چگونه دختری زبون دراز باشیم

اما باز هم من تغییر چندانی نمیکردم هر چقدر به خودم تلقین میکردم که مثلا امسال منم باید مثل بقیه ی بچه ها پر رو باشم یا پر حرفی کنم یا نترسم و خجالت نکشم نمیشد…

بالاخره سالهای مدرسه گذشت و الان دو ساله میرم دانشگاه باز هم همون مشکلات رو دارم اینم بگم که از نظر ظاهری هیچ مشکلی ندارم همیشه تو هر جمعی که ظاهر میشم همه از قیافم تعریف میکردن و میکنن البته من انقدر اعتماد به نفسم کمه که باز هم بگم من خوش قیافه نیستم اما خوبیش اینه که تعریف از ظاهرم رو بارها و بارها از غریبه و اشنا شنیدم و تو کوچه و خیابون همیشه حتی خود خانم ها بهم نگاه میکردن بخاطر همینه که برام عادی شده و با اعتماد به نفس میتونم بگم قیافم خوبه خودمم میدونم که خدا اگه بهم رو نداده بجاش یه چهره ی خوب داده و ازین بابت ممنونشم .

راستی یه چیز دیگه اینکه شما اگر قیافم رو ببینید یه درصدم شک نمیکنید من خجالتی باشم یعنی قیافم خیلی شر و شیطونه اینو همه بهم میگن و تو نگاه اول همه راجع بهم اشتباه فکر میکنند و واقعنم حق دارن چون از چشمام شیطنت می باره و خودمم میدونم .

اما حقیقت این نیست و کم رویی بشدت عذابم میده هر چقدرم با خودم میگم من از همه بهترم و اینا هیچ فایده ای برام نداره .

اگر خیلی با خودم کلنجار برم که دیگه نباید خجالتی باشی و هی خودمو محکوم کنم و اینا فقط سه چهار روز خوبم اما بازم بعد چند روز همون ادم خجالتی و کم حرف سابق میشم.

یه مشکل دیگه ای که دارم اینه که اعتماد به نفسم هم به شدت پایینه و اصلا توانایی های خودمو باور ندارم.

اخه از بدشانسی چند بار که کاری رو بهم محول کردن توش شکست خوردم و مثلا کوچکترین موردش اینه که مثلا میخوام وسایل اشپزخونه رو جمع کنم میزنم یه لیوانی چیزی رو میشکونم و بخاطر همین فکر میکنم بی عرضه هستم و دست به هر چی بزنم همه چیو خراب میکنم .

الانم وضعیت اقتصادیم بده و میخوام برم دنبال کار ولی دیدم با این مشکلاتی که دارم یک روزه بیرونم میکنن از محیط کار و تصمیم گرفتم اول مشکلمو یکم کمش کنم و بعد برم تو محیط اجتماعی…….

راستی یه چیز دیگه از بعضی چیزها اصلا خجالت نمیکشم مثلا خجالت نمیکشم اگر ادرس جایی رو بلد نیستم از کسی سوال کنم .خانم و اقا هم برام فرقی نداره هر کسی جلوم ظاهر بشه میتونم ازش در مورد آدرس کمک بخوام.

یا مثلا به ندرت پیش میاد خجالت بکشم برم توی مغازه و با فروشنده صحبت کنم . یا مثلا اگر یه اقا پسری تو خیابون بهم متلک بندازه برعکس خیلی از دخترها اصلا خجالت نمیکشم و با اعتماد به نفس کامل پیش خودم میگم فقط یک آدم بی فرهنگ متلک میندازه و خیلی مورد های دیگه هم هست که من میتونم خجالت نکشم .

و یه مشکل دیگه هم که هست اینه که تو محیط خارج از خانواده راحت ترم مثلا با دوست هام خیلی راحت ترم تا با خواهر خودم شاید خیلی عجیب باشه اما واقعا این طوری هستم .

من فقط یه خواهر دارم که دو سال ازم بزرگتره و همیشه رفتارمون با هم خیلی خوبه اما چون اون هیچ وقت راجع به چیزای خصوصی زندگی خودش حرف نمیزنه منم نمیزنم و کلا روابط مون به همین حرف های روزمره ی زندگی و سلام و احوال پرسی خلاصه میشه.

یا با دخترخاله هام و دخترعموهام اصلا راحت نیستم و پیش شون به زور یک کلمه حرف بزنم اما پیش دوستام که هستم خیلی راحتم و بارها شده کنارشون بلند بلند تو خیابون بخندم….

الان چند ساله با یه دختر آشنا شدم و با هم دوستیم من از رفتار های اون خیلی خوشم میاد .مثلا خیلی خوش برخورده .خوش سرو زبونه.. اعتماد به نفسش خیلی بالاست . با همه راحته با همه حرف میزنه  اصلا هیچ گونه خجالت تو وجودش دیده نمیشه و به معنای واقعی کلمه پر روئه.

خیلی هم بانمکه و همیشه با حرف هاش من و بقیه رو میخندونه بخاطر همین همیشه دوست دارم باهاش رابطه داشته باشم و چند ساعتی که با اون هستم حس میکنم چقدر خوب میشه اگر منم بتونم مثل این پر رو باشم .

همیشه بتونم همه جا حقم رو بگیرم و از هیچی تو دنیا خجالت نکشم و اینا با خودم که به این چیزها فکر میکنم میبینم دنیا اون جوری چقدر قشنگ تر میشه اما بازم فوقش فقط یک هفته میتونم کارهای اون رو تقلید کنم بعد یک هفته همون ادم خجالتی سابقم که هیچ کاری نمیتونه بکنه…..

الان میخوام ازتون بهم بگین چیکار کنم که بتونم مثل دوستم باشم؟

بچه ها باور کنید من ادمی که خجالتی نباشه زیاد دیدم اما این دوستم واقعا یه چیز دیگه ست. میخوام مثل اون پر رو باشم. پر حرف باشم بتونم با بقیه شوخی کنم و بخندونم شون یا حرف های بامزه بزنم. بتونم اعتماد به نفس داشته باشم و خانوم های شاغل بگن تو محیط کار چطوری برخورد کنم بهتره و چیکار کنم که کسی متوجه نشه من خجالتیم.

مرسی که وقت گذاشتین میدونم متنم طولانی شد ببخشید

در جمع های دوستانه، از چی حرف بزنیم که غیبت نشه ؟

دوست دارم که غیبت کردنم کم بشه اما نمیدونم چه جوری؟

گناه غیبت چه جوری بخشیده میشه ؟

موقع حرف زدن با دیگران، حرف کم میارم

دلم میخواد همه جا حرف برای گفتن داشته باشم

مراقب حرفها و گفته هایمان باشیم

اصولا حرف مردم برام مهم نیست

به حرف مردم خیلی حساسم

چکار کنم راحت حرفم رو بزنم و تصمیم بگیرم؟

از روی سادگیم یه حرفی میزنم که نباید بزنم

چطوری به خاطر کم حرفیم مغرور به نظر نرسم؟!

چگونه دختری زبون دراز باشیم

اول فکر کنید بعدا حرف بزنید

مواظب حرف ها و رفتارهامون باشیم

اصلا بلد نیستم خوب حرف بزنم

قبل از هر چیزی اول یاد بگیریم چطور باید حرف بزنیم!

حرف های دیگران خیلی واسم مهم شده

عاقل اول فکر می کند سپس حرف می زند

تصمیم گرفتم دیگه زیاد حرف نزنم

حرف بقیه نسبت به من و رفتارم برام خیلی مهمه

بعضی حرف ها رو هر جایی نزنید

دل شیر ندارم که حرفم را رک بگویم

هر حرفی باید در موقعیت خودش زده بشه

می خوام قوی بشم طوری که در مقابل حرف دیگران خودم رو نبازم؟

مطالعاتت رو تو زمینه های مختلف بالا ببر تا تو اون زمینه ها احساس ضعف نکنی برا مثال از همین دانشگاه شروع کن ..  اون مبحثی که استاد میخواد تدریس کنه رو از قبل دربارش مطالعه کن اطلاعاتت رو بالا ببر سعی کن تو بحثا شرکت کنی و نظر بدی این اظهار نظر کردن و شرکت کردن تو بحثای مختلف باعث میشه از طرف دیگران مورد تایید قرار بگیری و اروم اروم اعتماد به نفس بگیری  کلا هر چقدر میزان مطالعاتت رو تو زمینه های مختلف بالا ببری باعث میشه بتونی اظهار نظر کنی یا حتی دیگران رو راهنمایی کنی یا برو هنرهای مختلف رو یاد بگیر مثلا برو کلاس رانندگی .. کلا هر جقدر سطح دانش واطلاعات وهنرهایی که داری رو بالاتر ببری جرات وجسارت هم پیدا میکنی.

سلام منم مثل ت بودم ینی ساکت یجا هم میشستم بی دلیل خود خانوادم میومدن تحقیرم میکردن یه تیکه ای مینداختن میرفتن پی کارشون بچه ی اخرم زورم نمیرسید. ولی وقتی تصمیم گرفتم رو خودم کارکنم الان مثل چی ازم میترسن بی ادبی نمیکنم ولی شاکی ام .تو بگن محکم جوابشونو میدم شدم یه پروعه وحشی بااینکه ظرافت دخترونه دارم ولی رفتارام جوری شده که میترسن از همین خانوادم شروع کردم الان ینی میبنم وقتی خودم عوض شدم اینا چقدر بدبخت بودن میخواستن منو ناراحت کنن تا خودشون شاد باشن بعد از خیابون و دوستام شروع شد اونام رفتارشون عوض شد و دیگه جراتشو ندارن من خودمو خیلی کم میدیدم یبار پاشدم گفتم من چی از کی کم دارم که باید اینجوری تحقیر بشم خداییش هیچی کم ندارم هیچی زیادم دارم فقط به لطف خانواده. ی گرامی خود کم بین بار اومده بودم که دارم منه جدید رو میسازم. خودت فقط میتونی به خودت کمک کنی. تمام

سلام دوستان 

می خواستم بدونم شما با آدم زبون دراز چه جوری رفتار می کنید، آدمی که بهش خوبی می کنید، باهاش مودب هستید، احترامش رو نگه می دارید، اما اون آدم در عوض به شما نیش و کنایه میزنه، با طرز بدی صحبت میکنه خیلی راحت و اصولا غیر رسمی و بعد اسم این رفتار رو می ذاره صمیمیت، صمیمیت با یه آدمی که هم سن و سال مادرشه!

نمی دونم شاید بعضی ها با دوستان صمیمی و هم سن و سال خودشون خیلی راحت باشن حتی از فحش هم استفاده کنن تو رابطه شون، اما حداقل میگن هم سن و سال و دوست صمیمی هستن اما آیا شما مثلا با یکی مثل همسایه تون هم این جوری برخورد میکنید آیا؟

بعضی از آدم ها هر چه قدر هم بهت محبت کنن برات کادو هم بیارن وقتی احترام تو رو حتی زبونی هم ندارن اصلا اگه عسل هم برات بیارن انگار زهر ماره!!!

پیشنهاد شما برای برخورد با این آدمای بشدت منزجر کننده چیه؟، اصلا وقتی گیر یه آدم منزجر کننده میافتی (مثل همسایه یا هم کلاسی که نمی تونی ازشون دور شی) چه عکس العملی نشون می دید؟

چگونه دختری زبون دراز باشیم

مرتبط :

تیکه و کنایه از هر فردی شنیدم همون فرد ازم زده جلو

چطور نسبت به رفتار بد دیگران بی خیال باشم؟

بلد نیستم جواب کسانی رو که تیکه میندازن بدم

چطوری جواب متلک های خاله ام رو بدم که بی احترامی نشه؟

با افرادی که بی دلیل از ما بدشون میاد چه برخوردی بکنیم ؟

برای حاضر جواب شدن چیکار میشه کرد؟

بهترین عکس العمل در موقعی که کسی جلو چند نفر خیطت میکنه چیه ؟

مشکلم اینه که در لحظه، واکنش مناسب رو پیدا نمی کنم

از هر چی حسادت و فضولیه حالم به هم می خوره

با حسادت ها و توهین های فامیل چه کنیم ؟

جواب آدم های پر روی فامیل رو چه جوری بدیم ؟

وقتی کسی مسخره مون می کنه باید چکار کنیم ؟

سلام. 

الان شما راه حل میخواید که از دست این فرد راحت بشید یا راه حل میخواید که تغییرش بدید یا یه رفتاری از خودتون در برابر این فرد انجام دادید و میخواید با دیدن نظرات دیگران خودتون رو تایید کنید و وجدانتون رو راحت کنید؟

 

فرض رو این میگیرم که راهی برای تغییرش میخواید:

پس شما الان صاحب یک هم کلاسی/همسایه یا شایدم هر دو( هم خوابگاهی هستین؟) هستید که هم سن دخترتونه؟

خب بین کم سن و سال تر ها بعضی هاشون این طوریند. حدودا تا سن سی سالگی افراد جا برای تغییر دارن که این نکته ی مثبتیه. من خیلی از این موارد دیدم. طرف امسال این طوریه سال دیگه یه مدل دیگه.

بهش اشکالش رو در یک موقعیت درست با کلمات درست بگید. موقعیت درست موقعی هست که شما قبل و بعدش در حال صحبت در مورد موضوعات متفرقه و علی الخصوص شوخی نیستید. برای مثال اگر قبل و بعد حرف مهمی که میخواید بزنید، یه مقدار شوخی کنید، ممکنه طرفتون حس کنه این حرفی که مابین شوخی ها گفته شده هم شوخیه. معمولا افراد لوس و یا حساس این اشتباه رو نمیکنن ولی برای افراد دیگه این مشکل ممکنه پیش بیاد. به علاوه حرفتون رو مودبانه و مستقیم بزنید نه اینکه مثلا غیر مستقیم بگید که برای من حریم خصوصی و احترام مهمه. این خیلی جواب نمیده چون تعریف افراد از حریم خصوصی و احترام متفاوته. برای همین این مسئله طی صحبت باید باز بشه . و ترجیحا حرفتون رو با جمله ی” من خیلی دارم عذاب میکشم” یا ” یه مشکل خیلی جدی و آزار دهنده دارم” شروع کنید تا توجه ش جلب صحبتتون بشه. اگر در نهایت یه ذره هم ماستمالی کرد یا خیلی زیر بار نرفت نا امید و ناراحت نشید. مسلما یه گوشه از ذهنش خواهد موند و بعد از صحبتاتون فرصت بدید بهش. تغییر یک عادت زمان بره و هر انسانی معمولا در هر زمان تنها یک یا دو عادتش رو میتونه تغییر بده. به همین دلیل انتظار نداشته باشید وقتی باهاش حرف زدید فرداش با یک قدیسه طرف بشید.  اینها راه حل هایی برای کمک به این به ظاهر دخترتونه. اگر هم میخواید ازش فاصله بگیرید از اونجایی که من آدم اهل فرار کردن و لوس بازی هایی مثل قهر کردن نیستم، در این مورد نظری ندارم.

 

خیلی هم سخت نگیرید. 

اگه هم کلاستونه که یه مدت دیگه ازش جدا میشید. 

اگه هم همسایه تونه سعی کنید خیلی دور و برش نپلکید.

 

بهتون فحش میده؟

متاسفانه در این مورد هنوز خودم هم به جمع بندی نرسیدم.

 

بهتون نیش و کنایه میزنه؟ 

به این سوالی که الان میپرسم جواب بدید تا یه موردی رو بعدا خدمتتون عرض کنم. احیانا شما آدم غرغرویی هستید؟

 

یه سوال دیگه اینکه آیا اوایل آشنایی شما با این فرد احیانا خودتون با رفتارتون ازش نخواستید که یه مقدار باهاتون صمیمی باشه؟ مثلا میگم ایا پیش اومده که این فرد در خور سن شما یه احترام های ساده ای رو داشته باشه و شما مستقیم و غیر مستقیم ازش خواسته باشید که این کار ها رو انجام نده؟ مثلا شاید سعی میکرده به عنوان کوچک تر یه مقدار در کاری به شما کمک کنه یا اینکه مثلا موقع رد شدن از در به شما تعارف میکرده که زودتر رد بشید و از این جور موارد خیلی ساده ولی شما ازش خواسته باشین که این کارها رو انجام نده؟ گفتم که محدوده ی احترام در نظر افراد ممکنه فرق داشته باشه و اون فرد با دیدن منع شما در این موارد فرض رو بر این گرفته باشه که شما دوست دارید باهاتون شبیه بقیه رفتار کنه. 

 

من طبق تجربه تا 90 درصد مطمئنم شما یه جایی یه اشتباهی در مورد این فرد کردید که حالا کار تا اینجا پیش رفته. باید بشینید و اوایل آشناییتون رو حسابی مرور کنید.

چگونه دختری زبون دراز باشیم

به فائزه 

شاید من توضیحات کمی داده باشم پس در اول باید بگم ایشون هم سن مادر منه درواقع من احساس میکنم احترام مادر منو نگه نمی داره به مادرم هم گفتم مادرم نظرش اینه که هنوز بچس البته از من بزرگ تره 

نکته بعدی اینه که ایشون وقتی باردار بود همسایه ما شدن و مادرم خیلی هواشو داشت چون خانواده خودش یه شهر دیگن،حتی دکتر هم میبردش،ینی خیلی طول نکشید که صمیمی بشیم و اون به نظرم خیلی راحت شد.ما حتی دیدیم که احترام مادر خودش هم نگه نمی داره و مادرشو جلو ما چند بار ضایع کرد دائما حسش اینه که بقیه رو بشور بزاره کنار (به قول خودش)،خودش به یه سری اخلاقاش اعتراف داره اما تغیرشون نداده.

من که از اون ۷سال کوچیک ترم ولی به خود منم تیکه میندازه البته من باهاش مودب هستم حتی رفتارش با مادرشوهرش هم اصلا خوب نیست چون باما خیلی راحت خودش برامون میگه.یکی از کارای روتینش اینه که دائما پیش ما غیبت خواهر شوهرشو میکنه،خودش میگفت به خواهر شوهرم حسادت میکنم و چشم دیدنش و ندارم اما از اون طرف زنگ میزنه و دعوتش میکنه خونه 

ادم از رفتاراش تعجب میکنه ،همش دائما با خودت میگی نکنه با ما هم این جوری تو رو خوب،پشت سر بده.این رفتار خیلی منو اذیت میکنه و متاسفانه اصلا اصلا نمیشه بهش انتقاد کرد!!حتی به گفته خودش برادرش هم نمیاد خونش چون خیلی گیر میده!! 

من خیلی به مادرم گفتم این قدر سمتش نرو حالا رفتارش جوری شده که ادم پشیمون میشه از محبت کردن 

الان ما فقط شدیم پرستار بچش 

 

به نویسنده:

که این طور. ممکنه این اخلاق ها ریشه در کودکیش و ریشه در روابط خوانوادگیش داشته باشه. با توجه به اطلاعاتی که دادین احتمالا اصلا این خانم متوجه رفتار نادرستشون نیستند.اگر مادرتون دلش برای ایشون میسوزه به مادر گرامیتون بگید که با تغییر بعضی رفتار ها هرچند در ظاهر ازار دهنده به نظر برسه، ولی میتونین بهش کمک کنید. اینکه حداقل بفهمه که داره اشتباه میکنه، این خودش یه کمک به این فرده. بعدا ان شاءالله به مرور زمان( که احتمالا چند سال طول میکشه) روابطش حتی با خانواده ش بهتر خواهد شد.

پس هر عکس العملی که نشون میدید رو با نیت کمک به این فرد نشون بدید حتی اگر عکس العمل تندی باشه.

لطفا از نگهداری بچه ش هرجور شده خود داری کنید و هیچ کاری براش انجام ندید و ترجیحا برای مدتی به خونه ش رفت و آمد نکنید و ایشون رو هم به خونتون راه ندید ولی قهر هم نکنید و هم چنان با احترام برخورد کنید. اگر هم نتونستید جلوی رفت و آمدش رو بگیرید، نسبت به حرف هاش بی توجهی واضحی از خودتون نشون بدید. 

مادرتون هم باید کمک کنه و گرم نگیره با این فرد. بیرون از خونه هم که دیدید ایشون رو، سریع سلام کنید و سریع هم فرار. 

 

اگر با یک فرد حساس و زودرنج طرفید متاسفانه این بی رحمانه ترین روشیه که میشه در برابرش انجام داد و بعدا تبعاتش در روح این فرد باقی خواهد ماند ولی با این شرایطی که گفتید لازم میبینم که با رفتارتون ایشون رو به خودش بیارید. اگر هم آدم حساسی نیست که هیچی.

 

گفتین که انتقاد پذیر نیست ولی اگر شرایطش بود سعی کنید یه مقدار” بعد” از شروع این رفتار های اعتراض آمیزتون با این کار ها رفتارهای بدش رو بهش بگید. بهترین زمان هم برای انتقاد زمانیه که خود فرد میپرسه “چرا؟ چرا رفتارتون این طور شده؟ ” این زمانیه که این فرد بهترین آمادگی رو برای شنیدن انتقاد داره. یادتون باشه زیاد انتقاد کردن هم باعث میشه طرفتون بیشتر به رفتارای بدش پافشاری کنه پس خیلی هم شورشو در نیارید. بذارید ببینیم به خودش میاد یا نه اگر به خودش اومد که چه بهتر ولی اگر به خودش نیومد بسته به رفتاری که توی این مدت خواهد کرد باید تصمیم دیگه ای گرفت. 

اگر رفتارش رو بهتر کرد سریع گاردتون رو باز نکنید و دوباره سریع صمیمی نشید چون برای تثبیت تغییر رفتارش زمان لازم هست. 

از اینکه بره جایی از بدی شما بگه هم نگران نباشید. چون مسلما با این عاداتش دیگران هم متوجه نقطه ضعف های ایشون میشن و از این گوش میشنون و از اون گوش در میکنن. 

 

این که میگم احترامش رو نگه دارید به خاطر اینه که میخوام یه راه برگشتی باقی بمونه. به هر حال همسایه ست و ممکنه به اشتباهش پی ببره.

 

و در نهایت خود شما از جزئیات بهتر خبر دارید و اینجا اگر نظری میگیرید با شرایط تطبیق بدید و طبق شرایط انجامش بدید نه الزاما همون چیزی که ماها میگیم.

شاد و سلامت باشید هم شما و هم مادر بزرگوارتون

چنین آدمی اطرافم بوده. جایگاه نسبتا مهمی م داشته .منم سکوت کردم هر بار یا یه واکنش ریز زیرپوستی ناکارآمد نشون دادم 

بعد مدتی باااااد کردم و از خودم ناراحتم 

 

 

دو راه داری

اگه وجودت میکشه که هیچ جواب ندی و عییییین خیالتم نباشه همچنان سکوت کن

ابنجور که مشخصه ایشون شخصیت مشکل داری داره د از نظر شخصیتی سالم نیست

الان یه آدم که سرماخورده سرفه عطسه کنه شما ازش دلخور میشی؟ خب ایشون هم مریضه که این مدلی حرف میزنه

فقط اگه تو دهن شما عطسه سرفه کرد باید بهش تذکر بدی!

 

تذکر هم باید واضح و ساده شفاف گفته بشه

در لفافه و با کنایه و به ظرافت و … نمیفهمن 

چون اگه اون درجه از فهم و نکته سنجی رو داشت که عین *** رفتار نمیکرد!

پس باید در حد شعور خودش براش حد و حدودشو مشخص کنی

 

یا واکنش نشون بده

یا ولش کن بذار انقدر **** بکشه که جونش در بیاد شما م به هیچی حساب نکن 

 

من مدت خیلی طولانی درگیر این مسئله بودم . یه مشاور ***** هم داشتم که هی ازش مشودت مبخواستم ولی خب فقط پول میگرفت و راهکار نداشت تا اینکه خودم فهمیدم . من همش فکر میکردم چه حرف عجیب غریب یا خاصی بابد بزنم چجور منظورمو برسونم در حالی که خیلی ساده بود !  خییییلی ساده باید میکفتم فلانی حرفات منو ناراحت میکنه !!! راجع به این موضوع شما حرف نزن ! فلان مسئله شخصیه من از شما نظر نخواستم راجع بهش

به همین سادگی 

 

بعدشم اگه ادم درستی نیست کلا ارتباطتونو باهاش کن کنید

بپیچونیدش! رک باهاش در نیفتین که شر درست نکنه 

 

 

شخصیت این خانم این طور شکل گرفته و سخت میشه تغییر داد و شما هم نمی تونی تغییر بدی. چند بار تذکر بده اگه تغییر نکرد و یا گارد گرفت رابطه خودتو باهاش کمتر کن چون ایشون که تغییر نمیکنه و از طرفی در ناخودآگاه شما تاثیر میزاره و شما هم مثل ایشون میشید

سلام 

متاسفانه یکی از ملاک های صمیمیت ،استفاده از الفاظ زننده شده و افراد فکر میکنند که هر چقدر با همدیگه بدتر حرف بزنن ،به هم نزدیکترن.حتی این لمر در روابط زناشویی هم رسوخ کرده که واقعا تهدید جدی به حساب میاد.

چون این امر رواج پیدا کرده در جامعه ،صرف اینکه فردی همچین رفتاری داشته باشه ،نمیتونیم در زمره بی ادبان حسابش کنیم .اون فرد فقط میخواد طبق عمومیت جامعه رفتار کنه و متاسفانه نمیدونه که رفتارش باعث رنجش کس دیگه ای میشه .

شما میتونید وقتی همچین رفتاری باهاتون شد ،جدی بشید و قاطعیت خودتون رو در مواجه با این رفتار نشون بدید .

یکی از راهکارها اینه که :در برخورد های اول اگر شخص از الفاظی زننده استفاده کرد شما باجدیت ازش تشکر کنید .این تناقض به وجود اومده به فرد میفهمونه که شما از حرفش خوشتون نیمده و سعی میکنه خوشو جمع و جور کنه .

سلام

شخصا تاجایی که بتونم ازشون دوری میکنم..

درصورت برخوردباطرفم یا کم محلش میکنم یا اینقدرسرد برخوردمیکنم که خودش از حرف زدن باهام پشیمون بشه!!

یادت باشه هرگز این موضوع رومستقیم بهش نگو که میشه نقطه ضعفی که طرف ازت میگیره وممکنه اذیتت کنه ازهمین طریق!

با کارایی که گفتم بهش نشون بده که تمایلی به صحبت باهاش نداری..

یاعلی

سلام پسر27ساله ای هستم و مدتی است می‌خواهم ازدواج کنم. لذا بدنبال انتخاب همسر هستم. البته من موردی رو توی آشناهامون پیدا کردم و احساس می‌کنم هم از شخصیت و هم از جهت خانوادگی به هم نزدیک هستیم. امّا اطرافیانم نظرشون منفیه و میگن این دختر، سر زبون داره و بدرد تو نمی‌خوره. به شک افتادم نمی‌دونم چکار کنم.

اطلاعات بیشتر در مورد فرمت‌های متنی

سر و زبون داشتن رو کاشکی توی جامعتون تعریف میکردین

اگه ایشون واقعا از هر لحاظ سر زبون دار باشن و شما شخصیت ارومی داشته باشین دختر بیچاره رو پژمرده میکنین.
 

سلام
حرف های تازه می شنویم !!!!!
یعضی ها میگن این دخترو نمیگیریم سرزبون نداره ، روابط اجتماعی نداره و… . حالا شما برعکس .نمیدونیم حالا ما به چه سازی برقصیم !!!!
البته باید دید خانواده شما چطور برخوردین دارین؟؟؟اگر شما خانواده آرامی هستین که خوب بودن رو در کم حرف و مگو بودن می دونید پس معلومه که این خانم رو قبول ندارین .
ولی به نظر من سرزبون داشتن یک حسنه سعی کنید یتونید این خانم رو بشناسید وسایر خصوصیاتشون رو بررسی کنید .بعد ببینید با معیار های شما همخوانی دارد یا نه .بعد از این شناخت اگر خوب بود با خانواده صحبت کنید و اونها رو راضی کنید .

چگونه دختری زبون دراز باشیم

سر زبون دار یعنی گستاخ یا روابط اجتماعی بالا یا چرب زبان؟

حتما يعني گستاخ 
کسي از روابط عمومي بالا بدش مياد مگه

سلام
با مشاور محترم موافقم اگه سر زبان دار بودنش به معنی اینه که میخواد رییس باشه اصلاً مناسب نیست غرور مردانه شما رو خدشه دار می کنه ولی اگه منطور شیطون بودن هستش که اگه انسان با ایمان و دین داری باشن مساله ای نیست برای شما اینطوری خواهند بود و خوبه … 

والا تا اونجا که ما در نزدیکان و دوست و اشنا دیدیم همه دنبال دختر سر زبان دار بودن حالا شما را نمیدونم.البته بین جلب بودن و سر زبان دار بودن تفاوت هست .یکی میبینی زبان داره و میتونه تو هر شرایطی حرفشو بزنه و حقشو بگیره خب این خوبه. اما یکیو میبینی اهل دعوا و زدن هر حرفی هست که اون بحثش فرق میکنه. اتفاقا من چندتا دختر میشناسم که بخاطر مظلوم بودنشون خواستگار خوب ندارن درحالیکه قیافشونم خوبه. دخترایی هم میشناسم با چهره معمولی اما زبان دار که سریع ازدواج کردن.
اگر درون گرا هستید دنبال دختر اروم باشید و اگر برون گرایید دنبال یک دختر زبان دار

با سلام به شما کاربر گرامی

درباره سر زبان دار بودن دختر مورد نظرتان تونضیح خاصی نداده‌اید. همچنین در مورد اطرافیانتان هم اشاره ای نکردید که منظورتان خانواده هستند یا دیگران. بالاخره با حفظ احترام به دیگران این نکته را عرض می‌کنم که اگر منظور اطرافیانتان از سرزبان دار بودن دختر مورد نظرتان، این است که ایشان دارای شخصیت برتری طلبی هستند، بطوری که در آینده در زندگی مشترک اطاعت پذیری کمتری خواهند داشت، در آن صورت اگر این موضوع برایتان ثابت شده باشد اصلا به چنین ازدواجی توصیه نمی‌کنیم. امّا اگر منظور از سرزبان دار بودن فرد، چیز دیگری است مثلا دختر علیرغم حجب و حیا و اطاعت پذیریش، مهارت کلامی خوبی دارد که متاسفانه گاها پیش آمده است که داشتن مهارت کلامی در میان دختران باعث شده که دیگران به ویژه قشر سنتی با دید منفی به این موضوع نگاه کنند.

در مجموع نمی‌توان با قاطعیت نظر داد و شما نیاز به تحقیق بیشتری دارید و چه بسا بهتر است به صورت رسمی همراه با خانواده جهت آشنایی پیش بروید تا بهتر بتوانید شناخت پیدا کنید.

امّا حرف پایانی: امام صادق(ع) فرموده است: «در کارهای خود با کسی مشورت کن که در او پنج خصلت باشد: عقل، بردباری، آزمودگی، خیرخواهی و پرهیزگاری.»   [بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۰۳]

با آرزوی موفقیت

0