مسئولیت پذیری از هنگام تولدشروع نمیشود .این چیزی است که باتوجه به سنتان به دست میاورید ؛ به مدرسه میروید و در زندگی پیشرفت میکنید. احساس مسئولیت شما میتواند ازافراد خانواده,دوستان و چیزهایی که در تلویزیون میبینید، باشد بااین حال,شما میتوانید چیزهای مختلف, چه خوب چه بد را ببینید و بشنوید.
به همین دلیل است که احساس مسئولیت پذیری فقط بستگی به رفتار,اعمال و کلماتی که انتخاب میکنید دارد.بنابراین مسئولیت پذیری یک مهارت است.که آن را در راه های مختلفی یادمیگیرید.
شماشخصیت خودرا با کارها و رفتارهایی که میکنید ،شکل میدهید,به عنوان مثال این شماهستید که انتخاب میکنید پول خود را پس اندازکنید،یا آن را با بی احتیاطی خرج کنید,یااینکه تنبل باشید یا هرروز زود بیدار شوید.
این درمورد اثبات خودتان به چیزی است، که میتوانید باشید وشما درواقعیت مسئولیت پذیر هستید درنهایت, همه اینها به تصمیم آگاهانه شما بستگی دارد.بنابراین دیگران را بخاطر اشتباهاتتان سرزنش نمیکنید دراین بخش از نمناک چندنکته درمورد اینکه چگونه میتوانید مسئولیت خودرا بهبود ببخشید میگوید:
چگونه احساس مسئولیت کنیم
1.تبرعه کردن(متقاعدکردن):خودتان را متوقف کنید ،
هنگامی که اشتباهی انجام میدهید به جای سرزنش کردن دیگران یا چیزهای دیگر دلیل واقعی اینکه شما موفق به انجام کاری نیستید را به خودتان بگویید. با بوجود آمدن بهانه ای، قطعا اعتراف میکنید که بی مسئولیت هستید.
علاوه براین از شما یک بزدل ترسو میسازد اگر نمیتوانید کارهایی مثل تعیین کردن زمان برای یک قرار یا چیزهای شبیه به آن را انجام دهید ،قول آن را در اولین فرصت ندهید. شما برای اینکه از سرزنش کردن خودتان جلوگیری کنید ، نیازداریدکه فکر کنید چه چیزی را میتوانید و چه چیزی را نمیتوانید انجام دهید حتی زمانی که در این موقعیت قرار میگیرید بهتر است که بگویید چرا آن را انجام نداده اید، تااینکه دروغ بگویید.
2.شکایت کردن را متوقف کنید:
شکایت کنندگان معمولا کسانی هستند که حرف زیاد میزنند و کاری انجام نمیدهند ؛ آنها میتوانند باکلمات بزرگ باشند ،ولی هنگامی که میخواهنددرمورد مسئله ای کاری راانجام دهند بی حرکت یا (ساکت)میشوند.
ازسوی دیگرشما میتوانید شکایت کردن را متوقف کنید و مسئولیتش را خودتان بردست بگیرید. اگردوست ندارید بدانید چگونه یک کار انجام شده است، بافردی که اشتباه رامرتکب شده است مشورت کنید. بامشورت کردن راهنمایی میشوید وباآرامش راه حل بهتری را پیدا میکنید ؛
اگرشماشکایت کنید ،فقط کلمات ناامیدکننده ای از دهان شماخارج میشود.قطعا خودتان را با چیزهای منفی پرمیکنید بنابراین همیشه دنیای اطرافتان آزاردهنده است.به نظرمیرسد که شما نمیتوانید چیز خوبی برای گفتن پیدا کنید.
بامنفی بودن احساس بدبختی میکنید بنابراین متوقف کردن شکایت، شمارا به سمت یک ذهنیت خوب و شادی طولانی مدت هدایت میکند.
3.یادبگیرید چگونه به مدیریت امور مالی خود بپردازید:
یکی از مهمترین مسئولیت های شما به عنوان یک بزرگسال این است که از پولتان مراقبت کنید ؛ یک شغل خواهید داشت که از آن حقوق میگیرید و تلاش میکنید، ماه به ماه باآن زندگی کنید.شاید سعی کنید برخی از راه ها رابه عنوان احتیاط کنار بگذارید,صرفه جویی همیشه یک ایده خوب است.
متاسفانه هرکسی یادنمیگیرد و نمیداند که چگونه منابع مالی خود را مدیریت کند .مردم معمولااکثر حقوق خود را قبل از پایان ماه صرف میکنند .بعضی وقت ها آنها حتی از پرداخت قبوض خود اجتناب میکنند، زیرا چیزهای جالب دیگری را پیدا کرده اند که پولشان را صرف آنها بکنند.
اینها نمونه هایی از یک فرد بی مسئولیت است .اگرمیخواهید جدی گرفته شوید و زندگی عادی داشته باشید ،باید یاد بگیرید چگونه باآن برخورد کنید.
هنگامی که حقوقتان رادریافت میکنید باید همه قبض هاراپرداخت کنید ، سپس موادغذایی بخرید وبرنامه ای برای چگونه استفاده کردن بقیه اش بریزید.همچنین باید پول خود را در یک حساب سپرده داشته باشید ،یا بخشی از آن را سرمایه گذاری کنید.
هردو این ها بهتر از مصرف بی رویه است که میتواند منجر به بدهی و سایرمشکلات برای شما شود.
4.از تعلل کردن دوری کنید :
افراد موفق افرادی هستند که سخت کار میکنند باید برای کسب موفقیت درجنبه های مختلف اززندگی سخت تلاش کنید.بنابراین شما باید مسئول باشید .بدون آن شما بزرگ نخواهید شد. اولین قدمی که باید برای بالا رفتن بردارید، جلوگیری از تعلل کردن است.
هدر دادن وقت گرانبها را متوقف کنید ؛ ساعت هایی که صرف مرور کردن رسانه های اجتماعی در اینترنت میکنید, میتواندبرای چیزهای بهتری استفاده شود.به عنوان مثال شما میتوانید یک کتاب بخوانید, به پیاده روی بروید یا یک تمرین انجام دهید. علاوه براین شما باید پروژه ای را که پشت سرگذاشته اید به اتمام برسانید هرچیزی غیراز تلف کردن وقت بهترخواهدبود.
5.ثابت قدم باشید و به برنامه خود ادامه دهید:
داشتن عادت خوب است،عادت به معنی نظم است و به این معناست که شما در مسیر درست قرار گرفته اید اگر شما کار میکنید،سعی کنید هرروز راس یک ساعت بیدار شوید.حتی در تعطیلات آخر هفته،شما میتوانید به جای خوابیدن تا بعدازظهر،زودتر بیدارشوید این کار به شما ثبات میدهد.
علاوه بر این با زود بیدار شدن،زمان کافی دارید که هرکاری که برای آن روز است را انجام دهید در عوض، میتوانید استراحت کنید و از روز لذت ببرید.
مسئولیت پذیر بودن به این معنی است که شما همه کارهارا کنترل میکنید دیگر اجازه نمیدهید که دیگران شمارا سرزنش کنند و یا دوستان و خانواده خود را فراموش کنید همچنین، نباید اجازه دهید که عملکرد شما بر روی کارتان تاثیر بگذارد.
اگر به شما یک وظیفه داده شده است،میتوانید تا آخر آن را انجام دهید این چیزی است که مردم، مسئول آن هستند.
مهمترین چیز این است که،هر مسئولیتی که به آنها داده میشود را قبول میکنند،حتی اگر این کار با زندگیشان در ارتباط باشد ، آنها کاری را نصفه و نیمه انجام نمیدهند مردم مسئولیت پذیر، با دو پای خود استوار و قوی بر روی زمین ایستاده اند.
بااین بسته آموزشی آموزگار کودک خود باشید
راه و رسم داشتن زندگی زناشویی بدون تنش
اوّلین و مهمترین مسئولیت بشر در برابر خداوند متعال است
چگونه احساس مسئولیت کنیم
مسئولیت به معنای ضمانت و تعهد است. مسئولیت چیزی با کسی بودن، یعنی به گردن او، در عهده او، در ضمان و پایبندی او بودن است.بنابر این هر گاه انسان متعهد به انجام کاری میشود در حقیقت مسئولیت انجام آن کار را پذیرفته است.هر فردی از منظرهای مختلف تکالیفی بر دوش خود دارد و یا به تعبیر دیگر مسئولیتی بر عهده او است. از آن‌جا که انسان در ارتباط با سطوح مختلف از جمله ارتباط با خالق خویش، ارتباطات اجتماعی و ارتباط محیط زیستی است، نوع مسئولیتش نیز متفاوت است. برای روشن شدن ابعاد کامل بحث سطوح مختلف مسئولیت پذیری انسان را بیان می‌کنیم.مسئولیت انسان در برابر خالقانسان موجودی است که خداوند متعال از میان موجودات دیگر او را برگزید و به وی امانتی داد که دیگر موجودات فاقد آن بودند.خداوند متعال برای به کمال رساندن انسان یکسری تکالیف و وظایفی را نیز توسط پیامبران ابلاغ نمود. از جمله این تکالیف ستایش و عبادت او است. مهمترین وظیفه بشر عبادت خداوند متعال است.پس اوّلین و مهمترین مسئولیت بشر در برابر خداوند متعال است و روز محشر از انجام تکالیف او سؤال خواهد کرد. بنابر این اگر انسان در مقابل این نعمت ارزشمند که خداوند برای هدایتش به او ارزانی داشته، احساس مسئولیّت نکند پر واضح است حیاتی پوچ و بی‌هدف خواهد داشت و هرگز به مقام والای انسانیّت نائل نمیشود و اینجا است که ضرورت مسئولیّت پذیری در برابر خداوند متعال مشخّص میشود.مسئولیت انسان در برابر خویشهمه موجودات جهان به سوی کمالی که برایشان در نظر گرفته شده است، در حرکتند و همه شرایط و امکانات لازم برای رسیدن به کمال، از سوی خالق دانا برایشان پیش بینی شده و در اختیارشان قرار گرفته است. اما همه آنها جز انسان، نه علم به هدف دارند و نه راه را خود انتخاب کرده اند، بلکه این خداوند حکیم است که جهان هستی را این گونه تنظیم کرده است که هر موجودی به سوی غایت نهایی خود رهسپار باشد و چاره ای جز این ندارد.هر موجودی مسیر کمال و تکامل خاص خودش را می پیماید و انسان در این باره آزاد و مختار است.خداوند برای انسان، کمال قرب و منزلت را قائل شده؛ زیرا از او خواسته است که مانند موجودی رها و بی تکلیف، در پی کارهای بیهوده نباشد. در خود احساس مسئولیت را پرورش دهد و همواره خود را مسئول بداند. در نتیجه، هرگز خود را به بهایی کمتر از لقای پروردگار و یا بهشت ابدی نفروشد که در غیر این صورت، به یقین از زیان کاران خواهد بود مسئولیت در برابر خانوادههر فردی نسبت به پدر و مادری که او را متولد کرده و رشد داده‌اند مسئول است. او باید به آنها احترام گذارد و نسبت به کسب رضایت ایشان بکوشد. اگر چنین فردی ازدواج کرد نسبت به همسر و فرزندان به لحاظ تأمین معاش و یا تکالیف دیگر مسئول است. اگر افراد نسبت به خانواده خویش بی‌‌مسئولیت باشند زمانی نخواهد پایید که نظام خانواده سست شده و نسل بشر به انقراض خواهد گرایید.مسئولیت انسان در برابر جامعهانسان موجودی اجتماعی است. او به تنهایی توانایی برطرف کردن نیازهای خود را ندارد. او هم در تأمین نیازهای مادی، مانند: خوراک، پوشاک، مسکن و غیره نیازمند همکاری با دیگران است و هم در تأمین نیازهای معنوی،مانند: دوستی و مهرورزی و مانند آنها به فردی احتیاج دارد که او را دوست بدارد و او نیز آن را دوست داشته باشد. بنابراین، انسان ناگزیر از حیات اجتماعی است و بسیاری از موهبت های زندگی خویش را مدیون جامعه می داند و او همواره از دیگران خیر و برکت دریافت می دارد. در سایه تعامل با اجتماع از غم و نگرانی آزاردهنده تنهایی رها می شود، بر لبانش گل لبخند می شکفد و بر علم و تجربه و آگاهی های او افزوده می شود. و این گونه است که دست لطف و مهر خداوند را احساس می کند، چنان که رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید: «دست خداوند به همراه جماعت است».آثار سودمندی که به برکت ارتباط با جامعه و اجتماع نصیب انسان می شود، بی شک سبب ایجاد حس مسئولیت آدمی در برابر آنان خواهد شد و در این رهگذر، کمترین وظیفه او، بازداشتن خویش از آزار رساندن به دیگران استمسئولیت انسان در برابر محیط زیستمنابع طبیعی، ثروتی است که طبیعت برای استفاده انسان ها فراهم ساخته است و عامل انسانی، در پدید آمدن آن نقشی ندارد. ازبین بردن منابع طبیعی و آلوده ساختن محیط زیست، یکی از بزرگ ترین مشکلات عصر حاضر است که زندگی بشر را به خطر می اندازد. به عقیده دانشمندان، بیشتر نابسامانی های طبیعی، مانند: سیل ها، پیشروی آب دریاها، کاهش سفره های زیرزمینی و آسیب پذیری لایه اوزن، به علت نابودی و آلوده سازی محیط زیست است. از نگاه آموزه های دینی، محافظت از منابع طبیعی و محیط زیست، از مهم ترین مسائل اخلاقی ـ اقتصادی به شمارمی رود.
حس مسئوليت وقتی بوجود می‌آيد که به افراد مسئوليت داده شود
روان شناسان راهکارهايی را جهت افزايش مسئوليت پذيری ارائه کرده اند،که در ادامه به ذکر آنها می پردازيم.
1. از اشتباه کردن نهراسيدبه خاطر داشته باشيد که احساس مسئوليت هنگامی در افراد بوجود می‌آيد که به آنها مسئوليت داده شود . در عين حال فرد بايد در مورد اثربخشی پاسخ‌هايش، بازخورد دريافت کند و در مورد راه‌های گوناگونی که در ساير موقعيت‌ها مناسب هستند، اطلاعاتی داشته باشد. اگر از اشتباهات خويش درس بگيريد، عملکرد بهتری در آنچه انجام می‌دهيد، به دست خواهيد آورد. اما چنانچه نتوانيد ياد بگيريدکه چرا کارتان اشتباه بوده است و يا به جای آن می توانستيدچه کار ديگری انجام دهيد، هرگز در کارتان پيشرفت نخواهيد کرد. بدين منظور هرگاه در کاری شکست خورديد،از خوتان اين سوالات را بپرسيد: چه رفتارهای اشتباهی را مرتکب شده‌ام؟ چه درس‌ها يا آگاهی‌هايی از اشتباهاتم بدست آورده‌ام؟ سپس سعی کنيد با پاسخ دادن به اين سوالات بينش کامل و دقيقی نسبت به کار خود به دست آوريد تا در کوشش بعدی موفق شويد.2. به خاطر داشته باشيد که مسئول بودن به معنی پيروی کورکورانه از ديگران نيست.توانايی اخذ تصميم‌های درست، عامل عمدۀ تکامل حس قدرت يا کنترل نمودن شرايط زندگی خويش است. نتايج پژوهش های متعدد حاکی از آن است که بين مسئوليت‌پذيری و تصميم‌گيری رابطه تنگاتنگی وجود دارد. شک نيست که مردد و بی‌تصميم بودن يک راه بی‌مسئوليت بودن است. با خود بينديشيد که در اتخاذ چه تصميماتی دچار ترديد می شويد. پس پی بردن به اين موضوع,از گامهای متوالی مهارت حل مسئله بهره گيريد.از آنجايی که در يکی از شماره ها ی پيشين اين مهارت را به تفصيل شرح داده ايم،به بيان مختصر آن بسنده می کنيم.اين مراحل به اختصار عبارتند از:1.مشخص کردن مسئله که نياز به تصميم گيری دارد.2.جستجوی راه حل های مختلف3.ارزيابی راه حل ها و انتخاب بهترين آنها4.عملی کردن راه حل ها.3 . از برنامه ريزی غافل نشويد.برنامه ريزی و تهيۀ فهرستی از کارها،اهداف و وظايفتان به شما کمک می کند تا به اندازۀ توانتان تلاش کنيد و انتظارات غير واقع بينانه ای از خودتان نداشته باشيد. بعلاوه مکتوب کردن اهدافتان سبب می شود که آنها را جدی تر بگيريد و برای نيل به آنها بيشتر تلاش کنيد. به خاطر داشته باشيد که رسيدن به اهداف بزرگ تنها از طريق برداشتن گام های کوچک و متوالی ميسر است.هدفتان را به اهداف جزئی تر تقسيم کرده و پس از طی هر قدم به به عبور از مرحلۀ بعد بينديشيد. 4. تلاش کنيد که احساس قدرت را در خود افزايش دهيدافراد برای برخورداری از عزت نفس زياد (يکی از ويژگی های مرتبط با مسئوليت پذيری)، به حس قدرت نياز دارند. داشتن احساس قدرت به معنی آن است که فرد دارای منابع، فرصت و قابليت تأثيرگذاری بر شرايط زندگی خويش است. فرد بايد فرصت داشته باشد که انتخاب کند و تصميم بگيرد، کفايت خويش را اعمال نمايد و وظايفی را که با توانايی‌های وی مطابقت دارد، به انجام برساند. بدين منظور لازم است تلاش کنيد که فرصت‌هايی را برای ابراز کفايت خود بوجود آوريد و به محض اين‌که سطح کفايتتان بالا رفت، ب فرصت‌هايی جديدی به وجود آوريد تا بتوانيد آنچه را که آموخته ايد، تمرين کنيد.برای افزايش حس قدرت در خود لازم است هنگام رويارويی با مسائل مختلف به سه عامل توجه کنيد تا ميزان مسئوليت‌پذيری خود را افزايش دهيد. اين عوامل عبارتند از:الف- امکاناتی که در اختيار داريد.ب– فرصت انجام کار مورد نظر.ج– قابليت انجام آن کار.5..ثبات قدم داشته باشددر روند افزايش مسئوليت پذيری خود و يا تقويت آن در ديگران با ثبات بودن و متعهد بودن دو شرط مهم و اساسی است. هر قدر در انجام کار جدی تر باشيم و پايداری را در خود تقويت کنيم، احتمال دستيابی به اهدافمان بيشتر می شود.سعی کنيد مسئوليتی را که پذيرفته ايد ولو هر قدر کوچک به طور منظم انجام دهيد.مثلا اگر مسئوليت بيرون گذاشتن زباله به شما محول شده،سعی کنيد هميشه خودتان اين کار را انجام دهيد. اجام دادن گاه به گاه يک عمل باعث ايجاد خستگی و بی حوصلگی و در نتيجه ترک آن می شود.6.برای برنامه ريزی به ديگران کمک کنيدهر سال حداقل به يک نفر کمک کنيد تا اهداف و برنامه هايش را مشخص کنيد.او را تشويق کنيد تا فهرستی از اهداف بلند مدت خود تهيه کرده و گام های لازم برای رسيدن به اين اهداف را يادداشت نمايد.هرچند وقت يک بار از او بخواهيد که يادداشت هايش را به شما نشان دهد و بگويد که چقدر به اهداف خود نزديک شده است.به خاطر گام هايی که برداشته وی را تشويق کرده و او را دربارۀ اشتباهاتش راهنمايی کنيد.7.سعی کنيد مطلبی کسل کننده اما مفيد را بياموزيداغلب مردم می دانند که بالاخره بايد کار خاصی را انجام دهند، اما اين فرايند آنقدر به نظرشان خسته کننده می آيد که تا جايی که می توانند از انجام آن طفره می روند و به فعاليت های ديگری که برايشان لذت بخش هستند می پردازند. کار مفيدی که شما ميخواهيد انجام دهيد چيست؟يادگيری لغات يک زبان بيگانه؟ ياآموختن شيوۀ حسابداری کامپيوتري؟ اطمينان حاصل کنيد که اين کار،کاری است که بايد در گذشته به انجام می رسيده، اما تنها به دليل خسته کننده بودن تا به حال به تعويق افتاده است.پس از اين که موضوع مشخص شد، به کتابخانه برويد و کتابی در آن مورد به امانت بگيريد،سعی کنيد که کتاب را به طور کامل و با دقت بخوانيد.8. تعريف دقيقی از مسئوليت پذيری داشته باشيدمسئوليت پذيری يعنی قابليت پذيرش،پاسخگويی و به عهده گرفتن کاری که از کسی درخواست می شود و شخص حق دارد که آن را بپذيرد يا رد کند.وقتی فردی می خواهد مسئوليت را بپذيرد، بايد برای او کاملا مشخص شود که موضوع درخواست چيست و در برابر به عهده گرفتن ان چه چيزی به دست می آورد. در واقع مسئوليت انتخابی آگاهانه است، درست مثل قراردادی نانوشته که تمام اجزای آن برای فرد مشخص است. هنگامی که فردی احساس مسئوليت کند، ديگر لزومی ندارد که ديگران به او بگويند که در هر موقعيتی چگونه عمل نمايد. افراد در نتيجۀ توجه به مقررات، ارزيابی تجربه‌های خويشتن و رسيدن به نتيجه‌گيری‌های واقع‌گرايانه آن تجربه‌ها، الگوی رفتاری مناسبی را اختيار میکنند.گردآوری : بخش روانشناسی بیتوته
منابع:islamquest.netiust.ac.ir
مطالب بیشتر برای زندگی بهتر
رویایی بابحران نگران کننده روابط زناشویی
اسباب بازی فکری و آموزشی به تفکیک سنین
مشاوره تربیت کودک و شیوه های فرزندپروری
کلکسیون فرشهای مدرن و کلاسیک برای خرید
آموزش مکالمه محور زبان به صورت آنلاین
دندان هات رو درست کن و3ساله پرداخت کن!!
قبل از گرونی و شلوغی عید فرشت رو بخر!
اقساط 36 ماه بدون پیش پرداخت لوازم خانگی
صفر تا صد یک شغل پولساز برای خانم ها
بازسازی پیوند عاطفی زن و شوهر
بالاترین کیفیت لوازم خانگی با بهترین قیمت
قیمت امروز بلیط اتوبوس به هرکجای ایران
درانتخاب همسرآینده‌تان دچارتردید شده‌اید؟
خرید دستگاه تصفیه آب با شرایط اقساطی
Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2021
پادکست
موفقیت و انگیزشی
بازاریابی و فروش
کار آفرینی و کسب و کار
زندگی نامه افراد موفق
چگونه احساس مسئولیت کنیم
معرفی کتاب
صفحه اصلی > موفقیت / انگیزشی > مسئولیت پذیری چیست؟ ۱۰ راهکار برای پرورش مسئولیت پذیری
اگر از کودکی بخواهید تا تعریف درستی از مسئولیت پذیری ارائه دهد، به شما خواهد گفت: «انجام یک کار درست» یا «انجام هر کاری که مامان و بابا بگویند.» یا «انجام تکالیفم.»
اما اگر از فردی بالغ همین سوال پرسیده شود، به نظر شما چه پاسخی میدهد؟ در واقع مسئولیت و مسئولیت پذیری، موضوعی فراتر از وظایف و انجام کارهای واجب و اجباری است. انسان در جستجوی معنا نیست، بلکه معنای حقیقی مسئولیت، تعهد انجام یک یا چند کار است.
اگر مروری به زندگینامه افراد موفق داشته باشید، متوجه میشوید که فرد مسئولیت پذیر شخصی است که آگاهانه تصمیم میگیرد. او رفتار درست، منطقی، حساب شده و صحیحی دارد. می‌خواهد به خود و دیگران کمک کند. علاوه بر این، فرد مسئولیت پذیر عواقب کارها و تصمیم های خود را می‌پذیرد و آنها را مورد توجه قرار میدهد.
مسئولیت پذیری فواید بسیاری به همراه دارد. به بیان دیگر، به ما کمک میکند تا به اهداف خود در هر لحظه و تحت هر شرایطی از زندگی دست یابیم. مسئولیت پذیری یعنی ما خود را موظف می‌دانیم که باید وظایف مان را تمام و کامل انجام دهیم.
اگر می‌خواهید فرد مسئول و در واقع مسئولیت پذیری باشید، ابتدا وظایف خود را بشناسید، بعد بتوانید آنها را اولویت بندی کرده و دست به اقدام بزنید.
وقتی که مسئول هستیم، حتی اگر به وظیفه‌مان علاقه نداریم، کارمان را به تعویق نمی‌اندازیم. چرا که دچار پریشانی و نگرانی می‌شویم. وقتی قولی می‌دهیم و سر قول‌مان می‌مانیم.
در نهایت، نه تنها متعهد به کمک به دیگران هستیم، بلکه در انجام کارهای خودمان نیز متعهد و مسئول هستیم.
مسئولیت پذیری کمک میکند تا زمان خود را مدیریت کنیم تا به اهداف خود برسیم. با این حال نباید زمان زیادی صرف وظایف خود کنیم. زیرا از مسئولیت‌مان خسته و پریشان می‌شویم و ممکن است از بار مسئولیت شانه خالی کنیم. مسئولیت پذیری به ما احساس قدرت میدهد. چرا که انجام کارها به روش صحیح و اثر بخش بر ذهن‌مان تاثیر می‌گذارد. بنابراین اعتماد به نفس و احساس قدرت‌مان افزایش می‌یابد.
بیشتر بخوانید: هشت راهکار برای تقویت روحیه مسئولیت پذیری در زندگی
برخی از ما در تصور خودمان اتفاقا فردی مسئولیت پذیر هستیم و دقیقا می‌دانیم چه کاری انجام می‌دهیم ولی در عمل، عملکرد و رفتار ما با معیارها و ویژگی‌های فردی مسئولیت پذیرتناقض‌هایی دارد. در ادامه با ویژگی‌های فرد مسئولیت پدیر آشنا میشوید:
افراد مسئول توانایی جادویی در اجرای برنامه‌هایشان دارند. این همان ویژگی است که بیشتر مردم بهانه می‌آورند و از انجام آن طفره می‌روند. برای مثال اگر بخواهند صبح زود بیدار شوند، بیدار میشوند. اگر بخواهند هزینه‌های خود را کم کنند، کمتر خرج میکنند.
معجزه دوره اعتماد به نفس و اعتماد به نفس کودکان قویترین و کاربردی ترین محصولات برای تقویت و افزایش اعتماد
مهمتر از همه، آنان میتوانند به سادگی «نه» بگویند. فرد مسئول اعتماد به نفس بالایی نیز دارد. میتوانید در این زمینه، مقاله هفت تکنیک ساده برای افزایش اعتماد به نفس را بیاموزید را بخوانید.
افراد مسئولیت پذیر عموما مسئولیت کاری را می‌پذیرند که بتوانند آن را انجام بدهند و تعهدات خود را اجرایی کنند. بنابراین بر کارهایی متمرکز میشوند که میتوانند انجام دهند. نه کارهایی که نمی‌توانند. آنان وظایف خود را کامل و دقیق انجام می‌دهند؛ مسئولیت کارهای خود را بر عهده می‌گیرند و بهانه نمی‌آورند.
زندگی افراد مسئولیت پذیرطبق لیست انجام کارها، چه به صورت کاغذی و چه به صورت الکترونیک پیش می‌رود. بنابراین آنان خود را مسئول انجام هر آنچه که برنامه ریزی کرده‌اند، می‌دانند. این افراد زندگی سازماندهی شده‌ای دارند. به بیان دیگر اهداف خود را می‌شناسند و بر اساس اهداف و طبق برنامه اقدام میکنند.
بهتر است مطالعه‌ای در مورد 8 دلیلی که باعث می شوند تا فرد منظمی نباشید، داشته باشید تا بتوانید نظم را به زندگی خود وارد کنید.
اگر می‌خواهید فرد مسئولیت پذیری باشید، ابتدا زندگی خود را نظم دهید و سازمان دهی کنید. اولویت و اهداف خود را تعیین کنید. برنامه روزانه تهیه کنید و طبق آن عمل کنید.
اگر می‌خواهید فرد مسئولی باشید، باید وقت شناس باشید. فرد مسئولیت پذیر زمان خود را برنامه ریزی میکند تا به اهداف‌اش نزدیک‌تر شود. در واقع یکی از نشانه‌های اصلی مسئول بودن، وقت شناسی است. بنابراین نه تنها باید برای وقت خود، بلکه برای وقت دیگران ارزش قائل باشید.
پذیرش اشتباه یکی از اصول مهم مسئولیت پذیری است. یعنی شما مسئول کاری که انجام میدهید یا تصمیمی که میگیرید هستید. هنگامی که فرد مسئول متوجه اشتباه خود میشود، آن را می‌پذیرد و در پی جبران آن اقدام میکند. در واقع اگر اشتباه خود را بپذیرید، دیگران کمتر از شما عصبانی یا ناامید میشوند. بنابراین با مشکلات کمتری مواجه میشوید.
فردی که مسئولیتی را بر عهده میگیرد، وظایف خود را به تعویق نمی‌اندازد و کار را به دقیقه آخر نمی‌کشاند. بلکه کارها را در موقع مناسب خود انجام میدهد.
افراد مسئول می‌دانند اگر در آخرین لحظات پروژه خود را بنویسند، اتاق‌شان را تمیز کنند، تکالیف‌شان را انجام دهند، نتیجه درست و قابل توجهی بدست نمی‌آورند. اگر می‌خواهید مسئولیتهای خود را به تعویق نیندازید، ابتدا سخت‌ترین کار برنامه‌تان را انجام دهید. در پایان ساده‌ترین وظیفه را اجرا کنید. زیرا زمان کافی در اختیار دارید و کارتان ناقص نمی‌ماند.
چرا مسئولیتی را در زندگی بر عهده می‌گیریم؟ در واقع ما انتخاب می‌کنیم که به جای ضعیف و بازنده بودن، قهرمان و برنده زندگی خود باشیم. در حقیقت پذیرش مسئولیت راه پیروزی را هموار میکند. علت شکست‌های زندگیتان را بررسی کنید. کدام یک به دلیل طفره رفتن و تعویق وظایف‌تان بوده؟ در واقع مسئولیت پذیری به شما کمک میکند به درستی به چالش‌های زندگی خود پاسخ دهید.
اگر می‌خواهید فردی مسئول در تمام زندگی خود باشید، ابتدا باید مسئولیت افکار، احساسات، عواطف، گفتار و رفتار خود را بپذیرید. چرا که تمام این موارد تجربیات زندگی یک انسان را میسازد. در واقع شما زندگی خود را با افکار، احساسات، عواطف، گفتار و رفتار خود می‌سازید.
بنابراین شما زمانی مسئولیتی را می‌پذیرید که فکری از ذهن‌تان تراوش میشود را می‌پذیرید. منشاء احساسات درونی از افکار است. سپس گفتار از دهان خارج و با صدای‌تان بیان میشود. کاری که میکنید رفتار خودتان است. هیچ کس نمی‌تواند شما را مجبور به گفتن حرفی یا انجام کاری کند. هیچ کس نمی‌تواند «دکمه» شما را فشار دهد و مجبورتان کند. چرا که انسان خودش« دکمه» را میسازد.
بنابراین اگر می‌خواهید فردی مسئول باشید، ابتدا مسئولیت خود (افکار، گفتار، کردار) بپذیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر اینستاگرام دکتر احمد محمدی را دنبال کنید.
خودتان، همسرتان، خانواده، دوستان، دولت، مردم جامعه، اقتصاد و هر کس و هر چیزی را سرزنش نکنید. سرزنش کردن تنها باعث میشود که خود را قربانی بدانید و مسئولیت خود را به درستی انجام ندهید. هنگامی که از سرزنش کردن دست بردارید و مسئولیت را بپذیرید، از فردی قربانی به فردی پیروز تغییر میکنید. بنابراین به شرایط توجه کنید و از خود بپرسید: «نقش من چیست؟»
گله و شکایت همچون سرزنش کردن است. زیرا خود را قربانی می‌دانید و تصور میکنید هیچ انتخابی پیش رو ندارید. در واقع گله و شکایت از زندگی باعث میشود بر نداشته‌های‌تان تمرکز کنید. بنابراین نعمت و داشته‌های خود را نمی‌بینید.
شما به هر آنچه که ندارید یا اشتباهات زندگیتان فکر میکنید و آنها را بزرگ میکنید. اما بدانید اگر به هر چیزی که می‌خواستید و نرسیدید، حکمتی وجود دارد. از خودتان بپرسید: «حکمت این اتفاق چه بود؟ من چه تجربه‌ای کسب کردم؟»
اگر می‌خواهید وظیفه‌تان را بدون حاشیه و به درستی انجام دهید، هر چیزی را به خود ربط ندهید. به یاد داشته باشید شما مسئول کارهای خودتان هستید. بنابراین افکار، گفتار و رفتار دیگران به شما ارتباطی ندارد و شما مسئول آنان نیستید. شما تنها میتوانید به آنها کمک کنید و کمی از بار مسئولیت آنان کم کنید. البته این کار به تصمیم خودتان بستگی دارد.
هنگامی مسئولیت را قبول کنید که شما را خوشحال‌تر کند. همکار، همسر، دوست و خانواده شما مسئول خوشحال کردن‌تان نیستند. در واقع خوشحالی از درون شما حاصل می‌گردد.
اگر می‌خواهید به انجام وظیفه‌ای متعهد شوید، ابتدا فکر کنید آیا این کار را دوست دارید؟ آیا این کار باعث خوشحال شدن‌تان میشود؟ آیا در زندگی شما تاثیر مثبتی دارد؟ پاسخ این سوالات اهمیت بسیاری دارد. چرا که اگر مسئولیت کاری که دوست ندارید را بپذیرید، آن را به تعویق می‌اندازید و به درستی انجام نمیدهید.
اگر اتاق‌تان نامرتب و کثیف است، تمیز و منظم کنید. تمیز کردن اتاق‌تان را به فرد دیگری نسپارید. این شمایید که اتاق را کثیف کردید، بنابراین مسئولیت منظم کردن‌اش را خودتان بر عهده بگیرید.چگونه احساس مسئولیت کنیم
شاید این سوال برایتان پیش بیاید که چگونه می توانید نظم را در زندگی خود جاری سازید؟ بهتر است به دنبال پاسخ این سوال باشید.
استاد احمد محمدی
راحت‌طلبی در زندگی، دشمن درجه یک موفقیت است، عاشق سختی باش.
نظم دهی کمک بسزایی در پذیرش مسئولیت میکند. زیرا ما می‌آموزیم کارهای‌مان را خودمان انجام دهیم. علاوه بر این، مسئولیت کار خود را بر عهده بگیریم و بر آن متعهد باشیم.
مسئولیت پذیری یعنی هر وظیفه را تمام و کمال انجام دهید. بنابرین اگر می‌خواهید فردی مسئول باشید، باید در انجام کار و وظیفه‌تان تداوم داشته باشید.
برای مثال اگر مسئول انجام تکالیف‌تان هستید، تنها به مدت ۱۰ ساعت درس نخواهید و به مدت سه هفته تکالیف خود را رها کنید! به منظور تداوم در مسئولیت خود، روزی ۱ ساعت درس بخوانید و این کار را ادامه دهید. چرا که کلید مسئولیت پذیری در تدام است.
برخی افراد در هیچ کاری تداوم ندارند، مثلا حتی در یادگیری نیز تداوم ندارند. اگر در یادگیری نیز تداوم ندارید و کارها را رها میکنید میتوانید، راهکارهای موثر برای تداوم یادگیری از بدو تولد تا مرگ را مطالعه کنید.
از خودتان سوال کنید که هدف شما از پذیرش یک مسئولیت چیست؟ آیا پس از پذیرش مسئولیت بهانه نمی‌آورید؟ مسئولیت شما چه ارزشی برای زندگیتان به ارمغان می‌آورد؟ شما باید دلیل هر یک از رفتارتان را بدانید و آگاه باشید. چرا که مسئولیتها بر اساس اهداف ساخته میشوند. بنابراین یک فرد مسئول ابتدا باید بداند چرا وظیفه‌ای را بر عهده میگیرد؟ هدف و تاثیر اقدامات‌اش چیست؟
اگر مسئولیتهای بسیاری را می‌پذیرید و خود را خسته میکنید، در واقع ممکن است وظیفه‌تان را به درستی انجام ندهید. ما نمی‌گوییم شما از عهده چندین کار بر‌نمیآیید. اما فکر کنید انجام هر وظیفه و مسئولید چقدر زمان و انرژی شما را میگیرد؟ بنابراین سعی کنید به نیازهای خود توجه کنید و هر آنچه که لازم است را انجام دهید.
شما باید واقع بین باشید و انتظارات‌تان در حد معمول باشد. زیرا اگر نتوانید وظیفه‌ای را کامل و به درستی انجام دهید، گمان میکنید فردی ناتوان هستید. این موضوع حقیقت ندارد. شما میتوانید هر مسئولیتی را بر عهده بگیرید و به درستی انجام دهید. اما ابتدا زمان و علایق خود را بررسی کنید. بنابراین واقع بینانه مسئولیتی را بپذیرید و حرکت کنید.
ما باید بدانید چرا مسئولیتی را می‌پذیریم و وظایفی را بر عهده می‌گیریم. در واقع تعیین هدف به ما کمک میکند تا مسیر مناسب را در زندگی انتخاب کنیم. علاوه بر این، داشتن هدف در زندگی کمک میکند تا وظیفه خود را تداوم بخشیم. همچنین از انجام مسئولیتهای خود سرپیچی نکنیم و به درستی انجام دهیم. در یک کلام، همیشه تشنه موفقیت و پیشرفت باش.
اگر تصور میکنید دستیابی به اهداف کار دشواری است، بنابراین اهداف کوتاه مدت تعیین کنید. با این روش به سادگی به اهداف بلند مدت و نهایی خود دست می‌یابید. ما توصیه می‌کنیم اهداف خود را در دفترچه‌ای یادداشت کنید تا فراموش کنید. سپس مسئولیت و وظایف خود را بر طبق اهدافتان انجام دهید.
چرا در جوامع امروزی هر فردی تلاش میکند مسئولیت پذیرتر باشد؟ با این حال چند بار از مسئولیتی شانه خالی کردید و گفتید: «تقصیر من نیست!» برای مثال امید ۸ صبح یک جلسه مهم کاری دارد که رئیس شرکت نیز در جلسه حضور دارد. امید شب قبل‌اش مهمانی می‌رود و فردا صبح خواب می‌ماند و ساعت ۷ صبح بیدار میشود.
از قضا از اتوبوس جا می‌ماند و نیم ساعت معطل پر شدن یک تاکسی خطی میشود. بنابراین امید ساعت ۹:۱۵ به شرکت می‌رسد. در این زمان، تقریبا جلسه رو به اتمام است و چهره رئیس شرکت بسیار برافروخته است. پس از اتمام جلسه رئیس به امید میگوید: «نگاهی به ساعت انداخته‌ای؟ مگر نگفتم جلسه مهم است؟» امید به جای مسئولیت پذیری میگوید: «تقصیر من نیست! تاکسی حرکت نمی‌کرد. ترافیک بود.»
ممکن است لحن امید بسیار آرام و محترم باشد و عوامل بسیاری دست به دست هم دادند تا دیر به جلسه برسد. با این حال مسئولیت و وظیفه او چه بود؟ راس ساعت ۸ در جلسه مهم شرکت حضور داشته باشد. در حقیقت کتمان مسئولیتی که بر عهده داریم و بهانه آوردن کمکی به ما نمیکند. چرا که ممکن است:
با توجه به مثال بالا امید یک کارمند شرکت است. او هنگامی که وارد محیط کاری شد، مسئولیت‌هایی را نیز پذیرفت. بنابراین اگر فردی در پذیرش مسئولیتهای خود با مشکل رو‌به‌رو شود و اشتباه کند راه حل چیست؟
آکادمی بازار با مدیریت دکتر احمد محمدی، مجموعه‌ای از ویدئوهای آموزشی و انگیزشی منتشر کرده است که میتواند پاسخگوی برخی دغدغه‌های ذهنی کاربران باشد. عناوین برخی از این ویدئوهای آموزشی عبارتند از: منتظر معجزه بمانم یا قوانین موفقیت را یاد بگیرم؟، از کجا بفهمیم در آینده موفق خواهیم شد یا خیر؟ ، چگونه می‌توانیم زندگی را طور دیگری ببینیم؟، نقش مشکلات در زندگی ما چیست؟، چه زمان به موفقیت می‌رسیم؟ و بسیاری از ویدئوهای آموزشی که میتواند راهگشا باشد.
در دوره بازاریابی و فروش ” ستارگان فروش ” خود را به یک فروشنده تمام عیار تبدیل کنید.
سلام و عرض ادب مطالب سایت تون بسیار دلنشین و مفید هستند از برخی از آنها برای نگارش کتابم استفاده کردم اگر مسئله و یا مشکلی دارد لطفا از طریق ایمیل به من اطلاع دهید. سپاسگزارم
سلام کاظمی عزیز خوشحالیم که مطالبمون براتون کاربردی بوده و ازش استفاده کردید.
مثل همیشه عالی. من ویدیوها و پست های آقای دکتر رو توی صفحشون دنبال میکنم. خیلی کاربردیه 🙂
سلام حسین عزیز آکادمی بازار از وجود همراهانی مثل شما بسیار خرسنده. ویدیوهای بیشتر آقای دکتر رو میتونید در بخش “ویدیوهای دکتر احمد محمدی” در بلاگ آکادمی بازار دنبال کنید.
منظم بودن رو واقعا موافقم.از مهمترین ویژگی هایی که نشون میده یه ادم مسئولیت پذیره هرکی که منظم و کاراش رو مرتب انجام میده نشون میده که چقدر ارزش های اخلاقی و مسئولیت هایی مثل مرتب بودن رو به خوبی انجام میده
من هم با شما موافقم. من که هرکسیو میشناسم تو اطرافم که مرتب و منظم بوده. آدم مسئولیت پذیری بود و همیشه کاراش رو به درستی انجام میداد. ویژگی که باعث میشه هممون رو حرفش حساب کنیم و مورد اعتماد هممون هست
سلام کاربر عزیز از اینکه شما هم با آکادمی بازار و مقالات ما هم نظرید بسیار خوشحالیم. مقاله های بیشتری در رابطه با نظم و منظم بودن در وبلاگ ما وجود داره که شما هم احتمالا از اونها لذت ببرید. مثل: “چگونه می توانید نظم را در زندگی خود جاری سازید؟“
خیلی خوب و کاربردی بود. ویدیوتون هم عالی بود و با کیفیت لطفا از این دسته مقالات زیاد بذارید
سلام زهره عزیز ممنون از حسن نظر شما. در بخش ویدیوها میتونید با ویدیوهای بیشتر آقای دکتر احمد محمدی همراه باشید.
این ویژگی ها برای بهتر شدن و مسئولیت پذیر شدن کمه. باز هم باید آدم بهتر از اینها بشه و همیشه سعی در عالی شدن داشته باشه این ویژگی های گفته شده تکمیل کننده نیستند
سلام ثریا عزیز ویژگی کمال گرایی یکی از ویژگی هایی که توی ذات هر انسانی وجود داره و این موضوع هم راه و روش به خصوص خودش رو داره. برای درک بهتر این قضیه به شما مقاله ی “کامل باشیم یا کمال گرا نباشیم؟ کدامیک مطلوب تر است؟“
merc az inke ba postaton maro baraye behtar va takmil shodn komk mikonid va kenar maeid
سلام طاهره عزیز ما هم از اینکه از همراهان آکادمی بازار هستید از شما سپاسگزاریم.
مقاله ی جذابی بود ممنون از آکادمی بازار
سلام مسعود عزیز خوشحالیم که از مقاله لذت بردید و از همراهان آکادمی بازار هستید.
درکنارویژگی های مسئولیت پذیری باید اعتماد به نفس هم اضافه کنید از نظر من شخص مسئولیت پذیر از اعتماد به نفس بالایی برخورداره
دقیقا فرد مسئولیت پذیر از اونجایی که به کار خودش اعتماد داره و میدونه همرو به خوبی انجام میده هیچوقت احساس شرمندگی نداره و همیشه اعتماد به نفسش بالاس. چون از خودش مطمئنه…
سلام کاربر عزیز ممنون از اینکه نظرتون رو با ما به اشتراک گذاشتید. اعتماد به نفس هم از ویژگی های بسیار مهم هست که هر شخصی بهش نیاز داره. مقاله ی “افزایش اعتماد به نفس و راه های تضمینی برای رسیدن به آن” توضیح جامع تری از این ویژگی داره.
ممنون از مقاله ی خوبتون از ویژگی های یک آدم مسئولیت پذیر به بهانه نیاوردن بود.دقیقا همین هم هست. فرد مسئولیت پذیر نیازی به توجیح و بهانه ندارد و هیچوقت کاری نمیکند که نیاز به توجیح داشته باشد.
سلام کاربر عزیز بله، خوشحالیم که شما هم با ما هم نظرید. مقاله ی “با این روش بهانه ها را کنار گذاشته و از زمان‌تان بیشترین بهره را ببرید” توضیح بیشتری در رابطه با بهانه تراشی به مخاطبین میده.
مسئولیت پذیری خیلی گسترده تر از این حرفاس.از یه مقاله بیشتر حتی
سلام عباس عزیز بله کاملا درسته. مقاله های بیشتر هم در آکادمی بازار در رابطه با آکادمی بازار وجود داره، مثل: “مسئولیت‌پذیری و قبول مسئولیت بیشتر در خانه و در محل کار“
عالی بود مقاله تون. به امید روزی که هممون مسئولیت پذیر بشیم
سلام سارا عزیز خوشحالیم که مورد توجه شما قرار گرفته. مقاله های مرتبط بیشتری هم از جمله: “مسئولیت صددرصد مشکلاتتان را بر عهده بگیرید و از همین امروز شروع کنید!” در آکادمی بازار به شما پیشنهاد میکنم.
بنظر من مسئلیت پذیری یکی از مهمترین ویژگی ها برای نشون دادن شخصیت خوب آدم میتونه باشه. کسی که مسئولیت پذیره میشه بهش تکیه کرد و به حرفش اعتماد کرد. در غیر صورت اون آدم شخصیت اش ترسناک میشه یکم
سلام کاربر عزیز ممنون از اینکه نظرتون رو با ما به اشتراک گذاشتید. دقیقا همینطوره
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
مسئولیت ستون ها و اسکلت ساختمان،سرپا نگه داشتن کل خانه است و لطفا یک لحظه فکر کنید که اگر ستون هاو اسکلت ها مسئولیت خودشان را نپذیرند،چه اتفاقی می افتد؟
کل ساختمان با خاک یکسان می شود و از بین می رود!
چگونه احساس مسئولیت کنیم
ما انسان ها هم مثل ستون ها مسئول زندگی مان هستیم و اگر مسئولیت آن را نپذیریم ، زندگی ما نیز مثل ساختمان ها از بین خواهد رفت.
این زندگی ماست و ما باید تمام مسئولیت آن را بپذیریم و اگر این کار را انجام ندهیم دیگرانی هستند که می خواهند زندگی مان را در دست خودشان بگیرند و بر طبق میل خودشان برای ما تصمیم بگیرند.
ما گاها به صورت ناخودآگاه انتخاب هایی را می کنیم که به ضرر ما تبدیل می شود ولی به صورت آگاهانه فکر می کنیم که به نفع ماست و به دلایلی دوست داریم مسئولیت پذیر نباشیم ،چون مسئولیت پذیر بودن زحمت و دردسر های خودش را دارد که در ادامه به چندین مورد اشاره خواهم کرد.
مقصر شمردن دیگران کار بسیار راحتی است،چون اگر ما خودمان را مقصر بدانیم،باید تغییر کنیم و تغییر کردن بسیار سخت است و زحمت های زیادی دارد ولی اگر دیگران را مقصر بدانیم،دیگر لازم نیست به خودمان سختی بدهیم و تغییر کنیم چون بر این باور هستیم که دیگران باید تغییر کنند!
به طور مثال اگر در امتحانات پایان ترم نمره کمی را بگیریم،حتما می گوییم که استاد با ما دشمنی دارد و به خاطر همین به من کم داد ولی اگر نمره قابل قبولی بگیریم،حتما با افتخار می گوییم که خودم نمره زیادی گرفتم!
یا اگر در روابط به مشکلی بربخوریم،می گوییم که طرف مقابل ما باعث بروز مشکلات شده است و اگر از آن شخص بپرسیم حتما می گوید که ما عامل بروز مشکلات شده ایم.
یعنی اکثر ما این گونه فکر می کنیم که ما بدون نقص هستیم و هیچ گونه اشتباهی از ما رخ نمی دهد و کمتر کسی این سوال را از خود می پرسد که من چه رفتاری انجام دادم که این رابطه به هم ریخت؟یا من چگونه مطالعه کردم که نمره های درسی من کم شد؟ یعنی کمتر کسی پیدا می شود مسئولیت انتخاب ها و رفتار های خودش را بپذیرد.
یکی دیگر از لذت های عدم مسئولیت پذیری فرار از احساس گناه است.وقتی ما مسئولیت زندگی مان را بر عهده نگیریم، دیگران زحمت می کشند برای ما تصمیم هایی می گیرند و از آنجایی که ما هیچ گونه دخالتی در کار آنها نداریم میگذاریم کارشان را به خوبی انحام دهند.
اما بعد از مدت زمانی که می گذرد و متوجه می شویم که تصمیم های دیگران برای ما اشتباه بوده است،در این صورت به جای احساس گناه،طلب کار هم می شویم و با خشم و انتقاد می گوییم که شما باعث شده اید که من در زندگی دچار شکست شوم و شما می خواهید زندگی من را نابود کنید….!
ولی اگر مسئولیت انتخاب های خودمان را برعهده گرفته باشیم و برای خودمان و زندگی مان تصمیم بگیریم در این صورت کسی را نمی توانیم پیدا کنیم که سرزنشش کنیم و مجبور خواهیم بود که به خودمان رجوع کنیم و به دنبال علت شکست باشیم و در نتیجه افراد نزدیکمان نیز ما را به خاطر انتخاب ها و تصمیم هایمان سرزنش خواهند کرد!
اگر ما مسئولیت تمام زندگی مان را بر عهده بگیریم در این صورت می توانیم آن طور که دلمان می خواهد زندگی کنیم ولی اگر مسئولیتش را بر عهده نگیریم دیگران می آیند در زندگی ما دخالت می کنند و بر طبق میل خودشان برای ما تصمیم می گیرند و اگر هم به تصمیمات آنها عمل نکینم ما را بر باد انتقاد می گیرند و از ما بسیار دلخور نیز می شوند.
پس سعی کنیم از همین لحظه به بعد مسئولیت زندگی مان را با سختی هایش قبول کنیم ،چون ما فقط شانس یکبار زندگی کردن داریم و ما باید صد در صد مسئولیت زندگی مان را بر عهده بگیریم و از دیگران هیچ انتطاری نداشته باشیم و اگر به مشکلی بر خورد کردیم هیچ وقت به دنبال مقصر نباشیم و این سوال را از خودمان بپرسیم که «من چه کاری را انجام داده ام که این اتفاق برایم افتاد؟»
مسئولیت پذیری یک مهارت قابل یادگیری است و می توانیم با تمرین هایی روز به روز مسئولیت پذیر باشیم به شرطی که سختی های آن را بپذیریم.در ادامه چندین تمرین و نکته را برای شما باز گو می کنم که می توانید به وسیله این موارد کمی مسئولیت پذیر تر باشید.
وقتی ما به دنبال مقصر می گردیم یعنی باور می کنیم که ما بدون نقص هستیم و تمام ایراد ها از دیگران است و این ذهنیت اولا باعث می شود ما روی خودمان کار نکینم و در نتیجه هیچ پیشرفتی هم نکنیم و دوما انگیزه خودمان را از دست می دهیم و باز هم هیچ تلاشی را نمی کنیم که وضعیت را بهبود ببخشیم.
وقتی مرتکب اشتباهی می شوید، به اشتباهات خود اعتراف کنید. به جای اینکه سرزنش هایتان را به کس دیگر یا چیز دیگری منتقل کنید، دلیل واقعی شکستتان در انجام یک کار را بیان کنید. با ارائه ی یک بهانه در واقع بی مسئولیت بودن را پذیرفته اید. به علاوه این کار از شما یک آدم ترسو می سازد. اگر نمی توانید کاری مانند سر وقت حاضر شدن در یک جلسه یا چیزی شبیه آن را به انجام برسانید، در همان ابتدا قول انجام آن را ندهید.
لازم است که به طور شفاف در مورد کارهایی که می توانید انجام دهید و کارهایی که نمی توانید انجام دهید فکر کنید، تا بتوانید از بهانه آوردن برای خودتان اجتناب کنید. حتی بهتر از این، وقتی خودتان را در چنین موقعیت هایی می بینید، به جای اینکه کار را با یک دروغ کوچک تمام کنید، بگوئید که چرا نتوانسته اید آن کار را انجام دهید.چگونه احساس مسئولیت کنیم
مسئولیت پذیری شما ارزشی نخواهد داشت اگر دائم و پیوسته نباشد. در واقع شما باید برنامه‌ی روزانه‌ای برای خودتان تنظیم کنید که بتوانید دائم و پیوسته به آن متعهد باشید. وقتی شب امتحان ۸ ساعت مدام درس می‌خوانید و بعد از امتحان تا یک ماه سمت کتاب درسی نمی‌روید، این مسئولیت پذیری نیست.
یک فرد مسئولیت پذیر کارهای خود را آهسته و پیوسته انجام میدهد، مثلا روزی یک ساعت برای مطالعه‌ی درس وقت می‌گذارد. در مورد سایر مسائل نیز باید این نکته را رعایت کنید. مثلا گاهی پیش می‌آید که به یکی از دوستان‌مان نیاز داریم و هر روز با او تماس می‌گیریم و وقتی مشکل‌مان حل شد، تا مدت‌ها از او سراغی نمی‌گیریم. این ثبات در کارها را باید در تمام جنبه‌های زندگی خود وارد کنیم حتی در روابط دوستانه.
اگر وظایفی را که قبول کرده‌اید به درستی انجام ندهید و دوستان، خانواده و همکاران خود را ناامید کنید، آنها دیگر به شما اطمینان نمی‌کنند. توانایی‌های شما زمانی جدی گرفته میشوند که مسئولیتهای خود را به درستی انجام دهید. اگر پیش از این، خودتان برای به عهده گرفتن یک مسئولیت پیش‌قدم نشده‌اید، آن را امتحان کنید.
فرقی نمیکند که این کار، نوشتن برای خبرنامه‌ی مدرسه باشد یا شرکت در یک تیم ورزشی. این کار به شما کمک میکند تا مسئولیت پذیری را تمرین کنید، یک برنامه‌ی روزانه‌ی مدون و دقیق داشته باشید و به آن پایبند باشید. این تعهد و پایبندی، در جنبه‌های دیگر زندگی شما هم تأثیرات مثبت خود را نشان میدهد.
من میلاد علیزاده،نویسنده و مدرس مهارت های فردی هستم و قصد دارم در این وب سایت مطالب کاربردی در این زمینه با شما به اشتراک بگذارم.با بهبود مهارت های خودتان،زندگی تان را لذت بخش کنید…
واقعا این مطب مفید و کمک کننده بود ممنون
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
دیدگاه
نام
ایمیل
وب سایت
کد تایید *
مطالب پر بازدید
احساس مسئولیت در زمان های مختلف برای افراد متفاوت است. برخی از دوران بلوغ از مسئولیت شانه خالی میکنند ولی برخی افراد از زمان کودکی مسئولیت پذیر هستند.فرد مسئولپذیر بدون راهنمایی یا نظارت کار خود را بخوبی انجام میدهد، چرا که او پاسخگوی رفتار خود است. چنین شخصی می تواند مورد اعتماد دیگران نیز باشد
حقیقت این است که مسئولیت پذیری، به زندگی معنا می بخشد و به ما شخصیت می دهد، رابطه های معنادار ایجاد می کند و زندگی را به خوبی جلو می برد. آن لاک پشت بیچاره را یادتان بیاید که می بایست به او غذا می دادید، اما به دلیل سهل انگاری شما، جان خود را از دست داد. نگذارید دیگر از این اتفاق ها در زندگی تان پیش بیاید. این چگونه را بخوانید و به پرورش مهارت های مسئولیت پذیری در خود اقدام کنید.
چگونه احساس مسئولیت کنیم
1-انضباط فردی داشته باشید. اگر می خواهید مسئولیت پذیر شوید، باید منضبط شوید. انضباط به این معنی است که بدانید یک کار مشخص را باید در چه زمانی و چگونه انجام دهید. برای منضبط شدن، باید اهدافی برای خود تعیین کنید و نگذارید عوامل بیرونی، شما را از رسیدن به آنها دور کنند. کارهای روزانه خود را مدیریت کنید و هر روز کارهای بیشتری را انجام دهید. با بیرون رفتن و تفریح کردن، به خودتان به دلیل انجام کار خوبتان، پاداش بدهید. پایان کار را در نظر بگیرید و از این طریق، انگیزه بگیرید. درست است که خواندن درس زیست شناسی چندان برایتان جالب و خوشایند نیست، اما به این فکر کنید که چه احساس خوبی خواهید داشت، زمانی که نمره خوبی در آن درس بگیرید و چقدر می توانید به هدفتان، یعنی دکتر شدن، نزدیک شوید.
2-یاد بگیرید که چطور می توانید با مشکلات دست و پنجه نرم کنید. برای مسئولیت پذیر شدن، باید یاد بگیرید که چطور می توانید با چالش های زندگی روبرو شوید. این رویارویی با مشکلات، به معنی مدیریت شرایط سخت است. با تمرین و تکرار، می توانید شرایط سخت را مدیریت کنید.
3-باید چند کار را همزمان انجام دهید. مثلا، در یک روز، از کودک خود مراقبت کنید، سر کار بروید، یادتان بماند قرص تان را سر وقت بخورید. البته نمی توانید همه این کارها را همزمان انجام دهید و نباید کاملا یک کار را بخاطر کاری دیگر، نادیده بگیرید. زمانی که چند کار با هم دارید، باید کارهای خود را از نظر اهمیت، رتبه بندی کنید. مثلا مهم تر این است که در یک روز، اول قبوض خود را پرداخت کنید، سپس به آرایشگاه بروید.
4-تعهد داشتن را بیاموزید. تعهد به چیزی، چه کارتان در مجله مدرسه باشد و چه رفتار ورزشی جدیدی که در پیش گرفته اید، به شما کمک می کند تا به چیزی در بیرون از خودتان بپردازید و رفتار و عاداتی سالم را در آن مورد داشته باشید. مطالعات نشان داده که برای مثال، دانش آموزان دبیرستانی ورزشکار، در مدرسه بهتر عمل می کنند. تعهد آنها به ورزش، به آنها کمک می کند تا نسبت به قوانین و مقررات و برنامه های روزانه مدرسه بیشتر پایبند باشند.
5-پول های خود را مدیریت کنید. مدیریت مالی، یکی دیگر از فاکتورهای انسان مسئولیت پذیر است. دخل و خرج خود را یادداشت کرده و با حساب و کتاب عمل کنید. در ماه پولی را پس انداز کنید. آنچه که نیاز دارید بخرید، نه هر چیزی را.
6-ثبات داشته باشید. برای مسئولیت پذیر بودن، باید روندی را در پیش گرفته و به آن پایبند باشید. این طور نباشد که یک روز 10 ساعت درس بخوانید و تا سه هفته آینده، دیگر درس نخوانید؛ بلکه باید روزی حداقل یک تا دو ساعت صرف مطالعه درس های روزمره خود کنید.
7-قابل اعتماد باشید، به طوری که دیگران بتوانند به شما تکیه کنند. وقتی می گویید کاری را انجام می دهید، واقعا آن کار را انجام دهید تا دیگران بتوانند به شما اعتماد کنند.
8-بازخوردها را جدی بگیرید. از نقطه نظرات و انتقادها با روی گشاده، استقبال کنید. به نکاتی که معلم و یا رئیس تان به شما گوشزد می کند، درس بگیرید تا در کار خود پیشرفت کنید.
منبع-http://phow.ir
مطالب مرتبط
هماهنگی جهت تبلیغات: 02123051172
مجری انحصاری نیتیو، سنجاق
کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است
اگر بخواهیم مسئولیت را در یک جمله کوتاه و ساده تعریف کنیم باید بگوییم :
آنچه انسان عهده دار و مسئول آن باشد مسئولیت نامیده می شود.
اما در همین ابتدا یک سوال بسیار مهم پیش می آید. و آن اینکه :
پذیرش مسئولیت یک سری موارد همواره با ماست و هیچ واقعه ای نمی تواند آن را تغییر دهد. اجازه دهید این موارد را برای تان به صورت تیتر وار ذکر کنم. قبلش اینو بگم که این موارد مورد توافق بسیاری از بزرگان علم روانشانسی نوین مثل ناتانیل براندن، ویلیام گلاسر و آلبرت الیس است. یک فرد بالغ و رشد یافته خودش را در برابر موارد زیر مسئول می داند. مگر اینکه هنوز از نظر ذهنی بالغ نشده باشد که بخواهد منکر موارد زیر شود:
حتی پدر و مادرم برای محقق کردن آرزوها و خواسته هایم به من بدهکار نیستند (این مورد با مفهوم کمک گرفتن از دیگران فرق دارد. در ضمن در بالا گفتیم یک فرد بالغ، وگرنه کودکان تا زمانی که بالغ نشوند طبیعتا توان برطرف کردن نیازهای شان را به تنهایی ندارند)چگونه احساس مسئولیت کنیم
هر انتخاب و تصمیمی در زندگی قطعا پیامدهایی دارد. جالبه رفتار را ما انجام دادیم، تصمیم را ما گرفتیم و ما بودیم که انتخاب کردیم اما مسئولیتی در قبال پیامدهای این انتخاب ها قبول نمی کنیم. حتما اینو زیاد شنیدید که بعضی ها میگن : عصبانیم کرد، منم کتکش زدم. این جمله سرشار از مسئولیت گریزی است. می دانید این جمله در واقع چه معنایی دارد :
من آدمی بی اراده هستم که توانایی کنترل خودم و احساساتم را ندارم. هر کسی می تواند مرا عصبانی کرده و وادارم کند کاری را انجام دهم که نمی خواهم. اگر من عصبانی شوم و کسی را بزنم و یا به او بی احترامی کنم او مقصر است چون من آدمی بی اختیار و ناتوانم.
مطمئنا منو شما دوست نداریم چنین فردی باشیم. چون این فرد مسئولیت گریز و فاقد عزت نفس است. البته می دانم جملات این چنینی بیشتر در کلام ما جاری است و شاید بگویید انقدر سختیگرانه به یک جمله که از دهان کسی بیرون می آید نگاه نکنید. ولی همه ما خوب می دانیم که اکثر افراد نه تنها در کلام بلکه در عمل نیز اینگونه اند.
حتما شما هم این جمله را زیاد شنیده اید که : وقت ندارم. سرم خیلی شلوغ است و نمی رسم فلان کار را انجام دهم.
این جمله معنایش این است که من اولویت های مهمتری دارم و ترجیحم این است که وقتم را به آنها اختصاص دهم. البته اینگونه اختصاص زمان ما به اولویتهای مان اصلا چیز بدی نیست. اشکال کار اینجاست که سعی می کنیم مسئولیت اینکار را به عهده نگیریم. مثلا می گوییم اگر کارم سنگین نبود حتما به فرزندانم رسیدگی می کردم.معنای این جمله می شود ترجیح می دهم زمانم را به کارم بیشتر اختصاص دهم تا فرزندانم. شاید بگویید در این وضعیت اقتصادی خراب ناچاریم. بله…منم درک می کنم. اما آیا همه والدینی که تمام وقت خود را به کار می پردازند، و کمتر به فرزندان و همسر خود توجه می کنند، مشکل شان مسائل مالی است؟؟ آیا زمانی که می خواستیم بچه دار بشیم به این موضوع فکر کردیم که ما در کشوری زندگی می کنیم که ثبات شغلی و امنیت مالی یک شوخی بیشتر نیست؟
پس این ما هستیم که انتخاب می کنیم زمان مان را به چه موارد و افرادی اختصاص دهیم.این بهانه که وقت ندارم، ناشی از مسئولیت گزیزی است. مسئولیت پذیر می گوید وقتم را به دیگر اولویت هایم اختصاص داده ام.اینجوری احساس تسلط هم بر زمان خود داریم. درضمن دیگر بقیه را متهم نمی کنیم که وقت ما را می گیرند. ما هستیم که انتخاب می کنیم زمان مان را در اختیار بقیه قرار دهیم یا ندهیم.
برای اینکه این جمله را بیشتر درک کنید بهتر است مقاله : زندگی آگاهانه را مطالعه کنید. زندگی آگاهانه ستون اول عزت نفس از ستون های شش گانه آن است. اما من اینجا مختصری برای تان این عبارت را توضیح می دهم.
ما در محل کار یا در منزل کارها را با چه میزان دقت و توجه انجام می دهیم. آیا مسئولانه به کیفیت و سرعت انجام کار توجه می کنیم؟ آیا حواسمان هست که در طول یک ساعت چقدر مفید کار می کنیم؟ در حین کار چقدر تمرکز می کنیم یا تا چه اندازه ای بهره وری داریم؟
موقع صحبت کردن با دیگران یا همسر و دوست مان چقدر به حرف های آنها با توجه گوش می دهیم.اگر همیشه موقع صحبت کردن انها در حال کار با تلفن همراه خود یا تماشای تلویزیون هستیم، به این توجه داریم که به روابطمان لطمه می زنیم و آنها را ناراحت می کنیم؟
آیا حین رانندگی تمام حواسمان به رانندگی است یا در حال شکستن تخمه و صحبت با تلفن همراه و کارهای دیگر هستیم. این انتخاب با شماست که چکار کنید. ولی یادتان باشد شما مسئول میزان توجه و آگاهی ای هستید که در آن لحظه برای رانندگی به کار می برید.کسی ممکن است تمام حواسش را به رانندگی اختصاص دهد و کسی هم مقداری از حواس خود را. در هر حال ما مسئول آن هستیم.
یکی از کلیشه ای ترین جملاتی که تا به حال شنیده ایم اینها بوده است :
او زندگی ام را نابود و مرا بدبخت کرد.
من تمام زندگی ام را به پای او ریختم اما او قدر محبت هایم را ندانست.
پدر و مادرم گند به زندگی ام زدند و من الان تاوان اشتاباهات آنها را پس می دهم.
از اول هم می دانستم مناسب من نیست اما دل و احساس که این چیزها را نمی فهمد.
او از من سواستفاده کرد و باعث شد من به آدمها بی اعتماد شوم.
در تمام جملات بالا هیچ عبارتی که ناشی از پذیرش مسئولیت یا نقش خود فرد باشد، دیده نمی شود. نمونه های بارز مسئولیت گریزی و قربانی گری. این مدل افراد تمایل دارند به همه نشان دهند که قربانی هستند و اگر الان در چنین شرایطی هستند، به خاطر اشتباهات بقیه است. در واقع با اینکار تمام مسئولیتها را از خودشان دور می کنند و آنها را متوجه بقیه می کنند.
اما چه خیال باطلی. اجازه بدید تا تک تک این جملات را بررسی کنیم.
این جمله یعنی من انسانی بی عرضه و بی اراده بودم که اجازه دادم فردی دیگر برای زندگی ام تصمیم بگیرد. در حالیکه ما همواره حق انتخاب داریم. مگر اینکه اسلحه ای پشت سرمان بگذارند. تازه حتی با وجود اسلحه باز هم دو انتخاب داریم. بمیریم یا کاری را که از ما خواسته اند انجام دهیم. بدبختی و خوشبختی ما فقط به دست خودمان اتفاق می افتد. ممکن است آدم های اطراف روی آن موثر باشند اما نمی توانند تعیین کنند که ما احساس خوشبختی کنیم یا بدبختی.
اینکه عده ای قدرنشناس هستند، ما مسئولش نیستیم و گاهی هم بلافاصله قابل تشخیص نیست و نیاز به شناخت و زمان دارد. اما اینکه کسی تمام زندگی اش را به پای کسی بریزد، قطعا یک انتخاب آگاهانه است. اشکالی ندارد به کسانی که دوستشان داریم کمک کنیم و برای شان گاهی فداکاری کنیم، اما نه اینکه همه زندگی خود را وقف و فدای آنها کنیم.اگر اینکار را کردیم پس ما مسئول آن هستیم. همیشه باید قسمتی از زندگی و دستاوردهای مان را برای خودمان نگه داریم تا اینطور غافلگیر نشویم.
من منکر این نیستم که تربیت غلط والدین چه تاثیر شگرفی در زندگی هر فردی دارد. پدر و مادرها با روش های غلط تربیتی می توانند مانع رشد و بلوغ ما به شکلی صحیح شوند. اما مگر می توان به گذشته برگشت و آنها را تغییر داد. قبول دارم که آن زمان ما کودک بودیم و نمی توانستیم در مقابل اقدامات آنها کار خاصی انجام دهیم. اما الان چطور؟ هنوزم کودک هستیم؟ هنوزم کاری از دست مان برنمی آید؟ بهتر نیست به جای شخم زدن گذشته و تمرکز بر خاطرات تلخ، به این فکر کنیم که الان چه کار موثری از دستمان برای تغییر شرایط برمی آید. قربانی گری کردن، هیچ بهبودی حاصل نمی کند. فقط توان ما را از تغییر شرایط تحلیل می برد و نادیده می گیرد.
اینکه احساسات می تواند نقش قابل توجهی در رفتاری که ما انتخاب می کنیم داشته باشد شکی نیست. اما اینکه ما هم این اجازه را به احساسات مان بدهیم که کنترل ما را به دست بگیرند مطلب دیگری است. فرض کنید آدم ها بخواهند دقیقا بر اساس احساسات شان رفتارهای شان را انتخاب کنید، آنوقت چه فاجعه ای بشود :
فرض کنید هر راننده ای که درخیابان عصبانی می شود، دقیقا کاری کند که احساسش به او می گوید.
فرض کنید زن و شوهری که با هم دعوا می کنند بخواهند فقط بر اساس احساس شان برای ادامه زندگی شان تصمیم بگیرند.
فرض کنید یک فرد افسرده بخواهد بر اساس فقط احساسش برای ادامه زندگی یا خودکشی تصمیم بگیرد.
فرض کنید قاضی بخواهد چون قاتلی مثل ابر بهار اشک می ریزد او را تبرئه کند و جرم هایش را نادیده بگیرد.
با این فرضیات دنیا چه شکلی می شود؟ هیچ مسئولیتی متوجه هیچکس نیست. همه احساس شان را بهانه می کنند و می گویند دست خودم نبود. پس بهتره این جمله را اینطور معنی کنیم که با اینکه می دانستم آدم مناسبی برای من نبود اما انتخاب کردم که با او وارد رابطه شوم و به جای توجه به عقل و منطق، فقط به احساساتم توجه کردم.
این عبارت هم از آن دسته عباراتیست که زیاد آنرا از سمت افرادی که قربانی گری می کنند می شنویم. البته فکر نکنید من نگاه کامل گرایانه ای دارم. من هم معتقدم ما انسانیم،ممکن است خطا کنیم، ممکن است گاهی قربانی یک خطا از سوی دیگری شویم و حتی ممکن است گاهی از ما بدون اینکه خودمان متوجه شویم سواستفاده شود.این وقایع پیش می آید و اجتناب ناپذیر است.
اما حرف من چیز دیگریست. اگر ما یک بار مورد سواستفاده قرار بگیریم آن هم به صورت غافلگیرانه، آنگاه می توانیم بگوییم این یک خطای طبیعی بود و گاهی پیش می آید. در واقع یک بار اتفاق افتادن این موضوع، اطلاعاتی در مورد آن فرد مقابل به ما می دهد. ولی اگر این موضوع زیاد تکرار شود، آنوقت اطلاعاتی در مورد ما می دهد. نشان می دهد این ما هستیم که هر بار اجازه می دهیم دیگری از ما سواستفاده کند.
اگر در یک رابطه ای باشیم و از ما در آن رابطه سو استفاده شود،حالا هر رابطه ای باشد، چه عاطفی، چه کاری و چه دوستی و چه خانوادگی، یکی از سه حالت زیر وجود دارد :
۱.خود ما سبب شدیم که به ما ظلم شود، چون ظلمی کرده ایم و در پاسخ به ما ظلم می شود
۲.ما مسبب نبودیم، اما منفعل بوده ایم و در این کار با سواستفاده کننده همکاری کرده ایم. ( مثل زنی که خرید خانه به عهده همسرش است اما چون شوهرش بی تفاوت است او خودش اینکار را با غرولند انجام می دهد و دائم دلخور است که چرا او مسئولیت های کارهایش را به عهده نمی گیرد)
۳.خود ما اجازه دادیم که با ما اینگونه رفتار شود
چگونه احساس مسئولیت کنیم
حالت چهارمی وجود ندارد مگر برای مسئولیت گریزها. پس بهتر است اینطور بگوییم :
من اجازه دادم او از من سواستفاده کند و عدم اعتماد من به دیگران به خاطر افکار خودم است وگرنه نمی توان گفت همه آدمها اهل سواستفاده کردن از دیگران هستند.
اکثر ما به صورت پیش فرض منتظر کسی هستیم که بیاید و ما را تبدیل به خوشبخت ترین آدم دنیا کند. که معمولا این انتظار را از طرف عاطفی خود داریم. فکر می کنیم نمی شود فردی به صورت خودجوش احساس خوشبختی کند. حتما باید اتفاقی بیفتد، تحولی صورت گیرد، به خواسته ای خاص برسیم تا خوشحال و خوشبخت شویم. در حالیکه احساس خوشبختی نیز مانند سایر موادی که گفته شد یک انتخاب است و مسئولیت تمام و کمالش با ماست.
همسر، خانواده و دوستان فقط تسهیل کننده این مسیر هستند وگرنه قرار نیست آنها کاری بکنند تا ما احساس خوشبختی کنیم . و بالعکس، ماهم در قبال آنها وظیفه ای نداریم.خوب است تلاش کنیم اما مسئول آن نیستیم. وقتی کسی نخواهد احساس خوشبختی کند هر کاری هم بکنیم تا خودش نخواهد بی فایده است.
فردی که پیش فرض آدم خوشحالی است و گاهی که اتفاق ناراحت کننده ای می افتد غمگین می شود اما بعد از مدت کوتاهی دوباره به حالت اولیه خود بر می گردد.
یا فردی که پیش فرض آدم ناراحتی است و فقط زمانی خوشحال می شود که اتفاق خوشحال کننده ای بیفتد و سپس دوباره به همان حالت اولیه که فاز غم و ناراحتی است برمی گردد.
و چه ناراحت کننده که اکثر ما حالت دوم باشیم که فقط منتظر اتفاقی باشیم تا خوشحال و سرحال شویم و احساس خوشبختی کنیم. مثل فردی که فکر می کند مجردی اصلا خوب نیست و فقط وقتی ازدواج کند یا در یک رابطه عاطفی باشد خوشبخت است. علت این واقعه همان عدم مسئولیت پذیری در احساس خوشبختی کردن ماست. تا زمانی که منتظر یک ناجی هستیم باید تا آخر عمر انتظار بکشیم. چون :
هیچ ناجی ای نخواهد آمد و این ما هستیم که باید دست به کار شویم
ناتانیل براندن مسئولیت پذیری را رکن سوم عزت نفس می داند و معتقد است که بدون مسئولیت پذیری رسیدن به عزت نفس بالا غیرممکن است. این اعتقاد او کاملا درست است. بدون مسئولیت پذیری نسبت به زندگی مان، نمی توانیم احساس ارزشمندی و توانمندی کنیم.
چون فردی که مسئولیت پذیر نیست، تصورش بر این است که دیگران منشا اثر هستند و خودش نمی تواند کار چندانی انجام دهد.دیگران هستند که باید مشکلات را حل کنند، دیگران هستند که مسبب مشکلات و ناراحتی های او هستند، دیگران هستند که باید کاری موثر انجام دهند تا او خوشحال شود.دیگران هستند که باید طوری رفتار و زندگی کنند که او احساس رضایت داشته باشد.
چطور وقتی دائم منتظر است و خودش را فاقد نیرویی برای ایجاد تغییر می داند، می تواند احساس ارزشمندی و توانمندی کند.او در همه موارد متکی به دیگران است.اراده ای برای تغییر و حرکت در خود نمی بیند.درواقع مسئولیت پذیری کلید اثربخشی است.
تصور می کنید چرا جامعه ما درگیر مشکلات پی در پی می شود و از این بحران به سمت بحرانی دیگر می رود. آن هم وقتی هنوز بحران های قبلی چاره اندیشی نشده اند. واضح است. چون کسی در آن احساس مسئولیت نمی کند. تا به حال دیده اید اتفاقی بیفتد و یک مسئول بیاید و مسئولیت آن را بر عهده بگیرد. و چون نتوانسته مسئولیت اش را به درستی انجام دهد استعفا دهد؟
در همین ایامی که درگیر بیماری کرونا هستیم، ( این مقاله در ۶ فروردین سال ۹۹ منتشر شده)، اگر بی مسئولیتی یک سری از مسئولان کشور و به دنبال آن بی مسئولیتی عده ای از مردم نبود، آیا آمار مبتلایان تا این حد بالا می رفت؟ اگر هر فرد حالا در هر جایگاهی که هست، مسئولیتی که به عهده اش است را درست انجام می داد، این همه هزینه جانی و مالی به کشور وارد نمی شد. مسئولیت گریزی پیامدهای فوق العاده سنگینی دارد اما حیف که جدی گرفته نمی شود. حیف که کمتر کسی باور می کند که یکی از معیارهای اساسی تفاوت بین جهان اول و جهان سوم، همین مسئولیت گریزی جهان سومی هاست، همین جدی نگرفتن مسولیت هاست.
اگر همه مثل مسئولیت گریزها بگویند به من چه و دوست ندارم و حالشو ندارم، جامعه چه شکلی می شود؟
در روابط فردی مان چه؟ تا به حال چند نفر را دیده اید که خودجوش احساس مسئولیت کنند یا وقتی مرتکب اشتباهی می شوند بیایند و بگویند مسئولیت اشتباهم را بر عهده می گیرم و حاضرم برای جبرانش تمام تلاشم را بکنم.
یکی از عوامل بسیار مهم در پیشرفت جوامع توسعه یافته و جهان اول، همین مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی است. هر چه فرد نسبت به رفتارها و وظایفش مسئولانه تر برخورد کند، آن جامعه موفق تر، شادتر و پیشرو تر است.
من وقتی مسئولیت پذیر باشم از عالم و آدم طلبکار نیستم و می دانم که کسی برای من کاری نخواهد کرد. می دانم که فقط من می توانم برای رسیدن به خواسته های مطلوبم کاری انجام دهم.
اگر قرار بود با فردی دوست بشوید یا اگر قرار بود فردی را برای زندگی مشترک خود انتخاب کنید کدام یک را انتخاب می کردید :
کسی که نسب به وظایف خود آگاه و مسئولیت پذیر است. و برای رعایت احترام و حقوق فردی شما در خود احساس مسئولیت می کند و می توانید به عنوان فردی که می توان روی او حساب کرد به او اعتماد کنید.
یا کسی که دائما مسئولیت کارهایش را گردن دیگران می اندازد، برای شما، وقت تان و اولویت های زندگی تان احترام قائل نیست و همه را بدهکار خود می داند.
برای من مورد اول جذابیت بیشتری دارد و ترجیح می دهم با چنین فردی در ارتباط باشم. قطعا اگر در زندگی ام با فردی مانند نفر دوم روبرو شوم در اسرع وقت او را ترک می کنم. اگر شما هم نفر اول را ترجیح می دهید پس بدانید دیگران هم مانند شما هستند و دوست دارند شما بیشتر شبیه نفر اول باشید. پس مسئولیت پذیر باشید.
وقتی افراد با یک چالش مواجه می شوند بسته به نوع دیدگاه شان بر اساس مسئولیت پذیری یا مسئولیت گریزی به دو صورت کاملا متفاوت رفتار و فکر می کنند :
مسئولیت پذیر می گوید :
۱.مسئله دقیقا چیست؟
۲.چطور می توانم آن را حل کنم؟
۳.انتخاب ها و توانایی های من کدام است؟
۴.اگر نیاز به کمک دارم چطوری باید درخواست کنم؟
۵.چه منابع درونی و بیرونی برای حل آن در اختیار دارم؟
مسئولیت گریز می گوید :
۱.چرا اینجوری شد؟
۲.کی مقصر بود؟
۳.چرا هیچکس کاری نمی کنه؟
۴.چطوری بقیه رو راضی کنم که مشکل منو برطرف کنند؟
۶.چطوری بندازمش گردن یکی دیگه؟
البته این دو فرد همیشه انقدر پله و پله و دقیق به صورت خودآگاه فکر نمی کنند. اما از بس مسئولانه یا غیر مسئولانه فکر و رفتار کرده اند که به صورت اتوماتیک چنین تفکرات و اقداماتی را انجام می دهند.
حتما از هر دو مدل آدم، دیده اید. ترجیح می دهید شبیه کدام یک باشید؟ الان شبیه کدام مورد هستید؟
از روزی که مسئولیت زندگی تان را بپیذیرید، رشد شما نیز آغاز می شود. چنانچه فردی هستید که دائما سعی دارد مسئولیت زندگی، ناکامی ها و اشتباهات خود را گردن دیگران بیندازد لازم است در همین نقطه دست نگه دارید و از این لحظه به بعد با خود این جمله را همواره زمزمه کنید که :
حالا که خودم مسئول شرایط کنونی زندگی ام هستم، پس خودم هم می توانم آن را تغییر دهم.
یکی از دلایلی که بعضی ها تمایل به بی مسئولیتی دارند این است که تصور می کنند هر چه از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند و ضعیف تر به نظر برسند، احتمال اینکه کسی پیدا شود کار آن ها را انجام دهد بیشتر است. اما غافل از این موضوع هستند که اولا همیشه کسی نیست کارهای آنها را انجام دهد و ثانیا اگر هم بیشتر مواقع کسی را پیدا کنند بالاخره روزی خواهد آمد که جز خودشان کسی نباشد و آن روز آنچنان احساس ضعف و خلا می کنند که حتی اگرهم بخواهند شاید به آسانی نتوانند که آن کار یا وظیفه را انجام دهند.
همیشه یادتان باشد که خوداتکایی و کارآمد بودن را نمی توان مثل یک هدیه از کسی دریافت کرد. بلکه این دو، ارزش هایی هستند که باید در درون ما ساخته شوند. و جالب است بدانید که هیچ چیز به اندازه تمرین خود مسئولی (مسئولیت پذیری) نمی تواند در مسیر خوداتکایی مفید باشد.
کاملا واضح است انسان هایی که بتوان روی آنها حساب باز کرد در نظر همه، فردی مهم و قابل اتکا به نظر می رسند.
افرادی که مسئولیت پذیری بالا دارند وقتی کاری را به آنها می سپاریم خیالمان از اینکه کار را با بالاترین کیفیتی که از آنها خواسته ایم انجام می دهند راحت است.مسئولیت پذیرها به ما این امکان را می دهند که با آرامش به سایر کارهای خود برسیم. اما فرض کنید کاری را به فردی بی خیال سپرده اید. استرس اینکه آیا کار را درست انجام می دهد گاهی اوقات کشنده و عذاب آور می شود.
بیشتر آدمها از اینکه بتوانند به کسی تکیه کنند لذت می برند. اینکه کسی باشد که در مواقع سختی و آسانی از ما حمایت کند، حس خوبی در ما ایجاد می کند.
شاید یک گروه باشد که افرادی با این ویژگی را دوست نداشته باشد، آن هم مسئولیت گریزها هستند.
اگر می خواهید در نظر بسیاری و از همه مهمتر در نظر خودتان هم فردی مفید، محبوب و قابل اتکا به نظر برسید توصیه می کنم که سعی کنید،مسئولیت پذیری تان را نسبت به مسائل پیرامون خود بالا ببرید.
برای اینکه تبدیل به فردی بامسئولیت پذیری بالا باشیم لازم است که موارد زیر را بپذیریم :
همه مواردی که گفته شد به این معنا نیست که ما باید مسئول مواردی باشیم که خارج از کنترل ماست. به عنوان مثال وقتی در خیابان در حال پیاده روی هستیم و ناگهان فردی بی جهت به شما بی احترامی می کند شما نباید خود را مسئول عمل ناپسند آن فرد بدانید.ما مسئول اعمال دیگران نیستیم مگر اعمالی که خود ما مسبب آن باشیم. اگر من با فردی فراتر از ظرفیت او شوخی کنم، و او ناگهان یک شوخی فراتر از خط قرمرهایم با من بکند، مسئول این اتفاق، اول من هستم.
اگر پای شما به لیوان آبی می خورد و می ریزد فریاد نکشید که کی لیوان رو اینجا گذاشته، مگه اینجا جای لیوان آبه آخه….بلکه اشتباه خودتونو رو بپذیرید. البته همیشه اشتباهات ما به این سادگی نیست.اما باید همواره سعی کنیم مسئولیت تک تک اشتباهات خود را بپذیریم. با پذیرفتن آنها کوچک نمی شوید، خیالتان راحت. تازه فردی بزرگوارتر به نظر می رسید.
البته هرگز مسئولیتی که مطمئن هستید فراتر از توان تان است را نپذیرید. به عنوان مثال زمانی که با یک جمع دوستانه و اعضای فامیل بیرون می روید حتما یک گوشه از کارها را به عهده بگیرید. هر اندازه که مسئولیت بپذیرید و از عهده انجام آنها بر بیایید نسبت به گذشته مسئولیت پذیر تر و کارآمدتر می شوید.
مخصوصا جمع های خانوادگی که معمولا بیشتر مسئولیت ها گردن مادرهای عزیز است.خود من (حامد متین) وقتی که سربازی رفتم و بعد از آن در خانه دانشجویی زندگی کردم تازه فهمیدم که مادرم چه نقش فوق العاده مهمی در به سرانجام رسیدن مسئولیت های خانه داشت.پیشنهاد می کنم یک بار، یکی از مسئولیتهای مادرتان را به عهده بگیرید تا بدانید چه کار مهم و پر زحمتی است.
به همه اعضای خانواده اعلام کنید که از این به بعد،مسئولیت انجام این کارها با شماست. به عنوان مثال: نان را از این به بعد من تهیه می کنم.از گلدان ها از این به بعد من مراقبت می کنم. خودم اتاقم را تمیز و مرتب می کنم.
اگر می خواستم الآن مسئولانه رفتار کنم باید چکار می کردم؟
در نهایت اگر فرد نسبت به خودش و جامعه اطرافش و دنیایی که در آن زندگی می کند احساس مسئولیت کند نه تنها عزت نفس خودش تقویت می شود بلکه جهانی که در آن زندگی می کند برای خودش و دیگران نیز تبدیل به جای بهتر و زیباتری می شود.
اگر می خواهید علاوه بر مسئولیت پذیری، در سایر حوزه های مربوط به عزت نفس و اعتماد به نفس هم رشد کنید، پیشنهاد می کنم حتما در دوره رایگان عزت نفس و اعتماد به نفس سایت ما شرکت کنید. نه تنها می توانید مسئولیت پذیری را یاد بگیرید بلکه عزت نفس و اعتماد به نفس تان هم رشد قابل توجهی خواهد کرد :
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وب سایت
مرا با ایمیل از پاسخ به نظرم مطلع کن.
سلام خدمت شما باتوجه به مسولیت پذیری من گاهی متوجه میشوم که دوسرطیفم یامسولیت پذیری بیش ازاندازه یابی مسولیتی وگاهی همه مسایل راخودم رامقصرمی دانم گاهی بقیه راواین خیلی عذاب اورشده برام وجدیدا ازاینکه کارجدیدی راشروع کنم ترس درمن امده واحساس می کنم دلم می خواهدیک نفرهمه جورحمایتم کندکه قدم قدم پیش برم بخصوص که درزمینه ارتباط بادیگران مشکل دارم ونمی تونم حرفم رابزنم وهمه رادردلم می گذارم ونسبت به افرادحس سواستفاده دارم ومی فهمم که دردرونم یک خشمی دارم ونمی دونم چگونه بادیگران مسایل رامطرح کنم که متوجه خشمم نسبت به خودشان نشوندودوست ندارم ادم عصبی باشم خیلی سعی کردم جراتمندباشم ولی نتوانسته ام دوست دارم دراین زمینه راهنمایی ام کنید ممنون میشم اگه به ایمیل خودم جواب رابفرستید
سلام به سرکار خانم اله دادیان
من پاسخ تونو اینجا میدم و همین پاسخ را عینا نیز به ایمیل تان ارسال می کنیم
در مورد مسئولیت پذیری باید بگم که ما مسئول چیزهایی هستیم که روی آنها کنترل داریم. من روی رفتار دوستانم و اطرافیانم کنترل ندارم اما روی واکنش خودم نسبت به این رفتارها کنترل دارم. تمرکز روی مواردی که کنترلی روی ندارم و قبول مسئولیت در مورد آنها عذاب آور و در عین حال بیهوده است.
در مورد مشکلاتی که در مورد ارتباط تون با دیگران مطرح کردید، دقیقا مشکل شما همانطور که خودتون اشاره کردید، رفتار جراتمندانه است.
یادگیری رفتار جراتمندانه، نیاز به آموزش و تمرین دارد. اما خبر خوب اینکه رفتار جراتمندانه یک مهارت است و کاملا قابل یادگیری است. پس نگران نباشید.
در دوره رایگان عزت نفس و اعتماد به نفس که احتمال میدم در این دوره شرکت کرده باشد در درس ۸ دوره ما در مورد رفتار جراتمندانه صحبت کرده ایم. اگر در دوره رایگان ما شرکت نکردید لطفا روی عبارت زیر کلیک کنید :دوره رایگان عزت نفس و اعتماد به نفسالبته در ماه پیش رو یعنی آیان ماه من در مورد رفتار جراتمندانه و آموزش آن بیشتر صحبت خواهم کرد. لطفا سایت و شبکه های اجتماعی ما مخصوصا اینستاگرام ما را دنبال کنید
ممنون استاد گرامی
خوشحالم این مطلب مورد توجه تون قرار گرفته
شما یکی از بهترین و باعزتترین آدمهایی هستید که من تا الان شناختم وارد دوره عزت واعتماد به نفستون شدم جلسه اول ارسال شدکاملا مشخص است که شما به رفیع ترین درجات خواهید رسید کما اینکه الان هستید
سلام خدمت شما دوست عزیز
خیلی خیلی سپاسگزارم از لطف بی کران شما و خوشحالم که دوره براتون مفید و اثرگذار بوده
و همچنین ممنون که نظر ارزشمندتونو با بنده در میون گذاشتید
ممنونم از پاسختون. ?
تمنا می کنم
در خدمتتون هستیم
سلام جناب دکتر، من مشکلی برام پیش اومده که سه ساله درگیرش شدم و واقعا گیر کردم. من دوره کارشناسیم یه دانشگاه غیرانتفاعی رفتم با اینکه رتبه خوبی داشتم (به خاطر یه مشکلی )اما از اول هدفم دکترا بود، به خاطر همین سرچ کردم ببینم چه کارهایی باید انجام بدم به هدفم برسم. اما متاسفانه تو دانشگاه همه همکلاسیا و استادهام به شدت بهم توهین می کردن، اما من سعی می کردم با نادیده گرفتن بگذرم، حتی نمره پایان نامه که می تونست بهتر باشه و برام مهم بود چون در مصاحبه دکترا ازش سوال می شه، ازش گذشتم به خاطر آرامشم. اما متاسفانه درست زمان کنکور ارشد مساله ای برام پیش آمد و خراب کردم، به پیشنهاد دوروبریا رفتم آزاد نزدیک. اما قبل ورودم نمی دونستم استادا چه جورین، وقتی وارد شدم دیدم فقط توهین… به خاطر همین فاصله گرفتم و حتی پایان ناممو کلا خودم انجام دادم، اما پایان نامم نمرش کم شد، باز با اینکه نمره اش برام مهم بود به خاطر آرامشم ازش گذشتم. برای مقاله هم هرچی به استادم پیام دادم باهم کار کنیم جواب نمی داد، یه سال کلا همه چیو کنار گذاشتم در صورتی که طبق برنامه ریزی خودم اون سالو گذاشته بودم برای مقاله تا سال بعد بتونم برای کنکور بخونم بدون استرس. اما یه وقت به خودم اومدم دیدم یه سال گذشته و استاد جواب منو نداده و من عقب افتادم حالا باید هم مقاله بنویسم هم کنکور بدم و این یعنی استرس. انگار تمام تعادلم رو از دست داده بودم متاسفانه نه به این رسیدم و نه به اون. و از اون بدتر اینکه چند جا مقاله مو فرستادم و همه جا رد شد و استادای سراسری گفتن کلا راهو اشتباه رفتی، دیگه دنیا رو سرم خراب شد. خودخوریم شروع شده بود اینکه استاد چرا نداشتم، چرا باید اینجوری می کردن. سراغ چند تا از استادای بهتر هم رفتم اما خوب منم جای اونا بودم نمرات رو در دانشگاه های ضعیف پایین می دیدم فکر می کردم مشکل از دانشجوئه. به همین دلیل بهم می گفتن عه تو اونجا نمره ات این شده، به نظرمون برگرد اونجا. من نمی دونم الان در قبال توهین هایی که بابت این مسئله بهم میشه چی کار کنم و چی بگم. از اون مهم تر وقفه سه چهار ساله بین ارشد و دکترام رو چه جوری روز مصاحبه برای اساتید توضیح بدم که وجهه خودم حفظ بشه. چون اگر پشت سر افراد بگم، یقینا طرف مقابل من دید بدی نسبت به من پیدا می کنه. من همیشه در زندگی ام آگاهانه انتخاب کردم حتی زمانی که در دانشگاه ورود پیدا کردم و استادها جواب منو نمی دادن می گفتم خوب یقینا بلد نیستن و این نباید موجب بشه من ناراحت و عصبی بشم. اما فوران آدم های کم عقل در دوروبرم زندگیم رو نابسامان کرده و من رو در زندگی عقب انداخته و از اینکه حس می کنم با فردی که از اول هیچ برنامه ای برای خودش نداشته هیچ فرقی ندارم، حالم رو به هم می زنه. ممنون می شم راهنماییم کنین
سلام خدمت سرکار خانم شیرین بزرگوار
مواردی که در مورد اساتید دانشگاه و دانشجوها گفته بودید گرچه تا حدودی درست بودند و این مدل اساتید و دانشجو همه جا وجود دارند، اما آیا می تونیم بگیم همه کسانی که دانشگاه آزاد، غیرانتفاعی و سایر دانشگاه ها غیر از سراسری می روند موفق نمی شوند؟
قطعا نه. چه بسیار کسانی بودند که از دانشگاه های آزاد واسه دکتری سراسری قبول شدند. گرچه می دونم اصلا کار راحتی نیست. جالبه بدونید بعضی از عزیزانی که کارشناسی ارشد سراسری دارند، به خاطر دوری از سختی های دکترا در دانشگاه های سراسری ، برای دکترا به دانشگاه های آزاد مراجعه می کنند. البته نمی خوام بگم دکترا گرفتن در دانشگاه آزاد راحته. ولی حداقل قبولیش از سراسری راحت تره.
ما در رسیدن به هر خواسته های با انواع و اقسام سختی ها و موانع روبرو می شویم. این موانع نباید باعث شوند که از هدف خود دست بکشیم. مگر اینکه تصمیم بگیریم که هدف را تغییر دهیم. پس اینکه اساتید چنان و چنین هستند نباید باعث خانه نشینی و ناامیدی شما شوند. آیا همه افرادی که شرایط شما را دارند، عکس العملی مشایه شما هم دارند؟
در نهایت کاملا حال شما را درک می کنم و ناراحتی تان قبل فهم است. اما سعی کنید برای بهبود یا تغییر شرایط اقدام موثری انجام دهید. وگرنه حسرت خوردن قطعا کمکی به پیشبرد هدف شما نمی کند.
اینکه چطور برای اساتید توضیح بدید مسلئه خاصی نیست می تونید بگید که دچار مشکلات شخصی بودید. در نهایت اساتید برای اینکه دانش شما را بسنجند نیاز به مدرک دارند، این مدرک نمرات یا مقالات علمی شما هستند. یا اینکه سعی کنید به شکل دیگری دانش خود را به آنها اثبات کنید.
ولی یادنون باشه که همه چیز از شما آغاز میشه. موانع را شما تعیین نمی کنید اما قطعا شما هستید که باید اونا رو کنار بزنید.به نظرم اگر دقیقا نمی دانید الان چه باید بکنید بهتر است باید فردی که در رشته شما آگاهی و تخصص دارد حتما مشورت کنید و کمک بگیرید. شرایط و هدف خودتونو اول شفاف براش توضیح بدید بعد از ایشون راهنمایی بخواهید.
سلام خدمت استاد .میخواستم بدونم آیا کتابهای شما را از کتابفروشی ها هم میشود تهیه کرد اگر میشود از کجا ممنون
سلام به جناب آقای مهدی عزیز
بهترین و راحت ترین راه برای تهیه کتاب های بنده، خود سایت است
چرا که هزینه ارسال کتاب کاملا رایگان است
کتاب مهمتر از مهم را می توانید با کلیک روی لینک زیر تهیه کنید :نسخه چاپی کتاب مهمتر از مهمنسخه صوتی کتاب مهمتر از مهم
چنانچه از طریق خود سایت برای تهیه کتاب مشکلی داشتید می توانید به اکانت ما در واتس اپ به این شماره ۰۹۱۹۸۰۴۰۴۰۱ پیام دهید تا روش های دیگر ارسال کتاب را براتون توضیح بدیم
سلام واقعا این مطلب را روزی مطالعه کردم که از نظر روحی واقعا آشفته بودم و منتظر بودم کسی دنیای آشفته مرا تغییر دهد و از نظر عاطفی و روحی درمانده بودم مطالعه این مطالب برایم نسخه درمانی است خدا همواره زندگیتان را شاد و پر ثمر کند
سلام به شما سرکار خانم معصومه بزرگوار
خیلی خوسحالم که این مقاله توانست از نظر روحی و عاطفی روی شما موثر باشد
از نظری که برای ما نوشتید مشخص است که انگار انرژی دوباره گرفتید
ممنونم که دیدگاه ارزشمندتونو با ما در میان گذاشتید. نظر شما مایه قوت قلب ماست
واقعا شما هدیه خدا به مایید ،موفق و پیروز توی کسبو کارو زندگیتون باشید،تاثیری که شما توی زندگی افراد میزارید اصلا نمیشه روش قیمت گذاشت
سلام به شما چناب آقای مسلم عزیز
خیلی خوشحالم که آموزش های ما تونسته تا این حد مورد توجه تون قرار بگیره
و ممنونم از اینکه نظر ارزشمندتونو با میان گذاشتید
خداروشکر که توانستیم خدمتی در جهت بهتر شدن زندگی شما انجام دهیم
سلام جناب متین مقاله تون را را خواندم عالی بود و متوجه شدم ک چقدر نسبت ب خودم بی تفاوتم و دوست دارم از خودم همیشه فرار کنم و همیشه دنبال ی اتفاقی از دنیای بیرونم ک حال منو خوب کند و نسبت ب مسئولیت هام همیشه فراریم ممنونم از این ک این مطالب ارزشمند را در اختیار ما میذاری
سلام به شما جناب آقای جمال عزیز
چقدر خوبه که این بار سعی نکردید فرار کنید و با جسارت واقعیت زندگی تونو دیدید و با اون روبرو شدید
تبریک میگم و خوشحالم که این مقاله مورد توجه تون گرفت
سلام جناب دکتر
من یک سوالی خدمتتان پرسیدم ولی چرا در دیدگاه ها نیومد؟
سلام مجدد
وقتی دیدگاه رو می نویسید و دکمه ارسال رو می زنید برای ما ارسال میشه
دیدگاه قبلی تونم به دست ما رسید
با سپاس فراوان از شما امیدوارم سال جدید سال بسیار خوبی بشه براتون
ازینکه کمک میکنید تا آگاهی بدست بیارم نسبت به مشکلی که از بچگی با خود یدک میکشم یعنی عدم عزت نفس و مسئولیت پذیری از شما بینهایت سپاسگزارم و امیدوارم تو زندگیتون خیر و حظ معنوی و مالیش ببرین
سلام به شما جناب آقای نادر عزیز
خیلی خوشحالم که این مقاله تونسته نظر شما رو جلب کنه و ممنونم که نظرتونو با ما در میان گذاشتید
و در نهابت ممنونم از آرزوی قشنگ شما برای بنده
سلام آقای متین، مقاله تون فوق العاده تأثیرگذار بود. اینکه خیلی کارها از دستمون برمیاد و ما مسئول خوشبختی و انتخاب ها و تصمیماتمون هستیم و میتونیم خیلی چیزها رو به نحو احسنت مدیریت کنیم واقعا که یه مژده اس و خیلی حس خوبی به آدم میده. اگر ما خودمون مسئولیت پذیر نباشیم افسردگی و ناامیدی رو برای خودمون انتخاب کردیم.
من که واقعاً لذت بردم از مطالبتون.
سلام به شما سرکار خانم فاطمه بزرگوار
تبریک میگم
دقیقا آنچه را که باید از مقاله برداشت و درک می کردید رو در این نظر نوشتید
کاملا درک می کنم حس شما رو. مسئولیت پذیری با خودش احساس تسلط و قدرت میازه و انسان خودش و اقدامات شو موثر می بینه
واقعا عالی بود با خوندنش انگاری یک کوه مشکلات از رو شونه هام خالی و سبک شدم آقا حامد خداخیرتون بده این مطالب ارزشمند و مفید را رایگان در خدمت مردم کشورت میذاری چقد خوبن امسال شماها زنده باشی خیلی دوست داریم
سلام به شما جناب آقای نعمت عزیز
خوشحالم که این مقاله و آموزش های ما تونسته نظر شما رو جلب کنه
و سپاسگزارم از لطف بی کران شما و از اینکه نظر ارزشمندتونو با ما در میان گذاشتید
