چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

⛔ افراد باردار یا کسانی که به تازگی دچار خونریزی ماهیانه شده اند

انتشار عفونت سوزاک به خون بروز دو سندرم بالینی را در پی خواهد داشت. اولین سندرم التهاب چرکی مفاصل بدون ارتباط با ضایعات پوستی بوده و دومین سندرم شامل تنوسینوویت، پلی آرترالژی (درد مفاصل) و التهاب پوست می شود.

علائم پوستی انتشار سوزاک به خون معمولا به صورت خونریزی های کوچک بدون درد (پتشی) یا ضایعات پوستولی در اندام های انتهایی بدن می باشد. امکان دارد در آزمایش کشت ضایعات پوستی دیپلوکوک های درون سلولی گرم منفی مشاهده شوند. عوارض نادر این بیماری می توانند شامل اندوکاردیت، استئومیلیت، واسکولیت و مننژیت باشند.

علائم پوستی معمول در هرپس تناسلی به صورت گروهی از وزیکول های (تاول) برجسته یا ضایعاتی هستند که بر روی ناحیه ای قرمز از پوست مقعد یا ناحیه تناسلی قرار گرفته اند. این ضایعات ظرف ۲ تا ۴ هفته برطرف می شوند. هرپس تناسلی در اثر ابتلا به نوع ۱ یا ۲ ویروس هرپس سیمپلکس به وجود می آید. 

با اینکه نوع ۱ ویروس بیشتر نواحی صورت و دهان و نوع ۲ بیشتر ناحیه تناسلی را به خود مبتلا می کند اما مطالعات اخیر نشان داده اند که بخش قابل توجهی از موارد جدید هرپس تناسلی ناشی از نوع ۱ می باشند. در بین سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها عنوان کرد که نزدیک به ۱۵٫۵ درصد از افراد ۱۴ تا ۴۹ ساله در خون خود دارای ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ هستند.

 در حالی که اغلب افراد مبتلا به هرپس تناسلی فاقد علائم هستند، برخی دیگر تنها علائم خفیف و غیر اختصاصی همچون سوزش، خارش یا قرمزی ناحیه تناسلی را تجربه می کنند. عفونت های اولیه معمولا شدید تر از مواقع عود بیماری بوده و می توانند با زخم های تناسلی دردناک، سوزش ادرار، لنف آدنوپاتی و علائم سیستمیکی همچون تب، سردرد و کسالت همراه باشند.

پس از ابتلای اولیه، ضایعات پوستی در بروز های بعدی بیماری می توانند در خارج از ناحیه تناسلی یا مقعد پدیدار شده و با علائم زونا اشتباه گرفته شوند. تقریبا نیمی از افراد مبتلا به هرپس عود کننده قبل از شروع بازگشت بیماری علائمی اولیه را احساس می کنند. از جمله این موارد می توان به درد های تیر کشنده یا ضربان داری اشاره کرد که از چند ساعت تا چند روز قبل از بروز ضایعات پوستی احساس می شوند. بروز علائم سیستمی در هنگام عود بیماری رایج نیست. ویروس هرپس سیمپلکس می تواند احتمال انتقال عفونت های جنسی دیگر همچون ویروس ایدز را ۲ الی ۴ برابر بیشتر کند.

امکان دارد هرپس تناسلی در حین زایمان از مادر به نوزاد انتقال یابد. متخصصان تخمین می زنند که از هر ۳۲۰۰ تا ۱۰ هزار بارداری یک مورد انتقال هرپس تناسلی از مادر به نوزاد اتفاق می افتد. عفونت نوزادی می تواند به صورت بیماری دهانی، چشمی، پوستی، سیستم عصبی مرکزی یا بیماری های منتشر شونده بروز دهد.

تصویر نمایانگر زگیل های حلقی ناشی از عفونت پاپیلومای انسانی هستند. عفونت زگیل تناسلی رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا است. این عفونت میلیون ها نفر را در سرتاسر جهان به خود مبتلا کرده و شیوع آن در میان تمام زنان به ۱۰ درصد می رسد. 

محققان تخمین زده اند که حداقل ۸۰ درصد زنان و مردانی که از نظر جنسی فعال هستند حداقل یک بار در طول عمر خود در معرض HPV قرار گرفته اند.

با توجه به اینکه عفونت های HPV می توانند به صورت خود به خود برطرف شده و در آزمایش های غربالگری تشخیص داده نشوند، برخی محققان گمان می کنند که تقریبا تمامی افراد بالغ در طول عمر خود به ویروس HPV ابتلا یافته اند.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

مردان و زنان نوجوانان همچون افراد بالغ می توانند در نتیجه ابتلا به برخی انواع ویروس HPV به سرطان های خوش خیم و بد خیم مبتلا شوند.

از جمله این سرطان ها می توان به زگیل های تناسلی، پاپولوز بوونوئید، سرطان دهانه رحم و برخی سرطان های مقعدی اشاره کرد. رایج ترین موارد سرطان زای ویروس HPV انواع ۱۶ و ۱۸ هستند

در تصویر زگیل های تناسلی کوچک بر روی کیسه بیضه نشان داده شده اند. داشتن بیماری تحت بالینی در ابتلا به ویروس HPV رایج است. با این وجود، تظاهرات معمول این عفونت شامل پدیدار شدن زگیل بر روی قسمت های خارجی ناحیه تناسلی، پرینه، مقعد و نواحی اطراف آن هستند. 

 این ضایعات می توانند کوچک و در حد چند میلی متر یا بزرگ، همانند گل کلم و به اندازه چند سانتی متر باشند.

تصویر زیر نمایانگر یک تظاهر غیر طبیعی از HPV در پسر بچه ای ۲۳ ماهه بوده که تعداد آن ها از سن ۸ ماهگی در حال افزایش است.

 رنگ زگیل ها، صورتی، قهوه ای، سفید یا همرنگ پوست بوده و ممکن است در مخاط مرطوب ناحیه تناسلی دیده شوند. 

انواعی از اچ پی وی که نواحی تناسلی را آلوده می کنند، می توانند به بروز زگیل در دهان و گلو نیز منجر شوند. در صورتی که نوع ویروس پر خطر باشد، زگیل ها می توانند به سرطان هایی در ناحیه سر و یا گردن تبدیل شوند.

حضور نوع ۱۶ ویروس HPV در حفره دهان با سرطان حلقی دهانی ارتباط داشته و نزدیک به یک درصد افراد مبتلا به HPV دهانی به این نوع ابتلا دارند. تخمین زده می شود که ویروس HPV سالانه سبب بروز ۱۲۸۸۵ مورد سرطان حلقی دهانی می شود. ضایعات برجسته درون دهان ظاهری شبیه به گل کلم داشته و معمولا بر روی نواحی نرم و مرطوب لایه مخاطی رشد می کنند. تماس جنسی دهانی روشی است که از طریق آن عفونت HPV تناسلی به بروز HPV دهانی منجر می شود.

تصویر نشان دهنده ی یک پاپیلومای سنگ فرشی بر روی لبه کناری زبان بیمار مبتلا به HPV می باشد. 

در حال حاضر ۳ واکسن تایید شده برای HPV در ایالات متحده وجود دارد که همگی در سه دوز داده می شوند. واکسن زگیل تناسلی عبارتند از:

انواع ۱۶ و ۱۸ ویروس HPV را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۷۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

انواع ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۹۰ درصد زگیل های تناسلی هستند.

 انواع ۶ و ۱۱ و همچینن انواع سرطان زای HPV یعنی ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲ و ۵۸ را هدف قرار می دهد. واکسن ۹ گانه می تواند از بروز ۹۰ درصد سرطان های دهانه رحم، ناحیه فرج و سرطان های مقعدی پیشگیری کند. ۵ نوعی از ویروس HPV که در واکسن هدف قرار نگرفته اند عامل ۲۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

 در تصویر یک زخم ناشی از سیفلیس (شانکر) با لبه هایی برجسته نشان داده شده است. بیماری سیفلیس تحت عنوان ((بیماری مقلد یا متظاهر)) نیز شناخته می شود زیرا افراد مبتلا به آن چندین مرحله بیماری را تجربه کرده که در هر کدام انواعی از تظاهرات پوستی و سیستمیک مشابه با علائم بیماری های دیگر دیده می شود. 

سیفلیس از طریق تماس فرد به فرد بیماران دارای زخم های مبتلا به باکتری ترپونما پالیدوم منتقل می شود. این عفونت در صورت عدم درمان تا مراحل اولیه، ثانویه و نهایی پیشرفت می کند. در سال ۲۰۱۶، ۸۸۰۴۲ مورد ابتلا جدید به سیفلیس وجود داشت که ۲۷۸۱۴ مورد از آن ها در مرحله اولیه و ثانویه سیفلیس قرار داشتند. 

مراحل اولیه و ثانویه سیفلیس واگیر دار ترین مراحل این بیماری هستند. زخم رایج ناشی از سیفلیس اولیه بدون درد و کش مانند بوده و معمولا ۲۱ روز پس از دریافت واکسن بروز می دهد. همچنین امکان بروز لنف آدنوپاتی موضعی نیز وجود دارد.

 زخم شانکر معمولا ۳ تا ۶ هفته دوام داشته و می تواند به کمک درمان در زمان کمتری برطرف شود. با اینکه زخم های شانکر اغلب به صورت انفرادی هستند اما امکان دارد در افراد مبتلا به ویروس ایدز یا نواحی تماس دو قسمت مخالف از پوست یک اندام ضایعات اولیه چندگانه دیده شوند.

بروز یک پاپول سنگ فرشی و پراکنده رایج ترین علامت پوستی سیفلیس ثانویه است. نمونه ای از این پاپول در تصویر نمایش داده شده است. این ضایعه معمولا ظرف چند هفته یا چند ماه پس از بروز شانکر در سیفلیس اولیه پدیدار می شود. ضایعات مرتبط با سیفلیس ثانویه معمولا اندازه ای ۱ سانتی متری داشته، علاوه بر کف دست ها و پا ها تنه و اندام های انتهایی را نیز درگیر کرده و می توانند رنگی از صورتی تا قرمز مایل به قهوه ای داشته باشند. 

این راش پوستی می تواند سطوح مخاطی را نیز درگیر کرده، ظاهری برجسته داشته و منجر به بروز پاپول هایی به رنگ خاکستری تا سفید به نام زگیل لاتیوم شود. سیفلیس ثانویه در اثر تکثیر اسپیروکت های ترپونما پالیدوم و انتشار آن ها به پوست و دیگر بافت ها ظرف چند هفته یا چند ماه ایجاد شود. علائم سیستمیکی که می توانند در سیفلیس ثانویه حضور داشته باشند شامل تب، سردرد، کسالت، آنورکسی (بی اشتهایی)، گلودرد، ریزش موی ناحیه ای، میالژی، کاهش وزن و آدنوپاتی می شوند. همچنین امکان درگیری کلیه ها، کبد و مفاصل نیز وجود دارد.

در تصویر نمونه ای از زگیل لاتیوم در ناحیه ناف نشان داده شده است. در سیفلیس ثانویه، زگیل لاتیوم همچنین می تواند در نواحی مرطوب کشاله ران، ناحیه داخلی ران، زیر بغل، زیر پستان ها و داخل ناف نیز رشد کند. این راش در صورت عدم درمان ظرف چند هفته رفع شده اما می تواند ظرف پیشرفت بیماری در ۲ سال آینده دوباره پدیدار شود.

حضور ضایعات پوستی بر روی کف دست و پا به تمایز سیفلیس ثانویه از دیگر بیماری های عامل پاپول های سنگفرشی همچون پسوریازیس خال دار، جوش پولکی (پیتریازیس روزه آ)، سارکوئیدوز و لیکن پلان کمک می کند. ضایعات سکه مانند سیفلیس به رنگ قهوه ای مایل به قرمز بوده و به صورت پاپول هایی پوسته پوسته بر کف دست و پا ظاهر می شوند.

با این حال، در حالی که حضور راش کف دست و پا می تواند مفید باشد اما سیفلیس ثانویه اغلب بدون هر گونه یافته بالینی بروز می دهد. 

مرحله نهایی سیفلیس پس از رفع شدن علائم سیفلیس اولیه و ثانویه شروع می شود. سیفلیس نهایی زود رس در زمان کمتر از یک سال بروز داده و پدیدار شدن انواع دیر رس آن بیش از ۱ سال زمان می برد. در این مرحله، بیماری بدون علامت بوده اما آزمایش های خون هنوز مثبت هستند. در صورت عدم درمان سیفلیس، این بیماری به مرحله نهایی یا سوم خود پیشرفت می کند.

سیفلیس نهایی شامل سیفلیس قلبی عروقی (مخصوصا آئورت)، سیفلیس دارای زخم گوم و سیفلیس عصبی (مخصوصا فلج عمومی و تابس دورسالیس) می شود. مرحله سوم سیفلیس به طور اختصاصی به هر دوی سیفلیس قلبی عروقی و دارای زخم گوم اشاره دارد.

سیفلیس دارای زخم گوم بسیار غیر متداول بوده و نوعی واکنش گرانولوماتوز را بیان دارد که می تواند در هر جایی از جمله پوست، استخوان یا اندام های داخلی بروز دهد. 

بروز این علائم معمولا طی یک بازه زمانی طولانی رخ داده و به دلیل دچار شدن بیماران به یک مر مر قلبی بدون علامت، تشخیص آن دشوار است.

سیفلیس عصبی معمولا به دو دسته سیفلیس عصبی زود رس و دیر رس تقسیم می شود. سیفلیس عصبی زود رس شامل سیفلیس بدون علامت، سیفلیس همراه با مننژیت، سیفلیس مننگو واسکولار و سیفلیسی می شود که چشم ها و گوش ها را به خود مبتلا می کند.

سیفلیس عصبی دیر رس نیز شامل فلج عمومی و تابس دورسالیس می شود.

سیفلیس دارای زخم گوم نوعی از سیفلیس است که رواج آن بسیار کم بوده و معمولا در افرادی بروز می دهد که سیستم ایمنی بدن آن ها در اثر ابتلا به ویروس عامل ایدز آسیب دیده است. گوم ها زخم هایی هستند که در پوست و استخوان ها بروز داده اما می توانند اندام های داخلی را نیز مبتلا کنند. این زخم ها به صورت ضایعات گرانولوماتوز با ظاهری گرد و نامنظم پدیدار می شوند.

◼ سیفلیس مادرزادی

کراتیت بینابینی یک عارضه از مرحله نهایی سیفلیس مادرزادی بوده که در تصویر بالا نشان داده شده است. در بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ میزان سیفلیس مادرزادی ۸ تا ۱۲ مورد از هر ۱۰۰ هزار تولد بوده است.

 

در سال ۲۰۱۶ بیش از ۶۰۰ مورد سیفلیس مادرزادی گزارش شد که ۴۰ مورد از آن ها به مرگ انجامید. ۶۰ تا ۹۰ درصد نوزادان مبتلا به سیفلیس مادرزادی در هنگام تولد بدون علامت بوده و در صورت عدم درمان مستعد عوارض مختلفی از جمله مرگ خواهند بود. مراحل اولیه و نهایی این بیماری با استفاده از سن تظاهرات بالینی بیماری از یکدیگر تمایز داده می شوند.

در حالی که علائم مرحله زود رس سیفلیس مادرزادی ظرف ۲ سال بروز داده مرحله دیر رس آن پس از این مدت ۲ ساله بروز خواهد داد. رایج ترین یافته ها میان شیر خواران بدون علامت در هنگام تولد شامل هپاتو مگالی، یرقان، ترشحات بینی، لنف آدنوپاتی عمومی، ناهنجاری های اسکلتی و راش پوستی می شود. تظاهرات سیفلیس دیر رس معمولا نتیجه زخم شدن و التهاب مداوم ناشی از عفونت اولیه هستند.

دیگر عوارض این مرحله شامل برجستگی پیشانی، بینی زینی شکل، کوتاهی فک بالایی، نا شنوایی حسی عصبی، هموگلوبینوری حمله ای سرد، مولار مالبری، زخم گوم، دندان نیش هوچینسون، ناتوانی ذهنی و یا هیدروسفالی و همچنین خم شدن استخوان ساق پا به سمت جلو می شوند. زنان باردار باید برای پیشگیری از انتقال سیفلیس به نوزادان در ابتدای فرایند مراقبت مادران باردار از نظر ابتلا به سیفلیس غربالگری شوند.

زنان پر خطر یا کسانی که در جوامعی با شیوع بالای سیفلیس مادرزادی زندگی می کنند باید در هفته ۲۸ بارداری و هنگام زایمان نیز از نظر ابتلا غربالگری شوند.

◼ تشخیص و درمان

در این تصویر یک نوزاد مبتلا به علائم سیفلیس مادرزادی نشان داده شده است. استاندارد طلایی تشخیص سیفلیس مشاهده مستقیم نواحی تاریک در زیر میکروسکوپ است.

با این حال، امروزه این روش به ندرت استفاده می شود. در عوض، دو نوع آزمایش خون برای تشخیص ابتلا به سیفلیس وجود دارد که شامل تست های ترپونمال و غیر ترپونمال می شوند. آزمایش های غیر ترپونمال غیر اختصاصی بوده و از گذشته به دلیل ارزانی و سهولت کار برای غربالگری اولیه به کار گرفته شده اند. 

افرادی که به تست غیر ترپونمال واکنش دهند باید برای تایید تشخیص ابتلا تست ترپونمال را نیز انجام دهند. مصرف پنی سیلین درمان انتخابی تمامی سطوح سیفلیس می باشد.

مولوسکوم عفونی یک عفونت پوستی رایج و خود محدود شونده است که عامل آن ویروس آبله بوده و از طریف تماس پوست به پوست منتقل می شود. 

این عفونت یک یافته رایج بر روی پوست نواحی غیر تناسلی جمعیت کودکان است. این بیماری در بزرگسالان می تواند یک عفونت منتقل شونده جنسی باشد. ضایعه رایج ناشی از این بیماری یک پاپول صورتی یا به رنگ پوست، نافی شکل و گنبدی است که می تواند ۶ ماه یا بیشتر دوام داشته باشد.

در بیمارانی که از سیستم ایمنی مناسبی بهره مند هستند ضایعات معمولا موضعی بوده و ظرف چند ماه به صورت خود به خود از بین می روند. خط اول درمان اغلب شامل تخریب فیزیکی با موادی همچون نیتروژن مایع، کانتاریدین، سالیسیلیک اسید و تری کلرو استیک اسید می شود. ایمی کوئیمود یک اصلاح کننده پاسخ ایمنی است که گاهی اوقات برای برداشت فیزیکی ضایعات پوستی نیز به کار گرفته می شود.

شانکروئید توسط یک باکتری گرم منفی به نام هموفیلوس دوکرئی ایجاد می شود که در آزمایش رنگ آمیزی گرم به صورت اثر انگشت یا ریل قطار دیده می شود. 

با اینکه شانکروئید به صورت اندمیک در بسیاری از کشور های در حال توسعه یافت می شود اما در کشور های پیشرفته به طور فزاینده ای نادر بوده و ابتلا به آن نیازمند برقراری ارتباط با شرکای جنسی بسیار متعدد (کارگران جنسی) می باشد.

 بنا بر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در سال ۲۰۱۶ تنها ۷ مورد ابتلا به شانکروئید گزارش شده است.

هنوز مشخص نشده است که این کاهش در آمار ابتلا به شانکروئید به دلیل کاهش شیوع بیماری است یا بیانگر غربالگری ناکافی می باشد. احتمال ابتلای مردان به شانکروئید نسبت به زنان سه برابر بیشتر است. مشخص نیست که این آمار صحیح بوده یا به دلیل سهولت آزمایش مردان از نظر ابتلا به بیماری چنین می باشند.

شانکروئید برخلاف سیفلیس اولیه زخم هایی نرم و دردناک با لبه هایی دندانه دار و غیر مشخص ایجاد می کند. همچنین، امکان دارد لایه خاکستری رنگی نیز بر روی ضایعات وجود داشته باشد.

لنف آدنیت اینگوئینال (رانی) نیز می تواند در حین ابتلا به این بیماری بروز دهد. در این صورت گره های لنفی درگیر استقامت خود را از دست داده و به صورت خیارک های دردناک و ناپایدار خواهند بود. به طور معمول هیچ تظاهر سیستمیکی در ارتباط با این بیماری وجود ندارد.

این آزمایش معمولا در مراکز تجاری در دسترس نیست. با این که برخی آزمایشگاه ها انجام آزمایش زنجیره پلی مراز (PCR) را ارائه می دهند اما هیچ نوعی از این آزمایش وجود ندارد که برای تشخیص حضور این باکتری به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رسیده باشد. به همین ترتیب، تشخیص این بیماری معمولا به صورت بالینی و زمانی انجام می شود که علاوه بر اطمینان از عدم وجود سیفلیس و هرپس تناسلی، چندین زخم دردناک به همراه لنف آدنوپاتی موضعی وجود داشته باشد.

در حالی که این عفونت می تواند با دوره های کوتاه مدتی از مصرف آزیترومایسین، سفتریاکسون، اریترومایسین یا سیپروفلوکساسین درمان شود اما خیارک های لنفاوی باید با یک سرنگ یا ترجیحا برش جراحی تخلیه شوند. علائم بیماری ظرف ۳ روز پس از درمان بهبود خواهند یافت. عفونت شانکروئید یک عامل خطر برای ابتلا یا انتقال ویروس عامل ایدز بوده و می تواند همزمان با سیفلیس بروز دهد. بنابراین، غربالگری این بیماری ها علاوه بر عفونت های جنسی دیگر ضرورت دارد.

 در عکس یک زخم در بیمار مبتلا به گرانولوم اینگوئینال نشان داده شده است. گرانولوم اینگوئینال یا دونووانوزیس یک زخم تناسلی با پیشروی آهسته است که توسط یک باکتری گرم منفی درون سلولی به نام کلبسیلا گرانولوماتوزیس ایجاد می شود.

این بیماری در ایالات متحده آمریکا نادر بوده اما در هند، گینه نو، جزایر کارائیب، نواحی مرکزی استرالیا و آفریقای جنوبی شایع است. بروز علائم بالینی گرانولوم اینگوئینال نیازمند قرار گیری چند باره در معرض عفونت است. با اینکه این بیماری در درجه اول از طریق جنسی منتقل می شود اما می تواند از طریق تماس غیر جنسی نیز انتشار یابد. ضایعات ناشی از این بیماری معمولا به صورت پاپول یا ندول در ناحیه تناسلی بروز داده که زخم شده و به زخمی گوشتی، بدون درد، قرمز و با لبه های برجسته تبدیل می شود. این ضایعات معمولا حاوی عروق خونی فراوان بوده و به آسانی خونریزی می کنند که در این مواقع امکان عفونت های باکتریایی قدرتمند وجود دارد. معمولا به دلیل درگیر شدن بافت زیر پوستی در این بیماری ضایعات با بروز خیارک های کاذب نیز ارتباط دارند.

در حال حاضر هیچ تست مولکولی وجود ندارد که در زمینه تشخیص عامل مهاجم این بیماری به تشخیص سازمان غذا و داروی آمریکا رسیده باشد. درمان طولانی مدت با حداقل ۳ هفته مصرف آزیترومایسین، تری متوپریم سولفامتوکسازول، داکسی سایکلین، سیپروفلوکساسین یا اریترومایسین مورد نیاز است. همچنین، حتی پس از درمان موثر امکان برگشت بیماری ظرف ۶ تا ۱۸ ماه وجود دارد.

این تصویر یک مورد دونووازیس منتشر شده در مچ پا را نشان می دهد. موارد شدید گرانولوم اینگوئینال می توانند به ادم لنف و در موارد نادر به انتشار خونی بیماری به طحال، ریه ها، کبد، استخوان ها و چشم ها منجر شوند.

تصویر نشان دهنده عفونت کلامیدیا در دهانه رحم می باشد. عفونت کلامیدیا تراکوماتیس رایج ترین عفونت گزارش شده در ایالات متحده آمریکا می باشد.

در واقع، عفونت HPV نسبت به این بیماری شیوع بیشتری دارد اما برخلاف کلامیدیا گزارش آن اجباری نیست. سروتیپ های D و K سبب بروز عفونت تناسلی می شوند. ویژگی های بالینی کلامیدیا بسیار شبیه به سوزاک بوده و اغلب تمایز این دو بیماری بدون استفاده از تست های تشخیصی امکان پذیر نیست.

دهانه رحم رایج ترین ناحیه ابتلا در زنانی است که به این بیماری دچار هستند. با این وجود، التهاب میزراه نیز یک علامت رایج از کلامیدیا می باشد. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند منجر به بروز عوارض متعددی از جمله بیماری التهابی لگن (PID)، بارداری خارج از رحم و ناباروری شود.

 بیماری التهابی ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس در ناحیه لگن در مقایسه با بروز این بیماری در اثر سوزاک، با شدت بیشتری از آمار ناباروری، بارداری خارج از رحم و درد لگنی مزمن همراه است. همچنین، احتمال بروز پری هپاتیت (سندرم فیتز هیو کورتیس) نیز وجود دارد. 

در تصویر بالا التهاب ملتحمه ناشی از عفونت کلامیدیا نشان داده شده است. در موارد علامت دار این بیماری مردان معمولا التهاب میزراه و ترشحات مخاطی یا آبکی از آلت خود را تجربه خواهد کرد. این ترشحات اغلب برخلاف ترشحات ناشی از سوزاک اندک هستند. التهاب اپی دیدیم نیز در این افراد امکان پذیر بوده و ممکن است به صورت درد و حساسیت در یک بیضه ظاهر شود.

با اینکه امکان بروز التهاب پروستات و مقعد نیز وجود دارد اما بیماری مقعدی معمولا توسط سروتیپ های L1 تا L3 ایجاد می شوند. امکان دارد، افراد التهاب ملتحمه، التهاب گلو و لنفوگرانولوما ونروم را به عنوان تظاهرات بالینی عفونت کلامیدیا تجربه کنند.

تست تشخیصی انتخابی برای این بیماری آزمایش تکثیر اسید های نوکلئیک (NAAT) از نمونه ترشحات واژن زنان و ادرار مردان است. غربالگری در زنان زیر توصیه می شود:

 

 

 

 

 

لنفوگرانولوما ونروم ( LGV ) توسط سروتیپ های L1 تا L3 عفونت کلامیدیا تراکوماتیس به وجود می آید.

البته سروتیپ های L1  و L2 نقش مهم تری در ابتلای افراد دارند. 

علائم این بیماری با زخم تناسلی یا واکنش التهابی در محل تزریق واکسن شروع شده و ظرف چند روز بهبود می یابد. مرحله دوم بیماری ۲ تا ۶ هفته بعد شروع و به صورت لنف آدنوپاتی یک طرفه و اینگوئینال ظاهر می شود. این لنف آدنوپاتی منجر به پدیدار شدن چندین شیار (علامت groove) در ناحیه تناسلی شده و گاهی اوقات می تواند دو طرفه باشد. در حالی که لنفوگرانولوما ونروم مقعدی می تواند بدون علامت باشد، افرادی که در رابطه جنسی مقعدی مفعول بوده اند ممکن است به علائم و نشانه های پروکتوکولیت دچار شوند. این علائم شامل خونریزی، تنسموس و تب می شود.

 بروز پروکتیت ناشی از لنفوگرانولوما ونروم در جمعیت مردان همجنس گرا گزارش شده و ممکن است با بیماری التهابی روده اشتباه گرفته شود. لنفوگرانولوما ونروم درمان نشده می تواند تا به مرحله نهایی این بیماری پیش روی کند. تظاهرات این مرحله پس از ایجاد بافت جوشگاه (اسکار) بروز داده و شامل الفانتیازیس ناحیه تناسلی، فیستول و تنگی مقعد، ناباروری و خشکی لگن می شوند.

 

آزمایش های مولکولی بیشتر می توانند سبب تمایز لنفوگرانولوما ونروم و انواع غیر لنفوگرانولومای کلامیدیا تراکوماتیس شوند. در صورت شک به وجود لنفوگرانولوما ونروم درمان باید در سریع ترین زمان ممکن به صورت یک دوره ۳ هفته ای مصرف داکسی سایکلین شروع شود. مصرف این دارو سبب درمان عفونت و پیشگیری از آسیب بیشتر به بافت ها می شود.

دکتر شهریار ناطق متخصص ارولوژی و بیماری های جنسی

متخصص ارولوژی و جراح کلیه، مجاری ادراری و تناسلی، عضو انجمن ارولوژی اروپا، عضو انجمن ارولوژی ایران و مدیر گروه ارولوژی بیمارستان آتیه.

عفونت اچ پی وی HPV (مخفف عبارت Human papillomavirus به معنی ویروس پاپیلومای انسانی)…

این روزها سرکه سیب برای درمان بسیاری از بیماری ها چه به صورت موضعی…

زگیل تناسلی مردان (genital warts in men) توده های کوچک و نرمی در ناحیه…

تماس با ما

با ما در تماس باشید

آدرس مطب

تهران – جنب بیمارستان آتیه – ساختمان پزشکان آتیه – طبقه ۴

ساعات کار مطب

شنبه تا چهارشنبه از ساعت 11:30 الی 13 و 17 الی 20

شماره تماس

02188367353
|

09129727780

دسترسی سریع

مطالب تصادفی

همه چیز درباره ی انواع روش های درمان سرطان پروستات

همه چیز درباره ی بیماری سیستوسل

لیتوتریپسی سنگ کلیه و سنگ حالب

خانه » بیماری های جنسی » ۱۰ تصویر عفونت جنسی دستگاه تناسلی مردان

عفونت های منتقل شونده جنسی (STI) شامل بیماری های رایجی می شوند که مردم را تحت تاثیر قرار داده و شیوعی رو به افزایش دارند. در سال ۲۰۱۶ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) بیش از ۲ میلیون مورد ابتلا به کلامیدیا، سوزاک (گونوره) و سیفلیس را گزارش کرد که این آمار تاکنون بیشترین آمار ابتلا به یک بیماری بوده است.

اغلب این موارد (نزدیک به ۱٫۶ میلیون نفر) بیماران مبتلا به کلامیدیا بودند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، تخمین می زند که هر ساله ۲۰ میلیون مورد ابتلای جدید به عفونت های منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا بروز می دهند که نیمی از این موارد در میان افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله هستند.

این آمار شامل موارد تشخیص یا گزارش نشده نمی شوند. عفونت های منتقل شونده جنسی سالانه در حدود ۱۶ میلیارد دلار هزینه درمانی مستقیم ایجاد می کنند. طبق اطلاعات بدست آمده در سال ۲۰۱۳، تعداد تخمینی موارد ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا به بیش از ۱۱۰ میلیون مورد می رسد. با اینکه این عفونت ها با علائم مقعدی – تناسلی خود شناخته می شوند اما اکثر عفونت ها علائم دیگری نیز دارند که می توانند پوست، چشم ها، حفره دهان یا نواحی دیگر را نیز آلوده کنند.

سوزاک دومین بیماری رایج و قابل توجه در ایالات متحده است. اصطلاح سوزاک یا گونوره به باکتری گرم منفی نایسریا گونوره اشاره دارد. این باکتری غشاهای مخاطی بدن را به خود آلوده کرده و می تواند از طریق رابطه جنسی مقعدی، واژنی و دهانی به افراد دیگر منتقل شود.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

علاوه بر این موارد، در هنگام زایمان طبیعی امکان دارد این بیماری از مادر به نوزاد منتقل شود. عفونت تناسلی رایج ترین علامت ابتلا به سوزاک است. با این حال، این بیماری معمولا بدون علامت بوده یا با علائمی غیر اختصاصی و مشابه به دیگر عفونت های واژن یا مثانه بروز می دهد.

به تعویق افتادن تشخیص سوزاک چندان غیر معمول نبوده و می تواند به بروز عوارض ناشی از عفونت های درمان نشده منجر شود. با اینکه فقدان علائم ابتلا در زنان بیشتر از مردان است اما در صورت بروز علائم، این موارد ظرف ۱۰ روز در زنان نمایان می شوند.

رایج ترین نواحی ابتلا به عفونت در زنان داخل دهانه رحم و میزراه می باشد. مردان مبتلا به سوزاک ظرف ۱ تا ۱۴ روز پس از ابتلا علائمی چون التهاب میزراه و ترشحات مخاطی چرکی فراوان از آلت خود را تجربه خواهند کرد. این علائم گاهی تا بروز التهاب اپی دیدیم نیز پیشرفت کرده و سبب ایجاد درد بیضه یا کیسه آن می شوند.

عفونت های مقعدی می توانند در هر دوی زنان و مردان بروز دهند. از جمله علائم این عفونت ها می توان به درد مقعد، حرکات روده ای دردناک، خروج ترشحات، سوزش و خونریزی از ناحیه مقعد اشاره کرد.

این تصویر نمایانگر ترشحات آلت تناسلی مردانه و وجود یک ضایعه چرکی بر روی پوست سر آلت می باشد. آزمایش منتخب در تشخیص ابتلا به سوزاک، تست تکثیر اسید های نوکلئیک (NAAT) می باشد.

از آنجایی که عفونت های سوزاک و کلامیدیا معمولا همراه با هم بروز می دهند، در هنگام آزمایش ابتلا به سوزاک حضور عفونت کلامیدیا نیز بررسی می شود. تجویز آنتی بیوتیک های گروه سفالوسپورین (معمولا سفتریاکسیون) و آزیترومایسین یا داکسی سایکلین برای درمان موثر سوزاک و رفع خطر حضور احتمالی عفونت های دیگر همچون کلامیدیا ضروری است. این برنامه درمانی حتی در صورت منفی بودن آزمایش ابتلا به کلامیدیا نیز توصیه می شود.

در تصویر سمت چپ، بافت های چسبنده و باریکی مشاهده می شوند که اغلب همانند سیم های یک ویولن توصیف شده و می توانند در اثر التهاب مزمن در شکم به وجود آیند. التهاب مزمن یاد شده می تواند در اثر بیماری التهابی مرتبط با سوزاک در ناحیه لگن (PID) به وجود آِید.

بیماری التهابی لگن یک عارضه خطرناک از عفونت سوزاک در زنان است. در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد مبتلا به سوزاک در ناحیه دهانه رحم ابتلا به این بیماری را تجربه می کنند.

فقدان علائم ابتلا به سوزاک در زنان نسبت به مردان بیشتر است و به همین دلیل، عفونت آن ها می تواند تا زمان بروز بیماری التهابی لگن، ناشناخته باقی بماند. بیماری التهابی حاد و عارضه دار در ناحیه لگن معمولا با بروز ناگهانی درد پایین شکم، حساسیت به لمس در اندام های لگنی و التهاب مجاری تناسلی شناخته می شود.

از آنجایی که این بیماری التهابی می تواند سبب ایجاد عوارض بلند مدتی در افراد شود، تشخیص و درمان سریع ضروری است. این عوارض می توانند شامل موارد زیر شوند:

یک عارضه دیگر از بیماری التهابی لگن، پری هپاتیت یا سندرم فيتز هيو کورتيس است. این سندرم در اثر التهاب کپسول گلیسون ایجاد شده و منجر به درد یک چهارم بالا و راست شکم می شود.

کپسول گلیسون یک لایه فیبروزی است که به دور کبد کشیده شده است. لاپاراسکوپی در مبتلایان به بیماری التهابی لگن می تواند چسبندگی های نازک یاد شده در بالا را در ناحیه شکم نمایان سازد. این چسبندگی ها در اثر التهاب مزمن پدیدار می شوند.

انتقال سوزاک در حین فرایند زایمان معمولا به صورت التهاب چرکین ملتحمه در نوزاد پدیدار می شود. عفونت های گنوکوکی (سوزاک) با پارگی زود هنگام غشا های جنینی (PROM)، التهاب کوریون و آمنیون، زایمان زودرس و سقط خود به خودی ارتباط دارند.

 با این وجود، چشم رایج ترین محل قرارگیری عفونت های گنوکوکی در نوزادان است. عفونت می تواند سبب التهاب چرکین ملتحمه چشم و تورم پلک ها شود. در صورت عدم درمان این موارد، عوارض چشمی دیگری همچون زخم شدن قرنیه، سوراخ شدن چشم و کوری به وقوع خواهد پیوست.

عفونت در مواقع درمان ناکافی می تواند به جریان خون، مغز و طناب نخاعی انتشار یابد. به لطف غربالگری های مادران از نظر ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی و همچنین اعمال پیشگیرانه دارو های آنتی بیوتیک به چشم نوزادان در ساعات اولیه تولد، بروز التهاب ملتحمه به طرز قابل توجهی کاهش یافته است. تصویر بالا نمونه دیگری از التهاب ملتحمه در نوزادان را نشان می دهد.

شیوع موارد التهاب ملتحمه چشم ناشی از سوزاک نسبت به موارد ناشی از کلامیدیا در ایالات متحده کمتر است. با این حال، سوزاک سبب بروز بیماری های چشمی شدید تری می شود. ابتلای همزمان به نایسریا گونوره ها و کلامیدیا تروکوماتیس رایج است. به همین دلیل نیز در هنگام معاینه، فرد از نظر ابتلا به هر دوی این بیماری ها را آزمایش می شود.

نوزادان مبتلا به این عفونت ها باید از نظر ابتلا به عفونت های جنسی دیگر نیز بررسی شوند. از جمه این عفونت ها می توان به ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) اشاره کرد.

در تصویر یک پوستول در اندام های انتهایی دیده شده که در اثر عفونت منتشره سوزاک در خون به وجود آمده است. انتشار عفونت سوزاک به خون در حدود ۳ درصد از افراد مبتلا به سوزاک در ایالات متحده بروز می دهد. از گذشته تا کنون زنان در مقایسه با مردان بیشتر به انتشار عفونت سوزاک در خون دچار شده اند. 

 البته، با وجود شیوع فزاینده سوزاک در میان مردان این نسبت در حال معکوس شدن است. افراد زیر نسبت به ابتلا به عفونت های سیستمیک بیش از دیگران آسیب پذیر هستند:

⛔ بیماران مبتلا به ویروس عامل ایدز

⛔ بیماری لوپوس سیستمیک

⛔ نقص پروتئین های مکمل

⛔ افراد باردار یا کسانی که به تازگی دچار خونریزی ماهیانه شده اند

انتشار عفونت سوزاک به خون بروز دو سندرم بالینی را در پی خواهد داشت. اولین سندرم التهاب چرکی مفاصل بدون ارتباط با ضایعات پوستی بوده و دومین سندرم شامل تنوسینوویت، پلی آرترالژی (درد مفاصل) و التهاب پوست می شود.

علائم پوستی انتشار سوزاک به خون معمولا به صورت خونریزی های کوچک بدون درد (پتشی) یا ضایعات پوستولی در اندام های انتهایی بدن می باشد. امکان دارد در آزمایش کشت ضایعات پوستی دیپلوکوک های درون سلولی گرم منفی مشاهده شوند. عوارض نادر این بیماری می توانند شامل اندوکاردیت، استئومیلیت، واسکولیت و مننژیت باشند.

علائم پوستی معمول در هرپس تناسلی به صورت گروهی از وزیکول های (تاول) برجسته یا ضایعاتی هستند که بر روی ناحیه ای قرمز از پوست مقعد یا ناحیه تناسلی قرار گرفته اند. این ضایعات ظرف ۲ تا ۴ هفته برطرف می شوند. هرپس تناسلی در اثر ابتلا به نوع ۱ یا ۲ ویروس هرپس سیمپلکس به وجود می آید. 

با اینکه نوع ۱ ویروس بیشتر نواحی صورت و دهان و نوع ۲ بیشتر ناحیه تناسلی را به خود مبتلا می کند اما مطالعات اخیر نشان داده اند که بخش قابل توجهی از موارد جدید هرپس تناسلی ناشی از نوع ۱ می باشند. در بین سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها عنوان کرد که نزدیک به ۱۵٫۵ درصد از افراد ۱۴ تا ۴۹ ساله در خون خود دارای ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ هستند.

 در حالی که اغلب افراد مبتلا به هرپس تناسلی فاقد علائم هستند، برخی دیگر تنها علائم خفیف و غیر اختصاصی همچون سوزش، خارش یا قرمزی ناحیه تناسلی را تجربه می کنند. عفونت های اولیه معمولا شدید تر از مواقع عود بیماری بوده و می توانند با زخم های تناسلی دردناک، سوزش ادرار، لنف آدنوپاتی و علائم سیستمیکی همچون تب، سردرد و کسالت همراه باشند.

پس از ابتلای اولیه، ضایعات پوستی در بروز های بعدی بیماری می توانند در خارج از ناحیه تناسلی یا مقعد پدیدار شده و با علائم زونا اشتباه گرفته شوند. تقریبا نیمی از افراد مبتلا به هرپس عود کننده قبل از شروع بازگشت بیماری علائمی اولیه را احساس می کنند. از جمله این موارد می توان به درد های تیر کشنده یا ضربان داری اشاره کرد که از چند ساعت تا چند روز قبل از بروز ضایعات پوستی احساس می شوند. بروز علائم سیستمی در هنگام عود بیماری رایج نیست. ویروس هرپس سیمپلکس می تواند احتمال انتقال عفونت های جنسی دیگر همچون ویروس ایدز را ۲ الی ۴ برابر بیشتر کند.

امکان دارد هرپس تناسلی در حین زایمان از مادر به نوزاد انتقال یابد. متخصصان تخمین می زنند که از هر ۳۲۰۰ تا ۱۰ هزار بارداری یک مورد انتقال هرپس تناسلی از مادر به نوزاد اتفاق می افتد. عفونت نوزادی می تواند به صورت بیماری دهانی، چشمی، پوستی، سیستم عصبی مرکزی یا بیماری های منتشر شونده بروز دهد.

تصویر نمایانگر زگیل های حلقی ناشی از عفونت پاپیلومای انسانی هستند. عفونت زگیل تناسلی رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا است. این عفونت میلیون ها نفر را در سرتاسر جهان به خود مبتلا کرده و شیوع آن در میان تمام زنان به ۱۰ درصد می رسد. 

محققان تخمین زده اند که حداقل ۸۰ درصد زنان و مردانی که از نظر جنسی فعال هستند حداقل یک بار در طول عمر خود در معرض HPV قرار گرفته اند.

با توجه به اینکه عفونت های HPV می توانند به صورت خود به خود برطرف شده و در آزمایش های غربالگری تشخیص داده نشوند، برخی محققان گمان می کنند که تقریبا تمامی افراد بالغ در طول عمر خود به ویروس HPV ابتلا یافته اند.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

مردان و زنان نوجوانان همچون افراد بالغ می توانند در نتیجه ابتلا به برخی انواع ویروس HPV به سرطان های خوش خیم و بد خیم مبتلا شوند.

از جمله این سرطان ها می توان به زگیل های تناسلی، پاپولوز بوونوئید، سرطان دهانه رحم و برخی سرطان های مقعدی اشاره کرد. رایج ترین موارد سرطان زای ویروس HPV انواع ۱۶ و ۱۸ هستند

در تصویر زگیل های تناسلی کوچک بر روی کیسه بیضه نشان داده شده اند. داشتن بیماری تحت بالینی در ابتلا به ویروس HPV رایج است. با این وجود، تظاهرات معمول این عفونت شامل پدیدار شدن زگیل بر روی قسمت های خارجی ناحیه تناسلی، پرینه، مقعد و نواحی اطراف آن هستند. 

 این ضایعات می توانند کوچک و در حد چند میلی متر یا بزرگ، همانند گل کلم و به اندازه چند سانتی متر باشند.

تصویر زیر نمایانگر یک تظاهر غیر طبیعی از HPV در پسر بچه ای ۲۳ ماهه بوده که تعداد آن ها از سن ۸ ماهگی در حال افزایش است.

 رنگ زگیل ها، صورتی، قهوه ای، سفید یا همرنگ پوست بوده و ممکن است در مخاط مرطوب ناحیه تناسلی دیده شوند. 

انواعی از اچ پی وی که نواحی تناسلی را آلوده می کنند، می توانند به بروز زگیل در دهان و گلو نیز منجر شوند. در صورتی که نوع ویروس پر خطر باشد، زگیل ها می توانند به سرطان هایی در ناحیه سر و یا گردن تبدیل شوند.

حضور نوع ۱۶ ویروس HPV در حفره دهان با سرطان حلقی دهانی ارتباط داشته و نزدیک به یک درصد افراد مبتلا به HPV دهانی به این نوع ابتلا دارند. تخمین زده می شود که ویروس HPV سالانه سبب بروز ۱۲۸۸۵ مورد سرطان حلقی دهانی می شود. ضایعات برجسته درون دهان ظاهری شبیه به گل کلم داشته و معمولا بر روی نواحی نرم و مرطوب لایه مخاطی رشد می کنند. تماس جنسی دهانی روشی است که از طریق آن عفونت HPV تناسلی به بروز HPV دهانی منجر می شود.

تصویر نشان دهنده ی یک پاپیلومای سنگ فرشی بر روی لبه کناری زبان بیمار مبتلا به HPV می باشد. 

در حال حاضر ۳ واکسن تایید شده برای HPV در ایالات متحده وجود دارد که همگی در سه دوز داده می شوند. واکسن زگیل تناسلی عبارتند از:

انواع ۱۶ و ۱۸ ویروس HPV را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۷۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

انواع ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۹۰ درصد زگیل های تناسلی هستند.

 انواع ۶ و ۱۱ و همچینن انواع سرطان زای HPV یعنی ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲ و ۵۸ را هدف قرار می دهد. واکسن ۹ گانه می تواند از بروز ۹۰ درصد سرطان های دهانه رحم، ناحیه فرج و سرطان های مقعدی پیشگیری کند. ۵ نوعی از ویروس HPV که در واکسن هدف قرار نگرفته اند عامل ۲۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

 در تصویر یک زخم ناشی از سیفلیس (شانکر) با لبه هایی برجسته نشان داده شده است. بیماری سیفلیس تحت عنوان ((بیماری مقلد یا متظاهر)) نیز شناخته می شود زیرا افراد مبتلا به آن چندین مرحله بیماری را تجربه کرده که در هر کدام انواعی از تظاهرات پوستی و سیستمیک مشابه با علائم بیماری های دیگر دیده می شود. 

سیفلیس از طریق تماس فرد به فرد بیماران دارای زخم های مبتلا به باکتری ترپونما پالیدوم منتقل می شود. این عفونت در صورت عدم درمان تا مراحل اولیه، ثانویه و نهایی پیشرفت می کند. در سال ۲۰۱۶، ۸۸۰۴۲ مورد ابتلا جدید به سیفلیس وجود داشت که ۲۷۸۱۴ مورد از آن ها در مرحله اولیه و ثانویه سیفلیس قرار داشتند. 

مراحل اولیه و ثانویه سیفلیس واگیر دار ترین مراحل این بیماری هستند. زخم رایج ناشی از سیفلیس اولیه بدون درد و کش مانند بوده و معمولا ۲۱ روز پس از دریافت واکسن بروز می دهد. همچنین امکان بروز لنف آدنوپاتی موضعی نیز وجود دارد.

 زخم شانکر معمولا ۳ تا ۶ هفته دوام داشته و می تواند به کمک درمان در زمان کمتری برطرف شود. با اینکه زخم های شانکر اغلب به صورت انفرادی هستند اما امکان دارد در افراد مبتلا به ویروس ایدز یا نواحی تماس دو قسمت مخالف از پوست یک اندام ضایعات اولیه چندگانه دیده شوند.

بروز یک پاپول سنگ فرشی و پراکنده رایج ترین علامت پوستی سیفلیس ثانویه است. نمونه ای از این پاپول در تصویر نمایش داده شده است. این ضایعه معمولا ظرف چند هفته یا چند ماه پس از بروز شانکر در سیفلیس اولیه پدیدار می شود. ضایعات مرتبط با سیفلیس ثانویه معمولا اندازه ای ۱ سانتی متری داشته، علاوه بر کف دست ها و پا ها تنه و اندام های انتهایی را نیز درگیر کرده و می توانند رنگی از صورتی تا قرمز مایل به قهوه ای داشته باشند. 

این راش پوستی می تواند سطوح مخاطی را نیز درگیر کرده، ظاهری برجسته داشته و منجر به بروز پاپول هایی به رنگ خاکستری تا سفید به نام زگیل لاتیوم شود. سیفلیس ثانویه در اثر تکثیر اسپیروکت های ترپونما پالیدوم و انتشار آن ها به پوست و دیگر بافت ها ظرف چند هفته یا چند ماه ایجاد شود. علائم سیستمیکی که می توانند در سیفلیس ثانویه حضور داشته باشند شامل تب، سردرد، کسالت، آنورکسی (بی اشتهایی)، گلودرد، ریزش موی ناحیه ای، میالژی، کاهش وزن و آدنوپاتی می شوند. همچنین امکان درگیری کلیه ها، کبد و مفاصل نیز وجود دارد.

در تصویر نمونه ای از زگیل لاتیوم در ناحیه ناف نشان داده شده است. در سیفلیس ثانویه، زگیل لاتیوم همچنین می تواند در نواحی مرطوب کشاله ران، ناحیه داخلی ران، زیر بغل، زیر پستان ها و داخل ناف نیز رشد کند. این راش در صورت عدم درمان ظرف چند هفته رفع شده اما می تواند ظرف پیشرفت بیماری در ۲ سال آینده دوباره پدیدار شود.

حضور ضایعات پوستی بر روی کف دست و پا به تمایز سیفلیس ثانویه از دیگر بیماری های عامل پاپول های سنگفرشی همچون پسوریازیس خال دار، جوش پولکی (پیتریازیس روزه آ)، سارکوئیدوز و لیکن پلان کمک می کند. ضایعات سکه مانند سیفلیس به رنگ قهوه ای مایل به قرمز بوده و به صورت پاپول هایی پوسته پوسته بر کف دست و پا ظاهر می شوند.

با این حال، در حالی که حضور راش کف دست و پا می تواند مفید باشد اما سیفلیس ثانویه اغلب بدون هر گونه یافته بالینی بروز می دهد. 

مرحله نهایی سیفلیس پس از رفع شدن علائم سیفلیس اولیه و ثانویه شروع می شود. سیفلیس نهایی زود رس در زمان کمتر از یک سال بروز داده و پدیدار شدن انواع دیر رس آن بیش از ۱ سال زمان می برد. در این مرحله، بیماری بدون علامت بوده اما آزمایش های خون هنوز مثبت هستند. در صورت عدم درمان سیفلیس، این بیماری به مرحله نهایی یا سوم خود پیشرفت می کند.

سیفلیس نهایی شامل سیفلیس قلبی عروقی (مخصوصا آئورت)، سیفلیس دارای زخم گوم و سیفلیس عصبی (مخصوصا فلج عمومی و تابس دورسالیس) می شود. مرحله سوم سیفلیس به طور اختصاصی به هر دوی سیفلیس قلبی عروقی و دارای زخم گوم اشاره دارد.

سیفلیس دارای زخم گوم بسیار غیر متداول بوده و نوعی واکنش گرانولوماتوز را بیان دارد که می تواند در هر جایی از جمله پوست، استخوان یا اندام های داخلی بروز دهد. 

بروز این علائم معمولا طی یک بازه زمانی طولانی رخ داده و به دلیل دچار شدن بیماران به یک مر مر قلبی بدون علامت، تشخیص آن دشوار است.

سیفلیس عصبی معمولا به دو دسته سیفلیس عصبی زود رس و دیر رس تقسیم می شود. سیفلیس عصبی زود رس شامل سیفلیس بدون علامت، سیفلیس همراه با مننژیت، سیفلیس مننگو واسکولار و سیفلیسی می شود که چشم ها و گوش ها را به خود مبتلا می کند.

سیفلیس عصبی دیر رس نیز شامل فلج عمومی و تابس دورسالیس می شود.

سیفلیس دارای زخم گوم نوعی از سیفلیس است که رواج آن بسیار کم بوده و معمولا در افرادی بروز می دهد که سیستم ایمنی بدن آن ها در اثر ابتلا به ویروس عامل ایدز آسیب دیده است. گوم ها زخم هایی هستند که در پوست و استخوان ها بروز داده اما می توانند اندام های داخلی را نیز مبتلا کنند. این زخم ها به صورت ضایعات گرانولوماتوز با ظاهری گرد و نامنظم پدیدار می شوند.

◼ سیفلیس مادرزادی

کراتیت بینابینی یک عارضه از مرحله نهایی سیفلیس مادرزادی بوده که در تصویر بالا نشان داده شده است. در بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ میزان سیفلیس مادرزادی ۸ تا ۱۲ مورد از هر ۱۰۰ هزار تولد بوده است.

 

در سال ۲۰۱۶ بیش از ۶۰۰ مورد سیفلیس مادرزادی گزارش شد که ۴۰ مورد از آن ها به مرگ انجامید. ۶۰ تا ۹۰ درصد نوزادان مبتلا به سیفلیس مادرزادی در هنگام تولد بدون علامت بوده و در صورت عدم درمان مستعد عوارض مختلفی از جمله مرگ خواهند بود. مراحل اولیه و نهایی این بیماری با استفاده از سن تظاهرات بالینی بیماری از یکدیگر تمایز داده می شوند.

در حالی که علائم مرحله زود رس سیفلیس مادرزادی ظرف ۲ سال بروز داده مرحله دیر رس آن پس از این مدت ۲ ساله بروز خواهد داد. رایج ترین یافته ها میان شیر خواران بدون علامت در هنگام تولد شامل هپاتو مگالی، یرقان، ترشحات بینی، لنف آدنوپاتی عمومی، ناهنجاری های اسکلتی و راش پوستی می شود. تظاهرات سیفلیس دیر رس معمولا نتیجه زخم شدن و التهاب مداوم ناشی از عفونت اولیه هستند.

دیگر عوارض این مرحله شامل برجستگی پیشانی، بینی زینی شکل، کوتاهی فک بالایی، نا شنوایی حسی عصبی، هموگلوبینوری حمله ای سرد، مولار مالبری، زخم گوم، دندان نیش هوچینسون، ناتوانی ذهنی و یا هیدروسفالی و همچنین خم شدن استخوان ساق پا به سمت جلو می شوند. زنان باردار باید برای پیشگیری از انتقال سیفلیس به نوزادان در ابتدای فرایند مراقبت مادران باردار از نظر ابتلا به سیفلیس غربالگری شوند.

زنان پر خطر یا کسانی که در جوامعی با شیوع بالای سیفلیس مادرزادی زندگی می کنند باید در هفته ۲۸ بارداری و هنگام زایمان نیز از نظر ابتلا غربالگری شوند.

◼ تشخیص و درمان

در این تصویر یک نوزاد مبتلا به علائم سیفلیس مادرزادی نشان داده شده است. استاندارد طلایی تشخیص سیفلیس مشاهده مستقیم نواحی تاریک در زیر میکروسکوپ است.

با این حال، امروزه این روش به ندرت استفاده می شود. در عوض، دو نوع آزمایش خون برای تشخیص ابتلا به سیفلیس وجود دارد که شامل تست های ترپونمال و غیر ترپونمال می شوند. آزمایش های غیر ترپونمال غیر اختصاصی بوده و از گذشته به دلیل ارزانی و سهولت کار برای غربالگری اولیه به کار گرفته شده اند. 

افرادی که به تست غیر ترپونمال واکنش دهند باید برای تایید تشخیص ابتلا تست ترپونمال را نیز انجام دهند. مصرف پنی سیلین درمان انتخابی تمامی سطوح سیفلیس می باشد.

مولوسکوم عفونی یک عفونت پوستی رایج و خود محدود شونده است که عامل آن ویروس آبله بوده و از طریف تماس پوست به پوست منتقل می شود. 

این عفونت یک یافته رایج بر روی پوست نواحی غیر تناسلی جمعیت کودکان است. این بیماری در بزرگسالان می تواند یک عفونت منتقل شونده جنسی باشد. ضایعه رایج ناشی از این بیماری یک پاپول صورتی یا به رنگ پوست، نافی شکل و گنبدی است که می تواند ۶ ماه یا بیشتر دوام داشته باشد.

در بیمارانی که از سیستم ایمنی مناسبی بهره مند هستند ضایعات معمولا موضعی بوده و ظرف چند ماه به صورت خود به خود از بین می روند. خط اول درمان اغلب شامل تخریب فیزیکی با موادی همچون نیتروژن مایع، کانتاریدین، سالیسیلیک اسید و تری کلرو استیک اسید می شود. ایمی کوئیمود یک اصلاح کننده پاسخ ایمنی است که گاهی اوقات برای برداشت فیزیکی ضایعات پوستی نیز به کار گرفته می شود.

شانکروئید توسط یک باکتری گرم منفی به نام هموفیلوس دوکرئی ایجاد می شود که در آزمایش رنگ آمیزی گرم به صورت اثر انگشت یا ریل قطار دیده می شود. 

با اینکه شانکروئید به صورت اندمیک در بسیاری از کشور های در حال توسعه یافت می شود اما در کشور های پیشرفته به طور فزاینده ای نادر بوده و ابتلا به آن نیازمند برقراری ارتباط با شرکای جنسی بسیار متعدد (کارگران جنسی) می باشد.

 بنا بر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در سال ۲۰۱۶ تنها ۷ مورد ابتلا به شانکروئید گزارش شده است.

هنوز مشخص نشده است که این کاهش در آمار ابتلا به شانکروئید به دلیل کاهش شیوع بیماری است یا بیانگر غربالگری ناکافی می باشد. احتمال ابتلای مردان به شانکروئید نسبت به زنان سه برابر بیشتر است. مشخص نیست که این آمار صحیح بوده یا به دلیل سهولت آزمایش مردان از نظر ابتلا به بیماری چنین می باشند.

شانکروئید برخلاف سیفلیس اولیه زخم هایی نرم و دردناک با لبه هایی دندانه دار و غیر مشخص ایجاد می کند. همچنین، امکان دارد لایه خاکستری رنگی نیز بر روی ضایعات وجود داشته باشد.

لنف آدنیت اینگوئینال (رانی) نیز می تواند در حین ابتلا به این بیماری بروز دهد. در این صورت گره های لنفی درگیر استقامت خود را از دست داده و به صورت خیارک های دردناک و ناپایدار خواهند بود. به طور معمول هیچ تظاهر سیستمیکی در ارتباط با این بیماری وجود ندارد.

این آزمایش معمولا در مراکز تجاری در دسترس نیست. با این که برخی آزمایشگاه ها انجام آزمایش زنجیره پلی مراز (PCR) را ارائه می دهند اما هیچ نوعی از این آزمایش وجود ندارد که برای تشخیص حضور این باکتری به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رسیده باشد. به همین ترتیب، تشخیص این بیماری معمولا به صورت بالینی و زمانی انجام می شود که علاوه بر اطمینان از عدم وجود سیفلیس و هرپس تناسلی، چندین زخم دردناک به همراه لنف آدنوپاتی موضعی وجود داشته باشد.

در حالی که این عفونت می تواند با دوره های کوتاه مدتی از مصرف آزیترومایسین، سفتریاکسون، اریترومایسین یا سیپروفلوکساسین درمان شود اما خیارک های لنفاوی باید با یک سرنگ یا ترجیحا برش جراحی تخلیه شوند. علائم بیماری ظرف ۳ روز پس از درمان بهبود خواهند یافت. عفونت شانکروئید یک عامل خطر برای ابتلا یا انتقال ویروس عامل ایدز بوده و می تواند همزمان با سیفلیس بروز دهد. بنابراین، غربالگری این بیماری ها علاوه بر عفونت های جنسی دیگر ضرورت دارد.

 در عکس یک زخم در بیمار مبتلا به گرانولوم اینگوئینال نشان داده شده است. گرانولوم اینگوئینال یا دونووانوزیس یک زخم تناسلی با پیشروی آهسته است که توسط یک باکتری گرم منفی درون سلولی به نام کلبسیلا گرانولوماتوزیس ایجاد می شود.

این بیماری در ایالات متحده آمریکا نادر بوده اما در هند، گینه نو، جزایر کارائیب، نواحی مرکزی استرالیا و آفریقای جنوبی شایع است. بروز علائم بالینی گرانولوم اینگوئینال نیازمند قرار گیری چند باره در معرض عفونت است. با اینکه این بیماری در درجه اول از طریق جنسی منتقل می شود اما می تواند از طریق تماس غیر جنسی نیز انتشار یابد. ضایعات ناشی از این بیماری معمولا به صورت پاپول یا ندول در ناحیه تناسلی بروز داده که زخم شده و به زخمی گوشتی، بدون درد، قرمز و با لبه های برجسته تبدیل می شود. این ضایعات معمولا حاوی عروق خونی فراوان بوده و به آسانی خونریزی می کنند که در این مواقع امکان عفونت های باکتریایی قدرتمند وجود دارد. معمولا به دلیل درگیر شدن بافت زیر پوستی در این بیماری ضایعات با بروز خیارک های کاذب نیز ارتباط دارند.

در حال حاضر هیچ تست مولکولی وجود ندارد که در زمینه تشخیص عامل مهاجم این بیماری به تشخیص سازمان غذا و داروی آمریکا رسیده باشد. درمان طولانی مدت با حداقل ۳ هفته مصرف آزیترومایسین، تری متوپریم سولفامتوکسازول، داکسی سایکلین، سیپروفلوکساسین یا اریترومایسین مورد نیاز است. همچنین، حتی پس از درمان موثر امکان برگشت بیماری ظرف ۶ تا ۱۸ ماه وجود دارد.

این تصویر یک مورد دونووازیس منتشر شده در مچ پا را نشان می دهد. موارد شدید گرانولوم اینگوئینال می توانند به ادم لنف و در موارد نادر به انتشار خونی بیماری به طحال، ریه ها، کبد، استخوان ها و چشم ها منجر شوند.

تصویر نشان دهنده عفونت کلامیدیا در دهانه رحم می باشد. عفونت کلامیدیا تراکوماتیس رایج ترین عفونت گزارش شده در ایالات متحده آمریکا می باشد.

در واقع، عفونت HPV نسبت به این بیماری شیوع بیشتری دارد اما برخلاف کلامیدیا گزارش آن اجباری نیست. سروتیپ های D و K سبب بروز عفونت تناسلی می شوند. ویژگی های بالینی کلامیدیا بسیار شبیه به سوزاک بوده و اغلب تمایز این دو بیماری بدون استفاده از تست های تشخیصی امکان پذیر نیست.

دهانه رحم رایج ترین ناحیه ابتلا در زنانی است که به این بیماری دچار هستند. با این وجود، التهاب میزراه نیز یک علامت رایج از کلامیدیا می باشد. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند منجر به بروز عوارض متعددی از جمله بیماری التهابی لگن (PID)، بارداری خارج از رحم و ناباروری شود.

 بیماری التهابی ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس در ناحیه لگن در مقایسه با بروز این بیماری در اثر سوزاک، با شدت بیشتری از آمار ناباروری، بارداری خارج از رحم و درد لگنی مزمن همراه است. همچنین، احتمال بروز پری هپاتیت (سندرم فیتز هیو کورتیس) نیز وجود دارد. 

در تصویر بالا التهاب ملتحمه ناشی از عفونت کلامیدیا نشان داده شده است. در موارد علامت دار این بیماری مردان معمولا التهاب میزراه و ترشحات مخاطی یا آبکی از آلت خود را تجربه خواهد کرد. این ترشحات اغلب برخلاف ترشحات ناشی از سوزاک اندک هستند. التهاب اپی دیدیم نیز در این افراد امکان پذیر بوده و ممکن است به صورت درد و حساسیت در یک بیضه ظاهر شود.

با اینکه امکان بروز التهاب پروستات و مقعد نیز وجود دارد اما بیماری مقعدی معمولا توسط سروتیپ های L1 تا L3 ایجاد می شوند. امکان دارد، افراد التهاب ملتحمه، التهاب گلو و لنفوگرانولوما ونروم را به عنوان تظاهرات بالینی عفونت کلامیدیا تجربه کنند.

تست تشخیصی انتخابی برای این بیماری آزمایش تکثیر اسید های نوکلئیک (NAAT) از نمونه ترشحات واژن زنان و ادرار مردان است. غربالگری در زنان زیر توصیه می شود:

 

 

 

 

 

لنفوگرانولوما ونروم ( LGV ) توسط سروتیپ های L1 تا L3 عفونت کلامیدیا تراکوماتیس به وجود می آید.

البته سروتیپ های L1  و L2 نقش مهم تری در ابتلای افراد دارند. 

علائم این بیماری با زخم تناسلی یا واکنش التهابی در محل تزریق واکسن شروع شده و ظرف چند روز بهبود می یابد. مرحله دوم بیماری ۲ تا ۶ هفته بعد شروع و به صورت لنف آدنوپاتی یک طرفه و اینگوئینال ظاهر می شود. این لنف آدنوپاتی منجر به پدیدار شدن چندین شیار (علامت groove) در ناحیه تناسلی شده و گاهی اوقات می تواند دو طرفه باشد. در حالی که لنفوگرانولوما ونروم مقعدی می تواند بدون علامت باشد، افرادی که در رابطه جنسی مقعدی مفعول بوده اند ممکن است به علائم و نشانه های پروکتوکولیت دچار شوند. این علائم شامل خونریزی، تنسموس و تب می شود.

 بروز پروکتیت ناشی از لنفوگرانولوما ونروم در جمعیت مردان همجنس گرا گزارش شده و ممکن است با بیماری التهابی روده اشتباه گرفته شود. لنفوگرانولوما ونروم درمان نشده می تواند تا به مرحله نهایی این بیماری پیش روی کند. تظاهرات این مرحله پس از ایجاد بافت جوشگاه (اسکار) بروز داده و شامل الفانتیازیس ناحیه تناسلی، فیستول و تنگی مقعد، ناباروری و خشکی لگن می شوند.

 

آزمایش های مولکولی بیشتر می توانند سبب تمایز لنفوگرانولوما ونروم و انواع غیر لنفوگرانولومای کلامیدیا تراکوماتیس شوند. در صورت شک به وجود لنفوگرانولوما ونروم درمان باید در سریع ترین زمان ممکن به صورت یک دوره ۳ هفته ای مصرف داکسی سایکلین شروع شود. مصرف این دارو سبب درمان عفونت و پیشگیری از آسیب بیشتر به بافت ها می شود.

دکتر شهریار ناطق متخصص ارولوژی و بیماری های جنسی

متخصص ارولوژی و جراح کلیه، مجاری ادراری و تناسلی، عضو انجمن ارولوژی اروپا، عضو انجمن ارولوژی ایران و مدیر گروه ارولوژی بیمارستان آتیه.

عفونت اچ پی وی HPV (مخفف عبارت Human papillomavirus به معنی ویروس پاپیلومای انسانی)…

این روزها سرکه سیب برای درمان بسیاری از بیماری ها چه به صورت موضعی…

زگیل تناسلی مردان (genital warts in men) توده های کوچک و نرمی در ناحیه…

تماس با ما

با ما در تماس باشید

آدرس مطب

تهران – جنب بیمارستان آتیه – ساختمان پزشکان آتیه – طبقه ۴

ساعات کار مطب

شنبه تا چهارشنبه از ساعت 11:30 الی 13 و 17 الی 20

شماره تماس

02188367353
|

09129727780

دسترسی سریع

مطالب تصادفی

همه چیز درباره ی انواع روش های درمان سرطان پروستات

همه چیز درباره ی بیماری سیستوسل

لیتوتریپسی سنگ کلیه و سنگ حالب

خانه » بیماری های جنسی » ۱۰ تصویر عفونت جنسی دستگاه تناسلی مردان

عفونت های منتقل شونده جنسی (STI) شامل بیماری های رایجی می شوند که مردم را تحت تاثیر قرار داده و شیوعی رو به افزایش دارند. در سال ۲۰۱۶ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) بیش از ۲ میلیون مورد ابتلا به کلامیدیا، سوزاک (گونوره) و سیفلیس را گزارش کرد که این آمار تاکنون بیشترین آمار ابتلا به یک بیماری بوده است.

اغلب این موارد (نزدیک به ۱٫۶ میلیون نفر) بیماران مبتلا به کلامیدیا بودند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، تخمین می زند که هر ساله ۲۰ میلیون مورد ابتلای جدید به عفونت های منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا بروز می دهند که نیمی از این موارد در میان افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله هستند.

این آمار شامل موارد تشخیص یا گزارش نشده نمی شوند. عفونت های منتقل شونده جنسی سالانه در حدود ۱۶ میلیارد دلار هزینه درمانی مستقیم ایجاد می کنند. طبق اطلاعات بدست آمده در سال ۲۰۱۳، تعداد تخمینی موارد ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا به بیش از ۱۱۰ میلیون مورد می رسد. با اینکه این عفونت ها با علائم مقعدی – تناسلی خود شناخته می شوند اما اکثر عفونت ها علائم دیگری نیز دارند که می توانند پوست، چشم ها، حفره دهان یا نواحی دیگر را نیز آلوده کنند.

سوزاک دومین بیماری رایج و قابل توجه در ایالات متحده است. اصطلاح سوزاک یا گونوره به باکتری گرم منفی نایسریا گونوره اشاره دارد. این باکتری غشاهای مخاطی بدن را به خود آلوده کرده و می تواند از طریق رابطه جنسی مقعدی، واژنی و دهانی به افراد دیگر منتقل شود.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

علاوه بر این موارد، در هنگام زایمان طبیعی امکان دارد این بیماری از مادر به نوزاد منتقل شود. عفونت تناسلی رایج ترین علامت ابتلا به سوزاک است. با این حال، این بیماری معمولا بدون علامت بوده یا با علائمی غیر اختصاصی و مشابه به دیگر عفونت های واژن یا مثانه بروز می دهد.

به تعویق افتادن تشخیص سوزاک چندان غیر معمول نبوده و می تواند به بروز عوارض ناشی از عفونت های درمان نشده منجر شود. با اینکه فقدان علائم ابتلا در زنان بیشتر از مردان است اما در صورت بروز علائم، این موارد ظرف ۱۰ روز در زنان نمایان می شوند.

رایج ترین نواحی ابتلا به عفونت در زنان داخل دهانه رحم و میزراه می باشد. مردان مبتلا به سوزاک ظرف ۱ تا ۱۴ روز پس از ابتلا علائمی چون التهاب میزراه و ترشحات مخاطی چرکی فراوان از آلت خود را تجربه خواهند کرد. این علائم گاهی تا بروز التهاب اپی دیدیم نیز پیشرفت کرده و سبب ایجاد درد بیضه یا کیسه آن می شوند.

عفونت های مقعدی می توانند در هر دوی زنان و مردان بروز دهند. از جمله علائم این عفونت ها می توان به درد مقعد، حرکات روده ای دردناک، خروج ترشحات، سوزش و خونریزی از ناحیه مقعد اشاره کرد.

این تصویر نمایانگر ترشحات آلت تناسلی مردانه و وجود یک ضایعه چرکی بر روی پوست سر آلت می باشد. آزمایش منتخب در تشخیص ابتلا به سوزاک، تست تکثیر اسید های نوکلئیک (NAAT) می باشد.

از آنجایی که عفونت های سوزاک و کلامیدیا معمولا همراه با هم بروز می دهند، در هنگام آزمایش ابتلا به سوزاک حضور عفونت کلامیدیا نیز بررسی می شود. تجویز آنتی بیوتیک های گروه سفالوسپورین (معمولا سفتریاکسیون) و آزیترومایسین یا داکسی سایکلین برای درمان موثر سوزاک و رفع خطر حضور احتمالی عفونت های دیگر همچون کلامیدیا ضروری است. این برنامه درمانی حتی در صورت منفی بودن آزمایش ابتلا به کلامیدیا نیز توصیه می شود.

در تصویر سمت چپ، بافت های چسبنده و باریکی مشاهده می شوند که اغلب همانند سیم های یک ویولن توصیف شده و می توانند در اثر التهاب مزمن در شکم به وجود آیند. التهاب مزمن یاد شده می تواند در اثر بیماری التهابی مرتبط با سوزاک در ناحیه لگن (PID) به وجود آِید.

بیماری التهابی لگن یک عارضه خطرناک از عفونت سوزاک در زنان است. در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد مبتلا به سوزاک در ناحیه دهانه رحم ابتلا به این بیماری را تجربه می کنند.

فقدان علائم ابتلا به سوزاک در زنان نسبت به مردان بیشتر است و به همین دلیل، عفونت آن ها می تواند تا زمان بروز بیماری التهابی لگن، ناشناخته باقی بماند. بیماری التهابی حاد و عارضه دار در ناحیه لگن معمولا با بروز ناگهانی درد پایین شکم، حساسیت به لمس در اندام های لگنی و التهاب مجاری تناسلی شناخته می شود.

از آنجایی که این بیماری التهابی می تواند سبب ایجاد عوارض بلند مدتی در افراد شود، تشخیص و درمان سریع ضروری است. این عوارض می توانند شامل موارد زیر شوند:

یک عارضه دیگر از بیماری التهابی لگن، پری هپاتیت یا سندرم فيتز هيو کورتيس است. این سندرم در اثر التهاب کپسول گلیسون ایجاد شده و منجر به درد یک چهارم بالا و راست شکم می شود.

کپسول گلیسون یک لایه فیبروزی است که به دور کبد کشیده شده است. لاپاراسکوپی در مبتلایان به بیماری التهابی لگن می تواند چسبندگی های نازک یاد شده در بالا را در ناحیه شکم نمایان سازد. این چسبندگی ها در اثر التهاب مزمن پدیدار می شوند.

انتقال سوزاک در حین فرایند زایمان معمولا به صورت التهاب چرکین ملتحمه در نوزاد پدیدار می شود. عفونت های گنوکوکی (سوزاک) با پارگی زود هنگام غشا های جنینی (PROM)، التهاب کوریون و آمنیون، زایمان زودرس و سقط خود به خودی ارتباط دارند.

 با این وجود، چشم رایج ترین محل قرارگیری عفونت های گنوکوکی در نوزادان است. عفونت می تواند سبب التهاب چرکین ملتحمه چشم و تورم پلک ها شود. در صورت عدم درمان این موارد، عوارض چشمی دیگری همچون زخم شدن قرنیه، سوراخ شدن چشم و کوری به وقوع خواهد پیوست.

عفونت در مواقع درمان ناکافی می تواند به جریان خون، مغز و طناب نخاعی انتشار یابد. به لطف غربالگری های مادران از نظر ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی و همچنین اعمال پیشگیرانه دارو های آنتی بیوتیک به چشم نوزادان در ساعات اولیه تولد، بروز التهاب ملتحمه به طرز قابل توجهی کاهش یافته است. تصویر بالا نمونه دیگری از التهاب ملتحمه در نوزادان را نشان می دهد.

شیوع موارد التهاب ملتحمه چشم ناشی از سوزاک نسبت به موارد ناشی از کلامیدیا در ایالات متحده کمتر است. با این حال، سوزاک سبب بروز بیماری های چشمی شدید تری می شود. ابتلای همزمان به نایسریا گونوره ها و کلامیدیا تروکوماتیس رایج است. به همین دلیل نیز در هنگام معاینه، فرد از نظر ابتلا به هر دوی این بیماری ها را آزمایش می شود.

نوزادان مبتلا به این عفونت ها باید از نظر ابتلا به عفونت های جنسی دیگر نیز بررسی شوند. از جمه این عفونت ها می توان به ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) اشاره کرد.

در تصویر یک پوستول در اندام های انتهایی دیده شده که در اثر عفونت منتشره سوزاک در خون به وجود آمده است. انتشار عفونت سوزاک به خون در حدود ۳ درصد از افراد مبتلا به سوزاک در ایالات متحده بروز می دهد. از گذشته تا کنون زنان در مقایسه با مردان بیشتر به انتشار عفونت سوزاک در خون دچار شده اند. 

 البته، با وجود شیوع فزاینده سوزاک در میان مردان این نسبت در حال معکوس شدن است. افراد زیر نسبت به ابتلا به عفونت های سیستمیک بیش از دیگران آسیب پذیر هستند:

⛔ بیماران مبتلا به ویروس عامل ایدز

⛔ بیماری لوپوس سیستمیک

⛔ نقص پروتئین های مکمل

⛔ افراد باردار یا کسانی که به تازگی دچار خونریزی ماهیانه شده اند

انتشار عفونت سوزاک به خون بروز دو سندرم بالینی را در پی خواهد داشت. اولین سندرم التهاب چرکی مفاصل بدون ارتباط با ضایعات پوستی بوده و دومین سندرم شامل تنوسینوویت، پلی آرترالژی (درد مفاصل) و التهاب پوست می شود.

علائم پوستی انتشار سوزاک به خون معمولا به صورت خونریزی های کوچک بدون درد (پتشی) یا ضایعات پوستولی در اندام های انتهایی بدن می باشد. امکان دارد در آزمایش کشت ضایعات پوستی دیپلوکوک های درون سلولی گرم منفی مشاهده شوند. عوارض نادر این بیماری می توانند شامل اندوکاردیت، استئومیلیت، واسکولیت و مننژیت باشند.

علائم پوستی معمول در هرپس تناسلی به صورت گروهی از وزیکول های (تاول) برجسته یا ضایعاتی هستند که بر روی ناحیه ای قرمز از پوست مقعد یا ناحیه تناسلی قرار گرفته اند. این ضایعات ظرف ۲ تا ۴ هفته برطرف می شوند. هرپس تناسلی در اثر ابتلا به نوع ۱ یا ۲ ویروس هرپس سیمپلکس به وجود می آید. 

با اینکه نوع ۱ ویروس بیشتر نواحی صورت و دهان و نوع ۲ بیشتر ناحیه تناسلی را به خود مبتلا می کند اما مطالعات اخیر نشان داده اند که بخش قابل توجهی از موارد جدید هرپس تناسلی ناشی از نوع ۱ می باشند. در بین سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها عنوان کرد که نزدیک به ۱۵٫۵ درصد از افراد ۱۴ تا ۴۹ ساله در خون خود دارای ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ هستند.

 در حالی که اغلب افراد مبتلا به هرپس تناسلی فاقد علائم هستند، برخی دیگر تنها علائم خفیف و غیر اختصاصی همچون سوزش، خارش یا قرمزی ناحیه تناسلی را تجربه می کنند. عفونت های اولیه معمولا شدید تر از مواقع عود بیماری بوده و می توانند با زخم های تناسلی دردناک، سوزش ادرار، لنف آدنوپاتی و علائم سیستمیکی همچون تب، سردرد و کسالت همراه باشند.

پس از ابتلای اولیه، ضایعات پوستی در بروز های بعدی بیماری می توانند در خارج از ناحیه تناسلی یا مقعد پدیدار شده و با علائم زونا اشتباه گرفته شوند. تقریبا نیمی از افراد مبتلا به هرپس عود کننده قبل از شروع بازگشت بیماری علائمی اولیه را احساس می کنند. از جمله این موارد می توان به درد های تیر کشنده یا ضربان داری اشاره کرد که از چند ساعت تا چند روز قبل از بروز ضایعات پوستی احساس می شوند. بروز علائم سیستمی در هنگام عود بیماری رایج نیست. ویروس هرپس سیمپلکس می تواند احتمال انتقال عفونت های جنسی دیگر همچون ویروس ایدز را ۲ الی ۴ برابر بیشتر کند.

امکان دارد هرپس تناسلی در حین زایمان از مادر به نوزاد انتقال یابد. متخصصان تخمین می زنند که از هر ۳۲۰۰ تا ۱۰ هزار بارداری یک مورد انتقال هرپس تناسلی از مادر به نوزاد اتفاق می افتد. عفونت نوزادی می تواند به صورت بیماری دهانی، چشمی، پوستی، سیستم عصبی مرکزی یا بیماری های منتشر شونده بروز دهد.

تصویر نمایانگر زگیل های حلقی ناشی از عفونت پاپیلومای انسانی هستند. عفونت زگیل تناسلی رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا است. این عفونت میلیون ها نفر را در سرتاسر جهان به خود مبتلا کرده و شیوع آن در میان تمام زنان به ۱۰ درصد می رسد. 

محققان تخمین زده اند که حداقل ۸۰ درصد زنان و مردانی که از نظر جنسی فعال هستند حداقل یک بار در طول عمر خود در معرض HPV قرار گرفته اند.

با توجه به اینکه عفونت های HPV می توانند به صورت خود به خود برطرف شده و در آزمایش های غربالگری تشخیص داده نشوند، برخی محققان گمان می کنند که تقریبا تمامی افراد بالغ در طول عمر خود به ویروس HPV ابتلا یافته اند.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

مردان و زنان نوجوانان همچون افراد بالغ می توانند در نتیجه ابتلا به برخی انواع ویروس HPV به سرطان های خوش خیم و بد خیم مبتلا شوند.

از جمله این سرطان ها می توان به زگیل های تناسلی، پاپولوز بوونوئید، سرطان دهانه رحم و برخی سرطان های مقعدی اشاره کرد. رایج ترین موارد سرطان زای ویروس HPV انواع ۱۶ و ۱۸ هستند

در تصویر زگیل های تناسلی کوچک بر روی کیسه بیضه نشان داده شده اند. داشتن بیماری تحت بالینی در ابتلا به ویروس HPV رایج است. با این وجود، تظاهرات معمول این عفونت شامل پدیدار شدن زگیل بر روی قسمت های خارجی ناحیه تناسلی، پرینه، مقعد و نواحی اطراف آن هستند. 

 این ضایعات می توانند کوچک و در حد چند میلی متر یا بزرگ، همانند گل کلم و به اندازه چند سانتی متر باشند.

تصویر زیر نمایانگر یک تظاهر غیر طبیعی از HPV در پسر بچه ای ۲۳ ماهه بوده که تعداد آن ها از سن ۸ ماهگی در حال افزایش است.

 رنگ زگیل ها، صورتی، قهوه ای، سفید یا همرنگ پوست بوده و ممکن است در مخاط مرطوب ناحیه تناسلی دیده شوند. 

انواعی از اچ پی وی که نواحی تناسلی را آلوده می کنند، می توانند به بروز زگیل در دهان و گلو نیز منجر شوند. در صورتی که نوع ویروس پر خطر باشد، زگیل ها می توانند به سرطان هایی در ناحیه سر و یا گردن تبدیل شوند.

حضور نوع ۱۶ ویروس HPV در حفره دهان با سرطان حلقی دهانی ارتباط داشته و نزدیک به یک درصد افراد مبتلا به HPV دهانی به این نوع ابتلا دارند. تخمین زده می شود که ویروس HPV سالانه سبب بروز ۱۲۸۸۵ مورد سرطان حلقی دهانی می شود. ضایعات برجسته درون دهان ظاهری شبیه به گل کلم داشته و معمولا بر روی نواحی نرم و مرطوب لایه مخاطی رشد می کنند. تماس جنسی دهانی روشی است که از طریق آن عفونت HPV تناسلی به بروز HPV دهانی منجر می شود.

تصویر نشان دهنده ی یک پاپیلومای سنگ فرشی بر روی لبه کناری زبان بیمار مبتلا به HPV می باشد. 

در حال حاضر ۳ واکسن تایید شده برای HPV در ایالات متحده وجود دارد که همگی در سه دوز داده می شوند. واکسن زگیل تناسلی عبارتند از:

انواع ۱۶ و ۱۸ ویروس HPV را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۷۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

انواع ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۹۰ درصد زگیل های تناسلی هستند.

 انواع ۶ و ۱۱ و همچینن انواع سرطان زای HPV یعنی ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲ و ۵۸ را هدف قرار می دهد. واکسن ۹ گانه می تواند از بروز ۹۰ درصد سرطان های دهانه رحم، ناحیه فرج و سرطان های مقعدی پیشگیری کند. ۵ نوعی از ویروس HPV که در واکسن هدف قرار نگرفته اند عامل ۲۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

 در تصویر یک زخم ناشی از سیفلیس (شانکر) با لبه هایی برجسته نشان داده شده است. بیماری سیفلیس تحت عنوان ((بیماری مقلد یا متظاهر)) نیز شناخته می شود زیرا افراد مبتلا به آن چندین مرحله بیماری را تجربه کرده که در هر کدام انواعی از تظاهرات پوستی و سیستمیک مشابه با علائم بیماری های دیگر دیده می شود. 

سیفلیس از طریق تماس فرد به فرد بیماران دارای زخم های مبتلا به باکتری ترپونما پالیدوم منتقل می شود. این عفونت در صورت عدم درمان تا مراحل اولیه، ثانویه و نهایی پیشرفت می کند. در سال ۲۰۱۶، ۸۸۰۴۲ مورد ابتلا جدید به سیفلیس وجود داشت که ۲۷۸۱۴ مورد از آن ها در مرحله اولیه و ثانویه سیفلیس قرار داشتند. 

مراحل اولیه و ثانویه سیفلیس واگیر دار ترین مراحل این بیماری هستند. زخم رایج ناشی از سیفلیس اولیه بدون درد و کش مانند بوده و معمولا ۲۱ روز پس از دریافت واکسن بروز می دهد. همچنین امکان بروز لنف آدنوپاتی موضعی نیز وجود دارد.

 زخم شانکر معمولا ۳ تا ۶ هفته دوام داشته و می تواند به کمک درمان در زمان کمتری برطرف شود. با اینکه زخم های شانکر اغلب به صورت انفرادی هستند اما امکان دارد در افراد مبتلا به ویروس ایدز یا نواحی تماس دو قسمت مخالف از پوست یک اندام ضایعات اولیه چندگانه دیده شوند.

بروز یک پاپول سنگ فرشی و پراکنده رایج ترین علامت پوستی سیفلیس ثانویه است. نمونه ای از این پاپول در تصویر نمایش داده شده است. این ضایعه معمولا ظرف چند هفته یا چند ماه پس از بروز شانکر در سیفلیس اولیه پدیدار می شود. ضایعات مرتبط با سیفلیس ثانویه معمولا اندازه ای ۱ سانتی متری داشته، علاوه بر کف دست ها و پا ها تنه و اندام های انتهایی را نیز درگیر کرده و می توانند رنگی از صورتی تا قرمز مایل به قهوه ای داشته باشند. 

این راش پوستی می تواند سطوح مخاطی را نیز درگیر کرده، ظاهری برجسته داشته و منجر به بروز پاپول هایی به رنگ خاکستری تا سفید به نام زگیل لاتیوم شود. سیفلیس ثانویه در اثر تکثیر اسپیروکت های ترپونما پالیدوم و انتشار آن ها به پوست و دیگر بافت ها ظرف چند هفته یا چند ماه ایجاد شود. علائم سیستمیکی که می توانند در سیفلیس ثانویه حضور داشته باشند شامل تب، سردرد، کسالت، آنورکسی (بی اشتهایی)، گلودرد، ریزش موی ناحیه ای، میالژی، کاهش وزن و آدنوپاتی می شوند. همچنین امکان درگیری کلیه ها، کبد و مفاصل نیز وجود دارد.

در تصویر نمونه ای از زگیل لاتیوم در ناحیه ناف نشان داده شده است. در سیفلیس ثانویه، زگیل لاتیوم همچنین می تواند در نواحی مرطوب کشاله ران، ناحیه داخلی ران، زیر بغل، زیر پستان ها و داخل ناف نیز رشد کند. این راش در صورت عدم درمان ظرف چند هفته رفع شده اما می تواند ظرف پیشرفت بیماری در ۲ سال آینده دوباره پدیدار شود.

حضور ضایعات پوستی بر روی کف دست و پا به تمایز سیفلیس ثانویه از دیگر بیماری های عامل پاپول های سنگفرشی همچون پسوریازیس خال دار، جوش پولکی (پیتریازیس روزه آ)، سارکوئیدوز و لیکن پلان کمک می کند. ضایعات سکه مانند سیفلیس به رنگ قهوه ای مایل به قرمز بوده و به صورت پاپول هایی پوسته پوسته بر کف دست و پا ظاهر می شوند.

با این حال، در حالی که حضور راش کف دست و پا می تواند مفید باشد اما سیفلیس ثانویه اغلب بدون هر گونه یافته بالینی بروز می دهد. 

مرحله نهایی سیفلیس پس از رفع شدن علائم سیفلیس اولیه و ثانویه شروع می شود. سیفلیس نهایی زود رس در زمان کمتر از یک سال بروز داده و پدیدار شدن انواع دیر رس آن بیش از ۱ سال زمان می برد. در این مرحله، بیماری بدون علامت بوده اما آزمایش های خون هنوز مثبت هستند. در صورت عدم درمان سیفلیس، این بیماری به مرحله نهایی یا سوم خود پیشرفت می کند.

سیفلیس نهایی شامل سیفلیس قلبی عروقی (مخصوصا آئورت)، سیفلیس دارای زخم گوم و سیفلیس عصبی (مخصوصا فلج عمومی و تابس دورسالیس) می شود. مرحله سوم سیفلیس به طور اختصاصی به هر دوی سیفلیس قلبی عروقی و دارای زخم گوم اشاره دارد.

سیفلیس دارای زخم گوم بسیار غیر متداول بوده و نوعی واکنش گرانولوماتوز را بیان دارد که می تواند در هر جایی از جمله پوست، استخوان یا اندام های داخلی بروز دهد. 

بروز این علائم معمولا طی یک بازه زمانی طولانی رخ داده و به دلیل دچار شدن بیماران به یک مر مر قلبی بدون علامت، تشخیص آن دشوار است.

سیفلیس عصبی معمولا به دو دسته سیفلیس عصبی زود رس و دیر رس تقسیم می شود. سیفلیس عصبی زود رس شامل سیفلیس بدون علامت، سیفلیس همراه با مننژیت، سیفلیس مننگو واسکولار و سیفلیسی می شود که چشم ها و گوش ها را به خود مبتلا می کند.

سیفلیس عصبی دیر رس نیز شامل فلج عمومی و تابس دورسالیس می شود.

سیفلیس دارای زخم گوم نوعی از سیفلیس است که رواج آن بسیار کم بوده و معمولا در افرادی بروز می دهد که سیستم ایمنی بدن آن ها در اثر ابتلا به ویروس عامل ایدز آسیب دیده است. گوم ها زخم هایی هستند که در پوست و استخوان ها بروز داده اما می توانند اندام های داخلی را نیز مبتلا کنند. این زخم ها به صورت ضایعات گرانولوماتوز با ظاهری گرد و نامنظم پدیدار می شوند.

◼ سیفلیس مادرزادی

کراتیت بینابینی یک عارضه از مرحله نهایی سیفلیس مادرزادی بوده که در تصویر بالا نشان داده شده است. در بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ میزان سیفلیس مادرزادی ۸ تا ۱۲ مورد از هر ۱۰۰ هزار تولد بوده است.

 

در سال ۲۰۱۶ بیش از ۶۰۰ مورد سیفلیس مادرزادی گزارش شد که ۴۰ مورد از آن ها به مرگ انجامید. ۶۰ تا ۹۰ درصد نوزادان مبتلا به سیفلیس مادرزادی در هنگام تولد بدون علامت بوده و در صورت عدم درمان مستعد عوارض مختلفی از جمله مرگ خواهند بود. مراحل اولیه و نهایی این بیماری با استفاده از سن تظاهرات بالینی بیماری از یکدیگر تمایز داده می شوند.

در حالی که علائم مرحله زود رس سیفلیس مادرزادی ظرف ۲ سال بروز داده مرحله دیر رس آن پس از این مدت ۲ ساله بروز خواهد داد. رایج ترین یافته ها میان شیر خواران بدون علامت در هنگام تولد شامل هپاتو مگالی، یرقان، ترشحات بینی، لنف آدنوپاتی عمومی، ناهنجاری های اسکلتی و راش پوستی می شود. تظاهرات سیفلیس دیر رس معمولا نتیجه زخم شدن و التهاب مداوم ناشی از عفونت اولیه هستند.

دیگر عوارض این مرحله شامل برجستگی پیشانی، بینی زینی شکل، کوتاهی فک بالایی، نا شنوایی حسی عصبی، هموگلوبینوری حمله ای سرد، مولار مالبری، زخم گوم، دندان نیش هوچینسون، ناتوانی ذهنی و یا هیدروسفالی و همچنین خم شدن استخوان ساق پا به سمت جلو می شوند. زنان باردار باید برای پیشگیری از انتقال سیفلیس به نوزادان در ابتدای فرایند مراقبت مادران باردار از نظر ابتلا به سیفلیس غربالگری شوند.

زنان پر خطر یا کسانی که در جوامعی با شیوع بالای سیفلیس مادرزادی زندگی می کنند باید در هفته ۲۸ بارداری و هنگام زایمان نیز از نظر ابتلا غربالگری شوند.

◼ تشخیص و درمان

در این تصویر یک نوزاد مبتلا به علائم سیفلیس مادرزادی نشان داده شده است. استاندارد طلایی تشخیص سیفلیس مشاهده مستقیم نواحی تاریک در زیر میکروسکوپ است.

با این حال، امروزه این روش به ندرت استفاده می شود. در عوض، دو نوع آزمایش خون برای تشخیص ابتلا به سیفلیس وجود دارد که شامل تست های ترپونمال و غیر ترپونمال می شوند. آزمایش های غیر ترپونمال غیر اختصاصی بوده و از گذشته به دلیل ارزانی و سهولت کار برای غربالگری اولیه به کار گرفته شده اند. 

افرادی که به تست غیر ترپونمال واکنش دهند باید برای تایید تشخیص ابتلا تست ترپونمال را نیز انجام دهند. مصرف پنی سیلین درمان انتخابی تمامی سطوح سیفلیس می باشد.

مولوسکوم عفونی یک عفونت پوستی رایج و خود محدود شونده است که عامل آن ویروس آبله بوده و از طریف تماس پوست به پوست منتقل می شود. 

این عفونت یک یافته رایج بر روی پوست نواحی غیر تناسلی جمعیت کودکان است. این بیماری در بزرگسالان می تواند یک عفونت منتقل شونده جنسی باشد. ضایعه رایج ناشی از این بیماری یک پاپول صورتی یا به رنگ پوست، نافی شکل و گنبدی است که می تواند ۶ ماه یا بیشتر دوام داشته باشد.

در بیمارانی که از سیستم ایمنی مناسبی بهره مند هستند ضایعات معمولا موضعی بوده و ظرف چند ماه به صورت خود به خود از بین می روند. خط اول درمان اغلب شامل تخریب فیزیکی با موادی همچون نیتروژن مایع، کانتاریدین، سالیسیلیک اسید و تری کلرو استیک اسید می شود. ایمی کوئیمود یک اصلاح کننده پاسخ ایمنی است که گاهی اوقات برای برداشت فیزیکی ضایعات پوستی نیز به کار گرفته می شود.

شانکروئید توسط یک باکتری گرم منفی به نام هموفیلوس دوکرئی ایجاد می شود که در آزمایش رنگ آمیزی گرم به صورت اثر انگشت یا ریل قطار دیده می شود. 

با اینکه شانکروئید به صورت اندمیک در بسیاری از کشور های در حال توسعه یافت می شود اما در کشور های پیشرفته به طور فزاینده ای نادر بوده و ابتلا به آن نیازمند برقراری ارتباط با شرکای جنسی بسیار متعدد (کارگران جنسی) می باشد.

 بنا بر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در سال ۲۰۱۶ تنها ۷ مورد ابتلا به شانکروئید گزارش شده است.

هنوز مشخص نشده است که این کاهش در آمار ابتلا به شانکروئید به دلیل کاهش شیوع بیماری است یا بیانگر غربالگری ناکافی می باشد. احتمال ابتلای مردان به شانکروئید نسبت به زنان سه برابر بیشتر است. مشخص نیست که این آمار صحیح بوده یا به دلیل سهولت آزمایش مردان از نظر ابتلا به بیماری چنین می باشند.

شانکروئید برخلاف سیفلیس اولیه زخم هایی نرم و دردناک با لبه هایی دندانه دار و غیر مشخص ایجاد می کند. همچنین، امکان دارد لایه خاکستری رنگی نیز بر روی ضایعات وجود داشته باشد.

لنف آدنیت اینگوئینال (رانی) نیز می تواند در حین ابتلا به این بیماری بروز دهد. در این صورت گره های لنفی درگیر استقامت خود را از دست داده و به صورت خیارک های دردناک و ناپایدار خواهند بود. به طور معمول هیچ تظاهر سیستمیکی در ارتباط با این بیماری وجود ندارد.

این آزمایش معمولا در مراکز تجاری در دسترس نیست. با این که برخی آزمایشگاه ها انجام آزمایش زنجیره پلی مراز (PCR) را ارائه می دهند اما هیچ نوعی از این آزمایش وجود ندارد که برای تشخیص حضور این باکتری به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رسیده باشد. به همین ترتیب، تشخیص این بیماری معمولا به صورت بالینی و زمانی انجام می شود که علاوه بر اطمینان از عدم وجود سیفلیس و هرپس تناسلی، چندین زخم دردناک به همراه لنف آدنوپاتی موضعی وجود داشته باشد.

در حالی که این عفونت می تواند با دوره های کوتاه مدتی از مصرف آزیترومایسین، سفتریاکسون، اریترومایسین یا سیپروفلوکساسین درمان شود اما خیارک های لنفاوی باید با یک سرنگ یا ترجیحا برش جراحی تخلیه شوند. علائم بیماری ظرف ۳ روز پس از درمان بهبود خواهند یافت. عفونت شانکروئید یک عامل خطر برای ابتلا یا انتقال ویروس عامل ایدز بوده و می تواند همزمان با سیفلیس بروز دهد. بنابراین، غربالگری این بیماری ها علاوه بر عفونت های جنسی دیگر ضرورت دارد.

 در عکس یک زخم در بیمار مبتلا به گرانولوم اینگوئینال نشان داده شده است. گرانولوم اینگوئینال یا دونووانوزیس یک زخم تناسلی با پیشروی آهسته است که توسط یک باکتری گرم منفی درون سلولی به نام کلبسیلا گرانولوماتوزیس ایجاد می شود.

این بیماری در ایالات متحده آمریکا نادر بوده اما در هند، گینه نو، جزایر کارائیب، نواحی مرکزی استرالیا و آفریقای جنوبی شایع است. بروز علائم بالینی گرانولوم اینگوئینال نیازمند قرار گیری چند باره در معرض عفونت است. با اینکه این بیماری در درجه اول از طریق جنسی منتقل می شود اما می تواند از طریق تماس غیر جنسی نیز انتشار یابد. ضایعات ناشی از این بیماری معمولا به صورت پاپول یا ندول در ناحیه تناسلی بروز داده که زخم شده و به زخمی گوشتی، بدون درد، قرمز و با لبه های برجسته تبدیل می شود. این ضایعات معمولا حاوی عروق خونی فراوان بوده و به آسانی خونریزی می کنند که در این مواقع امکان عفونت های باکتریایی قدرتمند وجود دارد. معمولا به دلیل درگیر شدن بافت زیر پوستی در این بیماری ضایعات با بروز خیارک های کاذب نیز ارتباط دارند.

در حال حاضر هیچ تست مولکولی وجود ندارد که در زمینه تشخیص عامل مهاجم این بیماری به تشخیص سازمان غذا و داروی آمریکا رسیده باشد. درمان طولانی مدت با حداقل ۳ هفته مصرف آزیترومایسین، تری متوپریم سولفامتوکسازول، داکسی سایکلین، سیپروفلوکساسین یا اریترومایسین مورد نیاز است. همچنین، حتی پس از درمان موثر امکان برگشت بیماری ظرف ۶ تا ۱۸ ماه وجود دارد.

این تصویر یک مورد دونووازیس منتشر شده در مچ پا را نشان می دهد. موارد شدید گرانولوم اینگوئینال می توانند به ادم لنف و در موارد نادر به انتشار خونی بیماری به طحال، ریه ها، کبد، استخوان ها و چشم ها منجر شوند.

تصویر نشان دهنده عفونت کلامیدیا در دهانه رحم می باشد. عفونت کلامیدیا تراکوماتیس رایج ترین عفونت گزارش شده در ایالات متحده آمریکا می باشد.

در واقع، عفونت HPV نسبت به این بیماری شیوع بیشتری دارد اما برخلاف کلامیدیا گزارش آن اجباری نیست. سروتیپ های D و K سبب بروز عفونت تناسلی می شوند. ویژگی های بالینی کلامیدیا بسیار شبیه به سوزاک بوده و اغلب تمایز این دو بیماری بدون استفاده از تست های تشخیصی امکان پذیر نیست.

دهانه رحم رایج ترین ناحیه ابتلا در زنانی است که به این بیماری دچار هستند. با این وجود، التهاب میزراه نیز یک علامت رایج از کلامیدیا می باشد. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند منجر به بروز عوارض متعددی از جمله بیماری التهابی لگن (PID)، بارداری خارج از رحم و ناباروری شود.

 بیماری التهابی ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس در ناحیه لگن در مقایسه با بروز این بیماری در اثر سوزاک، با شدت بیشتری از آمار ناباروری، بارداری خارج از رحم و درد لگنی مزمن همراه است. همچنین، احتمال بروز پری هپاتیت (سندرم فیتز هیو کورتیس) نیز وجود دارد. 

در تصویر بالا التهاب ملتحمه ناشی از عفونت کلامیدیا نشان داده شده است. در موارد علامت دار این بیماری مردان معمولا التهاب میزراه و ترشحات مخاطی یا آبکی از آلت خود را تجربه خواهد کرد. این ترشحات اغلب برخلاف ترشحات ناشی از سوزاک اندک هستند. التهاب اپی دیدیم نیز در این افراد امکان پذیر بوده و ممکن است به صورت درد و حساسیت در یک بیضه ظاهر شود.

با اینکه امکان بروز التهاب پروستات و مقعد نیز وجود دارد اما بیماری مقعدی معمولا توسط سروتیپ های L1 تا L3 ایجاد می شوند. امکان دارد، افراد التهاب ملتحمه، التهاب گلو و لنفوگرانولوما ونروم را به عنوان تظاهرات بالینی عفونت کلامیدیا تجربه کنند.

تست تشخیصی انتخابی برای این بیماری آزمایش تکثیر اسید های نوکلئیک (NAAT) از نمونه ترشحات واژن زنان و ادرار مردان است. غربالگری در زنان زیر توصیه می شود:

 

 

 

 

 

لنفوگرانولوما ونروم ( LGV ) توسط سروتیپ های L1 تا L3 عفونت کلامیدیا تراکوماتیس به وجود می آید.

البته سروتیپ های L1  و L2 نقش مهم تری در ابتلای افراد دارند. 

علائم این بیماری با زخم تناسلی یا واکنش التهابی در محل تزریق واکسن شروع شده و ظرف چند روز بهبود می یابد. مرحله دوم بیماری ۲ تا ۶ هفته بعد شروع و به صورت لنف آدنوپاتی یک طرفه و اینگوئینال ظاهر می شود. این لنف آدنوپاتی منجر به پدیدار شدن چندین شیار (علامت groove) در ناحیه تناسلی شده و گاهی اوقات می تواند دو طرفه باشد. در حالی که لنفوگرانولوما ونروم مقعدی می تواند بدون علامت باشد، افرادی که در رابطه جنسی مقعدی مفعول بوده اند ممکن است به علائم و نشانه های پروکتوکولیت دچار شوند. این علائم شامل خونریزی، تنسموس و تب می شود.

 بروز پروکتیت ناشی از لنفوگرانولوما ونروم در جمعیت مردان همجنس گرا گزارش شده و ممکن است با بیماری التهابی روده اشتباه گرفته شود. لنفوگرانولوما ونروم درمان نشده می تواند تا به مرحله نهایی این بیماری پیش روی کند. تظاهرات این مرحله پس از ایجاد بافت جوشگاه (اسکار) بروز داده و شامل الفانتیازیس ناحیه تناسلی، فیستول و تنگی مقعد، ناباروری و خشکی لگن می شوند.

 

آزمایش های مولکولی بیشتر می توانند سبب تمایز لنفوگرانولوما ونروم و انواع غیر لنفوگرانولومای کلامیدیا تراکوماتیس شوند. در صورت شک به وجود لنفوگرانولوما ونروم درمان باید در سریع ترین زمان ممکن به صورت یک دوره ۳ هفته ای مصرف داکسی سایکلین شروع شود. مصرف این دارو سبب درمان عفونت و پیشگیری از آسیب بیشتر به بافت ها می شود.

دکتر شهریار ناطق متخصص ارولوژی و بیماری های جنسی

متخصص ارولوژی و جراح کلیه، مجاری ادراری و تناسلی، عضو انجمن ارولوژی اروپا، عضو انجمن ارولوژی ایران و مدیر گروه ارولوژی بیمارستان آتیه.

عفونت اچ پی وی HPV (مخفف عبارت Human papillomavirus به معنی ویروس پاپیلومای انسانی)…

این روزها سرکه سیب برای درمان بسیاری از بیماری ها چه به صورت موضعی…

زگیل تناسلی مردان (genital warts in men) توده های کوچک و نرمی در ناحیه…

تماس با ما

با ما در تماس باشید

آدرس مطب

تهران – جنب بیمارستان آتیه – ساختمان پزشکان آتیه – طبقه ۴

ساعات کار مطب

شنبه تا چهارشنبه از ساعت 11:30 الی 13 و 17 الی 20

شماره تماس

02188367353
|

09129727780

دسترسی سریع

مطالب تصادفی

همه چیز درباره ی انواع روش های درمان سرطان پروستات

همه چیز درباره ی بیماری سیستوسل

لیتوتریپسی سنگ کلیه و سنگ حالب

خانه » بیماری های جنسی » ۱۰ تصویر عفونت جنسی دستگاه تناسلی مردان

عفونت های منتقل شونده جنسی (STI) شامل بیماری های رایجی می شوند که مردم را تحت تاثیر قرار داده و شیوعی رو به افزایش دارند. در سال ۲۰۱۶ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) بیش از ۲ میلیون مورد ابتلا به کلامیدیا، سوزاک (گونوره) و سیفلیس را گزارش کرد که این آمار تاکنون بیشترین آمار ابتلا به یک بیماری بوده است.

اغلب این موارد (نزدیک به ۱٫۶ میلیون نفر) بیماران مبتلا به کلامیدیا بودند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، تخمین می زند که هر ساله ۲۰ میلیون مورد ابتلای جدید به عفونت های منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا بروز می دهند که نیمی از این موارد در میان افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله هستند.

این آمار شامل موارد تشخیص یا گزارش نشده نمی شوند. عفونت های منتقل شونده جنسی سالانه در حدود ۱۶ میلیارد دلار هزینه درمانی مستقیم ایجاد می کنند. طبق اطلاعات بدست آمده در سال ۲۰۱۳، تعداد تخمینی موارد ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا به بیش از ۱۱۰ میلیون مورد می رسد. با اینکه این عفونت ها با علائم مقعدی – تناسلی خود شناخته می شوند اما اکثر عفونت ها علائم دیگری نیز دارند که می توانند پوست، چشم ها، حفره دهان یا نواحی دیگر را نیز آلوده کنند.

سوزاک دومین بیماری رایج و قابل توجه در ایالات متحده است. اصطلاح سوزاک یا گونوره به باکتری گرم منفی نایسریا گونوره اشاره دارد. این باکتری غشاهای مخاطی بدن را به خود آلوده کرده و می تواند از طریق رابطه جنسی مقعدی، واژنی و دهانی به افراد دیگر منتقل شود.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

علاوه بر این موارد، در هنگام زایمان طبیعی امکان دارد این بیماری از مادر به نوزاد منتقل شود. عفونت تناسلی رایج ترین علامت ابتلا به سوزاک است. با این حال، این بیماری معمولا بدون علامت بوده یا با علائمی غیر اختصاصی و مشابه به دیگر عفونت های واژن یا مثانه بروز می دهد.

به تعویق افتادن تشخیص سوزاک چندان غیر معمول نبوده و می تواند به بروز عوارض ناشی از عفونت های درمان نشده منجر شود. با اینکه فقدان علائم ابتلا در زنان بیشتر از مردان است اما در صورت بروز علائم، این موارد ظرف ۱۰ روز در زنان نمایان می شوند.

رایج ترین نواحی ابتلا به عفونت در زنان داخل دهانه رحم و میزراه می باشد. مردان مبتلا به سوزاک ظرف ۱ تا ۱۴ روز پس از ابتلا علائمی چون التهاب میزراه و ترشحات مخاطی چرکی فراوان از آلت خود را تجربه خواهند کرد. این علائم گاهی تا بروز التهاب اپی دیدیم نیز پیشرفت کرده و سبب ایجاد درد بیضه یا کیسه آن می شوند.

عفونت های مقعدی می توانند در هر دوی زنان و مردان بروز دهند. از جمله علائم این عفونت ها می توان به درد مقعد، حرکات روده ای دردناک، خروج ترشحات، سوزش و خونریزی از ناحیه مقعد اشاره کرد.

این تصویر نمایانگر ترشحات آلت تناسلی مردانه و وجود یک ضایعه چرکی بر روی پوست سر آلت می باشد. آزمایش منتخب در تشخیص ابتلا به سوزاک، تست تکثیر اسید های نوکلئیک (NAAT) می باشد.

از آنجایی که عفونت های سوزاک و کلامیدیا معمولا همراه با هم بروز می دهند، در هنگام آزمایش ابتلا به سوزاک حضور عفونت کلامیدیا نیز بررسی می شود. تجویز آنتی بیوتیک های گروه سفالوسپورین (معمولا سفتریاکسیون) و آزیترومایسین یا داکسی سایکلین برای درمان موثر سوزاک و رفع خطر حضور احتمالی عفونت های دیگر همچون کلامیدیا ضروری است. این برنامه درمانی حتی در صورت منفی بودن آزمایش ابتلا به کلامیدیا نیز توصیه می شود.

در تصویر سمت چپ، بافت های چسبنده و باریکی مشاهده می شوند که اغلب همانند سیم های یک ویولن توصیف شده و می توانند در اثر التهاب مزمن در شکم به وجود آیند. التهاب مزمن یاد شده می تواند در اثر بیماری التهابی مرتبط با سوزاک در ناحیه لگن (PID) به وجود آِید.

بیماری التهابی لگن یک عارضه خطرناک از عفونت سوزاک در زنان است. در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد مبتلا به سوزاک در ناحیه دهانه رحم ابتلا به این بیماری را تجربه می کنند.

فقدان علائم ابتلا به سوزاک در زنان نسبت به مردان بیشتر است و به همین دلیل، عفونت آن ها می تواند تا زمان بروز بیماری التهابی لگن، ناشناخته باقی بماند. بیماری التهابی حاد و عارضه دار در ناحیه لگن معمولا با بروز ناگهانی درد پایین شکم، حساسیت به لمس در اندام های لگنی و التهاب مجاری تناسلی شناخته می شود.

از آنجایی که این بیماری التهابی می تواند سبب ایجاد عوارض بلند مدتی در افراد شود، تشخیص و درمان سریع ضروری است. این عوارض می توانند شامل موارد زیر شوند:

یک عارضه دیگر از بیماری التهابی لگن، پری هپاتیت یا سندرم فيتز هيو کورتيس است. این سندرم در اثر التهاب کپسول گلیسون ایجاد شده و منجر به درد یک چهارم بالا و راست شکم می شود.

کپسول گلیسون یک لایه فیبروزی است که به دور کبد کشیده شده است. لاپاراسکوپی در مبتلایان به بیماری التهابی لگن می تواند چسبندگی های نازک یاد شده در بالا را در ناحیه شکم نمایان سازد. این چسبندگی ها در اثر التهاب مزمن پدیدار می شوند.

انتقال سوزاک در حین فرایند زایمان معمولا به صورت التهاب چرکین ملتحمه در نوزاد پدیدار می شود. عفونت های گنوکوکی (سوزاک) با پارگی زود هنگام غشا های جنینی (PROM)، التهاب کوریون و آمنیون، زایمان زودرس و سقط خود به خودی ارتباط دارند.

 با این وجود، چشم رایج ترین محل قرارگیری عفونت های گنوکوکی در نوزادان است. عفونت می تواند سبب التهاب چرکین ملتحمه چشم و تورم پلک ها شود. در صورت عدم درمان این موارد، عوارض چشمی دیگری همچون زخم شدن قرنیه، سوراخ شدن چشم و کوری به وقوع خواهد پیوست.

عفونت در مواقع درمان ناکافی می تواند به جریان خون، مغز و طناب نخاعی انتشار یابد. به لطف غربالگری های مادران از نظر ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی و همچنین اعمال پیشگیرانه دارو های آنتی بیوتیک به چشم نوزادان در ساعات اولیه تولد، بروز التهاب ملتحمه به طرز قابل توجهی کاهش یافته است. تصویر بالا نمونه دیگری از التهاب ملتحمه در نوزادان را نشان می دهد.

شیوع موارد التهاب ملتحمه چشم ناشی از سوزاک نسبت به موارد ناشی از کلامیدیا در ایالات متحده کمتر است. با این حال، سوزاک سبب بروز بیماری های چشمی شدید تری می شود. ابتلای همزمان به نایسریا گونوره ها و کلامیدیا تروکوماتیس رایج است. به همین دلیل نیز در هنگام معاینه، فرد از نظر ابتلا به هر دوی این بیماری ها را آزمایش می شود.

نوزادان مبتلا به این عفونت ها باید از نظر ابتلا به عفونت های جنسی دیگر نیز بررسی شوند. از جمه این عفونت ها می توان به ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) اشاره کرد.

در تصویر یک پوستول در اندام های انتهایی دیده شده که در اثر عفونت منتشره سوزاک در خون به وجود آمده است. انتشار عفونت سوزاک به خون در حدود ۳ درصد از افراد مبتلا به سوزاک در ایالات متحده بروز می دهد. از گذشته تا کنون زنان در مقایسه با مردان بیشتر به انتشار عفونت سوزاک در خون دچار شده اند. 

 البته، با وجود شیوع فزاینده سوزاک در میان مردان این نسبت در حال معکوس شدن است. افراد زیر نسبت به ابتلا به عفونت های سیستمیک بیش از دیگران آسیب پذیر هستند:

⛔ بیماران مبتلا به ویروس عامل ایدز

⛔ بیماری لوپوس سیستمیک

⛔ نقص پروتئین های مکمل

⛔ افراد باردار یا کسانی که به تازگی دچار خونریزی ماهیانه شده اند

انتشار عفونت سوزاک به خون بروز دو سندرم بالینی را در پی خواهد داشت. اولین سندرم التهاب چرکی مفاصل بدون ارتباط با ضایعات پوستی بوده و دومین سندرم شامل تنوسینوویت، پلی آرترالژی (درد مفاصل) و التهاب پوست می شود.

علائم پوستی انتشار سوزاک به خون معمولا به صورت خونریزی های کوچک بدون درد (پتشی) یا ضایعات پوستولی در اندام های انتهایی بدن می باشد. امکان دارد در آزمایش کشت ضایعات پوستی دیپلوکوک های درون سلولی گرم منفی مشاهده شوند. عوارض نادر این بیماری می توانند شامل اندوکاردیت، استئومیلیت، واسکولیت و مننژیت باشند.

علائم پوستی معمول در هرپس تناسلی به صورت گروهی از وزیکول های (تاول) برجسته یا ضایعاتی هستند که بر روی ناحیه ای قرمز از پوست مقعد یا ناحیه تناسلی قرار گرفته اند. این ضایعات ظرف ۲ تا ۴ هفته برطرف می شوند. هرپس تناسلی در اثر ابتلا به نوع ۱ یا ۲ ویروس هرپس سیمپلکس به وجود می آید. 

با اینکه نوع ۱ ویروس بیشتر نواحی صورت و دهان و نوع ۲ بیشتر ناحیه تناسلی را به خود مبتلا می کند اما مطالعات اخیر نشان داده اند که بخش قابل توجهی از موارد جدید هرپس تناسلی ناشی از نوع ۱ می باشند. در بین سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها عنوان کرد که نزدیک به ۱۵٫۵ درصد از افراد ۱۴ تا ۴۹ ساله در خون خود دارای ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ هستند.

 در حالی که اغلب افراد مبتلا به هرپس تناسلی فاقد علائم هستند، برخی دیگر تنها علائم خفیف و غیر اختصاصی همچون سوزش، خارش یا قرمزی ناحیه تناسلی را تجربه می کنند. عفونت های اولیه معمولا شدید تر از مواقع عود بیماری بوده و می توانند با زخم های تناسلی دردناک، سوزش ادرار، لنف آدنوپاتی و علائم سیستمیکی همچون تب، سردرد و کسالت همراه باشند.

پس از ابتلای اولیه، ضایعات پوستی در بروز های بعدی بیماری می توانند در خارج از ناحیه تناسلی یا مقعد پدیدار شده و با علائم زونا اشتباه گرفته شوند. تقریبا نیمی از افراد مبتلا به هرپس عود کننده قبل از شروع بازگشت بیماری علائمی اولیه را احساس می کنند. از جمله این موارد می توان به درد های تیر کشنده یا ضربان داری اشاره کرد که از چند ساعت تا چند روز قبل از بروز ضایعات پوستی احساس می شوند. بروز علائم سیستمی در هنگام عود بیماری رایج نیست. ویروس هرپس سیمپلکس می تواند احتمال انتقال عفونت های جنسی دیگر همچون ویروس ایدز را ۲ الی ۴ برابر بیشتر کند.

امکان دارد هرپس تناسلی در حین زایمان از مادر به نوزاد انتقال یابد. متخصصان تخمین می زنند که از هر ۳۲۰۰ تا ۱۰ هزار بارداری یک مورد انتقال هرپس تناسلی از مادر به نوزاد اتفاق می افتد. عفونت نوزادی می تواند به صورت بیماری دهانی، چشمی، پوستی، سیستم عصبی مرکزی یا بیماری های منتشر شونده بروز دهد.

تصویر نمایانگر زگیل های حلقی ناشی از عفونت پاپیلومای انسانی هستند. عفونت زگیل تناسلی رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا است. این عفونت میلیون ها نفر را در سرتاسر جهان به خود مبتلا کرده و شیوع آن در میان تمام زنان به ۱۰ درصد می رسد. 

محققان تخمین زده اند که حداقل ۸۰ درصد زنان و مردانی که از نظر جنسی فعال هستند حداقل یک بار در طول عمر خود در معرض HPV قرار گرفته اند.

با توجه به اینکه عفونت های HPV می توانند به صورت خود به خود برطرف شده و در آزمایش های غربالگری تشخیص داده نشوند، برخی محققان گمان می کنند که تقریبا تمامی افراد بالغ در طول عمر خود به ویروس HPV ابتلا یافته اند.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

مردان و زنان نوجوانان همچون افراد بالغ می توانند در نتیجه ابتلا به برخی انواع ویروس HPV به سرطان های خوش خیم و بد خیم مبتلا شوند.

از جمله این سرطان ها می توان به زگیل های تناسلی، پاپولوز بوونوئید، سرطان دهانه رحم و برخی سرطان های مقعدی اشاره کرد. رایج ترین موارد سرطان زای ویروس HPV انواع ۱۶ و ۱۸ هستند

در تصویر زگیل های تناسلی کوچک بر روی کیسه بیضه نشان داده شده اند. داشتن بیماری تحت بالینی در ابتلا به ویروس HPV رایج است. با این وجود، تظاهرات معمول این عفونت شامل پدیدار شدن زگیل بر روی قسمت های خارجی ناحیه تناسلی، پرینه، مقعد و نواحی اطراف آن هستند. 

 این ضایعات می توانند کوچک و در حد چند میلی متر یا بزرگ، همانند گل کلم و به اندازه چند سانتی متر باشند.

تصویر زیر نمایانگر یک تظاهر غیر طبیعی از HPV در پسر بچه ای ۲۳ ماهه بوده که تعداد آن ها از سن ۸ ماهگی در حال افزایش است.

 رنگ زگیل ها، صورتی، قهوه ای، سفید یا همرنگ پوست بوده و ممکن است در مخاط مرطوب ناحیه تناسلی دیده شوند. 

انواعی از اچ پی وی که نواحی تناسلی را آلوده می کنند، می توانند به بروز زگیل در دهان و گلو نیز منجر شوند. در صورتی که نوع ویروس پر خطر باشد، زگیل ها می توانند به سرطان هایی در ناحیه سر و یا گردن تبدیل شوند.

حضور نوع ۱۶ ویروس HPV در حفره دهان با سرطان حلقی دهانی ارتباط داشته و نزدیک به یک درصد افراد مبتلا به HPV دهانی به این نوع ابتلا دارند. تخمین زده می شود که ویروس HPV سالانه سبب بروز ۱۲۸۸۵ مورد سرطان حلقی دهانی می شود. ضایعات برجسته درون دهان ظاهری شبیه به گل کلم داشته و معمولا بر روی نواحی نرم و مرطوب لایه مخاطی رشد می کنند. تماس جنسی دهانی روشی است که از طریق آن عفونت HPV تناسلی به بروز HPV دهانی منجر می شود.

تصویر نشان دهنده ی یک پاپیلومای سنگ فرشی بر روی لبه کناری زبان بیمار مبتلا به HPV می باشد. 

در حال حاضر ۳ واکسن تایید شده برای HPV در ایالات متحده وجود دارد که همگی در سه دوز داده می شوند. واکسن زگیل تناسلی عبارتند از:

انواع ۱۶ و ۱۸ ویروس HPV را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۷۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

انواع ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۹۰ درصد زگیل های تناسلی هستند.

 انواع ۶ و ۱۱ و همچینن انواع سرطان زای HPV یعنی ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲ و ۵۸ را هدف قرار می دهد. واکسن ۹ گانه می تواند از بروز ۹۰ درصد سرطان های دهانه رحم، ناحیه فرج و سرطان های مقعدی پیشگیری کند. ۵ نوعی از ویروس HPV که در واکسن هدف قرار نگرفته اند عامل ۲۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

 در تصویر یک زخم ناشی از سیفلیس (شانکر) با لبه هایی برجسته نشان داده شده است. بیماری سیفلیس تحت عنوان ((بیماری مقلد یا متظاهر)) نیز شناخته می شود زیرا افراد مبتلا به آن چندین مرحله بیماری را تجربه کرده که در هر کدام انواعی از تظاهرات پوستی و سیستمیک مشابه با علائم بیماری های دیگر دیده می شود. 

سیفلیس از طریق تماس فرد به فرد بیماران دارای زخم های مبتلا به باکتری ترپونما پالیدوم منتقل می شود. این عفونت در صورت عدم درمان تا مراحل اولیه، ثانویه و نهایی پیشرفت می کند. در سال ۲۰۱۶، ۸۸۰۴۲ مورد ابتلا جدید به سیفلیس وجود داشت که ۲۷۸۱۴ مورد از آن ها در مرحله اولیه و ثانویه سیفلیس قرار داشتند. 

مراحل اولیه و ثانویه سیفلیس واگیر دار ترین مراحل این بیماری هستند. زخم رایج ناشی از سیفلیس اولیه بدون درد و کش مانند بوده و معمولا ۲۱ روز پس از دریافت واکسن بروز می دهد. همچنین امکان بروز لنف آدنوپاتی موضعی نیز وجود دارد.

 زخم شانکر معمولا ۳ تا ۶ هفته دوام داشته و می تواند به کمک درمان در زمان کمتری برطرف شود. با اینکه زخم های شانکر اغلب به صورت انفرادی هستند اما امکان دارد در افراد مبتلا به ویروس ایدز یا نواحی تماس دو قسمت مخالف از پوست یک اندام ضایعات اولیه چندگانه دیده شوند.

بروز یک پاپول سنگ فرشی و پراکنده رایج ترین علامت پوستی سیفلیس ثانویه است. نمونه ای از این پاپول در تصویر نمایش داده شده است. این ضایعه معمولا ظرف چند هفته یا چند ماه پس از بروز شانکر در سیفلیس اولیه پدیدار می شود. ضایعات مرتبط با سیفلیس ثانویه معمولا اندازه ای ۱ سانتی متری داشته، علاوه بر کف دست ها و پا ها تنه و اندام های انتهایی را نیز درگیر کرده و می توانند رنگی از صورتی تا قرمز مایل به قهوه ای داشته باشند. 

این راش پوستی می تواند سطوح مخاطی را نیز درگیر کرده، ظاهری برجسته داشته و منجر به بروز پاپول هایی به رنگ خاکستری تا سفید به نام زگیل لاتیوم شود. سیفلیس ثانویه در اثر تکثیر اسپیروکت های ترپونما پالیدوم و انتشار آن ها به پوست و دیگر بافت ها ظرف چند هفته یا چند ماه ایجاد شود. علائم سیستمیکی که می توانند در سیفلیس ثانویه حضور داشته باشند شامل تب، سردرد، کسالت، آنورکسی (بی اشتهایی)، گلودرد، ریزش موی ناحیه ای، میالژی، کاهش وزن و آدنوپاتی می شوند. همچنین امکان درگیری کلیه ها، کبد و مفاصل نیز وجود دارد.

در تصویر نمونه ای از زگیل لاتیوم در ناحیه ناف نشان داده شده است. در سیفلیس ثانویه، زگیل لاتیوم همچنین می تواند در نواحی مرطوب کشاله ران، ناحیه داخلی ران، زیر بغل، زیر پستان ها و داخل ناف نیز رشد کند. این راش در صورت عدم درمان ظرف چند هفته رفع شده اما می تواند ظرف پیشرفت بیماری در ۲ سال آینده دوباره پدیدار شود.

حضور ضایعات پوستی بر روی کف دست و پا به تمایز سیفلیس ثانویه از دیگر بیماری های عامل پاپول های سنگفرشی همچون پسوریازیس خال دار، جوش پولکی (پیتریازیس روزه آ)، سارکوئیدوز و لیکن پلان کمک می کند. ضایعات سکه مانند سیفلیس به رنگ قهوه ای مایل به قرمز بوده و به صورت پاپول هایی پوسته پوسته بر کف دست و پا ظاهر می شوند.

با این حال، در حالی که حضور راش کف دست و پا می تواند مفید باشد اما سیفلیس ثانویه اغلب بدون هر گونه یافته بالینی بروز می دهد. 

مرحله نهایی سیفلیس پس از رفع شدن علائم سیفلیس اولیه و ثانویه شروع می شود. سیفلیس نهایی زود رس در زمان کمتر از یک سال بروز داده و پدیدار شدن انواع دیر رس آن بیش از ۱ سال زمان می برد. در این مرحله، بیماری بدون علامت بوده اما آزمایش های خون هنوز مثبت هستند. در صورت عدم درمان سیفلیس، این بیماری به مرحله نهایی یا سوم خود پیشرفت می کند.

سیفلیس نهایی شامل سیفلیس قلبی عروقی (مخصوصا آئورت)، سیفلیس دارای زخم گوم و سیفلیس عصبی (مخصوصا فلج عمومی و تابس دورسالیس) می شود. مرحله سوم سیفلیس به طور اختصاصی به هر دوی سیفلیس قلبی عروقی و دارای زخم گوم اشاره دارد.

سیفلیس دارای زخم گوم بسیار غیر متداول بوده و نوعی واکنش گرانولوماتوز را بیان دارد که می تواند در هر جایی از جمله پوست، استخوان یا اندام های داخلی بروز دهد. 

بروز این علائم معمولا طی یک بازه زمانی طولانی رخ داده و به دلیل دچار شدن بیماران به یک مر مر قلبی بدون علامت، تشخیص آن دشوار است.

سیفلیس عصبی معمولا به دو دسته سیفلیس عصبی زود رس و دیر رس تقسیم می شود. سیفلیس عصبی زود رس شامل سیفلیس بدون علامت، سیفلیس همراه با مننژیت، سیفلیس مننگو واسکولار و سیفلیسی می شود که چشم ها و گوش ها را به خود مبتلا می کند.

سیفلیس عصبی دیر رس نیز شامل فلج عمومی و تابس دورسالیس می شود.

سیفلیس دارای زخم گوم نوعی از سیفلیس است که رواج آن بسیار کم بوده و معمولا در افرادی بروز می دهد که سیستم ایمنی بدن آن ها در اثر ابتلا به ویروس عامل ایدز آسیب دیده است. گوم ها زخم هایی هستند که در پوست و استخوان ها بروز داده اما می توانند اندام های داخلی را نیز مبتلا کنند. این زخم ها به صورت ضایعات گرانولوماتوز با ظاهری گرد و نامنظم پدیدار می شوند.

◼ سیفلیس مادرزادی

کراتیت بینابینی یک عارضه از مرحله نهایی سیفلیس مادرزادی بوده که در تصویر بالا نشان داده شده است. در بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ میزان سیفلیس مادرزادی ۸ تا ۱۲ مورد از هر ۱۰۰ هزار تولد بوده است.

 

در سال ۲۰۱۶ بیش از ۶۰۰ مورد سیفلیس مادرزادی گزارش شد که ۴۰ مورد از آن ها به مرگ انجامید. ۶۰ تا ۹۰ درصد نوزادان مبتلا به سیفلیس مادرزادی در هنگام تولد بدون علامت بوده و در صورت عدم درمان مستعد عوارض مختلفی از جمله مرگ خواهند بود. مراحل اولیه و نهایی این بیماری با استفاده از سن تظاهرات بالینی بیماری از یکدیگر تمایز داده می شوند.

در حالی که علائم مرحله زود رس سیفلیس مادرزادی ظرف ۲ سال بروز داده مرحله دیر رس آن پس از این مدت ۲ ساله بروز خواهد داد. رایج ترین یافته ها میان شیر خواران بدون علامت در هنگام تولد شامل هپاتو مگالی، یرقان، ترشحات بینی، لنف آدنوپاتی عمومی، ناهنجاری های اسکلتی و راش پوستی می شود. تظاهرات سیفلیس دیر رس معمولا نتیجه زخم شدن و التهاب مداوم ناشی از عفونت اولیه هستند.

دیگر عوارض این مرحله شامل برجستگی پیشانی، بینی زینی شکل، کوتاهی فک بالایی، نا شنوایی حسی عصبی، هموگلوبینوری حمله ای سرد، مولار مالبری، زخم گوم، دندان نیش هوچینسون، ناتوانی ذهنی و یا هیدروسفالی و همچنین خم شدن استخوان ساق پا به سمت جلو می شوند. زنان باردار باید برای پیشگیری از انتقال سیفلیس به نوزادان در ابتدای فرایند مراقبت مادران باردار از نظر ابتلا به سیفلیس غربالگری شوند.

زنان پر خطر یا کسانی که در جوامعی با شیوع بالای سیفلیس مادرزادی زندگی می کنند باید در هفته ۲۸ بارداری و هنگام زایمان نیز از نظر ابتلا غربالگری شوند.

◼ تشخیص و درمان

در این تصویر یک نوزاد مبتلا به علائم سیفلیس مادرزادی نشان داده شده است. استاندارد طلایی تشخیص سیفلیس مشاهده مستقیم نواحی تاریک در زیر میکروسکوپ است.

با این حال، امروزه این روش به ندرت استفاده می شود. در عوض، دو نوع آزمایش خون برای تشخیص ابتلا به سیفلیس وجود دارد که شامل تست های ترپونمال و غیر ترپونمال می شوند. آزمایش های غیر ترپونمال غیر اختصاصی بوده و از گذشته به دلیل ارزانی و سهولت کار برای غربالگری اولیه به کار گرفته شده اند. 

افرادی که به تست غیر ترپونمال واکنش دهند باید برای تایید تشخیص ابتلا تست ترپونمال را نیز انجام دهند. مصرف پنی سیلین درمان انتخابی تمامی سطوح سیفلیس می باشد.

مولوسکوم عفونی یک عفونت پوستی رایج و خود محدود شونده است که عامل آن ویروس آبله بوده و از طریف تماس پوست به پوست منتقل می شود. 

این عفونت یک یافته رایج بر روی پوست نواحی غیر تناسلی جمعیت کودکان است. این بیماری در بزرگسالان می تواند یک عفونت منتقل شونده جنسی باشد. ضایعه رایج ناشی از این بیماری یک پاپول صورتی یا به رنگ پوست، نافی شکل و گنبدی است که می تواند ۶ ماه یا بیشتر دوام داشته باشد.

در بیمارانی که از سیستم ایمنی مناسبی بهره مند هستند ضایعات معمولا موضعی بوده و ظرف چند ماه به صورت خود به خود از بین می روند. خط اول درمان اغلب شامل تخریب فیزیکی با موادی همچون نیتروژن مایع، کانتاریدین، سالیسیلیک اسید و تری کلرو استیک اسید می شود. ایمی کوئیمود یک اصلاح کننده پاسخ ایمنی است که گاهی اوقات برای برداشت فیزیکی ضایعات پوستی نیز به کار گرفته می شود.

شانکروئید توسط یک باکتری گرم منفی به نام هموفیلوس دوکرئی ایجاد می شود که در آزمایش رنگ آمیزی گرم به صورت اثر انگشت یا ریل قطار دیده می شود. 

با اینکه شانکروئید به صورت اندمیک در بسیاری از کشور های در حال توسعه یافت می شود اما در کشور های پیشرفته به طور فزاینده ای نادر بوده و ابتلا به آن نیازمند برقراری ارتباط با شرکای جنسی بسیار متعدد (کارگران جنسی) می باشد.

 بنا بر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در سال ۲۰۱۶ تنها ۷ مورد ابتلا به شانکروئید گزارش شده است.

هنوز مشخص نشده است که این کاهش در آمار ابتلا به شانکروئید به دلیل کاهش شیوع بیماری است یا بیانگر غربالگری ناکافی می باشد. احتمال ابتلای مردان به شانکروئید نسبت به زنان سه برابر بیشتر است. مشخص نیست که این آمار صحیح بوده یا به دلیل سهولت آزمایش مردان از نظر ابتلا به بیماری چنین می باشند.

شانکروئید برخلاف سیفلیس اولیه زخم هایی نرم و دردناک با لبه هایی دندانه دار و غیر مشخص ایجاد می کند. همچنین، امکان دارد لایه خاکستری رنگی نیز بر روی ضایعات وجود داشته باشد.

لنف آدنیت اینگوئینال (رانی) نیز می تواند در حین ابتلا به این بیماری بروز دهد. در این صورت گره های لنفی درگیر استقامت خود را از دست داده و به صورت خیارک های دردناک و ناپایدار خواهند بود. به طور معمول هیچ تظاهر سیستمیکی در ارتباط با این بیماری وجود ندارد.

این آزمایش معمولا در مراکز تجاری در دسترس نیست. با این که برخی آزمایشگاه ها انجام آزمایش زنجیره پلی مراز (PCR) را ارائه می دهند اما هیچ نوعی از این آزمایش وجود ندارد که برای تشخیص حضور این باکتری به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رسیده باشد. به همین ترتیب، تشخیص این بیماری معمولا به صورت بالینی و زمانی انجام می شود که علاوه بر اطمینان از عدم وجود سیفلیس و هرپس تناسلی، چندین زخم دردناک به همراه لنف آدنوپاتی موضعی وجود داشته باشد.

در حالی که این عفونت می تواند با دوره های کوتاه مدتی از مصرف آزیترومایسین، سفتریاکسون، اریترومایسین یا سیپروفلوکساسین درمان شود اما خیارک های لنفاوی باید با یک سرنگ یا ترجیحا برش جراحی تخلیه شوند. علائم بیماری ظرف ۳ روز پس از درمان بهبود خواهند یافت. عفونت شانکروئید یک عامل خطر برای ابتلا یا انتقال ویروس عامل ایدز بوده و می تواند همزمان با سیفلیس بروز دهد. بنابراین، غربالگری این بیماری ها علاوه بر عفونت های جنسی دیگر ضرورت دارد.

 در عکس یک زخم در بیمار مبتلا به گرانولوم اینگوئینال نشان داده شده است. گرانولوم اینگوئینال یا دونووانوزیس یک زخم تناسلی با پیشروی آهسته است که توسط یک باکتری گرم منفی درون سلولی به نام کلبسیلا گرانولوماتوزیس ایجاد می شود.

این بیماری در ایالات متحده آمریکا نادر بوده اما در هند، گینه نو، جزایر کارائیب، نواحی مرکزی استرالیا و آفریقای جنوبی شایع است. بروز علائم بالینی گرانولوم اینگوئینال نیازمند قرار گیری چند باره در معرض عفونت است. با اینکه این بیماری در درجه اول از طریق جنسی منتقل می شود اما می تواند از طریق تماس غیر جنسی نیز انتشار یابد. ضایعات ناشی از این بیماری معمولا به صورت پاپول یا ندول در ناحیه تناسلی بروز داده که زخم شده و به زخمی گوشتی، بدون درد، قرمز و با لبه های برجسته تبدیل می شود. این ضایعات معمولا حاوی عروق خونی فراوان بوده و به آسانی خونریزی می کنند که در این مواقع امکان عفونت های باکتریایی قدرتمند وجود دارد. معمولا به دلیل درگیر شدن بافت زیر پوستی در این بیماری ضایعات با بروز خیارک های کاذب نیز ارتباط دارند.

در حال حاضر هیچ تست مولکولی وجود ندارد که در زمینه تشخیص عامل مهاجم این بیماری به تشخیص سازمان غذا و داروی آمریکا رسیده باشد. درمان طولانی مدت با حداقل ۳ هفته مصرف آزیترومایسین، تری متوپریم سولفامتوکسازول، داکسی سایکلین، سیپروفلوکساسین یا اریترومایسین مورد نیاز است. همچنین، حتی پس از درمان موثر امکان برگشت بیماری ظرف ۶ تا ۱۸ ماه وجود دارد.

این تصویر یک مورد دونووازیس منتشر شده در مچ پا را نشان می دهد. موارد شدید گرانولوم اینگوئینال می توانند به ادم لنف و در موارد نادر به انتشار خونی بیماری به طحال، ریه ها، کبد، استخوان ها و چشم ها منجر شوند.

تصویر نشان دهنده عفونت کلامیدیا در دهانه رحم می باشد. عفونت کلامیدیا تراکوماتیس رایج ترین عفونت گزارش شده در ایالات متحده آمریکا می باشد.

در واقع، عفونت HPV نسبت به این بیماری شیوع بیشتری دارد اما برخلاف کلامیدیا گزارش آن اجباری نیست. سروتیپ های D و K سبب بروز عفونت تناسلی می شوند. ویژگی های بالینی کلامیدیا بسیار شبیه به سوزاک بوده و اغلب تمایز این دو بیماری بدون استفاده از تست های تشخیصی امکان پذیر نیست.

دهانه رحم رایج ترین ناحیه ابتلا در زنانی است که به این بیماری دچار هستند. با این وجود، التهاب میزراه نیز یک علامت رایج از کلامیدیا می باشد. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند منجر به بروز عوارض متعددی از جمله بیماری التهابی لگن (PID)، بارداری خارج از رحم و ناباروری شود.

 بیماری التهابی ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس در ناحیه لگن در مقایسه با بروز این بیماری در اثر سوزاک، با شدت بیشتری از آمار ناباروری، بارداری خارج از رحم و درد لگنی مزمن همراه است. همچنین، احتمال بروز پری هپاتیت (سندرم فیتز هیو کورتیس) نیز وجود دارد. 

در تصویر بالا التهاب ملتحمه ناشی از عفونت کلامیدیا نشان داده شده است. در موارد علامت دار این بیماری مردان معمولا التهاب میزراه و ترشحات مخاطی یا آبکی از آلت خود را تجربه خواهد کرد. این ترشحات اغلب برخلاف ترشحات ناشی از سوزاک اندک هستند. التهاب اپی دیدیم نیز در این افراد امکان پذیر بوده و ممکن است به صورت درد و حساسیت در یک بیضه ظاهر شود.

با اینکه امکان بروز التهاب پروستات و مقعد نیز وجود دارد اما بیماری مقعدی معمولا توسط سروتیپ های L1 تا L3 ایجاد می شوند. امکان دارد، افراد التهاب ملتحمه، التهاب گلو و لنفوگرانولوما ونروم را به عنوان تظاهرات بالینی عفونت کلامیدیا تجربه کنند.

تست تشخیصی انتخابی برای این بیماری آزمایش تکثیر اسید های نوکلئیک (NAAT) از نمونه ترشحات واژن زنان و ادرار مردان است. غربالگری در زنان زیر توصیه می شود:

 

 

 

 

 

لنفوگرانولوما ونروم ( LGV ) توسط سروتیپ های L1 تا L3 عفونت کلامیدیا تراکوماتیس به وجود می آید.

البته سروتیپ های L1  و L2 نقش مهم تری در ابتلای افراد دارند. 

علائم این بیماری با زخم تناسلی یا واکنش التهابی در محل تزریق واکسن شروع شده و ظرف چند روز بهبود می یابد. مرحله دوم بیماری ۲ تا ۶ هفته بعد شروع و به صورت لنف آدنوپاتی یک طرفه و اینگوئینال ظاهر می شود. این لنف آدنوپاتی منجر به پدیدار شدن چندین شیار (علامت groove) در ناحیه تناسلی شده و گاهی اوقات می تواند دو طرفه باشد. در حالی که لنفوگرانولوما ونروم مقعدی می تواند بدون علامت باشد، افرادی که در رابطه جنسی مقعدی مفعول بوده اند ممکن است به علائم و نشانه های پروکتوکولیت دچار شوند. این علائم شامل خونریزی، تنسموس و تب می شود.

 بروز پروکتیت ناشی از لنفوگرانولوما ونروم در جمعیت مردان همجنس گرا گزارش شده و ممکن است با بیماری التهابی روده اشتباه گرفته شود. لنفوگرانولوما ونروم درمان نشده می تواند تا به مرحله نهایی این بیماری پیش روی کند. تظاهرات این مرحله پس از ایجاد بافت جوشگاه (اسکار) بروز داده و شامل الفانتیازیس ناحیه تناسلی، فیستول و تنگی مقعد، ناباروری و خشکی لگن می شوند.

 

آزمایش های مولکولی بیشتر می توانند سبب تمایز لنفوگرانولوما ونروم و انواع غیر لنفوگرانولومای کلامیدیا تراکوماتیس شوند. در صورت شک به وجود لنفوگرانولوما ونروم درمان باید در سریع ترین زمان ممکن به صورت یک دوره ۳ هفته ای مصرف داکسی سایکلین شروع شود. مصرف این دارو سبب درمان عفونت و پیشگیری از آسیب بیشتر به بافت ها می شود.

دکتر شهریار ناطق متخصص ارولوژی و بیماری های جنسی

متخصص ارولوژی و جراح کلیه، مجاری ادراری و تناسلی، عضو انجمن ارولوژی اروپا، عضو انجمن ارولوژی ایران و مدیر گروه ارولوژی بیمارستان آتیه.

عفونت اچ پی وی HPV (مخفف عبارت Human papillomavirus به معنی ویروس پاپیلومای انسانی)…

این روزها سرکه سیب برای درمان بسیاری از بیماری ها چه به صورت موضعی…

زگیل تناسلی مردان (genital warts in men) توده های کوچک و نرمی در ناحیه…

تماس با ما

با ما در تماس باشید

آدرس مطب

تهران – جنب بیمارستان آتیه – ساختمان پزشکان آتیه – طبقه ۴

ساعات کار مطب

شنبه تا چهارشنبه از ساعت 11:30 الی 13 و 17 الی 20

شماره تماس

02188367353
|

09129727780

دسترسی سریع

مطالب تصادفی

همه چیز درباره ی انواع روش های درمان سرطان پروستات

همه چیز درباره ی بیماری سیستوسل

لیتوتریپسی سنگ کلیه و سنگ حالب

خانه » بیماری های جنسی » ۱۰ تصویر عفونت جنسی دستگاه تناسلی مردان

عفونت های منتقل شونده جنسی (STI) شامل بیماری های رایجی می شوند که مردم را تحت تاثیر قرار داده و شیوعی رو به افزایش دارند. در سال ۲۰۱۶ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) بیش از ۲ میلیون مورد ابتلا به کلامیدیا، سوزاک (گونوره) و سیفلیس را گزارش کرد که این آمار تاکنون بیشترین آمار ابتلا به یک بیماری بوده است.

اغلب این موارد (نزدیک به ۱٫۶ میلیون نفر) بیماران مبتلا به کلامیدیا بودند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، تخمین می زند که هر ساله ۲۰ میلیون مورد ابتلای جدید به عفونت های منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا بروز می دهند که نیمی از این موارد در میان افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله هستند.

این آمار شامل موارد تشخیص یا گزارش نشده نمی شوند. عفونت های منتقل شونده جنسی سالانه در حدود ۱۶ میلیارد دلار هزینه درمانی مستقیم ایجاد می کنند. طبق اطلاعات بدست آمده در سال ۲۰۱۳، تعداد تخمینی موارد ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا به بیش از ۱۱۰ میلیون مورد می رسد. با اینکه این عفونت ها با علائم مقعدی – تناسلی خود شناخته می شوند اما اکثر عفونت ها علائم دیگری نیز دارند که می توانند پوست، چشم ها، حفره دهان یا نواحی دیگر را نیز آلوده کنند.

سوزاک دومین بیماری رایج و قابل توجه در ایالات متحده است. اصطلاح سوزاک یا گونوره به باکتری گرم منفی نایسریا گونوره اشاره دارد. این باکتری غشاهای مخاطی بدن را به خود آلوده کرده و می تواند از طریق رابطه جنسی مقعدی، واژنی و دهانی به افراد دیگر منتقل شود.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

علاوه بر این موارد، در هنگام زایمان طبیعی امکان دارد این بیماری از مادر به نوزاد منتقل شود. عفونت تناسلی رایج ترین علامت ابتلا به سوزاک است. با این حال، این بیماری معمولا بدون علامت بوده یا با علائمی غیر اختصاصی و مشابه به دیگر عفونت های واژن یا مثانه بروز می دهد.

به تعویق افتادن تشخیص سوزاک چندان غیر معمول نبوده و می تواند به بروز عوارض ناشی از عفونت های درمان نشده منجر شود. با اینکه فقدان علائم ابتلا در زنان بیشتر از مردان است اما در صورت بروز علائم، این موارد ظرف ۱۰ روز در زنان نمایان می شوند.

رایج ترین نواحی ابتلا به عفونت در زنان داخل دهانه رحم و میزراه می باشد. مردان مبتلا به سوزاک ظرف ۱ تا ۱۴ روز پس از ابتلا علائمی چون التهاب میزراه و ترشحات مخاطی چرکی فراوان از آلت خود را تجربه خواهند کرد. این علائم گاهی تا بروز التهاب اپی دیدیم نیز پیشرفت کرده و سبب ایجاد درد بیضه یا کیسه آن می شوند.

عفونت های مقعدی می توانند در هر دوی زنان و مردان بروز دهند. از جمله علائم این عفونت ها می توان به درد مقعد، حرکات روده ای دردناک، خروج ترشحات، سوزش و خونریزی از ناحیه مقعد اشاره کرد.

این تصویر نمایانگر ترشحات آلت تناسلی مردانه و وجود یک ضایعه چرکی بر روی پوست سر آلت می باشد. آزمایش منتخب در تشخیص ابتلا به سوزاک، تست تکثیر اسید های نوکلئیک (NAAT) می باشد.

از آنجایی که عفونت های سوزاک و کلامیدیا معمولا همراه با هم بروز می دهند، در هنگام آزمایش ابتلا به سوزاک حضور عفونت کلامیدیا نیز بررسی می شود. تجویز آنتی بیوتیک های گروه سفالوسپورین (معمولا سفتریاکسیون) و آزیترومایسین یا داکسی سایکلین برای درمان موثر سوزاک و رفع خطر حضور احتمالی عفونت های دیگر همچون کلامیدیا ضروری است. این برنامه درمانی حتی در صورت منفی بودن آزمایش ابتلا به کلامیدیا نیز توصیه می شود.

در تصویر سمت چپ، بافت های چسبنده و باریکی مشاهده می شوند که اغلب همانند سیم های یک ویولن توصیف شده و می توانند در اثر التهاب مزمن در شکم به وجود آیند. التهاب مزمن یاد شده می تواند در اثر بیماری التهابی مرتبط با سوزاک در ناحیه لگن (PID) به وجود آِید.

بیماری التهابی لگن یک عارضه خطرناک از عفونت سوزاک در زنان است. در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد مبتلا به سوزاک در ناحیه دهانه رحم ابتلا به این بیماری را تجربه می کنند.

فقدان علائم ابتلا به سوزاک در زنان نسبت به مردان بیشتر است و به همین دلیل، عفونت آن ها می تواند تا زمان بروز بیماری التهابی لگن، ناشناخته باقی بماند. بیماری التهابی حاد و عارضه دار در ناحیه لگن معمولا با بروز ناگهانی درد پایین شکم، حساسیت به لمس در اندام های لگنی و التهاب مجاری تناسلی شناخته می شود.

از آنجایی که این بیماری التهابی می تواند سبب ایجاد عوارض بلند مدتی در افراد شود، تشخیص و درمان سریع ضروری است. این عوارض می توانند شامل موارد زیر شوند:

یک عارضه دیگر از بیماری التهابی لگن، پری هپاتیت یا سندرم فيتز هيو کورتيس است. این سندرم در اثر التهاب کپسول گلیسون ایجاد شده و منجر به درد یک چهارم بالا و راست شکم می شود.

کپسول گلیسون یک لایه فیبروزی است که به دور کبد کشیده شده است. لاپاراسکوپی در مبتلایان به بیماری التهابی لگن می تواند چسبندگی های نازک یاد شده در بالا را در ناحیه شکم نمایان سازد. این چسبندگی ها در اثر التهاب مزمن پدیدار می شوند.

انتقال سوزاک در حین فرایند زایمان معمولا به صورت التهاب چرکین ملتحمه در نوزاد پدیدار می شود. عفونت های گنوکوکی (سوزاک) با پارگی زود هنگام غشا های جنینی (PROM)، التهاب کوریون و آمنیون، زایمان زودرس و سقط خود به خودی ارتباط دارند.

 با این وجود، چشم رایج ترین محل قرارگیری عفونت های گنوکوکی در نوزادان است. عفونت می تواند سبب التهاب چرکین ملتحمه چشم و تورم پلک ها شود. در صورت عدم درمان این موارد، عوارض چشمی دیگری همچون زخم شدن قرنیه، سوراخ شدن چشم و کوری به وقوع خواهد پیوست.

عفونت در مواقع درمان ناکافی می تواند به جریان خون، مغز و طناب نخاعی انتشار یابد. به لطف غربالگری های مادران از نظر ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی و همچنین اعمال پیشگیرانه دارو های آنتی بیوتیک به چشم نوزادان در ساعات اولیه تولد، بروز التهاب ملتحمه به طرز قابل توجهی کاهش یافته است. تصویر بالا نمونه دیگری از التهاب ملتحمه در نوزادان را نشان می دهد.

شیوع موارد التهاب ملتحمه چشم ناشی از سوزاک نسبت به موارد ناشی از کلامیدیا در ایالات متحده کمتر است. با این حال، سوزاک سبب بروز بیماری های چشمی شدید تری می شود. ابتلای همزمان به نایسریا گونوره ها و کلامیدیا تروکوماتیس رایج است. به همین دلیل نیز در هنگام معاینه، فرد از نظر ابتلا به هر دوی این بیماری ها را آزمایش می شود.

نوزادان مبتلا به این عفونت ها باید از نظر ابتلا به عفونت های جنسی دیگر نیز بررسی شوند. از جمه این عفونت ها می توان به ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) اشاره کرد.

در تصویر یک پوستول در اندام های انتهایی دیده شده که در اثر عفونت منتشره سوزاک در خون به وجود آمده است. انتشار عفونت سوزاک به خون در حدود ۳ درصد از افراد مبتلا به سوزاک در ایالات متحده بروز می دهد. از گذشته تا کنون زنان در مقایسه با مردان بیشتر به انتشار عفونت سوزاک در خون دچار شده اند. 

 البته، با وجود شیوع فزاینده سوزاک در میان مردان این نسبت در حال معکوس شدن است. افراد زیر نسبت به ابتلا به عفونت های سیستمیک بیش از دیگران آسیب پذیر هستند:

⛔ بیماران مبتلا به ویروس عامل ایدز

⛔ بیماری لوپوس سیستمیک

⛔ نقص پروتئین های مکمل

⛔ افراد باردار یا کسانی که به تازگی دچار خونریزی ماهیانه شده اند

انتشار عفونت سوزاک به خون بروز دو سندرم بالینی را در پی خواهد داشت. اولین سندرم التهاب چرکی مفاصل بدون ارتباط با ضایعات پوستی بوده و دومین سندرم شامل تنوسینوویت، پلی آرترالژی (درد مفاصل) و التهاب پوست می شود.

علائم پوستی انتشار سوزاک به خون معمولا به صورت خونریزی های کوچک بدون درد (پتشی) یا ضایعات پوستولی در اندام های انتهایی بدن می باشد. امکان دارد در آزمایش کشت ضایعات پوستی دیپلوکوک های درون سلولی گرم منفی مشاهده شوند. عوارض نادر این بیماری می توانند شامل اندوکاردیت، استئومیلیت، واسکولیت و مننژیت باشند.

علائم پوستی معمول در هرپس تناسلی به صورت گروهی از وزیکول های (تاول) برجسته یا ضایعاتی هستند که بر روی ناحیه ای قرمز از پوست مقعد یا ناحیه تناسلی قرار گرفته اند. این ضایعات ظرف ۲ تا ۴ هفته برطرف می شوند. هرپس تناسلی در اثر ابتلا به نوع ۱ یا ۲ ویروس هرپس سیمپلکس به وجود می آید. 

با اینکه نوع ۱ ویروس بیشتر نواحی صورت و دهان و نوع ۲ بیشتر ناحیه تناسلی را به خود مبتلا می کند اما مطالعات اخیر نشان داده اند که بخش قابل توجهی از موارد جدید هرپس تناسلی ناشی از نوع ۱ می باشند. در بین سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها عنوان کرد که نزدیک به ۱۵٫۵ درصد از افراد ۱۴ تا ۴۹ ساله در خون خود دارای ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ هستند.

 در حالی که اغلب افراد مبتلا به هرپس تناسلی فاقد علائم هستند، برخی دیگر تنها علائم خفیف و غیر اختصاصی همچون سوزش، خارش یا قرمزی ناحیه تناسلی را تجربه می کنند. عفونت های اولیه معمولا شدید تر از مواقع عود بیماری بوده و می توانند با زخم های تناسلی دردناک، سوزش ادرار، لنف آدنوپاتی و علائم سیستمیکی همچون تب، سردرد و کسالت همراه باشند.

پس از ابتلای اولیه، ضایعات پوستی در بروز های بعدی بیماری می توانند در خارج از ناحیه تناسلی یا مقعد پدیدار شده و با علائم زونا اشتباه گرفته شوند. تقریبا نیمی از افراد مبتلا به هرپس عود کننده قبل از شروع بازگشت بیماری علائمی اولیه را احساس می کنند. از جمله این موارد می توان به درد های تیر کشنده یا ضربان داری اشاره کرد که از چند ساعت تا چند روز قبل از بروز ضایعات پوستی احساس می شوند. بروز علائم سیستمی در هنگام عود بیماری رایج نیست. ویروس هرپس سیمپلکس می تواند احتمال انتقال عفونت های جنسی دیگر همچون ویروس ایدز را ۲ الی ۴ برابر بیشتر کند.

امکان دارد هرپس تناسلی در حین زایمان از مادر به نوزاد انتقال یابد. متخصصان تخمین می زنند که از هر ۳۲۰۰ تا ۱۰ هزار بارداری یک مورد انتقال هرپس تناسلی از مادر به نوزاد اتفاق می افتد. عفونت نوزادی می تواند به صورت بیماری دهانی، چشمی، پوستی، سیستم عصبی مرکزی یا بیماری های منتشر شونده بروز دهد.

تصویر نمایانگر زگیل های حلقی ناشی از عفونت پاپیلومای انسانی هستند. عفونت زگیل تناسلی رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا است. این عفونت میلیون ها نفر را در سرتاسر جهان به خود مبتلا کرده و شیوع آن در میان تمام زنان به ۱۰ درصد می رسد. 

محققان تخمین زده اند که حداقل ۸۰ درصد زنان و مردانی که از نظر جنسی فعال هستند حداقل یک بار در طول عمر خود در معرض HPV قرار گرفته اند.

با توجه به اینکه عفونت های HPV می توانند به صورت خود به خود برطرف شده و در آزمایش های غربالگری تشخیص داده نشوند، برخی محققان گمان می کنند که تقریبا تمامی افراد بالغ در طول عمر خود به ویروس HPV ابتلا یافته اند.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

مردان و زنان نوجوانان همچون افراد بالغ می توانند در نتیجه ابتلا به برخی انواع ویروس HPV به سرطان های خوش خیم و بد خیم مبتلا شوند.

از جمله این سرطان ها می توان به زگیل های تناسلی، پاپولوز بوونوئید، سرطان دهانه رحم و برخی سرطان های مقعدی اشاره کرد. رایج ترین موارد سرطان زای ویروس HPV انواع ۱۶ و ۱۸ هستند

در تصویر زگیل های تناسلی کوچک بر روی کیسه بیضه نشان داده شده اند. داشتن بیماری تحت بالینی در ابتلا به ویروس HPV رایج است. با این وجود، تظاهرات معمول این عفونت شامل پدیدار شدن زگیل بر روی قسمت های خارجی ناحیه تناسلی، پرینه، مقعد و نواحی اطراف آن هستند. 

 این ضایعات می توانند کوچک و در حد چند میلی متر یا بزرگ، همانند گل کلم و به اندازه چند سانتی متر باشند.

تصویر زیر نمایانگر یک تظاهر غیر طبیعی از HPV در پسر بچه ای ۲۳ ماهه بوده که تعداد آن ها از سن ۸ ماهگی در حال افزایش است.

 رنگ زگیل ها، صورتی، قهوه ای، سفید یا همرنگ پوست بوده و ممکن است در مخاط مرطوب ناحیه تناسلی دیده شوند. 

انواعی از اچ پی وی که نواحی تناسلی را آلوده می کنند، می توانند به بروز زگیل در دهان و گلو نیز منجر شوند. در صورتی که نوع ویروس پر خطر باشد، زگیل ها می توانند به سرطان هایی در ناحیه سر و یا گردن تبدیل شوند.

حضور نوع ۱۶ ویروس HPV در حفره دهان با سرطان حلقی دهانی ارتباط داشته و نزدیک به یک درصد افراد مبتلا به HPV دهانی به این نوع ابتلا دارند. تخمین زده می شود که ویروس HPV سالانه سبب بروز ۱۲۸۸۵ مورد سرطان حلقی دهانی می شود. ضایعات برجسته درون دهان ظاهری شبیه به گل کلم داشته و معمولا بر روی نواحی نرم و مرطوب لایه مخاطی رشد می کنند. تماس جنسی دهانی روشی است که از طریق آن عفونت HPV تناسلی به بروز HPV دهانی منجر می شود.

تصویر نشان دهنده ی یک پاپیلومای سنگ فرشی بر روی لبه کناری زبان بیمار مبتلا به HPV می باشد. 

در حال حاضر ۳ واکسن تایید شده برای HPV در ایالات متحده وجود دارد که همگی در سه دوز داده می شوند. واکسن زگیل تناسلی عبارتند از:

انواع ۱۶ و ۱۸ ویروس HPV را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۷۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

انواع ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ را هدف قرار می دهد. این انواع عامل بروز ۹۰ درصد زگیل های تناسلی هستند.

 انواع ۶ و ۱۱ و همچینن انواع سرطان زای HPV یعنی ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲ و ۵۸ را هدف قرار می دهد. واکسن ۹ گانه می تواند از بروز ۹۰ درصد سرطان های دهانه رحم، ناحیه فرج و سرطان های مقعدی پیشگیری کند. ۵ نوعی از ویروس HPV که در واکسن هدف قرار نگرفته اند عامل ۲۰ درصد سرطان های دهانه رحم هستند.

 در تصویر یک زخم ناشی از سیفلیس (شانکر) با لبه هایی برجسته نشان داده شده است. بیماری سیفلیس تحت عنوان ((بیماری مقلد یا متظاهر)) نیز شناخته می شود زیرا افراد مبتلا به آن چندین مرحله بیماری را تجربه کرده که در هر کدام انواعی از تظاهرات پوستی و سیستمیک مشابه با علائم بیماری های دیگر دیده می شود. 

سیفلیس از طریق تماس فرد به فرد بیماران دارای زخم های مبتلا به باکتری ترپونما پالیدوم منتقل می شود. این عفونت در صورت عدم درمان تا مراحل اولیه، ثانویه و نهایی پیشرفت می کند. در سال ۲۰۱۶، ۸۸۰۴۲ مورد ابتلا جدید به سیفلیس وجود داشت که ۲۷۸۱۴ مورد از آن ها در مرحله اولیه و ثانویه سیفلیس قرار داشتند. 

مراحل اولیه و ثانویه سیفلیس واگیر دار ترین مراحل این بیماری هستند. زخم رایج ناشی از سیفلیس اولیه بدون درد و کش مانند بوده و معمولا ۲۱ روز پس از دریافت واکسن بروز می دهد. همچنین امکان بروز لنف آدنوپاتی موضعی نیز وجود دارد.

 زخم شانکر معمولا ۳ تا ۶ هفته دوام داشته و می تواند به کمک درمان در زمان کمتری برطرف شود. با اینکه زخم های شانکر اغلب به صورت انفرادی هستند اما امکان دارد در افراد مبتلا به ویروس ایدز یا نواحی تماس دو قسمت مخالف از پوست یک اندام ضایعات اولیه چندگانه دیده شوند.

بروز یک پاپول سنگ فرشی و پراکنده رایج ترین علامت پوستی سیفلیس ثانویه است. نمونه ای از این پاپول در تصویر نمایش داده شده است. این ضایعه معمولا ظرف چند هفته یا چند ماه پس از بروز شانکر در سیفلیس اولیه پدیدار می شود. ضایعات مرتبط با سیفلیس ثانویه معمولا اندازه ای ۱ سانتی متری داشته، علاوه بر کف دست ها و پا ها تنه و اندام های انتهایی را نیز درگیر کرده و می توانند رنگی از صورتی تا قرمز مایل به قهوه ای داشته باشند. 

این راش پوستی می تواند سطوح مخاطی را نیز درگیر کرده، ظاهری برجسته داشته و منجر به بروز پاپول هایی به رنگ خاکستری تا سفید به نام زگیل لاتیوم شود. سیفلیس ثانویه در اثر تکثیر اسپیروکت های ترپونما پالیدوم و انتشار آن ها به پوست و دیگر بافت ها ظرف چند هفته یا چند ماه ایجاد شود. علائم سیستمیکی که می توانند در سیفلیس ثانویه حضور داشته باشند شامل تب، سردرد، کسالت، آنورکسی (بی اشتهایی)، گلودرد، ریزش موی ناحیه ای، میالژی، کاهش وزن و آدنوپاتی می شوند. همچنین امکان درگیری کلیه ها، کبد و مفاصل نیز وجود دارد.

در تصویر نمونه ای از زگیل لاتیوم در ناحیه ناف نشان داده شده است. در سیفلیس ثانویه، زگیل لاتیوم همچنین می تواند در نواحی مرطوب کشاله ران، ناحیه داخلی ران، زیر بغل، زیر پستان ها و داخل ناف نیز رشد کند. این راش در صورت عدم درمان ظرف چند هفته رفع شده اما می تواند ظرف پیشرفت بیماری در ۲ سال آینده دوباره پدیدار شود.

حضور ضایعات پوستی بر روی کف دست و پا به تمایز سیفلیس ثانویه از دیگر بیماری های عامل پاپول های سنگفرشی همچون پسوریازیس خال دار، جوش پولکی (پیتریازیس روزه آ)، سارکوئیدوز و لیکن پلان کمک می کند. ضایعات سکه مانند سیفلیس به رنگ قهوه ای مایل به قرمز بوده و به صورت پاپول هایی پوسته پوسته بر کف دست و پا ظاهر می شوند.

با این حال، در حالی که حضور راش کف دست و پا می تواند مفید باشد اما سیفلیس ثانویه اغلب بدون هر گونه یافته بالینی بروز می دهد. 

مرحله نهایی سیفلیس پس از رفع شدن علائم سیفلیس اولیه و ثانویه شروع می شود. سیفلیس نهایی زود رس در زمان کمتر از یک سال بروز داده و پدیدار شدن انواع دیر رس آن بیش از ۱ سال زمان می برد. در این مرحله، بیماری بدون علامت بوده اما آزمایش های خون هنوز مثبت هستند. در صورت عدم درمان سیفلیس، این بیماری به مرحله نهایی یا سوم خود پیشرفت می کند.

سیفلیس نهایی شامل سیفلیس قلبی عروقی (مخصوصا آئورت)، سیفلیس دارای زخم گوم و سیفلیس عصبی (مخصوصا فلج عمومی و تابس دورسالیس) می شود. مرحله سوم سیفلیس به طور اختصاصی به هر دوی سیفلیس قلبی عروقی و دارای زخم گوم اشاره دارد.

سیفلیس دارای زخم گوم بسیار غیر متداول بوده و نوعی واکنش گرانولوماتوز را بیان دارد که می تواند در هر جایی از جمله پوست، استخوان یا اندام های داخلی بروز دهد. 

بروز این علائم معمولا طی یک بازه زمانی طولانی رخ داده و به دلیل دچار شدن بیماران به یک مر مر قلبی بدون علامت، تشخیص آن دشوار است.

سیفلیس عصبی معمولا به دو دسته سیفلیس عصبی زود رس و دیر رس تقسیم می شود. سیفلیس عصبی زود رس شامل سیفلیس بدون علامت، سیفلیس همراه با مننژیت، سیفلیس مننگو واسکولار و سیفلیسی می شود که چشم ها و گوش ها را به خود مبتلا می کند.

سیفلیس عصبی دیر رس نیز شامل فلج عمومی و تابس دورسالیس می شود.

سیفلیس دارای زخم گوم نوعی از سیفلیس است که رواج آن بسیار کم بوده و معمولا در افرادی بروز می دهد که سیستم ایمنی بدن آن ها در اثر ابتلا به ویروس عامل ایدز آسیب دیده است. گوم ها زخم هایی هستند که در پوست و استخوان ها بروز داده اما می توانند اندام های داخلی را نیز مبتلا کنند. این زخم ها به صورت ضایعات گرانولوماتوز با ظاهری گرد و نامنظم پدیدار می شوند.

◼ سیفلیس مادرزادی

کراتیت بینابینی یک عارضه از مرحله نهایی سیفلیس مادرزادی بوده که در تصویر بالا نشان داده شده است. در بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ میزان سیفلیس مادرزادی ۸ تا ۱۲ مورد از هر ۱۰۰ هزار تولد بوده است.

 

در سال ۲۰۱۶ بیش از ۶۰۰ مورد سیفلیس مادرزادی گزارش شد که ۴۰ مورد از آن ها به مرگ انجامید. ۶۰ تا ۹۰ درصد نوزادان مبتلا به سیفلیس مادرزادی در هنگام تولد بدون علامت بوده و در صورت عدم درمان مستعد عوارض مختلفی از جمله مرگ خواهند بود. مراحل اولیه و نهایی این بیماری با استفاده از سن تظاهرات بالینی بیماری از یکدیگر تمایز داده می شوند.

در حالی که علائم مرحله زود رس سیفلیس مادرزادی ظرف ۲ سال بروز داده مرحله دیر رس آن پس از این مدت ۲ ساله بروز خواهد داد. رایج ترین یافته ها میان شیر خواران بدون علامت در هنگام تولد شامل هپاتو مگالی، یرقان، ترشحات بینی، لنف آدنوپاتی عمومی، ناهنجاری های اسکلتی و راش پوستی می شود. تظاهرات سیفلیس دیر رس معمولا نتیجه زخم شدن و التهاب مداوم ناشی از عفونت اولیه هستند.

دیگر عوارض این مرحله شامل برجستگی پیشانی، بینی زینی شکل، کوتاهی فک بالایی، نا شنوایی حسی عصبی، هموگلوبینوری حمله ای سرد، مولار مالبری، زخم گوم، دندان نیش هوچینسون، ناتوانی ذهنی و یا هیدروسفالی و همچنین خم شدن استخوان ساق پا به سمت جلو می شوند. زنان باردار باید برای پیشگیری از انتقال سیفلیس به نوزادان در ابتدای فرایند مراقبت مادران باردار از نظر ابتلا به سیفلیس غربالگری شوند.

زنان پر خطر یا کسانی که در جوامعی با شیوع بالای سیفلیس مادرزادی زندگی می کنند باید در هفته ۲۸ بارداری و هنگام زایمان نیز از نظر ابتلا غربالگری شوند.

◼ تشخیص و درمان

در این تصویر یک نوزاد مبتلا به علائم سیفلیس مادرزادی نشان داده شده است. استاندارد طلایی تشخیص سیفلیس مشاهده مستقیم نواحی تاریک در زیر میکروسکوپ است.

با این حال، امروزه این روش به ندرت استفاده می شود. در عوض، دو نوع آزمایش خون برای تشخیص ابتلا به سیفلیس وجود دارد که شامل تست های ترپونمال و غیر ترپونمال می شوند. آزمایش های غیر ترپونمال غیر اختصاصی بوده و از گذشته به دلیل ارزانی و سهولت کار برای غربالگری اولیه به کار گرفته شده اند. 

افرادی که به تست غیر ترپونمال واکنش دهند باید برای تایید تشخیص ابتلا تست ترپونمال را نیز انجام دهند. مصرف پنی سیلین درمان انتخابی تمامی سطوح سیفلیس می باشد.

مولوسکوم عفونی یک عفونت پوستی رایج و خود محدود شونده است که عامل آن ویروس آبله بوده و از طریف تماس پوست به پوست منتقل می شود. 

این عفونت یک یافته رایج بر روی پوست نواحی غیر تناسلی جمعیت کودکان است. این بیماری در بزرگسالان می تواند یک عفونت منتقل شونده جنسی باشد. ضایعه رایج ناشی از این بیماری یک پاپول صورتی یا به رنگ پوست، نافی شکل و گنبدی است که می تواند ۶ ماه یا بیشتر دوام داشته باشد.

در بیمارانی که از سیستم ایمنی مناسبی بهره مند هستند ضایعات معمولا موضعی بوده و ظرف چند ماه به صورت خود به خود از بین می روند. خط اول درمان اغلب شامل تخریب فیزیکی با موادی همچون نیتروژن مایع، کانتاریدین، سالیسیلیک اسید و تری کلرو استیک اسید می شود. ایمی کوئیمود یک اصلاح کننده پاسخ ایمنی است که گاهی اوقات برای برداشت فیزیکی ضایعات پوستی نیز به کار گرفته می شود.

شانکروئید توسط یک باکتری گرم منفی به نام هموفیلوس دوکرئی ایجاد می شود که در آزمایش رنگ آمیزی گرم به صورت اثر انگشت یا ریل قطار دیده می شود. 

با اینکه شانکروئید به صورت اندمیک در بسیاری از کشور های در حال توسعه یافت می شود اما در کشور های پیشرفته به طور فزاینده ای نادر بوده و ابتلا به آن نیازمند برقراری ارتباط با شرکای جنسی بسیار متعدد (کارگران جنسی) می باشد.

 بنا بر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در سال ۲۰۱۶ تنها ۷ مورد ابتلا به شانکروئید گزارش شده است.

هنوز مشخص نشده است که این کاهش در آمار ابتلا به شانکروئید به دلیل کاهش شیوع بیماری است یا بیانگر غربالگری ناکافی می باشد. احتمال ابتلای مردان به شانکروئید نسبت به زنان سه برابر بیشتر است. مشخص نیست که این آمار صحیح بوده یا به دلیل سهولت آزمایش مردان از نظر ابتلا به بیماری چنین می باشند.

شانکروئید برخلاف سیفلیس اولیه زخم هایی نرم و دردناک با لبه هایی دندانه دار و غیر مشخص ایجاد می کند. همچنین، امکان دارد لایه خاکستری رنگی نیز بر روی ضایعات وجود داشته باشد.

لنف آدنیت اینگوئینال (رانی) نیز می تواند در حین ابتلا به این بیماری بروز دهد. در این صورت گره های لنفی درگیر استقامت خود را از دست داده و به صورت خیارک های دردناک و ناپایدار خواهند بود. به طور معمول هیچ تظاهر سیستمیکی در ارتباط با این بیماری وجود ندارد.

این آزمایش معمولا در مراکز تجاری در دسترس نیست. با این که برخی آزمایشگاه ها انجام آزمایش زنجیره پلی مراز (PCR) را ارائه می دهند اما هیچ نوعی از این آزمایش وجود ندارد که برای تشخیص حضور این باکتری به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رسیده باشد. به همین ترتیب، تشخیص این بیماری معمولا به صورت بالینی و زمانی انجام می شود که علاوه بر اطمینان از عدم وجود سیفلیس و هرپس تناسلی، چندین زخم دردناک به همراه لنف آدنوپاتی موضعی وجود داشته باشد.

در حالی که این عفونت می تواند با دوره های کوتاه مدتی از مصرف آزیترومایسین، سفتریاکسون، اریترومایسین یا سیپروفلوکساسین درمان شود اما خیارک های لنفاوی باید با یک سرنگ یا ترجیحا برش جراحی تخلیه شوند. علائم بیماری ظرف ۳ روز پس از درمان بهبود خواهند یافت. عفونت شانکروئید یک عامل خطر برای ابتلا یا انتقال ویروس عامل ایدز بوده و می تواند همزمان با سیفلیس بروز دهد. بنابراین، غربالگری این بیماری ها علاوه بر عفونت های جنسی دیگر ضرورت دارد.

 در عکس یک زخم در بیمار مبتلا به گرانولوم اینگوئینال نشان داده شده است. گرانولوم اینگوئینال یا دونووانوزیس یک زخم تناسلی با پیشروی آهسته است که توسط یک باکتری گرم منفی درون سلولی به نام کلبسیلا گرانولوماتوزیس ایجاد می شود.

این بیماری در ایالات متحده آمریکا نادر بوده اما در هند، گینه نو، جزایر کارائیب، نواحی مرکزی استرالیا و آفریقای جنوبی شایع است. بروز علائم بالینی گرانولوم اینگوئینال نیازمند قرار گیری چند باره در معرض عفونت است. با اینکه این بیماری در درجه اول از طریق جنسی منتقل می شود اما می تواند از طریق تماس غیر جنسی نیز انتشار یابد. ضایعات ناشی از این بیماری معمولا به صورت پاپول یا ندول در ناحیه تناسلی بروز داده که زخم شده و به زخمی گوشتی، بدون درد، قرمز و با لبه های برجسته تبدیل می شود. این ضایعات معمولا حاوی عروق خونی فراوان بوده و به آسانی خونریزی می کنند که در این مواقع امکان عفونت های باکتریایی قدرتمند وجود دارد. معمولا به دلیل درگیر شدن بافت زیر پوستی در این بیماری ضایعات با بروز خیارک های کاذب نیز ارتباط دارند.

در حال حاضر هیچ تست مولکولی وجود ندارد که در زمینه تشخیص عامل مهاجم این بیماری به تشخیص سازمان غذا و داروی آمریکا رسیده باشد. درمان طولانی مدت با حداقل ۳ هفته مصرف آزیترومایسین، تری متوپریم سولفامتوکسازول، داکسی سایکلین، سیپروفلوکساسین یا اریترومایسین مورد نیاز است. همچنین، حتی پس از درمان موثر امکان برگشت بیماری ظرف ۶ تا ۱۸ ماه وجود دارد.

این تصویر یک مورد دونووازیس منتشر شده در مچ پا را نشان می دهد. موارد شدید گرانولوم اینگوئینال می توانند به ادم لنف و در موارد نادر به انتشار خونی بیماری به طحال، ریه ها، کبد، استخوان ها و چشم ها منجر شوند.

تصویر نشان دهنده عفونت کلامیدیا در دهانه رحم می باشد. عفونت کلامیدیا تراکوماتیس رایج ترین عفونت گزارش شده در ایالات متحده آمریکا می باشد.

در واقع، عفونت HPV نسبت به این بیماری شیوع بیشتری دارد اما برخلاف کلامیدیا گزارش آن اجباری نیست. سروتیپ های D و K سبب بروز عفونت تناسلی می شوند. ویژگی های بالینی کلامیدیا بسیار شبیه به سوزاک بوده و اغلب تمایز این دو بیماری بدون استفاده از تست های تشخیصی امکان پذیر نیست.

دهانه رحم رایج ترین ناحیه ابتلا در زنانی است که به این بیماری دچار هستند. با این وجود، التهاب میزراه نیز یک علامت رایج از کلامیدیا می باشد. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند منجر به بروز عوارض متعددی از جمله بیماری التهابی لگن (PID)، بارداری خارج از رحم و ناباروری شود.

 بیماری التهابی ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس در ناحیه لگن در مقایسه با بروز این بیماری در اثر سوزاک، با شدت بیشتری از آمار ناباروری، بارداری خارج از رحم و درد لگنی مزمن همراه است. همچنین، احتمال بروز پری هپاتیت (سندرم فیتز هیو کورتیس) نیز وجود دارد. 

در تصویر بالا التهاب ملتحمه ناشی از عفونت کلامیدیا نشان داده شده است. در موارد علامت دار این بیماری مردان معمولا التهاب میزراه و ترشحات مخاطی یا آبکی از آلت خود را تجربه خواهد کرد. این ترشحات اغلب برخلاف ترشحات ناشی از سوزاک اندک هستند. التهاب اپی دیدیم نیز در این افراد امکان پذیر بوده و ممکن است به صورت درد و حساسیت در یک بیضه ظاهر شود.

با اینکه امکان بروز التهاب پروستات و مقعد نیز وجود دارد اما بیماری مقعدی معمولا توسط سروتیپ های L1 تا L3 ایجاد می شوند. امکان دارد، افراد التهاب ملتحمه، التهاب گلو و لنفوگرانولوما ونروم را به عنوان تظاهرات بالینی عفونت کلامیدیا تجربه کنند.

تست تشخیصی انتخابی برای این بیماری آزمایش تکثیر اسید های نوکلئیک (NAAT) از نمونه ترشحات واژن زنان و ادرار مردان است. غربالگری در زنان زیر توصیه می شود:

 

 

 

 

 

لنفوگرانولوما ونروم ( LGV ) توسط سروتیپ های L1 تا L3 عفونت کلامیدیا تراکوماتیس به وجود می آید.

البته سروتیپ های L1  و L2 نقش مهم تری در ابتلای افراد دارند. 

علائم این بیماری با زخم تناسلی یا واکنش التهابی در محل تزریق واکسن شروع شده و ظرف چند روز بهبود می یابد. مرحله دوم بیماری ۲ تا ۶ هفته بعد شروع و به صورت لنف آدنوپاتی یک طرفه و اینگوئینال ظاهر می شود. این لنف آدنوپاتی منجر به پدیدار شدن چندین شیار (علامت groove) در ناحیه تناسلی شده و گاهی اوقات می تواند دو طرفه باشد. در حالی که لنفوگرانولوما ونروم مقعدی می تواند بدون علامت باشد، افرادی که در رابطه جنسی مقعدی مفعول بوده اند ممکن است به علائم و نشانه های پروکتوکولیت دچار شوند. این علائم شامل خونریزی، تنسموس و تب می شود.

 بروز پروکتیت ناشی از لنفوگرانولوما ونروم در جمعیت مردان همجنس گرا گزارش شده و ممکن است با بیماری التهابی روده اشتباه گرفته شود. لنفوگرانولوما ونروم درمان نشده می تواند تا به مرحله نهایی این بیماری پیش روی کند. تظاهرات این مرحله پس از ایجاد بافت جوشگاه (اسکار) بروز داده و شامل الفانتیازیس ناحیه تناسلی، فیستول و تنگی مقعد، ناباروری و خشکی لگن می شوند.

 

آزمایش های مولکولی بیشتر می توانند سبب تمایز لنفوگرانولوما ونروم و انواع غیر لنفوگرانولومای کلامیدیا تراکوماتیس شوند. در صورت شک به وجود لنفوگرانولوما ونروم درمان باید در سریع ترین زمان ممکن به صورت یک دوره ۳ هفته ای مصرف داکسی سایکلین شروع شود. مصرف این دارو سبب درمان عفونت و پیشگیری از آسیب بیشتر به بافت ها می شود.

دکتر شهریار ناطق متخصص ارولوژی و بیماری های جنسی

متخصص ارولوژی و جراح کلیه، مجاری ادراری و تناسلی، عضو انجمن ارولوژی اروپا، عضو انجمن ارولوژی ایران و مدیر گروه ارولوژی بیمارستان آتیه.

عفونت اچ پی وی HPV (مخفف عبارت Human papillomavirus به معنی ویروس پاپیلومای انسانی)…

این روزها سرکه سیب برای درمان بسیاری از بیماری ها چه به صورت موضعی…

زگیل تناسلی مردان (genital warts in men) توده های کوچک و نرمی در ناحیه…

تماس با ما

با ما در تماس باشید

آدرس مطب

تهران – جنب بیمارستان آتیه – ساختمان پزشکان آتیه – طبقه ۴

ساعات کار مطب

شنبه تا چهارشنبه از ساعت 11:30 الی 13 و 17 الی 20

شماره تماس

02188367353
|

09129727780

دسترسی سریع

مطالب تصادفی

همه چیز درباره ی انواع روش های درمان سرطان پروستات

همه چیز درباره ی بیماری سیستوسل

لیتوتریپسی سنگ کلیه و سنگ حالب

خیلی از این عفونت ها از راه آمیزش جنسی انتقال می یابد و در بین مردان و زنان مشترک هستند. به هر حال بیماری های عفونی ناشی از آمیزش جنسی در مردان علائم و بعضاً روش های درمان مختص به خود را دارد.

تبخال تناسلی معمولا ۴ تا ۷ روز پس از تماس با فرد آلوده، با احساس درد و خارش آلت تناسلی، بیضه ها، مقعد و گاهی ران ها آغاز میشود. پس از مدتی التهاباتی به صورت تاول های کوچک و گاهی دردناک در این نواحی پدید می آید. ممکن است بیماری همراه با تب باشد.

این بیماری با احساس درد و یا سوزش به هنگام ادرار همراه است. معمولاً ترشحاتی نیز از آلت تناسلی خارج میشود.

این بیماری ناشی از باکتری ای به نام گونوک می باشد. دوره ی نهفتگی آن بین ۲ الی ۱۰ روز می باشد. علائم این بیماری درد و سوزش مجرای ادرار و ترشح است.

زگیل تناسلی یک بیماری عفونی ویروسی است. این بیماری یکی از شایع ترین بیماری هایی است که از طریق آمیزش جنسی منتقل میشود. علامت این بیماری به صورت توده های گوشتی با رنگ صورتی روی آلت و گاهی در اطراف مقعد می باشد، که ممکن است با خارش همراه باشد.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

این عفونت یک عفونت انگلی است که در مردان، نواحی غده ی پروستات و مجاری ادرار را درگیر میکند. این عفونت در مردان معمولا فاقد هر گونه علامتی است.

سیفلیس یک عفونت باکتریایی است که از طریق آمیزش جنسی منتقل شده و در مردان شایع تر از زنان است. این بیماری چندین مرحله دارد و علامت نخستین مرحله ی آن پیدایش یک زخم بدون درد در ناحیه ی تناسلی است که به آن “شانکر” گفته میشود. این بیماری میتواند صورت، دست ها، پاها و دیگر اندام های بدن را نیز درگیر کند.

این عفونت در مردان با علائمی مانند: تورم مجرای خروج ادرار، تورم مثانه، سوزش و درد به هنگام ادرار و ترشحات روشن رنگ از آلت تناسلی همراه است. درمان این بیماری در مراحل ابتدایی بیماری به راحتی انجام می پذیرد، لیکن در صورت غفلت ممکن است مشکلات دیگری را برای فرد ایجاد نماید.

بسیاری از عفونت های رایج بین مردان از طریق رابطه ی جنسی منتقل میشوند. بنابراین داشتن رابطه ی جنسی سالم و ایمن نخستین شرط پیشگیری از ابتلا به این بیماری ها محسوب میشود.
علاوه بر این بیماری های عفونی ناشی از آمیزش جنسی در اغلب موارد در صورت تشخیص به هنگام، بسیار آسان تر قابل درمان می باشند. داروهای مورد استفاده در این بیماری ها بایستی تحت نظر پزشک مصرف شوند.
بهتر است در صورت مواجهه با هر علامت غیر عادی در ناحیه تناسلی، به ویژه در صورت داشتن یک رابطه ی جنسی مشکوک بلافاصله به پزشک مراجعه نموده و از خود درمانی اجتناب نمایید.

 

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام *

ایمیل *

وب‌ سایت

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

کلینیک دکتر مهرنژاد با بیش از ربع قرن تجربه در درمان بیماری های پوست در خدمت مشتریان عزیز می باشد.

زیبایی پوست خود را به ما بسپارید . لذت داشتن پوستی زیبا را با ما تجربه کنید.

آدرس مرکز : تهران خیابان شریعتی نرسیده به میدان قدس خیابان رفعت پلاک 3

شماره های تماس : 26851827-021

021-26851897

عفونت های منتقله از راه جنسی اغلب به عنوان اپیدمی بی صدا شناخته می شوند

 

4 بیماری مقاربتی که ممکن است مردان به آن مبتلا شده باشند بدون این که بدانید و کاری که باید برای پیشگیری و یا درمان این بیماری های مقاربتی انجام دهند را با شما در میان می گذاریم.

  

چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

همه بیماری های مقاربتی با زائده های عجیب یا ترشحات بدبو همراه نیستند. این بیماری ها ممکن است بدون هیچ علامتی شما را مبتلا کنند. 

 

طبق گزارش جدید مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ( CDC ) انتقال بیماری های مقاربتی (STDs ) به بالاترین حد خود در طول زمان رسیده است. از سال 2014 تا 2015، موارد تشخیص کلامیدیا (Chlamydia)، شش درصد افزایش داشته و موارد تشخیص سوزاک(gonorrhea) تا 13 درصد افزایش پیدا کرده است. بهتر است بدانید که تعداد واقعی افراد مبتلا به بیماری های مقاربتی، احتمالا خیلی بالاتر از میزان گزارش شده توسط این مرکز است، چون بسیاری از افراد هیچ سرنخی از مبتلا شدن به این بیماری ها ندارند و به این علت است که بیماری های مقاربتی اغلب با علائم قابل توجهی همراه نیستند.

 

به گفته دکتر دبی هربنیک (Debby Herbenick)، محقق روابط جنسی در دانشگاه ایندیانا: عفونت های منتقله از راه جنسی اغلب به عنوان اپیدمی بی صدا شناخته می شوند به این دلیل که معمولا نشانه های مشخص بیرونی ندارند.

 

بنابراین شما بدون این که خبر داشته باشید ممکن است به این بیماری ها آلوده شده باشید و همین طور شریک زندگی تان. در ادامه 4 بیماری مقاربتی که ممکن است مبتلا شده باشید بدون این که بدانید و کاری که باید انجام دهید را با شما در میان می گذاریم:

  

بیماری مقاربتی: سوزاک (GONORRHEA)

این بیماری باکتریایی می تواند از طریق رابطه محافظت نشده واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل شود. در نتیجه سبب ایجاد عفونت در اندام تناسلی، راست روده یا گلو می شود.

 

به گفته دکتر خلیل غانم (Khalil Ghanem) استادیار پزشکی و بیماری های عفونی در دانشکده جان هاپکینز، استفاده از کاندوم تقریبا 100 درصد در پیشگیری از انتقال این بیماری موثر است. همچنین یک محافظ دندان ( Dental dams، یک ورقه نازک از جنس لاتکس که معمولا توسط دندانپزشکان برای جدا کردن دندانی که روی آن کار می شود از سایر دندان ها استفاده می شود)، می تواند جلوگیری کننده باشد، اگر می خواهید رابطه دهانی با یک خانم داشته باشید.

  

علائم سوزاک 

در مورد زنان: زنان معمولا هیچ علامتی ندارند. و زمانی که مبتلا می شوند علائمی بسیار خفیف دارند که ممکن است با عفونت مثانه اشتباه گرفته شود، پس ممکن است نداند که آلوده شده است و بنابراین نمی توانند به شما اطلاع دهند.

 

در مورد مردان: اگر عفونت در گلو یا راست روده باشد ممکن است هیچ گونه علامتی مشاهده نکنید. ولی اگر باکتری آلت شما را هدف قرار داده باشد ممکن است ترشحات سبز یا زرد و احساس سوزش هنگام ادرار داشته باشید. درد حنجره یکی دیگر از علایم است، اگر چه بسیار کم مشاهده می شود. این مشکلات معمولا 3 تا 5 روز بعد از ابتلا خودشان را نشان می دهند.

 

اگر سوزاک را بدون درمان رها کنید، می تواند تبدیل به اپیدیدیمیت (epididymitis) شده، سبب التهاب بیضه ها گردد و در نهایت منجر به ناباروری شود.

  

سوزاک چگونه تشخیص داده می شود 

CDC معاینه سالانه را برای مردان پیشنهاد می دهد. ولی بهتر است قبل از آن با پزشک تان مشورت نمایید تا متناسب با عوامل خطر برای شما، مثل داشتن یک شریک جنسی جدید، لزوم انجام این معاینه را برایتان مشخص نماید.

  

سوزاک چگونه درمان می شود 

خبر خوب این است که، سوزاک معمولا با آنتی بیوتیک درمان می شود. ولی برخی از گونه های سوزاک مقاوم به آنتی بیوتیک هستند، بنابراین حتما از پزشک خود پیگیر باشید تا زمانی که مطمئن شوید همه باکتری ها از بین رفته اند.

 

همه بیماری های مقاربتی با زائده های عجیب یا ترشحات بدبو همراه نیستند

 

بیماری مقاربتی: کلامیدیا (CHLAMYDIA)

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی دیگر است که، از طریق رابطه واژینال، دهانی یا مقعدی محافظت نشده منتقل می شود. همانند سوزاک، کاندوم و محافظ دندانی تقریبا 100 درصد جلوی انتقال این بیماری را می گیرند.

  

علائم کلامیدیا 

کلامیدیا به ندرت علائم قابل توجهی در زنان و مردان نشان می دهد. اگر بدشانسی بیاورید ممکن است نشانه های عفونت در شما نمایان شود، این نشانه ها می تواند شامل ترشحات آلت تناسلی یا سوزش هنگام ادرار باشد. این مشکلات معمولا حدود یک هفته بعد از ابتلا نمایان می شود. عفونت های شدید در مردان که به سرعت درمان نمی شود ممکن است باعث ایجاد زخم در مجرای ادرار شود و ادرار کردن را سخت تر کرده و حتی ممکن است منجر به جراحی شود.

  

چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

کلامیدیا چگونه تشخیص داده می شود 

CDC معاینه سالیانه برای مردان را توصیه می کند، با این حال قبل از آن باید با پزشک تان مشورت نمایید.

  

کلامیدیا چگونه درمان می شود 

کلامیدیا با آنتی بیوتیک درمان می شود.

 

بیماری مقاربتی: تبخال (HERPES)

تبخال به وسیله دو ویروس ایجاد می شود: تبخال نوع 1 (HSV1)، که معمولا دهان شما را با تاول های تبخالی مبتلا می کند و تبخال نوع 2 (HSV2)، که عمدتا ناحیه تناسلی را مورد هدف قرار می دهد. تماس جنسی می تواند تبخال دهانی شریک جنسی تان را به ناحیه تناسلی شما منتقل کند یا تبخال ناحیه تناسلی او را به دهان شما منتقل نماید. حتی اگر هیچ گونه نشانه ای هم نداشته باشید، این ویروس می تواند بین دو شریک جنسی منتقل شود.

 

استفاده از کاندم می تواند به محافظت از شما کمک کند، البته نه کاملا. کاندوم تنها تا 80 درصد می تواند از انتقال این بیماری پیشگیری کند. 20 درصد باقیمانده به این علت است که این ویروس می تواند در بخش هایی از پوست شما که با کاندوم پوشانده نشده به زندگی خود ادامه دهد.

  

علائم تبخال 

تا 70 درصد افراد مبتلا به این ویروس علامتی ندارند. در سایر موارد ممکن است دچار تبخال یا زخم روی آلت تناسلی شوید یا فقط احساس سوزش یا خارش داشته باشید. برخی بیماران در اوایل ابتلا به این ویروس دچار تب، لرز، تورم غدد لنفاوی، سردرد و خستگی می شوند.

  

تبخال چگونه تشخیص داده می شود 

هر گونه زخم مشکوکی که مشاهده کردید با پزشک تان مشورت نمایید.

  

تبخال چگونه درمان می شود 

هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما داروهای ضد ویروسی می تواند نشانه های شما را کاهش دهد.

  

بیماری مقاربتی: ویروس پاپیلوم انسانی(HPV )

HPV شامل 150 نوع ویروس مرتبط است و بر اساس گزارش CCD، شایع ترین بیماری مقاربتی محسوب می شود. این بیماری دو  نوع اصلی دارد: کم خطر، که معمولا باعث زگیل تناسلی می شود و پر خطر که معمولا آلت و مقعد را تحت تاثیر قرار داده و منجر به سرطان می شود. شما می توانید از طریق مقاربت، رابطه جنسی دهانی یا حتی تماس پوست به پوست در حین رابطه جنسی به این بیماری مبتلا شوید.

 

به گفته دکتر میشل کریشمن (Michael Krychman) مدیر اجرایی مرکز بهداشتی در جنوب کالیفرنیا، استفاده از کاندوم در رابطه جنسی می تواند به کاهش ابتلا به این بیماری کمک کند، ولی احتمال آن را از بین نمی برد.

  

علایم HPV 

HPV تقریبا هیچ نشانه قابل مشاهده ای ندارد. اکثرویروس های این بیماری منجر به زگیل نمی شوند و حتی اگر هم زگیل ایجاد شود، اغلب کوچک است.

  

HPV چگونه تشخیص داده می شود 

متاسفانه در حال حاضر هیچ گونه آزمایشی برای تشخیص این بیماری در مردان وجود ندارد.

  

HPV چگونه درمان می شود 

زگیل ها را می توانید منجمد کنید، از بین بردن ضایعات، عفونت شما را نمی تواند درمان کند، این زگیل ها می توانند دوباره تکرار شده و عفونت گسترش پیدا کند. به همین دلیل است که، واکسیناسیون توصیه می شود، به ویژه برای مردان 21 ساله به بالا و استفاده از کاندوم هم از اهمیت بالایی در این زمینه برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی برخوردار است.

 

 منبع: سیمرغ

 

دانستنیهای قبل و بعد از ازدواج

لیفت و پروتز سینه توسط پزشک برتر تهران

بلیط ارزان تهران به مشهد|پشتیبانی 24ساعته

تعیین جنسیت پیش از بارداری

میخوای از همیشه زیباتر باشی؟

سوتین های خوشگل و باکیفیت/تنوع رنگ عالی

جهیزیه ات رو قسطی وبدون پیش پرداخت بخر

اجاره ویلاهای لوکس شمال لب دریا باقیمت خوب

کم شنوایی و ناشنوایی در میانسالان

قابلیت افزودن لباس حین شست و شو

مشاهده تمامی مدلهای لوازم خانگی اسنوا/قیمت

مرجع معتبر و رسمی خرید انواع گیفت کارت

طرح فروش اقساط(بدون پیش پرداخت)لوازم خانگی

تور ارزان کیش با رزرواسیون بهترین هتل ها

درانتخاب همسرآینده‌تان دچارتردید شده‌اید؟

Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2021

دکتر هوشنگ قوامی – متخصص کلیه و مجاری ادراری

فهرست موضوعات

اپی دیدیم زائده ای بالای بیضه است که محل ذخیره نطفه بوده و عفونت آن با یک دوره درمان با داروی ضد میکروب معمولا عفونت از بین خواهد رفت، درمان و بهبودی بطور معمول و کامل صورت خواهد گرفت.

 زائده  اپی دیدیمیس می باشد، که بالای بیضه قرار گرفته و نقش مهمی  در تبدیل نطفه های نارس به نطفه های طبیعی دارد.

بنابراین باید توجه داشت که چنانچه اگر این دو زائده مهم دچار عفونت شود و به موقع درمان  صورت نگیرد، باعث ناباروری مردان خواهد شد.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

اپی دیدیمیت به معنی التهاب اپیدیدیم است که معمولا علت عفونی دارد.عفونت در بیضه ها اورکیت نام دارد و ممکن است است با عفونت اپیدیدیم توسط بیمار و همچنین پزشک اشتباه گرفته شود.

چون بیضه و اپیدیدیم در کنار هم قرار دارند، گاهی اوقات برای پزشک مشکل است که تشخیص دهد کدامیک دچار التهاب یا عفونت شده است،

به همین علت اصطلاح اپیدیدیمو-اورکیت بکار می رود. شایع ترین علامت این بیماری عفونی( بیضه و اپیدیدیم )،درد می باشد.

علائم سریعا بوجود می آیند، ظرف یک یا چند روز. بیضه و اپی دیدیم سریعا ورم می کندو اسکروتوم بزرگ، حساس و قرمز و بسیار دردناک می شود. اگر علت این بیماری بعلت عفونت در جای دیگر باشد، علائم عفونت در بیضه و اپی دیدیم دیده می شود.

اگر چنانچه عفونت ادراری هم داشته باشد، علائم سوزش، تکرر ادرار  و ترشح مجرا نیز ممکن است در فرد وجود داشته باشد. برای تشخیص آزمایش کامل ادرار و کشت و همچنین کشت ترشح مجرا ضروری می باشد.

همیان طور که گفته شد شایع ترین علامت عفونی شدن اپی دیدیم درد در ناحیه بیضه هاست ولی بیمار ممکن است نشانه های زیر را هم تجربه کند :

علت بیماری عفونت است که شامل:

عفونی بعلت میکروب ECOLI می تواند از طریق واز(VAS) یا لوله برنده منی وارد اپی دیدیم و بیضه شود و باعث عفونت این دو عضو گردد. این عفونت در هر سنی اتفاق می افتد ولی بطور شایع و فراوان در مردان بالای 35 اتفاق می افتد. بزرگی پروستات که باعث انسداد مجاری ادرار برای خروج ادرار از مثانه می شود، می تواند باعث این عفونت شود. کودکانی که مبتلا به عفونت ادراری هستند، ممکن است به اپیدیدیمیت یا عفونت  اپی دیدیم گرفتار شوند.

شایع ترین علت عفونت  اپی دیدیم، عفونت مقاربتی است که در جوانان بیشتر دیده می شود، اگرچه در هر مردی که از نظر جنسی فعال می باشد،اتفاق می افتد.

یکی از علل شایع عفونت در اپیدیدیم مخصوصا در سنین پایین بیماری اوریون است. اوریون هر دو غده بزاقی را دچار التهاب کرده و و موجب ایجاد تورم در آن ناحیه می گردد. اوریون در کودکان می توامد موجب ابتلا به عفونت اپی دیدیم نوع ویروسی شود. ویروس از طریق خون در بدن حرکت کرده و عونت را به  بیضه و اپی دیدیم منتقل می کند.

عمل پروستات باعث می شود، میکروب های موجود در مجرا وارد اپی دیدیم و بیضه شوند. امروز با بهتر شدن روش های جراحی و تجویز داروهای ضد میکروب قبل از عمل، این عفونت نادر است. عفونت اپی دیدیم می تواند به علت مصرف بیش از حد داروی AMIODARONE باشد.

ضربه به اسکروتوم می تواند باعث التهاب و بزرگی بیضه و درد بیضه شود. سل یکی دیگر از عوامل عفونت در بیضه می باشد و از راهگردش خون بیضه را مبتلا می کند. در بعضی بیماری ها ، التهاب بیضه و اپی دیدیم ممکن است به وجود آید که علت آن عفونی یا میکروبی نمی باشد.

درمان اورکیت یا عفونت بیضه را در این مقاله بخوانید: 

عفونت بیضه

1 نفر از 1000 نفر از مردان به عفونت اپی دیدیم  مبتلا می شوند. در سنین 15 تا 30 سالگی شایع و فراوان دیده می شود و در بالای 60 سالگی هم شایع است. قبل از بلوغ بطور شایع اتفاق نمی افتد. 3 نفر از 10 کودکی که به اوریون مبتلا هستند، مبتلا به عفونت ویروسی بیضه و اپی دیدیم می شوند. شانس ابتلا در افرادی که سوند در مجرا دارند، بیشتر است.

پزشک ابتدا باید معاینه فیزیکی شما را تکمیل کند. در معاینه لمسی دکتر موارد زیر را معاینه می کند :

در صورتی که ترشح داشته باشید پزشک با نمونه گیر پنبه ای مقداری از این ترشحات را برای آزمایش ” عفونت های منتقل شده از رابطه جنسی STI ” جمع آوری کند

در صورت لزوم پزشک ممکن است آزمایش ها و معاینات زیر را برای تشخیص قطعی پیشنهاد دهد :

در صورت لزوم ممکن است پزشک درخواست تصویربرداری از ناحیه بیضه ها و یا تصویربرداری اولترا سوند از ناحیه کیسه بیضه ها بدهد.

پس ازتشخیص سریعا درمان با داروی ضد میکروب( آنتی بیوتیک) باید شروع شود و در نتیجه جواب درمان خوب خواهد بود. درد معمولا پس از چند روز از بین می رود ولی تورم ممکن است یک هفته یا بیشتر طول بکشد تا برطرف شود. انتخاب درمان داروئی بر حسب علت بیماری می باشد.

اگر درمان سریع و صحیح انجام نگیرد، ممکن است چرک در کیسه بیضه  جمع شود، که باید با جراحی تخلیه شود. ممکن است بیماری مزمن و پیشرونده شود، که معمولا بیمار همیشه از درد بیضه شکایت خواهد داشت و ناباروری نیز درآینده دیده می شود.

اگر عفونت اپی دیدیمیت به طور حاد به وجود آمده شود، به طوری که بیضه بزرگتر از حد طبیعی شده باشد و پوست بیضه قرمز و مهم­تر از همه بیضه بسیار دردناک باشد، بیمار باید حداقل 5 روز در بیمارستان بستری و آنتی بیوتیک سیپروفلوکسین از راه رگ خونی به بیمار باید داده شود،

چنانچه گاه گاهی بیمار از درد بیضه شکایت داشته باشد، باید به مدت 4 هفته از داروهای خوراکی ­آنتی بیوتیک طبق دستور عمل پایین استفاده کرد.

گاهی اوقات که درمان به موقع یا صحیح انجام نمی شود، ممکن است بیماری عفونی بیضه و اپی دیدیم ، مزمن و طولانی شود و بیمار از درد بیضه یا اپی دیدیم برای مدت طولانی رنج ببرد.

نکته مهم دیگری که در خصوص بیضه لازم است متذکر شویم این است که بعضی افراد از درد بیضه همیشگی و طولانی مدت رنج می برند، در حالی که هیچگونه سابقه بیماری عفونی در بیضه یا اپی دیدیم در ایشان دیده نشده و علت درد بیضه در این افراد نا مشخص است  بطوریکه اگر بیضه را هم خارج کنیم ، درد از بین نمی رود.

در این حالت پزشک باید  درمان های تهاجمی تر اتخاذ کند و با منشا عفونت در بدن بیمار مقابله کند.

دکتر هوشنگ قوامی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری و ناباروری و ناتوانی جنسی مردان در تهران

اینجانب دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان را در سال 63اخذ نموده ام و پس از گذراندن امتحان تخصصی و گرفتن دانشنامه از دانشگاه اصفهان شروع به کار کردم.

مطلب قبلی

آیا HIV همان ویروس ایدز است؟

مطلب بعدی

چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

زگیل تناسلی در مرد و زن

جواب دادم

روزي دو بار هر بار ١٥ دقيقه در أب گرم نشسته شود ده روز و روزي يك عدد شياف ديكلوفناك صد ميلي استعمال كنيد

هر ٨ ساعت يك عدد قرص ناپروكسن ٢٥٠ ميلي گرم ده روز ميل كنيد

مشكلي براي بچه دار شدن نداريد دانه هاي برنج در مني طبيعي است

عفونت نيست نگران نباشيد

نه عفونت كرده و نه پيچ خورده

سونوگرافي از بيضه ها انجام شود

روزي دو بار هر بار ١٥ دقيقه در أب گرم نشسته شود و روزي يك عدد شياف ايندومتاسين صد ميلي استعمال كنيد

روزي دو بار هر بار ١٥ دقيقه در أب گرم نشسته شودده روز و روزي يك عدد شياف ايندومتاسين صد ميلي استعمال كنيد ده روز 

نيازي به داروي تزريقي نيست دارو را ادامه دهيد و روزي دو بار هر بار ١٥ دقيقه در أب گرم نشسته شود و روزي يك عدد شياف ايندومتاسين صد ميلي استعمال كنيد ده روز

باعث كاهش تستسترون و ناباروري نمي شود

استراحت داشته باشيد و كار سنگين انجام ندهيد و روزي دو بار هر بار ١٥ دقيقه در أب گرم نشسته شود ده روز و روزي يك عدد شياف ايندومتاسين صد ميلي استعمال كنيذ ده روز

احتمال بارداری بعد از عمل وازکتومی چقدر است؟

سرطان بیضه در جوانان

علت درد بیضه سمت چپ و راست

علت سفید شدن پوست بیضه چیست؟

دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان

آخرین مطالب

ادرار اسیدی در بارداری نشانه چیست؟

احتمال بارداری بعد از عمل وازکتومی چقدر است؟

علت خارش و سوزش واژن چیست + علائم و درمان

احساس ادرار کاذب در زنان

ابعاد پروستات سالم چقدر است؟

مطالب بروزرسانی شده

علت بزرگ شدن پروستات چیست و چگونه درمان می شود؟

آیا التهاب پروستات مزمن خطرناک است؟

علائم عفونت پروستات چیست و چه درمانی دارد؟

10 راهکار برای درمان خانگی درد کلیه

دکتر هوشنگ قوامی – متخصص کلیه و مجاری ادراری

کلامیدیا یکی از شایع ترین بیمای های مقاربتى است و اكثر بيماران مبتلا، علائم خاصى ندارند. تصویر کلامدیا و درمان عفونت کلامیدیا را بخوانید.

فهرست موضوعات

کلامیدیا یک نوع عفونت باکتریایی است که با داروی آنتی بیوتیک به راحتى قابل درمان است. كلاميديا یکی از شایع ترین انواع عفونت هاى مقاربتى (STD) است و اكثر بيمارانى که به کلامیدیا مبتلا هستند هيچ علائم خاصى ندارند.

چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی بسيار شایع است که از طریق تماس جنسی به راحتى منتقل مى شود.

هر ساله نزدیک به ٣ میلیون نفر در أمريكا به اين عفونت مبتلا مى شوند و سن اين افراد معمولا بين ١٤ تا ٢٤ سال است.

کلامیدیا با رابطه جنسی از طريق واژن، مقعد و دهان منتقل مى شود.

این عفونت در مایع منی و ترشحات آلت تناسلى وجود دارد.

کلامیدیا می تواند آلت تناسلی مردان، واژن، گردن رحم، مقعد، مجارى ادرارى، چشم ها و گلو را آلوده کند.

عفونت کلامیدیا به راحتى با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

اما اگر کلامیدیا را درمان نكنيد، ممکن است در آینده باعث بروز مشکلات اساسی در سلامتی شما شود.

بسیاری از مبتلایان به کلامیدیا هیچ علائمى ندارند و در كل حال خوبى دارند، بنابراین گاها افراد آلوده به اين عفونت از بيمارى خود آگاه نيستند!

به همین دلیل انجام  آزمایش هاى  STD از اهميت ويژه اى برخوردار است.

با انجام اين آزمايش ها مى توانيد وجود عفونت كلاميديا را بررسى كنيد و هر چه سريع تر براى درمان اين عفونت اقدام كنيد.

شما مى توانيد به راحتى براى جلوگيرى از ابتلا به كلاميديا، در روابط جنسى خود از كاندوم استفاده كنيد.

كلاميديا معمولا در ايجاد رابطه جنسى با فرد آلوده منتقل مى شود.

حتى اگر هيچ يك از دو طرف در رابطه جنسى به ارگاسم هم نرسند، باز هم امكان انتقال عفونت وجود دارد.

اكثر بيماران از طريق رابطه جنسى واژينال و مقعدى به كلاميديا مبتلا مى شوند، ولى امكان انتقال اين باكترى از طريق رابطه جنسى دهانى نيز وجود دارد.

در صورتی که دست شما به ترشحات محتوى كلاميديا آلوده باشد و چشم خود را لمس كنيد، چشم شما نيز دچار عفونت كلاميديا خواهد شد.

همچنين، در صورتى كه مادر به عفونت كلاميديا مبتلا باشد، نوزاد نيز در حين تولد ممكن است به اين عفونت مبتلا شود.

استفاده از انواع كاندوم در رابطه جنسى، بهترين روش براى پيشگيرى از انتقال اين بيمارى است.

افراد مبتلا به کلامیدیا معمولا علائمی ندارند، بنابراین اکثر بيماران نمی دانند که به اين عفونت مبتلا هستند.

اگر متوجه علائم کلامیدیا شدید، حتما آزمایش هاى مربوط به بيمارى هاى مقاربتى را انجام دهيد.

در زير به برخى از علائم مربوط به اين بيمارى اشاره شده است.

اولین گام پیشگیری از کلامیدیا، داشتن رابطه جنسی سالم و دوری از افراد مشکوک به STD است. شما همیشه باید هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.

همچنین اکیدا توصیه می شود، هر دو نفر در رابطه آزمایش بیماری های مقاربتی را انجام دهند تا از نبود بیماری ها در شریک جنسی خود اطمینان حاصل کنند.

در تحقیقات اخیر، واکسنی برای این باکتری طراحی شده که به تازگی تجاری شده و در بسیاری از مناطق در دسترس نیست.. این واکسن در بدن می ماند و در صورت انتقال باکتری از فرد ناقل به بیمار، عوامل واکسن به باکتری حمله کرده و از گسترش آن در بدن فرد جلوگیری می کنند.

کلامیدیا ممکن است آزار دهنده باشد، چرا كه اگر به اين بيمارى مبتلا شده باشيد علائم خاصى را مشاهده نخواهيد كرد!

گاهی اوقات علائم کلامیدیا به قدرى خفیف است که بيمار حتى متوجه آنها نمی شوند، و یا علائم اين بيمارى را با چيز دیگری ممكن است اشتباه بگيرد.

در اکثر اوقات، بيمار حتی متوجه نمی شود که به کلامیدیا مبتلا شده است و این اصلى ترين دلیل شايع بودن اين عفونت است (و به همین دلیل انجام آزمایش هاى مقاربتى بسیار مهم است).

در صورت ابتلا به كلاميديا، حدود چند هفته طول مى كشد تا متوجه علائم آن شويد.

علائم کلامیدیا در زنان و مردان مى تواند به صورت موارد ذكر شده در زير بروز پيدا كند:

اگر کلامیدیا چشم شما را آلوده كرده باشد، چشم شما ممکن است دچار قرمزی، خارش یا ترشح شود.

گاهی اوقات عفونت کلامیدیا به گلو نيز منتقل مى شود؛ البته اين مساله به ندرت رخ مى درهد و در صورت رخ دادن بيمار دچار گلو درد مى شود.

اگر شما یا شریک جنسى شما دارای هر یک از این علائم بالا هستید، حتما به پزشک یا مرکز بهداشت مراجعه کنید.

به یاد داشته باشید كه اكثر بيماران مبتلا به کلامیدیا به هیچ وجه علائمى از خود نشان نمی دهند. به همین دلیل تنها راه بررسى ابتلا به اين بيمارى، انجام ازمايش هاى مقاربتى است.چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

نمى توان صرف اين كه احساس مى كنيد بيمار هستيد، فكر كنيد كه به كلاميديا مبتلا شده ايد. تنها راهی که مى توانيد از طريق آن مطمئن شويد كه به باكترى کلامیدیا آلوده هستيد يا نه، انجام ازمايش هاى مقاربتى است.

اگر علائم کلامیدیا را داريد، باید حتما آزمایش دهيد.

همچنین اگر روابط جنسی پر خطر داريد و یا شریک جنسى شما مبتلا به کلامیدیا است (حتی اگر علائمى هم نداشته باشد)، بهتر است آزمايش هاى مقاربتى را به طور منظم انجام دهيد.

اگر باردار هستید، در اولین مراجعه به پزشك براى انجام ازمايش هاى مربوط به باردارى، آزمايش بيمارى هاى مقاربتى را نيز انجام دهيد.

آزمايش كلاميديا بسيار ساده و بدون درد است. و پس از انجام اين آزمايش خيالتان راحت مى شود كه به باكترى كلاميديا الوده نيستيد.

و در صورتى كه به اين باكترى آلوده باشيد، مى توانيد با مصرف دارو اين بيمارى را به راحتى درمان كنيد.

براى انجام آزمايش كلاميديا كافيست در ظرفى كه ازمايشگاه به شما مى دهد، ادرار كنيد.

گاهى اوقات نيز پزشك با استفاده از وسيله اى مانند گوش پاك كن از بخش هاى واژن، دهانه رحم، مجارى خروجى ادرارى و يا مقعد نمونه بردارى مى كند.

این نمونه ها برای بررسى باکتری های کلامیدیا مورد آزمایش قرار مى گيرند.

پزشک ممکن است در طی معاینه، علائم کلامیدیا مانند ترشحات دهانه رحم را نیز مشاهده کند.

کلامیدیا می تواند مانند سایر بیماری های مقاربتى از جمله سوزاک به نظر برسد، بنابراین ممکن است پزشک دستور انجام چند آزمايش ديگر را نيز بدهد.

ممكن است فكر انجام اين آزمايش ها براى شما آزار دهنده باشد، ولى توصيه پزشك فقط براى اطمينان خاطر بيشتر است و نيازى به دلواپسى نيست.

توصيه براى انجام تمام آزمايش هاى مقاربتى نشان دهنده حس مسئوليت پذيرى و قابليت پزشك شما است.

خبر خوب این است که کلامیدیا با دارو کاملا قابل درمان است و هيچ جاى نگرانى وجود ندارد؛ و هر چه سريع تر اين بيمارى شناسايى شود، سريع تر نيز درمان خواهد شد.

برخى از پزشكان نمونه بردارى كلاميديا را در مطب خود انجام مى دهند، همچنين براى آزمايش هاى مقاربتى مى توانيد به آزمايشگاه ها و كلينيك ها مراجعه كنيد.

آزمایش هاى مقاربتى بخشی از معاینات و چك آپ هاى معمول نيست و شما براى انجام اين آزمايش ها حتما بايد از پزشك بخواهيد انجام اين آزمايش را براى شما توصيه كند.

با پزشک خود صادقانه صحبت كنيد تا بتوانند تشخیص دهند كه انجام چه آزمايشى براى شما اهميت دارد.

به ياد داشته باشيد كه پزشك براى كمك كردن با شما صحبت مى كند، نه قضاوت كردن، پس خجالت نكشيد و تمام موارد لازم را براى پزشك خود توضيح دهيد.

کلامیدیا به راحتی با آنتی بیوتیک قابل درمان است و لازم است که شريك جنسی شما نیز تحت درمان قرار گیرد.

✅ معمولا درمان كلاميديا بسيار آسان است.

✅ پزشک برای درمان عفونت ها، آنتی بیوتیک تجويز می کند.

✅ گاهی اوقات فقط لازم است كه یک دوز دارو مصرف کنید.

✅ روش دیگر درمان کلامیدیا به مدت ٧ روز ادامه دارد.

✅ پزشک بهترين روش درمانى را براى شما توصيه خواهد كرد.

✅ اگر لازم باشد تا به دليل كلاميديا تحت درمان قرار بگيريد، شركاى جنسى شما نيز حتما بايد تحت درمان قرار بگيرند.

✅ در غير اين صورت دوباره به اين بيمارى مبتلا خواهيد شد و يا آن را به ديگران نيز انتقال خواهيد داد.

✅ در برخى از موارد، پزشک هم برای شما و هم براى شریک جنسى شما دارو تجويز مى كند.

اگر در حال درمان کلامیدیا هستید، بايد موارد ذكر شده در زير را در نظر بگيريد:

✅ تمام داروهای خود را به روشی که پزشک به شما گفته است مصرف كنيد، حتی اگر علائم زودتر از بین رفتند.

✅ شريك يا شركاى جنسى شما نيز بايد تحت درمان قرار گیرند، بنابراین اين بيمارى را به طور مكرر به هم انتقال نخواهيد داد و يا فرد ديگرى را آلوده نخواهيد كرد.

✅ پس از ٣ الى ٤ ماه، دوباره آزمايش دهيد تا مطمئن شوید عفونت شما كاملا از بین رفته است.

✅ پزشک ممکن است برای شریک جنسى شما یک دوز جداگانه از آنتی بیوتیک تجويز كند. پس هر كس داروهاى خود را جداگانه مصرف كند و اطمینان حاصل کنید که هر دو داروی هاى تجويز شده را مصرف می کنید.

✅ حتی اگر درمان خود را تمام کرده باشید و کلامیدیا کاملا از بین رفته باشد، اگر در آینده در معرض اين باكترى قرار بگيريد، باز هم ممكن است به عفونت کلامیدیا مبتلا شوید. کلامیدیا با يك بار درمان، ريشه كن نمى شود و هميشه بايد مراقبت هاى بهداشتى لازم را در نظر گرفت. بنابراین درروابط جنسى خود از کاندوم استفاده کنید و به طور مرتب آزمایش دهيد.

با اين كه عفونت کلامیدیا بسيار شایع است و همیشه هم داراى علائم نيست، اگر زود درمان نشود می تواند به یک معضل بزرگ تبدیل شود.

کلامیدیا می تواند به رحم و لوله های فالوپ شما انتقال پيدا كند و باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود.

رحم مبتلا به کلامیدیا

بیماری التهابی لگن ممکن است در ابتدا هیچ علائمی نداشته باشد، اما می تواند باعث بروز آسیب هاى دائمی شود که منجر به درد، ناباروری یا باردارى خارج رحمی شود.

ابتلا به کلامیدیا ممکن است احتمال ابتلا به ویروس HIV، ویروسی که باعث ایدز مى شود، را افزایش دهد.

در مردان، عفونت کلامیدیا می تواند به اپیدیدیم ها (لوله ای که اسپرم را از بیضه منتقل مى كند) منتقل شود و موجب عفونت اپی دیدیم بشود و می تواند باعث بروز درد مزمن مفاصل شود و به ندرت باعث ناباروری مى شود.

بیشتر بخوانید : عفونت اپیدیدیم

اگر در دوران بارداری متوجه شديد كه کلامیدیا دارید و آن را درمان نكنيد، ممكن است در هنگام زايمان اين عفونت را به کودک خود منتقل کنید.

كلاميديا مى تواند باعث عفونت چشم و پنومونی در نوزاد شود. همچنين مادران مبتلا به اين عفونت ممكن است دچار زايمان زود رس شوند.

آزمایش و درمان کلامیدیا سریع و اسان است و بهترین راه برای جلوگیری از بروز تمام این مشکلات فقط درمان سريع اين عفونت است.

دکتر هوشنگ قوامی متخصص بیماری های جنسی مردان

اینجانب دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان را در سال 63اخذ نموده ام و پس از گذراندن امتحان تخصصی و گرفتن دانشنامه از دانشگاه اصفهان شروع به کار کردم.

مطلب قبلی

درمان پروستاتیت با آنتی بیوتیک (التهاب پروستات)

مطلب بعدی

کرونا ویروس چه بر سر کلیه می آورد؟

ممكن است كلاميديا باشد ،، يك هفته كپسول داكسي سايكلين هر ١٢ ساعت يك عدد بعد از غذا ميل شود

زگيل است ليزركنيد درمان قطعي است

اختلال نعوظ خود به خود خوب مي شود دارو نياز نيستر روزي دو بار هر بار ١٥ دقيقه در أب گرم نشسته شود ده روز

زود گذر است خوب مي شويد

روزي يك عدد كپسول امنيك ميل كنيد ده روز

روزي دو باار هر بار ١٥ دقيقه در أب گرم نشسته شود دو هفته

به متخصص زنان مراجعه كنيد

كپسول داكسي سيكلين صد ميلي گرم ٥ روز هر ١٢ يك عدد

روزي نصف قرص أستنرا ٥٠ ميلي يك هفته و سپس روزي يك عدد به مدت سه ماه

سوزش ادرار و ترشح مجرا دارو داكسي سيكلين است

علت خارش و سوزش واژن چیست + علائم و درمان

علت سوزش دستگاه تناسلی مردان بعد از رابطه جنسی

نعوظ صبحگاهی چیست و چرا اتفاق می افتد؟

قرص قوی اختلال نعوظ + نحوه ی مصرف

دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان

آخرین مطالب

ادرار اسیدی در بارداری نشانه چیست؟

احتمال بارداری بعد از عمل وازکتومی چقدر است؟

علت خارش و سوزش واژن چیست + علائم و درمان

احساس ادرار کاذب در زنان

ابعاد پروستات سالم چقدر است؟

مطالب بروزرسانی شده

علت بزرگ شدن پروستات چیست و چگونه درمان می شود؟

آیا التهاب پروستات مزمن خطرناک است؟

علائم عفونت پروستات چیست و چه درمانی دارد؟

10 راهکار برای درمان خانگی درد کلیه

بر اساس آخرین آمار جامع از کشورمان، 20 درصد زوج ها در طول زندگی خود ناباروری را تجربه می کنند، در این میان نقش و علل مردانه بیش از 60 درصد موارد را شامل می شود که این میزان از آمار جهانی بالاتر است.

بر اساس آخرین آمار جامع از کشورمان، 20 درصد زوج ها در طول زندگی خود ناباروری را تجربه می کنند، در این میان نقش و علل مردانه بیش از 60 درصد موارد را شامل می شود که این میزان از آمار جهانی بالاتر است.

در میان علل متعدد ناباروری مردان همچون اختلالات هورمونی، مادرزادی و …، عوامل عفونی به طور میانگین، 15 درصد از علل ناباروری مردان در کشورهای آسیایی را شامل می‌شوند که با توجه به تأثیر بسیار مهمی که در کیفیت زندگی افراد و باروری آنها دارد، نیازمند توجه، پیشگیری و در صورت ابتلاء، تشخیص و درمان به موقع و مناسب می باشند.

چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

دکتر ناصر امیر جنتی، اورولوژیست و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا با اشاره به اینکه تفاوت آشکاری از نظر شیوع بیماری های عفونی در مناطق مختلف وجود دارد، گفت: به عنوان مثال ممکن است در کشورهای آفریقایی درصد بالایی از ناباروری را عوامل عفونی تشکیل دهند اما در کشورهای پیشرفته غربی به علت درمان سریع و مناسب، درصد کمتری از علل ناباروری را شکل دهند.

وی افزود: عوامل عفونی یکی از علل مهم در ناباروری مردان به شمار می روند که با توجه به اینکه چه بخشی از دستگاه تناسلی مردان توسط عوامل عفونی درگیر می شود، به طرق مختلف در ناباروری اثر گذار است یعنی به طور مثال چنانچه عفونت، خود بیضه – محل تولید اسپرم – را در گیر کند، آسیب وارده شدیدتر بوده و با کاهش تولید اسپرم مواجه خواهیم شد.

امیر جنتی همچنین با تأکید بر اینکه عوامل عفونی ممکن است علاوه بر تولید و انتقال اسپرم، روی سلول اسپرم هم اثرگذار باشند، تشریح کرد: با تاثیر عوامل عفونی روی اسپرم، نقشی که اسپرم باید به طور طبیعی در لقاح انجام دهد دچار مشکل می شود که این عوامل می توانند سبب پایین آوردن کیفیت اسپرم نیز شوند.

وی خاطر نشان کرد: عوامل عفونی هم از لحاظ درصد ابتلا و هم از نظر اینکه به آسانی قابل درمان هستند و نیز درمان اختصاصی دارند در حیطه ی ناباروری مردان جزو عوامل مهم و اثرگذار به شمار می آیند.

عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری پژوهشگاه فناوری های نوین علوم زیستی جهاد دانشگاهی در پاسخ به اینکه چه عفونت های جنسی، مردان را بیشتر مورد تهدید قرار می دهد و روی باروری آنها تأثیر می گذارد، گفت: به طور کلی می توانیم عفونت های تأثیر گذار در ناباروری را به دو گروه تقسیم بندی کنیم. اول عفونت هایی که از طریق فعالیت جنسی منتقل نمی‌شوند همانند عفونت های ادراری که به راحتی قابل تشخیص و درمان هستند و دسته دوم عفونت هایی که از طریق تماس جنسی منتقل شده و غالبا بدون علامت هستند لذا اگر درمان مناسب و کافی صورت نگیرد، عوارض آن به صورت ناباروری بروز خواهد کرد.

وی تصریح کرد: ابتلا به عفونت های جنسی نه تنها سبب ایمنی فرد مبتلا نسبت به آن بیماری نمی شود، بلکه باعث ایجاد ضعف و امکان بیشتر ابتلای دوباره نسبت به فردی می شود که تا به حال دچار این بیماری نشده است.

دکتر سعید آراسته، اورولوژیست و دیگر عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا نیز گفت غیر از عفونت هایی که مربوط به سیستم تولید مثل است، عفونت های فراگیری که سبب ایجاد تب می شوند هم می توانند در روند تولید اسپرم ایجاد اشکال کنند که اثر این عفونت ها غالبا ظرف مدت دو تا شش ماه برمی گردند.

وی همچنین افزود: دسته ای از عفونت ها می توانند در سیستم تناسلی مردان ایجاد اشکال کنند که یک وجه آن بروز مشکل در تولید اسپرم است همانند بیماری اوریون که ابتلا به آن در سنین بعد از بلوغ ممکن است سبب آسیب به سلول های اسپرم ساز، ناباروری و حتی آزواسپرمی و عدم تولید اسپرم شود.

آراسته با تشریح اهمیت عفونت های پروستات و تأثیر آن بر ناباروری مردان گفت: به طور کلی پروستات غده مهمی است که در فراهم آوردن محیط مناسب برای عملکرد اسپرم اهمیت زیادی دارد و ترشحات این غده در فراهم آوردن این محیط مناسب برای اسپرم نقش بسیار مهمی دارد. به طور مثال بالاترین غلظت روی در بدن در پروستات است که در حفظ سلامت DNA اسپرم نقش بسیار مهمی دارد.

وی تأکید کرد: هر گونه عفونتی در پروستات سبب کاهش ترشحات مفید آن خواهد بود. عموماً عفونت های پروستات در مردان جوان و میانسال اتفاق می افتد و شاید یکی از شایعترین مسایلی باشد که سبب هدایت مردان به کلینیک های اورولوژی و باروری مردان می شود که می تواند باعث ایجاد اشکال در محیط مناسب برای اسپرم شود.

آراسته همچنین با بیان اینکه مهم ترین بخش عفونت ها، عفونت های مزمن هستند، تأکید کرد: عفونت های مزمن در بسیاری مواقع، میکروبی نبوده و التهابی می باشند و گاهی با علامت خاصی همراه نیستند اما معمولا علایم تحریکی همچون تکرر ادرار، سوزش و…. را به صورت متناوب دارا باشند.

وی با تشریح اینکه پروستات برخلاف بسیاری دیگر از اعضای بدن ، بخشی است که بیماری در آن میتواند مزمن شود و در عین حال نفوذ و تأثیر دارو نیز در آن خیلی بالا نیست، گفت: کسی که به واسطه تغییر در ترشحات پروستات دچار ناباروری می شود نیازمند آن است که درمان این مشکلات و بیماری به موقع انجام شود تا به یک بیماری مزمن تبدیل نشود.

آراسته در خاتمه خاطر نشان کرد: کلید اصلی حل مشکل عفونت در ناباروری مردان، پیشگیری، تشخیص به موقع عوامل عفونی و درمان آنهاست که از اهمیت بسیاری برخوردار است. همچنین آگاهی بخشی و اجتناب از رفتارهای پر خطر گام نخست و بسیار مهم در پیشگیری از عفونت های تولید مثلی مردان است.

انتهای پیام

تعداد زیادی اختلال و بیماری های مزمن وجود دارد که می تواند آلت تناسلی مرندانه را مبتلا کند و آزار دهد و که در نتیجه آنها عفونت های مقاربتی وحشتناکی نیز ایجاد می شود.خیلی از مردان چیز زیادی در مورد عملکرد آلت خود نمی دانند و خیلی از ما نیز نگران سلامت کلی آن نیستیم که خیلی جای تعجب دارد، زیرا برای همه ما خیلی اهمیت دارد ؛ ولی همه چیز اشتباه پیش می رود.

تعداد زیادی اختلال و بیماری مزمن وجود دارد که می تواند آلت مردانه را مبتلا کند و به دلیل آن بیماری های مقاربتی وحشتناکی ایجاد می شود که بر اثر یک رابطه عاشقانه برای شما باقی می ماند. با احترام به درخواست شما کاربران در این بخش از سلامت جنسی نمناک لیستی از شرایط گوناگون که می تواند بر روی آلت شما اثر بگذارد، آورده شده است.

گفتنی است که این یک لیست جامع نیست و اگر نگرانی مشخصی دارید ، برای تشخیص و درمان باید با پزشک مشورت کنید.

بیماری پیرونی ؛ انحنای آلت در حالت نعوظ

چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

مربوط به انحنای آلت در حالت نعوظ است و به دلیل بافت سخت و لیف مانندِ اسکار ایجاد می شود. بیماری پیرونی می تواند سریع یا در ط چند دوره چند ماهه پیشرفت کند.این بیماری نعوظ را دردناک و رابطه جنسی را سخت میکند. 

سرطان آلت جنسی و کارسینامو

این مشل آلت جنسی بسیار نادر است و باعث رشد بدخیم در پوست و یا در بافت آلت تناسلی می شود. این بیماری اغلب به عنوان یک توده کوچک، نامنظم و بدون درد و یا زخمی در سر و یا بیضه، شروع می شود، اما معمولا ً رشد می کند و به بقیه آلت می رسد.

پریاپیسم

در حقیقت یک مشکل جدی است که در آن حرکت آلت تناسلی به حالت فلاسید باز نمی گردد. این می تواند به شدت دردآور باشد و برای ساعت ها یا حتی در بدترین حالت روزها طول بکشد و ممکن است نیاز به قطع عضو باشد. 

ناتوانی جنسی و یا ضعف جنسی

به معنای ناتوانی در دستیابی به و حفظ یک فرآیند است که آلت به اندازه کافی برای آمیزش جنسی محکم نیست. 

فیموسیس یا پارافیموسیس

شامل وضعیتی است که در آن ختنه گاه بیش از حد محکم است که بر روی بیضه آلت تناسلی کشیده شود و یا در پشت تاج آن گیر کرده باشد.

لیمفانینگیوسلروسیس

در این مشکل رگ های لنف موجود در آلت تناسلی سفت می شود که ممکن است باعث درد در طول استمنا و روابط جنسی شود. 

سنگ های ادراری

توده هایی از مواد معدنی هستند که در هر جایی در مجاری ادراری، از جمله مجرای پیشاب وجود دارند و می توانند منجر به درد بسیاری شوند. 

دیفالیا یا آلت دوتایی

شرایط بسیار نادری است که فرد با دو آلت به دنیا می آید. 

انزال پس گرد

زمانی اتفاق می افتد که منی وارد مثانه می شود به جای اینکه از نوک آلت تناسلی در طی ارگاسم بیرون بیاید.این منجر به “ارگاسم خشک” می شود و بی ضرر است، اما ممکن است باعث ناباروری مردان شود.

شکستگی آلت – بله ، می تواند اتفاق بیفتد!

وقتی یک آلت برجسته بیش از حد خم می شود، در واقع می تواند به همراه صدای شکستگی یا صدای ترک خوردن شکسته شود ؛ لازم نیست ذکر شود که این یک وضعیت دردناک است که نیازمند توجه فوری پزشکی است. 

مشکل پودندال عصبی

شامل یک عصب فشاری یا فشار در آلت تناسلی است که می تواند باعث درد مزمن شود. 

پسوریاسیس

شرایطی که در ان آلت تناسلی تکه های بزرگ قرمز با لبه تیزی دارد ؛ می تواند ارثی باشد اما به ندرت یک وضعیت جدی است. 

هایپوسپادیاس

یک نقص تولدی است که در آن مجرای پیشاب در نوک آلت تناسلی باز می شود و ادرار و منی از بدن خارج می شوند.

انواع مختلف توده ها، لکه ها و جوش ها

این مشکلات می تواند روی آلت باشد و اگرچه برخی علائم ناشی از عفونت مقاربتی هستند ( STIs ) ، اما بسیاری از آنها بی ضرر می باشند.لک های آلت نقاط کوچکی ( 1 تا 3 میلیمتر در قطر ) در اطراف محیط آلت تناسلی و بیضه هستند که عفونی نیستند و نیازی به درمان ندارند. 

خال های فوردیس

خال های کوچک قرمز یا بنفش ( 1 تا 5 میلی متر در قطر ) در بیضه و بدنه است ؛ آن ها بدون درد هستند و به طور انفرادی یا در گروه های 100 تایی می زنند.این خال ها به خاطر گشاد شدن رگ های خونی می باشند و بی ضرر هستند.

گره های ریز در بیضه و یا در آلت تناسلی

چگونه بفهمیم مرد عفونت دارد

به احتمال زیاد به سوی کیسه های ترشحی مو بی ضرر هستند.

خال های چرکی

خال های کوچک متوسطی که حاوی چرک هستند و جوش و یا لک های پوستی می باشند. 

بالانتیس

یک سوزش، تحریک، قرمزی به رنگ نارنجی و ملتهب است که بر سر آلت تناسلی و یا ختنه گاه تاثیر می گذارد و ممکن است از طریق رابطه جنسی منتقل شود.

سیفلیس

یک بیماری مقاربتی ناشی از باکتری ترپونما پالیدوم است. عفونت اولیه معمولا ً منجر به زخم ساده می شود، گرد و بدون درد در آلت تناسلی یا بیضه است، اما با گذر زمان به بخش های دیگر بدن سرایت می کند و به بسیاری از اندام ها آسیب می رساند. 

زگیل تناسلی

با رنگی صورتی سفید. متمایل به صورتی و یا همراه با سطح مرطوب هستند، که معمولا ً در بالای آلت تناسلی یافت می شوند، اما همچنین می توانند بر روی بدنه،بیضه ،در اطراف مقعد و در دهان و گلو پیدا شوند ؛ این بیماری توسط ویروس پاپیلوماویروس انسانی ایجاد می شود.

تبخال

اصطلاحی است که به عنوان برجستگی کوچک قرمز در نظر گرفته می شود که منجر به تاول هایی و زخمی می شود. 

عفونت مخمری مردان

عفونت های مخمری در میان زنان رایج است، اما همچنین می توانند در مردان نیز رخ دهند که به طور مکرر از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند. خارش، قرمزی و سوزش در نوک آلت تناسلی را می توان با پماد ضد قارچ درمان کرد.

 

0