چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

درمانگر براساس مصاحبه بالینی که از فرد می‌گیرد، یک ارزیابی جامع به دست می‌آورد. در صورتی که برخی نشانه‌های اختلال شخصیت نمایشی در فرد وجود داشته باشد، برای اطمینان، از تست‌های شخصیت استفاده می‌کند. درمانگرانی که با افراد مبتلا به اختلالات شخصیت سر و کار دارند و در زمینه درمان آن ها تجربه بالاتری دارند، می توانند راحت‌تر این اختلال را تشخیص داده و درمان کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اختلال شخصیت نمایشی کلیک کنید.

افراد با شخصیت نمایشی نسبت به افسردگی و اضطراب آسیب پذیرتر هستند. از دیگر اختلالاتی که ممکن است به دنبال ابتلای فرد به شخصیت نمایشی بروز پیدا کند اختلالات خوردن و سو مصرف مواد هستند. اگر اختلال شخصیت نمایشی با هر یک از این اختلالات همراه باشد، درمانگر باید در فرایند درمان  به صورت متعادل روی هر یک از اختلال‌های دیگر نیز متمرکز شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه دیگر اختلالات شخصیت کلیک کنید.چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

با افزایش سن، علایم کمتری در بیماران با شخصیت نمایشی دیده می‌شود، اما این تغییرات می‌تواند ظاهری باشد نه واقعی؛ چون با افزایش سن سطح انرژی فرد نیز افت قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند. درمان شخصیت نمایشی با تقویت راهکارهای حفاظتی مناسب، در برخورد با موقعیت‌های مختلف زندگی امکان پذیر است.

به‌طور‌ کلی می‌توان گفت که روان درمانی بهترین درمان منتخب برای اختلال شخصیت نمایشی است که شامل جلسات روان درمانی بلند مدت می‌شود. هدف درمان این است که انگیزه‌ها و ترس‌های فرد در ارتباط با نحوه تفکر و رفتارش آشکار شود، تا فرد بتواند تعامل مثبت و سازنده تری با دیگران برقرار کند.

اختلال شخصیت نمایشی شیوه برخورد با موفقیت‌ها و شکست‌ها، روابط اجتماعی و رومانتیک فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در ادامه انواع روش‌های درمانی شخصیت نمایشی را بررسی می کنیم:

به منظور درمان نشانه‌های اضطراب، افسردگی و پریشانی در افراد شخصیت نمایشی، داروهایی توسط روانپزشک تجویز می‌شود ولی به خودی خود در درمان اختلال شخصیت هیستریونیک کاربردی ندارد؛ در واقع دارو برای اختلالاتی که با شخصیت نمایشی همبودی دارند به کار می‌رود.

گروه درمانی یک روش بسیار موثر برای درمان شخصیت هیستریونیک است اما تا زمانی که فرد قصد دارد رفتارهای بیمارگون خود را تکرار کند، توصیه نمی‌شود. مثلا زمانی که در گروه جلب توجه کرده و از گروه در جهت رسیدن به اهدافی که باعث تشدید یا تداوم نشانه‌های شخصیت نمایشی می‌گردد. گروه درمانی متشکل از گروهی از زنان و مردان با شخصیت نمایشی است؛ بحث کردن، تبادل نظر و نقش بازی کردن طی جلسات درمانی به فرد کمک می‌کند تا رفتار اجتماعی و روابط بین فردی خود را بهبود دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه گروه درمانی کلیک کنید.

شخصیت نمایشی از فرض‌های اشتباه در ارتباط با زندگی خود رنج می‌برد. یکی از عقاید شخیت نمایشی این است که “من بی کفایت هستم و نمی‌توانم خودم از پس زندگی بربیایم” این عقیده باعث می‌شود آن‌ها فکر کنند که باید فرد دیگری را بیابند تا از آن‌ها حمایت کند؛ پس رفتار‌های بیش زنانگی یا بیش مردانگی از خود نشان می‌دهند تا به این طریق توجه دیگران را جلب کرده و دیگران را به تحسین و حمایت وادارند.

درمان شناختی رفتاری می‌تواند در افراد با شخصیت نمایشی، اثربخشی مطلوبی داشته باشد. این نوع درمان به این افراد کمک می‌کند تا نحوه تفکر خود را بسط و گسترش داده و به شیوه ای سنجیده و منطقی همراه با آرامش بیشتر عمل کنند. این نوع درمان همچنین در اختلالات همایند با شخصیت نمایشی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن و سو مصرف مواد نیز می‌تواند موثر واقع شود.

هدف روان تحلیلگری در درمان شخصیت هیستریونیک، کاهش واکنش‌های احساسی فرد با شناسایی و آشکار سازی دلایل زیر بنایی است که باعث پیدایش و رشد بیماری در وی شده است.

همسر و دیگر اعضای خانواده که با شخصیت نمایشی زندگی می‌کنند نیز تحت تاثیر این اختلال قرار می‌گیرند. خانواده درمانی و زوج درمانی به منظور بررسی روابط و تعاملات اعضا با یکدیگر، شناسایی عوامل تشدید کننده بیماری، با اتکا بر همکاری اعضای خانواده صورت می‌گیرد. برای اطلاع از نحوه تاثیر شخصیت نمایشی بر دیگران، مقاله ازدواج و زندگی با شخصیت نمایشی را مطالعه کنید.

تمرین‌هایی که ذهن و بدن را همراستا با یکدیگر قرار می‌دهند مانند یوگا، مدیتیشن، تای چی و درمان بیوفیدبک برای افراد با شخصیت نمایشی توصیه می‌شود؛ چراکه به این افراد کمک می‌کند تا بتوانند برنامه ریزی ذهنی خود را مجددا تنظیم کرده و بر واکنش‌های احساسی خود کنترل بیشتری داشته باشند. علاوه بر این‌ها نحوه برخورد اطرافیان با شخصیت نمایشی در فرایند درمان بسیار تاثیرگذار است. برای کسب اطلاعات بیشتر، مقاله نحوه برخورد با شخصیت نمایشی را مطالعه نمایید.

در نهایت اینکه شخصیت نمایشی را نباید به حال خود رها کرد. آنان معمولا مشکلی در خود احساس نمی‌کنند اما افسردگی و اضطراب تاثیر بسیار منفی بر زندگیشان گذاشته و از طرفی، اطرافیان هم از رفتارهای آنان خسته و دلزده می‌شوند. کمک گرفتن از یک روانشناس به شما کمک می‌کند تا روشی مناسب برای برخورد و درمان آنان پیدا کنید. در هرکجا که باشید، می‌توانید از خدمات تلفنی و حضوری مرکز مشاوره حامی هنر زندگی بهره‌مند شوید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره روانشناسی تلفنی کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه درمان شخصیت هیسترونیک می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

هنر زندگی اولین سامانه مشاوره روانشناسی تخصصی کشور با مجرب ترین مشاوران روانشناسی پاسخگوی سوالات و مشکلات شما در زمینه های مشاوره خانواده ، ازدواج ، طلاق ، تربیت کودک ، جوانان ، مهارت های ارتباطی ، ترک اعتیاد ، مشاوره روانشناسی ، روان درمانی و … می باشد. به امید زندگی شاد و سالم برای یکایک مردم ایران…

با عضویت در خبرنامه، از جدیدترین و بهترین کتاب ها و مقالات روانشناسی اطلاع پیدا کنید…

© کلیه حقوق برای حامی هنر زندگی محفوظ می باشد. انتشار مقالات با ذکر منبع بلامانع می باشد.

درمان اختلال شخصیت نمایشی بیشتر به خاطر شاکی بودن بیمار از یک ناراحتی به غیر از نشانه‌های اختلال شخصیت نمایشی آغاز می‌شود. اشخاصی که  از بیماری شخصیت نمایشی رنج میبرند ، با وجود رفتار پر زرق و برقی که دارند و رفتارهای عاشقانه ای که از خود بروز میدهند، نمی‌توانند وابستگی با عمق زیادی را به مدت زیادی حفظ کنند.

این افراد اگر به عنوان کانون توجه قرار نگیرند نابود میشوند، افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی علاقه زیادی به هیجان طلبی دارند به همین علت دنبال کردن یک پروسه درمانی در جلسه های روانشناسی برای آن ها خیلی دشوار است. با این تفاسیر اگر فردی که دارای اختلال شخصیت نمایشی است با افسردگی همراه باشد یا در زندگی با شکست عشقی و از دست دادن رابطه  مواجه شود، به احتمال زیاد برای درمان اقدام می کند. در ادامه این مقاله روش‌های درمانی اختلال شخصیت نمایشی را به طور کامل بررسی میکنیم. پیشنهاد ما به شما این است که با دقت هرچه تمام تر تا پایان این مقاله ما را همراهی کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه درمان شخصیت نمایشی می‌توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی کلینیک روان آرام تماس حاصل فرمائید.

پزشک معالج با توجه به مصاحبه بالینی که با فرد دارد، فرد دارای اختلال شخصیت نمایشی را یک ارزیابی کامل میکند. در صورتی که برخی نشانه‌های اختلال شخصیت نمایشی در شخص موجود باشد، برای مطمئن شدن از تست‌های شخصیت گوناگون بهره میگیرد. پزشکانی که با افراد مبتلا به اختلالات شخصیت سر و کله میزنند و در زمینه درمان آن ها تجربه بیشتری دارند، می توانند راحت تر این اختلال را تشخیص داده و درمان می کنند. شما می توانید برای درمان اختلال شخصیت نمایشی به کلینیک روان آرام مراجعه کنید.چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

اشخاصی که دارای اختلال شخصیت نمایشی هستند نسبت به استرس و اضطراب بسیار آسیب پذیرتر هستند. از دیگر اختلالاتی که امکان دارد با توجه به مبتلا شدن فرد به اختلال شخصیت نمایشی بروز پیدا کند اختلالات خوردن و مصرف بیش از حد مواد است. اگر اختلال شخصیت نمایشی با هر یک از این اختلالات همراه باشد،در روند درمان پزشک باید به صورت متعادل بروی هر یک از اختلال‌های دیگر نیز تمرکز کند.

با بیشتر شدن سن علامت های کمتری در بیماران با اختلال شخصیت نمایشی دیده می‌شود، اما این تغییرها می‌تواند ظاهری باشد نه باطنی؛ زیرا با بیشتر شدن سن میزان انرژی فرد نیز به صورت قابل ملاحظه ای پایین می آید. درمان اختلال شخصیت نمایشی با بهبود روش های محافظتی که مناسب این بیماری است، در برخورد با موقعیت‌های مختلف زندگی امکان پذیر است.

روان‌ درمانی، به‌طور‌ جامع درمان انتخاب شده برای اختلال شخصیت نمایشی است که شامل یکسری جلسه های روان درمانی با طول درمان بلند مدت است. مقصود درمان این است که انگیزه‌ها و ترس‌های فرد در ارتباط با نحوه تفکر و رفتارش پدیدار بشود ، تا فرد این امکان را داشته باشد تعامل مثبت و سازنده تری با دیگران برقرار کند.

اختلال شخصیت نمایشی نوع برخورد با پیروزی ها و شکست‌ها، رابطه های اجتماعی و رومانتیک شخص را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در ادامه این مقاله انواع روش‌های درمان شخصیت نمایشی را مورد بررسی قرار می دهیم:

درمان شخصیت نمایشی با دارو درمانی

به منظور درمان نشانه‌های اضطراب، افسردگی و پریشانی در افراد با شخصیت نمایشی، داروهایی بوسیله روانپزشک تجویز می‌شود اما به خودی خود در درمان اختلال شخصیت نمایشی هیچ گونه کاربرد خاصی ندارد، در واقع  این دارو برای اختلالاتی که به درمان شخصیت نمایشی مربوط است به کار می‌رود.

درمان اختلال شخصیت نمایشی به وسیله گروه درمانی

گروه درمانی برای درمان این اختلال  تا زمانی که شخص قصد دارد رفتارهای بیمارگونه خود را تکرار کند برای مثال در گروه جلب توجه کند و از گروه در جهت رسیدن به اهدافی که باعث شدید تر شدن یا مداوم بودن نشانه‌های شخصیت نمایشی می‌گردد، توصیه نمی‌شود.

گروه درمانی تشکیل شده از گروهی از زنان و مردان با شخصیت نمایشی است؛ بحث کردن، تبادل نظر و نقش بازی کردن در هنگام  جلسات درمانی به فرد کمک می‌کند تا رفتار اجتماعی و رابطه های  بین فردی خود را بهتر کند.

درمان اختلال شخصیت نمایشی با روش شناختی _ رفتاری

فرد دارای بیماری اختلال شخصیت نمایشی از فرضیه‌های نادرست در ارتباط با زندگی خود رنج می ‌برد. یکی از عقیده های اختلال شخصیت نمایشی این است که “من بی کفایت هستم و نمی‌توانم خودم از پس زندگی بربیایم” این عقیده باعث می‌شود که آن‌ها فکر کنند که لازم است فرد دیگری را بیابند تا از آن‌ها حمایت کند پس رفتار‌های بیش زنانگی یا بیش مردانگی از خود نشان می‌دهند تا به این طریق توجه دیگران را جلب کنند و دیگران را به تحسین و حمایت وادار کنند.

درمان شناختی رفتاری در اشخاص با شخصیت نمایشی، اثربخشی بسیار خوبی می‌تواند داشته باشد. این روش درمان به این اشخاص کمک می‌کند تا روش تفکر خود را باز تر کنند و آن را گسترش دهند و به روشی سنجیده و با منطق همراه با آرامش بیشتر عمل کنند. این نوع درمان همچنین در اختلالات همانند با شخصیت نمایشی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن و سو مصرف مواد می‌تواند موثر واقع شود.

درمان شخصیت نمایشی با روان تحلیلگری

اهدف روان تحلیل گری در درمان اختلال شخصیت نمایشی، کم کردن واکنش‌های احساسی شخص با پیداکردن و آشکار کردن دلایل زیر بنایی است که باعث پیدا شدن و رشد کردن بیماری در او شده است.

درمان اختلال شخصیت نمایشی با خانواده درمانی و زوج درمانی

همسر و دیگر عضوهای خانواده که با اختلال شخصیت نمایشی زندگی می‌کنند هم تحت اثر اختلال شخصیت نمایشی هستند. خانواده درمانی و زوج درمانی برای بررسی رابطه ها و تعاملات عضو ها با هم، شناسایی عواملی که بیماری را شدید تر میکنند ، با متکی بودن بر همکاری اعضای خانواده صورت می‌گیرد. برای مطلع شدن از روش تاثیر گذاشتن اختلال شخصیت نمایشی و دیدن نشانه های این اختلال پیشنهاد ما به شما این است که هرچه سریع تر به مشاوران و روانشناسان کلینیک روان آرام مراجعه کنید.

انجام دادن تمرین های هماهنگی ذهن و بدن

تمرین‌هایی که مغز و بدن را هم راستا با هم دیگر قرار می‌دهند مثل  یوگا، مدیتیشن، تای چی و درمان بیوفیدبک برای اشخاص با شخصیت نمایشی توصیه می‌شود، زیرا به این اشخاص کمک می‌ رساند تا بتوانند برنامه ریزی ذهنی خود را مجددا تنظیم کنند تا بر واکنش‌های احساسی خود کنترل بیشتری خواهند داشت. شما در هر جایی که هستید می توانید از خدمات مشاوره روانشناسی تلفنی و حضوری کلینیک روان آرام بهره مند شوید.

 

از کلینیک روانشناسی روان آرام

کلینیک روان آرام با دارا بودن جمعی از مشاوران خبره، اساتید دانشگاه و درمانگران مفتخر است در خدمت شما عزیزان باشد. لازم به ذکر است که کلیه خدمات این مجموعه توسط متخصصان دوره دیده در زمینه های مختلف روانشناسی عرضه میگردد.

تهران، میدان ونک خیابان ملاصدرا، خیابان شیرازی شمالی نبش کوچه شهریار پلاک 181، طبقه 3، واحد 16

ravanaramvanak@gmail.com

© تمامی حقوق این وب سایت متعلق به روان آرام
کلینیک می باشد
طراحی و سئو توسط لومین

پاسخگوی شما 9 صبح الی 12 شب

مشاوره تحصیلی و انتخاب شغل

واسه همه چی جا هست!

اختلال شخصیت نمایشی

 

شخصیت نمایشی یا هیستریونیک

چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

افراد دارای شخصیتی نمایشی، رفتار توجه طلبانه بسیار زیادی از خود نشان می‌دهند. آن‌ها در افکار و احساسات خود اغلب مبالغه می‌کنند و هر چیز ساده‌ای را مهم‌تر از آنچه در واقع هست، جلوه می‌دهند. اگر کانون توجه واقع نشوند یا تحسین و تأیید نشوند، تندخو می‌شوند، می‌زنند زیر گریه، و دیگران را ملامت می‌کنند و به آن‌ها افتراهای ناروا می‌زنند.

 

رفتار اغواگرانه در این گونه بیماران، از هر جنسی که باشند، شایع است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی تحریک پذیر و هیجانی‌اند و رفتاری پررنگ و لعاب، نمایشی و برونگرایانه دارند. اما علی‌رغم رفتار متظاهرانه و پر زرق و برقی که دارند، اغلب نمی‌توانند دلبستگی عمیقی را به مدت طولانی حفظ کنند.

 

این بیماران، خود را همتای برترین ستاره‌های سینما می‌دانند و همواره ستاره متظاهر مجلس بوده، و با دلربایی، جذابیت‌های ظاهری، و اغواگری و عشوه‌گری می‌کوشند در کانون توجه باشند. آنان هیجان‌ها و روابطی پرشور، ولی در عین حال سطحی و پیوسته در حال تغییر دارند.

 

آنان مثلاً با فخر فروشی دربارهٔ داشتن سهام سازمان‌های بزرگ یا مهارت‌های ورزشی یا هنری، می‌کوشند توجه دیگران را به خود جلب کنند. علایق و نگرش‌های آنان به سهولت تحت تأثیر دیگران یا نقشی که هم‌اکنون ایفا می‌کنند، قرار می‌گیرد. آنان به سرعت، روابط صمیمانه پرشوری را برقرار می‌کنند، ولی به سرعت خسته شده و احساس می‌کنند که قدرشناسی کافی از آنان به عمل نیامده است.

 

ویژگی‌های اختلال شخصیت نمایشی

احساساتی بودن و توجه طلبی مفرط به صورت الگویی نافذ و فراگیر که از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه‌های مختلف تظاهر یابد، که علامت اش وجود لااقل پنج تا از موارد زیر است:

 

– در موقعیت‌هایی که مرکز توجه نیست، ناراحت باشد و در رنج و مشقت به سر برد.

– مشخصه تعاملش با دیگران، رفتار نامتناسب به صورت اغواگری جنسی یا تحریک‌کنندگی جنسی باشد.

– ابراز احساساتش به سرعت تغییر کند و سطحی باشد.

– همواره از ظاهر جسمی خود برای جلب توجه دیگران استفاده کند.

– سبک تکلمش به نحوه افراطی مبتنی بر حدس و گمان و فاقد جزئیات باشد.

– خود نما و نمایشی باشد و در ابراز احساسات مبالغه کند.

– القا پذیر باشد، یعنی به راحتی تحت تأثیر افراد یا موقعیت‌ها قرار گیرد.

– روابط را خودمانی تر از آنچه واقعاً هستند، بپندارد.

 

شخصیت نمایشی در روابط عاطفی و جنسی

پرداختن به تخیلات جنسی در مورد افرادی که با آن‌ها رابطه دارند، در مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی شایع است، منتها این تخیلات را همیشه بر زبان نمی‌آورند و به عوض این که از نظر جنسی پرخاشگر باشند، عشوه‌گر و اهل لاس زدن هستند. این بیماران ممکن است به کژکاری روانی-جنسی مبتلا باشند: زنهای نمایشی ممکن است آنورگاسمی داشته باشند و مردهای نمایشی هم ممکن است دچار ناتوانی جنسی باشند.

 

برای آنکه مطمئن شوند نزد جنس مخالف جاذبه دارند، ممکن است تکانه‌های جنسی خود را به عمل درآورند. نیاز آن‌ها به مطمئن ساختن خود تمامی ندارد، با این حال، روابط آن‌ها اغلب سطحی است و ممکن است افرادی مغرور، غرق در خود و دمدمی مزاج باشند. نیازهای بسیار شدید آن‌ها به وابستگی باعث می‌شود که زود به هر کس اعتماد کنند و خیلی راحت بشود فریبشان داد.

 

دفاع‌های عمده بیماران دچار اختلال شخصیت نمایشی، واپس‌زنی و تجزیه است. در نتیجه دفاع اول از فهم احساسات واقعی خود عاجزاند و در نتیجه دفاع دوم نمی‌توانند انگیزه‌های خود را توضیح دهند. این افراد اگر تحت فشار وانی قرار گیرند، حس واقعیت سنجی‌شان به راحتی مختل می‌شود.

 

سبب شناسی اختلال شخصیت نمایشی

معمولا افراد نمایشی در خانواده‌هایی بزرگ می‌شوند که شیوه‌های تربیتی متضادی در آن وجود داشته است، آنان اغلب در کودکی مورد بی‌اعتنایی پدر و مادر قرار می‌گرفتند و به احتمال زیاد بخصوص از طرف مادر مورد بی‌مهری و بی‌توجهی قرار داشته‌اند،

 

بنابراین تنها در صورتی که رفتاری نمایشی از خود نشان می‌دادند مورد توجه قرار می‌گرفتند، پس یاد گرفتند چگونه از طریق رفتارهای نمایشی توجه و محبت دیگران را به خود جلب کنند. برخی از افراد نمایشی هم در دوران کودکی یاد گرفتند از رفتارهای نمایشی پدر و مادرشان که بشدت به دنبال جلب توجه بوده‌اند، الگوبرداری کنند.

 

نحوه‌ی برخورد با شخصیت نمایشی

– تلاش نکنید جهان‌بینی او را عوض کنید.

– تصور نکنید رفتارهای وی مربوط به سوء نیت وی است.چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

– بپذیرید تغییر در این شخصیت‌ها بتدریج اتفاق می‌افتد.

– وی را موعظه نکنید.

– درک کنید چه ترس‌‌ ها و چه عقایدی ‌مبنای رفتارهای مشکل‌زای اوست.

– یک تغییر نسبی و غیرکامل را از طرف او بپذیرید.

– اجازه ندهید شخصیت‌های نمایشی شما را به بازی بگیرد.

– به او نشان دهید مرزبندی شما در کجا قرار دارد.

 

تشخیص و درمان اختلال شخصیت نمایشی

تشخیص و درمان اختلال شخصیت نمایشی

 

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی در مصاحبه، کلاً همکاری خوبی دارند و مشتاق‌اند که تاریخچه خود را با جزئیات کامل ارائه دهند. در صحبت کردن آنها، ژست‌ها و تاکیدها و مکث‌های نمایشی شایع است. لغزش‌های زبانی در گفتار آن‌ها زیاد است و زبانی پر زرق‌وبرق و پر رنگ‌ولعاب دارند.

 

اظهار نظرهای عاطفی در آن‌ها شایع است، اما اگر مجبورشان کنید که وجود احساس خاصی (مثل خشم، اندوه، و خواسته‌های جنسی) را در خود قبول کنند ابراز تعجب، نارضایتی، یا انکار می‌کنند. از معاینه شناختی آن‌ها معمولاً نتایج طبیعی بدست می‌آید، جز اینکه در تکالیف مربوط به تمرکز یا ریاضیات ممکن است پافشاری نشان ندهند و با کمال تعجب، موضوعات عاطفی را هم خیلی زود از یاد می‌برند.

 

• افتراق نهادن میان اختلال شخصیت نمایشی و اختلال شخصیت مرزی، دشوار است. البته اقدام به خودکشی، ابهام در هویت، و حملات گذرای روانپریشی، در اختلال شخصیت مرزی محتمل‌تر است. اگرچه می‌شود در یک بیمار هر دو تشخیص مذکور را هم مطرح کرد، اما بالینگر باید بتواند این دو را از هم تفکیک کند.

 

اختلال جسمانی‌سازی یا سندروم بریکه نیز ممکن است هم‌زمان با اختلال شخصیت نمایشی پیدا شود. برای بیماران مبتلا به اختلال روانپریشی گذرا و اختلالات تجزیه‌ای، می‌شود تشخیص اختلال شخصیت نمایشی را نیز هم‌زمان مطرح کرد.

 

روان‌درمانی

بیماران دچار اختلال شخصیت نمایشی اغلب از احساسات واقعی خود بی‌خبرند؛ لذا تبیین احساسات درونی آن‌ها فرایند درمانی مهمی است. روان‌درمانی مبتنی بر روانکاوی، چه به صورت گروهی و چه به صورت فردی، شاید درمان انتخابی اختلال شخصیت نمایشی باشد. طرحواره درمانی بری درمان اختلال شخصیت نمایشی کاربرد دارد. این درمان نیاز به حداقل ۱۸ ماه و حداکثر ۳۶ ماه جلسات درمانی هفتگی دارد. این درمان توسط یانگ طراحی شده‌است 

 

دارودرمانی

برای برخی علایم می‌شود از دارودرمانی هم به صورت کمکی استفاده کرد (مثل استفاده از داروهای ضد افسردگی برای افسردگی و علایم جسمی، داروهای ضداضطراب برای اضطراب و داروهای ضدروان‌پریشی برای مسخ واقعیت و خطاهای ادراکی).

 

 

گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته

 

 

مطالب بیشتر برای زندگی بهتر

صفر تا صد یک شغل پولساز برای خانم ها

با چند سوال ساده شخصیتت رو بشناس!

جلوگیری از ورود هوای آلوده به خانه!

بالاترین کیفیت لوازم خانگی با بهترین قیمت

بلیطت رو به قیمت لحظه آخر بخر!

چطور با هزینه‌ی کم، زیاد و راحت سفر کنیم؟

مشاوره تلفنی طلاق

تو جلسه خواستگاری چی بپرسیم!؟

بااین بسته آموزشی آموزگار کودک خود باشید

سفارش کیک های تازه و خوشمزه خونگی

کامل ترین سیستم خانگی پاکیزه کننده هوا

سوتین های خوشگل و باکیفیت/تنوع رنگ عالی

دریافت کارت تخفیف 20درصدی درمان

آشپزی بدون دغدغه کثیفی گاز

Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2021

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی (به انگلیسی: Histrionic personality disorder) تحریک پذیر و هیجانی‌اند و رفتاری پررنگ و لعاب، نمایشی و برونگرایانه دارند. اما علی‌رغم رفتار متظاهرانه و پر زرق و برقی که دارند، اغلب نمی‌توانند دلبستگی عمیقی را به مدت طولانی حفظ کنند.[۱] این بیماران، خود را همتای برترین ستاره‌های سینما می‌دانند و همواره ستاره متظاهر مجلس بوده، و با دلربایی، جذابیت‌های ظاهری، و اغواگری و عشوه‌گری می‌کوشند در کانون توجه باشند. آنان هیجان‌ها و روابطی پرشور، ولی در عین حال سطحی و پیوسته در حال تغییر دارند. آنان مثلاً با فخر فروشی دربارهٔ داشتن سهام سازمان‌های بزرگ یا مهارت‌های ورزشی یا هنری، می‌کوشند توجه دیگران را به خود جلب کنند. علایق و نگرش‌های آنان به سهولت تحت تأثیر دیگران یا نقشی که هم‌اکنون ایفا می‌کنند، قرار می‌گیرد. آنان به سرعت، روابط صمیمانه پرشوری را برقرار می‌کنند، ولی به سرعت خسته شده و احساس می‌کنند که قدرشناسی کافی از آنان به عمل نیامده است.[۲]

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی در مصاحبه، کلاً همکاری خوبی دارند و مشتاق‌اند که تاریخچه خود را با جزئیات کامل ارائه دهند. در صحبت کردن آنها، ژست‌ها و تاکیدها و مکث‌های نمایشی شایع است. لغزش‌های زبانی در گفتار آن‌ها زیاد است و زبانی پر زرق‌وبرق و پر رنگ‌ولعاب دارند. اظهار نظرهای عاطفی در آن‌ها شایع است، اما اگر مجبورشان کنید که وجود احساس خاصی (مثل خشم، اندوه، و خواستهای جنسی) را در خود قبول کنند ابراز تعجب، نارضایتی، یا انکار می‌کنند. از معاینه شناختی آن‌ها معمولاً نتایج طبیعی بدست می‌آید، جز اینکه در تکالیف مربوط به تمرکز یا ریاضیات ممکن است پافشاری نشان ندهند و با کمال تعجب، موضوعات عاطفی را هم خیلی زود از یاد می‌برند.[۳]

احساساتی بودن و توجه طلبی مفرط به صورت الگویی نافذ و فراگیر که از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه‌های مختلف تظاهر یابد، که علامت اش وجود لااقل پنج تا از موارد زیر است:

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی، رفتار توجه طلبانه بسیار زیادی از خود نشان می‌دهند. آن‌ها در افکار و احساسات خود اغلب مبالغه می‌کنند و هر چیز ساده‌ای را مهم‌تر از آنچه در واقع هست، جلوه می‌دهند. اگر کانون توجه واقع نشوند یا تحسین و تأیید نشوند، تندخو می‌شوند، می‌زنند زیر گریه، و دیگران را ملامت می‌کنند و به آن‌ها افتراهای ناروا می‌زنند.
رفتار اغواگرانه در این گونه بیماران، از هر جنسی که باشند، شایع است. پرداختن به تخیلات جنسی در مورد افرادی که با آن‌ها رابطه دارند، در اینها شایع است، منتها این تخیلات را همیشه بر زبان نمی‌آورند و به عوض این که از نظر جنسی پرخاشگر باشند، عشوه‌گر و اهل لاس زدن هستند. این بیماران ممکن است به کژکاری روانی-جنسی مبتلا باشند: زنهای نمایشی ممکن است آنورگاسمی داشته باشند و مردهای نمایشی هم ممکن است دچار ناتوانی جنسی باشند. برای آنکه مطمئن شوند نزد جنس مخالف جاذبه دارند، ممکن است تکانه‌های جنسی خود را به عمل درآورند. نیاز آن‌ها به مطمئن ساختن خود تمامی ندارد، با این حال، روابط آن‌ها اغلب سطحی است و ممکن است افرادی مغرور، غرق در خود و دمدمی مزاج باشند. نیازهای بسیار شدید آن‌ها به وابستگی باعث می‌شود که زود به هر کس اعتماد کنند و خیلی راحت بشود فریبشان داد.
دفاع‌های عمده بیماران دچار اختلال شخصیت نمایشی، واپس‌زنی و تجزیه است. در نتیجه دفاع اول از فهم احساسات واقعی خود عاجزاند و در نتیجه دفاع دوم نمی‌توانند انگیزه‌های خود را توضیح دهند. این افراد اگر تحت فشار روانی قرار گیرند، حس واقعیت سنجی‌شان به راحتی مختل می‌شود.[۵]

افتراق نهادن میان اختلال شخصیت نمایشی و اختلال شخصیت مرزی، دشوار است. البته اقدام به خودکشی، ابهام در هویت، و حملات گذرای روانپریشی، در اختلال شخصیت مرزی محتمل‌تر است. اگرچه می‌شود در یک بیمار هر دو تشخیص مذکور را هم مطرح کرد، اما بالینگر باید بتواند این دو را از هم تفکیک کند. اختلال جسمانی‌سازی یا سندروم بریکه نیز ممکن است هم‌زمان با اختلال شخصیت نمایشی پیدا شود. برای بیماران مبتلا به اختلال روانپریشی گذرا و اختلالات تجزیه‌ای، می‌شود تشخیص اختلال شخصیت نمایشی را نیز هم‌زمان مطرح کرد.[۶]چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

با بالا رفتن سن علایم کمتری در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی دیده می‌شود، اما از آنجا که انرژی این بیماران نیز با افزایش سن کمتر می‌شود، تفاوتی که در علایم آن‌ها دیده می‌شود ممکن است ظاهری باشد، نه واقعی. این بیماران، افرادی هیجان طلب هستند و ممکن است با قانون درگیر شوند و به سوء مصرف مواد روی آورند، یا لاابالی‌گری کنند.[۷]

بیماران دچار اختلال شخصیت نمایشی اغلب از احساسات واقعی خود بی‌خبرند؛ لذا تبیین احساسات درونی آن‌ها فرایند درمانی مهمی است. روان‌درمانی مبتنی بر روانکاوی، چه به صورت گروهی و چه به صورت فردی، شاید درمان انتخابی اختلال شخصیت نمایشی باشد.[۸]
طرحواره درمانی بری درمان اختلال شخصیت نمایشی کاربرد دارد. این درمان نیاز به حداقل ۱۸ ماه و حداکثر ۳۶ ماه جلسات درمانی هفتگی دارد. این درمان توسط یانگ طراحی شده‌است

برای برخی علایم می‌شود از دارودرمانی هم به صورت کمکی استفاده کرد (مثل استفاده از داروهای ضد افسردگی برای افسردگی و علایم جسمی، داروهای ضداضطراب برای اضطراب و داروهای ضدروان‌پریشی برای مسخ واقعیت و خطاهای ادراکی).[۹]

محتوا

به مجموعه ای از عقاید ، ایده ها و تفکرات و رفتارهای فرد و مطابقت آن با رفتارهای دیگران و افراد جامعه شخصیت می گویند . شخصیت می تواند تغییر پیدا کند . زیرا برای مطابقت دادن به جامعه جدید احساس نیاز به تغییر پیدا می کند . اما سوال اینجاست چه شخصیتی را می توان سالم دانست و چه شخصیتی دارای اختلال است؟ در ادامه با ما همراه باشید .

در مطالعات جدید شخصیت ژنتیکی است یعنی شخصیت بیشتر افراد نزدیک به شخصیت خانواده می باشد .ولی تحت تاثیر جامعه قرار گرفته و می تواند تغییر کند . اما الزاما جامعه شخصیت یک فرد را نمی سازد .

درمان-اختلال-شخصیت

در روانپزشکی اختلال شخصیت به دودسته تقسیم می شوند که همه اینها یک ویژگی مشترک دارند :چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

گروه A

این دسته از این اختلال دارای چندین اختلال می باشد مانند پارنوئید ، اسکیزوئید ، اسکیزوتایپال. این افراد رفتار غیرمعمول دارند .یعنی از نظر مردم این افراد غیرعادی هستند . تفکرات غیرمعمول دارند . افراد مبتلا به پارانوئید به همه سوء ظن دارند و تفکر منفی دارند . به فردی اعتماد نمی کند . فرد مبتلا به اختلال اسکیزوئید گوشه گیر است و ارتباط اجتماعی ندارد . فرد اسکیزوتایپال نیز به دنبال حل همه مشکلات خود از روش غیر منطقی هستند . این افراد معمولا به دنبال طلسم و جادو هستند . این گروه بسیار آسیب پذیر هستند برای ابتلا به بیماری های روانپزشکی مهم .

گروه B

این گروه پردردسر شناخته می شوند و بیشترین مشکلات آنها با دیگران می باشد . این گروه رفتارهای دراماتیک و هیجانی دارد که در اراتباط اجتماعی تاثیر بدی می گذارد.

افراد مبتلا به اختلال نارسیسیم یا خودشیفته از این دسته می باشند . این افراد در همه زمینه ها خودشان را قبول دارند و عاشق خودشان می باشند . این افراد به هیچ وجه نصیحت قبول ندارند و انعطاف ندارند . در روابط اجتماعی سعی می کنند که با کسی که از خودشان ضعیف تر است ارتباط داشته باشند تا همیشه مورد تحسین قرار بگیرد . در مقابل شنیدن انتقاد واکنش نشان داده و پرخاشگری می کنند . این افراد با افزایش سن بدتر می شوند زیرا احساس ضعف و پیری می کنند.

یکی دیگر از افراد این دسته اختلال هیستریونیک می باشند به اختلال نمایشی شناخته شده می باشند . یعنی نوع لباس پوشیدن و آرایش آنها پرزرق و برق است تا توجه دیگران را به خود جلب کنند . این افراد در روابط خود بی ثبات هستند یعنی افراد سطحی هستند . در صحبت های خود اغراق می کنند . این افراد با افزایش سن بهتر می شوند.

افراد مبتلا به اختلال مرزی یکی دیگر از افراد این دسته هستند . این افراد به سرعت می خندند و به سرعت عصبانی می شوند . روابط این افراد نیز بی ثبات است . خیلی زود با یک نفر صمیمی می شوند و خیلی زود رابطه را تمام می کنند .

برای تعیین وقت قبلی و مشاوره با دکتر فرامرز ذاکری متخصص اعصاب و روان و روانپزشک با شماره های 22260067 – 22725506 تماس بگیریدو به آدرس اینستاگرام مراجعه کنید.

اختلال شخصیت معمولا از سن نوجوانی وجود دارد .

اولین اقدام پذیرش اختلال توسط خود فرد است زیرا در صورتی که فرد این مشکل را قبول نکند اقدامی برای درمان انجام نمی دهد . هر فردی باید بداند خود فرد در ایجاد این بیماری مقصر نبوده و ممکن است از کودکی به آن مبتلا شده باشد . مرحله بعد فرد باید به روانپزشک مراجعه کند . گاهی نیاز به است تا آخر عمر فرد با روانپزشک در ارتباط باشد . عمدتا درمان اختلال شخصیت روان درمانی ، گروه درمانی است . در برخی موارد از جمله شخصیت مرزی می توان دارو نیز تجویز کرد.

نتیجه

بسیاری از ما مبتلا به اختلال شخصیت هستیم بدون اینکه متوجه باشیم یا آن را بپذیریم . این اختلال تاثیر منفی بر زندگی شخصی و روابط اجتماعی فرد می گذارد بنابراین باید برای درمان آن به روانپزشک مراجعه کرد .

نام*

ایمیل*

Website

لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:

بیشتر بخوانیداختلال شخصیت نمایشی را چگونه تشخیص دهیم؟ویژگی های اختلال شخصیت نمایشیاختلال شخصیت هیجانی – نمایشی یا هیستریانیک

هیستریونیک یا اختلال شخصیت نمایشی، به عنوان یکی از اختلالات شخصیت کلاستر B به شمار می رود. برخورداری از وضعیت ناپایدار روحی، از جمله ویژگی های شاخص و بارز هیستریونیک محسوب می شود. از آنجایی که افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی، تمایل بسیار زیادی به جلب توجه دارند، برای جامه عمل پوشاندن به این خواسته، از انجام کارهای نامتعارفی مانند خودکشی ابایی ندارند. از سوی دیگر، چنانچه فرد مبتلا به این اختلال نتواند نظر و نگاه های دیگران را به سمت خود جلب کند، به افسردگی و سرخوردگی دچار می گردد. بر این اساس، می توان اذعان نمود که افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی، به توجه و نظر دیگران بسیار وابستگی و دلبستگی دارند. در برخی مواقع ممکن است فرد هیستریونیک، همزمان به سایر اختلالات شخصیت نیز مبتلا باشد. در این زمینه باید خاطر نشان نمود که فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی، از وجود خود یک تصویر تحریف شده و ناپایدار، به انضمام احساسات شدید تصور می کند. همچنین توجه و تایید دیگران با خودباوری این دسته از افراد گره خورده است. بر این اساس، خودباوری در این افراد نشأت گرفته از توجه دیگران معنا و مفهوم خود را پیدا می کند. فرد هیستریونیک، برای بودن در کانون توجهات دیگران، رفتارهای نامناسب و در اغلب مواقع نمایشی از خود بروز می دهد. شایان ذکر است که اختلال شخصیت نمایشی در زنان بیشتر از مردان شایع می باشد. همچنین این اختلال در دوران نوجوانی و آغاز جوانی به وجود می آید. شخصیت نمایشی رفتارهای خود را به گونه ای بروز می دهد که گویی مشغول اجرای یک نمایش می باشد. از سوی دیگر، شخصیت نمایشی، در ابراز و بیان هیجانات خود بسیار اغراق آمیز عمل می نماید. بر این اساس، افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی، با مشاهده یک فیلم غمگین، به طرز غیر قابل کنترل و غیر قابل باوری شروع به گریه زاری می کنند. 

 

به طور کلی، اختلال شخصیت نمایشی به امور با دید سفید و سیاه می نگرد. شخصیت نمایشی، از گفتاری مبالغه آمیز، خالی از جزئیات و مبهم برخوردار می باشد. شخص هیستریونیک، با استفاده از حربه هایی نظیر شکایت کردن، اغواگری، جذابیت و گیرایی و بحران های هیجانی، درصدد فریب دیگران بر می آید. ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی، در ابراز احساسات و هیجان خود نیز بسیار مبالغه آمیز و بعضاً غیر قابل کنترل رفتار می نماید. ناگفته نماند که بی ثباتی و ناپایداری در روابط، از ویژگی های شاخص شخصیت نمایشی محسوب می گردد. جلب توجه و مورد توجه دیگران قرار گرفتن، عزت نفس این دسته از افراد را متبلور می سازد. این قبیل افراد از رفتارهایی تکانه ایی، مبتنی بر هوش هیجانی برخوردار بوده که در پرتو همین رفتارها، تمایلات، خواسته ها و زندگی خود را در قالب نمایش به تصویر می کشند. بر همین اساس، برای مورد توجه قرار گرفتن رفتارهای افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی، باید نمایش های خود را با چاشنی جذابیت و گیرایی عرضه نمایند. بر این اساس، در رفتارهای شخصیت نمایشی، خنده های غیر طبیعی و نامتعارف و پوشش های اغوا گرانه، به نحو مشهود و ملموس به چشم می خورد. شخصیت نمایشی برای جلب توجه و در نگاه دیگران بودن، از هیچ کوشش و تلاشی دریغ نمی کند. چنانچه علی رغم سعی و کوشش به خرج داده، این امر میسر نگردید، دنیا برای فرد دارای اختلال شخصیت نمایشی تیره و تار می گردد. در این شرایط، دلشوره و استرس و آشفتگی در وجود این افراد غلیان پیدا می کند. همچنین در این وضعیت، شخصیت هیستریونیک، نه تنها عنان کنترل خود را از کف می دهد، بلکه عصبانیت و خشم سرتاسر وجودش را به تسخیر در می آورد. لازم به ذکر است که واژه هیستریونیک، در معنای نمایشی تعبیر می شود. 

 

                                                           چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

به طور معمول، افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی، از مهارت های اجتماعی قابل توجهی برخوردار بوده، اما از این مهارت در جهت اداره دیگران و جلب توجه سایرین استفاده به عمل می آورند. بر این اساس، جلب توجه و در مرکز نگاه ها بودن، یکی از نشانه های حائز اهمیت شخصیت نمایشی تلقی می شود. در سوی مقابل، قرار گرفتن در موقعیت هایی که موجبات مورد توجه نبودن شخص هیستریونیک را برآورده نسازد، سبب ناراحتی و رنج و مشقت او می گردد. بروز رفتارهای نامناسب و نامتعارف، از مشخصه های برقراری تعامل شخصیت نمایشی با دیگران به شمار می آید. غالباً این رفتارها در قالب اغواگری و به صورت تحریک آمیز ظهور پیدا می کند. از دیگر علائم حائز اهمیت اختلال شخصیت نمایشی، برخورداری از احساسات سطحی و متغیر می باشد. بر این اساس، احساسات شخصیت های نمایشی به سرعت، با تغییراتی همراه می شود. شیوه و طرز گفتار این دسته از افراد، فاقد جزئیات، مبتنی بر حدس، گمان و بسیار افراطی می باشد. تلقین پذیر بودن، از دیگر علائم اختلال شخصیت نمایشی به شمار می آید. بنابراین، فرد هیستریونیک، به راحتی تحت شعاع موقعیت های مختلف و افراد قرار می گیرد. ناگفته نماند که ابراز احساسات این افراد رنگ و بوی مبالغه، نمایشی و خودنمایی به خود گرفته است. در برخی مواقع، شخصیت نمایشی برای به دست آوردن توجه دیگران، از سلاح تهدید و خودکشی استفاده به عمل می آورد. خودخواهی و بی ثباتی در روابط، به انضمام تصمیم گیری عجولانه، با وجود فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی پیوند خورده است. در این زمینه باید خاطر نشان نمود که شخصیت های نمایشی، همواره به دنبال مهر تایید خوردن از دیگران بوده و به اعمال و رفتارهای خود، پیش از انجام آن ذره ای فکر نمی کنند. همچنین رفتارها و احساسات اغراق شده در رفتار مبتلایان به اختلال شخصیت نمایشی موج می زند.

  

                                                    

اگرچه علت و زمینه اصلی اختلال شخصیت نمایشی همچنان در هاله ای از ابهامات قرار داشته و معین نشده است، اما به اعتقاد محققان و متخصصان این حوزه، نقش عوامل تربیتی، ارثی و وراثتی را در بروز این اختلال نمی توان نادیده گرفت. بر این اساس، ابتلای پدر یا مادر به اختلال شخصیت نمایشی، احتمال ابتلای فرزندان آنها به این اختلال را نیز افزایش می دهد. از دیگر مؤلفه های مهم و حائز اهمیت در این زمینه می توان به مورد تنبیه یا انتقاد نشدن در دوران کودکی و موجه و مثبت نشان دادن اشتباهات کودک در مهمانی ها و جمع های خانوادگی، اشاره نمود. بر این اساس، بروز این رفتارها، نوعی دوگانگی را در رفتار کودک به وجود می آورد. در این شرایط، کودک در تشخیص مرز میان رفتارهای اشتباه و صحیح دچار اشتباه می گردد. همچنین برخوردها و رفتارهای غلط پدر و مادر تا رسیدن به سن بلوغ، بر روی کودک بسیار تاثیر گذار و مؤثر می باشد. به همین جهت، بروز این رفتارها می تواند بستر مناسب برای ایجاد اختلال شخصیت نمایشی را فراهم سازد. ناگفته نماند که توجه بیش از اندازه و غیر قابل پیش بینی والدین و تشویق و توجه به رفتارهای خاص کودک، از دیگر مؤلفه های تاثیر گذار در بروز اختلال شخصیت نمایشی محسوب می شود. از آنجایی که والدین در تکوین و تکمیل شخصیت و هویت فرزند، نقش بسزایی ایفا می کنند، بسیاری از رفتار و کارهای آنها، اعم از رفتارهای درست و غلط، توسط فرزندان تقلید و فرا گرفته می شود. 

 

                                                          

به طور کلی، افراد دارای شخصیت نمایشی، به علت برخورداری از خود محوری بالا، تشنه توجه دائمی و همیشگی می باشند. به همین جهت، تعامل با این دسته افراد و خصوصاً برآورده ساختن نیازهای آنها، انرژی زیادی را می طلبد. به دلیل بینش و آگاهی نداشتن شخصیت نمایشی از مشکل خود، تغییر در رفتارها و اعمال آنها، آستانه صبر و تحمل بالایی را طلب می کند. بر این اساس، آشنایی با اختلال شخصیت نمایشی، برای نوع و چگونگی برخورد با این قبیل افراد، از درجه اهمیت و ارزش بسیار بالایی برخوردار می باشد. کمک به شخصیت نمایشی برای شناختن خود و خودشناسی، ضمن شناسایی عادت های مخرب و نامطلوب، به اصلاح الگوهای فکری ناسالم آنها نیز منجر می شود. به همین جهت، در پرتو تقویت این مهارت ها، شخصیت های نمایشی، قادر خواهند بود با گرفتن تصمیمات بهتر در موقعیت های مختلف، عکس العمل های رفتاری عاقلانه تری بروز دهند. در این زمینه باید عنوان نمود که شناسایی و تقویت توانایی های افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی، در عملکرد مثبت و رفتارهای او بسیار تاثیر گذار و مؤثر می باشد. به همین جهت، با معطوف شدن بر روی استعدادهای شخصیت نمایشی به جای فریبندگی، زیبایی و تیپ او، در این زمینه کمک شایانی به رشد و ارتقای شخصیت فرد هیستریونیک می کند. شایان ذکر است که افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی، بر خلاف آنچه که از خود بروز می دهند، از عزت نفس و اعتماد به نفس پایینی برخوردار می باشند. به همین جهت، تقویت و ارتقای عزت نفس در این دسته از افراد سبب می گردد که بر ابعاد دیگر شخصیت خود متمرکز شوند. به طور کلی، شخصیت های نمایشی، با انتقاد و انتقاد پذیری میانه خوبی نداشته و در این موارد علاوه بر شکننده و حساس بودن، دردهای روحی زیادی متحمل می شوند. 

 

                                                      

از آنجایی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی، مشکل و رفتارهای نامناسب خود را نمی پذیرند، درمان این قبیل افراد با پیچیدگی و سختی زیادی همراه می باشد. دارو درمانی، یکی از روش های در دسترس برای درمان شخصیت های نمایشی به شمار می رود. تجویز دارو توسط روانپزشک، به منظور درمان علائم پریشانی، افسردگی و اضطراب در آنها صورت می گیرد. از دیگر روش های کاربردی برای درمان اختلال شخصیت نمایشی، رویکرد شناختی رفتاری می باشد. این شیوه درمان برای توسعه نحوه تفکر و منطقی و سنجیده عمل کردن، برای افراد هیستریونیک بسیار مناسب و تاثیر گذار می باشد. شخصیت های نمایشی در وجود خود از الگوهای فکری غلط و رفتارهای ناخوشایند و نامناسب برخوردار می باشند. به همین سبب، اصلاح الگوهای فکری و رفتاری این افراد می تواند شخصیت و روحیات آنها را دستخوش تغییرات مثبت و مطلوب قرار دهد. از دیگر روش های درمانی در این زمینه، روش تحلیلگری می باشد. در این روش با آشکار سازی دلایل و عوامل زیربنایی اختلال، درصدد کاهش و به حداقل رساندن واکنش های احساسی فرد بر می آیند. همچنین از روش زوج درمانی و خانواده درمانی نیز برای درمان اختلال شخصیت نمایشی بهره برده می شود. چراکه افرادی که با شخصیت نمایشی زندگی می نمایند، خواسته و ناخواسته تحت شعاع اختلال هیستریونیک می باشند. لازم به ذکر است که زوج درمانی و خانواده درمانی، برای شناسایی عوامل تشدید کننده، به انضمام ارزیابی تعاملات افراد با همدیگر، در دستور کار قرار می گیرد. برای بهبود و ارتقای سطح تفکر افراد دارای شخصیت نمایشی، تمرین های هماهنگ کننده بدن و ذهن نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد. بر این اساس، انجام تمرین هایی نظیر تای چی، مدیتیشن و یوگا، در کنار درمان بیوفیدبک، برای این دسته از افراد مثمر ثمر و مناسب قلمداد می گردد. 

 

                                                               

افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی، بینش و آگاهی از مشکل و اختلال خود ندارند. به همین سبب نحوه برقراری تعامل و ارتباط با این دسته از افراد، پیچیدگی های مختص به خود را دارا می باشد. بر این اساس، هنگام تعامل با یک شخصیت نمایشی، رعایت نکات و اصولی می تواند در این زمینه تاثیر گذار و مؤثر باشد. بنابراین، در این شرایط در جهت عوض کردن دیدگاه و جهان بینی او نباید تلاش و کوششی به خرج داد. از سوی دیگر، رفتارهای ظهور یافته از شخصیت های نمایشی را نباید به حساب سوء نیت و قصد و غرض او گذاشت. چراکه هدف اصلی و نهایی این دسته از افراد از بروز رفتارهای مختلف، به دست آوردن توجه و نشستن در کانون توجه دیگران می باشد. شایان ذکر است که روند تغییرات در شخصیت های نمایشی به تدریج و با سرعت بسیار پایینی به وقوع می پیوندد. شخصیت های نمایشی، با پند و نصیحت و موعظه، هیچگونه سنخیتی ندارند. بر همین اساس، موعظه کردن آنها هیچگاه توصیه نمی شود. افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی، به علت بی ثباتی در تعاملات خود، هیچگاه نمی توانند وارد رابطه معنادار و عمیقی شوند. بر همین اساس، افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی، توانایی حفظ روابط را نداشته و در اغلب موارد روابطی کم عمق و در عین حال غیر واقعی با دیگران برقرار می سازند. ناگفته نماند که شخصیت های نمایشی خود محور بوده و احساسات و عواطف آنها غالباً عاری از خلوص و صمیمیت می باشد. 

مشاهده متخصصین روانکاوی

مشاهده خدمات مشاوره فردی و روان درمانی

${description}

برای تماس با ما با شماره های زیر تماس بگیرید

021-44025086

021-88857143

021-26159483

اغلب انسان‌ها دوست دارند که مورد توجه قرار بگیرند و بسیاری از تلاش‌های یک انسان در طول زندگی از تحصیل گرفته تا رسیدگی به ‌ظاهر نیز به‌نوعی برای جلب‌توجه و تأیید دیگران است.

اما گاهی این امر در برخی افراد شدت گرفته و به یک اختلال روانشناختی به‌نام اختلال شخصیت نمایشی تبدیل می‌شود.

از آنجایی‌که برخی مبتلایان به این اختلال، ظاهر موفقی داشته و بیش از آنکه به خود آسیب برسانند، به دیگران لطمه وارد می‌کنند، شناسایی این اختلال از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد.

با پزشک خوب همراه باشید تا با اختلال شخصیت نمایشی، علائم و درمان آن آشنا شوید.

 

چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

اختلال شخصیت نمایشی یا Histrionic personality disorder که به‌اختصار HPD نامیده می‌شود، بخشی از یک گروه بزرگتر از اختلالات روانشناختی به نام اختلالات شخصیتی «خوشه B» است. اختلالاتی که در این دسته قرار می‌گیرند، به‌طور‌کلی نمایشی، هیجانی و متغیر هستند.

افرادی که از اختلال شخصیت نمایشی رنج می‌برند، دارای احساسات شدید و ناپایدار بوده و تصویر ذهنی تحریف‌شده‌ای از خود دارند. عزت نفس و خود‌باوری این افراد ناشی از احساس ارزش درونی نبوده و به تأیید دیگران بستگی دارد.

این امر سبب می‌شود که این افراد نیاز شدیدی به توجه دیگران داشته باشند و برای به‌دست آوردن این توجه دست به هر کاری بزنند.

این اختلال در زنان شایع‌تر از مردان است و معمولا در زمان بلوغ یا اوایل جوانی مشهود می‌گردد.

انواع اختلال های شخصیت در خوشه B شامل: اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت ضداجتماعی، اختلال شخصیت خودشیفته و اختلات شخصیت نمایشی است.

 

اختلال شخصیت نمایشی یک اختلال ویرانگر نیست و در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به این اختلال، مهارت‌های اجتماعی خوبی دارند و در محیط کار موفق هستند. با این حال، برای آنکه در مرکز توجه باشند، به تخریب و آزار دیگران می‌پردازند و یا پس از مدتی خود دچار سقوط می‌شوند.

بر اساس راهنمای دی‌اس‌ام-5، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی حداقل پنج علامت از علائم زیر را نشان می‌دهند:

علائم دیگری که گاهی در این افراد دیده می‌شوند، عبارتند از:

 

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی با توجه نوع رفتار به چند گروه تقسیم می‌شوند:

این نوع شخصیت نمایشی با وابستگی و رفتار‌های اغراق‌آمیز کودکانه مشخص می‌شود. این گروه همانند کودکان گریه می‌کنند یا می‌خندند و احساسات شدیدا متغیری داشته و نظرشان در رابطه با دیگران سریعا تغییر می‌کند.

این افراد در نگاه اول عادی به‌نظر می‌رسند. خود را خوش‌برخورد، اجتماعی، صمیمی، گرم و مهربان نشان داده و پرتکاپو و پرهیجان هستند. اما پس از مدتی تغییر رویه داده و زیر حرف‌های خود می‌زنند و روابط را به تلخی می‌کشانند.

این افراد تمام زندگی خود را وقف خوشنود ساختن دیگران می‌سازند و نیاز شدید دارند که دیگران آن‌ها را دوست داشته باشند. تحسین، چاپلوسی و موافقت با تمام افکار دیگران از مشخصه‌های آن‌ها است. این گروه مخالفت یا خشم خود را پشت چهره مهربان و آرام خود پنهان می‌کنند.

 

علت دقیق اختلال شخصیت نمایشی مشخص نیست، اما بسیاری از متخصصان بهداشت روان اعتقاد دارند که هر دو عامل محیط و وراثت در بروز آن نقش دارند.

مبتلا شدن فرزندان به این اختلال در خانواده‌هایی که سابقه HPD  دارند، به این فرضیه اعتبار می‌دهد که ممکن است این بیماری متأثر از عوامل ژنتیکی باشد. از سوی دیگر، این احتمال وجود دارد که فرزندانِ والدین مبتلا به شخصیت نمایشی، رفتاری را که از والدین خود آموخته‌اند، به نمایش می‌گذارند.

همچنین ممکن است عدم وجود انضباط یا تقویت رفتارهای نمایشی در کودکی باعث بروز این اختلال شود و یا احتمال دارد که کودک رفتارهای نمایشی را به‌عنوان روشی برای جلب‌توجه والدینش بیاموزد.

صرف‌نظر از اینکه علت این اختلال چه چیزی می‌تواند باشد، HPD معمولا خود را در اوایل بزرگسالی نشان می‌دهد.

 

در صورت وجود علائم اختلال شخصیت نمایشی در فرد، پزشک به ارزیابی تاریخچه کامل پزشکی و روانپزشکی شخص می‌پردازد.

اگر علائم جسمی در فرد مشاهده شوند، ممکن است معاینه فیزیکی و تست‌های آزمایشگاهی (مانند تصویر‌برداری عصبی یا آزمایشات خون) تجویز شوند تا اطمینان حاصل شود که یک بیماری جسمی باعث ایجاد علائم موجود نمی‌شود.

اگر پزشک هیچ دلیل جسمی برای علائم پیدا نکند، ممکن است فرد را به یک روانپزشک یا روانشناس ارجاع دهد. روانپزشکان و روانشناسان با استفاده از ابزار‌های طراحی‌شده برای مصاحبه و ارزیابی افراد، آن‌ها را از نظر اختلالات شخصیتی بررسی می‌کنند.

نحوه پاسخگویی فرد به پرسش‌ها و بررسی رفتار‌های او مهم‌ترین سرنخ برای پی بردن به مشکلات احتمالی هستند.

اغلب مبتلایان به این اختلال اعتقاد دارند که به درمان یا کمک نیاز ندارند و همین مسئله، تشخیص را دشوار می‌کند.

معمولا بسیاری از افرادی که HPD دارند، برای درمان افسردگی یا اضطراب ناشی از یک رابطه ناموفق یا درگیری‌های شخصی دیگر به متخصص مراجعه می‌کنند.

اما اگر این اشخاص زودتر از کمک تخصصی استفاده نمایند، به عوارض کمتری دچار شده و سریع‌تر درمان خواهند شد.

 

همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، اغلب افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی احساس نمی‌کنند که به درمان نیاز دارند. همچنین این افراد از طی کردن روند معمول یک کار بیزار بوده و بیزاری خود را به‌شکل اغراق‌آمیزی نشان می‌دهند. تمام این موارد سبب می‌شوند که اجرای یک برنامه درمانی برای این اشخاص بسیار دشوار باشد.

به‌طور کلی، روان‌درمانی (نوعی مشاوره) درمان انتخابی برای اختلال شخصیت نمایشی است.

هدف از این درمان این است که به فرد کمک شود تا انگیزه‌ها و ترس‌هایی را که سبب افکار و رفتار او می‌شوند، کشف کند و با روش مثبت‌تر و بهتری با دیگران ارتباط بر‌قرار کند.

برخی اوقات نیز ممکن است از یک‌سری از داروها برای درمان سایر شرایط مرتبط با این اختلال مانند افسردگی و اضطراب استفاده شود.

لیست بهترین روانشناسان کشور

لیست بهترین روانپزشکان کشور

چگونه شخصیت نمایشی را درمان کنیم

 

این افراد هم‌زمان با اینکه به شما به‌عنوان همسر خود بسیار وابسته هستند، سعی در جلب‌توجه اطرافیان دارند. این افراد کوچک‌ترین بی‌توجهی را از سوی شما تاب نمی‌آورند و باید انرژی مضاعفی را برای رسیدگی به آن‌ها و نیاز‌هایشان صرف کنید.

از سوی دیگر، این افراد در روابط عاطفه دمدمی مزاج بوده و توانایی حفظ روابط بلند‌مدت را ندارند. علاوه بر این رفتار‌های غیر‌عادی که برای جلب‌توجه دیگران از آن‌ها سر می‌زند، ممکن است شما را در جمع دوستان و آشنایان سرافکنده کند. نکته مهم دیگر درباره این افراد این است که از توجه جنس مخالف به خود لذت می‌برند و به همین دلیل بیشتر دوستان آن‌ها از جنس مخالف هستند.

بنابراین اگر پیش از ازدواج، علائم ذکرشده در این مقاله را در فرد مقابل مشاهده کردید، باید به مشاور خانواده یا زوج درمانگر مراجعه کرده تا شما را راهنمایی نماید، چرا‌که ازدواج با این افراد چیزی جز رنج و پشیمانی در پی ندارد.

در صورت ازدواج با این افراد نیز توصیه می‌شود که در اسرع وقت از یک روانشناس یا روانپزشک متبحر کمک بگیرید.

نویسنده: میترا سیفان – روانشناس

خوانندگان محترم چنانچه سوالی در زمینه انواع اختلالات شخصیت دارید در قسمت نظرات مطرح کنید تا در اسرع وقت پاسخگو باشیم.

 

پزشک خوب، سامانه آنلاین رزرو اینترنتی نوبت از روانشناسان و روانپزشکان و سایر تخصص های پزشکی است که به شما کمک می‌کند بهترین متخصصان را در کوتاه ترین زمان و در نزدیکی محل زندگی خود پیدا کرده و وقت خود را به صورت “آنلاین” رزرو نمایید.

سلام.ببخشید من یه سوال خیلی ذهنمو یکساله درگیر کرده که این اختلال نمایشی قابل درمان هست؟من خیلی مشاوره رفتم‌ولی واقعا راهشو بلد نبودن من به کی مراجعه کنم واقعا کمکم کنه؟

سلام به شما. به‌طور کلی اختلال‌های شخصیت، دیر و سخت‌تر از سایر اختلال‌ها، به درمان پاسخ میدهند‌‌. با این وجود بله، این مورد درمان‌پذیر هست. باتوجه به مورد خاص کیس شاید درمانگر فردی با رویکر خاص بتونه بهتر کمک کنه.
اگر مایل بودید، کمی با جزییات مورد خودتون رو به ایمیل من ارسال کنید تا راهنمایی دقیق‌تر داشته باشم.Mitraseyfan30@gmail.com

اطلاعات نام، ایمیل و وبسایت را در مرورگر ذخیره کن.

ماموریت پزشک خوب آسان سازی دسترسی به اطلاعات و خدمات پزشکی و سلامت، و کمک به متخصصان سلامت برای فعالیت حرفه‌ای بهتر است. در پزشک خوب می‌توانید به صورت رایگان دکتر یا تخصص مورد نظر خود را جستجو کرده و پس از مشاهده اطلاعات تکمیلی و وقت‌های در دسترس، زمان مراجعه خود را به صورت آنلاین رزرو کنید. علاوه بر آن پزشکان، روانشناسان، و دندانپزشکان یا سایر متخصصان حوزه سلامت می‌توانند ضمن معرفی کامل خود در فضای اینترنت به روشی بسیار مفید و کارآمد، اطلاعات و زمان حضور مراجعین خود را به صورت آنلاین مدیریت نمایید.

تمامی حقوق برای وبسایت پزشک خوب محفوظ است و انتشار مطالب آن با ذکر منبع بلامانع می‌باشد.

0