چگونه غم از دست دادن پدر

سلامت نیوز: اندوه از دست‌ دادن در بزرگسالی بسیار سخت است. حساسیت افراد بزرگسال در مواجهه با مرگ عزیزان‌ به ویژه والدین بسیار بالاست‎.‎‎

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ضمیمه خانواده روزنامه اطلاعات، از دست دادن والدین برای ما یک تهدید است، اندوهی که می‌تواند بی‌پایان باشد. چرا؟ شاید برای اینکه انتظار داریم والدین‌مان جاودان باقی بمانند‎.‎مرگ والدین می‌تواند باعث افزایش میزان آسیب‌پذیری شود. زمانی که والد می‌میرد مفهوم از دست دادن معنای متفاوتی پیدا می‌کند و بسیار گسترده می‌شود. مرگ والدین به معنای از دست دادن خود او، خانه و راه ارتباط با گذشته است‎.

احساسات آزاردهنده دیگری نیز وجود دارند؛ مثل نیاز عمیقا عاطفی به فردی که همواره برای پیشرفت، موفقیت یا ناکامی‌هایتان ارزش قائل بود‎.‎نوع رابطه‌ای که با والدین‌تان داشته‌اید در میزان اندوه و غمی که پس از مرگ آنها احساس می‌کنید اهمیت دارد. هر انسانی منحصر به فرد است و رابطه‌ای که با والد خود ساخته بسیار متفاوت با دیگران است. به همین دلیل است که به نظر می‌رسد دیگران در همراهی و دلداری پس از این حادثه اغلب بد عمل می‌کنند‎.‎‎ ‎مساله مهم این است که شما به هیچ وجه نمی‌توانید واقعیت را تغییر بدهید. این اتفاق مثل خیلی از اتفاقات دیگر فرصتی برای جبران، تغییر و بهبود باقی نمی‌گذارد. کسی که مرده است دیگر به رابطه باز نمی‌گردد، نمی‌توان زمان را به عقب بازگرداند، اشتباهی را جبران کرد، رابطه را بهبود داد، بهتر زندگی کرد، بیشتر لذت برد و جلوی مرگ را گرفت. تنها کاری که می‌شود انجام داد کنار آمدن با این حقیقت دشوار و تحمل احساسات پیچیده‌ای است که دچارش هستید‎.‎چطور اندوه را تحمل کنید؟

غم شما متفاوت و منحصر به فرد استاولین راه برای کنار آمدن با مرگ والد این است که بفهمید اندوه شما منحصر به فرد است. همه آدم‌ها شبیه هم دچار اندوه ناشی از مرگ نمی‌شوند هرچند که ظاهرا شبیه هم رفتار می‌کنند. تجربه شما در این مرحله ربط مستقیمی به نوع رابطه با والدتان دارد. صرف نظر از فرهنگ، مذهب، باورهای ذهنی و سیستم‌های حمایتی‌ای که در اختیار دارید میزان وابستگی، تجربه‌های مشترک با والد، حساسیت‌های فردی و روحیات و خلقیات شما در این مساله اهمیت دارند. تحمل مرگ والد ممکن است برای شما بسیار دشوارتر از خواهر، برادر یا دوستان و اطرافیان‌تان باشد. تعجب نکنید که چرا دیگران شبیه شما نیستند و یا چرا شما مثل آنها عمل نمی‌کنید‎.‎به دلیل همین تفاوت‌ها نوع عزاداری شما برای والدین‌تان منحصر به فرد است. خودتان را با کسی مقایسه نکنید حتی لازم نیست تلاش کنید تا با دیگران هماهنگ شوید‎.

احساسات متفاوت را بپذیریدارتباط والد با فرزند یکی از عمیق‌ترین رابطه‌های عاطفی است. زمانی که مادر یا پدر می‌میرد طناب رابطه قطع می‌شود به همین دلیل شما در مواجهه با این حادثه احساسات متفاوت بسیار شدیدی را تجربه می‌کنید‎.‎ترس، وحشت، خشم، بی‌حسی، سردرگمی و اضطراب تنها بخشی از این احساسات هستند. خیلی وقت‌ها این احساسات زنجیره‌وار حرکت می‌کنند و در یک دوره کوتاه باعث از پا افتادن می‌شوند‎.

چگونه غم از دست دادن پدر

عزاداری کنیداندوه، ناشی از احساس عمیق از دست دادن، تهی‌شدن و غم است.عزاداری راهی برای بیان این احساسات است. ممکن است رسوم رایج عزاداری برایتان کافی نباشد و با پوشیدن لباس سیاه و مراسم ختم آنطور که دچار اندوه هستید عزاداری آرام‌تان نکند. در این صورت لازم است راه خودتان را پیدا کنید. ممکن است عزاداری با گریستن در خلوت، خواندن دعا، خیرات یا یادآوری خاطرات و یا حتی سکوت بهتر انجام شود. کاری که مناسب حال خودتان است انجام بدهید. حتی اگر برخی از آنها با آنچه عرف به شما پیشنهاد می‌دهد متفاوت باشند. عزاداری بخشی از روند شفاست پس به هیچ وجه مانع آن نشوید‎.‎

درد خود را بشناسیداگر با اندوه خود رو‌به رو نشوید زخم‌هایتان هرگز التیام پیدا نمی‌کنند. دردهایتان را بپذیرید و آن را به عنوان بخشی از روند گذر از اندوه در نظر بگیرید‎.‎

حمایت دیگران را بپذیریداینکه بخواهید تنها باشید خوب است اما در انزوا ماندن راه سالمی برای کنار آمدن با اندوه نیست. یک دوست، یکی از اعضای خانواده، یک مشاور یا همکار می‌تواند در روند بهبود وضعیت شما بسیار موثر باشد. اجازه بدهید کسی که دوست‌تان دارد یا یکی از کسانی که با او ارتباط نزدیکی دارید در اندوه با شما همراهی‌ کند. در لحظات سختی که احساسات‌ اندوه فروکش نمی‌کند حضور یک همراه بسیار موثر است. آنها ممکن است تجربه شما را نداشته باشند، یا شبیه شما عمل نکنند اما بدون شک می‌توانند شنونده و حامی خوبی برایتان باشند‎.‎

موقع اندوه تصمیم‌های جدی نگیریداندوه سد بزرگی در تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه و درست است. اگر امکان دارد در چنین موقعیتی تصمیم‌های مهم نگیرید. تغییر شغل، جابه‌جایی یا تغییرات مهم در وضعیت اقتصادی مسائلی هستند که به خودی خود تاثیر جدی بر زندگی‌تان می‌گذارند. بهتر است صبر کنید تا کمی التیام پیدا کنید. اما اگر لازم است تصمیم مهمی بگیرید از یک فرد آگاه، کسی که دوست‌تان دارد و می‌تواند بهتر عمل کند کمک بخواهید‎.‎

مراقب خودتان باشیداندوه همه انرژی شما را صرف می‌کند. تمایل به زندگی و پیروی از عادت‌های روزمره در این شرایط به سختی ممکن است.برای مبارزه با این مشکلات تلاش کنید به اندازه کافی بخوابید، غذای خوب بخورید، ورزش کنید و تفریح را از زندگی‌تان حذف نکنید. شاید لازم باشد برای بررسی‌های پزشکی نیز اقدام کنید تا مطمئن شوید اندوه سلامتی‌تان را تحت تاثیر قرار نداده است. پرداختن به زندگی روزمره حتما کار سختی است اما بهترین راه برای بهبود وضعیت است. اگر زندگی عادی خود را پیش نگیرید بازهم در شرایط به وجود آمده تغییری ایجاد نمی‌شود و والد شما در کنارتان نخواهد بود پس بهتر است مقاومت کنید. ‎

اهمیت زمان را نادیده نگیریدزمان معجزه‌گر است. احساسات شدید بالاخره در طی زمان فروکش می‌کنند، تب و تاب اولیه کم می‌شود و دردها به مرور کمتر می‌شود. با این حال این درد همیشه با شما باقی خواهد ماند؛ جایی از فکر و قلب‌تان همیشه درد خواهد کرد و این حقیقت زندگی شماست‎.‎

اولین راه برای کنار آمدن با مرگ والد این است که بفهمید اندوه شما منحصر به فرد است. همه آدم ها شبیه هم دچار اندوه ناشی از مرگ نمی شوند هرچند که ظاهرا شبیه هم رفتار می کنند. تجربه شما در این مرحله ربط مستقیمی به نوع رابطه با والدتان دارد. صرف نظر از فرهنگ، مذهب، باورهای ذهنی و سیستم های حمایتی ای که در اختیار دارید میزان وابستگی، تجربه های مشترک با والد، حساسیت های فردی و روحیات و خلقیات شما در این مساله اهمیت دارند.

از دست دادن والدین برای ما یک تهدید است، اندوهی که می تواند بی پایان باشد. چرا؟ شاید برای اینکه انتظار داریم والدین مان جاودان باقی بمانند‎.‎مرگ والدین می تواند باعث افزایش میزان آسیب پذیری شود. زمانی که والد می میرد مفهوم از دست دادن معنای متفاوتی پیدا می کند و بسیار گسترده می شود. مرگ والدین به معنای از دست دادن خود او، خانه و راه ارتباط با گذشته است‎.احساسات آزاردهنده دیگری نیز وجود دارند؛ مثل نیاز عمیقا عاطفی به فردی که همواره برای پیشرفت، موفقیت یا ناکامی هایتان ارزش قائل بود‎.‎نوع رابطه ای که با والدین تان داشته اید در میزان اندوه و غمی که پس از مرگ آنها احساس می کنید اهمیت دارد. هر انسانی منحصر به فرد است و رابطه ای که با والد خود ساخته بسیار متفاوت با دیگران است. به همین دلیل است که به نظر می رسد دیگران در همراهی و دلداری پس از این حادثه اغلب بد عمل می کنند‎.‎‎ ‎مساله مهم این است که شما به هیچ وجه نمی توانید واقعیت را تغییر بدهید. این اتفاق مثل خیلی از اتفاقات دیگر فرصتی برای جبران، تغییر و بهبود باقی نمی گذارد. کسی که مرده است دیگر به رابطه باز نمی گردد، نمی توان زمان را به عقب بازگرداند، اشتباهی را جبران کرد، رابطه را بهبود داد، بهتر زندگی کرد، بیشتر لذت برد و جلوی مرگ را گرفت. تنها کاری که می شود انجام داد کنار آمدن با این حقیقت دشوار و تحمل احساسات پیچیده ای است که دچارش هستید‎.‎چطور اندوه را تحمل کنید؟غم شما متفاوت و منحصر به فرد استاولین راه برای کنار آمدن با مرگ والد این است که بفهمید اندوه شما منحصر به فرد است. همه آدم ها شبیه هم دچار اندوه ناشی از مرگ نمی شوند هرچند که ظاهرا شبیه هم رفتار می کنند. تجربه شما در این مرحله ربط مستقیمی به نوع رابطه با والدتان دارد. صرف نظر از فرهنگ، مذهب، باورهای ذهنی و سیستم های حمایتی ای که در اختیار دارید میزان وابستگی، تجربه های مشترک با والد، حساسیت های فردی و روحیات و خلقیات شما در این مساله اهمیت دارند. تحمل مرگ والد ممکن است برای شما بسیار دشوارتر از خواهر، برادر یا دوستان و اطرافیان تان باشد. تعجب نکنید که چرا دیگران شبیه شما نیستند و یا چرا شما مثل آنها عمل نمی کنید‎.‎به دلیل همین تفاوت ها نوع عزاداری شما برای والدین تان منحصر به فرد است. خودتان را با کسی مقایسه نکنید حتی لازم نیست تلاش کنید تا با دیگران هماهنگ شوید‎.احساسات متفاوت را بپذیریدارتباط والد با فرزند یکی از عمیق ترین رابطه های عاطفی است. زمانی که مادر یا پدر می میرد طناب رابطه قطع می شود به همین دلیل شما در مواجهه با این حادثه احساسات متفاوت بسیار شدیدی را تجربه می کنید‎.‎ترس، وحشت، خشم، بی حسی، سردرگمی و اضطراب تنها بخشی از این احساسات هستند. خیلی وقت ها این احساسات زنجیره وار حرکت می کنند و در یک دوره کوتاه باعث از پا افتادن می شوند‎.عزاداری کنیداندوه، ناشی از احساس عمیق از دست دادن، تهی شدن و غم است.عزاداری راهی برای بیان این احساسات است. ممکن است رسوم رایج عزاداری برایتان کافی نباشد و با پوشیدن لباس سیاه و مراسم ختم آنطور که دچار اندوه هستید عزاداری آرام تان نکند. در این صورت لازم است راه خودتان را پیدا کنید. ممکن است عزاداری با گریستن در خلوت، خواندن دعا، خیرات یا یادآوری خاطرات و یا حتی سکوت بهتر انجام شود. کاری که مناسب حال خودتان است انجام بدهید. حتی اگر برخی از آنها با آنچه عرف به شما پیشنهاد می دهد متفاوت باشند. عزاداری بخشی از روند شفاست پس به هیچ وجه مانع آن نشوید‎.‎درد خود را بشناسیداگر با اندوه خود رو به رو نشوید زخم هایتان هرگز التیام پیدا نمی کنند. دردهایتان را بپذیرید و آن را به عنوان بخشی از روند گذر از اندوه در نظر بگیرید‎.‎حمایت دیگران را بپذیریداینکه بخواهید تنها باشید خوب است اما در انزوا ماندن راه سالمی برای کنار آمدن با اندوه نیست. یک دوست، یکی از اعضای خانواده، یک مشاور یا همکار می تواند در روند بهبود وضعیت شما بسیار موثر باشد. اجازه بدهید کسی که دوست تان دارد یا یکی از کسانی که با او ارتباط نزدیکی دارید در اندوه با شما همراهی کند. در لحظات سختی که احساسات اندوه فروکش نمی کند حضور یک همراه بسیار موثر است. آنها ممکن است تجربه شما را نداشته باشند، یا شبیه شما عمل نکنند اما بدون شک می توانند شنونده و حامی خوبی برایتان باشند‎.‎موقع اندوه تصمیم های جدی نگیریداندوه سد بزرگی در تصمیم گیری های هوشمندانه و درست است. اگر امکان دارد در چنین موقعیتی تصمیم های مهم نگیرید. تغییر شغل، جابه جایی یا تغییرات مهم در وضعیت اقتصادی مسائلی هستند که به خودی خود تاثیر جدی بر زندگی تان می گذارند. بهتر است صبر کنید تا کمی التیام پیدا کنید. اما اگر لازم است تصمیم مهمی بگیرید از یک فرد آگاه، کسی که دوست تان دارد و می تواند بهتر عمل کند کمک بخواهید‎.‎مراقب خودتان باشیداندوه همه انرژی شما را صرف می کند. تمایل به زندگی و پیروی از عادت های روزمره در این شرایط به سختی ممکن است.برای مبارزه با این مشکلات تلاش کنید به اندازه کافی بخوابید، غذای خوب بخورید، ورزش کنید و تفریح را از زندگی تان حذف نکنید. شاید لازم باشد برای بررسی های پزشکی نیز اقدام کنید تا مطمئن شوید اندوه سلامتی تان را تحت تاثیر قرار نداده است. پرداختن به زندگی روزمره حتما کار سختی است اما بهترین راه برای بهبود وضعیت است. اگر زندگی عادی خود را پیش نگیرید بازهم در شرایط به وجود آمده تغییری ایجاد نمی شود و والد شما در کنارتان نخواهد بود پس بهتر است مقاومت کنید. ‎اهمیت زمان را نادیده نگیریدزمان معجزه گر است. احساسات شدید بالاخره در طی زمان فروکش می کنند، تب و تاب اولیه کم می شود و دردها به مرور کمتر می شود. با این حال این درد همیشه با شما باقی خواهد ماند؛ جایی از فکر و قلب تان همیشه درد خواهد کرد و این حقیقت زندگی شماست‎.‎ضمیمه خانواده روزنامه اطلاعات

نظر خود را بیان نمایید

نظری ثبت نشده است

جهت مشاوره رایگان درباره تبلیغات، با ما تماس بگیرید:

چگونه غم از دست دادن پدر

۰۲۱ – ۲۳۰ ۴۴ ۳۳۳

+۹۸ ۲۱ ۲۳۰ ۴۴ ۳۳۳

تلگرام آفتاب

اینستاگرام آفتاب

+۹۸ ۲۱ ۲۳۰ ۴۴ ۱۰۳

ایران، تهران، میدان نوبنیاد ، کوهستان سوم
،
پلاک ۳

پشتیبانی آفتاب

تا مرز ۵۱درصد کلاس صوتی سی دی یا دانلودی و فیلم و کتاب صوتی
و تا ۳۰درصد قیمت کتاب چاپی را از اعتبار می توانید هزینه
کنید.

وقتی همه محصولات تان را انتخاب
کردید، قبل از درگاه از شما پرسیده میشود که می خواهید از
اعتبار استفاده کنید. و شما تأیید میکنید.

اعتبار در مورد کلاس صوتی،کتاب چاپی و صوتی قابل استفاده است

اعتبار دائمی نیست.قبل از تاریخ انقضا مصرفش کنید

درگذر دردناك زندگى،شايد هيچ تجربه‌اى تكرارى‌تر و ترسناکتر از مرگ و فقدان عزیزان نباشد.زندگی رفته رفته ما را با آن آشنا می کند تا در نهایت ما را در برابر فقدان های بزرگ آماده کند، اما آن زمان تاب رویارویی داریم؟

در گذر دردناك ما از زندگى، شايد هيچ تجربه‌اى تكرارى‌تر از مرگ و فقدان نباشد. زندگى ما با فقدان شروع مى‌شود. ما از بطن محافظ خود و از ضربان هستى جدا شده و وارد دنيايى نامطمئن و اغلب ويرانگر مى‌شويم. اين ضربه آغازين در بدو تولد، نشانگر آغاز سفرى است كه با مرگ خود زندگى به پايان مى‌رسد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص، روی عبارت “مرداب روح” کلیک کنید.

در طول راه فقدان‌هاى متعددى وجود دارد: از دست دادن امنيت، پيوند، ناآگاهى، معصوميت؛ و در سنين بالاتر، از دست دادن دوستان، انرژى‌هاى جسمانى و مراحل هويت‌پذيرى من. جاى تعجب نيست كه تمامى فرهنگ‌هايى كه داراى اسطوره هستند اين حس فقدان و جدايى را به نمايش مى‌كشند: اسطوره هبوط، جدايى آغازين از باغ عدن، عصر طلايى، خاطره وحدت با طبيعت و مادر. به همين ترتيب همه مردم دلتنگى عميقى را براى آن تعلق و پيوند ابراز مى‌كنند.

موضوع فقدان در فرهنگ ما جارى است؛ از احساساتى‌ترين ترانه‌ها گرفته ــ كه در آن ها ماتم ‌و زارى مى‌شنويم كه زندگى معناى خود را به‌خاطر غياب محبوب از دست داده است. ــ تا پريشان‌ترين و مشتاقانه‌ترين دعاهاى عارفان براى وصل به خداوند. فقدان در قلب شرايط انسانى قرار دارد. اگر به اندازه كافى عمر كنيم، هركس را كه براى‌مان عزيز است، ازدست خواهيم داد. اگر به اندازه كافى عمر نكنيم، آن ها ما را از دست مى‌دهند. چنانكه ريلكه مى‌گويد: «ما زندگى مى‌كنيم و هميشه وداع مي كنيم.»

چگونه غم از دست دادن پدر

در زبان آلمانى واژه فقدان و از دست دادن در اصل به معناى تجربه «پشت سر گذاشتن ميل» و بعد ازدست رفتن ميل است. فراسوى ميل، پيوسته فقدان وجود دارد.

چنين اقدامى شخص را برده فقدان نمى‌سازد؛ بلكه او را در فرآيند رها كردن شركت مى‌دهد. فقط رها كردن مى‌تواند آرامش و صفا را فراهم آورد، اما چنانكه همه ما مى‌دانيم كنترل كردن، از من، يعنى امنيت حمايت مى‌كند. در ميان ما چه كسى مانند بودا توانسته است درون را ببيند و ميل خود را خاموش كند؛ از من فراتررود و از اعماق وجود عبارت «نه خواست من، كه خواست تو انجام شود» را بپذيرد؟ تنسين گفته است: «بهتر است عشق ورزيده باشيم و محبوب خود را از دست داده باشيم تا اينكه اصلا عشق نورزيده باشيم.»

ثبات زندگى در گذرا بودن آن نهفته است و پذيرش اين حقيقت براى رشد آگاهى ضرورى است. بى‌شك زودگذر بودن از ويژگى‌هاى نيروى حيات است. چنانكه ديلن تامس گفته است: «نيرويى كه سبزه‌ها را مى‌روياند، نابودگر من است». همان نيرو، انرژى طبيعت را شعله‌ور مى‌كند و مانند فتيله ديناميت مى‌سوزد و نابود مى‌شود. اين فناپذيرى خود زندگى است. آنچه تغييرناپذير است، «مرگ» است. پذيرش زندگى مستلزم پذيرش آن انرژى‌ است كه از خود تغذيه مى‌كند و نابود مى‌شود. تغيير نكردن برخلاف نيروى حيات است و خود مرگ مى‌باشد.

به اين دليل است كه والاس استيونس نتيجه گرفت: «مرگ، مادر زيبايى است.» و مرگ بزرگ‌ترين ابداع طبيعت است. ظرفيت آگاهى، انتخاب معنادار و تحسين زيبايى به همراه تجربه نيرويى مى‌آيد كه خود را نابود مى‌كند. در اينجا خردى نهفته است كه از محدوده‌ها و اضطراب‌هاى من فرا مى‌رود؛ خردى كه راز وحدت زندگى و مرگ، وابستگى و فقدان را به‌عنوان بخشى از يك واحد عظيم مى‌بيند. چنين خردى با نياز من مقابله مى‌كند و او را از ميان مسائل پيش پا افتاده به‌سوى تعالى مى‌برد.

تجربه از دست دادن فقط وقتى شدت مى‌گيرد كه چيزى ارزشمند در زندگى ما وجود داشته باشد. اگر تجربه از دست دادن نداشته باشيم، به اين معناست كه هيچ چيز ارزشمندى در زندگى‌مان وجود ندارد. با رنج بردن از اين تجربه، ارزش چيزى را كه به ما عطا شده است، درك مى‌كنيم. زیگموند فرويد مقاله‌اى تحت عنوان «سوگوارى و افسردگى» نوشت كه در آن اظهار داشت: كودكى كه والدين خود را به‌واسطه مرگ از دست مى‌دهد، مى‌تواند عزادارى كند و مقدارى از انرژى آن را تخليه كند. كودكى كه والدينش حاضر، اما از لحاظ عاطفى غايب هستند، نمى‌تواند سوگوارى كند؛ زيرا والدين وى به راستى نمرده‌اند. اين ماتم بيهوده آنگاه براى كودك به‌صورت افسردگى، غم فقدان و ميل شديد به وصل مجدد درونى مى‌شود. بدين‌سان تجربه فقدان فقط به‌دنبال از دست دادن چيزى ارزشمند به‌وجود مى‌آيد. وظيفه ما در اين مرداب رنج آن است كه ارزش آن چيزى را كه به ما عطا شده است درك كنيم.

هنگامى كه عزيزى را از دست مى‌دهيم بايد برايش سوگوارى كنيم و درعين حال آگاهانه آنچه را كه از او درونى كرديم، گرامى بداريم. براى مثال والدينى كه فرزندى ندارند از فقدان فرزند، كمتر رنج مى‌برند تا والدينى كه كودكى دارند و او را از دست مى‌دهند. آن انرژى‌ كه آن ها در آن نقش سرمايه‌گذارى كرده بودند، اكنون در مسيرى ديگر موردنياز است. بنابراين، ما با آگاه شدن از نقشى كه عزيزان ازدست رفته در زندگى ما داشته‌اند و به‌كارگيرى آن ارزش‌ها در اقدامات آتى زندگى، به بهترين وجه اين عزيزان را گرامى مى‌داريم. اين شيوه، تبديل مناسب فقدان در اين زندگى فانى است. چنين تبديلى انكار نيست؛ بلكه تحول است. هر چيزى كه درونى شده باشد، هرگز گم نمى‌شود.

ريشه واژه «اندوه» در زبان لاتين به معناى «تحمل كردن» است. تجربه اندوه نه تنها تحمل سنگينى شرايط است، بلكه به‌خاطر توجه به عمق وجودمان نيز هست. ما فقط براى چيزى كه ارزشمند است اندوهگين مى‌شويم. بى‌شك يكى از عميق‌ترين دردهاى اندوه، حس ناتوانى است كه به ما يادآور مى‌شود كنترل ما بر زندگى چقدر اندك است.

انكار با هر شدتى نمى‌تواند مانع از تجربه فقدان شود. همچنين ما نبايد در برابر اندوه ترديد كنيم. جايى ميان بى‌قرارى دل و تب‌وتاب ذهن، فرصتى است براى پذيرش فانى بودن همه چيز و پذيرفتن قدرت اندك‌مان براى نگه داشتن و تأييد آنچه متعلق به ما بوده است؛ حتى براى مدتى كوتاه. تأييد ارزش در حين تجربه فقدان، منشاء معنايى عميق مى‌شود. وفادار ماندن به آن معنا و رها كردن كنترل، كاركرد دوسويه فقدان و اندوه است.

کارل گوستاو يونگ هنگامى كه همسرش اِما را از دست داد به افسردگى واكنشى مبتلا شد. او ماه‌ها داغدار و سرگردان بود. آنگاه يك شب در خواب ديد وارد سالن تئاترى شد كه در آنجا تنها بود. او به رديف جلو رفت و صبر كرد. جايگاه اركستر مانند شكافى عميق دربرابرش بود. هنگامى كه پرده كنار رفت، همسرش را ديد كه در آنجا ايستاده بود؛ لباسى سفيد به تن داشت و به او لبخند مى‌زد. يونگ فهميد كه سكوت شكسته شده است. آن ها با هم بودند؛ خواه با هم يا جدا از هم.

هر چيز واقعى كه پيوسته مهم و تأثيرگذار بوده است هيچ‌گاه از دست نمى‌رود. شخص فقط با رها كردن توهم كنترل مى‌تواند به راستى از اندوه فقدان رها شود و آن ارزش را گرامى بدارد.

منبع: مرداب روح

نویسنده: جیمز هالیس

مترجم: فریبا مقدم

ناشر: بنیاد فرهنگ زندگی

وقتی زخمت رو درمان میکنی و بهش آگاه میشی دیگه اون زخم و رنج از دست دادن برات دردآور نیست و حتی بهش افتخار میکنی .سالهاااا غم از دست دادن عزیز دلم رو با سوگواری و غم درون خودسوزی کردم درحالی که هر لحظه که به یادش میوفتادم یک ترک عمیقی رو روی قلبم احساس میکردم و با خودم میگفتم این درد هیچگاه تسکینی نخواهد یافت جز با مرگ و همیشه دعا میکردم وقتی مردم اولین نفری که به استقبالم بیاد خودش باشه….ولی اینروزاا که دردم رو شناختم و تسکینش دادم دیگه اون نگاه قبلی رو به فقدانش ندارم و جالبه برام که ازینکه اینهمه در درونم دوستش دارم و وجودش رو به وجودم وصل میدونم به این نوع عشق افتخار میکنم و با تمام وجودم از بابت اینکه من با تمام وجودم سالها لمسش کردم به خودم میبالم …این نوع نگاه برام خیلی ارزشمنده و یه حس تعلق خاطر و اصیل بودن بهم میده انگار من کهنه و خاک خورده ی این عشق هستم و با بند بند وجودم درونیش کردم …آخه تو این دنیا واقعا چی میتونه قشنگ تر ازین باشه…
چشم ها را باید شست
جور دیگر باید دید…
به یادت که عااااشقانه در وجودم دوستت دارم
مهدیه❤❤
خوب شد دردم دوا شد خوب شد دل به عشقت مبتلا شد خوب شد

من پدرم رو از دست دادم … سوگوارى هم كردم و هميشه سعى كردم خوبيهاش رو با عمل به اونا زنده نگهدارم … ولى هيچكس نمى فهمه دلم تنگه يعنى چى … در طول روز مى خندم و عادى زندگي مى كنم تا همه فكر كنند حالم خوبه ولى خدا دلم چه خبره ???

سلام عزیز
من هم همین طور هستم.به تازگی پدر عزیزم را از دست دادم کار میکنم ، زندگی میکنم ولی دلتنگم.خیلی دلتنگ و فقط خدا میدونه توی دلم چه خبره?????

ساره جان خیلی حق داری ،قطعا زمان وداشتن خلوت و تنهایی میتونه بهت کمک کنه تا از این اتفاق و درد نور به زندگیت دعوت کنی /وحدتیان ادمین بنیاد فرهنگ زندگی

من دو ساله برادرم را از دست دادم. هنوز هر شب تا وقتی بخوابم اشک می‌ریزم و گاهی در طول روز. اگرچه وظایف کاری و تحصیلی خودم را انجام می‌دهم ولی میلی به زندگی ندارم و هر لحظه آرزوی مرگ می‌کنم. از هیچ چیز لذت نمی‌برم. دوست ندارم هیچ‌کس را ببینم. فقط ساعت‌های متوالی کتاب می‌خوانم و فیلم می‌بینم و اشک می‌ریزم. کاملا متوجه هستم که به افسردگی سپید مبتلا شده‌ام چون کمتر از سه ساعت می‌خوابم و دایم به کار و مطالعه مشغولم. هیچ چیزی دلم را آرام نمی‌کند؛ حتی صحبت‌های شما که سال‌ها از آن بهره بردم.

چندروزیه که مادرم رو ازدست دادم ! اصلا نمیتونستم از تختم جدابشم . الان که این متن رو خوندم احساس کردم درونم کمی آروم گرفته

موسسه بنیاد فرهنگ زندگی بالنده به شماره ثبت 11383 از سال1378 با موضوع ارائه سمینارهای تغییرات فردی اقدام به فعالیت نموده است.جامعه مخاطب اصلی ما میانسالان هستند. بنیاد فرهنگ زندگی، نهادی معتبر در حوزه روانشناسی تحلیلی است. پروفسور کارل گوستاو یونگ، بنیانگذار این تئوری است.بنیان روانشناسی تحلیلی یونگ بر تحلیل عمیق و ریشه ای مسائل افراد است. به گونه ای که مخاطبان آن تاکید دارند که راه حل های آن با قدرت تمام حلال مسائل آنان بوده است .

مرگ مادرم را هنوز باور نکرده ام

۱۳۹۱/۱۱/۰۵

–
۵۴۹۴۰ بازدید

نقل مطالب در مطبوعات و نشریات با ذکر منبع بلامانع است.
اداره تبلیغ نوین نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها

0