چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد

 
helpkade
چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد
چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی افDownloads-icon


ذخیره مقاله با فرمت پی دی افDownloads-icon


ذخیره مقاله با فرمت پی دی افDownloads-icon


ذخیره مقاله با فرمت پی دی افDownloads-icon


ذخیره مقاله با فرمت پی دی افDownloads-icon

مختصات: ۳۵°۳۵٫۴۳′ شمالی ۵۱°۲۹٫۵۸′ شرقی / ۳۵٫۵۹۰۵۰°شمالی ۵۱٫۴۹۳۰۰°شرقی / 35.59050; 51.49300

شهربانو، جهانشاه، شهربانویه، شاه زنان شاهدخت ایرانی و دختر یزدگرد، آخرین پادشاه ساسانی بود که در حمله اعراب به ایران که به شکست سپاه پادشاهی ایران و سقوط سلسله شاهنشاهی ساسانی انجامید، به عنوان غنیمت جنگی به اسارت مسلمانان درآمد. شیعیان مدعی هستند که حسین بن علی با شهربانو ازدواج کرده‌است و حاصل این ازدواج، فرزندی به نام ابومحمد علی بن حسین ملقب به سجاد و زین العابدین امام چهارم شیعیان است.[۱][۲][۳][۴][۵] شیعیان به این ترتیب فرزندان و نوادگان امام حسین را وارث خورنه یا فره ایزدی شاهنشاهان ایران باستان محسوب داشتند.[۱]

مرتضی مطهری و سید جعفر شهیدی و علی شریعتی در صحت داستان ازدواج حسین پسر علی با شهربانو تردید کرده و این روایات را رد کرده‌اند.[۶][۷]

بنوشته امیر معزی، هیچ‌یک از تاریخ‌نگاران باستان که به موضوع حمله اعراب به ایران و سرنوشت خانواده ساسانیان پرداخته‌اند، به ارتباط میان یکی از دختران یزدگرد سوم و حسین بن علی اشاره نکرده‌اند. ضمن اینکه محمد بن سعد بن منیع و ابن قتیبه مورخ ایرانی قرن سوم هجری مادر علی بن حسین را برده‌ای از اهالی ناحیه سند معرفی کرده‌اند.[۸]ویلفرد مادلونگ هم، هویت تاریخی شاهدخت شهربانو را رد کرده و آن را افسانه می‌داند.[۹]

ایتان کولبرگ هم ادعای شیعیان در مورد شخصیت تاریخی شهربانو را رد می‌کند. او می‌نویسد که نام مادر علی بن حسین، بَرَه، جَیدا یا غَزاله یا ام‌ولدی از ناحیه سند یا سجستان بوده‌است. بنابر سنت شیعه، نام مادر علی بن حسین شهربانویه، جهانشاه یا شاه زنان بود. برخی می‌گویند که او خودش را به رود فرات انداخت، در حالی که بقیه می‌گویند او جز بازماندگان جنگ کربلا بود. علی بن حسین، به خاطر تبار قریشی و ساسانی‌اش، در نزد شیعیان، ابن خیرتین نامیده می‌شد.[۱۰]چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد

مرتضی مطهری و سید جعفر شهیدی و علی شریعتی در صحت داستان ازدواج حسین پسر علی با شهربانو تردید کرده و این روایات را رد کرده‌اند.[۶][۷]

کوه بی‌بی شهربانو در جنوب تهران منتسب به شهربانو است و می‌گویند مقبره وی در آن مکان مخفی است.[نیازمند منبع]آرامگاه بی‌بی شهربانو در دامنه جنوبی کوه ری، با این عقیده که شهربانو، همسر امام حسین و مادر امام سجاد است توسط شیعیان زیارت می‌شود.

مری بویس نیز به دلیل قرار گرفتن زیارتگاه بر فراز کوه، مجاورت آن با چشمه، ویژگی‌های معماری سنگی، اختصاص زیارت آن به زنان در برخی دوره‌ها، کاربرد واژه بانو و شهربانو برای الهه آناهید و تشابه افسانه بی‌بی شهربانو با داستان زیارتگاه زرتشتی (بانوی پارس) در یزد بر این عقیده است این بنا در اصل از نیایش‌گاه‌های آناهید، الهه آب‌ها و باروری و از پرستش‌گاه‌های زرتشتیان پیش از اسلام بوده‌است.[۱۱][۱۲]
محدث شیخ عباس قمی در کتاب منتهی الامال به تفصیل واقعه ازدواج ایشان با حسین بن علی را نوشته و در آنجا متذکر شده‌است که وی پس از به دنیا آمدن امام سجاد از دنیا رفت و در بقیع دفن شد. از آن پس نگهداری امام سجاد به یک کنیز سپرده شد که تا آخر عمر علی بن حسین یا همان امام سجاد وی را مادر خطاب می‌کرد.[۱۳]

در تعزیه مجلس شهربانو چنین است: چون سیدالشهدا شهید می‌شود، ذوالجناح به خیمه آمده و شهربانو را به شهرری می‌برد. شهربانو به اشتباه به‌جای «یا هو»، «یا کوه» گفته و کوه از هم شکافته می‌شود.[۱۴]

در باورهای بعضی از مردم تهران آمده‌است که زنان حامله‌ای که خود یا همسرشان سید نیستند، به آرامگاه شهربانو نمی‌روند، چون ممکن است جنین پسر باشد و به شهربانو نامحرم بوده و کور شود.[۱۵]

یک باور قدیمی وجود دارد مبنی بر اینکه همسر حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و مادر حضرت امام سجاد (ع)، دختر یزدگرد پادشاه ساسانی به نام «شهربانو» بوده است و از این باب، برخی امام حسین (ع) را داماد ایرانیان می‌دانند.

به گزارش ایسنا، استاد شهید آیت‌الله مرتضی مطهری در کتاب «خدمات متقابل اسلام و ایران» به این موضوع پرداخته و آن را از جهات مختلف مورد بررسی قرار داده است. گزیده استدلال‌های شهید مطهری در این زمینه را در ادامه می‌خوانید:

«… یزدگرد پس از آنکه در پایتخت نتوانست مقاومت کند، با دربار و حرمسرای خود در حالی که هزار طباخ و هزار تن رامشگر و هزار تن یوزبان و هزار تن بازبان و جماعتی کثیر از سایر خدمه همراه او بودند و او هنوز این گروه را کم می‌دانست شهر به شهر و استان به استان فرار می‌کرد و پناه می‌جست. قطعا اگر مردم مرکز ایران می‌خواستند از او حمایت کنند و جلوی لشکر مهاجم را بگیرند قادر بودند اما او را پناه ندادند تا به خراسان رفت. در آنجا نیز حمایتی ندید و عاقبة‌الامر به آسیابی پناه برد و به دست آسیابان یا به دست یکی از مرزداران ایرانی کشته شد. چگونه است که ایرانی به خود یزدگرد پناه نمی‌دهد ولی بعد اهل‌بیت پیغمبر اسلام را به خاطر پیوند با یزدگرد، معزز و مکرم می‌شمارد و آنها را در حساس‌ترین نقاط قلب خود جای می‌دهد و عالی‌ترین احساسات خود را نثار آنها می‌کنند؟!»

«… هر مسلمان ایرانی می‌داند که شهربانو مقام و موقعی بیشتر و بالاتر از مادران سایر ائمه اطهار که بعضی عرب و بعضی آفریقایی بودند، ندارد. کدام شیعه ایرانی یا غیرایرانی در دل خود نسبت به مادر حضرت سجاد (ع) احترامی بیشتر از مادران سایر ائمه اطهار (ع) احساس می‌کند؟ نرجس خاتون، والده ماجده حضرت حجة‌بن‌الحسن (عج) یک کنیز رومی است؛ قطعا احترام این بانوی رومی در میان ایرانیان بیش از احترام شهربانو است.»

«… اگر از زاویه تاریخ بنگریم، اصل داستان شهربانو و ازدواج او با امام حسین (ع) و ولادت امام سجاد (ع) از شاهزاده‌ای ایرانی مشکوک است. داستان علاقه ایرانیان به ائمه اطهار به خاطر انتساب آنها به خاندان ساسانی از طریق شهربانو، از نظر تاریخی عیناً همان داستان کسی است که گفت: «امام‌زاده یعقوب را در بالای مناره گرگ درید». دیگری گفت: «امام‌زاده نبود پیغمبرزاده بود، یعقوب نبود یوسف بود، بالای مناره نبود ته چاه بود، تازه اصل مطلب دروغ است و گرگ یوسف را ندرید.» در اینجا نیز اصل داستان که یزدگر دختری به نام شهربانو یا نام دیگر داشته و به افتخار عقد زناشویی حسین بن علی (ع) و مادری امام سجاد (ع) نائل شده باشد، از نظر مدارک تاریحی سخت مشکوک است. مورخین عصر حاضر عموما در این قضیه تشکیک می‌کنند و آن را بی‌اساس می‌دانند. می‌گویند در  میان همه مورخین تنها «یعقوبی» جمله‌ای دارد به این مضمون که گفته است: مادر علی‌بن الحسین (ع) «حرار» دختر یزدجرد بود و حسین (ع) نام او را غزاله نهاد. خود ادوارد براون از کسانی است که داستان را مجعول می‌داند. کریستن سن نیز قضیه را مشکوک تلقی می‌کند. سعید نفیسی در تاریخ اجتماعی ایران آن را افسانه می‌داند و اگر فرض کنیم این داستان را ایرانیان به همین منظور جعل کرده و ساخته‌اند، حتما پس از حدود دویست سال از اصل واقعه بوده است؛ یعنی مقارن با استقلال سیاسی ایران بوده است و این پس از آن است که از پیدایش مذهب شیعه نیز در حدود دویست سال گذشته بوده است. اکنون چگونه ممکن است که گرایش ایرانیان به تشیع، مولود شایعه شاهزادگی ائمه اطهار بوده باشد؟ اینکه گفتیم پیوند زناشویی امام حسین (ع) با دختر یزدگرد مشکوک است از نظر تاریخ است ولی در پاره‌ای از احادیث این مطلب تایید شده است. از آن جمله روایت کافی است که می‌گوید: دختران یزدگرد را در زمان عمر به مدینه آوردند و دختران مدینه به تماشا آمدند. عمر به توصیه امیرالمومنین (ع) او را آزاد گذاشت که هرکه را می‌خواهد انتخاب کند و او حسین بن علی (ع) را انتخاب کرد. ولی گذشته از عدم انطباق مضمون این روایت با تاریخ، در سند این روایت دو نفر قرار دارند که این روایت را غیرقابل اعتماد می‌کند: یکی ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی است که علمای رجال او را از نظر دینی متهم می‌دانند و روایات او را غیرقابل اعتماد می‌شمارند و دیگری عمرو بن شمر است که او نیز کذاب و جعال خوانده شده است.»چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد

«… اگر مردم ایران احترامی که برای ائمه اطهار (ع) قائلند به خاطر انتساب آنها به خاندان ساسانی است،‌ می‌بایست به همین دلیل برای خاندان اموی نیز احترام قائل باشند زیرا حتی کسانی که وجود دختری به نام شهربانو را برای یزدگرد انکار می‌کنند، این مطلب را قبول کرده‌اند که در زمان ولید بن عبدالملک در یکی از جنگ‌های قتیبه بن مسلم، یکی از نوادگان یزدگرد به نام «شاه آفرید» به اسارت افتاد و ولید بن عبدالملک شخصا با او ازدواج کرد و از او یزید بن ولید بن عبدالملک معروف به «یزید ناقص» متولد شد. پس یزید ناقص که خلیفه‌ای اموی است نسب به شاهان ایرانی می‌برد و قطعا از طرف مادر، شاهزاده ایرانی است. چرا ایرانیان برای ولید بن عبدالملک به عنوان داماد یزدگرد و برای یزید بن الولید به عنوان یک شاهزاده ایرانی ابراز احساسات نکردند اما فی‌المثل برای امام رضا (ع) به عنوان کسی که در ششمین پشت به یزدگرد می‌رسد، این همه ابراز احساسات کرده و می‌کنند؟! اگر ایرانیان چنین احساسات به اصطلاح ملی می‌داشتند، باید برای عبیدالله بن زیاد احترام فوق‌العاده‌ای قائل باشند زیرا عبیدالله قطعا نیمه‌ایرانی است. زیاد پدر عبیدالله مرد مجهول‌النسبی است اما مرجانه مادر عبیدالله یک دختر ایرانی شیرازی است که در زمانی که زیاد والی فارس بود با او ازدواج کرد. چرا ایرانیان که به قول این آقایان آن اندازه احساسات ملی داشته‌اند که ائمه اطهار (ع) را به واسطه انتسابشان به خاندان سلطنتی ایران به آن مقام رفیع بالا بردند، عبیدالله زیاد نیمه‌ایرانی و مرجانه تمام‌ایرانی را این اندازه پست و منفور می‌شمارند؟!»

انتهای پیام

حالا جناب آقای نویسنده منظورت از این همه توضیح و تفسیر چی بود ما که نفهمیدیم.

سلام و تسليت برأى اين ايام خونين
احسنت. كاملا با اين مطلب موافقم

آقا قربون امام حسین ولی بجای این حرف ها که همسر ایشان چه کسی بوده بهتر نیست در این ایام از هدف امام که مقابله با ظلم و فساد یزید و دربارش بوده، صحبت کنید!

عجب واقعاً عجب. در حالی که در خصوص همسر سید الشهدا (ع) و مادر چهارمین امام معصوم بحث و گفتگو است آنوقت آقایان مداحان و برخی از معممین به عنوان مثال می فرمایند در روز تاسوعا یا عاشورا حضرت در خیمه حضرت زینب به خواهرشان چه مطلبی را فرمودند!!!!!!!!!!!!!

مرتضی مطهری و بطور کلی اکثر مورخین بطور یقین نمی دانند که مادر امام چهارم کیست. آنوقت از کجا آنچنان دقیق می دانند که مادر عبیدالله همان مرجانه اول ایرانی بوده و دوم شیرازی. احتمالا مرجانه از اجداد همان کسانی است که او را از منتسب به شیراز می دانند. مردم شیراز از ابتدای تاریخ بشریت مردمی بسیار اصیل نجیب و پاکدامن بوده اند

ایسنا حرف ایشان مزخرف است. باید به این پیوند افتخار کنیم و کسانی را که از روی حسادت و فقاهت نمی خواهند این پیوند را باور کنند طرد کنیم. عجیب است اگر هرکشور دیگری بود به این مهم مباهات میکرد و ما درحال خودسانسوری هستیم.

سلام و تسليت برأى اين ايام خونين
احسنت. كاملا با اين مطلب موافقم

دروغ بزرگ تاریخی، ازدواج شهربانو دختر یزدگرد سوم ساسانی با امام حسین(ع):

پس از مرگ پیامبر(ص) دو گروه تلاش میکردند از اسلام به نفع خود بهره برداری کنند .
گروه نخست که از بازماندگان کودتاچیانی بودند که حکومت را از علی(ع) ربوده بودند.و با احادیث ساختگی (جعلی) از پیامبر اسلام عربی را ترویج میکردند و با ایرانیان در ستیز بودند.گروه دوم ایرانیان مسلمان شده که تلاش داشتند با احادیث جعلی از پیامبر وامامان وهنوز هم ادامه دارد به اسلام چهره ایرانی بدهند(شعوبیه).

یکه نمونه آن دختری موهوم به نام شهربانو که دختر یزدگرد سوم است .که باید با امام حسین(ع)ازدواج کند و امام زین العابدین از وی متولد شود و امامان بعد امام حسین(ع) ایرانی زاده باشد.حتی اگه به شهرستان نور برویم ما امامزاده سید بیژن و امام زاده شیرین بانو داریم که میگویند از نوادگان امام سجاد هستند البته بیژن نامی ایرانی است و روی تابلویش نوشته اند سید بی جن چون ژ در عربی نداریم.
در اینجا حدیثی از ازدواج شهربانو با امام حسین میآوریم که جالب است علی (ع) در این حدیث فارسی صحبت میکند و شهربانو یا جهان شاه که ایرانی است به عربی سخن میگوید:
امام علی گفت :چه نام داری ای کنیزک
شهربانو یا جهان شاه -قالت :جهان شاه
حضرت علی:بل شهربانویه
شهربانو به عربی گفت:تلک اختی
حضرت علی به فارسی میگوید:راست گفتی
وعلی(ع)در ادامه میگوید:ای ابا عبدالله!!حقا که از این زن صاحب فرزند خواهی شد که بهترین مردم روی زمین باشد(رواندی قرن ششم/خراءج،مندرج در بحار۱۱،۱۰/۴۶)شیعیان ایرانی یا شعوبیه روشن نساختند چرا علی فارسی سخن میگوید و شهر بانوی ایرانی عربی!!!
در این کتاب گفته شده در این داستان شیعیان ایرانی یا شعوبیه تلاش داشته اند؛فره ایزدی از پادشاه به دخترش شهربانو که از اهورا مزدا میباشد و خون پاک ساسانی جفت می جوید و به خون الله که در رگهای حسین است می پیوندد،تخمه ی ساسان و یادگار سلطنت اهورایی با وارث نبوت محمدی و امامت علوی ازدواج میکند ازاینجا به بعد امامت جریان ایرانی پیدا میکند.که البته دیدگاه شعوبیه است. وهمچنین در زمان یورش اعراب به ایران یزدگرد فقط پانزده سال بیشتر نداشته و هیچ یک از بستگان یزدگرد در مداین نبوده اند که دخترش به اسارت اعراب در آید.

یاری نامه:
اسلام در ایران شعوبیه نهضت مقاومت ملی ایرانیان نویسندگان دکتر ر.ناث -پرفسورگلد زیهر….برگردان و تحقیق محمود افتخار زاده چاپ۱۳۷۱

کاملا درسته،منم از یه بنده خدایی که داشت دکترای علوم قرآنی میگرفت در این رابطه پرسیدم و ایشون گفت به احتمال ۹۹ درصد چنین چیزی دوغ هست و اتفاقا ایشون علتش رو همین سن پایین یزدگرد میدونستن و میگفتن دور از انتظار هست که کسی با چنین سن کمی دختری با سن شهربانو داشته باشد،البته ایشون میگفت یزدگرد در اون زمان ۲۳ سال داشته،و نکته دیگه اینکه ایشون گفتن احتمالا شهربانو دختر یکی از اشراف زادگان ساسانی بوده استچگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد

درباره سن یزدگرد نقل قول های دیگه ای هم هست؛مثلا گفته شده در ۲۱ سالگی به سلطنت رسید و ۲۰ سال هم حکومت کرد که با این حساب بعید نیست نوه هم داشته باشه!!
ولی در کل باید درِ تاریخ رو گِل گرفت،هیچ روایت قاطعی از هیچ رویداد تاریخی(حتی رویدادهای معاصر)وجود نداره و درباره هر موضوع تاریخی که بخوای بحث کنی با انبوهی از روایات متضاد و متناقض روبرو میشی.
فقط خدا میدونه و بس…

به نظر من سنداتون کامل نیس اینکه بعض ها میگفتن مادر امام سجاد کنیز بوده دلیلش این بوده ک پس از فوت شهربانو کنیزی امام رو بزرگ کرده ک بعضیا فکر کردن این کنیز با امام حسین ازدواج کرده که اشتباهه…. یا هم شاید بعد از ب اسارت در اومدن دیگه ب عنوان کنیز میشناختنش چون اسیر بوده

اقا سعید به قول خودتون که میگید یزدگرد اونموقع۲۳ سالش بوده,چطور میگید نمیتونسته دختری به سن شهرباداشته باشه. دران زمان که هم پسرها وهم دخترها در سن خیلی پایین ازدواج میکردن.اگر یزدگرد در۱۳_۱۴ سالگی ازاج کرده باشه در۲۳ سالگیمیتونسته یهدختر ۹ ساله داشته باشه.پس نمیشه به دلیل کم بودن سن یزدگرد بگیم این موضوع دروغ هست.د

در سن ۲۳سالگی به پادشاهی رسیده.وحدود ۲۰سال حکومت کرده.طبیعیست دختر بزرگ داشته باشه

شما جانبدارانه صحبت میکنید. درسته اسناد اینکه شهربانو با امام حسین ازدواج کرده حتمی نیست اما احتمالش نصف نصفه و نمیشه ردش کرد. به علاوه شاید شهربانو دختر یزدگرد همسر امام حسین نبوده اما به هر حال طبق اسنادی که در مورد اصالت همسر امام حسین و مادر امام سجاد هست، ایشون زنی از ایران اون زمان بوده

شما که در مورد یک امامزاده بیژن نمی توانی درست تحقیق کنی لازم نکرده در مورد شهربانو افاضات کنی. امامزاده «بیژن» همان امامزاده «سید محمد» است که در گذشته به دلیل وجود دو امامزاده به نام «سید محمد» در روستای «کُپ سفلی» از توابع استان نوز استان مازندران، نام یکی از آن ها، به انتخاب مردم محلی تغییر کرد. آنها برای یکی از سیدمحمدها، «بی جِن» را انتخاب کردند، به این دلیل که آن مکان را امن و بدون جن می دانستند و معتقد بودن جن ها جرات ورود به این امامزاده را ندارند. بعدها، «بی جن» در محاوره به «بیژن» تغییر کرد؛ نامی ایرانی که بسیاری را نسبت به واقعی بودن آن به شبهه انداخته است.

اینجا نوشته که یزدگرد ۱۵ سال داشته و اصلا بچه نداشته خب دوست عزیز حداقل یکم مطالع کن یزدگرد سوم در سن بیست و یک سالگی بر تخت حکومت نشت و جنگ با اعراب در اواخر حکومت یزدگرد انجام شد که بد نیست بدونید یزدگرد سوم حدودا بیست تا بیست پنج سال بر ایران حکومت کرده ینی وقتی اعراب به ایران حمله کردن یزدگرد سوم حداقل چهل ساله بوده با توجه به اینکه در آن زمان در سن پایین هم ازدواج میکردند
باتشکر

شهربانو دختر یزدگرد

۱۳۷۸/۱۰/۱۱


۹۴۲۸ بازدید

نقل مطالب در مطبوعات و نشریات با ذکر منبع بلامانع است.
اداره تبلیغ نوین نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها



در باره ازدواج امام حسین (ع) با شهربانو که به اسارت لشکریان اسلام در آمده، چند قول وجود دارد؛ زیرا در بعضی از روایات به اسارت در آمدن این بانو در زمان خلافت عمر ثبت شده و در بعضی دیگر در زمان خلافت عثمان. همچنین نام های متعددی برای او و پدرش بیان شده است. . با توجه به این نکات اظهار نظر قطعی در باره ایرانی بودن (و زنی به نام شهربانو بودن) همسر امام حسین (ع) و مادر امام سجاد مشکل است.

در باره ازدواج امام حسین(ع) با دختر یزدگرد سوم (شهربانو) در میان مورخین و محدثین چند قول وجود دارد:


 

1. شیخ صدوق (ره) درباره مادر حضرت امام زین العابدین(ع) این حدیث را آورده است که سهل بن قاسم نوشجانی می گوید: امام رضا(ع) در خراسان به من فرمود: بین ما و شما خویشاوندی هست. گفتم: این خویشاوندی چیست؟ فرمود: هنگامی که عبدالله بن عامر بن کریز خراسان را فتح کرد دو دختر از دختران یزدگرد پادشاه ایران را پیدا کرد و آنان را نزد عثمان بن عفان فرستاد. عثمان بن عفان یکی از آن دو را به امام حسن و یکی را به امام حسین(ع) بخشید. این دو دختر پس از زایمان، وفات کردند. همسر امام حسین(ع) امام سجاد را به دنیا آورد. پس از درگذشت همسر امام حسین، یکی از کنیزان امام حسین(ع)، امام سجاد را سرپرستی کرد.”[1] بر اساس این روایت دختر یزدگرد، در زمان عثمان به مدینه برده شده نه در زمان عمر بن خطاب.چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد


 

شیخ عباس قمی در باره این روایت می گوید: این حدیث مخالف آن حدیث هایی است که آوردن دختر یزدگرد را به زمان عمر بن خطاب نسبت می دهند و آن حدیث ها اشهر و اقوی است.[2]


 

2. کلینی (ره) در هویت مادر امام سجاد (ع) این حدیث را ذکر کرده است: ” چون دختر یزدگرد را نزد عمر آوردند، دوشیزگان مدینه براى تماشاى او سر مى‏کشیدند و چون وارد مسجد شد، مسجد از پرتوش درخشان گشت. عمر به او نگریست، دختر رخسار خود را پوشید و گفت: “اف بیروج بادا هرمز” (واى، روزگار هرمز سیاه شود)! عمر گفت: این دختر مرا ناسزا مى‏گوید و بدو متوجه شد! امیرالمؤمنین(ع) به عمر فرمود: تو این حق را ندارى که به او آسیبی برسانی، به او اختیار ده که خودش مردى از مسلمانان را انتخاب کند و در سهم غنیمتش حساب کن. عمر به او اختیار داد. دختر آمد و دست خود را روى سر حسین(ع) گذاشت. على(ع) به او فرمود: نام تو چیست؟ گفت: جهان شاه. حضرت فرمود: بلکه شهربانویه.


 

سپس به حسین(ع) فرمود: اى اباعبدالله! از این دختر بهترین شخص روى زمین براى تو متولد مى‏شود و على بن حسین (ع) از او متولد گشت. آن حضرت را ابن الخیرتین (پسر دو برگزیده) مى‏گفتند؛ زیرا برگزیده خدا از عرب «هاشم» بود و از عجم «فارس»”[3].


 

این روایت از نظر سند و متن مورد نقد تعدادی از محققین قرار گرفته است؛ مثلا گفته شده است: در سند آن شخصی به نام “عمرو بن شمر” است که از نظر علماء علم رجال ضعیف بوده و قابل اعتماد نیست.[4]


 


از جهت متن نیز اشکالات متعددی شده است مثلا:


 

الف. اسارت دخترى از یزدگرد، به شدّت محل تردید است.


 

ب. ازدواج امام حسین(ع) با چنین دختری در این زمان مورد تردید است؛ زیرا طبق روایت اول اسارت این دختر در فتح خراسان یعنی در سال 22 هجری و در زمان عثمان بوده در حالی که روایت دوم می گوید در زمان عمر بوده که اگر این ملاک باشد، امام در سالی که فتح ایران اتفاق افتاده ، بین 10 و 11 سال داشته است؛ زیرا فتح ایران در سال دوم خلافت عمر بوده بنابراین استبعاد دارد که امام در این سن زن گرفته باشد.


 

ج. درباره نَسَب مادر امام سجاد(ع) نیز منابع متقدم تاریخى و روایى دچار اختلاف گشته‏اند. برخى مانند یعقوبى (متوفى 284 ق)[5] ، محمد بن حسن قمی[6] ، کلینى (متوفى 329 ق)[7] ، محمد بن حسن صفار قمى (متوفى 290 ق) علامه مجلسی[8] ، شیخ صدوق (متوفى 381 ق)[9] و شیخ مفید (متوفى 413 ق)[10] او را دختر یزدگرد دانسته‏اند، هر چند در نام او اتفاق نظر ندارند.


 

در مقابل این قول، برخى از منابع متقدم و متأخر دیدگاه‏هاى دیگرى مانند سیستانى ، سِندى ، و یا کابلى بودن او را متذکر شده و بسیارى از منابع بدون ذکر محل اسارت او، تنها با عنوان «امّ ولد» (کنیز صاحب فرزند) از او یاد کرده‏اند.[11] برخى نام‏هاى بزرگان ایرانى هم چون سبحان، سنجان، نوشجان و شیرویه را به عنوان پدر او ذکر کرده‏اند.


 

براى نقد و بررسى این روایات نمى‏توانیم به بحث‏هاى سندى این گزارش‏ها تکیه کنیم؛ زیرا هیچ‏یک از اقوال داراى سند مستحکمى نیست. علاوه بر آن که بیشتر کتاب‏هاى تاریخى همانند تاریخ یعقوبى، مطالب خود را بدون ذکر اسناد نقل مى‏کنند.


 

بنابراین باید فقط از راه محتوا به بررسى آن ها پرداخت که در این راستا اشکالات زیر خود را نشان مى‏دهد:


 

1. مهم‏ترین اشکال اختلاف این گزارش‏ها در ذکر نام او و پدرش است که منابع مختلف اسامى گوناگونى همانند شهربانو، سلاخه، غزاله براى او نقل کرده‏اند.


 

2. اختلاف این گزارش‏ها در زمان اسارت او نیز یکى دیگر از اشکالات است که برخى آن را در زمان عمر، برخى دیگر در زمان عثمان و برخى مانند شیخ مفید آن را در زمان خلافت حضرت على(ع) دانسته‏اند.[12]


 

3. اصولاً کتاب هایى مانند تاریخ طبرى و الکامل ابن اثیر که به صورت سال‏شمار جنگ‏هاى مسلمانان با ایرانیان را تعقیب کرده و مسیر فرار یزدگرد را به شهرهاى مختلف ایران نشان داده‏اند، در هیچ موردى به ذکر اسارت فرزندان او  نمى‏ پردازند؛ با آن که این مسأله، بسیار مهم‏تر از حوادث جزئى است که به آن ها اشاره شده است.


 

4. برخى از نویسندگان متقدم همانند مسعودى، هنگام ذکر فرزندان یزدگرد سوم، دخترانى با نام‏هاى ادرک، شاهین و مردآوند براى او ذکر مى‏کنند که اولاً با هیچ‏یک از نام‏هایى که براى مادر امام سجاد(ع) گفته شده، هماهنگى ندارد و ثانیاً خبرى از اسارت آن ها در تمام نوشته‏هاى خود به میان نمى‏آورد.[13]


 

به هرحال با مجموعه این قرینه‏ها و دیدگاه‏هاى دیگری که درباره مادر آن حضرت(ع)  وجود دارد و همچنین با توجه به این نکته که تا قبل از اواخر قرن سوم بیشتر ناقلان، او را از کنیزان سِند یا کابل مى‏دانستند[14]، نمی توان به یک اظهار نظر قطعی در باره مادر امام سجاد(ع) دست یافت.[15]


 

[1] عیون اخبار الرضا، جزء دوم، ص 128، ح 6، تصحیح و تعلیق سید مهدی حسینی لاجوردی، چاپ 1377 هجری قمری، ناشر میرزا محمد رضا مهتدی، چاپ اول (برگرفته از نرم افزار جامع الاحادیث نور)

[2] قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، ج 2، ص 30، چاپ هجرتچگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد


[3] اصول کافی، ج 1، ص 467،انتشارات آخوندی،

[4] خلاصه الاقوال فی معرفه الرجال، بخش دوم، ص 241، باب 7،کلمه عمرو؛ نک: شهربانو همسر امام حسین.


[5] تاریخ یعقوبى، ج 2، ص 303.


[6] تاریخ قم، ص 195


[7] اصول کافى، ج 2، ص 369.


[8] بحارالانوار، ج 46، ص 9


[9] عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 128


[10] الارشاد، ص 492


[11] بحارالانوار، ج 46، ص 9


[12] الارشاد، ص 492


[13] زندگانى على ابن الحسین(ع)، ص 12


[14] شعوبیه، ص 305


[15] نک: مادر امام سجاد

آخرین پرسش ها و پاسخ ها را همه روزه در ایمیل خود مطالعه کنید

ما 8620 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ و استفاده از مطالب آن تنها با ذکر منبع مجاز است.

 موبد گرامی اقای نیکنام. پل چینود چگونه است؟ آیا همان پل صراط است.

درود استاد نیکنام، در آیین زردشتی همه چیز اختیاری است حتا نماز خواندن، پس تفاوت کسی که نماز می…

درود بر استاد نیکنام، آیا نگاره فروهر مربوط به زرتشتیان است؟  شنیدم بال های آن نشانِ اندیشه،…

درود آقای نيكنام. آيا واقعا فيثاغورث از شاگردان زرتشت بوده؟

موبد نیکنام، چنانکه اشاره کردید، زرتشت معجزه ای نداشته و بعدها به او نسبت داده اند پس خندیدن او…چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد

 گاهی شنیده می شود که «شهربانو»، یک بانوی ایرانی و یکی از دختران یزدگرد ساسانی، آخرین پادشاه سلسله ساسانی به همسری امام حسین درآمده است. با پژوهشی که در تاریخ دوران آغازین اسلام، گزارش تاریخ نگاران واسلام شناسان به یادگار مانده است؛ چنین باوری در تاریخ گذشته ایران مستند نمی باشد وتنها باوری بوده است تا ایرانیان نگاه خویشاوندی نیز با امام سوم شیعیان داشته باشند.

در یکی از روایت ها آمده است که نام مادر علی‌ابن‌حسین شهربانویه یا شاه‌ِ زنان بوده‌است، برخی دیگر می‌گویند که او خودش را به رود فرات انداخته است. گروهی نیز می‌گویند او جزو بازماندگان جنگ کربلا بوده است.

آشکار است که یزدگرد دخترانی بزرگ وبالغ نداشته است تا درجنگ اعراب اسارت آمده باشند. هنگامی‌که اعراب به ایران یورش آوردند، پس از غزوه‌ها و نبردهای گوناگون قادسیه و نهاوند سرانجام با کشته شدن سرداران دلیر ایرانی همچون رستم فرخزاد و پیروزی سعدابن‌ وقاص، حکومت ساسانی نیز برچیده شد و یزدگرد سوم متواری شد. پساز آن چندین‌بار اعراب ایرانیان رامورد آزار واذیت قرارداند وهربار غنیمت‌های باارزش جنگی را باخود به صحرای عربستان می بردند، ازجمله زنان، دختران و پسرانِ جوان را اسیر کرده و در بازار بَرده‌فروشی کوفه، مکه و مدینه و شهرهای دیگر به عنوان کنیز وغلام می‌فروختند. درگزارش‌هایی آمده‌است که آن زمان دختران و زنان خانواده بزرگان ایرانی را به بازار بَرده‌ فروشی نمی بردند بر بلکه آنان رابه بزرگان وسرداران سپاه اسلام و خاندان دینی اعراب می‌بخشیدند. ولی اینکه شهربانو دختر یزدگرد، پادشاه ساسانی نیز با یان گروه همراه بوده باشد درجایی نام برده نشده‌ است. نیایشگاه‌هایی هم اکنون در برخی از شهرهای ایران و دامنه کوه‌ها، رو به خاور وجود دارد که پیشینه (قدمت) آنها به هزاران سال پیش می رسد وبیگمان پیش از اسلام نیایشگاه  های   مهر(روشنایی) وآناهیتا(آب پاک وبالنده) درفرهنگ وباور نیاکان ما بوده‌است.

 پس از ساسانیان ودگرگونی اندیشه ها در ایران، برای اینکه همچنان ارزش وسپنتایی (مقدسی)  خود داشته باشند. بگونه امامزاده‌ها درآمدند و یا بهعنوان نیایشگاه، به افراد مقدس فرهنگ تازه وارد نسبت داده شدند تا از ویرانی و آسیب احتمالی در امان باشند. نیایشگاه پیر بی‌بی‌ شهربانو در جنوب تهران و دردامنه کوهی درشهر ری قرار دارد که همانند نیایشگاه‌های ترادادی (سنتی) زرتشتیان در کوه‌های استان یزد که پیرِ پارس بانو، پیرِ سبز، پیرِ نارکی و پیرِهای دیگر نام دارند و یا در اوراماناتِ کرمانشاه به‌نام پیرِ شالیار باقی‌مانده‌است همگی یادآور واژه “پیر” بوده که این واژه آخرین مرحله دررازوری (عرفان) آیینِ مهر ایرانی بوده و بی‌گمان مربوط به فرهنگ  وترادادهای آیین مهری است.

«امیر معزی»- اسلام‌شناس که درمذهب شیعه‌ پژوهش کرده، می نویسد: هیچ یک از تاریخ‌نگاران باستان که به موضوع حمله اعراب به ایران و سرنوشت خانواده ساسانیان پرداخته‌اند، به ارتباط میان یکی ازدختران یزدگرد سوم و حسین‌ابن‌علی اشاره نکرده‌اند. ضمن اینکه ابن‌ِ سعد وابن‌ِ قتیبه تاریخ نگاران ایرانی قرن سوم هجری، مادر علی‌ابن‌حسین را بَرده‌ای از اهالی ناحیه سِند معرفی کرده‌اند.

«ویلفرد مادلونگ»- اسلام‌شناس آلمانی، نیز هویت تاریخی شاهدخت شهربانو را ردکرده و آن را افسانه می‌داند.

«ایتان کولبرگ»- خاورشناس معاصر و شیعه شناس نیز باور شیعیان در مورد شخصیت تاریخی شهربانو را رد کرده و می‌نویسد: که نام مادر علی‌ابن‌حسین، « بَرَه‌ جَیدا» یا « ام‌ولدی» از ناحیه سند یا سَجستان بوده‌است.

«دهخدا»- می‌نویسند: پژوهش‌ها نشان داده‌است که این داستان واقعی نیست و یزدگرد را دختری به‌نام شهربانو نبوده‌است. داستان شهربانو در واقع از ربیع الابرار زمخشری و قابوس نامه اخذ شده‌است.

«سید جعفر شهیدی»- پژوهشگر برجسته زبان و ادبیات پارسی، فقه و تاریخ اسلام در کتاب زندگانی علی‌ابن‌الحسین با دلایل و ادله‌های تاریخی ماجرای شهربانو را رد می‌کند.

«تبری»- مورخ، فیلسوف و نویسنده کتاب معتبر “تاریخ طبری” است و به پدر تاریخ نامور است درباره زنی به‌نام شهربانو که زن امام‌حسین‌عرب بوده باشد نامی نبرده‌است و می‌نویسید: یزدگرد در هنگام مرگ تنها ۲۸ سال داشت. برخی دیگرنیز نوشته‌اند که یزدگردبه هنگام درگذشت،۳۶ سال داشته شده‌است.

کسانی هم که این داستان را بکلی رد کرده‌اند: زنده‌یاد “سعید نفیسی” ، “ادوارد براون” ، “کریستین سن” ، “آیت‌اله مطهری” ، “علی شریعتی” و… هستند.

به‌هرروی آنچه آشکار است اینکه یزدگرد دختری به‌نام «شهربانو» نداشته است و این داستان را برخی به زبان آورده اند که آشنایی درستی به تاریخ پادشاهان ساسانی وشکست ایرانیان درآغاز اسلام وفرار یزدگرد سوم نداشته اند.  

شهربانو بانویی ایرانی است که به همسری امام حسین علیه السلام در آمد و امام سجاد علیه السلام از او به دنیا آمد. این بانو به هنگام ولادت امام سجاد علیه السلام وفات نمود.

در منابع تاریخی و روایی، این اسامی را برای ایشان ذکر شده است:

ام سلمه، بره، جهان بانویه، جهان شاه، حرار، خوله، سلافه، سلامه، شاه زنان، شهربان، شهربانو، شهربانویه، شهرناز، شه زنان، غزاله، فاطمه و مریم.

در منابع اهل سنت، بر نام های سلافه، سلامه و غزاله تاکید شده; در حالی که در کتابهای شیعی، نام «شهربانو» بیشتر آمده است . این نام را می توان در قدیمی ترین منابع امامیه یافت ; از جمله: بصائرالدرجات و اصول کافی . [۱]

در یکی از روایت های مربوط به او آمده است که امام علی علیه السلام در اولین باری که او را دید از وی پرسید:
چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد

در این گفت و گو، که به زبان فارسی دری صورت گرفت، امام علیه السلام نام عروس خود را تغییر می دهد؛ چرا که فقط حضرت فاطمه علیها السلام شایسته لقب و عنوان «خیرالنساء» و «ملکة النساء» (سرور و ملکه بانوان) بوده و برای همسر فرزندش حسین علیه السلام نام یا لقب شهربانو (ملکة المدینه و بانوی شهر) زیبنده خواهد بود. [۲]

دانشورانی چون: یعقوبی (متوفای 281 ق). ، محمد بن حسن صفار قمی (متوفای 290 ق). کلینی (متوفای 329ق). شیخ صدوق (متوفای 381ق). و شیخ مفید (متوفای 413ق). – با وجود اختلاف در نام وی – او را دختر یزدگرد سوم (آخرین پادشاه ساسانی) دانسته اند. اما نامهای سبحان، سنجان، نوشجان و شیرویه نیز برای پدر او ذکر شده است. [۳]

در خصوص زمان و چگونگی ورود شهربانو به کشور اسلامی نیز روایات مختلفی وجود دارد که عبارتند از:

الف) به اسارت افتادن وی در دوره خلافت عمر بن خطاب.

ب) فرستادن وی و خواهرش به نزد عثمان از سوی والی خراسان.

ج) فرستادن دختران یزدگرد به حضور امام علی علیه السلام توسط کارگزار حضرت.

با توجه به این تعارض، به نقد و بررسی هر یک از گزارش های تاریخی می پردازیم.

وقتى دختر يزدجرد را پيش عمر آوردند دختران مدينه از بامها به تماشاى او آمدند و مسجد از پرتو جمالش نورانى شد. وارد مسجد كه شد و چشم او به عمر افتاد صورت خود را پوشانيده گفت روزگار هرمز سياه باد.

عمر خشمگين شده گفت مرا دشنام ميدهد خواست باو حمله كند امير المؤمنين مانع او شده فرمود ترا نميرسد كه چنين كنى او را اجازه بده يكى از مسلمانان را براى خود انتخاب نمايد سپس قيمتش را در سهم آن مرد حساب كن عمر باو اجازه انتخاب داد، پيش آمد و دست بر سر حسين ابن على علیه السلام نهاد، امير المؤمنين فرمود نام تو چيست؟ عرضكرد جهانشاه، فرمود نه شهربانو سپس نگاهى بحسين نموده فرمود فرزندى از اين زن براى تو متولد مى‏‌شود كه بهترين فرد روى زمين است.[۴]

علامه مجلسى به این خبر دو اشکال وارد کرده اول اینکه اسارت اولاد يزدجرد پس از كشته شده و بيچارگى او بوده و اين جريان در زمان عثمان بود. گرچه ممكن است پس از فتح قادسيه يا نهاوند بعضى از فرزندانش اسير شده باشند که اين هم بعيد است.

و دوم اینکه شكى نيست كه تولد حضرت على بن الحسين در زمان خلافت امير المؤمنين عليه السلام بوده و جز او فرزندى نزائيد، اگر ازدواج در زمان عمر باشد و تا بيست سال فرزندى نياورد بسيار بعيد است

البته علامه مجلسی این احتمال را مطرح کرده که ممكن است در اين روايت بجاى عثمان عمر را اشتباه آورده باشد.[۵]

در کتاب عیون اخبار الرضا آمده است که سهل بن قاسم نوشجانی می گوید:

امام رضا علیه السلام به من فرمود: بین ما و شما نسب و رابطه خویشاوندی وجود دارد. پرسیدم: چگونه؟! فرمود:

«هنگامی که عبدالله بن عامر بن کریز خراسان را فتح کرد، دو نفر از دختران یزدجرد بن شهریار را به دست آورد; آنها را به مدینه و نزد عثمان فرستاد. خلیفه، یکی را به حسن علیه السلام و دیگری را به حسین علیه السلام بخشید و هر دو، در حال نفاس از دنیا رفته اند. و آن دختری که به حسین علیه السلام بخشید، مادر علی بن الحسین علیه السلام بود.» [۶]

آقای عبدالرزاق مقرم، در ارزیابی این روایت، می گوید:

«روایت فوق تقریبا صحیح به نظر می آید، زیرا فتح خراسان در سال 30 هجری – ششمین سال خلافت عثمان – واقع شد و در همین سال نیز یزدگرد در مرو کشته شد. بر این اساس، بعید نیست که شهربانو به مدت شش سال باردار نشده باشد.» [۷]

اما آقای دکتر شهیدی این روایت را نیز مردود شمرده است. [۸]

شیخ مفید، فتال نیشابوری و فضل بن حسن طبرسی این گونه روایت کرده اند:

وقتی امیرمؤمنان علیه السلام به خلافت و حکومت رسید، حریث بن جابر حنفی را به عنوان کارگزار خود به مشرق زمین اعزام کرد . وی پس از مدتی، دو نفر از دختران یزدگرد را به دست آورد؛ لذا آنان را نزد امیرمؤمنان علیه السلام فرستاد. آن حضرت، شهربانو (شاه زنان) را به حسین علیه السلام بخشید – که زین العابدین علیه السلام از او متولد شد – و دیگری را به محمد بن ابی بکر بخشید – که از وی قاسم به دنیا آمد – لذا این دو مولود، پسرخاله یکدیگر هستند. [۹]

آقای مقرم می گوید:

«بر هیچ اندیشمندی پوشیده نیست که روایت شیخ مفید، فتال و طبرسی … به حقیقت نزدیک تر است، زیرا امام سجاد علیه السلام بدون اختلاف، در زمان خلافت جدش امیرمؤمنان علیه السلام متولد شد و سه سال با آن حضرت بود.» [۱۰]

دکتر شهیدی در این خصوص می گوید:

«با این دو روایت، مشکل زمان – که در روایت کافی دیده می شد – برطرف شده و استبعاد فاصله ازدواج و تولد امام علیه السلام نیز از میان رفته است. اما این روایت نیز درست به نظر نمی رسد; چه نام حریث بن جابر در شمار کارگزاران علی علیه السلام دیده نمی شود .»

وی سپس اسامی کارگزاران حکومت علوی در خراسان و عدم اسارت دختران یزدگرد را، به تفصیل بیان کرده است [۱۱]

ولیکن نویسنده سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین علیه السلام[۱۲] می گوید:

«… این احتمال به ذهن می رسد که حریث بن جابر همراه با خلید بن قره یربوعی به خراسان رفته است و به این خاطر، عده ای از راویان تاریخ، وی را و عده ای دیگر، خلید را به عنوان والی خراسان ذکر کرده اند.»

همان طور که بیان شد، مطابق با نقلی شهربانو از میان تمام مسلمانان، امام حسین علیه السلام را به عنوان شوهر برگزید . برخی علت این «انتخاب » را چنین نقل کرده اند:

پیش از آنکه این بانو به دست مسلمانان بیفتد، یک شب، پیامبر صلی الله علیه و آله و امام حسین علیه السلام را در عالم خواب می بیند که آن حضرت وی را برای نوه اش خواستگاری می کند; لذا محبت حسین علیه السلام در دلش ایجاد می شود. و در شب دوم، حضرت فاطمه علیها السلام را مشاهده می کند که به وی بشارت می دهد: به زودی مسلمانان پیروز می شوند و او به وصال فرزندش حسین علیه السلام، که پیامبر صلی الله علیه و آله او را به ازدواج وی درآورده، خواهد رسید و غیر او هیچ یک از مسلمانان به وی دست نخواهند یافت.

حضرت فاطمه علیها السلام دین اسلام را به شهربانو عرضه می کند و او نیز در عالم رؤیا مسلمان می شود. [۱۳]

شهربانو نیز در این باره می گوید:

«… خداوند مرا حفظ کرد تا اینکه مرا به مدینه آوردند. وقتی امام حسین علیه السلام را دیدم، دانستم که همان است که در خواب دیدم و پیامبر مرا به او تزویج کرد; لذا وی را به همسری برگزیدم .» [۱۴]

در روایتی آمده است که امام علی علیه السلام به پسرش امام حسین علیه السلام در مورد شهربانو فرمود:

«یا اباعبدالله! احتفظ بها فانها ستلد لک خیر اهل الارض و هی ام الاوصیاء الذریة الطیبة; ای اباعبدالله! از او محافظت کن; زیرا به زودی بهترین اهل زمین را برایت متولد خواهد ساخت. و او، مادر امامان از ذریه طیبه است .» [۱۵]

شهربانو به هنگام ولادت امام سجاد علیه السلام وفات نمود.[۱۶] و با این حساب باید در مدینه مدفون شده باشد. اما بقعه‌ای نیز در شمال شرقی شهر ری بدو منسوب است.
چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد

در برخی از کتاب ها، در مورد شهربانو قصه هایی گفته شده است که فاقد ارزش علمی است. از جمله:

برخی از پژوهشگران همچون: شهید مطهری، شیخ ذبیح الله محلاتی و دکتر سید جعفر شهیدی به نقد این قصه ها پرداخته اند.[۱۷]

چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد
چگونه دختر یزدگرد سوم همسر امام حسین شد
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *