جمع هزینه خرید : 0 تومان
جمع هزینه خرید : 0 تومان
چگونه فرزندانی خوش اخلاق و با ادب و صبور تربیت کنیم؟
قیمت : – تومان
چگونه فرزندانی خوش اخلاق باادب و صبور تربیت ک
تخفیف: – تومان
موجود
توضیحات
محصولات مشابه
والدین موفق ، راهکارهایی برای تربیت کودکانی صبور در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.
چگونه فرزندانی خوش اخلاق باادب و صبور تربیت ک
کودکان صبور، در آینده موفق تر هستند
شاید شما هم از آن دسته پدر و مادرهایی باشید که هنوز فرزندشان، یک درخواست را برای بار دوم به زبان نیاورده، به آن پاسخ می دهند. به طور مثال، به محض درخواست بچه برای خوردن بستنی برایش آن را می خرند، اگر از لباسی خوشش بیاید امکان ندارد که دست خالی از مغازه بیرون بروند و اگر بخواهد که او را به پارک ببرند، همان لحظه لباس می پوشند و راهی پارک می شوند. با این حال، نتایج یک تحقیق جدید روان شناسی نشان می دهد که نباید به همه خواسته های کودکان به محض مطرح شدن، پاسخ داد. در ادامه این مطلب، علاوه بر نتایج این تحقیق به راه های آموزش صبر به کودکان هم اشاره خواهیم کرد.
نتایج یک تحقیق ۴۰ ساله
گروهی از روان شناسان دانشگاه استنفورد، ۴۰ سال قبل شروع به انجام آزمایشی متفاوت روی کودکان کردند. به گزارش پایگاه جامع روان شناسی، آن ها کودکان را به اتاقی بردند و به آن ها کلوچه ای دادند. سپس به آن ها گفتند که تصمیم با شماست، یا کلوچه تان را الان بخورید یا اگر صبر کنید، بعد از ١۵ دقیقه کلوچه دیگری به شما به عنوان جایزه داده خواهد شد.
آزمایش تمام شد به تازگی گروه دیگری از روان شناسان به سراغ آن بچه ها رفتند تا شرایط زندگی شان را بررسی کنند. هرچند نتایج این تحقیق به صورت دقیق منتشر نشده اما طبق اعلام یکی از افراد این گروه تحقیقاتی، کودکانی که در آن آزمایش صبر کردند تا کلوچه دوم را بگیرند، این روزها هم از لحاظ تحصیلات دانشگاهی و هم بقیه مراحل زندگی شان به مقدار چشمگیری موفق تر بودند.
چرا کودک باید صبور باشد؟
صبر می تواند به کودکان کمک کند تا در هنگام بروز یک تاخیر و ناکامی، آرام باشند. صبر کردن به کودکان می آموزد که نوبت را رعایت کنند، نوبت خود را به دیگری بدهند و اجتماعی تر و دوست داشتنی تر بشوند. صبر همچنین باعث می شود که کودکان بهتر خود را کنترل کنند و آسیب های اجتماعی، کمتر آن ها را تهدید کند.
سن مناسب برای آموزش صبر به کودکان
کودک در ۱۲ ماه اول زندگی باید خواسته هایش بلافاصله انجام شود تا او را به اطمینان و احساس امنیت لازم برساند. از یک تا دو سالگی تا جای ممکن باید خواسته اش زود انجام شود و در این سن، کودک را در مواردی می توان بین چند ثانیه تا یک دقیقه هم منتظر گذاشت.
بین دو تا پنج سالگی باید صبر را به کودک آموخت و هر وقت کودک چیزی خواست، باید برآورده کردن خواسته او را کمی به تعویق بیندازیم. به طور مثال، کودک هر وقت چیزی خواست باید بگوییم: «اول بگذار دستم را بشویم، بعد بهت آب می دهم» یا «اول به بابا زنگ بزنم، بعد بهت بستنی میدم». کودکانی که از دو سالگی صبر کردن را می آموزند یا یاد می گیرند که لذت را برای پاداشی بیشتر به تعویق بیندازند در آینده بسیار موفق تر خواهند بود. البته یک نکته مهم در این بین وجود دارد و آن این که کودک باید مطمئن باشد که حرف شما حرف است و قول شما قول.
۶ توصیه برای آموزش صبر به کودکان
همان طور که در این مطلب به آن اشاره شد، از پایان دو سالگی باید پدر و مادر از فرزندشان بخواهند که برای هر کاری صبر کند. چند ثانیه، چند دقیقه و حتی ساعت و روز. بدین ترتیب کودک متوجه می شود رنج امروز مبنا نیست و رنج امروز و صبر امروز، پاداشی برای فردا به همراه دارد. کودک باید لذت و رنج امروز را با لذت و رنج فردا مرتبط بداند.
صبر کردن یا به زبانی دیگر، به تاخیر انداختن لذت به باور بسیاری از دانشمندان کلید موفقیت و خوشبختی کودک در آینده است که از ابتدای سه تا شش سالگی فرصت پرورش آن است.
راهی که به آن ها احساس بهتری درباره کنترل زمان بدهد، دادن یک زمان سنج (دیجیتال یا ساعت شنی، بسته به سنشان) است. به آن ها اجازه دهید که به کمک یک زمان سنج بدانند که به طور دقیق چه مدت باید منتظر باشند. تماشای یک زمان سنج دیجیتال یا یک ساعت شنی یک راه عالی برای سپری شدن زمان طولانی است.
۳- به قول هایتان عمل کنید
اگر به کودکتان قول داده اید که پس از آشپزی با وی نقاشی می کشید، به قولتان عمل کنید. کودکتان نیاز دارد، بفهمد که اگر صبورانه منتظر باشد، وعده گفته شده انجام خواهد شد. اگر شما زیر قولتان بزنید، دفعه بعدی که از کودکتان بخواهید صبر کند، او نمی فهمد که پس از انتظارش چه اتفاقی خواهد افتاد.
۴- از کودک تان کارهای زمان بر بخواهید
کودکان را به کارهایی که فورا نتیجه نمی دهد و زمان می برد تا به ثمر برسد، تشویق کنید. مثلا از او بخواهید با لگوهایش یک سازه متفاوت و کمی پیچیده تر بسازد، برایش پازل بخرید یا از او بخواهید همراه شما بذر گل بکارد و از آن مراقبت کند تا سبز شود. مطمئن شوید که کودک مدام با انواع گجت ها و بازی های رایانه ای که فقط با فشار یک دکمه جواب می گیرد، سرگرم نیست!
۵- حواس شان را منحرف کنید
به کودکان آموزش دهید که چگونه به وسیله منحرف کردن حواس شان به چیزهای دیگر برای مثال: گوش کردن به موسیقی، تماشای عبور و مرور مردم، نگاه کردن به عکس های یک کتاب، تماشای تلویزیون، صحبت با کودکان هم سن و سال و … می توانند انتظار را جذاب کنند.
چگونه فرزندانی خوش اخلاق باادب و صبور تربیت ک
چگونه فرزندانی خوش اخلاق باادب وصبورتربیت کنیم
۶- به کودک تان درباره احساساتش بگویید
کودک نوپا وقتی منتظر می ماند، نمی تواند احساس سرخوردگی و یأس خود را بیان کند اما شما می توانید برای احساسات مختلف او اسمی بگذارید و کمکش کنید آن ها را به زبان بیاورد. از طرفی وقتی موفق شد برای چیزی صبر کند، تشویقش کنید. اگر کودک پیش دبستانی شما توانست در برابر چیزی صبوری به خرج دهد، به او بگویید: «می دونم که انتظار کار خیلی سختیه اما تو از پسش براومدی و این خیلی خوبه. تو صبر کردی». نظر روان شناسان در این باره این است که اگر شما برای صبر فرزندتان ارزش قائل شوید، او ترغیب می شود بیشتر تلاش کند و به اندازه کافی صبر کند تا به نتیجه برسد.
چگونه کودکی صبور و شکیبا داشته باشیم؟
کودک باید بداند، که به مردم تمامی نژادها و رنگها و عقاید افراد مختلف احترام بگذارد و به خاطر اتفاقهای میان انسانها،رفتار ناهنجار نداشته باشد.
برای داشتن کودکان برد بار و شکیبا والدین باید حس همدردی و انسان دوستی را کم کم به کودک القا کنند. باید به کودک بفهمانند که به همه احترام بگذارد. مسئولیت پذیر باشد و این نکته را بداند که هر انسانی روی کره خاکی گنج گرانبهایی محسوب می شود.برای این کار، روشهایی وجود دارد.
در مورد صبر و شکیبایی با کودک خود صحبت کنید. این مسأله ای نیست که یک شبه بتوان آن را برای کودک توضیح داد. باید در مورد تفاوتها و اتفاقات روزهای مختلف، با آنها صحبت کنید. موضوع صحبت را از جایی آغاز و به مسائل اجتماعی ختم کنید. به کودک خود اجازه دهید که در خلال صحبتهای شما به اهمیت موضوع پی ببرد.
وقتی کودک شما در معرض حادثه یا موضوعی قرار می گیرد، درست در همان لحظه سعی کنید صبر و شکیبایی را به او بشناسانید. روزانه ممکن است برنامههای مختلفی از رادیو، تلویزیون و دیگر رسانههای پیرامون موضوعهای مختلف نمایش داده شود، و وقتی چالش در خانواده، افراد فامیل و دوستان ایجاد می شود. درست در زمان بحث به کودک خود اجازه اظهار نظر، فکر و صبحت بدهید.
با احساس بی صبری، عجز و ناتوانی که برای کودکان به وجود می آید، مبارزه کنید. برای مثال وقتی کودک از مسأله ای ناراحت می شود و احساس می کند قادر به تحمل آن نیست، سعی کنید با پیش کشیدن بحثی حس همدردی کودک را تحریک کنید. مثلاً به او بگویید: دوستت به تو توهین کرده، اما او باید همیشه با صندلی چرخ دار راه برود، چه احساسی نسبت به او داری با تحریک حس همدردی و احترام سعی کنید او را به سمت صبر و شکیبایی هدایت کنید.
وقتی کودکان قربانیان عدم بردباری و عجز هستند، از آنها به بهترین شکل حمایت کنید: مشکلاتی را که برای کودکانتان به وجود آمده جدی بگیرید و سعی نکنید مشکلات آنها را کوچک جلوه دهید. حمایت عاطفی خود را از آنها دریغ نکنید و به آنها عکس العملهای مناسب را آموزش دهید.
درک و فهم درست و سالمی از همسانی و همانندی گروهها به کودک خود ارائه دهید.برای نوجوانان همسانی گروهی بسیار حیاتی است. به کودک خود یاد دهید که به گروه افتخار کند و به گروههای دیگر احترام بگذارد. دوست داشتن گروه خود بدین معنانیست که گروههای دیگر فاقد ارزشهای انسانی هستند و آنان نباید هیچ وقت برای بالابردن جایگاه خود، گروههای دیگر را زیر سؤال ببرند.
مواد و وسایل آموزش متنوع در منزل به کارگیری کتابهایی شامل فرهنگهای مختلف با موضوعهای مربوط به صبر و شکیبایی برای کودکان خود بخوانید، اسباب بازیهای مربوط به فرهنگها و گروههای مختلف را برای کودکان خود خریداری کنید و به کودکان خود یادآور شوید که چگونه تنوع و گوناگونی فرهنگها می تواند در زندگی هنری، کاری، فردی، موسیقی و ادبیات افراد تأثیرگذار باشد.
فرصتهایی را برای کودکان خود فراهم کنید که با افراد مختلف و متفاوت معاضدت کنند. کودکان خود را به گذراندن اوقاتی با افراد مسن، بخصوص پدربزرگها و مادربزرگها تشویق کنید. آنها را به مراکز و پارکهای عمومی ببرید تا یاد بگیرند با افراد متفاوت رابطه دوستی برقرار کنند. حتی اگر برایتان مقدور است آنها را به مناطقی ببرید که با کودکان قومها و نژادهای دیگر دوست شوند و معاشرت کنند.
کودکان خود را به همکاری با انجمنهای مختلف تشویق کنید. برای مثال اطلاعاتی در مورد فقر و گرسنگی، بیماری و انجمنهای حمایت افراد فقیر، بیمار و سالخوره بدهید و کودک خود را به همکاری با این انجمنها و افراد تشویق کنید.
در مورد اختلافها و تفاوتها با کودک خود صادق باشید. به این معنی که هرگز به کودک خود نگویید همه افراد مثل هم هستند و یکسانند زیرا واقعاً این طور نیست. هر کسی دنیا را از یک طریق تجربه می کند و از یک پنجره می بیند. موضوع اصلی تفاوتها این تجربههای مختلف است.
با کودک خود طوری رفتار کنید که انتظار دارید او همان طور رفتار کند. سعی کنید مانند یک الگوی خوب رفتار کنید. باید بدانید والدین اصلی ترین و نخستین الگوی کودکان هستند و فرزندانتان نحوه رفتار با دیگران را از شما یاد می گیرند. برای مثال آنان از لحن شما هنگام برخورد با افراد مختلف و در شرایط گوناگون و از نحوه گفتار شما با افراد مختلف تقلید می کنند. واقعیت این است که در جهان امروزی که تنوع، گوناگونی و اتفاقهای غیرمنتظره روز به روز در حال افزایش است، صبوربودن تنها یک خصلت خوب نیست، بلکه لازم و ضروری است.
کودک صبور و با ادب
منبع:freshblog.blogfa.com / بیتوته / برترین ها / روزنامه خراسان
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
دیدگاه
نام
ایمیل
وب سایت
خرید فالوور اینستاگرام
رنگ مو با دکلره و بدون دکلره
علائم بارداری پسر
عکس پروفایل
لباس شب
علایم ایدز در روزهای اول
مدل پالتو
عکس پروفایل شاد
عکس امام رضا
متن عاشقانه
صبح بخیر عاشقانه
شب بخیر عاشقانه
دیلیت اکانت اینستاگرام
دیکته شب کلاس اول
16
24
26
0
0
چگونه فرزندانی خوش اخلاق باادب و صبور تربیت ک
سلام کاربر میهمان
ورود و عضویت
چطور کودک با ادب تربیت کنیم(قسمت دوم)
چطور رفتارهای اجتماعی را به کودکم آموزش دهم؟
در قسمت اول چطور کودک با ادب تربیت کنیم به این موضوع اشاره کردیم که روش هایی وجود دارد که می توانیم با استفاده از آن ها رفتارهای خوب را در کودکان بوجود بیاوریم یکی از بهترین روش ها روش تقویت سازی می باشد
چطور کودک با ادب تربیت کنیم؟(قسمت اول)
چگونه فرزندانی خوش اخلاق باادب و صبور تربیت ک
ما با تقویت کردن می توانیم هر رفتاری را بوجود بیاوریم و حتی رفته رفته رفتارهای بد را نیز کاهش دهیم
و چهار روش برای تقویت رفتارهای خوب در کودکان ارائه کردیم و در قسمت دوم این مقاله در مورد روش هایی صحبت خواهیم کرد که می توانید رفتارهای تعاملی با دیگران را به کودکتان آموزش دهید
ما کودکانی را با ادب می دانیم که هم در مقابل والدین با ادب هستند و هم در مقابل دیگران…
در این مقاله در مورد روش هایی صحبت خواهیم کرد که با استفاده از آن ها می توانید کودکان با ادب داشته باشید که در مقابل دیگران نیز باادب هستند
کودک با ادب
1-الگوی مناسبی باشید:
-آیا زمانی که کودکتان را صدا میزنید از واژه آقا یا خانم استفاده می کنید؟
-آیا اگر از او کاری را می خواهید از واژه لطفا استفاده می کنید؟
-اگر کودکتان کاری انجام دهد از او تشکر می کنید؟
شما چه بخواهید چه نخواهید زیر زره بین کودکتان هستید رفتار شما را می بیند و دقیقا همان را با دیگران انجام می دهد پس مراقب رفتار خود باشید
فرزند شما هر کاری که انجام می دهید را تماشا می کند! هر تعامل شما با دنیای بیرون نیز فرصتی است که الگوی عالی برای کودکتان باشید هنگام تعامل با دیگران در ملاء عام و خصوصی ، مثبت و مودب باشید.
وقتی در اتاق انتظار هستید یا در صف ایستاده اید ، لبخند بزنید ، آرام باشید و به آرامی منتظر نوبت خود باشید. سعی کنید از گرمازدگی ، اخم کردن و بی تاب بودن خودداری کنید.
اگر یک دوست یا یکی از اعضای خانواده دیر می رسد در حضور کودکتان به او با آرامی صحبت کنید
تمرین:هر انتظاری را در ارتباط با دیگران از کودک خود دارید روی برگه کاغذی بنویسید و هر روز آن کارها را تمرین کنید فکر کنید شما بازیگری هستید که سناریویی را باید هر روز در خانه بازی کنید با این کار کودک شما دقیقا می بینید چه کاری درست و چه کاری غلط است
کودک با ادب
2-همدلی را آموزش دهید:
یکی از مهم ترین راه های درک دیگران همدلی کردن می باشد همدلی یعنی من میفهمم احساس تورا،من درک میکنم چه اتفاقی برای تو افتاده است و زمانی که با کسی همدلی می کنیم هم رابطه خوبی با او ایجاد می کنیم و هم حال او را خوب می کنیم
ولی چطور به کودکان همدلی را آموزش دهیم؟
با طرح سوالات ساده میتوانید همدلی را به کودکان خود آموزش دهید مثلا:
از او بپرسید زمانی که دوستت زمین خورد به نظرت چه احساسی داشت؟
وقتی به دوستت حرف بد زدی به نظرت چه فکری در مورد تو کرد؟
فکر می کنی اون پسر که سرچهارراه گل می فروشد در سرما چه احساسی دارد؟
همدلی مهارت گم شده ای هست که چون در کودکی آموزش داده نمی شود در بزرگسالی برای فرد مشکل اینجاد می کند در مورد همسر خود نیز مطمئنا درک کرده اید که در زمان اتفاقات مختلف به جای دادن راه حل اگر کمی همدلی می کرد دیگر مشکلی با او نداشتید
کودک با ادب
3-صبر را آموزش دهید:
-مامان من گرسنمه الان غذا بخوریم
-مامان من الان بستنی میخوام
تا به حال چند بار پیش آمده است که وقتی کودکتان از شما چیزی می خواهد بدون هیچ فکری انجام دهید و یا در مهمانی پای خود را بر زمین بکوبد و با اصرار از شما بخواهد که چیزی به او بدهید؟
تمام این اتفاقات به خاطر این است که صبر را به کودک خود آموزش نداده اید کودکی که صبر نداشته باشد همه چیز را سریع و در همان لحظه که نیاز داشته باشد می خواهد ولی شما نباید همان لحظه به او بدهید
اگر می خواهید صبر را به کودک خود آموزش دهید و کودک با ادب داشته باشید به یاد داشته باشید که اگر از شما درخواستی داشت از 5مورد 3مورد را در همان لحظه انجام ندهید حتی اگر همان لحظه آماده است
مثلا زمانی که کودکتان به شما می گوید که من گرسنه هستم غذارو بیار بخویم
شما می توانید بگویید که من میدونم گرسنه هستی منم گرسنه هستم ولی الان غذا آماده نیست با هم صبر می کنیم تا غذا آماده بشه
لطفا سوالات و تجربیات خود را در مورد تربیت کودک با ادب با ما و دوستانتان به اشتراک بگذارید www.mivezendegi.ir
احتمالا مقاله ها و ویدئوهای زیر مورد علاقه شما است:
چگونه با کودکمان رفتار کنیم؟
چگونه فرزندانی خوش اخلاق باادب و صبور تربیت ک
چطور استرس را در فرزندم کاهش دهم؟
چطور بفهمم کودکم شیطونه یا بیش فعال؟
۵کلید طلایی درمان خجالتی بودن کودکان
از چه سنی و چگونه به کودکم پول تو جیبی بدهم؟
عباس نیازی هستم کارشناسی ارشد مشاوره خانواده،یک معلم و یک مشاور
در سایت میوه زندگی یاد می گیریم که با تکنیک های ساده و کاربردی چطور از نظر تحصیلی و رفتاری و ارتباطی رشد کنیم
10
23
20
14
1
12
18
9
15
27
6
26
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
0
0
سلام کاربر میهمان
ورود و عضویت
برای سفارش این ست فقط کافیه کلیک کنی!
سفارش فینگرفود سینی مزه برای دورهمی ها
در شیوه تربیتی کودکتان هم «مهربان» و هم «محکم» باشید
چگونه فرزندانی خوش اخلاق باادب و صبور تربیت ک
این‌روزها به هرجا که نگاه می‌کنیم، به‌نظر می‌رسد که در یک جهان به دور از هر نوع نزاکتی زندگی می‌کنیم؛ در کوچه و خیابان مردم با هم دعوا می‌کنند، افرادی که دیدگاه‌های مختلفی دارند در گفت‌وگوهای خود در شبکه‌های مجازی، به زبانی دور از شأن و تمسخر با یکدیگر صحبت می‌کند. شاید تغییر رفتار بزرگسالان در این سناریوها کار بسیار دشواری باشد و شاید خیلی دیر شده باشد، اما این میان یک نقطه امیدبخش وجود دارد؛ نسل فرزندان‌مان.کودکان با این نیت به دنیا نمی‌آیند که بخواهند دیگران را مسخره کنند یا به آنها آسیب بزنند؛ درواقع آنها به شدت انسان‌های همدلی هستند. به‌خاطر همین است که آموزش و الگوسازی برای کودکان در ارتباط با اصول آداب و نزاکت، اهمیت فراوان دارد؛ اصولی مانند احترام به دیگران، ابراز همدلی، اعمال محدودیت‌ها و رفتار با دیگران از روی ادب و معرفت. در اینجا به برخی روشهای آموختن و الگوسازی ادب و نزاکت به کودکان می‌پردازیم که باعث می‌شود آنها بتوانند جهان را به مکانی بهتر تبدیل کنند.روش هایی برای تربیت کودک با ادب مراقب رفتارتان باشیدسعی کنید خود و رفتارتان را ارزیابی و فرزندانتان را هم تشویق کنید تا این کار را انجام دهند. در واقع آنها را تشویق کنید تا به بچه‌هایی که در زمین بازی یا مدرسه تنها هستند و شاید کمی نیاز به محبت و هم‌نشینی دارند، توجه کنند. به آنها کمک کنید تا علائم احساسی را در دیگران ببینند و تشخیص دهند. برای مثال از یک آینه برای آزمایش حالت‌های صورت استفاده کرده و درباره احساسات متناظر با هم صحبت کنید، به این ترتیب آنها می‌توانند زمانی که دیگران احساس غم یا ترس دارند، با آنها همدردی کرده و به آرامش دعوت‌شان کنند. با این کار میتوانید به فرزندانتان بیاموزید که دیگران و احساسات به اندازه خود آنها اهمیت دارند و باید به دیگران هم توجه داشت.محدودیت تعیین کنیدبهترین راه برای نشان دادن احترام این است که در شیوه تربیتی‌تان هم «مهربان» و هم «محکم» باشید. مهربان بودن احترام‌تان را به کودک نشان می‌دهد و محکم بودن احترام‌تان را به آنچه که باید انجام شود. (بیشتر بخوانید: روشهای تربیت کودک مهربان)
بنابراین اگر کودک 2 ساله‌‌تان پایش را در سوپر مارکت به زمین کوبید و به هیچ‌کدام از تکنیک‌های تربیتی‌تان عمل نکرد باید چه‌کار کنید؟ مهربانانه اما محکم او را به بیرون و به داخل ماشین بیاورید. سپس یک مجله بردارید و بخوانید تا وقتی که کودک آرام شود. آن موقع آرام به او بگویید:» الان آماده‌ای که دوباره امتحان کنیم «و سپس دوباره با هم به فروشگاه بروید. در نهایت او یاد می‌گیرد که بد خلقی این حقیقت را عوض نمی‌کند که خرید از فروشگاه باید تمام شود».
سعی کنید در اجرا و تحقق حرف‌هایی که میزنید، نمونه خوبی برای فرزندتان باشید
واقع‌بینی را به کودک آموزش دهیدکودکان به‌طور طبیعی نسبت به تفاوتها، حالت کنجکاوانه و تیزبین دارند. اما از طرفی از خط‌مشی شما هم پیروی می‌کنند: وقتی شما و فرزندتان کسی را می‌بینید که به‌طور بارزی با شما تفاوت دارد (فرقی نمی‌کند در عدم توانایی یا به لحاظ سنی یا هر ویژگی بارز دیگری) با واکنش آسان و آرام خود به او نشان دهید که این تفاوتها به معنای این است که شما آنها را پذیرفته و درک کرده‌اید. اگر فرزندتان در این زمینه سوالی داشت، بسیار عادی و واقع‌بینانه به او پاسخ دهید، بی‌آنکه بخواهید به او خیره شوید یا به جایی اشاره کنید. سعی کنید به فرزندتان بیاموزید که انسانها با هم متفاوت هستند و باید به این تفاوتها احترام گذاشتاز واکنش بیش از اندازه اجتناب کنیداگر کودکتان شما را زد و گفت «تو احمقی» سعی کنید ناراحت نشوید (در واقع شما می‌دانید که احمق نیستید)؛ کودکی که می‌خواهد جلب توجه کند ممکن است ناخوشایند‌ترین چیز‌ها را بگوید تا واکنش شما را برانگیزد و عصبانی‌تان کند. به جای عصبانی شدن با او چهره به چهره شوید و آرام اما محکم به او بگویید: «ما در این خانواده این‌طور برخورد و صحبت نمی‌کنیم». سپس به او یاد بدهید چگونه چیزی که می‌خواهد را به شیوه‌ای محترمانه به دست بیاورد، برای نمونه بگویید: «وقتی می‌خواهی با تو بازی کنم، کافی است که مؤدبانه و قشنگ به من بگویی مامان می‌خواهم الان برایم کتاب قصه بخوانی ». از ادبیات محترمانه استفاده کنیددر برخی مواقع همین چیزهای کوچک هستند که اهمیت فراوانی پیدا می‌کنند.کودکانی که یاد می‌گیرند «لطفا» و «دست شما درد نکنه» یا «اجازه هست» بگویند، فضایی توام با ادب و نزاکت را ایجاد می‌کنند که واکنش‌های مثبتی در افراد پیرامون آنها به‌همراه خواهد داشت.از او بخواهید درخواست‌های خود را محترمانه و بدون ترس بیان کند و برای انجام این درخواست‌ها، از دیگران طلبی ندارد.به او یاد دهید که دیگران موظف به انجام تمام درخواست‌های ما نیستند و اگر نتوانستند لطفی در حق ما بکنند، نباید خشمگین شویم و به شکلی مقابله‌جویانه برخورد کنیم. به‌علاوه تشکر کردن را به فرزندتان بیاموزید.به او پاسخ‌های مؤدبانه بیاموزیدکودک‌تان می‌تواند رفتار خوب خود را از طریق احترام گذاشتن به دیگران نشان دهد. از همان زمان که او توانست از طریق کلامی ارتباط برقرار کند، می‌تواند «بفرمایید» و «متشکرم» را نیز یاد بگیرد. به او توضیح دهید که زمانی که مؤدب است دوست دارید به او کمک کنید، اما زمانی که دستور می‌دهد دوست ندارید. دوباره باید تکرار کنیم، این که خود‌تان رفتاری محترمانه داشته باشید، از این که سخنرانی کنید مؤثر‌تر واقع خواهد شد. خود‌تان واژه‌های بفرمایید و متشکرم را به طور مکرر به فرزند 2 ساله‌‌تان و دیگران بگویید؛ در این صورت او این واژه‌ها را به عنوان واژه‌هایی رایج در مکالمات روزمره خواهد آموخت و آنها را هم در ارتباط با شما و هم در ارتباط با دیگران به کار خواهد برد.
کودکتان می‌تواند رفتار خوب خود را از طریق احترام گذاشتن به دیگران نشان دهد
از او در مشارکت‌های اجتماعی دعوت کنیدسعی کنید فرزندتان را در جریان خدمات اجتماعی در سنین پایین شرکت دهید. بچه‌ها دوست دارند به آنها مسئولیت‌های کوچکی داده شود که به‌راحتی قابل مدیریت باشد – این کار به آنها احساس کمال و غرور خواهد داد– و این رفتارها باعث می‌شود به دیگران کمک کرده یا فضای جامعه را بهتر کنند.مثلا کودکان می‌توانند اسباب‌بازی‌ها یا لباس‌هایی را که دیگر استفاده نمی‌کنند برای اهدا به افراد نیازمند جمع‌آوری کنند. می‌توانند در روز جمع‌آوری زباله از ساحل، آشغال‌ها را از روی زمین بردارند. روشهای زیادی برای شرکت و حضور در جامعه وجود دارد، با این کار فرزندتان یاد می‌گیرد که این همان کاری است که یک شهروند خوب انجام می‌دهد.الگوی خوبی برایش باشیدسعی کنید در اجرا و تحقق حرف‌هایی که میزنید، نمونه خوبی برای فرزندتان باشید. هیچ‌کس قدیس و کامل نیست اما تلاش در این زمینه نشان می‌دهد که شما باور دارید این مسئله مهم و ارزشمند است و کودکتان هم آن را یاد می‌گیرد.با زیرسازی درست در خانه، بچه‌های امروز می‌توانند جهانی به‌مراتب قابل‌تحمل‌تر و پربارتر در آینده بسازند. اگر وعده‌ای می‌دهید به آن عمل کنید تا فرزندتان پایبندی به قول‌های خود را از شما بیاموزد و به آن وفادار باشد.
چه‌کار میتوانید بکنید؟ما در کل احترامی که از کودکان‌مان انتظار داریم را خودمان به آنها نشان نمی‌دهیم. ما سر در گم می‌شویم، زیرا بیشتر در روش تربیت کودک، احترام را با ترس یکی می‌دانیم. من به پدرم احترام می‌گذارم، زیرا می‌دانم اگر این کار را نکنم کتک می‌خورم؛ این احترام نیست، ترس است! پس به جای ترساندن روش دیگری را پیش بگیرید. بیایید از گوش دادن شروع کنیم. شاید مشکل باشد صبورانه صبر کنیم یک کودک 2 ساله گفته خود را به پایان برساند، اما این کار ارزشمند است. در سطح و اندازه او پایین بیایید، در چشمانش نگاه کنید و بگذارید او بداند که به آنچه که می‌خواهد بگوید علاقه دارید. این بهترین راه برای این است که به او آموزش دهید با دقت به شما گوش دهد.
گردآوری:بخش کودکان بیتوته
منبع:
bartarinha.ir
fardanews.com
آنچه والدین باید بدانند
قیمت امروز بلیط اتوبوس به هرکجای ایران
کدام آموزشگاه برای یادگیری زبان بهتر است؟
نوبت دهی آنلاین دندانپزشک های برتر تهران
سفارش کیک های تازه و خوشمزه خونگی
مرتب سازی دندان ها با قیمت مناسب
دنبال متخصص برجسته ارتودنسی در تهران هستی؟
معتبر ترین مرجع پزشکی برای رزرو نوبت
ست های لباس زیر جذاب و لاکچری
آشپزی بدون دغدغه کثیفی گاز
کاملترین درگاه رزرو تورهای داخلی و خارجی
دریافت کارت تخفیف 20درصدی درمان
خرید اینترنتی تلویزیون،یخچال و… از بانه
ناباروری شما هم می تواند قابل درمان باشد!
ازکجالوازم خانگی رو باقیمت مطمئن خریدکنیم؟
Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2021
سماتک
چگونه فرزندانی خوش اخلاق باادب و صبور تربیت ک
مهمترین کاری که والدین باید برای تربیت فرزندشان انجام دهند آموختن ادب و نزاکت در مقابل دیگران به وی است. روش هایی وجود دارد که شما بتوانید کودک مودبی را تحویل جامعه دهید.
به رفتار محترمانه پاداش دهیدتا حد امکان رفتار مؤدبانه کودکتان را تقویت کنید. اما این کار را به طور جزئی و خاص انجام دهید. تشویق باید رفتار خوب را به صورت جزئی توصیف کند؛ «دختر خوب»، «پسر خوب» و «بچه خوب» مناسب نیست. به جای این جمله‌های کلی برای نمونه بگویید: «ممنونم که وقتی کوکی می‌خواستی «لطف کنید» گفتی». واضح و روشن صحبت کنید و اجازه دهید کودک مودب شما بداند رفتار خوبش را دیده‌اید و از او قدردانی کرده‌اید.
محدودیت تعیین کنیدبهترین راه برای نشان دادن احترام این است که در شیوه تربیتی‌تان هم «مهربان» و هم «محکم» باشید. مهربان بودن احترام‌تان را به کودک نشان می‌دهد و محکم بودن احترام‌تان را به آنچه که باید انجام شود.
بنابراین اگر کودک 2 ساله‌‌تان پایش را در سوپر مارکت به زمین کوبید و به هیچ‌کدام از تکنیک‌های تربیتی‌تان عمل نکرد باید چه‌کار کنید؟ مهربانانه اما محکم او را به بیرون و به داخل ماشین بیاورید. سپس یک مجله بردارید و بخوانید تا وقتی که کودک آرام شود. آن موقع آرام به او بگویید:» الان آماده‌ای که دوباره امتحان کنیم «و سپس دوباره با هم به فروشگاه بروید. در نهایت او یاد می‌گیرد که بد خلقی این حقیقت را عوض نمی‌کند که خرید از فروشگاه باید تمام شود».
انتظار نافرمانی‌ها را داشته باشیدزندگی آسان‌تر می‌شد اگر کودکان‌مان همیشه با شادی از درخواست‌های ما پیروی می‌کردند، اما این ذات انسان نیست. به یاد داشته باشید که وقتی کودکتان با خواسته شما مخالفت می‌کند، نمی‌خواهد بی‌احترامی کند، تنها عقیده دیگری دارد. به او یاد بدهید که خیلی بهتر است احساساتش را محترمانه بروز دهد؛ برای نمونه به جای این که بگوید «تو مامان بدی هستی، هیچ وقت مرا پارک نمی‌بری، بگوید می‌شود بعد از فروشگاه به پارک برویم؟»
از واکنش بیش از اندازه اجتناب کنیداگر کودکتان شما را زد و گفت «تو احمقی» سعی کنید ناراحت نشوید (در واقع شما می‌دانید که احمق نیستید)؛ کودکی که می‌خواهد جلب توجه کند ممکن است ناخوشایند‌ترین چیز‌ها را بگوید تا واکنش شما را برانگیزد و عصبانی‌تان کند. به جای عصبانی شدن با او چهره به چهره شوید و آرام اما محکم به او بگویید: «ما در این خانواده این‌طور برخورد و صحبت نمی‌کنیم».
سپس به او یاد بدهید چگونه چیزی که می‌خواهد را به شیوه‌ای محترمانه به دست بیاورد، برای نمونه بگویید: «وقتی می‌خواهی با تو بازی کنم، کافی است که مؤدبانه و قشنگ به من بگویی مامان می‌خواهم الان برایم کتاب قصه بخوانی ».
به او پاسخ‌های مؤدبانه بیاموزیدکودک‌تان می‌تواند رفتار خوب خود را از طریق احترام گذاشتن به دیگران نشان دهد. از همان زمان که او توانست از طریق کلامی ارتباط برقرار کند، می‌تواند «بفرمایید» و «متشکرم» را نیز یاد بگیرد. به او توضیح دهید که زمانی که مؤدب است دوست دارید به او کمک کنید، اما زمانی که دستور می‌دهد دوست ندارید. دوباره باید تکرار کنیم، این که خود‌تان رفتاری محترمانه داشته باشید، از این که سخنرانی کنید مؤثر‌تر واقع خواهد شد.
خود‌تان واژه‌های بفرمایید و متشکرم را به طور مکرر به فرزند 2 ساله‌‌تان و دیگران بگویید؛ در این صورت او این واژه‌ها را به عنوان واژه‌هایی رایج در مکالمات روزمره خواهد آموخت و آنها را هم در ارتباط با شما و هم در ارتباط با دیگران به کار خواهد برد.
چه‌کار میتوانید بکنید؟ما در کل احترامی که از کودکان‌مان انتظار داریم را خودمان به آنها نشان نمی‌دهیم. ما سر در گم می‌شویم، زیرا بیشتر در روش تربیت کودک، احترام را با ترس یکی می‌دانیم. من به پدرم احترام می‌گذارم، زیرا می‌دانم اگر این کار را نکنم کتک می‌خورم؛ این احترام نیست، ترس است!
پس به جای ترساندن روش دیگری را پیش بگیرید. بیایید از گوش دادن شروع کنیم. شاید مشکل باشد صبورانه صبر کنیم یک کودک 2 ساله گفته خود را به پایان برساند، اما این کار ارزشمند است. در سطح و اندازه او پایین بیایید، در چشمانش نگاه کنید و بگذارید او بداند که به آنچه که می‌خواهد بگوید علاقه دارید. این بهترین راه برای این است که به او آموزش دهید با دقت به شما گوش دهد.
