چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

 
helpkade
چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم
چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم


ارزان ترین راه سفر به نقاط مختلف داخلی


این ست نوزادی رو برای یلدا باتخفیف بخر

عامل هپاتیت A ویروس HAV است که بوسیله مدفوع از بدن شخص آلوده دفع می‌شود و باعث آلودگی آب آشامیدنی و غذا می‌شود. راه انتقال این بیماری از طریق آب و غذاهای نپخته یا خوب نپخته شده یا غذاهایی که بوسیله اشخاص مبتلا طبخ می‌شوند، می‌باشد.

چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

HAV به ندرت از طریق خون به اشخاص دیگر منتقل می‌شود. هپاتیت A به شکل حاد دیده می‌شود ولی کمتر آلودگی مزمن بوجود می‌آورد. یکبار ابتلا به این بیماری در شخص مصونیت دائمی بوجود می‌آورد.

علایم بیماری

افراد مبتلا به هپاتیت همیشه تمامی علایم بیماری را نشان نمی‌دهند. برای مثال کودکان هیچ نشانه‌ای از آلودگی ندارند. در حالی که در نوجوانان و بزرگسالان علایم بیماری دیده می‌شود. این علایم عبارتند از: زردی پوست و سفیدی چشمها ، احساس خستگی و کوفتگی ، درد در ناحیه بالا و طرف راست شکم ، کاهش اشتها و وزن ، تب ، تهوع ، اسهال ، استفراغ ، درد مفاصل ، تیره شدن رنگ ادرار و بی‌رنگ شدن مدفوع.

هپاتیت A باعث افزایش میزان آنزیمهای کبدی می‌شود، فعالیت دستگاه ایمنی بدن افزایش می‌یابد. علایم بیماری 4 – 2 هفته بعد از شروع آلودگی بروز می‌کند. این علایم گاهی از یک هفته تا یک ماه بعد نیز خود را نشان می‌دهند. 15 درصد مردان 9 – 6 هفته بعد از آلودگی علایم را نشان می‌دهند و حدود یک درصد افراد علایم بیماری را خیلی شدید و سریع نشان می‌دهند و به ندرت این بیماری باعث از کار افتادن کبد و مرگ می‌شود.

چگونگی تشخیص هپاتیتA

بهترین راه تشخیص بیماری ، آزمایش خون است. در این آزمایشها ، دو نوع آنتی بادی برای ویروس مشخص می‌شود. آنتی بادی ایمونوگلوبولین M که 10 – 5 روز قبل از ظاهر شدن علایم بوسیله دستگاه ایمنی ساخته می‌شود و کمتر از 6 ماه ناپدید می‌شود. و آنتی بادی ایمونوگلوبولین G که جایگزین آنتی‌بادی اول می‌شود و بدن را در مقابل آلودگی نسبت به HAV ایمن می‌کند و مصونیت بوجود می‌آورد.

تفسیر نتایج حاصل از آزمایش خون

اگر آزمایش خون شخص نسبت به آنتی بادیهای ایمونوگلوبولین G و M هر دو منفی باشد، او هرگز به ویروس آلوده نشده و می‌تواند واکسن بزند.

اگر در آزمایش خون شخص ایمونوگلوبولین M مثبت باشد. آلودگی HAV وجود و ممکن است تا 6 ماه دیگر بهبود یابد یا وضعیت بیمار بدتر شود.

اگر ایمونوگلوبولین M منفی و ایمونوگلوبوین G مثبت باشد، شخص از طریق ویروس یا واکسن آلوده شده و برای همیشه ایمن شده است.

ارتباط بین HIV (ایدز) و HAV

چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

افرادی که به ایدز مبتلا هستند بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت A هستند. در این افراد دوره ابتلا به بیماری و بروز علایم و بهبودی کامل طولانی‌تر است. در افراد مبتلا به ایدز چون داروهای ضد HIV به کبد آسیب می‌رسانند علایم بیماری هپاتیت A بیشتر بروز می‌کند. در حقیقت لازم است با مشورت با پزشک ، داروها را قطع کنند تا آنزیمهای کبدی به حد طبیعی باز گردند.

چگونگی درمان

درمان معمول بیماری ، استراحت است. اگر شخص اسهال و استفراغ دارد می‌تواند از مایعات استفاده کند. اگر چه بهترین راه ، مراجعه به پزشک است ولی می‌توان از ایبوپروفن یا مسکنهای دیگر برای مهار نشانه‌های بیماری استفاده کرد. اگر فکر می‌کنید، اخیرا ویروش هپاتیت به بدن شما منتقل شده است، گاماگلوبولین تزریق کنید. به شرط آنکه بیشتر از 6 – 2 هفته از ورود ویروس نگذشته باشد.

چگونگی پیشگیری از بیماری

بهترین راه واکسیناسیون است دو نوع واکسن برای این بیماری وجود دارد. VAQTH و HAVRIX. اثرات جانبی این واکسنها خیلی خفیف است و علایمی شبیه سرماخوردگی و درد در ناحیه واکسن می‌باشد. می‌توان از یک واکسن ترکیبی برای هپاتیت B و A استفاده کرد.(TWIRIX) این واکسن بسیار موثر است بطوری که 99 درصد افراد واکسینه شده دیر به بیماری مبتلا نمی‌شوند. چون در افراد مبتلا به ایدز دستگاه ایمنی تخریب شده است. بعد از واکسیناسیون دوباره به هپاتیت A مبتلا می‌شوند. بهتر است موقعی که تعداد CD4 در محدوده طبیعی است، واکسن تزریق شود.

برای داشتن بچه های سالم تر بخوانید


جلوگیری از ورود هوای آلوده به خانه!

اینجا یکی از هتلهای کیشه! همین حالارزروکن


تجویز انواع سمعک نامرئی و هوشمند


لاغری موضعی با لیزر


بهترین قیمت بلیط اتوبوس-خریدآنلاین

بااین بسته آموزشی آموزگار کودک خود باشید


برای سفارش این ست فقط کافیه کلیک کنی!


زیبایی خونت با این محصولات کامل میشه!

رزروبلیط وهتل درسراسرایران بابیشترین تخفیف

میخوای باکمترین هزینه دندون هاتو سفید کنی؟


انواع تاب متناسب با آناتومی بدن کودک


به تماشای کیفیتی بی حاشیه!


راهنمای انتخاب و خرید محصولات زناشویی


آشپزی بدون دغدغه کثیفی گاز

Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2021

هپاتیت به مشکل التهابی کبد اشاره دارد. این بیماری عموماً توسط یک عفونت ویروسی ایجاد می شود، اما دلایل دیگری از هپاتیت نیز وجود دارد.این موارد شامل هپاتیت خودایمنی و هپاتیتی است که به عنوان نتیجه ثانویه داروها، مواد مخدر، سموم و الکل رخ می دهد.

چنانچه در ادامه این بخش از سلامت نمناک توضیح خواهیم داد هپاتیت یک بیماری خود ایمنی است و زمانی رخ می دهد که بدن شما آنتی بادی در برابر بافت کبدتان ایجاد می کند. کبد در ناحیه بالایی شکم قرار دارد. عملکردهای بسیار مهمی را انجام می دهد، که متابولیسم بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهد، از جمله:

عملکردهای بسیار مهم کبد

در حال حاضر حدود 4.4 میلیون آمریکایی در حال حاضر با هپاتیت B و C زندگی می کنند. بسیاری از مردم حتی نمی دانند که هپاتیت دارند. گزینه های درمان بسته به نوع هپاتیتی است که دارید. شما می توانید از طریق اقدامات احتیاطی و سبک زندگی از هپاتیت جلوگیری کنید.

چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

پنج نوع ویروس هپاتیت:

عفونت های ویروسی کبد که به عنوان هپاتیت طبقه بندی می شوند، شامل؛ هپاتیت A، B، C، D و E هستند.یک ویروس مسئول یک نوع هپاتیت است که به هپاتیت منتقل می شود. 

هپاتیت A همیشه یک بیماری حاد و کوتاه مدت است، در حالی که هپاتیت B، C و D به احتمال زیاد در حال پیشرفت هستند. هپاتیت E معمولاً حاد است اما در زنان باردار می تواند خطرناکتر باشد. 

هپاتیت A ناشی از عفونت ویروسی هپاتیت (A (hav است. این نوع از هپاتیت به طور معمول با مصرف غذا یا آب آلوده به مدفوع انسان آلوده به هپاتیت A منتقل می شود.

هپاتیت B از طریق تماس با مایعات عفونی بدن مثل خون، ترشحات واژینال، یا منی، که شامل ویروس هپاتیت (B (HBV است، منتقل می شود. استفاده از مواد مخدر، داشتن رابطه جنسی با شریک آلوده، و یا به اشتراک گذاشتن تیغ ها با فرد مبتلا، ریسک ابتلا به هپاتیت B را افزایش می دهد. 

هپاتیت C از ویروس هپاتیت (c (HCV می آید. هپاتیت C از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن آلوده، به طور معمول از طریق تزریق مواد مخدر و تماس جنسی منتقل می شود.تقریباً 2.8 تا 3.9 میلیون آمریکایی در حال حاضر با شکل مزمن این عفونت زندگی می کنند.

هپاتیت D، یک بیماری جدی کبد است که در اثر ویروس هپاتیت D (HDV) ایجاد می شود. HDV از طریق تماس مستقیم با خون آلوده منتقل می شود. هپاتیت D شکل نادری از هپاتیت است که تنها در ارتباط با عفونت هپاتیت B رخ می دهد. ویروس هپاتیت D نمی تواند بدون حضور هپاتیت B تکثیر شود. 

هپاتیت E، یک بیماری آبی ناشی از ویروس هپاتیت (E (hev است. هپاتیت E عمدتاً در مناطقی با بهداشت ضعیف یافت می شود و نوعاً به دلیل وجود مدفوع در منبع آب است. این بیماری در ایالات متحده غیرمعمول است. با این حال، طبق گزارش CDC، موارد هپاتیت E در خاور میانه، آسیا، آمریکای مرکزی و آفریقا گزارش شده است.

مصرف بیش از حد الکل می تواند موجب آسیب و التهاب کبد شود. این بیماری گاهی به عنوان هپاتیت الکلی منسوب است. الکل به طور مستقیم به سلول های کبد شما آسیب می رساند.

در طول زمان، می تواند منجر به آسیب دائمی شود و منجر به نارسایی کبد و سیروز و افزایش کبد و زخم کبد شود. دیگر عوامل سمی هپاتیت شامل استفاده بیش از حد از دارو و قرار گرفتن در معرض سموم هستند.

در برخی موارد، سیستم ایمنی، کبد را به عنوان یک شی مضر اشتباه می پندارد و شروع به حمله به آن می کند. باعث التهاب مداومش می شود که می تواند از ملایم تا شدید باشد و اغلب مانع از عملکرد کبد شود. در زنان سه برابر بیشتر از مردان رایج است. 

اگر شما اشکال عفونی از هپاتیت داشته باشید که مزمن هستند، مانند هپاتیت B و C، ممکن است در ابتدا علائم بیماری نداشته باشید. علایم ممکن است تا زمانی که آسیب وارد عمل کبد شود، رخ ندهد.علائم و نشانه های هپاتیت حاد به سرعت ظاهر می شوند. آن ها شامل موارد زیر هستند: 

هپاتیت مزمن به آرامی رشد می کند، بنابراین این نشانه ها و علائم ممکن است بسیار ظریف و خفیف باشند.

همانطور که در این بخش از سلامت نمناک توضیح خواهیم داد برای تشخیص هپاتیت، ابتدا پزشکتان تاریخچه ای را برای تعیین هر گونه عوامل خطری که ممکن است برای هپاتیت عفونی یا غیر عفونی داشته باشد، به دست خواهد آورد.

در طی معاینه فیزیکی، ممکن است پزشک به نرمی بر روی شکم شما فشار بیاورد تا ببیند آیا درد یا حسی وجود دارد یا خیر. همچنین ممکن است بخواهد بفمهد که آیا کبد شما بزرگ تر شده است یا خیر.اگر پوست و یا چشم ها زرد هستند، پزشک این را در طول معاینه و آزمایش یادداشت خواهد کرد.

تست های عملکرد کبد از نمونه های خون برای تعیین میزان موثر بودن کبد خود استفاده می کنند.نتایج غیر نرمال این تست ها ممکن است اولین نشانه این باشد که یک مشکل وجود دارد، به خصوص اگر هیچ علامتی را در یک تست فیزیکی از بیماری های کبد نشان ندهید. سطوح بالای آنزیم کبد ممکن است نشان دهد که کبد شما فشار دارد، آسیب دیده و یا درست کار نمی کند. 

اگر آزمایشات کارکرد کبد غیر عادی باشند، به احتمال زیاد پزشک برای تشخیص منبع مشکل به آزمایشات خونی دیگری نیاز خواهد داشت. این تست ها می توانند برای ویروس هایی که باعث هپاتیت می شوند، کنترل شوند. آن ها همچنین می توانند برای کنترل آنتی بادی که در شرایطی مانند هپاتیت بی ایمنی رایج هستند، مورد استفاده قرار گیرند.

سونوگرافی شکمی از امواج فراصوت برای ایجاد تصویری از اندام ها در شکمتان استفاده می کند. این تست به پزشک شما این امکان را می دهد که به کبد و ارگان های مجاور نزدیک شوید. می تواند این موارد آشکار شود:

نمونه برداری کبدی یک روش تهاجمی است. این کار می تواند از طریق پوست با سوزن انجام شود و نیاز به جراحی ندارد. به طور معمول، از یک سونوگرافی برای هدایت پزشک خود هنگام گرفتن نمونه نمونه برداری استفاده می شود. این تست به پزشک شما اجازه می دهد تا مشخص کند عفونت یا التهاب کبد شما را تحت تاثیر قرار داده است یا خیر. 

گزینه های درمانی با نوع هپاتیت شما مشخص می شوند و این که آیا عفونت حاد و یا مزمن است یا خیر. 

هپاتیت A معمولاً به درمان نیاز ندارد چون یک بیماری کوتاه مدت است. استراحت می تواند در صورتی توصیه شود که علائم بیماری موجب ناراحتی زیادی شود. اگر استفراغ یا اسهال را تجربه می کنید، دستور پزشک خود را برای آبرسانی و تغذیه دنبال کنید.

واکسن هپاتیت A برای پیش گیری از این عفونت در دسترس است. اغلب کودکان زیر 12 تا 18 ماه واکسیناسیون را آغاز می کنند. این یک سری از دو واکسن است. واکسیناسیون برای هپاتیت A هم برای بزرگسالان موجود است و می تواند با واکسن هپاتیت B ترکیب شود.

هپاتیت B حاد به درمان ویژه ای نیاز ندارد. هپاتیت B مزمن با داروهای ضد ویروسی درمان می شود. این نوع درمان می تواند پرهزینه باشد، چون باید چندین ماه یا چند سال ادامه یابد.

درمان بیماری های هپاتیت B مزمن نیز نیازمند ارزیابی های منظم پزشکی و نظارت بر تعیین این است که آیا ویروس در حال واکنش به درمان است یا خیر. هپاتیت B می تواند با واکسیناسیون پیش گیری شود.

CDC واکسیناسیون هپاتیت B را برای تمام نوزادان توصیه می کند. این مجموعه از سه واکسن به طور معمول در شش ماهه اول دوران کودکی تکمیل می شود.

داروهای ضدویروسی برای درمان بیماری های حاد و مزمن هپاتیت C استفاده می شوند. افرادی که هپاتیت C دارند معمولاً با ترکیبی از داروهای ضد ویروسی درمان می شوند. آن ها همچنین ممکن است نیاز به آزمایش بیشتری برای تعیین بهترین نوع درمان داشته باشند.چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

افرادی که دچار سیروز (زخم کبد) یا بیماری کبدی می شوند در نتیجه هپاتیت C مزمن می توانند شخصی برای دریافت پیوند کبد باشند. در حال حاضر، هیچ واکسیناسیونی برای هپاتیت C وجود ندارد.

هیچ داروی ضد ویروسی برای درمان هپاتیت D در این زمان وجود ندارد. براساس مطالعه 2013، دارویی بنام اینترفرون برای درمان هپاتیت D استفاده می شود، اما این بیماری در حدود 25 تا 30 درصد در افراد پیشرفت می کند.

هپاتیت D را می توان با دریافت واکسن هپاتیت B پیش گیری کرد، زیرا عفونت با هپاتیت B برای توسعه هپاتیت D ضروری است.

در حال حاضر، هیچ درمان پزشکی خاصی برای درمان هپاتیت E در دسترس نیست. از آنجا که این عفونت معمولاً حاد نیست، به طور معمول خودش حل می شود.

افراد مبتلا به این نوع عفونت، اغلب توصیه می شود که استراحت کافی داشته باشند، مقدار زیادی مایعات بنوشند، مواد مغذی کافی داشته باشند و از الکل دوری کنند. با این حال، زنان باردار که این عفونت را رشد می دهند، نیازمند نظارت و مراقبت نزدیک هستند.

کورتیکواستروئیدها، مانند پردنیزون یا بدسونید، در درمان اولیه هپاتیت خود ایمنی بسیار مهم هستند. آن ها در حدود بین 80 درصد از افراد مبتلا به این بیماری موثر هستند. آزاتیوپرین، دارویی که سیستم ایمنی را سرکوب می کند، و اغلب در درمان گنجانده می شود و می تواند بدون استروئید به کار رود.

سایر داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند میکوفنولات (سلسپت)، تاکرولیموس (پروگراف) و سیسلوسپورین (نورال) نیز می توانند به عنوان جایگزین برای درمان استفاده شوند.

داشتن بهداشت خوب یک راه کلیدی برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت A و E است. اگر به یک کشور در حال توسعه سفر می کنید، باید از این موارد دوری کنید:

استفاده از واکسن یک کلید مهم برای پیش گیری از هپاتیت است. واکسیناسیون برای پیش گیری از توسعه هپاتیت A و B در دسترس است. متخصصان در حال حاضر در حال توسعه واکسن بر علیه هپاتیت C هستند. واکسیناسیون هپاتیت E در چین وجود دارد، اما در ایالات متحده در دسترس نیست.

هپاتیت B یا C مزمن اغلب می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود. از آنجا که ویروس بر کبد تاثیر می گذارد، افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن یا C در معرض این خطرها قرار دارند: 

وقتی کبد شما به طور طبیعی عمل نمی کند، نارسایی کبد ممکن است رخ دهد. مشکلات مربوط به نارسایی کبد شامل موارد زیر باشد: 

افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن و C به اجتناب از الکل تشویق می شوند، زیرا می تواند منجر به تسریع بیماری کبد و نارسایی شود.مکمل های خاص و داروها نیز می توانند بر عملکرد کبد تاثیر بگذارند.اگر هپاتیت B مزمن یا C دارید، قبل از مصرف داروهای جدید با پزشک خود مشورت کنید.

450 پزشک متخصص | شروع گفتگوی آنلاین

هپاتیت به طور کلی به التهاب کبد گفته می‌شود و می‌تواند بسیار جدی و خطرناک باشد. این بیماری انواع مختلفی دارد که یکی از آن‌ها هپاتیت C است. هپاتیت C با دیگر هپاتیت ها تفاوت داشته و بین انواع مختلف این دسته از بیماری های کبدی ارتباطی وجود ندارند. با این حال، در مراحل اولیه‌ی بیماری، بسیاری از افراد با هیچ علامتی از آن رو به رو نخواهند شد، بنابراین می‌توان گفت که تشخیص این بیماری در مراحل ابتدایی سخت است.

برای مطالعه بخش موردنظر خود می‌توانید بر تیتر آن در فهرست کلیک کنید. اگر در موبایل می‌خوانید، تیتر را لمس کنید.

[Reading-Header-Articel]

چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

هپاتیت بیش‌تر در اثر نوعی ویروس ایجاد می‌شود، اما می‌تواند ناشی از موارد دیگر نیز باشد:

ویروس هپاتیت C جدی‌ترین نوع ویروس هپاتیت محسوب می‌شود. زیرا این ویروس قادر است تا مدت‌ها بی‌علامت باقی‌مانده و پس از مدتی طولانی باعث ایجاد آسیب‌های جدی به کبد شود.

 

دو نوع هپاتیت C وجود دارد: هپاتیت حاد C و هپاتیت مزمن C که نحوه‌ی تشخیص از طریق علائم فرد است.

در هپاتیت حاد C، علائم کوتاه مدت‌تر است و بروز آن‌ها شش ماه یا کم‌تر طول می‌کشد. با این حال، هپاتیت حاد می‌تواند منجر به هپاتیت مزمن شود. ممکن است هپاتیت مزمن C در تمام طول زندگی با شما همراه باشد، زیرا خلاص شدن از شر این ویروس در بدن کار دشواری است. محققان هنوز به این نتیجه نرسیده‌اند که چرا برخی از افراد به شکل مزمن این بیماری مبتلا می‌شوند.

طبق گفته‌ی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، حدود 80 درصد مبتلایان به هپاتیت حاد C، علائمی را تجربه نمی‌کنند. در بعضی موارد، علائم مدت کوتاهی پس از آلوده شدن فرد به ویروس هپاتیت C، ظاهر می‌شوند. این علائم می‌تواند خفیف یا شدید باشد و شامل موارد زیر است:

اگر جزو آن دسته از افرادی باشید که سریعاً بعد از ابتلا به هپاتیت C، علائم آن را نشان می‌دهند، ممکن است با حالت‌های زیر روبه‌رو شوید:

بر اساس تحقیقات به عمل آمده از منابع معتبر، علائم اولیه معمولاً در حدود 6 یا 7 هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس هپاتیت C رخ می‌دهد.

بدن برخی از افراد ممکن است ظرف دو هفته، علائم ناشی از عفونت هپاتیت C را ایجاد کند. چنین افرادی قبل از آزمایش‌های تشخیصی هپاتیت C متوجه ابتلا به این بیماری می‌شوند. اما ممکن است در برخی افراد از شش ماه تا ده سال و یا گاهی حتی بیش‌تر طول بکشد تا شخص مبتلا به ویروس از هرگونه علائم آگاهی یابد و متوجه بیماری خود شود. این امر به این دلیل است که ممکن است سال‌ها طول بکشد تا ویروس بتواند به کبد شما آسیبی برساند.

به طور کلی می‌توان گفت که تشخیص بیماری هپاتیت C از طریق علائم بالینی کار دشواری است. بنابراین به منظور تشخیص این بیماری می‌توانید آزمایش انجام دهید. آزمایش هپاتیت C یک آزمایش خون ساده است که می‌تواند تأیید کند که آیا شما این بیماری را دارید یا خیر.

بعد از اینکه پزشک نتیجه‌ی آزمایش خون شما را دریافت کرد، ممکن است توصیه کند که تحت آزمایش بیوپسی کبد قرار بگیرید تا مشخص شود که آیا شما کبد آسیب‌دیده‌ ناشی از هپاتیت مزمن C را دارید یا خیر. برای این کار، با استفاده از روش‌های مخصوص کمی از بافت کبد شما را بر می‌دارند تا آن را تحت آزمایش قرار دهند.

مختصصان دکتر ساینا و تمامی کارشناسان ما پاسخگوی ابهامات شما هستند. اگر در مورد علائم و روش‌های تشخیصی هپاتیت C سؤالی دارید، می‌توانید با آن‌ها در ارتباط باشید.

اگر به سلامت جسم و روان خودت و عزیزانت اهمیت میدی و دنبال مقالات به‌روز و آموزنده هستی، اگر میخوای کلی چیز جدید بگیری و جواب سوالاتو پیدا کنی، یادت نره به مجله سلامت دکتر ساینا سر بزنی!

نظر شما با موفقیت ثبت گردید. پس از تائید مدیر سیستم نمایش داده خواهد شد.

نظر شما با موفقیت ثبت گردید. پس از تائید مدیر سیستم نمایش داده خواهد شد.

تمامی حقوق مادی و معنوی متعلق به شرکت دانش بنیان نوین فناوران همراه ساینا می باشد.

هپاتیت B یک عفونت ویروسی است که به کبد حمله می کند و می تواند باعث بیماری حاد و مزمن شود.  این ویروس معمولاً در هنگام تولد و زایمان از مادر به کودک و همچنین از طریق تماس با خون یا دیگر مایعات بدن منتقل می شود. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که در سال 2015 ، 257 میلیون نفر با عفونت مزمن هپاتیت B زندگی می کردند. بررسی هپاتیت B هم از طریق بررسی سرمی و آنتی ژنی و هم از طریق تشخیص مولکولی قابل انجام است. بخش تشخیص مولکولی آزمایشگاه مندل آمادگی انجام آزمایش تشخیص هپاتیت B به کلیه روش های ممکن را دارا است.

تشخیص مولکولی کیفی ویروس هپاتیت B

تعیین لود ویروس هپاتیت B با Real time PCR


هپاتیت B یک عفونت ویروسی است که به کبد حمله می کند و می تواند باعث بیماری حاد و مزمن شود.  این ویروس معمولاً در هنگام تولد و زایمان از مادر به کودک و همچنین از طریق تماس با خون یا دیگر مایعات بدن منتقل می شود. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که در سال 2015 ، 257 میلیون نفر با عفونت مزمن هپاتیت B زندگی می کردند (به عنوان آنتی ژن سطحی هپاتیت B مثبت معرفی میشود).  در سال 2015 ، هپاتیت B منجر به مرگ حدود  887.000 فرد شد و بیشتر ناشی از سیروز و سرطان هپاتوسلولار ( به عنوان مثال سرطان اولیه کبد ) بودند. از سال 2016 ، 27 میلیون نفر (5/10٪ از كل افرادی كه تخمین زده می شود مبتلا به هپاتیت B هستند) از عفونت خود آگاه هستند ، در حالی كه 4.5 میلیون نفر (7/16٪) از افراد تشخیص داده شده تحت درمان میباشند.چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

با استفاده از واکسن هایی که ایمن ، در دسترس و مؤثر هستند ، می توان از هپاتیت B جلوگیری کرد.  هپاتیت B یک عفونت کبدی بالقوه تهدید کننده است که ناشی از ویروس هپاتیت B (HBV) میباشد. این یک مشکل بزرگ سلامت جهانی است. این بیماری می تواند باعث عفونت مزمن شود و افراد را در معرض خطر بالای مرگ ناشی از سیروز و سرطان کبد قرار دهد. یک واکسن ایمن و مؤثر که از 98 تا 100٪ محافظت در برابر هپاتیت B برخوردار است ، در دسترس میباشد. جلوگیری از عفونت هپاتیت B از بروز عوارضی از جمله ایجاد بیماری مزمن و سرطان کبد جلوگیری می کند.

 

شیوع هپاتیت B در منطقه اقیانوس آرام غربی و آفریقا بیشترین میزان را دارد ، به طوری که به ترتیب 6.2٪ و 6.1٪ از جمعیت بالغ آلوده هستند. در منطقه مدیترانه شرقی ، جنوب شرقی آسیا و اروپا ، به ترتیب 3.3٪ ، 2.0٪ و 1.6٪ از جمعیت عمومی آلوده هستند.  در آمریکا ، 0.7٪ از جمعیت آلوده هستند.

 

در نواحی بسیار بومی ، هپاتیت B بیشتر از مادر به کودک هنگام تولد یا از طریق انتقال افقی (قرار گرفتن در معرض خون آلوده)  بویژه از کودک آلوده به کودک سالم طی 5 سال اول زندگی منتقل میشود. ایجاد عفونت مزمن در نوزادان آلوده شده توسط مادران هنگام زایمان یا قبل از 5 سالگی بسیار متداول است. هپاتیت B همچنین از طریق آسیب با سوزن ( نیدل استیک یا زخم سر سوزن ) ، خال کوبی ، سوراخ کردن و قرار گرفتن در معرض خون و مایعات آلوده بدن مانند بزاق و مایعات قاعدگی ، مایعات واژن و مایع منی گسترش می یابد. انتقال جنسی هپاتیت B ممکن است رخ دهد ، به ویژه در مردان غیر واکسینه که دارای رابطه جنسی با مردان میباشند و در افراد دگرجنسگرایی که شرکای جنسی متعدد دارند یا با کارگران جنسی رابطه دارند.

عفونت در بزرگسالی در کمتر از 5٪ موارد منجر به هپاتیت مزمن می شود ، در حالی که عفونت در دوران نوزادی و اوایل کودکی در حدود 95٪ موارد منجر به هپاتیت مزمن می شود. انتقال ویروس ممکن است از طریق استفاده مجدد از سوزن ها و سرنگ ها هم در خدمات درمانی و هم در بین افرادی که مواد مخدر تزریق می کنند رخ دهد. علاوه بر این ، عفونت می تواند در طی مراحل پزشکی ، جراحی و فرآیند های مربوط به دندان ، از طریق خال کوبی یا از طریق استفاده از تیغ و اشیاء مشابه آلوده به خون عفونی ایجاد شود. ویروس هپاتیت B حداقل 7 روز در خارج از بدن زنده می ماند. در این مدت ، ویروس می تواند در صورت وارد شدن به بدن شخصی که واکسینه نیست باعث ایجاد عفونت شود. دوره کمون ویروس هپاتیت B به طور متوسط 75 روز میباشد ، اما می تواند از 30 روز تا 180 روز متغیر باشد. این ویروس ممکن است طی 30 تا 60 روز پس از عفونت تشخیص داده شود و می تواند پایدار باشد و به هپاتیت مزمن B تبدیل شود.

 

بیشتر افراد هنگامی که تازه آلوده میشوند هیچ علائمی را تجربه نمی کنند. با این حال ، برخی از افراد با علائمی که چند هفته طول میکشند از جمله زردی پوست و چشم ها (یرقان) ، تیرگی ادرار ، خستگی شدید ، حالت تهوع ، استفراغ و درد شکم ، دچار بیماری حاد میباشند. زیر مجموعه کوچکی از مبتلایان به هپاتیت حاد می توانند دچار نارسایی حاد کبدی شوند که می تواند به مرگ منجر شود. در برخی افراد ، ویروس هپاتیت B همچنین می تواند باعث عفونت مزمن کبدی شود که متعاقبا به سیروز (زخم کبد) یا سرطان کبد تبدیل میشود.

 

احتمال ابتلا به عفونت مزمن به سن فرد در هنگام ابتلا به عفونت بستگی دارد. كودكان كمتر از 6 سال كه به ويروس هپاتيت B آلوده مي شوند ، بيشترين احتمال ابتلا به عفونت هاي مزمن را دارند.

نوزادان و کودکان :

 80-90٪ از نوزادان آلوده طی اولین سال زندگی خود دچار عفونت مزمن می شوند. 30 تا 50٪ از كودكان آلوده قبل از 6 سالگی به عفونت های مزمن مبتلا میشوند.بزرگسالان :

کمتر از 5٪ از افراد سالم که در بزرگسالی آلوده میشوند ، دچار عفونت مزمن می شوند. 20-30 درصد از بزرگسالان که به عفونت مزمن مبتلا میباشند به سیروز و / یا سرطان کبد نیز مبتلا میشوند.

 

حدود 1٪ از افراد مبتلا به عفونت HBV  ( 2.7 میلیون فرد ) به HIV نیز مبتلا هستند. در مقابل ، شیوع جهانی عفونت HBV در افراد آلوده به HIV ، 7.4 درصد است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) از سال 2015 ، بدون در نظر گرفتن مراحل بیماری ، درمان را برای همه مبتلایان به عفونت HIV توصیه کرده است. تنوفوویر ، که در ترکیبات درمانی که به عنوان درمان خط اول عفونت HIV توصیه می شوند وجود دارد ، در مقابل HBV نیز فعال است.

 

به دلایل بالینی ، تمایز هپاتیت B از هپاتیت ناشی از سایر ویروس ها امکان پذیر نیست ، از این رو ، تأیید آزمایشگاهی تشخیص ، ضروری میباشد. یک سری آزمایش خون برای تشخیص و نظارت بر مبتلایان به هپاتیت B در دسترس میباشند. آنها می توانند به منظور تشخیص عفونت های حاد و مزمن مورد استفاده قرار گیرند. تشخیص آزمایشگاهی عفونت هپاتیت B بر تشخیص آنتی ژن سطحی هپاتیت B  (HBsAg) متمرکز است. سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که برای اطمینان از ایمنی خون و جلوگیری از انتقال تصادفی به افرادی که فرآورده های خونی را دریافت می کنند ، تمام اهداء کنندگان خون برای هپاتیت B آزمایش شوند.

عفونت حاد HBV از طریق وجود HBsAg و آنتی بادی ایمونوگلوبولین M  (IgM) به آنتی ژن هسته ای ، HBcAg شناسایی می شود. طی مرحله اولیه عفونت ، بیماران از نظر وجود آنتی ژن e هپاتیت B (HBeAg) در سرم نیز مثبت هستند. HBeAg معمولاً نشانگر میزان بالای تکثیر ویروس است. وجود HBeAg نشان می دهد که خون و مایعات بدن فرد آلوده بسیار عفونی هستند.  عفونت مزمن از طریق ماندگاری HBsAg به مدت حداقل 6 ماه مشخص می شود (با یا بدون وجود همزمان HBeAg). ماندگاری HBsAg مهمترین نشانه خطر ابتلا به بیماری مزمن کبد و سرطان کبد (کارسینوم هپاتوسلولار ) در مراحل بعدی زندگی میباشد. 

هیچ روش بخصوصی برای درمان هپاتیت حاد B وجود ندارد. بنابراین ، مراقبت با هدف حفظ راحتی و تعادل مناسب غذایی از جمله جایگزینی مایعات از دست رفته از طریق اسهال و استفراغ صورت می گیرد. از همه مهمتر ، اجتناب از مصرف داروهای غیر ضروری میباشد. استامینوفن / پاراستامول و داروی ضد استفراغ نباید مصرف شوند. عفونت مزمن هپاتیت B را می توان با داروها از جمله داروهای ضد ویروسی خوراکی درمان کرد. درمان می تواند پیشرفت سیروز را کندتر کرده ، بروز سرطان کبد را کاهش داده و بقای طولانی مدت را بهبود بخشد. تنها بخشی (تخمینها بسته به شرایط و معیارها از 10٪ تا 40٪ متفاوت است) از مبتلایان به عفونت مزمن هپاتیت B به درمان نیاز دارند.

سازمان بهداشت جهانی استفاده از درمانهای خوراکی- تنوفوویر یا انتکاویر – را به عنوان قوی ترین داروهای سرکوب ویروس هپاتیت B توصیه می کند. این داروها در مقایسه با سایر داروها به ندرت منجر به مقاومت دارویی می شوند ، مصرف آنها ساده است (یک قرص در روز) و عوارض جانبی کمی دارند ، بنابراین تنها به نظارت محدودی نیاز دارند. انتکاویر محدودیت های ثبت اختراع را ندارد. در سال 2017 ، تمام کشورها با درآمد کم و متوسط می توانستند به طور قانونی انتکاویر را تهیه کنند ، اما هزینه ها و قابلیت دسترسی به میزان گسترده ای متفاوت است. تنوفوویر دیگر در هیچ جای دنیا توسط حق ثبت اختراع حفظ نمی شود. قیمت متوسط تنوفوویر سازمان بهداشت جهانی در بازار بین المللی از 208 دلار  آمریکا در سال به 32 دلار در سال 2016 کاهش یافت.

اما در بیشتر افراد ، این درمان ، عفونت هپاتیت B را معالجه نمی کند ، بلکه فقط تکثیر ویروس را سرکوب می کند. بنابراین ، بیشتر افرادی که درمان هپاتیت B را شروع می کنند ، باید درمان را در طول زندگی ادامه دهند. هنوز هم در بسیاری از مراکز ، دسترسی محدودی به تشخیص و درمان هپاتیت B وجود دارد. در سال 2016 ، از 257 میلیون نفر که به عفونت HBV مبتلا بودند ، 10.5٪ (27 میلیون) از عفونت خود آگاه بودند. از بین بیماران تشخیص داده شده ، پوشش جهانی درمان 16.7٪ (4.5 میلیون) میباشد. بسیاری از افراد تنها زمانی تشخیص داده می شوند که به بیماری کبدی پیشرفته مبتلا شده باشند.

از میان عوارض طولانی مدت عفونت های HBV ، سیروز و سرطان هپاتوسلولار باعث بیماری شدید می شوند. سرطان کبد به سرعت پیشرفت می کند و از آنجا که گزینه های درمانی محدود هستند ، نتیجه به طور کلی ضعیف است. در مراکز کم درآمد ، اکثر مبتلایان به سرطان کبد طی چند ماه پس از تشخیص جان خود را از دست می دهند. در کشورهای پردرآمد ، جراحی و شیمی درمانی می تواند عمر را چند سال بیشتر کند. پیوند کبد گاهی در افراد مبتلا به سیروز در کشورهای با درآمد بالا انجام میشود و نتایج متفاوت میباشند.

 

واکسن هپاتیت B اقدام اصلی در پیشگیری از هپاتیت B میباشد. سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که همه نوزادان ، واکسن هپاتیت B را هر چه زودتر پس از تولد ، ترجیحاً ظرف 24 ساعت دریافت کنند. واکسیناسیون روتین نوزادان بر علیه هپاتیت B در سطح جهانی با پوشش تخمینی (دوز سوم) 84٪ در سال 2017 افزایش یافته است. شیوع کم عفونت مزمن HBV در کودکان زیر 5 سال که در سال 2015 حدود 1.3٪ تخمین زده شد ،  استفاده گسترده از واکسن هپاتیت B را نشان میدهد. در بیشتر موارد ، یکی از دو گزینه زیر مناسب است :

یک برنامه 3 دوزه از واکسن هپاتیت B ، دوز اول ( به صورت تکی ) در بدو تولد دریافت شود و دوزهای دوم و سوم (به صورت تکی یا ترکیبی) همزمان با دوزهای اول و سوم دیفتری ، سیاه سرفه و کزاز دریافت شوند. برنامه 4 دوزه ، که در آن تزریق دوز تکی تولد با تزریق 3 دوز واکسن تکی یا ترکیبی ، که معمولاً با سایر واکسن های معمول نوزادی تزریق میشوند ، ادامه میابد.

مجموعه کامل واکسن باعث افزایش سطح آنتی بادی در بیش از 95٪ از نوزادان ، کودکان و جوانان می شود. ایمنی حداقل 20 سال طول می کشد و احتمالاً مادام العمر است. بنابراین ، سازمان بهداشت جهانی واکسیناسیون قوی تری را برای افرادی که برنامه واکسیناسیون 3 دوزه را انجام داده اند توصیه نمی کند. تمام كودكان و نوجوانان كمتر از 18 سال كه قبلاً واكسینه نشده اند ، باید در صورت زندگی در كشورهایی كه در آنها اپیدمی کم یا متوسط بیماری وجود دارد ، این واكسن را دریافت كنند. در این مناطق ممکن است افراد بیشتری در گروههای پرخطر به این عفونت مبتلا شوند و آنها نیز باید واکسینه شوند. این افراد شامل موارد زیر میباشند :

 

 

واکسن سابقه ای عالی در ایمنی و اثربخشی دارد. از سال 1982 ، بیش از 1 میلیارد دوز واکسن هپاتیت B در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفته است. در بسیاری از کشورها که 8 تا 15٪ از کودکان به ویروس هپاتیت B آلوده شده بودند ، واکسیناسیون میزان عفونت مزمن را به کمتر از 1٪ در کودکان واکسینه کاهش داد. علاوه بر واکسیناسیون نوزادان ، اجرای استراتژی های ایمنی خون ، از جمله غربالگری کیفیت تمام خون ها و اجزای خونی اهدایی برای انتقال خون ، می تواند از انتقال HBV جلوگیری کند. در سراسر جهان ، در سال 2013 ، 97 درصد از خون های اهدا شده غربال شدند و کیفیت آنها تضمین شد ، اما شکاف ها همچنان وجود دارند. روشهای تزریق ایمن که تزریقات غیر ضروری و ناایمن را حذف میکنند ، می توانند راهکارهای موثری برای محافظت در برابر انتقال HBV باشند. تزریقات نا امن از 39٪ در سال 2000 به 5٪ در سال 2010 در سراسر جهان کاهش یافته است. علاوه بر این ، روش های جنسی ایمن تر ، از جمله به حداقل رساندن تعداد شرکاء جنسی و استفاده از وسایل محافظ (کاندوم ها) نیز افراد را در برابر انتقال عفونت محافظت می کنند.

 

کارشناسان ما در مجموعه آزمایشگاهی مندل آماده پاسخگویی به سولات شما در تمام زمینه ها می باشند شماره تماس: 88198077-021

آزمایشگاه مندل از جمله مراکز پیشرو در تشخیص بیماری ها بوده و با در اختیار داشتن جدید ترین تجهیزات روز دنیا در بخش های ژنتیک و کلینیکال به روز ترین خدمات را به مراجعین محترم ارائه می نماید. حسن شهرت این آزمایشگاه در کنار خدمات بروز و دقیق باعث شده تا علاوه بر مراجعین حضوری آزمایشگاه، افتخار سرویس دهی به بیش از 400 مرکز آزمایشگاهی همکار را نیز داشته باشیم. در این راستا سیاست اجرایی آزمایشگاه مندل اطمینان از رضایت مراجعین و همکاران آزمایشگاه می باشد، لذا خواهشمند است با نظرات و انتقادات سازنده خود مارا در راستای ارتقا بیش از پیش یاری نمایید.

برای
ورود
یا
ثبت نام
شماره تلفن خود را وارد کنید.

گذرواژه
خود را وارد کنید.
چنانچه گذرواژه خود را به یاد نمی آورید روی دکمه ارسال گذرواژه جدید کلیک کنید.
شماره همراه وارد شده
{{account.authorizeModule.phone}}
می باشد. اگر این شماره اشتباه است اینجا
کلیک
کنید.

گذرواژه جدید برای شما ایجاد شده و به شماره
{{account.authorizeModule.phone}}
ارسال شد.
چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

نام کامل و گذرواژه
ارسال شده به همراه خود را وارد کنید.
شماره همراه وارد شده
{{account.authorizeModule.phone}}
می باشد. اگر این شماره اشتباه است اینجا
کلیک
کنید.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، هپاتیت کلمه‌ای با ریشه‌ لاتین، به معنای التهاب کبد است، این بیماری انواع مختلفی داشته که شیوه سرایت و انتقال آنها هم متفاوت است، اهمیت این بیماری در این است که به دلیل بی‌توجهی، افراد زیادی به این بیماری دچار شده و ممکن است با عوارض جبران‌ناپذیری روبه‌رو شوند.

به دنبال ورود ویروس هپاتیت به بدن فرد سالم و انتقال آن از فرد آلوده به فرد سالم ویروس خود را به کبد رسانده و در آنجا رشد و تکثیر می‌یابد و فرد دچار علایم هپاتیت می‌شود، در 95 درصد موارد بیماری هپاتیت حاد، علایم بیماری به صورت خود به خودی (و حتی بدون درمان) در مدت 4 تا 6 هفته برطرف می‌شوند و ویروس هپاتیت نیز از بدن دفع می‌شود، در 5 درصد بیماران مبتلا به بیماری هپاتیت ب، ویروس در بدن فرد مبتلا باقی می‌ماند و حالت ناقل هپاتیت ایجاد می‌شود.

در یک زوج تزریق به موقع واکسن می‌تواند خطر انتقال بیماری‌های هپاتیت را از همسر ناقل به فرد سالم از بین ببرد.

هپاتیت می‌تواند بدون ایجاد علامتی، به سرعت به کبد حمله کند، مواردی که بیماری تشخیص داده می‌شود، تحت کنترل درمی‌آید و درمان می‌شود.

آزمایش خون نشان می‌دهد که شما آلوده به ویروس هپاتیت هستید و اگر دارای این ویروس هستید، از چه نوعی است.چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

تغذیه بیماران مبتلا به هپاتیت

به دلیل فعل و انفعالاتی که طی این بیماری در بدن رخ می‌دهد، این بیماران دچار بی‌اشتهایی مفرط می‌شوند و در نتیجه مدت بسیار کوتاهی بخش اعظمی از وزن آنان از بین می‌رود، از این رو نخستین نکته رفع بی‌اشتهایی این بیماران است. از غذاهایی که می‌توانند اشتهای این افراد را تحریک کنند، باید به خوراکی‌هایی همچون سوپ رقیق و کم‌چرب، بیسکویت، کراکر، بستنی، ماست کم‌چرب و شیر اشاره کرد.

50 تا 55 درصد انرژی دریافتی فرد هپاتیتی باید از کربوهیدرات‌های پیچیده تامین شود. غلات کامل (به صورت پودر)‌ سیب‌زمینی آب‌پز و حبوبات کامل از منابع خوب کربوهیدرات‌های پیچیده به شمار می‌روند، یک رژیم غذایی صحیح رژیمی است که روزانه حداقل یک وعده کامل از حبوبات پخته شده به میزان 100 تا 150 گرم یا 3 عدد سیب‌زمینی متوسط را در خود داشته باشد.

یک فرد هپاتیتی باید روزانه‌ 5.1تا 2.1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن پروتئین دریافت کند، این موضوع اهمیت بسیار زیادی در حفظ وزن بیمار دارد، از این رو باید بادقت رعایت شود.

توصیه می‌شود 30 تا 35 درصد کل کالری مورد نیاز فرد مبتلا از چربی‌های اشباع نشده تامین شود که در این میان روغن زیتون، روغن کانولا و روغن دانه انگور از بهترین‌هاست.

ویتامین‌هایی که به نوعی کبد در ساخت آنها دخیل است، در طی این بیماری کاهش می‌یابند و بدن با کمبود آنها و عوارض ناشی از آن مواجه می‌شود، ویتامین‌های  K  و C، B از جمله این ویتامین‌ها محسوب می‌شوند، به همین سبب توصیه می‌شود روزانه حداقل‌ 2 واحد میوه یا آب میوه طبیعی و 2 واحد سبزی تازه در رژیم غذایی فرد گنجانده شود.

سالادهای پرچرب، مایونز، زرده تخم‌مرغ، پوست مرغ، گوشت‌های چرب شامل گوشت گوساله ‌یا گوسفند چرب، ماهی چرب، انواع کیک و شیرینی از جمله غذاهایی است که باید از خوردن آنها پرهیز شود.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در مورد این بیماری گفت: هپاتیت انواع مختلفی دارد که مهم‌ترین آنها C.B.A. و انواع آن F.E.D است.

رضا سعیدی در مورد راه‌های انتقال بیماری هپاتیت اظهار کرد: روش‌های انتقال این بیماری به نوع هپاتیت بستگی دارد، در هپاتیت A، تماس با بیماران ( از طریق غذا و آب آلوده )، در مورد انتقال هپاتیت B شایع‌ترین روش انتقال، تزریق است و از طریق مقاربت، مادر به جنین، خالکوبی، سوراخ کردن گوش، طب سوزنی، اصابت سوزن، آزمایشگاه، دیالیز، ختنه، دندانپزشکی هم به فرد سالم منتقل می‌شود، درهپاتیت C تماس جنسی و انتقال خانوادگی در مبتلا شدن فرد سالم به هپاتیت c نقش کم‌تری دارند، ویروس این بیماری بیشتر از طریق  پیوند اعضا، خالکوبی، سوراخ کردن گوش به بدن فرد سالم می‌شود.

وی به علایم این بیماری اشاره کرد و گفت: شایع‌ترین علایم مشترک در بیماران مبتلا به هپاتیت، تب و لرز، کاهش اشتها، خستگی و سستی و ضعف، تهوع و استفراغ به همراه سردرد، پررنگ شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع، درد و حساسیت ناحیه زیری دنده راست، است.

به گفته وی توصیه می‌شود در صورت داشتن هر یک از این نشانه‌ها به پزشک مراجعه کرده و برای درمان و کاهش این بیماری اقدام شود.

سعیدی خاطرنشان کرد: در هپاتیت A افراد خانواده، مهد کودک‌ها، مسافرین به مناطق آندمیک، معتادان تزریقی در معرض خطر این بیماری هستند.

وی افزود: در هپاتیت B کارکنان بهداشت و درمان و آزمایشگاه (در جراحان 50 % بیشتر) گیرندگان خون، نوزادان، مادران ناقل، معتادان تزریقی، مبتلایان به نقص ایمنی و… و در هپاتیت C معتادان تزریقی، شرکای جنسی متعدد ، مبتلایان به ایدز، دیالیزها، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.

سعیدی در مورد میزان شیوع هپاتیت در ایران گفت: در سطح کشور، هپاتیت A در بیش از90 درصد در افراد بالای 25 سال علیه بیماری آنتی بادی وجود دارد، هپاتیت B شایع‌ترین هپاتیت ویروسی حاد و مزمن در مجموع 2 تا 3 درصد ناقل مزمن و در سیستان و بلوچستان تا 5درصد هپاتیت C در 0/3 درصد تهرانی‌ها ، 1/5درصد، سیستان و بلوچستانی‌ها 40 درصد معتادان تزریقی، به این بیماری مبتلا هستند.

گزارش: شهربانو سبحانی

انتهای پیام/

جدول محتوا

هپاتیت ب، بیماری جدی است که به کبد آسیب می زند. کبد، ارگان بزرگی است که در قسمت فوقانی و راست شکم قرار گرفته است.
ویروس ها عامل ایجاد این بیماری هستند که از فردی به فرد دیگر و در صورت تماس با مایعات بدن، مانند رابطه جنسی و یا استفاده از سوزن مشترک، منتقل و پخش می شوند.

بسیاری از افراد طی شش ماه بهبود می یابند. در صورتی که بیماری برای مدت طولانی در بدن باقی بماند، اصطلاحا هپاتیت مزمن نامیده می شود.
در بسیاری از موارد، هپاتیت ب مزمن منجر به بروز علامت و نشانه ای نمی شود. اما به مرور زمان عفونت می تواند منجر به بروز سیروز کبدی شود. برخی علائم سیروز عبارتند از:
– تورم شکم و پاها، تجمع مایع در ریه ها
– کبودی و خونریزی
– مشکلات تنفسی
– احساس پر بودن
– گیج و منگ بودن
– کما
هپاتیت ب مزمن، احتمال ابتلا به سرطان کبد را نیز افزایش می دهد.

ترکیب مایعات بدن با سایر افراد، راه اصلی سرایت بیماری می باشد. برخی دیگر راه ها عبارتند از:
– برقراری رابطه جنسی با فرد آلوده
– استفاده از سوزن مشترک فرد آلوده
– استفاده از مسواک فرد آلوده
در صورتی که خانم بارداری به هپاتیت ب مبتلا باشد، احتمال انتقال عفونت به نوزاد نیز وجود دارد.

تشخیص هپاتیت ب

چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

آیا تستی برای هپاتیت ب وجود دارد؟
بله، در صورتی که پزشک ابتلا به هپاتیت را تشخیص‌ دهد، معاینات روتین جهت بررسی علائم انجام خواهد شد. آزمایش خون نیز از جمله آزمایش هایی است که جهت بررسی ویروس از سوی پزشک تجویز می شود.
تست های دیگری مانند آزمایش خون، جهت بررسی میزان آسیب کبد و سنجش میزان سفتی کبد انجام خواهد شد. در برخی موارد، بیوپسی نیز برای بیمار در نظر گرفته خواهد شد. جهت انجام این تست، پزشک لوله طریفی را وارد کبد کرده و نمونه کوچکی از بافت را بر می دارد. این نمونه، میزان و شدت آسیب را نشان می دهد.


در هپاتیت ب مزمن معمولا نیازی‌ به دنبال کردن اقدامات درمانی نیست. سیستم ایمنی بدن معمولا بعد از شش ماه عفونت را از بین می برد، اما ابتلا به هپاتیت ب مزمن به این معناست که ویروس بعد از شش ماه از بدن خارج نمی شود و پزشک مصرف دارو را برای بیمار در نظر خواهد گرفت.
در صورتی که پزشک تشخیص دهد که نیازی به درمان نیست، بیمار باید تحت نظر پزشک باشد و همواره آزمایش خون بدهد. در صورتی که آزمایش خون نشان بدهد که ویروس به بدن آسیب می زند و علائم و نشانه ها ظاهر گردد، درمان دارویی آغاز خواهد شد.
معمولا برای بیمارانی که نیازی به درمان ندارند، مصرف داروهای ضد ویروسی در نظر گرفته خواهد شد. در موارد شدید، ممکن است نیاز به پیوند کبد باشد، که البته به ندرت این مورد اتفاق می افتد. پیوند کبد، جراحی است که در آن، کبد سالم جایگزین کبد بیمار و آسیب دیده می شود.
علاوه بر درمان، انجام اولتراسوند هر شش ماه یک ‌بار از سوی پزشک توصیه می شود. اولتراسوند، تصاویر و ‌جزئیات دقیقی از قسمت های داخلی بدن را در اختیار پزشک قرار می دهد و پزشک از عدم بروز سرطان نیز اطمینان می یابد.

درمان هپاتیت ب

بله، با رعایت موارد زیر:
– کنار گذاشتن مشروبات الکلی
– زدن واکسن هپاتیت A و سایر بیماری ها از جمله آنفولانزا و پنومونی
– مشورت با پزشک در خصوص مصرف هر گونه دارو
آیا راهی جهت پیشگیری از آلوده شدن از طریق افراد دیگر وجود دارد؟
در صورت ابتلا به هپاتیت ب، با رعایت اقدامات زیر می توانید احتمال انتقال ویروس به دیگران را به حداقل برسانید:
– استفاده از کاندوم در رابطه جنسی
– در جریان گذاشتن شریک جنسی تان
– در اختیار قرار ندادن وسایلی مانند مسواک با دیگران
– اطمینان یافتن از این موضوع که اطرافیان تان واکسن دریافت کرده اند.

در صورت ابتلا به هپاتیت ب مزمن و قصد بارداری، حتما با پزشک مشورت داشته باشید. چرا که احتمال انتقال عفونت به نوزاد وجود دارد. گاهی نیاز است از چند هفته قبل از زایمان، دارو مصرف شود و یا این که نوزاد از ماه اول و یا دوم، و دیگری در شش ماهگی، واکسن دریافت کند.
تست ما بین نه تا دوازده ماهگی، نشان می دهد که آیا نوزاد به این بیماری مبتلا شده است یا خیر. در چنین شرایطی، پزشک تصمیم می گیرد که آیا دوز بیشتری از واکسن نیاز می باشد یا خیر.

بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت ب، می توانند به زندگی عادی خود ادامه دهند و مواردی مانند:
– بغل کردن و بوسیدن
– استفاده از قاشق و چنگال
– سرفه و یا عظسه
– شیردهی
کاملا ایمن خواهد بود.

نام*

ایمیل*

Website

همه چیز در مورد آزمایشات تشخیص هپاتیت

هر کدام از اندام های بدن در جایگاه خود، نقش بسیار مهمی در سلامتی و کارکرد سایر اندام ها دارند. برای مثل آیا می دانید اگر کبد دچار عارضه شود چه تاثیری بر روی گوارش بدن خواهد گذاشت چرا که مهمترین عملکرد کبد، تصفیه سیستم گوارشی است. یکی از بیماری های کبد، التهاب این اندام است که تحت عنوان هپاتیت شناخته شده است. زمانی که برخی علائم ظاهری همانند زردی چشم، کاهش اشتها و… در فرد بروز می کند، متخصص سریعا درخواست می کند آزمایش تشخیص هپاتیت را انجام دهد. در صورتی که در انجام آزمایش به موقع عمل نکنید، عواقب خطرناکی به دنبال داشته و بیماری می تواند به شدت پیشرفت کند. لذا حتما درا ولین فرصت این تست را انجام داده و برای آشنایی بیشتر با این آزمایشات، این مقاله ار با دقت مطالعه نمایید.

آزمایشات تشخیص هپاتیت در مواردی که فرد از علائمی مانند درد شکمی، ادرار تیره رنگ، مدفوع روشن، کاهش اشتها ، زردی چشم وغیره شکایت دارد و شک به مشکلات کبدی می باشد، ممکن است درخواست شود. هپاتیت به معنای التهاب کبد می باشد. انجام آزمایشات تشخیص هپاتیت و سونوگرافی کبد می تواند در تشخیص سریع و به موقع این بیماری کمک کننده باشد. کبد، اندام بزرگ و گوشتی است که در سمت راست شکم قرار گرفته است. حدود 3 پوند وزن دارد. وظیفه اصلی آن فیلتر کردن خون دستگاه گوارشی قبل از انتقال آن به بقیه بدن می باشد.

همچنین کبد مواد شیمیایی و داروهای متابولیزه شده را نیز سم زدایی می کند. همان طور که این کار را انجام می دهد کبد صفرا را به روده ها می فرستد. پروتئین هایی را برای لخته شدن خون و دیگر وظایف مهم می سازد. در واقع کبد برای هضم غذا و رهایی بدن از مواد سمی ضروری می باشد. بنابراین هر گونه مشکل در این اندام موجب اختلال در کل بدن می شود.چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

• هپاتیت عفونی

• هپاتیت غیرعفونی

روش انجام آزمایشات تشخیص هپاتیت با آزمایشات سرولوژیکی و انجام تست الایزا امکان پذیر است. الایز روش معتبر و حساس در آزمایشگاه سرولوژی می باشد که به جستجوی آنتی بادی می پردازد. بدن ما در مقابل عوامل عفونی آنتی بادی تولید می کند. شناسایی آنتی بادی اختصاصی علیه یک نوع ویروس و تشخیص نوع آنتی بادی (IgG , IgM ما را در تشخیص نوع هپاتیت عفونی (A,B,C,D() و شناسایی هپاتیت مزمن و حاد کمک می کند.

علاوه بر روش تشخیصی الایزا، آزمایش PCR جهت انجام آزمایشات تشخیص عفونت کاربرد دارد ولی به علت هزینه بر بودن این آزمایشات انجام آزمایشات سرولوژیکی و الایزا ارجحیت دارد. همچنین همراه تست های الایزا ممکن است آزمایش های کبدی نیز درخواست شود. آزمایشات کبدی شامل بیلی روبین،ALT ,AST, LDH و غیره می باشد. (جهت کسب اطلاعات بیشتر به مقاله آزمایش های مرتبط با عملکرد کبد مراجعه فرمایید)

هپاتیت همان طور که پیش از این اشاره شد به معنای التهاب کبد می باشد. التهابی که ممکن است ناشی از یک عامل عفونی یا بر اساس عوامل دیگر اتفاق بیافتد. در ادامه به انواع هپاتیت ها با منشا عفونی و غیر عفونی و همچنین روش آزمایشات تشخیص هپاتیت آن ها اشاره می شود:

هپاتیت A یکی از انواع هپاتیت عفونی می باشد که در آزمایشات تشخیص هپاتیت مورد بررسی قرار می گیرد. عامل بیماری هپاتیت A ویروس می باشد. هپاتیت A شایع ترین شکل هپاتیت ویروسی در جهان است که بسیار مسری می باشد. موارد خفیف هپاتیت A به درمان نیاز ندارند. اکثر افراد آلوده به طور کامل بدون آسیب دائمی کبد بهبود می یابند.

• مصرف غذا های آلوده به ویروس

• نوشیدن آب آلوده

• خوردن صدف های خام آلوده با آب به فاضلاب

• انتقال از طریق رابطه جنسی

ویروس هپاتیت A معمولا از طریق مواد غذایی و آب آلوده وارد دستگاه گوارش می شود و در سلول های روده تکثیر می کند. سپس از طرق خون وارد کبد می شود و روند تکثیر خود را ادامه می دهد تا جایی که موجب تورم، التهاب، اختلال در عملکرد کبد می شود. در ادامه ویروس وارد صفرا می شود و از آن طریق خود را دوباره به روده می رساند. در روده با مدفوع از بدن دفع می شود. مدفوع آلوده به این ویروس ممکن است موجب آلوده کردن آب آشامیدنی شود.

در برخی موارد در مزارع گیاهان با آب فاضلاب کاشت می شوند. خوردن این مواد غذایی بدون ضد عفونی صحیح موجب ابتلا به هپاتیتA می شود. به همین دلیل به راه انتقال ویروس هپاتیت A روش انتقال دهانی- مدفوعی گفته می شود. بهترین روش برای پیشگیری به ابتلا هپاتیت A انجام واکسیناسیون می باشد. در افرادی که با مراکز نگهداری کودکان در تماس مستقیم هستند توصیه به تزریق واکسن هپاتیت نوع A می شود.

با انجام آزمایشات تشخیص هپاتیت ، تست توتال آنتی بادی HAV (کل آنتی بادی های HAV): این تست برای تشخیص آنتی بادی IgM و هم IgG به کار می رود پس می تواند باری تشخیص عفونت اخیر و هم عفونتی که در زمان گذشته اتفاق افتاده است کمک کننده باشد.

همچنین آزمایش آنتی بادی HAV IgM برای تشخیص اولین آنتی بادی که توسط بدن در هنگام برخورد با ویروس هپاتیت A در بدن تولید میگردد، به کار می رود. این تست برای تشخیص عفونت اولیه یا عفونت های اخیر و برای تشخیص بیماری در افرادی با علائم حد هپاتیت به کار می رود. این آنتی بادی ۲ هفته بعد از ورود ویروس در خون قابل اندازه گیری است. این آنتی بادی ها بعد از ۳ الی ۱۲ ماه ناپدید می شوند. ولی آزمایش HAV IgG ، آنتی بادی های IgG که بعدا در طول عفونت توسعه می یابد را شناسایی می کند. وجود آنتی بادی های IgG علیه HAV یعنی عفونت با ویروس هپاتیت A مربوط به گذشته است.

حدود ۸ الی ۱۲ هفته بعد از ورود ویروس هپاتیت A ٬ این آنتی بادی ها در خون گسترش پیدا می کنند و ایمنی دایمی بر علیه ویروس هپاتیت A ایجاد می کنند . آنتی بادی های IgG برای چندین سال و معمولا تا آخر عمر در بدن فرد قابل شناسایی است و فرد را در برابر عفونت مکرر توسط همان ویروس محافظت می¬کند. تست IgG برای تشخیث عفونت قبلی هپاتیت A استفاده می شود و گاهی اوقات می تواند برای شناسایی این مطلب باشد که آیا این یک عفونت قبلی است یا عفونتی است که اخیرا ایجاد شده است.

یکی دیگر از هپاتیت های عفونی که در آزمایشات تشخیص هپاتیت مورد بررسی قرار می گیرد، هپاتیت نوع B می باشد. عامل بیماری هپاتیت B ویروس DNA داری به نام هپادنا ویرئیده می باشد. این بیماری گاهی در افراد مبتلا به این ویروس بدون علائم بوده و فرد مبتلا بدون آن که بداند عامل انتقال این ویروس می باشد. التهاب ناشی از هپاتیت نوع B در مواردی ممکن است باعث سرطان کبد شود. علایم بالینی شامل تهوع. استفراغ. بی اشتهایی شدید میباشد که به دنبال آن یرقان ظاهر می شود( گرچه هپاتیت بدون یرقان نیز شایع است).

• برای شناسایی عامل علائم همچون تب، زردی، خستگی در افراد

• برای شناسایی هپاتیت HBV مزمن

• برای کنترل عفونت مزمن هپاتیت B و درمان آن

• برای شناسایی عفونت قبلی هپاتیت B برطرف شده در فردی که قبلا در معرض خطر قرار داشته است. یا مبتلا به هپاتیت C می ‌باشد و تحت درمان آن قرار دارد.

برخی از دلایل ثانویه برای انجام آزمایشات تشخیص هپاتیت نوع B شامل: بروز عفونت هپاتیت B در افراد در معرض خطر و یا در اهدا کنندگان خون، برای تعیین اینکه آیا کسی حامل است، برای تشخیص عفونت از بین رفته و یا تعیین اینکه آیا مصونیت لازم از طریق تزریق واکسیناسیون ایجاد شده است یا نه.

جهت شناسایی عامل التهاب کبد و هپاتیت نوع B ممکن است هر یک از روش های زیر جهت تشخیص درخواست شود:

• آنتی ژن ویروس هپاتیت B

• آنتی بادی علیه پروتئین ها و آنتی ژن های سطحی ویروس هپاتیت B

• آنتی بادی علیه آنتی ژن هسته ویروس B

• آنتی بادی علیه آنتی ژن مشترک عامل های عفونی هپاتیت (برای تمام انواع هپاتیت های عفونی)

عامل دیگر هپاتیت که در آزمایشات تشخیص هپاتیت ممکن است شناسایی شود، هپاتیت D است. شاید جالب باشد که بدانید عامل ویروس هپاتیت D ویروس RNA دار است. عامل هپاتیت D در میان انواع هپاتیت های A, B,C خطرناك ترین ویروس محسوب می شود به طوری كه از ویروس ایدز نیز خطرناك تر است. ویروس هپاتیت D جهت آلوده کردن نیازمند هپاتیت B می باشد. بنابراین افرادی که دچار هپاتیت B هستند بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند. همچنین واکسینه شدن علیه هپاتیت B موجب پیشگیری از ابتلا به بیماری هپاتیت D نیز می شود.

این بیماری همانند ویروس هپاتیت B از طریق خون موجب شیوع در افراد می شود. در موارد نادر، هپاتیت D حاد می تواند منجر به نارسایی حاد کبدی شود. در این بیماری کبد ناگهان ناکارآمد می شود. اگرچه نارسایی حاد کبدی ناچیز است، اما عفونت های همزمان با هپاتیت D و B، نسبت به عفونت هپاتیت B به تنهایی شانس نارسایی حاد کبدی را بیشتر می کند.

آزمایشات تشخیص هپاتیت نوع D فقط برای افرادی که ابتلای آن ها به هپاتیت B هستند، درخواست می شود. آنتی بادی کل ویروس هپاتیت D که شامل IgM و IgG می باشد. که می تواند برای تشخیص حضور ویروس و همچنین حاد یا مزمن بودن بیماری را مشخص کند. تائید حضور ویروس هپاتیت D در افرادی با عفونت مزمن هپاتیت D و همچنین می تواند برای پیگیری درمان و اینکه آیا ویروس از بدن فرد آلوده پاکسازی شده است یا نه، با انجام آزمایش PCR صورت می گیرد.

عامل عفونی هپاتیت نوع C نیز ویروس RNA دار می باشد. شناسایی این ویروس توسط آزمایشات تشخیص هپاتیت امکان پذیر می باشد. اگر یکی از اعضای خانواده یا نزدیکانتان مبتلا به این بیماری باشد با رعایت اصول بهداشتی احتمال انتقال بسیار کم و حتی غیر ممکن می شود. علائم ابتلا به بیماری هپاتیت نوع C شامل خستگی ، تب اندك،‌ سردرد، گلودرد خفيف، كاهش اشتها، تهوع، استفراغ، درد قسمت فوقانی راست شكم (روی كبد)، درد مفاصل خارش پوست، درد عضلانی، ادرار پررنگ و زردی حالتی كه در آن پوست و سفيدی چشم بيمار به سمت زردی می باشد. متاسفانه واکسنی برای این ویروس تا به حال کشف نشده است بنابراین اقدامات پیشگیری برای این بیماریی حایز اهمیت می باشد.

احتمال انتقال در پزشكان و كاركنان در مراكز درمانی با خون آلوده به ويروس هپاتيت C بنابراین توصیه به استفاده از دستکش در این مراکز می شود.چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم

در موارد نادر از مادر آلوده به هپاتيت C به نوزادش در حين زايمان به همین دلیل یکی از آزمایشات دوران بارداری به شمار می رود.

احتمال انتقال از طریق اهدا خون

استفاده از سرنگ مشترک که شايع ترين راه انتقال هپاتيت C، روش تزريقی است كه بيش از ۵۰ درصد موارد را شامل می گردد.

انتقال هپاتيت C از راه تماس جنسی نسبت به هپاتيت B كمتر است.

توجه داشته باشید شيردهی موجب انتقال هپاتيت C نمی شود.

خالكوبی، حجامت، تاتوكردن، سوراخ كردن گوش، خدمات پزشكی و دندانپزشكی در محل های نامطمئن و با وسايل آلوده

دريافت خون يا عضو اهدائی آلوده قبل از سال ۷۵ (متاسفانه قبلا این ویروس در خون های اهدایی بررسی نمی شد و موجب انتقال آن در افراد شده است)

در آزمایشات تشخیص هپاتیت علاوه بر بررسی عوامل عفونی ، عوامل غیر عفونی نیز بررسی می شود. هپاتیت بر اثر عوامل غیر عفونی ممکن است در اثر بیماری های خود ایمنی و یا الکل، کبد چرب، سیگار و غیره اتفاق بیافتد.

سیستم ایمنی بدن به صورت پیوسته در اسکن سلول های بدن و تشخیص سلول های خودی از غیر خودی می باشد ولی گاهی بر اثر عواملی سیستم ایمنی بدن علاوه بر عوامل بیگانه ممکن است سلول های خودی را به اشتباه به عنوان عوامل بیگانه شناسایی و از بین ببرد. بیماری های خود ایمنی انواع مختلفی دارند که خود ایمنی در کبد یکی دیگر از این انواع می باشد. در آزمایشات تشخیص هپاتیت بر اساس علائم ممکن است این بیماری نیز مورد بررسی قرار گیرد.

همان طور که قبلا نیز اشاره شد در آزمایشات تشخیص هپاتیت ممکن است تست های تشخیص عملکرد کبد نیز درخواست شود. هپاتیت به معنای التهاب در کبد می باشد.

گاهی این التهاب در اثر عوامل مانند سیگار، الکل و غیره ممکن است اتفاق بیافتد. این عوامل بر سلول ها و بافت کبد آسیب وارد می کند و در اثر دخالت سیستم ایمنی بدن باعث ایجاد التهاب در این ناحیه می شود.

همان گونه که گفته شد بیماری هپاتیت یک بیماری بسیار خطرناک و مسری می باشد که می تواند افراد زیادی را درگیر نماید. شما نیز جهت پیشگیری و همچنین اطلاع از وضعیت بیماری خود می توانید به صورت کاملا محرمانه و به صورت غیر حضوری و انجام نمونه برداری یا نمونه گیری در منزل این آزمایش را از طریق آزمایشگاه آنلاین آنی آزما انجام دهید.

افزایش خطر عوارض ابتلا به کووید ۱۹ در زنان باردار

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام *

ایمیل *

وب‌ سایت

تماس مستقیم :

021-77718654

021-77907959

021-77979384 تماس با پشتیبانی : 09129414844 ایمیل پشتیبانی :AanyAzma@gmail.com

آنی آزما با توجه به نیازی که از گذشته تا امروز احتیاج بوده به وجود آمد و ما تمام تلاش و دقت خود را به کار گرفته ایم برای اینکه شما را در مسیر سلامتی یاری کنیم .

فرصتی مناسب است اگر امکان رفتن به آزمایشگاه را ندارید تنها با چند کلیک ساده آزمایشگاه را به خانه یا محل کار خود بیاورید تا بدون مراجعه حضوری و پرداخت هزینه اضافه آزمایش خود را انجام دهید همکاران ما پس از ثبت درخواست شما به منزل یا محل کار و … می آیند ، نسخه شما را بررسی کرده ، نمونه گیری می کنند و به بهترین آزمایشگاه های مورد نظر می برند .

لازم به ذکر است تمامی پرسنل نمونه گیر از آزمایشگاه های مرجع ارسال خواهند شد و آنی آزما صرفا نقش معرفی بیماران به آزمایشگاه ها را دارا می باشد .

چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم
چگونه هپاتیت را تشخیص دهیم
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *