دکتر روانپزشک آلمان

درود بر شما دوست عزیز، لطفا سئوال تون را بفرمایید.

سلام تروخدا کمکم کنید خیلی خیلی اعصابم ضعیفه دوتا پسردارم با کوچکترین صداو اذیتی شروع میکنم به کتک زدنشون خیلی اذیتشون میکنم با اینکه میدونم کارم اشتباست اما نمیتونم جلوی خودمو بگیرم چکارکنم تو شهرمون روانپزشک نداریم هزینه درمانم ندارم کمکم کنید

سلام و درود بر شما، مشکل شما ناتوانی در مدیریت خشم تون هست اگه شدتش خیلی زیاده حتما باید به روانپزشک مراجعه کنید و به نظرم اینقدر فرزندانتون مهم هستند که به خاطرشون به نزدیکترین شهر خودتون برید و روانپزشک پیدا کنید. بیمارستان های تامین اجتماعی هزینه ویزیتشون خیلی پایینه. اگر هم شدت خشمتون زیاد نیست مطالعه کتاب غلبه بر خشم انتشارات رشد می تونه بهتون کمک کنه. امکان خرید کتاب از طریق اینترنت هم وجود داره.

درود روز خوش، من خیلی علاقه دارم در رشته ی روان شناسی یا روانپزشکی تحصیل کنم اما نمیدونم با این هزینه های فعلی، چطور میشه تو دانشگاهای خوب که مدارک معتبر میدن مشغول به تحصیل شد، میشه لطفا راهنمایی کنید

سلام و درود بر شما دوست عزیز تحصیل دانشگاه های دولتی که هزینه چندانی نداره، مدارک معتبری هم دارند اما در صورتی که می خواهید در رشته روانشناسی یا روانپزشکی متبحر بشید بار اصلی روی دوش خودتون هست و در هر دانشگاهی می تونید موفق بشید.

سلام سوالی داشتم اگر پاسخ دهید ممنون میشوم. آیا یک مشاور میتواند در هر بخش مشوره دهد؟ چرا؟

درود بر شما دوست عزیز؛ هر مشاوری در همه زمینه ها نمی تواند مشورت دهد. فقط در حوزه هایی که در آن تخصص لازم را دارد.

سلام.احساس عدم اعتمادبه نفس دارم.نمی توانم درجمع به شکل مناسب ابرازوجودکنم.اضطراب اجتماعی دارم مثلا اگربخواهم جلوی سالن عکس بگیرم دستانم می لرزد.تنهایی رابیشتردوست دارم مگراینکه بامعدوددوستان نزدیکم باشم.درباره ظاهر خودم هم بعضی مواقع احساس خوبی ندارم به خصوص اگربه آن فکرکنم.روحیه خاصی دارم مثلا بعضی مواقع خیلی زوداحساسات امیدوارانه ای پیدا می کنم وبعضی مواقع حتی کوچکترین حرف یاانتقادمراآشفته وناامیدمی کنداگرچه احساسات مثبت به مراتب بیشترازاحساسات منفی ام هستند.ازکودکی کمروبودم.وسواس هم دارم که باخواندن کتاب تاحدی آنراکنترل کرده ام.احتمالا منشامشکلات من ژنتیکی است.به نظرشماچاره چیست

سلام و درود بر شما؛ مشکل شما به نظر می رسد عزت نفس پایین است و فارغ از اینکه دلیل آن چی هست قابل ارتقا و بهبود هست. اگر چه برخی از تحقیقات نشان می ده که ژنتیک هم می تونه در کمرویی اثرگذار باشه اما میزان اثرش به حدی نیست که قابل درمان و کنترل نباشهدکتر روانپزشک آلمان

سلام و وقت بخیر ترم یک روانشناسی هستم‌ و متوجه شدم این رشته یه کم رفرنس پزشکی داره ، در صورتی که بنده رشته ی انسانی خوندم ترسیدم و به انتخاب خودم شک کردم این رشته رو خیلی دوست دارم ولی در عین حال پزشکی سخته. واقعا پایه ی این رشته پزشکیه ؟

درود بر شما دوست عزیز نگران نباشید درس روانشناسی فیزیولوژیک که رفرنس های پزشکی داره در حد یک درس 3 یا 4 واحدی هست و در مقایسه با حدود 130 واحد کل رشته زیاد نیست.

سلام اقاي دكتر خواهش ميكنم كمكم كنيد من فكركنم دارم افسردع ميشم همش گريه ميكنم و هيچي خوشحالم نميكنه حوصلع هيچكسو ندارم وقتي عصبي ميشم همش بي احترامي ميكنم وخيلي زود عصبي ميشم اححساس تنهايي و بي كسي ميكنم به همه بدبينم و حساس من بايد پيش دكتربرم؟؟ بابد چيكاركنم؟

سلام و درود بر شما اول باید دلیل و طول مدت این نشانه ها مشخص بشه. بهتره اول به روانشناس مراجعه کنید تا این مسایل را بررسی کنه روانشناس اگه تشخیص بده که شدت افسردگی تون زیاد یا دلیل فیزیولوژیک داره حتما به روانپزشک هم ارجاع تون می ده

سلام خسته نباشید من ی پسر ۱۱ ساله دارم دو سال پیش همسرم فوت شد حدود یک ماه هست ازدواج مجدد کردم پسرم قبلا هم خیلی پرخاشگر بود اما الان خیلی خیلی بیشتر شده مدام بهانه میگیره یعنی از لحظه ای ک بیدارمیشه بهانهای مختلف میگیره تا شب ک بخوابه تو رو خدا کمکم کنین دلم‌نمیخواد زندگی مجددم از هم بپاشه

سلام و درود بر شما، احتمالا دلیل این رفتارها مشکل در ارتباط با شما یا همسرتون هست. بهتره به روانشناس کودک مراجعه کنید تا با پسرتون صحبت کنه و ریشه این رفتارها را شناسایی کنه و به شما توصیه های برای اصلاح رفتارهای خودتون یا همسرتون بده

سلام. وقتتون به خیر دانشجو هستم و شاغل. تقریبا یک سالی هست که حال مساعدی ندارم و بی قرارم. این توصیفی هست که دیگران در مورد من دارند؛ حتی دقیق تر این که از شخصیت درون گرای خودم به شدت فاصله گرفته ام. آستانه تحملم پایین اومده و میشه گفت انگیزه ای برای ادامه راه ندارم. البته واقف هستم که دلیل این حال، اتفاق ناخوشایندی هست که در گذشته برای من پیش اومده. منتها مسئله ای که هست صحبت کردن کمکی به حال فعلی من نمیکنه و یا شاید من تمایلی برای حرف زدن ندارم. با این اوصاف شما همچنان صلاح رو در این میدونید که باید به روان شناس مراجعه کرد؟ و یا روان پزشک؟

سلام و درود بر شما تست افسردگی بک را در سایت تکمیل کنید اگه نمرتون شدید بود بهتره اول به روانپزشک مراجعه کنید تا کمی خلقتون بالا بیاد اما یادتون باشه دارو حال شما را خوب نمی کنه مگه اینکه مشکل شما دلیل ژنتیکی یا فیزیولوژیک داشته باشه گام بعدی اینه که مشخص بشه دلیل این حال فعلی شما چیه و در یک سال اخیر چه اتفاقی افتاده که روحیتون را خراب کرده که روانشناس می تونه در این زمینه به شما کمک کنه پس حتما در کنار مراجعه به روانپزشک به روانشناس هم مراجعه کنید

سلام می خواستم بپرسم کسی که تا ناراحت , عصبی یا نگران بشه یا اصلا اوضاع و شرایط یه ذره بهم بخوره کلا اشتهاش رو از دست میده و در حالت عادی هم کم غذا می خوره ولی ریشه کم اشتهاییش کاملا حال روحیشه یعنی در جمع مثبت مثلا با دوستانش خوب غذا می خوره جاق میشه ,باید بره روانشناس یا روانپزشک؟ چون تا همیشه که اوضاع و احوال مثبت نیست بلاخره زندگی روزمره درگیری خودشو داره هیچ بیماری فیزیکی نداره و تمام ازمایشاتش سالمه اعم از تیرویید و… فقط بسیار لاغر شده برای کم خوردن یا نخوردن مداوم

سلام و درود بر شما دوست عزیز به نظر میرسه مشکلات خوردن شما عصبی باشه و برای حل این مشکل نیاز به مراجعه به روانشناس دارید.روانشناس می تونه به شما کمک کنه ریشه این مشکلات را شناسایی و حل کنید تا به صورت غیر مستقیم روی تغذیه و خوردن شما اثر نذاره.

سلام روز بخیر.من و همسرم صاحب دو فرزند هستیم که بعد از تولد فرزند دوم که لب شکری بود سختی های زیادی در زندگی کشیدیم. متاسفانه همسرم چه از زمانی که فرزند دومم رو باردار بود که بهش گفتن فرزندت لب شکری هست وبعد از به دنیا امدنش مراحل درمان رو پیش گرفتیم اعصابش بشدت ضعیف شده. تا جایی که برای خوشحال کردنش هرکاری که میکنم ولی با یه ایرادی که میگره ورق بر میگرده.مثلا به خونه پدر ومادرم برای تولد فرزندم رفیتم هرکاری کردم اسباب خوشحالیش محیا بشه اما بعد از برگشتن متاسفانه ناراحتی کرد.تا جایی که خودم وسواس گرفتم که هرجا هستیم ایا کاری که میکنم باعث خوشحالیشه یا ناراحتیش.ایا به نظر شما به روانپزشک مراجعه کنیم یا روانشناس.با تشکر از شما

سلام و درود بر شما دوست عزیز؛ به نظر می رسه همسر شما نتونسته با شرایط جدید پیش اومده کنار بیاد و اصطلاحا مشکل سازگاری پیدا کردن. و همین مساله برخی از علایم افسردگی را هم در ایشون فعال کرده اگه قبل از تولد فرزندتون مشکل خاصی نداشتن و بعد از تولد این مشکلات ایجاد شده بهتره به روانشناس مراجعه کنید.

سلام خسته نباشین من حدودا از ماه اسفند همیشه حس غمگین بودن دارم و هیچی حالم رو خوب نمیکنه و ذوق نمیکنم . همه چی خیلی بهم ریختس .. کلی از درس هام عقب افتادم و حتی یه حموم رفتن ساده ام واسم سخته و حوصله ندارم ، تو بدنم حس سنگینی ای دارم و همش دوست دارم دراز بکشم و خستم! کمتر از گذشته غذا میخورم و زیاد میخوابم یا خیلی کم مثلا از ساعت ۷ الی ۸ صبح میخوابم تا ۶و ۷ عصر یا بعضی وقتا ۷ که میخوابم ۱۰ بیدار میشم و دیگه خوابم نمیبره ، حدودا ۱ ماه پیش ۲ بار تو خواب راه رفتم و صبحش چیزی یادم نمیومد! خیلی ترسناک بود واسم و برای اینکه می ترسیدم بازم تو خواب راه برم نمی خوابیدم تا بقیه بیدار شن و مراقب باشن . گریه کردن کار همیشه ام بود از اسفند ولی دو هفته ای هستش که گریه ام نمیگیره نمیتونم گریه کنم و بیشتر عصبی میشم ! با خانوادم راجب این مشکلات حرف زدم ولی اونا جوری رفتار میکنن که انگار عادی عه و مشکلی نیست سعی میکنن نادیده بگیرن ! بعضی وقتا یهو استرسی میشم و قلبم تند میزنه و یکم کف دستام عرق میکنه درحالی که دلیلش رو نمیدونم و وقتی به مامانم گفتم با داد بهم گفت استرس چی ؟ چته ؟؟ میدونین من قبلا یک یا دو بار پیش مامانم گریه کردم بدون دلیل و اون بهم گفت روانی! (: وقتی بچه بودم بابام میگفت حق ندارم گریه کنم چون گریه مال ادم های ضعیفه . چرا؟ فقط ادم های ضعیفه گریه میکنن؟؟ من فقط درد دارم.. هیچ کس نمیفهمه! ۱ سال پیش عموی مامانم به سینه هام دست زد و من به هیچکس نگفتم! نمیتونستم بگم! انقدر شوکه بودم که و فقط سعی کردم نادیده بگیرم ولی از ذهنم پاک نمیشه! حس کثیف بودن دارم .. من حتی وقتایی که با بابام تو خونه تنهام ام میترسم ! اعتمادم شکسته شده منظورم رو میفهمین؟؟ ۲ سال پیش تو خانواده امون یه دعوای اساسی داشتیم تو خانواده مادر ایم و کل خانواده بهم ریخت.. همه چی حالم رو بهم میزنه ! دیگه نمیدونم باید چیکار کنم .. با بهترین دوستم ام به تازگی قطع رابطه کردم .. من فرزند اول و نوه ی اول توی هر دو تا خانواده پدر و مادرم هستم و به معنای واقعی تنهام.. (: لطفا .. خواهش میکنم بگین چیکار کنم .. دیگه خسته شدم .. باید کجا برم ؟ به کی بگم ؟؟ از کی کمک بخوام ؟

سلام به شما دوست عزیز حالت ها و علایم شما نشون میده چقدر از درون تحت فشار هستید و متاسفانه عدم همراهی و درک خانواده هم مشکل شما را بیشتر کرده. شما علایم اضطرابی شدید دارید. اگه می خواهید به طور اساسی مشکل تون را حل کنید که بهتره از یک روان درمانگر کمک بگیرید اما اگه امکان مراجعه ندارید بفرمایید تا کتاب بهتون معرفی کنم

سلام وقت شما بخیر اقای دکترمن احساس ناامیدی میکنم هیچ چیزی خوشحالم نمیکند کمبودی هم ندارم فقط خونه را عوض کردم ولی بعضی مواقع شدت فکرم طوری هست که احساس میکنم داره به قفسه سینه ام فشار میادعلی الخصوص صبح ساعت ۷.۸ خیلی شدیدتر میشه حالا میخوام بدونم روانپرشک تاثیری داره. ممنون

درود بر شما دوست عزیز، فشار روی قفسه سینه نشانه اضطراب هست که باید مشخص بشه دلیل اون چیه. از اون جایی که می گید در زندگی مشکل خاصی ندارید احتمالا جابجایی خونه یک ترس ناخودآگاه را در شما فعال کرده که باید علتش بررسی بشه مراجعه به روانپزشک می تونه به صورت موقتی مساله شما را حل کنه اما برای ریشه یابی و حل مشکلتون بهتره به روانشناس تحلیلی مراجعه کنید

سلام ببخشید نمیشه هم روانشناس بود هم روانپزشک یا اگه روانپزشک شی دوره روانشناسی نمیبینی

سلام و درود بر شما بله می تونید هر دو رشته را بخونید و هر دو مدرک را داشته باشید. یا می تونید مدرک روانپزشکی را بگیرید و در کنارش دوره های روان درمانی را هم طی کنید تا بتونید کار روان درمانی هم انجام بدید

باسلام من در بار ارز بین الملل فعالیت دارم که کار بسیار پیچیده و دقیقی است همه ابزارها ودرک کلی بازار و مهارت لازم را فرا گرفته ام مشکل اساسی من عوامل بیرونی و ذهنی من است که در کارم اختلا ایجاد میکند میتوانید در این خصوص راهنمایی بفرمایید به کدام متخصص مراجعه کنم با تشکر

درود بر شما دوست عزیز برای حل مشکلتون بهتره به روانشناس مراجعه کنید. روانشناس می تونه به شما مهارتهایی آموزش بده که ذهن تون را آرام کنید و در صورت نیاز علل اثر گذاری زیاد عوامل بیرونی روی شما را بررسی و رفع بکنه

سلام . من چند وقتی است که احساس افسردگی شدید می کنم و هر روزه استرس زیادی رو تحمل می کنم . برای درمان باید به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنم ؟

سلام به شما دوست عزیز بستگی به شدت و علت افسردگی و استرس تون داره. برای ریشه یابی مشکل بهتره به روانشناس مراجعه کنید. معمولا اگه شدت افسردگی و استرس تون خیلی شدید و غیرقابل کنترل باشه بهتره در کنار روان درمانی مدتی هم تحت نظر روانپزشک دارو مصرف کنید.

سلام . من بین روانشناسی و روان پزشکی تو شکم، من استعداد خوبی در درک انسانها ارتباط با آنها و علاقه خیلی زیادی به کشف عملکرد مغز و درسترش ناخودآگاه دارم، از بچگی دوست داشتم که روانشناس بشم اما خب الان در ترکیه زندگی میکنم و مردم اینجا خیلی عجیبن، مثلا تو ایران قبل از اینکه بریم پیش روانپزشک میریم پیش روانشناس و در حالت حاد بودن مشکل به روانپزشک معرفی میشیم، اما اینجا تماما برعکسشه، یعنی همه دونسته و ندونسته اولین کاری که میکنن پیش روانپزشک رفتنه، بنظر شما با توجه به شرایط و علایقم من باید کدومشو انتخاب کنم؟

سلام و درود بر شما دوست عزیز روانپزشکی بیشتر هدفش شناسایی علایم و نشانه های بیماری و تجویز دارو هست. اما روانشناس پس از تشخیص مشکل مراجع هدفش انجام روان درمانی هست. به عبارت دیگه روانپزشک بیشتر بر تشخیص درست و درمان به کمک دارو تمرکز داره اما روانشناس تمرکز اصلیش بر فرایند درمان هست. بستگی داره شما به کدوم یک زا این دو مسیر علاقه داشته باشید.

سلام.خسته نباشید من الان چند سال هست که هر شب و روز با فکر یه نفر دارم زندگی میکنم کارم مدام گریه هستش اصلا نمیتونم کار های روزمرگیمو انجام بدم من خیلی فداکاری و از خود گذشتگی کردم فک میکردم همه متوجه میشن که من به خاطر اونا از خودم میگذرم الان اصلا فهمیدم هیشکی براش نیست که من زندگیمو به خاطر اونا نابود کردم بعضی وقتا حس خودکشی بهم دست میده.من باید چیکار کنم هر وقت هم میخوام با خانوادم صحبت کنم میگن اگه دوست داشتی میکردی الکی نگو فداکاری

درود بر شما برای حل مشکل تون اقدامی تا حالا کردید؟

حسینعلی با سلام و خسته نباشید خدمت اقای دکتر بهشتیان.من از بچگی برای درس خواندن و انجام امور خود تمرکز نداشتم و بسیار خیال پردازی میکردم.با مراجعه به روانپزشک 10 سال قرص های آ سرترالین و کلومیپرمین وریسپریدون خوردم اما اصلا بهتر نشدم.بعد از 10 سال مصرف دارو، خودسرانه دارو راقطع کردم و این قطعی هم تاثیر چندانی بر من نداشت اما مشکلات من اعم از 1_عدم تمرکز در انجام کارها و مطالعه و هم چنین عدم به پایان رسانیدن کارها در سر وقت.2_استرس زیاد و وجود تنش در عضلات و ماهیچه ها واستخوان فک.3_وجود افکار منفی از گذشته. پس از 6 ماه عدم مصرف دارو به روانشناس مراجعه کردم وپس از جلسات متعدد مشکل افکار منفی گذشته کاهش یافت اما دو مشکل دیگرپا برجا است.پس از گرفتن نوار مغزی به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کردم وتشخیص سالم بودن مغز بود.لطفا راهنمایی کنید که به چه متخصصی مرجعه نمایم.با تشکر فراوان از راهنمایی شما.

سلام وقت بخیر من یه دختر ۲۰ سالم که تقریبا دو ساله شدیدا تحت تاثیره حملات میگرنم، یک سالو نیمه که برای کنترل میگرن پزشکای مختلف دارو های مختلف تجویز کردن، فاصله ی حملات میگرنم خیلی زیاد تر شده ولی شدتش هم بیشتر شده، هر شب کابوس میبینم و با هر صدایی سریعا از خواب میپرم، جدیدا حتی نمیفهمم کی خوابم کی بیدار… در این شرایط باید به روانشناس مراجعه کنم یا روانپزشک

درود برشما دوست عزیز مشکل میگرن شما عصبی هست و اگه به روانپزشک مراجعه کنید فقط با دارو باعث تسکین سر درد های شما میشه و اون را درمان نمی کنه. تا زمانی که ریشه و دلیل عصبی میگرنتون را حل نکنید این مشکل با شما خواهد بود. درمان میگرن فقط از طریق درمان های روانپویشی امکان پذیره. به یک روانشناسی که به رویکرد روانپوشی مسلط هست برای درمان مشکلتون مراجعه کنید.

سلام خسته نباشین من حدودا از ماه اسفند همیشه حس غمگین بودن دارم و هیچی حالم رو خوب نمیکنه و ذوق نمیکنم . همه چی خیلی بهم ریختس .. کلی از درس هام عقب افتادم و حتی یه حموم رفتن ساده ام واسم سخته و حوصله ندارم ، تو بدنم حس سنگینی ای دارم و همش دوست دارم دراز بکشم و خستم! کمتر از گذشته غذا میخورم و زیاد میخوابم یا خیلی کم مثلا از ساعت ۷ الی ۸ صبح میخوابم تا ۶و ۷ عصر یا بعضی وقتا ۷ که میخوابم ۱۰ بیدار میشم و دیگه خوابم نمیبره ، حدودا ۱ ماه پیش ۲ بار تو خواب راه رفتم و صبحش چیزی یادم نمیومد! خیلی ترسناک بود واسم و برای اینکه می ترسیدم بازم تو خواب راه برم نمی خوابیدم تا بقیه بیدار شن و مراقب باشن . گریه کردن کار همیشه ام بود از اسفند ولی دو هفته ای هستش که گریه ام نمیگیره نمیتونم گریه کنم و بیشتر عصبی میشم ! با خانوادم راجب این مشکلات حرف زدم ولی اونا جوری رفتار میکنن که انگار عادی عه و مشکلی نیست سعی میکنن نادیده بگیرن ! بعضی وقتا یهو استرسی میشم و قلبم تند میزنه و یکم کف دستام عرق میکنه درحالی که دلیلش رو نمیدونم و وقتی به مامانم گفتم با داد بهم گفت استرس چی ؟ چته ؟؟ میدونین من قبلا یک یا دو بار پیش مامانم گریه کردم بدون دلیل و اون بهم گفت روانی! (: وقتی بچه بودم بابام میگفت حق ندارم گریه کنم چون گریه مال ادم های ضعیفه . چرا؟ فقط ادم های ضعیفه گریه میکنن؟؟ من فقط درد دارم.. هیچ کس نمیفهمه! ۱ سال پیش عموی مامانم به سینه هام دست زد و من به هیچکس نگفتم! نمیتونستم بگم! انقدر شوکه بودم که و فقط سعی کردم نادیده بگیرم ولی از ذهنم پاک نمیشه! حس کثیف بودن دارم .. من حتی وقتایی که با بابام تو خونه تنهام ام میترسم ! اعتمادم شکسته شده منظورم رو میفهمین؟؟ ۲ سال پیش تو خانواده امون یه دعوای اساسی داشتیم تو خانواده مادر ایم و کل خانواده بهم ریخت.. همه چی حالم رو بهم میزنه ! دیگه نمیدونم باید چیکار کنم .. با بهترین دوستم ام به تازگی قطع رابطه کردم .. من فرزند اول و نوه ی اول توی هر دو تا خانواده پدر و مادرم هستم و به معنای واقعی تنهام.. (: لطفا .. خواهش میکنم بگین چیکار کنم .. دیگه خسته شدم .. باید کجا برم ؟ به کی بگم ؟؟ از کی کمک بخوام ؟

عزیزم پیش روانشناس رفتی؟

سلام .من مشاوره میخواستم برای اینکه مرددم از همسره معتادم که مصرف کننده شیشه هست جدا بشم یانه. ایا کسانیک مصرف شیشه دارن به روش ترک اجباری میتونند ترک کنند یا نه؟ من دو فرزند دارم ک نمیدونم بخاطره اونا بمونم یا بخاطره اونا جدا بشم.

تصمیم به خودکشی گرفتم

سلام و درود بر شما اقای دکتر

شغل ما دامداری هست ، پدر من خیلی خیلی زود عصبی میشه بعد عصبانیت هم شروع میکنه به زدن گاو ها مثال : اگر گاوی از بندش باز بشه ، پدرم دیگه دنبال راه اسان نمیگرده برای بستن حیوان ، زود شروع به زدن و فحش و ناسزا و نفرین میکنه . اگر هم بخواهیم کمک کنیم یا راهی بهش پیشنهاد دهیم شروع به فحش دادن به خود ما پیکنه ، پدر من از قبل هم پرخاشگر بود ولی از وقتی که وارد این شغل شدیم شدت یافته الان دیگه یک روز خوش همراه خنده و خوشی نداریم هر روز اینجوری اوقات تلخی داریم . راهکار چی هست ما باید پیش روانپزشک بریم یا روانشناس .

درود بر شما دوست عزیز با توجه به توضیحات شما شدت خشم پدر زیاده به خصوص که همراه با زدن همراه هست. معمولا حل این مشکل از طریق روان درمانی زمان بر هست اما دارو می تونه ایشون راسریع آروم کنه. اگه در برابر مصرف دارو گارد ندارن بهتره به روانپزشک مراجعه کنید.

سلام از پاسخگویی شما خیلی متشکرم . اگر از طریق روانپزشکان دارو های تسکین اعصاب تجویز شود ، این دارو ها سو تاثیرات یا وابستگی دارند ؟

نه معمولا وابستگی شدید ایجاد نمی کنه اما نباید یک دفعه مصرف دارو قطع بشه

ممنونم از پاسخ شما ، ایا دارو های وابستگی و اعتیاد ندارند ؟ د اینکه جون شرایط شغلیوجوری هست که باید سخت کار بشه ، در کار و شغل تداخلی ایجاد نمیکنه دارو ها ؟

سلام خسته نباشید،من دنبال روانشناس خوب در نیشابور میگردم، میشه بهم معرفی کنید لطفا….ی ماهه که دنبال روانشناسم

درود بر شما دوست عزیز متاسفانه از همکاران در نیشابور کسی را نمی شناسم. البته اگه درمانگر مطمئن و متبحری هم در شهر دیگه می شناسید می تونید جلسات آنلاین با ایشون داشته باشید.

سلام ،وقت بخیر پدری دارم 62 ساله که متاسفانه دچار بدبینی نسبت به اطرافیان هست و همه رو مورد انتقاد قرار میده و از همه ایراد می گیره،و اگر هم در این ضمینه مخالفتی یا دفاعیه ای از جانب طرف مقابل یا حتی ما از خودمون یا اون شخص مورد نظرش دفاع کنیم و منکر برداشتهای اشتباهش بشیم ،شروع به پرخاشگری کرده و نهایتا بعضی مواقع خونه رو برای چند روز ترک میکنه ،لطفا راهنمایی بفرمایید چه راه درمانی پیشنهاد میدید،با تشکر

درود بر شما دوست عزیز بدبینی پدر شما دلایل مختلف و علامت اختلالات متفاوتی می تونه باشه. ممکنه علایم پارانویید باشه که در این صورت حتما باید تحت نظر روانپزشک درمان بشن. به خصوص اینکه می گید حرف هیچ کسی را قبول نمی کنه و فقط معتقده نظر خودش درسته البته می تونه علامت افسردگی هم باشه که چون دیگران به نظرشون توجهی نمی کنن اینطور واکنش نشون میدن. اگر هم که سالهاست این مشکل را دارن که احتمالا به اختلال شخصیت پارانویید مبتلا هستن

سلام من می خواهم روانپزشک شوم اما خودم هم سابقه بیماری روحی داشته ام.آیا با این گذشته امکانش هست این شغل برای من مناسب باشد؟

درود بر شما دوست عزیز بستگی به اختلالی که داشتید و شدتش داره مشکلات موقت روحی نمی تونه مانع رسیدن شما به هدف تون بشه

با سلام و وقت بخیر من و همسرم 31 و 33 سالمونه و 5 سال ازدواج کردیم و 10 سال هم با هم دوست بودیم. خیلی همو دوست داریم و اغلب باهم روابط عاطفی خوبی داریم. انقدر خوبیم که واقعا زندگی بدون هم برامون تقریبا غیر ممکنه. ولی وقتی سر یک مساله به مشکل میخوریم چنان با هم درگیر میشیم که به زدو خورد شدید میکشه و همیشه همه باخبر میشن و تو اون لحظه درگیری از هم متنفر میشیم. دیگه خیلی شرایط سخت شده و واقعا آبرومون رفته. بعد از دعوا از کارمون و اینگه نتونستیم خودمونو کنترل کنیم پشیمون میشیم. انگار هر 3 یا 4 ماه باید یک دعوای شدید بکنیم.میشه کمکمون کنید. چه طور کاری کنیم که به این مرحله نرسیم؟ واقعا داریم پیر و داغون میشیم

درود بر شما دعواهای شدید به این شکل و در کنار اون رابطه عاطفی خوب در سایر شرایط می تونه دلایل مختلفی داشته باشه. معمولا از کوره در رفتن ، خشم بیش از اندازه و زد و خورد در زندگی مشترک حزو علایم خطر در زندگی مشترک هست. باید مساله شما دقیقا بررسی بشه که دلیل رخ دادن این نوع درگیری ها چی هست. می تونه ریشه در مسایل جدی تر در دو طرف داشته باشه بهتره حتما به روانشناس مراجعه کنید.

ممنون جناب دکتر

سلام اقلی دکتر.ببخشید من امسال باید انتخاب رشته کنم من به شغل روانشناسی علاقه دارم‌.ولی توی مطالعاتی که کردم فهمیدم که باید رشته ی انسانی را انتخاب کنم. میخواستم ببینم از رشته ی تجربی و دادن کنکور تجربی نمیشه رفت داخل این رشته؟چون بیم دارم که برم انسانی و روانپزشی در نیام و چون تجربی نرفتم نتونم هیچ رشته ی پزشکیه دیکه ای انتخاب کنن.ممنون میشم راهنماییم کنید🙂

درود بر شما دوست عزیز هم از رشته انسانی و هم تجربی می تونید روانشناسی را انتخاب کنید. روانشناسی جزو رشته هایی هست که از هر دو گرایش دانشجو می پذیره

سلام.وقت بخیر استاد. استاد ببخشید یک سوال داشتم رشته ی روانپزشکی به نظرتون اینده ی خوبی داره؟ اخه خودتون بهتر میدونید مردم ایران نسبت به رفتن پیش روانپزشک یک گار خاصی دارن

درود بر شما دوست عزیز نسبت به گذشته شرایط خیلی بهتر شده به خصوص در کلان شهرها شرایط مناسب تر هست. و افرد جامعه گارد کمتری برای مراجعه به روانپزشک دارن اما در کل بستگی به علاقه شما داره اگه به این رشته نسبت به سایر تخصص های رشته پزشکی علاقه مند هستید حتما می تونید در اون موفق باشید.

سلام جناب دکتر خسته نباشید . من ی مشکلی دارم اونم اینکه نمیتونم فراموش کنم . من یک‌نفرو بیش از اندازه دوس دارم . و این داره اذیتم میکنه نمیتونم بهش فکر نکنم نمیتونم بیخیال باشم چ کار باید بکنم . برم پیش روانشناس یا روانپزشک ؟؟؟؟

درود بر شما دوست عزیز شما دچار سوگ حل نشده هستید، دو حالتی که معمولا سوگ حل نشده زیاد اتفاق می افته یکی مرگ عزیزی هست و مورد دیگه شکست عشقی هست. مراجعه به روانشناس می تونه برای حل این مشکل بهتون کمک کنه البته باید به روانشناسی مراجعه کنید که دلیل وابستگی شما به ایشون را شناسایی و حل کنه چون معمولا وابستگی شدید ریشه در مسایل دیگه داره

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت جناب دکتر بهشتیان من دربیشتر زمینه ها احساس میکنم در جامعه خلاف جهت حرکت بیشتر آدمها حرکت میکنم مثلا فردی را که وارد نانوایی میشود و پس از زیر و رو کردن نانها ، نان مورد نظرش را پیدا میکند (بهداشتی) فردی که با سرعت سر پیچ میپچد و انتظار دارد من از مسیرم منحرف شوم تا او سریع به مقصدش برسد (رانندگی) همکارانی که به خاطر نظم و وقت شناسی ام مگویند اخلاق خاصی دارم و سر پنج دقیقه مشکل ساز نشوم (وقت شناسی) مشکلات اساسی با همسرم به خاطر چشم و همچشمی ها و دهن بینی هایش در مورد مسایلی که در جامعه بصورت عرف درآمده است مثل داشتن بیشتر از یک بچه و و و بنابراین بیشتر اوقات با مردم درگیری لفظی و پرخاشگری دارم نزدیکترین فرد زندگی ام یعنی همسرم میگوید مشکل از من است و نباید زیاد حساس باشم

حال میخواهم از شما بپرسم آیا مشکل از من است یا اطرافیان من؟ و اگر نیاز به اطلاعات دقیق برای پاسخ لازم است من به دکتر روانشناس مراجعه کنم یا روانپشزشک؟

درود بر شما دوست عزیز در مواردی که گفتید مشکل از جامعه است اما نکته مهم این است که تنها فردی که ما می تونیم تغییر بدیم خودمون هست و روی دیگران تاثیری نمی تونیم داشته باشیم حالا اگه ما به خاطر رفتارهای غلط دیگران مدام بهم بریزیم باعث میشه که حال ما بد بشه. به همین دلیل می تونم بگم چون نمیشه تاثیر چندانی روی رفتار دیگران گذاشت بهتره روی خودمون کار کنیم تا احساس بهتری داشته باشیم. برای این موارد بهتره از روانشناس کمک بگیرید

ممنون از وقتی که برای سئوال من گذاشتید سه سال پیش با همسرم به یک روانشناس مراجعه کرده بودم و ایشان پس از شنیدن صحبتهای ما گفتند که من نمیخواهم حق را به طرف مقابل بدهم و موضع میگیرم ، و من هم جواب دادم که شما با دلایل منطقی بگو که چرا تصمیم و خواسته من اشتباه است ، که ایشان جوابی نداشتند و فقط میگفتند که شما نمیخواهید حرف مرا قبول کنید من دیروز بهمراه همسرم به یک روانپزشک مراجعه کردم و ایشان گفتند که من به خاطر فشارهای جامعه و خانواده دیگر از زندگی لذت نمیبرم و با تجویز قرص خواست تا بصورت مصنوعی هورمون شادی در مغزم ترشح شود بنابراین سئوال اصلی من همچنان پابرجاست که چرا به جای اصلاح جامعه من باید خودم را اصلاح یا تطبیق دهم؟

درود بر شما دوست عزیز اگر به جای تغییر خودتون می خواهید کار سخت تر را انتخاب کنید وجامعه را تغییر بدید بسم الله

سلام وقت بخیر اقای دکتر من یک سالی هیت که خیلی گوشه گیر شدم و از حر ادمی حتی دوستام و خانوادم فراری بودم و دوست داشتم تنها باشم. الان مشکلات فکریم دغدغه هام سبک شده و فهمیدم که چقدر خودمو از همه دور کردم الان داخل جمع ها حضور دارم و همش در کنار خانوادمم و ولی نمی تونم باشون مثل قدیم سر شوخی رو باز کنم یا صمیمی حرف بزنم نمی دونم باید چی کار کنم حس بدی دارم که چرا این مدت از خانوادم دوری کردم

درود بر شما دوست عزیز؛ دلیل گوشه گیری تون چی بوده؟ اتفاقی در زندگی تون رخ داده بوده؟

دلیل خاصی که نه قط دوست دلشتم تنها باشم و تحمل کسی کنارمکاقکاقعا برام سخت بود ولی تونستم اون دوره رو پشت سر بزارم ولی نمیتونم مثل صابق توی جمع ها حرف بزنم و معمولا ساکت میشینم فقط

برای حل مشکل تون باید روی وابستگی تون کار بشه حالا دو حالت داره یا کلا شخصیت وابسته ای دارید که باید روی حل این مساله کار بشه یا اینکه هنوز به این فرد دلبستگی دارید که باید روی اون کار کنید.

سلام وقت بخیر بنده خوزستان هستم برای داداشم تماس میگیرم 15 سالشه میخواستم ببینم میتونید به صورت تلفنی بهش مشاوره بدید خیلی ضروریه ممنون میشم جواب بدید اگه نیاز باشه تهران هم میارمش

درود بر شما دوست عزیز بله امکان مشاوره تلفنی هم هست. لطفا با شماره 09109105010 هماهنگ بفرمایید.

سلام. قبلا به مشاوره مراجعه کردم از نظر روحی و ذهنی و همه موارد مشکلی ندارم. اما چند ساله که مثلا مشغول انجام کاری هستم ناگهان حس میکنم جانوری… سایه‌ای… چیزی به سرعت رد میشه ولی نگاه که میکنم چیزی نیست!! گاهی این دیدهای غیرواقعی بیشتر میشه. باید به روانشناس مراجعه کنم یا روانپزشک؟! ممنون از راهنمایی‌تون

درود بر شما دوست عزیز اگه این چیزهایی که حس می کنید براتون واقعی هستند و شدت شون زیاده بهتره و ربطی به شرایط روحی شما مثل میزان اضطراب تون نداره بهتره به روانپزشک مراجعه کنید.

برای بار بعدی ارسال نظر نام، ایمیل، و وب سایت من را در این مرورگر ذخیره کن.

دکتر محمد بهشتیان روانشناس ، روان درمانگر ، پژوهشگر ، مدرس و هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی است. وی عضو انجمن روان تحلیلی و هیپنوتراپی آمریکاست. حدودا ۲ دهه است که در حوزه روان درمانی تحلیلی و هیپنوتیزم درمانی فعالیت می کند. وی دستگاه BWS (ویژه هیپنوتیزم سریع) را در سال ۱۳۸۱ اختراع و پژوهشی درباره اثربخشی این دستگاه در مقایسه با روش های معمول درمانی انجام داد. وی تا کنون بیش از ۴۰ عنوان کتاب تالیف و ترجمه کرده است. بیش از 10 سال است که به تربیت روان درمانگر (درمان های تحلیلی) و هیپنوتیزم درمانگر مشغول است. رویکرد درمانی و پژوهشی مورد علاقه وی هیپنوتیزم درمانی تحلیلی (HA) و رویکردهای تحلیلی (MBT , ISTDP, TFP) است.

برای مشاهده رزومه کامل ایشان اینجا را کلیک کنید

 

---

https://beheshtiyan.ir/wp-content/uploads/2018/11/psychiatrist.mp3

نصرت پزشکیان متولد سال ۱۹۳۳ در ایران یک متخصص مغز و اعصاب و روانپزشک مقیم در آلمان است. نصرت پزشکیان پایه‌گذار آکادمی روان درمانی ویسبادن و روش روان درمانی مثبت است.[۱]

مقالات و کتابهای دکتر پزشکیان به زبانهای آلمانی ،انگلیسی، چینی و روسی چاپ شده‌اند. اسامی و توضیحات کتابها بشرح زیر است:[۲]

Over 260 articles in professional journals in Germany and international academic publications.

---

«نسخه آرشیو شده»

---

اصلی

ویکتور امیل فرانکل (به آلمانی: Viktor Frankl) (زادهٔ ۲۶ مارس ۱۹۰۵ – درگذشتهٔ ۲ سپتامبر ۱۹۹۷) روانپزشک و عصب‌شناس اتریشی و پدیدآورندهٔ معنادرمانی (لوگوتِراپی) بود.

معروف‌ترین کتاب او، انسان در جستجوی معنا، روایت تجربیات او در دوران فاجعه‌باری است که به‌عنوان یک یهودی در اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی حضور داشت و در خلال آن، او به اهمیت معنای زندگی برای انسان در سخت‌ترین شرایط می‌پردازد.

ویکتور فرانکل در ۱۹۰۵ در وین به‌دنیا آمد. در دوران دبیرستان او مشتاقانه آرای فیلسوفان طبیعی را مطالعه می‌کرد و در سخنرانی‌های مربوط به روان‌شناسی عمومی شرکت می‌کرد. در همین دوره او با روانکاوی آشنا شد.[۱] فرانکل در ۱۶ سالگی مکاتباتش را با فروید آغاز کرد و یکی از دست‌نوشته‌هایش را در حیطهٔ روانکاوی برای او فرستاد که این دست‌نوشته سه سال بعد در نشریهٔ بین‌المللی روانکاوی چاپ شد.[۲] فرانکل یک سال بعد، فروید را ملاقات کرد اما به مرور زمان، گرایشهای نظری‌اش به آرای آلفرد آدلر نزدیک‌تر شده بود. او در سال ۱۹۲۵ مقاله‌ای را در نشریهٔ بین‌المللی روانشناسی فردی منتشر کرد و در آن با تمرکز بر مفاهیم معنا و ارزش به بررسی تفاوت‌های فلسفه و روانشناسی پرداخت.[۱]

بین سال‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۳۸ فرانکل در بیمارستان روانی وین به عنوان رئیس بخش خودکشی زنان مشغول به کار شد و در سال ۱۹۳۸ که آلمان به اتریش حمله کرد، او به‌طور خصوصی کارش را به عنوان عصب‌شناس و روان‌پزشک شروع کرده بود.[۳]

او در ۱۹۴۹ از دو دانشگاه وین و آدیتشنالی موفق به گرفتن درجهٔ دکترای اعصاب و روان شد. در ضمن او از ۱۲۰ دانشگاه در سراسر جهان دکترای افتخاری گرفت.
دکتر روانپزشک آلمان

فرانکل به علت یهودی بودن در سال‌های ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ به وسیله نازیها ابتدا در آشویتس و سپس در اردوگاه کار اجباری داخاو زندانی شد. تجارب او در این اردوگاه‌ها موجب شد مکتب جدیدی را در روانشناسی بنیان‌گذاری کند که معنا درمانی یا لوگوتراپی نامیده می‌شود.

او پس از پایان جنگ دوم جهانی ریاست بخش اعصاب بیمارستانی در وین را به عهده گرفت و به مقام استادی دانشگاه در رشتهٔ عصب‌شناسی و روان‌پزشکی نایل آمد. در سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۳ استاد دانشگاه بین‌اللملی سن دیه‌گو بود و نظریه معنا درمانی‌اش در میان روان‌شناسان و روان‌پزشکان پیروان زیادی دارد.

فرانکل در سپتامبر ۱۹۹۷ در سن ۹۲ سالگی در وین درگذشت.

فرانکل در جنگ جهانی دوم زمانی که یهودیها و کمونیست‌ها و همجنسگرایان توسط حکومت نازی در آلمان که اتریش نیز به آن الحاق شده بود روانهٔ ارودگاه‌های کار اجباری می‌شدند در سال‌های ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در آشویتس و داخائو زندانی بود نامزدش هرگز پیدا نشد و ظاهراً جزو قربانیان این اردوگاه‌ها بود. ویکتور در کتاب خاطرات خود و در کتاب انسان در جستجوی معنا بارها تأکید می‌کند که بازنویسی کتاب لوگوتراپی انگیزه زنده ماندن او بود. این کتاب را که در مورد نظریه اش دربارهٔ معناجویی و معنا درمانی بود در دستگیری وی در اردوگاه به همراه همه لباس‌هایش از او گرفتند. او با این نظریه توانست خود را در بدترین شرایط اردوگاه حفظ کند و نجات یابد. در واقع نظریه خود را خود تجربه کرد و می‌توان گفت که این نظریه از بوته آزمایش توسط خود او گذشته‌است. هر چند خود او در کتاب انسان در جستجوی معنا می‌نویسد:
«ما که از بخت خوب یا حسن اتفاق یا معجزه – یا هر آنچه که شما نامش می‌نهید- از این اردوگاه‌ها بازگشته‌ایم، خوب می‌دانیم که بهترین‌های ما برنگشتند.»[۴]

فرانکل اگزیستانسیالیست (پیروان اصالت وجود، هستی‌گرا) بود. او واژه «هستی نژندی»[۵] را در مورد اختلال عاطفی ابداع کرد و اختلال عاطفی را حاصل عدم توانایی فرد در یافتن معنا برای زندگی می‌دانست.
به نظر فرانکل آزادی به معنای رهایی از سه چیز است: ۱ـ غریزه‌ها ۲ـ خوی‌ها و عادت‌ها ۳ـ محیط[۶]
در زمینهٔ نظریه شخصیت فرانکل معتقد است، در آدمی انگیزه‌ای بنیادی وجود دارد و آن «ارادهٔ معطوف به معنا»[۷] است.[۸]

مکتب روان‌شناسی لوگوتراپی یا معنا درمانی که ویکتور فرانکل بنا نهاد امروز یکی از مکاتب مطرح روان‌شناسی در جهان است.

فروید روان نژندی را حاصل سرکوبی کشش‌های غریزی می‌داند که فراخود به خود و در نتیجه به نهاد تحمیل کرده‌است. در حالی که فرانکل این را کافی نمی‌داند و تعارضات روانی را تنها دلیل روان‌نژندی نمی‌شمارد.

آلفرد آدلر روان‌نژندی را نتیجهٔ محدودیت «من» در برابر حس مسئولیت بیان می‌کند. روان‌شناسی فردی آدلر از انگیزهٔ «تلاش برای برتری» سخن می‌گوید. اما فرانکل انسان بودن را «آگاه بودن» و «مسئول بودن» و در جستجوی معنایی برای زندگی بودن می‌داند و در واقع دو مکتب فرویدی و آدلری را مکمل هم می‌شمارد.

فرانکل اعتقاد دارد چون رفتار درمان‌گران آدمی را مانند حیوانان و به صورت ماشین فیزیولوژیک تحلیل می‌کنند آزادی اراده و انتخاب را در انسان نادیده می‌گیرند اما در لوگوتراپی به بعد معنوی انسان اهمیت داده می‌شود.[۹]

آخرين ترجمه از اين كتاب به فارسي توسط حسينعلي ميرشاهي در سال ٩٨ صورت گرفته كه انتشارات پَر _ يمام منتشر كرده .

این کتاب ترجمه ای است از نسخهٔ انگلیسی:
Victor Frankle, Man’s search for Ultimate, 2002
اصل کتاب به زبان آلمانی و در سال ۱۹۴۷ بر اساس سخنرانی ای که فرانکل اندکی پس از جنگ جهانی دوم در شهر وین داشته منتشر شده‌است؛ و ۲۸ سال بعد دوباره ویرایش و بازبینی داشته ولی به زبان انگلیسی منتشر شده‌است.

آن چه که از خود نور می‌بخشد، باید سوختن را تحمل کند.

وقتی نتوانیم شرایط بیرونی مان را تغییر دهیم، یاد می گیریم که خودمان را تغییر دهیم. [۱۴]

همه چیز را می توان از یک انسان گرفت، جز یک چیز: آخرین آزادی های انسانی ش را. آزادی برای انتخاب رفتارش تحت هر شرایطی را، برای انتخاب راه زندگی‌ش.

دلیلی نبود که از اشک هامان خجالت بکشیم، که اشک ها شاهد آن بودند که انسانی بالاترین شجاعت را از خود نشان داده است: شجاعت رنج کشیدن.

انسان موجودی است که اتاق‌های گاز آشویتس را اختراع کرد.

در عین حال هم همانی‌ست که راست قامت، زمانی که دعای پروردگار یا شِماعِ اییسرائل را بر لب داشت، وارد آن اتاق‌های گاز شد.

زمانی که مرا به اردوگاه کار اجباری آشویتس بردند، یکی از کتاب هایم که آماده چاپ بود، از من گرفته شد. قطعاً، شوق عمیق من برای نوشتن دوباره این کتاب به من برای زنده ماندن در شرایط سختِ اردوگاه هایی که در آن ها بودم، کمک کرد.

گاهی رنج، وقتی که معنایی پیدا می‌کند از رنج خالی می‌شود. مثل لحظه ایثار برای دیگری.

زندگی هیچ وقت به خاطر اتفاق‌های بیرونی‌ش نیست که غیرقابل تحمل می شود، بلکه تنها با از دست دادن معنا و هدف است که غیر قابل زیستن می شود.

موفقیت را – مثل شادی – نمی توان به چنگ آورد. که باید خودش بیاید. و این تنها ناخواسته و از اثر جانبی فداکاری یک فرد، برای یک هدف بزرگتر از خودش اتفاق می‌افتد.[۱۴]

خوشبختی باید از پی بیاید، باید حاصل شود.نمی توان در پی آن رفت.همین در پی خوشبختی رفتن است که مانع خوشبختی می شود.

0