چگونه احساس پذیرفته شدن بر روی

چگونه احساس گناه را ازبین ببریم؟ هرکسی در طول زندگی احساس گناه را تجربه می‌کند. احساس گناه، به دلیل داشتن حس مسئولیت نسبت به یک اتفاق بد یا یک اشتباه به وجود می‌آید؛ این احساس می‌تواند سرچشمه‌های متعددی داشته باشد. برای مثال، ممکن است چون فکر می‌کنید کاری که انجام داده‌اید (یا انجام نداده‌اید)، باعث […]

هرکسی در طول زندگی احساس گناه را تجربه می‌کند. احساس گناه، به دلیل داشتن حس مسئولیت نسبت به یک اتفاق بد یا یک اشتباه به وجود می‌آید؛ این احساس می‌تواند سرچشمه‌های متعددی داشته باشد. برای مثال، ممکن است چون فکر می‌کنید کاری که انجام داده‌اید (یا انجام نداده‌اید)، باعث رنجش خاطر کسی شده احساس گناه می‌کنید. حتی ممکن است از این موضوع منشأ بگیرد که درحالی که دیگران شکست خورده‌اند، شما موفق شده‌اید (احساس گناه بازمانده). احساس گناه همیشه احساس بدی نیست، چراکه سبب پشیمانی، تغییرات رفتار درآینده و تقویت احساس هم‌دردی با دیگران می‌شود. درعین حال، در صورتی که این احساس غیر سازنده بوده و بر تغییر رفتار در آینده تأثیری نداشته و باعث بروز چرخه معیوب «حدس و گناه» شود، می‌تواند بروز مشکلات متعددی را به همراه داشته باشد.

احساس گناه می‌تواند سازنده باشد، می‌تواند به رشد و بلوغ شخصیت ما و از همه مهم‌تر به افزایش یادگیری ما از رفتارمان، وقتی خود و یا دیگران را آزار می‌دهیم، کمک شایانی کند. به بیان دیگر، به کمک این احساس از اشتباهاتمان درس می‌گیریم. در این حالت، احساس گناه نقشی مثبت و سازنده را در بهبود رفتار و شخصیت ما بازی کرده است.

این احساس می‌تواند غیرسازنده و مخرب نیز باشد؛ در این حالت حتی وقتی رفتارتان مناسب بوده و نیازمند هیچ تغییری نیست هم احساس گناه می‌کنید. این احساس غیر منطقی، می‌تواند سبب ایجاد چرخه‌ای شود که حتی وقتی کار اشتباهی نکرده‌اید هم احساس گناه کنید، و هربار بیشتر و بیشتر این احساس را «نشخوار» و تکرار کنید.

این نکته اهمیت بالایی دارد که درک کنیم داشتن احساس گناه درباره مسائلی که نقشی در آنها نداشته‌ایم، غیرسازنده و اشتباه است. مسائلی مانند تصادف ماشین، دیر رسیدن و خداحافظی نکردن با عزیزی که درگذشته و غیره. گاهاً افراد دخیل در اینگونه مسائل، مسئولیت خود را بسیار سنگین‌تر از چیزی که هست تصور می‌کنند. آنان احساس می‌کنند که باید کاری انجام می‌دادند، اما درواقع نمی‌توانستند. این احساس گناه شدید می‌تواند ایجاد احساسات درماندگی و از دست دادن کنترل را به همراه داشته باشد.

چگونه احساس پذیرفته شدن بر روی

سعی کنید خودتان را بهتر بشناسید. در خودتان جست و جو کرده و به احساسات و افکار خود نزدیک تر شوید تا بتوانید مطمئن شوید که احساسی که دارید احساس گناه است نه احساسی دیگر. مطالعات انجام شده با MRI نشان می‌دهند که احساس گناه با احساساتی نظیر ناراحتی و شرمندگی متفاوت بوده و بخش‌های متفاوتی از مغز را درگیر می‌کند. همچنین، این تحقیقات نشان داده‌‌اند که احساس شرم و ناراحتی با احساس گناه مربوط بوده و حتی گاهاً باهم ظاهر می‌شوند. پس این موضوع بسیار اهمیت دارد که بر احساسات خود تمرکز و تأمل کنید و ریشه و منشأ آنها را برای خود مشخص کنید.

راجع به منشأ این احساسات فکر کنید. دوباره، نوشتن می‌تواند راه حل خوبی برای پیدا کردن دلایل و روشن سازی باشد. مثلاً:

باید قبول کنید که نمی‌توانید گذشته و هرآنچه که اتفاق افتاده را تغییر دهید. قبول کردن وجود این حس با درک سختی واقعه و این موضوع همراه است که شما می‌توانید با درد امروزتان کنار بیایید. این اولین قدم برای کنارآمدن با احساس گناه است. بسیار مهم است که به خود جملاتی بگویید که به قبول کردن و کنار آمدن کمک کند. چنین جملاتی عبارت‌اند از:

اگر احساس گناهتان از آنجا منشأ میگیرد که کاری کردید که تأثیر منفی بر کسی داشته، قدم اول جبران کردن این کار است. هرچند عذرخواهی کردن احساس گناه شما را کاملاً از بین نمی‌برد، اما می‌تواند روش مناسبی برای شروع فرآیند عذرخواهی تان باشد.

در مواردی که احساس گناه سازنده است، به خود قول دهید که رفتارتان را تغییر داده و از چنین موقعیت‌هایی دوری کنید. برای مثال، نمی‌توانید سگی که از دست دادید را دوباره برگردانید، اما می‌توانید به خود قول دهید که دیگر به حیوانات خانگی آینده خود اجازه‌ خروج از خانه را ندهید. یا درمورد امتحانی که خراب کردید، می‌توانید خود را مجبور کنید که از حالا به بعد بیشتر مطالعه کنید تا زحمات پدرومادرتان از بین نروند.

افراد با احساس گناه راجع به چیزهایی که انجام داده‌اند یا نباید انجام می‌دادند احساس شرمندگی می‌کنند. ممکن است حتی وقتی کارهای خود را جبران کردید هم احساس گناه را تجربه کنید. پس باید به جبران خسارتی که به خود زده‌اید هم بپردازید. یادگیری بخشیدن خود می‌تواند ابزاری مهم برای بدست آوردن اعتماد به نفسی، که احتمالاً به خاطر احساس گناه آسیب دیده است، باشد.

 

احساس گناه می‌تواند ابزار سازنده‌ای برای کمک به تغییر و بهبود رفتارتان و افزایش هم‌دردی با دیگران باشد؛ پس تبدیل جملات مملو از گناه به جملات قدرشناسی، به تجربیات‌تان ارزش بخشیده و دیدتان نسبت به گذشته را تغییر می‌دهد. همچنین به فرآیند ترمیم احساس گناه و تبدیل آن به موضوعی مفید و سازنده می‌تواند سبب بهبود زندگی‌تان شود.

این جملات برای تشویق کردن و بالابردن روحیه کاربرد دارند. به کارگیری این روش می‌تواند به دستیابی دوباره به ارزش خود (که بر اثر وجود احساس گناه آسیب دیده است) و مراقبت بیشتر از خودتان کمک کند. هرروز با نوشتن، گفتن و فکرکردن راجع به نکات مثبت، در خود انگیزه و حس مثبت ایجاد کنید. چنین جملاتی عبارت‌اند از:

جملاتی که گفته می‌شود می‌تواند به پیدا کردن معانی جایگزین برای رفتارها و تجربیات گذشته، که احساس گناه را تحریک می‌کنند، به شما کمک کند. درمقابل، این فرآیند می‌تواند سبب تغییر در نحوه تفکر شما در راستای حذف احساس گناه شود. سعی کنید زمانی که در تله‌ی الگوهای غیرسازنده فکری و نشخوار کردن وقایع گذشته افتادید، این جملات را به خاطر داشته باشید.

دنبال کردن ایده‌آل‌ها در هر بخشی از زندگی، توقعی غیرمنطقی و غیرواقعی است. اشتباهات بخشی از زندگی ما هستند و به ما در یادگیری کمک می‌کنند. در فعالیت‌هایی شرکت کنید که مثبت و مشوق هستند، جایی که فرصت انجام کار خوب دارید. به خود اجازه دهید تا ببینید که چگونه همان اشتباهی که سبب احساس گناه شد، امروز از شما آدم بهتر و آگاه‌تری ساخته است.

نشخوارکردن افکار منفی و پر از گناه، می‌تواند به سطح نامناسبی از شرم و نفرت از خود بیانجامد. اگر حس کردید که نشخوار احساس گناه‌تان به حدی زیاد شده است که سلامت روانی و عملکرد روزانه‌تان را تحت تأثیر قرار داده، بهتر است از یک متخصص کمک بگیرید.

 

مترجم: امیررضا اشرفی

  خودآگاهی به این معنی است که هر یک از ما چگونه به خود نگاه می‌کنیم و بر اساس نگاهی که به خود داریم، چه احساسی پیدا می‌کنیم. آگاهی از خود و خصوصیات مختلف آن، به انسان کمک می‌کند با توانایی‌ها و ضعف‌ها و سایر خصوصیات خود آشنا شود. این خودآگاهی به شخص نشان می‌دهد […]

چه افرادی دارای احساس حقارت هستند در این شماره میخواهیم درباره ی نشانه هایی صحبت کنیم که اگر در رفتار کسی مشاهده شد نشانگر این است که این فرد دچار احساس حقارت است: این افراد به شدت نسبت به نقد دیگران در حوزه ای که ضعف دارند حساس هستند افرادی که بسیار زیاد خود را […]

مهارت های اساسی گوش دادن :در هنگام گوش دادن، هر چیزی که باعث حواس پرتی میشود را کنار بگذارید. گوش کردن به حرف دیگران نیازمند تمرکز است و این تمرکز کردن زمانیکه شما درحال انجام کار دیگری هستید بسیار مشکل است. قبل از اینکه شخص شروع به صحبت کند برای لحظه ای هر آنچه که […]

تحصیلات و تفاوت های تحصیلی در ازدوج ملاحظاتی در بایسته ها وشایسته ها نگاهی دیگر به مسئله میزان تحصیلات خانم ها و آقایان در ازدواج بدون تردید توجه به ویژگی های شناختی، هوشمندی، مهارت های ارتباطی، تعاملات اجتماعی و تجارب ارزشمند حرفه ای داوطلبان ازدواج در امر کفویت و همسانی از صرف مدارج تحصیلی و […]

نکاتی درباره افکار منفی که اعتماد به نفس‌تان را تحت تأثیر قرار می دهد   اعتماد به نفس قسمتی لازم و ضروری در شخصبت هر انسان است. افراد دارای اعتماد به نفس عموما خود را دوست دارند و نسبت به انجام هر ریسکی برای نائل شدن به اهداف حرفه ای و شخصی اش مشتاق هستند […]

پاسخ گویی به سوال ها و مشکلات در زمینه روانشناسی

برای ورود اینجا کلیک کنید

احساس گناه و ترس از عدم قبول توبه

۱۳۹۹/۰۴/۱۹

–
۸۷۴ بازدید

نقل مطالب در مطبوعات و نشریات با ذکر منبع بلامانع است.
اداره تبلیغ نوین نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها

همانند بدبینی، خوش‌بینی هم همۀ جهان را سیاه و سفید می‌بیند

سواد زندگی -از نظر شما شادمانی
چه معنایی دارد؟ شادی و احساس خرسندی در حقیقت ندایی درونی از پذیرش خود و قبول
قلبی آن است. بسیاری از مردم ممکن است، سالیان سال از این حقیقت دور افتاده و
توانایی شناخت ندای درونی را کسب نکرده باشند. برخی نیز برخلاف ظاهر اجتماعی و
شادمان خود، از درون مضطرب و به هم ریخته هستند. اما دلیل واقعی این مشکل چیست؟
اگر شما نیز چنین احساسی دارید، تنها راه نجاتتان “آشتی با خود” خواهد
بود. برای درک بهتر موضوع مثالی می زنیم تا به تصور کاملی از مطلب دست یابید.

چگونه احساس پذیرفته شدن بر روی

فردی را در نظر بگیرید که از موقعیت اجتماعی مناسبی
برخوردار است و روابطی قوی با دیگران دارد. حتی زمانی که عصبانی و ناامید می شود
نیز کسی متوجه این تغییر نمی شود. چرا که رفتار وی چنین اتمسفری را در اطرافش
ایجاد می کند. شاید گمان کنید که این روش خیلی هم خوب است و از نظر افراد اطرافتان
فردی صبور، اجتماعی و خوش خلق به حساب خواهید آمد. البته منظور ما از این مثال
افراد خوددار و درون گرا نیستند بلکه مقصود بیشتر آن هایی است که ماسکی دائمی را
هر روز بر صورت خود حمل می کنند. زمانی فرا می رسد که این فرد، سلامت و شادی روح
خود را وابسته به پذیرش دیگران خواهند یافت. افکار او دائم به تصوری که دیگران در
موردش دارند و میزان رضایت آن ها از وی اختصاص می یابد و روز به روز هم بیشتر به
این تفکر میدان داده می شود. از نتایج مخرب این وضع، عدم توجه به خواسته های شخصی
و قلبی خود در زندگی خواهد بود چرا که ظرفیت مغز شما با مسائل دیگری انباشته شده
است. اگر چه اعتبار به ویژه از نوع اجتماعی و در فرآیند زندگی با افراد دیگر بسیار
اهمیت دارد، نباید به گونه ای درآید که به اصطلاح شما را از خودتان دور کند. باید
شادی را ابتدا در وجود خود جست و جو کنید. به عبارتی باید با “خود”
آشتی کرد. “نیازی نیست فرد جدیدی خلق کنید، تنها کافی است همان کسی که
هستید را کشف کنید”. در ادامه به بررسی سه قانون اصلی برای آشتی با خود،
انسجام بخشیدن به زندگی و کشف خود حقیقی خواهیم پرداخت.

+ حقیقت نخست؛ ما با احساسی که از طریق تفکرات خود به وجود
می آوریم، زندگی می کنیم

همان طور که ویلیام شکسپیر نوشته است: هیچ چیزی تحت عنوان
خوب و یا بد وجود ندارد، تا زمانی که ما با افکار خودمان آن ها را خلق کنیم. آشتی
با خود زمانی محقق خواهد شد که بدانید و بپذیرید که علت شادمانی و ناخوشی هایتان
در زندگی، تنها خود شما است.

در مثالی که زده شد، دلیل ناراحتی های روحی فرد تنها رفتار
دیگران و عدم پذیرش وی از جانب آن ها نبود، بلکه دلیل اصلی خود “او”
بود. چرا که آرامش حقیقی را در جایی غلط جست و جو می کرد نه در وجود خود و سرچشمه
حیات. حتی زمانی که تصور می کنید شرایط به وجود آمده باعث تغییرات احساسی شما شده
اند، کاملا در اشتباه هستید. افکار شما ریشه تمامی احساساتتان خواهند بود. تنها
باید این سوال را از خود بپرسید؛ اگر این گونه فکر نمی کردم، آیا ممکن بود احساس
دیگری را تجربه کنم؟

+ حقیقت دوم؛ همه چیز در درون نهفته است

همه ما با دو جنبه از خود رو به رو هستیم. نخست جنبه ای که
بی گناه، عاری از هر گونه قضاوت و در واقع بکر تر است و جنبه ای دیگر که خود
ساخته، حاوی تجربه های مختلف بوده و عموما تحت عنوان ضمیر و یا نفس شناخته می شود.
جنبه نخست بعدی بزرگ تر و خردمند تر از شما را به خود اختصاص می دهد و پیش از آن
که به جست و جوی خود بپردازید، شما را می شناسد. تنها کافی است به جای جست و جو در
دیگران، به خود بازگردید و با آن ارتباط برقرار کنید. زمانی می توانید به معنای
واقعی به اصل آشتی با خود برسید که بتوانید این جنبه را کشف کرده و به آن نزدیک
شوید.

+ حقیقت سوم؛ رابطه هر کدام از ما با خودمان، تعیین کننده
نوع ارتباطی است که به دیگران خواهیم داشت و بالعکس

در سفر طولانی به سوی کشف خود، هیچ پروسه بهبود شخصیتی، نمی
تواند جای خالی پذیرش و آشتی با خود را بگیرد. هر چه قدر خودتان را بیشتر دوست
داشته باشید، به همان اندازه کمتر شادمانی و آرامش را در جای اشتباه دنبال خواهید
کرد.

بخشش کلید اصلی این مقصد خواهد بود. ابتدا باید خود را به
خاطر جست و جوی آرامش در منابعی غیر ار وجود حقیقی خود ببخشید و ناامیدی ها را
فراموش کنید. تنها دلیل این بخشش، آماده سازی شما برای آشتی با خودتان و پیوند با
خود درونی تان خواهد بود. 

0