سلام! به اکانت کاربری خود وارد شوید
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد
یک پزشک – اخبار فناوری، پزشکی، سینما و کتاب
گوش عضو شنوایی است. این عضو طوری ساخته‌شده است که امواج صوتی را جمع آوری کرده و این امواج عصب شنوایی را تحریک میکنند. عصب شنوایی تحریکات را به مرکز شنوایی در مغز منتقل می‌کند و این مرکز تحریکات شنوایی را به‌صورت صدا درک می‌کند. تشخیص صدا در مرکز شنوایی به علت تکرار صدا از بدو تولد و درنتیجه تجربه های مکرر برای شخص فراهم می‌شود.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
ازنظر ساختمانی گوش به سه قسمت: گوش‌خارجی، گوش‌میانی و گوش داخلی تقسیم می‌شود. در حقیقت امواج صوتی ارتعاشات هوا هستند که به شکل امواج صوتی به گوش می‌رسند. گوش خارجی به دلیل داشتن سطح بزرگ قادر به دریافت تعداد زیادی از این امواج صوتی می‌باشد.
گوش خارجی شامل دو قسمت است: لاله گوش و مجرای گوش خارجی لاله گوش در انسان دارای چند عضله است که چون مورد استفاده قرار نگرفته‌اند رشد زیادی پیدا نکرده‌اند. مجرای گوش خارجی طول کمی در حدود ۴ سانتی‌متر دارد و مسیر آن مستقیم نبوده و دارای قوس است. این مجرای قوس دار برای شنیدن بسیار اهمیت دارد. مجرای گوش خارجی دارای مو و غددی است که ماده مومی شکل بنام «واکسن» ترشح میکنند. مو و ترشحات غدد از ورود اجسام خارجی مثل گردو غبار به قسمت عمیق گوش جلوگیری میکنند.
گوش میانی: حفره کوچکی است که توسط پرده ای بنام پرده صماخ از گوش خارجی جدا می‌شود. از طرف دیگر با کمک دو پنجره بنام پنجره بیضی و پنجره حلزونی به گوش داخلی مربوط می‌شود. در گوش میانی سه استخوان بنام‌های چکشی، سندانی و رکابی وجود دارد. وقتی امواج صوتی به گوش خارجی برخورد میکنند، این امواج توسط مجرای گوش خارجی به پرده صماخ برخورد نموده و سبب ارتعاش آن می‌شوند. استخوان‌های موجود در گوش میانی نیز در اثر ارتعاشات صوتی منتقله از پرده صماخ، مرتعش شده و بنوبه خود این ارتعاشات را به گوش داخلی می‌رسانند.
گوش میانی توسط مجرایی بنام شیپور استاش به حلق متصل می‌شود و هوا توسط این مجرا از حلق به گوش میانی وارد می‌شود. ازاین‌رو این حفره گوش میانی از هوا پر شده است. به دلیل ارتباط بین گوش میانی و حلق توسط این مجرا، ممکن است برخی از عفونت‌های موجود در دستگاه تنفس به‌راحتی از طریق این مجرا به گوش میانی سرایت کنند و سبب التهاب مخاط آن گردند.
گوش داخلی: حفره پیچیده‌ای است که از سه قسمت دهلیز، مجاری نیم دایره و حلزون تشکیل‌شده است. حلزون لوله مارپیچی شبیه صدف حلزون است و عضو شنوایی در آن قرار دارد. بدین ترتیب که در درون مجرای حلزون سلولهای شنوایی خاصی بنام سلولهای مویی قرار دارند که در قسمت سطحی خود دارای مژه های ثابت هستند و انتهای عصب شنوایی به آنها ختم می‌شود. ارتعاشات وارد شده از طریق گوش میانی به این سلولهای مویی می‌رسند و درنتیجه سبب تحریک اعصاب شنوایی می‌شوند. این اعصاب تحریکات را به مرکز شنوایی در مغز منتقل میکنند. در این مرکز تحریکات مزبور بررسی و تفسیر شده و کیفیت آنها همان‌گونه که هست درک می‌شود.
به‌وسیله مجاری نیم دایره که در گوش میانی قرار دارند انسان قادر است موقعیت خود در فضا را حس کند. زمانی که ما موقعیت و وضع خود را تغیر می‌دهیم مایعات داخل این مجاری به حرکت در آمده و روی اعصابی که به آنها منتهی می‌شوند فشار وارد می‌سازند. ازاین‌رو اگر چشمان ما بسته باشد و کسی موقعیت ما را تغییر دهد می‌توانیم آن را حس کنیم. قدرت درک و حس موقعیت بدن برای حفظ تعادل اهمیت اساسی دارد.
ناشنوایی در انسان ممکن است مادرزادی بوده و یا توسط بعضی از بیماری‌ها و یا تصادفات بعد از تولد ایجادشده باشد. ناشنوایی مادرزادی می‌تواند در اثر عوامل متعددی ایجاد شود. برای مثال اگر زن بارداری در سه ماهه اول حاملگی مبتلابه بیماری سرخجه شود، نوزاد متولد شده ممکن است ناشنوا باشد. ناشنوایی ممکن است بعد از تولد نیز اتفاق افتد، مثلاً ممکن است عصب داخلی گوش بر اثر زخم یا جراحت و یا صداهای خیلی شدید پاره شود که درنتیجه توانایی شنوایی از دست می‌رود.
تفسیر پایین بودن TSH همراه با T4 پایین در آزمایش تیروئید
چگونه می‌توان عوامل خطر ایجاد سرطان را در مردم کاهش داد؟ آموزش‌های مفید
سندرم رشد بیش از حد باکتری‌ها در روده
بیماری آشالازی چیست و چطور تشخیص داده می‌شود؟
اگر درمان میکروب معده یا درمان هلیکوباکترپیلوری موفق نباشد …
داروهای پیوگلیتازون و روسیگلیتازون چگونه به درمان دیابت کمک میکنند؟
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
اطلاعات من را ذخیره کن تا در آینده نیازی به ورود اطلاعات نداشته باشم
کتاب‌های محبوب
کتاب مرگ در ونیز ، نوشته توماس مان
کتاب پاکسازی ذهن برای موفق‌شدن در زندگی – راهی بی‌نظیر برای از بین‌بردن ترس، اضطراب و افکار منفی – نوشته استیو اسکات ، بری داونپرت
کتاب اثر مرکب ، نوشته دارن هاردی، معرفی
کتاب هنر شفاف اندیشیدن – نوشته رولف دوبلی – ترجمه عادل فردوسی‌پور – معرفی
آدرس ایمیل خود را وارد کنید و در مرحله بعد یادتان نرود که حتما تأیید کنید:
–
Hedy Lamarr – Inventor of radio frequency-hopping technology
MARGARET KNIGHT – Inventor of the flat-bottomed paper bag machine
چگونه صداها را تشخیص می دهیم
STEPHANIE KWOLEK – Inventor of Kevlar
عادت‌های بدی که مهارت‌های ارتباطی را محدود میکنند
نیروی اعتماد به نفس چیست؟
سلام! به اکانت کاربری خود وارد شوید
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد
گوشها اندام هایی ظریف و حساس هستند. آنها تغییرات کوچک در فشار هوا را که توسط اصوات در محیط ایجاد می‌شود، تشخیص می‌دهند و اطلاعات را برای پردازش به مغز می‌فرستند. گوشها همچنین در حفظ تعادل بدن نقش مهمی دارند.
حس شنوایی ما بی‌نظیر است- می‌تواند آهسته‌ترین صدا را تشخیص دهد، می‌تواند تشخیص دهد که صدا از فاصله دور یا نزدیک می‌آید، و می‌تواند صدای خاصی را از سر و صدای زمینه تشخیص دهد.
در این مقاله قصد داریم تا درباره آناتومی گوش، نحوه عملکرد سیستم شنوایی و کم شنوایی اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار دهیم.
گوش را می‌توان به سه قسمت تقسیم کرد: گوش خارجی، میانی و داخلی. هر قسمت در شنوایی نقش متفاوتی دارد.
گوش خارجی بخشی است که قابل مشاهده است. وظیفه اصلی آن جمع‌آوری هر چه بیشتر صدا از محیط اطراف است.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
صداهای اطراف ما سفر خود را از اینجا آغاز می کنند، وارد یک مجرای باریک به نام مجرای گوش خارجی می‌شوند.
گوش میانی صدای ورودی را تقویت می‌کند. این کار را با کمک پرده گوش انجام می‌دهد، که یک غشای نازک است که به عنوان پرده صماخ نیز شناخته می‌شود.
پرده گوش، گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند و به انتقال صدا به گوش داخلی کمک می‌کند. این صدا توسط سه استخوان ریز به نام استخوانچه تقویت می‌شود. نام این استخوانچه‌ها عبارتند از:
وقتی امواج صوتی به پرده گوش می‌رسند، آن مرتعش می‌شود. این ارتعاش استخوانچه‌ها را حرکت می‌دهد و صدا را به گوش داخلی منتقل می‌کند.
لوله یا شیپور استاش (Eustachian tube) مجرای باریک و مخاطی است که به حفظ فشار پایدار در گوش میانی کمک می‌کند، به‌طوری‌که امواج صوتی به درستی منتقل شوند. این لوله گوش میانی را به قسمت پشت گلو وصل می‌کند. هنگامی که باد پشت گوش‌های خود می‌اندازید، صدایی که می‌شنوید، ورود هوا به داخل لوله‌های استاش است.
پس از تقویت صدا توسط استخوانچه‌ها، صدا وارد حلزون می‌شود. آن لوله کوچک و مارپیچ است که شبیه پوسته حلزون است و در گوش داخلی قرار دارد. حلزون گوش داخلی پر از مایع است. دارای غشای داخلی به نام غشای قاعده‌ای است که توسط سلولهای موئی پوشانده شده است. صدا باعث حرکت مایع داخل حلزون می‌شود و سلولهای موئی را به صورت “سوار روی موج” به سمت بالا و پایین حرکت می‌دهد.
هر سلول موئی دارای استریوسیلیا (برآمدگی کوچک و مو مانندی) در امتداد قسمت بالای خودش است. همانطور که سلولهای موئی به بالا و پایین حرکت میکنند، استریوسیلیا وارد قسمت‌های فوقانی شده و خم می‌شوند. این اتفاق کانال‌های یونی را باز می‌کند و سیگنالی ایجاد می‌کند که به مغز ارسال می‌شود.
فرکانس‌های مختلف- زیر یا بم- سلولهای موئی را در قسمت‌های مختلف حلزون فعال میکنند. از موقعیت سلولهای موئی فعال‌شده، مغز می‌تواند اطلاعاتی درباره صدا بدست آورد.
اطلاعات مربوط به صدا از حلزون در امتداد عصب شنوایی ارسال می‌شود. سپس به مدولا (medulla) در ساقه‌مغز می‌رسد. ساقه‌مغز بخشی از مغز است که نزدیک پشت گردن قرار دارد.
عصب شنوایی همچنین اطلاعاتی از مغز به سمت حلزون منتقل می‌کند. الیاف این عصب به ما کمک می‌کند تا برخی صداها را سرکوب کنیم، به‌طوری‌که به ما این امکان را می‌دهد که در بین بسیاری از صداها فقط روی یک صدا تمرکز کنیم. به عنوان نمونه، هنگام مکالمه در یک اتاق شلوغ، به ما کمک می‌کند تا روی صدای یک شخص تمرکز کنیم و سایر صداها را نادیده بگیریم.
دانستن معنای کلمات “فرکانس” و “شدت” بسیار مفید است، زیرا آنها اغلب در رابطه با صدا استفاده می‌شوند.
فرکانس اشاره به زیر و بمی صدا دارد و در واحد هرتز (Hz) اندازه‌گیری می‌شود. هرچه میزان هرتز بیشتر باشد، صدا فرکانس بالاتری (زیرتری) دارد.
شدت کلمه دیگری برای بلندی صدا است و در واحد دسی‌بل (dB) اندازه‌گیری می‌شود.
معمولاً گفته می‌شود که گوش انسان محدوده فرکانسی 20-20000 هرتز را می‌شنود. با این حال، در شرایط آزمایشگاهی عالی، برخی افراد می‌توانند صداهای 12 هرتز و حتی 28000 هرتز را بشنوند. توانایی شنوایی در افراد مختلف با هم تفاوت دارد. با افزایش سن، گوش دچار کم شنوایی می‌شود، به‌ویژه در فرکانس‌های بالاتر.
بیشتر صداهایی که به صورت روزانه می شنویم در محدوده فرکانسی250-6000 هرتز قرار دارند، اما گوش‌های ما طوری آفریده شدند (کوک) تا صداهای حدود 2000 تا 5000 هرتز را بیشتر بشنوند.
در مورد شدت، انسان می‌تواند صداهای 0-140 دسی‌بل را تشخیص دهد. برای اینکه بهتر متوجه شویم، شدت نجوا در حدود 25 تا 30 دسی‌بل و شدت مکالمات روزمره معمولاً 45-60 دسی‌بل است. شدت اَره برقی حدود 120 دسی‌بل است. شدت صدای موتور جت که 25 متر فاصله دارد حدود 150 دسی‌بل است و ممکن است باعث پارگی پرده گوش شود.
گوش فقط برای شنیدن مهم نیست بلکه برای حس تعادل هم بسیار مهم است. به قسمت تعادلی گوش داخلی، سیستم دهلیزی گفته می‌شود.
در قسمت فوقانی حلزون سه حلقه کوچک پُر از مایع به نام مجاری نیم‌دایره‌ای وجود دارد. یکی حرکت بالا و پایین، دیگری حرکت جانبی به سمت دیگر و سومی چرخش عمودی را تشخیص می‌دهد.
مجاری نیم‌دایره‌ای حاوی هزاران موی کوچک و حساس هستند. هنگامی که سر خود را حرکت می‌دهیم، مایع موجود در مجاری نیم‌دایره‌ای نیز حرکت می‌کند.
با حرکت مایعات از روی موها، آنها خم می‌شوند و اطلاعات مربوط به نوع حرکت را به مغز منتقل میکنند.
حرکت این مایع توضیحی برای علت سرگیجه است. هنگامی که یک فرد به دور خود می‌چرخد و ناگهان متوقف می‌شود، مایع مدتی حرکت می‌کند و همچنان به تحریک موها ادامه می‌دهد. از آنجا که موها هنوز پیام‌هایی به مغز ارسال میکنند، مغز فرض می‌کند که فرد هنوز در حال چرخش است.
مجاری نیم‌دایره‌ای و حلزون به وسیله دهلیز به هم متصل می‌شوند. دهلیز از دو کیسه به نام اتریکول (utricle) و ساکول (saccule) تشکیل شده است. این ساختارها اطلاعات مربوط به نحوه حرکت سر در رابطه با جاذبه و شتاب را به مغز ارسال میکنند. به عنوان نمونه، ساکول به ما کمک می‌کند که تشخیص دهیم در آسانسور بالا یا پایین می‌رویم و یا اینکه دراز کشیده‌ایم یا ایستاده‌ایم.
به دلیل ظرافت و پیچیدگی آناتومی گوش، شنوایی ممکن است توسط برخی از بیماری‌ها، عوامل مربوط به سبک زندگی و صدمات تحت تاثیر قرار بگیرد.
کم شنوایی نسبتاً شایع است، برآورد می‌شود در ایالات متحده 2 یا 3 کودک از هر 1000 کودک و همچنین 15 درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد.
کم شنوایی را می‌توان به دو نوع کلی تقسیم کرد:
کم شنوایی انتقالی: این نوع کم شنوایی مانع عبور صدا از گوش خارجی و میانی به گوش داخلی می‌شود. کم شنوایی انتقالی می‌تواند در اثر تجمع مایعات در گوش میانی، عفونت گوش، تومورهای خوش‌خیم یا جرم گوش ایجاد شود. این نوع کاهش شنوایی اغلب با درمان کم شنوایی، امروزه قابل حل است.
کم شنوایی حسی‌عصبی: این نوع کم شنوایی در اثر آسیب به گوش داخلی ایجاد می‌شود و شایع ترین شکل کم شنوایی دائمی است. علل آن شامل داروهایی است که برای شنیدن سمی هستند، به نام داروهای اتوتوکسیک (ototoxic). بالا رفتن سن (پیرگوشی) و برخی بیماری‌های ژنتیکی نیز می‌توانند منجر به این نوع کاهش شنوایی شوند.
در برخی موارد، گوش داخلی و همچنین مشكل انتقال صدا به گوش داخلی آسیب می‌بیند. به این حالت کم شنوایی آمیخته گفته می‌شود. کاهش شنوایی ممکن است دوطرفه یعنی هر دو گوش را تحت تاثیر قرار دهد یا یك‌طرفه و تنها یك گوش را تحت تاثیر قرار دهد.
در زیر چند نمونه دیگر از علل کم شنوایی ذکر شده است:
صداهای بلند: قرار گرفتن در معرض صداهای خیلی بلند مانند انفجار می‌تواند توانایی شنوایی فرد را کاهش دهد.
قرار گرفتن در معرض سر و صداهای نسبتاً بلند به مدت طولانی می‌تواند به تدریج شنوایی را کاهش دهد. به عنوان نمونه، ممکن است در افرادی که ساعات زیادی در روز با ماشین‌آلات سنگین (بدون محافظ گوش) کار میکنند، این اتفاق بیفتد.
ضربه: برخی از صدمات مانند صدمات مغزی می‌تواند باعث کم شنوایی شود. این آسیب‌ها ممکن است منجر به ایجاد سوراخ در پرده گوش (پارگی پرده گوش) یا آسیب به گوش میانی شود.
استعمال دخانیات: استعمال دخانیات با افزایش احتمال ابتلا به کم شنوایی حسی‌عصبی مرتبط است.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
اتواسکلروز: این بیماری استخوان‌های کوچک گوش میانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. استخوانچه رکابی به آرامی با سایر استخوانچه‌ها ترکیب می‌شود و از حرکت آنها جلوگیری می‌کند.
بیماری منییر: این بیماری باعث سرگیجه، کاهش شنوایی حسی‌عصبی و وزوز گوش می‌شود.
اکوستیک نوروما: این نوع تومور می‌تواند باعث وزوز گوش و احساس پُری (گرفتگی) در گوش شود.
کلستاتوم: این بیماری باعث تجمع غیرطبیعی سلولهای پوستی در گوش می‌شود. نادر است، اما اگر درمان نشود، می‌تواند به گوش داخلی آسیب برساند.
پیرگوشی: این نوع کم شنوایی با افزایش سن اتفاق می‌افتد. ممکن است صداها بَم‌تر به نظر برسند، و مکالمات روزمره شنیده شوند، اما به درستی مفهوم نباشند. پیرگوشی شایعترین علت کم شنوایی حسی‌عصبی است.
جرم گوش یا سرومن (cerumen) در مجرای گوش خارجی ترشح می‌شود. آن به جلوگیری از خشک شدن پوست مجرای گوش کمک می‌کند و آن را تمیز نگه می‌دارد.
جرم گوش همچنین از گوش در برابر باکتری‌ها، حشرات، قارچ‌ها و آب محافظت می‌کند. به دلیل کمبود اسیدیته و وجود لیزوزیم، آنزیمی که باعث شکستن دیواره‌های سلولهای باکتریایی می‌شود، تصور می‌شود که جرم گوش خاصیت ضدباکتری دارد.
قسمت عمده جرم گوش لایه‌هایی از پوست است. آن همچنین حاوی مو و ترشحات دو غده است: غدد مترشحه سرومن (ceruminous) و سباسه (sebaceous) مجرای گوش خارجی. سایر اجزای جرم گوش اسیدهای چرب، الکل‌ها و کلسترول هستند.
قیمت سمعک
باتری سمعک
سمعک زیمنس
انواع سمعک
سمعک نامرئی
سمعک هوشمند
استفاده از بیمه سمعک
بهترین سمعک
مقالات سمعک
تهران، خیابان ولیعصر، بالاتر از پارک‌ساعی،نبش کوچه ساعی۲، پلاک۳۷، ساختمان سیمای ساعی، طبقه۲، واحد۷ سمعک ساعی
ساعت کاری :
صبح : همه روزه (به جز شنبه‌ها و چهارشنبه‌ها و روزهای تعطیل) ۹/۳۰ الی ۱۳
عصر : همه روزه(به جز پنجشنبه‌ها و روزهای تعطیل) ۱۶ الی ۲۰
تلفکس : ۰۲۱۸۸۲۰۸۰۴۰
گوشها اندام هایی ظریف و حساس هستند. آنها تغییرات کوچک در فشار هوا را که توسط اصوات در محیط ایجاد می‌شود، تشخیص می‌دهند و اطلاعات را برای پردازش به مغز می‌فرستند. گوشها همچنین در حفظ تعادل بدن نقش مهمی دارند.
حس شنوایی ما بی‌نظیر است- می‌تواند آهسته‌ترین صدا را تشخیص دهد، می‌تواند تشخیص دهد که صدا از فاصله دور یا نزدیک می‌آید، و می‌تواند صدای خاصی را از سر و صدای زمینه تشخیص دهد.
در این مقاله قصد داریم تا درباره آناتومی گوش، نحوه عملکرد سیستم شنوایی و کم شنوایی اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار دهیم.
گوش را می‌توان به سه قسمت تقسیم کرد: گوش خارجی، میانی و داخلی. هر قسمت در شنوایی نقش متفاوتی دارد.
گوش خارجی بخشی است که قابل مشاهده است. وظیفه اصلی آن جمع‌آوری هر چه بیشتر صدا از محیط اطراف است.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
صداهای اطراف ما سفر خود را از اینجا آغاز می کنند، وارد یک مجرای باریک به نام مجرای گوش خارجی می‌شوند.
گوش میانی صدای ورودی را تقویت می‌کند. این کار را با کمک پرده گوش انجام می‌دهد، که یک غشای نازک است که به عنوان پرده صماخ نیز شناخته می‌شود.
پرده گوش، گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند و به انتقال صدا به گوش داخلی کمک می‌کند. این صدا توسط سه استخوان ریز به نام استخوانچه تقویت می‌شود. نام این استخوانچه‌ها عبارتند از:
وقتی امواج صوتی به پرده گوش می‌رسند، آن مرتعش می‌شود. این ارتعاش استخوانچه‌ها را حرکت می‌دهد و صدا را به گوش داخلی منتقل می‌کند.
لوله یا شیپور استاش (Eustachian tube) مجرای باریک و مخاطی است که به حفظ فشار پایدار در گوش میانی کمک می‌کند، به‌طوری‌که امواج صوتی به درستی منتقل شوند. این لوله گوش میانی را به قسمت پشت گلو وصل می‌کند. هنگامی که باد پشت گوش‌های خود می‌اندازید، صدایی که می‌شنوید، ورود هوا به داخل لوله‌های استاش است.
پس از تقویت صدا توسط استخوانچه‌ها، صدا وارد حلزون می‌شود. آن لوله کوچک و مارپیچ است که شبیه پوسته حلزون است و در گوش داخلی قرار دارد. حلزون گوش داخلی پر از مایع است. دارای غشای داخلی به نام غشای قاعده‌ای است که توسط سلولهای موئی پوشانده شده است. صدا باعث حرکت مایع داخل حلزون می‌شود و سلولهای موئی را به صورت “سوار روی موج” به سمت بالا و پایین حرکت می‌دهد.
هر سلول موئی دارای استریوسیلیا (برآمدگی کوچک و مو مانندی) در امتداد قسمت بالای خودش است. همانطور که سلولهای موئی به بالا و پایین حرکت میکنند، استریوسیلیا وارد قسمت‌های فوقانی شده و خم می‌شوند. این اتفاق کانال‌های یونی را باز می‌کند و سیگنالی ایجاد می‌کند که به مغز ارسال می‌شود.
فرکانس‌های مختلف- زیر یا بم- سلولهای موئی را در قسمت‌های مختلف حلزون فعال میکنند. از موقعیت سلولهای موئی فعال‌شده، مغز می‌تواند اطلاعاتی درباره صدا بدست آورد.
اطلاعات مربوط به صدا از حلزون در امتداد عصب شنوایی ارسال می‌شود. سپس به مدولا (medulla) در ساقه‌مغز می‌رسد. ساقه‌مغز بخشی از مغز است که نزدیک پشت گردن قرار دارد.
عصب شنوایی همچنین اطلاعاتی از مغز به سمت حلزون منتقل می‌کند. الیاف این عصب به ما کمک می‌کند تا برخی صداها را سرکوب کنیم، به‌طوری‌که به ما این امکان را می‌دهد که در بین بسیاری از صداها فقط روی یک صدا تمرکز کنیم. به عنوان نمونه، هنگام مکالمه در یک اتاق شلوغ، به ما کمک می‌کند تا روی صدای یک شخص تمرکز کنیم و سایر صداها را نادیده بگیریم.
دانستن معنای کلمات “فرکانس” و “شدت” بسیار مفید است، زیرا آنها اغلب در رابطه با صدا استفاده می‌شوند.
فرکانس اشاره به زیر و بمی صدا دارد و در واحد هرتز (Hz) اندازه‌گیری می‌شود. هرچه میزان هرتز بیشتر باشد، صدا فرکانس بالاتری (زیرتری) دارد.
شدت کلمه دیگری برای بلندی صدا است و در واحد دسی‌بل (dB) اندازه‌گیری می‌شود.
معمولاً گفته می‌شود که گوش انسان محدوده فرکانسی 20-20000 هرتز را می‌شنود. با این حال، در شرایط آزمایشگاهی عالی، برخی افراد می‌توانند صداهای 12 هرتز و حتی 28000 هرتز را بشنوند. توانایی شنوایی در افراد مختلف با هم تفاوت دارد. با افزایش سن، گوش دچار کم شنوایی می‌شود، به‌ویژه در فرکانس‌های بالاتر.
بیشتر صداهایی که به صورت روزانه می شنویم در محدوده فرکانسی250-6000 هرتز قرار دارند، اما گوش‌های ما طوری آفریده شدند (کوک) تا صداهای حدود 2000 تا 5000 هرتز را بیشتر بشنوند.
در مورد شدت، انسان می‌تواند صداهای 0-140 دسی‌بل را تشخیص دهد. برای اینکه بهتر متوجه شویم، شدت نجوا در حدود 25 تا 30 دسی‌بل و شدت مکالمات روزمره معمولاً 45-60 دسی‌بل است. شدت اَره برقی حدود 120 دسی‌بل است. شدت صدای موتور جت که 25 متر فاصله دارد حدود 150 دسی‌بل است و ممکن است باعث پارگی پرده گوش شود.
گوش فقط برای شنیدن مهم نیست بلکه برای حس تعادل هم بسیار مهم است. به قسمت تعادلی گوش داخلی، سیستم دهلیزی گفته می‌شود.
در قسمت فوقانی حلزون سه حلقه کوچک پُر از مایع به نام مجاری نیم‌دایره‌ای وجود دارد. یکی حرکت بالا و پایین، دیگری حرکت جانبی به سمت دیگر و سومی چرخش عمودی را تشخیص می‌دهد.
مجاری نیم‌دایره‌ای حاوی هزاران موی کوچک و حساس هستند. هنگامی که سر خود را حرکت می‌دهیم، مایع موجود در مجاری نیم‌دایره‌ای نیز حرکت می‌کند.
با حرکت مایعات از روی موها، آنها خم می‌شوند و اطلاعات مربوط به نوع حرکت را به مغز منتقل میکنند.
حرکت این مایع توضیحی برای علت سرگیجه است. هنگامی که یک فرد به دور خود می‌چرخد و ناگهان متوقف می‌شود، مایع مدتی حرکت می‌کند و همچنان به تحریک موها ادامه می‌دهد. از آنجا که موها هنوز پیام‌هایی به مغز ارسال میکنند، مغز فرض می‌کند که فرد هنوز در حال چرخش است.
مجاری نیم‌دایره‌ای و حلزون به وسیله دهلیز به هم متصل می‌شوند. دهلیز از دو کیسه به نام اتریکول (utricle) و ساکول (saccule) تشکیل شده است. این ساختارها اطلاعات مربوط به نحوه حرکت سر در رابطه با جاذبه و شتاب را به مغز ارسال میکنند. به عنوان نمونه، ساکول به ما کمک می‌کند که تشخیص دهیم در آسانسور بالا یا پایین می‌رویم و یا اینکه دراز کشیده‌ایم یا ایستاده‌ایم.
به دلیل ظرافت و پیچیدگی آناتومی گوش، شنوایی ممکن است توسط برخی از بیماری‌ها، عوامل مربوط به سبک زندگی و صدمات تحت تاثیر قرار بگیرد.
کم شنوایی نسبتاً شایع است، برآورد می‌شود در ایالات متحده 2 یا 3 کودک از هر 1000 کودک و همچنین 15 درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد.
کم شنوایی را می‌توان به دو نوع کلی تقسیم کرد:
کم شنوایی انتقالی: این نوع کم شنوایی مانع عبور صدا از گوش خارجی و میانی به گوش داخلی می‌شود. کم شنوایی انتقالی می‌تواند در اثر تجمع مایعات در گوش میانی، عفونت گوش، تومورهای خوش‌خیم یا جرم گوش ایجاد شود. این نوع کاهش شنوایی اغلب با درمان کم شنوایی، امروزه قابل حل است.
کم شنوایی حسی‌عصبی: این نوع کم شنوایی در اثر آسیب به گوش داخلی ایجاد می‌شود و شایع ترین شکل کم شنوایی دائمی است. علل آن شامل داروهایی است که برای شنیدن سمی هستند، به نام داروهای اتوتوکسیک (ototoxic). بالا رفتن سن (پیرگوشی) و برخی بیماری‌های ژنتیکی نیز می‌توانند منجر به این نوع کاهش شنوایی شوند.
در برخی موارد، گوش داخلی و همچنین مشكل انتقال صدا به گوش داخلی آسیب می‌بیند. به این حالت کم شنوایی آمیخته گفته می‌شود. کاهش شنوایی ممکن است دوطرفه یعنی هر دو گوش را تحت تاثیر قرار دهد یا یك‌طرفه و تنها یك گوش را تحت تاثیر قرار دهد.
در زیر چند نمونه دیگر از علل کم شنوایی ذکر شده است:
صداهای بلند: قرار گرفتن در معرض صداهای خیلی بلند مانند انفجار می‌تواند توانایی شنوایی فرد را کاهش دهد.
قرار گرفتن در معرض سر و صداهای نسبتاً بلند به مدت طولانی می‌تواند به تدریج شنوایی را کاهش دهد. به عنوان نمونه، ممکن است در افرادی که ساعات زیادی در روز با ماشین‌آلات سنگین (بدون محافظ گوش) کار میکنند، این اتفاق بیفتد.
ضربه: برخی از صدمات مانند صدمات مغزی می‌تواند باعث کم شنوایی شود. این آسیب‌ها ممکن است منجر به ایجاد سوراخ در پرده گوش (پارگی پرده گوش) یا آسیب به گوش میانی شود.
استعمال دخانیات: استعمال دخانیات با افزایش احتمال ابتلا به کم شنوایی حسی‌عصبی مرتبط است.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
اتواسکلروز: این بیماری استخوان‌های کوچک گوش میانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. استخوانچه رکابی به آرامی با سایر استخوانچه‌ها ترکیب می‌شود و از حرکت آنها جلوگیری می‌کند.
بیماری منییر: این بیماری باعث سرگیجه، کاهش شنوایی حسی‌عصبی و وزوز گوش می‌شود.
اکوستیک نوروما: این نوع تومور می‌تواند باعث وزوز گوش و احساس پُری (گرفتگی) در گوش شود.
کلستاتوم: این بیماری باعث تجمع غیرطبیعی سلولهای پوستی در گوش می‌شود. نادر است، اما اگر درمان نشود، می‌تواند به گوش داخلی آسیب برساند.
پیرگوشی: این نوع کم شنوایی با افزایش سن اتفاق می‌افتد. ممکن است صداها بَم‌تر به نظر برسند، و مکالمات روزمره شنیده شوند، اما به درستی مفهوم نباشند. پیرگوشی شایعترین علت کم شنوایی حسی‌عصبی است.
جرم گوش یا سرومن (cerumen) در مجرای گوش خارجی ترشح می‌شود. آن به جلوگیری از خشک شدن پوست مجرای گوش کمک می‌کند و آن را تمیز نگه می‌دارد.
جرم گوش همچنین از گوش در برابر باکتری‌ها، حشرات، قارچ‌ها و آب محافظت می‌کند. به دلیل کمبود اسیدیته و وجود لیزوزیم، آنزیمی که باعث شکستن دیواره‌های سلولهای باکتریایی می‌شود، تصور می‌شود که جرم گوش خاصیت ضدباکتری دارد.
قسمت عمده جرم گوش لایه‌هایی از پوست است. آن همچنین حاوی مو و ترشحات دو غده است: غدد مترشحه سرومن (ceruminous) و سباسه (sebaceous) مجرای گوش خارجی. سایر اجزای جرم گوش اسیدهای چرب، الکل‌ها و کلسترول هستند.
قیمت سمعک
باتری سمعک
سمعک زیمنس
انواع سمعک
سمعک نامرئی
سمعک هوشمند
استفاده از بیمه سمعک
بهترین سمعک
مقالات سمعک
تهران، خیابان ولیعصر، بالاتر از پارک‌ساعی،نبش کوچه ساعی۲، پلاک۳۷، ساختمان سیمای ساعی، طبقه۲، واحد۷ سمعک ساعی
ساعت کاری :
صبح : همه روزه (به جز شنبه‌ها و چهارشنبه‌ها و روزهای تعطیل) ۹/۳۰ الی ۱۳
عصر : همه روزه(به جز پنجشنبه‌ها و روزهای تعطیل) ۱۶ الی ۲۰
تلفکس : ۰۲۱۸۸۲۰۸۰۴۰
گوشها اندام هایی ظریف و حساس هستند. آنها تغییرات کوچک در فشار هوا را که توسط اصوات در محیط ایجاد می‌شود، تشخیص می‌دهند و اطلاعات را برای پردازش به مغز می‌فرستند. گوشها همچنین در حفظ تعادل بدن نقش مهمی دارند.
حس شنوایی ما بی‌نظیر است- می‌تواند آهسته‌ترین صدا را تشخیص دهد، می‌تواند تشخیص دهد که صدا از فاصله دور یا نزدیک می‌آید، و می‌تواند صدای خاصی را از سر و صدای زمینه تشخیص دهد.
در این مقاله قصد داریم تا درباره آناتومی گوش، نحوه عملکرد سیستم شنوایی و کم شنوایی اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار دهیم.
گوش را می‌توان به سه قسمت تقسیم کرد: گوش خارجی، میانی و داخلی. هر قسمت در شنوایی نقش متفاوتی دارد.
گوش خارجی بخشی است که قابل مشاهده است. وظیفه اصلی آن جمع‌آوری هر چه بیشتر صدا از محیط اطراف است.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
صداهای اطراف ما سفر خود را از اینجا آغاز می کنند، وارد یک مجرای باریک به نام مجرای گوش خارجی می‌شوند.
گوش میانی صدای ورودی را تقویت می‌کند. این کار را با کمک پرده گوش انجام می‌دهد، که یک غشای نازک است که به عنوان پرده صماخ نیز شناخته می‌شود.
پرده گوش، گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند و به انتقال صدا به گوش داخلی کمک می‌کند. این صدا توسط سه استخوان ریز به نام استخوانچه تقویت می‌شود. نام این استخوانچه‌ها عبارتند از:
وقتی امواج صوتی به پرده گوش می‌رسند، آن مرتعش می‌شود. این ارتعاش استخوانچه‌ها را حرکت می‌دهد و صدا را به گوش داخلی منتقل می‌کند.
لوله یا شیپور استاش (Eustachian tube) مجرای باریک و مخاطی است که به حفظ فشار پایدار در گوش میانی کمک می‌کند، به‌طوری‌که امواج صوتی به درستی منتقل شوند. این لوله گوش میانی را به قسمت پشت گلو وصل می‌کند. هنگامی که باد پشت گوش‌های خود می‌اندازید، صدایی که می‌شنوید، ورود هوا به داخل لوله‌های استاش است.
پس از تقویت صدا توسط استخوانچه‌ها، صدا وارد حلزون می‌شود. آن لوله کوچک و مارپیچ است که شبیه پوسته حلزون است و در گوش داخلی قرار دارد. حلزون گوش داخلی پر از مایع است. دارای غشای داخلی به نام غشای قاعده‌ای است که توسط سلولهای موئی پوشانده شده است. صدا باعث حرکت مایع داخل حلزون می‌شود و سلولهای موئی را به صورت “سوار روی موج” به سمت بالا و پایین حرکت می‌دهد.
هر سلول موئی دارای استریوسیلیا (برآمدگی کوچک و مو مانندی) در امتداد قسمت بالای خودش است. همانطور که سلولهای موئی به بالا و پایین حرکت میکنند، استریوسیلیا وارد قسمت‌های فوقانی شده و خم می‌شوند. این اتفاق کانال‌های یونی را باز می‌کند و سیگنالی ایجاد می‌کند که به مغز ارسال می‌شود.
فرکانس‌های مختلف- زیر یا بم- سلولهای موئی را در قسمت‌های مختلف حلزون فعال میکنند. از موقعیت سلولهای موئی فعال‌شده، مغز می‌تواند اطلاعاتی درباره صدا بدست آورد.
اطلاعات مربوط به صدا از حلزون در امتداد عصب شنوایی ارسال می‌شود. سپس به مدولا (medulla) در ساقه‌مغز می‌رسد. ساقه‌مغز بخشی از مغز است که نزدیک پشت گردن قرار دارد.
عصب شنوایی همچنین اطلاعاتی از مغز به سمت حلزون منتقل می‌کند. الیاف این عصب به ما کمک می‌کند تا برخی صداها را سرکوب کنیم، به‌طوری‌که به ما این امکان را می‌دهد که در بین بسیاری از صداها فقط روی یک صدا تمرکز کنیم. به عنوان نمونه، هنگام مکالمه در یک اتاق شلوغ، به ما کمک می‌کند تا روی صدای یک شخص تمرکز کنیم و سایر صداها را نادیده بگیریم.
دانستن معنای کلمات “فرکانس” و “شدت” بسیار مفید است، زیرا آنها اغلب در رابطه با صدا استفاده می‌شوند.
فرکانس اشاره به زیر و بمی صدا دارد و در واحد هرتز (Hz) اندازه‌گیری می‌شود. هرچه میزان هرتز بیشتر باشد، صدا فرکانس بالاتری (زیرتری) دارد.
شدت کلمه دیگری برای بلندی صدا است و در واحد دسی‌بل (dB) اندازه‌گیری می‌شود.
معمولاً گفته می‌شود که گوش انسان محدوده فرکانسی 20-20000 هرتز را می‌شنود. با این حال، در شرایط آزمایشگاهی عالی، برخی افراد می‌توانند صداهای 12 هرتز و حتی 28000 هرتز را بشنوند. توانایی شنوایی در افراد مختلف با هم تفاوت دارد. با افزایش سن، گوش دچار کم شنوایی می‌شود، به‌ویژه در فرکانس‌های بالاتر.
بیشتر صداهایی که به صورت روزانه می شنویم در محدوده فرکانسی250-6000 هرتز قرار دارند، اما گوش‌های ما طوری آفریده شدند (کوک) تا صداهای حدود 2000 تا 5000 هرتز را بیشتر بشنوند.
در مورد شدت، انسان می‌تواند صداهای 0-140 دسی‌بل را تشخیص دهد. برای اینکه بهتر متوجه شویم، شدت نجوا در حدود 25 تا 30 دسی‌بل و شدت مکالمات روزمره معمولاً 45-60 دسی‌بل است. شدت اَره برقی حدود 120 دسی‌بل است. شدت صدای موتور جت که 25 متر فاصله دارد حدود 150 دسی‌بل است و ممکن است باعث پارگی پرده گوش شود.
گوش فقط برای شنیدن مهم نیست بلکه برای حس تعادل هم بسیار مهم است. به قسمت تعادلی گوش داخلی، سیستم دهلیزی گفته می‌شود.
در قسمت فوقانی حلزون سه حلقه کوچک پُر از مایع به نام مجاری نیم‌دایره‌ای وجود دارد. یکی حرکت بالا و پایین، دیگری حرکت جانبی به سمت دیگر و سومی چرخش عمودی را تشخیص می‌دهد.
مجاری نیم‌دایره‌ای حاوی هزاران موی کوچک و حساس هستند. هنگامی که سر خود را حرکت می‌دهیم، مایع موجود در مجاری نیم‌دایره‌ای نیز حرکت می‌کند.
با حرکت مایعات از روی موها، آنها خم می‌شوند و اطلاعات مربوط به نوع حرکت را به مغز منتقل میکنند.
حرکت این مایع توضیحی برای علت سرگیجه است. هنگامی که یک فرد به دور خود می‌چرخد و ناگهان متوقف می‌شود، مایع مدتی حرکت می‌کند و همچنان به تحریک موها ادامه می‌دهد. از آنجا که موها هنوز پیام‌هایی به مغز ارسال میکنند، مغز فرض می‌کند که فرد هنوز در حال چرخش است.
مجاری نیم‌دایره‌ای و حلزون به وسیله دهلیز به هم متصل می‌شوند. دهلیز از دو کیسه به نام اتریکول (utricle) و ساکول (saccule) تشکیل شده است. این ساختارها اطلاعات مربوط به نحوه حرکت سر در رابطه با جاذبه و شتاب را به مغز ارسال میکنند. به عنوان نمونه، ساکول به ما کمک می‌کند که تشخیص دهیم در آسانسور بالا یا پایین می‌رویم و یا اینکه دراز کشیده‌ایم یا ایستاده‌ایم.
به دلیل ظرافت و پیچیدگی آناتومی گوش، شنوایی ممکن است توسط برخی از بیماری‌ها، عوامل مربوط به سبک زندگی و صدمات تحت تاثیر قرار بگیرد.
کم شنوایی نسبتاً شایع است، برآورد می‌شود در ایالات متحده 2 یا 3 کودک از هر 1000 کودک و همچنین 15 درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد.
کم شنوایی را می‌توان به دو نوع کلی تقسیم کرد:
کم شنوایی انتقالی: این نوع کم شنوایی مانع عبور صدا از گوش خارجی و میانی به گوش داخلی می‌شود. کم شنوایی انتقالی می‌تواند در اثر تجمع مایعات در گوش میانی، عفونت گوش، تومورهای خوش‌خیم یا جرم گوش ایجاد شود. این نوع کاهش شنوایی اغلب با درمان کم شنوایی، امروزه قابل حل است.
کم شنوایی حسی‌عصبی: این نوع کم شنوایی در اثر آسیب به گوش داخلی ایجاد می‌شود و شایع ترین شکل کم شنوایی دائمی است. علل آن شامل داروهایی است که برای شنیدن سمی هستند، به نام داروهای اتوتوکسیک (ototoxic). بالا رفتن سن (پیرگوشی) و برخی بیماری‌های ژنتیکی نیز می‌توانند منجر به این نوع کاهش شنوایی شوند.
در برخی موارد، گوش داخلی و همچنین مشكل انتقال صدا به گوش داخلی آسیب می‌بیند. به این حالت کم شنوایی آمیخته گفته می‌شود. کاهش شنوایی ممکن است دوطرفه یعنی هر دو گوش را تحت تاثیر قرار دهد یا یك‌طرفه و تنها یك گوش را تحت تاثیر قرار دهد.
در زیر چند نمونه دیگر از علل کم شنوایی ذکر شده است:
صداهای بلند: قرار گرفتن در معرض صداهای خیلی بلند مانند انفجار می‌تواند توانایی شنوایی فرد را کاهش دهد.
قرار گرفتن در معرض سر و صداهای نسبتاً بلند به مدت طولانی می‌تواند به تدریج شنوایی را کاهش دهد. به عنوان نمونه، ممکن است در افرادی که ساعات زیادی در روز با ماشین‌آلات سنگین (بدون محافظ گوش) کار میکنند، این اتفاق بیفتد.
ضربه: برخی از صدمات مانند صدمات مغزی می‌تواند باعث کم شنوایی شود. این آسیب‌ها ممکن است منجر به ایجاد سوراخ در پرده گوش (پارگی پرده گوش) یا آسیب به گوش میانی شود.
استعمال دخانیات: استعمال دخانیات با افزایش احتمال ابتلا به کم شنوایی حسی‌عصبی مرتبط است.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
اتواسکلروز: این بیماری استخوان‌های کوچک گوش میانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. استخوانچه رکابی به آرامی با سایر استخوانچه‌ها ترکیب می‌شود و از حرکت آنها جلوگیری می‌کند.
بیماری منییر: این بیماری باعث سرگیجه، کاهش شنوایی حسی‌عصبی و وزوز گوش می‌شود.
اکوستیک نوروما: این نوع تومور می‌تواند باعث وزوز گوش و احساس پُری (گرفتگی) در گوش شود.
کلستاتوم: این بیماری باعث تجمع غیرطبیعی سلولهای پوستی در گوش می‌شود. نادر است، اما اگر درمان نشود، می‌تواند به گوش داخلی آسیب برساند.
پیرگوشی: این نوع کم شنوایی با افزایش سن اتفاق می‌افتد. ممکن است صداها بَم‌تر به نظر برسند، و مکالمات روزمره شنیده شوند، اما به درستی مفهوم نباشند. پیرگوشی شایعترین علت کم شنوایی حسی‌عصبی است.
جرم گوش یا سرومن (cerumen) در مجرای گوش خارجی ترشح می‌شود. آن به جلوگیری از خشک شدن پوست مجرای گوش کمک می‌کند و آن را تمیز نگه می‌دارد.
جرم گوش همچنین از گوش در برابر باکتری‌ها، حشرات، قارچ‌ها و آب محافظت می‌کند. به دلیل کمبود اسیدیته و وجود لیزوزیم، آنزیمی که باعث شکستن دیواره‌های سلولهای باکتریایی می‌شود، تصور می‌شود که جرم گوش خاصیت ضدباکتری دارد.
قسمت عمده جرم گوش لایه‌هایی از پوست است. آن همچنین حاوی مو و ترشحات دو غده است: غدد مترشحه سرومن (ceruminous) و سباسه (sebaceous) مجرای گوش خارجی. سایر اجزای جرم گوش اسیدهای چرب، الکل‌ها و کلسترول هستند.
قیمت سمعک
باتری سمعک
سمعک زیمنس
انواع سمعک
سمعک نامرئی
سمعک هوشمند
استفاده از بیمه سمعک
بهترین سمعک
مقالات سمعک
تهران، خیابان ولیعصر، بالاتر از پارک‌ساعی،نبش کوچه ساعی۲، پلاک۳۷، ساختمان سیمای ساعی، طبقه۲، واحد۷ سمعک ساعی
ساعت کاری :
صبح : همه روزه (به جز شنبه‌ها و چهارشنبه‌ها و روزهای تعطیل) ۹/۳۰ الی ۱۳
عصر : همه روزه(به جز پنجشنبه‌ها و روزهای تعطیل) ۱۶ الی ۲۰
تلفکس : ۰۲۱۸۸۲۰۸۰۴۰
گوشها اندام هایی ظریف و حساس هستند. آنها تغییرات کوچک در فشار هوا را که توسط اصوات در محیط ایجاد می‌شود، تشخیص می‌دهند و اطلاعات را برای پردازش به مغز می‌فرستند. گوشها همچنین در حفظ تعادل بدن نقش مهمی دارند.
حس شنوایی ما بی‌نظیر است- می‌تواند آهسته‌ترین صدا را تشخیص دهد، می‌تواند تشخیص دهد که صدا از فاصله دور یا نزدیک می‌آید، و می‌تواند صدای خاصی را از سر و صدای زمینه تشخیص دهد.
در این مقاله قصد داریم تا درباره آناتومی گوش، نحوه عملکرد سیستم شنوایی و کم شنوایی اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار دهیم.
گوش را می‌توان به سه قسمت تقسیم کرد: گوش خارجی، میانی و داخلی. هر قسمت در شنوایی نقش متفاوتی دارد.
گوش خارجی بخشی است که قابل مشاهده است. وظیفه اصلی آن جمع‌آوری هر چه بیشتر صدا از محیط اطراف است.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
صداهای اطراف ما سفر خود را از اینجا آغاز می کنند، وارد یک مجرای باریک به نام مجرای گوش خارجی می‌شوند.
گوش میانی صدای ورودی را تقویت می‌کند. این کار را با کمک پرده گوش انجام می‌دهد، که یک غشای نازک است که به عنوان پرده صماخ نیز شناخته می‌شود.
پرده گوش، گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند و به انتقال صدا به گوش داخلی کمک می‌کند. این صدا توسط سه استخوان ریز به نام استخوانچه تقویت می‌شود. نام این استخوانچه‌ها عبارتند از:
وقتی امواج صوتی به پرده گوش می‌رسند، آن مرتعش می‌شود. این ارتعاش استخوانچه‌ها را حرکت می‌دهد و صدا را به گوش داخلی منتقل می‌کند.
لوله یا شیپور استاش (Eustachian tube) مجرای باریک و مخاطی است که به حفظ فشار پایدار در گوش میانی کمک می‌کند، به‌طوری‌که امواج صوتی به درستی منتقل شوند. این لوله گوش میانی را به قسمت پشت گلو وصل می‌کند. هنگامی که باد پشت گوش‌های خود می‌اندازید، صدایی که می‌شنوید، ورود هوا به داخل لوله‌های استاش است.
پس از تقویت صدا توسط استخوانچه‌ها، صدا وارد حلزون می‌شود. آن لوله کوچک و مارپیچ است که شبیه پوسته حلزون است و در گوش داخلی قرار دارد. حلزون گوش داخلی پر از مایع است. دارای غشای داخلی به نام غشای قاعده‌ای است که توسط سلولهای موئی پوشانده شده است. صدا باعث حرکت مایع داخل حلزون می‌شود و سلولهای موئی را به صورت “سوار روی موج” به سمت بالا و پایین حرکت می‌دهد.
هر سلول موئی دارای استریوسیلیا (برآمدگی کوچک و مو مانندی) در امتداد قسمت بالای خودش است. همانطور که سلولهای موئی به بالا و پایین حرکت میکنند، استریوسیلیا وارد قسمت‌های فوقانی شده و خم می‌شوند. این اتفاق کانال‌های یونی را باز می‌کند و سیگنالی ایجاد می‌کند که به مغز ارسال می‌شود.
فرکانس‌های مختلف- زیر یا بم- سلولهای موئی را در قسمت‌های مختلف حلزون فعال میکنند. از موقعیت سلولهای موئی فعال‌شده، مغز می‌تواند اطلاعاتی درباره صدا بدست آورد.
اطلاعات مربوط به صدا از حلزون در امتداد عصب شنوایی ارسال می‌شود. سپس به مدولا (medulla) در ساقه‌مغز می‌رسد. ساقه‌مغز بخشی از مغز است که نزدیک پشت گردن قرار دارد.
عصب شنوایی همچنین اطلاعاتی از مغز به سمت حلزون منتقل می‌کند. الیاف این عصب به ما کمک می‌کند تا برخی صداها را سرکوب کنیم، به‌طوری‌که به ما این امکان را می‌دهد که در بین بسیاری از صداها فقط روی یک صدا تمرکز کنیم. به عنوان نمونه، هنگام مکالمه در یک اتاق شلوغ، به ما کمک می‌کند تا روی صدای یک شخص تمرکز کنیم و سایر صداها را نادیده بگیریم.
دانستن معنای کلمات “فرکانس” و “شدت” بسیار مفید است، زیرا آنها اغلب در رابطه با صدا استفاده می‌شوند.
فرکانس اشاره به زیر و بمی صدا دارد و در واحد هرتز (Hz) اندازه‌گیری می‌شود. هرچه میزان هرتز بیشتر باشد، صدا فرکانس بالاتری (زیرتری) دارد.
شدت کلمه دیگری برای بلندی صدا است و در واحد دسی‌بل (dB) اندازه‌گیری می‌شود.
معمولاً گفته می‌شود که گوش انسان محدوده فرکانسی 20-20000 هرتز را می‌شنود. با این حال، در شرایط آزمایشگاهی عالی، برخی افراد می‌توانند صداهای 12 هرتز و حتی 28000 هرتز را بشنوند. توانایی شنوایی در افراد مختلف با هم تفاوت دارد. با افزایش سن، گوش دچار کم شنوایی می‌شود، به‌ویژه در فرکانس‌های بالاتر.
بیشتر صداهایی که به صورت روزانه می شنویم در محدوده فرکانسی250-6000 هرتز قرار دارند، اما گوش‌های ما طوری آفریده شدند (کوک) تا صداهای حدود 2000 تا 5000 هرتز را بیشتر بشنوند.
در مورد شدت، انسان می‌تواند صداهای 0-140 دسی‌بل را تشخیص دهد. برای اینکه بهتر متوجه شویم، شدت نجوا در حدود 25 تا 30 دسی‌بل و شدت مکالمات روزمره معمولاً 45-60 دسی‌بل است. شدت اَره برقی حدود 120 دسی‌بل است. شدت صدای موتور جت که 25 متر فاصله دارد حدود 150 دسی‌بل است و ممکن است باعث پارگی پرده گوش شود.
گوش فقط برای شنیدن مهم نیست بلکه برای حس تعادل هم بسیار مهم است. به قسمت تعادلی گوش داخلی، سیستم دهلیزی گفته می‌شود.
در قسمت فوقانی حلزون سه حلقه کوچک پُر از مایع به نام مجاری نیم‌دایره‌ای وجود دارد. یکی حرکت بالا و پایین، دیگری حرکت جانبی به سمت دیگر و سومی چرخش عمودی را تشخیص می‌دهد.
مجاری نیم‌دایره‌ای حاوی هزاران موی کوچک و حساس هستند. هنگامی که سر خود را حرکت می‌دهیم، مایع موجود در مجاری نیم‌دایره‌ای نیز حرکت می‌کند.
با حرکت مایعات از روی موها، آنها خم می‌شوند و اطلاعات مربوط به نوع حرکت را به مغز منتقل میکنند.
حرکت این مایع توضیحی برای علت سرگیجه است. هنگامی که یک فرد به دور خود می‌چرخد و ناگهان متوقف می‌شود، مایع مدتی حرکت می‌کند و همچنان به تحریک موها ادامه می‌دهد. از آنجا که موها هنوز پیام‌هایی به مغز ارسال میکنند، مغز فرض می‌کند که فرد هنوز در حال چرخش است.
مجاری نیم‌دایره‌ای و حلزون به وسیله دهلیز به هم متصل می‌شوند. دهلیز از دو کیسه به نام اتریکول (utricle) و ساکول (saccule) تشکیل شده است. این ساختارها اطلاعات مربوط به نحوه حرکت سر در رابطه با جاذبه و شتاب را به مغز ارسال میکنند. به عنوان نمونه، ساکول به ما کمک می‌کند که تشخیص دهیم در آسانسور بالا یا پایین می‌رویم و یا اینکه دراز کشیده‌ایم یا ایستاده‌ایم.
به دلیل ظرافت و پیچیدگی آناتومی گوش، شنوایی ممکن است توسط برخی از بیماری‌ها، عوامل مربوط به سبک زندگی و صدمات تحت تاثیر قرار بگیرد.
کم شنوایی نسبتاً شایع است، برآورد می‌شود در ایالات متحده 2 یا 3 کودک از هر 1000 کودک و همچنین 15 درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد.
کم شنوایی را می‌توان به دو نوع کلی تقسیم کرد:
کم شنوایی انتقالی: این نوع کم شنوایی مانع عبور صدا از گوش خارجی و میانی به گوش داخلی می‌شود. کم شنوایی انتقالی می‌تواند در اثر تجمع مایعات در گوش میانی، عفونت گوش، تومورهای خوش‌خیم یا جرم گوش ایجاد شود. این نوع کاهش شنوایی اغلب با درمان کم شنوایی، امروزه قابل حل است.
کم شنوایی حسی‌عصبی: این نوع کم شنوایی در اثر آسیب به گوش داخلی ایجاد می‌شود و شایع ترین شکل کم شنوایی دائمی است. علل آن شامل داروهایی است که برای شنیدن سمی هستند، به نام داروهای اتوتوکسیک (ototoxic). بالا رفتن سن (پیرگوشی) و برخی بیماری‌های ژنتیکی نیز می‌توانند منجر به این نوع کاهش شنوایی شوند.
در برخی موارد، گوش داخلی و همچنین مشكل انتقال صدا به گوش داخلی آسیب می‌بیند. به این حالت کم شنوایی آمیخته گفته می‌شود. کاهش شنوایی ممکن است دوطرفه یعنی هر دو گوش را تحت تاثیر قرار دهد یا یك‌طرفه و تنها یك گوش را تحت تاثیر قرار دهد.
در زیر چند نمونه دیگر از علل کم شنوایی ذکر شده است:
صداهای بلند: قرار گرفتن در معرض صداهای خیلی بلند مانند انفجار می‌تواند توانایی شنوایی فرد را کاهش دهد.
قرار گرفتن در معرض سر و صداهای نسبتاً بلند به مدت طولانی می‌تواند به تدریج شنوایی را کاهش دهد. به عنوان نمونه، ممکن است در افرادی که ساعات زیادی در روز با ماشین‌آلات سنگین (بدون محافظ گوش) کار میکنند، این اتفاق بیفتد.
ضربه: برخی از صدمات مانند صدمات مغزی می‌تواند باعث کم شنوایی شود. این آسیب‌ها ممکن است منجر به ایجاد سوراخ در پرده گوش (پارگی پرده گوش) یا آسیب به گوش میانی شود.
استعمال دخانیات: استعمال دخانیات با افزایش احتمال ابتلا به کم شنوایی حسی‌عصبی مرتبط است.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
اتواسکلروز: این بیماری استخوان‌های کوچک گوش میانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. استخوانچه رکابی به آرامی با سایر استخوانچه‌ها ترکیب می‌شود و از حرکت آنها جلوگیری می‌کند.
بیماری منییر: این بیماری باعث سرگیجه، کاهش شنوایی حسی‌عصبی و وزوز گوش می‌شود.
اکوستیک نوروما: این نوع تومور می‌تواند باعث وزوز گوش و احساس پُری (گرفتگی) در گوش شود.
کلستاتوم: این بیماری باعث تجمع غیرطبیعی سلولهای پوستی در گوش می‌شود. نادر است، اما اگر درمان نشود، می‌تواند به گوش داخلی آسیب برساند.
پیرگوشی: این نوع کم شنوایی با افزایش سن اتفاق می‌افتد. ممکن است صداها بَم‌تر به نظر برسند، و مکالمات روزمره شنیده شوند، اما به درستی مفهوم نباشند. پیرگوشی شایعترین علت کم شنوایی حسی‌عصبی است.
جرم گوش یا سرومن (cerumen) در مجرای گوش خارجی ترشح می‌شود. آن به جلوگیری از خشک شدن پوست مجرای گوش کمک می‌کند و آن را تمیز نگه می‌دارد.
جرم گوش همچنین از گوش در برابر باکتری‌ها، حشرات، قارچ‌ها و آب محافظت می‌کند. به دلیل کمبود اسیدیته و وجود لیزوزیم، آنزیمی که باعث شکستن دیواره‌های سلولهای باکتریایی می‌شود، تصور می‌شود که جرم گوش خاصیت ضدباکتری دارد.
قسمت عمده جرم گوش لایه‌هایی از پوست است. آن همچنین حاوی مو و ترشحات دو غده است: غدد مترشحه سرومن (ceruminous) و سباسه (sebaceous) مجرای گوش خارجی. سایر اجزای جرم گوش اسیدهای چرب، الکل‌ها و کلسترول هستند.
قیمت سمعک
باتری سمعک
سمعک زیمنس
انواع سمعک
سمعک نامرئی
سمعک هوشمند
استفاده از بیمه سمعک
بهترین سمعک
مقالات سمعک
تهران، خیابان ولیعصر، بالاتر از پارک‌ساعی،نبش کوچه ساعی۲، پلاک۳۷، ساختمان سیمای ساعی، طبقه۲، واحد۷ سمعک ساعی
ساعت کاری :
صبح : همه روزه (به جز شنبه‌ها و چهارشنبه‌ها و روزهای تعطیل) ۹/۳۰ الی ۱۳
عصر : همه روزه(به جز پنجشنبه‌ها و روزهای تعطیل) ۱۶ الی ۲۰
تلفکس : ۰۲۱۸۸۲۰۸۰۴۰
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
چگونه صداها را تشخیص می دهیم
وب‌سایت
نوبت دهی
طراحی شده توسط تلاش نت
در این نوشته به زبان ساده می خواهیم مراحل شنیدن صدا را ذکر کنیم و به شما پاسخ بدهیم که چگونه صدا را میشنویم. شنوایی یکی از ۵ حس ما است. ما در فرآیند پیچیده ای صدا رو دریافت می کنیم و معنای ان را دریافت می کنیم.
در این ویدیو به صورت انیمیشن مراحل شنیدن صدا را می بنید.
همانطور که در این ویدیو می بینید مراحل شنیدن صدا به شرح ذیل است.
از طریق مراحل فوق ( مراحل شنیدن گوش ) ما صداها را می شنویم و درک می کنیم.
در ادامه بخش های مهم گوش را به زبان ساده توضیح می دهیم.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
گوش را می توان به سه بخش تقسیم کرد. گوش خارجی ، گوش میانی ، گوش داخلی
[ نوشته مرتبط : لیست کلینیک های شنوایی سنجی کشور ]
گوش خارجی شامل لاله گوش و کانال گوش است. لاله گوش صدا را به کانال گوش هدایت می کند و در نهایت صدا سبب لرزش پرده گوش می شود.
گوش میانی از پشت پرده گوش آغاز می شود. لرزش پرده گوش از طریق استخوانچه ها به گوش داخلی منتقل می شود. این استخوانچها از یک سر به پرده گوش و از سر دیگر به گوش داخلی متصل هستند. لرزشی که این استخوانها به گوش داخلی منتقل می کنند سبب تکان خوردن مایع درون گوش داخلی می شود.
حرکت مایع درون گوش داخلی ، باعث تکان خوردن سلول هایی مویی و در نتیجه تحریک عصب شنوایی می شود. لرزش سلول مویی سیگنالهای الکتریکی ایجاد شده از گوش داخلی به عصب شنوایی می فرستند. در نهایت مغز این سیگنالهای الکتریکی بشکل صدا تفسیر می کند.
[ نوشته مرتبط : همه چیز درباره کم شنوایی ]
ما در این نوشته مراحل شنیدن صدا را به زبان ساده توضیح داده ایم. گفتیم که چطور صدا از طریق لاله گوش به سمت کانال گوش هدایت می شود. امواج صوتی منجر به لرزش پرده گوش و استخوانچه های آن می شود و در نتیجه آن ، حلزون و سلولهای مویی شکل حرکت می کنند. سلولهای مویی شکل انرژی میکانیکی صدا را تبدیل به امواج الکتریکی و تحریک عصب و در نهایت دریافت پیام از مغز می شوند.
ما سعی کردیم به زبان ساده بگوییم که چطور صداها را می شنویم. اگر در این رابطه سوالی دارید می توانید در قسمت نظرات از ما بپرسید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام *
ایمیل *
وب سایت
دیدگاه
مجله توانبخشی و مشاوره هوش کالا با انتشار مقالات عمومی ، آگاهی عموم مردم و قشر سلامت را از خدمات رشته های روانشناسی و مشاوره و همچنین رشته های توانبخشی ( فیزیوتراپی ، شنوایی شناسی ، کاردرمانی ، گفتار درمانی ، بینایی سنجی ، ارتوپد فنی ) بالا می برد.
این وب سایت مسئولیتی در قبال کیفیت مراکز معرفی شده ندارد. لذا قبل از مراجعه بررسی های لازم را به عمل آورید.
امیر راد
یک سی دی موزیک را درون سیستم پخش می گذاریم و چند لحظه ای با شنیدن آوای موسیقی لذت می بریم . به راحتی می گوییم : ” عجب ویولونی می نوازد ! ” یا ” وای ، چه فلوت دلنشینی !” به همین راحتی ……….
ولی آیا تا به حال با خود فکر کرده اید که چگونه می توانیم صدای سازها را به این خوبی تشخیص دهیم . کافی است کمی با موسیقی سنتی آشنا باشید تا بتوانید صدای تار را از صدای سه تار تشخیص دهید . همین طور تشخیص صدای دف از تمبک نیز بسیار ساده است ، ولی چگونه ؟!
حتی هنگامی که یک نت مشابه یا ملودی مشابه توسط دو ساز ، مثلاٌ ویولن و کمانچه اجراء می شود ، باز هم براحتی می توانیم آنها را از یکدیگر تفکیک کنیم .
واقعاٌ شگفت آور است که چگونه می توانیم این کار را انجام دهیم . هنگامی که خواندن این مقاله تمام شود خواهید دانست که گوش ما همانند یک آزمایشگاه بسیار پیچیده ، همواره همراه ما است تا این وظایف را انجام دهد .چگونه صداها را تشخیص می دهیم
اگر علاقه مندید تا بفهمید گوش ما چگونه صدای سازها را از یکدیگر تشخیص می دهد ، باید حتما چند مفهوم اولیه را به خوبی درک کنید .در واقع باید یاد بگیریم که گاهی برای درک یک مفهوم عمیق و اساسی ، لازم است تا چند مفهوم اولیه را به صورت ریشه ای و از پایه به طور کامل درک نماییم . در عوض ، پس از کنار هم گذاشتن آن مفاهیم و پی بردن به مفهوم جدید تر، به درجه بالاتری از ادراک خواهیم رسید که قبلاٌ لذت آن را درک نکرده بودیم . گاهی برای لذت بردن باید بهای آن را نیز بپردازید و کمی وقت صرف کنید ، سپس خواهید دید که لذت حاصل، بسیار ماندگار خواهد بود . بگذریم !!!
آن چند مفهوم اولیه که در موردشان صحبت کردیم عبارتند از :
الف) موج
ب) فرکانس (بسامد)
ج) شکل موج
اصلا لازم نیست فکر کنید که درک این واژه ها سخت است . به راحتی نشان خواهیم داد که درک این معانی ، به هیچ وجه نیاز به ریاضیات عالی و یا حتی متوسط هم نخواهد داشت ، خواهید دید !…
اولین مفهومی که در اینجا مورد بررسی قرار می دهیم ، مفهوم موج است:
خوب ، خیلی ساده است . یک طناب را درنظر بگیرید که یک طرف آن به دیوار متصل شده و طرف دیگر آن در دستان شما است .
کافی است حرکتی به دستتان بدهید ، مثلاٌ به سرعت آن را به بالا و پائین ببرید:
به همین سادگی یک موج ساخته اید و خواهید دید که تمامی مفهوم موج را ایجاد کرده اید . بیایید با دقت بیشتری به این فیلم نگاه کنیم . اول آنکه یک طرف طناب به دیوار و طرف
دیگر آن در دست شما بوده است، پس طناب از جای خودش حرکتی نکرده .
هنگامی که در طول طناب ، موجی شروع به حرکت می کند ، در واقع این طناب نیست که حرکت می کند ، بلکه تغییر شکلی که درطناب ایجاد شده شروع به حرکت می نماید . برای آنکه این مفهوم را بهتر درک کنید کافی است در وسط طناب یک دستمال کاغذی گره بزنید .
مجدداٌ دستتان را حرکت بدهید تا موجی در طول طناب شروع به حرکت کند ( و البته نه اینکه دست خود را به چپ و راست حرکت دهید ) و این یعنی خود طناب حرکتی نکرده و تنها یک تغییرشکل در طول طناب شروع به حرکت نموده است . به عبارتی ” موج “، یعنی ” حرکت تغییر شکل در محیط ” . برای مثال ، موج آب نیز ، حرکت تغییر شکلی در محیط است که آب ، همان محیط می باشد و موج ایجاد شده بر روی سطح آب ، همان تغییر شکل است . اگر دقت کرده باشید ، هنگامی که در کنار ساحل قدم می زنید ، چوبها یا یونولیت های فراوانی را خواهید دید که برسطح آب حرکت می کنند .
به عبارتی ، هنگامی که موج دریا به آنها برخورد می کند ، این چوبها به بالا و پائین می روند و به ساحل دور یا نزدیک نمی شوند .
این ، یعنی ، ذرات آب به سوی ساحل حرکت نمی کنند یا از آن دور نمی شوند بلکه فقط نقش طناب را دارند و موجهای آب ، همانند موجی که در طناب ایجاد شده بود ، در طول محیط شروع به حرکت می کنند .
حال که با مفهوم موج آشنا شدید ، بیایید این مفهوم را در مورد صدا هم بررسی کنیم : هنگامی که شما ، سیم سازی را مرتعش می کنید ، مانند آن است که با دستتان طناب را به بالا و پایین می برید . با این تفاوت که در اینجا ، محیط ، هوای پیرامون ما است . ( توجه کنیم که گرچه در سیم هم موج ایجاد می شود اما صوت محصول انتقال ضربه هایی است که از سیم مرتعش به ذرات هوا وارد می شوند که به این ترتیب ذرات هوا شروع به ارتعاش می کنند و صوت ایجاد می شود . ) موج صوتی ایجاد شده در این محیط ،شروع به حرکت می کند . پس ذرات هوا ، فقط حامل موج صوتی هستند و خودشان حرکت نمی کنند . گوش شما هم نقش همان دستمالی را دارد که به طناب وصل بوده . هنگامی که موج صوتی به گوش شما برخورد می کند ، همانند آن دستمال آن را تکان می دهد یا مرتعش می کند .
به این عمل می گوییم “شنیدن”.
حال می رویم سراغ مفهوم بعدی یعنی فرکانس :
و باز هم می رویم سراغ همان طناب خودمان . شما هنوز هم دارید دستتان را به طور مداوم حرکت می دهید و امواج ایجاد شده را پشت سر هم به سمت دیوار می فرستید :
اگر طنابتان به اندازه کافی بلند باشد ، امواج را پشت سر هم خواهید دید . خوب ، از شما می پرسند: هر چند ثانیه یک بار ، یک موج درست می کنید ؟ مثلا می گویید هر ۲ ثانیه یک موج .
به این فاصله زمانی منظمی که شما امواج را به صورت پیاپی درست می کنید می گویند : ” دوره تناوب موج ” .
مثلا ٌ اگر هر دو ثانیه یک موج می سازید ، دوره تناوب موج شما ۲ ثانیه است .
فرض کنید سرعت ساخت امواج را افزایش دهید و دستتان را سریعتر به حرکت درآورید . در این صورت دوره تناوب امواج ایجاد شده بر روی طناب کاهش می یابد .
فرض کنید در هر ثانیه دو موج بر روی طناب می سازید . اگر به شما بگویند درهر دقیقه چند موج تولید می کنید خواهید گفت : ۱۲۰ موج . به این می گویند فرکانس موج ؛ یعنی تعداد امواجی که در یک بازه مشخص زمانی ، مثلاٌ ۱ ثانیه ، تولید می شود .
بنابراین هرچه فرکانس موج زیادتر شود ، دوره تناوب آن کمتر می شود و البته برعکس آن نیز صادق است. توجه کنید که در تعریف دقیق فرکانس موج ، بازه زمانی ای که در نظر گرفته می شود ،” ۱ ثانیه ” است؛ یعنی تعداد امواجی که در یک ثانیه تولید می شوند . ( مثلا فرض کنید بتوانید دریک ثانیه ، سه بار طناب را به حرکت درآورید ، در آن صورت فرکانس موج تولید شده ، ۳ است که آن را با واحد هرتز بیان می کنند. )
خوب ، حالا که مفهوم فرکانس را درک کردید ، شکل موج را توضیح می دهیم . باز هم برویم سراغ طناب خودمان . هنگامی که دستتان را به حرکت در می آورید ، چه شکلی در طول طناب شروع به حرکت می کند؟
یکبار دیگر آزمایش را تکرار کنید و این بار به شکل موج توجه بیشتری نمایید .
شبیه یک نیم دایره است.
به شکل موجی که می بینید ، به سادگی گفته می شود : ” شکل موج ” .
به عبارتی شکل تغییر شکل به وجود آمده در محیط را که در محیط شروع به حرکت می نماید ” شکل موج” گوییم .
به دلایل فنی نمی توان با تکان دادن طناب با دست ، شکل موج های خیلی متفاوت تولید نمود . شکل موج ایجاد شده در طناب مانند یک نیم دایره یا شبیه آن است . در حالی که می توان شکل موجهای دیگری را نیز تصور کرد . مثلاٌ :
که البته به دلایل فنی نمی توان با دست این اشکال را ایجاد نمود . ولی در محیط های دیگر می توان چنین شکل موج هایی تولید کرد .
حال که با معانی موج ، فرکانس و شکل موج آشنا شدیم ، می توانیم توضیح بدهیم که چگونه اصوات از یکدیگر متمایز هستند .
هنگامی که شما یکی از سیم های ساز را مرتعش می کنید ، درست مانند آن طنابی است که یک سر آن را به دیوار بسته بودید و آن طناب را با دستتان حرکت می دادید با این تفاوت که نقش طناب را ، هوای اطراف تار بازی می کند و نقش دست را در حرکت دادن طناب ، همان ارتعاش سیم بازی می نماید . هنگامی که از یک نت یا از یک پرده ، به پرده دیگر می رویم و به اصطلاح صدا را زیر یا بم می کنیم . در واقع فرکانس ارتعاش سیم را تغییر می دهیم . گوش ما ، نقش همان دستمال، که به وسط طناب گره خورده بود دارد . از آنجا که فرکانس بالا و پائین رفتن دستمال گره خورده به طناب دقیقاٌ معادل فرکانس عامل ایجاد کننده موج در طناب است ( یعنی همان دست ما ) ، به این نتیجه می رسیم که فرکانس به ارتعاش درآوردن استخوان داخل گوش نیز ، دقیقاٌ معادل فرکانس ارتعاش سیم تار می باشد . به همین دلیل ما دقیقا همان صدایی را می شنویم که تار تولید می کند .
حال می رسیم به نقش شکل موج در صدای تولید شده : در اینجا کمی بحث فنی تر می شود . برای این منظور ما از برنامه نرم افزاری Cool Edit استفاده کردیم . میکروفن را به رایانه متصل نمودیم و در مقابل اصوات گوناگون مانند صدای فلوت ، صدای پیانو ، صدای تار ، صدای ویولون و ….. قرار دادیم و سپس نت دو را در یک گام واحد نواختیم . شما می توانید نتیجه کار ما را ببینید :چگونه صداها را تشخیص می دهیم
در تمامی اشکال فوق ، فرکانس موج یکی است . یعنی تعداد نوسانهای سیم مرتعش ، یا ارتعاش صدا، در تمامی اصوات یکسان است . ولی به وضوح می بینید که شکل موج ها کاملا متفاوت هستند . پس آنچه موجب تشخیص اصوات از یکدیگر می گردد ، شکل موج صداهای شنیده شده است . اگر دو صدا دارای یک فرکانس واحد باشند ، آن وقت ما می گوییم : هر دو این سازها ، دارند یک نت را می نوازند.
همین مفهوم را در مورد تشخیص صدای افراد نیز می توان به کار برد . فرض کنید پدرتان شما را صدا کند ، در کمتر از یک ثانیه می فهمید که پدرتان است نه برادرتان !
ما این تست را در مورد صدای یک مرد و صدای یک زن نیز انجام دادیم . در یکی از اشکال ، شما شکل موج صدای مردی را می شنوید که می گوید : ” آ …. ” ( به صورت کشیده ) و در تصویر دیگر شکل موج صدای زنی که دقیقاٌ همان ” آ …. ” را در همان گام و با همان شدت می گوید . و به وضوح می بینید که شکل موج این دو صدا ، علی رغم یکی بودن فرکانسشان ، با هم فرق می کند.
خوب است بدانید ، عوامل موثر در شکل موج بسیار پیچیده و زیاد هستند که از حوصله این مقاله خارج بوده و بحث های فنی عمیق تری را طلب می کند . مثلا آنچه در موسیقی به ” رنگ صدا” ، معروف است ، دقیقا به عاملی به نام جمع هارمونی ها و شکل موج صوت مربوط می شود . برای مطالعه بهتر می توانید به کتاب ” مبانی آکوستیک ” ، نوشته لارنس ئی.کیدنر ترجمه دکتر ضیاء الدین اسماعیل بیگی انتشارات امیرکبیر مراجعه کنید . همچنین می توانید برای بررسی صداهای گوناگون و مقایسه شکل موج آنها و همچنین برای دیدن هارمونی های صوتی توسط نمودارهای اسپکترومتری ( این بخش مربوط به دوستانی است که با مفاهیم پیچیده ترموج آشنایی بیشتری دارند) می توانید از نرم افزارCool Edit که در تمامی نرم افزار فروشی ها یافت می شود استفاده کنید .
مطالب پر بازدید
مغز ما انسان ها چگونه صداها را تشخیص می دهد و آن ها را آنالیز کرده و رمز گشایی می کند؟این پروسه چه مراحلی دارد؟
چگونه صداها را تشخیص می دهیم
هنگامی که انسان صدای پا یا نوک زدن دارکوب را می‌شنود، ساختار ریتمیک صداها قابل توجه است. حتی زمانی که ساختار زمانی صدا آنچنان واضح نیست (مانند گفتار انسان)، زمان‌بندی همچنان به انتقال انواع اطلاعات مهم ادامه می‌دهد.
زمانی که صدا شنیده می‌شود، نورون‌ها در ناحیه زیرقشر مغز، همگام با ساختار ریتمیک صدا شلیک شده و ساختار اصلی آن را رمزگذاری میکنند. اما با پیشروی اطلاعات به سمت قشر شنوایی، بازنمایی صدا با دگرگونی‌هایی روبرو می‌شود.
در این زمان، یک تغییر تدریجی به سمت سلولهای عصبی انجام می‌شود که از سیستم کاملا متفاوتی برای رمزگذاری صدا استفاده میکنند.
این کار برای نورون‌های درون تالاموس شنوایی – بخشی از مغز که اطلاعات را از گوشها به قشر شنوایی ارسال می‌کند – به شکل کدگذاری موقتی انجام می‌شود.
نورون‌ها همگام با صدای اصلی، شلیک شده و نسخه المثنی دقیقی از ساختار زمان را سر وقت ارائه میکنند. اما در قشر شنوایی، تقریبا نیمی از نورون‌ها از کدگذاری سرعتی استفاده میکنند که در عوض بجای زمان‌گذاری دقیق، به انتقال ساختار صوت از طریق تراکم و سرعت شلیک نورون‌ها می‌پردازد.
دانشمندان علوم اعصاب پیش از این گمان کرده بودند که تغییر شکل از کدگذاری موقتی به کدگذاری سرعتی ممکن است به توضیح مرز ادراکی تجربه‌شده بین ریتم و گام بپردازد.
ترتیب‌های آهسته صدای تیک می‌تواند به نظر ریتمیک بیاید اما ترتیب سریع آنها مانند یک صدای وزوز خواهد بود. به گفته دانشمندان، علت این تجربه‌های کاملا متفاوت می‌تواند تولید شدن صداها توسط دو نوع مختلف نورون باشد.
نتایج این تحقیق در مجله Neuron منتشر شده است.
ایسنا،
مطالب مرتبط
هماهنگی جهت تبلیغات: 02123051172
مجری انحصاری نیتیو، سنجاق
کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است
ایالات متحده امریکا
هم‌رسانی این مطلب:
پژوهشگران در آمریکا برای نخستین بار سازوکاری را یافته‌اند که مغز به کمک آن گفتار را از سر و صدای محیطی تشخیص می‌دهد.
این اولین شواهد فیزیولوژیکی است که نشان می‌دهد چگونه مرکز بنیادی مغز بر نحوه پردازش صدا تاثير می‌گذارد و باعث می‌شود انسان بتواند به راحتی از میان اصوات گوناگون متوجه حرف‌های یک انسان دیگر شود و بر آن تمرکز کند.
محققان دریافته‌اند که یک سامانه تعدیل عملکرد عصبی (گروهی از یاخته‌های عصبی که عملکرد یاخته‌های عصبی تخصصی را تنظیم میکنند) بر پردازش اصوات تاثیر می‌گذارد و به مدار اصلی شنوایی مغز کمک می‌کند تا گفتار را از سر و صداهای دیگر تشخیص دهد.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
مایکل برگر، استاد عصب‌شناسی در دانشگاه لیگ پنسیلوانیا، می‌گوید: «پیشتر بر روی این پدیده در بخش نئوکورتکس مغز مطالعه شده بود، جایی که پیچیده ترین محاسبات انجام می‌شوند. این در حالی است که تا کنون کمتر در لایه‌های بنیادی‌تر مغز روی آن تحقیق صورت گرفته بود.»
نتایج پژوهش تازه که به وسیله دانشمندانی از سه دانشگاه پزشکی اوهایو، دانشگاه لودویگ-ماکسیمیلیانوس مونیخ و دانشگاه لیگ پنسیلوانیا انجام گرفته به تازگی در بخش تحقیقات برجسته نشریه علمی «علوم اعصاب» منتشر شده است.
دکتر برگر می‌گوید مطالعه جدید احتمالا توجهات را به این دست مدارهای مغزی، که پیشتر گمان می‌شد مدارهای ساده‌ای باشند ولی مشخص شده یکی از پیچیده‌ترین مدارهای مغزی هستند، معطوف خواهد کرد.
تیم محقق در آزمایش‌های الکتروفیزیولوژیکی خود متوجه شدند یک انتقال دهنده عصبی مشهور به نام استیل کولین بر رمزگذاری اطلاعات صوتی در داخل هسته شنوایی مغز تاثیر می‌گذارد و پردازش سیگنالهای صوتی مهم را هدایت می‌کند.
دکتر برگر می‌گوید این تعدیل‌کننده به سلولهای عصبی کمک می‌کند سیگنالهای ضعیف را تشخیص دهند، درست مثل یک آنتن که امواج مزاحم را فیلتر می‌کند تا شما بتوانید روی فرکانس رادیویی درست متمرکز شوید و صدایش را بشنوید.
دانشمندان امیدوارند نتایج تحقیق تازه به کشفیات بیشتر در خصوص فرآیندهای محاسباتی بنیادی در بخش مدارهای مغزی مربوط به شنوایی بیانجامد.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
هم‌رسانی این مطلب:
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، دانشمندان می‌گویند که برای نخستین بار در تاریخ با برخی تحلیل‌های دقیق به این نتیجه رسیده‌اند که وقتی در یک اتفاق شلوغ و پُر سر و صدا قرار می‌گیریم، در مغز ما چه اتفاقی می‌افتد و چگونه احساسات مختلف را تجربه می‌کنیم.
تمرکز روی یک مکالمه یا اتفاقی که با صدای بلند همراه است، نوعی انحراف و اختلال محیطی موسوم به «اثر ترکیبی» را در مغز ما باعث می‌شود. این یک پدیده عمومی است که در بیشتر مهمانی‌ها اتفاق می‌افتد و همین مسئله دانشمندان را تشویق کرده است تا مغز انسان را تحلیل کنند و از این طریق قدرت تکلم را در انسان ارتقا دهند.
دانشمندان علوم اعصاب در یک آزمایش جدید سیگنالهای دریافتی از مغز انسان را ذخیره کردند تا لحظه‌ای که یک کلام غیرقابل تحلیل به گوش می‌رسد، عکس‌العمل مغز را زیر نظر بگیرند.
این بررسی که در دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، نشان داد که مغز انسان می‌تواند صداهای اضافی محیط پیرامون را تشخیص دهد و آنها را به صورت خودکار فیلتر کند. بر این اساس زمانی که یک صدای اضافی به گوش می‌رسد، مغز می‌تواند میزان فهمیدن آن را به حداقل برساند تا تمرکز روی صدای اصلی بیشتر شود و شما در یک اتاق شلوغ صدای شخصی که در حال گفت‌وگو با شما است را بهتر بشنوید.
نتایج حاصل از این بررسی در آخرین شماره نشریه بین‌المللی «ارتباطات طبیعی» به چاپ رسیده است و دانشمندان دریافته‌اند مغز انسان فیلترهای ویژه برای حذف صداهای اضافی محیط دارد و به خوبی می‌تواند صداهای اصلی را از صداهای اضافی تشخیص دهد.چگونه صداها را تشخیص می دهیم
منبع:فارس
انتهای پیام /
بازگشت به صفحه سایر رسانه‌ها
سمعک ملاصدرا » اجزای ساختمان گوش | ما چگونه صدا را میشنویم؟
علاوه بر اندام حس شنوایی، یکی از اندام های مهم در تامین تعادل انسان است. گوش شامل ۳ قسمت گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی است.
مزایای خرید سمعک A&M از کلینیک ملاصدرا
آنچه در این مطلب می‌خوانید:
خود شامل ۳ بخش زیر می شود.
چگونه صداها را تشخیص می دهیم
وظیفه جمع آوری و هدایت صدا به داخل مجرای گوش را به عهده دارد و از غضروف و پوست ساخته شده است و با افزایش سن و تحلیل بخش غضروفی معمولاً حالت شل و افتاده به خود می گیرد.
شامل دو بخش غضروفی (متصل به لاله گوش) و استخوانی (بخش داخلی و متصل به پرده صماخ) بوده و وظیفه هدایت صدا به بخش انتهایی مجرا را دارد. به علت ترشح سرومن چسبنده و دارای خاصیت قلیائی، حشرات و اجسام خارجی وارد شده به مجرای گوش در قسمت های ابتدایی به دام می افتند و چون حالت خم و پیچ خورده دارد، اجسام به راحتی به سمت پرده گوش نمی توانند وارد شوند.
پرده ایی غشائی است که از بیرون توسط پوست و از داخل توسط مخاط پوشیده می شود. وظیفه آن تبدیل ارتعاشات مولکول های هوا (صدا) به ارتعاشات مکانیکی و انتقال آن به زنجیره استخوانچه ای گوش میانی است.
دارای زنجیره استخوانچه ای، رباط ها و ۲ ماهیچه بسیار کوچک، حفره ماستوئید (پستانی) و شیپور استاش است.
شامل ۳ استخوان چکشی، سندانی و رکابی است. دسته ی استخوانچه ی چکشی به پرده گوش می چسبد و از سر به استخوانچه سندانی ارتباط دارد. استخوانچه سندانی نیز به استخوانچه ی رکابی متصل می شود و صفحه ی پایه ی استخوانچه ی رکابی به دریچه ی بیضی شکل حلزون گوش داخلی متصل می شود. کل مجموعه ی استخوانچه ها به وسیله رباط هایی در گوش میانی معلق هستند و ۲ ماهیچه ی کوچک به استخوانچه ی چکشی و رکابی متصل و در صورت ورود صدای بلند به گوش منقبض شده با ایجاد مقاومت در برابر صدای بلند از گوش داخلی محافظت می کنند.
این حفره نیز باعث رزونانس (تشدید صدا) در گوش میانی می شود و در بهبود کیفیت صدای شنیده شده مؤثر است.
مجرای غضروفی است که از گوش میانی به حلق متصل می شود و تبادل و تعادل فشار بین گوش میانی و حلق (هوای بیرون) را به عهده دارد. احساس کیپی در هنگام سرماخوردگی یا هنگامی که با هواپیما سفر می کنیم به علت نقص عملکرد و چسبندگی و یا بسته شدن موقت شیپور استاش است. نقص دائمی این مجرا باعث ترشح گوش میانی (یا اوتیت سروز) می شود. صدا ضمن عبور از زنجیره ی استخوانچه ای (به علت خاصیت اهرمی) تقویت هم می شود و چون قطر پرده گوش از قطر دریچه بیضی بیشتر است، تقویت مجدد خواهد داشت. نهایتا این موج ارتعاش مکانیکی به دریچه ی بیضی منتقل می شود که چون پشت آن مایع گوش داخلی است به یک موج هیدرولیک تبدیل می شود و در سراسر حلزون شنوایی منتشر شده و حرکت می کند.
قیمت سمعک استارکی Starkey
شامل ۲ بخش است:
حلزون شنوایی که شبیه یک حلزون است و چنین در نظر بگیریم که یک لوله ی ۳ قسمتی (۳ تونل) دور یک محور پیچیده شده باشد. موج هیدرولیک صدا از یکی تونل ها حرکت کرده به نوک حلزون می رود و سپس از یکی دیگر از تونل ها به سمت دریچه ی گرد (که پرده غشائی است و به گوش میانی باز می شود) برمی گردد.
این غشاء شامل بر میلیون ها سلول موئی است و به دنبال حرکت غشاء پایه و حرکت سلول های موئی یک تخلیه ی الکتریکی در پایانه های عصبی که در انتهای این سلول ها چسبیده اند، تولید شده و توسط عصب هشتم مغزی به مغز می رود. درمغز صدا تفسیر شده و ادراک شنوایی انجام می شود. از آنجایی که سلول های موئی گوش داخلی به دنبال هر گونه آسیب قابل ترمیم نیستند، هرگونه آسیب به آنها باعث افت شنوایی دائمی می شود.
قسمتی از گوش که در تعادل دخالت دارد و به همراه چشم و حس عمقی و مخچه، تعادل را تامین می کند. دهلیز غشایی شامل ۳ بخش اوتریکول، ساکول و مجاری نیم دایره است. با حرکت سر مایع داخل این قسمت حرکت کرده و باعث تحریک سلول های تعادلی آن می شود و سینگال تعادلی به وسیله عصب هشتم مغزی به مخچه و مغز می رود و تفسیر سه بعدی و فضایی از آن صورت می گیرد.
صدا چیزی جز نوسان مولکولی منتشر شونده در محیط حد واسط {گاز (مثل هوا)، مایع (مثل آب) و جامد (مثل چوب یا فلز)} نیست و در علم شنوایی شناسی صداها بر دو دسته اند: صدای غیرانسانی (sound) و صدای گفتاری (voice)
الف) sound که در معنای عموم صدای غیرانسانی است و خود ۳ زیر مجموعه دارد:
ب) Voice صدای گفتاری که بخش عمده ارتباط انسانی را تشکیل می دهد. عدم توانایی در درک این صداها زندگی ما را دچار مشکل می کند و موجبات انزوا را فراهم می کند.
موردی که پس از آشنایی با مفهوم صدا باید بررسی شود، حس شنوایی آن و سیستم شنوایی تعبیه شده در سازمان بدنی او برای درک این صداست. بنابراین درباره ی هریک از این مفاهیم نیز توضیحات مختصری ارائه می دهیم.
یکی از حواس پنجگانه انسان است و برخلاف حس بینائی که عامل ارتباط انسان با محیط و اشیاء است، مهمترین حس در برقراری ارتباط با محیط انسانی و انسان هاست. وجود حس شنوایی سالم زمینه ساز اکتساب گفتار است تنها در صورت برخورداری از یک حس شنوایی سالم می توان به گفتار کامل دست یافت و ارتباطی کامل با انسان ها را بدست آورد. حس شنوایی برآورده کننده بسیاری از نیازهای ماست. ما نه تنها کلمات را می شنویم بلکه با شنیدن جزئی ترین تفاوت ها در اصوات، معنای دقیق صداهای گفتاری را نیز درک می کنیم. حس شنوایی برای لذت بردن (از صدای خوشایند چون موسیقی) و نیز برای یافتن صداها و اشیاء برای ما مفید است. به عنوان مثال وقتی وسیله نقلیه ای به ما نزدیک می شود قبل از آنکه آن را ببینیم، صدایش را می شنویم و جهت نزدیک شدن آن را به خود تشخیص می دهیم.
سیستم شنوایی انسان یکی از پیچیده ترین اندام های حسی در کل مخلوقات است و صداهایی با فرکانس ۲۰ هرتز تا ۲۰ هزار هرتز را شنیده و تفکیک می کند. این سیستم مجموعه ای از اجزای بدن است که برای ایجاد حس شنوایی کامل دخالت دارند و شامل گوش (که خود مشتمل بر لاله گوش، مجرای گوش خارجی، پرده گوش، زنجیره استخوانچه ای و حلزون شنوایی است، بخش حلزونی عصب شنوایی، راه های عصبی مرکزی (درساقه مغز) و نهایتاً قشر مغز (لوب گیجگاهی) است، لذا برای شنیدن کامل و تأمین جهت یابی صدا به ۲ سیستم شنوایی سالم (در هر دو طرف سر) نیاز داریم.
دسترسی به سایر پست ها
درمان عفونت گوش میانی و روش های تشخیص و علائم آن
درد گوش، احساس کیپ شدن و پری گوش، خروج ترشح و … شاید شما نیز از آن دسته افرادی باشید که …
پیرگوشی چیست؟ روش های تشخیص و علائم آن
افزایش سن در انسان ممکن است با ایجاد بیماری ها و مشکلات جسمانی زیادی همراه باشد. مشکلاتی که …
سمعک هوشمند چیست و برای چه افرادی مناسب است؟
در مقالات گذشته به این موضوع اشاره کردیم که سمعک ها بر اساس تکنولوژی بکار رفته در آنها به ۲ …
پست های مرتبط
جدیدترین مقالات
چگونه صداها را تشخیص می دهیم
سمعک ملاصدرا با داشتن کادری مجرب با مدارک معتبر دانشگاهی، دسترسی به آخرین تکنولوژیهای معتبر ارزیابی و تجربه کافی در زمینه های مختلف ارزیابی سرگیجه و تعادل، وزوز گوش، تجویز و تنظیم انواع سمعک و وسایل کمک شنوایی و انجام خدمات توانبخشی مناسب در این زمینه ها، یک مرکز بسیار جامع در زمینه ارزیابی شنوایی و تعادل است.
اطلاعات تماس
آدرس: تهران، میدان ونک، خیابان ملاصدرا، ابتدای شیخ بهایی جنوبی، کوچه اول سمت راست (بن بست برنا)، پلاک۱، طبقه۵، واحد ۱۸ تلفن: ۴-۸۸۰۵۳۷۸۳
دسترسی سریع
آخرین مقالات
طرف‌های قرارداد
Mollasadra Hearing Center All Rights Reserved 2018
