرف این داروهای ضد التهابی را کاهش داده یا مصزف آنها را قطع کند. مهم ترین این داروها عبارتند از آسپرین، بروفن، سلکوکسیب، ایندومتاسین، دیکلوفناک، ناپروکسن،

استامینوفن و یا کدئین هم میتوانند درد بیمار را کاهش دهند ولی تاثیر ضد التهابی ندارند.

از استروئیدها هم معمولا در چند هفته اول که تاثیر داروهای گروه اول هنوز آغاز نشده است استفاده میشود. گاهی پزشک معالج این داروها را مستقیما در داخل مفصل ملتهب تزریق میکند.

متاسفانه مصرف طولانی مدت این داروها آثار جانبی مانند پوکی استخوان، چاقی، نازک شدن پوست، لاغر شدن عضلات و کم کردن قدرت ایمنی بدن و در نتیجه افزایش آمادگی بیمار به عفونت را در پی دارد.

هدف سوم درمان روماتیسم مفصلی کاهش ناتوانی هایی که به علت درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل اندام ایجاد میشود. این هدف یا توجه به موارد زیر مقدور است

در بعضی موارد انواع خاصی از اعمال جراحی میتواند به بیمار کمک کرده و کارکرد اندام وی را بهتر کند. مهمترین آنها عبارتند از

هدف جهارم درمان روماتیسم مفصلی درمان عوارض و مشکلات همراه بیماری است.

پزشک معالج سعی میکند عوارض بیماری مانند مشکلات ریه، قلب، عروق خونی، کم خونی و مشکلات دیگر را درمان کند. بیمار مبتلا به روماتیسم مفصلی باید تا آنجا که ممکن است وزن خود را کاهش دهد، سیگار نکشد و فشار خون خود را کنترل کند.

اگر در این بیماران قند یا چربی خون بالا است باید این مشکلات به خوبی درمان شوند. این بیماران اگر سن بالای ۶۵ سال دارند یا داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی را مصرف میکنند باید هر سال از واکسن آنفلوانزا استفاده کنند. این بیماران نیاز به رژیم غدایی خاص دارند و بعضی از آنها باید از بریس های خاص برای کاهش حرکات مفصلی استفاده کنند.

مطالعات اخیر نشان داده است که رعایت بهداشت دهان و دندان و معالجه بیماری های احتمالی لثه میتواند موجب کاهش فعالیت بیماری شود.

در درمان این بیماری متخصص روماتولوژیست، فیزیوتراپی و ارتوپدی با یکدیگر همکاری میکنند. متخصص روماتولوژیست داروهایی به بیمار میدهد که با استفاده از آنها درد و تورم مفاصل بیمار کم شده و سرعت پیشرفت بیماری کند میشود.

متخصص فیزیوتراپی با استفاده از نرمش های خاص سعی میکند حرکات مفاصل را در حد قابل قبولی نگه دارد و همچنین با استفاده از بریس هایی مفاصل را در وضعیت های مناسب قرار داده تا درد کمتری داشته و کارآیی بهتری داشته باشند.

متخصص ارتوپد در صورت لزوم اعمل جراحی خاصی را انجام میدهد که مهمترین آنها عبارتند از

از هر ده نفری که مبتلا به این بیماری هستند

تغییر شکل مفاصل دست بدنبال ابتلا به روماتیسم مفصلی

معمولا بعد از گذشت ۱۲-۱۰ سال از شروع بیماری ۸۵ درصد از بیماران به نوعی حال کم یا زیاد دچار ناتوانی هایی میشوند. با این حال هر سالی که میگذرد با معرفی شدن داروهای جدیدتر این بیماران بهتر میتوانند زندگی کنند و مشکلات آنها کمتر میشود.

اینکه آیا بیمار مبتلا به روماتیسم مفصلی در سال های آینده مشکلات کمی یا زیادی خواهد داشت به عواملی وابسته است. شرایط زیر موجب میشود بیمار در آینده ناتوانی های بیشتری داشته باشد.

همین حالا مشورت کنید: در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.

این مقاله چقدر مفید بود ؟

لطفا در زیر امتیاز بدهید

1 روز پیش

2 روز پیش

3 روز پیش

1 هفته پیش

4 هفته پیش

2020-10-18

 

ایران ارتوپد  دانشنامه آسیب ها و بیماری های استخوان و مفاصل

دکتر مهرداد منصوری  تهران. سعادت آباد. میدان سرو. ابتدای خیابان شهید بخشایش. نبش خیابان بهار یکم. ساختمان بخشایش

تلفن 231 40 221 – 021

این سایت حاوی اطلاعاتی در باره بیماری ها و درمان آنها است. این اطلاعات صرفا به منظور افزایش آگاهی و اطلاعات شما در سایت قرار داده شده است و به هیچ وجه جایگزین مراجعه مستقیم به پزشک برای تشخیص و درمان نیست. شما مجاز نیستید به هیچ طریقی از این اطلاعات برای تشخیص، درمان یا هر اقدام دیگری در مورد بیماری یا مشکل فیزیکی بدن خود یا فرد دیگری استفاده کنید.

چطور بفهمیم روماتیسم داریم
چطور بفهمیم روماتیسم داریم
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *