تحقیقات جدید نشان می‌دهد برای فهمیدن دروغ گفتن طرف مقابل، بهتر است به جای دقت در سخنان فرد به حرکات فیزیولوژیکی بدن و حالات چهره او مانند خیره نگاه کردن، دزدیدن نگاه و حرکت‌های ناسازگار توجه کرد.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از سیناپرس، دکتر «الن هندریکسن» (Ellen Hendriksen)، روانشناس بالینی در مرکز بیماری‌های اضطراب و اختلالات (وابسته به دانشگاه ایالتی ماساچوست، ایالات‌متحده) در جدیدترین بررسی‌های خود، راه‌هایی را برای مواجه با افراد دروغگو یافته است.
دروغگویی معمولا به دو شکل دیده می‌شود. یکی دروغ‌های کم‌خطر که تقریبا همه ما درگیر آن هستیم؛ مانند این: «من هرگز پیام شما را دریافت نکردم». نوع دیگر که درست در مقابل نوع اول قرار می‌گیرد، دروغ‌های پرخطری هستند که خوشبختانه کمتر رایجند. مثال برای این نوع دروغ، جملاتی از این قبیل است: «من هیچ رابطه‌ای با این شخص نداشتم».
در هر صورت، مسئله مهم آن است که آیا می‌توان در مواجهه با افراد دروغگو، حقیقت را مدیریت کرد؟ تحقیقات می‌گویند که احتمالا ماجرا به این سادگی نیست. ما در شناسایی و ردیابی دروغ‌ها تقریبا ناتوان هستیم. حتی فن‌آوری‌های جدید نیز نمی‌توانند به ما کمکی کنند و شانس کار ما را بهبود ببخشند.
سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) تحقیقاتی انجام شد که در مجله علوم قانونی (Forensic Sciences) به چاپ رسید و در آن توضیح داده شد که با تکنیک «تجزیه و تحلیل استرس صدا» می‌توان تا حدودی به راست یا دروغ بودن صحبت‌های فرد موردنظر پی برد.چگونه بفهمیم پسری به ما دروغ میگوید
سال ۲۰۱۴ (۱۳۹۳) تحقیقات دیگری با همین موضوع انجام شد که نشان داد افراد هوشمند به‌راحتی از دروغگوها فریب می‌خورند. البته این مسئله بدان معنا نیست که ما نمی‌توانیم شانس خود را بهبود ببخشیم و بتوانیم جلوی این مسئله را بگیریم؛ اما روش خاصی هم برای تشخیص این فریب وجود ندارد.
در تحقیقات جدید راه‌های متفاوتی ارائه شده است که تا حدودی دروغ گفتن طرف مقابل را فاش می‌کند. راه نخست، نشانه‌های فیزیولوژیکی بدن است. خیره نگاه کردن یا دزدیدن نگاه، یکی دیگر از نشانه‌های دروغگویی محسوب می‌شود. از دیگر نشانه‌های دروغگویی حرکات ناسازگار است که به‌طورمعمول در حرکات بدن و حالات چهره فرد دروغگو دیده می‌شود.
در یک دروغ واقعی، ممکن است شما تغییرات حالات چهره فرد دروغگو را ببینید. این حالات می‌توانند یک لبخند یا یک بی‌قراری باشند که به واسطه آن بتوان دروغ فرد را پیش‌بینی کرد.
خیره نگاه کردن یا دزدیدن نگاه یکی دیگر از نشانه‌های دروغگویی محسوب می‌شود. بیشتر دروغگوها می‌دانند که دروغ گفتن اشتباه است، بنابراین در لحظه‌ای که دروغ می‌گویند، تلاش می‌کنند تا ارتباط چشمی خود را با طرف مقابل کاهش دهند. علاوه بر این، دروغ گفتن عموما انرژی‌های شناختی و عاطفی زیادی را در برمی‌گیرد که ممکن است در فرد به‌هم‌ریختگی احساسی ایجاد کند؛ بنابراین در این زمان فرد سعی می‌کند تا به دوردست بنگرد.
از دیگر نشانه‌های دروغگویی حرکات ناسازگار است که به‌طورمعمول در حرکت‌های بدن و حالات چهره فرد دروغگو دیده می‌شود. می‌توان گفت کلمات دروغ می‌گویند، اما بدن حقیقت را نشان می‌دهد؛ بنابراین توصیه می‌شود در مواجه با فرد دروغگو بیشتر به حرکات وی توجه شود تا سخنان او.
فراموش نکنید که دروغ گفتن را نباید با پنهان کردن احساسات یکی گرفت. مایکرواکسپرشن‌ها (Microexpressions) بیانات مختصر و غیرمستقیم صورت هستند که برای نشان دادن حالات چهره به دو بخش تقسیم میشوند و عواطف و احساسات فرد را پنهان می‌کنند. شما ممکن است اضطراب خود را پنهان کنید و در موقعیتی ناگوار و ناخوشایند، شوک خود را مهار کنید. این موارد حاکی از دروغ نیست.
۵۴۵۴
شهر جهانی یزد، شهری تاریخی و کویری بین دشت لوت و دشت کویر است که مارکوپولو جهانگرد معروف آن را بزرگ، زیبا و پر رونق توصیف می‌کند. شهر تاریخی یزد در قدیم؛ به ایساتیس به معنی فرخنده و مقدس معروف بوده است.
بیشتر ما دانش آموزان ایرانی در زندگی‌مان مرحله‌ی کنکوری شدن را تجربه میکنیم. مرحله‌ای زیبا و البته پر چالش که طی کردن آن مرد کهن می‌خواهد و تلاش و همت. در مسیر کنکوری بودن البته همه‌ی ما یک اسم خیلی آشنا را بارها و بارها شنیده‌ایم، یک ناشر خیلی متفاوت، خیلی هیجان انگیز و خیلی سبز.
تمامی حقوق این سایت برای خبرآنلاین محفوظ است.
نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
Copyright © 2018 khabaronline News Agancy, All rights reserved
The online version of the Iranian daily Hamshahri
چگونه بفهمیم فردی دروغ میگوید؟ از کجا فرد دروغگو را تشخیص دهیم؟ روزانه ما با افراد زیادی صحبت میکنیم، برخی از این صحبت‌ها روزمره هستند و اهمیت بالایی ندارند. اما بعضی دیگر بسیار ارزشمندند و تاثیر مستقیم روی زندگی ما دارند. در هر یک از این شرایط برای ما مهم است که شخص مقابل راست بگوید و سر ما کلاه نگذارد.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هاوکن‌یو، برای تشخیص موردی که فردی در حال دروغ گفتن یا پوشاندن حقیقت است، کار سختی پیش رو ندارد، شما با دانستن چند مورد می‌توانید تا درصد بالایی تشخیص دهید که آیا شخصی به شما دروغ میگوید یا نه؟
بیشتر بخوانید: چطور بفهمیم کسی به ما دروغ میگوید؟
چگونه بفهمیم پسری به ما دروغ میگوید
۱- حرکات سر
به حرکات ناگهانی سر فرد مقابل دقت کنید مخصوصا هنگامی که سوالی را به طور مستقیم از او می‌پرسید به واکنش او توجه ویژه‌ای داشته باشید.
۲- تنفس
هر دروغی واکنش‌های مخصوص به خود را دارد. به حالت شانه‌ها و صدای فرد دقت کنید. او شانه را به بالا پرتاب می‌کند و صدایش و سخن‌هایش نامفهوم و لرزان است. هنگامی که شخص دروغ میگوید، بر اثر استرس ضربان قلبش بالا می‌رود. البته این ویژگی‌ها در انسان‌های مضطرب نیز احساس می‌شود.
۳- تکرار
وقتی شخصی می‌خواهد شما را متقاعد کند که شما حرف‌هایش را باور کنید از تکرار استفاده می‌کند تا شما توجه خاصی به آن موضوع داشته باشید. این شگرد افراد برای دروغ گفتن است.
۴- اطلاعات زیاد
افراد دروغگو سعی می‌کنند با بیان اطلاعات زیاد شما را متقاعد کنند که راست می‌گویند. این افراد معمولا وقتی که شما از آنها سوال نپرسیده‌اید، شروع به سخن گفتن می‌کنند.
۵- پوشاندن دهان بعد از دروغ
کسی که دروغ میگوید معمولا دهانش را با دستش می‌پوشاند و سعی دارد خود را از شما مخفی کند.
۶- پوشاندن نقاط آسیب‌پذیر
کسی که دروغ میگوید سعی دارد نقاط آسیب‌پذیر بدن را مانند گلو، سر، سینه و شکم را بپوشاند. معمولا وقتی دروغگو یک ایده مخالف نظر خودش را می‌شنود، گلوی خود را می‌خاراند.
۷- بی‌قرار بودن پاها هنگام دروغ گفتن
هنگام صحبت افراد دروغگو پای خود را تکان می‌دهند و هنگامی که هنگام صحبت راه می‌روید، سعی می‌کنند سرعت راه رفتن را بیشتر کنند.
۸- سخت صحبت کردن
هنگامی که یک شخص در حال دروغ گفتن است، صحبت کردن برای او سخت است و زبان در دهانش خشک می‌شود که مبادا حفی بزند که با مطالب قبل تناقض داشته باشد.
۹- کم پلک زدن
فرد دروغگو سعی می‌کند ارتباط چشمی کمی داشته باشد و کم پلک می‌زند.
حقوق همشهری‌آنلاین متعلق به موسسه همشهری است
Copyright © 2020 HamshahriOnline, All rights reserved
The online version of the Iranian daily Hamshahri
وقتی کسی به شما دروغ میگوید متوجه آن می‌شوید؟ آیا همه دروغ‌ها بد هستند؟ آیا آنها می‌توانند از افراد محافظت کنند؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از BBC، دروغ گفتن کاری است که بسیاری از ما آن را انجام می‌دهیم. گاهی برای اینکه به دردسر نیفتیم، گاهی برای اینکه مردم را فریب دهیم، گاهی هم برای اینکه بخواهیم کسی را تحت تأثیر قرار دهیم.
سوفی اسکات Sophie Scott یک متخصص علم اعصاب در مورد اینکه چطور ما گاهی فقط برای اینکه از دید دیگران خوب به نظر برسیم دروغ می‌گوییم، توضیح می‌دهد: منظور ما از دروغ گفتن این است که کسی ما را با حرف‌ها یا کارهایش فریب دهد، اما طوری رفتار کند که همه چیز عادی به نظر برسد. این برای این است که ارتباط داشتن با دیگران بخش بزرگی از زندگی ماست و ما می‌خواهیم این رابطه‌ها را به بهترین نحو حفظ کنیم. برای همین خودمان را مجبور میکنیم که گفت‌وگوی مؤدبانه و بدون نقصی داشته باشیم، بنابراین نمی‌توانیم دروغ نگوییم.
سوفی به دو نوع دروغ اشاره می‌کند؛ یکی وقتی که ما می‌خواهیم کسی را فریب دهیم، بنابراین سعی داریم چیزی را پنهان کنیم تا از طریق آن چیزهایی را به دست آوریم. مثلا اینکه من از کسی ۱۰ یورو بابت بلیت سینما می‌گیرم، در صورتی که خودم برای خرید آن بلیت ۵ یورو داده‌ام. این صادق نبودن است. اما دروغ‌هایی هم هستند که دروغ سفید نامیده میشوند. دروغ‌های کوچکی که هیچ منفعتی هم از آنها نمی‌بریم و فقط برای این می‌گوییم که کسی از ما ناراحت نشود. چگونه بفهمیم پسری به ما دروغ میگوید
حالا سؤال این است که چطور بفهمیم کسی دارد به ما دروغ میگوید؟ گاهی اوقات نشانه‌هایی وجود دارند، مثلا وقتی صورت کسی قرمز می‌شود یا پاهایش را تکان می‌دهد، احتمالا در حال دروغ گفتن به شماست.
ریچارد ویسمن Richard Wiseman یک روانشناس در دانشگاه Hertfordshire در این مورد میگوید: دروغگویان عموما کم حرف می‌زنند. آنها همیشه مکثی بین سوال شما و جوابشان دارند و بسیار بسیار برایشان سخت است که روی دروغی که می‌گویند کنترل داشته باشند. بنابراین با کمی دقت و تمرکز روی رفتار و حرف زدن آنها، می‌توانید یک دروغ‌یاب حرفه‌ای شوید.
ویسمن میگوید: برای فهمیدن دروغ کسی باید به فاصله زمانی بین سوال و جواب به آن گوش کنید! فاصله بیشتر احتمال بیشتری می‌دهد که کسی دارد دروغ میگوید. با این حال این ترفند همیشه هم جواب نمی‌دهد، باید دقت داشته باشید که این نشانه‌ها ممکن است تیپ شخصیتی کسی باشد و حتما دال بر دروغ گفتن او نیست.
حقوق همشهری‌آنلاین متعلق به موسسه همشهری است
Copyright © 2020 HamshahriOnline, All rights reserved
تشخیص دروغگو از مسیج ها و پیام ها. چگونه از روی پیام های یک فرد بفهمیم که دروغ می گوید؟ افراد دروغگو را چگونه می توان از پیام هایشان شناخت؟ چگونه می توان دروغگو را از لابلای پیام های تلفن همراهش تشخیص داد؟ با ما همراه باشید تا ۱۱ روش فهمیدن دروغ یک فرد از روی مسیج ها ی تلگرام، واتس اپ و سایر پیام رسان ها … را با هم در “هاو کن یو” مرور کنیم.
شاید این سوال هم برای شما پیش آمده باشد و گاهی اوقات از پیام های طرف مقابلتان چیزهایی را بو ببرید و به دروغگویی او مظنون بشوید. ما در این مقاله می خواهیم ترفندهایی را برای تشخیص دروغگویی طرف مقابل از طریق پیام های تلفنی به شما ارائه کنیم. پس در ادامه با وبسایت هاو کن یو همراه باشید تا یازده تا از این ترفندها را با هم مرور کنیم.
قبل تر در هاو کن یو به شما روش های عمومی و کاربردی شناسایی فرد دروغگو را نیز معرفی کردیم و مقاله کاملی در این رابطه منتشر کردیم که در لینک زیر از هاو کن یو می توانید آن را مطالعه کنید.
چگونه بفهمیم پسری به ما دروغ میگوید
معمولا فرد دروغگو سعی دارد به طور ناخودآگاه دروغ های خود را لابلای خطوط پیام تلفنی پنهان کند. تحقیقاتی که در دانشگاه کورنل انجام شده ثابت کرده که یک جمله ی نادرست و دروغ معمولا طولانی تر از جمله ی درست و حقیقی است. بنابر این ارائه توضیحات بیشتر و طو لانی کردن مسیج خود می تواند نشانه ای از راست نبودن پیام باشد. در این تحقیق وقتی افراد می خواستند دروغ بگویند در جمله هایشان یک کلمه بیشتر به کار برده بودند.
یک فرد دروغگو از کلماتی استفاده می کند بار معنایی احتمالی دارند. آن هم به این دلیل که نمی خواهد رک پاسخ شما را بدهد. اما در عین حال نمی خواهد جواب سوال شما را هم بدهد. طی یک تحقیق مشخص شد که زنانی که دروغ می گفتند بیشتر از واژه های “به احتمال زیاد” ، “سعی می کنم” و :من” استفاه کردند. عجیب اینجاست که دانشمندان واژه های کاربردی مردان را در این شرایط بررسی نکردند.
یک فرد دروغگو طبیعتا سعی دارد شما را متقاعد کند. به همین خاطر اطلاعات داده شده را مدام تکرار می کند چون ثابت شده هر چیز دروغ اگر تکرار شود جنبه ی واقعیت به خود می گیرد. همچنین غیر از این اطلاعات کذب مورد دیگری به ذهنش نمی رسد پس ناچارا به تکرار همان موارد قبلی روی میآورد. حواستان باشد تا گول این افراد را که مدام می گویند تقصیر من نبود و یا اطلاعات را تکرار می کنند نخورید.
خب انسان های دروغگو همیشه برای ساخت داستان های خود به زمان ببیشتری احتیاج دارد. پیامی را از طریق تلگرام به طرف فرستاده اید و طرف بعد از سه ربع جواب شما را می دهد. خوب شاید در حال رانندگی بودا و یا اینترنت نداشته است . به هر حال نباید بدبین بود اما گاهی این تاخیر می تواند نشانه ای از دروغگویی باشد چون طرف دارد فکر می کند که چه در جواب به شما بگوید. و این هم به همان دلیلی است که بالا تر ذکر کردیم.
خب سر هم کردن داستان احتیاج به تصحیح های فراوان دارد. دروغ گو ها معمولا باید تمام جوانب را بسنجند و لغات را خوب کنار یکدیگر بیاورند تا بتوانند داستان را به خورد شما بدهند. اگر پیامی از طریق تلگرام فرستاده اید به طرف و می بینید که تایپ کردن او زیاده از حد طول کشید بدانید دارد پیام را ویرایش می کند و احتمال دارد دروغ را هم چاشنی آن می کند تا شما را متقاعد کند حرف او را باور کنید.
پنهانکاری که ناشی از پاسخ ندادن به سوال یا پیام شماست هم یک دروغ است. خیلی راحت پیام شما را نادیده می گیرد و اصلا به کلی آفلاین می شود و خیال خودش را هم راحت می کند. در بعضی موارد هم ممکن است موضوع را عوض کند و اصلا هم به روی خودش نیاورد. مثلا از مستاجرتان می پرسید آقای فلانی اجاره خانه ی سه ماهه‌ی اخیر چه شد؟ و او در جواب می گوید: خانم والده خوب هستند؟ مراقبشان باشید چون سنشان بالاست در هوای آلوده نباید بیرون بروند.
قبل تر در هاو کن یو به شما روش های عمومی و کاربردی شناسایی فرد دروغگو را نیز معرفی کردیم و مقاله کاملی در این رابطه منتشر کردیم که در لینک زیر از هاو کن یو می توانید آن را مطالعه کنید.
چگونه بدانیم شخصی دروغ می گوید؟
انسان ها خیلی موجودات آسبب پذیر و دلرحمی هستند. اما بدجنس هایی هم هستند که می خواهند از این دلرحمی ما سوء استفاده کنند و با احساساتمان بازی کنند. بعضی از دروغگوها فقط سعی می کنند به ما احساس عذاب وجدان دست دهد و دیگر سوال خود را از آنها نپرسیم. مثلا مستاجری که سه ماه یا بیشتر اجاره خانه نداده سعی می کند با القای عداب وجدان به ما ، ما را از طرح طلب خود پشیمان کند. اتفاقا در این کار موفق هم می شود و ما هم فورا عذاب وجدان می گیریم. چون دل داریم و انسان هستیم. اما باید به هر حال مراقب بود تا فریب آدم های دروغگو را نخورد نه افرادی که واقعا صادقانه می گویند در حال حاضر پولی ندارم پرداخت کنم.
این هم یکی دیگر از راه های بازی با عواطف است. در این مورد فرد دروغگو کنترل اوضاع را در دست دارد. پرسش هایی را مطرح می کند تا ما را خجالت زده کند و مجبور شویم خود را توجیه کنیم. به همین خاطر است که بسیاری از ژورنالیست های خبره به سوالات افرادی که با آنها مصحابه می کنند جواب نمی دهند چون این شیوه ی خوبی برای پرت کردن حواس طرف است.
یک فرد دروغگو برای ایجاد حاشیه ی امن برای خود اول واکنش شما را امتحان می کند. خوب به هر حال شاید طرف مقال متوجه دروغ او بشود و خیلی از دست او عصبانی شود. در این حالت یک فرد دروغگو باز هم اماده ی در دست گرفتن کنترل اوضاع است. این شما هستید که باید به او پاسخ دهید نه او. ورق برگشته است. نگذارید موضوع را عوض کند و اوضاع را مدیریت کند. ورق را برگردانید.
این هم یکی از محبوب ترین شگردهاست. از این شگرد برای کسب زمان جهت پاسخگویی استفاده می شود. دروغگو با این ترفند امیدوار است که شما مشکل را فراموش کنید و دست از سر او بردارید اما اگر ادامه دهید و ولکن معامله نباشید ممکن است یا شما را یا نادیده بگیرد یا به شما حمله ور شود. تنها چیزی که اینجور افراد از آن می ترسند قانون است و این تنها راه برای خلاص شدن از شر آنهاست.
یادتان هست زمان مدرسه وقتی می خواستید کلاس نروید خود را به دل درد و یا تب و لرز می زدید؟ خیلی از افراد هنوز از این شگردها در بزرگسالی استفاده می کنند. بالاخره با خودشان فکر می کنند که چه کسی می خواهد یک آدم مریض را اذیت کند؟ در ضمن با ین ترفند وقت بیشتری برای فکر کردن دارد. اگر دیدید که طرف های مقابلتان به یکی از این شیوه ها به شما پاسخ می دهند احتمال دارد که نمی خواهند جواب راست و درستی را به شما بدهند. اگر واقعا از لحاظ عاطفی یا مالی الزامی به بودن در رابطه با آنها ندارید، از ارتباط با این افراد اجتناب کنید.
نتیجه گیری
مطمئنا یک، دو، یا سه مورد از این موارد نمیتواند ثابت کند که فردی به ما در پیام هایش دروغ تحویل می دهد ولی پر واضح است که با افزایش تعداد این موارد در چت ها شما متوجه خواهید شد که احتمال راست نبودن و یا پنهان کردن ان هم وجود دارد.
روش های تشخیص گوشی و گجت تقلبی از اصل (۸ روش)
چگونه فرد دورو را از فرد صادق تشخیص دهیم
چگونه بدانیم شخصی دروغ می گوید؟
برای ارسال دیدگاه خود، ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
سلام
چرا برایه یه مقاله فارسی از پیام هایه انگليسي استفاده کردین؟
بهتر نیست پیام ها رو هم ترجمه کنید؟!
با تشکر از نظر شما کاربر عزیز هاو کن یو
حتما در مقالات بعدی اصلاح میکنیم
واقعا ازتون ممنونم شما با این مقاله کمک بزرگی بمن کردید خیلی متشکرم
واقعا ازتون ممنونم شما با این مقاله کمک بزرگی بمن کردید
عالی بود
سلام مرسی عالی بود
یه شخصیه که ادعا داره کارشناس شرکت دانش بنیاده و برام مدرک میاره .سعی داره منو به طرف کار جذب کنه و منم وارد کار شرکت بشم .قانونش اینطوریه که لایه یه ملیون پرداخت بشه بعد بهمون پکیج میدن که ما باید بفروشیم .از کجا بدونم حقیقت داره یا نه؟ممنون میشم هرچه سریع تر پاسخگو باشید
برای دریافت اخبار جدید ایمیل خود را وارد نمایید
کپی کردن قسمت یا تمامی مقاله از “هاو کن یو” تنها با
کسب مجوز امکان پذیر استچگونه بفهمیم پسری به ما دروغ میگوید
دروغ گفتن یک اختلال روانی محسوب می شود فردی که زیاد دروغ می گوید معمولا دارای کم شخصیت بینی و کمبود اعتمادبنفس است معمولا افرادی که زیادی دروغ می گویند دارای رفتارهای مشخص و مشابهی است در این مطلب از پرشین وی ما نشانه های دروغ گفتن مردان را برای شما عزیزان هویدا ساخته ایم در ادامه همراه ما باشید تا این شاخضه ها را بشناسیم
مردان در هنگام دروغگویی نشانه‌هایی از خود بروز می‌دهند که توجه به آن می‌تواند به کشف این موضوع کمک کند.
دفعه بعد که شما از یک مرد سوال می‌پرسید حتما به این ۴ نشانه توجه کنید تا متوجه شوید آیا
او راست میگوید یا در حال پنهان کردن واقعیت است.
۱٫او به بالا و سمت چپ نگاه می‌کند دفعه بعد که از او سوال پرسیدید یا در مورد چیزی توضیح
خواستید دقت کنید که او به چه جهتی نگاه می‌کند.
اگر چشمان او به سمت بالا و راست می‌نگرد، احتمالا او در حال به یاد آوردن جواب است.
اما اگر او به بالا و سمت چپ نگاه می‌کند این احتمال وجود دارد که او در حال ساختن یک
جواب برای شماست.
۲٫او چشم یا گوشش را لمس می کند اگر یک مرد در هنگام پاسخ دادن به شما مرتبا چشم یا
گوشش را لمس می‌کند اگر مبتلا به آلرژی نباشد می‌تواند نشان دهنده دروغگویی او باشد.
در هنگام دروغ گفتن معمولا جریان خون به سمت صورت بیشتر می‌شود.
در این هنگام بینی و گوش‌ها گرم شده و شروع به خارش می‌کنند.
به همین دلیل او به طور ناخودآگاه ممکن است آنها را بخاراند.
۳٫او روی صندلی خود جابه جا می‌شود یا تکان‌های بی‌مورد می‌خورد این تیک‌ها می‌تواند نشان دهنده عصبی بودن او باشد.
اگر او در حال توضیح دادن به شما این حرکات را دارد می‌تواند نشان دهنده دروغ گویی باشد.چگونه بفهمیم پسری به ما دروغ میگوید
۴٫او صورتش را با دستانش می‌پوشاند در این حالت احتمالا مرد در حال دروغگویی است.
زمانی که او دید شما را از دهانش مسدود می‌کند شاید نشان دهنده این باشد که او تلاش می‌کند تا
از درز حقیقت به بیرون خودداری کند.
به علاوه ممکن است در این حالت او با لب‌های خود را با زبانش مرطوب کند یا نگاهش را از
شما دور کند.
این حرکات می‌تواند نشان دهنده این باشد که چیزی او را اذیت می‌کند.
۱٫ کسی که در حال دروغ گفتن است مدام سر خود را تکان می‌دهد
اگر از کسی سوالی پرسیدید و او ناگهان شروع به تکان‌دادن سر خود کرد، به احتمال زیاد دروغ میگوید. به عنوان مثال شما یک سوال صریح از کسی می‌پرسید و او ناگهان سر خود را به عقب می‌کشد و یا با حرکات تند و سریع سر خود را عقب می‌برد. حتی ممکن است سر خود را کمی کج کرده و یا بالا ببرد. این حالت اغلب بلافاصله بعد از اینکه از فرد سوال می‌پرسید اتفاق می‌افتد.
۲٫ طرز نفس‌کشیدن فرد هنگام دروغ‌گفتن تغییر می‌کند
معمولا وقتی کسی در حال دروغ‌گفتن است، نفس‌کشیدن او سنگین می‌شود.
این یک عکس‌العمل غیر ارادی است. بعد از آنکه طرز نفس‌کشیدن فرد تغییر کرد
به احتمال زیاد بلافاصله شانه‌ها را بالا برده و تن صدای کم‌عمقی پیدا می‌کند.
درواقع تغییر حالت نفس‌کشیدن به علت بالارفتن ضربان قلب و افزایش جریان
خون اتفاق می‌افتد. درست مانند زمانی که شما عصبی هستید و یا دچا
ر احساس تنش شده‌اید؛ یعنی همان دروغ‌گفتن. دروغ سنج طبیعی شما به راحتی این رفتار را تشخیص می دهد.
۳٫ فرد در هنگام دروغ‌گفتن ثابت و بدون حرکت می‌ایستد
معمولا افرادی که به خاطر حرف یا اتفاقی عصبی میشوند، بی‌قرار و ناآرام خواهند شد اما طبق گفته دکتر گلس باید بیشتر حواس‌مان به افرادی باشد که در این حالت کاملا ثابت و بی‌حرکت می‌ایستند. این حالت نشانه‌ای از مبارزه عصبی بدن است، یعنی بدن برای رویارویی با مشکل احتمالی حالت تدافعی به خود می‌گیرد. زمانی که درحال انجام یک مکالمه معمولی هستید، طبیعی است که بعضی اعضای بدن شما به طور نرمال و آرامی حرکت کنند بنابراین اگر در حال مکالمه مثل یک چوب خشک، بی‌حرکت بایستید معلوم است که یک جای کارتان می‌لنگد!
ثابت ایستادن، عصبی شدن، نا آرامی
۴٫ کسی که دروغ میگوید مدام کلمات و یا عبارات را تکرار می‌کند
این حالت به این خاطر است که فرد دروغگو سعی در قانع‌کردن طرف مقابل و یا خودش دارد. برای مثال در حین صحبت چندین‌بار این عبارت را تکرار می‌کند: من این‌کار را نکردم… من این‌کار را نکردم… . به این ترتیب کم‌کم آن عبارت ملکه ذهنش شده و خودش هم دروغ خود را باور می‌کند. همچنین تکرار کلمات یا عبارات به فرد دروغگو کمک می‌کند تا برای خود کمی زمان بخرد و برای ادامه گفتگو آماده شود. دروغ سنج طبیعی شما به این مسائل واقف است و صداقت فرد مقابل را به چالش می کشد.
۵٫ موقع دروغ گفتن، فرد دهان خود را می‌پوشاند
یکی دیگر از نشانه‌های دروغ‌گفتن این است که، فرد به طور غیر ارادی دستان خود را جلوی دهان می‌گیرد. وقتی یک فرد بزرگسال دستان خود را روی لب‌ها و یا جلوی دهان قرار می‌دهد یعنی اینکه نمی‌خواهد واقعیت را به طور کامل بگوید و به نوعی ارتباط را قطع می‌کند.
خبرآنلاین / باشگاه خبرنگاران جوان
Copyright (c) 2006-2019 persianv.com All Rights Reserved
© باز نشر مطالب اختصاصی سایت فقط با ذکر منبع و لینک مطلب در سایت persianv.com مجاز میباشد .
ژان کریستف میگوید خوراک این جهان اندکی حقیقت است و بسیاری دروغ. متاسفانه دیدگاه بدبینانه کریستف واقعی به نظر می‌رسد و روزانه در زندگی واقعی و مجازی با هزاران دروغ کوچک و بزرگ مواجهیم. دروغ‌هایی که گاهی شاید ضرری هم نداشته باشند اما برخی دیگر می‌توانند از نظر مالی یا روحی ضربه بزرگی به ما بزنند. حال سوال اینجاست که چگونه می‌توانیم متوجه شویم کسی به ما دروغ میگوید؟
هیچ کس دوست ندارد قربانی دروغگویی‌های دیگران شود. قطعا وقتی کسی به شما دروغ میگوید و متوجه می‌شویم که بازی خورده‌ایم، احساس خوبی نخواهیم داشت؛ اما اطلاع از دروغگو بودن دیگران بهتر از آن است که در بی‌خبری به سر ببریم.
متخصصان زبان بدن معتقد هستند که می‌توان از روش‌هایی متوجه شد که فردی در حال دروغ گفتن است. «اسکات رز» تحلیلگر رفتار و «بلانکا کاب» کارشناس زبان بدن می‌گویند با ترفندهایی می‌توان افراد دروغگو را به راحتی شناسایی کرد.
1- حالت‌های رفتاری طرف مقابل را تجزیه و تحلیل کنید چگونه بفهمیم پسری به ما دروغ میگوید
بلانکا کاب معتقد است که هر فردی شیوه‌های گفتاری و رفتاری خاص خودش را دارد. بهترین راهکار برای تشخیص درغگویی فردی، تجزیه و تحلیل حرکات و رفتارهای وی در شرایط عادی و مقایسه آن با سایر شرایط است.
معمولا وقتی فردی مجبور به دروغ گفتن می‌شود، تغییراتی در شیوه‌های رفتاری‌اش رخ می‌دهد. بلانکا کاب پیشنهاد می‌دهد که با طرح سوالات ساده و معمولی می‌توان رفتار فرد را تجزیه و تحلیل کرد. مثلا می‌توانید سوالاتی ساده بپرسید:
وقتی فرد به این سوالات ساده پاسخ می‌دهد، حالات و رفتارهای او را با دقت زیر نظر بگیرید. حرکت چشم‌هایش را با دقت مشاهده کنید. بالا را نگاه می‌کند یا پایین را؟ به چشمان شما مستقیم نگاه می‌کند یا غیرمستقیم؟ وقتی سوال‌هایی ساده مطرح می‌کند تناژ صدایش به چه صورتی است؟
با بررسی این حالت‌ها می‌توانید به سرنخ‌هایی دست پیدا کنید و ببینید طرف مقابل چگونه احساسات خود را بیان می‌کند و سوالات را پاسخ می‌دهد. با مقایسه حالت‌های رفتاری وی در شرایط مختلف می‌توانید تشخیص دهید به شما راست میگوید یا دروغ.
2- به نحوه تغییر رفتار طرف مقابل توجه کنید
وقتی شناختی نسبی به حالت‌های رفتاری طرف مقابل پیدا کردید، می‌توانید به راحتی تغییرات رفتاری وی را متوجه شوید. گاهی تغییرات جزئی و بسیار ظریف هستند؛ اما با دقت و تمرکز قابل تشخیص خواهند بود. اگر فردی همیشه موقع توصیف کردن شرایطی به سمت چپ نگاه می‌کند؛ اما این بار سمت چپ را نگاه می‌کند باید به این تغییر رفتار دقت کنید.
برخی بر این باورند که کسی که دروغ میگوید نمیتواند مستقیم در چشم طرف مقابل نگاه کند. اسکات رز معتقد است که این باور که دروغگوها ارتباط چشمی مستقیم برقرار نمی‌کنند نادرست است. در واقع او میگوید که اکثر افراد دروغگو برعکس چنین دیدگاهی عمل می‌کنند.
او میگوید افراد دروغگو اتفاقا برای فریب دادن طرف مقابل به چشم‌های وی نگاه می‌کنند و راحت دروغ می‌گویند.
3- به دنبال حقایقی باشید که در حین گفتگو محو میشوند
وقتی کسی دروغ میگوید، معمولا انتهای صحبت سکوت می‌کند و اینطور به نظر می‌رسد که صحبتش ناقص مانده است. اگر از طرف مقابل سوالی پرسیدید ولی با توضیحات ناقص باز هم جواب را دریافت نکردید و درنهایت متوجه شدید که فرد مقابل سکوت می‌کند، شما سکوت را نشکنید، بلکه به وی فرصت بدهید که مجددا صحبت کند و ادامه بدهد.
اگر دیدید در حال مقدمه چینی است، احتمالا با با آسمان ریسمان کردن در حال دروغ گفتن است. گاهی نیز فرد درحال مقدمه چینی برای توضیح دادن موضوع اصلی است و نباید دچار اشتباه شوید و برچسب دروغگویی به او بزنید.
4 – از همان ابتدا طرف مقابل را درغگو فرض نکنید
برخی افراد در همان نگاه اول اتهام و برچسب دروغگویی را به طرف مقابل می‌زنند و منتظر هستند وی رفتاری از خود نشان بدهد تا حکم دروغگویی را هم صادر کنند.
حتی اگر فکر می‌کنید کسی به شما دروغ میگوید، از همان ابتدا او را متهم به دروغگویی نکنید. برخی افراد دست به سینه منتظر هستند که تیر خلاص را بزنند و بگویند که فرد مقابلشان درغگو است. چنین رفتاری حتی باعث می‌شود فرد مقابل نتواند راحت صحبت کند.
اگر نمی‌توانید احساسات منفی خود را کنترل کنید، گفتگو را به زمان دیگری موکول کنید. تشخیص دروغگویی کار ساده‌ای نیست. لذا نباید وقتی خودتان تنش دارید و رفتار سنجیده‌ای از خود نشان نمی‌دهید، به فکر تشخیص راست و دروغ گفتگوهای طرف مقابل باشید.
برای گفتگو با کاربران، وارد حساب کاربری خود شوید.
تمامی حقوق برای وبسایت دیجیاتو محفوظ است.
برخی دروغ‌ها کوچک‌اند و برخی بزرگ‌ترند. دروغ‌ها گاهی بی‌ضررند و گاهی هم نه. به‌هرحال دروغْ دروغ است و همۀ ما کمابیش به آن مبتلاییم، به‌طوری که در یک گفت‌وگوی ده‌دقیقه‌ای به‌طور متوسط سه بار دروغ می‌گوییم. اما اغلب ما خیال میکنیم از پس دروغگوها برمی‌آییم چون به‌سادگی از روی اشاره‌های صورت و بدن می‌توانیم بفهمیم طرف مقابل دارد دروغ میگوید. پژوهش‌های جدید روان‌شناسی میگوید این تصورات قصه و افسانه است و چیزی به اسم «دماغ پینوکیو» وجود ندارد.
تخمین زمان مطالعه : ۱۴ دقیقه
ماریا کانیکووا
ترجمۀ: محمد معماریان
چگونه بفهمیم پسری به ما دروغ میگوید
مرجع: NewYorker
ماریا کانیکووا، نیویورکر — کریسا، دختر دوازده‌سالۀ پنی بودریو، روز ۲۷ ژانویۀ ۲۰۰۸ در شهر محل سکونتش بریج‌واتر (کانادا) گم شد. عصر آن روز، مادر و دختر در پارکینگ یک مغازۀ خواروبارفروشی با هم دعوا کرده بودند. به گفتۀ بودریو، آنها «حرف دلشان» را دربارۀ «چیزهای نوجوانانه» زده بودند. ساعت هفت و نیم بعدازظهر، بودریوی نگران به چند نفر از دوستان و معلم‌ها زنگ زد که هیچ‌یک خبری نداشتند، و به پلیس اطلاع داد. روز بعد کریسا هنوز پیدا نشده بود و پلیس بریج‌واتر به بقیۀ حوزه‌ها خبر داد. آنها یک هشدار رسانه‌ای منتشر کردند و جست‌وجوی کامل آغاز شد.
روز بیست‌ونهم ژانویه، پاسگاه پلیس یک کنفرانس مطبوعاتی گذاشت. پنیِ پریشان از دخترش خواست برگردد، و تلویزیون هم تقاضای او را پوشش داد. روز یکم فوریه، پنی تقاضایش را تکرار کرد. او التماس کرد هرکسی از محل دخترش خبر دارد، فوراً تماس بگیرد. گروه‌های جست‌وجو گسترده‌تر شدند و ساکنان محلی دست به دست مأموران قانون دادند تا دنبال دختری بگردند که اسمش را «دختر بریج‌واتر» گذاشته بودند. کریسا همچنان گم‌شده ماند.
روز نهم فوریه، دو هفته پس از ناپدید شدن او، کریسا بالاخره پیدا شد. در بزرگراه شمارۀ ۳۳۱ (جاده‌ای که به موازات رودخانۀ لاهیو از بریج‌واتر می‌گذرد)، یک خانم ماشینش را کنار جاده متوقف کرد تا پسر سه‌ساله‌اش دور از چشم خودروهای عبور دستشویی کند. وقتی پسر شروع به جیغ زدن کرد، آن خانم به سمتش دوید: در ساحل رودخانه می‌توانست یک جفت انگشت پای انسان ببیند که از برف بیرون زده بود. اندکی بعد، پلیس بریج‌واتر آن جسد را شناسایی کرد: کریسا بودریو. او از کمر به پایین برهنه بود، بدنش در سرمای زمستان یخ زده و منجمد شده بود، لباس زیرش با طرح پو خرسه تا زانوهایش پایین آمده بود. پنج روز بعد، پلیس اعلام کرد که پروندۀ شخص مفقودی رسماً به پروندۀ قتل تبدیل شده بود.
مردم همیشه دروغ می‌گویند. به قول رابرت فلدمن، روان‌شناسی که بیش از چهار دهه به مطالعۀ این پدیده پرداخته است:
ما در یک گفت‌وگوی معمول ده‌دقیقه‌ای با یک غریبه یا آشنای معمولی‌مان به طور متوسط سه بار دروغ می‌گوییم.
کمتر کسی پیدا می‌شود که اصلاً دروغ نگوید، و برخی افراد گفته‌اند که در آن بازۀ زمانی تا دوازده دروغ می‌گویند. مثلاً ممکن است در آغاز مکالمه بگویم چقدر از دیدار فرد روبرویم خوشحالم، ولی در واقع اصلاً از این قضیه خوشحال نباشم. شاید در ادامه بگویم که در بوستون بزرگ شده‌ام، که در معنای دقیق کلمه دروغ است چون واقعاً در شهرکی بزرگ شده‌ام که حدود چهل دقیقه با بوستون فاصله دارد. ممکن است بگویم کار آن شخص جذاب است ولی اینطور نباشد، یا از کراوات (شلخته) یا پیراهن (افتضاح) او تعریف کنم. و اگر طرف بگوید عاشق فلان رستوران مرکز شهر است که من تجربۀ بدی از آن داشته‌ام چطور؟ احتمالاً لبخندی می‌زنم و سری تکان می‌دهم و می‌گویم که بله، جای خوبی است.
حرفم را قبول کنید:
ما اغلب دروغ می‌گوییم بی آنکه لحظه‌ای دربارۀ حرفمان درنگ کنیم.
ما تقریباً در هر زمینه‌ای دروغ می‌گوییم. فلدمن در پژوهش‌هایش، دروغ‌های رایج در روابط را از صمیمی‌ترین رابطه‌ها (ازدواج) تا برخوردهای کاملاً عادی دیده است. برخی دروغ‌ها کوچک‌اند («انگار یه‌کمی لاغر شدی») و برخی بزرگ‌ترند («من با آن زن رابطه نداشته‌ام»). دروغ‌ها گاهی بی‌ضررند و گاهی هم نه.
بسیاری از ما معتقدیم که می‌توانیم بفهمیم طرف مقابل کِی دروغ میگوید، و در گذر ایام ادبیات عامیانه‌ای پدید آمده است که میگوید کدام اشاره‌های صورت و بدن می‌توانند فرد را لو بدهند.
دروغگوها مستقیم به چشمان‌تان نگاه نمی‌کنند. وقتی فرد دروغ میگوید به بالا و اطراف نگاه می‌کند انگار دنبال چیزی می‌گردد. دروغگو بی‌قرار است و یک‌جورهایی عصبی به نظر می‌رسد. گاهی گوشش را می‌خاراند یا می‌کشد. دودل است انگار که مطمئن نیست می‌خواهد به شما چه بگوید.
لین تن‌برینک، روانشناس دانشگاه کالیفرنیا-برکلی که در پژوهش‌هایش بر تشخیص فریب تمرکز دارد، به من گفت که همۀ این‌ها «قصه و افسانه است. ادبیات پژوهش‌های تجربی چنین چیزی نمی‌گویند».
در بین پانزده هزار نفری که اکمن مطالعه کرده است، فقط پانزده نفر همواره می‌توانستند دروغ را تشخیص بدهند
ناهمخوانی فهم ما از شخص دروغگو با واقعیت (اینکه، به تعبیر تن‌برینک، «دماغ پینوکیو» وجود ندارد)، بی‌تردید یکی از دلایل آن است که علی‌رغم اعتمادبه‌نفسمان، توانایی‌مان در تشخیص دروغ از راست تقریباً بسته به شانس و اقبال‌مان است و بس. پُل اکمن، استاد بازنشستۀ روان‌شناسی دانشگاه کالیفرنیا-سن‌فرانسیسکو، بیش از نیم‌قرن را صرف مطالعۀ ابرازهای غیرکلامی هیجانات و فریب‌ها کرده است. او در سالیان متمادی از بیش از پانزده هزار فرد خواسته است ویدئوکلیپ‌های افرادی را ببیند که دربارۀ طیف گسترده‌ای از موضوعات (از واکنش‌های هیجانی به مشاهدۀ قطع‌عضو تا سرقت، از نظرات سیاسی تا برنامه‌های آینده) دروغ یا راست گفته‌اند. نرخ موفقیت آنها در تشخیص راست‌گویی حدود ۵۵ درصد بوده است. ماهیت دروغ (یا حقیقت) هم هیچ اهمیتی نداشته است.
در طول این مطالعات، اکمن متوجه شد که یک مشخصۀ خاص می‌تواند مفید باشد: حالت‌های ریز صورت، یعنی آن حرکات بسیار سریع صورت که به طور متوسط بین یک‌پانزدهم تا یک‌بیستم ثانیه طول می‌کشند و هرچه سرعت‌شان بیشتر باشد کنترل خودآگاهانۀ آنها دشوارتر می‌شود. ولی این‌ها هم موقتی‌تر و پیچیده‌تر از آن هستند که افراد آموزش‌ندیده بتوانند تشخیص دهند: در بین پانزده هزار نفری که اکمن مطالعه کرده است، فقط پانزده نفر همواره می‌توانستند آنها را تشخیص بدهند.
از نظر تن‌برینک، یک جای روایت موجود از فریب، مشکل دارد. چرا ما در امری که این‌قدر ضروری است، چنین ناتوانیم؟ اگر یادگیری یگانه نشانه‌هایی که خبر از فریب می‌دهند به صرف این حجم زمان و انرژی نیاز دارد، این نشانه‌ها چندان هم به درد نمی‌خورند.
تن‌برینک میگوید:
«این قضیه با دیدگاه تکاملی ما به رشد انسان جور در نمی‌آمد. اگر توان تشخیص دروغ و حقه را داشتیم، مفید نبود؟»
شاید هم مایِ «آموزش‌ندیده» این‌قدر هم در تشخیص دروغ بد عمل نمی‌کنیم. شاید پژوهش‌گران سؤالات نادرستی می‌پرسیدند. شاید تشخیص آگاهانۀ دروغ، یعنی قضاوت اجباریِ بله یا خیر، اهمیتی نداشته باشد. شاید توانایی‌مان در ادراک ناخودآگاه نهفته باشد: در اینکه چیزی را حس کنیم به شرط آنکه دنبالش نگردیم، چیزی که اگر مستقیم بررسی کنیم، ناپدید می‌شود. تن‌برینک میگوید: «تشخیص دروغ برای اینکه به یک مهارت انطباقی تبدیل شود، که به ما کمک کند از دروغگویان پرهیز کنیم و با راست‌گویان دوست شویم، لازم نیست مثل یک زنگ هشدار خودآگاه باشد. بلکه می‌تواند ظریف‌تر عمل کند. یعنی بیشتر از جنس اینکه احساس کنید واقعاً میل ندارید بیست دلار به فلان شخص بدهید، یا واقعاً از اینکه سر قرار دوم با فلانی بروید به هیجان نمی‌آیید.» تن‌برینک و همکارانش تصمیم گرفتند تحقیقات خود را بر یافتن شواهد مربوط به تشخیص ناخودآگاه دروغ متمرکز کنند.
در یک‌سلسله مطالعه که ماه جاری در ژورنال سایکولوژیکال ساینس منتشر شد، تیم برکلی از دانشجویان خواست به تماشای ویدئوی یک مجرم احتمالی بنشینند که از او دربارۀ سرقت صد دلار بازپرسی می‌شد. مثل یک بازپرسی واقعی، متهم هم به سؤالات پایه جواب می‌داد («چه چیزی پوشیده‌ای؟» «هوای بیرون چطور است؟») و هم به سؤالات هدف («آیا آن پول را دزدیدی؟» «آیا الآن به من دروغ می‌گویی؟»). نیمی از آن مجرمان احتمالی دروغ می‌گفتند و نیمی راست می‌گفتند. هریک از شرکت‌کنندگان ویدئوی یک راست‌گو و یک دروغگو را دید.
سپس دانشجویان یک تکلیف ارزیابی ساده انجام دادند: آیا آن متهمان راست می‌گفتند؟ مثل مطالعه‌های قبلی، شرکت‌کنندگان در آزمایش تن‌برینک وقتی با سؤالات مستقیم روبرو می‌شدند، جواب‌هایشان دربارۀ راست‌گویی و دروغگویی افراد صرفاً شانسی بود.
اما بعد دانشجویان در یکی از دو تکلیف تشخیص ناخودآگاه دروغ شرکت کردند. در هر تکلیف، تصاویر ثابت از دو متهم به آنها نشان داده می‌شد که کنارش کلماتی مرتبط با حقیقت (مثل «صادق» یا «واقعی») یا دروغ (مثل «فریب‌کار» یا «دغل») قرار داشت. وظیفۀ دانشجویان آن بود که با حداکثر سرعت و دقت ممکن، و فارغ از چهره‌ای که کنار کلمات می‌دیدند، بگویند این کلمات حاکی از صداقت‌اند یا دروغگویی. اگر کلمۀ «واقعی» روی صفحه‌نمایش ظاهر می‌شد، آنها باید به سرعت دکمه‌ای را فشار می‌دادند که آن را در دستۀ کلمات مرتبط با حقیقت قرار می‌داد.
در این کندوکاو عمیق‌تر، پژوهش‌گران دیدند که غریزۀ ناخودآگاه شرکت‌کنندگان بسیار بهتر عمل می‌کند: در هر دو مطالعه، وقتی آن مفاهیم کنار چهرۀ فرد دروغگو یا راست‌گوی ویدئو نشان داده می‌شدند، شرکت‌کنندگان بسیار سریع‌تر می‌توانستند مفاهیم مرتبط با دروغ یا حقیقت را به درستی دسته‌بندی کنند. دیدن چهرۀ یک فرد دروغگو موجب می‌شد افراد کلمات مربوط به دروغ را سریع‌تر از کلمات مربوط به حقیقت دسته‌بندی کنند؛ و دیدن چهرۀ یک راست‌گو هم تأثیر برعکس داشت. تن‌برینک اینطور فرضیه‌سازی می‌کند: «وقتی شما چهرۀ یک دروغگو را می‌بینید، مفهوم فریب در ذهن‌تان فعال می‌شود حتی اگر آگاهانه نسبت به آن هوشیار نباشید.» او اضافه می‌کند که «هنوز روشن نیست ذهن ناخودآگاه‌مان چه درصدی از دروغ‌ها را می‌تواند به دقت تشخیص بدهد، اما قطعاً بین دروغ و حقیقت تمایز قائل است».
تمایزگذاری ناخودآگاه گویا درسناریوهای واقعی‌تر زندگی هم رُخ می‌دهند. در یک‌سلسله مطالعات قبلی که گروه دیگری در دانشگاه منهایم انجام دادند، مارک‌اندری رینهاردِ روانشناس و همکارانش دریافتند که اگر دانشجویان در مقام قضاوت فرصت فکر کردن داشته باشند توانایی‌شان در تشخیص دروغ بهبود چشم‌گیری می‌یابد ولی فقط به این شرط که در آن بازۀ زمانی، این دانشجویانِ قاضی به چیزی غیر از پروندۀ پیش رویشان فکر کنند. اگر آنها می‌خواستند یک قضاوت فوری بدهند، درستی قضاوت‌شان فقط به شانس و اقبال‌شان بستگی داشت. همین نتیجه دربارۀ کسانی هم صادق بود که اجازه داشتند آگاهانه فکر کنند. اما وقتی اجازۀ فکر آگاهانه پیدا نمی‌کردند، مثلاً از آنها خواسته می‌شد یک جدول لغت سخت را پُر کنند، دقتشان بهبود معناداری می‌یافت. رینهارد نتیجه گرفت که در وضعیت فکر ناخودآگاه، مغز فرصت می‌یابد اشاره‌های ظریف‌تری را بررسی کند که ذهن خودآگاه نمیتواند در قضاوت خود بگنجاند.
در سال ۲۰۰۸، تن‌برینک دانشجوی ارشد در دانشگاه دالهاوزی در شهر هلیفکس (مرکز استان نُوا اِسکوشیای کانادا) بود که حدود یک ساعت با بریج‌واتر فاصله دارد. او طی یک سال پیش از آن، مشغول پژوهش روی نشانه‌های فریب در افرادی بوده که برای یافتن دلبندان‌شان در تلویزیون از دیگران کمک می‌خواهند. او ده‌ها نوار ضبط‌شده را همراه با نتیجۀ نهایی آن پرونده‌ها جمع کرده بود. روشن شده بود که در تقریباً نیمی از موارد، فرد تقاضادهنده در حقیقت مرتکب جرم آن پرونده شده است. او و استاد راهنمایش استیون پورتر مشغول گردهم‌آوری مشخصه‌های کسانی بودند که حقیقتاً دچار فشار روانی بودند و کسانی که ادایش را درمی‌آوردند. آنها به مرور زمان توانسته بودند فهرستی از نشانه‌های رفتاری تهیه کنند که به طور یک‌نواخت اعضاء این دو دسته را از هم متمایز می‌کرد.
بعدازظهر ۲۹ ژانویۀ ۲۰۰۸، تن‌برینک در دفترش، یک اتاق کوچک بی‌پنجره در گوشۀ پشتی دانشکدۀ روان‌شناسی، تنها نشسته بود. به تماشای اخبار محلی نشست، و آنجا در میانۀ صفحۀ نمایشش پنی بودریو را دید که با چشمان اشک‌بار تقاضا می‌کرد دخترش سالم برگردد. تن‌برینک اخم کرد. این قضیه مشکل داشت. تن‌برینک تعریف می‌کند که: «یک‌جای کار درست نبود. با دیدن پنی زنگ خطر برایم به صدا درمی‌آمد».
تن‌برینک که دلواپس بود، مشاهده‌اش را با استاد راهنمایش در میان گذاشت. او هم موافق بود، اما داده‌هایشان هنوز کامل و اثبات نشده بودند. تن‌برینک فقط یک ظنّ داشت و بس؛ اما اصلاً به گمان شهودی‌اش اعتماد نداشت. آنها منتظر ماندند که ببینند پرونده چطور پیش می‌رود.
همۀ نشانه‌های دروغگویی به‌واقع نشانه‌اند و بس
روز چهاردهم ژوئن، پس از چهار ماه تحقیق فشرده، برنت کروهرست رییس پلیس بریج‌واتر اعلام کرد که بالاخره ادارۀ پلیس خبر جدیدی آورده است: پنی بودریو بخاطر قتل عمد درجه‌اول دستگیر و تفهیم اتهام شده است.
امروز بودریو حکم حبس ابد خود را می‌گذراند. او به قتل کریسا اعتراف کرد: او به دادگاه گفت که می‌خواست رابطۀ متزلزلش با دوست‌پسرش را حفظ کند، و دوست‌پسرش به او گفته بود که باید بین او و فرزندش یکی را انتخاب کند. و او لحظات پایانی عمر کریسا را با جزئیات کامل شرح داد. (بودریو میگوید که وقتی روی سینۀ کریسا نشسته بود تا با یک طناب خفه‌اش کند، آخرین کلمات دخترش این بود: «مامان، نکن».)
آیا اگر این اتفاق امروز می‌افتاد، تن‌برینک ظنّ خود را با پلیس در میان می‌گذاشت؟ او به من گفت: «اکنون داده‌های بسیار بیشتری برای پشتیبانی از ارزیابی‌ام دارم. و بله، شاید صحبت با پلیس برای کمک به آنها در جهت‌دهی تحقیقاتشان مفید باشد. اما خُب، نوشدارو هم نیست.» همۀ نشانه‌های دروغگویی، بواقع نشانه‌اند و بس. این نشانه‌ها جایزالخطا هستند و شاید گمراه‌کننده باشند. هرقدر داده هم داشته باشید و هرچند هزار ساعت هم آموزش دیده باشید، هرگز چیزی به قطعیت [دماغ] پینوکیو در اختیارتان نیست که هدایتتان کند. و بدترین کاری که می‌توانید بکنید چیست؟ آن‌قدر به توانایی‌تان در تشخیص دروغ مطمئن شوید که اطمینان خودآگاه شما سد راه ادراک‌های ناخودآگاه‌تان شود. ما می‌توانیم بفهمیم چه کسی دروغ میگوید، به شرط آنکه بیش از حد به آن فکر نکنیم.
پی‌نوشت‌ها:
چگونه بفهمیم پسری به ما دروغ میگوید
منبع: tarjomaan.com
لینک کوتاه اشتراک گذاری این پست
محمد صدیقی هستم. مطالبی که در وب سایت شخصیم قرار میدم یا توسط خودم نوشته شده و یا موارد مورد علاقه و گردآوری شده هستند. مطالب این سایت کاملاً تحت نظر من درج میشن و نظرات و پیشنهادات و انتقادات شما هم توسط خود من خونده میشن. لطفاً با درج نظرات خودتون زیر هر پست بهم کمک کنید تا محتوای بهتری ایجاد کنم.
سلام
آقای صدیقی با این پستی که منتشر کردید خوب درسی به دروغگوها دادیدا…
فکر نمیکنید یاد میگیرن که چطور دروغگویی شون رو مخفی کنند و پشت نقاب قایم کنند؟
درود بر شما
شاید درسی برای دروغگوها باشه که چطور خودشون رو پنهان کنند ولی درسی برای سایرین هم هست که چطور بفهمند بهشون دروغ گفته میشه.
ممنون آقای صدیقی عزیز
در مورد اینکه چطور از دروغگوها در امان باشیم هم چیزی بگید؟
درود بر شماپ
با سپاس از درج دیدگاه در سایت محمد صدیقی
برای در امان از دروغگوها بهترین کار شناختن دروغگوهاست و بعد فاصله گرفتن از اونها.
Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.
بله، مرا به فهرست دریافت ایمیل خود اضافه کنید.
