چطور بفهمیم شراب سرکه شده

حكم قطعى حرمت درباره شراب و مراحل تدريجى آن.[1]شرابخوارى و ميگسارى در زمان جاهليت و قبل از ظهور اسلام فوق العاده رواج داشت و به صورت يك بلاى عمومى در آمده بود، تا آنجا كه بعضى از مورخان مى‏گويند عشق عرب جاهلى در سه چيز خلاصه مى‏شد: شعر و شراب و جنگ!، و نيز از روايات استفاده مى‏شود كه حتى بعد از تحريم شراب مساله ممنوعيت آن براى بعضى از مسلمانان فوق العاده سنگين و مشكل بود، تا آنجا كه مى‏گفتند:ما حرم علينا شى‏ء اشد من الخمر:” هيچ حكمى بر ما سنگينتر از تحريم شراب نبود” روشن است كه اگر اسلام مى‏خواست بدون رعايت اصول روانى و اجتماعى با اين بلاى بزرگ عمومى به مبارزه برخيزد ممكن نبود، و لذا از روش تحريم تدريجى و آماده ساختن افكار و اذهان براى ريشه كن كردن ميگسارى كه به صورت يك عادت ثانوى در رگ و پوست آنها نفوذ كرده بود، استفاده كرد، به اين ترتيب كه نخست در بعضى از سوره‏هاى مكى اشاراتى به زشتى اين كار نمود، چنان كه در آيه 67 سوره نحل مى‏خوانيم«وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخِيلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَراً وَ رِزْقاً حَسَناً” از ميوه‏هاى درخت نخل و انگور، مسكرات و روزيهاى پاكيزه فراهم مى‏كنيد”.در اينجا” سكر” يعنى مسكر و شرابى را كه از انگور و خرما مى‏گرفتند، درست در مقابل رزق حسن قرار داده است، و آن را يك نوشيدنى ناپاك و آلوده شمرده است.ولى عادت زشت شرابخورى از آن ريشه‏دارتر بود، كه با اين اشاره‏ها ريشه‏كن شود، علاوه براینکه شراب بخشى از درآمدهاى اقتصادى آنها را نيز تامين مى‏كرد لذا هنگامى كه مسلمانان به مدينه منتقل شدند و نخستين حكومت اسلامى تشكيل شد، دومين دستور در زمينه منع شرابخوارى به صورت قاطعترى نازل گشت، تا افكار را براى تحريم نهايى آماده‏تر سازد، در اين موقع بود كه آيه 219 سوره بقره نازل گرديد يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما- در اين آيه ضمن اشاره به منافع اقتصادى مشروبات الكلى براى بعضى از جوامع همانند جامعه جاهليت، اهميت خطرات و زيانهاى بزرگ آن را كه به درجات از منافع اقتصادى آن بيشتر است يادآورى مى‏شود.به دنبال آن در آيه 43 سوره نساء يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى‏ حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ به مسلمانان صريحا دستور داده شد كه در حال مستى هرگز نماز نخوانند تا بدانند با خداى خود چه مى‏گويند.البته مفهوم اين آيه آن نبود كه در غير حال نماز، نوشيدن شراب مجاز بود، بلكه برنامه همان برنامه تحريم تدريجى و مرحله به مرحله بود، و به عبارت ديگر اين آيه نسبت به غير حال سكوت داشت و صريحا چيزى نمى‏گفت.آشنايى مسلمانان به احكام اسلام و آمادگى فكرى آنها براى ريشه‏كن ساختن اين مفسده بزرگ اجتماعى كه در اعماق وجود آنها نفوذ كرده بود، سبب شد كه دستور نهايى با صراحت كامل و بيان قاطع كه حتى بهانه‏جويان نيز نتوانند به آن ايراد گيرند نازل گرديد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ، إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُون؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد شراب و قمار و بتها و از لام (كه يك نوع بخت‏آزمايى بوده) پليدند و از عمل شيطانند از آنها دورى كنيد تا رستگار شويد.شيطان مى‏خواهد در ميان شما بوسيله شراب و قمار عداوت ايجاد كند، و شما را از ذكر خدا و از نماز باز دارد آيا (با اينهمه زيان و فساد و با اين نهى اكيد) خوددارى خواهيد كرد.مائده/90/92».

در اين آيه با تعبيرات گوناگون ممنوعيت اين كار مورد تاكيد قرار گرفته است:1- آيه با خطاب يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شروع شده اشاره به اينكه مخالفت با اين حكم با روح ايمان سازگار نيست.2- بعد از آن كلمه” إِنَّمَا” كه براى حصر و تاكيد است به كار رفته.3- شراب و قمار همرديف انصاب (بتهايى كه شكل مخصوصى نداشتند و تنها قطعه سنگى بودند) ذكر شده است و نشان مى‏دهد، خطر شراب و قمار به قدرى زياد است كه در رديف بت پرستى قرار گرفته، به همين دليل در روايتى از پيامبر صلی الله علیه وآله مى‏خوانيم:شارب الخمر كعابد الوثن:” شرابخوار همانند بت پرست است” 4- شراب و قمار و همچنين بت پرستى و از لام (يك نوع بخت‏آزمايى همگى به عنوان رجس و پليدى شمرده شده‏اند (إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ).5- تمام اين اعمال جزء اعمال شيطانى قلمداد شده است (مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ).6- سرانجام فرمان قاطع براى اجتناب از آنها را صادر كرده و مى‏فرمايد (فَاجْتَنِبُوهُ).ضمنا بايد توجه داشت كه اجتناب مفهومى رساتر از نهى دارد، زيرا معنى اجتناب فاصله گرفتن و دورى كردن و نزديك نشدن است كه بمراتب از جمله” ننوشيد” رساتر مى‏باشد.7- در پايان اين آيه مى‏گويد: اين دستور به خاطر آن است كه شما رستگار شويد (لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ)يعنى بدون آن رستگارى ممكن نيست.8- در آيه بعد به پاره‏اى از زيانهاى آشكار شراب و قمار پرداخته نخست مى‏گويد: شيطان مى‏خواهد از طريق شراب و قمار در ميان شما تخم عداوت و دشمنى بپاشد و از نماز و ذكر خدا باز دارد (إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ)9- در پايان اين آيه به عنوان يك استفهام تقريرى، مى‏گويد:” آيا شما خود دارى خواهيد كرد؟” (فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ).يعنى پس از اينهمه تاكيد باز جاى بهانه‏جويى يا شك و ترديد در مورد ترك اين دو گناه بزرگ باقى مانده است؟! و لذا مى‏بينيم كه حتى” عمر” كه تعبيرات آيات گذشته را بخاطر علاقه‏اى كه (طبق تصريح مفسران عامه) به شراب داشت وافى نمى‏دانست پس از نزول اين آيه، گفت كه اين تعبير كافى و قانع كننده است.

[=Times New Roman][1][=Times New Roman].تفسير نمونه، ج‏5، ص: 73

در مورد ایه چهارم کاملا قانع کننده بود ولی با استناد به 3 ایه قبل حرمت شراب اثبات نمی شود.بیشتر حالت پیشنهادی و به قولی ایین نامه ای دارد.مثلا ایه 43 سوره نسا مانند حکم استفاده از ابریشم یا طلا را برای نمازگزار دارد.
در هر 3 ایه قبل نوع نثر ایه بسیار شبیه مکروه است.اما ایه چهارم کافی است.
در مجموع با توضیحات شما باز به همان نتیجه می رسیم که گویی احکام اسلامی تنها برای فرهنگ و مردم عرب امده است.چون در تفسیر اکثر ایات مربوط به احکام به فرهنگ زمان جاهلیتعرب اشاره می شود که در جای دیگر دنیا رواج نداشته و اصلا محل سوال نبوده.
مثلا ایرانیان هیچ گاه به حالت مست به اتشکده نمی رفتند ولو اینکه حکمی هم در شریعت زرتشت برای انها نبوده است.

یک سوال از دوست ایرانی

شما مطمن هستید جامعه امروزی نیازی به راهنمایی ندارد ؟
آیا مطمئن هستی کسی بعد از خورد مشروب به مسجد نمیره یا به آتشکده نمی رفت ؟

سلاممممممم

ممنون از اساتيد بابت پاسخگويي سريعشون.:Gol:

چطور بفهمیم شراب سرکه شده

يه سوال ديگه

اين مسئله اي كه ميگن تا 40 روز نبايد درب اون ظرف ياخمره رو باز كنيم و با هم مخلوطش كنيم حكم شرعي محسوب ميشه؟؟

يعني اگه باز بشه نجس و حرام ميشه؟؟:Gig:

اين مسكر كه گفتين يعني چي؟؟

ستايش;135158 نوشت: اين مسئله اي كه ميگن تا 40 روز نبايد درب اون ظرف ياخمره رو باز كنيم و با هم مخلوطش كنيم حكم شرعي محسوب ميشه؟؟

سلام

اگر درست یادم باشد

باکتری های مولد سرکه بی هوازی هستند

و در ته ظرف تجمع می کنند

اگر ظرف تکان بخورد جابه جا شده و به روی سطح می آیند و می میرند و فرایند تکمیل نمی شه

اینو اگر بخواهید دقیق بدانید شاید سرکار خانم نکیسا که مامایی خواندند شاید بتونند کمک کنند(البته اگر دقیق بدانند)

انشاء الله که درست گفته باشم:Gig::Gol:

سلام

کی گفته توی ادیان دیگه شراب حلاله؟!!

با تشکر از سئوال شما سرکار ستایش بزرگوار و تبریک میلاد امام حسن علیه السلام

معیار در حلیت و حرمت همان است که استاد شفای بزرگوار فرمودند :

مسکر به معنای مست کننده است .

در پناه حضرت حق مستدام باشید

سلامممممم خوبينميگمااااااااز اونجايي كه گفتين نجس شدنش بر اينه كه جوش بياد و اين 40 روز رو هم تاييد نكرديدو حدود يك ماه هم گذشته بود من درب ظرف رو باز كردم.بوي سركه زياد نميداد، يكمم چشيدممم خيلي بد مزه بود ،بردم تو يه مهماني دادم به يه تعدادي اهل فن:Cheshmak: گفتن شرابه.البته هنوز نارسه.بعدشم گفتن بايد ميگذاشتي 40 روز بگذره بعد دربش رو باز ميكردي.:Ghamgin:يكي هم گفت 60 روز.حالا من با اينا چه كار كنم؟؟ديگه سركه نميشه؟؟؟:Ghamgin:

اگه شراب شده باشه نجسه(چون گفتين نجس شدنش بستگي به جوش امدنش داره كه مطمئنم نجوشيده)

با تشکر از سئوال شما خواهر محترم سرکار ستایش بزرگوار

پاسخ قسمت فقهی پرسش شما این است :

در فرض سئوال ، مایع یاد شده اگر شراب شده باشد یا مست کننده باشد ، نجس است و گرنه نجس نیست (1)

پی نوشت:
1. امام خمینی، توضیح المسائل م 107 به بعد

با سلام

دیشب در جایی میهمان بودیم و جوانان سوالاتی مطرح کردند ، بنظرم مفید آمد که از منظر فقهی بحث شوند :

در حرمت مسکرات شکی نیست اما اگر تشیخص مکلف این بود که با خوردن مثلا ویسکی وودکا مست نمیشود آیا بازهم حرام است ونجس ؟

بزبان دیگرچون آستانه تحریک افراد واقوام مختلف است ، حد سکر آوری کجاست آیا مصداق آیه : بل الانسان علی نفسه بصیره: هرکس که مست نمیشود مجاز است که مثلا ویسکی هم بخورد ؟ اما دیگری که به مقدار کمتری هم تحریک و مست میشود حتی مجاز نیست آب انگور معمولی هم بخورد ؟

با سلام و احترام

در مسکر مایع بالاصاله، حتی اگر سکریت(یعنی مست کنندگی) هم محقق نشود،پاک و حلال نمی شود.

امام خمینی، توضیح المسائل م 107 به بعد استفتا از دفتر مقام معظم رهبری در قم

نقل قول:در مسکر مایع بالاصاله، حتی اگر سکریت(یعنی مست کنندگی) هم محقق نشود،پاک و حلال نمی شود.با سلام و تشکراین مسکربودن از کجا تعیین میشود یعنی حدودش کجاست آیا عرف تعیین میکند که مثلا فلان مایع مسکر بالاصاله است یا تشخیص مکلف یا معیار مشخصی دارد ؟

با سلام و عرض ادب

برای روشن شدن پاسخ،به استفتا زیر توجه نمایید:

روشى که مست‌کننده بودن مشروب را ثابت کند، کدام است؟
ج:اگر خود مکلّف يقين نداشته باشد، خبردادن اهل خبره مورد اطمينان کافى‏ است.
آیه الله خامنه ای،اجوبه الاستفتائات،س307

سلام

از نظر شیمی دارویی هر ماده شیمیایی ( دارو و امثالهم یا همین الکل ) حکم یک ترازو را داره یک کفه سود و تاثیر خوب یک کفه هم عوارض جانبی اگر کفه سود یک دارو به عوارض جانبی اون بچربه قابل استفاده است اما در باره الکل اگر 99/9 درصد ضرر باشه فقط 0/1 درصد سود داره!
خود شما قضاوت کنید چیزی که عقل را تعطیل میکنه … منفعتی در اون هست ؟

0