چگونه در خانه زایمان طبیعی داشته باشیم

برون ده ادراری اندازه گیری می شود. عالیم حیاتی هر۱۵ دقیقه یک بار تا یک ساعت کنترل می شود.

 پارگی پرینیال Perinealپرینیوم یا میاندوراه perineum بافت نرمی است که بین واژن و مقعد قرار دارد. این بافت نرم کشیده می‌شود تا فضا را برای تولد نوزاد فراهم کند، اما پارگی کوچک و حتی شدید ممکن است اتفاق بیفتد. پارگی اتفاقی است که بسیاری از خانم‌های باردار انتظار آن را دارند و از آن می‌ترسند.با اقدامات زیر می‌توانید خطر بروز پارگی پرینیال را کاهش دهید:از اپیزیوتومی* episiotomy غیر ضروری اجتناب کنید.(اپیزیوتومی episiotomy: یک برش جراحی در ناحیه پرینه یا میاندوراه (ناحیه عضلانی بین واژن و مقعد) است و قبل از انجام برش بیحسی موضعی داده می‌شود.)به حالت ایستاده یا عمودی زایمان انجام شود. به این ترتیب فشار به عضلات کف لگن و پرنیوم کاهش پیدا می‌کند.تصمیمات اگاهانه در مورد استفاده از دارو‌های ضد درد بگیرید. اگر در هنگام زور زدن چیزی احساس نمی‌کنید، خطر پارگی افزایش پیدا می‌کند، چرا که قادر نیستید سیگنال‌های بدن خود را درک کنید و محافظت کافی به پرینیوم ارائه نمی‌شود.استفاده از کمپرس گرم بر روی پرینیوم می‌تواند گردش خون را به این قسمت افزایش داده و انعطاف پذیری پوست را در این قسمت بهبود بخشد.از زور زدن‌ها و فشار‌های اضافه اجتناب کنید و به بدن خود گوش دهید – در زمان نیاز زور بزنید.از روش‌های غیر ضروری مانند فورسپس* forceps یا ساکشن اجتناب کنید.(فورسپس forceps: دستگاهی است که به وسیله آن نوزاد را از رحم مادر بیرون می‌کشند.)

آسیب دیدن عضله کف لگن بعد از زایمان طبیعیدر برخی موارد در هنگام تولد نوزاد عضلات کف لگن دچار آسیب دیدگی می‌شوند. برای خانم‌هایی که دچار آسیب عضله کف لگن می‌شوند، نتیجه آن ممکن است موقت باشد یا درد مزمن کف لگن بروز کند.فیزیوتراپی و دارو به رفع این مشکل کمک می‌کند، اما در مورد بعضی خانم‌ها این عارضه بعد از زایمان تشخیص داده نشده باقی می‌ماند و تصور می‌شود این درد طبیعی است. در مورد برخی خانم‌ها هم عضلات کف لگن در زمان زایمان دچار آسیب جسمی می‌شود. برخی دیگر نیز وزن ناشی از بارداری به عضلات کف لگن فشار وارد می‌کند؛ بنابراین حتی در صورت سزارین هم ممکن است دچار مشکلات مربوط به عضلات کف لگن (و رابطه جنسی دردناک) شوید. اگر آسیب دیدگی به عضله کف لگن رخ دهد، حتما درمان‌های لازم را انجام دهید. بهبود این شرایط کمی طول خواهد کشید.

پرولاپس احشاء لگن Pelvic Organ Prolapseگاهی در نتیجه آسیب دیدگی عضله کف لگن فرد ممکن است دچار پرولاپس احشاء لگن Pelvic Organ Prolapse شود. این شرایط زمانی رخ می‌دهد که مثانه، رحم یا روده بزرگ به داخل واژن نفوذ کرده یا در بیرون واژن برآمده می‌شود.البته زایمان طبیعی تنها عاملی نیست که باعث بروز پرولاپس احشا لگن می‌شود، افزایش وزن دوران بارداری نیز به بروز این مشکل منجر خواهد شد. سیگار کشیدن و چاقی نیز عوامل دیگری هستند که باعث بروز این مشکل می‌شوند. با این حال فشار مداوم، روش‌های کمک زایمان (مانند استفاده از فورسپس) و آسیب دیدگی عضله کف لگن عواملی هستند که احتمال بروز پرولاپس احشا لگن را افزایش می‌دهند.سیستوسل cystocele یا پرولاپس مثانه زمانی رخ می‌دهد که مثانه وارد واژن می‌شود و رکتوسل rectocele زمانی رخ می‌دهد که انتهای روده به داخل واژن کشیده می‌شود. این مشکل درجه‌های مختلفی دارد و به جز مواردی که خیلی شدید هستند، در بقیه موارد استراحت و فیزیوتراپی به بهبود و درمان کمک خواهد کرد.

درد مداوم پرینیال یا واژناین درد می‌تواند ناشی از آسیب عضله کف لگن یا پارگی پرینیال باشد، اما گاهی نیز این درد با هیچ مشکل قابل مشاهده دیگری همراه نیست. این درد ممکن است ناشی از آسیب دیدن برخی عصب ها، التهاب واژن یا زخم در این ناحیه باشد.اگر دچار درد مداوم هستید، لازم است حتما به پزشک مراجعه کنید، به ویژه اگر این درد بیشتر از چند هفته یا تا دو ماه بعد از زایمان طول کشید.اینکه اولین رابطه جنسی بعد از زایمان کمی ناراحت کننده باشد طبیعی است، اما درد مزمن در زمان برقراری رابطه جنسی طبیعی نیست و باید درمان شود. با این حال بررسی‌ها نشان داده اند خانم‌هایی که سزارین کرده اند دو برابر بیشتر از خانم‌هایی که زایمان طبیعی داشته اند در رابطه جنسی خود بعد از تولد نوزاد دچار درد می‌شوند.

پرولاپس بند ناف Umbilical Cord Prolapseپرولاپس بند ناف یک عارضه بسیار نادر است و زمانی رخ می‌دهد که بند ناف قبل از نوزاد بیرون می‌آید. بند ناف ممکن است فشرده شود و این مسئله جان نوزاد را به خطر می‌اندازد. در این شرایط بلافاصله سزارین اورژانسی انجام می‌شود، مگر اینکه تولد نوزاد اجتناب ناپذیر باشد.شرایطی مانند پاره شدن کیسه آب مادر یا وضعیت بد نوزاد در داخل رحم یا پاره شدن غشا داخلی رحم عواملی هستند که احتمال بروز پرولاپس بند ناف را افزایش می‌دهند.

مهم‌ترین و خطرناک‌ترین زمان بعد از زایمان طبیعی ۶ ساعت اول است. در این بازه زمانی باید علائم حیاتی مادر مانند فشار خون، دمای بدن، تنفس و نبض وی و همچنین میزان خونریزی او مورد کنترل قرار گیرد تا مشکلی برای مادر پیش نیاید.مادران بعد از گذشت شش هفته به حالت طبیعی خود باز می‌گردند به طور معمول تا چهل روزخونریزی دیده می‌شود و ممکن است بسته به نحوه زایمان و شرایط مادر این مدت متغییر باشد و در بعضی از زنان کوتاه‌تر و در زنان با شرایط بهتر بسیار کوتاه باشد.برای اینکه مادران تحت مراقبت متخصص زنان و زایمان باشند باید بعد از گذشت ده روز با متخصص زنان در ارتباط باشند و توسط وی معاینه شوند و تمامی علائم و نشانه‌هایی که بعد از زایمان طبیعی برای شما رخ داده است را با متخصص در میان بگذارید.یکی از بهترین ورز شهایی که بعد از زایمان طبیعی می‌تواند به روند دوران بهبودی کمک کند پیاده روی سبک است. پیاده روی به مدت چهار تا ده دقیقه در روز کافی است و کمک می‌کند تا بدن زودتر به حالت طبیعی بازگردد.به دلیل کم تحرکی مادران احتمال مبتلا شدن به یبوست بالا می‌رود پس برای جلوگیری از یبوست میزان مصرف میوه ها، غلات و مواد غذایی فیبر دار را افزایش بدهید تا دفع مدفوع راحت‌تر شکل بگیرد، همچنین مصرف مایعات برای پیشگیری از از یبوست نقش بسیاری مهمی دارد.پیشنهاد می‌شود برای دفع ادرار و اجابت مزاج از توالت فرنگی استفاده کنید تا به زخم‌ها فشاری وارد نشود.اگر با علائمی مانند درد قفسه سینه، قرمزی و تب مواجه شدید فورا پزشک خود را در جریان بگذارید.

استحمام بعد از زایمان طبیعیمحل بخیه‌های عمل باید همیشه تمیز و خشک باشد پس به طور روزانه به حمام بروید. شما حتی میتوانید در فصل‌هایی مانند تابستان روزی دو یا سه بار دوش بگیرید، زیرا آب گرم باعث می‌شود درد‌های حاصل از بخیه‌ها و درد پهلو و بواسیر کاهش پیدا کند. برای شست و شوی زخم‌ها تا بیست روز از لیف استفاده نکرده و شامپوی بچه و کف صابون را به آرامی به قسمت‌های مورد نظر بمالید. بعد از حمام با حرارت ملایم سشوار محل بخیه را خشک کنید و اگر از محل برش ترشحات صورتی رنگی خارج شد طبیعی است و مادران نباید نگران این امرطبیعی باشند.

سوالات متداول

برای زایمان اول، میانگین ۱۴ ساعت است، البته می تواند خیلی طولانی تر یا خیلی کوتاه تر باشد. برای زایمان های بعدی، متوسط زایمان حدود ۸ ساعت است.

واژن شما حتی بعد از اینکه بهبود یابید، نسبت به قبل از حاملگی گشادتر است. پروینوم نیز در طول زایمان کشیده می شود و در هنگام زایمان زخمی می شود بنابراین حداقل ۲ هفته متورم است و حداقل ۶ هفته طول خواهد کشید تا کاملا بهبود یابد.

پس از باز شدن کامل دهانه رحم، وقت آن رسیده است که به نوزاد کمک کنیم به طرف کانال تولد وارد شود. در کل زایمان معمولا ۳۰ دقیقه تا یک ساعت طول می کشد (نوزادان دوم و پس از آن معمولا سریعتر از نوزاد اول به دنیا می آیند)، اما ممکن است چند دقیقه یا چند ساعت بیشتر طول بکشد.

بلافاصله پس از زایمان، رحم به سطح ناف پایین می رود و طی ۶ تا ۱۰ هفته آینده به اندازه اصلی خود باز می گردد. با این وجود، بیشتر طول می کشد تا پوست تا به شرایط قبل از بارداری بازگردد.

درد زایمان در اثر تحریک اعصاب به خاطر انقباضات رحمی، فشار به بافت نرم به وسیله جنین، کشش رباط های رحم و غیره ایجاد می شود. اما طبیعت خانم ها به گونه ای است که آستانه تحمل درد آنها بسیار بالاتر از مردان است و این آستانه تحمل قبل از زایمان افزایش می یابد. سیستم ضد درد بدن وارد بازی می شود و به آزاد کردن بی حسی های طبیعی داخل جریان خون کمک می کند.بنابراین ، درد زایمان غیر قابل تحمل نیست.

اگر در ابتدای درد زایمان احساس تشنگی یا گرسنگی کردید، می توانید مقدار کمی غذا یا نوشیدنی بخورید. ممکن است زایمان مدت طولانی طول بکشد بنابراین باید قدرت کافی داشته باشید. بهتر است مواد غذایی سرشار از کربوهیدرات (برنج یا جو دوسر) باشد. برای رفع تشنگی هم از آب استفاده کنید

در ابتدا انقباضات در فاصله 25 تا 30 دقیقه رخ می دهد. در این مرحله می توانید در خانه بمانید. در صورت که بارداری اول شما باشد، ممکن است 7 تا 12 ساعت از شروع انقباضات منظم قبل از شروع زایمان طول بکشد. هنگامی که فاصله انقباضات 5-7 دقیقه شد به بیمارستان مراجعه کنید.

احتمال پاره شدن کیسه آب به صورت خودبخودی حدود 93٪ است. اگر کیسه آب به طور طبیعی پاره شد، سریعاً به بیمارستان مراجعه کنید. از این لحظه به بعد خطر عفونت جنین و محرومیت او از اکسیژن وجود دارد. اگر علائم زایمان وجود نداشته باشد، اما دهانه رحم آماده باشد، پزشک کیسه آب را در بیمارستان پاره می کند یا از القای درد زایمان استفاده می کند.

 به طور کلی ، هنگامی که دهانه رحم به 5 یا 6 سانتی متر می رسد و انقباضات منظم دارید می توانید در بیمارستان بمانید.

 استفاده از توپ باعث می شود دهانه رحم سریع تر باز شود. بلند شدن و راه رفتن به افزایش جریان خون کمک می کند و باز شدن دهانه رحم را سرعت می بخشد. پیاده روی، انجام حرکات ساده در رختخواب یا روی صندلی، یا حتی تغییر موقعیت باعث سرعت دادن به فرایند می شود. این امر به این دلیل است که وزن کودک به دهانه رحم فشار می آورد.

 معمولاً کیسه آب درست قبل از شروع درد زایمان پاره می شود. این اتفاق اغلب در هنگام خواب در رختخواب اتفاق می افتد. ممکن است بیدار شوید و فکر کنید تخت را خیس کرده اید. … البته این حالت نادر است ، اما ممکن است کیسه آب چند روز قبل از شروع درد زایمان پاره شود.

چگونه، مسیری برای یادگیری هر چیزی است که شما به دنبال آن هستید.ما به شما کمک می کنیم که زندگی بهتری داشته باشید.
هیچ محدودیتی در چگونه برای موضوع وجود ندارد و مقالات در طیف وسیعی از عناوین نوشته می شود.
به زودی ویژگی ها و امکانات جدیدی به چگونه اضافه خواهد شد.منتظر سورپرایز های ما باشید…

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

 

سایت چگونه، مسیری برای یادگیری هر چیزی است که شما به دنبال آن هستید.ما به شما کمک می کنیم که زندگی بهتری داشته باشید. هیچ محدودیتی در چگونه برای موضوع وجود ندارد و مقالات در طیف وسیعی از عناوین نوشته می شود. به زودی ویژگی ها و امکانات جدیدی به چگونه اضافه خواهد شد.منتظر سورپرایز های ما باشید…

زایمان یک امر فیزیولوژیک و کاملاً طبیعی است که براساس پاره ای فعالیتها و تغییرات منظم طبیعی که خود به خود انجام می شود شروع می گردد. در ادامه توضیحات تمام و کمالی در مورد زایمان طبیعی و هرآنچه باید درمورد آن بدانید ارائه شده است . 

مرحله اول زمانی شروع می شود که انقباضات شروع شود و باعث ایجاد تغییرات پیشرونده در گردن رحم می شود و زمانی که گردن رحم زن به طور کامل باز می شود، به پایان می رسد. 

این مرحله به دو بخش تقسیم می شود:

درد و تلاش اولیه:رحم شما به تدریج تحت تاثیر قرار می گیرد (از بین می رود) و گسترش می یابد (باز می شود).

 درد و تلاش فعال:رحم شما به سرعت گشاد می شود، و انقباضات طولانی تر، قوی تر و نزدیک تر می شوند. مردم اغلب به بخش آخر تلاش فعال به عنوان گذار اشاره می کنند.چگونه در خانه زایمان طبیعی داشته باشیم

مرحله دوم تلاش وقتی شروع می شود که رحم شما کاملاً گشاد شده و با زایمان نوزاد پایان می دهید، گاهی اوقات به عنوان “هل دادن” از آن نام می برند.

 مرحله سوم درست بعد از تولد نوزاد شما شروع می شود و با تحویل جفت به پایان می رسد.

مرحله اول زایمان، طولانی ترین مرحله است و شامل سه مرحله است:

فاز زایمان اولیه – زمان شروع تلاش تا زمانی که دهانه رحم به 3 سانتیمتر عریض تر شود. 

فاز کار فعال – از 3 سانتیمتر ادامه دارد. تا زمانی که دهانه رحم به 7 سانتیمتر افزایش یابد. 

فاز گذار – از 7 سانتیمتر ادامه دارد. تا زمانی که دهانه رحم به طور کامل به 10 سانتیمتر افزایش یابد. 

هر مرحله با احساسات مختلف و چالش های فیزیکی مشخص می شود. به آن به عنوان یک ماجراجویی بزرگ با برخی از دستورالعمل های مهم فکر کنید.

چه باید کرد:

در طی این مرحله باید سعی کنید آرام بگیرید. لازم نیست که به بیمارستان یا مرکز زایمان بروید، سعی کنید از راحتی محیط آشنا در خانه لذت ببرید. اگر تلاش اولیه در طول روز رخ می دهد، کارهای ساده ای در اطراف خانه انجام دهید.

خود را مشغول نگه دارید در حالی که انرژی خود را حفظ می کنید.مقدار زیادی آب بنوشید و وعده های کوچکی از غذا را بخورید. زمان انقباض خود را حفظ کنید.

اگر تلاش و درد اولیه در طول شب شروع شد، خوب است که سعی کنید کمی استراحت کنید، اگر قادر به خوابیدن نیستید، بر روی انجام برخی فعالیت های انرژی بخش و امید بخش مثل تمیز کردن کمد کودکتان، بسته بندی کردن کیف تان، یا گذاشتن ناهار در کیسه برای روز بعد تمرکز کنید. 

انتظار چه چیزی را باید داشته باشید:

-تلاش و درد اولیه تقریباً 8 تا 12 ساعت طول می کشد. 

-رحم شما تا 3 سانتیمتر باز خواهد شد.

 -انقباضات 30 تا 45 ثانیه طول می کشد و به شما 5 تا 30 دقیقه استراحت بین انقباضات روده ها را می دهد. 

-انقباضات معمولاً خفیف و کمی نامنظم است اما به تدریج بیشتر و بیشتر می شود. 

-انقباضات می تواند احساس درد در کمر، گرفتگی عضلات شکم و فشار و سفت شدن در ناحیه لگن را داشته باشد. 

-کیسه آب شما ممکن است پاره شود- این پارگی کیسه آمنیوتیک است و می تواند در هر زمانی در مرحله اول زایمان و درد اتفاق بیفتد.

 زمانی که درد را تجربه می کنید، به این موارد توجه کنید:

-شدیدتر شدنش

 -پیروی از الگوی مرتب 

-بیشتر طول کشیدن

 -به هم نزدیک تر شدن 

زمانی که کیسه آب شما پاره می شود (گسیختگی کیسه آمنیوتیک)، موارد زیر را یادداشت کنید:

-رنگ مایع

-بوی مایع

-پارگی در چه زمانی روی می دهد 

-دردهای زمانبندی را تمرین کنید 

-یک تاثیر آرامش بخش داشته باشید 

-آرامش، اطمینان، و حمایت خود را حفظ کنید 

-فعالیت های ساده ای را پیشنهاد کنید که تمرکز نیروی زایمانتان را افزایش دهد.

 -قدرت خود را حفظ کنید. شما به آن احتیاج خواهید داشت.

چه باید کرد:

چگونه در خانه زایمان طبیعی داشته باشیم

حالا وقت آن رسیده که شما به بیمارستان یا مرکز زایمان بروید. در بخش بارداری و زایمان در نمناک عنوان کرده ایم که انقباضات شما قوی تر، طولانی تر و نزدیک تر به هم خواهد بود، بسیار مهم است که شما حمایت گر زیادی داشته باشید. هم چنین زمان خوبی است که تکنیک های تنفسی خود را شروع کرده و چند تمرین تمدد اعصاب بین انقباضات روده ها را امتحان کنید.

شما باید در طول این زمان وضعیت خود را تغییر دهید، ممکن است بخواهید پیاده روی کنید یا حمام گرم بگیرید. به نوشیدن زیاد آب ادامه دهید و به صورت مرتب ادرار کنید.

 باید انتظار چه چیزی را داشته باشید:

-زایمان و درد فعال در حدود 3 تا 5 ساعت طول می کشد 

-دهانه رحم شما از 4 سانتی متر تا 7 سانتیمتر رشد خواهد کرد 

-طول این مرحله حدود 45 تا 60 ثانیه با طول 3 تا 5 دقیقه طول خواهد داشت

-احساس تان قوی تر و طولانی تر می شود

 -این معمولاً زمانی است که باید به بیمارستان یا مرکز زایمان سر بزنید 

-به او اطمینان خاطر بدهید

-شکم او را ماساژ دهید

-مسیر انقباضات را پی گیری کنید (اگر پایش کنترل شود, ببینید ماشین چگونه کار می کند)

-با او تکنیک های تنفس را مرور کنید

-به او کمک کنید که راحت باشد.

-به او یادآوری کنید که زیاد موقعیتش را عوض کنید (با او به پیاده روی بروید یا حمام کنید)

-حواس پرتی از کار مانند موسیقی, خواندن یک کتاب یا بازی کردن یک بازی کارت ساده 

اگر با تمام این اتفاقات به شما پاسخ نمی دهد، پس حتما مشکلی وجود دارد. 

چه باید کرد:

در طی این مرحله, مادر به شدت به شخص پشتیبان خود تکیه می کند. این مهم ترین مرحله است, اما کوتاه ترین مسیر نیز هست. سعی کنید به ” یک انقباض در زمانی ” فکر کنید (اگر انقباضات به هم نزدیک باشند, انجام آن سخت است). به یاد داشته باشید که تا پیش از این آمده اید, و زمانی که احساس نیاز به فشار می کنید, به عرضه کننده مراقبت های بهداشتی خود بگویید.

 چه باید کرد:

-انتقال در حدود 30 دقیقه تا 2 ساعت طول می کشد 

-گردن رحم 8-10 سانت باز می شود 

-انقباضات در این فاز حدود 60 تا 90 ثانیه با فاصله 30 ثانیه تا دو دقیقه استراحت بین آنها ادامه خواهد داشت 

-انقباضات طولانی, قوی, شدید هستند و می توانند همپوشانی داشته باشند 

-این سخت ترین مرحله است اما کوتاه ترین مسیر خواهد بود

 -پیش از این هم در بخش بارداری و زایمان در نمناک اشاره کردیم که ممکن است که گرگرفتگی, سرما, تهوع, استفراغ و یا گاز را تجربه کنید 

-تشویق و تحسین فراوا

-اجتناب از گفتگوهای کوچک

-با او نفس بکشید

-با دلگرمی او را راهنمایی کنید

-او را به استراحت بین انقباضات تشویق کنید

-فکر نکنید که اگر او عصبانی است چیزی مشکل دارد, این یک بخش عادی از این دوران است

تولد کودک شما تجربه ای منحصر به فرد است. هیچ 2 زایمانی یک سان نیستند و هیچ راهی برای پیش بینی صحت کلی نحوه زایمان شما وجود ندارد، با این حال, ما می توانیم مراحلی را که طی زایمان و آنچه که عموماً انتظار دارید را پیش بینی کنیم.

مرحله دوم زایمان شامل هل دادن و زایمان نوزاد می شود، تا این لحظه, بدن شما تمام کارها را برای شما انجام داده است. اکنون که گردن رحم کاملاً گشاد شده است و به 10 سانت رسیده, زمان آن است که کمک کنید.

 و باید انتظار چه چیزی را داشت:

-مرحله دوم می تواند از 12 دقیقه تا 2 ساعت طول بکشد. 

-انقباضات رحمی در فواصل زمانی 45 تا 90 دقیقه با استراحت 3-5 دقیقه بین هر انقباض به طول انجامد. 

-شما یک میل طبیعی قوی برای هل دادن خواهید داشت. 

-در راست روده تان فشار زیادی احساس خواهید کرد. 

-احتمال دارد که شما یک دفع مدفوع یا ادرار خفیف داشته باشید. 

-سر کودک شما در نهایت مشخص خواهد شد (قابل مشاهده خواهد شد). 

-احساس سوزش و گزش را حس خواهید کرد. 

-هنگام زایمان به ارایه دهنده خدمات درمانی گفته می شود که فشار نیاورید. 

و چه باید کرد:

-از جاذبه به نفع خود استفاده کنید. 

-فشار را فشار دهید. 

-کف لگن و ناحیه مقعد را شل کنید. 

-استراحت کنید تا به قدرت خود برسید. 

-از یک آینه برای مشاهده پیشرفت خود استفاده کنید (این می تواند بسیار دلگرم کننده باشد!). 

-از تمام انرژی خود برای هل دادن و زور زدن استفاده کنید.

 -اگر سر کودک شما ظاهر نشده یا به عقب برگشت, ناامید نشوید (این فرآیند می تواند دو گام به جلو بردارد و یک گام به عقب). 

-به او کمک کنید تا راحت باشد. در صورت در دسترس بودن, کمپرس یخ به او بدهید.

-تشویق, تشویق, تشویق!

– او را از طریق انقباضات اش راهنمایی کنید.

-با گفتن اینکه چه کاری می کند به او دلگرمی دهید.

-اگر عصبانی شده یا احساساتی شده ناراحت نشوید. 

کودک شما چه کاری می کند:

در حالیکه شما در حال تجربه عمل زایمان هستید, کودک شما قدم های خاصی برای ورود به این دنیا برمی دارد. سر کودک به یک طرف می چرخد و چانه اش به طور خودکار روی سینه اش قرار می گیرد، تا پشت سر بتواند راه را پیش ببرد.

زمانی که کاملاً رحم گشاد شده باشد, سر کودکتان راه را هدایت می کند و سر و بدن او هنگام ورود به واژن, شروع به برگرداندن می کنند.سپس سر کودکتان شروع به پدیدار شدن از طریق دهانه واژن خواهد کرد.

زمانی که سر کودک شما بیرون است، سر و شانه ها دوباره به سمت شما تغییر خواهند کرد و به کودک اجازه می دهد که به راحتی از خانه اش خارج شود. 

-به خاطر داشته باشید که نوزاد شما به مدت نه ماه در کیسه پر از مایع آمنیوتیک زندگی می کرد.

 پس از انقباضات و گذر از مجرای بسیار باریک زایمان، کودک ویژگی های زیر را نشان خواهد داد:

-سر کج شده

-پوشش ونیکس ( ماده ای پنیری که جنین را در رحم پوشانده)

-چشم های پف آلود

-پشمالو (موهای زیبای کرک دار که شانه ها، پشت، پیشانی و معبد را پوشانده است)

-اندام های جنسی بزرگ

تحویل جفت.

مرحله سوم زایمان جفت و کوتاه ترین مرحله است. زمانی طول می کشد تا جفت شما از 5 تا 30 دقیقه متغیر باشد. 

انتظار چه چیزی را داشته باشید:

بعد از زایمان نوزادتان، متخصص مراقبت سلامت شما به دنبال انقباضات کوچک است تا دوباره شروع شود. این انقباض که در بخش قبلی بارداری و زایمان در نمناک گفتیم نشان می دهد که جفت شما از دیوار رحمی جدا می شود و آماده است که تحویل داده شود.

ممکن است با ماساژ به رحم خود اعمال شود و بندناف به آرامی کشیده شود. در نتیجه، تحویل جفت انجام خواهد شد. ممکن است بعد از زایمان جفت، لرزش شدید و لرزیدنی را داشته باشید. این یک نشانه مشترک است و دلیل نگرانی نیست.

پس از اتمام مراحل زایمان، شما برای چند ساعت بعد تحت نظارت قرار می گیرید تا مطمئن شوید که رحم به منقبض شدن ادامه می دهد و خونریزی بیش از حد نیست. حالا باید آرام باشید و از نوزاد کوچک خود لذت ببرید. 

یک رویکرد طبیعی و بدون دارو برای زایمان و تولد برای شما بهتر است اگر می خواهید تا آنجا که ممکن است کنترل بدن خود را داشته باشید و حداقل مداخلات روتین مانند پایش مداوم الکترونیکی را کنید.

اگر شما این مسیر را انتخاب کنید، پتانسیل درد و ناراحتی به عنوان بخشی از زایمان را قبول خواهید کرد. اما با آمادگی و حمایت مناسب، زنان اغلب احساس قدرت می کنند و به طور عمیق از زایمان طبیعی راضی هستند.

در اینجا مزایا عبارت اند از:

بیشتر تکنیک های زایمان طبیعی تهاجمی نیستند، بنابراین پتانسیل کمی برای آسیب و یا عوارض جانبی برای شما و یا نوزادتان وجود دارد.

بسیاری از زنان در طی زایمان احساس قدرت قوی دارند و بعد از آن حس موفقیت دارند. با وجود تحمل درد، بسیاری از آن ها گزارش می دهند که بار دیگر این گزینه را انتخاب خواهند کرد. برای بعضی از زنان، مسئول بودن کمک می کند تا ادراک خود را از درد کاهش دهند.

بدون از دست دادن احساس یا هشیاری. شما می توانید آزادانه به اطراف حرکت کنید و موقعیت هایی را پیدا کنید که به شما کمک می کند در طول زایمان راحت بمانید. و در عین حال شما قادر خواهید بود که در فرآیند تحویل، زمانی که زمان بگذارید تا کودک خود را بیرون بکشید، شرکت کنید.

شما به احتمال کمتری از زنانی که نیاز به مداخله دارند مثل اکسیتوسین (پیتوسین) برای وادار کردن ماهیچه های قوی تر, مثانه و یا یک دستگاه پخش خلا و یا یک دستگاه انیر جراحی استفاده کنید.

شریک شما می تواند در این فرآیند دخیل باشد، چون با هم کار می کنید تا دردتان را مدیریت کنید.

شما می توانید تمرینات تنفسی، تجسم و خودپیمانگری را که در طول زایمان و بعدا یاد می گیرید استفاده کنید. بسیاری از مادران جدید خود را در روزهای اولیه شیردهی و مقابله با ناراحتی پس از زایمان و یا در زمان هایی که مراقبت از یک نوزاد به خصوص استرس زا است، پیدا می کنند.

 

همه‌گیری کروناویروس جدید کووید-۱۹، یک وضعیت اضطراری در دنیا اعلام شده است و طبعاً زنان باردار یا زنانی که قصد بارداری داشته‌اند در مورد همه چیز…

استفاده از روش‌های کمک‌باروری، مرحلۀ بعدی درمان مشکلات باروری پس از انجام اقدامات اولیه برای درمان ناباروری است. روش‌های کمک‌باروری در ایران بسیار…

شروع زایمان علائمی دارد که به راحتی قابل تشخیص است. از زمان شروع نشانه‌های زایمان تا خارج شدن نوزاد ممکن است نزدیک به ۲۰ ساعت طول بکشد. این نشانه…

جنین در طول بارداری درون کیسۀ آب قرار گرفته است. پاره شدن این کیسه در هفته‌های متفاوت بارداری دلایل مختلفی دارد که بهتر است با آنها آشنا باشید تا…

بعد از تولد کودک و زایمان همسرتان، احتمالاً کمی اطرافتان شلوغ است و شاید یکی از اعضای خانوادۀ همسرتان یا نزدیکان شما در کنار همسر شما بماند، اما…چگونه در خانه زایمان طبیعی داشته باشیم

تغذیهٔ خوب برای رشد ذهنی و جسمی کودک شما بسیار مهم است و پس از تولد نوزاد، لازم است افزایش وزن و وزن‌گیری او به دقت توسط یک پزشک اطفال مورد اعتماد…

نوزادان به سختی می‌توانند تفاوت بین شب و روز را تشخیص دهند و همین موضوع دلیل کوتاهی چرخه‌های خواب آنها را در شبانه‌روز توضیح می‌دهد. اما چهار هفته…

تقریباً تمام والدین یک کودک نوپا با این پرسش مواجه می‌شوند که چرا فرزندشان یکدفعه الم‌شنگه به پا می‌کند. در این مطلب به دلایل و راهکارهای رفع و…

چیزهایی که کودک شما را شاد می‌کند، می‌تواند برایتان عجیب و غافلگیرکننده باشد. کارشناسان رشد و تکامل کودک که روی این موضوع کار می‌کنند می‌گویند شادی…

جلوگیری از خفگی در کودکان زیر یک سال با نجات کودکان بالای یک سال از خفه شدن فرق دارد. برای پیشگیری از خفگی در سن زیر یک سال، سه مرحله و قانون اصلی…

زایمان طبیعی گاهی با تزریق بی‌حسی‌ انجام می‌شود. این زایمان‌ها، زایمان بدون درد نامیده می‌شود. در این ویدیو، خانم ناهید خداکرمی، رئیس انجمن علمی…

لیوان مخصوص کودک می‌تواند کمکی برای فرایند انتقال کودکتان از شیر خوردن سینه یا شیشه‌شیر به یک لیوان معمولی باشد. لیوان مخصوص کودکان شیرخوار انواع و…

لحظۀ تولد کودک شما پس از ۹ ماه انتظار نزدیک است. آگاهی و شناخت نسبت به نشانه‌های شروع درد زایمان تا پس از تولد نوزاد باعث آرامش بیشتر مادران باردار و بی‌خطر بودن این تجربه از زندگی آنها تا حد امکان خواهد بود. اگر اپلیکیشن بارداری دقیق و مطمئن مادرشو را به عنوان راهنمای بارداری و برای تعیین تاریخ زایمان خود نصب کرده‌اید، می‌توانید عوارض شایع بارداری و تغییرات بدنتان در ماه‌های آخر بارداری همراه با نکات روزانه برای رفع این عوارض را به شکل شخصی‌سازی‌شده در اپلیکیشن ببینید. در این مطلب نیز با نشانه‌های شروع درد زایمان طبیعی، مراحل زایمان، روند تسکین درد و وضعیت مادر پس از زایمان طبیعی آشنا خواهید شد.

هیچ‌کس قادر به پیش‌بینی دقیق زمان شروع فرایند زایمان نیست. تاریخی که پزشک به شما می‌دهد تقریبی است و گاهی ممکن است درد زایمان حتی حدود سه هفته پیش از این تاریخ یا دو هفته پس از آن شروع شود که مسئله‌ای طبیعی است. نشانه‌های زیر به شما خواهد گفت که زایمان شما نزدیک است:

پایین آمدن برآمدگی شکم و احساس سبک‌تر شدن: این اتفاق به دنبال پایین ‌آمدن سر جنین و آماده شدن بدن برای زایمان رخ می‌دهد. شکم شما ممکن است پایین‌تر از قبل به نظر برسد و تنفس راحت‌تری داشته باشید، زیرا وزن جنین دیگر به ریه‌های شما فشار نمی‌آورد. ضمناً ممکن است به خاطر فشار آوردن جنین روی مثانۀ شما، دچار تکرر ادرار شوید. این نشانه‌ها در اولین زایمان مادر ممکن است چند هفته و در زایمان‌های بعدی، چند روز یا چند ساعت پیش از شروع زایمان بروز کند.

خروج ترشحات صورتی رنگ آغشته به خون از رحم: خروج ترشح صورتی رنگ آمیخته به خون از دهانۀ رحم که همان مخاط مسدودکنندۀ رحم یا پلاگ موکوس است و تا این زمان دهانۀ رحم را بسته و از عفونت در امان نگاه داشته بود، ممکن است روزها قبل از درد زایمان یا همزمان با شروع آن مشاهده شود.

پارگی کیسۀ آب: پاره شدن کیسۀ آب، باعث ترشح یا جاری شدن مایع از واژن می‌شود. پارگی کیسۀ آب ممکن است ساعت‌ها پیش از شروع درد زایمان یا همزمان با آن اتفاق بیفتد. اغلب زنان طی ۲۴ ساعت پس از شروع درد زایمان، نوزاد خود را به دنیا می‌‏آورند. اگر زایمان طی این بازۀ زمانی به صورت طبیعی رخ ندهد، ممکن است پزشک با روش القای زایمان نوزاد را به دنیا آورد تا هم از بروز عفونت و هم از عوارض زایمان برای نوزاد پیشگیری کند.

انقباضات رحمی: با وجود اینکه انقباض ماهیچه‌های رحم به صورت متناوب و نامنظم با نزدیک شدن به زمان زایمان مسئله‌ای عادی است، معمولاً انقباضاتی که فاصلۀ کوتاهی از هم دارد و منظم هستند، نشانگر شروع شدن درد زایمان است.

اسهال: اسهال مکرر ممکن است نشانۀ نزدیک شدن به زمان زایمان باشد.

روند زایمان طبیعی را معمولاً به سه مرحله تقسیم می‌کنند. این مراحل شامل موارد زیر است:

مرحلۀ اول: این مرحله خود شامل سه فاز است: نهفته، فعال و انتقالی.

مرحلۀ دوم: این مرحله با باز شدن کامل دهانۀ رحم شروع می‌شود و با خروج جنین پایان می‌یابد. در این مرحله، نقش شما تأثیر زیادی در پیشرفت زایمان دارد و پزشک از شما می‌خواهد که زور بزنید. فشار ناشی از زور زدن و انقباضات رحمی و زور زدن شما، نوزاد را در کانال زایمان به سمت پایین پیش می‌برد. نرمی و انعطاف استخوان‌های جمجمه و فواصل بین این استخوان‌ها، به عبور سر کودک از کانال زایمان کمک می‌کند و در نهایت سر نوزاد از ناحیۀ تناسلی مادر مشاهده و خارج می‌شود. به محض خروج سر، پزشک با عمل مکش یا ساکشن، مایع آمنیوتیک، خون و مخاط رحم را از بینی و دهان نوزاد خارج می‌کند. پس از سر، شانه‌ها و سپس سایر قسمت‌های بدن از واژن خارج می‌شود. در تمام این مراحل شما باید به زور زدن خود ادامه دهید. فراموش نکنید که فشار شما با انقباضات رحمی همزمان، تأثیر بیشتری دارد و همچنین یادتان باشد که در فواصل دردهای زایمانی نفس‌های عمیق بکشید تا توان بیشتری برای ادامۀ زایمان داشته باشید.

مرحلۀ سوم: پس از تولد نوزاد، شما وارد مرحلۀ آخر زایمان می‌شوید. در این مرحله، جفت که وظیفۀ تغذیه و اکسیژن‌رسانی به جنین را بر عهده داشت، از دیوارۀ رحم جدا و از واژن خارج می‌شود. این مرحله ممکن است بین پنج تا ۳۰ دقیقه طول بکشد.

زایمان هر زن با دیگری متفاوت است و زمانی که در هر مرحلۀ زایمان صرف می‌شود نیز متفاوت است. اگر این اولین فرزند شماست، معمولاً از زمان شروع درد زایمان تا پایان آن حدود ۱۲ تا ۱۴ ساعت طول می‌کشد؛ این زمان معمولاً در زایمان‌های بعدی کوتاه‌تر خواهد شد.

مدت زمان زایمان زنان با یکدیگر متفاوت است، همین‌طور میزان دردی که آنها هنگام زایمان دارند نیز با یکدیگر تفاوت دارد. حالت، اندازۀ نوزاد و شدت انقباضات رحمی نیز در میزان این درد تأثیرگذار است. برخی زنان با تکنیک‏‌های تنفس و ریلکسیشن که در کلاس‌های آمادگی برای زایمان آموخته‌اند، میزان درد خود را کاهش می‌دهند، اما برخی دیگر برای کاهش درد زایمان نیاز به روش‌های دیگری دارند. برخی از روش‌های متداول تسکین درد شامل موارد زیر است:

تسکین درد با دارو: داروهای مختلفی برای تسکین درد زایمان وجود دارد. با این وجود که معمولاً این داروها برای مادر و جنین ضرری ندارد، اما مثل تمامی داروهای دیگر ممکن است عوارضی داشته باشد. داروهای مورد استفاده برای تسکین درد دو دسته هستند؛ داروهای مسکن و داروهای بیهوشی که در زیر عنوان شده است:

تسکین درد بدون دارو: غیر از دارو، گزینه‌های دیگری نیز برای تسکین درد نظیر طب سوزنی، هیپنوتیزم، ریلکسیشن و تغییر وضعیت مداوم بدن مادر هنگام درد زایمان وجود دارد. حتی اگر این گزینه را انتخاب کنید، در هر زمان از زایمان می‌توانید برای تسکین درد خود درخواست دارو کنید.

بدن شما پیش از زایمان تغییرات زیادی کرده بود و پس از زایمان نیز تغییراتی را تجربه خواهید کرد. برخی از این تغییرات جسمی پس از زایمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

دردناکی پستان‏‌ها: با شروع تولید شیر، پستان‌ها ممکن است به مدت چند روز متورم، سفت و دردناک باشند یا در قسمت نوک پستان‏‌ها نیز احساس درد کنید.

هموروئید یا بواسیر: هموروئید یا واریسی شدن و تورم وریدهای ناحیۀ مقعد پس از دوران بارداری و زایمان عارضه‌ای شایع است.

یبوست: گاهی مدفوع کردن تا چند روز پس از زایمان ممکن است دشوار باشد که دلیل این مسئله می‌تواند هموروئید، اپیزیوتومی یا درد ماهیچه‌های ناحیۀ مقعد باشد.

گُر گرفتن و عرق سرد: سازگار شدن بدن با تغییر سطح هورمون‌ها و جریان خون ممکن است باعث شود که لحظه‌ای از گرما عرق کنید و لحظۀ بعدی از سرما زیر پتو بروید.

بی‌اختیاری ادرار و مدفوع: کشیده شدن ماهیچه‌ها در زمان زایمان، به خصوص اگر زایمانی طولانی داشته‌اید، ممکن است باعث خروج چند قطره ادرار یا دفع مقداری مدفوع هنگام خندیدن یا عطسه کردن شود.

درد پس از زایمان: انقباضات رحم تا چند روز بعد از زایمان برای برگشتن آن به اندازۀ قبلی ادامه دارد. این انقباضات معمولاً هنگام شیر خوردن نوزاد بیشتر می‌شود.

ترشحات رحم یا نفاس: بلافاصله پس از زایمان، ترشحات خونی و خونریزی طبیعی خواهید داشت که از خونریزی عادی عادت ماهانه شدیدتر است. با گذشت زمان، این ترشحات به رنگ سفید یا زرد متمایل و در حدود دو ماه کاملاً قطع می‌شود.

درد در ناحیۀ محل پارگی یا اپیزیوتومی؛ Episiotomy: اپیزیوتومی ایجاد یک برش در ناحیۀ بین واژن و مقعد توسط پزشک برای کمک به خارج کردن نوزاد یا پیشگیری از پارگی این ناحیه در زمان زایمان است. در صورت انجام اپیزیوتومی یا پارگی ناحیۀ بین واژن و مقعد هنگام زایمان، بخیه‌های این ناحیه ممکن است باعث ایجاد مشکل در راه رفتن و نشستن شود. در زمان بهبود نیز ممکن است هنگام سرفه یا عطسه کردن احساس درد داشته باشید.

از لحاظ روانی نیز ممکن است روزها یا هفته‌های پس از زایمان، زودرنج یا بدخلق باشید یا به راحتی به گریه بیفتید. نشانه‌های بالا در بیشتر زنان پس از زایمان بروز می‌کنند و ممکن است با تغییرات فیزیکی که شامل تغییر سطح هورمون‌ها و خستگی است و سازگار شدن از لحاظ عاطفی با مسئولیت‏‌های مراقبت از نوزاد تازه از راه رسیده مرتبط باشد. در صورت ادامه پیدا کردن این مشکلات به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است به افسردگی پس از زایمان دچار شده باشید که مسئله‌ای جدی است و در ایران، حدود ۱۵ درصد از زنان پس از زایمان به آن دچار می‌شوند.چگونه در خانه زایمان طبیعی داشته باشیم

روزهای بعد از زایمان، روزهای شیرینی است. نه ماه انتظار به پایان رسیده و خانوادۀ شما با حضور یک نوزاد، کمی متفاوت شده است. در این روزها معمولاً یکی…

بسیاری از زنانی که برای اولین بار باردار می‌شوند، دربارۀ انتخاب روش زایمان خود سؤال‌های زیادی دارند. هرچند امروزه زایمان به روش سزارین بدون هیچ…

اولین باری که نوزاد خود را در اتاق زایمان در آغوش می‌گیرید، زمان بسیار خوبی برای شروع اولین شیردهی است. در آغاز، بدن شما مقادیر کمی از شیر خاصی به…

تیم و هیئت علمی مادرشو تلاش می‌کند تا تمام مطالب کیفیت بالایی داشته باشد. اما حفظ این کیفیت بدون داشتن نظرات اصلاحی شما کاربر عزیز امکان‌پذیر نیست. بنابراین اگر ایرادی در مطلب بالا می‌بینید یا فکرمی‌کنید این مقاله مناسب نیست، نظرتان را از طریق فرم زیر با ما در میان بگذارید.

زایمان طبیعی گاهی با تزریق بی‌حسی‌ انجام می‌شود. این زایمان‌ها، زایمان بدون درد نامیده می‌شود. در…

مطالب این سایت جایگزین تشخیص، تجویز و درمان نیست. برای اطلاعات بیشتر به شرایط استفاده مراجعه فرمایید.

© کلیه حقوق مادی و معنوی متون، گرافیک، تصاویر و ویدیوها و محتویات سایت صرفاً متعلق به شرکت راهکارهای سلامتی پدیدار می باشد. بازنشر و استفاده از مطالب مادرشو تنها برای مقاصد غیرتجاری و با ذکر منبع (و لینک مستقیم به مطلب و بازنشر کامل و بدون جرح و تعدیل) بلامانع است. کليۀ حقوق مادی و معنوی اين سايت متعلق به شرکت دانش‌بنیان راهکارهای سلامتی پدیدار است.

ویژه بیماران

آشنايي با پرسنل،تعرفه ها، فرایندها،سامانه اطلاعات بیمار

ویژه کارکنان

بیمه تکمیلی، آموزش، قوانین، سامانه اطلاعات پرسنلی

خدمات

خدمات ناباروری، جراحی لاپاراسکوپی، جراحی چاقی

پزشکان

دكتر حميد رضا فروتن،دکتر مسعود امینی، دکتر سید وحید حسینی، دکتر سید بهروز دشتی

سامانه رزرو نوبت درمانگاه

سامانه نوبت دهی اینترنتی با هدف اختصاص و ثبت نوبت مراجعه بیماران از راه دور

چگونه در خانه زایمان طبیعی داشته باشیم

سامانه جوابدهي آنلاين

سوابق مراجعه خود به آزمايشگاه را مشاهده نماييد

سلام! به اکانت کاربری خود وارد شوید

بازیابی پسورد

پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد

یک پزشک – اخبار فناوری، پزشکی، سینما و کتاب

بدن یک زن به گونه ای خلق شده است که می تواند کودکی را به دنیا آورد. حتی کودک نیز برای این کار شرایط لازم را در اختیار دارد: برای مثال استخوان های سر کودک هنوز با هم دیگر جوش نخورده اند و سفت نیستند. این گونه کودک می تواند راحت در بدنتان قرار بگیرد. لحظات آخر قبل از زایمان کودک در بدنتان می چرخد تا از فضایی که برایش باقی مانده حداکثر استفاده را داشته باشد.چگونه در خانه زایمان طبیعی داشته باشیم

شروع زایمان را با عبارت فاز نخست می شناسند. گردن رحم که در تمام طول بارداری سرسختانه بسته بود، تا ۱۰ سانتی متر باز می شود. تنها با انجام این عمل است که سر جنین می تواند از گردن رحم عبور کند. فاز نخست ممکن است تا ساعت ها ادامه داشته باشد.

در حین زایمان باید احساس و بدن مادر با نوزاد خوب در تعامل باشند. روحیه های خوب و امیدوارانه مادر و نوزاد می توانند زایمان بدون مشکلی را رقم بزنند. هرچقدر کمتر برای مادر و نوزاد مزاحمت ایجاد شود، به همان نسبت هم عمل زایمان راحت تر طی می شود.

ماما ها به کمک تجربه طولانی مدت خود می دانند که چه عواملی کمک شایانی به زایمان می کنند:

احساس امنیت، خیال آسوده و اعتماد: جایی که زن احساس امنیت و آسایش داشته باشد، با آسودگی خاطر و اعتماد به نفس، خود را آماده زایمان می کند. استرس بیش از حد حتی باعث توقف کامل زایمان می شود! افراد معتمد هم می توانند در زایمان زن بسیار تأثیرگذار باشند.
زمان، آسایش و صبر: بدن زن ۹ ماه تمام کودک را حمل کرده و آن را تغذیه نموده است. حالا هورمون های خبر دهنده زایمان به زمان احتیاج دارند تا عمل زایمان را به درستی به پیش ببرند. بافت های کف لگن هم باید آهسته و گام به کام بچرخند تا نوزاد بتواند از آن ها عبور کند.
روند طبیعی: هرچقدر عوامل بیرونی در زایمان کمتر دخالت داشته باشند، زایمان با اطمینان بیشتری انجام می شود. هرگونه مداخله ای که توسط ماما یا دکتر انجام شود، احتمال ضرورت اقدامات اضافی را تقویت می کند.
نیروی جاذبه و تحرک قرار گرفتن نوزاد در حالت عمودی باعث می شود تا راحت تر از گردن رحم مادر عبور کند. با راه رفتن،ایستادن یا با تکیه زدن می توانید اکسیژن بیشتری را به خود و نوزادتان برسانید. اگر در حالت ایستاده باشید، نیروی جاذبه در زایمان به کمکتان می آید و احتمالاً با درد زایمان بهتر کنار می آیید.
آماده سازی: در آماده سازی قبل زایمان، حالت های مختلف زایمان را می آموزید و می توانید آن ها را تمرین کنید.
تغییر حالت بدهید: در هنگام زایمان حالت های مختلفی را آزمایش کنید. با انجام این کار نقش مؤثرتری را در زایمان ایفا می کنید.

مراحل زایمان طبیعی و تولد نوزاد به روش طبیعی چیست؟
زایمان یک امر فیزیولوژیک و کاملاً طبیعی است که براساس پاره ای فعالیتها و تغییرات منظم طبیعی که خود به خود انجام می شود شروع می گردد. در ادامه توضیحات تمام و کمالی در مورد زایمان طبیعی و هرآنچه باید درمورد آن بدانید ارائه شده است .

فرآیند زایمان و تولد به سه مرحله تقسیم می شود:
مرحله اول زمانی شروع می شود که انقباضات شروع شود و باعث ایجاد تغییرات پیشرونده در گردن رحم می شود و زمانی که گردن رحم زن به طور کامل باز می شود، به پایان می رسد.

این مرحله به دو بخش تقسیم می شود:

درد و تلاش اولیه:رحم شما به تدریج تحت تاثیر قرار می گیرد (از بین می رود) و گسترش می یابد (باز می شود).

درد و تلاش فعال:رحم شما به سرعت گشاد می شود، و انقباضات طولانی تر، قوی تر و نزدیک تر می شوند. مردم اغلب به بخش آخر تلاش فعال به عنوان گذار اشاره می کنند.

مرحله دوم تلاش وقتی شروع می شود که رحم شما کاملاً گشاد شده و با زایمان نوزاد پایان می دهید، گاهی اوقات به عنوان “هل دادن” از آن نام می برند.

مرحله سوم درست بعد از تولد نوزاد شما شروع می شود و با تحویل جفت به پایان می رسد.

مرحله اول زایمان طبیعی:
مرحله اول زایمان، طولانی ترین مرحله است و شامل سه مرحله است:

فاز زایمان اولیه – زمان شروع تلاش تا زمانی که دهانه رحم به ۳ سانتیمتر عریض تر شود.

فاز کار فعال – از ۳ سانتیمتر ادامه دارد. تا زمانی که دهانه رحم به ۷ سانتیمتر افزایش یابد.

فاز گذار – از ۷ سانتیمتر ادامه دارد. تا زمانی که دهانه رحم به طور کامل به ۱۰ سانتیمتر افزایش یابد.

هر مرحله با احساسات مختلف و چالش های فیزیکی مشخص می شود. به آن به عنوان یک ماجراجویی بزرگ با برخی از دستورالعمل های مهم فکر کنید.

زایمان طبیعی چگونه است و چه مراحلی دارد؟
مرحله کار اولیه زایمان طبیعی
چه باید کرد:

در طی این مرحله باید سعی کنید آرام بگیرید. لازم نیست که به بیمارستان یا مرکز زایمان بروید، سعی کنید از راحتی محیط آشنا در خانه لذت ببرید. اگر تلاش اولیه در طول روز رخ می دهد، کارهای ساده ای در اطراف خانه انجام دهید.

خود را مشغول نگه دارید در حالی که انرژی خود را حفظ می کنید.مقدار زیادی آب بنوشید و وعده های کوچکی از غذا را بخورید. زمان انقباض خود را حفظ کنید.

اگر تلاش و درد اولیه در طول شب شروع شد، خوب است که سعی کنید کمی استراحت کنید، اگر قادر به خوابیدن نیستید، بر روی انجام برخی فعالیت های انرژی بخش و امید بخش مثل تمیز کردن کمد کودکتان، بسته بندی کردن کیف تان، یا گذاشتن ناهار در کیسه برای روز بعد تمرکز کنید.

انتظار چه چیزی را باید داشته باشید:

-تلاش و درد اولیه تقریباً ۸ تا ۱۲ ساعت طول می کشد.

-رحم شما تا ۳ سانتیمتر باز خواهد شد.

-انقباضات ۳۰ تا ۴۵ ثانیه طول می کشد و به شما ۵ تا ۳۰ دقیقه استراحت بین انقباضات روده ها را می دهد.

-انقباضات معمولاً خفیف و کمی نامنظم است اما به تدریج بیشتر و بیشتر می شود.

-انقباضات می تواند احساس درد در کمر، گرفتگی عضلات شکم و فشار و سفت شدن در ناحیه لگن را داشته باشد.

-کیسه آب شما ممکن است پاره شود- این پارگی کیسه آمنیوتیک است و می تواند در هر زمانی در مرحله اول زایمان و درد اتفاق بیفتد.

زمانی که درد را تجربه می کنید، به این موارد توجه کنید:

-شدیدتر شدنش

-پیروی از الگوی مرتب

-بیشتر طول کشیدن

-به هم نزدیک تر شدن

زمانی که کیسه آب شما پاره می شود (گسیختگی کیسه آمنیوتیک)، موارد زیر را یادداشت کنید:

-رنگ مایع

-بوی مایع

چگونه در خانه زایمان طبیعی داشته باشیم

-پارگی در چه زمانی روی می دهد

نکاتی برای طرف پشتیبانی در زایمان طبیعی:
-دردهای زمانبندی را تمرین کنید

-یک تاثیر آرامش بخش داشته باشید

-آرامش، اطمینان، و حمایت خود را حفظ کنید

-فعالیت های ساده ای را پیشنهاد کنید که تمرکز نیروی زایمانتان را افزایش دهد.

-قدرت خود را حفظ کنید. شما به آن احتیاج خواهید داشت.

صفر تا صد زایمان طبیعی و چگونگی مراحل آن با تمام جزئیات
فاز زایمان فعال در زایمان طبیعی:
چه باید کرد:

حالا وقت آن رسیده که شما به بیمارستان یا مرکز زایمان بروید. در بخش بارداری و زایمان در نمناک عنوان کرده ایم که انقباضات شما قوی تر، طولانی تر و نزدیک تر به هم خواهد بود، بسیار مهم است که شما حمایت گر زیادی داشته باشید. هم چنین زمان خوبی است که تکنیک های تنفسی خود را شروع کرده و چند تمرین تمدد اعصاب بین انقباضات روده ها را امتحان کنید.

شما باید در طول این زمان وضعیت خود را تغییر دهید، ممکن است بخواهید پیاده روی کنید یا حمام گرم بگیرید. به نوشیدن زیاد آب ادامه دهید و به صورت مرتب ادرار کنید.

باید انتظار چه چیزی را داشته باشید:

-زایمان و درد فعال در حدود ۳ تا ۵ ساعت طول می کشد

-دهانه رحم شما از ۴ سانتی متر تا ۷ سانتیمتر رشد خواهد کرد

-طول این مرحله حدود ۴۵ تا ۶۰ ثانیه با طول ۳ تا ۵ دقیقه طول خواهد داشت

-احساس تان قوی تر و طولانی تر می شود

-این معمولاً زمانی است که باید به بیمارستان یا مرکز زایمان سر بزنید

نکاتی برای طرف پشتیبان (بخصوص همسر) در زایمان طبیعی:
-به او اطمینان خاطر بدهید

-شکم او را ماساژ دهید

-مسیر انقباضات را پی گیری کنید (اگر پایش کنترل شود, ببینید ماشین چگونه کار می کند)

-با او تکنیک های تنفس را مرور کنید

-به او کمک کنید که راحت باشد.

-به او یادآوری کنید که زیاد موقعیتش را عوض کنید (با او به پیاده روی بروید یا حمام کنید)

-حواس پرتی از کار مانند موسیقی, خواندن یک کتاب یا بازی کردن یک بازی کارت ساده

اگر با تمام این اتفاقات به شما پاسخ نمی دهد، پس حتما مشکلی وجود دارد.

مرحله گذار در زایمان طبیعی:
چه باید کرد:

در طی این مرحله, مادر به شدت به شخص پشتیبان خود تکیه می کند. این مهم ترین مرحله است, اما کوتاه ترین مسیر نیز هست. سعی کنید به ” یک انقباض در زمانی ” فکر کنید (اگر انقباضات به هم نزدیک باشند, انجام آن سخت است). به یاد داشته باشید که تا پیش از این آمده اید, و زمانی که احساس نیاز به فشار می کنید, به عرضه کننده مراقبت های بهداشتی خود بگویید.

چه باید کرد:

-انتقال در حدود ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت طول می کشد

-گردن رحم ۸-۱۰ سانت باز می شود

-انقباضات در این فاز حدود ۶۰ تا ۹۰ ثانیه با فاصله ۳۰ ثانیه تا دو دقیقه استراحت بین آنها ادامه خواهد داشت

-انقباضات طولانی, قوی, شدید هستند و می توانند همپوشانی داشته باشند

-این سخت ترین مرحله است اما کوتاه ترین مسیر خواهد بود

-پیش از این هم در بخش بارداری و زایمان در نمناک اشاره کردیم که ممکن است که گرگرفتگی, سرما, تهوع, استفراغ و یا گاز را تجربه کنید

نکاتی برای فرد پشتیبان در زایمان طبیعی:
-تشویق و تحسین فراوا

-اجتناب از گفتگوهای کوچک

-با او نفس بکشید

-با دلگرمی او را راهنمایی کنید

-او را به استراحت بین انقباضات تشویق کنید

-فکر نکنید که اگر او عصبانی است چیزی مشکل دارد, این یک بخش عادی از این دوران است

آیا در زایمان طبیعی همسر اهمیت دارد؟
مرحله دوم زایمان طبیعی:
تولد کودک شما تجربه ای منحصر به فرد است. هیچ ۲ زایمانی یک سان نیستند و هیچ راهی برای پیش بینی صحت کلی نحوه زایمان شما وجود ندارد، با این حال, ما می توانیم مراحلی را که طی زایمان و آنچه که عموماً انتظار دارید را پیش بینی کنیم.

مرحله دوم زایمان شامل هل دادن و زایمان نوزاد می شود، تا این لحظه, بدن شما تمام کارها را برای شما انجام داده است. اکنون که گردن رحم کاملاً گشاد شده است و به ۱۰ سانت رسیده, زمان آن است که کمک کنید.

و باید انتظار چه چیزی را داشت:

-مرحله دوم می تواند از ۱۲ دقیقه تا ۲ ساعت طول بکشد.

-انقباضات رحمی در فواصل زمانی ۴۵ تا ۹۰ دقیقه با استراحت ۳-۵ دقیقه بین هر انقباض به طول انجامد.

-شما یک میل طبیعی قوی برای هل دادن خواهید داشت.

-در راست روده تان فشار زیادی احساس خواهید کرد.

-احتمال دارد که شما یک دفع مدفوع یا ادرار خفیف داشته باشید.

-سر کودک شما در نهایت مشخص خواهد شد (قابل مشاهده خواهد شد).

-احساس سوزش و گزش را حس خواهید کرد.

-هنگام زایمان به ارایه دهنده خدمات درمانی گفته می شود که فشار نیاورید.

و چه باید کرد:

-از جاذبه به نفع خود استفاده کنید.

-فشار را فشار دهید.

-کف لگن و ناحیه مقعد را شل کنید.

-استراحت کنید تا به قدرت خود برسید.

-از یک آینه برای مشاهده پیشرفت خود استفاده کنید (این می تواند بسیار دلگرم کننده باشد!).

-از تمام انرژی خود برای هل دادن و زور زدن استفاده کنید.

-اگر سر کودک شما ظاهر نشده یا به عقب برگشت, ناامید نشوید (این فرآیند می تواند دو گام به جلو بردارد و یک گام به عقب).

نکاتی برای فرد پشتیبان در زایمان طبیعی:
-به او کمک کنید تا راحت باشد. در صورت در دسترس بودن, کمپرس یخ به او بدهید.

-تشویق, تشویق, تشویق!

– او را از طریق انقباضات اش راهنمایی کنید.

-با گفتن اینکه چه کاری می کند به او دلگرمی دهید.

-اگر عصبانی شده یا احساساتی شده ناراحت نشوید.

کودک شما چه کاری می کند:

در حالیکه شما در حال تجربه عمل زایمان هستید, کودک شما قدم های خاصی برای ورود به این دنیا برمی دارد. سر کودک به یک طرف می چرخد و چانه اش به طور خودکار روی سینه اش قرار می گیرد، تا پشت سر بتواند راه را پیش ببرد.

زمانی که کاملاً رحم گشاد شده باشد, سر کودکتان راه را هدایت می کند و سر و بدن او هنگام ورود به واژن, شروع به برگرداندن می کنند.سپس سر کودکتان شروع به پدیدار شدن از طریق دهانه واژن خواهد کرد.

زمانی که سر کودک شما بیرون است، سر و شانه ها دوباره به سمت شما تغییر خواهند کرد و به کودک اجازه می دهد که به راحتی از خانه اش خارج شود.

زایمان طبیعی و آنچه که باید انتظار داشته باشید:
-به خاطر داشته باشید که نوزاد شما به مدت نه ماه در کیسه پر از مایع آمنیوتیک زندگی می کرد.

پس از انقباضات و گذر از مجرای بسیار باریک زایمان، کودک ویژگی های زیر را نشان خواهد داد:

-سر کج شده

-پوشش ونیکس ( ماده ای پنیری که جنین را در رحم پوشانده)

-چشم های پف آلود

-پشمالو (موهای زیبای کرک دار که شانه ها، پشت، پیشانی و معبد را پوشانده است)

-اندام های جنسی بزرگ

ریز به ریز مراحل تولد نوزاد در زایمان طبیعی
سومین مرحله در زایمان طبیعی:
تحویل جفت.

مرحله سوم زایمان جفت و کوتاه ترین مرحله است. زمانی طول می کشد تا جفت شما از ۵ تا ۳۰ دقیقه متغیر باشد.

انتظار چه چیزی را داشته باشید:

بعد از زایمان نوزادتان، متخصص مراقبت سلامت شما به دنبال انقباضات کوچک است تا دوباره شروع شود. این انقباض که در بخش قبلی بارداری و زایمان در نمناک گفتیم نشان می دهد که جفت شما از دیوار رحمی جدا می شود و آماده است که تحویل داده شود.

ممکن است با ماساژ به رحم خود اعمال شود و بندناف به آرامی کشیده شود. در نتیجه، تحویل جفت انجام خواهد شد. ممکن است بعد از زایمان جفت، لرزش شدید و لرزیدنی را داشته باشید. این یک نشانه مشترک است و دلیل نگرانی نیست.

پس از اتمام مراحل زایمان، شما برای چند ساعت بعد تحت نظارت قرار می گیرید تا مطمئن شوید که رحم به منقبض شدن ادامه می دهد و خونریزی بیش از حد نیست. حالا باید آرام باشید و از نوزاد کوچک خود لذت ببرید.

مزایای زایمان طبیعی چیست؟
یک رویکرد طبیعی و بدون دارو برای زایمان و تولد برای شما بهتر است اگر می خواهید تا آنجا که ممکن است کنترل بدن خود را داشته باشید و حداقل مداخلات روتین مانند پایش مداوم الکترونیکی را کنید.

اگر شما این مسیر را انتخاب کنید، پتانسیل درد و ناراحتی به عنوان بخشی از زایمان را قبول خواهید کرد. اما با آمادگی و حمایت مناسب، زنان اغلب احساس قدرت می کنند و به طور عمیق از زایمان طبیعی راضی هستند.

در اینجا مزایا عبارت اند از:

بیشتر تکنیک های زایمان طبیعی تهاجمی نیستند، بنابراین پتانسیل کمی برای آسیب و یا عوارض جانبی برای شما و یا نوزادتان وجود دارد.

بسیاری از زنان در طی زایمان احساس قدرت قوی دارند و بعد از آن حس موفقیت دارند. با وجود تحمل درد، بسیاری از آن ها گزارش می دهند که بار دیگر این گزینه را انتخاب خواهند کرد. برای بعضی از زنان، مسئول بودن کمک می کند تا ادراک خود را از درد کاهش دهند.

بدون از دست دادن احساس یا هشیاری. شما می توانید آزادانه به اطراف حرکت کنید و موقعیت هایی را پیدا کنید که به شما کمک می کند در طول زایمان راحت بمانید. و در عین حال شما قادر خواهید بود که در فرآیند تحویل، زمانی که زمان بگذارید تا کودک خود را بیرون بکشید، شرکت کنید.

شما به احتمال کمتری از زنانی که نیاز به مداخله دارند مثل اکسیتوسین (پیتوسین) برای وادار کردن ماهیچه های قوی تر, مثانه و یا یک دستگاه پخش خلا و یا یک دستگاه انیر جراحی استفاده کنید.

شریک شما می تواند در این فرآیند دخیل باشد، چون با هم کار می کنید تا دردتان را مدیریت کنید.

شما می توانید تمرینات تنفسی، تجسم و خودپیمانگری را که در طول زایمان و بعدا یاد می گیرید استفاده کنید. بسیاری از مادران جدید خود را در روزهای اولیه شیردهی و مقابله با ناراحتی پس از زایمان و یا در زمان هایی که مراقبت از یک نوزاد به خصوص استرس زا است، پیدا می کنند.

ترس از درد زایمان از مهم‌ترین علت‌های امتناع زنان از زایمان طبیعی در کشور ماست.

علاوه بر آن باورهای نادرست درباره روند زایمان نیز باعث تمایل آنها به سزارین شده است اما زایمان طبیعی برخلاف تصور این خانم‌ها، سخت‌تر از عمل سزارین نیست…

شاید اگر مادران باردار بدانند خطرهای سزارین برای جنین ۳ برابر زایمان طبیعی است، باعث شود زایمان طبیعی را ترجیح دهند. در اینجا به برخی ترس‌ها و باورهای اشتباه برخی خانم‌ها در مورد زایمان طبیعی می‌پردازیم.

ترس اول: درد

به هر حال زایمان روندی دردناک است و نمی‌توان منکر این موضوع شد. البته ابتدا فاصله دردها زیاد است و مادر به اندازه کافی فرصت استراحت بین آنها را پیدا می‌کند. از زمانی که فاصله بروز دردها کمتر می‌شود تا زمان تولد نوزاد، چند ساعت بیشتر طول نمی‌کشد و درد زایمان هم غیرقابل تحمل نیست.

توصیه پزشک: اگر مادر در مورد زایمان و روند آن اطلاعات کافی داشته باشد، تحمل درد برایش بسیار راحت‌تر خواهد شد. یکی از کارهایی که بیشتر خانم‌ها هنگام فارغ شدن انجام می‌دهند، فریادزدن است درحالی که این کار فقط باعث تلف شدن انرژی‌شان می‌شود. بهترین کار، تنفس عمیق و زورزدن با آغاز دردهای زایمان است. حتی امروزه خانم‌ها می‌توانند با مشاوره با پزشکشان زایمان طبیعی بدون درد را انتخاب کنند. کاملا واضح است که زایمان طبیعی با درد همراه است پس نباید این موضوع را کتمان کرد. نکته مهم اینجاست که مادر بداند این درد لحظه‌ای است و با تولد فرزندش هیچ نشانه‌ای از آن باقی نخواهد ماند.

ترس دوم: مسؤولیت

خیلی از خانم‌ها می‌گویند قدرت کافی ندارم، ضعیف هستم و فکر نمی‌کنم بتوانم زایمان طبیعی راحتی داشته باشم به همین دلیل ترجیح می‌دهم سزارین کنم.

توصیه پزشک: این ترس کاملا طبیعی است و در بیشتر زنان دیده می‌شود ولی با تولد فرزند، اعتمادبه‌نفس مادر بالا می‌رود و این مشکل را فراموش خواهد کرد. پای صحبت‌ها و درددل‌های مادر یا اطرافیانی که زایمان طبیعی داشته‌اند، بنشینید و در مورد سختی این کار از آنها سوال کنید. بعد سری به خانم‌هایی بزنید که به تازگی سزارین کرده‌اند و ببینید کدام‌یک از زایمان خود راضی‌ترند.

 ترس سوم: اگر نتوانم…

اگر نتوانم به اندازه کافی تلاش کنم، اگر فرزندم نچرخد، اگر مشکل لگنی داشته باشم و…

توصیه پزشک: دلیل اینکه خیلی از خانم‌ها به انجام سزارین تمایل دارند، این است که فکر می‌کنند زایمان طبیعی خطرناک است. متخصص زنان حین زایمان وضعیت جنین را لحظه‌به‌لحظه کاملا بررسی می‌کند و در صورتی که کوچک‌ترین مشکلی مشاهده کند، برای نجات جان مادر و جنین عمل سزارین را پیشنهاد می‌دهد. دلیل سختی زایمان طبیعی به‌خصوص در دوران ما، ورزش نکردن کافی خانم‌ها و ضعیف بودن عضلاتشان است. این ترس به‌خصوص برای کسانی که تا به حال زایمان نداشته‌اند، طبیعی است اما در خانم‌هایی که برای دومین بار زایمان می‌کنند، این ترس فقط زمانی به وجود می‌آید که زایمان اولشان زایمان سختی بوده باشد. باید به متخصص زنان اطمینان کافی داشت و پذیرفت اگر عدم پیشرفت روند زایمان دلیل پاتولوژیک داشته باشد، پزشک تصمیم درستی خواهد گرفت.

 ترس چهارم: آسیب

برخی خانم‌ها فکر می‌کنند فشار ناشی از زایمان طبیعی و عبور جنین از کانال زایمان ممکن است به او آسیب برساند.

توصیه پزشک: زایمان روندی کاملا طبیعی است و عبور از کانال زایمان به هیچ‌وجه برای جنین خطرناک نیست. هنگام زایمان ماما وضعیت جنین را مدام بررسی می‌کند و با مشاهده هرگونه احتمال خطر موضوع را به متخصص زنان اطلاع می‌دهد تا اقدام‌های لازم انجام شود. مادر باید مطمئن باشد که زایمان طبیعی برای جنین بسیار سالم‌تر و کم‌خطرتر از سزارین است. قبل از زایمان می‌توان به کمک سونوگرافی از سلامت جنین مطمئن شد اما نکته مهم این است که خانم باردار به پزشک اطمینان کامل داشته باشد و در جریان زایمان خود را به او بسپارد. اگر خانمی به شدت از مرگ جنین یا مرگ خود حین زایمان هراس دارد، باید با یک روان‌شناس یا روان‌پزشک مشاوره کند و علت ترس خود را بیابد و آن را از بین ببرد.

 ترس پنجم: زایمان زودرس

بعضی خانم‌ها از دردهای کاذب زایمان می‌ترسند و گمان می‌کنند ممکن است زمان زایمان زودتر از موعد فرارسد و کسی نباشد که به آنها کمک کند.

توصیه پزشک: اگر خانم‌ در مورد دردهای زایمانی اطلاعات کافی داشته باشد، می‌تواند آن را از دردهای کاذب تشخیص دهد. احتمال زایمان زودرس جز در موارد خاص بسیار پایین است ولی آمار نشان می‌دهد دوسوم زنان قبل از زمان موعد زایمان به بیمارستان مراجعه می‌کنند تا بستری شوند. روند زایمان طولانی است و با آغاز دردها فورا اتفاق نمی‌افتد. خونسردی خود را حفظ کنید و با آغاز درد با اورژانس تماس بگیرید تا شما را به بیمارستان برساند.

زایمان طبیعی برای همه آشناست و در تمام دنیا به عنوان اصلی ترین روش زایمان شناخته میشود. اگرچه چند سالی است که در ایران آمار زایمانهای سزارین و طبیعی جایشان را با هم عوض کرده اند، اما به نظر میرسد با مجهز شدن بیمارستانها به امکاناتی برای راحتتر کردن زایمان طبیعی و اطلاع رسانی درست در مورد این زایمان، دوباره موجی از طرفداران آن ایجاد شده است.
در زایمان طبیعی معمولا پس از ۴۰ هفته بارداری کامل میشود و فرآیند زایمان به صورت خود به خود آغاز میشود. دردهای زایمان همان چیزی هستند که اغلب زنها به خاطر ترس از آنها تن به سزارین میدهند.
با این وجود دردهای زایمان ۲ ویژگی مهم دارند که آنها را در درجه مطلوبیت بیشتری نسبت به دردهای سزارین قرار میدهد. یکی اینکه دردها مقطعی هستند، یعنی به صورت دائم درد وجود ندارد و در نتیجه در طول زمان درد، مدتهای کوتاهی برای استراحت وجود دارد.
دوم اینکه دردهای زایمان طبیعی تا قبل از تولد فرزند هستند، در حالی که دردهای زایمان سزارین تقریبا یک روز بعد از زایمان به اوج خود میرسند؛ یعنی زمانی که زن، مادر شده است و نوزاد به او نیاز دارد.

عوارض احتمالی
عوارض خاصی وجود ندارد.

نقش اول: فقط و فقط مادر
هر چند که کادر خوب و حرفه ای میتوانند کمک بزرگی باشند، اما در نهایت نقش اول ماجرای تولد فرزند را خود مادر برعهده دارد.

وزن تقریبی بچه
معمولا بالای ۳ کیلوگرم است، چون دوره جنینی را به طور کامل طی کرده است. اگرچه در مورد جنین درشت (بیشتر از ۴ کیلوگرم) اغلب پزشکان توصیه به سزارین میکنند.

حرفهای نادرست

زایمان طبیعی موجب تغییر شکل و حالت اندام تناسلی می شود
اینطور نیست. رحم و اندام تناسلی زن بافت خاصی دارد که این امکان را به آن میدهد که بیشترین مقدار انبساط و انقباض را داشته باشد. اگرچه ممکن است زایمانهای پی درپی (با فاصله کمتر از ۲ سال و بیشتر از ۴ زایمان) این بافت را فرسوده کند.

زایمان طبیعی موجب افتادگی رحم و مثانه می شود
درست نیست. چیزی که موجب چنین اتفاقی می شود، زایمان نیست بارداری است، آن هم بارداری های پی درپی و ضعیف بودن عضلات شکم که ممکن است به خاطر سن بالا یا ورزش نکردن ایجاد شده باشد.

زایمان طبیعی باعث ایجاد یا تشدید هموروئید می شود
این هم از عوارض بارداری است و ارتباط مستقیمی با نحوه زایمان ندارد. اغلب خانمها بعد از زایمان (چه سزارین و چه طبیعی) برای مدتی دچار این عارضه خواهند شد. اگرچه کسانی که دارای هموروئید حاد باشند، نمی توانند زایمان طبیعی کنند، چون بر اثر فشار زایمان ممکن است دچار خونریزی شوند.

فایده ها

تحقیقات بسیاری نشان میدهد نحوه زایمان ارتباط هایی با ضریب هوشی کودک در آینده و سلامتی عمومی او هم دارد و در تمام این تحقیقات هم زایمان طبیعی گزینه برتر است. مهمترین فایده زایمان طبیعی بهبودی سریع آن است. مدت زمان بهبودی نسبی در زایمان طبیعی کمتر از یک شبانه روز است، در حالی که زایمان سزارین حداقل ۴ روز برای بهبودی نسبی نیاز دارد.

این را بگذارید کنار این که زن بعد از زایمان دیگر یک زن تنها نیست، یک مادر است و نوزادی دارد که به شدت وابسته به اوست و نمی تواند از او بخواهد که شیر نخواهد، چون او درد دارد و نمی تواند بنشیند تا شیرش بدهد. ارتباط مادر و نوزاد در دقایق اول تولد تاثیر زیادی بر نوزاد دارد. مادرانی که زایمان طبیعی کرده اند میتوانند در همان اولین دقایق فرزندشان را در آغوش بگیرند و در یک ساعت اول او را شیر بدهند. این شیر که آغوز نام دارد، ماده ای بسیار مقوی و حامل تمام پادتن های بدن مادر است که در همان اولین ساعت نوزاد را ایمن میکند.
رحم در زایمان طبیعی سریع تر جمع می شود و اندام مادر با سرعت بیشتری به حالت قبل برمی گردد. علاوه بر این به دلیل بهبودی سریع امکان ورزش نیز یک هفته بعد از زایمان وجود دارد.

پرسش های مهم

برای چه کسی مناسب است؟
به شرط آنکه جزو موارد منع شده نباشید، اگر از ۷ مورد زیر بیشتر از ۳ مورد را دارید، زایمان طبیعی انتخاب مناسبی برای شماست:

طبیعی هر چیزی را ترجیح میدهم.
شجاعت کافی برای روبه رو شدن با سختی های زندگی ام را دارم.
کسی را برای کمک در روزهای اول بعد از زایمان ندارم.
نمی خواهم هزینه زیادی بکنم.
به یک بیمارستان خوب و مجهز دسترسی دارم.
می خواهم مادر شدن را با تمام وجود حس کنم.
می خواهم اولین کسی باشم که فرزندم را در آغوش می کشم.

چه کسی نباید انجام بدهد؟
کسانی که دچار یکی از این موارد هستند، معمولا منع زایمان طبیعی دارند:

موقعیت بریچ جنین در شکم (سر جنین پایین نباشد)
کوچک بودن غیرطبیعی لگن زن یا قد کمتر از ۱۵۰ سانتی متر
سابقه خونریزی یا سقط یا مشکلات دیگر در بارداری (به تشخیص پزشک)
موقعیت اضطراری برای جنین (مثل نبض غیرعادی یا دفع مکونیوم)
هموروئید حاد
دیسک حاد
دیابت بارداری
فشار خون بالا
پارگی کیسه آب پیش از هفته ۳۷
درشتی غیرعادی جنین
سابقه سزارین قبلی یا هر جراحی شکمی دیگر

به چه دلیل ممکن است نخواهید انجام بدهید؟
به هر کدام از این دلایل هم که باشد، نمیشود به کسی خرده گرفت. اگرچه بعضی از این دلایل قابل رفع هستند (مثل انواع ترس که با مطالعه بیش تر و شنیدن تجربیات دیگران حل میشوند) اما در نهایت انتخاب با شماست.

از درد میترسم.
میترسم کلی درد بکشم و آخرش مجبور به سزارین بشوم.
آستانه تحملم پایین است و زود خسته یا عصبی میشوم.
بیمارستانی با کادری مجرب برای زایمان طبیعی در دسترسم نیست.

کجاها دارند؟
تقریبا تمام بیمارستان های دارای بخش زنان و زایمان امکان زایمان طبیعی را دارند. بعضی از بیمارستانهای خصوصی در شهرهای بزرگ به دلیل مشکلات زایمان طبیعی برای کادر درمانی (غیرقابل پیش بینی بودن، مدت طولانی و هزینه کم!) زایمان طبیعی را انجام نمیدهند. در این مورد حتما از بیمارستان سوال کنید.

انواع زایمانهای طبیعی
زایمان طبیعی در دنیا به صورت های مختلفی انجام میشود. در ایران تا همین چند سال پیش تنها روش زایمان طبیعی همان روش عادی همراه با درد کشیدن بود، اما چند سالی است که تجهیزاتی برای تسهیل زایمان طبیعی در بعضی از بیمارستان ها ایجاد شده است.

با استفاده از گاز
منظور از گاز در واقع ترکیباتی از داروهای مسکن است که همراه با اکسیژن خالص (که خودش آرامش بخش است) در طول مدت درد به زن داده می شود تا تنفس کند. این ترکیب موجب آرامش بیشتر زن می شود و در دردهای طولانی بسیار مفید است.

زایمان در آب
بیمارستان های کمی هستند که امکان زایمان در آب را دارند. کثیف کاری زیاد، سخت شدن استریل و ضدعفونی کردن محل، لباسهای متفاوت و خیس شدن کادر درمانی از جمله دلایلی هستند که کمتر بیمارستانی زیر بار این امکان میرود. با این حال زایمان در آب یکی از حالت های بسیار آرامش بخش در زایمان است. در این حالت زن مدت درد را در داخل آب میگذراند که هم موجب تسکین اندک درد میشود و هم به زن آرامش بیشتری برای تحمل درد می دهد.

زایمان با کمک ماما در خانه
زایمان در منزل در بسیاری از کشورهای اروپایی روش اصلی زایمان است. در این روش زن با مامایی که از قبل مراقبت های بارداری او را انجام میداده، زایمان را در خانه انجام میدهد. راحتی زن در زایمان، آرامش بیشتر و حضور همسر در طول فرآیند زایمان چیزی است که این نوع زایمان را عالی میکند. در ایران هم ماماهای خاصی این کار را انجام میدهند. در هر حال برای این زایمان حتما باید یک آمبولانس مجهز جلوی در خانه باشد تا در صورت رخ دادن هر اتفاقی زن را سریع به بیمارستان برساند.

کم نیستند خانم هایی که از عوارض زایمان طبیعی رنج می برند و از اینکه سزارین را به جای روش طبیعی انتخاب نکرده اند، پشیمانند.
اگر شما هم گیج شده اید و نمی دانید کدام روش زایمان را انتخاب کنید این مطلب راهنمای شماست تا با عوارض و مزایای هر کدام از این دو روش آشنا شوید و با چشم باز انتخاب کنید.

ایران از نظر آمار سزارین در جهان رتبه دوم را دارد. این خبری است که در هفته های اخیر اعلام شد و نگرانی ها درباره شیوع بیش از حد سزارین در میان زنان ایرانی را برانگیخت ولی کم نیستند خانم هایی که از عوارض زایمان طبیعی رنج می برند و از اینکه سزارین را به جای روش طبیعی انتخاب نکرده اند، پشیمانند.  اینکه بالاخره زایمان طبیعی بهتر است یا سزارین، بهانه ای شد تا با دکتر شیرین نیرومنش، متخصص زنان و زایمان و همچنین ناهید خداکرمی، رئیس انجمن مامایی ایران صحبت کنیم تا بگویند هر یک از این روش ها چه عوارضی به دنبال دارند تا خانم های بارداری که این گزارش را مطالعه می کنند، با مقایسه دو دسته عوارض، تصمیم بگیرند به چه روشی زایمان کنند.

زایمان طبیعی
عوارض کوتاه مدت:
۱- انقباض های رحم در حین زایمان مادر

۲- نامرتب شدن ضربان جنین

۳- تحت فشار قرار گرفتن بند ناف نوزاد در طول زایمان: در این حالت ممکن است مادر در حین زایمان دچار خونریزی شود.

۴- خونریزی: تا حد ۵۰۰ سی سی طبیعی است. اگر میزان خونریزی زیاد باشد و مادر دیر به پزشک مراجعه کند، احتمال اینکه جانش را از دست بدهد وجود دارد.

۵- تغییر فرم دستگاه تناسلی: افتادگی مثانه یا پارگی قسمت انتهایی واژن، عمدتا در خانم هایی که زایمان های متعدد داشته اند یا جنین درشت دارند دیده می شود.

۶- عفونت

۷- فشار خون بالا

۸- درد شدید: یکی از روش های کنترل درد، تزریق داروی مسکن داخل عضله است. روش دوم استفاده از گازهای تنفسی است و درد زایمان مادر با تنفس این گاز تا حدودی کاهش پیدا می کند. روش سوم، ایجاد بی حسی از طریق اپیدورال در ناحیه کمر است. داروی بی حسی با استفاده از سوزن باریکی از میان ستون فقرات مادر به داخل فضای اپیدورال تزریق شده و زائو دچار بیهوشی موضعی در ناحیه کمر می شود که این خود عوارضی را در پی دارد.

۹- تولد دیررس نوزاد در نتیجه تزریق داروی بی حسی: تزریق داروی بی حسی در فضای اپیدورال، زایمان را به تاخیر می انداز. یعنی اگر قرار است نوزاد در طول ۶ ساعت به دنیا بیاید، این زمان به ۸ ساعت تغییر پیدا می کند.

۱۰- ناتوانی مادر در زور زدن: تزریق داروی بی حسی باعث می شود تا مادر توان لازم برای زور زدن را نداشته باشد و پزشکان از فورسپس برای خارج کردن نوزاد استفاده کنند.

۱۱- استرس زیاد: تولد به موقع نوزاد و جلوگیری از آسیب های بعدی به بچه و مادر

عوارض بلندمدت:
۱- خونریزی های دیررس: یعنی ممکن است بعد از زایمان مقداری از جفت درون بدن باقی مانده و مادر بعد از چند روز دچار خونریزی شده و عفونت کند.

۲- افتادگی، شل شدگی و باز شدن واژن: خانم ها بیشترین شکایت را از این مورد دارند.

۳- عدم کنترل ادرار و مدفوع: عدم کنترل ادرار شایع تر است. عدم کنترل مفدوع در مادرانی دیده می شود که ماهیچه های اسفنکتر مقعدشان در موقع زایمان آسیب دیده باشد.

 

عوارض برای نوزاد:
۱- مرگ جنین در داخل رحم: اگر نوزاد به موقع متولد نشود، یا صدای قلب جنین افت کند و به کمتر از ۱۲۰ ضربه در دقیقه برسد و پزشک معالج این احتمال را بدهد که بچه تا ۱۰، ۱۵ دقیقه آینده به دنیا نخواهد آمد، در این صورت جنین داخل رحم مادر جانش را از دست می دهد.

۲- خونریزی و شکستگی جمجمه نوزاد: وقتی خروج جنین با مشکل مواجه شود، پزشکان با استفاده از یک وسیله فیزیکی به نام فورسپس یا دستگاه مکش، نوزاد را از شکم خارج می کنند. از این وسیله نباید افراد غیرمتخصص استفاده کنند چرا که بعضا باعث به وجود آمدن آسیب هایی به مغز و جمجمه بچه و همچنین پاره شدن مجرای تناسلی مادر می شود.

مزایا
۱- جمع شدن سریع رحم

۲- سرپا شدن: اگر مادر بعد از زایمان طبیعی در قسمت انتهایی واژنش برش نداشته باشد، یکی دو ساعت بعد می تواند بنشیند. در صورتی که برش داشته باشد، با استفاده از مسکّن در کمتر از شش ساعت می تواند سرپا شود اما نمی تواند فعالیت های روزمره اش را داشته باشد.

۳- ارتباط بهتر نوزاد با مادر: در زایمان طبیعی چون نوزاد بلافاصله در آغوش مادر قرار می گیرد، نوزاد از اولین شیر مادر که به نوعی واکسن هم هست، تغذیه کرده و تکامل بهتری پیدا می کند. علاوه بر اینها مادر هر چه زودتر نوزادش را در آغوشش بگیرد، خونریزی پس از زایمانش کمتر خواهد بود.

نوعی عمل جراحی است که در آن با برش دادن بخشی از پوست شکم، رحم باز شده و بعد از اینکه مادر تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرد یا از ناحیه کمر بی حس می شود، جنینش به دنیا می آید.

عوارض کوتاه مدت:
۱- میزان خونریزی: هزار و حتی ۲ هزار سی سی. در خانم هایی که دوقلو یا چند قلو باردار بوده اند، خونریزی بیشتر اتفاق می افتد. برای این خانم ها همیشه باید خون آماده در اتاق عمل وجود داشته باشد.

۲- عفونت: در سزارین نسبت به زایمان طبیعی به دلیل وجود محل برش از درصد بالاتری برخوردار است.

۳- بیهوشی: ممکن است مادر نسبت به داروهای بیهوشی از خود حساسیت نشان دهد. مشکلات ریوی و تنفسی پیدا کند. حتی احتمال دارد دچار سردردهای شدید هم بشود.

۴- فشار خون بالا

۵- چسبندگی داخل رحمی: در سزارین بعدی، وقتی پزشک زائو را تحت عمل جراحی قرار می دهد، جنین خارج می شود اما جفت نه؛ چرا که جفت داخل عضلات رحم فرو رفته است. به همین علت پزشک مجبور می شود رحم را برای جلوگیری از مرگ مادر از شکم خارج کند.

۶- صدمه به احشای داخل شکم مادر در هنگام سزارین

۷- تشکیل لخته در عروق پاها: این لخته همراه با قرمزی و تورم است و عوارض ریوی ایجاد می کند. اگر این لخته درمان نشود، وارد جریان خون شده و آمبولی ریه می دهد. در نتیجه آمبولی ریه هم بیمار دچار تنگی نفس می شود و در خانم ها بسیار کشنده است. این لخته در خانم های چاق، کسانی که زایمان سزارین زیادی داشته یا زیاد استراحت کرده اند، دیده می شود.

۸- ارتباط نوزاد و مادرک عدم موفقیت کافی در شیردهی و گرفتن سینه مادر توسط نوزاد

 

عوارض بلند مدت:
۱- دیر تر جمع شدن رحم: در سزارین بیشتر است و علل مختلفی دارد. استفاده از داروهای بیهوشی، داشتن فیبروم های رحمی، خانم هایی که جنین درشت داشته یا دوقلو یا چند قلو باردار بوده و سزارین کرده اند.

۲- عفونت محل سزارین: در کسانی که کیشه آبشان پاره شده است یا درگیر ترشحات عفونت شده اند و علائمی مثل تب، قرمزی، تورم و خروج ترشحات چرکی از محل برش دارند. با این عوارض مادر نیاز مجدد به بستری شدن دارد.

۳- ضایعات پستانی: چون ترشح شیر در مادرانی که سزارین کرده اند، دیرتر اتفاق می افتد، بنابراین ضایعات پستانی همچون زخم شدن نوک پستان ها یا التهاب پستان ها در آنها بیشتر دیده می شود.

۴- افسردگی

۵- ناباروری ثانویه

عوارض برای نوزاد:

۱- عواقب کوتاه مدت: کم وزنی، نیاز بیشتر به مراقبت های ویژه، عدم تکامل دستگاه گوارش، زردی و اختلال تنفسی

۲- عوارض درازمدت: بیشتر به آسم، دیابت و چاقی مبتلا می شوند و خود چاقی زمینه ساز بروز بیماری های قلبی – عروقی و انواع سرطان ها خواهد بود.

مزایا

۱- میزان درد زایمان برای سزارین: در زایمان طبیعی درد پیش از زایمان و پس از آن دیده می شود اما درد سزارین عمدتا پس از زایمان در محل برش حس می شود و به کمک مسکن های تزریقی و خوراکی می توان آن را رفع کرد.

۲- میزان استرس: کم

ترس از زایمان طبیعی در اغلب زنان وجود دارد که معمولا نتیجه باورهای نادرست در مورد زایمان طبیعی و مشکلات آن است. کدام باورها در مورد زایمان طبیعی درست و کدام نادرست هستند؟ به برخی از رایج ترین باورها در مورد زایمان طبیعی اشاره می کنیم
ترس از افتادگی رحم در اثر زایمان طبیعی
در گذشته تعداد زایمان در زنان بسیار بیشتر از حالا بود و زنان پس از زایمان، رعایت خیلی از مسائل را نمی کردند و همین امر باعث تسریع در روند افتادگی رحم می شد.

اما باید بگوییم زایمان تنها علت افتادگی رحم و شل شدن عضلات لگن نمی باشد، این امر بیشتر به سبک زندگی شخص مربوط می شود. عواملی چون یبوست های طولانی که موجب بواسیر می گردد و سکس متعدد از مقعد، انجام ندادن ورزش های مخصوص عضلات لگن و تمرینات کگل، همه عواملی است که در افتادگی رحم تاثیر گذارند.

اگر می خواهید بیشتر بدانید : ورزش کگل | آموزش ورزش کگل برای تقویت ماهیچه های لگنی

ترس از آسیب رسیدن به جنین در حین زایمان طبیعی در اثر فشار

زمانیکه موعد زایمان فرا میرسد، جنین با خود آگاهی، مسیر تولد خود را جستجو کرده و طی خواهد کرد این مسیر نیز جزیی از فرآیند تکامل نوزاد محسوب میگردد. فشار زایمان طبیعی، روندی آگاهانه برای جنین است. جنین از حالت رخوت  ۹ ماهه  بیرون می آید  و با شروع انقباضات رحم، هوشیار  می شود که اتفاقاتی در حال رخ دادن است. (بر خلاف سزارین  انتخابی، که جنین بعد از ۹ ماه رخوت و غوطه وری در آب، بهمراه  شوک و بدون اطلاع قبلی از رحم  خارج میگردد و علاوه بر آن تاثیرات ماده بیهوشی که تا چندین روز در بدن او باعث خواب آلودگی می گردد.

از فشار زایمان روی سر جنین نترسید! بدلیل اینکه  ملاج جنین کاملا سفت و بسته نشده اند و اتصال استخوانهای سر جنین، طوری میباشد  که کاملا میتوانند بدون ایجاد فشار بر مغز، حرکت کنند. شاید شکل سر نوزادان طبیعی کمی متفاوت باشد ولی بدلیل میل مغز بر گرد بودن پس از چند ماه بحالت گرد در می آید.

ضعیف و لاغر بودن شخص باردار

برخی ها تصور میکنند که زایمان طبیعی  برای افراد با بنیه بالا مناسب است و افراد لاغر از پس آن برنمی آیند. در اینجا باید بگوییم میلیونها زن در سرتا سر جهان در کشورهای صنعتی و غیر صنعتی، چاق یا لاغر با این روش زایمان می کنند و مشکلی هم برایشان پیش نمی آید و اتفاقا زایمان طبیعی  برای افراد ضعیف و لاغر بهتر از سزارین می باشد، زیرا عمل سزارین یک عمل جراحی بزرگ محسوب میشود که میزان خونریزی آن دو برابر طبیعی است و دوره نقاهت آنها مدتها طول می کشد.

باید بدانیم که ۲۵% از زایمان ها نیاز به سزارین ندارند و در کشورهای پیشرفته دنیا هنوز زایمان طبیعی پرطرفدار ترین نوع تولد کودکان به شمار میرود زیرا هم برای کودک و هم برای مادر منفعت بیشتری دارد و هم از لحاظ اقتصادی برای دولت صرفه اقتصادی بیشتری دارد. در ایران نیز  بیمارستانها و مراکز بسیار پیشرفته و تمیز و خصوصی  و دولتی جهت زایمان طبیعی وجود دارد. روشهای زایمان در آب و زایمان بدون درد نیز بخوبی اجرا میگردد و اجازه داده می شود که شخص با خود همراه داشته باشد و پزشکان همیشه همه جوانب را در نظر میگیرند تا مادر زایمان خوب و راحت داشته باشد.

شل شدن واژن در اثر زایمان طبیعی

واژن یک عضله است که با تقویت آن با ورزش های کگل می توان آنرا جمع و سفت نگه داشت، همانطورکه می شود عضله بازو یا مثلا شکم را تقویت کرد، می توان عضله واژن را نیز تقویت نمود.

تنگ بودن کانال زایمان یا کوچک بودن لگن

بهتر است برای چک کردن این موضوع باید با پزشک خود مشورت کنید. میزان درشت بودن جنین نیز مورد اهمیت است زیرا بعضی از افراد خودشان لاغر و ریز اندام هستند و درنتیجه کودکشان هم همین گونه خواهد بود.

روند زایمان طبیعی و مراحل تولد نوزاد

نشانه‌های آغاز زایمان طبیعی

هیچ‌کس قادر به پیش‌بینی دقیق زمان شروع فرایند زایمان نیست. تاریخی که پزشک به شما می‌دهد تقریبی است و گاهی ممکن است درد زایمان حتی حدود سه هفته پیش از این تاریخ یا دو هفته پس از آن شروع شود که مسئله‌ای طبیعی است. نشانه‌های زیر به شما خواهد گفت که زایمان شما نزدیک است:

پایین آمدن برآمدگی شکم و احساس سبک‌تر شدن: این اتفاق به دنبال پایین ‌آمدن سر جنین و آماده شدن بدن برای زایمان رخ می‌دهد. شکم شما ممکن است پایین‌تر از قبل به نظر برسد و تنفس راحت‌تری داشته باشید، زیرا وزن جنین دیگر به ریه‌های شما فشار نمی‌آورد. ضمناً ممکن است به خاطر فشار آوردن جنین روی مثانۀ شما، دچار تکرر ادرار شوید. این نشانه‌ها در اولین زایمان مادر ممکن است چند هفته و در زایمان‌های بعدی، چند روز یا چند ساعت پیش از شروع زایمان بروز کند.

خروج ترشحات صورتی رنگ آغشته به خون از رحم: خروج ترشح صورتی رنگ آمیخته به خون از دهانۀ رحم که همان مخاط مسدودکنندۀ رحم یا پلاگ موکوس است و تا این زمان دهانۀ رحم را بسته و از عفونت در امان نگاه داشته بود، ممکن است روزها قبل از درد زایمان یا همزمان با شروع آن مشاهده شود.

پارگی کیسۀ آب: پاره شدن کیسۀ آب، باعث ترشح یا جاری شدن مایع از واژن می‌شود. پارگی کیسۀ آب ممکن است ساعت‌ها پیش از شروع درد زایمان یا همزمان با آن اتفاق بیفتد. اغلب زنان طی ۲۴ ساعت پس از شروع درد زایمان، نوزاد خود را به دنیا می‌‏آورند. اگر زایمان طی این بازۀ زمانی به صورت طبیعی رخ ندهد، ممکن است پزشک با روش القای زایمان نوزاد را به دنیا آورد تا هم از بروز عفونت و هم از عوارض زایمان برای نوزاد پیشگیری کند.

انقباضات رحمی: با وجود اینکه انقباض ماهیچه‌های رحم به صورت متناوب و نامنظم با نزدیک شدن به زمان زایمان مسئله‌ای عادی است، معمولاً انقباضاتی که فاصلۀ کوتاهی از هم دارد و منظم هستند، نشانگر شروع شدن درد زایمان است.

اسهال: اسهال مکرر ممکن است نشانۀ نزدیک شدن به زمان زایمان باشد.

مراحل زایمان طبیعی

زایمان به سه مرحله کلی تقسیم می شود:

مرحله اول که دردهای زایمانی شروع شده و پیشرفت می کند تا رحم آماده خروج نوزاد شود.
مرحله دوم که در آن خروج نوزاد و تولد اتفاق می افتد.
مرحله سوم که جفت خارج می شود.
مرحله اول یا دردهای زایمانی

در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به۱۰ cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.

فاز ابتدایی

فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.

ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است.

وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.

چه می توان کرد؟

شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.

فاز فعال

ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل ۶۰ تا ۹۰ ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.

چه می توان کرد؟

زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.

توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.

گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.

فاز انتقالی یا مرحله گذر

طی این فاز سرویکس از ۸ تا ۱۰ سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود ۱ تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر ۳ دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.

چه می توان کرد؟

زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.

مرحله دوم یا تولد نوزاد

در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.

چه می توان کرد؟

به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.

مرحله سوم یا خروج جفت

شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد.

چه می توان کرد؟

شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.

حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.

مزایای زایمان طبیعی

۱. یکی از مهم ترین مزایای زایمان طبیعی حالت روحی نوزاد است. زیرا زمانی که نوزاد از طریق رحم مادر به دنیا می آید بلافاصله در آغوش مادر قرار خواهد گرفت و مادر به او شیر می دهد. این خود باعث می شود که نوزاد راحت تر شیر بخورد و همین امر سبب ایجاد رابطه ی عاطفی فوق العاده بین نوزاد و مادر است. همچنین مدت زمان بستری شدن بعد از زایمان طبیعی کمتر از زایمان سزارین است.

۲. مدت بستری شدن و توانایی بازگشت به کارهای عادی و روزمره بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است و مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند زودتر به خانواده خود ملحق می شوند.

۳. حجم خونی که مادر طی زایمان طبیعی از دست می دهد تقریباً نصف یک عمل سزارین است لذا خطر خونریزی و کم خونی، در یک زایمان طبیعی خیلی کمتر از زایمان به طریق سزارین می باشد.

۴. خطرات و ریسک بیهوشی برای زایمان طبیعی وجود ندارد، درحالیکه برای مادرانی که به روش سزارین زایمان می نمایند این خطرات اجتناب ناپذیر است.

۵. از نظر اقتصادی زایمان طبیعی به نفع مادر، بیمارستان و جامعه می باشد.

۶. درصد ابتلاء به عفونت در بین مادران سزارین شده بیشتر از مادرانی است که زایمان طبیعی نموده اند.

۷. مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند در دادن آغوز به نوزاد خود موفق تر هستند چرا که خوردن آغوز یا کلستروم به عنوان اولین واکسن برای کودک منافع بسیاری دارد.

۸. مادرانی که زایمان طبیعی نموده اند در امر شیردهی به نوزاد خود موفق تر از مادرانی می باشند که بطریقه سزارین نوزاد خود را بدنیا آورده اند.

۹. پس از زایمان طبیعی، مادران با انجام ورزشهای مناسب ، به مراتب سریعتر از زمانی که سزارین می شوند، می توانند تناسب اندام خود را بدست آورند.

۱۰. بطور متوسط مدت اقامت مادران سزارینی در بیمارستان دو برابرو نیم مادرانی است که زایمان طبیعی داشته اند .

۱۱. بعضی از خانمها دوست دارند در طول مدت زایمان خود کاملاً هوشیار بوده و بطور کامل در جریان روند زایمان قرار گیرند. درمدت انجام عمل سزارین ممکن است از بیهوشی عمومی استفاده شود، در نتیجه تماس اولیه نوزاد با مادر و شروع شیردهی به نوزاد به تاخیر می افتد.

عوارض زایمان طبیعی

۱. پارگی پرینیال Perineal

پرینیوم یا میاندوراه perineum بافت نرمی است که بین واژن و مقعد قرار دارد. این بافت نرم کشیده می شود تا فضا را برای تولد نوزاد فراهم کند، اما پارگی کوچک و حتی شدید ممکن است اتفاق بیفتد. پارگی اتفاقی است که بسیاری از خانم های باردار انتظار آن را دارند و از آن می ترسند.

با اقدامات زیر می توانید خطر بروز پارگی پرینیال را کاهش دهید:

از اپیزیوتومی* episiotomy غیر ضروری اجتناب کنید.
به حالت ایستاده یا عمودی زایمان انجام شود. به این ترتیب فشار به عضلات کف لگن و پرنیوم کاهش پیدا می کند.
تصمیمات اگاهانه در مورد استفاده از داروهای ضد درد بگیرید. اگر در هنگام زور زدن چیزی احساس نمی کنید، خطر پارگی افزایش پیدا می کند، چرا که قادر نیستید سیگنال های بدن خود را درک کنید و محافظت کافی به پرینیوم ارائه نمی شود.
در هنگام زور زدن از پرینیال خود محافظت کنید.
استفاده از کمپرس گرم بر روی پرینیوم می تواند گردش خون را به این قسمت افزایش داده و انعطاف پذیری پوست را در این قسمت بهبود بخشد.
از زور زدن ها و فشارهای اضافه اجتناب کنید و به بدن خود گوش دهید – در زمان نیاز زور بزنید.
از روش های غیر ضروری مانند فورسپس* forceps یا ساکشن اجتناب کنید.
* اپیزیوتومی episiotomy : یک برش جراحی در ناحیه پرینه یا میاندوراه (ناحیه عضلانی بین واژن و مقعد) است و قبل از انجام برش بیحسی موضعی داده می شود.

*فورسپس forceps : دستگاهی است که به وسیله آن نوزاد را از رحم مادر بیرون می کشند.

نکات بیان شده به کاهش شدت پارگی یا اجتناب از پارگی کمک می کند.

۲. آسیب دیدن عضله کف لگن بعد از زایمان طبیعی

در برخی موارد در هنگام تولد نوزاد عضلات کف لگن دچار آسیب دیدگی می شوند. برای خانم هایی که دچار آسیب عضله کف لگن می شوند، نتیجه آن ممکن است موقت باشد یا درد مزمن کف لگن بروز کند.

فیزیوتراپی و دارو به رفع این مشکل کمک می کند، اما در مورد بعضی خانم ها این عارضه بعد از زایمان تشخیص داده نشده باقی می ماند و تصور می شود این درد طبیعی است. در مورد برخی خانم ها هم عضلات کف لگن در زمان زایمان دچار آسیب جسمی می شود. برخی دیگر نیز وزن ناشی از بارداری به عضلات کف لگن فشار وارد می کند.

بنابراین حتی در صورت سزارین هم ممکن است دچار مشکلات مربوط به عضلات کف لگن (و رابطه جنسی دردناک) شوید. اگر آسیب دیدگی به عضله کف لگن رخ دهد، حتما درمان های لازم را انجام دهید. بهبود این شرایط کمی طول خواهد کشید.

۳. پرولاپس احشاء لگن Pelvic Organ Prolapse

گاهی در نتیجه آسیب دیدگی عضله کف لگن فرد ممکن است دچار پرولاپس احشاء لگن Pelvic Organ Prolapse شود. این شرایط زمانی رخ می دهد که مثانه، رحم یا روده بزرگ به داخل واژن نفوذ کرده یا در بیرون واژن برآمده می شود.

البته زایمان طبیعی تنها عاملی نیست که باعث بروز پرولاپس احشا لگن می شود،افزایش وزن دوران بارداری نیز به بروز این مشکل منجر خواهد شد.سیگار کشیدن و چاقی نیز عوامل دیگری هستند که باعث بروز این مشکل می شوند. با این حال فشار مداوم، روش های کمک زایمان (مانند استفاده از فورسپس) و آسیب دیدگی عضله کف لگن عواملی هستند که احتمال بروز پرولاپس احشا لگن را افزایش می دهند.

سیستوسل cystocele یا پرولاپس مثانه زمانی رخ می دهد که مثانه وارد واژن می شود و رکتوسل rectocele زمانی رخ می دهد که انتهای روده به داخل واژن کشیده می شود. این مشکل درجه های مختلفی دارد و به جز مواردی که خیلی شدید هستند، در بقیه موارد استراحت و فیزیوتراپی به بهبود و درمان کمک خواهد کرد.

این مشکل شرایط دیگری است که معمولا تشخیص داده نمی شود، گاهی به دلیل شرم بیمار و گاهی به دلیل تجربه کم پزشک.

۴. خطر زایمان طبیعی: درد مداوم پرینیال یا واژن

این درد می تواند ناشی از آسیب عضله کف لگن یا پارگی پرینیال باشد، اما گاهی نیز این درد با هیچ مشکل قابل مشاهده دیگری همراه نیست. این درد ممکن است ناشی از آسیب دیدن برخی عصب ها، التهاب واژن یا زخم در این ناحیه باشد.

اگر دچار درد مداوم هستید، لازم است حتما به پزشک مراجعه کنید، به ویژه اگر این درد بیشتر از چند هفته یا تا دو ماه بعد از زایمان طول کشید.

اینکه اولین رابطه جنسی بعد از زایمان کمی ناراحت کننده باشد طبیعی است، اما درد مزمن در زمان برقراری رابطه جنسی طبیعی نیست و باید درمان شود. با این حال بررسی ها نشان داده اند خانم هایی که سزارین کرده اند دو برابر بیشتر از خانم هایی که زایمان طبیعی داشته اند در رابطه جنسی خود بعد از تولد نوزاد دچار درد می شوند.

۵. پرولاپس بند ناف Umbilical Cord Prolapse

پرولاپس بند ناف یک عارضه بسیار نادر است و زمانی رخ می دهد که بند ناف قبل از نوزاد بیرون می آید. بند ناف ممکن است فشرده شود و این مسئله جان نوزاد را به خطر می اندازد. در این شرایط بلافاصله سزارین اورژانسی انجام می شود، مگر اینکه تولد نوزاد اجتناب ناپذیر باشد.

شرایطی مانند پاره شدن کیسه آب مادر یا وضعیت بد نوزاد در داخل رحم یا پاره شدن غشا داخلی رحم عواملی هستند که احتمال بروز پرولاپس بند ناف را افزایش می دهند.

به طور کل بدن و نوزاد برای زایمان طبیعی طراحی شده اند. حتی با وجود خطرات و عوارض زایمان طبیعی، باز هم این روش ایمن ترین گزینه برای مادر و نوزاد محسوب می شود. سازمان جهانی بهداشت بیان می کند در ۱۰ تا ۱۵ درصد موارد زایمان ها با سزارین انجام می شود که این آمار نشان می دهد زایمان طبیعی بین ۸۵ تا ۹۰ درصد بی خطر است.

به علاوه لازم است به یاد داشته باشید که وجود خطر لزوما به معنای رخ دادن آن نیست و به نوعی احتمال دادن وقوع آنهاست.

اقدامات قبل از زایمان طبیعی

قبل از زایمان طبیعی اولین نکته انتخاب محل زایمان است. همچنین باید برای تولد نوزاد تان برنامه ریزی لازم را انجام دهید. باید در انتخاب متخصص زنان و زایمان دقت لازم را داشته باشید تا بتوانید بهترین جراح زنان را انتخاب نمایید و زایمانی موفقیت آمیز را تجربه نمایید. بعد از اینکه پزشک خود را انتخاب نمودید لازم است که از وی آموزش های لازم مقابله با استرس را دریافت کنید و با آمادگی کافی به اتاق عمل بروید.

مراقبت های بعد از زایمان طبیعی

مهم ترین و خطرناک ترین زمان بعد از زایمان طبیعی ۶ ساعت اول است . در این بازه زمانی باید علائم حیاتی مادر مانند فشار خون، دمای بدن، تنفس و نبض وی و همچنین میزان خونریزی او مورد کنترل قرار گیرد تا مشکلی برای مادر پیش نیاید.

مادران بعد از گذشت شش هفته به حالت طبیعی خود باز می گردند به طور معمول تا چهل روزخونریزی دیده می شود و ممکن است بسته به نحوه زایمان و شرایط مادر این مدت متغییر باشد و در بعضی از زنان کوتاه تر و در زنان با شرایط بهتر بسیار کوتاه باشد.

برای اینکه مادران تحت مراقبت متخصص زنان و زایمان باشند باید بعد از گذشت ده روز با متخصص زنان در ارتباط باشند و توسط وی معاینه شوند و تمامی علائم و نشانه هایی که بعد از زایمان طبیعی برای شما رخ داده است را با متخصص در میان بگذارید.

یکی از بهترین ورز شهایی که بعد از زایمان طبیعی می تواند به روند دوران بهبودی کمک کند پیاده روی سبک است.پیاده روی به مدت چهار تا ده دقیقه در روز کافی است و کمک می کند تا بدن زودتر به حالت طبیعی بازگردد.

به دلیل کم تحرکی مادران احتمال مبتلا شدن به یبوست بالا می رود پس برای جلوگیری از یبوست میزان مصرف میوه ها،غلات و مواد غذایی فیبر دار را افزایش بدهید تا دفع مدفوع راحت تر شکل بگیرد، همچنین مصرف مایعات برای پیشگیری از از یبوست نقش بسیاری مهمی دارد.

پیشنهاد می شود برای دفع ادرار و اجابت مزاج از توالت فرنگی استفاده کنید تا به زخم ها فشاری وارد نشود.

اگر با علائمی مانند درد قفسه سینه ،قرمزی و تب مواجه شدید فورا پزشک خود را در جریان بگذارید.

استحمام بعد از زایمان طبیعی

محل بخیه های عمل باید همیشه تمیز و خشک باشد پس به طور روزانه به حمام بروید. شما حتی میتوانید در فصل هایی مانند تابستان روزی دو یا سه بار دوش بگیرید زیرا آب گرم باعث می شود دردهای حاصل از بخیه ها و درد پهلو و بواسیر کاهش پیدا کند. برای شست و شوی زخم ها تا بیست روز از لیف استفاده نکرده و شامپوی بچه و کف صابون را به آرامی به قسمت های مورد نظر بمالید.بعد از حمام با حرارت ملایم سشوار محل بخیه را خشک کنید و اگر از محل برش ترشحات صورتی رنگی خارج شد طبیعی است و مادران نباید نگران این امرطبیعی باشند

علائم خطر بعد از زایمان

در برخی مواقع بعد از زایمان ممکن است خطراتی مادر را تهدید کند که علائم آن را در اینجا به شما یاد آور می شویم. در صورت بروز این علائم حتما به پزشک خود مراجعه نموده و مسئله را با وی در میان بگذارید. البته این خطرات شدت چندانی ندارد و با مراجعه به پزشک برطرف خواهد شد و جای هیچ نگرانی نیست.

تب و لرز
خونریزی قبل از قاعدگی
احساس درد و تورم در ناحیه ی بخیه ها
قرمز و متورم شدن نوک پستان
درد در ساق پا
احساس درد در زیر دل
ترشح از مهبل
سرگیجه
رنگ پریدگی

 

تسکین درد در روند زایمان طبیعی

مدت زمان زایمان زنان با یکدیگر متفاوت است، همین‌طور میزان دردی که آنها هنگام زایمان دارند نیز با یکدیگر تفاوت دارد. حالت، اندازۀ نوزاد و شدت انقباضات رحمی نیز در میزان این درد تأثیرگذار است. برخی زنان با تکنیک‏‌های تنفس و ریلکسیشن که در کلاس‌های آمادگی برای زایمان آموخته‌اند، میزان درد خود را کاهش می‌دهند، اما برخی دیگر برای کاهش درد زایمان نیاز به روش‌های دیگری دارند. برخی از روش‌های متداول تسکین درد شامل موارد زیر است:

تسکین درد با دارو: داروهای مختلفی برای تسکین درد زایمان وجود دارد. با این وجود که معمولاً این داروها برای مادر و جنین ضرری ندارد، اما مثل تمامی داروهای دیگر ممکن است عوارضی داشته باشد. داروهای مورد استفاده برای تسکین درد دو دسته هستند؛ داروهای مسکن و داروهای بیهوشی که در زیر عنوان شده است:

داروهای مسکن: این داروها بدون از بین بردن کامل حس و حرکت ماهیچه‌ها، درد را تسکین می‌دهد. هنگام زایمان، می‌توان این داروها را به روش تزریق عضلانی یا وریدی یا به صورت ناحیه‌ای استفاده کرد که تزریقی به بخش پایینی کمر برای بی‌حس کردن آن است. تزریق یک دوز داروی مسکن به داخل مایع نخاعی برای تسکین سریع درد را بی‌حسی نخاعی یا اسپاینال؛ Spinal، می‌گویند. نوع دیگر بی‌حسی که در آن از دارو استفاده می‌شود بی‌حسی اپیدورال؛ Epidural، است. در این روش با وارد کردن یک کاتتر به ناحیۀ اطراف نخاع و اعصاب نخاعی، داروی مسکن به صورت پیوسته وارد بدن و منجر به بی‌حسی ناحیه‌ای می‌شود. در هر دو نوع بی‌‌حسی اسپاینال و اپیدورال، احتمال بروز خطرهایی مثل پایین آمدن فشار خون که منجر به کاهش ضربان قلب جنین می‌شود نیز وجود دارد. سردرد هم یکی دیگر از عوارض این بی‌حسی‌هاست.
داروهای بیهوشی: این داروها حس را کاملاً از بین می‌برد و باعث از بین ‌رفتن درد و از حرکت ایستادن موقتی ماهیچه‌ها می‌شود. بیهوشی عمومی مانند خوابیدن باعث از بین رفتن هشیاری می‌شود. درصورتی‌که زایمان شما به روش سزارین باشد، ممکن است بیهوشی عمومی، بی‏‌حسی اسپاینال یا اپیدورال برای شما تجویز شود که انتخاب نوع آن به وضع سلامت شما، سلامت نوزاد و وضعیت پزشکی شما در زمان زایمان در ارتباط است.
تسکین درد بدون دارو: غیر از دارو، گزینه‌های دیگری نیز برای تسکین درد نظیر طب سوزنی، هیپنوتیزم، ریلکسیشن و تغییر وضعیت مداوم بدن مادر هنگام درد زایمان وجود دارد. حتی اگر این گزینه را انتخاب کنید، در هر زمان از زایمان می‌توانید برای تسکین درد خود درخواست دارو کنید.

وضعیت شما پس از زایمان

بدن شما پیش از زایمان تغییرات زیادی کرده بود و پس از زایمان نیز تغییراتی را تجربه خواهید کرد. برخی از این تغییرات جسمی پس از زایمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

دردناکی پستان‏‌ها: با شروع تولید شیر، پستان‌ها ممکن است به مدت چند روز متورم، سفت و دردناک باشند یا در قسمت نوک پستان‏‌ها نیز احساس درد کنید.

هموروئید یا بواسیر: هموروئید یا واریسی شدن و تورم وریدهای ناحیۀ مقعد پس از دوران بارداری و زایمان عارضه‌ای شایع است.

یبوست: گاهی مدفوع کردن تا چند روز پس از زایمان ممکن است دشوار باشد که دلیل این مسئله می‌تواند هموروئید، اپیزیوتومی یا درد ماهیچه‌های ناحیۀ مقعد باشد.

گُر گرفتن و عرق سرد: سازگار شدن بدن با تغییر سطح هورمون‌ها و جریان خون ممکن است باعث شود که لحظه‌ای از گرما عرق کنید و لحظۀ بعدی از سرما زیر پتو بروید.

بی‌اختیاری ادرار و مدفوع: کشیده شدن ماهیچه‌ها در زمان زایمان، به خصوص اگر زایمانی طولانی داشته‌اید، ممکن است باعث خروج چند قطره ادرار یا دفع مقداری مدفوع هنگام خندیدن یا عطسه کردن شود.

درد پس از زایمان: انقباضات رحم تا چند روز بعد از زایمان برای برگشتن آن به اندازۀ قبلی ادامه دارد. این انقباضات معمولاً هنگام شیر خوردن نوزاد بیشتر می‌شود.

ترشحات رحم یا نفاس: بلافاصله پس از زایمان، ترشحات خونی و خونریزی طبیعی خواهید داشت که از خونریزی عادی عادت ماهانه شدیدتر است. با گذشت زمان، این ترشحات به رنگ سفید یا زرد متمایل و در حدود دو ماه کاملاً قطع می‌شود.

درد در ناحیۀ محل پارگی یا اپیزیوتومی؛ Episiotomy: اپیزیوتومی ایجاد یک برش در ناحیۀ بین واژن و مقعد توسط پزشک برای کمک به خارج کردن نوزاد یا پیشگیری از پارگی این ناحیه در زمان زایمان است. در صورت انجام اپیزیوتومی یا پارگی ناحیۀ بین واژن و مقعد هنگام زایمان، بخیه‌های این ناحیه ممکن است باعث ایجاد مشکل در راه رفتن و نشستن شود. در زمان بهبود نیز ممکن است هنگام سرفه یا عطسه کردن احساس درد داشته باشید.

از لحاظ روانی نیز ممکن است روزها یا هفته‌های پس از زایمان، زودرنج یا بدخلق باشید یا به راحتی به گریه بیفتید. نشانه‌های بالا در بیشتر زنان پس از زایمان بروز می‌کنند و ممکن است با تغییرات فیزیکی که شامل تغییر سطح هورمون‌ها و خستگی است و سازگار شدن از لحاظ عاطفی با مسئولیت‏‌های مراقبت از نوزاد تازه از راه رسیده مرتبط باشد. در صورت ادامه پیدا کردن این مشکلات به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است به افسردگی پس از زایمان دچار شده باشید که مسئله‌ای جدی است و در ایران، حدود ۱۵ درصد از زنان پس از زایمان به آن دچار می‌شوند.

زایمان طبیعی و نکاتی که باید درباره آن بدانید

زایمان به روش طبیعی در هر خانمی و در هر سنی متفاوت است اما با انجام برخی توصیه‌ها می‌توان تا جایی که ممکن است زایمان را کم‌دردتر و راحت‌تر کرد.  گمان نکنید که بارداری، زمانی برای خوردن است. قرار نیست شما به جای دونفر بخورید بلکه باید به جای ۱.۱ نفر بخورید. اضافه‌وزن بالا در بارداری، علاوه بر اینکه می‌تواند خطر چاقی در کودکتان را بالا ببرد، با پیچیدگی‌های بارداری مانند خطر سزارین در ارتباط است.

زایمان به روش طبیعی در هر خانمی و در هر سنی متفاوت است اما با انجام برخی توصیه‌ها می‌توان تا جایی که ممکن است زایمان را  کم‌دردتر و راحت‌تر کرد.

پزشکی انتخاب کنید که به او اطمینان داشته باشید
بااینکه هیچ کس بهتر از خود شما بدنتان را نمی‌شناسد، حتی اگر خودتان پزشک زنان و زایمان باشید، باز هم به کمک یک ماما یا متخصص در طی زایمان واژینال یا طبیعی احتیاج دارید. به همین خاطر بهتر است پزشکی را پیدا کنید که از کار او مطمئن هستید.

 

حفظ آرامش حین زایمان طبیعی
در حالی که شما مادر باردار باید زایمان خود را با نیروی بیشتر و آرامش شروع کنید، اغلب دچار وحشت و نگرانی خواهید بود. به خاطر داشته باشید که دانستن تکنیک های درست تنفس در مادر باردار و تمرکز بر روی انقباضات رحم و شکم با احساس آرامش بیشتر کمک زیادی به آن ها در راحتی روال زایمان خواهد نمود.

در مورد مراحل زایمان طبیعی آگاهی های بیشتری کسب کنید
با نگاه کردن به کتاب ها، مجلات، فیلم ها، وب سایت ها، مراحل زایمان طبیعی را بررسی کرده و حتی در مورد رفع اشکالات و سوالات خود حتما با پزشک معالجتان تماس بگیرید. هنگامی که شما مادر باردار با روش ها و آداب و رسوم انواع زایمان از اولین روز تشکیل جنین تا هنگام تولد در مراکز، بیمارستان ها و یا در خانه های مختلف آشنا باشید، می توانید برای انتخاب روش زایمان خود تصمیم آگاهانه ای بگیرید. همیشه بهتر است در مورد چنین کارهایی با افراد آگاه هم بحث و گفتگو نمایید.

با پزشک صریح باشید
توانایی برقراری ارتباط مناسب، کلیدی‌ترین ویژگی یک ماما خوب است. مطمئن شوید که ماما یا پزشکتان کسی باشد که به حرف‌ها و خواسته‌هایتان اهمیت بدهد. آیا می‌توانید به راحتی به او بگویید که دوست دارید زایمان چطور پیش برود؟ آیا او به تمایل شما به زایمان در فضای خاصی اهمیت می‌دهد؟ اگر قرار باشد در برقراری ارتباط با پزشک مشکل داشته باشید، در طول زایمان دچار استرس می‌شوید و اگر استرس داشته باشید، در حین زایمان درد بیشتری نیز خواهید داشت.

استفاده از بطری آب گرم یا یک کیسه آب سرد حین زایمان طبیعی
شما به عنوان یک خانم که در حال زایمان طبیعی هستید، می توانید درد زایمان، درد دست ها و پاها و حتی کمر درد خود را با گذاشتن یک بطری آب گرم و یا یک کیسه آب سرد بر روی این مواضع، بسیار کاهش دهید. فراموش نکنید که شما می توانید گرفتگی عضلات خود را هم با این راه حل طبیعی به راحتی برطرف نمایید.

به اندازه دونفر نخورید
گمان نکنید که بارداری، زمانی برای خوردن است. قرار نیست شما به جای دونفر بخورید بلکه باید به جای ۱.۱ نفر بخورید. اضافه‌وزن بالا در بارداری، علاوه بر اینکه می‌تواند خطر چاقی در کودکتان را بالا ببرد، با پیچیدگی‌های بارداری مانند خطر سزارین در ارتباط است. هرچه اضافه‌وزن شما بیشتر باشد، وزن کودکتان هم بالاتر می‌رود و ممکن است دیگر نتوانید به صورت طبیعی زایمان کنید.

ماساژ دادن مادر حین زایمان طبیعی
به خاطر داشته باشید که ماساژ دادن آهسته بدن مادر باردار کمک خواهد کرد تا زمانی که او در حال زایمان طبیعی است، درد دست ها، پاها و عضلات رحم کاهش یابد. خانم های باردار می توانند از شریک زندگی خود و یا مامای معالجشان بخواهند که درکار ماساژ دادن شرکت کنند.

همراهتان را انتخاب کنید
پیش از روز موعود، انتخاب کنید که دوست دارید چه کسی در طول زایمان کنارتان باشد. همسرتان، مادرتان، دوستتان یا هرکسی که به شما احساس آرامش می‌دهد. مطالعات نشان می‌دهند که حضور افرادی که مادر دوستشان دارد در طی زایمان، خطر بروز پیچیدگی‌های زایمان را کمتر می‌کند.

صحنه را آماده کنید
اگر دوست دارید در طی زایمان به موسیقی خاصی گوش دهید تا آرام شوید، از پزشکتان بخواهید شرایط را برایتان فراهم کند. چه در بیمارستان تخصصی باشید چه در بیمارستان دولتی، مهم این است که از شرایط محل زایمان راضی باشید و در آنجا احساس آرامش کنید.

عجله نداشته باشید
وقتی زمان زایمان می‌رسد، هرچه بیشتر عجله کنید بهتر نیست و درد کمتری نخواهید داشت. درواقع، زنانی که زایمان اولشان است و پزشک‌شان حدود ۳ ساعت در مرحله اول زایمان، یعنی از زمان آغاز انقباضات تا باز شدن کامل دهانه رحم، به آن‌ها فرصت می‌دهند، کمتر دچار سزارین ناخواسته می‌شوند. در زایمان واژینال، بسیار اهمیت دارد که صبر کنیم تا دهانه رحم کاملا باز شود و س مادر فشار بیاورد در این صورت مادر هم درد کمتری تحمل می‌کند.

تحرک داشته باشید
تصور نکنید که دراز کشیدن، به سقف خیره شدن و زور زدن، تنها کاری است که باید برای به دنیا آمدن کودک انجام دهید. چرت زدن، راه رفتن، نشستن بر روی صندلی و تکان خوردن و حتی رفتن در داخل وان (بسته به جایی که زایمان انجام می دهید) هم گزینه‌هایی هستند که می‌توانید برای کمتر شدن درد زایمان انجام دهید.

از توپ زایمان استفاده کنید
اگر در جایی زایمان می‌کنید که این امکان وجود دارد تا از توپ استفاده کنید، از پزشکتان درخواست کنید. مطالعات نشان می‌دهند که زنانی که از توپ بزرگ در طی زایمان استفاده می‌کنند (نشستن بر روی توپ و باز کردن پاها در دو طرف توپ)، زایمان کوتاه‌تری دارند و احتمال اجبار به سزارین در آن‌ها کمتر است. این کار به دهانه رحم در باز شدن کمک می‌کند.

از روند زایمان آگاه باشید
شرکت در کلاس‌های زایمان و یاد گرفتن تکنیک‌های مختلف زایمان، به شما کمک می‌کند از روند زایمان و اینکه چه چیزی در انتظار شما خواهد بود آگاه باشید و کمتر دچار استرس شوید. در این کلاس‌ها حتی می توانید پیش‌بینی کنید که انجام چه حرکتی در شما بهتر جواب می‌دهد.

از کمک خواستن نترسید
به همان اندازه که آماده بودنتان مهم است، به همان اندازه هم انعطافذیر بودن شما در تصمیم‌تان اهمیت دارد. ممکن است با اینکه تصمیم گرفته‌اید به صورت واژینال زایمان کنید اما در طی زایمان احساس کنید که دیگر نمی‌توانید ادامه دهید، پس خودتان را سرزنش کنید و از پزشک بخواهید که عمل سزارین انجام دهد زیرا در نهایت سلامت مادر و کودک از همه چیز مهم‌تر است. درست است که اولویت با زایمان واژینال است، اما طبیعت همیشه قابل پیش‌بینی نیست. نکته مهم این است که همیشه ابتدا به صدای بدنتان گوش دهید.

چرا زایمان طبیعی بهتر از سزارین است؟

یک متخصص زنان و زایمان و عضو کمیته ترویج زایمان طبیعی دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: ۸۰ درصد زنان باردار به راحتی می‌توانند زایمان طبیعی داشته باشند و از عوارض زایمان به صورت سزارین در امان باشند.

متاسفانه ایران بالاترین آمار سزارین  را در جهان دارد، تقریبا در بیمارستان‌های دولتی آمار سزارین بین ۳۰ تا ۵۰ درصد و بیمارستان‌های خصوصی بالای ۹۰ درصد است.  در صورتی که در کشورهای توسعه یافته و غربی، آمار سزارین بین ۲۰ درصد و حتی بعضی از کشورها حدود ۱۰ درصد است.

یکی از دلایل رغبت زنان باردار به انجام زایمان به روش سزارین عدم آگاهی آنان از عوارض سزارین است ، بیشتر مردم فکر می کنند سزارین، بی‌درد و راحت است؛ در حالی که یک عمل جراحی بزرگ محسوب می‌شود.

باید آگاهی به مادران باردار و خانواده‌های آنها داده شود که زایمان طبیعی بهتر و راحت‌تر است، البته سزارین در مواقع نیاز و بر اساس ضرورت بهترین راه است، ترس از درد در هنگام زایمان طبیعی یکی از عواملی به شمار می‌رود که مادران به طرف سزارین می‌روند، اما درد یک پدیده فیزیولوژیک و خدادادی است.

انجام عمل جراحی سزارین علاوه بر اینکه خطر بروز عفونت‌ها را افزایش می‌دهد، احتمال چسبندگی رحم نیز در این نوع عمل بیشتر است، ضمن آنکه عمل سزارین می‌تواند ریسک خطر بالایی داشته و برای جنین و مادر مشکل‌زا باشد.

افزایش طول مدت بستری در بیمارستان و افزایش هزینه های خانواده را بخشی از  عوارض عمل سزارین است. خونریزی درعمل سزارین دو برابر بیشتر از زایمان طبیعی است، ضمن آنکه در عمل سزارین تحرک مادر بعد از انجام عمل جراحی کمتر است، به همین دلیل خطر آمبولی بیشتر می‌شود.

زنانی که به صورت سزارین زایمان می‌کنند به راحتی نمی‌توانند نوزاد را در همان ساعات ابتدایی در آغوش بگیرند و یا زمان شیردهی در این نوع زایمان دیرتر اتفاق می‌افتد.

چگونه چال لپ داشته باشیم؟

چگونه چسب را پاک کنیم؟

چگونه چت تلگرام را برگردانیم؟

چگونه چاق شویم و از لاغری بیش از حد رهایی یابیم؟

انواع روش‌های درمان واریس پا و بهترین گزینه درمانی برای شما

چرا همیشه احساس خستگی می‌کنم؟ خستگی مزمن شدید – راه‌های کاهش و پرهیز از خستگی…

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

اطلاعات من را ذخیره کن تا در آینده نیازی به ورود اطلاعات نداشته باشم

کتاب‌های محبوب

کتاب مرگ در ونیز ، نوشته توماس مان‌

کتاب پاکسازی ذهن برای موفق‌شدن در زندگی – راهی بی‌نظیر برای از بین‌بردن ترس، اضطراب و افکار منفی – نوشته استیو اسکات ، بری داونپرت

کتاب اثر مرکب ، نوشته دارن هاردی، معرفی

کتاب هنر شفاف اندیشیدن – نوشته رولف دوبلی – ترجمه عادل فردوسی‌پور – معرفی

آدرس ایمیل خود را وارد کنید و در مرحله بعد یادتان نرود که حتما تأیید کنید:

–

Hedy Lamarr – Inventor of radio frequency-hopping technology

MARGARET KNIGHT – Inventor of the flat-bottomed paper bag machine

STEPHANIE KWOLEK – Inventor of Kevlar

عادت‌های بدی که مهارت‌های ارتباطی را محدود می‌کنند

نیروی اعتماد به‌ نفس چیست؟

سلام! به اکانت کاربری خود وارد شوید

بازیابی پسورد

پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد

0