روانشناس ایرانی در استرالیا

سلام وقتتون به خیر. من یک دختر پنج ماهه دارم که وقتى خونه تنها هستیم شاد و سرحاله ولی به محض اینکه مهمون بیاد یا مهمونى بریم خودش رو جمع میکنه و به هیچ کس حتى خود ما نگاه نمیکنه و ارتباط برقرار نمیکنه. ممکنه راهنمایی کنین که چه کار کنیم که توى جمع هم خوشحال و سرحال باشه؟ ممنون.

۱) در ۲ تا ۳ سالگی بسیاری از کودکان شروع به استفاده از جملات پیچیده تر می کنند. البته این بدان معنی نیست که همه کلمات بزرگسالان با مفاهیم انتزاعی را متوجه می شوند. درک و فهمشان از افکار بسیار عینی می باشد. بسیاری تازه شروع می کنند تا به شیوه منطقی فکر کنند و ترتیب وقایع را متوجه شوند.

روانشناس ایرانی در استرالیا

۲) کودکان به مرور کلام والدین و نفوذ آن را بر زندگی خویش دریافته اند و به تدریج این درک را پیدا می کنند که کلام خودشان نیز قابلیت تغییر دادن شرایط را دارد. آنان با استفاده از گنجینه کلامی رو به رشدی که دارند معانی غنی تری را خلق می کنند.

۳) ”نه“ و ”چرا“ در گفتار کودکان پیش از دبستان کلمات شایعی هستند. ”نه“ گفتن روشی است که کودک پیش دبستانی به وسیله آن استقلال خود را طلب می کند. ”چرا“ گفتن نشان دهنده اشتیاق او برای فهم بهتر جهان پیرامون است. همچنین ”چرا“ کلمه ای است که اقتدار دیگران را زیر سؤال می برد.

۴) کودکان علاقه مند به مشارکت در تصمیم گیری ها هستند. تصمیم گیری به کودکان احساس تسلط و استقلال می دهد. آنان ممکن است این طور فکر کنند: ”اگر بگویم چه چیزی می خواهم دیگر بچه بزرگی می شوم“ یا ”من می توانم تکالیفم را از مادرم جدا کنم و دوست دارم که این طور باشد“.

۵) کودکان پیش دبستانی عاشق تقلید کلمات دیگران هستند. آنان اغلب توصیه ها، عبارات و جملات را تقلید می کنند. گاهی خصوصاً هنگام نقش بازی کردن عبارات را به صورت نادرست به کار می برند.

۶) کودکان دوست دارند یک قضیه را بارها و بارها بشنوند و توصیف کنند. با گفتن و شنیدن قصه ها، آنان باورهای خود را نسبت به جهان شکل می دهند و اینکه چگونه با آن انطباق حاصل کنند. آنها می گویند: ”بازم تعریف کن“، چرا که شنیدن پیاپی یک داستان آنان را امن و آرام می سازد. و تصور یک داستان جدید را برای کودک ممکن می کند.

۷) کودکان دوست دارند بتوانند خودشان توضیح بدهند، این مسئله به معنی دار شدن آنچه تازه سعی در فهمیدنش کرده اند کمک می کند. برای مثال ممکن است یک کودک پیش دبستانی اندوهش را از پایان یافتن زمستان این طور عنوان کند: ”وقتی برف آب می شه، یعنی داره گریه می کنه“.

۸) در محدوده ۳ تا ۵ سالگی درک کودکان از رابطهٔ علت و معلولی تصحیح می شود.

پیش دبستانی های بزرگتر، توضیحات ساده روابط علی را می فهمند، مانند: ”دارو کمک می کنه تا بهتر بشی“ یا ”اگر غذای سالم بخوری، زودتر بزرگ و قوی می شوی“.

۹) کودکان با استفاده از بدن، بازی و هنر خود صحبت می کنند. در واقع در این سن ارتباط کلامی هنوز شیوه غالب ادراک دنیا و ابراز خود نیست.

۱) به کودک خود توجه کامل داشته باشید. حتی یک رابطه سریع اما با توجه می تواند نیاز کودک شما را به ارتباط برآورده سازد. اگر او می گوید: ”با من بازی کن“ اما این کار در آن لحظه ممکن نیست. چراییش را برای او توضیح دهید یا بگوئید: ”امروز کارم خیلی سخت بود، دو سه دقیقه صبر کن تا خستگی ام در بره. بعدش باهات بازی می کنم“. آنها می توانند به درجاتی احساس شما را درک کنند پس صراحت شما را تحسین خواهند نمود.

۲) از لحن کلام خود خبر باشید. به دلیل تازه کار بودن کودکان در جمله سازی، آنها حساسیت زیادی به لحن صدا و پیام های بدنی شما دارند.

۳) عواطف ناگفتنی کودکان را منعکس کنید. بدین ترتیب به کودک کمک می کنید احساساتش را به کلام درآورد. اگر در پارک، نوبت تاب به کودک شما نرسیده می توانید بگوئید: ”می خواستی سوار تاب بشی، مگه نه“ یا ”خیلی عصبانی به نظر می آی!“

۴) از کودک برای تبیین مشکلات کمک بخواهید برای مثال ممکن است بگوئید: ”تو اون فیلم چیزی تو رو ترسوند؟“ ”اگر کودک جواب نداد، می توانید این طور ادامه دهید: ”شاید قیافه آقاهه ترسناک بوده!“.

۵) به کودک کمک کنید تا هشیاری عاطفی در او رشد پیدا کند. حتی اگر کودک بدرفتاری کرده است شما می توانید درباره کارش با او صحبت کنید. اکثر بچه های پیش دبستانی توانائی درک چنین جملاتی را دارند: ”من بعضی اوقات خیلی عصبانی می شم، اگه برم یه اتاق دیگه و چند تا نفس عمیق بکشم خیلی آروم تر می شوم“.

۶) انتخاب­هائی را که توصیه می کنید محدود سازید. کودکان پیش از دبستان وقتی خودشان تصمیم می گرند احساس تسلط بر اوضاع پیدا می کنند. می توانید بگوئید: ”می خوای اول لباس بپوشی یا اول صبحانه بخوری؟“

۷) جمله خود را با کلمه ”باشه؟“ تمام نکنید مگر اینکه آماده باشید نه گفتن کودک خود را بپذیرید اگر از کودک درخواستی بکنید که منوط به موافقت او باشد در دام بحث های طولانی و حتی جنگ قدرت گرفتار می شوید. مثلاً به جای ”الان وقت خوابه، برو تو جات بخواب!“ اگر بگوئید ”برو بخواب عزیزم. باشه؟“ کودک فرصتی برای چون و چرا کردن خواهد یافت.

۸) با استفاده از خیال پردازی کودک به آرزوهای او بهاء بدهید. اگر کودک شما از این غمگین است که باید عروسکش را با دیگری شریک شود، می توانید به او بگوئید: ”دوست داشتی این عروسک فقط مال خودت بود؟ فکر کن باهاش چه کار می کردی؟“ با توصیف آرزوی کودک و صحبت در مورد آن. حتی در صورت عدم تحقق آرزو، کودک به تدریج آرام می گیرد.

۹) فرصت های امنی برای بیان احساسات شدید بچه ها فراهم کنید. به عنوان مثال، اگر کوک شما بی نهایت عصبانی است به جای گفتن ”داد نزن دیگه!“ بهتر است بگوئید: ”برو تو حمام و یه دقیقه هر چه قدر می تونی بلند داد بزن!“

۱۰) زیادی توضیح ندهید. اثربخشی توضیحات ساده معمولاً بیش از بحث های طولانی است. وقتی کودک قشقرق راه انداخته است. او را نزدیک خود نگه داشت… یا حتی کنار او ماندن… می تواند بیش از هر کلام دیگری که می توانستید بگوئید مؤثر باشد.

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

منبع: com.مرکزمشاوره

صفحه اصلی سایت مرکز مشاوره

شما می توانید این پست را به اشتراک بگذارید!

shoma tamas vase markaze moshavere dar australia chie?

در این مورد اطلاعی نداریم ..فقط مراکز ایران رو پشتیبانی میشه

سلام وقتتون بخیر
من یه دختر۵ساله دارم که خیلی بد غذا هست،غذا خوردنش تقریبا یکساعت طول می کشه چون غذا رو توی دهانش نگه میداره و داخل مدرسه اصلا ناهار و تغذیش رو نمیخوره
من هر روز ازش می پرسم ساندویج چی بذارم ،برای اسنک تایمت میوه و خوراکی چی بذارم ولی باز نمیخوره
البته ضمیمه کنم عادت داره من غذا رو دهنش کنم،اگر غذا رو بذاری جلوش محاله که بخوره حتی اگر در اوج گرسنگی باشه
میشه منو راهنمایی کنید

اگر فرزند شما کلا به خوردن بی میل است یا فقط برخی مواد غذایی خاص را نمی خورد، ممکن است دچار مشکلات گوارشی یا عدم تحمل به بعضی از مواد غذایی باشد. به نمودار رشد او نگاهی بیندازید؛ اگر رشد خوبی دارد یعنی بی دلیل نگران هستید و به اندازه می خورد اما اگر در عین سالم بودن، میلی به خوردن غذا مخصوصا غذاهای اصلی نشان نمی دهد، شاید شما بد او را بار آورده اید و باید عادت های غذایی اش را تصحیح کنید. شاید هم بیش از حد از او توقع دارید. میزان اشتهای کودکان با هم متفاوت است. برخی کودکان بسیار فعال اند و انرژی زیادی می سوزانند و به کالری بیشتری در روز نیاز دارند و برخی دیگر آرامش بیشتری دارند و کم غذاترند. به هر حال باید به اشتهای کودکان توجه کرد و آنها را به خوردن مجبور نکرد.

چه کنیم؟

اگر کودک اشتهایی به خوردن غذا ندارد، برای سیر نگه داشتنش، هر چیزی به او ندهید. شیرینی و بیسکویت در اختیارش نگذارید و اجازه بدهید از همان ۴ و ۳ سالگی آرام آرام عادت های غذایی خوب در او شکل بگیرد. ترتیب های غذایی را به او یاد بدهید. از پیش غذاها شروع کنید. اگر نخورد، اشکالی ندارد؛ چند لحظه صبر کنید بعد بشقاب را از جلوی او بردارید. همین کار را در مورد غذای اصلی انجام دهید.اگر پیش غذا و غذای اصلی را نخورد، دسرش را ۲ برابر نکنید تا حداقل سیر شود. حتی اگر دسر را نخورد، نگویید اگر غذا بخورد برایش اسباب بازی می خرید یا او را به گردش می برید. اجازه بدهید خوب گرسنه شود. وقتی میلش کشید، به او غذا بدهید. خیلی نگران نباشید، اگر فکر می کنید ممکن است دچار کم وزنی شود به متخصص اطفال مراجعه کنید. می توانید از چند کودکی که میل و اشتهای زیادی به خوردن دارند نیز کمک بگیرید تا بلکه فرزندتان سر شوق بیاید. اگر باز هم غذا نخورد، به ۱۰ توصیه زیر عمل کنید؛ امیدواریم موفق شوید!

ده فرمان برای درمان بد غذایی کودکان

۱۰ فرمان به والدین

اگر فرزندتان بد غذاست، برای درمان او می توانید از توصیه های زیر کمک بگیرید:

۱٫ در مورد محتویات غذاها برایش حرف بزنید: منظور ما صحبت در مورد ویتامین ها و خواص آنها نیست. یک کودک ۳ یا ۵ ساله نمی تواند این موضوع را درک کند و بی فایده است به کودکی که کمتر از ۹ سال سن دارد، بگویید سبزی بخور چون برای سلامت تو مفید است. آنچه می توان در رابطه با غذا به کودکان زیر ۹ سال فهماند، در مورد رنگ، بو یا مزه غذاست. مثلا اگر کودک شما «خامه» دوست دارد، سعی کنید به او نشان دهید که دلیل رنگ، بو یا مزه غذایی که برایش آورده اید، خامه ای است که در آن ریخته اید و خامه را به او نشان دهید.

۲٫ غذاها را به اشکال و طعم های مختلف درست کنید: فرزندتان از خوردن سیب زمینی به شکل پوره بیزار است؟ آن را به روش دیگری طبخ کنید. شیوه طبخ غذا (بخارپز، کبابی، سرخ شده…) و طعم دهنده هایی که استفاده می کنید، در بو، رنگ و مزه غذا موثرند. سعی کنید هر بار شکل تازه ای از همان ماده غذایی را جلوی فرزندتان بگذارید. اگر سری به رستوران چینی بزنید، می بینید که یک نوع ماهی را به اشکال و با رنگ ها و مزه های مختلف برایتان سرو می کنند و شما دوست دارید از هرکدام مقداری بخورید.

۳٫ ظاهر غذا را باب میل کودکان کنید: بچه ها سبزیجات نمی خورند چون سبزیجات نه مزه خاصی دارد نه ته دلشان را می گیرد! اگر می خواهید مثلا فرزندتان سبزی بخورد، آن را در کنار مواد غذایی سیر کننده سرو کنید. سعی کنید بشقاب غذا را آنگونه که دوست دارد، تزیین کنید. مثلا اگر فرزندتان گوجه فرنگی را در سالاد کنار می گذارد، آن را رنده یا پوره کنید و به سس سالاد بیفزایید.

۴٫ به زمان گرسنگی او توجه کنید:

فرزندتان بهتر از شما می داند گرسنه است یا نه. اگر او را مجبور به خوردن کنید، تنظیم اشتهای درونی او به هم می ریزد. اگر فقط چند قاشق غذا می خورد و بعد دلش دسر می خواهد، به او سخت نگیرید. اجازه بدهید لذت خوردن در او شکل بگیرد.

۵٫ دوباره به او غذا بدهید: «نمی خواهم، دوست ندارم»… چند بار تا به حال کودکتان چنین حرفی زده با این حال شما او را مجبور به خوردن کرده اید؟ حتما او هم با غذا مدتی بازی کرده، مقداری از آن را در دهان گذاشته و نگه داشته و بعد بیرون ریخته است. بین ۲ تا ۱۰ سالگی فقط یک چهارم کودکان دوست دارند غذاهای تازه بخورند و ترجیح می دهند همان چیزی که دوست دارند، مرتب بخورند ولی شما باید غذاهای جدید یا آنچه آنها می گویند «نمی خوریم» هم به آنها بدهید. تحقیقات نشان داده اگر کودکی غذایی را چند بار بچشد، احتمال آنکه به مرور به خوردن آن علاقه مند شود، زیاد است. تا ۵ بار یک ماده غذایی را به یک شیوه طبخ کنید و عکس العمل فرزندتان را ببینید. اگر نخورد، نحوه طبخ و رنگ و بوی آن را تغییر دهید و دوباره امتحان کنید.

ده فرمان برای درمان بد غذایی کودکان
برخی کودکان بسیار فعال اند و انرژی زیادی می سوزانند و به کالری بیشتری در روز نیاز دارند و برخی دیگر آرامش بیشتری دارند و کم غذاترند. به هر حال باید به اشتهای کودکان توجه کرد و آنها را به خوردن مجبور نکرد.

۶٫ فرزندتان را در آشپزی دخالت دهید: بچه ها مواد غذایی آشنا را راحت تر می خورند. هنگام طبخ غذا اجازه دهید فرزندتان هم بر کار شما نظارت کند و ببیند مواد غذایی خام چطور می پزند. حتی می توانید او را در آشپزی دخالت دهید. مثلا هویج ها را بدهید تا بشوید یا تخم مرغ ها را بشکند. کودکان آنچه خودشان پخته اند، با رغبت بیشتری می خورند.

۷٫ دور هم غذا بخورید: غذا خوردن فقط برای سیر شدن و جذب کالری نیست. غذا خوردن سر میز غذا همراه با خانواده اهمیت بیشتری دارد. جز در شرایط استثنایی، به کودک جداگانه غذا ندهید. معمولا میل به خوردن در کنار اعضای خانواده بیشتر می شود.

۸٫ برای او الگو باشید: تحقیقات نشان داده است وقتی مادر یا پدری قبل از دادن غذا به فرزندشان از همان غذا می خورند، ۸۰ درصد کودکان رغبت بیشتری به خوردن نشان می دهند. اگر خود شما از خوردن سبزی ها، خودداری می کنید، مسلما فرزندتان میلی به خوردن از خود نشان نمی دهد.

۹٫ برای فرزندتان چند پیشنهاد داشته باشید: منظور این نیست که منوی باز غذایی جلوی فرزندتان بگذارید. این کار نه مقدور است و نه درست! در هر گروه غذایی ۲ انتخاب به فرزندتان بدهید؛ مثلا بپرسید هویج می خورد یا نخود فرنگی، ترجیح می دهد غذایی با گوشت قرمز بخورد یا گوشت مرغ؟ دوست دارد غذایش کبابی باشد یا سرخ شده؟

۱۰٫ به او توجه کنید: ما انسان ها به مرور یاد می گیریم نه تنها برای فرو نشاندن گرسنگی، بلکه برای کنترل احساساتمان غذا بخوریم. این عادت بد را از همان بچگی در فرزندتان پرورش ندهید مثلا چون بهانه گیر است، دستش بستنی ندهید. اگر از شما دلگیر شده، برایش آبنبات نخرید. اگر به او بگویید هویجت را بخور تا برایت شیرینی بخرم، فکر می کند هر بار به عنوان هدیه باید ماده غذایی شیرین دریافت کند. این کار اشتباه است. نباید هیجان و احساس را با گرسنگی که یک نیاز غذایی است آمیخت.

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸

با سلام من دنبال یک دکتر ایرانی روانپزشک هستم. آیا شما سراغ دارید ? ممنونم از کمکتون

در این مورد اطلاعی نداریم

سلام. من دنبال یک دکتر اعصاب وروان ایرانی در ملبورن استرالیا هستم. شما سراغ دارید؟ ممنون

.

سلام وقتتون به خیر. من یک دختر پنج ماهه دارم که وقتى خونه تنها هستیم شاد و سرحاله ولی به محض اینکه مهمون بیاد یا مهمونى بریم خودش رو جمع میکنه و به هیچ کس حتى خود ما نگاه نمیکنه و ارتباط برقرار نمیکنه. ممکنه راهنمایی کنین که چه کار کنیم که توى جمع هم خوشحال و سرحال باشه؟ ممنون.

سنین پیش از مدرسه (۲ تا ۵ سالگی)

کودکان چگونه ارتباط برقرار می کنند:

۱) در ۲ تا ۳ سالگی بسیاری از کودکان شروع به استفاده از جملات پیچیده تر می کنند. البته این بدان معنی نیست که همه کلمات بزرگسالان با مفاهیم انتزاعی را متوجه می شوند. درک و فهمشان از افکار بسیار عینی می باشد. بسیاری تازه شروع می کنند تا به شیوه منطقی فکر کنند و ترتیب وقایع را متوجه شوند.

۲) کودکان به مرور کلام والدین و نفوذ آن را بر زندگی خویش دریافته اند و به تدریج این درک را پیدا می کنند که کلام خودشان نیز قابلیت تغییر دادن شرایط را دارد. آنان با استفاده از گنجینه کلامی رو به رشدی که دارند معانی غنی تری را خلق می کنند.

۳) ”نه“ و ”چرا“ در گفتار کودکان پیش از دبستان کلمات شایعی هستند. ”نه“ گفتن روشی است که کودک پیش دبستانی به وسیله آن استقلال خود را طلب می کند. ”چرا“ گفتن نشان دهنده اشتیاق او برای فهم بهتر جهان پیرامون است. همچنین ”چرا“ کلمه ای است که اقتدار دیگران را زیر سؤال می برد.

۴) کودکان علاقه مند به مشارکت در تصمیم گیری ها هستند. تصمیم گیری به کودکان احساس تسلط و استقلال می دهد. آنان ممکن است این طور فکر کنند: ”اگر بگویم چه چیزی می خواهم دیگر بچه بزرگی می شوم“ یا ”من می توانم تکالیفم را از مادرم جدا کنم و دوست دارم که این طور باشد“.

۵) کودکان پیش دبستانی عاشق تقلید کلمات دیگران هستند. آنان اغلب توصیه ها، عبارات و جملات را تقلید می کنند. گاهی خصوصاً هنگام نقش بازی کردن عبارات را به صورت نادرست به کار می برند.

۶) کودکان دوست دارند یک قضیه را بارها و بارها بشنوند و توصیف کنند. با گفتن و شنیدن قصه ها، آنان باورهای خود را نسبت به جهان شکل می دهند و اینکه چگونه با آن انطباق حاصل کنند. آنها می گویند: ”بازم تعریف کن“، چرا که شنیدن پیاپی یک داستان آنان را امن و آرام می سازد. و تصور یک داستان جدید را برای کودک ممکن می کند.

۷) کودکان دوست دارند بتوانند خودشان توضیح بدهند، این مسئله به معنی دار شدن آنچه تازه سعی در فهمیدنش کرده اند کمک می کند. برای مثال ممکن است یک کودک پیش دبستانی اندوهش را از پایان یافتن زمستان این طور عنوان کند: ”وقتی برف آب می شه، یعنی داره گریه می کنه“.

۸) در محدوده ۳ تا ۵ سالگی درک کودکان از رابطهٔ علت و معلولی تصحیح می شود.

پیش دبستانی های بزرگتر، توضیحات ساده روابط علی را می فهمند، مانند: ”دارو کمک می کنه تا بهتر بشی“ یا ”اگر غذای سالم بخوری، زودتر بزرگ و قوی می شوی“.

۹) کودکان با استفاده از بدن، بازی و هنر خود صحبت می کنند. در واقع در این سن ارتباط کلامی هنوز شیوه غالب ادراک دنیا و ابراز خود نیست.

شما چگونه ارتباط برقرار کنید

۱) به کودک خود توجه کامل داشته باشید. حتی یک رابطه سریع اما با توجه می تواند نیاز کودک شما را به ارتباط برآورده سازد. اگر او می گوید: ”با من بازی کن“ اما این کار در آن لحظه ممکن نیست. چراییش را برای او توضیح دهید یا بگوئید: ”امروز کارم خیلی سخت بود، دو سه دقیقه صبر کن تا خستگی ام در بره. بعدش باهات بازی می کنم“. آنها می توانند به درجاتی احساس شما را درک کنند پس صراحت شما را تحسین خواهند نمود.

۲) از لحن کلام خود خبر باشید. به دلیل تازه کار بودن کودکان در جمله سازی، آنها حساسیت زیادی به لحن صدا و پیام های بدنی شما دارند.

۳) عواطف ناگفتنی کودکان را منعکس کنید. بدین ترتیب به کودک کمک می کنید احساساتش را به کلام درآورد. اگر در پارک، نوبت تاب به کودک شما نرسیده می توانید بگوئید: ”می خواستی سوار تاب بشی، مگه نه“ یا ”خیلی عصبانی به نظر می آی!“

۴) از کودک برای تبیین مشکلات کمک بخواهید برای مثال ممکن است بگوئید: ”تو اون فیلم چیزی تو رو ترسوند؟“ ”اگر کودک جواب نداد، می توانید این طور ادامه دهید: ”شاید قیافه آقاهه ترسناک بوده!“.

۵) به کودک کمک کنید تا هشیاری عاطفی در او رشد پیدا کند. حتی اگر کودک بدرفتاری کرده است شما می توانید درباره کارش با او صحبت کنید. اکثر بچه های پیش دبستانی توانائی درک چنین جملاتی را دارند: ”من بعضی اوقات خیلی عصبانی می شم، اگه برم یه اتاق دیگه و چند تا نفس عمیق بکشم خیلی آروم تر می شوم“.

۶) انتخاب­هائی را که توصیه می کنید محدود سازید. کودکان پیش از دبستان وقتی خودشان تصمیم می گرند احساس تسلط بر اوضاع پیدا می کنند. می توانید بگوئید: ”می خوای اول لباس بپوشی یا اول صبحانه بخوری؟“

۷) جمله خود را با کلمه ”باشه؟“ تمام نکنید مگر اینکه آماده باشید نه گفتن کودک خود را بپذیرید اگر از کودک درخواستی بکنید که منوط به موافقت او باشد در دام بحث های طولانی و حتی جنگ قدرت گرفتار می شوید. مثلاً به جای ”الان وقت خوابه، برو تو جات بخواب!“ اگر بگوئید ”برو بخواب عزیزم. باشه؟“ کودک فرصتی برای چون و چرا کردن خواهد یافت.

۸) با استفاده از خیال پردازی کودک به آرزوهای او بهاء بدهید. اگر کودک شما از این غمگین است که باید عروسکش را با دیگری شریک شود، می توانید به او بگوئید: ”دوست داشتی این عروسک فقط مال خودت بود؟ فکر کن باهاش چه کار می کردی؟“ با توصیف آرزوی کودک و صحبت در مورد آن. حتی در صورت عدم تحقق آرزو، کودک به تدریج آرام می گیرد.

۹) فرصت های امنی برای بیان احساسات شدید بچه ها فراهم کنید. به عنوان مثال، اگر کوک شما بی نهایت عصبانی است به جای گفتن ”داد نزن دیگه!“ بهتر است بگوئید: ”برو تو حمام و یه دقیقه هر چه قدر می تونی بلند داد بزن!“

۱۰) زیادی توضیح ندهید. اثربخشی توضیحات ساده معمولاً بیش از بحث های طولانی است. وقتی کودک قشقرق راه انداخته است. او را نزدیک خود نگه داشت… یا حتی کنار او ماندن… می تواند بیش از هر کلام دیگری که می توانستید بگوئید مؤثر باشد.

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

با عرض سلام

من در یک رابطه سه ساله با یک خانومی هستم. و احتمالا شاید قصد ازدواج داریم. اما برای اینکار هنوز مردد هستم. نیاز به یک مشاوره دارم.
تشکر
سورن

پس با یک مشاوره حضوری به اعتماد برسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

مرکز مشاوره وابسته به کانون مشاوران ایران می باشد.

سلام به همه دوستان عزیز امروز می خوام درباره مهاجرت و مشکلاتی که ممکنه برای هر کسی که مهاجرت می کنه پیش بیاد کمی صحبت کنم  (خصوصا مشکلات روانی و عاطفی). من با توجه به اینکه الان در استرالیا هستم تجربیات خودم  و کسانی که از نزدیک با اونها صحبت کردم و جمع بندی تخصصی خودم را مطرح می کنم امیدوارم به کسی برنخوره…؟

اولین مشکلی که برای مهاجران به وجود میاد احساس غم و افسردگی ناشی از عدم رشد ایران در برابر  پیشرفت های کشورهای دیگه است که البته زرق و برق اولیه نقش مهمی بازی می کنه 

دوم ، احساس فشار روانی و استرس زیاد ناشی از مقایسه هزینه به دلار  به جای ریال می باشد یعنی وقتی که شما اقدام به مهاجرت می کنید در ابتدا از جیب مبارک برای هزینه زندگی خرج خواهید کرد که با توجه به ارزش پایین یا پهنی ریال در برابر دلار  تا حدودی کف خواهید کرد که در برخی موارد کف و خون مخلوط می شود. یعنی وقتی برای یک بطری نوشابه 500 تومانی 3 دلار پرداخت کردید دلتان می خواهد بطری خالی اش را هم  با نان بخورید. یا یادگاری نگه دارید …؟! البته این مبالغ برای کسی که به دلار در می آورد زیاد مهم نیست.

سوم ، پس یک مسافرت طولانی و تجربه جت لاک ( مشکلات ناشی از سفر از غرب به شرق و اختلاف زمانی و برهم خوردن ساعت درونی خواب وبیداری برای تقریبا 72 ساعت ) دلتان برای خانواده تنگ خواهد شد و بعد مسافت تازه رخ می نماید.

روانشناس ایرانی در استرالیا

چهارم ، یافتن منزل مناسب و شرایط خاص آن می باشد تاز پس از یک هفته از زندگی در هتل و… متوجه خواهید شد که یافتن منزل مناسب و فراهم کردن مدارکی که نظر صاحب خانه را جلب کند یک پروسه منحصر به فرد است.و قابل مقایسه با ایران نیست. که صبح به آژانس املاک مراجعه کنید و تا ظهر یک جایی را انتخاب کنید و تمام ….؟

پنجم ، در اینجا متوجه می شوید که نوع ویزا در ادامه زندگی چقدر مهم است شاید برای برخی که در ایران زندگی می کنند و با قوانین اینجا آشنا نیستند این مساله زیاد مهم جلوه نکند ولی بهتر است بدانید کسانی که با ویزای دانشجویی یا اقامت موقت مهاجرت می کنند چندان امیدی برای پیدا کردن کار یا استفاده از سایر تسهیلات نداشته باشند زیرا اولین سوالی که از شما حتی در فرودگاه می پرسند نوع ویزای شما که همراه با پاسخ شما نوع خدمات و برخورد متفاوت خواهد بود. سعی کنید با ویزای اقامت دائم مهاجرت کنید یا آمادگی مواجه با هر شرایطی از قبیل زندگی به مدت دوسال در یک شهر کوچک ( مثل : رودهن ، سراب ، طرقبه و … )  بدون درامد را داشته باشید خصوصا اینکه حداقل ماهی 3000 هزار دلار هزینه زندگیتان می شود. من شخصا با کسانی که این تجربه را داشته اند صحبت کردم واقعا توصیه نمی کنم زندگی شاید در ایران سخت باشد ولی سخت تر از تجربه این دوستان نیست.

ششم ، یافتن شغل مناسب است اینجا زندگی نظم بسیار بالایی دارد و همه چیز براساس قانون و قاعده است شمابرای یافتن هر کاری باید تحصیلات و تجربیات مرتبط ارائه کنید مثل ایران نیست که بگویید “حالا یک کاری میکنم ” ایجا برای کار در رستوران( ظرف شستن ) هم باید رزومه داشته باشید و… پس این بسیار خوش خیالی است که فکر کنید حالا یک کار پیدا می کنم و…

مقایسه خود با دیگران : بعضی ها می گویند حالا هر کار بقیه کردند ماهم می کنیم که این چندان راحت نیست هر کار با توجه به شخصیت و تجربیات افراد امکان پذیر است 

هفتم : مشکل زبان است معمولا ما ایرانی ها با مشکل زبان مواجه هستیم و در کشوری مثل استرالیا یکی از عمده ترین مشکلات زبان و برقراری ارتباط است شاید باور نکیند ولی به قول یکی از این اوزی ها ( یعنی استرالیایی ها) زبان ما انگلیسی نیست یعنی اینجا برای خودشان لهجه و اصطلاحات خاص خودشان را دارند که برای کسانی که انگلیسی بلدند هم قابل فهم نیست ….؟! 

هشتم ، طعم غذاهاست که اصلا کیفیت ایران را ندارد و شما دلتان برای یک لقمه نان سنگک ایران تنگ می شود و وقتی 2-3 دلار برای یک بسته نان تست پرداخت کردید به شدت دلتان هوای بربری 400 تومانی را خواهد کرد البته مشابهش را می توانید از فروشگاه افغانی ها یا ایرانی تهیه کنید (2 دلار )

نهم ، خانمها اینجا دلشان برای بازار های شلوغ ایران و ارزانی آنها تنگ می شود.

دهم ، بعد از یک مدتی همه چیز که تفریبا رو به راه می شود تازه دلتان می خواهد زندگی با استاندارد های اینجا را داشته باشید که ای دل غافل با به این راحتی ها نیست یعنی می شود مثل امروزتان در ایران باید برای رسیدن به استاندارد بالا سخت کار کنید 

خوب همه این ده مرحله را که با موفقیت پشت سر گذاشتید حس نوستالژی شما ظهور کرده و شدیدا دلتان برای دیزی سنگی با نون سنگک و کباب کوبیده با ریحون شاه عبد العظیم تنگ می شود و با تمام موفقیتهایی که داشته اید احساس می کنید به این جامعه وصله و پینه شده اید اگر از طلا هم باشید یعنی خیلی گل و بلبل باشید و برای این جامعه هم مفید باشید باز هم یک مهاجر هستید و دائم به چشم می آیید.

در پناه حق  

شاد، پیروز، سربلند و یک ایرانی باشید 

روانشناس ایرانی در سیدنی

شهر سیدنی  دارای تاریخ سرشار از طبیعت ،  هنر و طراحی و همینطور سواحل شنی  زیبا می باشد.

استرالیا سیدنی را از لحاظ تجاری شهری پر اهمیت در قسمت آسیا و اقیانوسیه می دانند.

قسمتهای دیدنی سیدنی بسیار زیبا می باشد.روانشناس ایرانی در سیدنی

از خانه اپرای سیدنی گرفته شده تا طبیعت و همینطور دیگر جاذبه های آن.

روانشناس ایرانی در استرالیا

این شهر توسط پارک‌های ملی و طبیعی شاداب می باشد .

و امتداد این پارک ها تا قسمت شهر و همینطور بندرگاه ها منتهی می‌شود.

این شهر در سال ۲۰۱۴ در جایگاه یازدهم این شهر از لحاظ کیفیت داشتن در دنیا واقع شد.

جایگاهی که با داشتن استانداردهای بسیار فراوان گردشگری و همینطور زندگی  در این شهر برازنده می باشد.

و به جز  فضاهای گردشگری سیدنی دلیلی برای سفر کردن و همین‌طور مهاجرت کردن به این شهر شده است.

بهترین وقت برای سفر کردن به سیدنی از اول سپتامبر تا اوایل دسامبر و همینطور از اوایل فوریه تا آوریل می باشد.

به دلیل اینکه در این ماه ها هوای معتدلی دارا می باشد.روانشناس ایرانی در سیدنی

و جمعیت توریستی در این ماه ها فراوان نمی باشد.

 

 

 

منبع: کانون مشاوران ایران

روانشناسی در ایرانی در لندن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام *

ایمیل *

وبسایت

بهترین مرکز مشاوره استرالیا و همچنین مشاور خوب روانشناس و روانپزشک در استرالیا

آدلاید
بریزبین
پرت
مرکز مشاوره
داروین
بهترین دکتر روانشناس
سیدنی
مشاوره تلفنی
ملبورن
استون
و مشاوره آنلاین آماده پاسخگویی 24 ساعته به شما و مرکز مشاوره استرالیا می باشد

 

 

0