چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

 
helpkade
چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم
چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

The online version of the Iranian daily Hamshahri

مطمئنا یکی از دردناک‌ترین تجربه‌هایی که انسان‌ها در طول زندگی خود با آن مواجه می‌شوند، مرگ عزیزان است. البته هیچ‌کس را نباید در این غم تنها گذاشت، اما شاید هیچ‌کس به اندازه خود فرد نتواند به خودش کمک کند.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فرارو،‌ کنار آمدن با مرگ عزیزمان یکی از دشوارترین کارهاست که معمولاً برای آن آمادگی ندارید. همانطور که انسان‌ها با هم متفاوت هستند، مرگ آن‌ها هم متفاوت است. تنها نقطه اشتراک همه انسان‌ها این است که همه روزی می‌میرند.   همه ما خوب می‌دانیم که مرگ و نیستی، جزوی از زندگی است. به‌راستی، مفهومی واقعی به وجودمان می‌بخشد، زیرا به ما یادآوری می‌کند که حیات چقدر گرانبهاست. غصه خوردن، نمود بیرونی ضایعه‌ای است که بر شخص وارد شده است. شاید اندوه وی از نظر جسمی، عاطفی و تن نکردشناسی (فیزیولوژی) بیان شود؛ برای مثال گریستن، نمایش جسمانی و افسردگی، تجلی روانی است. بیان این احساسات بسیار اهمیت دارد. 

واقعاً کسی برای بیرون ریختن غم از دست دادن عزیزان کاری نمی‌تواند انجام دهد، اما نکاتی که در این مقاله برایتان عنوان می‌کنیم، می‌تواند به شما برای کنار آمدن با این مشکل فوق‌العاده دردناک کمک کند.

تفاوت‌های فردی در مواجهه با غم از دست دادن عزیز بسیار موثر است و افرادی که سلامت روان مناسبی نداشته باشند، تجربه‌های تلخ‌تری را در آن شرایط خواهند داشت. سازمان جهانی بهداشت، «سلامت» را نبود بیماری نمی‌داند، بلکه سلامت را در داشتن رفاه کامل جسمانی، روانی و اجتماعی تعریف کرده است. با توجه به این تعریف، فردی دارای سلامت روان است که توانمندی‌های خودش را بشناسد و توانایی مقابله با استرس‌های روزمره را داشته باشد و به شکل مفید و موثری برای بهبود رفتار فردی و اجتماعی خود مشارکت کند.

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

یکی از استرس‌های بزرگ می‌تواند همین از دست دادن عزیزان باشد. یکی از ویژگی‌های مهم سلامت روان، توانایی کنترل و بروز مناسب احساسات و هیجانات است. مدیریت احساسات در غم از دست دادن عزیزان باید به گونه‌ای باشد که این احساسات نه سرکوب شود و نه افراطی و مهارگسیخته خود را نشان دهد.

اولین واکنش بعد از از دست دادن یک عزیز در بسیاری افراد داغ‌دیده، «انکار» مرگ عزیزشان است. هر فردی باید بداند که این غم فقط برای او پیش نیامده است و این رنج مشترکی است که افراد در هر طبقه اجتماعی و اقتصادی آن را تحمل می‌کنند.

اگر شناخت افراد از دنیا غیرواقعی باشد و در تصوراتشان یک دنیای بدون مشکل برای خودشان در نظر بگیرند، تا حدودی از واقعیت‌ها فاصله خواهند گرفت و انتظار مواجه شدن با این اتفاقات ناگوار را نخواهند داشت. افرادی با چنین شرایط، قطعا تحمل سختی‌ها برایشان بسیار دشوار خواهد بود. پس پذیرش این موضوع که از دست دادن عزیزان اجتناب‌ناپذیر است، کمک زیادی می‌کند تا افراد با این واقعیت کنار بیایند.

جالب است که بدانید صحبت کردن با بازماندگان درباره عزیز ازدست‌رفته و بیان نکاتی از زندگی او می‌تواند به آنان کمک کند. این کار باعث کاهش سنگینی غم و اندوه درونی افراد رنج‌دیده خواهد شد.

بعد از مرحله انکار، معمولا افراد داغ‌دیده وارد مرحله ناراحتی و خشم می‌شوند. یکی از راه‌هایی که انسان را به زندگی عادی برمی‌گرداند، تخلیه هیجانات و دردهای درونی است. شخص داغ‌دیده برای التیام دردهای درونی‌اش، چاره‌ای جز این‌که غمش را بروز دهد، ندارد. آزادانه اشک ریختن و گاهی ناله کردن از واکنش‌های طبیعی در غم از دست دادن عزیز است.

نباید فرد داغ‌دیده فکر کند که این واکنش‌ها نشانه‌هایی از ضعف شخصیتی اوست. این واکنش‌ها نه‌تنها نشانه ضعف نیست، بلکه یکی از نشانه‌های سلامت روان یک فرد است که احساساتش را این چنین بروز می‌دهد. افراد داغ‌دیده باید در این مرحله به فکر مراقبت از سلامتی خودشان هم باشند تا بتوانند منطقی‌تر با این قضیه کنار بیایند و از این مرحله عبور کنند. یک نکته مهم دیگر در این مرحله، پرهیز از تحقیر، محکوم کردن و سرزنش خود است. مثلا افراد داغ‌دیده نباید فکر کنند که «اگر من فلان کار را انجام می‌دادم شاید عزیزم اکنون زنده بود».

مرحله آخر هم مرحله پذیرش این مسئله است که اوج حزن و تنهایی افراد داغ‌دیده از این مرحله شروع خواهد شد. این مرحله معمولا بعد از پایان مراسم سوگواری شروع خواهد شد. افراد داغ‌دیده در این مرحله، باید از تنها ماندن بپرهیزند. این افراد باید به حضور دیگران در کنارشان برای همدردی و همدلی توجه کنند زیرا این امر به آن‌ها کمک زیادی در سبک شدن این غم خواهد کرد. این افراد باید به خودشان اطمینان بدهند که می‌توانند این بحران عاطفی را پشت سر بگذارند. نباید تصور کنند که بازگشت به زندگی عادی به این معنی نیست که آن عزیز فراموش شده است! الگو گرفتن از افرادی که چنین غم‌هایی را با موفقیت پشت سر گذاشته اند نیز می‌تواند کمک زیادی به خانواده داغ‌دیده کند.

از سنت‌های عمومی نظام آفرینش، مرگ و مفارقت روح از بدن است. قرآن می‌فرماید: «کل نفس ذائقة الموت» (آل عمران، ۱۸۵)؛ هرکسی مرگ را می‌چشد. بر اساس بینش الهی، مرگ پایان زندگی بشر نیست، بلکه پلی به سوی جهان ابدی است. حال انسان چه نوع مهارت‌هایی را باید داشته باشد تا سختی‌ها، به‌خصوص فقدان عزیزان، او را دچار افسردگی نکند و او را از مسیر مطلوب فطری باز ندارد؟

در باب معاد و زندگی پس از مرگ، دو نوع جهان‌بینی وجود دارد: بر پایه یکی، پس از مرگ همه چیز تمام می‌شود، اما بر پایه دیگری، انسان پس از مرگ برای همیشه جاوید می‌ماند. فلسفه دین و ارسال رسل این است که انسان متقاعد شود زندگی دنیا اصلی نیست، بلکه مقدمه‌ای است برای سرای دیگر.

راز اصرار قرآن بر آگاهی‌بخشی به وقوع معاد و فلسفه آن این است که نوع بینش آدمی در رفتارش اثرگذار است، چون شناخت منشأ رفتار و احساسات آدمی است. به لحاظ کارکرد و نقش معادباوری در تحمل سختی‌ها و مصائب و همچنین تعدیل غرایز و افکار، خداوند در آیاتی: اولا زندگی واقعی و دارالقرار را آخرت معرفی کرده است. «و ان الآخرة هی دارالقرار» (غافر، ۳۹)؛ و آخرت سرای همیشگی است.

دوما محل پاداش کامل را به سرای آخرت موکول کرده است: «واتقوا یوما ترجعون فیه الی الله ثم توفی کل نفس ما کسبت و هم لا یظلمون» (بقره، ۲۸۱)؛ و از روزی بپرهیزید و بترسید که در آن، شما را به سوی خدا باز می‌گردانند، سپس به هرکس آنچه انجام داده، به طور کامل بازپس داده می‌شود و به آنان ستم نخواهد شد.

سوما برای تحریک آدمی و باورمندی به زندگی آخرت، آن را به خیر و بهتر بودن برای کسانی که هویت انسانی خویش را حفظ کرده‌اند توصیف کرده است و از عذاب آن جهان به سخت‌تر بودن و باقی و پایدار بودن گزارش داده است تا آدمی بفهمد حوادث زندگی پوچ و بی‌هدف نیست و باید از آن‌ها بهره بگیرد: «قل متاع الدنیا قلیل و الآخرة خیر لمن اتقی» (نساء، ۷۷)؛ بگو سرمایه زندگی دنیا ناچیز است و سرای آخرت برای کسی که پرهیزگار باشد، بهتر است.

رابطه معادباوری با تحمل فقدان، آن است که معادباوری نقش انکارناپذیری در تحمل مصایب دارد. چون شخص باورمند به معاد، سرای آخرت را ابدی می‌داند و همین عقیده، تحمل سختی در زندگی موقتی را در برابر رسیدن به راحتی همیشگی قابل تحمل می‌کند.

خداوند متعال در آیات متعددی همراهی خویش را به انسان‌ها اعلام کرده است تا آنان خود را از قلمرو حمایتی خدا خارج ندانند و به مدد این شناخت بر مشکلات فائق آیند.

خداوند سبحان برای زدودن غم روحی پیامبر (ص) در مسیر تبلیغ رسالت، او را به همراهی خویش نوید می‌دهد: «واصبرو ما صبرک الا بالله ولا تحزن علیهم ولا تک فی ضیق مما یمکرون ان الله مع الذین اتقوا والذین هم محسنون» (نحل، ۱۲۷-۱۲۸)؛ صبر کن و صبر تو فقط برای خدا و به توفیق خدا باشد و به سبب کارهای آن‌ها اندوهگین و دلسرد مشو و از توطئه‌های آنان در تنگنا قرار مگیر. خداوند با کسانی است که تقوا پیشه کرده‌اند و کسانی که نیکوکارند.

از اصل قرآنی «همراهی خداوند با بندگان در همه حال» و ذکر مصادیق قرآنی برای آرام‌سازی و تحمل مشکلات بر پایه شناختی درک همراهی خداوند در سختی‌ها، برمی‌آید که یکی از مهارت‌های ارائه‌شده در قرآن برای تحمل فقدان، درک حضور و همراهی خداوند به هنگام مرگ عزیزان است زیرا چنین بینشی انسان را در قلمرو حمایتی خداوند قرار داده، همین نوع بینش توان تحمل او را بر مرگ عزیزان افزایش می‌دهد.

با بهره‌گیری از همین مهارت شناختی، که همه امور در برابر دیدگاه خداوند انجام می‌گیرد، تحمل فقدان بر امام حسین (ع) آسان بود. در روایات آمده است هنگامی که شیرخواره ایشان در آغوش آن حضرت (ع) بود و حرمله – لعنةالله علیه – تیری افکند و گلوی او را درید، امام خون او را به کف دست گرفت، چون پر شد به آسمان افکند و بعد از بیان جملاتی فرمود: «هون علی ما نزل بی انه یعین الله».

هر مصیبتی را که بر من فرود آمده است، این آسان می‌کند که در محضر خداست. اگر انسان این‌گونه به خداوند شناخت داشته باشد، یعنی او را در خوشایند و ناخوشایند زندگی، همراه خویش ببیند و بداند همه امور در برابر دیدگان او انجام می‌شود، توان تحمل فقدان در او تقویت می‌شود، چرا که ناظر دیدن خدا به هنگام فقدان (مرگ عزیزان) آدمی را به مصلحت و حکمت پس‌گیری عزیزان رهنمون می‌سازد. مجاهده در راه خدا آکنده از سختی‌هایی است که انسان مومن باید آن‌ها را با جان و دل بخرد.

آن چه شداید را بر انسان مومن آسان می‌کند، پاداش‌هایی است که خداوند به مومنان وعده داده است؛ لذا به لحاظ کارکرد پاداش در تحمل شداید، خداوند بی‌درنگ پس از مجاهدت در راه خدا با گونه‌های مختلف آن، از پاداش سخن به میان آورده است.

در خصوص پاداش تحمل فقدان (مرگ عزیزان) فرموده است: «و بشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبة» (بقره، ۱۵۵-۱۵۶)؛ و بشارت ده به استقامت‌کنندگان، آنان که هرگاه مصیبتی به آن‌ها رسد… این آیه به بشر گوشزد می‌کند که تحمل مرگ عزیز، دربردارنده پاداش و اجر است. بشر با باور به این اعلام و شناخت از طرف خدا، توانش برای تحمل فقدان افزایش می‌یابد.

وقتی با مرگ یکی از عزیزان دست و پنجه نرم می‌کنید زمان خوبی است که به مرگ خودتان هم بیندیشید. کار آسانی نیست، اما اگر خودتان این کار را نکنید، کس دیگری این کار را برایتان می‌کند. از دست دادن یک عزیز خیلی دشوار است، اما سخت‌تر این است که خودش کاری برای آماده کردن خود برای آن نکرده باشد. باید همه چیز را از قبل پیش‌بینی کنید. این کار باعث می‌شود بعد از مرگتان کار بازماندگانتان ساده‌تر شود.

حقوق همشهری‌آنلاین متعلق به موسسه همشهری است

Copyright © 2020 HamshahriOnline, All rights reserved


همشهری محلهDownloads-icon

تنش زا ترین رخداد زندگی هر فردی از دست رفتن عزیزان، می باشد که بسیار جانگداز است و سبب می شود که بازماندگان افسرده و غمگین شوند .تلخی مرگ عزیز، گاهی حتی تا پایان عمر با بازماندگان همراه است و در حقیقت می توان گفت با مرگ عزیزشانزندگی نباتی را تجربه می کنند.

واکنش ها به سوگ به سلامت روانی افراد، شیوه برخورد اطرافیان سوگ دیده و میزان صمیمیت فرد متوفی و مصیبت دیده بستگی دارد . بخواهیم یا نخواهیم، مرگ به هر حال از راه می رسد و ما یا نزدیکانمان را با خود می برد. اما چه باید کرد تا سنگینی غم آن کاهش یابد؟ در این قسمت از نمناک درباره نحوه آرام شدن بعد از مرگ عزیزان راهکارهایی را ارائه کرده ایم .

انکار و ناباوری از دست دادن عزیزان

اولین مرحله سوگواری انکار و ناباوری از دست دادن عزیزان است به صورتی که اگر این ضایعه ناگهانی باشد، فرد گمان می کند در خواب است و واقعه را باور نمی کند و انکار هم می کند. 

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

خشم برای فوت نزدیکان

در این مرحله فرد با خود فکر می کند چرا این اتفاق برای او افتاده است و برای همین دچار خشم و رنج می شود و واقعه را یک بی عدالتی می داند و بابت این موضوع عصبانی و شاکی است.

معامله با خدا برای بازگرداندن عزیز از دست رفته

فرد به دلیل علاقه به فرد متوفی از خدا می خواهد تا تمام دارایی های او را بگیرد و دوباره او را به زندگی برگرداند. 

احساس گناه و عذاب وجدان فرد سوگوار

قضاوت و سرزنش ناشی از کار هایی که برای فرد فوت شده انجام می داد سبب می شد که فرد سوگوار دچار عذاب وجدان و گناه شود.

افسردگی فرد عزادار

در این مرحله فرد گوشه گیری می کند و احساس غم دارد و انتظار دارد تا دیگران سوگ او را دریابند و اجازه دهند تا او مراحل سوگواری خود را سپری کند.

احساس تنهایی

خلا ناشی از دست دادن عزیز سبب احساس تنهایی فردمی شود . این احساس در بین افرادی که همسر خود را از دست داده اند، شدیدتر است. 

پذیرش مرگ

پذیرش مرگ از سوی بازماندگان زمانبر بوده و چنین انتظاری از سوی اطرافیان غیرواقع بینانه است.در این مرحله می پذیرد که چاره ای جز ادامه زندگی بدون عزیز از دست رفته نداردهر چند پذیرش واقعه شادی را به زندگی او باز نمی گرداند.

 پایان اندوه سوگ

هرچه رابطه فرد با متوفی صمیمی تر باشد، مرحله بهبود طولانی تر می شود و گاهی ممکن است چند سال یا یک سال طول بکشد.

امید و بازگشت به زندگی

با گذشت زمان یادآوری خاطرات او را کمتر اذیت می کند.

زمان حلال مشکلات است

درست است بعد از فوت یکی از عزیزانتان لحظه ای از فکر او غافل نمی شوید و یاد او از دل شما بیرون نمی رود اما باید بدانید زمان حلال مشکل شماست و درد و رنج این مصیبت با گذشت زمان از بین نمی رود بلکه کمرنگ تر می شود به طوری که می توانید با آن کنار آیید و به زندگی عادی خود باز گردید.

عزاداری کنید

هنگام از دست دادن عزیزان خود به سوگ می نشینیم و غصه می خوریم و برای پذیرش این فقدان به شیون و مویه می پردازیم . گریه و شیون ، انجام مراسم مذهبی به احترام مرده یا گردآمدن دوستان و افراد خانواده برای شریک شدن در مصیبت تحمل مرگ عزیزان را آسان تر می کند.

مرگ را بپذیرید

پذیرش این مسئله است که اوج حزن و تنهایی افراد داغ دیده از این مرحله شروع خواهد شد. این مرحله معمولا بعد از پایان مراسم سوگواری شروع خواهد شد.مرگ و نیستی، جزئی از زندگی است و به ما یادآوری می کند که حیات چقدر گران بهاست.

بازگشت به زندگی عادی به این معنی نیست که آن عزیز فراموش شده است. الگو گرفتن از افرادی که چنین مصیبت هایی دیده اند نیز می تواند کمک زیادی به خانواده داغ دیده کند.

برای تامین سلامت روانی باید با مرگ عزیزان خود کنار بیایید. در هنگام از دست دادن عزیزان خود غمگین شدن و اندوه طبیعی است اما مواقعی که دچار اندوه شده اید سعی کنید احساساتتان را بر زبان آورید و از احساسات خود، دیگران را باخبر سازید و خود را تسلیم اندوه کنید و به دنبال افراد دلسوز که بتوانند احساسات شما را درباره فقدان عزیزتان درک کنند ، باشید .

در کل برای چیره شدن به غم و اندوه برون ریزی احساسات، به شما کمک می کند . صحبت کردن با بازماندگان درباره عزیز از دست رفته و بیان نکاتی از زندگی او می تواند به آنان کمک کند. این کار باعث کاهش سنگینی غم و اندوه درونی افراد رنج دیده خواهد شد.

احساسات خود را بیرون بریزید

غصه خوردن، نمود بیرونی مصیبتی است که بر فرد وارد شده است. ممکن است از نظر جسمی، عاطفی و تن نکردشناسی (فیزیولوژی) اندوه بیان شود که بیان این احساسات بسیار اهمیت دارد ؛ مثلا گریستن، نمایش جسمانی و افسردگی، تجلی روانی است.

مرگ مسئله ای است که نمی توان آن را نادیده گرفت و یا انکار کرد. رهایی از درد و رنج به صورت یکباره از غم، امکان ناپذیر است. اگر احساسات نهان بیان نشود منجر به ایجاد بیماری های جسمی یا روانی می گردد.

اغلب افراد، نشانه های جسمی توأم با غم واندوه مانند درد معده، بی اشتهایی، به هم خوردگی روده، اختلال خواب و کم توانی،را ظاهر می سازند. «عزاداری»، در میان همه فشارهای روانی زندگی، دستگاه دفاع طبیعی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.

افراد در برابر جان باختن عزیزان خود واکنش های عاطفی فراوانی مانند حمله های اضطرابی، خستگی و پریشان دلی بی اندازه و اندیشه خودکشی،تجربه می کنند.

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

دیدن پیکر متوفی

دیدن پیکر متوفی از لحاظ روانی کمک شایانی به پذیرفتن مساله مرگ نزدیکان می کند. مشاهده و وداع با پیکر فرد از دست رفته بازمانده را آرام تر می کند.

حضور بر سر مزار

حضور فرد سوگوار به همراه اطرافیان بر سر مزار فرد متوفی و سوگواری برای از دست دادن او ه به پذیرفتن و کاهش فشار ناشی از مرگ عزیزان کمک می کند.

یادآوری مصیبت های ائمه اطهار 

شنیدن روضه ائمه اطهار (ع) و مصیبت هایی که بر آنها گذشته و گریه کردن بر مصائب آنان و نیز مقایسه اندوه و ماتم از دست دادن فرد متوفی با اندوه از دست رفتن خاندان عصمت و طهارت (ع) سبب آرامش فرد سوگوار می شود.

از پس فقدانی عظیم برآمدن

مرگ ناگهانی و تصادفی عزیزان ما در حالی که وابستگی عاطفی زیادی با فرد فوت شده داشته باشیم بسیار جانسوز است. ناگهانی یا تصادفی بودن اتفاق و ارتباط وی با مرده در واکنش های فرد اثر می گذارد.

مرگ کودک

والدینی که فرزند خود را از دست می دهند در برابر این مصیبت بزرگ احساس شدید بی عدالتی دارند و یکباره تمام استعدادها و رویاهای فرد را به باد می دهد. ممکن است والدین در برابر مرگ فرزند خود احساس مسئولیت کنند و این نگرش نامعقول بی اهمیت باشد و همچنین احساس از دست دادن بخش بسیار مهمی از هویت خود را داشته باشند.

مرگ همسر

مرگ همسر آسیب زا و تکان دهنده است و علاوه بر وارد نمودن آسیب روحی شدید، اگر همسر، منبع اصلی کسب درآمد خانواده باشد سبب بحران مالی در خانواده نیز می گردد. مرگ همسر سبب می شود زن و شوهر باقی مانده، به تنهایی از فرزندان به مراقبت بپردازد و به سر کارش نیز بازگردد.

افراد کهنسال با فوت همسرشان، به علت از دست دادن عمری سرشار از تجربه های مشترک آسیب پذیر می شوند احساسات مربوط به «تنهایی» آنها نمایان می گردد.

ضایعه ناشی از خودکشی

یکی از سخت ترین مرگ و میرهایی که باید آن را تحمل نمود خودکشی است. این گونه مرگ ها سبب می شود که فرد بازمانده احساس گناه، خشم و شرمندگی کند و خود را مسئول مرگ بداند.

 

تحمل مرگ عزیزان و کسانی که دوستشان دارید، رنجی عظیم و طاقت فرساست. ممکن است احساس خلاء بی پایان، تنهایی، سردگمی و ناباوری لحظه‌ای رهایتان نکند اما چگونه می‌توان این غم و اندوه را تحمل کرد و با آن کنار آمد؟ تحمل مرگ عزیزان و غلبه بر غم و اندوه ناشی از آن کار آسانی نیست ولی گذشت زمان، می‌تواند مرهمی برای دردهایتان باشد. متاسفانه در برخی از مواقع فرآیند بهبودی به تاخیر می‌افتد که در این صورت عملکرد اجتماعی‌تان به کلی مختل خواهد شد. با آگاهی از تفاوت غم و اندوه طبیعی و غم و اندوه ناسازگارانه که باعث اخلال در عملکرد می‌شود و همچنین اقدام به موقع برای دریافت خدمات روان درمانی می‌توانید از وخیم شدن موقعیت و بروز اختلال افسردگی جلوگیری نمایید.

غم و اندوه، پاسخ طبیعی به رنج عاطفی ناشی از دست دادن فردی ارزشمند است که می‌تواند کل زندگی‌تان را درگیر کند؛ چرا که سلامت جسم و روحتان را به خطر انداخته و در فرآیند غذا خوردن، خوابیدن و حتی فکر کردن اخلال ایجاد می‌کند. البته روش‌های سازگارانه‌ای برای تحمل مرگ عزیزان و کنار آمدن با غم و اندوه ناشی از آن وجود دارد که با استفاده از این روش‌ها می‌توانید میزان ناراحتی خود را کاهش دهید و معنا و هدف جدیدی در زندگی پیدا کنید.

مواجه با فقدان‌ها و از دست دادن عزیزان، مسئله‌ای اجتناب ناپذیر است، اما افراد باید توانایی لازم برای گذر از این بحران را داشته باشند. نخست باید غم و اندوه خود را درک کرده و آن را بپذیرید. این درد عاطفی ممکن است با بروز احساسات غیر منتظره نیز همراه باشد. توجه داشته باشید که واکنش هر فرد به غم و اندوه از دست دادن عزیزان متفاوت است پس شاید فردی منزوی و گوشه گیر شود و شخص دیگر به تکانشگری و رفتارهای پر خطر روی بیاورد. در این زمان مراقبت جسمی و روانی حائز اهمیت است چرا که جسم و روان ارتباطی تنگاتنگی با یکدیگر دارند. همچنین سعی کنید حمایت افراد نزدیک خود را نیز بپذیرید.

بر اساس مطالعات انجام شده، فم و اندوه چند مرحله مشخص دارد؛ مراحل پنج گانه غم و اندوه بر اساس احساسات بیمارانی که در معرض بیماری‌های لاعلاج قرار داشتند عبارتند از: انکار، خشم، چانه زنی، افسردگی و پذیرش. با آگاهی از این مراحل می‌توانید فرایند گذر از غم و اندوه را راحت‌تر طی کنید. برای کسب اطلاع بیشتر از مراحل سوگ در بزرگسالان کلیک کنید.

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

از علایم غم و اندوه می‌توان به گریه کردن، گوشه گیری و پرخاشگری اشاره کرد که تقریبا همه افراد در اوایل حادثه آن را تجربه می‌کنند. سپس با شدید شدن غم و اندوه افراد احساساتی مانند بی فایده بودن، تنها شدن، عدم انگیزه برای بازگشت به زندگی و حتی از دست دادن اعتقادات خود را تجربه خواهند کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، مقاله علایم غم و اندوه را مطالعه فرمایید.

تجربه غم و اندوه در هر شخصی منحصر به فرد است پس میزان و شدت غمگین بودن شما به عوامل زیادی از جمله میزان صمیمت با فرد از دست رفته، سبک زندگی، شیوه‌های ارتباطی در محیط خانواده، نگرش به زندگی، شخصیت و… وابسته است. التیام درد و تحمل مرگ عزیزان به تدریج صورت می‌پذیرد و در واقع هیچ جدول زمان بندی وجود ندارد. بعضی از افراد در عرض چند هفته یا چند ماه بهبود می‌یابند در حالی که این پروسه ممکن است برای برخی دیگر چندین سال طول بکشد.

در باور عموم نگرش‌های غلطی در مورد غم و اندوه وجود دارد که از جمله این باورهای غلط می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

_انزوا و گوشه گیری برای بهبودی و فراموش کردن غم و غصه مفید است.

_اگر کسی گریه نمی‌کند یعنی غم و اندوهی ندارد.

 _من انسانی قوی هستم و نباید در مورد غم و اندوه خود با کسی صحبت کنم.

_طولانی شدن تجربه غم و اندوه از دست دادن عزیزان طبیعی است. 

برای کسب اطلاع بیشتر از نگرش های غلط در مورد غم و اندوه کلیک کنید.

اگر رنج عاطفی ناشی از غم و اندوه از دست دادن عزیزان روند بهبود را طی نکند ممکن است به مشکلات وخیم تری مانند غم و اندوه پیچیده و یا بروز علایم افسردگی تبدیل شود. با مشاهده نشانه‌های افسردگی و غم و اندوه بسیار طولانی مدت لازم است که هرچه سریع‌تر به رواشناس مراجعه فرمایید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه علائم افسردگی و درمان افسردگی کلیک کنید. 

اگر درد از دست دادن عزیزان بسیار شدیدتر از حالت نرمال شود ممکن است از وضعیتی به نام غم و اندوه پیچیده رنج ببرید. کسی که دارای احساس غم و اندوه پیچیده است، در حالت شدید و مزمن سوگ باقی مانده و به عبارت دیگر ممکن است با مشکل پذیرش مرگ عزیز خود رو برو شود. احساس غم و اندوه پیچیده ناشی از دست دادن عزیزان می‌تواند روال عادی زندگی را مختل کرده و ارتباطات فرد را با خانواده و دوستانش تضعیف کند.

از علائم و نشانه‌های غم و اندوه پیچیده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

_اشتیاق شدید برای دیدن عزیز از دست رفته که ممکن است همراه با افکار مزاحم یا تصاویر او باشد.

_انکار مرگ یا تصور زنده بودن شخص و تلاش برای یافتن عزیز فوت شده

_اجتناب افراطی و شدید از هر آنچه که یادآور فرد است.

_بدرفتاری، خشم زیاد، احساس پوچی و خودکشی

از منظر روان شناسی بیان کردن تفاوت بین غم و اندوه با افسردگی، به دلیل داشتن علایم مشترک بسیار زیاد، کار آسانی نیست. غم و اندوه ترکیبی از احساسات مختلف را شامل می‌شود و نسبت به افسردگی از ثبات کمتری برخوردار است. در واقع ممکن است زمانی که در غم و اندوه از دست دادن عزیزی باشید هنوز هم بتوانید شادی را تجربه کنید ولی در زمان افسردگی، احساس بیهودگی، گناه عمیق و ناامیدی در وجود شما پایدار است. در صورت افسردگی، به روان درمانی نیاز می‌باشد. برای کسب اطلاع بیشتر از روان درمانی کلیک کنید.

 مصرف داروها ممکن است در ابتدا غم و اندوه فرد را تسکین دهد ولی به دلیل عوارض و پیامدهایی که دارد، آخرین راهکار برای درمان افرادی است که غم و اندوه شدیدی را تجربه می‌کنند. در واقع  دارو درمانی به عنوان مسکن‌هایی موقت برای بهبود وصعیت روانی می‌باشد. با استفاده از خدمات روان درمانی قادر خواهید بود تا با به کارگیری راهکارهای مقابله‌ای سازگارانه به روند زندگی عادی خود بازگردید. برای آگاهی بیشتر در زمینه دارو درمانی کلیک کنید.

غم و اندوه ناشی از مرگ عزیزان یک مساله کاملا طبیعی است و با گذر زمان فرد می‌تواند به زندگی عادی خود بازگردد. اما در برخی مواقع غم و اندوه کاهش نمی‌یابد و یا فرد فکر می‌کند که این غم او را از پا می‌اندازد. در این شرایط ضروری است که از یک روانشناس کمک بگیرید تا راه‌های مقابله با غم و اندوه را به شما آموزش دهد. همچنین روانشناس به شما کمک می‌کند تا غم به افسردگی تبدیل نشود و در صورت بروز افسردگی به درمان آن می‌پردازد. روانشناسان مرکز مشاوره حامی هنر زندگی در خدمتتان هستند تا در این زمینه شما را یاری کنند. 

برای دریافت مشاوره در زمینه سوگواری می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

هنر زندگی اولین سامانه مشاوره روانشناسی تخصصی کشور با مجرب ترین مشاوران روانشناسی پاسخگوی سوالات و مشکلات شما در زمینه های مشاوره خانواده ، ازدواج ، طلاق ، تربیت کودک ، جوانان ، مهارت های ارتباطی ، ترک اعتیاد ، مشاوره روانشناسی ، روان درمانی و … می باشد. به امید زندگی شاد و سالم برای یکایک مردم ایران…

با عضویت در خبرنامه، از جدیدترین و بهترین کتاب ها و مقالات روانشناسی اطلاع پیدا کنید…

© کلیه حقوق برای حامی هنر زندگی محفوظ می باشد. انتشار مقالات با ذکر منبع بلامانع می باشد.

محققان پیشنهاداتی برای مقابله با احساس ناراحتی پس از مرگ و یا طلاق گرفتن ارائه کردند.

محققان پیشنهاداتی برای مقابله با احساس ناراحتی پس از مرگ و یا طلاق گرفتن ارائه کردند.

به گزارش سرویس «سلامت» ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، غم و اندوه، یک عکس العمل طبیعی به هر نوع از دست دادن است، این احساس ناشی از فقدان و از دست دادن می تواند مربوط به مرگ تا طلاق باشد.

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

آکادمی پزشکان خانواده آمریکا این توصیه را در مورد راه‌های سالم برای کنار آمدن با اندوه ارائه می‌دهد:

– در صورتی که به کسانی که دوستشان دارید دسترسی دارید، در خصوص احساس خود صحبت کنید و این که در چه وضعیتی هستید از این که از دیگران درخواست کمک کنید نترسید.

– سعی کنید به سرعت کارهای روزمره خود را از سر بگیرید.

– هر روز به میزان کافی ورزش کنید و به اندازه بخوابید.


– یک رژیم غذایی سالم و مغذی بخورید.


– به مشروبات الکلی روی نیاورید.

– پس از گذشت مدت کوتاهی از فوت عزیزانتان از تصمیم گیری‌های مهم در خصوص زندگیتان اجتناب کنید.

– احساسات خود را سرکوب نکنید. قبول کردن احساسات بسیار مهم است. این مطلب کاملا قابل قبول است که گریه کنید، احساس عصبانیت داشته باشید یا حتی احساس کرختی و بی حسی کنید.


انتهای پیام

صحبت کردن با بازماندگان درباره عزيز از دست رفته و بيان نکاتي از زندگي او مي تواند به آنان کمک کند.

کليه حقوق اين سايت متعلق به پایگاه خبري-تحليلي مشرق نيوز مي باشد و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.

ممکن است درنگاه اول تصور اینکه بعد از مرگِ یکی از عزیزانتان به زندگی عادی بازگردید، غیرممکن به نظرآید و شاید احساس ناامیدی شدیدی را تجربه کنید. هرچند به محض اینکه شروع به رسیدگی به احساساتتان کرده و به دنبال کمک باشید، خواهید دید که چقدر اوضاع آرام‌تر شده و بازگشت آسان تری خواهید داشت. درحالی که نمی‌توانید عزیزی را که از دست داده‌اید بازگردانید و یا برای همیشه او را فراموش کنید، این را به یاد داشته باشید که با انجام کارهایی می‌توانید با درد خود کنار آمده و به زندگی ادامه داده و آن را دوباره پرمعنی و ارزشمند ببینید.

شاید فکرکنید که اگر احساساتتان را سرکوب کنید و یا تظاهر کنید که وجود ندارند، می‌توانید خیلی سریع به زندگی عادی خود بازگردید. هرچند ممکن است این کار از نظر سطحی درست باشد، اما اگر تمام احساساتتان را در درون خود مخفی کنید، نمی‌توانید به راحتی به جلو پیش روید. به جای اینکار، آرام باشید، زمانی را برای خود درنظر بگیرید و به خود اجازه دهید که گریه کنید، عصبانی شوید، احساساتی شده و در کل سعی کنید به احساساتتان نزدیک‌تر شوید.

پس از اینکه احساسات خود را بروز دادید، مهم است که قبول کنید که؛ «بله شما غمگین هستید». برطرف شدن غم زمانبر است و این احتمال وجود دارد که چیزهایی که قبلاً خوشحالتان می‌کردند، حال بی‌اثر باشند. احتمالاً ترجیح می‌دهید به جای بیرون رفتن با دوستانتان درخانه بمانید، و یا برنامه تلویزیونی مورد علاقه‌تان نمی‌تواند حتی لبخندی روی صورتتان بیاورد. قبول کنید که درحال گذراندن دوره دردناکی هستید و سعی کنید آرام پیش بروید اما این را بدانید که حالتان بهتر خواهد شد.

هرچند گذراندن زمانی در تنهایی می‌تواند در هضم اتفاق رخ داده به شما کمک کند، درست نیست که برای همیشه در این وضعیت بمانید. اگر قصد دارید با غم از دست دادن عزیزی کنار بیایید، بهتر است «شانه‌ای برای گریه کردن» سراغ داشته باشید؛ با دوستان، اعضای خانواده و یا حتی افرادی که در فضای مجازی می‌شناسید صحبت کنید و به آنها بگویید که چه چیزی رخ داده و شما را اذیت می‌کند و در این شرایط به کمک آنها احتیاج دارید.

بعضی افراد کسانی که درحال مقابله با غم و اندوه هستند را به عنوان افرادی قوی و شایسته‌ی تحسین می‌دانند که دیگران را با  خونسری و آرامششان تحت تأثیر قرار می‌دهند. بله درست است که بعضی از افراد اینگونه رفتار می‌کنند اما اگر دقت کنید متوجه خواهید شد که معمولاً این رفتار را بیشتر در تلویزیون و سینما دیده‌اید. خود را مجبور نکنید که طوری رفتار کنید که «انگار همه چیز درست است» و شما مشکلی با مسئله پیش آمده ندارید.

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

هرچند نیازی نیست که در میان مردم شروع به گریستن کنید، این حس را نیز نباید به اطرافیان القا کنید که شما بسیار قوی، صبور و شکست‌ناپذیر هستید.

شاید حس کنید که بعد از دوهفته باید به روال عادی زندگی خود بازگردید، چراکه دوستتان نیز که مشکلی مشابه با شما داشت در همین مدت خالش خوب شد؛ باید هرگونه «تفکر زمانبندی» را از سرخود بیرون کنید. خود را مجبور نکنید که تا زمان مشخصی باید حالتان خوب شود، چراکه اینکار تنها باعث سرخوردگی نسبت به ادامه مسیر و ناامیدی از خودتان می‌شود.

 

زمانی که احساس نیاز کردید، دوستان و اعضای خانواده می‌توانند حمایتی که لازم دارید را برایتان فراهم کنند. چه درکنار خانواده‌تان در حال تماشای فیلمی باشید وچه با دوستتان راجع به احساس غمی که دارید صحبت کنید، برقراری ارتباط مؤثر با عزیزانتان می‌تواند به بازگشت شما به مسیر عادی زندگی کمک کند.

نمی‌توانید برای همیشه در ذهنتان پنهان شوید، درغیراینصورت دیگر نخواهید توانست از روابطتان لذت ببرید.

شرکت کردن در جلساتی که در آن افراد با تجربیات مشابه شما شرکت می‌کنند، حس تنهایی‌تان را کمتر کرده و به پیداکردن راههای متفاوت کنارآمدن با مشکلتان نیز کمک می‌کند. همچنین می‌تواند سبب ایجاد روابط جدید و درنتیجه کمتر شدن احساس تنهایی شود. درواقع این عضویت باعث می‌شود که هرچندوقت یکبار جایی برای رفتن داشته باشید و درنتیجه به بازگشت به روند اولیه و سالم زندگی کمک می‌کند و این احساس را به دنبال دارد که «تیم حمایتی خوبی درکنارم دارم».

می‌توانید با شرکت در مراسم‌های مذهبی و یا صرفاً نمازخواندن و راز و نیاز با خدا، به آرامش برسید.

هرچند همه افراد نیاز به درمان روانی ندارند، اما نباید لزوماً آن را از لیست خود خارج کنید. اگر احساس کردید که به تنهایی و یا حتی درکنار دوستان و خانواده‌تان نمی‌توانید با نبود عزیزتان کنار بیایید، شاید بهترین کار مراجعه به یک متخصص است که بتواند راجع به احساساتتان با شما صحبت کرده و آنها را برای شما روشن ساخته و راه حلی برای مشکلتان ارائه کند.

فکرنکنید که با مراجعه به مشاور و یا روانشناس، ضعف را قبول کرده‌اید. درواقع برعکس، این قدرت شما را نشان می‌دهد که به دنبال کمک بیشتر برای بهبود حالتان هستید و به خود اهمیت می‌دهید.

شاید فکرکنید که نگهداری از گربه و یا سگ در زمانی که احساس غم و ناراحتی می‌کنید کار احمقانه‌ای باشد، اما جالب است بدانید که اینکار به بهبود حال و هوای شما کمک خواهد کرد. وجود حیوان خانگی باعث می‌شود برای درد و دل کردن کسی را داشته باشید که او هم نیازمند توجه و مراقب شماست و وجود این رابطه دوطرفه باعث ایجاد انگیزه در شما می‌شود. مسلماً یک بچه گربه نمی‌تواند جای پدر و یا مادر از دست رفته شما را پر کند، اما می‌تواند انگیزه‌ای برای ادامه دادن باشد.

در گروههای حامی حیوانات به دنبال حیوان مدنظرتان باشید؛ آوردن و مراقبت از موجودی که واقعاً نیازمند عشق و توجه شماست، خود تأثیر مثبت مضاعفی دارد.

متأسفانه همه نمی‌توانند حال شما را خوب کنند و هستند کسانی که سهواً حال شما را بدتر می‌کنند. ممکن است افراد چیزهایی بگویند که منظوری نداشته و فکر کنند گفتن اینگونه حرف‌ها حال شما را بهتر خواهد کرد؛ درحالی که درنهایت باعث شوند که احساس بدتری داشته باشید. سعی کنید به آنها بگویید که چه چیزی می‌تواند حال شما را بهتر کند و حتی حمایت آنها را در مسیری که باب میل شماست هدایت کنید و یا اگر رفتارشان خیلی شما را اذیت می‌کند، سعی کنید زمان کمتری را با آنها بگذرانید.

همانطور که کم کم به معاشرت با اطرافیان و «بازگشت» به زندگی عادی می‌پردازید، خودرا مجبور نکنید درحالی که از درون ناراحت هستید، با دیگران خوش برخورد و خیلی دوستانه رفتار کنید. هرچند که نباید تمام شدت نارحتی و غم خود را به اطرافیان نشان دهید، غم و وجود آن را نیز نباید پنهان کنید.

 

ممکن است مرگ عزیزتان باعث شود فکرکنید که باید از کارتان استعفا بدهید، خانه‌تان را بفروشید و یا خیلی زود نقل مکان کنید؛ اما باید قبل از اتخاذ چنین تصمیم‌های بزرگی خیلی خوب فکرکنید. مسلماً دلتان نمیخواهد که تصمیمی بگیرید بعداً علاوه‌بر دست و پنجه نرم کردن با غم و اندوه‌تان، با احساس پشیمانی از آن تصمیم نیز درگیر شوید. می‌توانید به جای تصمیم‌گیری سریع، چندماه به خود مهلت دهید تا با ذهن خالی به آن فکر و با دوستان خود مشورت کرده و مطمئن شوید که بهترین تصمیم را اتخاذ کرده‌اید.

هرچند ممکن است داشتن خواب کافی (۸ ساعت) و یا خوردن سبزیجات و میوه‌جات کافی آخرین چیزی باشد که به آن فکر کنید، اما اگر می‌خواهید به روند طبیعی زندگی بازگردید باید به خوبی از خودتان مراقبت کنید. حفظ سلامت می‌تواند باعث ایجاد احساس قدرت (چه از لحاظ ذهنی و چه بدنی) شده و شما را برای مقابله با مشکلاتی که زندگی بر سر راهتان می‌گذارد آماده‌تر کند.

برای حفظ سلامتتان می‌توانید موارد زیر را درنظر بگیرید:

همانطور که حس می‌کنید بهتر شده‌اید، کم کم از «منطقه امن» خود بیرون آمده و با دیگران ارتباط بگیرید. به جای آنکه با دوستتان به تماشای تلویزیون بنشینید، با چندنفر از دوستانتان به رستوران و یا یک مهمانی کوچک بروید. هرچند نیاز نیست که قبل از اینکه آماده باشید، خودتان را مجبور به بیرون رفتن کنید، اما به محض اینکه احساس کردید که «حال بیرون رفتن را دارید» بهتر است که اینکار را انجام دهید.

وقتی حس کردید که نیروی گذشته‌تان را بدست آورده‌اید، می‌توانید به انجام کارهایی که علاقه داشتید و حالتان را خوب می‌کرد بپردازید. شاید ابتدا حوصله انجام کارهایی مانند نقاشی آبرنگ، یوگا و یا گیتار زدن را نداشته باشید، اما کم کم دلتان برای انجام اینکارها تنگ شده و به سمتشان خواهید رفت.

هر هفته حداقل چند ساعت را برای انجام کارهایی که دوستشان دارید اختصاص داده و به خود اجازه دهید که در آنها غرق شوید.

اگرچه نمی‌توانید برای همیشه تمرکز ذهنتان را از غمتان دور کنید، وقف خودتان در انجام کاری که به آن علاقه دارید نسبت به فعالیتی مثل تماشای تلویزون، که ذهنتان را درگیر نمی‌کند، می‌تواند سرعت بهبود و «بازگشت» شما را افزایش دهد. البته انجام هرکدام از این کارها جای خودش را دارد و اگر حوصله انجام هرکدام را ندارید، به خود فرصت داده و سخت نگیرید.

اگر حس می‌کنید که چیزی ندارید که به آن خیلی اهمیت دهید، می‌توانید به دنبال پیدا کردن فعالیتی جدید باشید که خود را وقف آن کنید.

اینکه قصد دارید به روال عادی زندگی خود بازگردید، یه این معنی نیست که عزیزی که از دست دادید را برای همیشه فراموش کنید. شما همچنان می‌توانید راجع به خاطراتی که با او داشتید با دوستان و آشنایان صحبت کنید، برسر مزارش بروید، به عکس‌های و چیزهایی که شما را با یاد او می‌اندازند نگاه کنید و یا به قدم زدن و فکرکردن به او بپردازید. اینکارها به شما در کنارآمدن با نبود آن فرد کمک کرده و همچنین یاد او را در ذهنتان زنده نگه می‌دارد.

اگر درحال حاضر فکرکردن به او برایتان سخت است، بهتر است تا زمانی که بهتر نشدید اینکار را انجام ندهید.

این قدم شاید سخت‌ترین قدم باشد، اما مطمئن باشید که از پس آن برمی‌آیید. اینکار به معنی این نیست که برای حس دوباره خوشحالی و خوشبختی، به دنبال «سرپوش» باشید و یا عزیزتان را کاملاً فراموش کنید. درواقع، به محض اینکه در راه درمان قرار گرفتید می‌توانید ازهرچیزی لذت ببرید؛ از یک غروب زیبا گرفته تا شبی طولانی که با دوست خود گذرانده‌اید. ممکن است درحال حاضر احساس کنید که اینکار غیرممکن است، اما مطمئن باشید که پس از مدتی می‌توانید اینکارها را انجام دهید.

اگر به چیزهای کوچک اهمیت دهید (از نوازش یک نوزاد تا خوردن غذای خوشمزه خانگی)، نه تنها دوباره به روند عادی زندگی خود باز می‌گردید؛ بلکه آن را به بهترین شکل ممکن تبدیل کرده‌اید.

صبور باشید و به خودتان زمان بدهید. ممکن است درابتدا و برای مدت نسبتاً طولانی مسائل کسل کننده، تاریک و ناامیدکننده به نظر آیند. اما تا زمانی که شما سعی بر بهتر شدن حالتان و مراقبت از خود دارید، می‌توانید دوباره  شادی را تجربه کنید.

 

مترجم: امیررضا اشرفی

سلام پدرم را ۴ ساله و مادرم را حدود ۲ ماهه از دست دادم. دانشجوی زبان و ادبیات فارسب مقطع دکتری هستم ۲۷ ساله. عقاید مذهبی هم دارم و شعر هم در این زمینه گاهی به قلمم جاری میشه. حدود ۱۰ سال پدر و مادر مریضم را تر و خشک کردم الحمدلله. ۴ برادر دارم. همه ازدواج کرده اند و من تنها ماندم. وضع مادی بگی نگی الحمدلله بدک نیس میچرخه خدا رو شکر. ورزش میکنم بدنسازی هر روز. هیئتی هم هستم. با تمام این تفاسیر احساس افسردگی و ترس شدید از دنیای پس از مرگ دارم… به خانه برادرانمم میرم اغلب به صرف شام. خودم هم آشپزیم تعریف از خود نباشه خوبه… به نظرتون برای من چی خوبه تا ازین وضع تری و افسردگی در بیام؟

سلام دوست عزیز میتوانید از یک روان شناس برای مشاوره کمک بگیرید در مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا متخصصانی حضور دارند که به صورت رایگان تلفنی یا حضوری میتوانند به شما کمک کنند ۸۸۳۵۷۳۱۱ ۸۸۳۵۸۱۱۵

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

سلام پدربزرگم رو چند ماه پیش از دست دادم و تا قبل از اون تجربه فوت یک فرد نزدیک رو نداشتم… باهم رابطه ی چندان نزدیکی نداشتیم اما پدرم که خیلی وابسته بود حالا نمیتونه با این قضیه کنار بیاد و روز به روز داره ضعیف تر میشه-چه روحی و چه جسمی- واقعا دیدن پدرم در این شرایط دردناکه و گاهی فکر میکنم شاید زندگی ما از همون روز اول اینقدر ملال آور و پر از غصه بود(درحالیکه ما در کنار هم لحظات خوش کم نداشتیم اما مدام فکر میکنم از روز ازل اوضاع همینقدر قمر در عقرب بوده)… پدر من آدم درونگراییه و میخواد همیشه قوی جلوه کنه و توی خودش میریزه الان هم که مصادف شده با کرونا و قرنطینه و خونه نشینی همه چی داره دامن میزنه به احساسات بد میون اعضای خانوادمون و مادر من هم بشدت احساس ناراحتی میکنه جوری که چندباری با پدرم جر و بحث داشتن و من هربار سعی میکنم جلوی این اتفاقاتو بگیرم و به خونه آرامش بدم انگار کمتر به نتیجه میرسم واقعا نمیدونم چرا اینا رو اینجا نوشتم شاید فقط میخواستم این حرفا رو به یکی گفته باشم……..

من خرگوشم رو بطور دردناکی دیروز از دست دادم و وقتی به مطلب سرگرمی با حیوان خانگی رسیدم بیشتر ناراحت شدم …. 😢

پدر پزرگم و تازه از دست دادم..از بعد اون یهو نسبت ب همچی بی تفاوت شدم .. هیچ وقت اینجوری نبودم..خسته شدم از این وضعم میترسم ادامه پیدا کنه

سلام من مادرم نزدیک یکسال بخاطر سرطان از دست دادم جمع نمیتونم تحمل کنم از آدمها عصبانی هستم ظاهرا دارم فعالیت معمولی انجام میدم اما خیلی نا امیدم

سلام من چهارم فروردین دخترم از دست دادم خودم ۴۵ سالم اس و دخترم ۲۰ سال و یک ماهش بود خیلی درد بدیه نمیشه گفت درد غم فراق همه چیزش متفاوته من پدر و مادر و همسر و برادرمم رو از دست دادم ولی این غصه خیلی متفاوته ولی وقتی فکر میکنم مثل من زیادن مادرایی که حتی چند جوون از دست دادن وقتی فکر میکنم اون قطعا جای بهتری هست و داره زندگی میکنه شاداب تر و زنده تر وقتی فکر میکنم منم قرار نیست اینجا بمونم و هیچ کس قرار نیست بمونه حتی دخترمم رفته جایی که باید میرفته حالا زمانی دیر تر اگه میرفت بچه هاش و نوه هاش غصه دار میشدن اینکه تصمیم و خواست خدا بوده خدایی که آگاه مطلقه با این حرفا کمی گاهی خودم خودم رو آروم میکنم

سلام ۳۳ سالمه تازه پدرمو ازدست دادم پدرم سرحال بود یه دفه مریض شد وفوت شد داغونم ناراحتم هیچ کاری نتونستم براش انجام بدم تو وضعیت کرونا همه جا بسته بود همه راهها بسته بودن دکترای متخصص خیییلی کم بودن سیروز کبدی گرفته بود یه دفه کلیه هاش رواز کار انداخت وایست قبی کرد ما ۷ تا خواهریم ویه برادر همه داغونیم هیچکدوم نتونستیم به روال عادی زندگیمون برگردیم آخه اون خیلی خوب بود ومهربون چه کنم ؟هیچ چیزی دیگه خوشحالم نمیکنه حتی نسبت به شوهرم بچم هم بی انگیزه شدم میگم زندگی چه ارزشی داره

سلام من دقیقا یک سال هستش پدرم را از دست دادم این یک سال فقط سعی کردم عکساشو نبینم حتی وقتی حرفی ازش به میان میاد موضوع رو عوض کنم ولی روزی نیست بش فکر نکنم و حتی روزی چند بار یادم میفته انگار تا حالا جدی نگرفتم و تازه دارم به عمق فاجعه پی میبرم که اره بابام فوت کرده . دو ماهیه دلشوره و اضطراب و گیجی و سوت در گوشام داره شدید اذیتم میکنه . چیکار کنم

سلام پسری دارم که ۲۷ ماه پیش نامزدش فوت کرد، الان بعد از گذشت این مدت، انگیزه و امیدواری قبلی رو نداره. پیش روانشناس هم بردم ولی تاثیری نداشت. تصمیم گرفته تا آخر همر ازدواج نکنه. برای بازگشت انگیزه و امید به زندگیش چکاری می تونم بکنم؟

سلام مطالبتان خیلی خوب بود ولی یکی از اشنا های من مادرش رو از دست داده و من چطوری میتونم حال اون رو بهتر کنم اگه درباره این هم راه کار بدید ممنون میشم

مادرم رو طه هفتس به طور خیلی ناگهانی از دست دادم نمیتونم باور کنم دیگ نیس حس میکنم دارم دیوانه میشم. خودم رو سرگرم کار میکنم اما بازم احساس بی قراری دارم.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاهdocument.getElementById(“comment”).setAttribute( “id”, “a8b6e3429fd2e212886509f99843bd01” );document.getElementById(“eb78f0eeae”).setAttribute( “id”, “comment” );

چگونه فرزندی باهوش تربیت کنیم ؟ تربیت فرزندی باهوش، می‌تواند باعث ایجاد فرصت‌ها و درعین حال چالش‌های جالبی شود. درنگاه اول به نظر می‌آید که برای کمک به رشد هوش و خلاقیت کودک‌تان باید وقت و انرژی بیشتری را صرف کنید. درحالی که این موضوع درست است، انجام چنین کاری درنهایت باعث ایجاد رابطه‌ای نزدیک‌تر […]

مهارت های ارتباطی برای نوجوانان : افسردگی و اضطراب :گاهی اوقات ببینید چه چیزی باعث پایین آمدن عزت نفس و از بین رفتن روابط دوستی سالم می شود؟ افسردگی و اضطراب. اگر کسی احساس افسردگی کند حالت های ناراحتی و احساسات ناخوشایند در وجودش را پیدا می کند. گاهی اوقات انگیزه و انرژی فرد برای […]

همه ما هرازچندگاهی نیاز به دوری از واقعیت داریم. از آنجایی که نمی‌توانیم سوار هواپیما شده و در جزیره‌ای دور افتاده به دنبال آرامش باشیم، بهتر است این فرار را به صورت ذهنی و روانی انجام ‌دهیم. چون هر ذهنی منحصربه فرد است، ممکن است برای پیدا کردن بهترین روش کمی نیاز به آزمون و […]

پاسخ گویی به سوال ها و مشکلات در زمینه روانشناسی

برای ورود اینجا کلیک کنید

همه‌ی ما می‌دانیم که مرگ بخشی از زندگی است. در واقع مرگ چون ارزش زندگی را یادآور می‌شود، به زندگی ما معنا می‌بخشد. اما از دست دادن فردی عزیز، یکی از بحرانی‌ترین اتفاقات ممکن در زندگی هر کسی است و می‌تواند منجر به بروز مشکلات روحی شود.

وقتی مرگ اتفاق می‌افتد، حتی اگر از قبل نیز انتظار آن مرگ را داشته باشید، ممکن است احساسات مختلفی را تجربه کنید. خیلی‌ها در مراحل ابتدایی مرگ عزیزانشان، دچار یکجور بی‌حسی و شوک می‌شوند. اما در واقع در این روند عزا و داغداری، مرحله‌بندی خاصی وجود ندارد. بعضی از احساساتی که ممکن است تجربه کنید شامل موارد زیر می‌شوند:

– انکار                                            – حسرت – ناباوری                                        – عصبانیت – گیجی                                          – حقارت – شوک                                          – ناامیدی – ناراحتی                                       – گناه

شما ممکن است برای این حجم از ناراحتی و احساسات مختلف آماده نباشید و حتی ممکن است به ثبات سلامت روان خود نیز شک کنید. ولی مطمئن باشید که این احساسات طبیعی‌اند و به شما در پذیرش مرگ کمک می‌کنند.

به‌یاد داشته باشید که کمرنگ شدن این احساسات، زمان می‌برد. شما هرگز نمی‌توانید برای عزیز از دست رفته‌تان دلتنگ نباشید، اما درد ناشی از این غم با گذر زمان کم می‌شود و شما می‌توانید به روال عادی زندگیتان باز گردید.

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

کنار آمدن با مرگ کسی که دوستش دارید، کار راحتی نیست. سوگ عزیزان و عزا، روندی طبیعی است که برای پذیرش غم از دست دادن باید طی کنید. سوگواری می‌تواند شامل مراسم و سنت‌های مذهبی برای فرد فوت شده، و یا جمع شدن با دوستان و خانواده برای همدردی و شریک شدن در غم یکدیگر باشد.

سوگواری یک مسئله شخصی است و می‌تواند برای ماه‌ها و یا سال‌ها طول بکشد. سوگ عزیزان و عزا در واقع نوعی بیان داغداری شماست. ناراحتی و غم شما می‌تواند فیزیکی، عاطفی و یا روانشناسانه بیان گردد. به‌طور مثال، گریه کردن یک نوع بیان فیزیکی و جسمی است، در حالیکه افسردگی بیانی روانشناسانه است.

اجازه دادن به خود برای بیان و بیرون‌ریزی این احساسات بسیار مهم است. مرگ اغلب موضوعی است که از آن دوری شده و یا انکار و نادیده گرفته می‌شود. انکار غم، شاید در شروع به‌نظرتان خوب و مفید برسد، ولی شما نمی‌توانید برای همیشه از عزاداری و سوگ عزیزان دوری کنید. بالاخره روزی آن احساسات باید حل شوند و سرکوب آنها می‌تواند به مریضی‌های جسمی یا روانی منجر شود.

خیلی از افراد داغدیده، مشکلات جسمانی را همراه با غم‌شان تجربه می‌کنند. مثل درد بدن، از دست دادن اشتها، ناراحتی‌های روده، اختلالات خواب و از دست دادن انرژی. همچنین این غم می‌تواند به سیستم دفاعی بدن آسیب رسانده و مرض‌های موجود قبلی را وخیم‌تر کند. واکنش‌های احساسی عمیق نیز می‌توانند بروز پیدا کنند. این واکنش‌ها شامل حمله‌های عصبی، خستگی مزمن، افسردگی و فکرهای خودکشی می‌شوند.

فکر و علاقه دائم به فرد فوت شده نیز یک جور واکنش معمول محسوب می‌شود.

مرگ عزیز، همیشه سخت است. واکنش‌های شما از شرایط مرگ و ارتباط و نزدیکی‌تان با فرد فوت شده تاثیر می‌گیرند.

مرگ یک کودک احساس دردناکی از بی‌عدالتی را که ناشی از عدم تحقق قوای نهفته در یک فرد و رویاهای برآورده نشده اوست، بهمراه دارد. والدین ممکن است به‌خاطر مرگ کودک، بدون دلیل احساس گناه و بی‌مسئولیتی کنند و نیز احساس کنند که بخشی از هویت و وجود خود را از دست داده‌اند.

مرگ همسر خیلی ناراحت کننده و غم‌انگیز است. علاوه بر شوک عاطفی شدید، می‌تواند باعث بحران‌های مالی هم بشود (درصورتیکه همسر نان‌آور خانواده بوده باشد). مرگ شریک زندگی همچنین می‌تواند مشکلات اجتماعی به‌وجود آورد. به‌طور مثال، همسر فرد مجبور به نگهداری از بچه‌ها به تنهایی شود و باید بتواند خود را با زندگی مجردی و تنهایی وفق دهد و یا حتی به سر کار برود.

افراد پیر و مسن ممکن است آسیب‌پذیرترین باشند. چون این دسته وقتی همسر و یا دوست خود را از دست می‌دهند، درواقع یعنی یک عمر خاطره‌های مشترک را از دست داده‌اند.

از دست دادن عزیزی به‌خاطر خودکشی، می‌تواند از جمله بزرگترین داغ‌ها باشد. فردی که خودکشی می‌کند؛ نزدیکانش را با احساساتی از گناه، عصبانیت و خجالت تنها می‌گذارد. افراد نزدیک به متوفی حتی ممکن است خود را مسئول مرگ شخص خودکشی کرده بدانند. در چنین مواقعی بهتر است در همان دو هفته اول بعد از خودکشی، مشاوره گرفته شود.

کنار آمدن با مرگ، برای سلامت روان شما ضروری است و این تجربه و روند عزاداری هم کاملاً طبیعی می‌باشد. بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به خود اجازه سوگواری کردن دهید.

راه‌های زیادی برای کنار آمدن با دردتان وجود دارد:

به دنبال افراد دلسوز بگردید- خویشاوندان و دوستانی که می‌توانند غم و احساستان را درک کنند را پیدا کنید. به گروه‌های حامی و افرادی که همین شرایط مشابه شما را تجربه می‌کنند؛ بپیوندید.

احساساتتان را بیان کنید- با دیگران درباره احساساتتان صحبت کنید. این به شما در جریان و روند غم و اندوهتان کمک می‌کند.

مواظب سلامتی خود باشید- به پزشک خانوادگی‌تان مرتب مراجعه کنید و از تغذیه خوب و خواب کافی خود اطمینان یابید. از خطرات اعتیاد به داروها و الکلی که به‌خاطر غمتان مصرف می‌کنید؛ آگاه باشید.

تصمیمات بزرگ زندگی‌تان را به تاخیر بیندازید- از گرفتن تصمیمات بزرگ خودداری کنید. مانند: تغییر مکان، ازدواج دوباره، تغییر شغل و یا دوباره بچه‌دار شدن. شما باید برای اینکه دوباره به روال عادی زندگی برگردید، به خود زمان دهید.

صبور باشید- ممکن است ماه‌ها و یا سال‌ها طول بکشد تا غمتان کمرنگ شود و بتوانید زندگی تغییریافته‌تان را بپذیرید.

هروقت لازم دیدید کمک حرفه‌ای بگیرید- اگر غمتان زیاد و غیرقابل تحمل است، مشاوره و کمک حرفه‌ای بگیرید. این نشانه قدرت است و نه ضعف شما.

اگر فردی که برای شما اهمیت دارد، عزیزی را از دست داده، می‌توانید به او در طول دوره داغداری کمک کنید.

خود را در غمشان شریک بدانید- به آنها اجازه دهید و حتی تشویق‌شان کنید تا درباره‌ی احساساتشان صحبت کنند و یا خاطراتی که با آن فرد فوت شده داشتند را برایتان تعریف کنند.

به آنها آرامش بیخود و اشتباه ندهید- اگر به فرد عزاداری بگویید: «صلاح بوده که این اتفاق بیفته» یا «به مرور زمان فراموش می‌کنی و باهاش کنار میای»؛ این جملات در واقع هیچ کمکی به آنها نمی‌کند. در عوض می‌توانید غم خود را ابراز کنید و به حرف‌هایشان با صبوری گوش دهید.

به آنها در انجام کارها کمک کنید- نگهداری از بچه، آشپزی و انجام کارها و مسئولیت‌ها، همه و همه از جمله کارهایی است که می‌توانید برای کمک به فرد عزادار انجام دهید.

صبور باشید- به‌یاد داشته باشید که به‌زندگی طبیعی برگشتن افرادی که از غمی بزرگ رنج می‌برند، ممکن است به زمان زیادی نیاز داشته باشد.

در صورت لزوم، آنها را تشویق کنید تا کمک حرفه‌ای بگیرند- اگر می‌بینید فرد داغدیده درد زیادی را تحمل می‌کند، از توصیه او به گرفتن کمک حرفه‌ای و دیدن مشاوره، دریغ نکنید.

سوگ عزیزان، کمک کردن به کودکان عزادار

کودکانی که غم بزرگی را تجربه می‌کنند، ممکن است به‌طرز متفاوتی از بزرگترها عزاداری کنند. مرگ یکی از والدین می‌تواند به‌خصوص برای کودکان کوچک دشوار باشد و بر حس امنیت آنها تاثیر بگذارد. اغلب این کودکان درباره تغییراتی که در اطرافشان شکل می‌گیرد گیج می‌شوند. به‌خصوص وقتی که بزرگترها برای آسیب ندیدن کودکان، حقیقت را از آنها مخفی می‌کنند و نمی‌گذارند شاهد صحنه‌های عزاداری باشد.

فهم محدود و عدم توانایی جهت بیان احساسات، بچه‌های خیلی کوچک را در یک وضعیت نامناسب خاصی می‌گذارد. بچه‌های کوچک ممکن است به عادت‌های بد قدیم خود برگردند (مانند خیس کردن خود در رختخواب)، درباره فرد فوت شده با بی‌احساسی سوالاتی بپرسند، بازی‌هایی درباره مردن انجام دهند و یا وانمود کنند که مرگ هرگز اتفاق نمی‌افتد.

کنار آمدن با یک بچه‌ی عزادار، غم و خستگی والدی که خود عزادار است را دوچندان می‌کند. فوران خشم و سرزنش کردن کودک، تنها اضطراب او را ریشه‌دارتر می‌کند و بهبود او را به تاخیر می‌اندازد. در عوض می‌بایست با بچه‌ها صادقانه صحبت کنید، برای آنها وقت کافی بگذارید و درباره مرگ و کسی که فوت شده با او حرف بزنید. به آنها کمک کنید تا با این بحران کنار بیایند و بیاد داشته باشید که کودکان همیشه برای رفتارهای خود، اطرافیانشان را الگو قرار می‌دهند. تصور نکنید که کودکان متوجه مرگ نیستند و در عین حال تلاش نکنید تا حواس کودک را از مرگ نزدیکانش و سوگ عزیزان پرت کنید. به احساسات غم کودک توجه کنید و آن را جدی بگیرید. با او گفتگو کنید و شرایطی فراهم آورید تا او از احساسات و دلتنگی‌های خود برای شما بگوید.

به‌خاطر داشته باشید که با حمایت، صبر و تلاش، شما می‌توانید از پس این غم بزرگ و سوگ عزیزان برآیید. روزی دردتان کم خواهد شد و تنها خاطرات خوب آن عزیز از دست رفته‌تان باقی خواهد ماند.

http://www.mentalhealthamerica.net/conditions/coping-loss-bereavement-and-grief

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام *

ایمیل *

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم

وب‌ سایت

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

مسلما شما دچار مشکلات بیشتری خواهید بود. اما احتمال ان صفر ن…

پاسخ شما در قبل داده شده…

آقای دکتر در حالت کلی و از نگاه روانشناسی این ازدواج بااین ش…

باسلام آقای دکتر میبخشید مزاحم شدم ؛من ۲۳سالمه و با یه خانمی…

بچه باعث بهبود چیزی نمی شودبلکه معمولا شرایط را سخت تر می کن…

همه اینها از نشانه های وسواس است. اتفاقا مشکل شما نه بد بودن…

درمان قطعی زود انزالی

درمان افسردگی بدون دارو

عشق بازی

سریعترین درمان افسردگی

دکتر کامیار سنایی

عشق بازی با زن+تحریک جنسی

ترک اعتیاد به دیدن فیلم پورن

تعریف اضطراب

درمان اضطراب شدید بدون دارو

درمان اضطراب اجتماعی

نقاط حساس بدن زنان

درمان قطعی وسواس فکری شدید

جملات پایان رابطه

درمان قطعی اختلال دوقطبی

درمان دیر انزالی

دکتر روانشناس ایرانی درالمان

روانشناس ایرانی در کویت

روانشناس در انگلستان

روانشناس در دبی

روانشناس در استرالیا

روانشناس ایرانی در تورنتو

روانشناس در گرگان

روانشناس ایرانی در سوئد

روانشناس در غرب تهران

روانشناس در لس انجلس

بهترین روانشناس

دکتر روانشناس خوب

مسلما شما دچار مشکلات بیشتری خواهید بود. اما احتمال ان صفر ن…

پاسخ شما در قبل داده شده…

آقای دکتر در حالت کلی و از نگاه روانشناسی این ازدواج بااین ش…

باسلام آقای دکتر میبخشید مزاحم شدم ؛من ۲۳سالمه و با یه خانمی…

بچه باعث بهبود چیزی نمی شودبلکه معمولا شرایط را سخت تر می کن…

همه اینها از نشانه های وسواس است. اتفاقا مشکل شما نه بد بودن…

بخواهیم یا نخواهیم، آماده اش باشیم یا نباشیم، کوله بار لازم را جمع کرده باشیم یا دست خالی باشیم به هر حال از راه می رسد و ما یا نزدیکانمان را با خود می برد. نه از کسی اجازه می گیرد و نه با کسی هماهنگ می کند.

چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم
چگونه غم از دست دادن عزیزانمان را تحمل کنیم
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *