بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

 
helpkade
بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود
بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

Downloads-icon



Downloads-icon



Downloads-icon



Downloads-icon



Downloads-icon



Downloads-icon

لوپوس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که می‌تواند باعث ایجاد التهاب در سراسر بدن شود. با این حال، این در درجه اول به یک شرایط موضعی تبدیل می‌شود، بنابراین همیشه سیستمیک نیست. با درمانکده همراه باشید.

بیماری خود ایمنی وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن مسئول التهاب و تخریب سلول‌های خود است.

بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نوع خفیف آن را تجربه می‌کنند، اما بدون درمان مناسب می‌تواند شدید شود. در حال حاضر، هیچ درمان شناخته شده‌ای برای لوپوس وجود ندارد، بنابراین درمان بر کاهش علائم و کاهش التهاب تمرکز دارد.

علائم لوپوس می‌تواند به قسمت‌هایی از بدن که درگیر است، بستگی داشته باشد. التهاب دیده شده در لوپوس می‌تواند بر روی اندام‌ها و بافت‌های مختلف بدن تأثیر بگذارد، از جمله:

۱. مفاصل

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

۲. پوست

۳. قلب

۴. خون

۵. ریه‌ها

۶. مغز

۷. کلیه‌ها

علائم بسته به هر فرد متفاوت است. ممکن است:

۸. دائمی باشند

۹. ناگهان ناپدید شوند

۱۰. گاه به گاه تشدید شود

اگرچه هیچ دو کیسی از لوپوس یکسان نیستند، اما رایج‌ترین علائم و نشانه‌ها عبارتند از:

۱۱. تب شدید

۱۲. خستگی

۱۳. بدن درد

۱۴. درد مفاصل

۱۵. بثورات، از جمله بثورات پروانه‌ای روی صورت

۱۶. ضایعات پوستی

۱۷. تنگی نفس

۱۸. سندرم Sjogren، که شامل خشکی مزمن چشم و خشکی دهان است

۱۹. پریکاردیت و پلوریت، که هر دو می‌توانند باعث درد قفسه سینه شوند

۲۰. سردرد

۲۱. گیجی

۲۲. از دست دادن حافظه

التهاب ناشی از لوپوس همچنین می‌تواند عوارضی در ارگان‌های مختلف داشته باشد، از جمله:

• کلیه‌ها

• خون

• ریه‌ها

علائم لوپوس معمولاً از زمان ورود به بزرگسالی شروع می‌شود. می تواند در هرزمانی بین نوجوانی تا ۳۰ سالگی باشد.

برخی از علائم اولیه عبارتند از:

• خستگی

• تب

• راش

• مفاصل متورم

• خشکی دهان یا خشکی چشم

• ریزش مو به ویژه در زخم‌ها که به آن آلوپسی آرئاتا گفته می‌شود

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

• مشکلات مربوط به ریه‌ها، کلیه‌ها، تیروئید یا دستگاه گوارش 

اینها مانند علائم سایر بیماری‌هاست، بنابراین تجربه کردن آن‌ها لزوماً به معنای لوپوس نیست. با این حال، مهم است که پزشک فوق تخصص روماتولوژی معالج خود را ببینید تا در مورد آن‌ها صحبت کنید.

در حالی که نور زیاد خورشید می‌تواند برای هر کسی مضر باشد، بسیاری از افرادی که دچار لوپوس می‌شوند نیز دارای حساسیت به نور هستند. حساسیت به نور به این معنی است که در برابر اشعه ماوراء بنفش (نوعی پرتو که در نور آفتاب یا حتی انواع خاصی از نور مصنوعی قرار دارد) حساس هستید.

برخی از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است دریابند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد علائم خاصی می‌شود که شامل موارد زیر است:

• بثورات، که در درجه اول بثورات قابل توجه در هنگام حضور آنتی بادی SSA) Ro) هستند

• خستگی

• درد مفاصل

• تورم داخلی

اگر لوپوس دارید و به بیرون می‌روید، مهم است که از لباس‌های پوشیده و کرم ضد آفتاب استفاده کنید. می‌توانید این وسایل را به طور آنلاین خریداری کنید.

در حالی که ارائه دهندگان خدمات بهداشتی دقیقا نمی‌دانند چه عواملی باعث ابتلا به لوپوس می‌شود، آن‌ها فکر می‌کنند این بیماری ممکن است ترکیبی از بسیاری از عوامل زمینه‌ای باشد. شامل:

• محیط: ارائه دهندگان خدمات بهداشتی محرک‌های احتمالی مانند سیگار کشیدن، استرس و قرار گرفتن در معرض سموم مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان علل احتمالی لوپوس شناسایی کرده‌اند.

• ژنتیک: بیش از ۵۰ ژن مرتبط با لوپوس شناسایی شده است. علاوه بر این، داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای این بیماری قرار دهد.

• هورمون‌ها: برخی از مطالعات نشان می‌دهد که سطح غیر طبیعی هورمون، از جمله افزایش سطح استروژن، می‌تواند به ایجاد لوپوس کمک کند.

• عفونت‌ها: ارائه دهندگان خدمات بهداشتی هنوز در حال مطالعه ارتباط بین عفونت‌هایی مانند سایتومگالوویروس و اپشتین بار و علل ابتلا به لوپوس هستند.

• داروها: استفاده طولانی مدت از برخی داروهای خاص، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروکائین آمید (پروکانیدید) و کینیدین، ​​با ایجاد نوعی از لوپوس معروف به لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DIL) همراه بوده است. همچنین، بیمارانی که داروهای بلاک کننده TNF را برای شرایطی مانند آرتریت روماتوئید (RA)، بیماری التهابی روده (IBD) و اسپوندیلیت آنکیلوزان مصرف می‌کنند، می‌توانند دچار DIL شوند. اگرچه نادر، تتراسایکلین‌ها، مانند مینوسیکلین، که می‌تواند برای درمان آکنه و روزانه استفاده شود، می‌توانند باعث ایجاد DIL نیز شوند.

همچنین ممکن است هیچ یک از دلایل احتمالی شناخته شده لوپوس که در اینجا ذکر شده است را تجربه نکرده باشید و هنوز هم بیماری خود ایمنی داشته باشید.

برخی از گروه‌ها ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لوپوس باشند. نمونه‌هایی از عوامل خطر ابتلا به لوپوس عبارتند از:

• جنس: خطر ابتلا به لوپوس در زنان بیشتر از مردان است، اما این بیماری در مردان شدیدتر است.

• سن: در حالی که لوپوس در هر سنی ممکن است رخ دهد، در افراد بین ۱۵ تا ۴۴ سال بیشتر تشخیص داده می‌شود.

• نژاد یا قومیت: لوپوس در بعضی از اقوام خاص مانند آفریقایی آمریکایی، اسپانیایی، آمریکایی آسیایی، بومی آمریکا یا اقیانوسیه رایج است.

• سابقه خانوادگی: داشتن سابقه ابتلا به لوپوس به این معنی است که شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.

به یاد داشته باشید که داشتن فاکتورهای خطر ابتلا به لوپوس به این معنی نیست که لوپوس خواهید شد. این بدان معناست که شما در مقایسه با افرادی که فاکتور خطر ندارند بیشتر در معرض خطر قرار دارید.

در حال حاضر، هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد. با این حال، بسیاری از انواع مختلف درمان وجود دارد که می‌تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.

درمان لوپوس بر چندین عامل متمرکز است:

• در صورت وجود علائم لوپوس آن‌ها را درمان کنید

• جلوگیری از شدت یافتن لوپوس

• کاهش میزان آسیب‌هایی که به مفاصل و اندام‌های شما وارد می‌شود.

رعایت رژیم درمانی توصیه شده توسط ارائه دهنده خدمات درمانی برای کمک به شما در مدیریت علائم و داشتن زندگی سالم و مهم است.

ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و دانشمندان تحقیقات خود را برای درک بهتر لوپوس و توسعه درمان‌های جدید برای این بیماری ادامه می‌دهند.

در حالی که در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد، داروهایی برای کمک به مدیریت علائم لوپوس و پیشگیری از تشدید آن در دسترس هستند. ارائه دهنده خدمات درمانی شما هنگام توصیه درمان لوپوس، علائم لوپوس و شدت آنها را در نظر می‌گیرد.

مهم است که به طور منظم پزشک خود را ملاقات کنید. این کار به آن‌ها امکان می‌دهد وضعیت شما را بهتر کنترل کنند و مشخص کنند که آیا برنامه درمانی برای مدیریت علائم شما مناسب است یا خیر.

علاوه بر این، علائم لوپوس می‌تواند با گذشت زمان تغییر کند. به همین دلیل، ارائه دهنده خدمات درمانی ممکن است داروهای شما را تغییر داده یا دوز داروهای فعلی را تنظیم کند.

علاوه بر دارو، ارائه دهنده خدمات درمانی همچنین ممکن است تغییرات شیوه زندگی را برای کمک به مدیریت علائم لوپوس توصیه کند. این‌ها می‌تواند مواردی از قبیل:

• اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور ماوراء بنفش (UV)

• رژیم غذایی سالم

• مصرف مکمل‌هایی که ممکن است به کاهش علائم کمک کند مانند ویتامین D، کلسیم و روغن ماهی 

• ورزش منظم

• اگر سیگار می‌کشید، ترک سیگار

دارویی که به شما داده می‌شود بستگی به علائم و همچنین شدت آن‌ها دارد. داروها می‌توانند به چندین روش به علائم لوپوس کمک کنند، از جمله:

• سرکوب سیستم ایمنی بدن

• کاهش میزان تورم یا التهاب 

• کمک به پیشگیری از آسیب دیدن مفاصل یا ارگان‌های داخلی 

برخی از نمونه‌های داروهای لوپوس عبارتند از:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): این‌ها می‌توانند تورم و درد را کاهش دهند. مثال‌ها شامل داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil ،Motrin) و ناپروکسن (Aleve) است.

• داروهای ضد مالاریا: این داروها زمانی برای درمان بیماری‌های عفونی مالاریا استفاده می‌شدند. با توجه به ارگانیسم‌هایی که باعث ایجاد مقاومت مالاریا در برابر داروها می‌شوند، اکنون از داروهای جدیدتری برای درمان بیماری استفاده می‌شود.

داروهای ضد مالاریا می‌توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. آن‌ها همچنین در جلوگیری از تشدید لوپوس موثر هستند. در دوران بارداری به علت کاهش عوارض مربوط به بارداری و بدتر شدن بیماری در مادر، توصیه می‌شوند.

• کورتیکواستروئیدها: این داروها به سرکوب سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند و می‌توانند درد و تورم را کاهش دهند. آن‌ها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرم‌های موضعی و قرص‌ها ارائه می‌شوند. نمونه‌ای از کورتیکواستروئید پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می‌توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. مهم است که دوز و مدت زمان مصرف را به حداقل برسانید.

• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن کار می‌کنند. از آنجا که بسیار قوی هستند و می‌توانند دفاع بدن در برابر عفونت را کاهش دهند، معمولاً فقط در مواردی که لوپوس شدید باشد و یا بر بسیاری از ارگان‌ها تأثیر بگذارد، از آن‌ها استفاده می‌شود. همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها مصرف می‌شوند.

به همین دلیل به آن‌ها به عنوان «داروهای گیرنده استروئید» نیز گفته می‌شود. مثال‌ها شامل متوترکسات (Trexall)، مایکوفنولات مفتیل (CellCept)، اسید مایکوفنولیک (Myfortic) و آزاتیوپرین (Imuran) هستند. این داروها به عنوان داروهای تایید نشده لوپوس استفاده می‌شوند.

• بیولوژیک‌ها: بیولوژیک‌ها داروهایی هستند که منشأ زیستی دارند. بلیموماب (بنلیستا) یک بیولوژیک است که برای درمان لوپوس استفاده می‌شود. این دارو آنتی بادی است که می‌تواند یک پروتئین را که برای پاسخ ایمنی مهم است خنثی کند.

کنترل چگونگی تأثیر داروها بر علائم مهم است. اگر دارو عوارض جانبی دارد یا دیگر برای درمان علائم جوابگو نیست، به پزشک ارائه دهنده خدمات درمانی خود اطلاع دهید.

ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی رژیم خاصی را برای لوپوس تنظیم نکرده اند. به طور کلی، هدف باید داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل باشد. می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ماهی پر از اسیدهای چرب امگا ۳ مانند ماهی سالمون، ماهی تن یا ماهی خال مخالی که مصرف آن به دلیل نیاز به آگاهی از میزان جیوه بالا، باید تحت نظر گرفته شود.

• غذاهای پر کلسیم، مانند لبنیات کم چرب

• خوردن منابع کربوهیدرات غلات کامل

• خوردن ترکیبی از میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ

برخی از غذاها نیز وجود دارد که افراد مبتلا به لوپوس معمولاً به دلیل داروهایی که به طور معمول مصرف می‌کنند باید از خوردن آن‌ها پرهیز کنند. برخی از نمونه‌های غذاها برای پرهیز عبارتند از:

• الکل: الکل می‌تواند بر بسیاری از داروها تأثیر منفی بگذارد. به عنوان مثال، می‌تواند باعث خونریزی دستگاه گوارش در افرادی که از NSAID استفاده می‌کنند، شود. همچنین احتمال التهاب را افزایش می‌دهد.

• یونجه: اسید آمینه معروف به L-canavanine که در جوانه و دانه یونجه یافت می‌شود ممکن است التهاب را افزایش داده و منجر به تشدید لوپوس شود.

• غذاهای سرشار از نمک و کلسترول: نه تنها کاستن این‌ها برای سلامتی کلی مفید است، بلکه به دلیل استفاده از کورتیکواستروئید به جلوگیری از نفخ و افزایش فشار خون نیز کمک می‌کند.

علاوه بر این، اگر به دلیل ابتلا به لوپوس به نور حساسیت دارید، ممکن است دچار کمبود ویتامین D باشید. مصرف مکمل ویتامین D کمک کننده است.

ارائه دهندگان خدمات بهداشتی یک آزمایش خون مشخص یا یک تصویربرداری برای تشخیص لوپوس تعریف نکرده اند. درعوض، آن‌ها علائم و نشانه‌های شخص را در نظر می‌گیرند و سایر شرایط بالقوه دیگر را که می‌تواند باعث ایجاد آن‌ها شود، رد می‌کنند.

تحقیقات نشان داده اند که آنتی بادی‌های خاصی برای لوپوس وجود دارد، از جمله DNA دو رشته (ds-DNA) و آنتی بادی اسمیت (Sm). آنتی بادی Sm نیز با بیماری کلیوی مرتبط با SLE (نفریت) همراه است.

ارائه دهنده خدمات درمانی ابتدا سابقه پزشکی شما را درخواست می‌کند و معاینه جسمی را انجام می‌دهد. آن‌ها درباره علائم سؤال می‌کنند، از جمله اینکه چه مدت آن‌ها را داشته اید و آیا سابقه خانوادگی لوپوس یا سایر بیماری‌های خود ایمنی را دارید.

علاوه بر درخواست سابقه پزشکی دقیق و انجام معاینه جسمی، ممکن است آزمایش‌های زیر را برای تشخیص لوپوس انجام دهند:

• آزمایش خون: این موارد می‌تواند شامل شمارش کامل خون (CBC) باشد، آزمایشی که ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی آزمایشگاهی برای تعیین تعداد و نوع گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌های خون انجام می‌دهند. آزمایشات دیگری که ممکن است شامل سرعت رسوب گلبول‌های قرمز (ESR)، آزمایش پروتئین واکنشی سی C) CRP) و آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای است که می‌تواند نشانگر افزایش فعالیت سیستم ایمنی باشد.

• آزمایش ادرار: با استفاده از آزمایش ادرار می‌توان میزان خون یا پروتئین بالا در ادرار را تعیین کرد. این تست می‌تواند احتمال تاثیر لوپوس بر کلیه را مورد بررسی قرار دهد. 

• آزمایشات تصویربرداری: اشعه X قفسه سینه و اکوکاردیوگرام دو مطالعه تصویربرداری هستند که ممکن است نشان دهنده التهاب یا ایجاد مایعات در قلب و ریه ها باشد.

• بیوپسی بافت: ارائه دهنده خدمات درمانی می تواند بیوپسی – یا نمونه ای از سلول ها – را از ناحیه بثورات مانند لوپوس بردارد تا مشخص کند سلول های معمول در افراد مبتلا به لوپوس در فرد وجود دارد یا خیر. اگر آسیب کلیوی وجود داشته باشد ، ممکن است بیوپسی کلیه برای تعیین درمان مناسب لازم باشد.

ارائه دهندگان خدمات بهداشتی معمولاً چهار نوع لوپوس را دسته‌بندی می‌کنند.

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) شایعترین نوع لوپوس است. وقتی می‌شنوید که کسی می‌گوید لوپوس است، احتمالاً منظورش SLE است.

SLE نام خود را از این حقیقت می‌گیرد که به طور معمول بر چندین سیستم مختلف بدن تأثیر می‌گذارد، از جمله:

• کلیه‌ها

• پوست

• مفاصل

• قلب

• سیستم عصبی

• ریه‌ها

SLE می‌تواند از خفیف تا شدید باشد. این بیماری باعث ایجاد علائمی می‌شود که ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند و سپس بهبود پیدا کنند. زمان‌هایی که علائم شما بدتر می‌شود، شعله ور(شدن) خوانده می‌شوند، در حالی که دوره‌هایی که بهتر می‌شوند یا از بین می‌روند، به عنوان بهبود نامیده می‌شوند.

این نوع لوپوس عموما به پوست محدود می‌شود. ممکن است با زخم باعث بثورات و ضایعات دائمی شود. انواع مختلفی از لوپوس جلدی وجود دارد، از جمله:

• لوپوس حاد پوستی: این نوع باعث ایجاد «بثور پروانه ای» می‌شود.  نوعی بثورات قرمز است که روی گونه‌ها و بینی ظاهر می‌شود.

• لوپوس جلدی تحت حاد: این نوع از لوپوس باعث ایجاد بثوراتی می‌شود که قرمز، برافروخته و پوسته پوسته است. اغلب در مناطقی است که در معرض نور خورشید قرار دارند و به طور معمول منجر به زخم نمی‌شوند.

• لوپوس جلدی مزمن: این نوع باعث ایجاد بثورات بنفش یا قرمز می‌شود. همچنین می‌تواند باعث تغییر رنگ، زخم و ریزش مو شود. گاهی لوپوس دیسلوئید هم خوانده می‌شود.

در حالی که لوپوس پوستی حاد اغلب با بیماری لوپوس سیستمیک همراه است، لیپوس جلدی حاد و مزمن معمولاً فقط روی پوست رخ می‌دهد.

این وضعیت بسیار نادر است و در کودکانی که مادرانشان دارای آنتی بادی‌های خود ایمنی خاصی هستند، رخ می‌دهد. این آنتی بادی‌های خود ایمنی از مادر به جنین در سراسر جفت منتقل می‌شوند.

همه مادرانی که این آنتی بادی‌ها را دارند علائم لوپوس ندارند. در حقیقت، حدود ۲۵ درصد از مادرانی که کودکی با لوپوس نوزادی به دنیا می‌آورند علائم لوپوس ندارند. با این حال، تخمین زده می‌شود که ۵۰ درصد از این مادران ظرف ۳ سال علائم خود را نشان دهند.

علائم این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بثورات پوستی

• تعداد سلولهای خون پایین

• مشکلات کبدی پس از تولد

در حالی که برخی از نوزادان ممکن است نقایص قلبی داشته باشند ، بیشتر آنها علائمی دارند که پس از چند ماه از بین می روند.

با این حال ، آنتی بادی ها (SSA / B) می توانند از جفت عبور کرده و باعث مشکلات قلبی (بلوک قلب) شوند.

بیماران مبتلا به این آنتی بادی‌ها باید در دوران بارداری از نزدیک مورد پیگیری قرار گیرند، اغلب توسط متخصصان، از جمله روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان در معرض خطر (داروی جنینی).

استفاده از برخی داروهای تجویزی می‌تواند منجر به لوپوس ناشی از دارو (DIL) شود. DIL همچنین ممکن است به عنوان لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DILE) شناخته شود.

DIL می‌تواند با استفاده طولانی مدت از برخی داروهای تجویز شده، به طور معمول تنها پس از گذشت چند ماه از مصرف یک دارو ایجاد شود.

داروهای زیادی وجود دارد که می‌تواند باعث ایجاد DIL شما شود. برخی از نمونه‌ها عبارتند از:

• ضد میکروب‌ها، مانند تربینافین ( ضد قارچ) و پیرازین آمید (داروی سل)

• داروهای ضد تشنج مانند فنیتوئین (دیلانتین) و والپروات

• داروهای آریتمی، مانند کینیدین و پروکائین آمید

• داروهای فشار خون بالا، مانند تیمولول (تیموپتیک، Istlol) و هیدروکسیزین

• مواد زیستی به نام عوامل ضد TNF-alpha، مانند اینفلیکسیماب (رمیکاد)  و اتانرسپت (انبرل)

در حالی که DIL از علائم SLE تقلید می‌کند، در اکثر موارد این بیماری معمولاً بر ارگان‌های اصلی تأثیر نمی‌گذارد. با این حال، می‌تواند باعث پریکاردیت و التهاب پلور شود. DIL معمولاً در طی چند هفته از قطع دارویی که باعث بروز آن شده است از بین می‌رود.

لوپوس یک بیماری مسری نیست. مسری به معنای انتقال یک بیماری از یک شخص به شخص دیگر است. نمونه‌هایی از بیماری‌های مسری شامل آنفولانزا و سرماخوردگی است.

آنچه دقیقاً باعث لوپوس می‌شود کاملاً پیچیده است. به جای گرفتن بیماری از یک شخص، اعتقاد بر این است که با ترکیبی از عوامل در ارتباط است، از جمله مواردی مانند:

• محیط 

• هورمون‌ها

• ژنتیک

بنابراین حتی اگر برخی از افراد با سابقه ابتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن باشند، آن‌ها را از شخص دیگری نمی‌گیرند. در حقیقت، می‌توانید سابقه خانوادگی لوپوس داشته باشید و هرگز به ان مبتلا نشوید.

نوآوری‌های پزشکی و پیشرفت در تست‌های تشخیصی به این معنی است که امید به زندگی مبتلایان به لوپوس بیش از هر زمان دیگری است.

براساس بنیاد لوپوس آمریکا، حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از مبتلایان به لوپوس طول عمر طبیعی خود را تجربه می‌کنند.

افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط ​​می‌توانند موارد زیر را برای زندگی سالم و پیشگیری از عوارض انجام دهند:

• به طور مرتب پزشک معالج خود را ویزیت کنید.

• برنامه درمانی خود را با دقت دنبال و تمام داروها را طبق دستورالعمل مصرف کنید.

• اگر دچار علائم جدید یا عوارض جانبی داروها شدید، به دنبال کمک باشید.

• عوامل خطر را مرور کنید و سعی کنید مراحل عملی را برای کاهش آن‌ها به کار گیرید.

• مزایای ترک سیگار را به عنوان عاملی در مدیریت علائم لوپوس در نظر بگیرید و منابعی را که در ترک سیگار کمک می‌کند، بررسی کنید.

افرادی که علائم شدید لوپوس دارند یا دچار تشدید (شعله ور شدن) علائم هستند در مقایسه با افراد دارای لوپوس خفیف تا متوسط، در معرض خطر عوارض بیشتری هستند. برخی از عوارض لوپوس می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

شعله‌ور شدن لوپوس وقتی اتفاق می‌افتد که علائم لوپوس بدتر شود. بعضی اوقات علائم هشدار دهنده قبل از شعله‌ور شدن اتفاق می‌افتد ، در حالی که سایر مواقع ممکن است بدون اخطار شعله‌ور شود.

چندین چیز مختلف وجود دارد که می‌تواند باعث شعله‌وری علائم شود. برخی از آن‌ها عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، مانند نور خورشید یا نور فلورسنت

• اضطراب

• نداشتن استراحت کافی 

• داشتن عفونت یا آسیب

• انواع خاصی از داروها

• عدم مصرف داروهای لوپوس 

در حالی که درمان لوپوس می تواند به جلوگیری از بروز عوارض جانبی کمک کند، ممکن است در حالی که داروهای لوپوس مصرف می‌کنید، یکی را تجربه کنید. به عنوان مثال، اگر ساعات طولانی بدون استراحت کار کرده اید، حتی در صورت مصرف دارو احتمال دارد شعله‌وری را تجربه کنید.

برخی از علائم هشدار دهنده وجود دارد که می‌تواند به شما اطلاع دهد شعله ور شدن لوپوس در حال آمدن است.

توانایی تشخیص این علائم می‌تواند به شما کمک کند تا سریعاً به دنبال درمان باشید. علائم هشدار دهنده شعله‌ور شدن لوپوس عبارتند از:

• احساس خستگی بیش از حد طبیعی

• راش

• درد، به خصوص درد قفسه سینه که ممکن است در نتیجه پریکاردیت یا پلور باشد

• تب

• ناراحتی معده

• احساس سرگیجه داشتن

• سردرد شدید

• رینود

• تورم غدد لنفاوی

شعله‌های لوپوس می‌تواند از خفیف تا جدی متغیر باشد. برخی ممکن است فقط باعث ایجاد بثورات یا درد مفاصل شوند، در حالی که شعله‌ور شدن جدی‌تر می‌تواند باعث آسیب به اندام‌های داخلی شود. به همین دلیل، همیشه مهم است که به دنبال مراقبت پزشکی باشیم.

لوپوس در مردان کمتر از زنان شایع است. در حقیقت، طبق یک مطالعه اولیه، تخمین زده می‌شود که از هر ۱۰ نفری که مبتلا به لوپوس هستند، فقط ۱ نفر مرد هستند.

به طور کلی، علائم لوپوس بین زنان و مردان مشابه است. با این وجود، شدت آن ممکن است بین جنس‌ها متفاوت باشد.

شواهد موجود در مورد این اختلاف متناقض است. مطالعات قدیمی نشان می‌دهد که شدت بیماری در مردان بیشتر است و همچنین ممکن است بیشتر در معرض برخی از عوارض لوپوس از جمله مشکلات مربوط به موارد زیر باشد:

• کلیه‌ها

• سیستم عصبی

• خون یا رگ‌های خونی

یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ هیچ تفاوتی در خصوصیات بیماری لوپوس بین جنس‌ها نشان نداد، به جز اینکه ریزش مو در خانم‌ها آشکارتر است. با این حال، آن‌ها دریافتند که مردان مبتلا به لوپوس در تشخیص بیماری فعال‌تر داشتند.

اگر مردی هستید که علائمی را همراه با لوپوس تجربه می‌کند، مهم است که فوراً ارائه دهنده خدمات درمانی خود را ویزیت کنید. آن‌ها می‌توانند با شما همکاری کنند تا در تشخیص اینکه لوپوس یا بیماری زمینه‌ای دیگری باعث ایجاد علائم شده، کمک کنند.

هنگامی که مفاصل شما دچار التهاب می‌شوند آرتروز دارید. آرتروز می‌تواند باعث تورم، درد و محدودیت حرکت در مفصل (های) آسیب دیده شود. در بسیاری از موارد ورم مفاصل، التهاب به دلیل سایش و پارگی رخ می‌دهد که با افزایش سن رخ می‌دهد.

آرتروز معمولاً در افراد مبتلا به لوپوس مشاهده می‌شود. آرتریت مربوط به لوپوس به دلیل افزایش سطح التهاب در بدن است که مشخصه این بیماری است.

میزان التهاب و آسیب بافت در لوپوس نسبت به سایر شرایط التهابی مانند آرتریت روماتوئید (RA) کمتر است. با این حال، برخی از افراد ممکن است هم لوپوس داشته باشند و هم RA.

در مورد لوپوس و RA، ممکن است بین این دو بیماری رابطه ژنتیکی وجود داشته باشد.

مهم است بدانید که زنانی که مبتلا به لوپوس هستند هنوز هم می‌توانند باردار شوند و فرزندان سالم داشته باشند.

با این حال، بارداری در زنان مبتلا به لوپوس پر خطر محسوب می‌شود. دلیل این امر این است که زنان مبتلا به لوپوس ممکن است در معرض خطر ابتلا به انواع خاصی از عوارض باشند، از جمله:

• شعله ور شدن مکرر لوپوس

• پره اکلامپسی

• فشار خون بالا

• مشکلات کلیوی

• دیابت

برخی از زنان مبتلا به لوپوس در هنگام بارداری در معرض خطر ویژه ای قرار دارند. این شامل زنان مبتلا به لوپوس می‌شود که:

• در ۶ ماه گذشته دچار شعله ور شدن لوپوس شده اند

• فشار خون بالا (هایپرتنشن)

• نارسایی قلبی

• بیماری ریه

• بیماری کلیوی یا نارسایی

• سابقه قبلی پره اکلامپسی

اگر قصد بارداری دارید، مطمئن شوید که لوپوس شما به درستی مدیریت می‌شود، به طور ایده آل به مدت ۶ ماه در بهبودی قرار گرفته اید. همچنین می‌توانید از یک متخصص زنان و زایمان که در بارداری‌های پرخطر تخصص دارد، کمک بگیرید.

بیشتر زنان مبتلا به لوپوس نوزادان سالم به دنیا می‌آورند. بسیار نادر است، اما گاهی اوقات زنان مبتلا به لوپوس می‌توانند نوزاد مبتلا به لوپوس نوزادی داشته باشند. این نوع لوپوس به طور معمول بعد از چند ماه از بین می‌رود. با این حال، برخی از نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی ممکن است نقایص جدی در قلب داشته باشند.

لوپوس در کودکان نادر است. در واقع، براساس یک مطالعه سال ۲۰۱۳، تخمین زده می شود که از ۱۰۰۰۰۰ کودک فقط ۳.۳ تا ۸.۸ مورد لوپوس رخ می‌دهد.

مشابه با لوپوس در بزرگسالان، بیشتر کودکانی که دچار لوپوس می‌شوند، مونث هستند. علائم شایع لوپوس در کودکان نیز مشابه علائم در بزرگسالان است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• خستگی

• تب

• بثورات پروانه ای

• کاهش وزن

• درد مفاصل

• از دست دادن اشتها

• ریزش مو

• تورم غدد لنفاوی

بسیاری از کودکانی که مبتلا به لوپوس هستند نیز دارای علائم کلیوی هستند. تخمین زده می‌شود که بیش از ۹۰ درصد از این کودکان پس از تشخیص، به نوعی بیماری کلیوی مبتلا شوند.

از آنجا که نادر است و برخی از علائم ممکن است شبیه به سایر شرایط کودکی باشد، تشخیص لوپوس در کودکان دشوار است. مانند لوپوس در مردان ، لوپوس در کودکان معمولاً هنگام تشخیص بیماری فعال‌تر است. به همین دلیل، درمان اولیه ممکن است تهاجمی‌تر باشد.

لوپوس در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهد. این بیماری در خانم‌هایی که بین ۱۵ تا ۴۴ سال سن دارند شایع‌تر است.

ابتلا به لوپوس همچنین می‌تواند باعث شود برخی از مشکلات سلامتی زودتر از حد معمول اتفاق بیفتد. این‌ها شامل:

• پوکی استخوان: برخی از داروهای لوپوس می‌توانند منجر به تخریب استخوان شوند. علاوه بر این، مانند لوپوس، پوکی استخوان خانم‌ها را بیشتر از آقایان درگیر می‌کند. در حقیقت، حدود ۸۰ درصد از مبتلایان به پوکی استخوان در ایالات متحده زنان هستند.

• بیماری قلبی: لوپوس می‌تواند در بیماری‌های قلبی نقش داشته باشد، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نیز دارای عوامل خطر بیماری قلبی مانند فشار خون بالا یا کلسترول بالا هستند. همچنین ممکن است زنان مبتلا به لوپوس ۵۰ برابر بیشتر از زنان بدون لوپوس دردهای قفسه سینه یا حمله قلبی داشته باشند.

• بیماری کلیه: بیش از نیمی از افرادی که مبتلا به لوپوس هستند، مشکلات کلیوی نیز دارند.

زنان گروه‌های قومی خاص احتمالاً علائم خاصی را تجربه می‌کنند. زنان آمریکایی آفریقایی مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض تشنج و سکته مغزی هستند، در حالی که زنان اسپانیایی و لاتین مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات قلبی هستند.

در حالی که لوپوس می‌تواند بر سلامتی تأثیر بگذارد، لازم نیست بر کیفیت زندگی نیز تأثیر بگذارد. با تمرکز بر روی داروها و سلامتی، می‌توانید زندگی تا حد ممکن سالم داشته باشید.

علاوه بر عمل کردن به برنامه درمانی خود، برخی از کارهایی که می‌توانید در خانه انجام دهید تا به تمرکز روی سلامتی خود کمک کنید عبارتند از:

• فعالیت و ورزش زیاد.

• داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل.

• یافتن راه هایی برای مدیریت استرس.

• استراحت کافی

علاوه بر این، مطالعه در مورد تجربیات بیماران لوپوسی ممکن است به شما کمک کند تا درباره زندگی با لوپوس اطلاعات بیشتری کسب کنید. بسیاری از وبلاگ‌های لوپوس در دسترس هستند که می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید.

بعضی اوقات، کنار آمدن با تشخیص لوپوس ممکن است چالش برانگیز باشد. این به شما کمک می‌کند تا تجربیات خود را با دیگران از طریق گروه‌های پشتیبانی حضوری یا آنلاین به اشتراک بگذارید.

عوارض مختلفی وجود دارد که مربوط به لوپوس است که ناشی از التهاب بیماری هستند. عوارض احتمالی لوپوس می‌تواند شامل مشکلات زیر باشد:

• کلیه‌ها: التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند باعث آسیب کلیه و حتی نارسایی شود.

• خون یا رگ‌های خونی: رگ‌های خونی به دلیل لوپوس ممکن است ملتهب شوند که به آن واسکولیت گفته می‌شود. علاوه بر این، لوپوس می‌تواند منجر به مشکلات خونریزی یا لخته شدن خون شود.

• قلب: لوپوس همچنین می‌تواند منجر به التهاب قلب و بافت‌های اطراف شود. همچنین فرد را در معرض خطر بیشتری برای بیماری های قلبی، حمله قلبی یا سکته مغزی قرار می‌دهد.

• ریه‌ها: التهاب ریه‌ها به دلیل لوپوس می‌تواند منجر به تنفس دردناک شود.

• سیستم عصبی: هنگامی که لوپوس روی مغز تأثیر بگذارد، احتمال بروز دوره‌هایی از سرگیجه، سردرد یا حتی تشنج وجود دارد.

افراد مبتلا به لوپوس نیز مستعد ابتلا به عفونت هستند. دلیل این امر در حقیقت این واقعیت است که بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می‌شود سیستم ایمنی بدن را تضعیف یا سرکوب می‌کند.

اگر مبتلا به لوپوس هستید، بسیار مهم است که به برنامه درمانی که ارائه دهنده خدمات درمانی برای شما تدوین کرده است، پایبند باشید. انجام این کار نه تنها به جلوگیری از شعله ور شدن لوپوس کمک می‌کند بلکه می تواند به پیشگیری از آسیب دیدگی ارگان‌های بدن نیز کمک کند.

نفریت لوپوس یک عارضه جدی است که به دلیل ابتلا به لوپوس ممکن است رخ دهد. این اتفاق زمانی می‌افتد که سیستم ایمنی بدن به بخشی از کلیه‌ها که نقش فیلتر کردن خون را بر عهده دارند، حمله می‌کند.

شناخت علائم نفریت لوپوس بسیار مهم است تا بتوانید سریعاً به دنبال معالجه باشید. علائم شامل موارد زیر است:

• ادرار تیره

• ادرار کف دار

• ادرار خونین

• ادرار مکرر، به خصوص در عصر یا شب

• پف کردن در پاها ، مچ پا که با ادامه روز بدتر می‌شود

• افزایش وزن

• فشار خون بالا

چندین مرحله مختلف نفریت لوپوس وجود دارد؛ طبقه بندی از کلاس I تا کلاس VI مشخص شده است. کلاس اول خفیف‌ترین و کلاس ششم شدیدترین است.

خستگی یکی از علائم شایع لوپوس است. طبق یک مطالعه سال ۲۰۱۲ ، بین ۵۳ تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس خستگی را یکی از علائم اصلی آن توصیف می‌کنند.

هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث خستگی در لوپوس می‌شود. با این حال، عواملی وجود دارد که می‌تواند به آن کمک کند، از جمله:

• خواب ضعیف

• فعالیت بدنی کم

• کمبود ویتامین D

• چاقی

• درد ناشی از آرتریت لوپوس

• عوارض داروهای لوپوس

• بیماری‌های همزمان مانند افسردگی، کم خونی یا بیماری تیروئید

برخی از کارهایی که می‌توانید برای کمک به رفع خستگی انجام دهید عبارتند از:

• محدودیت‌های بدنی خود را درک کنید. در حالی که فعال بودن مهم است، از آن غافل نشوید. حتماً بین فعالیت‌ها استراحت کنید.

• حد الامکان از خواب در طی روز خودداری کنید چون می‌تواند در خواب شبانه اختلال ایجاد کند.

• برنامه ریزی و اولویت بندی کارها. این به شما کمک می‌کند تا در هنگام فعالیت و زمانی که می‌توانید کمی استراحت و زمان خود را بهتر مدیریت کنید. به عنوان مثال، اگر بیرون چند کار دارید، سعی کنید آن‌ها را با هم انجام دهید تا در وقت و انرژی صرفه جویی شود. 

• در مورد خستگی خود صحبت کنید. به عزیزانتان اطلاع دهید که برای کمک چه کاری می‌توانند انجام دهند.

• عضویت در یک گروه پشتیبانی حضوری یا آنلاین را در نظر بگیرید. انجام این کار می‌تواند به شما در یادگیری استراتژی‌هایی که افراد مبتلا به لوپوس برای مدیریت خستگی خود دارند، کمک کند.

مقابله با لوپوس گاهی اوقات می‌تواند مشکل باشد. احساس ناامیدی یا غم و اندوه بسیار رایج است. با این وجود، تفکیک بین احساسات منفی موقتی و شرایطی مانند افسردگی مهم است.

افسردگی اغلب در افرادی که لوپوس دارند ممکن است رخ دهد. براساس یک مطالعه سال ۲۰۱۸، حدود ۲۵ درصد از مبتلایان به لوپوس دچار افسردگی نیز هستند. به همین دلیل، مهم است که بتوانید علائم افسردگی را بشناسید تا بتوانید به دنبال کمک باشید. شامل:

• احساس غم، ناامیدی یا گناه

• عزت نفس پایین

• گریه کردن، که می تواند بدون دلیل خاصی اتفاق بیفتد

• مشکل در تمرکز

• مشکل در خوابیدن یا خوابیدن بیش از حد 

• نوسانات اشتها باعث افزایش یا کاهش وزن می‌شود

• توجه کنید که دیگر به چیزهایی که در گذشته از آن‌ها لذت می‌بردید، علاقه‌مند نیستید

اگر هرکدام از این علائم را در خود مشاهده کردید، درخواست کمک بکنید. افسردگی اغلب با درمان و دارو قابل کنترل است.

اکثر انواع لوپوس قابل پیشگیری نیست. لوپوس ناشی از دارو (DIL) به دلیل داروهای ایجاد کننده آن یک استثناست. با این حال، مهم است که در مورد خطرات و فواید آن صحبت کنید زیرا عدم مصرف این داروها می‌تواند منجر به اثرات تهدید کننده زندگی شود.

مواردی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش احتمال شعله ور شدن لوپوس انجام دهید. شامل:

• جلوگیری از تابش مستقیم نور خورشید: قرار گرفتن زیاد در معرض آفتاب می‌تواند باعث ایجاد بثورات مرتبط با لوپوس شود. شخص همیشه هنگام بیرون رفتن از خانه باید از ضد آفتاب استفاده کند و از تابش مستقیم نورخورشید پرهیز کند که معمولاً بین ۱۰ صبح و ۴ بعد از ظهر است.

• تمرین روش‌های مدیریت استرس: این‌ها شامل مراقبه، یوگا یا ماساژ است. این روش‌ها می‌توانند در هر زمان ممکن به شما در رفع استرس کمک کنند.

• تمرین تکنیک‌های پیشگیری از عفونت: شامل شستشوی مکرر دست و جلوگیری از قرار گرفتن در نزدیکی مبتلایان به سرماخوردگی و بیماری‌های دیگر است که به راحتی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شود.

• استراحت زیاد: استراحت برای کمک به بدن در بهبودی بسیار مهم است.

همیشه به یاد داشته باشید که به برنامه درمانی خود پایبند باشید. اطمینان از اینکه داروهای خود را مصرف می‌کنید، نه تنها به جلوگیری از شعله ور شدن کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به جلوگیری از آسیب دیدن به ارگان‌های داخلی نیز کمک کند.

اگر متوجه شدید که داروها دیگر به مدیریت علائم کمک چندانی نمی‌کند، فوراً به ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود مراجعه کنید.

درباره لوپوس به مفصل توضیح و علائم آن را شرح دادیم. در همین راستا، برای درمان یا کسب اطلاعات بیشتر از آن، می‌توانید در درمانکده از پزشکان فوق تخصص روماتولوژی نوبت بگیرید و با آن‌ها مشاوره داشته باشید.

منبع: Healthline

form#sib_signup_form_1 {
padding: 5px;
-moz-box-sizing:border-box;
-webkit-box-sizing: border-box;
box-sizing: border-box;
direction:rtl;
font-size: 16px;
}
form#sib_signup_form_1 input[type=text]{
width: 100%;
border: 1px solid #bbb;
height: auto;
margin: 5px 0 0 0;
display: inline;
}
form#sib_signup_form_1 input[type=email], form#sib_signup_form_1 select {
width: 100%;
border: 1px solid #bbb;
height: auto;
margin: 5px 0 0 0;
}
form#sib_signup_form_1 .sib-default-btn {
margin: 5px auto;
padding: 6px 12px;
color:#fff;
background-color: #1780df;
border-color: #2E2E2E;
font-size: 16px;
font-weight:bold;
line-height: 1.4285;
text-align: center;
cursor: pointer;
vertical-align: middle;
-webkit-user-select:none;
-moz-user-select:none;
-ms-user-select:none;
user-select:none;
white-space: normal;
border:1px solid transparent;
border-radius: 5px;
width: 100%;
}

form#sib_signup_form_1 .sib-default-btn:hover {
background-color: #fb815e;
}
form#sib_signup_form_1 p{
margin: 10px 0 0 0;
}
form#sib_signup_form_1.sib-bold{
font-weight: bold;
margin-bottom: 15px;
}

.dr-form-img {
width: 100%;
margin-bottom: 1rem;
}form#sib_signup_form_1 p.sib-alert-message {
padding: 6px 12px;
margin-bottom: 20px;
border: 1px solid transparent;
border-radius: 4px;
-webkit-box-sizing: border-box;
-moz-box-sizing: border-box;
box-sizing: border-box;
}
form#sib_signup_form_1 p.sib-alert-message-error {
background-color: #f2dede;
border-color: #ebccd1;
color: #a94442;
}
form#sib_signup_form_1 p.sib-alert-message-success {
background-color: #dff0d8;
border-color: #d6e9c6;
color: #3c763d;
}
form#sib_signup_form_1 p.sib-alert-message-warning {
background-color: #fcf8e3;
border-color: #faebcc;
color: #8a6d3b;
}
 


نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام *

ایمیل *

وب‌ سایت

هیچ کسی لایق درد و رنج هیچ بیماری‌ای نیست. مسیر طولانی و سخت دستیابی به سلامتی، نیازمند یار قابل اعتمادی است.

یاری مثل درمانکده که در جستجو و مشاوره آنلاین و حضوری پزشک و روانشناس، تست آنلاین هوشمند و آزمایش در محل کرونا، تلاشی کوچک برای کم کردن موانع راه سلامت، انجام می‌دهد.

مقدمه

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که اندام های مختلفی را تحت تاثیر قرار می دهد و بخصوص باعث التهاب می شود.

در اینجا بطور کامل به هرآنچه در رابطه با لوپوس نیاز است بدانید اشاره شده است! با توجه به حجم زیاد مطلب پیشنهاد می کنیم از فهرست استفاده نمایید.

فهرست

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

لوپوس (به انگلیسی: Lupus) یک بیماری خود ایمنی مزمن است که باعث ایجاد التهاب در سراسر بدن شما می شود. بیماری خود ایمنی وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن شما مسئول التهاب و تجزیه سلولهای خودش است. (یعنی بدن به خودش صدمه می زند)

التهاب دیده شده در لوپوس می تواند بر روی ارگان ها و بافت های مختلف بدن از جمله موارد زیر تأثیر بگذارد:

این بیماری می تواند شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی باشد. این اختلال می تواند باعث آسیب دائمی اعضای بدن شود. با این حال ، بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نسخه خفیف آن را تجربه می کنند. در حال حاضر ، هیچ درمانی شناخته شده برای لوپوس وجود ندارد.

علائم لوپوس بسته به قسمت هایی از بدن که تحت تأثیر قرار می گیرند متفاوت است.علائم می تواند در هر شخص نیز متفاوت باشد:

اگرچه هیچ دو مورد از لوپوس یکسان نیستند ، اما رایج ترین علائم و نشانه ها عبارتند از:

برخی از علائم بعدی لوپوس شامل مشکلات کلیوی ناشی از التهابی به نام نفریت (Nephritis) است. فرد ممکن است فشار خون بالا، ادرار تیره و خون در ادرار را تجربه کند.

علائم لوپوس معمولاً از زمان ورود به بزرگسالی شروع می شود. این علائم می تواند در هر زمانی بین نوجوانی تا ۳۰ سالگی شما باشد.

برخی از علائم اولیه عبارتند از:

اینها مانند علائم سایر بیماری ها است، بنابراین تجربه کردن آنها لزوماً به معنای لوپوس نیست. با این حال ، مهم است که با پزشک معالج خود ملاقات کنید تا در مورد آنها صحبت کنید.

۱۰ علامت اولیه ی لوپوس (لیست کامل تمام علائم) »

در حالی که نور بیش از حد خورشید می تواند برای هر کسی مضر باشد، بسیاری از افرادی که دچار لوپوس می شوند نیز دارای حساسیت به نور هستند. حساسیت به نور به این معنی است که شما به ویژه نسبت به اشعه ماوراء بنفش(نوعی پرتو که در نور خورشید و یا حتی انواع خاصی از نور مصنوعی قرار دارد) حساس هستید.

برخی از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است دریابند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد علائم خاصی می شود که می تواند شامل موارد زیر باشد:

اگر لوپوس دارید و به بیرون می روید، مهم است که لباس های ضد آفتاب بپوشید و از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

شعله ور شدن لوپوس وقتی ایجاد می شود که علائم لوپوس شما بدتر شود، باعث می شود احساس کنید بیمار شده اید. شعله ها می آیند و می روند. بعضی اوقات علائم هشدار دهنده قبل از شعله ور شدن اتفاق می افتد، در حالی که دفعات دیگر ممکن است بدون اخطار بروز کند.

چندین چیز مختلف وجود دارد که می تواند باعث شعله ور شدن شود. برخی از آنها عبارتند از:

در حالی که درمان لوپوس می تواند به جلوگیری از بروز عوارض جانبی کمک کند، ممکن است در حالی که داروهای لوپوس مصرف می کنید یکبار شعله ور شدن را تجربه کنید. به عنوان مثال اگر ساعات طولانی کار کرده اید(بدون استراحت کافی) ممکن است علارغم مصرف دارو، دچار شعله ور شدن لوپوس شوید.

برخی از علائم هشدار دهنده وجود دارد که می تواند به شما اطلاع دهد شعله ور شدن لوپوس در حال رخ دادن است. توانایی تشخیص این علائم می تواند به شما کمک کند سریعاً به دنبال درمان باشید که باعث می شود که شعله کمتر شود.

علائم هشدار دهنده شعله ور شدن لوپوس عبارتند از:

شعله های لوپوس می توانند از شدت خفیف تا جدی متغیر باشند. برخی ممکن است فقط باعث ایجاد بثورات یا درد مفاصل شوند، در حالی که شعله ور شدن جدی تر می تواند باعث آسیب به اندام های داخلی شما شود. به همین دلیل، همیشه مهم است که به دنبال مراقبت پزشکی باشید.

لوپوس در مردان کمتر از زنان شایع است. در حقیقت ، طبق یک مطالعه اولیه منبع معتبر، تخمین زده می شود که از هر ۱۰ نفری که مبتلا به لوپوس هستند، فقط ۱ نفر مرد است!

به طور کلی ، علائم لوپوس بین زنان و مردان مشابه است. با این وجود ، شدت آن ممکن است بین جنسیت ها متفاوت باشد.

شواهد موجود در مورد این اختلاف متناقض است. مطالعات قدیمی نشان می دهد که مردان نسخه جدی تری نسبت به زنان تجربه می کنند و ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به برخی از عوارض لوپوس، از جمله مشکلات با:

یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ هیچ تفاوتی در خصوصیات بیماری لوپوس بین جنسیتها به جز اینکه ریزش مو در خانم ها آشکارتر است نشان نداد. با این حال، آنها دریافتند که مردان مبتلا به لوپوس در زمان تشخیص بیماری شدیدتری داشتند.

اگر مردی هستید که علائمی را همراه با لوپوس تجربه می کند، مهم است که فوراً پزشک خود را ملاقات کنید. ارائه دهندگان خدمات درمانی می توانند با شما همکاری کنند تا در تشخیص اینکه لوپوس یا بیماری زمینه ای دیگری باعث ایجاد علائم شما شده است، کمک کنند.

هنگامی که مفاصل شما ملتهب می شوند آرتروز دارید. این اختلال می تواند باعث تورم، درد و محدودیت حرکت در مفصل (های) آسیب دیده شود. در بسیاری از موارد ورم مفاصل به دلیل سایش و پارگی رخ می دهد که با افزایش سن ما، در مفاصل ایجاد می شود.

آرتروز معمولاً در افراد مبتلا به لوپوس مشاهده می شود. با این حال، ورم مفاصل مربوط به لوپوس به دلیل افزایش سطح التهاب در بدن است که مشخصه این بیماری است.

میزان التهاب و آسیب بافتی در لوپوس کمتر از سایر شرایط التهابی مانند آرتریت روماتوئید (RA) است. با این حال، برخی از افراد ممکن است هم لوپوس داشته باشند و هم آرتریت روماتوئید.

در مورد لوپوس و آرتریت روماتوئید، ممکن است بین این دو بیماری رابطه ژنتیکی وجود داشته باشد.

مهم است بدانید که زنانی که مبتلا به لوپوس هستند هنوز هم می توانند باردار شوند و فرزندان سالم داشته باشند. با این حال ، بارداری در زنان مبتلا به لوپوس پر خطر محسوب می شود. دلیلش این است که زنان مبتلا به لوپوس ممکن است در معرض خطر ابتلا به انواع خاصی از عوارض قرار بگیرند، از جمله:

برخی از زنان مبتلا به لوپوس در هنگام بارداری در معرض خطر ویژه ای قرار دارند. شامل زنان دارای لوپوس می شود که اختلالات زیر را هم دارند:

اگر می خواهید باردار شوید، مطمئن شوید که لوپوس شما به درستی کنترل می شود، به طور ایده آل به مدت ۶ ماه در بهبودی قرار گرفته اید. همچنین مناسب است با یک متخصص زنان و زایمان ملاقات داشته باشید.

بیشتر زنان مبتلا به لوپوس نوزادان سالم بدنیا می آورند. بسیار نادر است ، اما گاهی اوقات زنان مبتلا به لوپوس می توانند نوزاد مبتلا به لوپوسِ نوزادی به دنیا بیاورند. این نوع لوپوس معمولاً بعد از چند ماه از بین می رود. اما ممکن است برخی از نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی دارای نقایص جدی در قلب باشند.

لوپوس در کودکان نادر است. در واقع، براساس یک منبع تحقیق معتبر در سال ۲۰۱۳ ، تخمین زده می شود که از ۱۰۰,۰۰۰ کودک فقط ۳٫۳ تا ۸٫۸ ابتلا به لوپوس رخ می دهد.

همانند لوپوس در بزرگسالان، بیشتر کودکانی که دچار لوپوس می شوند دختر هستند. علائم شایع لوپوس در کودکان نیز مشابه علائم در بزرگسالان است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

بسیاری از کودکانی که مبتلا به لوپوس هستند نیز دارای علائم کلیوی هستند. تخمین زده می شود که بیش از ۹۰ درصد این کودکان پس از تشخیص، به نوعی بیماری کلیوی مبتلا شوند.

از آنجا که این اختلال نادر است و برخی از علائم ممکن است شبیه به سایر بیماری های کودکی باشد، تشخیص لوپوس در کودکان دشوار است.

لوپوس در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. این بیماری در خانمهایی که بین ۱۵ تا ۴۴ سال سن دارند شایع است.

ابتلا به لوپوس همچنین می تواند باعث شود بعضی از اختلالات زودتر از حد معمول رخ دهد. از قبیل:

زنان گروههای قومی خاص احتمالاً علائم خاصی را تجربه می کنند. زنان آمریكایی آفریقایی مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض تشنج و سكته مغزی هستند ، در حالی كه زنان اسپانیایی و لاتین مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات قلبی هستند!

پزشکان معمولاً چهار نوع لوپوس را دسته بندی می کنند. شامل:

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) شایعترین نوع لوپوس است. وقتی می شنوید شخصی می گوید لوپوس دارد، احتمالاً به این نوع لوپوس اشاره می کند.

لوپوس اریتماتوز سیستمیک نام خود را از این حقیقت می گیرد که به طور معمول بر چندین سیستم مختلف بدن شما تأثیر می گذارد، از جمله:

این نوع لوپوس می تواند از خفیف تا شدید باشد. این بیماری باعث ایجاد علائمی می شود که ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند و سپس بهبود پیدا کنند. زمان هایی که علائم شما بدتر می شود، شعله ور گفته می شوند، در حالی که دوره هایی که بهبود می یابند یا از بین می روند، به عنوان ترمیم یافته گفته می شوند.

این نوع لوپوس عموما به پوست شما محدود می شود. ممکن است با زخم باعث بثورات و ضایعات دائمی شود. انواع مختلفی از لوپوس جلدی وجود دارد، از جمله:

در حالی که لوپوس حاد پوستی اغلب با بیماری لوپوس سیستمیک همراه است، لیپوس تحت حاد و مزمن معمولاً فقط روی پوست رخ می دهد.

این اختلال بسیار نادر است و در نوزادانی که مادرانشان دارای آنتی بادی های خود ایمنی خاصی هستند، مبتلا می شوند. این آنتی بادی های خود ایمنی از مادر به جنین در سراسر جفت منتقل می شوند.

همه مادرانی که این آنتی بادی ها را دارند علائم لوپوس ندارند! در حقیقت، حدود ۲۵ درصد مادرانی که فرزندی با لوپوس نوزادی به دنیا می آورند علائم لوپوس ندارند. با این حال ، تخمین زده می شود که ۵۰ درصد این مادران ظرف ۳ سال علائم خود را نشان دهند.

علائم این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

در حالی که برخی از نوزادان ممکن است نقایص قلبی داشته باشند، بیشتر آنها علائمی دارند که پس از چند ماه از بین می روند.

با این وجود، آنتی بادی ها (SSA / B) می توانند از جفت عبور کرده و باعث مشکلات قلبی شوند.

مادران دارای این آنتی بادی ها باید در دوران بارداری اغلب توسط متخصصان از جمله روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان از نزدیک مورد پیگیری قرار گیرند.

استفاده از برخی داروهای تجویزی می تواند منجر به لوپوس ناشی از دارو (DIL) شود. این اختلال همچنین ممکن است به عنوان لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DILE) شناخته شود.

لوپوس ناشی از دارو می تواند با استفاده طولانی مدت از برخی داروهای تجویز شده ایجاد شود.

داروهای زیادی وجود دارد که می تواند باعث ایجاد لوپوس ناشی از دارو شود. برخی نمونه ها عبارتند از:

در حالی که لوپوس ناشی از دارو از علائم لوپوس سیستمیک تقلید می کند، در اکثر موارد این بیماری معمولاً بر ارگان های اصلی تأثیر نمی گذارد. با این حال، می تواند باعث پریکاردیت و پلورزی شود. لوپوس ناشی از دارو معمولاً در طی چند هفته از قطع دارویی که باعث بروز آن شده است از بین می رود.

در حالی که پزشکان دقیقا نمی دانند چه عواملی باعث ابتلا به لوپوس می شود ، آنها فکر می کنند این بیماری ممکن است ترکیبی از بسیاری از عوامل زیربنایی باشد. شامل:

همچنین ممکن است فرد هیچ یک از علل احتمالی شناخته شده لوپوس را که در اینجا ذکر شده است تجربه نکرده باشد و هنوز این بیماری را داشته باشد.

لوپوس یک بیماری مسری نیست. مسری به معنای انتقال یک بیماری از یک شخص به شخص دیگر است. نمونه هایی از بیماری های مسری شامل مواردی مانند آنفولانزا و سرماخوردگی است.

آنچه دقیقاً باعث لوپوس می شود کاملاً پیچیده است. به جای اینکه از “شخصی دیگر لوپوس بگیرید”، اعتقاد بر این است که لوپوس با ترکیبی از عوامل ایجاد می شود. از جمله مواردی مانند:

بنابراین با اینکه برخی از افراد دارای سابقه خانوادگی ابتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن می باشند، اما بیماری را از شخص دیگری نمیگیرند. در حقیقت ممکن است سابقه خانوادگی لوپوس داشته باشید و هیچوقت مبتلا نشوید!

نمونه هایی از عوامل خطر ابتلا به لوپوس عبارتند از:

داشتن فاکتورهای خطر ابتلا به لوپوس به معنای این نیست که شما لوپوس خواهید گرفت ، اما این که در مقایسه با افرادی که فاکتور خطر ندارند بیشتر در معرض خطر قرار دارید!

عوارض مختلفی وجود دارد که مربوط به لوپوس است. آنها ناشی از التهاب هستند. عوارض احتمالی لوپوس می تواند شامل مشکلات زیر باشد:

افراد مبتلا به لوپوس نیز مستعد ابتلا به عفونت هستند. این امر نه تنها به خودی خود ناشی می شود بلکه واقعیت این است که بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می شود سیستم ایمنی بدن را تضعیف یا سرکوب می کند.

اگر مبتلا به لوپوس هستید ، بسیار مهم است که به برنامه درمانی که ارائه دهنده خدمات درمانی برای شما تدوین کرده است، پایبند باشید. انجام این کار نه تنها به جلوگیری از شعله ور شدن لوپوس کمک می کند بلکه می تواند به جلوگیری از آسیب دیدگی اعضای بدن نیز کمک کند.

نفریت لوپوس یک عارضه جدی است که به دلیل ابتلا به لوپوس ممکن است رخ دهد. زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما به بخشی از کلیه ها که برای فیلتر کردن خون کار می کنند حمله می کند.

شناخت علائم نفریت لوپوس بسیار مهم است تا بتوانید سریعاً به دنبال درمان باشید. علائم شامل موارد زیر است:

چندین مرحله مختلف نفریت لوپوس وجود دارد: طبقه بندی شده از کلاس ۱ تا کلاس ۶٫ کلاس اول کمترین شدت را داراست در حالی که کلاس ۶ شدیدترین است.

خستگی یکی از علائم شایع لوپوس است. براساس یک مطالعه معتبر در سال ۲۰۱۲، بین ۵۳ تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس یکی از علائم اصلی خستگی را تجربه می کنند.

هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث خستگی در لوپوس می شود. با این حال ، عواملی وجود دارد که می تواند به ایجاد خستگی کمک کند، از جمله:

برخی از کارهایی که می توانید برای کمک به خستگی انجام دهید عبارتند از:

مقابله با لوپوس گاهی اوقات می تواند مشکل باشد. احساس ناامیدی یا غم و اندوه بسیار رایج است. با این وجود ، تفکیک بین احساسات منفی موقتی و شرایطی مانند افسردگی مهم است.

افسردگی اغلب در افرادی که لوپوس دارند ممکن است رخ دهد. براساس یک مطالعه در سال ۲۰۱۸، حدود ۲۵ درصد از مبتلایان به لوپوس دچار افسردگی نیز هستند. به همین دلیل ، مهم است که بتوانید علائم افسردگی را بشناسید تا بتوانید به دنبال کمک باشید. این شامل:

اگر هرکدام از این علائم را در خود مشاهده کردید ، کمک بخواهید. افسردگی اغلب با درمان و دارو قابل کنترل است. در مقاله ی زیر بطور بسیار کاملی به افسردگی و راه های درمان آن پرداخته ایم. همچنین می توانید بصورت آنلاین تست افسردگی را انجام داده و با متخصصین در ارتباط باشید!

هرآنچه می بایست درباره ی افسردگی بدانید »

پزشکان آزمایش خون و تصویربرداری خاصی برای تشخیص لوپوس ندارند. درعوض، آنها علائم و نشانه های یک فرد را در نظر می گیرند و سایر شرایط بالقوه دیگری که می توانند علائم شخص را ایجاد کنند، رد می کنند.

علاوه بر گرفتن شرح پزشکی دقیق و معاینه فیزیکی ، پزشکان ممکن است آزمایش های زیر را برای تشخیص لوپوس انجام دهند:

تشخیص آزمایشگاهی: این آزمایشات می توانند شامل شمارش کامل خون (CBC) شوند ، پزشكانی كه برای تعیین تعداد و نوع گلبولهای قرمز ، گلبولهای سفید و پلاكتها در خون استفاده می كنند. آزمایشات دیگری که پزشک ممکن است دستور دهد شامل: میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR)، سطح پروتئین و آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای است که می تواند نشانگر افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن باشد.

آزمایش ادرار: با استفاده از ادرار می توان میزان خون یا پروتئین بالا را در ادرار مشخص کرد. این موارد می تواند نشان دهد که لوپوس ممکن است بر کلیه های شما اثر بگذارد.

آزمایشات تصویربرداری: اشعه X قفسه سینه و اکوکاردیوگرام دو مطالعه تصویربرداری هستند که ممکن است نشانگر ایجاد مایعات در قلب یا اطراف آن باشد. نتایج مثبت ممکن است علل لوپوس را منعکس کند.

بیوپسی بافت: پزشکان می توانند بیوپسی یا نمونه ای از سلول ها را از ناحیه بثورات مانند لوپوس انجام دهند تا مشخص شود آیا سلول های معمولی برای فرد مبتلا به لوپوس وجود دارد یا خیر.

پزشک همچنین ممکن است بیوپسی کلیه را انجام دهد تا ببیند کلیه به دلیل لوپوس آسیب دیده است یا خیر. آسیب کلیوی مربوط به لوپوس، نفریت لوپوس نامیده می شود.

برای اکثر انواع لوپوس، این بیماری قابل پیشگیری نیست. یک استثناء داروهایی است که علت ایجاد “لوپوس ناشی از دارو” شناخته شده است. با این حال ، این مهم است که فرد در مورد خطرات و مزایای آن صحبت کند زیرا عدم مصرف این داروها همچنین می تواند منجر به اثرات تهدید کننده زندگی شود.

علاوه بر این ، فرد ممکن است بخواهد اقدامات پیشگیرانه ای انجام دهد که احتمال ابتلا به بیماری لوپوس را کاهش می دهد. این موارد شامل:

در حال حاضر درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد.

براساس بنیاد لوپوس آمریکا ، حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از افرادی که با لوپوس زندگی می کنند می توانند با معالجه و پیگیری، یک زندگی عادی داشته باشند.

با این حال ، تحقیقات به طور مرتب نوآوری های امیدوارکننده در درمان لوپوس را مورد بررسی قرار می دهند. این تحقیقات شامل برخی از مطالعات حیوانی است که نشان دهنده ی رسیدن هرچه سریعتر به درمان لوپوس است.

اگرچه در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد، اما داروهایی برای کمک به شما در مدیریت علائم لوپوس و پیشگیری از شعله ور شدن لوپوس در دسترس هستند. پزشک شما هنگام توصیه درمان لوپوس علائم لوپوس و شدت آنها را در نظر می گیرد.

مهم است که بطور منظم پزشک خود را مشاهده کنید. اینکار به آنها امکان می دهد وضعیت شما را بهتر کنترل کنند و مشخص کنند که آیا برنامه درمانی شما برای مدیریت علائم شما کار می کند یا خیر.

علاوه بر این ، علائم لوپوس شما می تواند با گذشت زمان تغییر کند. به همین دلیل ، ارائه دهنده خدمات درمانی شما ممکن است داروهای شما را تغییر داده یا دوز داروهای فعلی را تنظیم کند.

علاوه بر دارو ، ارائه دهنده خدمات درمانی شما همچنین ممکن است تغییرات شیوه زندگی را برای کمک به مدیریت علائم لوپوس شما توصیه کند. مواردی از قبیل:

دارویی که به شما داده می شود بستگی به علائم و همچنین شدت آنها دارد. داروها می توانند به چندین روش به علائم لوپوس کمک کنند، از جمله:

برخی از نمونه های داروهای لوپوس عبارتند از:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): اینها می تواند تورم و درد را کاهش دهند. مثلا شامل داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin) و ناپروکسن (Aleve) هستند.

داروهای ضد مالاریا: این داروها زمانی برای درمان بیماری های عفونی مالاریا استفاده می شدند. با توجه به ارگانیسم هایی که باعث ایجاد مقاومت مالاریا در برابر داروها می شوند، اکنون از داروهای جدیدتر برای درمان این بیماری استفاده می شود. داروهای ضد مالاریا می توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. همچنین می توانند در جلوگیری از شعله ور شدن لوپوس کمک کنند. این داروها در دوران بارداری توصیه می شود تا عوارض مربوط به بارداری را کاهش دهند و خطر ابتلا به این بیماری را در مادر کمتر کنند.

کورتیکواستروئیدها: این داروها به آرامش سیستم ایمنی بدن شما کمک می کنند و می توانند درد و تورم را کاهش دهند. آنها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرمهای موضعی و قرص وجود دارند. نمونه ای از کورتیکواستروئید، پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. مهم است که دوز و مدت زمان مصرف را به حداقل برسانید.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن شما استفاده می شوند. از آنجا که آنها بسیار قوی هستند و می توانند دفاع بدن شما در برابر عفونت را کاهش دهند، معمولاً فقط در مواردی که لوپوس شدید باشد و یا بر بسیاری از اندام ها تأثیر بگذارد، از آنها استفاده می شود. آنها همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها استفاده می شوند. به همین دلیل به آنها به عنوان “داروهای تقلیل دهنده استروئید” نیز گفته می شود. مثالها شامل متوترکسات (Trexall) ، مایکوفنولات موفتیل (CellCept) ، اسید مایکوفنولیک (Myfortic) و آزاتیوپرین (Imuran) هستند.

بیولوژیک: داروهایی هستند که منشأ بیولوژیکی دارند.بلی موماب (Benlysta) یک بیولوژیک است که برای درمان لوپوس استفاده می شود. این یک آنتی بادی است که می تواند پروتئین را در بدن شما مسدود کند که برای پاسخ ایمنی مهم است.

این مهم است که کنترل کنید داروها بر علائم شما چگونه اثر می کند؟ اگر داروی شما عوارض جانبی دارد یا دیگر برای درمان علائم شما اثر نمی کند، به پزشک ارائه دهنده خدمات درمانی خود اطلاع دهید.

پزشکان رژیم قطعی لوپوس را تنظیم نکرده اند. به طور کلی ، هدف داشته باشید که یک رژیم غذایی سالم و متعادل بخورید. این رژیم می تواند مواردی مانند:

همچنین برخی از غذاهایی وجود دارد که افراد مبتلا به لوپوس معمولاً به دلیل داروهایی که معمولاً مصرف می کنند، باید از مصرف آنها پرهیز کنند. برخی از نمونه های غذاها برای پرهیز از مصرف عبارتند از:

علاوه بر این، اگر به دلیل ابتلا به لوپوس خود احساس حساسیت به نور می کنید، ممکن است دچار کمبود ویتامین دی شوید. مصرف مکمل ویتامین D به شما کمک می کند.

نوآوری های پزشکی و پیشرفت در تست های تشخیصی نشان می دهند که مبتلایان به لوپوس بیش از هر زمان دیگری امید به زندگی دارند. براساس بنیاد لوپوس آمریکا ، حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از مبتلایان به لوپوس طول عمر طبیعی خود را تجربه می کنند.

افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط ​​می توانند موارد زیر را برای سالم ماندن و جلوگیری از عوارض انجام دهند:

کسانی که علائم شدید لوپوس را دارند در مقایسه با افراد دارای لوپوس خفیف تا متوسط​​، در معرض خطر عوارض بیشتری هستند. برخی از عوارض لوپوس می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

در حالی که لوپوس می تواند بر سلامتی فرد تأثیر بگذارد ، لازم نیست که بر کیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد! با تمرکز بر روی داروها و سلامتی آنها ، فرد می تواند تا حد ممکن زندگی سالم داشته باشد.

علاوه بر پیگیری برنامه درمانی خود، برخی از کارهایی که می توانید در خانه انجام دهید تا به سلامتی خود کمک کنید عبارتند از:

بسیاری از افراد تجربه های لوپوس خود را در فضای مجازی به اشتراک گذاشته اند. استفاده از این تجربیات نیز بسیار کمک کننده هستند.

شما نیز می توانید تجربیات خود را در ادامه ی همین صفحه در بخش دیدگاه ها، برای دیگر افراد بنویسید.

وبسایت توان درمان در سال 1396 با هدف ارائه بهترین خدمات توانبخشی و درمانی در سراسر کشور تاسیس شده است. فعالیت تیم توان درمان در حیطه گفتاردرمانی، کاردرمانی، اعضای مصنوعی، فیزیوتراپی، روانشناسی و مشاوره، مددکاری اجتماعی می باشد. پشتیبانی توان درمان بصورت تمام وقت پاسخگوی مشکلات و سوالات کاربران می باشد.

قوانین و مقررات

کلیه حقوق متعلق به وبسایت توان درمان می باشد. 1396 -1399 All Rights Reserved © 2017 – 2021 Tavandarman.com


خانم هستم

آقا هستم

رژیم غذایی دکتر کرمانی

لوپوس یک اختلال مادام العمر سیستم ایمنی بدن است. سلولهای ایمنی بدن به بافتهای سالم خوده بدن حمله می کند که سبب التهاب و آسیب دیدن بافتها می شود. علائم ممکن است به پوست محدود شود اما در اغلب موارد لوپوس باعث درد مفاصل نیز می شود. در موارد شدید سبب صدمه زدن به قلب، کلیه ها و دیگر اعضای حیاتی بدن می شود. همچنین متاسفانه درمانی ندارد اما راه هایی هست که میزان صدمه را به حداقل می رساند.

 

درد مفاصل و عضلات معمولا از اولین نشانه های بیماری لوپوس است. این درد همزمان در دو سمت بدن شروع می شود و معمولا درد در مفاصل مچ دست، دست، انگشتان دست و زانوها خود را نشان می دهد. مفاصل ملتهب به نظر می آیند و وقتی لمسشان می کنید خیلی گرم هستند. اما بر خلاف آرتریت روماتوئید لوپوس معمولا صدمه دائمی به مفاصل نمی زند.

 

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

از نشانه های لوپوس اثر پروانه شکلی است که روی گونه ها و پل دماغ آشکار می شود. دیگر مشکلات پوستی شامل حساسیت به نور آفتاب و پوست پوست شدن، لکه های قرمز و یا نقاط فلس مانند بنفش بر روی نقاط مختلف بدن مانند صورت، گردن و دست ها است. در بعضی افراد حتی سبب زخم در دهان می شود.

ممکن است لوپوس باعث شکستن ناخن ها یا حتی افتادن آنها شود. ناخنها بی رنگ می شوند و آثار آبی و قرمزی در پایه آنها دیده می شود. این نشانه ها اغلب در بستر ناخن دیده می شوند و نتیجه متورم شدن رگهای خونی کوچک است. تورم ممکن است پوست دور قاعده ناخن را متورم و قرمز کند.

بیشتر افراد درگیر با لوپوس درجاتی از خستگی را تجربه کردند. گاهی اوقات این خستگی آنقدر شدید است که با ورزش کردن و قعالیت های روزانه برابری می کند. بعضی بیماران حتی دچار تب خفیف هم می شوند. این نوع تب کردن بدون هیچ دلیل تنها در بعضی از افراد قابل مشاهده است.

بیشتر افرادی که بیماری لوپوس دارند به طرز عجیبی به نور خورشید و یا دیگر نورهای فرابنفش حساس هستند. مثلا یک روز در ساحل ممکن است سبب خارش شدید نواحی در معرض آفتاب و یا حتی باعث بروز نشانه های بدتری از لوپوس شود. بعضی داروها ممکن است افراد درگیر با لوپوس را به نور آفتاب و یا فرابنفش بیش از پیش حساس کند.

نشانه های لوپوس می آیند و می روند و یکی از این نشانه ها ریزش مو است. بیماران ممکن است وارد دوره هایی شوند که نقاطی از موی سرشان بریزد و یا موی کل سر نازک شود. بعد از اینکه دوره ی این نشانه به پایان می رسد موهای جدید جایگزین موهای ریخته می شود.

بعضی بیماران لوپوس گاهی وارد شرایطی می شوند که به آن پدیده رینود می گویند. انگشتان و نوک انگشتانشان درد می گیرد، بی حس می شود و نسبت به سرما و تحریک های دیگر دیر واکنش نشان می دهد. این مشکل زمانی بروز می کند که رگهای خونی دچار اسپاسم می شوند و جریان خون به این منطقه محدود می شود. در طول هجوم این نشانه انگشتان یا نوک انگشتان به رنگ سفید یا آبی درمی آیند. ممکن است افرادی دچار ریوند شوند که اصلا مشکل لوپوس یا دیگر شرایط خطرناک سلامتی را نداشته باشند.

وقتی لوپوس شروع می شود بسیار شبیه آرتریت روماتوئید است زیرا باعث درد مفاصل و تورم می شود ویا شبیه به فیبرومیالژیا باشد که درد و خستگی را در پی دارد.  نشانه ای که لوپوس را از این دو بیماری قابل تشخیص می کند این است که در بیماری لوپوس بیمار مشکلات پوستی، درد مفاصل و خستگی را با هم تجربه می کند. همچنین آزمایشگاه هایی هست که می توانند به افراد بگویند که بیماریشان لوپوس است یا چیز دیگر.

تشخیص لوپوس کمی سخت است. این بیماری شباهت زیادی به بعضی بیماری های دیگر دارد و اغلب درمان های مختلفی در افراد مختلف دارد. بسیاری از مردم سالها این بیماری را دارند و تا قبل از اینکه نشانه های آن گسترش نیافته است متوجه آن نمی شوند. همچنین تست لوپوس وجود ندارد. یک آزمایش خون (ANAs) می تواند نشانه مهم برای داشتن یا نداشتن لوپوس ارائه دهد. در تست های آزمایشگاهی دیگر ممکن است تعداد سلول، عملکرد کلیه و زمان لخته شدن خون بررسی شود و سپس تشخیص ارائه شود. نمونه برداری از بافت مبتلا مانند پوست و کلیه نیز در تشخیص لوپوس کمک می کند.

هر کسی می تواند دچار لوپوس شود اما خطر ابتلا به لوپوس در زنان ۱۰ بار بیشتر از مردان است. در کنار زن بودن این موارد نیز خطر ابتلا به این بیماری را بالا میبرد:

• آفریقایی-آمریکایی، لاتین و آسیایی بودن

• بین سنین ۲۰ تا ۴۰ سال باشید.

• خویشاوند فردی که لوپوس دارد باشید.

وقتی مردم می گویند لوپوس منظورشان شایع ترین و خطرناک ترین نوع آن یعنی لوپوس اریتماتوز سیستمیک است اما انواع دیگری نیز وجود دارد. لوپوس اریتماتوی پوستی که لوپوس قرص مانند هم نامگذاری می شود این نوع لوپوس تنها محدود به پوست است و به اعضای حیاتی بدن آسیبی نمی رساند و گاهی با لوپوس اریتماتوز سیستمیک اتفاق می افتد. شایع ترین نشانه این نوع لوپوس اثر دایره ای آن است. گاهی لوپوس از طریق دارو القاء می شود و افراد به صورت موقت دچار لوپوس قرص مانند می شوند.

راه هایی برای کنترل نشانه های لوپوس وجود دارد. این موارد شامل کرم های کورتیکواستروئیدی برای پوست تحریک شده و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای درد مفاصل و تب می شود. داروهای ضد مالاریا هم می تواند به کاهش درد مفاصل، زخمها و التهاب پوست کم کند. کورتیکواستروئیدها را می توان حتی به عنوان قرص هم به بیمار داد. در موارد شدید به صورت داخل وریدی به بیمار داده می شود.ممکن است برای افرادی که از لوپوس شدید رنج می برند داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی بدن مفید باشد.

انجام مقداری تغییرات در کارهای روتین می تواند نشانه های لوپوس را کاهش دهد که عبارتند از:

همانطور که گفتیم لوپوس می تواند برای اعضای حیاتی بدن مشکل ساز شود. لوپوس معمولا در هر سه نفر از چهار نفر مبتلایان خود سبب مشکلات کلیوی می شود. این مشکل ممکن است نشانه ظاهری نداشته باشد و فرد متوجه نشود هر چند برخی از مردم متوجه تورم در پا و یا مچ پای خود می شوند. بسیاری از بیماران زمانی به مشکل کلیه خود پی می برند که تست ادرار خون و یا سطح غیر طبیعی پروتئین را در نتایج خود نشان می دهد.

شایع ترین مشکل قلبی مربوط به لوپوس التهاب کیسه اطراف قلب است. این مشکل ممکن است باعث درد شدید در ناحیه سمت چپ قفسه سینه شود. افراد مبتلا به لوپوس همچنین در خطر ابتلا به لاک هستند که باعث تنگ یا مسدود شدن شریان ها میشود، این مشکل می تواند به بیماری عروق کرونر منجر شود. عوارض دیگر شامل بیماری های دریچه قلب و التهاب عضله قلب می شود. اگر سمت چپ بدنتان درد گرفت سریع با آمبولانس تماس بگیرید و خود در پی کشف علت نباشید.

در یک سوم افراد مبتلا به لوپوس بافت اطراف ریه ها دچار التهاب می شود. این اتفاق نفس کشیدن را همراه با درد می کند یا قفسه سینه درد می گیرد و یا اصلا هیچ نشانه ای از درد وجود ندارد. گاهی اوقات لوپوس سبب درد در قفسه سینه می شود اما این درد ممکن است اصلا به قلب یا ریه ها مربوط نشود. این درد ممکن است مربوط به التهاب عضلات قفسه سینه و یا مفاصل این ناحیه باشد. هر گونه احساس درد در ناحیه قفسه سینه باید سریع توسط دکتر معاینه شود.

مشکلات گوارشی کبدی در مورد لوپوس زیاد شایع نیست اما برخی از افراد ممکن است درد شکم، تهوع، استفراغ، مشکل در بلع، التهاب کبد یا لوزالمعده را تجربه کنند. این اتفاق ممکن است به دلیل لوپوس و یا دارویی که این بیماری را تحریک کرده بیفتد. وزن بعضی افراد ( بسیار کم ) در طول مدتی که نشانه های لوپوس آشکار می شود کاهش می یابد.

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

لوپوس و داروهایی که برای درمان آن به کار می رود ممکن است در بعضی بیماران باعث کم خونی شود این یعنی بدن به اندازه سلول قرمز ندارد چون نمی تواند به اندازه بسازد و یا سلولهای قرمز خیلی زودتر از آنچه بتوانند جایگزین شوند از بین می روند. نشانه های کم خونی زود خسته شدن و نفس کشیدن کوتاه است.

لوپوس سبب مشکلات گسترده از طریق سیستم عصبی می شود. سردرد، مشکلات حافظه و زودرنج شدن گاه و بی گاه به سراغ بعضی افراد مبتلا به لوپوس می آید. افراد مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر سکته مغزی هستند لوپوس حتی در موارد کمیاب سبب تشنج هم می شود.

افسردگی و اضطراب مواردی هستند که افراد مبتلا به لوپوس را تهدید می کنند. این مشکلات ممکن است در نتیجه تاثیر بیماری روی سیستم عصبی به همراه فشار روانی که فرد در مقابله با این بیماری مزمن تحمل می کند حاصل شود. اگر مبتلا به این بیماری هستید حتما در مورد تغییر خلق و خوی خود با پزشک و یا مشاور خود صحبت کنید. برای افسردگی و اضطراب درمان های بسیار موثری وجود دارد.

بیشتر زنانی که مبتلا به لوپوس هستند نمی توانند باردار شوند. این وضعیت خطر و مشکلات لوپس را بیشتر می کند. به دلیل اینکه عوارض لوپوس می آیند و می روند بهترین زمان برای بارداری موقعی است که نشانه ها در حداقل خود هستند. حتما پزشک متخصص زنان خود را از اینکه لوپوس دارید مطلع کنید. ممکن است داروهایی که مصرف می کنید تغییر کند و نیاز باشد تحت نظر شدید قرار بگیرید تا بتوانید زایمان موفقی را پشت سر بگذارید.

بیشتر کودکانی که از مادران مبتلا به لوپوس بدنیا می آیند کاملا سالم هستند. اما در مواردی بسیارکمیاب ممکن است کودک تازه متولد شده مبتلا به لوپوس نوزادی باشد. این شرایط ممکن برای کودک التهاب پوستی، کم خونی و مشکلات کبدی به وجود آورد. این عوارض در عرض چند ماه از بین می رود و آثار ماندگاری ندارد. اما باز هم امکان دارد کودک مبتلا به لوپوس نوزادی با مشکلات قلبی شدید بدنیا بیایید.

خستگی مزمن و درد مفاصل همراهان همیشگی لوپوس هستند و ممکن است کارهای روزمره و یا نگهداری از کودکان را برای فرد سخت کنند. در مواقعی که آثار این بیماری در بدن دوباره فعال می شود باید فعالت خود را کم کند و از دیگران برای انجام کارها کمک بگیرد اما بیشتر افراد مبتلا به لوپوس می توانند فعالیت های معمول خود را بدون کاهش یا توقف ادامه دهند.

با توجه به بهبود هایی که در درمان لوپوس اتفاق افتاده است. افرادی که به درمانها عمل می کنند مسلما بیشتر عمر خواهند کرد. چشم انداز برای هر فرد بسته به شدت بیماری و سطح درگیری اندام های حیاتی فرق می کند اما بیشتر بیماران مبتلا به لوپوس طول عمری نورمال یا حداقل نزدیک به نورمال خواهند داشت.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نظر شما

نام *

ایمیل

عالی بود مطالبتون .آگاه شدم .

عالی بود ممنون از اطلاعات خوبتون

سلام منم چند ماهه متوجه شدم که لوپوس دارم. میخواستم بدونم شماهایی که چند ساله لوپوس دارید دچار چه مشکلاتی شدید و باید منتظر چه مشکلاتی باشم؟

دوست عزیز لوپوس یک بیماری خود ایمنیه که با علائمی مثل سردرد، درد در قفسه سینه، حساسیت به نور، ورم ساق پا، ریزش مو، تشنج و احساس خستگی همراهه. معمولا برای درمان این بیماری از کورتیکواستروئیدها و داروهای ضدالتهابی دیگه استفاده می کنن

سلام اصلا ترس نداره من خوب خوبم باردار هم شدم و سه تا بچه دارم کلا شکستش دادم

درود بر شما

سلام،دوستانی که لوپوس دارین،آیا لوپوس پوستی هم دارین؟
من نیاز به یک دکتر پوست خیلی خوب دارم.۱۸ سال لوپوس دارم اما ۲ سال هست که فقط توی صورتم و سرم لکه میزنه و موهام ریختن.ممنون میشم اگر دکتر پوست خوب میشناسین معرفی کنین🙏🙏

برای دریافت مشاوره خرید رژیم دکتر کرمانی شماره همراه خود را ثبت کنید ما با شما تماس می‌گیریم

کلیه حقوق متعلق به مجموعه به اندام دکتر کرمانی می باشد.

مسئولیت حفاظت از بدن در برابر عفونت ها و عوامل بیماری زا ، بر عهده سیستم ایمنی بدن است .سیستم ایمنی بدن ، سلول ها و عوامل بیماری زای خارجی را شناسایی کرده و با تولید آنتی بادی هایی با آن مقابله می کند.ولی در برخی از شرایط ممکن است سیستم ایمنی بدن بیش از حد حساس شده و سلول های خود بدن را نیز به عنوان عامل بیرونی شناسایی کرده و شروع به حمله به این سلول ها کند.این حالت می تواند سبب بروز بیماری ها و مشکلاتی در بدن شود که به بیماری های اتوایمیون معروف هستند.لوپوس — بثوراتی به شکل بال پروانه بر روی دو گونهیکی از این بیماری های اتوایمیون ، لوپوس نام دارد که باعث درگیر شدن اندام های مختلف بدن مانند ملتحمه ، پوست ، مفاصل ، مغز ، ریه ، قلب و حتی رگ های بدن می شود. لوپوس نوعی بیماری اتوایمیون غیر مسری است که علائم آن از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد .به دلیل اینکه علائم لوپوس معمولا شبیه به بسیاری از بیماری های مشابه است ، معمولا تشخیص آن کمی مشکل است .

یکی از رایج ترین و معروف ترین علائم بیماری لوپوس ، بروز بثورات پوستی به شکل بال پروانه است.این حالت از مشکلات پوستی در اکثر بیماران مبتلا به لوپوس دیده می شود ولی لزوما همه کسانی که به بیماری لوپوس مبتلا هستند دچار مشکلات پوستی شبیه به بال پروانه نمی شوند.به نظر می رسد این بیماری می تواند ژنتیکی باشد.علاوه بر این ، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید و مصرف طولانی مدت برخی از داروها بخصوص داروهای آنتی بیوتیک ممکن است احتمال بروز این بیماری را افزایش دهد .

در حال حاضر هیچ درمان موثری برای بیماری لوپوس وجود ندارد و تمام روش های درمانی فقط از بروز علائم بیماری جلوگیری می کنند و با قطع مصرف داروها معمولا علائم بیماری دوباره بر خواهند گشت. ولی با تغییراتی در نحوه زندگی می توانید تا حدی از شدت علائم این بیماری بکاهید.لوپوس در زنان و بخصوص در دوران بارداری بیشتر از مردان بروز می کند.اکثر افراد مبتلا به لوپوس معمولا در گروه سنی بین 15 الی 44 سال هستند.

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

حدود 5 میلیون نفر در سراسر جهان از بیماری لوپوس رنج می برند که 1.5 میلیون نفر از این بیماران در کشور امریکا زندگی می کنند.طبق آمار موجود تقریبا 16000 مورد جدید از بیماری لوپوس در هر سال تشخیص داده می شود.انواع بیماری لوپوس

این بیماری انواع مختلفی دارد که هر نوع از بیماری لوپوس می تواند علائم و نشانه های متفاوتی به همراه داشته باشد .1 ) لوپوس اريتماتوز (SLE)

لوپوس اريتماتوز (SLE) یکی از شایع ترین انواع بیماری لوپوس است که بر روی پوست ، رگ ها ، مفاصل ، مغز ، ریه و قلب اثر می گذارد .این بیماری علائم مختلفی می تواند ایجاد کند که نسبت به شدت و محل درگیری ، می تواند متفاوت باشد. یکی از رایج ترین علائم لوپوس اريتماتوز (SLE) بثورات پوستی به شکل بال پروانه است که بر روی صورت بیمار و بر روی هر دو گونه ایجاد می شود.عکس لوپوس اريتماتوز (SLE)عکس لوپوس اريتماتوز (SLE)2 ) لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE)

این نوع از بیماری لوپوس معمولا فقط بر روی قسمت هایی از پوست که در معرض نور خورشید قرار دارد ایجاد می شود.مناطقی که تحت تاثیر لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE) قرار می گیرند معمولا دچار بثورات قرمز رنگ می شوند که حتی در صورت کاهش شدت بیماری نیز از بین نمی روند.3 ) لوپوس پوستی حاد

این نوع از لوپوس بسیار شبیه به نوع لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE) است و معمولا محل هایی از پوست را در گیر می کند که در معرض نور خورشید قرار دارند. با این تفاوت که بعد از کاهش علائم لوپوس پوستی حاد ، لکه و یا زخمی بر روی پوست باقی نمی ماند.4 ) لوپوس ناشی مصرف برخی از داروها

این نوع از لوپوس به دلیل عوارض جانبی مصرف برخی از داروهای تجویزی مانند هیدرالازین و پروکاریامین به وجود می آید .معمولا بعد از قطع مصرف این داروها ، علائم لوپوس نیز از بین میرود.عکس لوپوس نوزادعکس لوپوس نوزاد5 ) لوپوس نوزاد

این نوع از لوپوس بسیار نادر است که معمولا در نوزادانی که مادر آنها از لوپوس و یا سایر بیماری های مربوط به سیستم ایمنی رنج می برند ، دیده می شود.این نوع از لوپوس می تواند باعث بروز بثورات پوستی ، کم خونی و مشکلات کبدی در نوزاد شود.معمولا علائم این بیماری چند ماه بعد از تولد نوزاد از بین می رود و باعث بروز آسیب های شدید دائمی نمی شود. در برخی از موارد ممکن است کودک مبتلا به لوپوس ، دچار نقص قلبی جدی و دائمی شود.علائم و نشانه های بیماری لوپوس

این بیماری معمولا علائم خاص و مشخصی ندارد و همچنین ممکن است علائم لوپوس از فردی به فرد دیگر کاملا متفات باشد.با این حال برخی از رایج ترین علائم لوپوس عبارتند از :

درد مفاصل که با سفتی و گاهی تورم مفاصل همراه است خستگی روزانه و کمبود انرژی همراه با درد و کوفتگی عضلات تب بدون هیچ علتی بثورات و یا لکه های قرمز روی پوست که در صورت معمولا به صورت لکه ای شبیه به بال پروانه است که بر روی هر دوگونه ایجاد می شود. پوست بیمار شدیدا به نور خورشید حساس است و قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید می تواند علائم بیماری را بدتر کند. انگشتان و بخصوص نوک انگشت های بیمار مبتلا به لوپوس در شرایط استرس و یا در محیط سرد به رنگ آبی دیده می شود.(شبیه به حالت سندرم رینود) احساس تنگی نفس و درد قفسه سینه مخصوصا در هنگام تنفس عمیق و انجام فعالیت های بدنی سردرد و سرگیجه تورم غدد لنفاوی خشک شدن چشم ها ایجاد زخم هایی در داخل دهان

توجه داشته باشید که در دوره های خاصی ، علائم لوپوس شدت پیدا میکند و بعد از آن به مرور شدت علائم کاهش پیدا خواهد کرد.همچنین علاوه بر علائمی که قابل مشاهده هستند ، ممکن است لوپوس باعث بروز التهاب در مفاصل ، عضلات و رگ های خونی اطراف اعضاء داخلی بدن مانند کلیه ، ریه و قلب شود.این التهابات می تواند مغز انسان را نیز تحت تاثیر قرار داده و منجر به مشکلات سلامتی مانند افسردگی و حتی سکته مغزی شود.عکس لوپوس بدنعکس لوپوس بدندلایل ابتلا به لوپوس

دلایل و عوامل بسیار زیادی وجود دارند که می تواند خطر ابتلا به لوپوس را افزایش دهند. با این حال هنوز دلیل اصلی ابتلا به این بیماری مشخص نشده است .

1 ) جنسیت

زنان معمولا بسیار بیشتر از مردان در معرض ابتلا به لوپوس هستند.

2 ) سن

لوپوس معمولا در سنین بین 15 الی 45 سال بسیار شایه تر است.

3 ) ژنتیک

اگر یکی از اعضاء نزدیک خانواده شما دچار این بیماری باشند ، خطر ابتلا شما به این بیماری افزایش پیدا می کند.یکی از تحقیقات اخیر نشان داده است که در صورتی که خواهر و یا برادر یک زن دچار بیماری لوپوس باشد ، خطر ابتلا به این بیماری در این زن حدود 10 درصد افزایش میابد .از کجا بفهمم که لوپوس دارم ؟

در بسیاری از موارد تشخیص بیماری لوپوس مشکل است زیرا علائم این بیماری با بسیاری از سایر بیماری ها مشترک است .حتی پزشک شما نیز ممکن است چندین ماه طول بکشد تا این بیماری را در شما تشخیص دهد. در هر صورت در صورت مشاهده بثورات قرمز بر روی صورت که حالت پروانه ای دارند همراه با درد عضلات و مفاصل و حساسیت به نور خورشید ، برای تشخیص بیماری حتما به پزشک مراجعه کنید.لوپوس — بثورات داخل گوشلوپوس — بثورات داخل گوشچطور از ابتلا به بیماری لوپوس پیشگیری کنم ؟

به دلیل اینکه دلیل اصلی ابتلا به بیماری لوپوس هنوز به صورت کامل مشخص نشده است بنابراین به صورت کامل نمی توان از این بیماری پیشگیری کرد. ولی با انجام برخی از تغییرات در سبک زندگی و رعایت برخی از مسائل تا حدودی می توانید خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید .

از قرار گرفتن بی مورد در معرض نور خورشید و اشعه ماوراء بنفش خودداری کنید.در هنگام خروج از منزل می توانید از کرم های ضد آفتاب استفاده کرده و لباس های آستین بلند و پوشیده بپوشید. رژیم غذایی خود را اصلاح کنید و تا جایی که می توانید مصرف شکر ، غذاهای فراوری شده ، سوسیس ، کالباس ، فست فودها ، شیرینی ها ، شیر ، لبنیات ، آب میوه های پاکتی و صنعتی حتی اگر بر روی آن نوشته شده باشد «100 در صد طبیعی » را کاهش داده و مصرف میوه و سبزی ، آجیل ، غلات و سایر مواد غذایی طبیعی وسالم را افزایش دهید . سیگار کشیدن را ترک کنید و به هیچ عنوان در معرض دود سیگار دیگران قرار نگیرید . دود سیگار می تواند بر روی رگ های خونی و قلب تاثیر گذاشته و خطر ابتلا به لوپوس را افزایش دهد . به میزان کافی ویتامین D همراه با کلسیم دریافت کنید . برای این منظور حتما با یک متخصص مشورت کنید.

روش های تشخیص لوپوس

معمولا تشخیص بیماری لوپوس بسیار دشوار است چراکه در افراد مختلف علائم متفاوتی ایجاد میکند و بسیاری از این علائم با سایر بیماری ها مشترک است .برای تشخیص دقیق این بیماری پزشک شما معمولا یک معاینه فیزیکی کامل انجام خواهد داد تا علائم ظاهری بیماری را پیدا کند.(علائمی مانند قرمز شدن پوست و خارش) سپس از شما در مورد سابقه خانوادگی و داروهایی که مصرف می کنید سوالاتی خواهد پرسید .اگر پزشک از این بررسی ها نتوان بیماری شما را تشخیص دهد معمولا نیاز به آزمایش های پزشکی خواهید داشت .برای تشخیص بیماری لوپوس چه آزمایش هایی انجام می شود؟

آزمایشات مختلفی برای تشخیص لوپوس وجود دارد که برخی از آنها عبارتنداز :1 ) آزمایش کامل خون (CBC)

با استفاده از این آزمایش ، سطوح مختلف اجزای خون کانند سلول های قرمز خون (RBCs)، گلبول های سفید خون (WBCs)، پلاکت ها و هموگلوبین مورد ارزیابی قرار می گیرد.هموگلوبین مولکولی از سلول های قرمز است که به انتقال اکسیژن به سلول های بدن کمک می کند.اگر سطح هموکلوبین خون شما پایین باشد ، نشان دهنده کم خون بودن شماست و همچنین می تواند نشانه ای از احتمال ابتلا به بیماری لوپوس باشد .کم بودن سطوح WBC و پلاکت نیز می تواند از علائم بیماری لوپوس باشد .مطلب مشابه : روش های افزایش هموگلوبین خونلوپوس — تورم مفاصللوپوس — تورم مفاصل2 ) آزمایش ادرار

کسانی که دچار لوپوس هستند معمولا در آزمایش ادرار آنها ، سطوح غیر طبیعی پروتئین مشاهده می شود. همچنین وجود گلبول های قرمز در خون می تواند نشانه تاثیر لوپوس بر روی کلیه باشد .3 ) آزمایش سرعت رسوب گلبول قرمز خون

اگر سلول های قرمز خون سریع تر از حد طبیعی رسوب کنند می تواند یکی از نشانه های لوپوس باشد .لازم به ذکر است که میزان رسوب سلول های قرمز خون فقط در زمان ابتلا به لوپوس دیده نمی شود و بسیاری از سایر بیمارها نیز می توانند این حالت را ایجاد کنند.4 ) آزمایش آنتی بادی ضد انسدادی (ANA)

آزمایش آنتی بادی ضد انسدادی (ANA) برای مشخص کردن وجود آنتی بادی های ضدهسته ای در خون فرد انجام می شود.اگر نتایج این آزمایش مثبت باشد ، نشان دهنده این است که سیستم ایمنی فرد بیش از حد فعال است و می تواند به سلول های بدن فرد آسیب وارد کند.با وجود این باز هم در صورت مثبت بودن آزمایش آنتی بادی ضد انسدادی (ANA) نمی توان به صورت حتمی ابتلا به لوپوس را تشخیص داد و زمانی که این آزمایش مثبت باشد پزشک شما یک آزمایش آنتی بادی خاص تر انجام خواهد داد .5 ) بیوپسی یا بافت برداری

لوپوس می تواند به کلیه های فرد آسیب وارد کند .در برخی از موارد ممکن است پزشک برای تشخیص بیماری لوپوس ، بافت برداری از کلیه انجام دهد .6 ) عکس برداری از قفسه سینه X-Rays

از این روش برای مشخص کردن آسیب ها و التهاب های داخلی مانند وجود مایع در ریه به دلیل ابتلا به لوپوس ،استفاده می شود.7 ) اکوکاردیوگرام

از این روش برای تشخیص هرگونه مشکل مربوط به قلب و دریچه های قلب استفاده می شود که یکی از عوارض جانبی احتمالی ابتلا به لوپوس است .

در مورد آزمایشات تشخیصی لوپوس توجه داشته باشید که :

هیچ تست و آزمایشی وجود ندارد که به طور دقیق و مشخص ‏ بیماری لوپوس را تشخیص دهد. نتایج این آزمایشات ممکن است با سایر بیماری ها مشترک بوده و باعث بروز اشتباه پزشکی شود.

در صورتی که علائم و نتایج آزمایشات به صورت همزمان باهم وجود داشته باشد ، احتمال ابتلا به لوپوس افزایش پیدا می کند.سازمان FDA علائم همزمان زیر را برای تشخیص لوپوس در نظر گرفته است .

وجود بثورات پوستی و لکه هایی بر روی صورت که به شکل بال پروانه هستند (خیلی مهم) بثورات قرمز در پوست سایر نقاط بدن وجود زخم در داخل دهان و داخل بینی وجود التهاب در ریه و یا اطراف قلب وجود اختلالات عصبی مانند تشنج افسردگی التهاب مفاصل اختلال سیستم ایمنی بدن مشکلات کلیوی مشکلات خونی حضور آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA) در خون

در صورتی که در یک زمان ، بیش از چهار مورد از شرایط بالا وجود داشته باشد می توان گفت که فرد لوپوس دارد .لوپوس چگونه درمان می شود ؟

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

داروهایی که برای کنترل بیماری لوپوس تجویز می شوند در حقیقت این بیماری را درمان نمی کنند و فقط علائم بیماری را کاهش می دهند.این بیماری دوره های افزایش علائم و کاهش علائم دارد و معمولا با قطع مصرف دارو ، علائم بیماری دوباره بروز خواهد کرد مگر اینکه در دوره کاهش علائم بیماری قرار داشته باشید. درمواردی ممکن است این بیماری بعد از مدتی به صورت خودبخود درمان شود.روش های درمان لوپوس (کنترل علائم)

داروهای مختلفی برای کنترل علائم لوپوس وجود دارند که بنا به شرایط بیمار و تشخیص پزشک مورد استفاده قرار می گیرند.

برخی از داروهایی که برای درمان لوپوس مورد استفاده قرار می گیرند :1 ) داروهای ضد التهابی

این نوع از داروها با کاهش التهاب و درد می توانند برخی از علائم لوپوس را کاهش دهند.این داروها معمولا برای کاهش علائمی مانند تب ، درد مفاصل و تسکین خارش که به دلیل لوپوس ایجاد می شوند ، مورد استفاده قرار می گیرند.برای بسیای از افراد ، ممکن است استفاده از داروهای ضد التهابی تنها گزینه درمانی موجود باشد .

برخی از این داروها عبارتند از :

آسپرین : این دارو می تواند عوارض جانبی مانند : ناراحتی معده ، سرفه خونی ، مدفوع سیاه و ادرار خونی ایجاد کند.در صورتی که از داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین و پلاویکس استفاده می کنید در زمان تجویز آسپرین به پزشک خود اطلاع دهید . مصرف آسپرین در سه ماهه سوم باردار ممکن است مشکلاتی ایجاد کند و حتما باید با تجویز پزشک و اطلاع پزشک از این موضوع مصرف شود.مصرف آسپرین در سه ماهه سوم بارداری می تواند بر سیستم قلبی نوزاد آسیب وارد کند . استامینوفن :مصرف این دارو می تواند عوارضی مانند ادرار خونی ، مدفوع سیاه ، خارش پوستی و احساس خستگی زیاد ، ایجاد کند. در دوران بارداری از این دارو فقط زمانی استفاده می شود که استفاده از این دارو بسیار ضروری باشد.ایبوپروفن :مصرف این دارو می تواند عوارض جانبی مانند : نفخ ، اسهال ، سوزش سردل ، شکم درد ، کاهش میزان ادرار و سوزش ادرار ایجاد کند.مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری خطرناک است و بر روی قلب و عروق نوزاد تاثیر منفی می گذارد .

2 ) کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که عملکردی شبیه به هورمون کورتیزول دارند که از غده آدرنال ترشح می شود.کورتیکواستروئیدها سیستم ایمنی بدن را متعادل می کنند و به کاهش فشار خون کمک می کنند.علاوه براین ، کورتیکواستروئیدها خاصیت ضد التهابی بسیار قوی دارند و می تواند برای کنترل التهاب ناشی از بیماری لوپوس مورد استفاده قرار گیرند.کورتیکواستروئیدها با تغییر فعالیت های گلبول های سفید ، التهاب بدن را کاهش داده و تورم ، حساسیت ، درد ، تب و التهاب ناشی از لوپوس را کاهش می دهند.

برخی از داروهای گروه کورتیکواستروئیدها عبارتند از :

پردنیزون : مصرف این دارو می تواند عوارض جانبی مانند : عصبانیت و پرخاشگری ، سردرد ، سرگیجه ، بی حسی در دست ها و پاها ، افزایش وزن ، تنگی نفس و .. ایجاد کند.مصرف این دارو در دوران بارداری مضر است و فقط زمانی باید مصرف شود که فواید آن از عوارض جانبی آن بیشتر باشد و حتما باید طبق تجویز پزشک مصرف شود. متيل پردنيزولون : مصرف این دارو می تواند عوارض جانبی مانند : عصبانیت و پرخاشگری ، سردرد ، سرگیجه ، بی حسی در دست ها و پاها ، افزایش وزن ، تنگی نفس و .. ایجاد کند.مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری بسیار خطرناک است و می تواند مشکلات قلبی برای جنین ایجاد کند .

3 ) داروهای ضد مالاریا

از داروهای ضد مالاریا همراه با سایر داروها برای کاهش علائم لوپوس استفاده می شود.با اضافه کردن داروهای ضد مالاریا ممکن است دوز سایر داروهای مصرفی شما کاهش پیدا کند.از داروهای ضد مالاریا معمولا برای کاهش علائمی مانند بثورات پوستی ، درد مفصلی و زخم داخل دهان استفاده می شود. با وجود فواید این داروها ، نگرانی هایی در مورد مشکلات لخته شدن خود با مصرف داروهای ضد مالاریا وجود دارد.

این داروها تولید آنتی بادی هایی را که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می شوند کاهش می دهد و می تواند اثرات تابش نور خورشید بر روی پوست را نیز کاهش دهد.برخی از داروهای ضدمالاریا که ممکن است برای درمان لوپوس استفاده شود عبارتند از :

هیدروکسی کلروکین سولفات : مصرف این دارو می تواند عوارض جانبی مانند : اگزما ، اسهال ، سرگیجه و سرفه ایجاد کند.مصرف این دارو در دوران بارداری مضر است و حتما باید با پزشک خود مشورت کنید. هیدروکسی کلروکین سولفات : مصرف این دارو می تواند عوارض جانبی مانند اضطراب ، خونریزی لثه ، تاری دید ، درد قفسه سینه و سرفه ایجاد کند.در دوران بارداری فقط زمانی باید از این دارو استفاده شود که فواید آن از عوارض جانبی آن بیشتر باشد و فقط تحت نظر پزشک مصرف شود.

4 ) داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن یا ایمونومدولاتورها

در صورتی که مصرف کورتیکواستروئیدها نتواند علائم لوپوس را کاهش دهد ، ممکن است پزشک برای شما داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن را تجویز کند.این داروها بر روی گلبول های سفید خون تاثیر گذاشته و فعالیت های آن را تغییر می دهد.با تضعیف سیستم ایمنی بدن ، التهاب ناشی از لوپوس کاهش پیدا خواهد کرد. برخی از این داروها عبارتند از :

سیکلوفسفامید : مصرف این دارو می تواند شما را در معرض انواع بیماری ها و عفونت ها قرار دهد . در دوره مصرف این دارو باید از افراد بیمار و یا عوامل بیماری زا به شدت دوری کنید. مصرف این دارو در دوران بارداری مجاز نیست . متوترکسات : مصرف این دارو عوارضی مانند سیکلوفسفامید دارد و در دوران بارداری مجاز نیست . آزاتیوپرین : این دارو نیز مانند سیکلوفسفامید است .

5 ) داروهای ضد انعقاد خون

لخته شدن خون می تواند در بیماران مبتلا به لوپوس بسیار خطرناک و حتی مرگبار باشد .بنابراین برای بیماران مبتلا به لوپوس معمولا داروهای ضد انعقاد خون نیز تجویز خواهد شد.استفاده از این داروها معمولا به صورت مادام العمر است .برخی از این داروها عبارتند از :

آسپرینوارفارین هپارین

6 ) آنتی بادیهای مونوکلونال (mAps)

آنتی بادیهای مونوکلونال (mAps) به صورت مصنوعی و در آزمایشگاه برای کنترل فعالیت های گلبول های سفید خون تولید می شوند تا باعث کاهش التهاب در بیماران مبتلا به لوپوس شوند .

مراقبت های مفید برای کاهش علائم لوپوس

با رعایت توصیه ها و انجام برخی از اقدامات می توانید علائم لوپوس را کاهش داده و از بدتر شدن بیماری تا حدودی جلوگیری کنید. این بیماران باید رژیم غذایی بسیار سالمی داشته باشند و به صورت منظم ورزش کنند .تا جایی که می تواند در معرض نور خورشید قرار نگیرید .سیگار را ترک کرده و از دود سیگار دیگران دوری کنید.

برای کاهش علائم لوپوس می توانید از خوراکی ها و گیاهان حاوی مواد ضد التهابی استفاده کنید. سبریجاتی با برگ سبز تیره و همچنین آووکادو برای این مورد بسیار مفید است .تا جایی که می توانید میزان استرس خود را کاهش دهید. روغن های گیاهی مانند روغن اسطوخودوس و روغن نعناع می تواند برای کاهش علائم لوپوس بسیار مفید باشد .

با ثبت نام در ویرگول به آرشیو بزرگی از مقالات مرتبط با این موضوع دسترسی خواهید داشت

از این پس او نمی‌تواند پروفایل کاربری و مطالب شما را ببیند.

لوپوس چه بیماری است؟ لوپوس یک بیماری خود ایمنی بلند مدت است که در آن سیستم ایمنی بدن بیش از حد فعال می شود و به بافت های نرمال و سالم حمله می کند. التهاب، تورم و آسیب به مفاصل، پوست، کلیه ها، خون، قلب و ریه ها نشانه های این بیماری به شمار می آیند. گاهاً به دلیل ماهیت پیچیده این بیماری، آن را “بیماری هزار چهره” می نامند. در ادامه این مقاله توضیحات کامل و شفافی را در مورد لوپوس خواهید خواند.

طبق گزارش منابع معتبر (بنیاد لوپوس آمریکا، در ایالات متحده) سالانه حدود 16000 مورد جدید ابتلا به لوپوس گزارش می شود و احتمالاً 1.5 میلیون نفر با این شرایط زندگی می کنند. این بیماری بیشتر خانمها را تحت تأثیر قرار می دهد و به احتمال زیاد بین سنین 15 تا 44 سال ظاهر می شود.

لوپوس در سال 2015 پس از آنکه یکی از افراد (خواننده ای به سلنا گومز) مشهور اعلام کرد در سنین نوجوانی به این بیماری مبتلا و تحت درمان قرار گرفته است، توجه عمومی را به خود جلب کرد. لوپوس یک بیماری مسری نیست و از طریق مقاربت یا روش های دیگر منتقل نمی شود. اما در موارد نادر، مادران مبتلا به بیماری فرزندانی به دنیا می آورند که مبتلا به نوعی لوپوس به نام لوپوس نوزادی هستند.

انواع مختلف لوپوس شامل لوپوس دیسکوئید (پوستی)، لوپوس با علت دارویی و لوپوس نوزادی وجود دارد که در این مقاله به طور عمده به لوپوس منتشر یا اریتماتوس سیستمیک (SLE) می پردازیم.

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

لوپوس منتشر یا لوپوس سیستمیک

به نقل از منابع معتبر (Pinterest) مالار راش یا بثورات پوستی پروانه ای که در اطراف بینی و گونه با الگوی پروانه ای شکل بروز می کند، یکی از علائم اصلی لوپوس است.

لوپوس منتشر آشناترین نوع لوپوس و یک بیماری سیستمی است و به آن جهت منتشر نامیده می شود که در تمام بدن پخش شده و علائم آن از خفیف تا شدید تغییر می کند. این نوع لوپوس از نوع دیسکوئید شدیدتر بوده و می تواند بقیه اعضا یا سیستم های بدن را تحت تاثیر قرار دهد. لوپوس منتشر می تواند باعث ایجاد التهاب در پوست، مفاصل، ریه ها، کلیه ها، خون، قلب یا ترکیبی از این موارد شود. این وضعیت به طور چرخه ای بروز می کند، در مواقع بهبودی، فرد علامتی ندارد اما در صورت عود، بیماری فعال شده و علائم ظاهر می گردند.

لوپوس اریتماتوز دیسکوئید

در لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE) یا لوپوس پوستی علائم فقط روی پوست به صورت بثورات صورت، گردن و پوست سر بروز می کنند. نواحی درگیر ضخیم و پوسته پوسته شده و در برخی مواقع زخم ایجاد می شود. بثورات از چند روز تا چندین سال تداوم می یابد و حتی ممکن است بعد از بهبود عود کند. به نقل از بنیاد لوپوس آمریکا، این نوع از بیماری روی اندامهای داخلی تأثیر نمی گذارد، اما در حدود 10 درصد از مبتلایان پیشرفت کرده و به نوع منتشر تبدیل می شود. البته احتمال دارد بیمارانی که علائم پوستی بروز می دهند ابتدا به نوع منتشر، مبتلا بوده باشند و متعاقبا بیماری با علائم بالینی پوستی تظاهر کند.

لوپوس اریتماتوز پوستی نیمه حاد

این نوع لوپوس نیز از نوع پوستی بوده و در قسمت هایی از بدن که در معرض آفتاب قرار دارند، ظاهر می شود. این ضایعات زخم ایجاد نمی کنند.

لوپوس ناشی از مصرف دارو

حدود 10 درصد از مبتلایان به لوپوس منتشر در واکنش به داروهای تجویزی خاص، علائم بیماری را نشان داده اند. براساس منابع معتبر (Genetics Home Reference) حدود 80 نوع دارو اعم از داروهایی که برای درمان تشنج و فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گیرند، همچنین برخی داروهای تیروئید، آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها و قرص های خوراکی ضدبارداری می توانند موجب بروز بیماری لوپوس شوند. موارد زیر را می توان به عنوان داروهایی نام برد که با علائم لوپوس همراه هستند:

• هیدرالازین ، داروی فشار خون بالا

• پروکائین آمید، یک داروی آریتمی قلب

• ایزونیازید، آنتی بیوتیک مورد استفاده در درمان سل

علائم لوپوس ناشی از مصرف دارو ، معمولاً پس از قطع مصرف از بین می روند.

لوپوس نوزادی

بیشتر نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به لوپوس منتشر سالم هستند. اما حدود 1 درصد از مادران دارای آنتی بادی های مربوط به لوپوس، نوزاد مبتلا به لوپوس نوزادی به دنیا می آورند. این آنتی بادی ها در صورت وجود بیماری های دیگر مانند لوپوس منتشر، سندرم شوگرن یا حتی بدون علامت بیماری در بدن تولید می شوند. بیماری شوگرن نیز یک بیماری خود ایمنی است که اغلب با لوپوس بروز می کند و با علائمی نظیر خشکی چشم و دهان مشخص می شود. در بدو تولد، نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی دارای بثورات پوستی، مشکلات کبدی و کم خونی هستند. حدود 10 درصد از آنها کم خونی آنمی دارند.

ضایعات معمولاً بعد از چند هفته از بین می روند. اما برخی از این نوزادان دچار انسداد قلبی مادرزادی هستند که در آن قلب قادر به تنظیم پمپاژ طبیعی و ریتمیک نیست. این شرایط برای نوزاد بسیار خطرناک است و ممکن است به ضربان ساز مصنوعی قلب نیاز داشته باشد. ضربان ساز قلب دستگاهی است که عمل ضربان‌سازی را تقلید و و آهنگ آن را تنظیم می‌کند.

مادران مبتلا به لوپوس منتشر یا سایر اختلالات مربوط به خود ایمنی حتما باید در دوران بارداری تحت مراقبت پزشک باشند.

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است، اما علل دقیق آن مشخص نیست.

سبب شناسی بیماری لوپوس

محافظت از بدن و دفاع در مقابل آنتی ژن هایی چون ویروس ها، باکتری ها و میکروب ها بر عهده سیستم ایمنی بدن است. این کار با تولید پروتئین هایی به نام آنتی بادی انجام می گیرد. گلبول های سفید یا لنفوسیت های” بی” این پادتن ها را تولید می کنند. هنگامی که فرد به بیماری خود ایمنی مانند لوپوس مبتلا می شود، سیستم ایمنی بدن نمی تواند بین مواد ناخواسته یا آنتی ژن ها و بافت سالم تمایز قایل شود. در نتیجه، سیستم ایمنی در برابر بافت سالم نیز همانند آنتی ژنها، آنتی بادی ترشح می کند که باعث تورم، درد و آسیب بافت خواهد شد.

شایع ترین نوع آنتی بادی که در افراد مبتلا به لوپوس ایجاد می شود، آنتی بادی ضد هسته نام دارد که بخشهای هسته ای سلول که مرکز فرماندهی سلول آنتی ژن است، هدف قرار می دهد. این آنتی بادی ها در خون به گردش در می آیند و به دلیل خاصیت تراوایی برخی دیواره های سلولی به آنها درون سلول نفوذ می کنند. آنتی بادی های ضد هسته می توانند به DNA سلول واقع در هسته حمله کنند به این دلیل برخی از انواع لوپوس اندامهای بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و بعضی دیگر این قابلیت را ندارند.

احتمالاً چندین عامل ژنتیکی در ایجاد لوپوس منتشر موثرند. وجود برخی ژن ها در بدن به عملکرد سیستم ایمنی کمک می کنند. در افراد مبتلا به لوپوس منتشر، تغییرات این ژن ها مانع از کارکرد صحیح سیستم ایمنی خواهد شد. به گفته متخصصان ژنتیک (Genetics Home Reference)، نظریه ای نیز در مورد نقش مرگ سلولی وجود دارد، مرگ سلولی یک فرآیند طبیعی است که با نوسازی سلول های بدن رخ می دهد. برخی دانشمندان بر این باورند که سلولهای مرده به دلیل عوامل ژنتیکی، از بدن خارج نمی شوند. سلولهای مرده باقی مانده موادی آزاد می کنند که باعث نقص سیستم ایمنی بدن می گردد.

لوپوس می تواند در پاسخ به عوامل متعدد از جمله هورمون ، ژنتیک، محیط زیست یا ترکیبی از این ها بروز کند.

1- هورمونها

هورمون ها مواد شیمیایی هستند که در بدن تولید می شوند و وظیفه کنترل و تنظیم فعالیت برخی سلول ها یا اندام های خاص را بر عهده دارند. فعالیت هورمونی می تواند عوامل زیر را که در بروز لوپوس موثرند، توجیه نماید:

جنسیت: مؤسسات ملی سلامت در ایالات متحده خاطرنشان کردند كه زنان 9 برابر بیشتر از مردان مبتلا به لوپوس هستند.

سن: علائم و تشخیص غالباً در سنین بین 15 تا 45 سال و در سالهای باروری رخ می دهد. با این حال، طبق گزارش منابع معتبر این بیماری در 20 درصد موارد بعد از سن 50 سالگی بروز می کند.

از آنجا که از هر 10 فرد مبتلا به لوپوس، 9 نفر خانم هستند، محققان در تلاشند تا به ارتباط احتمالی بین استروژن و لوپوس پی ببرند. استروژن هورمونی است که هم در بانوان و هم در آقایان ترشح می شود ولی میزان آن در بانوان بیشتر است.

در بررسی انجام شده در سال 2016 ، دانشمندان دریافتند که استروژن می تواند بر فعالیت ایمنی بدن تأثیر بگذارد و آنتی بادی های لوپوس را در موشهایی که مستعد ابتلا به لوپوس هستند القا نماید. به این ترتیب می توان علت ابتلای بیشتر زنان نسبت به مردان را در این بیماری توضیح داد. در سال 2010 ، محققانی که در ژورنال روماتولوژی تحقیقاتی راجع به عود بیماری منتشر کردند، دریافتند که زنان مبتلا به لوپوس درد و خستگی بیشتری را در دوران قاعدگی گزارش می کنند. این نشان می دهد که در این زمان احتمال عود بیماری بیشتر است.

شواهد کافی مبنی بر تائید نقش استروژن در بروز علائم لوپوس وجود ندارد. اگر چنین ارتباطی وجود داشته باشد، درمان مبتنی بر استروژن می تواند شدت لوپوس را تنظیم کند. اما قبل از انجام اقدامات درمانی، تحقیقات بیشتری لازم است.

2- عوامل ژنتیکی

اگرچه معمولا لوپوس در برخی خانواده ها شایع است، اما هنوز یافته های علمی منشاء ژنتیکی بیماری را تائید نکرده اند. موارد زیر با منشاء ژنتیکی می توانند در بروز بیماری لوپوس نقش داشته باشند:

نژاد: افراد با هر پیشینه ای می توانند به لوپوس مبتلا شوند ، اما در افراد رنگین پوست دو تا سه برابر بیشتر از سفید پوستان مشاهده می شود. این بیماری در زنان اسپانیایی، آسیایی و آمریکایی های بومی رایج تر است.

سابقه خانوادگی: افرادی که با فرد مبتلا به لوپوس نسبت خانوادگی درجه یک یا دو دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند. دانشمندان ژن های خاصی را شناسایی کرده اند که می توانند در ایجاد لوپوس نقش داشته باشند، اما شواهد کافی برای اثبات این ادعا وجود ندارد. در مطالعات دوقلوهای همسان، ممکن است در شرایط و محیط یکسان، یکی از دوقلوها به لوپوس مبتلا شود و دیگری نشود. بر اساس پژوهش های منتشر شده در منابع معتبر (سمینار آرتریت و روماتیسم سال 2017)، اگر یکی از دوقلوها به بیماری لوپوس مبتلا شود، احتمال بروز بیماری در خواهر یا برادر او 25 درصد خواهد بود. در مورد دوقلوهای همسان، ممکن است هر دو نفر به بیماری دچار شوند.

لوپوس در افراد فاقد سابقه خانوادگی نیز می تواند رخ دهد، البته ممکن است سایر بیماری های خود ایمنی مانند تیروئیدیت، آنمی همولیتیک و پورپورای ناشناس کاهش پلاکت یا پورپورای تریمبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک در خانواده وجود داشته باشد. پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک نوعی از اختلال خونریزی دهنده با علت تخریب پلاکت‌ها به وسیلهٔ اتوآنتی‌بادی‌ها (خودپاتن‌ها) است که با علامت اصلی کاهش تعداد پلاکت‌ها به دلیل افزایش تخریب آن‌ها بروز می کند.

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود

برخی گفته اند تغییرات کروموزوم های X بر خطر ابتلا به این بیماری تاثیر دارد.

3- محیط زیست

عوامل محیطی – مانند مواد شیمیایی یا ویروس ها می توانند در افراد مستعد از نظر ژنتیکی، بیماری ایجاد کنند.

عوامل محتمل محیطی عبارتند از:

استعمال دخانیات: افزایش تعداد مبتلایان به بیماری لوپوس در دهه های اخیر به دلیل افزایش قابل توجه مصرف دخانیات بوده است. قرار گرفتن در معرض نور

خورشید: برخی صاحب نظران، نور خورشید را عامل محرک می دانند.

داروها: طبق گزارش منابع معتبر ، حدود 10 درصد موارد ابتلا به بیماری لوپوس در اثر مصرف داروهای خاص بوده است.

عفونت های ویروسی: ویروسها در افراد مستعد لوپوس منتشر، ایجاد علائم می کنند.

لوپوس مسری نیست و حتی از طریق مقاربت نیز منتقل نمی شود.

میکروبیوتای روده

میکروارگانیسم‌هایی که به‌ صورت همزیست در روده انسان زندگی می‌کنند، میکروبیوتای روده نام دارند. باکتری‌ها جمعیت غالب میکروبیوتای روده را تشکیل می دهند. به تازگی، دانشمندان در حال بررسی میکروبیای روده به عنوان یک عامل احتمالی ابتلا به لوپوس هستند. پژوهشگرانی که در سال 2018 در مجله میکروبیولوژی کاربردی و زیست محیطی مقاله منتشر کرده اند، به تغییر ویژگی های میکروبیوتای روده در افراد و موش های مبتلا به لوپوس اشاره می کنند. آنها خواستار تحقیقات بیشتر در این زمینه شده اند.

بروز لوپوس در كودكان زیر 15 سال نادر است مگر اینكه مادر در دوران بارداری به بیماری مبتلا باشد. در چنین شرایطی احتمال وجود مشکلات قلبی، کبدی یا پوستی مرتبط با لوپوس در این دسته از کودکان وجود دارد. نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی نسبت به سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری های خودایمنی در بزرگسالی هستند.

علائم لوپوس در مواقع عود بیماری رخ می دهد. بین هر مرحله بروز (عود) بیماری معمولا افراد بی علامت هستند یا علائم کمی دارند.

نشانه های بیماری لوپوس طیف وسیعی از علائم را در بر می گیرد و عبارتند از:

• خستگی

• کاهش اشتها و کاهش وزن

• درد یا تورم در مفاصل و ماهیچه ها

• تورم در پاها یا دور چشم

• تورم غدد درون ریز یا غدد لنفاوی

• بثورات پوستی به دلیل خونریزی در زیر پوست

• زخمها و آفت های دهانی

• حساسیت به نورخورشید

• تب

• سردرد

• درد قفسه سینه هنگام نفس عمیق

• ریزش مو غیرمعمول

• رنگ پریدگی و کبودی انگشتان دست و پا در اثر سرما و استرس (پدیده رینود)

• آرتروز

لوپوس به روش های مختلفی روی افراد تأثیر می گذارد. علائم ممکن است در بسیاری از نقاط بدن بروز کند.

لوپوس می تواند روی سیستم های زیر تأثیر بگذارد:

کلیه ها: التهاب کلیه ها (نفریت) دفع مواد زاید و سایر سموم را برای بدن دشوار می سازد. یک سوم افراد مبتلا به لوپوس به بیماری های کلیوی دچار می شوند.

ریه ها: بعضی از افراد به پلورزی یا التهاب پرده جنب مبتلا می شوند که به خصوص هنگام تنفس در قفسه سینه ایجاد درد می کند. پرده جنب یک‌ غشای‌ نازک‌ دولایه‌ است که‌ سطح‌ ریه‌ها و محوطه‌ قفسه‌ سینه‌ را می پوشاند. احتمال بروز ذات الریه نیز وجود دارد. ذات الریه یا سینه پهلو وضعیت التهابی ریه را می گویند که عمدتاً کیسه‌های میکروسکوپی هوا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری معمولاً در اثر عفونت ناشی از ویروس یا باکتری و گاهی نیز در اثر سایر میکروارگانیسم‌ها، برخی داروها و شرایط دیگر مانند بیماری خودایمنی رخ می‌دهد. در این بیماری، کیسه‌های هوایی متورم و درون آن از مایعات پر می‌شود، در نتیجه اکسیژن رسانی کمتر شده و تبادلات گازی کاهش می‌یابد.

سیستم عصبی مرکزی: لوپوس در برخی مواقع بر مغز یا سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. در این صورت علائمی چون سردرد، سرگیجه، افسردگی، اختلال در حافظه، مشکلات بینایی، تشنج، سکته مغزی یا تغییر در رفتار مشاهده می شود.

رگ های خونی: واسکولیت یا التهاب رگ های خونی نیز در اثر لوپوس ایجاد می شود و می تواند بر گردش خون تأثیر بگذارد.

خون: لوپوس می تواند موجب کم خونی، لکوپنی یا ترومبوسیتوپنی شود. لکوپنی کاهش تعداد گلبول های سفید و ترومبوسیتوپنی کاهش تعداد پلاکت های خون است که به لخته شدن خون کمک می کند.

قلب: اگر التهاب بر قلب تأثیر بگذارد منجر به بروز میوکاردیت و اندوکاردیت می شود. التهاب بر غشای اطراف قلب نیز اثر گذاشته و باعث پریکاردیت شود که با درد قفسه سینه یا علائم دیگر همراه است. اندوکاردیت به دریچه های قلب نیز آسیب رسانده و سطح دریچه را ضخیم می کند. ضخیم شدن و رشد دریچه ها سوفل قلب ایجاد می نماید. سوفل قلب صداهای غیرمعمول قلب است.

عفونت: از آنجا که لوپوس و روشهای درمانی آن سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند، احتمال بروز عفونت در بیماران لوپوس بیشتر است. عفونت هایی نظیر عفونت های دستگاه ادراری، عفونت های تنفسی، عفونت های مخمر ، سالمونلا ، تبخال و زونا شایع تر هستند.

مرگ بافت استخوانی: زمانی رخ می دهد که جریان خون به سمت استخوان کم و یا متوقف شود. کاهش ذخیره خون در استخوان شکستگی های ریز ایجاد می کند و اگر این روال ادامه یابد موجب متلاشی شدن بافت استخوان خواهد شد و بیشتر استخوان ران را تحت تاثیر قرار می دهد.

بانوان مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر سقط جنین، زایمان زودرس و پره اکلامپسی قرار دارند که در آن فشار خون مادر بالاتر از حد طبیعی است. برای کاهش خطر بروز این عوارض، پزشکان غالباً توصیه می کنند تا بارداری را حداقل به مدت 6 ماه تا کنترل بیماری به تعویق بیاندازند.

مطالعه بیشتر:

1- شیردهی در صورت ابتلا به لوپوس چگونه است؟

2- لوپوس در بارداری ، علائم بیماری لوپوس در بارداری چیست؟

3- آیا اقدام برای بارداری در افراد مبتلا به سندرم نفروتیک مجاز است؟

4- بارداری مبتلایان لوپوس و دارای ESR ، زایمان طبیعی ممکن است؟ ؟


لوپوس سیستمیک چیست؟

لوپوس منتشر آشناترین نوع لوپوس و یک بیماری سیستمی است و به آن جهت منتشر نامیده می شود که در تمام بدن پخش شده و علائم آن از خفیف تا شدید تغییر می کند. این نوع لوپوس از نوع دیسکوئید شدیدتر بوده و می تواند بقیه اعضا یا سیستم های بدن را تحت تاثیر قرار دهد. لوپوس منتشر می تواند باعث ایجاد التهاب در پوست، مفاصل، ریه ها، کلیه ها، خون، قلب یا ترکیبی از این موارد شود. این وضعیت به طور چرخه ای بروز می کند، در مواقع بهبودی، فرد علامتی ندارد اما در صورت عود، بیماری فعال شده و علائم ظاهر می گردند.

آیا لوپوس می تواند در اثر مصرف دارو ایجاد گردد؟

حدود 10 درصد از مبتلایان به لوپوس منتشر در واکنش به دارو های تجویزی خاص، علائم بیماری را نشان داده اند. براساس منابع معتبر (Genetics Home Reference) حدود 80 نوع دارو اعم از داروهایی که برای درمان تشنج و فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گیرند، همچنین برخی داروهای تیروئید، آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها و قرص های خوراکی ضدبارداری می توانند موجب بروز بیماری لوپوس شوند. موارد زیر را می توان به عنوان داروهایی نام برد که با علائم لوپوس همراه هستند: • هیدرالازین ، داروی فشار خون بالا • پروکائین آمید، یک داروی آریتمی قلب • ایزونیازید، آنتی بیوتیک مورد استفاده در درمان سل. علائم لوپوس ناشی از مصرف دارو ، معمولاً پس از قطع مصرف از بین می روند.


آیا لوپوس از مادر به نوزاد منتقل می گردد؟

بیشتر نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به لوپوس منتشر سالم هستند. اما حدود 1 درصد از مادران دارای آنتی بادی های مربوط به لوپوس، نوزاد مبتلا به لوپوس نوزادی به دنیا می آورند. این آنتی بادی ها در صورت وجود بیماری های دیگر مانند لوپوس منتشر، سندرم شوگرن یا حتی بدون علامت بیماری در بدن تولید می شوند. بیماری شوگرن نیز یک بیماری خود ایمنی است که اغلب با لوپوس بروز می کند و با علائمی نظیر خشکی چشم و دهان مشخص می شود. در بدو تولد، نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی دارای بثورات پوستی، مشکلات کبدی و کم خونی هستند. حدود 10 درصد از آنها کم خونی آنمی دارند.


آیا کودکان هم لوپوس می گیرند؟

بروز لوپوس در كودكان زیر 15 سال نادر است مگر اینكه مادر در دوران بارداری به بیماری مبتلا باشد. در چنین شرایطی احتمال وجود مشکلات قلبی، کبدی یا پوستی مرتبط با لوپوس در این دسته از کودکان وجود دارد. نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی نسبت به سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری های خودایمنی در بزرگسالی هستند.

نویسنده :
تیم تالیف و ترجمه نی نی پلاس

منبع:

medicalnewstoday

سلامت پدرو مادر

سلامت پدرو مادر

سلامت، مراقبت و نگهداری کودکان

سلامت پدرو مادر

سلامت پدرو مادر

سلامت پدرو مادر

سلامت پدرو مادر

این بخش در حال طراحی می باشد

ورود / عضویت

بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود
بیماری لوپوس چگونه تشخیص داده میشود
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *