در علم تغذیه مفهمومی به نام شاخص توده بدنی یا BMI داریم که فرمول سادهای دارد و نحوه محاسبه آن بسیار آسان است، اما پاسخ آن، چیزهای بسیار زیاد و مهمی را به ما نشان میدهد.
نمایه یا شاخص توده بدنی معادل فارسی عبارت (Body Mass Index) است که به صورت خلاصه به آن BMI گفته میشود. این شاخص از تقسیم وزن افراد (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (قد ضربدر قد بر حسب متر) به دست می آید.
BMI راهی برای آگاهی از سطح تقریبی چربی بدن به روشی آسان و کاملا ارزان است. محاسبه شاخص توده بدنی به ما قدرت تشخیص اینکه آیا از محدوده وزنی سالمی برخوردا هستیم را می دهد.
به طور کل هرچقدر این شاخص بالاتر باشد نشان دهنده این است که میزان چربی بدن بیشتر است و ریسک ابتلاء به برخی بیماری ها در نتیجه چاقی رو به افزایش است.
با اندازه گیری قد و وزن و قرار دادن آن در فرمول BMI عددی به دست می آید که میتواند به شما میزان سالم، نرمال بودن یا ناسالم بودن وزنتان را نشان دهد. متخصصات تغذیه با توجه به اعداد به دست آمده، ۶ محدوده وزنی مختلف از “کمبود وزن” تا چاقی بیمارگونه را دسته بندی کرده اند.
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
با کمک فرمول شاخص توده بدنی، BMI خود را به دست بیاورید و ببینید که عدد به دست آمده در این محاسبه در کدامیک از بازه های زیر قرار دارد و وزن شما سالم است یا ناسالم؟
افراد در هر رده سنی بهتر است که شاخص توده بدنی یا BMI خود را در یک محدوده خاصی نگاه دارند. در جدول زیر BMI افراد در سنین مختلف از نوجوانی تا کهنسالی درج شده است. با توجه سن و سال خود ببینید که آیا در محدوده وزنی مطلوب و سالم قرار دارید یا خیر؟
شاخص توده بدنی تنها یک معیار ساده و سطحی است و فقط وضعیت وزنی ما را نشان میدهد. و با اینکه میزان چربی بدن ما را نیز به صورت حدودی مشخص می کند اما نحوه توزیع چربی ها را نشان نمی دهد و همچنین تمایزی بین چربی و عضله قائل نیست.
برای مثال اگر ورزشکاری که به صورت حرفه ای ورزش میکند و بافت عضلانی قابل توجه (به همراه مقدار بسیار جزئی چربی داشته باشد) و شاخص توده بدنی این ورزشکار ۳۰ باشد، مطابق فرمول BMI باید ورزشکار چاق باشد. این درحالی است که ورزشکاران عضله بیشتری دارند و چاق نیستند.
البته تمام افراد جامعه بهتر است که به طور مرتب با کمک فرمول شاخص توده بدنی، BMI خود را به دست بیاورند تا بتوانند وزن خود را در محدوده سالمی نگاه دارند. با این حال افرادی که از نظر وزنی بسیار لاغر یا بسیار چاق هستند بهتر است که با جدیت بیشتری به دنبال محاسبه این شاخص باشند.
به طور خاص افرادی که اضافه وزن بالا و چاقی مفرط و بیماری هایی مانند دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، مشکلات قلبی و عروقی، انواع سرطان ها، ناباروری و … دارند باید همواره خود را وزن کنند و BMI خود را به دست بیاروند و به دنبال راه کارهایی برای کاهش این شاخص باشند.
افرادی که کمبود وزن دارند برای بالا بردن وزن و رساندن آن به محدوده وزنی نرمال کار چندان دشواری ندارند. اما افرادی که شاخص توده بدنی بالای ۳۰ و گاها ممکن است بالای ۴۰ داشته باشند، کار بسیار سختی برای کاهش وزن دارند.
این افراد احتمالا به تنهایی قادر به کاهش وزن و لاغر شدن نیستند و به کمک متخصصان تغذیه و جراحان لاغری نیاز دارند. در کنار این ها، باید یک رژیم غذایی و سبک زندگی سالمی نیز داشته باشند.
روش های زیر بهترین راه کارها برای کمک به کاهش وزن در افراد چاق است و در ترکیب با هم می توانند در مدت زمان بسیار اندک و در بهترین و ایمن ترین حالت وزن افراد چاق را کم کنند.
روش های مرسوم لاغری مانند ورزش یا رژیم لاغری به سختی میتواند به کاهش وزن افرادی که شاخص توده بدنی بالا ۴۰ دارند کمک کند. بنابراین باید یک روش اصولی دیگر مانند عمل جراحی لاغری باشد که بتواند به صورت ایمن و عمل های زیر گزینه های جراحی لاغری برای کاهش وزن موثر هستند که توسط یک جراح لاغری انجام داده می شوند. بیخطر به کاهش وزن این افراد کمک کند.
ورزش کردن از مهمترین اصول لاغری و کاهش وزن است که همه باید به آن توجه کنیم. ورزش های زیر کمک زیادی به کاهش وزن می کنند:
ورزش کردن به تنهایی نمی تواند به کاهش بی ام آی کمک کند. شما باید حتما یک رژیم لاغری مناسب خود داشته باشید. در مورد رژیم های غذایی زیر با متخصص تغذیه یا جراح لاغری خودتان صحبت کنید:
بیشتر بخوانید: رژیم لاغری یک ماهه
خواب کافی برای بهبود عملکرد تمامی اعضا و ساختارهای بدن لازم است. کمبود خواب از جمله عوامل افزایش وزن و چاقی است و کسانی که می خواهند به کاهش عدد به دست آمده در محاسبه bmi یا شاخص توده بدنی خود اقدام کنند باید حتما خواب کافی داشته باشند. برای داشتن یک خواب کافی موارد زیر را امتحان کنید:
استرس باعث افزایش میل به پرخوری در افرد چاق می شود. هرچه بیشتر بتوانید سطح استرس خود را کنترل کنید بهتر می توانید به کاهش وزن و پایین آوردن BMI خود کمک کنید. برای کاهش سطح استرس خود اقدامات زیر را انجام دهید:
خوردن میوه و سبزیجات حتما برنامه غذایی افراد چاق گنجانده شود. میوه و سبزیجات هم انرژی بدن را تامین می کنند و هم کالری کمی دارند. آن ها همچنین به شدت به افزایش مدت زمان سیری و کاهش گرسنگی کمک می کنند. میوه و سبزیجات زیر به کاهش وزن کمک زیادی می کنند و باعث میشود که در محاسبه bmi محدوده وزنی مناسبی به دست بیاورید:
با بالابردن سطح آگاهی خود امسله چاقی و جستجو در منابع مختلف می توانید بهتر و آسان تر به کاهش وزن و پایین آوردن شاخص توده بدنی خود کمک کنید. برای این منظور اقدامات زیر را انجام دهید:
در علم تغذیه مفهمومی به نام شاخص توده بدنی یا BMI داریم که فرمول سادهای دارد و نحوه محاسبه آن بسیار آسان است، اما پاسخ آن، چیزهای بسیار زیاد و مهمی را به ما نشان میدهد.
نمایه یا شاخص توده بدنی معادل فارسی عبارت (Body Mass Index) است که به صورت خلاصه به آن BMI گفته میشود. این شاخص از تقسیم وزن افراد (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (قد ضربدر قد بر حسب متر) به دست می آید.
BMI راهی برای آگاهی از سطح تقریبی چربی بدن به روشی آسان و کاملا ارزان است. محاسبه شاخص توده بدنی به ما قدرت تشخیص اینکه آیا از محدوده وزنی سالمی برخوردا هستیم را می دهد.
به طور کل هرچقدر این شاخص بالاتر باشد نشان دهنده این است که میزان چربی بدن بیشتر است و ریسک ابتلاء به برخی بیماری ها در نتیجه چاقی رو به افزایش است.
با اندازه گیری قد و وزن و قرار دادن آن در فرمول BMI عددی به دست می آید که میتواند به شما میزان سالم، نرمال بودن یا ناسالم بودن وزنتان را نشان دهد. متخصصات تغذیه با توجه به اعداد به دست آمده، ۶ محدوده وزنی مختلف از “کمبود وزن” تا چاقی بیمارگونه را دسته بندی کرده اند.
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
با کمک فرمول شاخص توده بدنی، BMI خود را به دست بیاورید و ببینید که عدد به دست آمده در این محاسبه در کدامیک از بازه های زیر قرار دارد و وزن شما سالم است یا ناسالم؟
افراد در هر رده سنی بهتر است که شاخص توده بدنی یا BMI خود را در یک محدوده خاصی نگاه دارند. در جدول زیر BMI افراد در سنین مختلف از نوجوانی تا کهنسالی درج شده است. با توجه سن و سال خود ببینید که آیا در محدوده وزنی مطلوب و سالم قرار دارید یا خیر؟
شاخص توده بدنی تنها یک معیار ساده و سطحی است و فقط وضعیت وزنی ما را نشان میدهد. و با اینکه میزان چربی بدن ما را نیز به صورت حدودی مشخص می کند اما نحوه توزیع چربی ها را نشان نمی دهد و همچنین تمایزی بین چربی و عضله قائل نیست.
برای مثال اگر ورزشکاری که به صورت حرفه ای ورزش میکند و بافت عضلانی قابل توجه (به همراه مقدار بسیار جزئی چربی داشته باشد) و شاخص توده بدنی این ورزشکار ۳۰ باشد، مطابق فرمول BMI باید ورزشکار چاق باشد. این درحالی است که ورزشکاران عضله بیشتری دارند و چاق نیستند.
البته تمام افراد جامعه بهتر است که به طور مرتب با کمک فرمول شاخص توده بدنی، BMI خود را به دست بیاورند تا بتوانند وزن خود را در محدوده سالمی نگاه دارند. با این حال افرادی که از نظر وزنی بسیار لاغر یا بسیار چاق هستند بهتر است که با جدیت بیشتری به دنبال محاسبه این شاخص باشند.
به طور خاص افرادی که اضافه وزن بالا و چاقی مفرط و بیماری هایی مانند دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، مشکلات قلبی و عروقی، انواع سرطان ها، ناباروری و … دارند باید همواره خود را وزن کنند و BMI خود را به دست بیاروند و به دنبال راه کارهایی برای کاهش این شاخص باشند.
افرادی که کمبود وزن دارند برای بالا بردن وزن و رساندن آن به محدوده وزنی نرمال کار چندان دشواری ندارند. اما افرادی که شاخص توده بدنی بالای ۳۰ و گاها ممکن است بالای ۴۰ داشته باشند، کار بسیار سختی برای کاهش وزن دارند.
این افراد احتمالا به تنهایی قادر به کاهش وزن و لاغر شدن نیستند و به کمک متخصصان تغذیه و جراحان لاغری نیاز دارند. در کنار این ها، باید یک رژیم غذایی و سبک زندگی سالمی نیز داشته باشند.
روش های زیر بهترین راه کارها برای کمک به کاهش وزن در افراد چاق است و در ترکیب با هم می توانند در مدت زمان بسیار اندک و در بهترین و ایمن ترین حالت وزن افراد چاق را کم کنند.
روش های مرسوم لاغری مانند ورزش یا رژیم لاغری به سختی میتواند به کاهش وزن افرادی که شاخص توده بدنی بالا ۴۰ دارند کمک کند. بنابراین باید یک روش اصولی دیگر مانند عمل جراحی لاغری باشد که بتواند به صورت ایمن و عمل های زیر گزینه های جراحی لاغری برای کاهش وزن موثر هستند که توسط یک جراح لاغری انجام داده می شوند. بیخطر به کاهش وزن این افراد کمک کند.
ورزش کردن از مهمترین اصول لاغری و کاهش وزن است که همه باید به آن توجه کنیم. ورزش های زیر کمک زیادی به کاهش وزن می کنند:
ورزش کردن به تنهایی نمی تواند به کاهش بی ام آی کمک کند. شما باید حتما یک رژیم لاغری مناسب خود داشته باشید. در مورد رژیم های غذایی زیر با متخصص تغذیه یا جراح لاغری خودتان صحبت کنید:
بیشتر بخوانید: رژیم لاغری یک ماهه
خواب کافی برای بهبود عملکرد تمامی اعضا و ساختارهای بدن لازم است. کمبود خواب از جمله عوامل افزایش وزن و چاقی است و کسانی که می خواهند به کاهش عدد به دست آمده در محاسبه bmi یا شاخص توده بدنی خود اقدام کنند باید حتما خواب کافی داشته باشند. برای داشتن یک خواب کافی موارد زیر را امتحان کنید:
استرس باعث افزایش میل به پرخوری در افرد چاق می شود. هرچه بیشتر بتوانید سطح استرس خود را کنترل کنید بهتر می توانید به کاهش وزن و پایین آوردن BMI خود کمک کنید. برای کاهش سطح استرس خود اقدامات زیر را انجام دهید:
خوردن میوه و سبزیجات حتما برنامه غذایی افراد چاق گنجانده شود. میوه و سبزیجات هم انرژی بدن را تامین می کنند و هم کالری کمی دارند. آن ها همچنین به شدت به افزایش مدت زمان سیری و کاهش گرسنگی کمک می کنند. میوه و سبزیجات زیر به کاهش وزن کمک زیادی می کنند و باعث میشود که در محاسبه bmi محدوده وزنی مناسبی به دست بیاورید:
با بالابردن سطح آگاهی خود امسله چاقی و جستجو در منابع مختلف می توانید بهتر و آسان تر به کاهش وزن و پایین آوردن شاخص توده بدنی خود کمک کنید. برای این منظور اقدامات زیر را انجام دهید:
شاخص توده بدنی یا BMI از تقسیم وزن (کیلوگرم) به مربع قد (متر) به دست می آید. BMI به صورت مستقیم میزان چربی های بدن را اندازه گیری نمی کند بلکه میزان بافت چربی بدن را در مقایسه با بافت های استخوان و عضله به دست می دهد.
نتیجه محاسبه شاخص توده بدنی مشخص می کند که آیا فرد چاق، دارای اضافه وزن، نرمال و یا بسیار لاغراست یا خیر. به طور کلی، از آنجایی که شاخص توده بدنی BMI از سایر روش های محاسبه وزن مناسب آسان تر و موثرتر است، تقریبا در همه دنیا به عنوان اساس اندازه گیری توده بدنی استفاده می شود. فرمول محاسبه توده چربی بدن به شرح زیر است.
به عنوان مثال باتوجه به این فرمول، وزن مناسب برای قد ۱۶۳بین ۵۳ تا ۶۳ کیلوگرم می باشد.
بالا بودن BMI بدن ممکن است نشانه ی بالا بودن میزان چربی های موجود در بدن باشد. اما قادر به محاسبه اضافه وزن و یا سلامت فرد نخواهد بود.
برای بررسی اینکه آیا بالا بودن BMI می تواند سلامت فرد را تهدید کند یا خیر باید به پزشک مراجعه کرد. پزشک پس از آزمایشات و ارزیابی میزان فعالیت های فیزیکی، تغذیه و پیشینه خانوادگی در نهایت میزان اضافه وزن و خطر آن را به شما اعلام خواهد کرد.
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
طبق گفته سازمان سلامت جهانی(WHO) شاخص توده بدنی مناسب برای بزرگسالان بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۵ تعیین شده است.
افرادی که از BMI 25 تا ۲۹.۹ برخوردار هستند دارای اضافه وزن بوده وافرادی که BMI آنها بالاتر از ۳۰ باشد، جزء افراد چاق به حساب می آیند. افرادی که دارای BMI 40 به بالا هستند، از چاقی مفرط رنج می برند. شاخص توده بدنی خانمها و آقایان به همین صورت محاسبه شده و هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. علاوه بر این سن فرد نیز در این اندازه گیری هیچ تاثیری نخواهد داشت.
حدود ۱.۵ میلیون از جمعیت بزرگسالان بالای ۲۰ سال (حدود ۳۴ درصد از جمعیت بزرگسالان جهان) از چاقی و اضافه وزن رنج می برند. انتظار می رود که این جمعیت تا سال ۲۰۳۰ به ۳ میلیون نفر برسد.
در کودکان و نوجوانان شاخص توده بدنی مناسب بستگی به سن و جنسیت آنها دارد و طبیعی است که در سنین مختلف، کودکان شاخص توده بدنی متفاوتی داشته باشند. پزشکان و متخصصان نمی توانند به درستی کودکان را بر اساس شاخص توده بدنی دسته بندی کنند زیرا:
به طور کلی محاسبه BMI کودکان و نوجوانان به همان روش بزرگسالان محاسبه می شود با این تفاوت که تفسیر عدد نهایی آن با توجه به جدول BMI که بر اساس جنسیت و سن طراحی شده است، قرار می گیرد. سپس مشخص می شود که آیا چاقی برای سلامت کودک خطر محسوب می شود یا خیر؟
البته اگر شاخص توده بدنی BMI شما نشان دهد که مبتلا به چاقی یا اضافه وزن هستید، لزوما به معنای چاق بودنتان نیست. به عنوان مثال، BMI نمی تواند تشخیص دهد که شما به علت عادات غیر صحیح مثل رژیم های غذایی غیر استاندارد یا مصرف مواد غیر قانونی لاغر هستید.
علاوه بر این BMI قادر به تفکیک فرد عضله ای، که تمام مدت در باشگاه عضله سازی می کند با فردی که وزنش به علت پرخوری و کم فعالیتی بالا است، نخواهد بود. BMI ممکن است هر دو نفر آنها را به علت یکی بودن وزن و قدشان در دسته چاق قرار دهد. از این رو BMI میلیون ها نفر را در گروه چاق طبقه بندی می کند، در حالی که ممکن است اکثر آنها چاق نباشند.
از آنجایی که BMI شاخصی بر اساس قد و وزن است و قادر به پیش بینی ترکیب بدنی فرد که شامل مواردی مانند استخوان بندی می باشد، نمی توان به طور قطع به آن استناد کرد.
سبک زندگی سالم
سبک زندگی سالم
شاخص حجم بدن (Body Mass Index = BMI) فرمولی است که توسط آماردان بلژیکی، آدولف کتلت (Adolphe Quetelet) توسعه یافت. BMI در واقع مرجعی برای نشان دادن میزان حجم بدن می باشد و دقیق ترین معیار جهانی چاقی است. با استفاده از این مقیاس می توانید متوجه شوید که آیا دچار کمبود وزن هستید، اضافه وزن دارید و یا اینکه طبیعی هستید!
اگر میخواهید میزان شاخص یا عدد توده بدنی خود را به صورت دستی اندازه گیری کنید فرمولی وجود دارد که می توانید برحسب آن این کار را انجام دهید. این مقیاس تقریبا دقیق می باشد و تنها به دو متغیر وزن و قد شما بستگی دارد. البته برای دقت بیشتر میتوانیم سن و جنسیت را نیز در محاسبات لحاظ کنیم ولی با توجه به اینکه همین فرمول نیز دقت بالایی دارد، میتوانیم از دو متغیر سن و جنسیت چشم پوشی کنیم.
فرمول محاسبه شاخص حجم بدن ساده است و همانطور که گفته شد تنها به اعداد قد و وزن شما نیاز است.
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
عدد حجم توده بدن = (وزن بر حسب کیلوگرم) تقسیم بر (قد بر حسب متر به توان ۲)
به عنوان مثال اگر وزن شما ۷۰ کیلوگرم و قد شما ۱۸۰ سانتیمتر باشد، محاسبات به این شکل انجام خواهد شد:
وزن = ۷۰ کیلوگرم
قد = ۱٬۸ متر به توان ۲ = ۳٬۲۴
شاخص حجم بدن = ۲۱٬۶۰
شما می توانید عدد BMI بدست آمده از فرمول بالا را با جدول زیر مقایسه کنید:
کمتر از ۱۸٫۵ = کمبود وزن
بین ۱۸٫۵ تا ۲۴٫۹ = طبیعی
بین ۲۵ تا ۲۹٫۹ = اضافه وزن
برابر ۳۰ و بیشتر = چاق
همچنین شما می توانید برای اندازه گیری BMI خود از فرم زیر استفاده کنید: (اعداد را به انگلیسی وارد نمایید)
وزن (کیلوگرم)
قد (سانتی متر)
شاخص توده بدنی (BMI) شما ؟ میباشد و به این معنی است که شما ؟ هستید.
© از ۱۳۸۸، تمامی حقوق مادی و معنوی نزد سایت عصرعلم محفوظ میباشد.
The online version of the Iranian daily Hamshahri
همشهری آنلاین:
“شاخص توده بدنی” (BMI) معیار خوبی برای این است که آیا شما وزن مناسبی دارید یا نه
برای محاسبه BMI میتوانید وزنتان را بر حسب کیلوگرم بر قدتان بر حسب متر تقسیم کنید و عدد حاصل را دوباره بر عدد قدتان بر حسب متر تقسیم کنید یا به عبارت دیگر وزن بر حسب کیلوگرم تقسیم بر مجذور عدد قد به متر.
تفسیر عدد BMI به این صورت است:
HealthDay News, ۴ Apr., ۲۰۰۸
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
حقوق همشهریآنلاین متعلق به موسسه همشهری است
Copyright © 2020 HamshahriOnline, All rights reserved
باتوجه به اهمیت سلامتی و تناسب اندام، محاسبه وزن مناسب و میزان اضافه وزن براساس خصوصیات فیزیکی هر شخص امری ضروری است. جهت تعیین وزن مناسب شاخصهایی نیازاست و یکی ازآنها bmi یا شاخص توده بدنی ( Body Mass Index ) بوده و این نمایه میزان تناسب قد و وزن فرد را اندازه گیری میکند. امکان محاسبه bmi شاخص توده بدنی دراین بخش سایت باحساب بشکل آنلاین وجود دارد و ازاین شاخص،در تعیین وضعیت سلامتی وزن خود میتوانید استفاده کنید.
قد و وزن دو فاکتور مهم تعیین وزن مناسب و ایده آل هستند. برای افراد بالای 19 سال و غیر ورزشکار و غیر معلول روش محاسبه bmi مطابق نسبتی است و درآن وزن برحسب کیلوگرم تقسیم بر مجذور قد برحسب متر میگردد و حاصل این تناسب شاخص توده بدنی یاهمان bmi بدن میباشدکه با تفسیر آن میتوان میزان تناسب قد و وزن راتشخیص داد. جهت محاسبه آنلاین شاخص توده بدنی وزن خود برحسب کیلوگرم و قد خودرا برحسب سانتیمتر در کادر مربوطه وارد نمایید. بافشردن دکمه محاسبه bmi این شاخص آنلاین محاسبه شده و تفسیرآن نیز دراختیار کاربر قرار میگیرد .
در محاسبه آنلاین شاخص توده بدنی جنسیت افراد ( مرد ، زن ) تاثیری ندارد. بدین معنی که فرمول محاسبه bmi زنان و مردان یکسان بوده و از یک روش استفاده میگردد اما درتفسیر شاخص توده بدنی ( Body Mass Index ) ، جنسیت فرد در تعیین دامنه وزن مناسب و اضافه وزن فرد تفاوت ایجاد میکند.
همچنین باعنایت به اینکه ورزشکاران حرفه ای نسبت به افراد عادی دارای بافت عضلانی بیشتری هستند لذا شاخص توده بدنی یا bmi آنها (درحالت قد برابر) درمقابل افراد معمولی اندکی بیشتراست. کودکان و افراد بابیماری شدید و یا معلولیت رابطه محاسبه bmi معیار مناسبی در تعیین تناسب قد و وزن و سلامت فرد نیست.
پس از محاسبه آنلاین شاخص bmi نوبت تفسیر آن میرسد که برای مردان محدوده های شاخص توده بدنی درلیست زیر آمده است:
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
دربرخی ازمنابع علمی تفسیر شاخص توده بدنی زنان با مردان تفاوتی ندارد و مطابق جدول bmi مردان میباشد. امادر دیگر منابع روشی متفاوت درنظر گرفته شده و مطابق آنها چنانچه از ابتدا و انتهای بازه های فوق یک واحد کم شود همین مرزبندیها برای bmi زنان نیز بکار میرود. بعنوان مثال محدوده bmi مناسب زنان ازعدد 17.5 تا 23.9 میباشد. البته دراین روش بجای کم کردن یک واحد ازابتدا و انتهای هربازه، میتوان به عدد بدست آمده از شاخص توده بدنی زنان یک واحد اضافه نمود و سپس درلیست تفسیر bmi مردان وضعیت اضافه وزن و کمبود وزن را تعیین کرد.
لازم بذکراست،در محاسبه آنلاین شاخص توده بدنی bmi دراین صفحه میان زنان و مردان تفاوتی درنظر گرفته نشده.
رژیم غذایی دکتر کرمانی
BMI یا شاخص توده بدنی یک ابزار اندازهگیری است که نشان میدهد قد و وزن شما تا چه حد با هم تناسب دارند و آیا دچار کمبود یا اضافه وزن هستید یا خیر؟ برای به دست آوردن نتیجه، باید از فرمول محاسبه BMI با استفاده از فاکتورهایی همچون سن، وزن، قد و جنسیت استفاده کنید.
BMI به صورت مستقیم چربیهای بدن را اندازه گیری نمیکند و نژاد یا بافت عضلانی را در نظر نمیگیرد. بنابراین ابزار مناسبی برای ورزشکاران حرفهای نیست چرا که بیشتر وزن آنها از عضله است. ورزشکاران حرفهای بهتر است برای تشخیص میزان چربیهای موجود در بدنشان از بادی آنالیز استفاده کنند. البته این موضوع را به خاطر داشته باشید که BMI از دستههای استاندارد وضعیت وزن محسوب میشود که میتواند به پزشکان در تشخیص درجه چاقی کمک کند.
افراد بالای ۱۸ سال بهتر است از این ابزار برای تشخیص وضعیت بدنی خود استفاده کنند:
حمل کردن وزن اضافی می تواند منجر به مشکلات بسیاری شود از جمله دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و مشکلات قلبی و عروقی. وزن بسیار پایین نیز می تواند خطر مشکلاتی مانند سوء تغذیه، پوکی استخوان و کم خونی را افزایش دهد.
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
BMI به صورت مستقیم چربی بدن را اندازه گیری نمیکند و برای بزرگسالان سن، جنسیت، نژاد یا بافت عضلانی را در نظر نمیگیرد. با این حال از دسته های استاندارد وضعیت وزن استفاده میکند که میتواند به پزشکان کمک کند شرایط وزنی مردم را دنبال کنند و مشکل بالقوه را درافراد شناسایی کنند.
حمل کردن وزن اضافی میتواند منجر به مشکلات بسیاری از جمله دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و مشکلات قلبی و عروقی شود. وزن بسیار پایین نیز میتواند خطر مشکلاتی مانند سوءتغذیه، پوکی استخوان و کمخونی را افزایش دهد.
BMI به صورت مستقیم چربی بدن را اندازهگیری نمیکند و برای بزرگسالان سن، جنسیت، نژاد یا بافت عضلانی را در نظر نمیگیرد. با این حال در آن از دستههای استاندارد وضعیت وزن استفاده میشود که پزشکان با کمک آن میتوانند شرایط وزنی افراد را دنبال و مشکل بالقوه آنها را شناسایی کنند.
برای اندازه گیری BMI در بزرگسالان باید از وزن و قد افراد مطلع باشیم. فرمول محاسبه BMI با استفاده از واحدهای متریک به این شکل است BMI=kg/m2 یعنی برای محاسبه BMI یک فرد بالغ باید وزن به کیلوگرم را بر توان دوم قد به متر تقسیم کنیم.
افراد با استفاده از جدولها میتوانند BMI خود را بسنجند. برای مثال، جدول پایین که با پیدا کردن قد و وزن خود روی آن میتوانید متوجه وضعیت وزنتان شوید و بفهمید آیا به کمبود وزن، وزن سالم، اضافه وزن، چاق و چاقی شدید مبتلا هستید.
با استفاده از این جدول متوجه میشوید BMI بدست آمده در محدوده چه وزنی است (در جدول بالا با توجه به رنگها میتوانید به سادگی متوجه موضوع شوید).
BMI پایینتر از ۱۸.۵ نشان دهنده این است که دچار کمبود وزن هستید، بنابراین شاید نیاز باشد کمی وزن اضافه کنید. توصیه میکنیم از پزشک یا مشاور تغذیه خود کمک بگیرید.
BMI بین ۱۸.۵ تا ۲۴٫۹ نشان میدهد نسبت به قدتان وزن مناسبی دارید. با تثبیت وزنی سالم، جلوی بالا رفتن خطرهای جدی برای سلامتتان را میگیرید.
BMI بین ۲۵ تا ۲۹٫۹ به شما میگوید کمی دچار اضافه وزن هستید و نیاز دارید مقداری وزن کم کنید. برای کاهش وزن میتوانید با پزشک خود مشورتی داشته باشید.
BMI بالای ۳۰ به شما اخطار میدهد که وزن بالایی دارید. اگر وزن کم نکنید مسلما سلامتتان به خطر خواهد افتاد. حتما با پزشک یا مشاور تغذیه خود صحبت و رژیم گرفتن را شروع کنید.
در بزرگسالان، مقدار BMI به سن و همچنین جنسیت مرتبط نیست؛ با این حال اندازه گیری BMI در کودکان و نوجوانان کمی متفاوت است. دخترها و پسرها با سرعت متفاوتی رشد میکنند و میزان چربی بدنیشان در سنین مختلف متفاوت است. به همین دلیل برای اندازهگیری BMI در طول کودکی و نوجوانی سن و جنسیت نیز فاکتور مهمی به حساب میآید.
پزشکان و دیگر متخصصان سلامت، کودکان را با محدودههای وزنی سلامت، دسته بندی نمیکنند؛ چون:
پزشکان BMI کودکان و نوجوانان را مانند BMI بزرگسالان با اندازه گیری قد و وزن محاسبه میکنند. سپس BMI بدست آمده را به همراه سن شخص روی جدول BMI جنسیت خاص قرار میدهند. نتیجه این کار نشان میدهد کودک یا نوجوان وزن سالمی دارد یا خیر.
با استفاده از این جدولها میتوانید متوجه شوید وزن کودکتان نسبت به سنش متناسب است یا خیر. ابتداBMI کودک را مانند یک فرد بالغ اندازهگیری کنید و سپس عدد بدست آمده را با توجه به سن و جنسیت او در جدول قرار دهید.
جدول پایین معنی نتایج را برایتان توضیح میدهد:
محاسبه BMI بهترین راه ارزیابی وزن سلامت در بزرگسالان است. صدک BMI بهترین روش ارزیابی وزن مناسب در کودکان ۲ سال به بالا است. بعضی افراد بزرگسال که بدنی عضلانی دارند ممکن است BMI بالاتر از حد سلامت داشته باشند، در حالی که چربی بسیاری کمی دارند مانند بدنسازان و ورزشکاران. شاخص BMI این ورزشکار را چاق نشان میدهد در حالی که چنین نیست، پس اندازهگیری BMI برای همه کارایی ندارد.
بهعلاوه بیماریهای قلبی و عروقی و فشار خون بالا ممکن است بیشتر در افرادی اتفاق بیافتد که به جای قسمت رانها و باسن، چربی اضافی (چربی احشایی) بیشتری در قسمت میانی بدنشان داشته باشند. دیگر میزانهای سنجش سایز بدن عبارتند از نسبت دور کمر به لگن، نسبت دور کمر به قد و ترکیب بدنی که چربی بدنی و بافت عضلانی را اندازه گیری میکند. این سیستمهای محاسبه بیشتر روی مقدار چربی که فرد دارد و توزیع آن در بدن تمرکز دارند.
بهترین روش برای اندازه گیری و محاسبه BMI در افراد ورزشکار، استفاده از دستگاه بادی آنالیزور است. از جمله مواردی که دستگاه بادی آنالیزور به ما نشان میدهد شامل موارد زیر است:
BMI ابزار دقیقی برای تشخیص کمبود یا اضافه وزن نیست، اما میتوان وزن کودک و فرد بالغ و مشکلات مرتبط با اضافه وزن را با استفاده از آن پیشبینی کرد.
اگر شخصی BMI بالا یا پایین داشته باشد، پزشک میتواند دیگر شاخصها را نیز در نظر بگیرد، مانند:
پزشک یا متخصصان سلامت پس از دریافت این نتایج میتوانند رژیم و برنامه ورزشی مناسب افراد را توصیه کنند.
وزن اضافی تاثیرات منفی زیر را روی بدنمان دارد:
انستیتوی ملی دیابت، گوارش و بیماریهای کلیوی اعلام کرد اضافه وزن میتواند خطر ابتلا به بیماریهای زیر را افزایش دهد:
خطرات زیادی برای سلامتی کودک یا نوجوان چاق در طول کودکی و بزرگسالی او وجود دارد. درست مانند بزرگسالان چاق، اضافه وزن نیز در کودکی و نوجوانی نیز میتواند موجب بروز مشکلات مختلف از جمله بیماریهای قلبی-عروقی، دیابت و آپنه خواب شود. انجمن قلب آمریکا اعلام کرده کودکانی که BMI بالایی دارند بیشتر در خطر آسم، اعتماد به نفس پایین و استرس روانی هستند.
تثبیت وزن جدای از کاهش خطر مشکلات سلامتی، این مزایا را نیز در پی دارد:
تاکنون حتما متوجه شدهاید که BMI بالا تا چه حد میتواند برای بدن مشکل ساز باشد و چه بیماریهایی را به دنبال دارد. اما آیا روشهایی برای کاهش BMI وجود دارد؟ بله. با انجام روشهای زیر میتوانید میزان BMI خود را پایین بیاورید.
یک برنامه غذایی کاهش وزن سالم سرشار از مواد مغذی از جمله میوهها، سبزیجات، غلات، حبوبات، آجیلها، دانهها، پروتئینهای بدون چربی و چربیهای سالم است.
یکی از بهترین کارهایی که میتوانید برای کاهش وزن انجام دهید، کم کردن مقدار قند در برنامه غذایی است. دنبال کردن یک برنامه غذایی سالم، مزایای فراوانی برای سلامتی به همراه دارد از جمله کاهش خطر بیماریهای قلبی-عروقی و کاهش التهاب در بدن.
یک برنامه غذایی سالم، بیشتر تمرکزش روی مصرف میوهها، سبزیجات، غلات، حبوبات، آجیلها، روغن زیتون و ماهیهای چرب است. در چنین برنامههایی مقدار مصرف گوشت قرمز و شیرینیها کم میشود. این غذاها سرشار از فیبر و آنتیاکسیدان است که میتواند فرد را برای مدت زمان طولانیتری سیر نگه دارد و برای بدن، مواد مغذی سالمی را فراهم کند.
هر ورزشی مفید است حتی اگر نتیجه مستقیمی بر کاهش وزن نداشته نباشد. با این حال بهترین روش برای کاهش BMI اضافه کردن ورزش به یک برنامه غذایی سالم و متعادل است.
اضافه کردن فعالیت بدنی به برنامه روزانه و محدود کردن ساعات یک جانشینی میتواند برای سلامت مفید باشد. ورزشهای هوازی با شدت متوسط، ورزشهای ترکیبی با شدت بالا و ورزشهای قدرتی همگی برای افزایش سطح سلامت بدن مفید هستند. ورزشهای هوازی مقدار زیادی کالری میسوزانند و ورزش با شدت متعادل میتواند به چربیسوزی کمک کند. ورزشهای ترکیبی با شدت بالا همچنین مقدار کالری بیشتری میسوزاند و در پی انجامشان میزان سوخت و ساز تا چند ساعت بعد، بالا باقی خواهد ماند.
در طول کاهش وزن، انجام ورزشهای قدرتی میتواند مقدار بافت عضلانی را افزایش دهد و آنها را جایگزین چربیها کند. به خاطر داشته باشید داشتن BMI در محدوده سلامت تنها شاخصه سالم بودن نیست. میتوانید مقدار زیادی چربی بدنی داشته باشید و همچنان در محدوده BMI معمولی باقی بمانید. برای کمک به حفظ بافت عضلانی و کاهش چربیها، ورزشهای قدرتی را به برنامه کاهش وزن خود اضافه کنید.
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
برای اینکه BMI خود را برای مدتها پایین نگه دارید، باید تغییراتی ایجاد کنید که اثرات طولانی مدت داشته باشند. برنامههای غذایی سخت و محدود شاید خیلی سریع وزنتان را پایین بیاورند اما معمولا این کاهش وزن مدت زمان طولانی باقی نمیماند.
تغییر عادات غذایی و ورزش بهترین راه برای کاهش BMI است. برای تغییر اساسی در سلامت باید تغییرات زیادی انجام دهید. BMI یکی از ابزارهای سنجش سلامت است، اما زمانی جواب میدهد که با چندین آزمایش و اندازه گیری دیگر همراه شود. بسیاری از متخصصان توصیه میکنند عادات خود را به مرور تغییر دهید و به آرامی آنها را تبدیل به تعهدهای طولانی مدت کنید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
متن نظر شما
نام کامل شما *
ایمیل
خیلی ممنون
خیلی ممنون
۱۵
عالی بود
خیلی عالی ممنون
کلیه حقوق متعلق به مجموعه به اندام دکتر کرمانی می باشد.
شاخص توده بدنی یا Body WEIGHT Index که گاهی به اختصار به آن BMI هم میگویند، فاکتوری است برای اندازهگیری میزان لاغری و چاقی افراد. این فاکتور از دو عدد به دست میآید. جرم یا وزن بدن و قد.
برای محاسبه BMI لازم است که وزن خود به کیلوگرم و قد خود به متر را بدانید. فرمول محاسبه Bmi بسیار ساده است. قد خود را در خودش ضرب میکنید و سپس وزن خود را بر عدد حاصل تقسیم میکنید.
برای مثال اگر کسی 2 متر قد و 100 کیلو وزن داشته باشد، از تقسیم 100 بر 2 ضرب در 2 (یعنی 100 تقسیم بر 4) به عدد 25 میرسد.
اگر این محاسبات برایتان دشوار باشد، باز هم ایرادی ندارد. میتوانید به یک جدول BMI مراجعه کنید و با یافتن قد و وزن خود روی این جدول به عدد BMI خود پی ببرید.
یک روش راحتتر این است که با ماشینحساب وزن خود را دو بار بر قد خود تقسیم کنید. مثلا شخصی با وزن 60 و قد 170، یک بار وزن خود را بر 1.7 تقسیم میکند و به عدد 35.3 میرسد. سپس دوباره این عدد را بر 1.7 تقسیم میکند. حاصل یعنی عدد 20.8 نشاندهنده شاخص توده بدنی او است.
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
گفتیم که BMI برای اندازهگیری میزان چاقی و لاغری افراد به کار میرود. البته به وضوح این روش دقیق نیست و خطا دارد که بعدها مفصلا در مورد ایرادات آن صحبت خواهیم کرد.
با این وجود این شاخص یک درک کلی به شما میدهد که آیا بیش از اندازه چاق یا بیش از حد لاغر هستید یا خیر.
مثلا از شما میپرسند که فردی با وزن 65 کیلوگرم چاق است یا لاغر. اولین سوال این است که در مقابل چه قدی؟ این وزن برای کسی با قد 1.9 متر خیلی کم و برای شخصی با قد 1.5 متر خیلی زیاد است. برای این که بتوانیم درک درستی میان قد و وزن افراد برقرار کنیم، از شاخص BMI استفاده میکنیم.
این عدد افراد را به چهار دسته تقسیم میکند:
در معیاری دیگر میشود جزئیتر به این شاخص نگاه کرد:
دقت کنید که این اعداد، به شدت دقیق نیستند. یعنی ممکن است فردی با شاخص BMI برابر با 27 وزن طبیعی داشته باشد و شخصی دیگر با شاخص 23 به رژیم برای آب کردن چربی نیازمند شود. اما ممکن نیست که با شاخص برابر با 50، در واقعیت بیش از اندازه لاغر باشد.
برای همین به کمک این معیار میتوانید درک کلی از وضعیت بدن خود پیدا کنید. هرچند که با این روش تشخیص قطعی صورت نمیگیرد و در صورت مشاهده چاقی شدید، باید برای تشخیص به یک متخصص مراجعه کنید.
در نهایت این شاخص به شما کمک میکند که برای مراجعه به متخصص یک معیار کلی داشته باشید. به خصوص اگر در جایگاه کمبود وزن یا اضافه وزن قرار میگیرید.
به دو دلیل کودکان و نوجوانان (2 تا 20 سال)نباید از شاخص معمولی BMI استفاده کنند.
دلیل اول تفاوت بدنی این گروه نسبت به بزرگسالان است. یعنی فردی 15 ساله اگر همان قد و وزن یک فرد 25 ساله را داشته باشد، ممکن است شرایطش با او یکسان نباشد.
دلیل دوم حساسیت بالای کودکان به خصوص زیر 10 سال نسبت به خودتشخیصی، خوددرمانی و تجویزهای خودسر است. مثلا اگر سر خود تشخیص بدهید کودک 4 ساله شما چاق است و غذایش را به شکلی غیر اصولی کم کنید، آسیبهای وارده میتواند بیاندازه جدیتر و خطرناکتر باشد.
برای این که تشخیص دقیقتر باشد، معمولا شاخص را با شاخص کودکان دیگر در همان سن و جنس مقایسه میکنند. به این ترتیب که تشخیص داده میشود کودک شما در چه صدکی قرار دارد، سپس چاقی یا لاغری او را به قضاوت میگذارند.
برای مثال دختران 12 تا 16 سال نسبت به پسران هم سن خود حدود 1 واحد BMI بالاتری دارند.
دختران به طور معمول زودتر از پسران به بلوغ میرسند.
به این ترتیب در تشخیص چاقی کودک دو عامل مهم جنسیت و سن هم وارد میشود. دو کودک 4 و 14 ساله با BMI مساوی قطعا وضعیت بدنی یکسان ندارند.
تاکید میکنیم که موضوع را برای کودکان جدیتر بگیرید و از خوددرمانی (اگر متخصص نیستید) برای آنها خودداری کنید.
برای افراد بالغ در آمریکا برای این شاخص برای دو گروه زنان و مردان و نیز سنین مختلف، جدول متفاوتی وجود دارد. این جدول قابل اعتمادتر از داشتن یک جدول کلی برای تمام افراد خواهد بود.
در مورد تاثیر داشتن یک شاخص متعادل بر سلامتی افراد، مطالعات فراوانی وجود دارد. نتیجه تحقیقات نشان میدهد که قرارگرفتن در گروهی که اضافه وزن دارند، یا چاق هستند، به شکلی معنادار شانس مرگ زودرس و ابتلا به برخی بیماریها را افزایش میدهد:
در گروهی که هرگز در زندگی خود سیگار نمیکشند، مرگ و میر زودرس در گروه چاق تا 50 درصد نسبت به افرادی با وزن متعادل افزایش پیدا میکند.
همچنین لاغری بیش از اندازه هم میتواند خطرناک باشد. لاغری شدید حتی ممکن است بیشتر از چاقی سلامتی فرد را به خطر بیندازد.
نکته بسیار مهم این است که هر فرد باید از قد و وزن خود اطلاع داشته باشد. عدم آگاهی نسبت به وزن باعث میشود که افراد نتوانند تغییرات وزن خود را بررسی کنند، در نتیجه متوجه نخواهند شد که کدام تغییرات در زندگیشان مثبت و کدام تغییرات منفی بودهاند.
کشورهای مختلف با در نظر گرفتن قد و وزن افراد به یک شاخص برای اندازهگیری وضعیت سلامتی کشور دست پیدا میکنند. مثلا متوجه میشوند که آیا کشوری چاق دارند یا نه.
همچنین در بسیاری از موارد، وقتی سیاستی برای سلامت عمومی اجرا میشود، توده بدنی یکی از مهمترین متریکهایی است که تاثیر برنامه با آن سنجیده میشود.
برای مثال در شرایطی مثل تورم یا کمبود کالاهای اساسی، دولتها به کمک این شاخص میتوانند تغییر کالری دریافتی مردم را اندازهگیری و برای جبران آن برنامهریزی کنند.
سازمان جهانی سلامتی WHO از دهه 1980 از شاخص BMI به عنوان شاخصی برای ثبت چاقی در جهان استفاده میکند.
برای مثال کویت (بعد از جزایر کوک، تونگا و ساموئا) چاقترین کشور جهان است. ایالات متحده با شاخص 28.8 در جایگاه هفدهم قرار میگیرد. ایران با شاخص 26.2 اوضاع نسبتا خوبی دارد و 82مین کشور چاق دنیا است.
کامرون، تایلند، کره جنوبی، کره شمالی، ژاپن و هند در فهرست کشورهایی با BMI زیر 25 قرار میگیرند.
دو نکته جالب در رنکینگ کشورهای چاق به چشم میخورد. اول این که 67% درصد کشورهای جهان BMI بیشتر از 25 دارند.
نکته جالب دیگر این است که کشوری با شاخص کمتر از 21 وجود ندارد.
از کنار هم قرار دادن آمار و اطلاعات مرتبط با چاقی میشود نتیجه گرفت که جهان به سمت چاق شدن در حرکت است.
به طور میانگین در جهان چاقی برای مردان شایعتر است تا زنان. هرچند در برخی کشورهای توسعهیافته مثل آلمان، کانادا، لهستان، ایتالیا، هلند، فرانسه، ژاپن و کره این روند برعکس است و زنان به طور میانگین چاقتر از مردان هستند.
در اختیار داشتن کالری فراوان و ارزان (البته بدون ارزش غذایی کافی مثل آرد سفید و شکر) باعث شده است که امروزه حتی کشورها و جوامع فقیر هم با وجود فقرغذایی، در خطر چاقی قرار بگیرند.
کشورها معمولا با داشتن برنامه آموزشی، فرهنگسازی، تشویق مردم به اتخاذ رژیمهای غذایی اصولی و نیز تلاش برای افزایش فعالیت بدنی افراد میکوشند که شاخص توده بدنی را به دامنه استاندارد برسانند. ژاپن از جمله موفقترین کشورها در این برنامه بوده است.
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
گفتیم که این روش ایراداتی هم دارد. معمولا شاخص BMI برای افراد بلند قد، به میزان ده درصد آنها را چاقتر از واقعیت نشان میدهد. همچنین برای افراد کوتاه قد این شاخص ممکن است آنها را به میزان ده درصد لاغرتر از چیزی که هستند گزارش کند.
به بیان دیگر ممکن است فردی کوتاه قد با وجود داشتن چربی اضافه، شاخصی نرمال پیدا کند یا فردی بلند قد با وجود این که وزنی نرمال دارد، در این معیار چاق به نظر برسد.
این مشکل برای دو نفر با قد و وزن مساوی، اما اندام درشت یا ریز هم وجود دارد. یعنی مثلا دو مرد با قد 1.8 و وزن 70 کیلوگرم الزاما در یک شرایط بدنی مساوی قرار ندارند. یکی از این دو فرد ممکن است اندامی درشتتر داشته باشد و دیگری اندامی ریزنقش.
یک مسئله دیگر در مورد افراد مسن پیش میآید. با بالا رفتن سن، بدون آن که وزن فرد تغییر کند، با تغییر در میزان قد افراد شاخص آنها افزایش پیدا میکند. افراد مسن معمولا شاهد کاهش قد خود هستند.
برای همین متخصصین معمولا بعد از محاسبه سرانگشتی، با توجه به قد افراد BMI را تصحیح میکنند.
بعضی از افراد بجای استفاده از فرمول سادهای که در بالا معرفی کردیم، ترجیح میدهند وزن فرد تقسیمبر «قد به توان 2.5» را در 1.3 ضرب کنند. برای مثال فردی با قد 1.8 و وزن 72 کیلوگرم با فرمول ساده به شاخص 22.2 میرسد. با این فرمول BMI برابری او با عدد 21.53 میرسد. همانطور که مشاهده میکنید تفاوت بین دو فرمول ناچیز است.
تصور کنید فردی با قد 1.8 موفق میشود 10 کیلوگرم چربی از دست بدهد و در مقابل 10 کیلو عضله بسازد. اگر تصویر این فرد قبل و بعد از این دوره را کنار هم بگذاریم، به وضوح میتوانیم روند پیشرفت او را مشاهده کنیم.
اما شاخص BMI برای این فرد هیچ تغییری نخواهد کرد. مهمترین مشکل این شاخص همین است که نمیتواند تمایز میان چربی و عضله را تشخیص دهد.
برای مثال دو فرد با قد و وزن مساوی که یکی اندامی عضلانی دارد و دیگری چربی اضافه، به شاخصی مساوی میرسند. در حالی که وضعیت بدنی این دو فرد یکسان نیست.
همچنین اگر فردی دارای اضافه وزن به خاطر رژیم نادرست و نداشتن تحرک کافی دچار عضلهسوزی شود، شاخص BMI او بهبود پیدا میکند!
امروزه متخصصین باور دارند که این شاخص BMI بیشتر از آن که بتواند چاقی را تشخیص دهد، قادر است چاق نبودن افراد را مشخص کند. یعنی فردی که در این معیار در گروه چاق قرار نمیگیرد، با احتمال زیاد واقعا چاق نیست. اما کسی که با این معیار چاق گزارش میشود، ممکن است واقعا چاق نباشد.
به خصوص ورزشکارانی که درصد چربی بدنشان زیر 15% باشد، اگر اندامی عضلانی داشته باشند ممکن است چاق تشخیص داده شوند. زیرا این شاخص متوجه نمیشود که وزن اضافه به خاطر عضلات است نه چربی اضافه.
برای مثال شاخص BMI برای رونی کلمن بالای 40 است و در این معیار خیلی چاق به حساب میآید. در حالی که وزن اضافه بدن او از عضلاتش میآید و نه از چربی.
گفتیم که شاخص BMI به شما کمک میکند که یک درک کلی از وزن و میزان چاقی یا لاغری خود داشته باشید. اما این معیار به هیچ عنوان دقیق نیست.
مثلا فردی با BMI برابر با 21 اگر دستانی لاغر، پاهایی غیرعضلانی و شکمی نسبتا برآمده داشته باشد در گروه وزن طبیعی قرار نمیگیرد.
چنین فردی درست است که عدد وزنش نسبتا خوب است (مثلا 70 کیلو برای قد 180) اما باید رژیم غذایی خود را اصلاح کند تا بتواند شکمش را آب کند و بجای آن کمی عضله بسازد. او به یک برنامه تمرین هم محتاج است.
برای تشخیص دقیقتر لازم است درصد چربی بدن توسط متخصص شناسایی و با ترسیم دقیق ترکیب بدنی، چاق یا لاغر بودن آنها تشخیص داده شود.
معمولا برای تشخیص چاقی، متخصص از اطلاعات بیشتری استفاده میکند. مواردی مثل دور کمر، دور مچ و دور گردن به او کمک میکند که بفهمد آیا با این قد و وزن، شرایط فرد طبیعی است یا خیر.
مشاوره ژنتیک
آزمایش ژنتیک
آنچه در این مقاله میخوانید:
bmi مخفف Body Mass Index به معنی شاخص توده بدنی است. یک معیار برای سنجش و اندازه گیری چربی بدن بر اساس قد و وزن هر فرد است. این شاخص در مورد بدن هر زن و مرد بالغی صدق میکند.
محاسبه شاخص توده بدنی٬ با استفاده از یک فرمول ریاضی است و براورد میکند که در هر متر مربع از بدن چقدر وزن موجود است که در اینجا منظور از وزن٬ چربی است و نه ماهیچه و …
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
BMI = mass (kg) / height^2 (m)
BMI = شاخص توده بدنی
Mass = وزن بر حسب کیلوگر
Height = قد بر حسب متر
بعبارتی:
شاخص توده بدنی = وزن (بر حسب کیلوگرم) تقسیم بر قد (بر حسب متر) به توان ۲
برای محاسبه آنلاین شاخص توده بدنی٬ کافی است در فرم بالای صفحه٬ قد و وزن خود را وارد کنید
دکمه محاسبه را زده و bmi خود را بدست آورید.
با استفاده از جدول زیر٬ خیلی ساده میتوانید bmi خود را محاسبه کنید٬ هر چند این روش قابل اتکا نیست و یک روش بسیار نسبی است و دقت کافی را ندارد.
از خط افقی پایین نمودار٬ وزن خود و از خط عمودی است چپ نمودار٬ قد خود را علامت بزنید. نقطه تلاقی این دو٬ بی ام آی نسبی شما را نشان میدهد. اما بهترین راه محاسبه بی ام آی٬ استفاده از فرمول است که به شکل آنلاین قابل استفاده است.
همانطور که پیشتر اشاره کردیم٬ bmi نشان دهنده میزان چربی بدن است. افراد با دانستن بی ام آی بدنشان میتوانند ذهنیتی نسبی از وضعیت جسمی شان بدست آوردند و در صورت نیاز به درمان و حفظ سلامتی تصمیم بگیرند.
اگر BMI:
۱- چنانچه BMI زیر ۱۸/۵ باشد٬ فرد باید با مراجعه به پزشک در مورد پایین بودن وزن خود صحبت کند و در صورتی که مشکل خاصی وجود ندارد به کمک یک متخصص تغذیه وزن خود را تا حد بازه ایده آل افزایش دهد.
۲- چنانچه BMI فرد در محدوده ایده آل یعنی عددی بین ۱۸/۵ تا ۲۴/۹ باشد٬ نه تنها جای نگرانی نیست بلکه نقطه ایده آل همینجاست. این فرد میتواند با حفظ رژیم غذایی و سبک زندگی سالم و ورزش٬ وزن خود را در این محدوده حفظ کند و سلامتی نسبی خود را داشته باشد.
۳- چنانچه BMI بین ۲۵ تا ۲۹/۹ باشد٬ باید به پزشک متخصص مراجعه کرده و در مورد اضافه وزن خود٬ درمانی را به شکل دارویی٬ رژیم و … آغاز کند.
در این محدوده٬ فرد میتواند با رعایت مواردی که پزشک توصیه میکند٬ وزن خود را خیلی راحت تر از دو مرحله بعدی کاهش دهد بدون اینکه نیاز به جراحی لاغری داشته باشد.
۴- چنانچه BMI فرد بین ۳۰ و ۳۴.۹ باشد٬ این فرد٬ چاق محسوب میشود و باید به پزشک مراجعه کرده و درمان خود را به شیوه ای که پزشک تجویز میکند شروع کند.
از این محدوده BMI به بعد٬ نگرانی ها از بابت به خطر افتادن سلامتی شروع میشود و جای بررسی دارد.
۵- چنانچه BMI فرد بالای ۳۵ باشد٬ این فرد دچار چاقی مفرط است و در مرحله خطرناک قرار دارد. این فرد احتمالا کسی است که با کمک رژیم٬ دارو و ورزش پیش از این نتوانسته است وزن خود را کاهش دهد. معمولا درمان این بیماران به شکل جراحی های لاغری است.
علت اینکه در BMI ی بالا٬ فرد در مرحله خطرناک است این است که در این محدوده٬ بیمار علاوه بر مشکلات عدیده (روحی٬ محدودیت جسمی و …) که چاقی برایش ایجاد کرده است٬ به شدت نیز در معرض ابتلا به بیماری های چون موارد زیر قرار میگیرد:
گفتن این نکته در این قسمت ضروری است که بی ام آی یک معیار برای محاسبه میزان سلامتی و خطر بیماری است اما کافی نیست٬ فاکتورهای دیگری مانند فشار خون، سطح کلسترول، سطح قند خون، سابقه خانوادگی بیماری قلبی، سن، جنس، اندازه دور کمر، سطح فعالیت بدنی، وضعیت یائسگی، وضعیت سیگار کشیدن و غیره نیز در ارزیابی خطر سلامت مورد توجه هستند.
برای اکثر افراد٬ بی ام آی یک شاخص مناسب اندازه گیری چاقی است اما کامل و بی نقص نیست زیرا بی ام آی نمیتواند اطلاعات واقعی از ترکیب بدن مانند میزان عضله٬ استخوان٬ چربی و سایر بافت ها ارائه دهد. بعبارتی BMI نمیتواند بین ماهیچه و چربی تفاوت قائل شود.
بی ام آی یک فرد ورزشکار٬ ممکن است در بازه شخص دارای اضافه وزن قرار بگیرد در حالیکه این افراد کاملا فیت و ایده آل هستند. یعنی با وجود چربی کم و تیپی عضلانی٬ با کسی که اضافه وزن دارد در یک بازه قرار بگیرند.
افراد مسن٬ کمتر عضلانی هستند و بیشتر چربی دارند و با این حال ممکن است که در بازه وزن طبیعی قرار بگیرند.
در این قشر نوجوانان در حال رشد٬ قد و وزن به یک عدد ثابتی نرسیده است و معمول است که در دوران بلوغ به سرعت افزایش وزن پیدا کنند که کاملا طبیعی است.
بنابرین میتوانند BMI بالایی داشته باشند در حالیکه هیکل عضلانی دارند و نه چربی اضافه.
در زنان باردار بی ام آی شاخص دقیق نیست زیرا طبق فرمول٬ قد این افراد ثابت است اما وزن آنها در حالت بارداری بیشتر است. در نتیجه فرمول٬ بی ام آی بالاتری را نشان میدهد که سنجش درستی نیست.
سوالی که زیاد پرسیده میشود این است که:
بر اساس جدول بالا٬ اگر BMI ی فردی بالاتر از ۲۵ باشد دارای اضافه وزن است و چاق محسوب میشود اما به دلایلی که درباره موارد استثناء اشاره کردیم ممکن است که این عدد همیشه جواب درستی برای چاقی افراد نباشد.
در نهایت:
با کنار گذاشتن موارد خاصی که بالاتر گفته شد٬ BMI اکثر مواقع بعنوان شاخص میزان چربی افراد محسوب میشود.
متخصصان جراحی لاغری از بی ام آی بعنوان یک فاکتور در غربالگری اضافه وزن و چاقی افراد استفاده میکنند. آنها بررسی میکنند که BMI فرد در چه محدوده ای از سلامتی یا خطر قرار دارد و اگر شرایط فرد را خطرناک ارزیابی کنند٬ جراحی لاغری را توصیه میکنند.
یکی از مشکلات بهداشت عمومی امروز جوامع٬ اضافه وزن و چاقی افراد…
چاقی شرایطی است که فرد مبتلا به آن دارای حجم بیش از…
آنچه در این مقاله میخوانید: مکمل غذایی چیست؟ قرص های لاغری چگونه…
اولین مرحله از درمان چاقی، تشخیص آن توسط پزشک و بررسی شرایط…
محاسبه bmi سایتتون ایراد داره من تو صد تا سایت قد و وزنمو زدم گفته نرمال اونوقت سایت شما میگه اضافه وزن داری
مچکرم ایراد برطرف شد
ممنون
قد ۱۵۶
وزن ۴۴
در همین صفحه میتونید بی ام آی خودتون رو محاسبه کنید
سلام من ۱۳ سالمه قدم ۱۵۶ وزنم ۵۰
BMI هم 20.5 هست آیا اضافه وزن دارم
بی ام آی شما متناسبه و اضافه وزنی ندارید
چگونه توده بدنی خود را اندازه بگیریم
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
0