نمونه سوالات روانشناسی قبل از ازدواج

من ۱۹ سالمه
تو کنکور رتبه ۵۶ رو کسب کردم.
از چند کشور مختلف از جمله آمریکا برام دعوت نامه
فرستادن.
خوب این فرصت خیلی خوبیه ، ولی مشکل اصلی اینه که اینجا عاشق یه دختری شدم ، اونم ۱۹ سالشه
عشق یکطرفست ؛ کسی چیزی نمیدونه حتی خودش
یعنی اصلا روم نمیشه باهاش صحبت کنم.
وقتی میبینمش دستو پامو گم میکنم.
حالا از یه طرفم پدر و مادرم اصرار میکنن که
دعوت نامه رو قبول کنم
ولی نمیتونم بهشون ماجرا رو بگم اگه هم بگم میخوان
بگن دهنت هنوز بوی شیر میده و از این جور حرفا
اصلا هم شرایط اقتصادی خوبی برای شروع یه زندگی
مستقل رو ندارم ولی اونور همه شرایط خوب برایه یه
زندگیه عالی رو داره
خوب عاشقشم ولی واقعا نمیدونم باید چیکار کنم.
خواهش میکنم ازتون اگه میشه بهم یه راهی پیشنهاد
بدین یا اینکه از نظر شما اگه برم
خاستگاریش پدر و مادرش قبول میکنن با این شرایط

از دوستان کسی میدونه چجوری همسر آیندش رو میشه از لحاظ نیاز جنسی محک زد؟یعنی بدونه که همسرش نیاز جنسیش هاته؟ معمولیه؟ یا کم؟

سلام دوستان و آدمیت عزیز
من چند روز دیگه ب خوب قوه الهی میخام بزن خواستگاری دختر خانمی ک شاغل و فرهنگی هستن با اینکه اصلا ندیدمشون فقط معرفی کردن ولی خودم در حال حاظر شغل ثابتی ندارم لطفا نظرات خودتون رو اعلام بفرمایید ممنونم میشم
البته ب گفته معرف هر دو خانواده در یه رده زندگی هستیم
آیا همچین مواردی کسی داشته
لطفا نظر بدین
سپاس

اینطور که از حرفاتون پیداست شما میخواین باشغل این خانم ازدواج کنید

سلام من 17سالمه یه خاستگاردارم ک پسرعمومه25سالشه ب جرعت میتونم بگم از همه لحاظ عالیه چه مادی چ دوسداشتنش نسبت ب من چ فرهنگ و شعور چ خانواده و….اما مشکلی ک اینجاس من درگیر درسمم وحتی دیپلمم ندارم بنظرتون میتونم درسمو ادامه بدم ؟؟یه مشکل دیگه هم ک هست اینه ک اون مذهبی نیست اما خب یه محدودیت هایی داره اما من خیلی امروزیم بنظرتون باحرف زدن حل میشه؟

سلام وقت تون بخیر من یه دختر ۲۶ساله هستم برام دوروز پیش خواستگار اومد طرف یه دستش انگشت دستش ۳تاش خیلی کوتاه هست و وقتی استرس داره یاتند حرف میزنه نوکلت زبان میگیره چهرش بد نیست ولی خیلی لاغره وقدش یا تقریبا هم قد خودم یا کمی کوتاهتره وضع مالیش بد نیست خوب هم نیست من زیاد به دلم نشسته وبا مشکل دستش نمیتونم کنار بیام ولی خونوادم گیر دادن که چون اخلاقش خوبه و… و این چیزا مهم نیست و توجه نکن تو زندگی عادی میشه وهیکلش شاید درست شد ولی من نمیتونم قبولش کنم واقعا سخته برام تصمیم گیری میشه یه کمک بکنید

عزیزم.بدلت ننشسته باهاش ازدواج نکن.منم اینجوری هزدواج کردم.الان بعد ۷سال.هرروز باخودم کلنجار میرم که دوسش دهرم یا ندارم.واقعیتش اینه فقط نمیتونم راهی که اومدم رو به عقب برگردم.وباید ادامه بدم.در واقع همسرم مرد فوق العاده ایه اما من باعشق ازدواج نکردم.وهربار فکر میکنم بیشتر پی به این میبرم که رابطهم باهاش یجور وابستگی.عادت و دلسوزیه.

سلام ادمین من یه خاستگار دارم که دو ساله باهم حرف میزنیم از فامیلای دورمون هستن چون سربازی نرفته بود فرستادم گفتم بره سربازی مادرش اومده بودن خاستگاری گفتیم پسرت سربازه گفت از اون نظر نگران نباشید پدرش ساپورتش میکنه به نظرت من چیکار کنم؟

سلام
به نظر شما بحث در رابطه با یک سری ازسوالات بالا، بدبینی و استرس و … بدنبال نداره؟
مثلا از طرف مقابل بپرسی: اگه بچه دار نشدیم….؟
آیا ایشون این سوال به ذهنشون نمیاد که ما حتما یه ایرادی داریم که این سوال رو پرسیدیم؟

سلام، من سه سال از درسم مونده و شهر دیگه ای درس میخونم و یک خواستگار خوب دارم که اگر قبول کنم باید سه سال دور باشیم از هم. اشکالی نداره؟

سلام من 25 ساله ام ی خواستگاری دارم که 8 ماه پیش هم اومده بودن اما اونموقع بدون اینکه جواب بدیم رفتن و بعد از دو هفته با دختر دیگه ای که میشناسم نامزد کردن ،اما بعد از چند ماه شنیدم ک دارن جدا میشن و حالا دوباره به من پیام دادن و میخوان که برای ازدواج با هم آشنا بشیم . ایشون میگن دلیل رفتن از خونه ما اجبار بوده و دلیل جداییشون هم سردی ولی من از سمت خانواده دختر شنیدم که خانواده آقا، عروس مطیع میخواستن. نمیدونم کدوم حقیقت رو میگه؟ البته خانواده من الان از پیام دادن ایشون اطلاع ندارند و میدونم مخالف اند.واقعا نمیدونم حرفهاشون رو گوش کنم یا نه ،فکر میکنم فرد بدی نیستن و دروغ نمیگن ولی چیزایی که میشنوم منو از این فکر منصرف میکنه
میدونم دو نفر ممکنه ک ب دلیل نداشتن تفاهم از هم جدا بشن ولی میخوام حقیقت رو بدونم ولی نمیدونم چطور؟

سلام
پسر دايم امده خواستگاريم خيلي برام سخته كه به ازدواج فاميلي فكر كنم لطفا راهنمايم كنيد و اين كه من تا حالا اونو نديدم ميدونم شايد خيلي مسخره باشه ولي واقعا نديدمش
ميخوام بدونم چه سوالاي بايد ازش بپرسم

پس سوالات را از اینجا پیدا می کنند
کلی باید فکر کنیم چی جواب بدهیم

درود بر شما و ممنون از اطلاعات بسیار مفیدتون.
من ۱۹ سالمه و تا حالا به دلیل ظاهر خوبی که دارم خاستگار های زیادی داشتم …البته به خاطر ادامه تحصیلم و اینکه خودم علاقه ای به ازدواج زود هنگام نداشتم هیچ کدوم تا حد جدی پیش نبردیم. پسری در بین دوستان بودن که ما کم کم به هم علاقه مند شدیم و قراره که با هم به خارج کشور بریم و اونجا تحصیلاتمون رو ادامه بدیم…یک سال از من بزرگتر هستن.
راستش یه مسئله ی عجیب برام پیش اومده.من قد بلندی دارم (۱۷۵) و ایشون کمی از من کوتاه تر هستن…اوایل واقعا به این موضوع توجه نداشتم…ولی نمیدونم چرا جدیدا رو این موضوع حساس شدم. آخه برام سواله بعد از یک سال و نیم چطور یه دفعه این اتفاق افتاده.به نظر شما مشکلی هست ؟ خیلی ذهنمو‌درگیر کرده.

به عنوان یه مشاور ازدواج و کسی که بالغ بر 300 تا زوج جوان رو دیده که تشکیل خانواده دادن و تجربه ای که طی 12 سال کسب کردم دو نکته بهتون میگم

ملاک اصلی برای ازدواج با هرکی که خواستید دو چیز باشه
1- ایمان و اعتقاد طرف مقابلت
2- خوش برخوردی و اخلاقش
3- هم کفو بودن

بقیه ی ملاک ها متغیرن و قابل اصلاحن این دوتا خیلی شرطه . موفق باشید انشالله و عاقبت بخیر
خوشبختی مهمه ولی تو زندگیتون کسی رو انتخاب کنید که عاقبت بخیر بشید در کنارش

ممنون از شما و پیج خوبتون
سوالات و جواب هاتون بهم کمک زیادی کرد که بتونم انتخاب درستی کنم، خدا خیرتون بده

من ۲۷ سالمه و در مرحله آشنایی هستم تا اینجا همه چیز خوبه بوده هر دو تفاهم داشتیم و خانواده ها کاملا موافق هستن، ولی چیزی که نگرانم میکنه اینه که ایا من میتونم از پس یک زندگی بربیام؟ اگه روزی حرفی پشت سر نامزدم شنیدم چه برخوردی باید داشته باشم تا منطقی باشه و زندگیم نابود نشه؟ خیلی نگران این مسائلم ممنون میشم کمکم کنید

این به بد بینیه شما برمیگرده …. اگر که بخواین این فکر رو کنید که اصلا ازدواج نکنید بهتره.چیزی که زیاده حرفه .شما باید اینقدر به همسر ایندتون اعتماد داشته باشید که هرکی هر حرفی که دوس داره بزنه .مردم پشت سر خدا هم حرف میزنن.بهترین کار این هست که به مشاور مراجعه کنید.

سلام
من با پسری یه مدت کوتاه دوست بودم و بهش علاقه داشتم ولی اون بخاطر ادامه تحصیلش و هدفی که داشت باهام کات کرد و ازم خواست دو سال براش صبر کنم، الان چندین ماه میگذره و من کوچیکترین خبری ازش ندارم از طرفی خواستگارهای زیادی دارم و نمیخوام احساسی تصمیم بگیرم. بنظرتون برای این پسر صبر کنم یا به خواستگارام و موقعیت هاشون فکر کنم؟

سلام خدمت شما گرامی ، واقعیتش ، اینکه کدوم یک ازین مواردی که گفتید براتون بهتره بخش زیادیش به خودتون برمیگرده باید ایده ال های خودتون و معیارها و ملاک های خودتون رو درنظر بگیرید و انتخاب کنید . اما چیزیدکه این وسط واجب هست اینه که اگر شما با اون پسری که میگید گفت دو سال صبر کنید ، قول و قرار گذاشتید و شمام بهش گفتید که براش صبر میکنید ، اگر تصمیم گرفتید که فراموشش کنید و برید سراغ خواستگار هاتون باید حتما بهش بگید که یه وقت اگر ازدواج کردید ، به اون بی احترامی نکرده باشید . ضمنا منظورتون رو از اینکه میخوان به تحصیلاتشون برسن رو خیلی شفاف بیان نکردید! مگه تحصیلاتشون چیه که اننقدر سنگین و وقت گیر هست که نمیتونن باهاتون رابطه ای حتی برای اشنایی بیشتر داشته باشن !! یکم غیرمنطقیه !!

ببخشید من 20سالمه وخاستگار زیاد دارم ولی چون پسرایی برام میان که قیافه یه خوبی ندارن بابام ردشون میکنه
ولی از همه نظر خوبن ….یعنی دستشون به دهنشون میرسه

خوب پسرا امروزی هم که همه همین طورن تا کی صبر کنم بابام کیس مورد نظرشو برا من پیدا کنه؟؟؟؟؟؟

مگه بابات میخواد باهاشون زندگی کنه. بنظرم بشین و بابات منطقی صحبت کن بنظرم هیچی توی قیافه نیست درسته باید از قیافه طرف مقابل خوشت بیاد ولی خب ملاک های دیگه ای هم هست که ارزش اونا بیشتره با پدرت درباره رفتار و منش و شخصیت خواستگارات صحبت کن و فقط به ظاهر توجه نکن.

سلام.من یه خورده به دلیل مشکلات مالی میترسیدم ازدواج کنم
ولی به ولله قسم دلم رو زده بودم به دریا میخواستم ازدواج کنم و قرار خپاستگاری هم والدین گزاشتن ولی با این چیزهایی ک میگین و نظراتی ک من تو سایت ها دیدم اصلا بیخیال شدم .به خدا خیلی میترسم اصلا متنفر شدم یه جورایی.ای کاش نمیومدم مجازی اصن. الان من کلا متنفر شدم از زن دختر و ازدواج، با این موضوعات مگر دیوانه ایم ازدواج کنیم؟؟ته تهش یه فشار جنسی هست ک اینم خب ناچاریم هر چند هم عذاب وجدان و پشیمونی هست ولی یه خودارضایی میکنیم و خلاص. راه دیگه ای وجود نداره یعنی تواین دور وزمونه.مگر امام زمان انشالله ظهور کنه و‌درستش کنه. چیکار باید کرد واقعا؟؟ چی کار کنیم؟؟؟؟

سلام و وقت بخیر دوستان ، امیدوارم ایام به کام دلهاتون باشه . واقعیتش بنده یه دختر ۱۸ ساله هستم که ، بخاطر فرار از مدرسه در دوران دبستان یک سال عقب افتادم و نیمه دومیم هستم .. بخاطر همین الان بجای اینکه کنکوری باشم یازدهم هستم ، و چند ماهی هست با شخصی اشنا شدم ، واقعیتش دروهله اول من خودم جسارت این رو بخرج دادم که برم جلو و بهشون بگم که بهشون علاقه دارم ، و ۲۵ بهمن همدیگرو دیدین و باهم صحبت کردیم . ایشون از من پرسیدن علاقم به چه صورت هست دقیقا برای چیه ، من هم خیلی صریح و صادقانه صحبت کردم و بهشون گفتم که برای ازدواج البته اگر باهم به توافق برسیم … خلاصه ایشون تا حدی خودشون و خانوادشون رو معرفی کردن ، و شرایطشون رو تا حدی بهم گفتن ، گفتن که سربازی نرفتن ، و یکم راجب شخصیتشون گفتن ، و ادمی نیستن که دوست داشته باشن کار تو کار براشون پیش بیاد ، خلاصه .. بهم گفتن که واقعیتش الان نمیتونم درست بهش فکر بکنم چون دوست دارم اول به یه سری چیزهایی برسم اونجور که من فهمیدم : یک سری مواردی یک سری ویژگی های اکتسابی و یک سری مواردی که خیلی شفاف بهشون اشاره نکردن ، و ایشون گفتن اول به اینا برسیم بعد تصمیم بگیریم … و الانم ایشون بخاطر کارشون نمیتونن به مسیله دیگه ای فکر بکنن ،و قرار شد بعد از عید که سرشون خلوت شد با هم بهتر اشنا بشیم و با شناخت خوب همدیگه تصمیم بگیریم.سوالات اینجا خیلی خوب بودن ، اما من دقیق نمیدونم چیکارا باید بکنم چیا بگم چیا بپرسم و … یکمم احساس دلهره دارم بطور کلی . و میخواستم اگر راهنمایی هست بهم بگید تا ازش استفادع کنم واقعا متشکر میشم .

خب وقتی ایشون صراحتا گفتن که فعلا به ازدواج فکر نمی‌کنن چرا می‌خوای راجع به سوالات خواستگاری ازش بپرسی؟

سلام من ۱۹ سالمه ی خاستگار از ی استان دیگ اومده ک موقعیت شغلی و اخلاقی و اینا همه چیش عالیه اما من هم استرس دارم ک دورمیشم ازخانوادم و هم اینک ازی طرف خوشم میاد ک ازدواج کنم و اینک کیس مناسبی هم هست و ازطرف دیگ دوست داشتم بعدازاینک مستقل شدم و سرکار باشم و درسم تموم شده باشه ازدواج کنم نمیدونم الان چکارکنم میشه راهنمایی کنید ؟

سلام
این همه تفاوت در سوالات نشون میده که کاملا ذهنت آشفته است، توصیه میکنم اول به ازدواج فکر نکن چون اصلا آماده نیستی، دوم یه دوره مشاوره برو برای اینکه خودت رو بهتر بشناسی. ببین اصلا از زندگی چی می‌خوای.

سلام مشاورجان.من در مرحله اشنایی با ی اقایی هستم ک ۱۵ سال اختلاف سنی داریم ایشون ب شدت امروزی هستن و از هرلحاظی مورد تایید خانواده هستن ب جز سن درضمن ای اقا هیچ مشکلی دیگ ای ندارن..اما بنظر خودم سن ی عدد و رقم بیشترنیس مهم طرز فکره..اشنایی ما سنتی بوده..بنده ۲۰ ساله هستم..ممنون میشم راهنمایی کنید که ادامه رابطه کار درستی هست یاخیر؟؟؟ ممنون میشم اگر سریعتر جواب بدید

سلام
این مسئله رو یه مشاور به شکل حضوری و با گفتگو با هر دو نفر میتونه برای راهکار بده.
با مشاوره غیرحضوری و با یه جمله نمیشه نظر داد.

سلام.
دوستم پسرخاله ش رو برای ازدواج بهم معرفی کرد چون ازنظردوستم که هردوی مارومیشناخت مانقاط مشترک زیادی داریم.من هم بادرنظرگرفتن یکسری ملاک های اولیه قبول کردم که مدتی باهم چت کنیم تابیشترآشنابشیم.اللان بیست روزه ک باهم درارتباطیم و کلی سوال ازش پرسیدم ازجمله سوالهایی ک تو این مقاله هست.سعی کردم سوالات روجوری بپرسم که جواب روتودهن طرف نذاشته باشم.
تقریبات90درصدمواردباهم اتفاق نظرداشتیم و این به نظرم عجیبه.حس میکنم ممکنه ک دروغی بهم گفته باشه یا جوری حرف زده باشه ک من فکرکنم تفاهم داریم چون حس میکنم ایشون از من خوششون اومده.اون 10درصدروهم باهم کناراومدیم.
وخارج از کشورهم هستن و فعلا نمیتونیم آشنایی حضوری داشه باشیم.
میخوام بدونم ک با این شرایط چطوربفهمم این اتفاق نظرها واقعیه؟

نکته بعدی اینکه اگرباهم ازدواج کنیم خارج از کشورساکن میشیم.
به نظرتون این مورد دوری از خانواده وزندگی تو ی کشورجدید چقدراهمیت داره؟(که در اون کشور شرایط برای پیشرفت من هم خیلی فراهمه)

خیلی ممنون میشم اگرجواب بدید ادمین عزیز.
منتظرجوابتون هستم.
ممنون از شما و سایت مفیدتون.

سلام دوست عزیز من نمیدونم شما چندسالتونه من تجربه ازدواج با یه آقایی که مقیم ایتالیا بود رو داشتم خانوادش سی و پنج سال همسایه دیوار به دیوار خونه مادربزرگم بودن و ما جفتمون تحصیل کرده و سن هیجانات عاطفی رو گذرونده بودیم و فک میکردیم ازدواج مناسب و منطقی کردیم ولی همون خارج از ایران بودنش بزرگترین مشکل بود ماهم قرار بود خارج از ایران زندگی کنیم اما خواه ناخواه اون زندگی تاثیرات روی روند زندگی افراد میذاره مثلا بی مسئولیتی یا بهتره بگیم کم مسئولیتی در قبال همسر…باید شما سعی کنی سطح توقعاتت رو به حداقل برسونی چون با تفکر یه دختر ایرانی نمیشه باهاش زندگی کرد…اگر عقاید و پایبندی های مذهبی برات ذره ای اهمیت داشته باشه به مشکل برمیخوری…خیلی دقت کن و حتما حتما حتما از یه مشاور کمک بگیر من یک سال و هشت ماه برای زندگیم جنگیدم از نظر عاطفی و روحی ضربه خوردم و همه حق و حقوقمو بخشیدم تا به زندگی عادی برگردم خواهرانه بهت میگم اگر قصد ازدواج با اون طرف رو داری خیلی زمان برای شناختش بذار و وسوسه نشو و به حرف اطرافیان توجه نکن فقط مشااااااااااااااوره برو بذار چند فرد آگاه راهنماییت کنن زندگی هیچوقت شوخی نبوده و قرارم نیست تو بتونی طرفت رو تغییر بدی با این طرز تفکر وارد زندگی نشو. شاید اگر یکی به من هم میگفت منم عاقلانه تر تصمیم میگرفتم.هرچند الان که در شرف ازدواج مجدد هستم با یه آقا پسر مجرد و تموم چیزها رو هم با خودش و هم با خانوادش درمیون گذاشتم دارم به این نکات توجه میکنم ایشون به شدت حامی من و باعث ارامش من شده ولی تلخی اون تجربه تا مادامالعمر در ذهن من باقی میمونه .برات ارزوی خوشبختی دارم

سلام ادمین عزیز خسته نباشید.من ۲۰سالمه و ی خواستگار جدید دارم ک خیلی دوسش دارم و از همه لحاظ مورد تأیید خونوادم است .منتهی ی مشکلی ک وجود داره اینه که ایشون پدرشون دو سال بعداز ازدواج اولشون از روی هوس ی زن دیگه اختیار میکنه و الان خونوادم میگن ک خودشم مث پدرش دو تا زن میگیره.الان خیلی میترسم از ی طرف خیلی دوسش دارم و نمیخام از دستش بدم و از ی طرف دیگه هم میترسم ک بعداً همچین کاری بکنه .لطفا راهنماییم کنید ممنون میشم منتظر جوابتون هستم .

سلام
هیچ کس از آینده خبر نداره. اگر قراره به خاطر چیزی که اتفاق نیوفتاده، از حال لذت نبریم که خیلی بد می‌گذره بهمون.
الان همه اونایی که زن دوم گرفتن یا خیانت کردن، پدرشون این کاره بوده؟
اتفاقا برعکس، خیلی وقتا این چیزا از آدم هایی سر می‌زنه که هیچ سابقه ای تو خانواده نداشتن.
الان مگه تضمینی هست که شما در آینده به ایشون خیانت نکنین؟
یا هزارتا مشکلی که تو زندگی آدما پیش میاد و قبلش هیچ پیش زمینه ای راجع بهش نداشته

سلام
محتوی تون عالی بود فقط یه سوال اینکه سن 20 21 ازدواج کردن زوده؟!!

سلام
بستگی به آدمش داره.
برای بعضیا بله ولی برای بعضیا خیر.
بستگی داره چقدر به بلوغ رسیده باشه طرف.

سلام ممنون از مطالب جامع و کاملتون
من کامنتارو خوندم ولی کسی از شرایط بعد از خواستگاری سوالی نپرسیده بود
من 23 سالمه و وقتی من با دلایل شخصی و منطقی خواستگاری رو رد میکنم (شاید دلایل از نظر من منطقی و مهم باشن و از سمت خانوادم اینجور نباشه)، خانوادم شدیدا منو تحت فشار قرار میدن ک چرا گفتی نه، ممکنه دیگه همچین موقعیتی پیش نیاد، تو دیگه سن ازدواجت داره میگذره و چیزای این چنینی که باعث میشه با اینکه من تو رد کردن خواستگارم مصمم بودم ولی بعدش حال خوبی نداشته باشم و هی فکر کنم ک شاید حرفشون درست باشه و اگه دیگه مورد مناسبی پیش نیاد افسوس گذشته رو بخورم
مثلا یکی از دلایل من اینه ک اکثر خواستگارام میخوان که من چادری شم و حجاب کامل داشته باشم درصورتیکه من اصلا نمیخوام همچین پوششی داشته باشم! نه اینکه بدم بیاد ولی انتخابم این نیست. خانوادم در این شرایط اصرار دارن که مگه حجاب بده و اکثر مواقع طرف اونارو میگیرن تا اینکه بخوان نظر و انتخاب منو مد نظر قرار بدن
سوالم اینه ک با این حواشی بعد خواستگاری چیکار باید کرد؟ چطوری میشه نا امید نشد و فشار خانواده رو کمتر کرد؟ آیا حرف خانوادم منطقیه و من باید کوتاه بیام؟

حجاب به چادر نیست .من یک پسرم دلیل چادری که بهتون توصیه کردن یک چیز هستش .اونم بخاطر برامدگی و فرو رفتگی بدنتون هستش .چادر تا حدودی این ها رو پوشش میده

سلام
دلایل شما باید برای خودتون منطقی باشه نه برای بقیه.
اتفاقا کار خوبی میکنید که برای خوش‌آمد دیگران خودتون رو تغییر نمیدین.
نگران حواشی نباشید
سن هم یه عدده و هیچ جای نگرانی نیست.
استرس الکی به خودتون ندید.

سلام تو شهر ما قبل عقد من و اون آقایی که اومده خواستگاری فقط یکبار حق دیدن هم از نزدیک داریم که اگه خوشمون اومد از هم آقا پسره انگشتر میزاره رو میز بعدم دختره فکر هاش میکنه و بابت همون حرف های اولیه جواب میده
من تو اون یه جلسه چطوری باید سوال کنم که بیشتر ازش بدونم؟؟؟

سلام
تو یه جلسه به هیچ عنوان نمیشه به نظر قطعی رسید.
ولی اگر ناچارین روی مسائلی زوم کنید که براتون اولویت دارن.
چیزایی که بود و نبودشون خیلی حیاتیه براتون.

سلام.من 21 سالم هست و طرف مقابلم 34بنظرتون اختلاف سنیمون زیاد نیست؟؟؟

سلام
با یه عدد نمیشه نظر قطعی داد.
باید دو طرف و روحیاتشون رو بشناسم بعد بگم که با این سن و سال به درد ازدواج میخرون یا نه.

سلام.من ۴۳ سالمه .مدتیه که تمام خواستگارام ازم کوچکترن .ولی تا به حال به لحاظ اعتقادی ،یا ظاهر و …من یا خونواده ازشون خوشمون نیومده.اخیرا دو خواستگار از شهر دیگه دارم که یکیشون ۶ سال و اون یکی ۱۵ سال ازم کوچکتره. خونواده هاشون بخاطر اختلاف سنی مخالفن‌.ولی خونواده من میگن تا تحقیق نکنن و چند بار حضوری نبینن نظری ندارن.البته هر دو مذهبی و سنتین و دلیل علاقه شونم همینه.من از کسی که ۶ سال ازم کوچکتره بیشتر خوشم اومده .ولی اون به خونوادش وابسته تره و میگه یه فکری کن یا صبر کن راضی شن .البته ی بار گفتم تا حدی از شرایط مهریه و ازدواج کنار میام .ولی اعتماد نداره گفت خونوادش گفتن که همه دخترا دنبال پول هستن و ما بیام اونجا فقط سنگ رو یخ میشیم .ولی اونی که ۱۵ سال ازم کوچکتره خیلی مهربون و عاطفیه و بشدت به من وابسته س .روزی ۱۰ بار بهم زنگ میزنه میگه که با خونوادش می جنگه و اونارو راضی میکنه .فقط دوست داره ازم قول بگیره.گفته که میام شهرتون زندگی میکنیم که بهت سخت نگذره و …
ولی من میگم باید بیشتر فکر کنیم .

به نظرم سوالات خوبی بود من خودم دارم با یک آقایی برای ازدواج آشنامیشم ایشون اصراردارن که به خونواده هامون بگیم و باآگاهیه خونواده هابرای آشناییمون پیش بریم ولی من اول میخوام خودم بیشترباهاش آشناشم بعدبا پدرم مطرح کنم و وقتی 80درصد کارهاپیش رفت حتما درموردمسائل جنسی سوال میکنم من خودم یه وکیلم واکثرطلاق های زنوشوهرا به خاطرنارضایتیه جنسیه به نظرم این مطلبودست کم نگیرید ممنون😉

سلام
دختری هستم ۲۹ ساله با موقعیت کاری و خانوادگی خوب. با آقایی ۳۷ساله با تحصیلات خوب که ۴سال خارج از کشور بودن و موقعیت شغلی خوبی هم داشتن ث‌در ظاهر خانواده خوبی هم‌ دارن آشنا شدم. در واقع با واسطه یه نفر به هم معرفی شدیم. و روش آشناییمون هم کاملا سنتی و مثل خواستگاری های معمول بود. به دلیل اینکه محل کار من شهرستان هست قرار شد ایشون با من تماس بگیرن و مکالمه تلفنی داشته باشیم. اما تو یه هفته ای که ایشون با من در تماس هستن تمام مکالمات ما به صورت چت بوده با اینکه از ابتدا بنا بر صحبت تلفنی بود، دو نوبت هم بهشون گفتم از مکالمه چتی چیزی حاصل نمیشه و‌ خوب نمیشه معانی و مفهوم جملات رو فهمید و ایشون میگن من شوخ طبعم. در انتها یه نوبت به اصرار من مکالمه تلفنی داشتیم که به نظرم ارزشش بیشتر بود اما ایشون همچنان به مکالمات چتی ادامه میدن و تو این مکالمات گاهی واقعا از بحث اصلی دور میشیم و به شوخی و خنده میگذرونن که برای من ناخوشاینده. برای کارشون هم پاسخ درستی به من نمیگن و با اینکه تحصیلات عالی از خارج از کشور دارن و محقق هستن میگن میخوان با پدرشون کار کنن و شاید برنامه دیگه ای داشته باشن
واقعا باید چکار کنم، چطور متوجه بشم ایشون واقعا نیت ازدواج‌ دارن یا فقط دارن وقت میگذرونن. کلافه ام

ببین عزیزم، هیچ اجباری نیست که وقتی آزار میبینی در یک رابطه بمونی.
باهاش رک باش. اگه از چت اذیت میشی ادامه نده.
جوابش رو نده و بگو اگه کار مهمی دارین زنگ بزنید.
هنوز هیچ اتفاقی بین شما نیوفتاده که معذب باشی از مطرح کردن خواسته هات
سن تون هم سن معقولیه و باید جدی فکر کنید
زنگ که زد قشنگ راجع به شغلش مفصل حرف بزنید
بذار تکلیفت روشن بشه
اگه بازم طفره رفت، این رابطه ارزش ادامه دادن رو نداره و ایشون صرفا دنبال دوستی و وقت گذرونی هست.
اجازه نده موقعیت خاصش تو ور تحت فشار قرار بده برای تصمیم گیری

چه جالب بود سوالاتتون خیلی خوب بود حتما مورد استفاده قرار میدیم.

سلام
ممنون از نكته های آموزندتون
من 28 سالمه و از نظر مالی مستقل . به روش سنتی با آقایی آشنا شدم كه دو سال از خودم بزرگتره در نگاه اول جوابم منفی صددرصد بود بخاطر ظاهرش
بعد یه جلسه صحبت كردن و آشنا شدن تقریبا 50 درصد نظرم عوض شد و مثبت و با توجه به تحقیق و دیدار دوباره میزان مثبت بودن افزایش یافت
ترس من اینه كه در آینده ظاهر ایشون دل منو بزنه …. از یه طرفی هم میگم مورد خوبیه الكی ازدستش ندم صرفا بخاطر ظاهر معمولیش

سلام
زمانی به ازدواج با ایشون فکر کن که قیافه برات یه چیز حل شده باشه.
خودت رو در حال معاشقه با اون آدم تصور کن، ببین می‌تونی لذت کامل رو ازش ببری؟
ببین میتونی در عاطفی ترین لحظات زندگی عاشقش باشی یا نه؟
اتفاقا قیافه مسئله مهمیه.

سلام
من 17 سالمه از 16 سالگی خواستگار دارم، و اینکه ولم نمی کنن ،خیلی علاقه ازدواج با من رو دارن، من اینو تازه فهمیدم، خودش 21 سالشه، منتظر ک بگیم بیان واسه خواستگاری یا نه، کلا گیج شدم باید چیکار کنم

سلام
خودت به اون درک و شعوری که لازمۀ یک زندگی مشترک هست رسیدی؟
حس میکنی از پس یه زندگی برمیای؟
به بلوغ‌های چندگانه به طور کامل رسیدی؟
اول بشین با خودت عمیق فکر کن.
ازدواج فقط لباس قشنگ پوشیدن و هی مهمونی و کافی‌شاپ رفتن و قربون صدقه نیست.
سختی هایی داره که شاید الان بهش فکر نکنی.
اگه به همه سوالات پاسخ مثبت می‌دی بگو بیان خواستگاری.

همون اول نمی شه گفت بریم مشاوره ، باید اول ی اشنایی صورت بگیره پس از اون می شه رفت مشاوره

سلام
من خواستگاران زیادی دارم ۲۲سالمه ولی چند ساله دیابت دارم و هر خواستگاری هم میاد تا میفهمه یا قبول نمی کنه یا شرایط خاصی میگه پیش مشاوره رفته بودم گفته ک یا باید شخصی باشه ک مثل خودم یعنی دیابت یا شرایط منو درک کنه
الان یه خواستگار گزینه خوب اومده ک سه چهار جلسه معارفه و آشنایی و تماس تلفنی بود میخوام قضیه بیماری رو بگم موندم چطور لطفا راهنمایی کنید

سلام
بهترین زمان مطرح کردن موضوعات خاصی مثل بیماری، همون جلسۀ سوم یا چهارمه.
طوری مطرح نکنید که اعتماد به نفس‌تون زیر سوال بره.
بیماری یه بخش کوچیکی از زندگی شماست.
در کنارش حتما ویژگی‌های خوبی دارین که می‌تونه پررنگ تر جلوه داده بشه.
اما چون حق طرف مقابل هست که مطلع باشه و بعد انتخاب کنه باید مطرح بشه.
نگران بازخوردشون نباشید و خیلی ریلکس دربارۀ بیماری حرف بزنید .

سلام…سوالاته خوبی هستن ولی بعضیاشون جوریه که میشه بعدا با حرف حل کرد باید از بین سوال ها گلچین کرد…مثلا پرسیدن اختلاف سنی بین دو بچه اصلا چیزی نیس که حل نشه و باید سوالات مهم تر مطرح بشه

سلام آیا جلسه اولی که قرار هست دختر رو ببینن باید دختر و پسر برن با هم صحبت کنند.؟
حالا با شرط اینکه از نظر ظاهری هم همدیگر رو پسندیدند چطور؟

مونا خانم
باید همان جلسه اول برند حرفهای راجبه یه زندگی صحبت کنند
از نظر شکل و قیافه 20درصد مهمه و بقیه اش دست اخلاق دوطرف و خانواده 80درصد مهمتر هست عزیزم
قیافه اش خوشگل باشه ولی اخلاق نداشته باشه بدرد زندگی نمیخوره عشقم

سلام
بله معمولا همون جلسه اول صحبت می‌کنن.
البته صحبت‌های کلی و معارفه بیشتر انجام می‌شه در جلسه نخست.

سلام من نه بلدم ماشین رانندگی کنم و نه موتور
خود بنده عاشق ازدواج هستم شدید هرچقدر هم شرکت میرم ولی ماشین و موتور ندارم
بنظر شما کسی هم پیدا میشه با همچین مردی ازدواج کنه؟ یا خیر؟(البته کاری هستم )

مگه آگهی شغله که با ماشین و موتور بخوان شما رو؟
ازدواج هیچ ربطی به خونه و ماشین داشتن نداره.
خیلی‌ها اول ازدواج دست‌شون خالیه ولی بعد پیشرفت می‌کنن.
خودتون رو نترسونید با این چیزا.
فقط عاقلانه انتخاب کنید.

سلام روزتون بخیر من ۳۲ سالم و الان ۵ ماه طلاق گرفتم من ازدواج و طلاق سختی داشتم بطوری که ۱۴ سال در عقد بودم و همسر قبلم بعد ۲ سال من رو رها کرد و چون ازدواج فامیلی و خانواده ای مردسالار داشتم خیلی سخت تونستم راضیشون کنم تا جدا شم با اینک اوایل خودمم بخاطر علاقم صبر کردم اما بعد همآنطور که گفتم بسختی و حتی بدون رضایت پدر و برادرها و تنها اقدام کردم و ۵ سال پروسه طلاقم طول کشید الان برام یک خواستگار اومده که ۳۶ سال و ایشون هم ازدواج ناموفق داشتن ولی از نظر خانواده شرایط خیلی خوبی داره اما من دلم اصلا نمیخاد الان به ازدواج فکر کنم چون خیلی سختی از مردها زندگیم کشیدم اما همش بهم سنم رو یادآوری میکنن و اینک خواستگار کم اونم خوبش و …‌‌ نمیدونم چکار کنم ایشون رو بپذیرم خیلی تحت فشارم لطفا کمکم کنید

در ضمن این رو بگم اصلا قصد ناز کردن ندارم ولی بنظر خودم بیشتر زمان میخام من تا ۴ ماه اول طلاقم فکر میکردم هنوز خلاص نشدم و تازه ۱ ماه واقعا دارم کمی لذت میبرم که اونم این خواستگار عزیز اصرار دارن من خودم یک بار مستقیم جواب منفی دادم اما اونا از طریق خانواده اومدن نزدیک ایشون ازدواج تلخی داشتن و خیانت دیدن اما الان بعد یک سال جدایی تصمیم به ازدواج دوباره گرفتن و به قول خانوادش ون اولی رو خودش انتخاب کرده این میخاد ما انتخاب کنیم برای من کمی تامل برانگیز بهر حال من نمیدونم چطور به دیگران بفهمانم خودم به سنم واقفم و قصد ازدواج هم دارم اما الان رو مناسب نمیدونم اما میگن خواستگار خوب……معلوم نیس بعدا و غیره خیلی کلافم آخر هفته قراره با مادرشوهرت بیان تا همدیگرو از نزدیک ببینیم 😐خانم ادمین میش راهنماییم کنید ممنون

سلام.
به هیچ عنوان زیربار عجله در ازدواج نرید.
شما یک بار تلخی‌های ازدواج نسنجیده رو متحمل شدید و الان کوله باری از تجربه هستید.
اگر ایشون عجله دارن می‌تونن برن سراغ کیس دیگه‌ای.
به هیچ وجه عجله رو در هیچ یک از مراحل نپذیرید.
کامل با هم معاشرت کنید، با اطلاع خانواده بیرون برین. برای شناخت هم در موقعیت های مختلف زمان صرف کنید.
حداقل یک سال باید زمان طی بشه تا شما با خودتون به صلح برسید.
تازه بعد از اینکه با خودتون به صلح رسیدین می‌تونید به ازدواج مجدد فکر کنید.
از این حرفها زیاده، سن هم معیار هیچی نیست، یه نفر چهل سالگی ممکنه ازدواج بکنه یه نفر بیست سالگی.
اینکه کدوم خوشبخت تر میشن به طرز تلقی هر کدوم از زندگی برمیگرده.
الانم که طبعا سن ازدواج بالا رفته.
تلاش کنید مهارت کسب کنید خودتون رو قوی کنید. از وابستگی‌ها رها بشین.
جوری نباشه که برای آینده و نگرانی@ها از تنهایی و نگرانی‌های مالی ازدواج کنید.

دوستان یه راه برای گفتن این سوالات در خواستگاری دارم از اونجایی که نمیشه همشو حفظ کرد باید راست و حسینی گوشی رو بگیرین دستتون و این سوالات رو با طرف مقابلتون با هم جواب بدین خوش بگذره

می‌تونید دو نسخه پرینت بگیرید از مطالب و همزمان شروع کنید به پاسخگویی. شما برای طرف مقابل و دختر خانوم برای شما.
اینجوری نه امکان ایجاد میشه که طرف پاسخ های فضایی بده و نه حس بدی بهش دست میده.

سلام ۲۲ سالمه
پزشکی میخونم و دو سال دیگ تا اینترنیم فاصله هست یعنی حقوق بی حقوق و درآمد آنچنانی هم ندارم خانواده خودم و خانواده دختر از لحاظ مالی گفتن ساپورت میکنیم یکم دغدغه اینجوری دارم اگه ممکنه راهنمایی کنین و اینکه فاصله سنیمون ۱ سالو نیم هست،آیا کمه؟ و اینکه چ مشکلاتی میتونه بوجود بیاد

اگر واقعا قصدتون ازدواجه، تا رسیدن به استقلال کامل صبر کنید. تجربه ثابت کرده که حمایت مالی خانواده‌ها، در آینده دخالت‌های بی‌مورد هم در پی خواهد داشت. وقتی خرج زندگی تون با کس دیگه ای باشه اونا به خودشون اجازه خواهند داد در همه امور زندگی تون دخالت کنن.
برای آرامش خودتون و زندگی تون، لازمه که عجله نکنید و تمام جوانب رو بسنجید.
قبلا بارها و بارها گفته شده که سن به تنهایی نمیتونه ملاک درستی برای قضاوت باشه.

سلام به همه من سنم ۱۹ سالو نیمه و اولین خواستگار جدی که اومده برام از من ۶ ماه بزرگتره….به نظرتون فاصله سنی کم بده؟من خودم فک میکردم هست ولی دیدم ایشون ۲ساله حتی کار میکنن و بفکر آیندشون بودن بازم بنظرتون سنش مهمه؟

سلام.
ازدواج چیزی نیست که یک نسخۀ کلی برای همه آدما داشته باشه. ممکنه یه نفر توی سن شما به پختگی و شعور ازدواج رسیده باشه و یه نفر تو سی سالگی هنوز بالغ نشده باشه. اما چیزی که مهمه اینه که آدما بر اساس یک سری احساسات زودگذر اقدام به ازدواج نکنن.
انتخابی نکنن که چند سال بعد با عقل و تجربه 30 سالگی ازش پشیمون بشن و بگن ای کاش اون موقع به پیشرفت خودم بیشتر فکر می کردم کاش درس میخوندم، مستقل می شدم و هزاران کاش دیگه.
این انتخاب در نوزده سالگی اتفاق میوفته ولی تا حداقل پنجاه سال بعد پابرجاست، این ادم رو برای یک عمر انتخاب میکنید نه چند سال. پس خیلی سبک و سنگین کنید هم خودتون رو و هم طرف مقابل رو. خیلی از مشکلات زندگی مشترک از عدم خودآگاهی نشات میگیره. آدما نمیدونن از زندگی و از رابطه و همسرشون چی میخوان.

سلام من یه دختر 20 سالم که یه خاستگار دارم شرایطش خوبه ولی 35 سالشه به خاطر این اختلاف سنی 15 ساله دودلم میشه کمکم کنید اصلا ازدواج با فردی که اختلاف سنیش باهات زیاده کار درستی هست.

سلام ممنون بابت مطالب مفیدتون
میخواستپ‌بپرسم چرا نظر بسیار منفی راجبه همجنسگرایی نشانه علاقه به هنجنسگراییه؟

سلام وقت بخیر
من۲۲ سالمه و خاستگاری دارم ک تقریبا یکسال از من بزگترن…
ایشون به دلیل اینکه محصل بودن نه سربازی رفتن و نه شغلی دارن البته پیگیر این دوموضوع و ادامه تحصیلشون هستن….
ودرواقع قصدشون از خاستگاری اینیکه من ازدواج نکنم و جواب مثبتی از من داشته باشن بعد از اون میتونیم هرچندمدت صبرکنیم مثلا ۶ماه یا یکسال.
سوالم اینکه من حس بدی بهشون ندارم،و شاید یه حسای مثبتی هم داشته باشم…البته باهشون صحبت نکردم و چونازاقوام دور هستن یه آشنایتی کلی نسبت بهشون دارم،،اما شرایط شغل و درواقع نداشتن استقلال مالی و سربازی و سن کمشون نگرانم میکنه…..نگرانیم درسته؟؟ چطوری میشه؟؟؟چون من همیشه یکی از اولویتام استقلال مالی و شغل مناسب بوده،یا در مورد سن ۶_۷بزرگتر بودن…..
ودرباره مشاوره خانواده میخاستم بپرسم در کدوم مرحله باید رف؟؟بعد از چند جلسه صحبتی ک انجام شد؟؟

سلام من ۲۶ سالم هست ۱سال با آقایی در ارتباط هستم که فعلا تکلیفی برای ازدواج نداریم یعنی بهاطر شرایط شغلی میکه باید یکی دوسال دیگه صبر کنی، الان یه خاستگار با موقعییت نسبتا خوب دارم ! بنظر شما من باید چیمار کنم ؟

سلام.  من دختری ۱۹ساله پشت کنکوری هستم. پسرداییم۲۳سالشه و خواستگار بنده هست و خودش میگه که ۴ساله که دارع بهم فکر میکنه و تقریبا یکی دو سالی میشه که من رو در جریان قرار دادع. ومن هم همون اول خیلی قاطع بهش گفتم نه (چون قیافه و ظاهرش باب دلم نبود و نمیتونستم حتی یه لحظه بهش فکر کنم و اینکه به ازدواج هم فکر نمیکردم مخصوصا ازدواج فامیلی) ولی اون خیلی پافشاری میکنه و ۷ماهی میشه که داییم رسما با خانوادم صحبت کرد و حالا خانوادم هم درجریانن ولی ما گفتیم الان من کنکور دارم و بعدا بهتون جواب میدیم و دوباره تقریبا یک ماه پیش گفتند جوابتون چیه و ما نمیتونیم منتظر بمونیم. واز پسرشون تعریف و تمجید کردن ماهم تقریبا بله رو گفتیم.الان پسرداییم دیپلم هست و کار ازاد دارع تقریبا رو پای خودش ایستاده و یه شناخت کلی که ازش دارم اینه که اخلاق خوبی داره و خانواده دوسته و بفکر کار و منو دوست داره ازنظر قیافه هم انگاری یکم بهتر شدع. ینی جوری که دیدن یا ندیدنش برام فرقی نداره و طوری نیست که منو جذب خودش کنه که بخوام نگاش کنم از طرفی تقرییا شرایطش خوبه فقط قیافش یکم برام مشکل بود که البته الان جوری شده که میگم قیافه که مهم نیست و میتونم بعدا باهاش کنار بیام
از طرفی من حس میکنم برام زود هست چون واقعا به ازدواج فکر نمیکردم و خیلی وقته که حس میکنم نمیتونم کسیو دوست داشته باشم و عاشقش باشم (حتی دوستامم که بهم میگن دلمون برات تنگ شدع یا دوست دارم منم فقط دوست دارم خالی میگم و از ته دلم نیست ینی جوری نیست که اگه نباشن دلتنگشون باشم) برا همین وقتی پسر داییم بهم ابراز علاقه میکنه اولا که چون ازش خوشم نمیومد واقعا اذیت میشدم از حرفش ولی الان یه حس خنثی، متوسط رو به بالاست ینی نمیتونم بگم با این حرفا عاشقش میشم یا نه.. به خودم میگم حالا بعد ازدواج درست میشه و میتونم دوسش داشته باشم ولی میترسم بعدش هیچ علاقه ایی شکل نگیرع!!
و اینکه داییم اینا خیلی اصرار دارن که زودتر عقد کنیم و عجله
دارن ولی ما گفتیم حداقل بعد کنکور من. بنظرتون چقدر صبر کنیم تا همدیگرو بشناسیم؟؟
از طرفی هم فقط خوشی ها و تفریحات ازدواجو میبینم و نمیدونم میتونم سختی هاشو تحمل کنم یا نه چون خانوادم یه زندگی خوبی رو برام ترتیب دادن و من سختی نکشیدم؟!!
واینکه قبلنا خیلی درس میخوندم ولی برا کنکور نمیدونم چم شدع و نمیخونم.نه حوصله درس دارم نه حوصله ازدواج و هیچ هدفی ندارم جوریکه با خودم میگم پس من برا چی زنده ام و ترس از مرگ ندارم حس میکنم بمیرم راحت ترم چطور باید این حسو از بین ببرم؟!
در آخر اینکه نماز و روزه هم نمیگیره ولی دوست دارم که بخونه حالا نمیدونم چیکار کنم تا اونم بخونه ایا میشه عوضش کرد؟! خودش میگه بخاطر تنبلی نمیخونم یه بار میخونه ۱٠بار دیگه نمیخونه.
ببخشید که خیلی طولانی شد. خواهشاااا راهنماییم کنید.

سلام . سوالات کامل و دقیق بود فقط نحوه پرسیدن چطوریه و اینکه گفتین همون لحظه جواب بدن یعنی تو برگه بنویسیم و بگیم الان ب این سوالات جواب بدین؟بعد این سوالات در چند مرحله از خواستگاری پرسیده بشه بهتره درسته؟

سلام مهسا هستم و۲۴ سالمه ۷ سال پیش عقد کردم و خودم اون شخص و نخواستم و جدا شدیم و ترس دارم از اینکه این موضوع رو با خواستگارم مطرح و کنم و خوشش نیاد میشه راهنمایی کنید ک چجوری مطرحش کنم؟؟

سلام این همه سوال ت ذهن نمیمونه ک روز خاستگاری پرسیده بشه راجع بشون حرف زده بشه میشه این سوالات ت کاغذ بنویسیم ک جوابشون بنویسه یاازروی کاغذ بخونیم اون جواب بده؟؟؟؟

تمامی فعالیتهای این سایت تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است | 1396 © AROOS.CO

---

https://www.aroos.co/wp-content/uploads/2017/06/aroos-co-eshgh-ya-ezdevaj-mixdown.mp3

0