خدمات روانشناسی و مشاوره سعادت اباد

تنهایی و نبودن در محیط‌های اجتماعی در دوران کرونا می‌تواند زمینه انواع بیماری‌های روانی همچون افسردگی را فراهم نماید؛ همه‌ی افراد، پُر از توانایی‌های بالقوه و ابتکار هستند، اما همه‌ی آنها از این توانایی استفاده نمی‌کنند و برای همین انرژی و وقت خود را هدر می‌دهند. وقتی چنین اتفاقی می‌افتد سعی می‌کنیم این احساس خلاء را با غذا، روابط، کار و چیزهایی که قرار است حواس‌مان را پرت کنند، پر ‌کنیم؛ حال که در این شرایط دشوار برای انجام این‌گونه فعالیت‌های ساده نیز محدود شده‌ایم احساس افسردگی و پوچی بیشتری می‌کنیم و دردهای درونی‌مان بیشتر بروز می‌کنند.

خیانت یعنی از بین بردن همان زندگی مشترکی که روزگاری نه چندان دور با امید به وفاداری و با آرزوی داشتن روزهایی شاد آغاز شد. واقعیت این است که خیلی از زوج‌ها تعهد در زندگی مشترک را در کار کردن، انجام وظایف معمول و به دست کردن حلقه ازدواج خلاصه می‌کنند اما تعهد واقعی یک حلقه ازدواج. عقدنامه، سند ازدواج یا سال‌هایی نیست که با یکدیگر زندگی کرده‌اید. بلکه رفتار شماست در یک یک روزهای زندگی با فردی که دوستش دارید.

همه انسان ها، گاهی از کوره در می روند و ممکن است در آن لحظه ها کارهایی بکنند که هرگز در زمان آرامش نمی‌کنند. با اینکه خشم یکی از مهم ترین احساسات انسان است، اما یک از احساساتی است که بدترین تاثیر را بر بدن، قلب و روحیه دارد و می تواند زمینه‌ساز بسیاری از بیماری ها و دردها شود. اگر احساس خشم کنترل نشود، می تواند مشکلات زیادی برای فرد و اطرافیان او ایجاد کرده و آسیب‌های روانی و ارتباطی و حتی جسمانی زیادی را برای فرد به همراه داشته باشد.

روش نوين لورتا نسل پيشرفته نوروفيدبك مي‌باشد كه برخلاف نوروفيدبك كلاسيك قسمتهاي عميق را درگير مي‌كند و به همين دليل اثربخشي بيشتر و پايدارتري نسبت به روشهاي قديمي دارد. اين روش درماني، بدون دارو انجام مي‌شود و هيچگونه شوك برقي وارد نمي‌شود و صرفا امواج مغزي ثبت و تقويت مي‌شوند.

اين موضوعی نیست کــه بیشتر مردم بخواهند درباره آن صحبت کننــد ولی اين احتمال وجود دارد کــه شما يک نفر را بشناسید که اقدام به خودکشی کرده و يا بر اثر خودکشی مــرده باشد. شايد يکی از همکاران، اعضای خانواده و يا دوستان شما بر اثر خودکشی از میان شما رفته باشند. در بسیاری از کشورها تعداد افرادی که هر ساله بر اثر خودکشی می‌میرند بیش از تعداد افرادی است کــه بر اثر حوادث رانندگی و يا قتل کشته  می‌شوند. خودکشی را «اپیدمی خاموش» می‌نامند و من “زهرا صادقیان – درمانگر آسیب های ارتباطی- اضطرابی و خشم” قصد دارم اطلاعات و آگاهی شما را در این زمینه افزایش دهم.

بطور کلی آنچه که شرایط سازگاری و بقای نوع بشر را به مخاطره اندازد باعث ایجاد استرس و اضطراب خواهد شد و استرس پاسخ روانی انسان برای تطابق مجدد است. موقعیت‌های تهدیدآمیز، فشار بیرونی و درونی و ناتوانی فرد در پاسخ‌دهی به این محرک‌ها و عدم مهارت در برخورد با تهدیدات موجب اضطراب می‌شود…

تحقیقات در زمینه توسعه بزرگسالان به ما می گوید که زندگی ما در حال چرخش است: چندین سال با ثبات و تمرکز نسبی، پس از آن چندین سال با انفجار ناآرامی روبه­رو می­شود. در اینجا یک نگاه سریع به برخی از چالش­های رایج در اوایل دهه­ ی 30 می­پردازیم.

زندگی از طریق تهدید سلامت عمومی در شرایط اضطراری می‌تواند بسیار استرس‌زا باشد و مقابله با چنین تهدیدی (کرونای 2019) ناراحت‌کننده است؛ زیرا تجربه‌ای خارج از روال عادی زندگیست و این وضعیت می‌تواند اضطراب یا ترس از بیماری خودتان یا عزیزانتان را به همراه داشته باشد. در این زمان علاوه بر مراقبت جسمانی می‌بایست مراقبت روانشناختی نیز توسط شما مورد توجه قرار گیرد.

آیا به تازگی طلاق گرفته ­اید ؟ خب، دوره پس از طلاق نیز می تواند چالش برانگیز باشد. وبلاگ نویس مهمان، جوآن وینبرگ دارای نکاتی فوق العاده برای کمک به شما پس از طلاق است. او یک برنامه برای ارائه نیز دارد.
پس از طلاق یک زمان بسیار چالش برانگیز و غریب در زندگی شخص شروع می­شود.
این یک سواری هیجان انگیز احساسی است که هیچ کس نمی خواهد به تنهایی سوار شود. همچنین سخت است که مجددا به حالت یکنواختی برسیم و همچنین با “عادت” متعهل بودن زندگی کنیم، مخصوصا اگر سالهای بسیاری متعهل بوده ­اید…

در میان گذاشتن رازهای آزاردهنده گذشته برای شخصی دیگر ممکن است نگران کننده باشد زیرا ممکن است بترسیم اگر درباره انها حرف بزنیم ممکن است به نحوی علیه خودمان به کار گرفته شوند. نیاز داریم که از توانایی‌مان برای پذیرفتن خطر خود افشایی و گوش دادن با درک و همدلی در زمانی که طرف مقابل برا درد دل به ما رو می‌کند استفاده کنیم…

ارائه کارگاه های آموزشی تخصصی برای دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته های روانشناسی و مشاوره و سایر رشته های مرتبط از قبیل:

در صورت شدت مشکلات و روند درمانی کند مراجع پکیج درمانی می تواند تکرار گردد.

كمك به رفع مشكلات كاركنان و خانواده هايشان در حيطه های پيش از ازدواج، خانواده، تربيت فرزند، تحصيلی شغلی، روان درمانی، اضطراب، افسردگي، وسواس، ترسهای مرضی، روانپزشكی، …. جهت ارتقاء رضايت فرد از زندگی، احساس امنيت و آرامش در شغل و خانواده و افزايش كارايی پرسنل در محيط كار

 

ارائه خدمات حضوری در مركز
ارائه خدمات غير حضوری و تلفنی شبانه روزی

 

سلام یه دختر شش ساله دارم بی نهایت ترسو هستش تنها هیچ جا نمیره حتی اتاقش جدید از خواب بلند میشه میترسه گریه میکنه میلرزه نمیدونم چکار باید بکنم لطفا منو راهنمایی کنید تو شهرستان زندگی میکنیم دسترسی به مشاور نداریم ممنون

سلام بر شما

مامان عزیز تزس در کودکان آموختنی است . با توجه به توضیحاتی که اشاره زدید کودک احساس ناامنی در محیط جدید را دارد نیاز است با او بیشتر وقت بگذرانید و از طریق بازی کودک را با محیط پیرامونی اش آشنا  کنید تا رفته رفته احساس ترس در کودک کاسته شود .خدمات روانشناسی و مشاوره سعادت اباد

 

زهرا صادقیان مشاور خانواده 

سلام دختری دارم ۶ساله خیلی ساکته بعد باکسی دعوا میکنهدفاع میکنه از خودش بعد میزنه گریه میکنه همشم باهاش بازی میکنی زودخسته میشه کسی چیزی میگه گریه میکنه لجبازی میکنه لطفا راهنمای کنید

سلام بر شما

با توجه به اینکه کودک در آستانه سن رفتن به مدرسه است بازی های گروهی بسیار در برقراری ارتباط با دیگران موثر است و کودک در سن آموزش است بهتر از با قانون و نظم آشنا شود تا از میزان لجبازی او کاسته شود .

 

زهرا صادقیان مشاور خانواده 

سلام.من یه پسره دوساله دارم که همه چیزو عینه طوطی تکرار میکنه الان مدت 8ماهه که یه فحش زشت که موقع عصبانیت پدر راجع به شخص دیگه بود رو مدام تکرار میکنه.هر کار میکنم ول نمیکنه.همه جا وبه همه میگه.از هر روشی استفاده کردم.اخم.بی اهمیت بودن.تو اتاق تنهاش گزاشتن و حتی فلفل ریختم دهنش.همون لحظه میگه ببخشید اما باز شروع میکنه.خصوصا وقتی از من عصبانی میشه.من حتی بهش یاد دادم که اگه عصبانی بگه عثبانی هستم.من خیلی عصبی هستم.چند بار حتی کتکش زدم .اما بعد خیلی بیشتر ناراحت میشم .خودم و میخورم.موندم چیکار کنم .کمکم کنید لطفا.راستی اینم بگم که خیلی گاز میگیره هر کار میکنم این دوتا عادت ترک نمیشه

سلام بر شما

سپاس از توضیحات شما مسایلی که مطرح کردید مشکلات رفتاری هست که در کودک و البته خود شما هم دیده میشود قطعا نیاز به آموزش فرزندپروری و مهارت کنترل خشم دارید . کودک در سن بازی و کنجکاوی هست بنابراین هرچیز پیرامونی خود را به شکل بازی تصور دارد و اینکه دایره لغات کودک در حال افزایش است بنابراین هر کلمه ای که میشنود می اموزدولی واکنش ما نسبت به لغات های خوب و بد کودک مهم است .اگر نسبت به حرفهای زشت کودک بی توجهی کنید فراموش میشود ولی عکس العمل شما باعث میشود کودک بیشتر تمایل داشته باشد تکرار کند .

زهرا صادقیان مشاور خانواده 

 

سلام وقت بخیر
من تک فرزند هستم و از دوران کودکی احساس میکردم که مادرم به من علاقه ای نداره و کلا از من دوری میکنه هیچوقت متوجه نمیشه که من ناراحت میشم یا کلا کوچکترین چیزهارو هم در ارتباط با من نمیدونه مثل سلایق و علایقم و اینکه سعی میکنم که باهاش ارتباط برقرار کنم ولی اصلا تمایلی از طرفش نمی بینم و کلا نسبت به من خیلی خیلی بی توجه هستش و از بچگی هم چه در ارتباط با مدرسه و کلاس هام و … اصلا به مدرسه نیومد و پدرم همه کارهام رو کرد لطفا راهنماییم کنید

سلام بر شما

ممنون از توضیحات کاملی که داشتید پیشنهاد میکنم صحبت هایتان را درقالب یک نامه برای مادرتان بنویسید و از کودکی و تمام دلتنگی هایتان برای ایشان بازگو نمایید و ازاو بخواهید برای شما هم بنویسد . تا از طریق یک راه گفتگو با مادرتان بدست بیاورید و همچمین بکمک مشاور و روانشناس میتوانید جلسات مشاوره فردی داشته باشید تا مهارت های بهتری را کسب نمایید .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

باعرض ادب واحترام…یکی ازاقوام ما دختری ده ساله دارن که در دوسالگی مادرشون فوت شده والان این فرد میخواهد ازدواج کند ولی بامخالفت دخترشون مواجه شده وهربارکه این موضوع رومطرح میکنه دخترشون مخالفت میکنه وبه مدت یکهفته هم با پدرشون صحبت نمیکند حتی به روز غذا میخورد لطفا راهنمایی بفرمایید که باید ایشون چگونه دخترشون رو توجیح کنن.ممنون.

سلام بر شما

مساله ای که مطرح فرمودید مهم است اگر پدر و اطرافیان در توضیح دادن این مساله توانایی لازم را  ندارند از روانشناس کودک یاری بگیرید و اصلا به اجبار و با  وعده دادن و یا هدیه دادن سعی بر قانع کردن کودک نداشته باشید .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

من خانم ۳۵ساله ای هستم که حال وروزخوبی ندارم،احتیاج زیادی به یکی دارم که هم مهربون باشه هم درکم کنه هم باتجربه باشه که بتونه کمکم کنه چون واقعاخیلی خسته ام احساس میکنم احتیاج دارم یکی توزندگیم کمکم کنه تازندگیم وروحیه ام خوب بشه کسیکه باهاش راحت باشم مثل بابا بتونم درداموبگم واونم واقعابتونه کمکم کنه

سلام بر شما

این نیاز شما ناشی از احساس تنهایی است که دارید و باتوجه به سنی که اشاره زدید طبیعی است که به یک همراه مناسب احتیاج دارید اما تفکر اینکه برای شما مثل پدرتان باشد بسیار اشتباه است و میتواند ناشی از ناکامی شما نسیت به دریافت محبت کافی از پدرتان باشد . برای رسیدن به یک رابطه مناسب باید انتخاب آگاهانه ای داشته باشید .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

خدمات روانشناسی و مشاوره سعادت اباد

باسلام … من خانو می ۴۳ ساله هستم … یه دختر معلول ۱۱ ساله دارم… در حال حاضر هم مادرم به بیماری سرطان مبتلا شدن و درحال درمان هستن…کارمند هستم …. ذهنم خیلی درگیر و پریشانه..‌…. مدت های زیادی هستش که با همسرم هم نمیتونم صحبت کنم و کاربه دعوا وجنجال میکشه… زود عصبانی و خشمگین میشم ….از کوره در میرم….گریه ام میگیره و خودمو نمیتونم کنترل کنم … همیشه آدم منطقی بودم ولی چندسالیه که دیگه نمیتونم عاقلانه تصمیم بگیرم…. دیگه روی زندگی خانوادگیم خیلی اثر منفی گذاشته …لطفا راهنمایی کنید.

سلام بر شما

تحت فشار هستید و متاسفانه بشدت دچار آشفتگی فکری شده اید قطعا این مساله بیماری فرزند و مادرتان بر روی روابط شما با همسرتان اثر منفی گذاشته است . نیاز داریم سنجش تست بالینی برای شما داشته باشم تا ارجاع مناسبی برای شما در نظر گرفته شود .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

سلام وقت بخیرمن چندماهی هست که عقدکردم تواین مدت رابطم باشوهرم خوب بوده فقط بعضی اوقات فک میکنم ازم سردشده ولی تنهایی خودمون خیلی حسش خوبه ازسرکارکه میادخونه خسته میشه وبیشتراوقات حرف نمیزنه من خیلی فکرم مشغول میشه نمیدونم چکارکنم خودش میگه منوخیلی دوس داره وهیچ وقت حاضرنیست هیچکس بیادجای من
نمیدونم چطوری رفتارکنم که بیشترجذب خودم بشه بیشتراوقات بهش گلایه میکنم بعضی اوقات گریه میکنم پیشش ولی واقعاگیج شدم نمیخام زندگیم ازهم بپاشه میخام زندگیم خیلی عالی باشه میخام موفق باشم توروخداکمکم کنیدواینکه میگن واسه همسرتون مادری نکتیدمتوجه نمیشم یعنی چی

سلام بر شما

اینکه شما ناراحت هستید ناشی از کمال گرایی شما هم میتواند باشد اینکه همه چیز بدون نقض باشد باعث میشود بیشتر دچار نگرانی شوید . اگز مساله خاصی در رابطه تان دیده نمیشود دلیل اضطراب شما کمال گرایی شماست . در عین حال همسرتان این اطمینان را به شما داده است که شما را دوست دارد . منظور از اینکه برای همسرتان مادر نباشید یعنی رابطه شما باید در الگوی زناشویی باشد نه اینکه بشکل یکطرفه باشد فقط در جهت رسیدگی کامل به همسرتان باشد .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

سلام.
چند سال قبل ازدواج کردم و فایل عکس های بسیار خصوصی اتلیه عروسی ام را جاری و خواهر همسرم از من درخواست کردند منم هم کم سن و سال بودم و به دلیل اینکه تنش ایجاد نشود در اختیارشان قرار دادم ۸ سال میگذرد از ان موضوع و من هنوز خودم را سرزنش میکنم مخصوصا زمانی که از جاریم خواستم ایشان هم فایل عکسشان را به من بدهند و ایشان ندادند در حال حاضر کمکم کنید بهترین تصمیم چیست؟یک دعوای حسابی درست کنم و قطع رابطه کنیم؟

سلام بر شما

پس از گذشت 8 سال از مساله ای که اشاره زدید اینکه بخواهید با مشاجره حل مساله کنید اصلا راهکار مناسبی نیست . قطع رابطه جز اینکه شما را تنها تر و خشمگین تر کند هم راه حل خوبی محسوب نمیشود . پیشنهاد میکنم در زمان و مکان مناسبی با ایشان صحبت کنید و از دلخوری و ناراحتی که دارید به او بگویید شاید ایشان هم دلایلی داشته باشند برای  اینکه فایل عکسشان را به شما نداده اند .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

با دروغگویی همسرم و کنترل خشم خودم نسبت به این موضوع چه باید بکنم؟

سلام بر شما

اینکه همسر شما دروغگویی دارد مساله بسیار مهمی است که چرا تمایل به این کار دارد شاید از احساس ناامنی است که در فضای ارتباطی با شما دارد و یا یک پیش عادت است که از قبل از ازدواج با شما هم داشته . بنابراین نیاز داریم بیشتر به مساله بپردازیم و در رابطه بااینکه اشاره زدید کنترل خشم ندارید این عکس العمل رفتاری شما است که باید توانایی حل مساله را بیاموزید . پیشنهاد میکنم از مشاور یاری بگیرید .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

با سلام با همسر زودرنج چه باید کرد

سلام بر شما

قطعا با یاری گرفتن از مشاوران خانواده و روابط بین فردی میتوانید مهارت های ارتباط موثر را بیاموزید .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

 

 

امکان انجام تست‌های پیش از ازدواج به صورت آنلاین وجود داره ؟ و هزینه آزمون چقدر هست ؟

سلام بر شما

بله این امکان فراهم شده است .

هزینه ها بستگی به تعداد تست ها دارد که معمولا بالای 200 هزار تومان است .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

سلام
من 7 سال پیش در دوران نامزدی جدا شدم! واز اون به بعد اعتماد بنفسم رو از دست دادم!و هیچ وقت هم برا ازدواج علی رغم اصرار خانواده! اقدامی نکردم!کمک روانشناسی لازم دارم اگه ممکنه یه مشاور خوبتون رو بهم معرفی کنید!
ممنون!

سلام بر شما
از مشاوران آسیب های ارتباطی مرکز مهریاری بگیرید .

به قسمت معرفی مشاوران سایت در صفخه اصلی رجوع کنید .

زهرا صادقیان درمانگر و مشاور فردی _ خانواده 

با سلام.میخواستم بدونم مرکز شما کارگاه آموزشی در خصوص وسواس فکری و عملی برگزار میکند؟؟که بتوان درآن با اشخاصی که وسواس دارند آشنا شد و نحوه برخورد و راهکارها را باهم تبادل کنیم.با تشکر

خیر برگزار نمیشود .

سلام و خسته نباشید ممنون از کانال خوبتون، ببخشید من ازدواج کردم حدود 10ساله و دو کودک پسر یکی 7 و یکی 6ساله دارم ، من در طبقه بالای پدر و مادر شوهرم زندگی میکنم ، به خاطر فقر مالی نمیتوانیم جدا بشیم از خانواده شوهرم ، خودم اینجا تنها هستم تو این شهر و خانواده ام در تهران زندگی میکنند ، من تو زندگیم خیلی سختی کشیدم ، پدرم را از کودکی از دست دادم ، مادرم تا7 سالگی با ما بود و بعد ازدواج کرد و رفت ، من پیش پدر بزرگ و مادر بزرگم زندگی میکردم اونها خیلی منو دوست داشتند ، ازدواج اولم به خاطر اعتیادهمسرم ازش جدا شدم با اینکه من 14 ساله بودم که ازدواج کردم ، بعد از 9سال سختی و… ازش جدا شدم ، بعد شروع به درس خواندن کردم و عاشق پسری شدم که دانشجو شهر ما تهران بود و مستاجر ما بود بعد با اینکه او میدانست من یکبار ازدواج کردم آن را پذیرفت و الان در کنار هم خوشبخت هستیم با وجود دو فرزند من او را خیلی دوست دارم ، پدرش و مادرش بعد ازدواج ما فهمیدن که پسر شون ازدواج کرده ، اما بعد از 1ماه منو پذیرفتند ، الان طبقه بالا اونها زندگی میکنم اما خیلی زندگیم به اونها گره خورده با اینکه اونها هیچ کمک مادی الان تو این 4ساله که ما پبیششون هستیم نکردن اما من احساس میکنم که اگر از اونها جدا شم و اگه ی روز نبینمشون میمیرم و خیلی اذیت میشم ،من خیلی زود رنج و عصبی هستم اونها با این مساله من کنار میان، منم هم گاهی اوقات به آنها کمک از نظر معنوی میکنم ، مثلا مادر شوهرم سر کار میره ، با اینکه مادر مادر شوهرم پیش اونها زندگی میکنه ، من ظهر ها واسش غذا داغ میکنم و میبرم ، برادر شوهرم خیلی روی حرف زدنش دقت نمی کنه بارها دلم را شکسته ، این باعث شده که بین پدر شوهرم و من کمی کدورت پیش بیاد ، یا اگر ما بخواهیم تفریح برویم باید حتما در کنار مادر شوهرم و خانواده اش باشیم اگه نریم ، کمی ناراحت میشن و آنقدر اسرار میکنند که ما کوتاه بیایم بارها هم بهشون گفتیم که شاید ما نخوایم اون موقع یا اونجایی که شما بریم بیایم اما بازم … اما وسیله من اینه که من خیلی زود از کوره در می رم خیلی حساسم ، احساس میکنم واسشون دیگه مهم نیستم.و این مسئله منو اذار میده ، به خاطر حساسیتهای من که من اصلا به رو نمیارن، تازه بعد از 4سال الان یک بار چیزی را مطرح کردم کار به دعوا کشید و کدورت پیش آمد و …. نمیدونم احساس میکنم اگه از اینجا برم که به خاطر فقر مالی نمیتونم فعلا برم خودم می شکنم و وابسته شدم ، انا اونها این جوری نیستند ، تنها شدم ، به خاطر فقر مالی که رومومون هست خیلی بهم ریختیم روز به روز دارم داغون تر میشم ، هیچ کس رو ندارم کمکمون کنه به جز خدا، بیچاره همسرم هر چقدر کار میکنه پولمان رو میخورن یا پول نمیدن ، این فقر مالی منو خیلی داغون کرده به طوریکه اونقدر شدن داره که به اطرافیانم هم کشیدم ، سر موضوع کوچکی گریه میکنم شاد نیستم ، خسته شدم از خودم از دنیا بدم میاد ، دلم میخواد همش بخوابم کاش میشد بگم خوابه ، و وقتی بلند میشدم این طور نبود. نتونستیم شهریه مدارس بچه ها رو بدیم ، خیلی از لحاظ مادی فشار رومون هست اما پدر شوهرم اینها با اینکه میدونن حاضر نیستن کمکی به ما بکنند ، هر چقدر شوهرم کار میکنه فایده نداره ، کارای ساختمانی دکوراسیون میکنه داخلی و خارجی، اما هیچ به هیچ ، نمیدونم چیکار کنم خیلی خیلی فشار روم هست لطفا یک راهنمایی بفرمائید !،از شما مچکرم و ممنونم

سلام بر شما

سپاس از توضیحات کاملی که داشتید باتوجه به مواردی که مطرح کردید ضعف اعتماد به نفس و حساسیت و زود رنجی وابستگی بالا در شما دیده میشود که نیاز به بررسی مشاوره فردی دارید همچنین سیستم خانوادگی که مطرح اشاره زدید چون به شکل گسترده زندگی میکنید نیاز به انعطاف و سازگاری بیشتر است البته فشار مالی خود یکی از عوامل اساسی در تصمیم گیری های شماست .
زهرا صادقیان _ مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی- اضطرابی و خشم

با سلام وخسته نباشید. چهار تا بچه بودیم که پدرم در کودکی فوت کرد که بزرگترین ما ده و کوچکترین ما سه سال داشت خانه ای سه طبقه داریم که در این سی سال با اجاره دادن امرار معاش میکنیم البته من و خواهرم ازدواج کردیم برادرهایم یکی سی و چهار ویکی سی و هشت سال سن داره برادر کوچکتر هم هشت سال پیش با دختر خاله ام که یکبار هم طلاق گرفته بود ازدواج کرد البته نود درصد بخاطر مادیات باهاش ازدواج کرد مادرم نیز بخاطر اینکه برادرم در نوجوانی اذیت می کرد با این ازدواج موافقت کرد ودر این هشت سال کلی حما یتش کرد از نظر مالی و چیزای دیگه…ولی متاسفانه زندگیش دوام نیاورد و طلاق گرفت برادر بزرگم بی کار است بعضی وقتها با ماشین کار میکنه مادرم نیز از دست این دو برادرم بشدت خسته شده تا به برادرم میگه برو سر کا طلب ارث میکنه و میگه تو عامل بدبختی من هستی مادرم هم توی این چند سال با سختی این خونه را حفظ کرده و تمام مسولیت به عهده خودش بوده با اینکه نیاز به کارکردن نداره باز سرکار می ره واز پیرزنی نگهداری میکنه .مامانم میگه اگه من ارث اینارو بدم زود تموم شد و بدبخت میشن.برادرم این زحمتها که مادرم کشیده برایشان بی ارزش هست و بشدت راحت طلب هستن.سوال من اینه که باید چکار کنه مامانم با اینها؟ لطفا راهنمایی کنید. ممنون

سلام و عرض ادب

سپاس از توضیحات کاملی که داشتید . متاسفانه فرآیندی که توضیح دادید بیانگر یک خانواده از هم گسسته است و با توجه به عدم استدلال های منطقی که در توضیحات شما در مورد عملکرد اخلاقی برادرهایتان دیده میشود متاسفانه دستورالعمل قابل اجرایی نمیتوان از حوزه خدمات روانشناسی داد . پیشنهاد میگردد یک جلسه خانوادگی برگزار کنید و در جهت حل مساله گام بردارید .

زهرا صادقیان مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی- اضطرابی و خشم

ببخشید من سوالم رو مطرح کردم لطف میکنید به همین شماره که خدمتتون اعلام کردم درتلگرام جواب بفرستید ممنون میشم.

سلام و عرض ادب

سوالات خودتان را همینجا ارسال نماید تا پاسخ برای شما ارسال گردد .
زهرا صادقیان مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی- اضطرابی و خشم

با سلام پسری 31 ساله هستم با خانمی(خارجی) که ازمن بزرگتر هستند و از برادرم جدا شده بود با توجه به اینکه ابراز علاقه زیاد به من میکرد و نیز درخانواده خود کسی را نداشت(تنها بود ) ازدواج کردم. الان حدود2 سال میگذرد. بعضی مواقع احساس بدی دارم که چرا با همسر برادرم ازدواج کردم و خلاف اخلاق و عرف عمل کردم. این حس را قبل از ازدواج هم داشتم بارها به ایشان گفتم و به من گفتند ازدواج قبلی شان بر اساس عشق نبوده.من تحت تاثیر حرف های ایشان و گریه های ایشان قرار گرفتم ونهایتا ازدواج کردم.لطفا بفرمایید آیا این تصمیم من اشتباه بوده است و با این احساس بدی که بعضی اوقات دارم چه کنم. , پاسخ را ایمیل بفرمایید. سپاس

سلام و عرض ادب

مساله ای که فرمودید بسیار مهم است ظاهرا شما تحت تاثیر عواطف ایشان قرار گرفته اید و از بعد منطقی اقدام به تصمیم گیری برای ازدواج نداشته اید و از طرفی احساس اینکه انتخاب اگاهانه ای نداشته اید باعث شده که در حال حاضر عدم رضایت داشته باشید . مساله اساسی شور و اشتیاق شما برای ادامه فرآیند زندگی مشترکتان است بنابراین پیشنهاد میکنم جهت مشاوره فردی از روانشناس یاری بگیرید .

زهرا صادقیان

مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی- اضطرابی و خشم

با سلام و روز بخیر
من و همسرم هر دو ۲۹ ساله هستیم. ۲ سال دوست بودیم ، ۲.۵ سال عقد بودیم و ۱ ساله که عروسی کردیم. همسر من از ابتدا روابط کمی داشت ولی هرچی زمان میگذره می بینم بسیار گوشه گیرتر شده و با هیچ کسی به جز چند نفر از دوستانش رفت و آمدی نمی کنه حتی به منزل اقوام خودش هم نمیره به نحوی که مادرش بسیار ناراحته مثلا ممکنه هر ۳ ماه یک بار با اصرار من یا اظهار دلتنگی مادرش حاضر بشه به دیدنشون بره.اشاره کنم که دعوا یا دلخوری هم بینشون وجود نداره حتی اظهار می کنه که مادرش رو خیلی دوست داره. در مورد من هم بسیار بی تفاوته و اگر مشکلی داشته باشم یا بیمار باشم همدلی یا همدردی نمی کنه نسبت به دوستانش هم همینطوره و بارها از هم خونه سابقش شنیدم که وقتی هم خونه بودن همدلی و همراهی نشون نمیداده اما الان بیشتر هم شده تمام بحث ها و حرف های همسر من حول منطق و استدلال های عقلی می گرده و وقتی در مورد موضوعات احساسی حرف زده بشه در اکثر مواقع حوصله اش سر میره یا صراحتا میگه دوست ندارم در این موارد حرفی بزنم یا میگه هیچی از این حرفا سر در نمیاره و علاقه ای هم نداره که بفهمه در کنار همه اینا انعطاف پذیریش هم مدام داره کمتر میشه تا جایی که اگه کسی به هر دلیلی نتونه در مورد نظراتی که میده خوب توجیهش کنه میگه اون آدم خنگه و تاکید می کنه که رابطه با آدم های خنگ براش عذاب آوره. من نمی دونم باید چه کنم؟ متاسفانه من هم فرد تا حدی تاییدطلب هستم و این نقطه ضعف من باعث شده مشکلات چندین برابر بشه چون در مقابل رفتارهای نادرستش به خاطر ترس از دست دادنش نمی تونم بایستم و اون هم به نظر نمیاد ترسی از از دست دادن هیچ کس داشته باشه چه من باشم چه مادرش چه دوستانش کلا نسبت به دیگران خیلی بی تفاوت برخورد می کنه و ناراحتی یا از دست دادنشون براش مهم نیست. ممکنه لطفا کمکم کنید؟

سلام و عرض ادب

توضیحاتی که برای ما ارسال کردید در مورد همسرتان حاکی از این مساله است که هوش هیجانی ایشان باید بررسی گردد . تمام مواردی که اشاره زدید قابل سنجش و بررسی است و البته اینکه باید بررسی شود هدف ایشان از ازدواج چیست و چه ملاک هایی را در روابط بین فردی مورد توجه قرار میدهد . البته نیاز های شما کاملا طبیعی است . و نیاز به مشاوره دیده میشود .

زهرا صادقیان مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی- اضطرابی و خشم

سلام وقت بخیر
آیا در مرکز مشاوره مهر خدمات مربوط به همسان گزینی نیز انجام می شود؟
با سپاس

سلام بر شما

خیر در این خصوص که فرمودید صورت نمیگیرد .

زهرا صادقیان مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی- اضطرابی و خشم

سلام
خسته نباشید
من 27 ساله ام و الان 2 ساله با یکی از اقوام که 4 سال از خودم کوچکتره ارتباط دارم. از ابتدای دوستی یه سری فاکتورهای ازدواج اوکی نشده بود که بین خودمون قرار گذاشتیم صبر کنیم تا حل بشه بعد بتونیم با هم ازدواج کنیم. رابطه بین خودمون خوبه و مشکل خاصی نداریم. من هیچ وقت حس نکردم ایشون از من کوچکتر هستن و نمیتونن تکیه گاه خوبی برای من باشن. ولی کسانی که بیرون رابطه ما هستن مثل مادرم مدام اصرار دارن که ایشون کوچکتر است و به دلیل موضوعاتی که هنوز حل نشده و ما براشون یک سال دیگه زمان لازم داریم، میگن این رابطه رو تموم کن و سنت داره میره بالا و از این قبیل حرفا. من الان نمیدونم تا اون زمان مورد نظر به خاطر رابطه خوبمون باید صبر کنم یا همه چی رو بذارم زیر پا. (در مورد ازدواج فامیلی و آزمایش ژنتیک میدونم که باید قبل از ازدواج بررسی بشه و الان مشکل من اینه که میتونم ادامه بدم یا نه). ممنون میشم راهنماییم کنین.

سلام و عرض ادب خدمت شما

با توجه به فاصله سنی که دارید علی رغم مخالفت دیگران بخصوص خانواده که جزو نزدیکان درجه اول شما محسوب میشوند قطعا یکی از تصمیمات مهم زندگی ازدواج است اگر تمام روتکل های ازدواج از لحاظ استقلال عاطفی و تمایز یافتگی و بلوغ عطفی در هر دو نفر شما بالا باشد و توانایی حل مساله که یکی از ارکان مهم ازدواج است مدنظر گرفته باشید با دلایل منطقی از خانواده خود بخواهید صبوری داشته باشند تا شرایط ازدواج راهم گردد .

این مساله را در نظر بگیرید فاکتورهای اعلام شده در آقا از اهمیت بالایی برخوردار است .

زهرا صادقیان  مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی و اضطرابی و خشم .

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت اعضای محترم مشاوره مهر
امسال سال دومی هست که برای کنکور میخونم سال پیش اصلا سال خوبی نبود و اونجوری که میخواستم پیش نرفت .و چون نظام قدیم هستم امسال اخرین شانس من هست برای قبولی کنکور.پارسال حاشیه خیلی داشتم و عمدتا هم این بود که مادر پدرم از کاه کوه میسازن و نسبت به همه چیز حساسیت زیاد دارن و مثلا سعی نمیکنن یه مسئله رو خیلی ساده و بدون اینکه کش بدن حل کنن.
از طرفی چون هر دو سر کار میرن و زحمت میکشن خیلی دوست دارم قبولی امسالم باعث رضایت و خوشحالی اونا بشه و خستگی این 12سال تحصیلی از تنشون در بیاد .راستش پارسال که سالن مطالعه میرفتم اتفاقی افتاد که پدرم دیگه اجازه نمیده برم سالن مطالعه به همین دلیل امسال تو خونه درس میخونم اتفاقا خونه خیلی ساکت هست ولی من از دسته کساییم که تو سالن مطالعه با قوانینی که ملزم بشم رعایت کنم به قول معروف یکی باید بالا سرم باشه و کنترلم کنه میتونم درس بخونم .بازیگوش نیستم ولی حواسم خیلی زود پرت میشه و مسلما تو خونه کنترلی روی خودم ندارم مثلا اگر یک ساعت و نیم مطالعه یه ربع استراحت باشه من 45 دقیقه میخونم 1 ساعت استراحت واسه همین تو خونه خیلی برام سخته. 4 ماه بیشتر فرصت ندارم تا کنکور.حتی تلویزیون نگاه نمیکنم و گوشی رو جمع کردم و اصلا بیرون هم نمیرم فقط یه روز در هفته مشاوره دارم .به اون صورت حاشیه ندارم ولی همین که نمیتونم تو خونه درس بخونم و تمرکز داشته باشم خیلی بده ممنونم از راهنماییتون

سلام بر شما

ابتدا امیدوارم که در حال و هوای خوبی باشید و از مطالعه ای که در زمینه کنکور پیش رو دارید لذت ببرید . قطعا اگر در شرایط سخت پیش از کنکور هستید بدانید که شما تنها نیستید و تمام کسانی که الان درای تخصص و شغل مرتبط با رشته تحصیلی شان هستند روزی مثل شما در این شرایط قرار داشته اند . اما برای افزایش تمرکز پیشنهاد میکنم هر عاملی که باعث پرش افکار شما شود مانند گوشی موبایل – تابلو و یا موسیقی برای این چند وقت در معرض دیدتان نباشد و سعی کنید محیط مطالعاتی شما ارام و دارای یک نظم باشد تا ثات فکری داشته باشید . اگر پدر شما مخالف رفتن شما به کتابخانه است ممکن است در آن مساله خود شما مقصر بوده باشید و بنابراین باید برای ایجاد اعتماد سازی مجدد تلاش کنید و این مساله نیاز به صبوری و سپری کردن زمان دارد .

زهرا صادقیان ؛ مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی و اضطرابی و خشم .

من الان چند ماهی هست که نامزد کردم شوهرم خیلی حساس و غیرتیه سر یک موضوعی باعث شد اعتمادش نسبت بهم از بین بره و هر چی راستشو میگم باور نمیکنه و همیشه میگه حرفات دروغه من نمیدونم چیکار کنم ممنون میشم پاسخ بدین باتشکر

سلام بر شما

ابتدا اهمیت موضوع باید بررسی شود و اگر شما در بوجود آمدن آن مساله نقش داسته باشید باید حتما اعتماد سازی کنید تا نگرش همسرتان تغییر یابد . و این مساله زمان بر است و باید با صبر و حوصله این موضوع را حل و فصل نمایید .
زهرا صادقیان ؛مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی و اضطرابی و خشم .

سلام . اخیرا به قیافه و تیپ شوهرم ایراد میگیرم و ازش سرد شدم. البته من ۴ سال از شوهرم بزرگترم .دو فرزند دارم . میترسم در اینده تفاوت سنی ما برام مشکل ساز بشه . به جدا شدن فکر میکنم از طرفی نگران بچها هستم

سلام بر شما
تفاوت سنی شما با داشتن دو فرزند طی سالهایی که با ایشان زندگی کرده اید تاثیری بر نوع رابطه شما نداشته چون تجربه والدینی را در کنار همسرتان داشته اید . اما اینکه بتازگی دچار دلسردی شده اید میتواند ناشی از نوع الگوی ارتباطی شما با همسرتان باشد که ممکن است شما دچار ناراحتی از رفتار ایشان نسبت به خودتان شده باشید که نیاز داریم در جلسه مشاوره به آن بپردازیم .
زهرا صادقیان؛ مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی و اضطرابی و خشم

با سلام و عرض ادب
مدتیه که احساس میکنم اعتماد به نفس پایینی دارم و باید با یک روانشناس مشاوره داشته باشم اما نمیدونم مشکلم چیه و چطور میتونم علت رو بازگو کنم.
تستی در این رابطه وجود داره ک بتونم متوجه بشم مشکل دیگه ای هم در کنارش دارم ؟

سلام بر شما

اینکه احساس میکنید اعتماد بنفس پایینی دارید باید علت را جستجو کنیم که آیا شما در اکثر روزها این احساس را دارید در موقعیت های اجتماعی و شغلی و یا در گروه دوستان و یا خانواده

بنابه نوع موقعیتی که هستید بسیار مهم است که تحت تاثیر چه عواملی قرار میگیرید که چنین احساسی در شما ایجاد میگردد تست EQ  میتواند به شما کمک کند تا با نقاط قوت و ضعفتان اشنا شوید .

زهرا صادقیان ؛مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی و اضطرابی و خشم

سلام من در کانال تلگرام شما عضو هستم از مطالب مفیدتان استفاده می کنم اخیرا در آنجا مطلبی ارسال شده:
دنبال احترام باش ، نه توجه. احترام ماندگاريش بيشتر هست!

پ. ن:عکس مربوط به نوجوانان نازی در زمان جنگ جهانی دوم است که با توجه به سن کمشان بسیار نگاه پر قدرتی دارند که ناخودآگاه احترام بیننده را به خودشان جلب می‌کنند 👏
#همدلانه_کنار_همیم
@kenar_e_hamim 🤝
بنظرم این پست ناخواسته طرفدار نژاد پرستی و هیلتر است. و این با فرهیختگی و افکار والای شما جور در نمی آید. فکر کنم ناخواسته ارسال شده. لطفا در این مورد دقت فرمایید.
متشکرم

سلام بر شما

ممنون از انرزی مثبتی که برای ما داشتید.

توضیحات شما را خواندم . این پست مربوط به کانال مرکز مشاوره مهر نمیباشد .

زهرا صادقیان مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی و اضطرابی و خشم

آدرس کانال مرکز مشاوره مهر :

http://t.me/mehrcc

سلام همسرم به شرط بندی اعتیاد دارد و با من رو راست نیست.چه باید بکنم؟

سلام بر شما
با توجه به توضیحاتی که داشتید بدنبال چرایی این مشکل نباشد بهتر است از او بخواهید با همدیگر یک مدیریت مالی در رابطه با هزینه های جاری زندگی و پس انداز کردن صحبت کنید  تا هزینه های زندگی برای ایشان عینی تر شود اگر در این امر موفق نشدید بکمک روانشناس مهارت های ارتبازی را بیاموزید .

زهرا صادقیان مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی و اضطرابی و خشم

با عرض سلام وخسته نباشی خدمت پزشک محترم . بنده درشهرستان هستم درخواست مشاوره تلفنی دارم .بعلت مشکلات شخصی نیازمن به مشاوره تلفنی ضروریه درصورت تشخیص ونظر پزشک عزیز حضوری خدمت می رسم

سلام بر شما ؛ امکان مشاوره تلفنی برای شما امکان پذیر است لطفا شماره تماس خود را ارسال نمایید تا کارشناس متخصص در اسرع وقت با شما تماس داشته باشد و چنانچه پس از بررسی نیاز به ارجاع پزشکی بود برای شما زمان ویزیت در نظر گرفته میشود .

با سلام پسره پانزده ساله ای دارم که در مدرسه تیزهوشان درس می خونه الان دوره دوم هست سال دهم.سال نهم درسی خوب بود ولی این سال جدید هنوز نتوانسته با مدرسه ارتباط بگیره ودر نمرات میان ترم بشدت افت تحصیلی کرده بامن در میان گذاشته هنوز کارنامه نگرفتیم و نگران برخورد پدرش هست پدرشم خیلی زود عصبانی می شه از طرفی به فکر جبران هست به نظر شما پدرش باید چه برخوردی با هاش داشته باشه بعد از دیدن کارنامه میان ترم؟ممنون

سلام بر شما ؛ ممنون از توضیحات کاملی که داشتید .
لطفا به پسرتان این اطمینان را بدهید با توجه به سابقه طلایی و مطلوبی که در سال های قبل داشتی نگران این مساله نباشه و اینکه به او بگویید او رادرک میکنید این شرایط ممکنه برای هرکسی پیش بیاد و تو هم در حال تجربه این موضوع هستی .
مامان عزیز؛ شما به پدر اعلام کنید فرزندمان در حال بزرگ شدن است و بسیار خوداگاهی نسبت به افت تحصیلی اش داشته در عین حال باتوجه به اینکه علاقه مند به درس است بسیار نگران از این مساله میباشد که دچار ضعف درسی شده ، لطفا با او همدلی کن و به او بگو فرصت برای جبران در امتحانات دی ماه است . من به تو ایمان دارم و میدونم بخوبی از پس امتحاناتت بر میای .
موفق باشید .
زهرا صادقیان؛ مشاور خانواده و درمانگر آسیب های ارتباطی و اضطرابی و خشم

سلام پسرم 27 ماهشه مدت 10 روزه که کدفعه سر بهانه های بی دلیل به شدت عصبانی می شه و خودشو می رنه زمین و گریه ی شددی می کنه و کسی رو هم نمی ذاره بیاد پیشش. من تو اون موافع خیلی می ترسم. نمی دونم چیکار کنم. شدیدا جیغ می زنه و هیچ کسو نمی ذاره بیاد پیشش. نصف شب هم پریشون از خواب بیدار میشه و می خواد که چراغ رو روشن کنم. در غیر این حالت بسیار بچه مودب و باهوش و با فهمیه من نگرانم چی شده؟ و چکار کنم که رفع بشه؟ لطفاً راهنماییم کنین.

باسلام مامان عزیز؛ رفتار هایی مثل جیغ زدن ،گریه کردن و لجبازی جزو رفتار هایی است که شما باید به آن بی توجهی کنی تا زمانیکه به خودش آسیب جدی وارد نکرده و رفتار هایی مثل شکستن و بریدن و پرت کردن نیاز به تنبیه دارد .فرزند شما در آستانه سن آموزش است و باید با قوانین آشنا شود و شما باید مهارت های فرزند پروری را یاد بگیری میتونید از کتاب مادر کافی کمک بگیرید .
همچنین به شما پیشنهاد میکنم قبل از خواب یه قصه کوتاه و یا نوازش سر کودک رو داشته باشید در اتاق خواب کودکتان یک چراغ خواب به سلیقه کودکتان خرید کنید و قبل از خواب آنرا روشن کنید و تا قبل از اینکه کودکتان به خواب برود به او شب بخیر بگویید و از اتاق بیرون بیایید اگر در انجام این کار موفق نبودی یواش یواش شروع کنید تا کودک با آرامش طبق این دستورالعمل به خواب برود .
موفق باشید.

پسرى دارم ٤ ساله که حدود ٥/٣ ماه که لکنت زبان کرفته با هم سن سالهاى خودارتبات برقرار نميکند زود اعصبانى ميشود بچه زرنگى است خيلى گريه ميکند

در مرحله ی اول پی گيری کنید که چرا از 3 ماه و نیم گذشته دچار لکنت شده است. و در صورت شناسایی ، آن را رفع کنید. البته لکنت زبان معمولاً یک رخداد تکاملی موقتی در مبان کودکان 2 تا 5 ساله است که با روان شدن کودک در استفاده از زبان مادری از بین می رود. لکنت این کودکان هنگام ناراحتی یا خستگی یا هیجان زدگی افزایش پیدا می کند. پیشنهاد می کنم که اولین لکنت ها را نادیده بگیرید. عکس العمل شما ( پدر و مادر ) در برابر تلاش کودکتان برای برقراری ارتباط با دیگران عامل مهمی در شکل گیری توانایی او برای روان صحبت کردن است. جملاتش را تمام نکنید ، وقتی در حال صحبت کردن است با آرامش به او توجه داشته باشید و اگر در ادای یک واژه دچار مشکل شد حرفش را قطع نکنید و به جای او صحبت نکنید. درباره ی لکنتش اظهارنظر نکنید و به او برچسب کند زبان بودن نزنید. هر چه آگاهی کودک در مورد لکنتش بیشتر باشد احتمال بدتر شدن مشکل افزایش می یابد. همخوانی را با او تمرین کنید. مثلاً متن ساده ای را انتخاب کنید و سعی کنید همصدا و با حالتی عادی آن را با یکدیگر بخوانیدو پس از چند بار تکرار کم کم صدای خود را کاهش دهید تا آن جا که کودک به تنهایی در حال خواندن متن باشد. در صورتی که لکنتش خیلی شدید بود یا با تلاش تو و همسرت بهتر نشد، از یک گفتاردرمانگر حرفه ای کمک بگیرید. اما با توجه به مسایل دیگری که در مورد پسرت مطرح کرده ای ، به نظر می رسد اشکالی در فضای خانوادگی وجود دارد که باعث بیقراری و واکنش های پرخاشگرانه ی کودک شده است. توصیه می کنم پیش از هر چیزی فضای خانه را گرم و صمیمانه کنید. محیط امن خانوادگی در این سن تنها درمان بیشتر مشکلات رفتاری کودکان است. ضمناً اگر مساله ای هرچند هم کوچک بین تو و همسرت وجود دارد که احتمال می دهی باعث ناراحتی فرزندت شده ، رفع کن. نوازش های کلامی و بدنی بی وقفه را هرگز از یاد نبر و سعی کن زمان بیشتری را با فرزندت بگذرانی.

یک فرزند 8 ساله دارم. همسرم و سایر اعضای خانواده اصرار دارند فرزند دیگری داشته باشم تا پسرم تنها نباشد. در صورتی که احساس می کنم آمادگی اش را ندارم. هم نگران این هستم که نتوانیم او و آینده اش را تامین کنیم و هم دوست ندارم مسئولیت فرزند دیگری را بر غهده بگبرم. می خواهم بیشتر به خودم بپردازم. نمی دانم چه کنم ؟ آیا برای سلامت روانی فرزندم باید فرزند دیگری به دنیا بیاورم ؟ لطفا مرا ياري كنيد.

از واژه هایت پیدا است که قلباً مایل به داشتن فرزند دوم نیستی. همین به تنهایی کافی است که داشتن فرزند دیگر را توصیه نمی کنم. با این که برای نظر سایر اعضای خانواده ات احترام زیادی قایل هستم ، اما بدون شک نظر و آمادگی تو مهمتر از هر چیز با نظر دیگری است چرا که تو به عنوان مادر باید هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی در آمادگی کامل باشی تا بتوانی وظیفه ی مادری ات را به بهترین شکل ممکن انجام دهی. در غیر این صورت نه تنها به خودت آسیب خواهی زد ، بلکه وظایفت را در برابر فرزند اولت هم به درستی انجام نخواهی داد و به این طریق به خودت و تمام اعضای خانواده ات آسیب می رسانی. بدون شک داشتن دو فرزند بهتر از یک فرزند است اما این بدان معنا نیست که اگر تنها همین فرزند را داشته باشی، او از نظر روانی به مخاطره خواهد افتاد. نه تنها این طور نیست بلکه می توانی از این فرصت برای رشد و مراقبت بیشتر او بهره ببری. پیشنهاد می کنم حالا که احساس می کنی آمادگی اش را نداری ، این موضوع را صادقانه با همسرت در میان بگذاری و از او بخواهی تا در این زمینه فرصت بیشتری به تو بدهد. در این فاصله هم میتوانی به خودت بپردازی و هم در این رابطه بیشتر فکر کنی.

پسرم سال اول دبیرستان و بسیار مودب و سر به راه است. آنچه موجب نگرانی شدید من شده این است که افت شدیدی در نمرات ترم اولش دیده می شود. نمرات تمام دروس اصلی مثل فیزیک ، زیست و …. زیر 15 است. البته قیل از گرفتن کارنامه خودش می دانست که نمرات خوبی نخواهد گرفت. با این که قول داده است جبران می کند اما من همچنان نگران هستم. احساس می کنم بخش زیادی از این عدم موفقیت ناشی از ناکارآمدی معلملنش است. نمیدانم چطور با این مساله کنار بیایم، لطفاً راهنمایی ام کنید.

نگرانی ات را درک می کنم اما لازم است بدانی معمولاً زمانی که مقطع تحصیلی تغییر می کند، مقداری افت در نمرات مشاهده می شود، ضمن این که لازم است توجه داشته یاشی چون در این سن بلوغ و به دنبال آن تغییرات جسمی و روانی اتفاق می افتد، چنین تغییراتی اجتناب ناپذیر است، در نتیجه وضعیت پسرت چندان غیرطبیعی نیست، از سوی دیگر این مقطع ، مقطع انتخاب رشته ی تحصیلی با توجه به علاقمندی ها و توانایی ها است و دروس یه نوعی برنامه ریزی شده اند که نمرات آن در پایان سال به نوعی نشان دهنده ی رشته ی تحصیلی مناسب دانش آموز است. ممکن است این نمرات پایین بیانگر آن باشد که احتمالاً پسرت در حوزه ی علوم انسانی ، هنر ، صنعت و …. موفق تر عمل خواهد کرد. به هر حال بهتر است زود نتیجه گیری نکنی و معلمان را زیر سوال نبرده و محکوم نکنی ، در عوض به پسرت فرصت داده و به قولش اعتماد کنی و به او اطمینان خاطر بدهی که باورش داری و او می تواند به بهترین شکل این افت را جبران کند. در این شرایط این مهمرین چیزی است که پسرت به آن احتیاج دارد. حتی می توانی برای یکی دو درس هم از کلاسهای تقویتی کمک بگیری و در نهایت با ارزیابی نمرات هر دو ترم و با کمک مشاور مدرسه او را در مسیری سوق دهی که هم توانایی اش را دارد و هم به آن علاقه دارد.

6 ماه پیش از همسرم به دلیل اعتیاد جدا شده ام. با تنها پسرم که 10 ساله است زندگی می کنم. به تازگی پسرم به حرف گوش نمی دهد و پرخاشگر شده است. در حالی که درسش عالی است اما در مدرسه شیطنت میکند و بچه ها را اذیت می کند. با او چطور باید رفتار کنم ؟

این رفتار پسرت نوعی ایراز وجود و اعتراض در برابر عدم حضور پدر است. پیشنهاد می کنم بیشتر در رایطه با این موضوع با او صحبت کنی و ترتیبی بدهی تا هر چند وقت یک بار هر سه در کنار هم حضور داشته باشید و اوقاتی را با هم بگذرانید تا پسرت کمتر این خلاء را احساس کند. در عین حال که اجازه می دهی با پدرش زمان هایی را بگذراند ، حضور جانشین پدر ( مثل دایی ، پدربزرگ ) هم بسیار می تواند کمک کننده باشد. از جمله این که موقعیتهایی ترتیب دهند تا گپ مردانه بزنند، بازی کنند و …. در حالی که در برابر پرخاشگری هایش صیوری می کنی مراقب باش این رفتار ابزاری در دستش نباشد که به خواسته هایش برساند و تو را تحت کنترل درآورد. زمان بیشتری را با او صرف کن ، بیشتر یا او صحبت کن و ترتیب کلاسهایی را بده که هم اوقاتش را پر کند و هم مانع افکار منفی اش شود. به او فرصت بده تا به آهستگی با این موضوع کنار بیاید.

دختر 6 ساله اي دارم كه به تشخيص پزشك مغز و اعصاب ، پيش فعال مي باشد و حدود دو سال است كه قرص ريتالين خارجي مصرف مي كند اما اين قرص فقط مدت كوتاهي حدود يك ساعت تاثير دارد و در بقيه زمانها بسيار ناآرام و شلوغ و رفتارهاي افراطي دارد معلم و اطرافيان از دستش شاكي هستندو از بس سرش داد مي زنند اعتماد به نفس خودش را از دست داده و مدتي است كه درگیر مسائل جنسي شده ، نمي دانم بايد چه كار كنم پزشك معالج هم راهي پيش پاي من نمي گذارد لطفا مرا ياري كنيد.

پیش از هر چیز بهتر است به این سوال پاسخ دهی که چرا با وجود این که داروها موثر واقع نشد، 2 سال مصرف آن را ادامه دادی ؟ و بعد در حالیکه مساله ی اول حل نشده باقی مانده ، مساله ی تازه را مجدد با همان درمانگر مطرح می کنی و یک دور معیوب را تکرار می کنی؟ مواردی از این دست ، پایه های زیست شناختی ،روان شناختی و جامعه شناختی دارند بنابراین در گام اول پزشک متخصص کودکت را تغییر بده. در گام بعدی دخترت را نزد یک مشاور متخصص در امور کودک ببر. بهتر است این فرد متخصص ، یک روانکاو کودک یاشد. چرا که داروها به تنهایی قادر به حل مشکلات روانی نیستند و تنها می توانند آنها را در همان وضعیتی که هستند نگه دارند . لازم به توضیح است که از دلایل بیش فعالی – فارغ از علل زیست شناختی آن- نیاز به توجه، تایید و تحسین است که با توجه به انچه شرح داده ای به نظر می رسد نه تنها تامین نمی شود که برعکس کودک مورد سرزنش نیز واقع می شود . بنابراین بهتر است افراد سرزنشگر را از کودک دور کنی و خودت هم راه صبر و حوصله را پیش بگیری. اما علت مهمتر فضای خانه و روایط اعضای ان با یکدیگر و با کودک است. احتمالاً در محیط خانوادگی شما فاکتوری از فاکتورهای عاطفی کم است و کودک تو در برابر شما احساس شایستگی نمی کند و در نتیجه برای کسب این شایستگی دست به فعالیتهایی می زند که تحت عنوان بیش فعالی شناخته شده اند. پیشنهاد می کنم این را نیز مورد بررسی قرار دهی. در مورد مسابل جنسی هم که مطرح کردی بهتر است بدانی که این امر مربوط به کسب هویت جنسی است و از مراحل رشد روانی محسوب می شود ، اما غیر از این، می تواند به عنوان دفاعی در برابر رفتارهای طردکننده ی دیگران در نظر گرفته شود. به این معنی که حالا که دیگران مرا دوست ندارند و به من توجهی نمی کنند، پس من خود به خویش توجه می کنم و خود را دوست می دارم. در آغوش گرفتن ، توجه نشان دادن ، یوسیدن ، ایراز عشق و علاقه حتی وقتی از او عصیانی هستی ، وقت گداشتن و یا او یازی کردن و مواردی از این دست که فضایی امن برای کوک به وجود بیاورد و به او احساس خوش هویت مستقل و دوست داشتنی بدهد بسیار می تواند موثر واقع شود. بنابراین در اولین فرصت اقدام کن و از خودت شروع کن. کافی است کمی صبور باشی.

پسرى ٤ ساله دارم كه بسيار خجالتى است و با غريبه ها به سختى ارتباط برقرار مى كند. من براى حل اين مشكل تلاش ميكنم تا وى با افراد و موقعيت هاى جديد مواجه شود. اغلب هنگام خواندن داستان از او ميخواهم نظرش راجع به تصاوير را بيان كند كه معمولا همكارى نمى كند. ار ٥/٢ سالگى مهد كودك مى رفته و عليرغم درخواست من از مربيان براى شركتش فعاليت هاى گروهى ظاهرا فرزندم همكارى نمى كند. (فرزندم از نظر توانمندى هاى ذهنى بسيار قوى است. قد و وزن وى هم بر اساس منحنى رشد نرمال است) از اينكه راهكار مقابله با اين مساله را بفرماييد صميمانه سپاسگزارم.

قبل از هر اقدامی بررسی کن که آیا خودت و همسرت افراد اجتماعی و برون گرایی هستید یا نه ؟ معمولاً والدین انتظار دارند فرزندانشان چیزی متفاوت تر از خود آنان باشد. اگر اینچنین باشد، بهتر است که به جای توصیه جهت مشارکت کودکت در بازیها ، دایره ی روابط اجتماعی و معاشرت های خودت را وسعت بخشی. در غیر این صورت تلاش کن تا علت را بیابی. مثلاً این که پسرت در چه جاهایی راحت تر است و کمتر خجالت می کشد؟ این مکان ها را ثبت کن و رفتار او و اطرافیان را مورد مشاهده قرار بده و ببین چه اتفاقاتی در جریان است. مهمترین کاری که در این رابطه می توانی انجام دهی صبر و مشاهده ی بسیار دقیق است. از همین طریق به بسیاری از نقاط ضعف در ارتباط با فرزندت پی خواهی برد. در مورد این که راجع به تصاویر نظری نمی دهد ، این احتمال می رود که شاید زمانی نظری ابراز کرده و مورد سرزنش یا تمسخر واقع شده است ( از طرف تو یا هرکس دیگر ) به طور کلی اصلی ترین گام پیدا کردن چرایی این رفتار است که در این زمینه می توانی از یک مشاور هم کمک بگیری که بررسی های دقیق تری انجام دهد. لبخند ، آغوش باز ، تایید و تحسین و تشویق را همیشه به خاطر داشته باش.

دخترم ٨ ماهه است مى خواستم بدانم كه آیا از اين سن بايد روى تربيتش كار كنم؟ ايا مسائل تربيتى روى اين بچه تاثير گذار هست يا خير؟ اگر تاثير گذار نيست از چه سنى بايد شروع كنم ؟

تربیت و پرورش فرزند از همان لحظه ی تشکیل نطفه آغاز می شود و در 2 تا 5 سال اول زندگی است که شخصیت اساسی کودک شکل می گیرد. بنابراین تردید نداشته باش که مسایل تربیتی بر کودکت اثرگذار است. پیشنهاد می کنم در این سنین کمتر فرزندت را تنها بگذاری، یا اگر مجبور به این کار هستی ترتیبی دهی تا به صورت تلفنی صدایت را بشنود ، از لحاظ ابراز محبت و عاطفه تا می توانی لبریزش کن. با او به بازی های خلاق بپرداز ، برایش داستان بخوان ، پدرش را درگیر روابط عاطفی با او کن و نوازش های کلامی از جمله تحسین و تعریف و نوازش های بدنی مثل بوسیدن ، نوازش کردن و …. را هرگز از یاد نبر.

پسر بچهء 2سال و نیمی دارم که فوق‌العاده شیطان است و به حرف گوش نمیدهد مثلا وقتی بچه‌ها را اذیت میکند هر چقدر صدایش بزنیم جواب نمی دهد و به کارش ادامه می دهد. اگر هم به او بگوییم اگر قول بدهی پسر خوبی باشی تو را به پارک می بریم ، در ابتدا میگوید یاشه اما در کمتر از 2 دقیقه ، شیطنتش را ادامه میدهد. مشکل دیگری که پسرم دارد، این است که بچه‌ها و همبازی هایش را اذیت میکند مثلاً آنها را میزند و گاز میگیرد. با یه چنین بچه‌ای چطور باید برخورد کرد؟

شک نداشته یاش که پسرت معنای « خوب» را در این سن متوجه نمی شود. پس بهتر است خودت را خسته نکنی و دست یه دامان این وعده ی پوچ نشوی. آیا تا به حال شده در همان لحظه دست پسرت را بگیری و به پارک ببری؟ احتمالاً پاسخت منفی است. پسرت دست تو را خوانده و چون می داند وعده ی تازه ی تو تکراری است، دیگر فریب نمیخورد و به کارش ادامه می دهد. علت رفتارهایش را بهتر است در خانه و روایط تان جستجو کنی و در مرحله ی بعد به مشاور روان شناس مراجعه کنی. آنچه که مسلم است کودک به دنبال نوازش است. به نظر می رسد این نوازش مثبت را نمی گیرد و سعی می کند با شیطنت به نوازش برسد، حتی اگر منفی باشد ( مثل عصبانی شدن فریاد زدن تو ). همین کار برایش کافی است تا احساس کند مورد توجه است. پیشنهاد می کنم تا می توانی نوازش های مثبت به فرزندت بدهی و زمان بیشتری را با او سپری کنی. در مورد پرخاشگری هایش هم باید بررسی های بیشتری انجام شود.گاز گرفتن از اعمال نابالغیاست که بسیاری از کودکان 2 تا 4 ساله از آن به عنوان واکنشی به ناراحتی با هیجان از خود نشان می دهند قبل از هر کاری لازم است تا از افراد و موقعیت هایی که در آن شیطنت ها و ازار رخ می دهد، صورت برداری کنی. با این کار اطلاعات زیادی در مورد علت رفتارهاش پیدا خواهی کرد. در گام بعدی از این اطلاعات برای پیشگیری استفاده کن. مثلاً اگر متوجه شدی وقتی خسته است گاز می گیرد، تا خواب بعدازظهرش را نکرده اجازه ی بازی به او نده .سعی کن به جای وعده دادن رفتارهای تازه به او یاد بدهی. تو فقط به او می گویی گاز نگیر، نمی گویی چه بکند ! مثلاً اگر دیدی سر اسباب بازی دوستش را گاز می گیرد، به او یاد بده در این مواقع از تو کمک بگیرد با نوبتی بازی کند و …. . نارضایتی ات را از این رفتارش نشان بده و بگو از این رفتارش ناراحت می شود ( ولی خودش را خیلی دوست داری ) و از پیامدهای منفی استفاده کن. مثلاً اگر گاز گرفت برای زمان بازی اش محدودیت تعیین کن و او را برای کتک نزدن و گاز نگرفتن تشویق کن و جایزه بده. در صورتی که موفق نشدی از یک روان شناس مشاور کودک کمک بگیر.

دختر 5 ساله دارم. درمورد ارتباط با گروه همسالان، بسيار به ندرت آغاز کننده يک رابطه است اما در صورتيکه کودکى براى بازى يا صحبت پيشقدم شود رابطه خوبى با وى برقرار مى کند. آيا اين مورد يک مشکل شخصيتى است آيا جاى نگرانى وجود دارد، يا اينکه چگونه اين مشکل را مى توان حل کرد

نخست آن که این موضوع مشکل شخصیتی نیست و بهتر است از یرچسب زدن به کودکت دست برداری. آیا به کودکت حق نمی دهی از نظر شخصیتی درون گرا باشد ؟ آیا همه ی کودکان باید مثل هم باشند ؟ آیا کودکان مجیورند همه را دوست داشته باشند و با هم ارتباط برقرار کنند ؟ یکی از عللی که کودک تو چنین رفتاری دارد می تواند این باشد که شاید خود تو و همسرت هم به ندرت آغازکننده ی یک رابطه هستید ( به بیان بهتر کمی درون گرا و گاهی خجالتی هستید ) در نتیجه کودکتان این رفتار را از شما الگو گرفته و این گونه رفتار می کند چرا که شما در نظر او افرادی هستید که درست ترین کارها را انجام می دهید و او دوست دارد تا مثل شما رفتار کند. اگر چنین چیزی باشد، بهتر است از خودتان آغاز کنید و الگوهای بهتری برای فرزندتان یاشید به این ترتیب این رفتار در کودت تعدیل خواهد شد. علت دیگری که برای این رفتار کودکت می توان در نظر گرفت این می تواند باشد که شاید در طول سال های گذشته قصد نزدیکی به کسی را داشته اما با طرد او روبرو شده و یا این که شما او را مورد سرزنش قرار داده اید ، در نتیجه نسبت به افراد غریبه دچار این تردید شده که اگر به آنان نزدیک شود ، با تجربه ی ناخوشایند طرد یا سرزنش روبرو میشود ، در نتیجه از آن اجتناب می کند که در این مورد هم توصیه می کنم به او این اطمینان را بدهی که شایسته ی یافتن دوست های تازه است و تو هم همراهی اش می کنی. سعی کن بیشتر او را در مکان های تازه ( مثل پارک یا میهمانی ها ) قرار بدهی و فرصت کشف فضاهای جدید را برایش مهیا کنی . ضمن آن که در نظر داشته باش که او را برای دوست یابی تحت فشار نگذاری ، این کار موجب می شود نسیت به این کار دچار مقاومت شود و برعکس عمل کند. فقط یه او فرصت بده ، راحتش بگذار و حمایتش کن. به او یگو که در هر شرایطی ، در کنارش هستی و دوستش داری حتی اگر آغازگر هیچ رایطه ای نیاشد. بی شک با اطمینان دادن تو این شهامت را پیدا خواهد کرد. پژوهشگران مشاهده کرده اند کودکانی که با مادر خود رابطه ی محکمی دارند، نسبت به آنان که با مادر خود رابطه ی محکمی ندارند، با همتایان خود روابط موزون تر و شادتری دارند. بنابراین ایتدا از رابطه ی خودت با او شروع کن.

دختر ٤.٥ ساله من بسيار نسبت به تعريف يکى از نزديکانش مانند من و همسرم از کودک ديگرى حساس مى باشد. به طورى که شديدا عصبانى شده و ناراحتى خود را ابراز مى نمايد و ميگويد شما بايد فقط از من تعريف کنيد و مرا دوست داشته باشيد. اين رفتار طبيعى است يا خير؟ زيرا شديدا نگران اين رفتار وى به ويژه هنگامى که مدرسه را آغاز کند و در اجتماع حضور يابد مى باشم؟ لطفا مرا راهنمائى فرماييد.

برای بررسی طبیعی بودن این رفتار کودکت بهتر است به خودت رجوع کنی: آیا حاضری همسرت در برابر تو از خانمهای دیگر تا می تواند تعریف کند ! ؟ مطمئن هستم که پاسخت را مبنی بر طبیعی بودن با نبودن این رفتار کودکت دریافته باشی. تو و همسرت در این سن و سال مهمترین و تنها منبع دلبستگی برای کودکت هستید. به گونه ای که هیچ جایگزینی برای شما وجود ندارد. مطمئناً تحسین شما از کودکان دیگر انقدر جدی بوده که خارج از تحمل کودکت شده و منجر به واکنش نشان دادن او گردیده است. ( چه بسا در این میان مقایسه ای هم در کار بوده ) ضمن آن که بهتر است در نظر داشته باسی که جایگاه مادر و پدر با جایگاه معلم هرگز قابل مقایسه نیست و این رفتار در صورتی به مدرسه و معلم انتقال داده می شود که از سوی شما با بی توجهی روبرو شده و یه شکل یک نیاز ارضاء نشده باقی مانده باشد و کودک بخواهد به واسطه ی معلم آن را تامین کرده و از معلمش چنین انتظاری داشته باشد. بنابراین در دادن توجه ، تحسین و حمایت از کودکت بهتر است تا می توانی دست و دلباز باشی تا جایی که نیاز در او به حد کمال برآورده شود. مطمئن یاش کودکان دیگر نیازی به تعریف یا دوست داشتن تو ندارند چرا که والدینشان این کار را برایشان به بهترین شکل ممکن انجام می دهند.

پسر 11 ساله ای دارم که بسیار حرف گوش کن و درس خوان است. در تابستان برای بازی به گیم نت میرفت و ساعات زیادی آن جا بود. حالا که مدرسه ها شروع شده است در روز حدود 4 ساعات را در انجا می گذراند. مثلاً از مدرسه می آید بخشی از نکالیفش را انجام می دهد و می رود و بعدازظهرها هم به همین ترتیب.می خواهم کاری کنم که هرگز به گیم نت نرود اما نمی دانم چه باید بکنم. ضمناً او در تابستان مقداری پول پس انداز کرده که آنها را صرف این کار می کند و من جز میزان روزانه پولی برای بازی به او نمی دهم ، با توجه به این که بچه ی پول دوستی است و از این که پول زیادی در جیبش باشد احساس می کند مثل پدرش است، آیا صلاح می دانید پول هایش را از او بگیرم تا به این روند ادامه ندهد ؟

در گام اول این خواسته را کنار بگذار که می خواهم هرگز نرود پسرت به عنوان یک انسان این حق را دارد که به فعالیت مورد علاقه اش تا آنجا که آسیب رسان نباشد بپردازد. آنچه که باید به آن توجه شود این است که این فعالیت باید نظام یافته و برنامه ریزی شده باشد. بهتر است این برنامه ریزی یکباره صورت نگیرد بلکه تدریجی و گام به گام باشد. توصیه می کنم فعالیتی خارج از درس های مدرسه برایش در نظر بگیرید تا اوقاتش پر باشد و وقت کمتری را به بازیهای کامپیوتری اختصاص دهد. مثلاً کوهنوردی ، کلاس موسیقی و …. پول برای پسران این سن نمادی از هویت و ابزاری برای همانندسازی با پدر است. پول هایش را خودش جمع کرده است پس باید تصمیم گیری برای آن را به خودش واگذار کنی. به جای انکه پول ها را بگیری می توانی پیشنهاد بدهی که پول یک ساعت در گیم نت را تقبل می کنی و در عوض این که ساعات کمتری را در آن مکان سپری می کند، به پول هایش اضافه کنی تا دستگاه جدیدی از بازی های کامپیوتری را بخرد. با این کار هم فرزندت بیشتر در خانه خواهد ماند و کنترل کردنش راحت تر خواهد بود ، ضمن این که حریم ها نیز حفظ خواهد شد و پاداشی هم ارائه می شود. در صورتی که موافق با کم کردن ساعات بازی نباشد میتوانی از قهر کردن استفاده کنی. به این معنی که به او بگویی در صورتی که همچنان به این رویه ادامه دهد ، با وجودی که بی نهایت دوستش داری و به او احترام می گذاری اما رفتارش را نمی پسندی.

پسرى دارم ١١ ساله ودخترى ٨ ساله.پسرم به شدت به خواهرش حسودى ميكند تاحدى كه بارها به زبان آورده كه اى كاش بميرد .اصلا باهم سازگارى ندارند ، لطفاً راهنمایی ام کنید.

قبل از هر کاری ، در رفتار و برخوردهای خودت و همسرت کاملاً دقیق شو. حتماً موقعیت هایی را پیدا خواهی کرد که در آن تفاوت های آشکاری بین آن ها قائل شده اید که شاید خودتان متوجه آن نبوده اید و گمان می کنید فرزندتان هم آن را دریافت نکرده است. البته تا حدی ناسازگاری میان خواهران و برادران طبیعی است اما با توجه به این آرزوی مرگ، به نظر می رسد پسرت با این آرزو قصد دارد به هدفی دست یابد که با وجود خواهرش احتمالاً امکان پذیر نیست و این قصد چیزی جز نوازش های کلامی و بدنی ، توجه و تحسین از طرف پدر و مادر چیز دیگری نخواهد بود. احتمال دارد یکی دیگر از علل این آرزو آن باشد که ا وقت دعوای آن ها به پسر می گویی : تو بزرگ تری ، تو کوتاه بیا . به هر حال شناسایی علت رفتار تنها از سوی تو امکان دارد و قطعاً با شناسایی علت ، از میان برداشتن آن کار ساده ای است. در صورتی که موفق به این کار نشدی ، از یک مشاور در این زمینه کمک بگیر.

پسرى دارم ٤ساله که حدود ٥/٣ ماه که لکنت زبان کرفته است . با این که بچه زرنگى است اما نمی دانم با او چطور رفتار کنم ؟

در مرحله ی اول پی گردی کنید که چرا از 3 ماه و نیم گذشته دچار لکنت شده است. و در صورت شناسایی ، آن را رفع کنید. البته لکنت زبان معمولاً یک رخداد تکاملی موقتی در مبان کودکان 2 تا 5 ساله است که با روان شدن کودک در استفاده از زبان مادری از بین می رود. لکنت این کودکان هنگام ناراحتی یا خستگی یا هیجان زدگی افزایش پیدا می کند. پیشنهاد می کنم که اولین لکنت ها را نادیده بگیرید. عکس العمل شما ( پدر و مادر ) در برابر تلاش کودکتان برای برقراری ارتباط با دیگران عامل مهمی در شکل گیری توانایی او برای روان صحبت کردن است. جملاتش را تمام نکنید ، وقتی در حال صحبت کردن است با آرامش به او توجه داشته باشید و اگر در ادای یک واژه دچار مشکل شد حرفش را قطع نکنید و به جای او صحبت نکنید. درباره ی لکنتش اظهارنظر نکنید و به او برچسب کند زبان بودن نزنید. هر چه آگاهی کودک در مورد لکنتش بیشتر باشد احتمال بدتر شدن مشکل افزایش می یابد. همخوانی را با او تمرین کنید. مثلاً متن ساده ای را انتخاب کنید و سعی کنید همصدا و با حالتی عادی آن را با یکدیگر بخوانیدو پس از چند بار تکرار کم کم صدای خود را کاهش دهید تا آن جا که کودک به تنهایی در حال خواندن متن باشد. در صورتی که لکنتش خیلی شدید بود یا با تلاش تو و همسرت بهتر نشد، از یک گفتاردرمانگر حرفه ای کمک بگیرید.

پسرى دارم ٤ساله که حدود ٥/٣ ماه که لکنت زبان کرفته است . با این که بچه زرنگى است اما نمی دانم با او چطور رفتار کنم؟

در مرحله ی اول پی گردی کنید که چرا از 3 ماه و نیم گذشته دچار لکنت شده است. و در صورت شناسایی ، آن را رفع کنید. البته لکنت زبان معمولاً یک رخداد تکاملی موقتی در مبان کودکان 2 تا 5 ساله است که با روان شدن کودک در استفاده از زبان مادری از بین می رود. لکنت این کودکان هنگام ناراحتی یا خستگی یا هیجان زدگی افزایش پیدا می کند. پیشنهاد می کنم که اولین لکنت ها را نادیده بگیرید. عکس العمل شما ( پدر و مادر ) در برابر تلاش کودکتان برای برقراری ارتباط با دیگران عامل مهمی در شکل گیری توانایی او برای روان صحبت کردن است. جملاتش را تمام نکنید ، وقتی در حال صحبت کردن است با آرامش به او توجه داشته باشید و اگر در ادای یک واژه دچار مشکل شد حرفش را قطع نکنید و به جای او صحبت نکنید. درباره ی لکنتش اظهارنظر نکنید و به او برچسب کند زبان بودن نزنید. هر چه آگاهی کودک در مورد لکنتش بیشتر باشد احتمال بدتر شدن مشکل افزایش می یابد. همخوانی را با او تمرین کنید. مثلاً متن ساده ای را انتخاب کنید و سعی کنید همصدا و با حالتی عادی آن را با یکدیگر بخوانیدو پس از چند بار تکرار کم کم صدای خود را کاهش دهید تا آن جا که کودک به تنهایی در حال خواندن متن باشد. در صورتی که لکنتش خیلی شدید بود یا با تلاش تو و همسرت بهتر نشد، از یک گفتاردرمانگر حرفه ای کمک بگیرید.

دختر من 2سال و 4 ماهش است .بسيار زياد خجالتى است مخصوصا با اقايون.من پزشك عمومى و شوهرم مهندس است كه هردوتامون تا ساعت 5 بعد از ظهر كار ميكنيم. نگرانى من در مورد كلاسهاى اموزشى است كه به علت مشكل فوق نتوانم دخترم را ثبت نام كنم .چه كار كنم؟ / خانم ناظمی

بهتر است به جای نگرانی از ثبت نام کلاس ها، به فکر علت این رفتار از جانب او باشی. اگر خودت و همسرت افراد درون گرایی هستید ، انتظار برون گرایی از کودک ، غیرممکن است. از سوی دیگر این که کودک تو تا 5 بعدازظهر دور از مادر است ، عمده ترین علت بروز این رفتار است. ضمن آن که نحوه ی فرزندپروری در میزان کم رو شدن کودکان اثر مهمی می گذارد، اگر کودکی که مستعد کم رو شدن است در محیط مناسبی پرورش یابد که رفتار برون گرایانه تشویق شود در آینده کم رو و خجالتی نخواهد شد. بنابراین پیشنهاد می کنم قبل از ثبت نام در هر کلاسی ، سعی کن مدت زمان بیشتری را با او بگذرانی و همراه او در مکان های عمومی و جمع های خانوادگی شرکت کنی و نحوه ی تعامل با دیگران را به او یاد بدهی. تو بهترین الگوی فرزندت هستی و او از مشاهده ی تو و پدرش بسیار می آموزد. خواندن کتاب ، بازی کردن و ایفای نقش افراد غریبه و رفتن به گردش های گروهی هم می تواند موثر باشد. در صورت عدم تغییر می توانی از یک روان شناس متخصص کودک کمک بگیری تا علت اصلی شناسایی و رفع گردد.

در مورد مهدکودک رفتن کودک توضیح دهید و این که اساساً این کار را توصیه می کنید؟ (کریمی)

تحقیقات نشان می دهند کودکانی که به مهدکودک می روند در مقایسه با ان ها که پیش از مدرسه در خانه بوده اند بیشتر همکاری می کنند. و بهتر تکالیفشان را انجام می دهند، بیشتر مشارکت اجتماعی دارند و کمتر پیش می آید سرگرم کاری نباشند. از طرفی از آن جا که در مهدکودک می آموزند که بین قواعد عرفی اجتماعی و قواعد اصول اخلاقی تمایز قایل شوند ، حرف شنوی کمتری دارند. اما به طور خلاصه بسیاری از کودکانی که به مهدکودک میروند رشد سالمی دارند. بهتر است آغاز مهدکودک رفتن بعد از 3 سالگی باشد.

کودک 5 ساله ای دارم . سوالم این است که وقتی در وضعیتی قرار می گیرد که از کودک دیگری کتک می خورد آیا درست است که به او بگویم او هم مجاز به دفاع و مقابله به مثل است؟

اگر قرار است کودک در آینده شخصی متکی به نفس شود نباید همیشه با افراد اطرافش موافقت کند. نپذیرفتن رفتار ناشایست دیگران بخشی طبیعی از زندگی است اما مقابله به مثل همیشه بهترین راه نیست. برای واکنش نشان دادن راه های جدیدی به فرزندت بیاموز. مثلاً به او یاد بده هنگامی که در آستانه ی دعوا قرار دارد با بی تفاوتی بحران را خنثی کند یا با یک زبان سریع موقعیت را به نفع خود تغییر دهد و اگر چنین نشد واکنش هایی جهت دفاع از خود نشان دهد. ضمن آن که بداند هرگز نباید واکنش منفی خود را به اعضای حساس طرف مقابل از جمله بینی ، چشم و … نماید.

فرزند سه سال و نیمه ام مدتی است دروغ می گوید. می خواستم بدانم چطور این مشکل را برطرف کنم.

در مورد دروغ گویی بهتر است بدانی که کودکان تا حدود 4 سالگی بر اساس خشنودی والدین رفتار میکنند. یعنی هر چیزی که آنها را خوشحال کند خوب است و هرچیزی که باعث ناراحتی آن ها شود بد است. پس دروغ گفتن آنها کاملاً طبیعی و عادی است. یادگرفتن تفاوت بین حقیقت و افسانه و دروغ نیاز به زمان دارد و حتی کودکان 7 ساله هم ممکن است به خوبی این تفاوت را درک نکرده باشند. پس دروغ گویی کودکت شکل نیست. در مواقع بازی مفهوم حقیقت را به او بیاموز و بگذار تفاوت بین رویا و واقعیت را تمرین کند. الگوی رفتاری خوبی برای او باش کاری نکن که باعث دروغگویی او شود راست گویی را تقویت کن و جایزه بده

كلاس دوم راهنمايي هستم. پدر و مادرم هر دو پزشك هستند. برادرم در كنكور رتبه 12 را آورده است. ولي من از درس خواندن متنفرم. مي بينيد كه 19 اسله هستم ولي كلاس دوم راهنمايي. خيلي به خاطر اين مسئله مورد سرزنش قرار گرفتم. البته به آنها حق هم مي دهم . آبرويشان را برده ام. ولي چه كنم؟ از درس خواندن حالم به هم خورد. چه كنم؟

اولین نکته ای که باید بدانی این است که میان تمام انسان ها تفاوت وجود دارد. و هرگز قرار بر این نیست که همه شبیه هم باشند. اما این موضوع را هم نمی توان نادیده گرفت که این بی علاقگی شدید تو به درس خواندن بدون دلیل نبوده و نیست . اما سرزنش خود و احساس گناه کاری از پیش نخواهد برد. با این اطلاعات اندک تنها توصیه ام به تو این است که پیش مادر بروی ، بگویی که احساس می کنی اشکالی وجود دارد که باید برطرف شود و بخواه از یک روان درمان گر که باتجربه و ضمناً معتمد هر دوی شما است وقت بگیرد. آن چه که بسیار مهم است این است که خودت هم تمایل داشته باشی در این شرایط تغییری ایجاد کنی.

باسلام پسرى دارم ١١ ساله ودخترى ٨ ساله.پسرم به شدت به خواهرش حسودى ميكند تاحدى كه بارها به زبان آورده كه اى كاش بميرد .اصلا باهم سازگارى ندارند

قبل از هر کاری ، در رفتار و برخوردهای خودت و همسرت کاملاً دقیق شو. حتماً موقعیت هایی را پیدا خواهی کرد که در آن تفاوت های آشکاری بین آن ها قائل شده اید که شاید خودتان متوجه آن نبوده اید و گمان می کنید فرزندتان هم آن را دریافت نکرده است. البته تا حدی ناسازگاری میان خواهران و برادران طبیعی است اما با توجه به این آرزوی مرگ، به نظر می رسد پسرت با این آرزو قصد دارد به هدفی دست یابد که با وجود خواهرش احتمالاً امکان پذیر نیست و این قصد چیزی جز نوازش های کلامی و بدنی ، توجه و تحسین از طرف پدر و مادر چیز دیگری نخواهد بود. احتمال دارد یکی دیگر از علل این آرزو آن باشد که ا وقت دعوای آن ها به پسر می گویی : تو بزرگ تری ، تو کوتاه بیا .به هر حال شناسایی علت رفتار تنها از سوی تو امکان دارد و قطعاً با شناسایی علت ، از میان برداشتن آن کار ساده ای است. در صورتی که موفق به این کار نشدی ، از یک مشاور در این زمینه کمک بگیر.

با سلام من پسر بچه 7 ساله اى دارم که با بزرگترها ارتباط نميگيره ،جواب سوالات آنها را نميده ،و درکل خيلى کم حرفه ولى با بچه ها اينطور نيست با معلمينش هم که صحبت ميکنم او را بچه کمرويى نميدانند اورا پيش مشاور هم برده ام که بعد از گرفتن کليه تستهاى هوشى گفتند هوش عمومى اون بالاست ولى هوش کلامي پاييني دارد خواهش ميکنم راهنمايي بفرماييد جهت کمک به کودکم چه راههايى وجود دارد لازم به توضيح که طبق نظر مشاور قبلى خواندن کتاب قصه ، تغيير مهد کودک و….. امتحان کرده ايم

لازم به یاد آوری است که در میان کودکان 6 تا 18 ماهه دوره ای هست که از غریبه ها می ترسند و با دیدن آن ها مشوش می شوند، در 4 سالگی از ارتباط با نا آشناها خودداری می کند. از سوی دیگر به یاد داشته باش که تا حدودی خدداری کودک از صحبت کردن به ویژه در میان بزرگسالان کاملاً طبیعی است. دنیای آنها بسیار محدود است ، چیزی که برای ما طبیعی و عادی است ممکن است برای آنها خیلی تازه نباشد. کودک شما نه تنها علاقه ای به دیدن دوست مدرسه ی شما ندارد بلکه سلام دادن هم برایش کمی دشوار است. کودکت را نمی توانی مجبور به ارتباط با بزرگترها کنی اما می توانی از روش های زیر استفاده کنی : وقتی را برای اموزش به کودکت اختصاص بده و به او یاد بده چطور با بزرگترها در شرایط تازه صحبت کند. می توانی نمایش های مختلفی ترتیب دهی که تو در آن نقش افراد بزرگتر دیگر را بازی می کنی توقعات خود را مشخص کنید. مثلاً یک قانون احوالپرسی داشته باشید و به کودک بگو حتی اگر نمی خواهد صحبت کند باید با شخص جدید احوالپرسی کند. اگر جواب بزرگترها را نمی دهد به جای او صحبت نکن، و به او بگو اگر این رفتار تکرار شود باید منتظر پیامدها باشد. کودک را به خاطر ارتباط گرفتن با بزرگترها تحسین کنید. ضمن آن که او را تحت فشار قرار نده . او به زمان نیاز دارد. در نهایت این که چنین آموزشی نیاز به مشاهده ی فراوان دارد که منجر به افزایش هوش هیجانی شود چرا که هوش عمومی کمترین نقش را در این زمینه ایفا می کند. برای بالا بردن هوش هیجانی کودکت ، کافی است نگاهی به خودت و همسرت بیندازی، نحوه ی ارتباط خودتان با دیگران آیا کامل و بدون نقص است ؟ کلید اصلی این مساله دقیقاً پاسخ به همین پرسش است.

دختر من 2سال و 4ماهش است .بسيار زياد خجالتى است مخصوصا با اقايون.من پزشك عمومى و شوهرم مهندس است كه هردوتامون تا ساعت 5 بعد از ظهر كار ميكنيم.نگرانى من در مورد كلاسهاى اموزشى است كه به علت مشكل فوق نتونم دخترم را ثبت نام كنم .چه كار كنم؟

بهتر است به جای نگرانی از ثبت نام کلاس ها، به فکر علت این رفتار از جانب او باشی. اگر خودت و همسرت افراد درون گرایی هستید ، انتظار برون گرایی از کودک ، غیرممکن است. از سوی دیگر این که کودک تو تا 5 بعدازظهر دور از مادر است ، عمده ترین علت بروز این رفتار است. ضمن آن که نحوه ی فرزندپروری در میزان کم رو شدن کودکان اثر مهمی می گذارد، اگر کودکی که مستعد کم رو شدن است در محیط مناسبی پرورش یابد که رفتار برون گرایانه تشویق شود در آینده کم رو و خجالتی نخواهد شد. بنابراین پیشنهاد می کنم قبل از ثبت نام در هر کلاسی ، سعی کن مدت زمان بیشتری را با او بگذرانی و همراه او در مکان های عمومی و جمع های خانوادگی شرکت کنی و نحوه ی تعامل با دیگران را به او یاد بدهی. تو بهترین الگوی فرزندت هستی و او از مشاهده ی تو و پدرش بسیار می آموزد. خواندن کتاب ، بازی کردن و ایفای نقش افراد غریبه و رفتن به گردش های گروهی هم می تواند موثر باشد. در صورت عدم تغییر می توانی از یک روان شناس متخصص کودک کمک بگیری تا علت اصلی شناسایی و رفع گردد.

با سلام. يک دختر ٤.٥ ساله دارم. درمورد ارتباط با گروه همسالان، بسيار به ندرت آغاز کننده يک رابطه است اما در صورتيکه کودکى براى بازى يا صحبت پيشقدم شود رابطه خوبى با وى برقرار مى کند. آيا اين مورد يک مشکل شخصيتى است آيا جاى نگرانى وجود دارد، يا اينکه چگونه اين مشکل را مى توان حل کرد؟ با سپاس

نخست آن که این موضوع مشکل شخصیتی نیست و بهتر است از یرچسب زدن به کودکت دست برداری. آیا به کودکت حق نمی دهی از نظر شخصیتی درون گرا باشد ؟ آیا همه ی کودکان باید مثل هم باشند ؟ آیا کودکان مجیورند همه را دوست داشته باشند و با هم ارتباط برقرار کنند ؟ یکی از عللی که کودک تو چنین رفتاری دارد می تواند این باشد که شاید خود تو و همسرت هم به ندرت آغازکننده ی یک رابطه هستید ( به بیان بهتر کمی درون گرا و گاهی خجالتی هستید ) در نتیجه کودکتان این رفتار را از شما الگو گرفته و این گونه رفتار می کند چرا که شما در نظر او افرادی هستید که درست ترین کارها را انجام می دهید و او دوست دارد تا مثل شما رفتار کند. اگر چنین چیزی باشد، بهتر است از خودتان آغاز کنید و الگوهای بهتری برای فرزندتان یاشید به این ترتیب این رفتار در کودت تعدیل خواهد شد. علت دیگری که برای این رفتار کودکت می توان در نظر گرفت این می تواند باشد که شاید در طول سال های گذشته قصد نزدیکی به کسی را داشته اما با طرد او روبرو شده و یا این که شما او را مورد سرزنش قرار داده اید ، در نتیجه نسبت به افراد غریبه دچار این تردید شده که اگر به آنان نزدیک شود ، با تجربه ی ناخوشایند طرد یا سرزنش روبرو میشود ، در نتیجه از آن اجتناب می کند که در این مورد هم توصیه می کنم به او این اطمینان را بدهی که شایسته ی یافتن دوست های تازه است و تو هم همراهی اش می کنی. سعی کن بیشتر او را در مکان های تازه ( مثل پارک یا میهمانی ها ) قرار بدهی و فرصت کشف فضاهای جدید را برایش مهیا کنی . ضمن آن که در نظر داشته باش که او را برای دوست یابی تحت فشار نگذاری ، این کار موجب می شود نسیت به این کار دچار مقاومت شود و برعکس عمل کند. فقط یه او فرصت بده ، راحتش بگذار و حمایتش کن. به او یگو که در هر شرایطی ، در کنارش هستی و دوستش داری حتی اگر آغازگر هیچ رایطه ای نیاشد. بی شک با اطمینان دادن تو این شهامت را پیدا خواهد کرد. پژوهشگران مشاهده کرده اند کودکانی که با مادر خود رابطه ی محکمی دارند، نسبت به آنان که با مادر خود رابطه ی محکمی ندارند، با همتایان خود روابط موزون تر و شادتری دارند. بنابراین ایتدا از رابطه ی خودت با او شروع کن.

با سلام. دختر ٤.٥ ساله من بسيار نسبت به تعريف يکى از نزديکانش مانند من و همسرم از کودک ديگرى حساس مى باشد. به طورى که شديدا عصبانى شده و ناراحتى خود را ابراز مى نمايد و ميگويد شما بايد فقط از من تعريف کنيد و مرا دوست داشته باشيد. اين رفتار طبيعى است يا خير؟ زيرا شديدا نگران اين رفتار وى به ويژه هنگامى که مدرسه را آغاز کند و در اجتماع حضور يابد مى باشم؟ لطفا مرا راهنمائى فرماييد.

برای بررسی طبیعی بودن این رفتار کودکت بهتر است به خودت رجوع کنی: « آیا حاضری همسرت در برابر تو از خانمهای دیگر تا می تواند تعریف کند ! ؟ » مطمئن هستم که پاسخت را مبنی بر طبیعی بودن با نبودن این رفتار کودکت دریافته باشی. تو و همسرت در این سن و سال مهمترین و تنها منبع دلبستگی برای کودکت هستید. به گونه ای که هیچ جایگزینی برای شما وجود ندارد. مطمئناً تحسین شما از کودکان دیگر انقدر جدی بوده که خارج از تحمل کودکت شده و منجر به واکنش نشان دادن او شده است. ( چه بسا در این میان مقایسه ای هم در کار بوده ) ضمن آن که بهتر است در نظر داشته باسی که جایگاه مادر و پدر با جایگاه معلم هرگز قابل مقایسه نیست و این رفتار در صورتی به مدرسه و معلم انتقال داده می شود که از سوی شما با بی توجهی روبرو شده باشد و یه شکل یک نیاز ارضاء نشده باقی مانده باشد و کودک بخواهد به واسطه ی معلم آن را تامین کرده و از معلمش چنین انتظاری داشته باشد. بنابراین در دادن توجه، تحسین و حمایت از کودکت بهتر است تا می توانی دست و دلباز باشی تا جایی که نیاز در او به حد کمال برآورده شود. مطمئن یاش کودکان دیگر نیازی به تعریف یا دوست داشتن تو ندارند چرا که والدینشان این کار را برایشان به بهترین شکل ممکن انجام می دهند.

سلام خسته نباشيد دختر 6 ساله اي دارم كه به تشخيص پزشك مغز و اعصاب ، پيش فعال مي باشد و حدود دو سال است كه قرص ريتالين خارجي مصرف مي كند اما اين قرص فقط مدت كوتاهي حدود يك ساعت تاثير دارد و در بقيه زمانها بسيار ناآرام و شلوغ و رفتارهاي افراطي دارد معلم و اطرافيان از دستش شاكي هستندو از بس سرش داد مي زنند اعتماد به نفس خودش را از دست داده و مدتي است كه گرفتار مسائل جنسي شده و با خودش ور مي رود و به شدت عرق مي كند و ملول و بي حال مي شود نمي دانم بايد چه كار كنم پزشك معالج هم راهي پيش پاي من نمي گذارد لطفا مرا ياري كنيد.

پیش از هر چیز بهتر است به این سوال پاسخ دهی که چرا با وجود این که داروها موثر واقع نشد، 2 سال مصرف آن را ادامه دادی ؟ و بعد در حالیکه مساله ی اول حل نشده باقی مانده ، مساله ی تازه را مجدد با همان درمانگر مطرح می کنی و یک دور معیوب را تکرار می کنی؟ مواردی از این دست ، پایه های زیست شناختی ،روان شناختی و جامعه شناختی دارند بنابراین در گام اول پزشک متخصص کودکت را تغییر بده. در گام بعدی دخترت را نزد یک مشاور متخصص در امور کودک ببر. بهتر است این فرد متخصص ، یک روانکاو کودک یاشد. چرا که داروها به تنهایی قادر به حل مشکلات روانی نیستند و تنها می توانند آنها را در همان وضعیتی که هستند نگه دارند . لازم به توضیح است که از دلایل بیش فعالی – فارغ از علل زیست شناختی آن- نیاز به توجه، تایید و تحسین است که با توجه به انچه شرح داده ای به نظر می رسد نه تنها تامین نمی شود که برعکس کودک مورد سرزنش نیز واقع می شود . بنابراین بهتر است افراد سرزنشگر را از کودک دور کنی و خودت هم راه صبر و حوصله را پیش بگیری. اما علت مهمتر فضای خانه و روایط اعضای ان با یکدیگر و با کودک است. احتمالاً در محیط خانوادگی شما فاکتوری از فاکتورهای عاطفی کم است و کودک تو در برابر شما احساس شایستگی نمی کند و در نتیجه برای کسب این شایستگی دست به فعالیتهایی می زند که تحت عنوان بیش فعالی شناخته شده اند. پیشنهاد می کنم این را نیز مورد بررسی قرار دهی. در مورد خودارضایی نیز که مطرح کردی بهتر است بدانی که این امر مربوط به کسب هویت جنسی است و از مراحل رشد روانی محسوب می شود ، اما غیر از این، می تواند به عنوان دفاعی در برابر رفتارهای طردکننده ی دیگران در نظر گرفته شود. به این معنی که حالا که دیگران مرا دوست ندارند و به من توجهی نمی کنند، پس من خود به خویش توجه می کنم و خود را دوست می دارم. در آغوش گرفتن ، توجه نشان دادن ، یوسیدن ، ایراز عشق و علاقه حتی وقتی از او عصیانی هستی ، وقت گداشتن و یا او یازی کردن و مواردی از این دست که فضایی امن برای کوک به وجود بیاورد و به او احساس خوش هویت مستقل و دوست داشتنی بدهد بسیار می تواند موثر واقع شود. بنابراین در اولین فرصت اقدام کن و از خودت شروع کن. کافی است کمی صبور باشی.

اينجانب داراى فرزند دوقلو مى باشم كه متاسفانه نزديك به دو ماه است كه يكى از آنها داراى رفتار پرخاشگرانه و توام با ترس و اضطراب و گرىه هاى مكرر مى باشد خواهشمند است جهت انجام درمان راهنمائى فرمائيد در صورت امكان تلفن و آدرس جهت انجام مشاوره.با تشكر

اطلاعات بسیار محدودی ارائه کرده ای ، تنها چیزی که به نظر می رسد این است که چنین واکنش هایی بدون علت نیستند و بهتر است بررسی کنید در طی 2 ماه گذشته چه رویداد ناخوشایندی پیش آمده که چنین نتیجه ای به بار آورده است. جهت انجام بررسی های دقیق تر می توانی به یکی از مراکز مشاوره ی معتبر که در نزدیکی محل سکونتتان است مراجعه کنید. ضمناٌ توجه داشته باش که این واکنش ها باعث نشود دامنه ی توجه متمرکز به یکی از بچه ها شود و دیگری نادیده گرفته شود که این کار منجر به بروز واکنش هایی مشابه از سوی دیگری نیز خواهد شد.

سلام و عرض خسته نباشيد من پسر ١٧ ماهه اى دارم که از حدود ٣ – ٤ ماهگى موقع خواب بايد دست مرا در دستش بگيرد با ناخنش روى انگشتم را بخراشد . اين موضوع هر چه مى گذرد بدتر مى شود و نمى دانم چه کار کنم که اين عادت را از سرش بيندازم اگر دستم را به دستش ندهم نمى خوابد و اگر هم خوابش برود بدخواب مى شود . من به خاطر شرايط کارى مجبور شدم از ٤٠ روزگيش اونو پيش پرستار بذارم و به سرکار برگردم . نمى دانم احساس بدى دارم فکر مى کنم من مقصر هستم لطفا راهنمايى کنيد چه کار کنم

همان طور که خودت درست متوجه شده ای این رفتار ناشی از دور از مادر بودن در اوج نیاز به او است ضمن آن که بهتر است اشاره کنم که احساس بد تو جز ان که آزارت دهد و اجازه ندهد رفتار مناسب و به جایی داشته باشی ، مشکلی را حل نمی کند. پسرت با این کار خشمش را نسبت به تو از این که او را تنها می گذاری و سر کار می روی ابراز می کند ، ضمن آن که با این روش می تواند تو را نزد خود نگاه دارد و از این کانال از عاطفه و عشق تو تغذیه کرده و سیراب شود. و همانطور که خودت هم اشاره داشته ای اگر این ابزار و وسیله را از او دریغ کند، این خشم را به نوعی دیگر نشان خواهد داد، مثلاً با رفتارهایی مثل نق زدن ، گریه کردن، شب ادراری، بدخواب شدن ، ناخن جویدن و …. که همگی ممکن است در آینده به مشکلات متعددی تبدیل شوند. بنابراین سعی نکن این ابزار را از وی دریغ کنی، ضمن آن که وارد عمل شوی و وقت بیشتری را با فرزندت سپری کنی ، وقتی سرکار هستی ، چندبار تلفن بزنی تا صدایت را بشنود، در خلوت و وقت خواب با او صحبت کن و عشق بی دریغت را بی وقفه با کلام و نوازش بدنی نثار او کن. بیشتر با او بازی و شیطنت کن و اجازه بده خشمش را در طی بازی به تو ابراز کند ، حتی وقتی خواب است با او حرف بزن و او را مطمئن کن که در هر حال او محبوب و دوست داشتنی است و همیشه کنار او هستی . شک نداشته باش، به محض آن که این اعتماد در او به وجود آید، رفتارش کم کم خاموش خواهد شد. در صورتی که موفق نشدی از یک روان شناس کودک با تجربه کمک بگیر .

یک دختر5/2 ساله دارم و به تازگی مجدداً صاحب دختر دیگری شده ام. من و همسرم تمام تلاشمان را کرده ایم تا توجه را به طور مساوی بین آنها تقسیم کنیم، همسرم هم مدام با او بازی می کند و تمام وقت در اختیار او است و با او وقت می گذارد اما دخترم همیشه زیرچشمی مراقب است تا ببیند ما با نوزادمان چطور رفتار می کنیم. آنچه مرا نگران کرده این است که به تازگی مثل بچه ها حرف می زند و نق می زند.این رفتارش کلافه ام می کند و دعوایش می کنم. در مورد طرز برخورد صحیح لطفاً کمی توضیح دهید ؟

اولین نکته ای که بهتر است به آن توجه داشته باشی این است که دو سالگی دشوارترین سن کودکان است و ویژگی های خاص خودش را دارد. از جمله این که بچه ها لجباز می شوند ، پرخاشگری می کنند و به حرف گوش نمی دهند، نسبت به توجه و محیت بسیار حساس می شوند و ….. این که دخترت مدام مراقب توجه شما به نوزاد است مساله ی بعیدی نیست چرا که به خوبی متوجه شده است که شما همانطور که با نوزاد رفتار می کنید و توجه نشان می دهید به همان شکل با او رفتار کرده و توجه نشان می دهید و از آنجا که کودکان بسیار باهوش هستند ، متوجه این رفتار غیرعادی شما شده و تلاش می کند تا دست شما را رو کند. بنابراین شما را زیر نظر می گیرد تا متوجه جزییات رفتارتان شود.ممکن است ممکن است این یرداشت پیش بیاید که مقصود من آن است نباید توجه مساوی باشد، در صورتی که چنین نیست. محبت و توجهی که نشان می دهید باید بین هر دو کودک مساوی باشد اما از دوجنس متفاوت. شاهد آن که چون با هر دو کودک یک جور رفتار کرده اید، فرزند بزرگ احساس کرده که باید مثل دیگری رفتار کند و دوباره « نی نی » شود. علت دیگری هم که می تواند باعث بازگشت به کودکی (Regression ) که مکانیسمی دفاعی برای حفظ « خود » کودک در برابر اضطراب و ناکامی است میشود جلب توجه است که هدف آن دستیابی به برتری در مقابل کودک از راه رسیده است. نتیجه این که به دنبال این تولد دخترت دچار اضطراب شده( که البته طبیعی هم هست ) و به این وسیله در صدد مقابله با این اضطراب برآمده است. پیشنهاد می کنم در برابر این رفتار دعوایش نکنی و به این رفتار بی توجه باشی و به او بگویی در صورتی که مثل همیشه صحیت کند او را بیشتر از همیشه دوست خواهی داشت و وقتی اینطور رفتار می کند با این که بسیار دوستش داری اما از دستش ناراحت می شوی. تلاش کن تا جنس توجهت را نسیت به او تغییر دهی. مثلاً مسئولیت های بسیار کوچکی به او بده مثل این که چند دقیقه خواهرت را ناز کن تا من بیایم و ….. درست است که پدر با او وقت می گذراند اما تو به عنوان مادر نقش برجسته تری داری بنابراین ترتیبی بده تا زمانی را با او به تنهایی سپری کنی. نوازش و تاییدهای بی وقفه را فراموش نکن.

پسر 17 ساله ای دارم که اصلاً درس نمی خواند. منزوی شده و مدام در خانه و سرگرم کامپیوتر است و وقتی به او اعتراض می کنم که چرا درس نمی خوانی می گوید: به خودم مربوطه و پرخاشگری می کند. بچه ی خود ساخته ای است اما به تازگی تغییر رویه داده است. نمی دانم با او چطور رفتار کنم ؟

این تغییرات باید به طور دقیق مورد بررسی قرا بگیرند. البته ناگفته نماند که رفتارهای پرخاشگرانه از ویژگی های این سن به خصوص در میان پسران است اما تشخیص طبیعی یا غیرطبیعی بودن آن وظیفه ی روان شناس است. در اولین فرصت جلسه ای با یک روان شناس متخصص در امور نوجوانان ترتیب بده. اما آن چه به نظر می رسد این است که احتمالاً پسر تو درگیری ذهنی خاصی پیدا کرده باشد که منجر به گوشه گیری و پرخاشگری شده است. سعی کن در مورد درس خواندن از او سوال نکنی و اجازه ندهی بیش از این احترام میان شما از بین برود. در عوض رابطه ی مناسبی را با او برقرار کن تا بتوانی مجابش کنی با روان شناس به گفتگو بنشیند.

دختر 19 ساله ای دارم که برای کنکور آماده می شود. یک بار موفق نشد و برای با دوم است که تلاش می کند. اما به تازگی که باید انژی و زمان بیشتری را صرف درس خواندن کند و روزی 14 ساعت درس بخواند تا ساعت 11 صبح می خوابد. خودش می گوید با این زود به تخت می رود اما تا 4 صبح بیدار است و خوابش نمی برد. هر دوی ما دوست داریم در رشته ی پزشکی قبول شود ، لطفاً راهنمایی کنید ؟

احتمالاً این بی نظمی در برنامه ها ناشی از اضطراب و نگرانی در مورد کنکور به خصوص کنکور پزشکی است. متوجه هستم که هر دوی شما علاقمند به رشته ی پزشکی هستید اما این رفتارها به طور ناخودآگاه ممکن است نشان دهنده ی بی علاقگی دخترت به این رشته باشد که چون نمی تواند آشکارا آن را ابراز نماید، به شکل افکار مزاحم شبانه درآمده و مانع از خواب راحت او می شود که در نهایت منجر به خواب روز و درس نخواندن و قبول نشدن در رشته ی پزشکی میشود. به نظر می رسد دلیل قانع کننده ای باشد تا این که بخواهد شما یا اطرافیانی را که او را دانشجوی پزشکی میبییند مجاب کند که علاقه ندارد . به هر حال این تنها یک دلیل است. دلیل دیگر می تواند هجوم افکار منفی باشد که باعث کاهش عملکرد او می شود و یا تلاش بیش از اندازه برای راضی نگاه داشتن شما یا دوستان و ….. و یا نداشتن اعتماد به نفس کافی یا رقابت بیش از اندازه با همکلاسی ها و ….. پیشنهاد میکنم با یک مشاور تحصیلی حرفه ای تماس داشته باشید تا یه طور دقیق توانایی ها و علاقمندی های دخترت را مورد ارزیابی قرار دهد و یا کمک دخترت یک برنامه ریزی دقیق و جامع داشته باشند. خودت هم بهتر است مطلقاً او را تحت فشار قرار ندهی ، خودت قضاوت کن : 14 ساعت درس + 8 ساعت خواب＝22 ساعت. می ماند 2 ساعت برای غذا ، استراحت ، دستشویی و حمام رفتن ، ورزش کردن، تفریح کردن، صحبت کردن با شما و…… . به نظرت نام این زندگی است ؟ آن هم برای یک دخترک جوان ؟ بهتر است کمی منصف باشی ، شاید همین به تنهایی برای رفع بی خوابی و اضطراب دخترت کافی باشد. در ضمن اگربه رشته ی پزشکی علاقه ی زیادی داری، بهتر است به جای تحت فشار قرار دادن دخترت خودت امتحان کنی. شاید آن موقع عمق احساسات و نگرانی های دخترت را بهتر درک کنی…..

سلام و خسته نباشيد من سوالم در مورد یه پسر بچهء 2سالونیم است که فوق‌العاده شیطون و به حرف گوش نمیده مثلا وقتی داره بچه‌ها رو اذیت میکنه هر چی صداش بزنی جواب نمیده و به کارش ادامه میده اگه هم بهش بگی اگه قول بدی پسر خوبی باشی میبریمت پارک اولش میگه یاشه اما به 2 دقیقه نکشیده شروع میکنه به شیطونیش ادامه میده یه مشکله دیگه که داره اینه که بچه‌ها رو اذیت میکنه اونها رو میزنه و گاز میگیره اگه مراقبش نباشی دسته گل به اب میده خلاصه بچهء شریه با یه همچین بچه‌ای چطور باید برخورد کرد؟

شک نداشته یاش که پسرت معنای « خوب» را در این سن متوجه نمی شود. پس بهتر است خودت را خسته نکنی و دست یه دامان این وعده ی پوچ نشوی. آیا تا به حال شده در همان لحظه دست پسرت را بگیری و به پارک ببری؟ احتمالاً پاسخت منفی است. پسرت دست تو را خوانده و چون می داند وعده ی تازه ی تو تکراری است، دیگر فریب نمیخورد و به کارش ادامه می دهد. علت رفتارهایش را بهتر است در خانه و روایط تان جستجو کنی و در مرحله ی بعد به مشاور روان شناس مراجعه کنی. آنچه که مسلم است کودک به دنبال نوازش است. به نظر می رسد این نوازش مثبت را نمی گیرد و سعی می کند با شیطنت به نوازش برسد، حتی اگر منفی باشد ( مثل عصبانی شدن فریاد زدن تو ). همین کار برایش کافی است تا احساس کند مورد توجه است. پیشنهاد می کنم تا می توانی نوازش های مثبت به فرزندت بدهی و زمان بیشتری را با او سپری کنی. در مورد پرخاشگری هایش هم باید بررسی های بیشتری انجام شود.گاز گرفتن از اعمال نابالغیاست که بسیاری از کودکان 2 تا 4 ساله از آن به عنوان واکنشی به ناراحتی با هیجان از خود نشان می دهند قبل از هر کاری لازم است تا از افراد و موقعیت هایی که در آن شیطنت ها و ازار رخ می دهد، صورت برداری کنی. با این کار اطلاعات زیادی در مورد علت رفتارهاش پیدا خواهی کرد. در گام بعدی از این اطلاعات برای پیشگیری استفاده کن. مثلاً اگر متوجه شدی وقتی خسته است گاز می گیرد، تا خواب بعدازظهرش را نکرده اجازه ی بازی به او نده .سعی کن به جای وعده دادن رفتارهای تازه به او یاد بدهی. تو فقط به او می گویی گاز نگیر، نمی گویی چه بکند ! مثلاً اگر دیدی سر اسباب بازی دوستش را گاز می گیرد، به او یاد بده در این مواقع از تو کمک بگیرد با نوبتی بازی کند و …. . نارضایتی ات را از این رفتارش نشان بده و بگو از این رفتارش ناراحت می شود ( ولی خودش را خیلی دوست داری ) و از پیامدهای منفی استفاده کن. مثلاً اگر گاز گرفت برای زمان بازی اش محدودیت تعیین کن و او را برای کتک نزدن و گاز نگرفتن تشویق کن و جایزه بده. در صورتی که موفق نشدی از یک روان شناس مشاور کودک کمک بگیر.

سلام من راجع به دخترم سوال داشتم كه ٨ ماهه هست مى خواستم بدونم كه الان توى اين سن بايد روى تربيتش كار كنم ايا مسائل تربيتى روى اين بچه تاثير گذاره يا خير اگه تاثير گذار نيست از چه سنى بايد شروع كنم ؟ اگه ميشه يه كتاب خوب راجع به تربيت كودك به من معرفى كنيد با تشكر از شما

تربیت و پرورش فرزند از همان لحظه ی تشکیل نطفه آغاز می شود و در 2 تا 5 سال اول زندگی است که شخصیت اساسی کودک شکل می گیرد. بنابراین تردید نداشته باش که مسایل تربیتی بر کودکت اثرگذار است. با توجه به این که معرفی کتاب ممکن است شکل تبلیغ به خود بگیرد ، پیشنهاد می کنم در این زمینه به صورت تلفنی از یک روان شناس کودک کمک بگیری یا از فروشنده ی کتاب بخواهی کتابی در زمینه ی روان شناسی رشد یا روان شناسی تربیتی به تو معرفی نماید. ضمناً پیشنهاد می کنم در این سنین کمتر فرزندت را تنها بگذاری ، یا اگر مجبور به این کار هستی ترتیبی دهی تا به صورت تلفنی صدایت را بشنود ، از لحاظ ابراز محبت و عاطفه تا می توانی لبریزش کن. با او به بازی های خلاق بپرداز ، برایش داستان بخوان ، پدرش را درگیر روابط عاطفی با او کن و نوازش های کلامی از جمله تحسین و تعریف و نوازش های بدنی مثل بوسیدن ، نوازش کردن و …. را هرگز از یاد نبر.

با سلام پسريى ٤ ساله دارم كه بسيار خجالتى است و با غريبه ها به سختى ارتباط برقرار مى كند. من براى حل اين مشكل تلاش ميكنم تا وى با افراد و موقعيت هاى جديد مواجه شود. اغلب هنگام خواندن داستان از او ميخواهم نظرش راجع به تصاوير را بيان كند كه معمولا همكارى نمى كند. ار ٥/٢ سالگى مهد كودك مى رفته و عليرغم درخواست من از مربيان براى شركتش فعاليت هاى گروهى ظاهرا فرزندم همكارى نمى كند. (فرزندم از نظر توانمندى هاى ذهنى بسيار قوى است. قد و وزن وى هم بر اساس منحنى رشد نرمال است) از اينكه راهكار مقابله با اين مساله را بفرماييد صميمانه سپاسگزارم. ضمنا اگر ممكن است مهدكودك هايى در محدوده پونك شهرك غرب يا سعادت آباد كه مورد تاييدتان هستند( از نظر شيوه هاى رفتارى و البته آموزشي)

قبل از هر اقدامی بررسی کن که آیا خودت و همسرت افراد اجتماعی و برون گرایی هستید یا نه ؟ معمولاً والدین انتظار دارند فرزندانشان چیزی متفاوت تر از خود آنان باشد. اگر چنین است که بهتر از به جای توصیه جهت مشارکت کودکت در بازی ها ، دایره ی روابط اجتماعی و معاشرت های خودت را وسعت بخشی. در غیر این صورت تلاش کن تا علت را بیابی. مثلاً این که پسرت در چه جاهایی راحت تر است و کمتر خجالت می کشد؟ این مکان ها را ثبت کن و رفتار او و اطرافیان را مورد مشاهده قرار بده و ببین چه اتفاقاتی در جریان است. مهمترین کاری که در این رابطه می توانی انجام دهی صبر و مشاهده ی بسیار دقیق است. از همین طریق به بسیاری از نقاط ضعف در ارتباط با فرزندت پی خواهی برد. در مورد این که راجع به تصاویر نظری نمی دهد ، این احتمال می رود که شاید زمانی نظری ابراز کرده و مورد سرزنش یا تمسخر واقع شده است ( از طرف تو یا هرکس دیگر ) به طور کلی اصلی ترین گام پیدا کردن چرایی این رفتار است که در این زمینه می توانی از یک مشاور هم کمک بگیری که بررسی های دقیق تری انجام دهد. لبخند ، آغوش باز ، تایید و تحسین و تشویق را همیشه به خاطر داشته باش.

پدرم معتاد است ، آیا احتمال معتاد شدن من هم وجود دارد ؟ آیا مشکل پدرم بر زندگی من هم اثرخواهد داشت؟

بیماری های مزمن به ویژه اعتیاد ، بر سلامت افراد خانواده اثر دارد. کودکانی که در چنین خانواده هایی زندگی میکنند نقش های خاصی را می آموزند. نقش هایی که برای زندگی کردن در آن محیط لازم بوده است. مثلاً بعضی از آن ها نقش قهرمان را بازی می کنند، در چنین نقشی فرزند از بیرون قهرمان و قوی است ولی از درون احساس نا امنی شدیدی دارد، می ترسد و نیاز شدید به تایید و تصدیق دارد. در بعضی خانواده ها یکی از فرزندان نقش طعمه و قربانی را دارد که همه ی خشم افراد خانواده بر سر او خالی می شود ، چنین فردی را ظاهراً فرد مشکل دار خانواده میشناسند به همین دلیل تمرکز خانواده همیشه معطوف مشکل اوست و به همین دلیل به راحتی مشکل اعتیاد والدین مورد بی توجهی و غفلت قرار می گیرد و افراد خانواده می توانند بدون این که ظاهراً مشکل دیگری در کار باشد ، کنار هم زندگی کنند. در بعضی خانواده ها هم کودکان خجالتی هستند و نمی توانند با مردم ارنباط برقرار کرده و بع آنها اعتماد کنند و از طرفی هم نسبت به ارضای نیازهای خود بی توجه اند. این نقش ها به اعضای چنین خانواده هایی اجازه می دهد که با شرایط خود سازگار شوند، در حالی که این نقش ها برای زندگی سالم کافی نیستند. بدون شک عده ی زیادی از فرزندان خانواده های معتاد، بدون این که معتاد شوند و بدون این که آسیب جدی دیده باشند به زندگی خود ادامه می دهند وتو هم می توانی از این گروه باشی، چرا که انسان آزاد ، مستقل و مختاری هستی که سر رشته ی زندگی ات دست خود تو است ،اما اگر برای معتاد شدن به دنبال بهانه و دلیل باشی ، همین بهانه کافی خواهد بود و چیزی نمی تواند مانع تو شود. پس تصمیم گیری نهایی با خود توست. که با این حال اگر مایلی که در این زمینه مطالعه و بررسی انجام دهی می توانی در جلسات خانواده های معتادان یا در برنامه های مراکز مشاوره که ویژه ی خانواده های معتادان است شرکت کنی.

از چه راه هایی می توان از مصرف مواد مخدر در نوجوانان پیشگیری نمود؟

مادران و پدران می توانند با استفاده از روش های زیر فرزندان خود را از ابتلا به مصرف مواد مخدر دور نگه دارند : 1. آگاهی از ویژگی ها و تاثیرات مواد مخدر : تمام پدران و مادران باید درباره ی مواد مخدر رایج اطلاعات کافی اشته باشند تا پاسخگوی پرسش های فرزندانشان باشند و تلاش کنند نه فقط در مورد جنبه های منفی مواد صحبت کنند بلکه لذت منحرف کننده و غیرعادی آن را نیز تایید کنند و پیامدهای آن ها را برای نوجوان روشن سازند. 2. آگاهی از شیوه ها و مهارت های تحکیم روابط خانوادگی و کاربرد آنها : خانواده ی گرم و صمیمی از بهترین ابزارهای پیشگیری از گرایش فرزندان به مصرف مواد مخدر است . ایجاد و پرورش روابط صمیمی سرشار از ثبات و امنیت عاطفی در خانواده و پرورش اعتماد به نفس همراه با احساس تعلق به جمع با رفتارهایی از جمله گوش دادن فعالانه و همراه با توجه ، برقراری روابطی که به فرزندان در کسب نگرش مثبت نسبت به خود کمک کنند و اعتماد به نفس آنان را افزایش دهد و کمک به پرورش اعتقادات و ارزش های استوار در فرزندان میسر است که والدین باید آنها را یاد بگیرند و به کار ببندند. 3. آگاهی از تدابیر و روش های مناسب و عملی پیشگیری از مصرف مواد مخدر : به این طریق که والدین بکوشند الگو و نمونه خوبی برای نوجوان خود باشند ، فرزندانشان را به فعالیت های خلاق و شادی بخش تشویق کنند ، نظم و قانون مناسب ، مشخص و سازنده ای در خانواده برقرار سازند و لحظه هایی را به نوجوان خود اختصاص دهند و مخزن عاطفی او را با نوازش های کلامی و غیرکلامی سرشار نمایند.

همسرم مدتی است به فروش مواد دست زده است اما دستگیر شده و حکم زندان ابد برای او بریده اند. من نمی دانم در این شرایط بمانم یا این که بهتر است طلاق بگیرم؟

با توجه به این که حکم همسرت حبس ابد است، به نظر نمی رسد زندگی مشترکی درمیان باشد که تو در آن بمانی یا نه. گمان نمی کنم مجبور باشی به خاطر اشتباه همسرت بهارهای سبز زندگی ات را با انتظاری بی پایان از دست بدهی. تصمیم نهایی با خود تو است ، اما پیش از هر اقدامی در مورد تمام جوانب و پیامدهای آن خوب فکر کن و برای اطمینان بیشتر از صحت تصمیم ات با مشاوری جلسه ی ملاقات داشته باش.

همسرم مدتی است به فروش مواد دست زده است اما دستگیر شده و حکم زندان ابد برای او بریده اند. من نمی دانم در این شرایط بمانم یا این که بهتر است طلاق بگیرم ؟

با توجه به این که حکم همسرت حبس ابد است، به نظر نمی رسد زندگی مشترکی درمیان باشد که تو در آن بمانی یا نه. گمان نمی کنم مجبور باشی به خاطر اشتباه همسرت بهارهای سبز زندگی ات را با انتظاری بی پایان از دست بدهی. تصمیم نهایی با خود تو است ، اما پیش از هر اقدامی در مورد تمام جوانب و پیامدهای آن خوب فکر کن و برای اطمینان بیشتر از صحت تصمیم ات با مشاوری جلسه ی ملاقات داشته باش.

2 سال بود كه سيگار مي كشيدم. اصلا از سيگار كشيدنم ناراضي نبودم. هر بار كه سيگار مي كشيدم احساس آرامش خوبي داشتم. ولي الان 1 ماهي است كه سيگار ارضايم نمي كند. مي ترسم نتوانم خودم را كنترل كنم . سراغ بدتر از سيگار بروم. لطفا راهنماييم كنيد چه كنم؟

تو هم مانند هر انسان دیگری در معرض خطا قرار داری اما آن چه که اهمیت دارد این است که مانند همه ی انسانها حق انتخاب با تو است. دلیلی برای ترس وجود ندارد. کنترل وجودی هر کس دست خود اوست و چنان چه نخواهی دست به اقدامات نامعقول بزنی، مطمئن باش که می توانی. در این مورد که می گویی سیگار ارضایت نمیکند، باید بررسی کنی که سیگار تا امروز کدام نیازت را تامین می کرده و یا به عبارت بهتر جایگزین موقت کدام خواسته ات شده بوده است که امروز دیگر پاسخگوی آن نیست؟ احتمالاً برای سرپوش گذاشتن روی مساله ای یا برای تسکین دردی به سیگار روی آوردی، پس بهتر است اصل آن نیاز یا مساله را شناسایی کرده و در جهت براوردن آن اقدامات مناسبی ترتیب دهی یا دست کم جایگزین های بهتری مثل ورزش برای آن در نظر بگیری. کافی است به خودت یادآوری کنی که برای رسیدن به آرامش راه های خوب فراوانی وجود دارد که هنوز تجربه شان نکرده ای. تنها باید کمی بیاندیشی.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره بهروان می‌باشد

+ بیشتر …

مرکز مشاوره سعادت آباد:بیماری وسواس را می توان از راه خود در مانی به آن پرداخت.

شیوه های خود درمانی موجود می باشد که اگر به صورت درست به انجام دادن آن بپردازید.

می تواند باعث تغییر هورمون ها شود .

که شیوه های آن شامل موارد زیر می باشد:

خدمات روانشناسی و مشاوره سعادت اباد

تلاش کنید در روز آن تفکرات وسواسی که بیشتر از همه به شما آزار می رساند.

را آنقدر در ذهن خود به مرور کردن آن بپردازید و آن را افزایش دهید.

تا سطح اضطراب شما بیشتر شود و یا اگر دارای وسواس شستشو می باشید.

لباسی را از روی عمد نجس کنید و بپوشید تا حالتان از آن به هم بخورد.

آن گاه برای خود بازگو کنید که (دیدی  اتفاقی نیافتاد؟).

و فورا به یک مدیتیشن بپردازید تا دوباره به آرامش برسید.

 

هر دفعه که برای مثال احتیاج به شستن و  آب کشیدن و یا حتی شمردن داشتیم.

چند ثانیه به صبر کردن بپردازید و پس از آن کار خود را انجام دهیم.

و برای خود بازگو کنیم که سه ثانیه  توانستم که آن را به تاخیر بیاندازم.

و در زمان های بعدی تلاش می‌کنم که این وقت را طولانی تر کنم.

بدین صورت بعد از مدتی مدیریت امور را به دست خواهم گرفت.

– برطرف کردن احساس حقارت:

منبع:مشاورکو

برچسب ها: مراکز مشاوره تهران ,مرکز مشاوره ازدواج ,مرکز مشاوره جنسی ,مرکز مشاوره خوب تهران ,مرکز مشاوره سعادت آباد ,

نتایج جستجو در گوگل: مراکز مشاوره تهران,  مراکز مشاوره تهرانپارس,  لیست مراکز مشاوره تهران,  لیست اسامی مراکز مشاوره تهران,  اسامی مراکز مشاوره تهران,  استخدام مراکز مشاوره تهران,  بهترین مراکز مشاوره تهران,  آدرس مراکز مشاوره تهران,  نام مراکز مشاوره تهران,  فهرست مراکز مشاوره تهران,  مرکز مشاوره ازدواج,  مرکز مشاوره ازدواج اصفهان,  مرکز مشاوره ازدواج شیراز,  مرکز مشاوره ازدواج در مشهد,  مرکز مشاوره ازدواج کرج,  مرکز مشاوره ازدواج قم,  مرکز مشاوره ازدواج در اصفهان,  مرکز مشاوره ازدواج کرمان,  مرکز مشاوره ازدواج باران,  مرکز مشاوره ازدواج صبا,  

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دیدگاه

نام

ایمیل

وب‌ سایت

واریز آنلاین

شرکت در نظرسنجی کلینیک

شعبه شرق و مرکز شعبه شمال تهران شعبه غرب تهران

شعبه مرکزی

چهارراه قصر، خیابان قدوسی، پلاک ۱۵۶، واحد ۱

شماره تماس:
88422495-021

شعبه قیطریه

چیذر، میدان ندا، جنب بانک دی، پ ۵۶، طبقه 4

شماره تماس:
22247100-021

شعبه سعادت آباد

ضلع جنوب غربی چهارراه سرو، خ پاکنژاد کوچه گلها، پلاک ۵ طبقه ۴

شماره تماس:
22354282-021

خدمات روانشناسی و مشاوره سعادت اباد

ساعات کاری تمام مراکز

8:30-24

عناوین مهم داخل مقاله

مرکز مشاوره سعادت آباد به نام مرکز روانشناسی اکسیر با متخصصین با تجربه در زمینه‌های مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره خانواده، مشاوره و روانشناسی کودک، مشاوره و روانشناسی بزرگسال، زوج درمانی، مشاوره جنسی و … در خدمت شما شهروندان گرامی می‌باشد.

مراجعه به مشاور و روانشناس و مشورت با وی امری عادی تلقی می‌شود. همه مردم و به خصوص کسانی که دارای دغدغه‌ی روزانه هستند لازم است هر چند وقت یک بار با مراجعه به یک مشاور از دل مشغولی خود کاسته و درباره مسائل روزانه خود سخن بگویند. مشاوران می‌توانند پس از شنیدن صحبت فرد او را در امور روزانه راهنمایی کنند.

فرد در مسیر زندگی مانند دوران بلوغ، انتخاب همسر، تربیت فرزند، تعامل اجتماعی با افراد مختلف و همه این مراحلی که در زندگی شخص اهمیت دارد نمی‌تواند همه راه و مسیرها را بدون اینکه مطالعه یا اطلاعاتی داشته باشد به درستی بداند و انتخاب کند، مثلاً برای انتخاب همسر و تربیت فرزند حتماً باید مشاوره قبلی داشته باشد.

مرکز مشاوره سعادت آباد با نام مرکز مشاوره و روانشناختی اکسیر با داشتن روانشناسان و مشاوران مجرب و حرفه ای آماده خدمت رسانی به صورت حضوری و غیر حضوری به مراجعین محترم می‌باشد.خدمات روانشناسی و مشاوره سعادت اباد

 

روانشناس کسی است که رفتار، شخصیت، روابط بین فردی، یادگیری و انگیزش را در انسان به شکل حرفه‌ای مورد بررسی قرار می‌دهد. روانشناس از یک طرف رابطه بین عملکرد مغز و رفتار را بررسی می‌کند و از سوی دیگر ارتباط بین محیط و رفتار را بررسی می‌کند. روانشناس رفتار، انگیزه‌ها، افکار و احساسات افراد را بررسی کرده و به آن‌ها در کنترل و غلبه بر مشکلاتشان کمک می‌کند.

محل کار و ساعت کاری روانشناس بسته به نوع تخصص و نوع کار او متفاوت است. روانشناسی که در سازمان و شرکت‌ها مانند آموزش‌وپرورش، بهزیستی و… استخدام می‌شود، مطابق با ساعات کاری استاندارد فعالیت می‌کند؛ اما ساعات کار برای روانشناسی که به صورت مستقل و شخصی کار می‌کند، متفاوت و متغیر است.

روانشناسی نیازمند صداقت و گشاده رویی است. همچنین داشتن مهارت‌های ارتباطی و شنونده خوب بودن برای این کار لازم است. روانشناس باید در کنار داشتن دانش، توان درک درست و به دور از هر گونه قضاوتی را داشته باشد. فرد مراجعه‌کننده باید بتواند به راحتی و به دور از هرگونه استرس و نگرانی به روانشناس اعتماد کرده و مشکلات خود را با او در میان بگذارد. در واقع روانشناس یک انسان شناس و جامعه‌شناس خوب نیز هست.

وظایف روانشناس در هر یک از زمینه‌های تخصصی زیر عبارت‌اند از:

هدف روانشناسی آموزشی کمک به کودکان، نوجوانان و جوانان برای غلبه کردن بر مشکلات آموزشی و روانی خود و در نتیجه پیشرفت کردن در این زمینه‌ها است.

کمک به شرکت‌ها و سازمان‌ها در بهبود عملکرد و افزایش رضایت شغلی کارکنان مورد هدف روانشناسان شغلی است.

روانشناسی سلامت به ترویج رفتار و نگرش سالم و کمک به بیماران و خانواده‌های آن‌ها برای غلبه بر بیماری‌ها می‌پردازد.

شاخه روانشناسی مشاوره‌ای در زمینه کمک به افراد در حل مشکلاتشان و تصمیم‌گیری‌ها به خصوص در زمان‌های پراسترس زندگی‌شان می‌پردازد.

استفاده از تئوری‌های روانشناسی در شناسایی جرائم، بازسازی و بهبود مجرمین است.

کمک به مراجعانی که در شرایطی سخت مانند نگرانی، اضطراب، افسردگی و بیماری‌های روانی قرار دارند.

روانشناسی ورزش در زمینه کار با افراد، گروه‌ها و سازمان‌ها برای بهبود انگیزه و عملکرد در زمینه مربی‌گری، آموزش و رقابت و همچنین ترویج مشارکت ورزشی به صورت عمومی می‌پردازد.

همگی ما ممکن است دچار اختلال روانی و یا فشار روانی شویم اما ضرورت درمانی یک تصمیم پیچیده است که تنها محدود به تشخیص یک اختلال یا داشتن یک مشکل نیست و باید ملاحظات دیگری را همچون شدت علائم، اهمیت آن‌ها، میزان ناراحتی (رنج روانی) ناشی از علائم، نقص در کارکرد اجتماعی شغلی را در نظر بگیریم؛ بنابراین پیش نیاز شما برای شروع درمان و دریافت کمک شناخت خود و مشکلاتتان است. این حیطه بسیار وسیع است مثلاً ممکن است:

مقاله مرتبط: مشاوره ازدواج موفق

مقاله مرتبط: چه زمانی به مشاور ازدواج مراجعه کنیم؟

اکثر ما مردم در دوره‌هایی از زندگی گرفتار احساس اضطراب، افسردگی و… شده‌ایم. خشنود زیستن و داشتن زندگی با معنا در زمانه‌ای که تغییرات سریع اجتماعی و تکنولوژی به وقوع می‌پیوند کار آسانی نیست. نزدیک به نیمی از مردم امریکا در سراسر زندگی خود لااقل یک‌بار دچار نابسامانی و آشفتگی روانی یا هیجانی می‌شوند که اگر کار به تشخیص توسط متخصص کشیده شود عنوان اختلال روانی مطرح خواهد گردید.

اختلال روانی مجموعه نشانه‌هایی است که ویژگی بارز آن برهم خوردن قابل توجه بالینی شناخت، تنظیم هیجانی یا رفتاری فرد است و خود بازتابی از بد کاری فرآیندهای زیستی روانی یا رشدی زمینه ساز عملکرد روانی است. اختلالات روانی معمولاً با ناراحتی قابل‌توجه یا نقص کارکرد در فعالیت‌های اجتماعی شغلی و یا سایر فعالیت‌های مهم زندگی فرد همراه هستند. به علاوه این الگو صرفاً یک پاسخ قابل‌انتظار و تائید شده فرهنگی در مقابل رویدادی خاص مثلاً برگ یک شخص مورد علاقه نباید باشد.

جهت انجام تست های آنلاین رابگان تشخیصی دیگر مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، اختلال وسواس، اختلال اضطراب، اختلال بیش فعالی و … اینجا کلیک کنید.

رفتارهای بسیاری به عنوان رفتار نابهنجار طبقه بندی شده‌اند. بعضی از این رفتارها خصلتی حاد و گذرا دارند و از رویدادهای فشار ناشی می‌شوند و برخی نیز مزمن، دائمی و پایدار هستند. الگوهای رفتاری و اختلال‌های عاطفی و روانی هر انسانی منحصربه‌فرد است با این هم در این زمینه شباهت‌ها آن‌قدر است که متخصصان بهداشت روانی بتوانند بر مبنای آن‌ها موارد گوناگون را در چند مقوله طبقه‌بندی کنند.

یکی از مهم‌ترین این نوع طبقه‌بندی‌ها را راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی انجام داده است که در آن اختلال‌ها را به مقوله‌های عمده‌ای مانند اختلالات افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلالات وسواسی-جبری و اختلالات مرتبط، اختلال دو قطبی و اختلالات مرتبط، اختلالات شخصیت و… تقسیم کرده است.

در بررسی علل مربوط به بروز اختلالات روانی از دیدگاه‌های مختلف به این مسئله پرداخته‌شده است که دیدگاه‌های زیست‌شناختی، روانکاوی، یادگیری و شناختی از آن جمله‌اند. در هر یک از این رویکردها نکات نقش‌آفرین در اختلال‌های روانی وجود دارد؛ اما هیچ یک از آن‌ها پاسخ کاملی به شمار نمی‌روند از این رو دانش روانشناسی امروزه انسان را موجودی چند وجهی یا زیستی، روانی، اجتماعی، معنوی در نظر می‌گیرد.

مرکز مشاوره اکسیر، به عنوان مرکز مشاوره سعادت آباد خدمات روانشناختی خود را به افرادی که تحت پوشش بیمه بانک های طرف قرارداد اکسیر باشد رایگان ارائه می دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.

برای قرن‌ها با بیمارانی که از اختلالات روانی رنج می‌برند به شیوه‌های کاملاً وحشیانه و بدون برخورد می‌شد. این باور که علت این اختلالات شیاطین و نیروهای متافیزیکی هستند یک باور رایج بود از این نیرو برای درمان بیمار را با آب جوش غسل می‌دادند. او را شلاق می‌زدند به او گرسنگی می‌دادند و یا شکنجه می‌کردند امروزه نیاز به شیوه‌های درمانی انسانی و ارائه یک رویکرد جامع و علمی حس شده و این اختلالات به کمک تدابیر روان‌شناختی (روان‌درمانی) درمان می‌شوند. روان‌درمانی شیوه‌های درمانی گوناگونی را در برمی‌گیرد که همه معطوف یاری‌رساندن به بیمار روانی است و در این چارچوب که بتواند رفتار و اندیشه‌ها و هیجان‌ها را طوری تغییر دهد که برای کنار آمدن با فشار روانی و مردم شیوه‌های کارسازتری به کار ببرد.

[email protected]

خدمات روانشناسی و مشاوره سعادت اباد

[email protected]

یا نام متخصص را جستجو کنید

روانشناس کیست؟

روانشناس کسی است که فرایندهای ذهنی و رفتار انسان‌ها را از طریق مشاهده، تفسیر و ثبت نحوه ارتباط افراد با یکدیگر و محیط پیرامون‌شان، بررسی می‌کند. روانشناسان سعی دارند که سلامت و رفاه ذهنی همه افراد، اعم از خانواده‌ها، گروه‌ها و جوامع مختلف را تضمین کنند.

روانشناس، یک متخصص آموزش‌دیده است که در زمینه تحقیقات، آزمایشات و رسیدگی به چالش‌های عاطفی و روانی بیماران فعالیت می‌کند. مشاور و روانشناس خوب در هر زمینه ای می تواند خدمات خود را در مراکز مشاوره، بیمارستان ها یا مطب متخصص ارائه کنند. برخی مراکز به شکل اختصاصی مرکز مشاوره ازدواج هستند.

روانشناسان خدمات متنوعی را به مردم ارائه می‌کنند:خدمات روانشناسی و مشاوره سعادت اباد

تحصیلات و مدرک روانشناسان

اخذ مجوز کار، مستلزم داشتن مدرک دکترا (Ph.D. ،Psy.D. و Ed.D.) و گذراندن یک دوره دو ساله در یک مرکز خدمات بالینی است. روانشناسان، بیش از هر متخصص دیگری در زمینه روانشناسی و خدمات روان درمانی، تحصیل کرده و آموزش می‌بینند. دکتر روانشناس خوب می تواند با تخصص خود مسائل زیادی را حل کند.

از زیرشاخه های اصلی روانشناسی در ایران، می‏توان روانشناسی بالینی و روانشناسی عمومی و روانشناسی کودکان استثنائی را نام برد.

روانشناس بالینی

فعالیت اصلی روانشناسان بالینی شامل تست‏ های روانشناسی، ارزیابی و تشخیص مشکلات روانی، روان درمانی، تحقیق در زمینه کشف راه‌های بهبود سلامتی، تدریس و مشاوره می‌شود. روانشناسان بالینی در اماکن مختلف، از جمله بیمارستان‎ها، کلینیک‌های بهداشت روانی، مطب‌ها، مدارس ابتدایی و متوسطه، برنامه‌های توانبخشی کارکنان و شرکت‌ها فعالیت دارند. روانشناسان بالینی می‏توانند در زمینه های کودک و نوجوان و یا خانواده، آموزش‏ های تخصصی لازم را ببیند و در هر یک از این حیطه ها، تخصصا مشغول به کار درمان شوند.

سایت پزشک خوب با استفاده از بهترین روانشناس در هر شهر، مشاوره روانشناسی را برای حل معضلات و اختلالات مراجعان به کار می گیرد. در همین راستا لیست روانشناسان در هر شهر قابل مشاهده و انتخاب است.

دکتر شمس آتابای 

دکتر افسانه وکیلی 

مینا کرمی 

دکتر فرحزاد عباسیان 

دکتر امیرحسین شریفی 

الهام جواهریان راد 

دکتر لیلا شکوری 

راضیه رضایی 

دکتر امیر پیرایش 

دکتر هاجر عسکری نوین 

تمامی آدرس ها را بر روی نقشه می توانید مشاهده کنید

loading…

جستجو بر حسب نام متخصص

لیست تخصص ها

آیا شما یک پزشک خوب هستید؟

تمامی حقوق این وب‌سایت محفوظ است و انتشار مطالب آن با ذکر منبع بلامانع می‌باشد

0