چگونه قلب را بالون میزنن

متخصصین قلب فرآیند آنژیوپلاستی ( بالن زدن قلب ) را جهت باز کردن شریان های کرونری تنگ شده انجام می دهند. این متخصصان از یک لوله باریک و دراز به نام کاتتر استفاده می کنند که این لوله حاوی یک بالن کوچک بر روی نوک خود می باشد. آن ها بالون را در محل انسداد در شریان باز کرده تا پلاک را بر روی دیواره شریان فشرده یا صاف کنند.

با اینکه این موضوع در ارتباط با شریان های کرونری در قلب می باشد اما بالن آنژیوپلاستی می تواند برای باز کردن عروق تنگ شده در بسیاری دیگر از بخش های بدن نیز استفاده شود.

برای مثال، پزشکان برای بازکردن شریان های کاروتید تنگ شده آنژیوپلاستی کاروتید را انجام می دهند. شریان های کاروتید، عروقی هستند که خون را به مغز می رسانند. یک سکته مغزی اغلب هنگامی اتفاق می افتد که شریان های کاروتید مسدود شده و مغز اکسیژن کافی دریافت نمی کند.

بالن آنژیوپلاستی می تواند بر روی شریان آئورت (شریان اصلی که از قلب می آید)، ایلیاک (درون لگن)، رانی (در قسمت بالایی ران)، پوپلیتئال (پشت زانو)، تیبیال و پرونئال (قسمت پایینی پاها) نیز انجام شود.

استنت یک وسیله کوچک و تور مانند بوده که از فلز ساخته شده است. هنگامی که یک استنت درون شریان کرونری قرار داده می شود، به عنوان یک ساختار حمایتی یا داربست عمل کرده و رگ را باز نگه می دارد. با باز نگه داشتن رگ، استنت به افزایش جریان خون رونده به قلب و کاهش درد آنژین کمک می کند.

فرایند بالن زدن قلب معمولا همراه با استنت گذاری قلب انجام می شود. در واقع، در حدود 80% بیماران که بالن آنژیوپلاستی انجام می دهند تحت فرایند استنت گذاری نیز قرار خواهند گرفت.

دقیقا همانند بالن آنژیوپلاستی ، پزشکان امروزه از استنت ها نه تنها در قلب بلکه در نواحی مختلفی از بدن استفاده می کنند. استنت ها می توانند در شریان های کاروتید گردنی، آئورت و شریان های محیطی در پاها قرار گیرند.

این فرایندها در آزمایشگاه کاتترگذاری قلبی انجام می شوند. پس از نیمه شب قبل از عمل به بیماران گفته می شود تا از هر گونه خوردن و نوشیدن خودداری کنند. از آنجایی که غذا نخوردن می تواند بر سطوح قند خون تاثیر بگذارد در صورت ابتلا به دیابت، فرد باید با پزشک خود در ارتباط با غذا و دریافت انسولین صحبت کند.

بیمار باید در ارتباط با هر گونه داروی مصرفی خود از جمله تجویزی، بدون نسخه یا مکمل ها با پزشک صحبت کند. این گفته هنگامی اهمیت ویژه ای می یابد که فرد در حال مصرف داروهای ضد پلاکت یا رقیق کننده خون باشد. به احتمال زیاد فرد قبل از انجام فرایند، آزمایش های خون، یک نوار قلب و یک عکس اشعه ایکس از قفسه سینه را انجام خواهد داد.

جهت بی حس کردن ناحیه ورود کاتتر داروی بی حس کننده به وسیله یک سوزن به آن محل تزریق می شود و پس از آن برشی کوچک بر روی پوست ایجاد خواهد شد. هنگامی که پزشکان شریان مورد نظر جهت وارد کردن کاتتر را مشاهده کردند برای سوراخ کردن آن از یک سوزن مخصوص استفاده می کنند.

پزشکان معمولا کاتتر را به درون یک شریان در پا، بازو یا مچ دست وارد می کنند. بسیاری از پزشکان از شریان موجود در پا استفاده می کنند. با این حال، دسترسی از طریق شریان رادیال (مچ دست) در حال تبدیل شدن به گزینه رایج می باشد. فرد نباید در این قسمت از فرایند، دردی را تجربه کند.

پزشکان به آرامی کاتتر را به درون شریان و پس از آن قلب هدایت می کنند. آنها جهت مشاهده فرایند از یک نمایشگر ویدیویی مانند صفحه تلویزیون استفاده می کنند.

هنگامی که کاتتر به شریان مسدود شده می رسد، یک رنگ بی ضرر تزریق شده و پزشک تصاویری را از شریان های کرونری فرد می گیرد. به این تصاویر آنژیوگرام کرونری گفته می شود. آنژیوگرام به پزشک کمک می کند تا اندازه و محل انسداد را مشاهده کنند.

هنگامی که پزشک محل دقیق انسداد را یافت، ابزاری به نام سیم هدایت شونده را از طریق همان شریان در پا وارد کرده و به سمت انسداد هدایت می کند. پس از رسیدن کاتتر به محل انسداد بالون متورم می شود. بالون با متورم شدن خود پلاک را فشار داده و آن را به دیواره شریان فشرده می کند، سپس بالون خالی می شود. امکان دارد پزشکان چندین بار بالون را متورم و خالی کنند. پس از اتمام فرایند بالن زدن قلب ، کاتتر، سیم هدایت شونده و بالون خالی شده خارج می شوند.

در صورتی که پزشکان قصد جایگذاری استنت در شریان را داشته باشند، استنت در نوک کاتتر و بر روی بالون قرار می گیرد.

هنگامی که کاتتر در محل انسداد قرار داده می شود، بالون متورم شده و استنت را گسترده می کند. پس از باز شدن استنت، بالون خالی می شود. بعد از آن، کاتتر، سیم هدایت شونده و بالون خالی خارج شده و استنت برای باز نگه داشتن شریان باقی می ماند.

در محلی که کاتتر وارد شده است فشاری محکم وارد می شود تا از هرگونه خونریزی جلوگیری شود. علاوه بر این، آن محل پانسمان خواهد شد.

این فرایند حدودا از 1.5 تا 2.5 ساعت به طول انجامیده و اغلب بیماران شب پس از فرایند را در بیمارستان سپری خواهند کرد. امکان دارد تا زمانی که اثر داروی آرام بخش از بین نرفته است، فرد احساس خواب آلودگی داشته باشد. پرستاران در طول شب فرد را پایش کرده و عادی بودن فشار خون و ضربان قلب فرد را بررسی می کنند.

پس از ترک بیمارستان، باید به مقدار زیادی مایعات نوشیده و به مدت 1 یا 2 روز پس از فرایند از رانندگی، حمام کردن و سیگار کشیدن خودداری کرد. همچنین، باید تا حداقل 2 روز پس از عمل از نشستن یا راه رفتن به مدت طولانی خودداری شود.

در صورت دریافت استنت، فرد باید به مدت 30 روز از انجام فعالیت های شدید اجتناب کند. در صورت قرار گرفتن تحت عمل آنژیوپلاستی به همراه یا بدون استنت گذاری، فرد باید در ادامه زندگی خود روزانه داروی آسپرین مصرف کند. در صورتی که استنت گذاری انجام شده است، فرد نیاز خواهد داشت تا به مدت یک سال یا بیشتر از داروهای ضد پلاکت یا رقیق کننده خون استفاده کند. پزشک زمان و چگونگی مصرف این داروها را به فرد خواهد گفت.

در حدود 35 تا 40 درصد بیمارانی که تحت بالن زدن قلب قرار گرفته اند در معرض خطر ابتلا به انسدادهای بیشتر در محل درمان شده می باشند. این پدیده با نام رستنوزیس یا تنگی مجدد شناخته می شود. رستنوزیس معمولا در 6 ماه اول پس از بالن زدن قلب رخ می دهد. همچنین، شریان هایی که در آنها استنت جایگذاری شده نیز می توانند دوباره بسته شوند. رستنوزیس در حدود 20 درصد بیماران دارای استنت رخ می دهد. در صورت بروز رستنوزیس، امکان دارد بیماران به یک عمل بالن زدن قلب یا استنت گذاری دیگر نیاز داشته باشند.

پزشکان همواره در حال تلاش برای یافتن راه هایی جدید جهت پیشگیری از بسته شدن دوباره شریان ها پس از فرایند آنژیوپلاستی یا استنت گذاری می باشند. در سال های اخیر، پزشکان از انواع جدیدی از استنت ها استفاده کرده اند. برخی از این موارد به داروهایی آغشته هستند که به جلوگیری از بسته شدن دوباره رگ کمک می کنند. این استنت های آغشته به دارو، دارو های خود را به آرامی به درون بافت اطراف استنت آزاد کرده، از استنوزیس پیشگیری کرده و یا سرعت بروز آن را کاهش می دهند. استنت های آغشته به دارو عملکردی مناسب را در بهبود موفقیت دراز مدت این فرایند نشان داده اند.

همچنین، محققان در حال طراحی استنت های کوچک تر و مواردی با طراحی سفارشی هستند. استنت های دارای طراحی سفارشی در عروق کوچک تر جای می گیرند. علاوه بر آن، این افراد در حال طراحی استنت هایی برای قرار گیری در شریان های مبتلا به انسداد های متعدد می باشند که از جمله این عروق می توان به موارد دارای شاخه های فرعی اشاره کرد.

دیگر استنت ها جهت جلوگیری از تشکیل لخته های خونی در خود، به دارو های رقیق کننده خون آغشته می باشند. اخیرا محققان توسعه استنت هایی را شروع کرده اند که با گذشت زمان در شریان حل می شوند. این استنت ها شریان را باز کرده، نتایجی مشابه با استنت های فلزی داشته و برخلاف آن ها به دلیل باقی نماندن در شریان خطر بروز رستنوزیس را کاهش می دهند.

دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی

برای پرسش از دکتر بر روی مشاوره پزشکی کلیک کنید.

دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی | شروع همكاري با بيمارستان بقيه ا.. الاعظم به عنوان متخصص قلب و عروق و هیات علمی دانشگاه بقیه الله در سال ۱۳۸۳

نوشته قبلی

کاردیومیوپاتی در بارداری (علائم، علت، تشخیص و درمان)

نوشته بعدی

مراقبتهای بعد از فنر گذاشتن قلب

آنژیوپلاستی عروق کرونری چیست؟

چگونه قلب را بالون میزنن

خطرات و عوارض آنژیوگرافی در بارداری

ویژگی های یک متخصص آنژیوگرافی حاذق

خطرات و عوارض بعد از آنژیوگرافی دست و پا

دکتر آرزو خسروی – متخصص قلب و عروق، فلوشیپ اکو کاردیوگرافی عضو هیئت علمی و دانشیار دانشگاه رئیس بخش اکوکاردیوگرافی بیمارستان بقیه الله اعظم عضو انجمن قلب و عروق ایران عضو انجمن اکو کاردیوگرافی ایران عضو انجمن قلب اروپا (ESC) عضو انجمن اکوکاردیوگرافی و تصویربرداری اروپا (EACVI) عضو انجمن اکو کاردیوگرافی آمریکا (ASE) عضو شورای پژوهشی مرکز تحقیقات اترواسکلروز

آخرین مطالب

اندوکاردیت باکتریایی چیست؟ (التهاب درون‌شامه قلب)

نوار قلب؛ بهترین راه تشخیص بیماری قلبی

علائم گرفتگی عروق کرونری قلب و نحوه درمان آن با دارو قرص

تفاوت درد قفسه سینه عصبی با حمله قلبی و کرونا

آدرس مطب: خیابان ولیعصر (جنوب به شمال)، نرسیده به توانیر، بن بست بخشندگان، مجتمع مدیکو پلاس، طبقه ی ۷ ، واحد ۷۰۱

شماره تماس: ۲۲۸۹۴۰۸۶

روزهای حضور دکتر: یکشنبه و سه شنبه ساعت ۱۷ الی ۲۰

مطالب ویژه

روش انجام و مراقبت بعد از آنژیوگرافی قلب چگونه است؟

تفسیر جواب اکو قلب

از علت تا درمان تنگی دریچه میترال قلب

متخصص قلب خانم در تهران – متخصص قلب در تهران

بیماری شریان های کرونری (CAD) شایع ترین بیماری قلبی می باشد. این بیماری اغلب در اثر اختلالی به وجود می آید که با نام آترواسکروز یا تصلب شرایین شناخته می شود.

آترواسکروز هنگامی رخ می دهد که موادی چرب در درون شریان های خونرسان قلب تجمع می یابند. هنگامی که پلاک تجمع می یابد، شریان ها تنگ شده و عبور جریان خون به سمت قلب با مشکل می شود. با بدتر شدن انسداد، سرعت جریان خون رونده به قلب کاهش یافته و امکان دارد وضعیتی به نام آنژین به وجود آید. در این زمان، شریان مسدود یا تنگ شده می تواند به یک حمله قلبی منجر شود.

تعدادی از داروها می توانند برای رفع درد آنژینی که در اثر بیماری شریان های کرونری به وجود آمده است مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، از آنجایی که داروها قادر به پاکسازی شریان های مسدود شده نیستند، شریان های کرونری که شدیدا تنگ شده اند جهت کاهش خطر ابتلا به یک حمله قلبی به درمان بیشتری نیاز دارند. در این مواقع یک گزینه درمانی مداخله شریانی از طریق پوست مانند آنژیوپلاستی یا استنت گذاری نیاز است.چگونه قلب را بالون میزنن

فهرست موضوعات

متخصصین قلب فرآیند آنژیوپلاستی ( بالن زدن قلب ) را جهت باز کردن شریان های کرونری تنگ شده انجام می دهند. این متخصصان از یک لوله باریک و دراز به نام کاتتر استفاده می کنند که این لوله حاوی یک بالن کوچک بر روی نوک خود می باشد. آن ها بالون را در محل انسداد در شریان باز کرده تا پلاک را بر روی دیواره شریان فشرده یا صاف کنند.

با اینکه این موضوع در ارتباط با شریان های کرونری در قلب می باشد اما بالن آنژیوپلاستی می تواند برای باز کردن عروق تنگ شده در بسیاری دیگر از بخش های بدن نیز استفاده شود.

برای مثال، پزشکان برای بازکردن شریان های کاروتید تنگ شده آنژیوپلاستی کاروتید را انجام می دهند. شریان های کاروتید، عروقی هستند که خون را به مغز می رسانند. یک سکته مغزی اغلب هنگامی اتفاق می افتد که شریان های کاروتید مسدود شده و مغز اکسیژن کافی دریافت نمی کند.

بالن آنژیوپلاستی می تواند بر روی شریان آئورت (شریان اصلی که از قلب می آید)، ایلیاک (درون لگن)، رانی (در قسمت بالایی ران)، پوپلیتئال (پشت زانو)، تیبیال و پرونئال (قسمت پایینی پاها) نیز انجام شود.

استنت یک وسیله کوچک و تور مانند بوده که از فلز ساخته شده است. هنگامی که یک استنت درون شریان کرونری قرار داده می شود، به عنوان یک ساختار حمایتی یا داربست عمل کرده و رگ را باز نگه می دارد. با باز نگه داشتن رگ، استنت به افزایش جریان خون رونده به قلب و کاهش درد آنژین کمک می کند.

فرایند بالن زدن قلب معمولا همراه با استنت گذاری قلب انجام می شود. در واقع، در حدود 80% بیماران که بالن آنژیوپلاستی انجام می دهند تحت فرایند استنت گذاری نیز قرار خواهند گرفت.

دقیقا همانند بالن آنژیوپلاستی ، پزشکان امروزه از استنت ها نه تنها در قلب بلکه در نواحی مختلفی از بدن استفاده می کنند. استنت ها می توانند در شریان های کاروتید گردنی، آئورت و شریان های محیطی در پاها قرار گیرند.

این فرایندها در آزمایشگاه کاتترگذاری قلبی انجام می شوند. پس از نیمه شب قبل از عمل به بیماران گفته می شود تا از هر گونه خوردن و نوشیدن خودداری کنند. از آنجایی که غذا نخوردن می تواند بر سطوح قند خون تاثیر بگذارد در صورت ابتلا به دیابت، فرد باید با پزشک خود در ارتباط با غذا و دریافت انسولین صحبت کند.

بیمار باید در ارتباط با هر گونه داروی مصرفی خود از جمله تجویزی، بدون نسخه یا مکمل ها با پزشک صحبت کند. این گفته هنگامی اهمیت ویژه ای می یابد که فرد در حال مصرف داروهای ضد پلاکت یا رقیق کننده خون باشد. به احتمال زیاد فرد قبل از انجام فرایند، آزمایش های خون، یک نوار قلب و یک عکس اشعه ایکس از قفسه سینه را انجام خواهد داد.

جهت بی حس کردن ناحیه ورود کاتتر داروی بی حس کننده به وسیله یک سوزن به آن محل تزریق می شود و پس از آن برشی کوچک بر روی پوست ایجاد خواهد شد. هنگامی که پزشکان شریان مورد نظر جهت وارد کردن کاتتر را مشاهده کردند برای سوراخ کردن آن از یک سوزن مخصوص استفاده می کنند.

پزشکان معمولا کاتتر را به درون یک شریان در پا، بازو یا مچ دست وارد می کنند. بسیاری از پزشکان از شریان موجود در پا استفاده می کنند. با این حال، دسترسی از طریق شریان رادیال (مچ دست) در حال تبدیل شدن به گزینه رایج می باشد. فرد نباید در این قسمت از فرایند، دردی را تجربه کند.

پزشکان به آرامی کاتتر را به درون شریان و پس از آن قلب هدایت می کنند. آنها جهت مشاهده فرایند از یک نمایشگر ویدیویی مانند صفحه تلویزیون استفاده می کنند.

هنگامی که کاتتر به شریان مسدود شده می رسد، یک رنگ بی ضرر تزریق شده و پزشک تصاویری را از شریان های کرونری فرد می گیرد. به این تصاویر آنژیوگرام کرونری گفته می شود. آنژیوگرام به پزشک کمک می کند تا اندازه و محل انسداد را مشاهده کنند.

هنگامی که پزشک محل دقیق انسداد را یافت، ابزاری به نام سیم هدایت شونده را از طریق همان شریان در پا وارد کرده و به سمت انسداد هدایت می کند. پس از رسیدن کاتتر به محل انسداد بالون متورم می شود. بالون با متورم شدن خود پلاک را فشار داده و آن را به دیواره شریان فشرده می کند، سپس بالون خالی می شود. امکان دارد پزشکان چندین بار بالون را متورم و خالی کنند. پس از اتمام فرایند بالن زدن قلب ، کاتتر، سیم هدایت شونده و بالون خالی شده خارج می شوند.

در صورتی که پزشکان قصد جایگذاری استنت در شریان را داشته باشند، استنت در نوک کاتتر و بر روی بالون قرار می گیرد.

هنگامی که کاتتر در محل انسداد قرار داده می شود، بالون متورم شده و استنت را گسترده می کند. پس از باز شدن استنت، بالون خالی می شود. بعد از آن، کاتتر، سیم هدایت شونده و بالون خالی خارج شده و استنت برای باز نگه داشتن شریان باقی می ماند.

در محلی که کاتتر وارد شده است فشاری محکم وارد می شود تا از هرگونه خونریزی جلوگیری شود. علاوه بر این، آن محل پانسمان خواهد شد.

این فرایند حدودا از 1.5 تا 2.5 ساعت به طول انجامیده و اغلب بیماران شب پس از فرایند را در بیمارستان سپری خواهند کرد. امکان دارد تا زمانی که اثر داروی آرام بخش از بین نرفته است، فرد احساس خواب آلودگی داشته باشد. پرستاران در طول شب فرد را پایش کرده و عادی بودن فشار خون و ضربان قلب فرد را بررسی می کنند.

پس از ترک بیمارستان، باید به مقدار زیادی مایعات نوشیده و به مدت 1 یا 2 روز پس از فرایند از رانندگی، حمام کردن و سیگار کشیدن خودداری کرد. همچنین، باید تا حداقل 2 روز پس از عمل از نشستن یا راه رفتن به مدت طولانی خودداری شود.

در صورت دریافت استنت، فرد باید به مدت 30 روز از انجام فعالیت های شدید اجتناب کند. در صورت قرار گرفتن تحت عمل آنژیوپلاستی به همراه یا بدون استنت گذاری، فرد باید در ادامه زندگی خود روزانه داروی آسپرین مصرف کند. در صورتی که استنت گذاری انجام شده است، فرد نیاز خواهد داشت تا به مدت یک سال یا بیشتر از داروهای ضد پلاکت یا رقیق کننده خون استفاده کند. پزشک زمان و چگونگی مصرف این داروها را به فرد خواهد گفت.

در حدود 35 تا 40 درصد بیمارانی که تحت بالن زدن قلب قرار گرفته اند در معرض خطر ابتلا به انسدادهای بیشتر در محل درمان شده می باشند. این پدیده با نام رستنوزیس یا تنگی مجدد شناخته می شود. رستنوزیس معمولا در 6 ماه اول پس از بالن زدن قلب رخ می دهد. همچنین، شریان هایی که در آنها استنت جایگذاری شده نیز می توانند دوباره بسته شوند. رستنوزیس در حدود 20 درصد بیماران دارای استنت رخ می دهد. در صورت بروز رستنوزیس، امکان دارد بیماران به یک عمل بالن زدن قلب یا استنت گذاری دیگر نیاز داشته باشند.

پزشکان همواره در حال تلاش برای یافتن راه هایی جدید جهت پیشگیری از بسته شدن دوباره شریان ها پس از فرایند آنژیوپلاستی یا استنت گذاری می باشند. در سال های اخیر، پزشکان از انواع جدیدی از استنت ها استفاده کرده اند. برخی از این موارد به داروهایی آغشته هستند که به جلوگیری از بسته شدن دوباره رگ کمک می کنند. این استنت های آغشته به دارو، دارو های خود را به آرامی به درون بافت اطراف استنت آزاد کرده، از استنوزیس پیشگیری کرده و یا سرعت بروز آن را کاهش می دهند. استنت های آغشته به دارو عملکردی مناسب را در بهبود موفقیت دراز مدت این فرایند نشان داده اند.

همچنین، محققان در حال طراحی استنت های کوچک تر و مواردی با طراحی سفارشی هستند. استنت های دارای طراحی سفارشی در عروق کوچک تر جای می گیرند. علاوه بر آن، این افراد در حال طراحی استنت هایی برای قرار گیری در شریان های مبتلا به انسداد های متعدد می باشند که از جمله این عروق می توان به موارد دارای شاخه های فرعی اشاره کرد.

دیگر استنت ها جهت جلوگیری از تشکیل لخته های خونی در خود، به دارو های رقیق کننده خون آغشته می باشند. اخیرا محققان توسعه استنت هایی را شروع کرده اند که با گذشت زمان در شریان حل می شوند. این استنت ها شریان را باز کرده، نتایجی مشابه با استنت های فلزی داشته و برخلاف آن ها به دلیل باقی نماندن در شریان خطر بروز رستنوزیس را کاهش می دهند.

 

دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی

برای پرسش از دکتر بر روی مشاوره پزشکی کلیک کنید.

دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی | شروع همكاري با بيمارستان بقيه ا.. الاعظم به عنوان متخصص قلب و عروق و هیات علمی دانشگاه بقیه الله در سال ۱۳۸۳

نوشته قبلی

کاردیومیوپاتی در بارداری (علائم، علت، تشخیص و درمان)

نوشته بعدی

مراقبتهای بعد از فنر گذاشتن قلب

آنژیوپلاستی عروق کرونری چیست؟

چگونه قلب را بالون میزنن

خطرات و عوارض آنژیوگرافی در بارداری

ویژگی های یک متخصص آنژیوگرافی حاذق

خطرات و عوارض بعد از آنژیوگرافی دست و پا

دکتر آرزو خسروی – متخصص قلب و عروق، فلوشیپ اکو کاردیوگرافی عضو هیئت علمی و دانشیار دانشگاه رئیس بخش اکوکاردیوگرافی بیمارستان بقیه الله اعظم عضو انجمن قلب و عروق ایران عضو انجمن اکو کاردیوگرافی ایران عضو انجمن قلب اروپا (ESC) عضو انجمن اکوکاردیوگرافی و تصویربرداری اروپا (EACVI) عضو انجمن اکو کاردیوگرافی آمریکا (ASE) عضو شورای پژوهشی مرکز تحقیقات اترواسکلروز

آخرین مطالب

اندوکاردیت باکتریایی چیست؟ (التهاب درون‌شامه قلب)

نوار قلب؛ بهترین راه تشخیص بیماری قلبی

علائم گرفتگی عروق کرونری قلب و نحوه درمان آن با دارو قرص

تفاوت درد قفسه سینه عصبی با حمله قلبی و کرونا

آدرس مطب: خیابان ولیعصر (جنوب به شمال)، نرسیده به توانیر، بن بست بخشندگان، مجتمع مدیکو پلاس، طبقه ی ۷ ، واحد ۷۰۱

شماره تماس: ۲۲۸۹۴۰۸۶

روزهای حضور دکتر: یکشنبه و سه شنبه ساعت ۱۷ الی ۲۰

مطالب ویژه

روش انجام و مراقبت بعد از آنژیوگرافی قلب چگونه است؟

تفسیر جواب اکو قلب

از علت تا درمان تنگی دریچه میترال قلب

متخصص قلب خانم در تهران – متخصص قلب در تهران

بیماری شریان های کرونری (CAD) شایع ترین بیماری قلبی می باشد. این بیماری اغلب در اثر اختلالی به وجود می آید که با نام آترواسکروز یا تصلب شرایین شناخته می شود.

آترواسکروز هنگامی رخ می دهد که موادی چرب در درون شریان های خونرسان قلب تجمع می یابند. هنگامی که پلاک تجمع می یابد، شریان ها تنگ شده و عبور جریان خون به سمت قلب با مشکل می شود. با بدتر شدن انسداد، سرعت جریان خون رونده به قلب کاهش یافته و امکان دارد وضعیتی به نام آنژین به وجود آید. در این زمان، شریان مسدود یا تنگ شده می تواند به یک حمله قلبی منجر شود.

تعدادی از داروها می توانند برای رفع درد آنژینی که در اثر بیماری شریان های کرونری به وجود آمده است مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، از آنجایی که داروها قادر به پاکسازی شریان های مسدود شده نیستند، شریان های کرونری که شدیدا تنگ شده اند جهت کاهش خطر ابتلا به یک حمله قلبی به درمان بیشتری نیاز دارند. در این مواقع یک گزینه درمانی مداخله شریانی از طریق پوست مانند آنژیوپلاستی یا استنت گذاری نیاز است.چگونه قلب را بالون میزنن

فهرست موضوعات

متخصصین قلب فرآیند آنژیوپلاستی ( بالن زدن قلب ) را جهت باز کردن شریان های کرونری تنگ شده انجام می دهند. این متخصصان از یک لوله باریک و دراز به نام کاتتر استفاده می کنند که این لوله حاوی یک بالن کوچک بر روی نوک خود می باشد. آن ها بالون را در محل انسداد در شریان باز کرده تا پلاک را بر روی دیواره شریان فشرده یا صاف کنند.

با اینکه این موضوع در ارتباط با شریان های کرونری در قلب می باشد اما بالن آنژیوپلاستی می تواند برای باز کردن عروق تنگ شده در بسیاری دیگر از بخش های بدن نیز استفاده شود.

برای مثال، پزشکان برای بازکردن شریان های کاروتید تنگ شده آنژیوپلاستی کاروتید را انجام می دهند. شریان های کاروتید، عروقی هستند که خون را به مغز می رسانند. یک سکته مغزی اغلب هنگامی اتفاق می افتد که شریان های کاروتید مسدود شده و مغز اکسیژن کافی دریافت نمی کند.

بالن آنژیوپلاستی می تواند بر روی شریان آئورت (شریان اصلی که از قلب می آید)، ایلیاک (درون لگن)، رانی (در قسمت بالایی ران)، پوپلیتئال (پشت زانو)، تیبیال و پرونئال (قسمت پایینی پاها) نیز انجام شود.

استنت یک وسیله کوچک و تور مانند بوده که از فلز ساخته شده است. هنگامی که یک استنت درون شریان کرونری قرار داده می شود، به عنوان یک ساختار حمایتی یا داربست عمل کرده و رگ را باز نگه می دارد. با باز نگه داشتن رگ، استنت به افزایش جریان خون رونده به قلب و کاهش درد آنژین کمک می کند.

فرایند بالن زدن قلب معمولا همراه با استنت گذاری قلب انجام می شود. در واقع، در حدود 80% بیماران که بالن آنژیوپلاستی انجام می دهند تحت فرایند استنت گذاری نیز قرار خواهند گرفت.

دقیقا همانند بالن آنژیوپلاستی ، پزشکان امروزه از استنت ها نه تنها در قلب بلکه در نواحی مختلفی از بدن استفاده می کنند. استنت ها می توانند در شریان های کاروتید گردنی، آئورت و شریان های محیطی در پاها قرار گیرند.

این فرایندها در آزمایشگاه کاتترگذاری قلبی انجام می شوند. پس از نیمه شب قبل از عمل به بیماران گفته می شود تا از هر گونه خوردن و نوشیدن خودداری کنند. از آنجایی که غذا نخوردن می تواند بر سطوح قند خون تاثیر بگذارد در صورت ابتلا به دیابت، فرد باید با پزشک خود در ارتباط با غذا و دریافت انسولین صحبت کند.

بیمار باید در ارتباط با هر گونه داروی مصرفی خود از جمله تجویزی، بدون نسخه یا مکمل ها با پزشک صحبت کند. این گفته هنگامی اهمیت ویژه ای می یابد که فرد در حال مصرف داروهای ضد پلاکت یا رقیق کننده خون باشد. به احتمال زیاد فرد قبل از انجام فرایند، آزمایش های خون، یک نوار قلب و یک عکس اشعه ایکس از قفسه سینه را انجام خواهد داد.

جهت بی حس کردن ناحیه ورود کاتتر داروی بی حس کننده به وسیله یک سوزن به آن محل تزریق می شود و پس از آن برشی کوچک بر روی پوست ایجاد خواهد شد. هنگامی که پزشکان شریان مورد نظر جهت وارد کردن کاتتر را مشاهده کردند برای سوراخ کردن آن از یک سوزن مخصوص استفاده می کنند.

پزشکان معمولا کاتتر را به درون یک شریان در پا، بازو یا مچ دست وارد می کنند. بسیاری از پزشکان از شریان موجود در پا استفاده می کنند. با این حال، دسترسی از طریق شریان رادیال (مچ دست) در حال تبدیل شدن به گزینه رایج می باشد. فرد نباید در این قسمت از فرایند، دردی را تجربه کند.

پزشکان به آرامی کاتتر را به درون شریان و پس از آن قلب هدایت می کنند. آنها جهت مشاهده فرایند از یک نمایشگر ویدیویی مانند صفحه تلویزیون استفاده می کنند.

هنگامی که کاتتر به شریان مسدود شده می رسد، یک رنگ بی ضرر تزریق شده و پزشک تصاویری را از شریان های کرونری فرد می گیرد. به این تصاویر آنژیوگرام کرونری گفته می شود. آنژیوگرام به پزشک کمک می کند تا اندازه و محل انسداد را مشاهده کنند.

هنگامی که پزشک محل دقیق انسداد را یافت، ابزاری به نام سیم هدایت شونده را از طریق همان شریان در پا وارد کرده و به سمت انسداد هدایت می کند. پس از رسیدن کاتتر به محل انسداد بالون متورم می شود. بالون با متورم شدن خود پلاک را فشار داده و آن را به دیواره شریان فشرده می کند، سپس بالون خالی می شود. امکان دارد پزشکان چندین بار بالون را متورم و خالی کنند. پس از اتمام فرایند بالن زدن قلب ، کاتتر، سیم هدایت شونده و بالون خالی شده خارج می شوند.

در صورتی که پزشکان قصد جایگذاری استنت در شریان را داشته باشند، استنت در نوک کاتتر و بر روی بالون قرار می گیرد.

هنگامی که کاتتر در محل انسداد قرار داده می شود، بالون متورم شده و استنت را گسترده می کند. پس از باز شدن استنت، بالون خالی می شود. بعد از آن، کاتتر، سیم هدایت شونده و بالون خالی خارج شده و استنت برای باز نگه داشتن شریان باقی می ماند.

در محلی که کاتتر وارد شده است فشاری محکم وارد می شود تا از هرگونه خونریزی جلوگیری شود. علاوه بر این، آن محل پانسمان خواهد شد.

این فرایند حدودا از 1.5 تا 2.5 ساعت به طول انجامیده و اغلب بیماران شب پس از فرایند را در بیمارستان سپری خواهند کرد. امکان دارد تا زمانی که اثر داروی آرام بخش از بین نرفته است، فرد احساس خواب آلودگی داشته باشد. پرستاران در طول شب فرد را پایش کرده و عادی بودن فشار خون و ضربان قلب فرد را بررسی می کنند.

پس از ترک بیمارستان، باید به مقدار زیادی مایعات نوشیده و به مدت 1 یا 2 روز پس از فرایند از رانندگی، حمام کردن و سیگار کشیدن خودداری کرد. همچنین، باید تا حداقل 2 روز پس از عمل از نشستن یا راه رفتن به مدت طولانی خودداری شود.

در صورت دریافت استنت، فرد باید به مدت 30 روز از انجام فعالیت های شدید اجتناب کند. در صورت قرار گرفتن تحت عمل آنژیوپلاستی به همراه یا بدون استنت گذاری، فرد باید در ادامه زندگی خود روزانه داروی آسپرین مصرف کند. در صورتی که استنت گذاری انجام شده است، فرد نیاز خواهد داشت تا به مدت یک سال یا بیشتر از داروهای ضد پلاکت یا رقیق کننده خون استفاده کند. پزشک زمان و چگونگی مصرف این داروها را به فرد خواهد گفت.

در حدود 35 تا 40 درصد بیمارانی که تحت بالن زدن قلب قرار گرفته اند در معرض خطر ابتلا به انسدادهای بیشتر در محل درمان شده می باشند. این پدیده با نام رستنوزیس یا تنگی مجدد شناخته می شود. رستنوزیس معمولا در 6 ماه اول پس از بالن زدن قلب رخ می دهد. همچنین، شریان هایی که در آنها استنت جایگذاری شده نیز می توانند دوباره بسته شوند. رستنوزیس در حدود 20 درصد بیماران دارای استنت رخ می دهد. در صورت بروز رستنوزیس، امکان دارد بیماران به یک عمل بالن زدن قلب یا استنت گذاری دیگر نیاز داشته باشند.

پزشکان همواره در حال تلاش برای یافتن راه هایی جدید جهت پیشگیری از بسته شدن دوباره شریان ها پس از فرایند آنژیوپلاستی یا استنت گذاری می باشند. در سال های اخیر، پزشکان از انواع جدیدی از استنت ها استفاده کرده اند. برخی از این موارد به داروهایی آغشته هستند که به جلوگیری از بسته شدن دوباره رگ کمک می کنند. این استنت های آغشته به دارو، دارو های خود را به آرامی به درون بافت اطراف استنت آزاد کرده، از استنوزیس پیشگیری کرده و یا سرعت بروز آن را کاهش می دهند. استنت های آغشته به دارو عملکردی مناسب را در بهبود موفقیت دراز مدت این فرایند نشان داده اند.

همچنین، محققان در حال طراحی استنت های کوچک تر و مواردی با طراحی سفارشی هستند. استنت های دارای طراحی سفارشی در عروق کوچک تر جای می گیرند. علاوه بر آن، این افراد در حال طراحی استنت هایی برای قرار گیری در شریان های مبتلا به انسداد های متعدد می باشند که از جمله این عروق می توان به موارد دارای شاخه های فرعی اشاره کرد.

دیگر استنت ها جهت جلوگیری از تشکیل لخته های خونی در خود، به دارو های رقیق کننده خون آغشته می باشند. اخیرا محققان توسعه استنت هایی را شروع کرده اند که با گذشت زمان در شریان حل می شوند. این استنت ها شریان را باز کرده، نتایجی مشابه با استنت های فلزی داشته و برخلاف آن ها به دلیل باقی نماندن در شریان خطر بروز رستنوزیس را کاهش می دهند.

 

دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی

برای پرسش از دکتر بر روی مشاوره پزشکی کلیک کنید.

دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی | شروع همكاري با بيمارستان بقيه ا.. الاعظم به عنوان متخصص قلب و عروق و هیات علمی دانشگاه بقیه الله در سال ۱۳۸۳

نوشته قبلی

کاردیومیوپاتی در بارداری (علائم، علت، تشخیص و درمان)

نوشته بعدی

مراقبتهای بعد از فنر گذاشتن قلب

آنژیوپلاستی عروق کرونری چیست؟

چگونه قلب را بالون میزنن

خطرات و عوارض آنژیوگرافی در بارداری

ویژگی های یک متخصص آنژیوگرافی حاذق

خطرات و عوارض بعد از آنژیوگرافی دست و پا

دکتر آرزو خسروی – متخصص قلب و عروق، فلوشیپ اکو کاردیوگرافی عضو هیئت علمی و دانشیار دانشگاه رئیس بخش اکوکاردیوگرافی بیمارستان بقیه الله اعظم عضو انجمن قلب و عروق ایران عضو انجمن اکو کاردیوگرافی ایران عضو انجمن قلب اروپا (ESC) عضو انجمن اکوکاردیوگرافی و تصویربرداری اروپا (EACVI) عضو انجمن اکو کاردیوگرافی آمریکا (ASE) عضو شورای پژوهشی مرکز تحقیقات اترواسکلروز

آخرین مطالب

اندوکاردیت باکتریایی چیست؟ (التهاب درون‌شامه قلب)

نوار قلب؛ بهترین راه تشخیص بیماری قلبی

علائم گرفتگی عروق کرونری قلب و نحوه درمان آن با دارو قرص

تفاوت درد قفسه سینه عصبی با حمله قلبی و کرونا

آدرس مطب: خیابان ولیعصر (جنوب به شمال)، نرسیده به توانیر، بن بست بخشندگان، مجتمع مدیکو پلاس، طبقه ی ۷ ، واحد ۷۰۱

شماره تماس: ۲۲۸۹۴۰۸۶

روزهای حضور دکتر: یکشنبه و سه شنبه ساعت ۱۷ الی ۲۰

مطالب ویژه

روش انجام و مراقبت بعد از آنژیوگرافی قلب چگونه است؟

تفسیر جواب اکو قلب

از علت تا درمان تنگی دریچه میترال قلب

متخصص قلب خانم در تهران – متخصص قلب در تهران

بیماری شریان های کرونری (CAD) شایع ترین بیماری قلبی می باشد. این بیماری اغلب در اثر اختلالی به وجود می آید که با نام آترواسکروز یا تصلب شرایین شناخته می شود.

آترواسکروز هنگامی رخ می دهد که موادی چرب در درون شریان های خونرسان قلب تجمع می یابند. هنگامی که پلاک تجمع می یابد، شریان ها تنگ شده و عبور جریان خون به سمت قلب با مشکل می شود. با بدتر شدن انسداد، سرعت جریان خون رونده به قلب کاهش یافته و امکان دارد وضعیتی به نام آنژین به وجود آید. در این زمان، شریان مسدود یا تنگ شده می تواند به یک حمله قلبی منجر شود.

تعدادی از داروها می توانند برای رفع درد آنژینی که در اثر بیماری شریان های کرونری به وجود آمده است مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، از آنجایی که داروها قادر به پاکسازی شریان های مسدود شده نیستند، شریان های کرونری که شدیدا تنگ شده اند جهت کاهش خطر ابتلا به یک حمله قلبی به درمان بیشتری نیاز دارند. در این مواقع یک گزینه درمانی مداخله شریانی از طریق پوست مانند آنژیوپلاستی یا استنت گذاری نیاز است.چگونه قلب را بالون میزنن

فهرست موضوعات

متخصصین قلب فرآیند آنژیوپلاستی ( بالن زدن قلب ) را جهت باز کردن شریان های کرونری تنگ شده انجام می دهند. این متخصصان از یک لوله باریک و دراز به نام کاتتر استفاده می کنند که این لوله حاوی یک بالن کوچک بر روی نوک خود می باشد. آن ها بالون را در محل انسداد در شریان باز کرده تا پلاک را بر روی دیواره شریان فشرده یا صاف کنند.

با اینکه این موضوع در ارتباط با شریان های کرونری در قلب می باشد اما بالن آنژیوپلاستی می تواند برای باز کردن عروق تنگ شده در بسیاری دیگر از بخش های بدن نیز استفاده شود.

برای مثال، پزشکان برای بازکردن شریان های کاروتید تنگ شده آنژیوپلاستی کاروتید را انجام می دهند. شریان های کاروتید، عروقی هستند که خون را به مغز می رسانند. یک سکته مغزی اغلب هنگامی اتفاق می افتد که شریان های کاروتید مسدود شده و مغز اکسیژن کافی دریافت نمی کند.

بالن آنژیوپلاستی می تواند بر روی شریان آئورت (شریان اصلی که از قلب می آید)، ایلیاک (درون لگن)، رانی (در قسمت بالایی ران)، پوپلیتئال (پشت زانو)، تیبیال و پرونئال (قسمت پایینی پاها) نیز انجام شود.

استنت یک وسیله کوچک و تور مانند بوده که از فلز ساخته شده است. هنگامی که یک استنت درون شریان کرونری قرار داده می شود، به عنوان یک ساختار حمایتی یا داربست عمل کرده و رگ را باز نگه می دارد. با باز نگه داشتن رگ، استنت به افزایش جریان خون رونده به قلب و کاهش درد آنژین کمک می کند.

فرایند بالن زدن قلب معمولا همراه با استنت گذاری قلب انجام می شود. در واقع، در حدود 80% بیماران که بالن آنژیوپلاستی انجام می دهند تحت فرایند استنت گذاری نیز قرار خواهند گرفت.

دقیقا همانند بالن آنژیوپلاستی ، پزشکان امروزه از استنت ها نه تنها در قلب بلکه در نواحی مختلفی از بدن استفاده می کنند. استنت ها می توانند در شریان های کاروتید گردنی، آئورت و شریان های محیطی در پاها قرار گیرند.

این فرایندها در آزمایشگاه کاتترگذاری قلبی انجام می شوند. پس از نیمه شب قبل از عمل به بیماران گفته می شود تا از هر گونه خوردن و نوشیدن خودداری کنند. از آنجایی که غذا نخوردن می تواند بر سطوح قند خون تاثیر بگذارد در صورت ابتلا به دیابت، فرد باید با پزشک خود در ارتباط با غذا و دریافت انسولین صحبت کند.

بیمار باید در ارتباط با هر گونه داروی مصرفی خود از جمله تجویزی، بدون نسخه یا مکمل ها با پزشک صحبت کند. این گفته هنگامی اهمیت ویژه ای می یابد که فرد در حال مصرف داروهای ضد پلاکت یا رقیق کننده خون باشد. به احتمال زیاد فرد قبل از انجام فرایند، آزمایش های خون، یک نوار قلب و یک عکس اشعه ایکس از قفسه سینه را انجام خواهد داد.

جهت بی حس کردن ناحیه ورود کاتتر داروی بی حس کننده به وسیله یک سوزن به آن محل تزریق می شود و پس از آن برشی کوچک بر روی پوست ایجاد خواهد شد. هنگامی که پزشکان شریان مورد نظر جهت وارد کردن کاتتر را مشاهده کردند برای سوراخ کردن آن از یک سوزن مخصوص استفاده می کنند.

پزشکان معمولا کاتتر را به درون یک شریان در پا، بازو یا مچ دست وارد می کنند. بسیاری از پزشکان از شریان موجود در پا استفاده می کنند. با این حال، دسترسی از طریق شریان رادیال (مچ دست) در حال تبدیل شدن به گزینه رایج می باشد. فرد نباید در این قسمت از فرایند، دردی را تجربه کند.

پزشکان به آرامی کاتتر را به درون شریان و پس از آن قلب هدایت می کنند. آنها جهت مشاهده فرایند از یک نمایشگر ویدیویی مانند صفحه تلویزیون استفاده می کنند.

هنگامی که کاتتر به شریان مسدود شده می رسد، یک رنگ بی ضرر تزریق شده و پزشک تصاویری را از شریان های کرونری فرد می گیرد. به این تصاویر آنژیوگرام کرونری گفته می شود. آنژیوگرام به پزشک کمک می کند تا اندازه و محل انسداد را مشاهده کنند.

هنگامی که پزشک محل دقیق انسداد را یافت، ابزاری به نام سیم هدایت شونده را از طریق همان شریان در پا وارد کرده و به سمت انسداد هدایت می کند. پس از رسیدن کاتتر به محل انسداد بالون متورم می شود. بالون با متورم شدن خود پلاک را فشار داده و آن را به دیواره شریان فشرده می کند، سپس بالون خالی می شود. امکان دارد پزشکان چندین بار بالون را متورم و خالی کنند. پس از اتمام فرایند بالن زدن قلب ، کاتتر، سیم هدایت شونده و بالون خالی شده خارج می شوند.

در صورتی که پزشکان قصد جایگذاری استنت در شریان را داشته باشند، استنت در نوک کاتتر و بر روی بالون قرار می گیرد.

هنگامی که کاتتر در محل انسداد قرار داده می شود، بالون متورم شده و استنت را گسترده می کند. پس از باز شدن استنت، بالون خالی می شود. بعد از آن، کاتتر، سیم هدایت شونده و بالون خالی خارج شده و استنت برای باز نگه داشتن شریان باقی می ماند.

در محلی که کاتتر وارد شده است فشاری محکم وارد می شود تا از هرگونه خونریزی جلوگیری شود. علاوه بر این، آن محل پانسمان خواهد شد.

این فرایند حدودا از 1.5 تا 2.5 ساعت به طول انجامیده و اغلب بیماران شب پس از فرایند را در بیمارستان سپری خواهند کرد. امکان دارد تا زمانی که اثر داروی آرام بخش از بین نرفته است، فرد احساس خواب آلودگی داشته باشد. پرستاران در طول شب فرد را پایش کرده و عادی بودن فشار خون و ضربان قلب فرد را بررسی می کنند.

پس از ترک بیمارستان، باید به مقدار زیادی مایعات نوشیده و به مدت 1 یا 2 روز پس از فرایند از رانندگی، حمام کردن و سیگار کشیدن خودداری کرد. همچنین، باید تا حداقل 2 روز پس از عمل از نشستن یا راه رفتن به مدت طولانی خودداری شود.

در صورت دریافت استنت، فرد باید به مدت 30 روز از انجام فعالیت های شدید اجتناب کند. در صورت قرار گرفتن تحت عمل آنژیوپلاستی به همراه یا بدون استنت گذاری، فرد باید در ادامه زندگی خود روزانه داروی آسپرین مصرف کند. در صورتی که استنت گذاری انجام شده است، فرد نیاز خواهد داشت تا به مدت یک سال یا بیشتر از داروهای ضد پلاکت یا رقیق کننده خون استفاده کند. پزشک زمان و چگونگی مصرف این داروها را به فرد خواهد گفت.

در حدود 35 تا 40 درصد بیمارانی که تحت بالن زدن قلب قرار گرفته اند در معرض خطر ابتلا به انسدادهای بیشتر در محل درمان شده می باشند. این پدیده با نام رستنوزیس یا تنگی مجدد شناخته می شود. رستنوزیس معمولا در 6 ماه اول پس از بالن زدن قلب رخ می دهد. همچنین، شریان هایی که در آنها استنت جایگذاری شده نیز می توانند دوباره بسته شوند. رستنوزیس در حدود 20 درصد بیماران دارای استنت رخ می دهد. در صورت بروز رستنوزیس، امکان دارد بیماران به یک عمل بالن زدن قلب یا استنت گذاری دیگر نیاز داشته باشند.

پزشکان همواره در حال تلاش برای یافتن راه هایی جدید جهت پیشگیری از بسته شدن دوباره شریان ها پس از فرایند آنژیوپلاستی یا استنت گذاری می باشند. در سال های اخیر، پزشکان از انواع جدیدی از استنت ها استفاده کرده اند. برخی از این موارد به داروهایی آغشته هستند که به جلوگیری از بسته شدن دوباره رگ کمک می کنند. این استنت های آغشته به دارو، دارو های خود را به آرامی به درون بافت اطراف استنت آزاد کرده، از استنوزیس پیشگیری کرده و یا سرعت بروز آن را کاهش می دهند. استنت های آغشته به دارو عملکردی مناسب را در بهبود موفقیت دراز مدت این فرایند نشان داده اند.

همچنین، محققان در حال طراحی استنت های کوچک تر و مواردی با طراحی سفارشی هستند. استنت های دارای طراحی سفارشی در عروق کوچک تر جای می گیرند. علاوه بر آن، این افراد در حال طراحی استنت هایی برای قرار گیری در شریان های مبتلا به انسداد های متعدد می باشند که از جمله این عروق می توان به موارد دارای شاخه های فرعی اشاره کرد.

دیگر استنت ها جهت جلوگیری از تشکیل لخته های خونی در خود، به دارو های رقیق کننده خون آغشته می باشند. اخیرا محققان توسعه استنت هایی را شروع کرده اند که با گذشت زمان در شریان حل می شوند. این استنت ها شریان را باز کرده، نتایجی مشابه با استنت های فلزی داشته و برخلاف آن ها به دلیل باقی نماندن در شریان خطر بروز رستنوزیس را کاهش می دهند.

 

دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی

برای پرسش از دکتر بر روی مشاوره پزشکی کلیک کنید.

دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی | شروع همكاري با بيمارستان بقيه ا.. الاعظم به عنوان متخصص قلب و عروق و هیات علمی دانشگاه بقیه الله در سال ۱۳۸۳

نوشته قبلی

کاردیومیوپاتی در بارداری (علائم، علت، تشخیص و درمان)

نوشته بعدی

مراقبتهای بعد از فنر گذاشتن قلب

آنژیوپلاستی عروق کرونری چیست؟

چگونه قلب را بالون میزنن

خطرات و عوارض آنژیوگرافی در بارداری

ویژگی های یک متخصص آنژیوگرافی حاذق

خطرات و عوارض بعد از آنژیوگرافی دست و پا

دکتر آرزو خسروی – متخصص قلب و عروق، فلوشیپ اکو کاردیوگرافی عضو هیئت علمی و دانشیار دانشگاه رئیس بخش اکوکاردیوگرافی بیمارستان بقیه الله اعظم عضو انجمن قلب و عروق ایران عضو انجمن اکو کاردیوگرافی ایران عضو انجمن قلب اروپا (ESC) عضو انجمن اکوکاردیوگرافی و تصویربرداری اروپا (EACVI) عضو انجمن اکو کاردیوگرافی آمریکا (ASE) عضو شورای پژوهشی مرکز تحقیقات اترواسکلروز

آخرین مطالب

اندوکاردیت باکتریایی چیست؟ (التهاب درون‌شامه قلب)

نوار قلب؛ بهترین راه تشخیص بیماری قلبی

علائم گرفتگی عروق کرونری قلب و نحوه درمان آن با دارو قرص

تفاوت درد قفسه سینه عصبی با حمله قلبی و کرونا

آدرس مطب: خیابان ولیعصر (جنوب به شمال)، نرسیده به توانیر، بن بست بخشندگان، مجتمع مدیکو پلاس، طبقه ی ۷ ، واحد ۷۰۱

شماره تماس: ۲۲۸۹۴۰۸۶

روزهای حضور دکتر: یکشنبه و سه شنبه ساعت ۱۷ الی ۲۰

مطالب ویژه

روش انجام و مراقبت بعد از آنژیوگرافی قلب چگونه است؟

تفسیر جواب اکو قلب

از علت تا درمان تنگی دریچه میترال قلب

دکتر سعید یزدانخواه متخصص قلب و عروق در تهران –

در عمل بالون قلب، یک بالون کوچک با طراحی خاص به سیمی هدایت شده متصل و به درون ناحیه تنگ شده شریان کرونری وارد می شود تا پلاک را فشرده کند. در نتیجه فشرده شدن پلاک، شریان ها باز شده و امکان عبور آزادانه جریان خون فراهم می شود.

به طور کلی، برای این فرایند از یک داروی آرام بخش خفیف استفاده می شود. هر چند در برخی موارد امکان دارد از بیهوشی عمومی نیز استفاده شود. بسته به تشخیص پزشک، امکان دارد برای برخی بیماران بستری شدن در بیمارستان به مدت یک شب نیاز باشد.

فهرست موضوعات

این فرایند بسته به وضعیت پزشکی فرد، می تواند از ۳۰ دقیقه تا ۳ ساعت به طول انجامد. اما معمولا ظرف ۶۰ دقیقه تکمیل می شود. در زیر عکس بالن قلب آمده است.چگونه قلب را بالون میزنن

علائم فیزیکی ناشی از تنگی شریان های کرونری می توانند سبب ایجاد اختلال در کیفیت زندگی شوند. از جمله این موارد می توان به تنگی نفس، خستگی شدید در هنگام فعالیت جسمانی و ناراحتی دائمی در قفسه سینه اشاره کرد. در صورتیکه فرد موارد زیر را داشته باشد، فرایند بالون قلب برای او مناسب است:

همه تنگی ها به وسیله آنژیوپلاستی قابل درمان نیستند. این گفته مخصوصا در زمانی بارز است که چندین قسمت تنگی در شریان ها وجود داشته و یا محل تنگی به وسیله کاتتر بالون غیر قابل دسترس باشد. آنژیوپلاستی تنها زمانی انجام می شود که انسداد شدید بوده و یا به وسیله داروها برطرف نمی شود.  در صورت بارداری این مورد را حتما به پزشک خود بگویید.

نکته: معیار مناسب بودن فرایندهای پزشکی مختلف برای افراد، از هر بیمار تا بیمار دیگر متفاوت بوده و به سلامت عمومی، سابقه پزشکی و بیماری های فرد بستگی دارد. برای کسب اطلاعات درباره مناسب بودن یا نبودن هر گونه فرایند پزشکی با پزشک خود مشورت کنید.

عمل بالن قلب قلب شامل مراحل زیر می شود:

۱-فرد بر روی یک تخت عمل قرار داده می شود.

۲-پایشگر های دیجیتالی جهت پایش ضربان قلب، فشار خون و نبض بیمار در حین فرایند، به او متصل می شوند.

۳-یک خط وریدی به درون یک ورید در دست یا بازوی او وارد می شود تا بتوان داروها را به صورت درون وریدی به بیمار داد.

۴-بسته به وضعیت پزشکی فرد، یک نوع مناسب از بی حسی یا بیهوشی برای بیمار تجویز می شود.

۵-مواد ضد عفونی کننده به ناحیه ای از بدن (قسمت بالایی پا یا مچ دست) اعمال می شوند که قرار است کاتتر به آن وارد شود. کاتتر یک لوله منعطف و نازک است.

۶-سپس این ناحیه به وسیله یک پارچه مخصوص جراحی پوشانده می شود.

۷-هنگامی که ماده بیهوشی موثر واقع شد، متخصص قلب فرایند آنژیوپلاستی را با ایجاد یک برش پوستی بسیار کوچک در محل (قسمت بالایی پا یا مچ دست) شروع می کند.

۸-در صورتی که ناحیه بالایی پا انتخاب شده باشد، متخصص قلب یک لوله باریک به نام کاتتر را به درون شریان رانی وارد می کند. شریان رانی دومین شریان بزرگ در بدن بوده و در ران قرار دارد. عملکرد اولیه این شریان رساندن جریان خون به ناحیه پایینی بدن است. در صورتی که ناحیه مچ دست انتخاب شده باشد، متخصص قلب یک کاتتر به درون شریان رادیال وارد می کند. شریان رادیال یک شریان بزرگ در ساعد دست می باشد. این شریان خون حاوی اکسیژن را از ریه ها به بازو و دست می رساند.

۹-متخصص قلب به دقت کاتتر را از درون شریان ها تا به ناحیه تنگ شده در شریان کرونری هدایت می کند. از آنجایی که شریان ها پایانه عصبی ندارند، در هنگام ورود کاتتر به آن ها فرد هیچ گونه احساس ناخوشایندی نخواهد داشت.

۱۰-هنگامی که کاتتر به شریان تنگ شده رسید، متخصص قلب یک رنگ مخصوص (ماده حاجب) به درون شریان تزریق می کند که شریان ها را نمایان می سازد. دستگاه اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از شریان های مشخص شده استفاده می شود. این تصاویر محل تنگی را نشان می دهند. رنگ مخصوص شکل و اندازه انسداد های شریان ها را به صورت برجسته در دوربین اشعه ایکس نشان می دهد. این دوربین تصاویری زنده از شریان ها را بر روی یک نمایشگر نشان می دهد.

۱۱-سپس متخصص قلب با هدایت اشعه ایکس، سیمی را از طریق کاتتر به ناحیه تنگ شده هدایت می کند. به این سیم یک بالون خالی شده متصل می باشد.

۱۲-او چندین بار بالون را باد کرده و سپس خالی می کند. این عمل تکراری، شریان تنگ شده را باز کرده و پلاک را به دیواره های شریانی فشار می دهد. همچنین، بالون بزرگ شده دیواره شریان را گسترش داده و جریان خون را افزایش می دهد.

۱۳-ماده حاجب تزریق شده، میزان جریان خون عبوری از شریان تازه باز شده را نشان می دهد. هنگامی که متخصص قلب از میزان جریان خون رضایت یافت، بالون را خالی کرده و بالون، سیم هدایت و کاتتر را خارج می کند.

بسته به نیاز، پزشک می تواند پیشنهاد دهد تا پس از فرایند بالون قلب، یک استنت یا فنر نیز در رگ جایگذاری شود. این استنت برای باز نگه داشتن شریانهای مسدود شده و جلوگیری از مسدود شدن مجدد آنها استفاده می شود.

خطرات قرار گرفتن تحت فرایند بالون قلب شامل موارد زیر می شود:

پس از اتمام فرایند نیز ممکن است خطرات عفونت و لخته شدن خون وجود داشته باشند.

برخی از مزیت های بالون قلب شامل موارد زیر می شوند:

جایگزین های بالون قلب شامل موارد زیر می شوند:

دستورالعمل های رایج قبل از عمل عبارتند از:

برخی از آزمایش هایی که انجام می شوند شامل موارد زیر هستند:

استفاده از روش بالون قلب به طور معمول ایمن است. با این حال، در برخی موارد امکان دارد عوارضی بروز کنند. برخی عوارض عبارتند از:

لطفا برای دانستن تمامی عوارض احتمالی که می توانند رخ دهند با متخصص قلب خود مشورت کنید.

پس از پایان یافتن فرایند، فرد می تواند به خانه بازگشته و مراقبت پس از عمل خود را انجام دهد. این مراقبت ها شامل موارد زیر می شوند:

جهت مراقبت از محل برش باید موارد زیر رعایت شوند:

به طور کلی بسته به چگونگی پیش رفتن فرایند و محلی که کاتتر در آن قرار گرفته است، بیماران باید ظرف چند ساعت پس از قرار گرفتن تحت فرایند آنژیوپلاستی قادر به راه رفتن در محیط اطراف باشند. بهبودی کامل در حدود ۵ تا ۷ روز به طول می انجامد.

آنژیوپلاستی می تواند از حملات قلبی و سکته های مغزی برای مدتی طولانی جلوگیری کند. با این حال، برخی افراد بازگشت تنگی های شریانی را تجربه می کنند که در آن صورت انجام دوباره فرایند آنژیوپلاستی مورد نیاز خواهد بود. در صورتی که آنژیوپلاستی با تغییراتی سالم در سبک زندگی همراه باشد احتمال بازگشت تنگی کمتر خواهد بود.

آزمایش های تصویر برداری انجام شده در ملاقات های پس از فرایند به خوبی حجم جریان خون موجود در شریان را نشان خواهند داد. جریان خون عادی یا کافی بیانگر نتیجه موفق فرایند می باشد. در صورت تجویز پزشک، امکان دارد انجام مجدد آنژیوپلاستی مورد نیاز باشد.

دکتر سعید یزدانخواه متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستیچگونه قلب را بالون میزنن

.برای ارتقاء کیفیت مطالب امتیاز دهید

دکتر سعید یزادان‌خواه متخصص آنژیوگرافی و قلب و عروق | بیمارستان های طرف قرار داد: بیمارستان نیکان، بیمارستان محب مهر، بیمارستان پیامبران | شماره تماس: ۰۲۱۲۶۷۵۲۲۹۴

پست قبلی

تنگی دریچه آئورت (علائم، علت، تشخیص و درمان)

پست بعدی

روش قطع قرص پروپرانول ۱۰ چگونه است؟

مراحل آنژیوپلاستی عروق پا چیست؟

مقایسه آنژیوپلاستی و عمل قلب باز

رژیم بعد از آنژیوپلاستی

آنژیوپلاستی عروق پا و دست چگونه انجام می شود؟

پستهای اخیر

۹ راهکار طلایی جهت درمان تنگی نفس در خانه

تنگی دریچه آئورت (علائم، علت، تشخیص و درمان)

مقایسه آنژیوپلاستی و عمل قلب باز

دکتر سعید یزدانخواه متخصص قلب و عروق در تهران –

در عمل بالون قلب، یک بالون کوچک با طراحی خاص به سیمی هدایت شده متصل و به درون ناحیه تنگ شده شریان کرونری وارد می شود تا پلاک را فشرده کند. در نتیجه فشرده شدن پلاک، شریان ها باز شده و امکان عبور آزادانه جریان خون فراهم می شود.

به طور کلی، برای این فرایند از یک داروی آرام بخش خفیف استفاده می شود. هر چند در برخی موارد امکان دارد از بیهوشی عمومی نیز استفاده شود. بسته به تشخیص پزشک، امکان دارد برای برخی بیماران بستری شدن در بیمارستان به مدت یک شب نیاز باشد.

فهرست موضوعات

این فرایند بسته به وضعیت پزشکی فرد، می تواند از ۳۰ دقیقه تا ۳ ساعت به طول انجامد. اما معمولا ظرف ۶۰ دقیقه تکمیل می شود. در زیر عکس بالن قلب آمده است.چگونه قلب را بالون میزنن

علائم فیزیکی ناشی از تنگی شریان های کرونری می توانند سبب ایجاد اختلال در کیفیت زندگی شوند. از جمله این موارد می توان به تنگی نفس، خستگی شدید در هنگام فعالیت جسمانی و ناراحتی دائمی در قفسه سینه اشاره کرد. در صورتیکه فرد موارد زیر را داشته باشد، فرایند بالون قلب برای او مناسب است:

همه تنگی ها به وسیله آنژیوپلاستی قابل درمان نیستند. این گفته مخصوصا در زمانی بارز است که چندین قسمت تنگی در شریان ها وجود داشته و یا محل تنگی به وسیله کاتتر بالون غیر قابل دسترس باشد. آنژیوپلاستی تنها زمانی انجام می شود که انسداد شدید بوده و یا به وسیله داروها برطرف نمی شود.  در صورت بارداری این مورد را حتما به پزشک خود بگویید.

نکته: معیار مناسب بودن فرایندهای پزشکی مختلف برای افراد، از هر بیمار تا بیمار دیگر متفاوت بوده و به سلامت عمومی، سابقه پزشکی و بیماری های فرد بستگی دارد. برای کسب اطلاعات درباره مناسب بودن یا نبودن هر گونه فرایند پزشکی با پزشک خود مشورت کنید.

عمل بالن قلب قلب شامل مراحل زیر می شود:

۱-فرد بر روی یک تخت عمل قرار داده می شود.

۲-پایشگر های دیجیتالی جهت پایش ضربان قلب، فشار خون و نبض بیمار در حین فرایند، به او متصل می شوند.

۳-یک خط وریدی به درون یک ورید در دست یا بازوی او وارد می شود تا بتوان داروها را به صورت درون وریدی به بیمار داد.

۴-بسته به وضعیت پزشکی فرد، یک نوع مناسب از بی حسی یا بیهوشی برای بیمار تجویز می شود.

۵-مواد ضد عفونی کننده به ناحیه ای از بدن (قسمت بالایی پا یا مچ دست) اعمال می شوند که قرار است کاتتر به آن وارد شود. کاتتر یک لوله منعطف و نازک است.

۶-سپس این ناحیه به وسیله یک پارچه مخصوص جراحی پوشانده می شود.

۷-هنگامی که ماده بیهوشی موثر واقع شد، متخصص قلب فرایند آنژیوپلاستی را با ایجاد یک برش پوستی بسیار کوچک در محل (قسمت بالایی پا یا مچ دست) شروع می کند.

۸-در صورتی که ناحیه بالایی پا انتخاب شده باشد، متخصص قلب یک لوله باریک به نام کاتتر را به درون شریان رانی وارد می کند. شریان رانی دومین شریان بزرگ در بدن بوده و در ران قرار دارد. عملکرد اولیه این شریان رساندن جریان خون به ناحیه پایینی بدن است. در صورتی که ناحیه مچ دست انتخاب شده باشد، متخصص قلب یک کاتتر به درون شریان رادیال وارد می کند. شریان رادیال یک شریان بزرگ در ساعد دست می باشد. این شریان خون حاوی اکسیژن را از ریه ها به بازو و دست می رساند.

۹-متخصص قلب به دقت کاتتر را از درون شریان ها تا به ناحیه تنگ شده در شریان کرونری هدایت می کند. از آنجایی که شریان ها پایانه عصبی ندارند، در هنگام ورود کاتتر به آن ها فرد هیچ گونه احساس ناخوشایندی نخواهد داشت.

۱۰-هنگامی که کاتتر به شریان تنگ شده رسید، متخصص قلب یک رنگ مخصوص (ماده حاجب) به درون شریان تزریق می کند که شریان ها را نمایان می سازد. دستگاه اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از شریان های مشخص شده استفاده می شود. این تصاویر محل تنگی را نشان می دهند. رنگ مخصوص شکل و اندازه انسداد های شریان ها را به صورت برجسته در دوربین اشعه ایکس نشان می دهد. این دوربین تصاویری زنده از شریان ها را بر روی یک نمایشگر نشان می دهد.

۱۱-سپس متخصص قلب با هدایت اشعه ایکس، سیمی را از طریق کاتتر به ناحیه تنگ شده هدایت می کند. به این سیم یک بالون خالی شده متصل می باشد.

۱۲-او چندین بار بالون را باد کرده و سپس خالی می کند. این عمل تکراری، شریان تنگ شده را باز کرده و پلاک را به دیواره های شریانی فشار می دهد. همچنین، بالون بزرگ شده دیواره شریان را گسترش داده و جریان خون را افزایش می دهد.

۱۳-ماده حاجب تزریق شده، میزان جریان خون عبوری از شریان تازه باز شده را نشان می دهد. هنگامی که متخصص قلب از میزان جریان خون رضایت یافت، بالون را خالی کرده و بالون، سیم هدایت و کاتتر را خارج می کند.

بسته به نیاز، پزشک می تواند پیشنهاد دهد تا پس از فرایند بالون قلب، یک استنت یا فنر نیز در رگ جایگذاری شود. این استنت برای باز نگه داشتن شریانهای مسدود شده و جلوگیری از مسدود شدن مجدد آنها استفاده می شود.

خطرات قرار گرفتن تحت فرایند بالون قلب شامل موارد زیر می شود:

پس از اتمام فرایند نیز ممکن است خطرات عفونت و لخته شدن خون وجود داشته باشند.

برخی از مزیت های بالون قلب شامل موارد زیر می شوند:

جایگزین های بالون قلب شامل موارد زیر می شوند:

دستورالعمل های رایج قبل از عمل عبارتند از:

برخی از آزمایش هایی که انجام می شوند شامل موارد زیر هستند:

استفاده از روش بالون قلب به طور معمول ایمن است. با این حال، در برخی موارد امکان دارد عوارضی بروز کنند. برخی عوارض عبارتند از:

لطفا برای دانستن تمامی عوارض احتمالی که می توانند رخ دهند با متخصص قلب خود مشورت کنید.

پس از پایان یافتن فرایند، فرد می تواند به خانه بازگشته و مراقبت پس از عمل خود را انجام دهد. این مراقبت ها شامل موارد زیر می شوند:

جهت مراقبت از محل برش باید موارد زیر رعایت شوند:

به طور کلی بسته به چگونگی پیش رفتن فرایند و محلی که کاتتر در آن قرار گرفته است، بیماران باید ظرف چند ساعت پس از قرار گرفتن تحت فرایند آنژیوپلاستی قادر به راه رفتن در محیط اطراف باشند. بهبودی کامل در حدود ۵ تا ۷ روز به طول می انجامد.

آنژیوپلاستی می تواند از حملات قلبی و سکته های مغزی برای مدتی طولانی جلوگیری کند. با این حال، برخی افراد بازگشت تنگی های شریانی را تجربه می کنند که در آن صورت انجام دوباره فرایند آنژیوپلاستی مورد نیاز خواهد بود. در صورتی که آنژیوپلاستی با تغییراتی سالم در سبک زندگی همراه باشد احتمال بازگشت تنگی کمتر خواهد بود.

آزمایش های تصویر برداری انجام شده در ملاقات های پس از فرایند به خوبی حجم جریان خون موجود در شریان را نشان خواهند داد. جریان خون عادی یا کافی بیانگر نتیجه موفق فرایند می باشد. در صورت تجویز پزشک، امکان دارد انجام مجدد آنژیوپلاستی مورد نیاز باشد.

دکتر سعید یزدانخواه متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستیچگونه قلب را بالون میزنن

.برای ارتقاء کیفیت مطالب امتیاز دهید

دکتر سعید یزادان‌خواه متخصص آنژیوگرافی و قلب و عروق | بیمارستان های طرف قرار داد: بیمارستان نیکان، بیمارستان محب مهر، بیمارستان پیامبران | شماره تماس: ۰۲۱۲۶۷۵۲۲۹۴

پست قبلی

تنگی دریچه آئورت (علائم، علت، تشخیص و درمان)

پست بعدی

روش قطع قرص پروپرانول ۱۰ چگونه است؟

مراحل آنژیوپلاستی عروق پا چیست؟

مقایسه آنژیوپلاستی و عمل قلب باز

رژیم بعد از آنژیوپلاستی

آنژیوپلاستی عروق پا و دست چگونه انجام می شود؟

پستهای اخیر

قرص کونکور برای چیست؟ [ + عوارض ]

آیا فشار خون ریوی خطرناک است؟

بیماری acs چیست و چگونه درمان می شود؟

دکتر سعید یزدانخواه متخصص قلب و عروق در تهران –

در عمل بالون قلب، یک بالون کوچک با طراحی خاص به سیمی هدایت شده متصل و به درون ناحیه تنگ شده شریان کرونری وارد می شود تا پلاک را فشرده کند. در نتیجه فشرده شدن پلاک، شریان ها باز شده و امکان عبور آزادانه جریان خون فراهم می شود.

به طور کلی، برای این فرایند از یک داروی آرام بخش خفیف استفاده می شود. هر چند در برخی موارد امکان دارد از بیهوشی عمومی نیز استفاده شود. بسته به تشخیص پزشک، امکان دارد برای برخی بیماران بستری شدن در بیمارستان به مدت یک شب نیاز باشد.

فهرست موضوعات

این فرایند بسته به وضعیت پزشکی فرد، می تواند از ۳۰ دقیقه تا ۳ ساعت به طول انجامد. اما معمولا ظرف ۶۰ دقیقه تکمیل می شود. در زیر عکس بالن قلب آمده است.چگونه قلب را بالون میزنن

علائم فیزیکی ناشی از تنگی شریان های کرونری می توانند سبب ایجاد اختلال در کیفیت زندگی شوند. از جمله این موارد می توان به تنگی نفس، خستگی شدید در هنگام فعالیت جسمانی و ناراحتی دائمی در قفسه سینه اشاره کرد. در صورتیکه فرد موارد زیر را داشته باشد، فرایند بالون قلب برای او مناسب است:

همه تنگی ها به وسیله آنژیوپلاستی قابل درمان نیستند. این گفته مخصوصا در زمانی بارز است که چندین قسمت تنگی در شریان ها وجود داشته و یا محل تنگی به وسیله کاتتر بالون غیر قابل دسترس باشد. آنژیوپلاستی تنها زمانی انجام می شود که انسداد شدید بوده و یا به وسیله داروها برطرف نمی شود.  در صورت بارداری این مورد را حتما به پزشک خود بگویید.

نکته: معیار مناسب بودن فرایندهای پزشکی مختلف برای افراد، از هر بیمار تا بیمار دیگر متفاوت بوده و به سلامت عمومی، سابقه پزشکی و بیماری های فرد بستگی دارد. برای کسب اطلاعات درباره مناسب بودن یا نبودن هر گونه فرایند پزشکی با پزشک خود مشورت کنید.

عمل بالن قلب قلب شامل مراحل زیر می شود:

۱-فرد بر روی یک تخت عمل قرار داده می شود.

۲-پایشگر های دیجیتالی جهت پایش ضربان قلب، فشار خون و نبض بیمار در حین فرایند، به او متصل می شوند.

۳-یک خط وریدی به درون یک ورید در دست یا بازوی او وارد می شود تا بتوان داروها را به صورت درون وریدی به بیمار داد.

۴-بسته به وضعیت پزشکی فرد، یک نوع مناسب از بی حسی یا بیهوشی برای بیمار تجویز می شود.

۵-مواد ضد عفونی کننده به ناحیه ای از بدن (قسمت بالایی پا یا مچ دست) اعمال می شوند که قرار است کاتتر به آن وارد شود. کاتتر یک لوله منعطف و نازک است.

۶-سپس این ناحیه به وسیله یک پارچه مخصوص جراحی پوشانده می شود.

۷-هنگامی که ماده بیهوشی موثر واقع شد، متخصص قلب فرایند آنژیوپلاستی را با ایجاد یک برش پوستی بسیار کوچک در محل (قسمت بالایی پا یا مچ دست) شروع می کند.

۸-در صورتی که ناحیه بالایی پا انتخاب شده باشد، متخصص قلب یک لوله باریک به نام کاتتر را به درون شریان رانی وارد می کند. شریان رانی دومین شریان بزرگ در بدن بوده و در ران قرار دارد. عملکرد اولیه این شریان رساندن جریان خون به ناحیه پایینی بدن است. در صورتی که ناحیه مچ دست انتخاب شده باشد، متخصص قلب یک کاتتر به درون شریان رادیال وارد می کند. شریان رادیال یک شریان بزرگ در ساعد دست می باشد. این شریان خون حاوی اکسیژن را از ریه ها به بازو و دست می رساند.

۹-متخصص قلب به دقت کاتتر را از درون شریان ها تا به ناحیه تنگ شده در شریان کرونری هدایت می کند. از آنجایی که شریان ها پایانه عصبی ندارند، در هنگام ورود کاتتر به آن ها فرد هیچ گونه احساس ناخوشایندی نخواهد داشت.

۱۰-هنگامی که کاتتر به شریان تنگ شده رسید، متخصص قلب یک رنگ مخصوص (ماده حاجب) به درون شریان تزریق می کند که شریان ها را نمایان می سازد. دستگاه اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از شریان های مشخص شده استفاده می شود. این تصاویر محل تنگی را نشان می دهند. رنگ مخصوص شکل و اندازه انسداد های شریان ها را به صورت برجسته در دوربین اشعه ایکس نشان می دهد. این دوربین تصاویری زنده از شریان ها را بر روی یک نمایشگر نشان می دهد.

۱۱-سپس متخصص قلب با هدایت اشعه ایکس، سیمی را از طریق کاتتر به ناحیه تنگ شده هدایت می کند. به این سیم یک بالون خالی شده متصل می باشد.

۱۲-او چندین بار بالون را باد کرده و سپس خالی می کند. این عمل تکراری، شریان تنگ شده را باز کرده و پلاک را به دیواره های شریانی فشار می دهد. همچنین، بالون بزرگ شده دیواره شریان را گسترش داده و جریان خون را افزایش می دهد.

۱۳-ماده حاجب تزریق شده، میزان جریان خون عبوری از شریان تازه باز شده را نشان می دهد. هنگامی که متخصص قلب از میزان جریان خون رضایت یافت، بالون را خالی کرده و بالون، سیم هدایت و کاتتر را خارج می کند.

بسته به نیاز، پزشک می تواند پیشنهاد دهد تا پس از فرایند بالون قلب، یک استنت یا فنر نیز در رگ جایگذاری شود. این استنت برای باز نگه داشتن شریانهای مسدود شده و جلوگیری از مسدود شدن مجدد آنها استفاده می شود.

خطرات قرار گرفتن تحت فرایند بالون قلب شامل موارد زیر می شود:

پس از اتمام فرایند نیز ممکن است خطرات عفونت و لخته شدن خون وجود داشته باشند.

برخی از مزیت های بالون قلب شامل موارد زیر می شوند:

جایگزین های بالون قلب شامل موارد زیر می شوند:

دستورالعمل های رایج قبل از عمل عبارتند از:

برخی از آزمایش هایی که انجام می شوند شامل موارد زیر هستند:

استفاده از روش بالون قلب به طور معمول ایمن است. با این حال، در برخی موارد امکان دارد عوارضی بروز کنند. برخی عوارض عبارتند از:

لطفا برای دانستن تمامی عوارض احتمالی که می توانند رخ دهند با متخصص قلب خود مشورت کنید.

پس از پایان یافتن فرایند، فرد می تواند به خانه بازگشته و مراقبت پس از عمل خود را انجام دهد. این مراقبت ها شامل موارد زیر می شوند:

جهت مراقبت از محل برش باید موارد زیر رعایت شوند:

به طور کلی بسته به چگونگی پیش رفتن فرایند و محلی که کاتتر در آن قرار گرفته است، بیماران باید ظرف چند ساعت پس از قرار گرفتن تحت فرایند آنژیوپلاستی قادر به راه رفتن در محیط اطراف باشند. بهبودی کامل در حدود ۵ تا ۷ روز به طول می انجامد.

آنژیوپلاستی می تواند از حملات قلبی و سکته های مغزی برای مدتی طولانی جلوگیری کند. با این حال، برخی افراد بازگشت تنگی های شریانی را تجربه می کنند که در آن صورت انجام دوباره فرایند آنژیوپلاستی مورد نیاز خواهد بود. در صورتی که آنژیوپلاستی با تغییراتی سالم در سبک زندگی همراه باشد احتمال بازگشت تنگی کمتر خواهد بود.

آزمایش های تصویر برداری انجام شده در ملاقات های پس از فرایند به خوبی حجم جریان خون موجود در شریان را نشان خواهند داد. جریان خون عادی یا کافی بیانگر نتیجه موفق فرایند می باشد. در صورت تجویز پزشک، امکان دارد انجام مجدد آنژیوپلاستی مورد نیاز باشد.

دکتر سعید یزدانخواه متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستیچگونه قلب را بالون میزنن

.برای ارتقاء کیفیت مطالب امتیاز دهید

دکتر سعید یزادان‌خواه متخصص آنژیوگرافی و قلب و عروق | بیمارستان های طرف قرار داد: بیمارستان نیکان، بیمارستان محب مهر، بیمارستان پیامبران | شماره تماس: ۰۲۱۲۶۷۵۲۲۹۴

پست قبلی

تنگی دریچه آئورت (علائم، علت، تشخیص و درمان)

پست بعدی

روش قطع قرص پروپرانول ۱۰ چگونه است؟

مراحل آنژیوپلاستی عروق پا چیست؟

مقایسه آنژیوپلاستی و عمل قلب باز

رژیم بعد از آنژیوپلاستی

آنژیوپلاستی عروق پا و دست چگونه انجام می شود؟

پستهای اخیر

علائم بیماری قلبی چیست

۱۰ علت تپش قلب در بیماران را بشناسید

دستورالعمل بیماران قلبی برای مواجهه با کرونا ویروس

دکتر سعید یزدانخواه متخصص قلب و عروق در تهران –

در عمل بالون قلب، یک بالون کوچک با طراحی خاص به سیمی هدایت شده متصل و به درون ناحیه تنگ شده شریان کرونری وارد می شود تا پلاک را فشرده کند. در نتیجه فشرده شدن پلاک، شریان ها باز شده و امکان عبور آزادانه جریان خون فراهم می شود.

به طور کلی، برای این فرایند از یک داروی آرام بخش خفیف استفاده می شود. هر چند در برخی موارد امکان دارد از بیهوشی عمومی نیز استفاده شود. بسته به تشخیص پزشک، امکان دارد برای برخی بیماران بستری شدن در بیمارستان به مدت یک شب نیاز باشد.

فهرست موضوعات

این فرایند بسته به وضعیت پزشکی فرد، می تواند از ۳۰ دقیقه تا ۳ ساعت به طول انجامد. اما معمولا ظرف ۶۰ دقیقه تکمیل می شود. در زیر عکس بالن قلب آمده است.چگونه قلب را بالون میزنن

علائم فیزیکی ناشی از تنگی شریان های کرونری می توانند سبب ایجاد اختلال در کیفیت زندگی شوند. از جمله این موارد می توان به تنگی نفس، خستگی شدید در هنگام فعالیت جسمانی و ناراحتی دائمی در قفسه سینه اشاره کرد. در صورتیکه فرد موارد زیر را داشته باشد، فرایند بالون قلب برای او مناسب است:

همه تنگی ها به وسیله آنژیوپلاستی قابل درمان نیستند. این گفته مخصوصا در زمانی بارز است که چندین قسمت تنگی در شریان ها وجود داشته و یا محل تنگی به وسیله کاتتر بالون غیر قابل دسترس باشد. آنژیوپلاستی تنها زمانی انجام می شود که انسداد شدید بوده و یا به وسیله داروها برطرف نمی شود.  در صورت بارداری این مورد را حتما به پزشک خود بگویید.

نکته: معیار مناسب بودن فرایندهای پزشکی مختلف برای افراد، از هر بیمار تا بیمار دیگر متفاوت بوده و به سلامت عمومی، سابقه پزشکی و بیماری های فرد بستگی دارد. برای کسب اطلاعات درباره مناسب بودن یا نبودن هر گونه فرایند پزشکی با پزشک خود مشورت کنید.

عمل بالن قلب قلب شامل مراحل زیر می شود:

۱-فرد بر روی یک تخت عمل قرار داده می شود.

۲-پایشگر های دیجیتالی جهت پایش ضربان قلب، فشار خون و نبض بیمار در حین فرایند، به او متصل می شوند.

۳-یک خط وریدی به درون یک ورید در دست یا بازوی او وارد می شود تا بتوان داروها را به صورت درون وریدی به بیمار داد.

۴-بسته به وضعیت پزشکی فرد، یک نوع مناسب از بی حسی یا بیهوشی برای بیمار تجویز می شود.

۵-مواد ضد عفونی کننده به ناحیه ای از بدن (قسمت بالایی پا یا مچ دست) اعمال می شوند که قرار است کاتتر به آن وارد شود. کاتتر یک لوله منعطف و نازک است.

۶-سپس این ناحیه به وسیله یک پارچه مخصوص جراحی پوشانده می شود.

۷-هنگامی که ماده بیهوشی موثر واقع شد، متخصص قلب فرایند آنژیوپلاستی را با ایجاد یک برش پوستی بسیار کوچک در محل (قسمت بالایی پا یا مچ دست) شروع می کند.

۸-در صورتی که ناحیه بالایی پا انتخاب شده باشد، متخصص قلب یک لوله باریک به نام کاتتر را به درون شریان رانی وارد می کند. شریان رانی دومین شریان بزرگ در بدن بوده و در ران قرار دارد. عملکرد اولیه این شریان رساندن جریان خون به ناحیه پایینی بدن است. در صورتی که ناحیه مچ دست انتخاب شده باشد، متخصص قلب یک کاتتر به درون شریان رادیال وارد می کند. شریان رادیال یک شریان بزرگ در ساعد دست می باشد. این شریان خون حاوی اکسیژن را از ریه ها به بازو و دست می رساند.

۹-متخصص قلب به دقت کاتتر را از درون شریان ها تا به ناحیه تنگ شده در شریان کرونری هدایت می کند. از آنجایی که شریان ها پایانه عصبی ندارند، در هنگام ورود کاتتر به آن ها فرد هیچ گونه احساس ناخوشایندی نخواهد داشت.

۱۰-هنگامی که کاتتر به شریان تنگ شده رسید، متخصص قلب یک رنگ مخصوص (ماده حاجب) به درون شریان تزریق می کند که شریان ها را نمایان می سازد. دستگاه اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از شریان های مشخص شده استفاده می شود. این تصاویر محل تنگی را نشان می دهند. رنگ مخصوص شکل و اندازه انسداد های شریان ها را به صورت برجسته در دوربین اشعه ایکس نشان می دهد. این دوربین تصاویری زنده از شریان ها را بر روی یک نمایشگر نشان می دهد.

۱۱-سپس متخصص قلب با هدایت اشعه ایکس، سیمی را از طریق کاتتر به ناحیه تنگ شده هدایت می کند. به این سیم یک بالون خالی شده متصل می باشد.

۱۲-او چندین بار بالون را باد کرده و سپس خالی می کند. این عمل تکراری، شریان تنگ شده را باز کرده و پلاک را به دیواره های شریانی فشار می دهد. همچنین، بالون بزرگ شده دیواره شریان را گسترش داده و جریان خون را افزایش می دهد.

۱۳-ماده حاجب تزریق شده، میزان جریان خون عبوری از شریان تازه باز شده را نشان می دهد. هنگامی که متخصص قلب از میزان جریان خون رضایت یافت، بالون را خالی کرده و بالون، سیم هدایت و کاتتر را خارج می کند.

بسته به نیاز، پزشک می تواند پیشنهاد دهد تا پس از فرایند بالون قلب، یک استنت یا فنر نیز در رگ جایگذاری شود. این استنت برای باز نگه داشتن شریانهای مسدود شده و جلوگیری از مسدود شدن مجدد آنها استفاده می شود.

خطرات قرار گرفتن تحت فرایند بالون قلب شامل موارد زیر می شود:

پس از اتمام فرایند نیز ممکن است خطرات عفونت و لخته شدن خون وجود داشته باشند.

برخی از مزیت های بالون قلب شامل موارد زیر می شوند:

جایگزین های بالون قلب شامل موارد زیر می شوند:

دستورالعمل های رایج قبل از عمل عبارتند از:

برخی از آزمایش هایی که انجام می شوند شامل موارد زیر هستند:

استفاده از روش بالون قلب به طور معمول ایمن است. با این حال، در برخی موارد امکان دارد عوارضی بروز کنند. برخی عوارض عبارتند از:

لطفا برای دانستن تمامی عوارض احتمالی که می توانند رخ دهند با متخصص قلب خود مشورت کنید.

پس از پایان یافتن فرایند، فرد می تواند به خانه بازگشته و مراقبت پس از عمل خود را انجام دهد. این مراقبت ها شامل موارد زیر می شوند:

جهت مراقبت از محل برش باید موارد زیر رعایت شوند:

به طور کلی بسته به چگونگی پیش رفتن فرایند و محلی که کاتتر در آن قرار گرفته است، بیماران باید ظرف چند ساعت پس از قرار گرفتن تحت فرایند آنژیوپلاستی قادر به راه رفتن در محیط اطراف باشند. بهبودی کامل در حدود ۵ تا ۷ روز به طول می انجامد.

آنژیوپلاستی می تواند از حملات قلبی و سکته های مغزی برای مدتی طولانی جلوگیری کند. با این حال، برخی افراد بازگشت تنگی های شریانی را تجربه می کنند که در آن صورت انجام دوباره فرایند آنژیوپلاستی مورد نیاز خواهد بود. در صورتی که آنژیوپلاستی با تغییراتی سالم در سبک زندگی همراه باشد احتمال بازگشت تنگی کمتر خواهد بود.

آزمایش های تصویر برداری انجام شده در ملاقات های پس از فرایند به خوبی حجم جریان خون موجود در شریان را نشان خواهند داد. جریان خون عادی یا کافی بیانگر نتیجه موفق فرایند می باشد. در صورت تجویز پزشک، امکان دارد انجام مجدد آنژیوپلاستی مورد نیاز باشد.

دکتر سعید یزدانخواه متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستیچگونه قلب را بالون میزنن

.برای ارتقاء کیفیت مطالب امتیاز دهید

دکتر سعید یزادان‌خواه متخصص آنژیوگرافی و قلب و عروق | بیمارستان های طرف قرار داد: بیمارستان نیکان، بیمارستان محب مهر، بیمارستان پیامبران | شماره تماس: ۰۲۱۲۶۷۵۲۲۹۴

پست قبلی

تنگی دریچه آئورت (علائم، علت، تشخیص و درمان)

پست بعدی

روش قطع قرص پروپرانول ۱۰ چگونه است؟

مراحل آنژیوپلاستی عروق پا چیست؟

مقایسه آنژیوپلاستی و عمل قلب باز

رژیم بعد از آنژیوپلاستی

آنژیوپلاستی عروق پا و دست چگونه انجام می شود؟

پستهای اخیر

معرفی دارو های فشار خون

قرص متوهگزال چیست و چه عوارضی دارد؟

دستورالعمل بیماران قلبی برای مواجهه با کرونا ویروس

اگرچه آنژیوپلاستی عروق کرونر یک روش کم تهاجمی باز نمودن رگ های بسته قلب است ولی باید عوارض بالون زدن قلب یا عوارض گذاشتن فنر در قلب را نیز مدنظر داشت.

بالون زدن قلب یا بالن قلب روشی است که از آن برای باز کردن شریان های بسته قلب استفاده می شود.در آنژیوپلاستی عروق کرونر یک بالون کوچک به صورت موقت در ناحیه بسته شریان جایگذاری می شود تا به عریض نمودن آن کمک کند.

بسیاری از بیماران پیش از آنکه برایشان وقت گذاشتن فنر در قلب را در بیمارستان ها مشخص کنم، از من می پرسند که آیا استنت گذاری عوارض دارد یا خیر؟

من نیز در پاسخ همیشه این سوال را از بیمارانم می پرسم که اگر قرار باشد از خیابان عبور کنند، آیا ممکن است حادثه ای برایشان رخ دهد یا خیر؟چگونه قلب را بالون میزنن

بیمار نیز در پاسخ می گوید: بله! پس در آنژیوپلاستی یا گذاشتن فنر در قلب نیز مانند هر کار دیگری ممکن است عوارضی ایجاد شود. خونریزی شایعترین عارضه آنژیوپلاستی یا فنر گذاشتن قلب است. این خونریزی ممکن است در محل ورود وسایل آنژیوگرافی در کشاله ران یا مچ دست رخ دهد. امروزه توسعه در روش رادیال یا همان آنژیوگرافی از طریق مچ دست شانس خونریزی محل آنژیوگرافی را به شدت کاهش داده است.

از دیگر عوارض گذاشتن فنر در قلب این است که  گاهی ممکن است به هنگام بادکردن بالن آنژیوپلاستی و استنت گذاری ، رگ قلب دچار پارگی شود. پزشک متخصص قلب و عروق در این مورد با استفاده از وسایل موجود می تواند از ادامه خونریزی ممانعت بعمل آورد. گاهی حین گذاشتن فنر در قلب عوارضی اتفاق می افتد که مجبوریم بیمار را به طور اورژانسی برای عمل قلب باز آماده کنیم؛ مثلا ممکن است پارگی رگ در حین آنژیوپلاستی به خوبی درمان نشود.

توضیح دکتر محمد حسین نجفی در مورد آنژیوپلاستی عروق کرونر را با زدن روی دکمه زیر بخوانید.

آنژیوپلاستی عروق کرونر

درد قفسه سینه به طور شدید نیز از عوارض گذاشتن فنر در قلب است که علت آن در معرض کم اکسیژن قرار گرفتن قلب بوده و حالت شبیه سکته قلبی باشد. به صورت کلی عوارض آنژیوپلاستی را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:

از عوارض آنژیوپلاستی این است که در برخی مواقع جریان خون رگ مسدود می شود که علت آن هم آزاد شدن موادی است که از پشت استنت به داخل جریان خون آزاد می شود. تنگ شدن مجدد در ۳۰ تا ۴۰ درصد موارد از جمله عوارض بالون زدن قلب است. فنر قلب به منظور کاهش تنگی مجدد طراحی شده است. استنت های فلزی خالص اصل، شانس تنگی مجدد را تا ۲۰ درصد کاهش می دهند و استفاده از استنت دارویی این میزان را به کمتر از ۱۰ درصد کاهش می دهد.

تشکیل لخته های خونی حتی در هفته یا ماه های اول پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر در لابه لای استنت از جمله عوارض فنر قلب است. این لخته ها ممکن است سبب بروز حمله قلبی شوند. به منظور کاهش عوارض بالون زدن قلب و شانس ایجاد لخته در استنت ها، مصرف آسپیرین ، کلوپیدوگرل یا پلاویکس و داروهای دیگر، دقیقا طبق دستور دکتر متخصص قلب و عروق بسیار مهم است. در مورد مدت زمان مصرف این داروها یا قطع آن ها در صورت انجام جراحی باز قلب با دکتر قلب خود مشورت کنید.

ممکن است در محل نصب کاتتر در دست یا پا خونریزی دیده شود. معمولا این خونریزی ها در حدی است که تنها موجب ایجاد کبودی می شود. اما در صورت خونریزی جدی به تزریق خون و اقدامات جراحی نیاز دارد.

حمله قلبی از جمله عوارض بالن زدن قلب بسیار نادر است اما ممکن است طی انجام آنژیوپلاستی عروق کرونر صورت گیرد.

شریان کرونر ممکن است حین انجام آنژیوپلاستی پاره یا کنده شود. این مورد از عوارض بالون زدن قلب است که در صورت وخیم بودن میتواند به ضرورت انجام عمل قلب باز اورژانسی بینجامد.

موادی که طی آنژیوپلاستی و جایگذاری استنت ها استفاده می شود، ممکن است باعث مشکلات کلیوی شود؛ به خصوص در افرادی که از پیش مشکلات کلیوی دارند. اگر جزء افراد در معرض خطر هستید، متخصص قلب و عروق ممکن است دارویی تجویز کند تا به حفاظت از کلیه ها کمک کند.

طی آنژیوپلاستی عروق کرونر، لخته های خونی که ممکن است روی کاتتر ایجاد شوند می توانند جدا شده و به سمت مغز حرکت کنند. رقیق کننده های خونی به منظور کاهش این خطر تجویز می شوند. سکته مغزی از جمله عوارض بالون زدن قلب است که می تواند در اثر جدا شدن پلاک چربی هنگامی که کاتتر در آئورت پیچ خورده است نیز اتفاق بیفتد.

قلب ممکن است در اثر بالون زدن عروق کرونر تحریک شود و ضربان آن بسیار تند با کند گردد. این مورد از عوارض بالون زدن قلب حالت معمولا گذراست اما گاهی استفاده از دارو یا دستگاه تنظیم ضربان قلب لازم است.

البته پزشک متخصص برای اغلب موارد فوق راه حل مناسب را پیدا می کند؛ پس نباید به خاطر ترس از تصادف، از خیابان عبور نکرد!

دکتر قلب محمد حسین نجفی متخصص قلب و عروق در تهران و فوق تخصص آنژیوپلاستی

شما نیز می توانید از طریق قسمت پرسش از دکتر سوالات خود را مطرح نمایید.

در این مقاله مطالعه می‌کنید:

سلام

بدون دیدن و معاینه بیمار نمیشه گفت فشار خون داره یا نداره

فعلا داروها رو به روال قبل مصرف کنید و بعد از برطرف شدن شرایط با مدارک مراجعه کنید

💚 دکتر محمدحسین نجفی متخصص قلب و عروق

💚 فلوشیپ فوق تخصص آنژیوپلاستی

💚 مدیر گروه قلب آکادمی ملی فوتبال (ایفمارک)

💚 عضو انجمن قلب و انجمن پزشکی هسته ای آمریکا

 

دسترسی سریع

دسترسی سریع

ویزیت آنلاین

اگرچه آنژیوپلاستی عروق کرونر یک روش کم تهاجمی باز نمودن رگ های بسته قلب است ولی باید عوارض بالون زدن قلب یا عوارض گذاشتن فنر در قلب را نیز مدنظر داشت.

بالون زدن قلب یا بالن قلب روشی است که از آن برای باز کردن شریان های بسته قلب استفاده می شود.در آنژیوپلاستی عروق کرونر یک بالون کوچک به صورت موقت در ناحیه بسته شریان جایگذاری می شود تا به عریض نمودن آن کمک کند.

بسیاری از بیماران پیش از آنکه برایشان وقت گذاشتن فنر در قلب را در بیمارستان ها مشخص کنم، از من می پرسند که آیا استنت گذاری عوارض دارد یا خیر؟

من نیز در پاسخ همیشه این سوال را از بیمارانم می پرسم که اگر قرار باشد از خیابان عبور کنند، آیا ممکن است حادثه ای برایشان رخ دهد یا خیر؟چگونه قلب را بالون میزنن

بیمار نیز در پاسخ می گوید: بله! پس در آنژیوپلاستی یا گذاشتن فنر در قلب نیز مانند هر کار دیگری ممکن است عوارضی ایجاد شود. خونریزی شایعترین عارضه آنژیوپلاستی یا فنر گذاشتن قلب است. این خونریزی ممکن است در محل ورود وسایل آنژیوگرافی در کشاله ران یا مچ دست رخ دهد. امروزه توسعه در روش رادیال یا همان آنژیوگرافی از طریق مچ دست شانس خونریزی محل آنژیوگرافی را به شدت کاهش داده است.

از دیگر عوارض گذاشتن فنر در قلب این است که  گاهی ممکن است به هنگام بادکردن بالن آنژیوپلاستی و استنت گذاری ، رگ قلب دچار پارگی شود. پزشک متخصص قلب و عروق در این مورد با استفاده از وسایل موجود می تواند از ادامه خونریزی ممانعت بعمل آورد. گاهی حین گذاشتن فنر در قلب عوارضی اتفاق می افتد که مجبوریم بیمار را به طور اورژانسی برای عمل قلب باز آماده کنیم؛ مثلا ممکن است پارگی رگ در حین آنژیوپلاستی به خوبی درمان نشود.

توضیح دکتر محمد حسین نجفی در مورد آنژیوپلاستی عروق کرونر را با زدن روی دکمه زیر بخوانید.

آنژیوپلاستی عروق کرونر

درد قفسه سینه به طور شدید نیز از عوارض گذاشتن فنر در قلب است که علت آن در معرض کم اکسیژن قرار گرفتن قلب بوده و حالت شبیه سکته قلبی باشد. به صورت کلی عوارض آنژیوپلاستی را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:

از عوارض آنژیوپلاستی این است که در برخی مواقع جریان خون رگ مسدود می شود که علت آن هم آزاد شدن موادی است که از پشت استنت به داخل جریان خون آزاد می شود. تنگ شدن مجدد در ۳۰ تا ۴۰ درصد موارد از جمله عوارض بالون زدن قلب است. فنر قلب به منظور کاهش تنگی مجدد طراحی شده است. استنت های فلزی خالص اصل، شانس تنگی مجدد را تا ۲۰ درصد کاهش می دهند و استفاده از استنت دارویی این میزان را به کمتر از ۱۰ درصد کاهش می دهد.

تشکیل لخته های خونی حتی در هفته یا ماه های اول پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر در لابه لای استنت از جمله عوارض فنر قلب است. این لخته ها ممکن است سبب بروز حمله قلبی شوند. به منظور کاهش عوارض بالون زدن قلب و شانس ایجاد لخته در استنت ها، مصرف آسپیرین ، کلوپیدوگرل یا پلاویکس و داروهای دیگر، دقیقا طبق دستور دکتر متخصص قلب و عروق بسیار مهم است. در مورد مدت زمان مصرف این داروها یا قطع آن ها در صورت انجام جراحی باز قلب با دکتر قلب خود مشورت کنید.

ممکن است در محل نصب کاتتر در دست یا پا خونریزی دیده شود. معمولا این خونریزی ها در حدی است که تنها موجب ایجاد کبودی می شود. اما در صورت خونریزی جدی به تزریق خون و اقدامات جراحی نیاز دارد.

حمله قلبی از جمله عوارض بالن زدن قلب بسیار نادر است اما ممکن است طی انجام آنژیوپلاستی عروق کرونر صورت گیرد.

شریان کرونر ممکن است حین انجام آنژیوپلاستی پاره یا کنده شود. این مورد از عوارض بالون زدن قلب است که در صورت وخیم بودن میتواند به ضرورت انجام عمل قلب باز اورژانسی بینجامد.

موادی که طی آنژیوپلاستی و جایگذاری استنت ها استفاده می شود، ممکن است باعث مشکلات کلیوی شود؛ به خصوص در افرادی که از پیش مشکلات کلیوی دارند. اگر جزء افراد در معرض خطر هستید، متخصص قلب و عروق ممکن است دارویی تجویز کند تا به حفاظت از کلیه ها کمک کند.

طی آنژیوپلاستی عروق کرونر، لخته های خونی که ممکن است روی کاتتر ایجاد شوند می توانند جدا شده و به سمت مغز حرکت کنند. رقیق کننده های خونی به منظور کاهش این خطر تجویز می شوند. سکته مغزی از جمله عوارض بالون زدن قلب است که می تواند در اثر جدا شدن پلاک چربی هنگامی که کاتتر در آئورت پیچ خورده است نیز اتفاق بیفتد.

قلب ممکن است در اثر بالون زدن عروق کرونر تحریک شود و ضربان آن بسیار تند با کند گردد. این مورد از عوارض بالون زدن قلب حالت معمولا گذراست اما گاهی استفاده از دارو یا دستگاه تنظیم ضربان قلب لازم است.

البته پزشک متخصص برای اغلب موارد فوق راه حل مناسب را پیدا می کند؛ پس نباید به خاطر ترس از تصادف، از خیابان عبور نکرد!

دکتر قلب محمد حسین نجفی متخصص قلب و عروق در تهران و فوق تخصص آنژیوپلاستی

شما نیز می توانید از طریق قسمت پرسش از دکتر سوالات خود را مطرح نمایید.

در این مقاله مطالعه می‌کنید:

سلام

بدون دیدن و معاینه بیمار نمیشه گفت فشار خون داره یا نداره

فعلا داروها رو به روال قبل مصرف کنید و بعد از برطرف شدن شرایط با مدارک مراجعه کنید

💚 دکتر محمدحسین نجفی متخصص قلب و عروق

💚 فلوشیپ فوق تخصص آنژیوپلاستی

💚 مدیر گروه قلب آکادمی ملی فوتبال (ایفمارک)

💚 عضو انجمن قلب و انجمن پزشکی هسته ای آمریکا

 

دسترسی سریع

دسترسی سریع

ویزیت آنلاین

اگرچه آنژیوپلاستی عروق کرونر یک روش کم تهاجمی باز نمودن رگ های بسته قلب است ولی باید عوارض بالون زدن قلب یا عوارض گذاشتن فنر در قلب را نیز مدنظر داشت.

بالون زدن قلب یا بالن قلب روشی است که از آن برای باز کردن شریان های بسته قلب استفاده می شود.در آنژیوپلاستی عروق کرونر یک بالون کوچک به صورت موقت در ناحیه بسته شریان جایگذاری می شود تا به عریض نمودن آن کمک کند.

بسیاری از بیماران پیش از آنکه برایشان وقت گذاشتن فنر در قلب را در بیمارستان ها مشخص کنم، از من می پرسند که آیا استنت گذاری عوارض دارد یا خیر؟

من نیز در پاسخ همیشه این سوال را از بیمارانم می پرسم که اگر قرار باشد از خیابان عبور کنند، آیا ممکن است حادثه ای برایشان رخ دهد یا خیر؟چگونه قلب را بالون میزنن

بیمار نیز در پاسخ می گوید: بله! پس در آنژیوپلاستی یا گذاشتن فنر در قلب نیز مانند هر کار دیگری ممکن است عوارضی ایجاد شود. خونریزی شایعترین عارضه آنژیوپلاستی یا فنر گذاشتن قلب است. این خونریزی ممکن است در محل ورود وسایل آنژیوگرافی در کشاله ران یا مچ دست رخ دهد. امروزه توسعه در روش رادیال یا همان آنژیوگرافی از طریق مچ دست شانس خونریزی محل آنژیوگرافی را به شدت کاهش داده است.

از دیگر عوارض گذاشتن فنر در قلب این است که  گاهی ممکن است به هنگام بادکردن بالن آنژیوپلاستی و استنت گذاری ، رگ قلب دچار پارگی شود. پزشک متخصص قلب و عروق در این مورد با استفاده از وسایل موجود می تواند از ادامه خونریزی ممانعت بعمل آورد. گاهی حین گذاشتن فنر در قلب عوارضی اتفاق می افتد که مجبوریم بیمار را به طور اورژانسی برای عمل قلب باز آماده کنیم؛ مثلا ممکن است پارگی رگ در حین آنژیوپلاستی به خوبی درمان نشود.

توضیح دکتر محمد حسین نجفی در مورد آنژیوپلاستی عروق کرونر را با زدن روی دکمه زیر بخوانید.

آنژیوپلاستی عروق کرونر

درد قفسه سینه به طور شدید نیز از عوارض گذاشتن فنر در قلب است که علت آن در معرض کم اکسیژن قرار گرفتن قلب بوده و حالت شبیه سکته قلبی باشد. به صورت کلی عوارض آنژیوپلاستی را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:

از عوارض آنژیوپلاستی این است که در برخی مواقع جریان خون رگ مسدود می شود که علت آن هم آزاد شدن موادی است که از پشت استنت به داخل جریان خون آزاد می شود. تنگ شدن مجدد در ۳۰ تا ۴۰ درصد موارد از جمله عوارض بالون زدن قلب است. فنر قلب به منظور کاهش تنگی مجدد طراحی شده است. استنت های فلزی خالص اصل، شانس تنگی مجدد را تا ۲۰ درصد کاهش می دهند و استفاده از استنت دارویی این میزان را به کمتر از ۱۰ درصد کاهش می دهد.

تشکیل لخته های خونی حتی در هفته یا ماه های اول پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر در لابه لای استنت از جمله عوارض فنر قلب است. این لخته ها ممکن است سبب بروز حمله قلبی شوند. به منظور کاهش عوارض بالون زدن قلب و شانس ایجاد لخته در استنت ها، مصرف آسپیرین ، کلوپیدوگرل یا پلاویکس و داروهای دیگر، دقیقا طبق دستور دکتر متخصص قلب و عروق بسیار مهم است. در مورد مدت زمان مصرف این داروها یا قطع آن ها در صورت انجام جراحی باز قلب با دکتر قلب خود مشورت کنید.

ممکن است در محل نصب کاتتر در دست یا پا خونریزی دیده شود. معمولا این خونریزی ها در حدی است که تنها موجب ایجاد کبودی می شود. اما در صورت خونریزی جدی به تزریق خون و اقدامات جراحی نیاز دارد.

حمله قلبی از جمله عوارض بالن زدن قلب بسیار نادر است اما ممکن است طی انجام آنژیوپلاستی عروق کرونر صورت گیرد.

شریان کرونر ممکن است حین انجام آنژیوپلاستی پاره یا کنده شود. این مورد از عوارض بالون زدن قلب است که در صورت وخیم بودن میتواند به ضرورت انجام عمل قلب باز اورژانسی بینجامد.

موادی که طی آنژیوپلاستی و جایگذاری استنت ها استفاده می شود، ممکن است باعث مشکلات کلیوی شود؛ به خصوص در افرادی که از پیش مشکلات کلیوی دارند. اگر جزء افراد در معرض خطر هستید، متخصص قلب و عروق ممکن است دارویی تجویز کند تا به حفاظت از کلیه ها کمک کند.

طی آنژیوپلاستی عروق کرونر، لخته های خونی که ممکن است روی کاتتر ایجاد شوند می توانند جدا شده و به سمت مغز حرکت کنند. رقیق کننده های خونی به منظور کاهش این خطر تجویز می شوند. سکته مغزی از جمله عوارض بالون زدن قلب است که می تواند در اثر جدا شدن پلاک چربی هنگامی که کاتتر در آئورت پیچ خورده است نیز اتفاق بیفتد.

قلب ممکن است در اثر بالون زدن عروق کرونر تحریک شود و ضربان آن بسیار تند با کند گردد. این مورد از عوارض بالون زدن قلب حالت معمولا گذراست اما گاهی استفاده از دارو یا دستگاه تنظیم ضربان قلب لازم است.

البته پزشک متخصص برای اغلب موارد فوق راه حل مناسب را پیدا می کند؛ پس نباید به خاطر ترس از تصادف، از خیابان عبور نکرد!

دکتر قلب محمد حسین نجفی متخصص قلب و عروق در تهران و فوق تخصص آنژیوپلاستی

شما نیز می توانید از طریق قسمت پرسش از دکتر سوالات خود را مطرح نمایید.

در این مقاله مطالعه می‌کنید:

سلام

بدون دیدن و معاینه بیمار نمیشه گفت فشار خون داره یا نداره

فعلا داروها رو به روال قبل مصرف کنید و بعد از برطرف شدن شرایط با مدارک مراجعه کنید

💚 دکتر محمدحسین نجفی متخصص قلب و عروق

💚 فلوشیپ فوق تخصص آنژیوپلاستی

💚 مدیر گروه قلب آکادمی ملی فوتبال (ایفمارک)

💚 عضو انجمن قلب و انجمن پزشکی هسته ای آمریکا

 

دسترسی سریع

دسترسی سریع

ویزیت آنلاین

اگرچه آنژیوپلاستی عروق کرونر یک روش کم تهاجمی باز نمودن رگ های بسته قلب است ولی باید عوارض بالون زدن قلب یا عوارض گذاشتن فنر در قلب را نیز مدنظر داشت.

بالون زدن قلب یا بالن قلب روشی است که از آن برای باز کردن شریان های بسته قلب استفاده می شود.در آنژیوپلاستی عروق کرونر یک بالون کوچک به صورت موقت در ناحیه بسته شریان جایگذاری می شود تا به عریض نمودن آن کمک کند.

بسیاری از بیماران پیش از آنکه برایشان وقت گذاشتن فنر در قلب را در بیمارستان ها مشخص کنم، از من می پرسند که آیا استنت گذاری عوارض دارد یا خیر؟

من نیز در پاسخ همیشه این سوال را از بیمارانم می پرسم که اگر قرار باشد از خیابان عبور کنند، آیا ممکن است حادثه ای برایشان رخ دهد یا خیر؟چگونه قلب را بالون میزنن

بیمار نیز در پاسخ می گوید: بله! پس در آنژیوپلاستی یا گذاشتن فنر در قلب نیز مانند هر کار دیگری ممکن است عوارضی ایجاد شود. خونریزی شایعترین عارضه آنژیوپلاستی یا فنر گذاشتن قلب است. این خونریزی ممکن است در محل ورود وسایل آنژیوگرافی در کشاله ران یا مچ دست رخ دهد. امروزه توسعه در روش رادیال یا همان آنژیوگرافی از طریق مچ دست شانس خونریزی محل آنژیوگرافی را به شدت کاهش داده است.

از دیگر عوارض گذاشتن فنر در قلب این است که  گاهی ممکن است به هنگام بادکردن بالن آنژیوپلاستی و استنت گذاری ، رگ قلب دچار پارگی شود. پزشک متخصص قلب و عروق در این مورد با استفاده از وسایل موجود می تواند از ادامه خونریزی ممانعت بعمل آورد. گاهی حین گذاشتن فنر در قلب عوارضی اتفاق می افتد که مجبوریم بیمار را به طور اورژانسی برای عمل قلب باز آماده کنیم؛ مثلا ممکن است پارگی رگ در حین آنژیوپلاستی به خوبی درمان نشود.

توضیح دکتر محمد حسین نجفی در مورد آنژیوپلاستی عروق کرونر را با زدن روی دکمه زیر بخوانید.

آنژیوپلاستی عروق کرونر

درد قفسه سینه به طور شدید نیز از عوارض گذاشتن فنر در قلب است که علت آن در معرض کم اکسیژن قرار گرفتن قلب بوده و حالت شبیه سکته قلبی باشد. به صورت کلی عوارض آنژیوپلاستی را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:

از عوارض آنژیوپلاستی این است که در برخی مواقع جریان خون رگ مسدود می شود که علت آن هم آزاد شدن موادی است که از پشت استنت به داخل جریان خون آزاد می شود. تنگ شدن مجدد در ۳۰ تا ۴۰ درصد موارد از جمله عوارض بالون زدن قلب است. فنر قلب به منظور کاهش تنگی مجدد طراحی شده است. استنت های فلزی خالص اصل، شانس تنگی مجدد را تا ۲۰ درصد کاهش می دهند و استفاده از استنت دارویی این میزان را به کمتر از ۱۰ درصد کاهش می دهد.

تشکیل لخته های خونی حتی در هفته یا ماه های اول پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر در لابه لای استنت از جمله عوارض فنر قلب است. این لخته ها ممکن است سبب بروز حمله قلبی شوند. به منظور کاهش عوارض بالون زدن قلب و شانس ایجاد لخته در استنت ها، مصرف آسپیرین ، کلوپیدوگرل یا پلاویکس و داروهای دیگر، دقیقا طبق دستور دکتر متخصص قلب و عروق بسیار مهم است. در مورد مدت زمان مصرف این داروها یا قطع آن ها در صورت انجام جراحی باز قلب با دکتر قلب خود مشورت کنید.

ممکن است در محل نصب کاتتر در دست یا پا خونریزی دیده شود. معمولا این خونریزی ها در حدی است که تنها موجب ایجاد کبودی می شود. اما در صورت خونریزی جدی به تزریق خون و اقدامات جراحی نیاز دارد.

حمله قلبی از جمله عوارض بالن زدن قلب بسیار نادر است اما ممکن است طی انجام آنژیوپلاستی عروق کرونر صورت گیرد.

شریان کرونر ممکن است حین انجام آنژیوپلاستی پاره یا کنده شود. این مورد از عوارض بالون زدن قلب است که در صورت وخیم بودن میتواند به ضرورت انجام عمل قلب باز اورژانسی بینجامد.

موادی که طی آنژیوپلاستی و جایگذاری استنت ها استفاده می شود، ممکن است باعث مشکلات کلیوی شود؛ به خصوص در افرادی که از پیش مشکلات کلیوی دارند. اگر جزء افراد در معرض خطر هستید، متخصص قلب و عروق ممکن است دارویی تجویز کند تا به حفاظت از کلیه ها کمک کند.

طی آنژیوپلاستی عروق کرونر، لخته های خونی که ممکن است روی کاتتر ایجاد شوند می توانند جدا شده و به سمت مغز حرکت کنند. رقیق کننده های خونی به منظور کاهش این خطر تجویز می شوند. سکته مغزی از جمله عوارض بالون زدن قلب است که می تواند در اثر جدا شدن پلاک چربی هنگامی که کاتتر در آئورت پیچ خورده است نیز اتفاق بیفتد.

قلب ممکن است در اثر بالون زدن عروق کرونر تحریک شود و ضربان آن بسیار تند با کند گردد. این مورد از عوارض بالون زدن قلب حالت معمولا گذراست اما گاهی استفاده از دارو یا دستگاه تنظیم ضربان قلب لازم است.

البته پزشک متخصص برای اغلب موارد فوق راه حل مناسب را پیدا می کند؛ پس نباید به خاطر ترس از تصادف، از خیابان عبور نکرد!

دکتر قلب محمد حسین نجفی متخصص قلب و عروق در تهران و فوق تخصص آنژیوپلاستی

شما نیز می توانید از طریق قسمت پرسش از دکتر سوالات خود را مطرح نمایید.

در این مقاله مطالعه می‌کنید:

سلام

بدون دیدن و معاینه بیمار نمیشه گفت فشار خون داره یا نداره

فعلا داروها رو به روال قبل مصرف کنید و بعد از برطرف شدن شرایط با مدارک مراجعه کنید

💚 دکتر محمدحسین نجفی متخصص قلب و عروق

💚 فلوشیپ فوق تخصص آنژیوپلاستی

💚 مدیر گروه قلب آکادمی ملی فوتبال (ایفمارک)

💚 عضو انجمن قلب و انجمن پزشکی هسته ای آمریکا

 

دسترسی سریع

دسترسی سریع

ویزیت آنلاین

شایعترین عوارض balloon angioplasty یا عوارض بالون زدن قلب

بسیاری از بیماران آیا استنت گذاری عوارض دارد یا خیر؟

همیشه این سوال را از بیمارانم می پرسیم که اگر قرار باشد از خیابان عبور کنند، آیا ممکن است حادثه ای برایشان رخ دهد یا خیر؟
بیمار نیز در پاسخ می گوید: بله! پس در آنژیوپلاستی یا گذاشتن فنر در قلب نیز مانند هر کار دیگری ممکن است عوارضی ایجاد شود. خونریزی از شایعترین عوارض آنژیوپلاستی یا فنر گذاشتن قلب است. این خونریزی ممکن است در محل ورود وسایل آنژیوگرافی در کشاله ران یا مچ دست رخ دهد. امروزه توسعه در روش رادیال یا همان آنژیوگرافی از طریق مچ دست احتمال خونریزی محل آنژیوگرافی را به شدت کاهش داده است.

از دیگر عوارض گذاشتن فنر در قلب این است که  گاهی ممکن است به هنگام بادکردن بالن آنژیوپلاستی و استنت گذاری ، رگ قلب دچار پارگی شود. پزشک متخصص قلب و عروق در این مورد با استفاده از وسایل موجود می تواند از ادامه خونریزی ممانعت بعمل آورد. گاهی حین گذاشتن فنر در قلب عوارضی اتفاق می افتد که مجبوریم بیمار را به طور اورژانسی برای عمل قلب باز آماده کنیم؛ مثلا ممکن است پارگی رگ در حین آنژیوپلاستی به خوبی درمان نشود.

تصویر استنت قلب
درد قفسه سینه به طور شدید نیز از عوارض گذاشتن فنر در قلب است که علت آن در معرض کم اکسیژن قرار گرفتن قلب بوده و حالت شبیه سکته قلبی باشد. به صورت کلی عوارض آنژیوپلاستی را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:چگونه قلب را بالون میزنن

۱- تنگ شدن مجدد شریان(restenosis) بعد از بالون زدن قلب
از عوارض آنژیوپلاستی این است که در برخی مواقع جریان خون رگ مسدود می شود که علت آن هم آزاد شدن موادی است که از پشت استنت به داخل جریان خون آزاد می شود. تنگ شدن مجدد در ۳۰ تا ۴۰ درصد موارد از جمله عوارض بالون زدن قلب است. فنر قلب به منظور کاهش تنگی مجدد طراحی شده است. استنت های فلزی خالص اصل، احتمال تنگی مجدد را تا ۲۰ درصد کاهش می دهند و استفاده از استنت دارویی این میزان را به کمتر از ۱۰ درصد کاهش می دهد.

۲- ایجاد لخته های خونی بعد از بالون قلب
تشکیل لخته های خونی حتی در هفته یا ماه های اول پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر در لابه لای استنت از جمله عوارض فنر قلب است. این لخته ها ممکن است سبب بروز حمله قلبی شوند. به منظور کاهش عوارض بالون زدن قلب و احتمال ایجاد لخته در استنت ها، مصرف آسپیرین ، کلوپیدوگرل یا پلاویکس و داروهای دیگر، دقیقا طبق دستور دکتر متخصص قلب و عروق بسیار مهم است. در مورد مدت زمان مصرف این داروها یا قطع آن ها در صورت انجام جراحی باز قلب با دکتر قلب خود مشورت کنید.

۳- خونریزی بعد از بالون زدن قلب
ممکن است در محل نصب کاتتر در دست یا پا خونریزی دیده شود. معمولا این خونریزی ها در حدی است که تنها موجب ایجاد کبودی می شود. اما در صورت خونریزی جدی به تزریق خون و اقدامات جراحی نیاز دارد.

۴- حمله قلبی
حمله قلبی از جمله عوارض بالن زدن قلب بسیار نادر است اما ممکن است طی انجام آنژیوپلاستی عروق کرونر صورت گیرد.

۵- آسیب شریان کرونر
شریان کرونر ممکن است حین انجام آنژیوپلاستی پاره یا کنده شود. این مورد از عوارض بالون زدن قلباست که در صورت وخیم بودن میتواند به ضرورت انجام عمل قلب باز اورژانسی بینجامد.

۶- مشکلات کلیوی
موادی که طی آنژیوپلاستی و جایگذاری استنت ها استفاده می شود، ممکن است باعث مشکلات کلیوی شود؛ به خصوص در افرادی که از پیش مشکلات کلیوی دارند. اگر جزء افراد در معرض خطر هستید، متخصص قلب و عروق ممکن است دارویی تجویز کند تا به حفاظت از کلیه ها کمک کند.

۷- سکته مغزی
طی آنژیوپلاستی عروق کرونر، لخته های خونی که ممکن است روی کاتتر ایجاد شوند می توانند جدا شده و به سمت مغز حرکت کنند. رقیق کننده های خونی به منظور کاهش این خطر تجویز می شوند. سکته مغزی از جمله عوارض بالون زدن قلب است که می تواند در اثر جدا شدن پلاک چربی هنگامی که کاتتر در آئورت پیچ خورده است نیز اتفاق بیفتد.

۸-ضربان غیرطبیعی قلب
قلب ممکن است در اثر بالون زدن عروق کرونر تحریک شود و ضربان آن بسیار تند با کند گردد. این مورد از عوارض بالون زدن قلب حالت معمولا گذراست اما گاهی استفاده از دارو یا دستگاه تنظیم ضربان قلب لازم است.
البته پزشک متخصص برای اغلب موارد فوق راه حل مناسب را پیدا می کند؛ پس نباید به خاطر ترس از تصادف، از خیابان عبور نکرد!

تلفن:2160982611

فکس:2166923000

نشانی: تهران – خیابان کارگر شمالی – روبروی پارک لاله – جنب فروشگاه اتکا

کد پستی: 1418673571

نشانی پست الکترونیک:d_tehran@tamin.ir

به منظور مشاهده مشخصات مراکز، بر روی استان مورد نظر کلیک نمایید

---

منشور حقوق شهروندی

دکتر صادقی قهرودی متخصص قلب و عروق –

بیماری شریان های کرونری هنگامی اتفاق می افتد که پلاک های کلسترول در دیواره شریان های قلب تشکیل می شوند. بالون زدن قلب در باز کردن تنگی عروق کرونری در بیش از ۹۰ درصد بیماران موفق عمل کرده است.

حداکثر ۳۰ تا ۴۰ درصد بیمارانی که یک عمل آنژیوپلاستی کرونری موفق داشته اند دوباره در محلی دچار تنگی می شوند که توسط بالون باز شده است.

استفاده از وسایل جدید تر مانند استنت های درون کرونری و آترکتومی و همچنین استفاده از مواد دارویی جدید تر منجر به افزایش میزان موفقیت، کاهش عوارض و کاهش بازگشت مشکل پس از مداخله کرونری از طریق پوست شده است. در حال حاضر، میزان عود مشکل پس بالون زدن قلب کم تر از ۱۰ درصد می باشد.چگونه قلب را بالون میزنن

بالون زدن قلب یا آنژیوپلاستی کرونری داخل مجرایی از طریق پوست (PTCA) در اواخر دهه هفتاد میلادی معرفی شد. PTCA فرایندی غیر جراحی است که تنگی ها و انسداد های شریان های خون رسان به عضله قلب (شریان های کرونری) را برطرف می کند.

این روش امکان رسیدن خون و اکسیژن بیش تر به عضله قلب را فراهم می کند. PTCA اکنون تحت عنوان مداخله کرونری از طریق پوست یا PCI شناخته می شود. همان طور که از این اصطلاح نیز مشخص است این روش شامل استفاده از بالون ها، استنت ها و دستگاه های آترکتومی می باشد.

مداخله کرونری از طریق پوست توسط یک کاتتر حامل بالونی کوچک انجام می شود. این کاتتر به یک شریان در کشاله ران یا مچ دست وارد شده و تا ناحیه تنگی در شریان کرونری پیش روی می کند. سپس این بالون منبسط شده و ناحیه تنگی در شریان را گشاد می کند.

در صورت موفق بودن، این روش می تواند سبب تسکین درد آنژین صدری، بهبود پیش آگهی افراد مبتلا به آنژین ناپایدار و به حداقل رساندن یا از بین بردن خطر ابتلا به ایست قلبی شود. به همین دلیل بیمار نیازی به قرار گرفتن تحت عمل جراحی باز قلب جهت بای پس شریان های کرونری ندارد.

علاوه بر استفاده از بالون زدن قلب ، در دسترس بودن استنت ها (در یک طراحی تور مانند) نیز طیف افرادی را که مداخله کرونری برایشان مناسب است افزایش داده است. همچنین ایمنی بالا و نتایج بلند مدت این عمل نیز در این وضعیت موثر واقع شده اند.

از اوایل دهه ۹۰ میلادی، بیماران بیش تر و بیش تری به وسیله استنت گذاری درمان می شوند. این استنت ها به وسلیه مداخله بالون گذاری از طریق پوست در عروق کرونری جایگذاری شده و در آن شریان ها به عنوان یک داربست باقی می مانند.

این فرایند، به طرز قابل توجهی تعداد بیماران نیازمند به عمل جراحی باز قلب جهت بای پس عروق کرونری را به کم تر از ۱ درصد کاهش داده است. همچنین، این روش مخصوصا با استفاده از استنت های دارویی میزان بازگشت انسداد شریان کرونری (restenosis) را به کم تر از ۱۰ درصد کاهش داده است. این نوع استنت های آغشته به دارو به جلوگیری از بازگشت انسداد یا تنگی در اثر بافت اسکار (جای زخم) کمک می کنند.

در حال حاضر، تنها بیمارانی که فقط توسط بالون زدن قلب درمان می شوند آن هایی هستند که دارای عروقی با قطر کم تر از ۲ میلی متر (قطر کوچک ترین استنت)، ضایعات ریشه دار در شریان های کرونری، بافت زخم در اثر استنت های قدیمی می باشند. همچنین، افرادی که پس از عمل نمی توانند دارو های رقیق کننده خون مصرف کنند نیز جزو این دسته از بیماران قرار می گیرند.

در ابتدا، دستگاه های متعدد آترکتومی (از بین بردن پلاک) برای استفاده به عنوان موارد الحاقی در مداخله کرونری ساخته شدند. این موارد شامل استفاده از لیزر اکسیمر جهت تخریب پلاک، آترکتومی چرخان (استفاده از یک مته با پوشش الماس) جهت تخریب مکانیکی پلاک و آترکتومی هدایتی جهت بریدن و از بین بردن پلاک می شدند.

در ابتدا تصور می شد که چنین دستگاه هایی احتمال بروز بازگشت انسداد شریان کرونری را کاهش می دهند اما در آزمایش های بالینی نشان داده شد که این روش ها مزایای کمی دارند. هم اکنون این دستگاه ها فقط در موارد انتخابی به عنوان یک مورد الحاقی در مداخله استاندارد کرونری از طریق پوست استفاده می شوند.

شریان هایی که خون و اکسیژن را به عضلات قلب می رسانند شریان های کرونری نام دارند. بیماری عروق کرونری هنگامی اتفاق می افتد که در دیواره این شریان ها پلاک کلسترول تشکیل می شود. این فرایند، آرتریو اسکلروزیس یا تصلب شرایین نامیده می شود. پلاک کلسترول ماده ای سفت و ضخیم بوده که شامل مقادیر مختلفی از کلسترول، کلسیم، سلول های عضلانی و بافت های اتصال دهنده می باشد. این پلاک معمولا به صورت ناحیه ای در دیواره شریان انباشته می شود.

با گذشت زمان، آرتریو اسکروزیس می تواند سبب به وجود آمدن تنگی قابل ملاحظه ای در یکی از شریان های کرونری یا بیش تر شود. هنگامی که تنگی شریان های کرونری به بیش از ۵۰ تا ۷۰ درصد می رسد جریان خون در سمت دیگر پلاک ناکافی شده و پاسخگوی نیاز اکسیژن عضله قلب در حین ورزش نمی باشد. کمبود اکسیژن در عضله قلب (ایسکمی) در بسیاری از افراد سبب درد قفسه سینه (آنژین) می شود.

با این حال، در حدود ۲۵ درصد از آن هایی که تنگی قابل ملاحظه ای در شریان کرونری دارند هیچ گونه دردی را در قفسه سینه خود احساس نمی کنند. این گفته با صرف نظر از موارد ایسکمی ثبت شده بوده و یا ممکن است افراد به جای درد قفسه سینه تنگی های تنفسی گاه و بی گاه داشته باشند. گفته می شود که این افراد به آنژین خاموش مبتلا بوده و خطر ابتلای آن ها به حملات قلبی همانند افراد مبتلا به آنژین می باشد.

هنگامی که تنگی شریان ها به شدت ۹۰ تا ۹۹ درصد باشد، افراد اغلب در هنگام استراحت نیز به آنژین مبتلا می شوند که به آن آنژین ناپایدار می گویند. هنگامی که یک لخته خون (ترومبوز) بر روی پلاک تشکیل می شود، شریان می تواند به طور کامل بسته شده و سبب مرگ بخشی از عضلات قلب شود. به این وضعیت حمله قلبی یا انفارکتوس میوکارد می گویند.

سیگار، فشار خون بالا، بالا بودن سطح کلسترول و دیابت می توانند فرایند تصلب شرایین (سفت شدن عروق) را تسریع کنند. در صورتی که سن فرد بالا باشد (مردان بالای ۴۵ سال و زنان بالای ۵۵ سال) و یا سابقه ابتلا به بیماری کرونری قلب را در خانواده خود داشته باشد در معرض خطر بیش تری جهت ابتلا به تصلب شرایین قرار می گیرند.

الکترو کاردیوگرام (ECG,EKG) حین استراحت آزمایشی است که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت کرده و می تواند تغییراتی را نشان دهد که بیانگر وجود ایسکمی یا حمله قلبی هستند. اغلب، هنگامی که افراد مبتلا به بیماری شریان های کرونری در حال استراحت هستند آزمایش الکترو کاردیوگرام آن ها عادی است و فقط زمانی غیر عادی می شود که عضله آسیب دیده قلب آن ها شروع به فعالیت شدید کند.

بنابراین، آزمون دوچرخه یا تردمیل (آزمایش استرس) آزمایش های غربالگری خوبی برای افرادی هستند که به بیماری عروق کرونری مبتلا بوده اما الکتروکاردیوگرام آن ها در هنگام استراحت عادی است. دقت این آزمون ها در تشخیص بیماری چشم گیر عروق کرونری به میزان ۶۰ تا ۷۰ درصد است.

در صورتی که آزمون های استرس قادر به تشخیص نباشند، یک ماده پرتوزا مانند کاردیولیت یا تالیوم می تواند به صورت درون رگی در هنگام آزمون به فرد داده شود. استفاده از یکی از این مواد پرتوزا، تصویر برداری از جریان خون نواحی مختلف قلب را به وسیله یک دستگاه تصویر برداری ممکن می سازد.

کاهش جریان خون یک ناحیه از قلب در هنگام ورزش و عادی بودن آن در هنگام استراحت، نشان دهنده تنگی نسبی شریانی در آن ناحیه می باشد. استرس اکوکاردیوگرافی ترکیبی از آزمون ورزش و اکوکاردیوگرافی است. اکوکاردیوگرافی، یک آزمایش تصویر برداری از قلب به وسیله امواج فراصوت می باشد.

همچنین، این تصویر برداری روشی دقیق برای تشخیص بیماری شریان های کرونری می باشد. هنگامی که شریان های خون رسان به یک قسمت از عضله قلب دچار تنگی قابل ملاحظه ای می شوند، آن قسمت به خوبی دیگر قسمت های بدن منقبض نمی شود.

دقت استرس اکوکاردیوگرافی و آزمون های استرس همراه با مصرف تالیوم در تشخیص بیماری چشم گیر عروق کرونری ۸۰ تا ۸۵ درصد می باشد. هنگامی که فرد به دلیل مشکلات مفصلی یا عصبی نمی تواند تحت آزمون استرس ورزشی قرار گیرد، دارو هایی به او تزریق می شود که سبب تحریک فشار بر روی قلب می شوند. این فشار به اندازه فشاری است که در هنگام ورزش بر روی قلب وارد می شود.

تصویر برداری از قلب می تواند به وسیله تصویر برداری هسته ای یا اکوکاردیوگرافی انجام شود. کاتتر گذاری قلبی به وسیله آنژیوگرافی (رگ نگاری شریان ها) روشی است که امکان تصویر برداری اشعه ایکس از عروق کرونری را فراهم می کند. این روش دقیق ترین آزمایش جهت تشخیص تنگی شریان های کرونری است.

در این فرایند لوله های کوچک پلاستیکی و تو خالی (کاتتر) به وسیله هدایت از طریق اشعه ایکس تا به ابتدای شریان های کرونری فرستاده می شوند. بعد از آن، در حین فیلمبرداری توسط اشعه ایکس ماده حاجب ید دار به درون شریان ها تزریق می شود.

آرتریوگرافی کرونری تصویری از موقعیت و شدت تنگی بخش های تنگ شده شریان به پزشک ارائه می دهد. این اطلاعات در یاری رساندن به پزشک برای انتخاب دارو، مداخله کرونری از طریق پوست یا عمل جراحی بای پس شریان کرونری به عنوان گزینه درمانی ترجیحی، ضروری هستند.

سی تی آنژیوگرافی کرونری با سرعت بالا یک روش جدید و کم تهاجم تر است. با این که این روش نیز شامل استفاده از ماده حاجب و اشعه می شود اما نیاز به وارد کردن هیچ کاتتری به سیستم شریانی نیست و همین مورد به گونه ای خطرات این فرایند را کاهش می دهد.

این روش درمانی قانونی محدود تر داشته و نسبت به روش آنژیوگرافی متداول قابل اعتماد تر است. همچنین در این روش اجازه نمی دهد که PCF به صورت همزمان انجام شود. لازم به ذکر است که خطر ایجاد عوارض جدی در اثر روش متداول آنژیوگرافی کرونری بسیار پایین و کم تر از ۱ درصد می باشد.

دارو های آنژین نیاز قلب را به اکسیژن کاهش می دهند تا کمبود جریان خون جبران شود. همچنین، این دارو ها می توانند با هدف افزایش جریان خون، شریان های کرونری را نسبتا گشاد کنند.

سه دسته شایع از دارو های استفاده شده نیترات ها، بتا بلاکر ها و کلسیم بلاکر ها می باشند.

موارد زیر نمونه هایی از نیترات ها هستند:

موارد زیر نمونه هایی از بتا بلاکر ها هستند:

نمونه های کلسیم بلاکر ها شامل موارد زیر می شوند:

افراد بسیاری از این دارو های مخصوص درمان آنژین استفاده کرده و کاهش آنژین در حین ورزش کردن را تجربه می کنند. هنگامی که یک ایسکمی چشم گیر وجود داشته باشد، چه علامت دار باشد و چه با آزمون ورزشی، بالون زدن قلب برای فرد انجام می شود. این آرتریوگرافی اغلب پس از مداخله کرونری از طریق پوست انجام می شود.

افراد مبتلا به آنژین ناپایدار دچار تنگی شدید شریان کرونری بوده و اغلب در معرض خطر حتمی حمله قلبی قرار دارند. علاوه بر دارو های آنژین، آسپرین و داروی تزریقی رقیق کننده خون یعنی هپارین نیز به بیمار داده می شوند. یک شکل هپارین، انوکساپارین (لاونوکس) می تواند به صورت زیر جلدی به بیمار داده شود.چگونه قلب را بالون میزنن

گفته می شود که تاثیر این دارو در افراد مبتلا به آنژین ناپایدار همانند هپارین تزریقی است. آسپرین از تجمع عناصر لخته کننده به نام پلاکت ها جلوگیری می کند. در حالی که هپارین از ایجاد لخته بر روی سطح پلاک جلوگیری می کند اما مواد ضد پلاکت قوی (ابر آسپرین ها) نیز جهت پایدار سازی سریع وضعیت این افراد در دسترس می باشند.

با این که دارو های قوی می توانند علائم افراد مبتلا به آنژین را به صورت موقت کنترل کنند اما این افراد اغلب در معرض ابتلا به حملات قلبی هستند. به همین دلیل، بسیاری از افراد مبتلا به آنژین ناپایدار برای انجام بالون زدن قلب و انجام احتمالی مداخله کرونری از طریق پوست ارجاع داده می شوند.

در بیمارانی که یک یا بیش تر از یک قسمت از شریان های آن ها دچار تنگی شدید بوده و بالون گذاری، استنت گذاری یا آرترکتومی نیز برای این بیماران مناسب است، استفاده از مداخله کرونری از طریق پوست می تواند نتایج فوق العاده ای به همراه داشته باشد. این در صورتی است که این بیماران با دقت جهت انجام این فرایند انتخاب شده باشند.

در حین انجام مداخله کرونری از طریق پوست، یک ماده بی حس کننده موضعی به پوست بالای شریان کشاله ران یا مچ دست تزریق می شود. شریان توسط یک سوزن سوراخ شده و یک غلاف پلاستیکی درون شریان قرار می گیرد. سپس تحت هدایت اشعه ایکس (فلوروسکوپی) یک لوله پلاستیکی بلند و باریک به نام کاتتر هدایتی از درون غلاف به شریان آئورت و از آنجا به منشا شریان کرونری فرستاده می شود.

پس از آن یک ماده حاجب ید دار از طریق کاتتر به درون خون وارد می شود تا تصاویر اشعه ایکس از شریان های کرونری بدست آیند. یک سیم هدایتی کم قطر (۳.۵ میلی متر) به قسمت تنگی یا گرفتگی شریان کرونری وارد می شود. سپس یک کاتتر حاوی بالون با هدایت سیم به محل انسداد فرستاده می شود.

هنگام رسیدن به آن محل بالون به مدت یک دقیقه منبسط شده و در این یک دقیقه، این بالون به پلاک فشار می آورد و مسیر شریان کرونری را گشاد می کند. فشار وارد شده توسط بالون می تواند محدوده ای از ۱ تا ۲۰ اتمسفر را در بر گیرد. در نهایت، بالون دوباره کوچک شده و از بدن خارج می شود.

استنت های درون شریانی هم به صورت خود منبسط شونده و هم در بالون زدن قلب استفاده می شوند که بسیار رایج تر نیز می باشد. هنگامی که بالون منبسط می شود استنت نیز منبسط شده و جای گذاری می شود سپس در حالی که استنت در آن محل در شریان باقی می ماند، بالون از بدن خارج می شود.

دستگاه های آترکتومی به وسیله یک سیم هدایت کننده آنژیوپلاستی استاندارد به درون شریان کرونری وارد می شوند و بعد از آن به روش های مختلفی فعال می شوند. انتخاب روش بستگی به دستگاهی دارد که انتخاب شده است. جراحی بای پس شریان های کرونری جهت رفع آنژین در افرادی استفاده می شود که به دارو ها پاسخ نداده و یا مداخله کرونری از طریق پوست برای آن ها مناسب نیست.

جراحی بای پس شریان کرونری هنگامی انجام می شود که فرد گرفتگی های متعددی در چند جای شریان های خود داشته و یا گرفتگی ها در موقعیت هایی قرار دارند که نمی توان از مداخله کرونری از طریق پوست برای این بیماران استفاده کرد.

همچنین، این جراحی اغلب در بیمارانی انجام می شود که در بدست آوردن یک درمان موفق و دراز مدت پس از انجام یک یا دور بار مداخله کرونری از طریق پوست ناکام مانده اند. علاوه بر این، نشان داده شده است که جراحی بای پس شریان کرونری در افزایش دراز مدت طول عمر افراد مبتلا به تنگی قابل ملاحظه در شریان کرونری اصلی (چپ) و یا در شریان های متعدد (مخصوصا در مواردی که عملکرد انقباضی عضله قلب کاهش یافته است) موثر واقع شده است.

دکتر محسن صادقی قهرودی استادیار دانشگاه متخصص قلب و عروق و فوق تخصص بالون آنژیوپلاستی و والوپلاستی

دکتر محسن صادقی قهرودی متخصص قلب و عروق | متخصص قلب و عروق دانشگاه شهید بهشتی ۱۳۷۹ و فلوشیپ فوق تخصصی آنژیو پلاستی ۱۳۸۴ دانشگاه ایران (شهید رجایی)

نوشته قبلی

دلایل و درمان کاردیومیوپاتی رسترکتیو

نوشته بعدی

علائم فشار خون پایین که آن ها را نمیدانستید + دلایل

تفاوت آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی را بیشتر بشناسید

آیا سفر هوایی برای بیماران آنژیوپلاستی مجاز است؟

مراقبت بعد از استنت گذاری قلب

مراقبت های بعد از آنژیوپلاستی [تغذیه و رژیم غذایی]

دکتر محسن صادقی قهرودی متخصص قلب و عروق

پزشکی عمومی فارق التحصیل ۱۳۷۵ دانشگاه شهید بهشتی متخصص قلب و عروق دانشگاه شهید بهشتی ۱۳۷۹ فلوشیپ فوق تخصصی آنژیو پلاستی ۱۳۸۴ دانشگاه ایران (شهید رجایی)

مشاهده رزومه دکتر صادقی قهرودی

پستهای اخیر

 مقدار نرمال کلسترول خون چقدر است

تاثیر کرونا بر روی قلب

تنگی نفس در خواب نشانه چیست

درمان فشار خون بالا

پستهای اخیر

 مقدار نرمال کلسترول خون چقدر است

تاثیر کرونا بر روی قلب

تنگی نفس در خواب نشانه چیست

پستهای اخیر

 مقدار نرمال کلسترول خون چقدر است

تاثیر کرونا بر روی قلب

تنگی نفس در خواب نشانه چیست

درمان فشار خون بالا

درمان انسداد یا تنگی عروق کرونری قلب ، کلا سه راه دارد، که مهمترین راه درمان هنوز دارو درمانی است. اما گاهی  وقتی رگ ‌های قلب دچار گرفتگی شدید یا جدید  می ‌شوند، متخصصین قلب و عروق، دو راه درمان مداخله ای  پیش ‌رو دارند: اولین راه که قدیمی تر است، انجام عمل  جراحی باز قلبی (بای ‌پس کرونری CABG  )  است. گزینه دیگر هم که در سال‌ های اخیر معرفی  شده، آنژیوپلاستی بعد از آنژیوگرافی  است که به این دلیل  که در این روش احتیاج به عمل باز قلب از بین می ‌رود و کمتر تهاجمی است،  روش انتخابی در موارد ممکنه است ولی در همه بیماران مقدور نمی باشد که در این موارد از همان جراحی باز پیوند عروق قلبی (بای ‌پس )  استفاده می شود. 

 

۱- روش مداخله ای ( اینترونشنال) غیر تهاجمی یا همان انژیوپلاستی یا  PCI  : در آنژیوپلاستی که برخی افراد آن را با نام بالون زدن  یا استنت گذاری (فنر گذاشتن)  می ‌نامند، پزشکان بعد از آنژیوگرافی ،  بالونی تنها یا بالونی که روی آن استنت قرار دارد  را وارد رگ‌  قلب (عروق کرونر) کرده و در محل  مسدود رگ تعبیه  می‌ کنند و با این کار سبب کاهش  انسداد  رگ شده، در نتیجه خون دوباره در رگ ‌ها به جریان درمی‌آید.  بالون با کمپرس و چسباندن پلاک های آترواسکلروتیک موجب رفع تنگی میشود و استنت‌ها، تورینه های  فنری کوچکی هستند که مانند یک ستون در رگ ‌ها کار گذاشته می ‌شوند تا مانع برگشت  دیواره رگ و انسداد مجدد  آن شوند و بدین ترتیب احتمال تنگی مجدد در اینده  کمتر می شود.

                                                       

اوایل فقط بالون در دسترس بود که با توجه به عود مکرر تنگی ها ، استنت ها یا همان فنرهای داخل عروقی ابداع شدند. امروزه در موارد خاص و نادری فقط از بالون داخل کرونری استفاده می شود و در اغلب موارد بعد از بالون زدن (یا همراه با بالون زدن) استنت داخل کرونرقلب  تعبیه می شود.چگونه قلب را بالون میزنن

۲- روش جراحی CABG یا پیوند بای ‌پس عروق کرونر قلب:

 یک عمل جراحی باز است که در آن، از یکی از وریدهای  پا  یا شریانهای دست یا سینه ای که به عضلات خون می ‌رساند، برداشته شده و یک سر‌ آن را به آئورت و سر دیگر آن را به پشت قسمت مسدود شده ی قلب، پیوند می ‌زنند.  این روش معمولا در افرادی استفاده می ‌شود که بیش از دو یا هر سه رگ اصلی کرونر آن ها تنگی ‌های وسیع به خصوص در قسمت ‌های ابتدایی رگ دارد.

اما در افرادی که یک یا دو رگ از رگ‌ قلب (کرونری )  مسدود شده و اندازه (طول ضایعه)  و یا  محل آن انسداد برای آنژیوپلاستی  نا مناسب است، انجام می گیرد . اما  در صورت مناسب بودن ضایعه، آنژیوپلاستی که در طی آن   بالون ‌می ‌زنند و سپس در اغلب موارد  استنت می‌ گذارند، روش درمانی مناسبی است.

 برای بیماران همیشه این  سوال مطرح است  که بین روش ‌های درمانی جراحی باز قلبی  (بای ‌پس) ودرمان غیر تهاجمی به روش  آنژیوگرافی  (آنژیوپلاستی یا PCI) ‌، انتخاب کدام بهتر و عاقلانه‌ تر است تا کمترین مشکل و عوارض جانبی را برای بیمار در پی داشته باشد و احتمال برگشت ‌پذیری بیماری را هم به حداقل برساند؟

در آنژیوگرافی مشخص می‌ شود که کدام بیمار برای عمل جراحی قلب باز و کدام بیمار برای استنت گذاری  مناسب ‌تر است و این بستگی به تعداد و نیز قسمتی از رگ‌ های کرونر دارد که مسدود شده است.

                                     

بطور مثال اگر یک یا دو رگ از سه رگ اصلی کرونری مسدود شده باشد و درگیری در ناحیه ابتدایی رگ یا در محل دوشاخه شدن نباشد،  آنژیوپلاستی با بالون و استنت گذاری ارجح تر است اما اگر هر سه رگ اصلی گرفتار شده باشد بویژه در بیماران دیابتی  یا درگیری تنه اصلی منشا دو رگ اصلی  (left main artery)  باشد یا در مواردی که فقط یک یا دو  رگ درگیر شده اما درگیری در ناحیه ابتدایی رگ یا در محل دو شاخه شدن رگ باشد یا بدلیل طول زیاد تنگی ویا بدلیل پیچ پیچ بودن مسیر رگ،  برای تعبیه استنت مناسب نباشد  به بیمار توصیه به جراحی باز بای پس قلبی می شود.

 

 در آن دسته از بیماران قلبی که برای رفع انسداد شریان ‌های قلبی انها روش جراحی ارجح تشخیص داده شده اما خود آنها  روش آنژیوپلاستی را برگزیده‌اند، امکان این که مجبور باشند در آینده بعلت عود تنگی ،  مجددا از این روش(آنژیوپلاستی مجدد)  یا روش‌های درمانی دیگر (مثل جراحی باز قلبی)  استفاده کنند، وجود دارد.

علارغم تمام پیشرفتهای علمی ، تجهیزات پزشکی و افزایش تجربه پزشکان ، در برخی  بیماران هنوز هم عمل بای‌ پس قلب بهترین و مناسب ‌ترین گزینه برای باز کردن عروق مسدود قلب است. به همین خاطر بیماران ، قبل از هر تصمیمی باید در مورد اثربخشی بیشتر بای ‌پس و امکان برگشت‌ پذیری بیشتر در روش آنژیوپلاستی فکر  کنند و  بهترین روش را با توجه به شرایط خود  و توصیه پزشکشان  برگزیند. به عبارت دیگر عمل باز قلب بهترین پیشنهادی است که می ‌توان به بیماران دچار انسداد عروق قلبی با درگیری هر سه رگ اصلی ، یا درگیری تنه اصلی منشا  دو رگ اصلی سمت چپ (left main artery)  ، یا در مواردی که فقط یک یا دو  رگ درگیر شده اما درگیری در ناحیه ابتدایی رگ یا در محل دو شاخه شدن رگ باشد یا بدلیل طول زیاد تنگی  یا مسیر پیچ پیچ رگ ، برای تعبیه استنت مناسب نباشد، کرد. مطالعات  در این گروه بیماران نشان داده که احتمال بازگشت تنگی عروق قلب  و احتیاج مجدد به روش ‌های درمانی دیگر(پس از یک سال) در بیمارانی که آنژیوپلاستی کرده‌اند، دو برابر است. و اگر بیماران قلبی می‌خواهند برای دراز مدت  از مشکلات قلبی خلاص شوند باید جراحی باز پیوند عروق (بای پس قلبی ) را بپذیرند (بویژه در بیماران دیابتی) .

طول مدت عمل باز قلب تقریبا ۵ ساعت است که بیمار در تمام این ساعات در بی‌ هوشی کامل به سر می ‌برد. معمولا اگر مشکلی نباشد بعد از یک یا دو روز از ای سی یو به بخش و تقریبا روز سوم تا پنجم مرخص می شود و طی چند هفته  بعد از عمل، او سلامت خود را به دست ‌آورده و فعالیت ‌های روزمره‌اش را از سر می ‌گیرد،

 اما آنژیوپلاستی حدود یک تا دو ساعت طول کشیده و بدون بیهوشی عمومی فقط با بی حسی کشاله ران ( بدون باز کردن قفسه سینه) انجام می شود. بیمارانی که آنژیوپلاستی می ‌شوند، حدودا از ۳ یا ۴ روز بعد از عمل می ‌توانند مانند سابق(اگر در مواردی منع پزشکی  مثل سکته قلبی اخیر یا نارسایی قلبی و… نداشته باشند) به کارهای خود بپردازند.

با این حال توجه به این نکته مهم است که هر چند، مدت عمل و بهبودی و پشت ‌سر گذاشتن علایم پس از آن، در بای‌ پس بیشتر از آنژیوپلاستی است، اما نتیجه و اثربخشی بای‌ پس قلبی در موارد خاص  ذکر شده، بیشتر می ‌باشد.

 

 

 

 

 

 

 

سئوال: چند نوع استنت داریم؟ صرف نظر از مارک و برند آنها در کل دو نوع استنت داریم: دارویی و غیردارویی (ساده).

پس کلا از دو نوع استنت ساده(Bear metal stents) و استنت داروئی ( Drug eluting stents) برای آنژیوپلاستی استفاده می شود.

اوایل فقط از بالون داخل رگ کرونری قلب استفاده می شد. با توجه به احتمال برگشت زودرس انسداد بعد چند ساعت تا چند روز، دانشمندان با ابداع استنت ها‌(فنر) موجب کاهش  مشکل انسداد مجدد رگ کرونری قلب بعد از انژیوپلاستی و PCI  شدند. اما هنوز مشکل بزرگی با عنوان تحریک رشد آندوتلیوم رگ بعلت جسم خارجی و انسداد دیررس رگ بعد ۳-۶ ماه وجود داشت. با این هدف دانشمندان با سوار کردن داروهای انتی پرولیفراسیون برود پولیمر و تعبیه انها بروی استنت ها مشکل انسداد دیررس داخل استنت را کاهش دادند.  وقتی که درحوالی  سال ۲۰۰۳ استنت‌ های پوشیده شده با دارو معرفی شدند، انقلابی در درمان غیر جراحی تنگی عروق کرونری قلب محسوب می شد، زیرا اعتقاد پزشکان بر این بود که این فنرهای دارویی کوچک وقتی در رگ‌ ها کار گذاشته می ‌شوند، دارویی از خود ترشح می‌ کنند که باعث جلوگیری از رشد دیواره رگ و در نتیجه پیشگیری از انسداد  دیررس آن می ‌شوند و می ‌توانند آنژیوپلاستی را به عملی اثربخش ‌تر با امکان برگشت ‌پذیری کمتری نسبت به جراحی باز قلب (بای ‌پس کرونری ) تبدیل نمایند، اما تحقیقات و مطالعاتی که درطی چند  سال بعد انجام شد، نشان داد که خطر لخته شدن خون و عوارض جبران ‌ناپذیر آن در بیمارانی که از استنت ‌های دارویی استفاده کرده بودند، برای مدت طولانی تر تا حتی یک سال، افزایش یافت و همین امر باعث شد تا پزشکان در استفاده از این نوع استنت ‌ها، احتیاط بیشتری کنند و فقط در موارد خاص و در بیمارانی که چاره‌ای جز استفاده از استنت دارویی ندارند، از آن استفاده نمایند.

 

سئوال: آیا ممکن است رک کرونری قلب گرفته شده باشد اما درمان آنژیوپلاستی یا جراحی پیشنهاد نشود؟

درمان قلب سه راه دارد که مهمترین راه درمان هنوز دارو است.

در دودسته از بیماران درمان طبی به درمان مداخله ای (آنژیوپلاستی یا جراحی) ترجیح داده می شود. توجه داشته باشید که پزشکان با سبک و سنگین کردن سود نوع درمان با عوارض احتمالی این تصمیم را می گیرند و خیلی سلیقه ای نبوده و معیار های علمی زیادی دارد وبه شدت بیماری کرونری ، مرحله بیماری، علائم بیمار و فانکشن کلاس بیمار،  بیماری های همراه، سن بیمار و…  بستگی دارد که از حوصله و توان این مقاله خارج است و صد  البته به تصمیم و نظر بیمار هم بستگی دارد.

گروه اول بیماران کم خطر تر که درمان طبی دارویی در انها بهتر از قبول ریسک و خطر جراحی باز قلب یا حتی آنژیوگرافی و سپس بالون زدن و تعبیه استنت (اینترونشن PCI)  است .

 دسته دوم  گروهی بیماران پر خطر برای مداخله که  این  بیماران برای آنها  آنژیوپلاستی  و تعبیه استنت  و نیز  عمل جراحی نامناسبند و علارغم بیماری کرونری قلب پر خطر ، بدلیل ریسک بالای مداخله (آنژیوپلاستی یا جراحی) در این بیماران ، درمان دارویی درمان مناسب خواهد بود. خیلی از بیماران فکر می کنند که اگر عمل نشوند و با درمان دارویی شوند به معنی قطع امید پزشکان بوده و  زندگی دیگر تمام شده است در حالیکه اینطور نبوده و پزشکان بر اساس مطالعات قبلی و اندیکاسیون های مشخص علمی،  درمان داروئی را برای بیمار مناسبتر از هر مداخله ای میدانند .

در برخی موارد این چنینی ، درمانهای جایگزین مثل  بازتوانی قلب  بویژه  با روش  فشارنده متناوب تقویت شده خارجی (EECP ) مناسب است.  با پزشک خود در این مورد مشورت کنید .

 

چگونه قلب را بالون میزنن

عوارض درمانهای مداخله ای:

آنژیوپلاستی :

شایعترین عارضه آن خونریزی از محل رگ گیری (کشاله ران) است که با رعایت توصیه های شده پیشگیری می شود.

انسداد مجدد داخل استنت نیز مهم است.و به دو دلیل رخ می دهد: ۱) انسداد ناگهانی داخل استنت بدلیل تشکیل لخته با تحریک جسم خارجی (استنت فلزی )، که در استنت های داروئی طولانی مدت تر است.  علائم آن درد سینه ناگهانی مثل سکته قلبی است که باید سریعا و بدون درنگ به بیمارستان مراجعه کرد . اتلاف وقت با امید بهبودی درد یا مصرف پرل زیر زبانی تی ان جی  TNG)) به صلاح نیست.و با مصرف طولانی مدت و منظم روزانه  آسپرین و کلوپیدوگرل (پلاویکس، اسویکس و …) قابل پیشگیری است.  ۲) انسداد تدریجی و رشد اندوتلیوم عروق کرونری . که پدیده ای تدریجی بوده با درد سینه فعالیتی (آنژین) پیشرونده طی چندین ماه رخ مشخص می شود و در استنت های ساده غیر داروئی شایعتر از استنت های داروئی است

یکی از عوارض‌ دیگر  آنژیوپلاستی این است که اگر پزشک تبحر کافی نداشته باشد، طی فشاری که توسط بالون به رگ وارد می ‌شود، رگ پاره می‌ شود که البته در بیمارستان ‌هایی که آنژیوپلاستی انجام می ‌شود پزشک  جراح قلب آماده‌ است  تا در صورت نیاز بیمار فورا به اتاق عمل انتقال یابد.

جراحی:

از عوارض روش قلب باز هم این است که ممکن است رگ ‌ها خوب به هم پیوند نخورند، و جریان بر قرار نگردد که با عدم بهبود درد بعد جراحی یا حتی بروز سکته قلبی حین عمل ، مشخص می شود. گاهی علارغم پیوند موفق عروق به کرونر ، بعد از مدتی رگ پیوندی بسته می شود که با درد سینه راجعه فعالیتی مشخص می شود. عفونت محل جراحی (عفونت بافت نرم )  ونیز عفونت استخوان سینه (استئومیلیت) نیز ممکن است دیده شود. برخی موارد حین دستکاری عروق ، یک پلاک آترواسکلروز از جدار رگ کنده شده و با جریان خون به مغز رسیده و موجب سکته مفزی می شود. همچنین جراحی‌ بازقلبی ، بار روانی زیادی را برای بیمار به همراه دارد  و ممکن است موجب بروز افسردگی بعد جراحی شود.  وضعیت عمومی بیمار پس از عمل و بهبود و ترمیم زخم‌ ها و برگشت به شغل اولیه، از دیگر مشکلات بیماران بعد از جراحی‌های باز قفسه سینه است.

 

سلام آقای دکتر
همسرم ۲۵سالشه دکترا گفتن ۶۰%رگ قلبش بسته شده و نیاز به عمل داره که از رگ پا استفاده شه ، ولی ایشون راضی به عمل نیست ایا خطرناکه؟؟

سلام. لینک مقابل حاو ی یک سری اطلاعات است . امیدوارم مفید واقع شود. http://galb.ir/archives/1167

باعرض سلام وخسته نباشید پدرم ۴۴سالش است وسکته قلبی کرد دکترگفت باید عمل قلب باز بشه ۳تا از رگها گرفته هنوز درد درقفسه سینه واز شانه به پاییین دستاش تیر می کشه جراح بهش گفته رگ قلبت ۵۰ ۵۰ گرفته یعنی چه باید ما چه کنیم زیاد تو فکره اقای دکتر ما می ترسیم باید چه کنیم ببخشید رگ پیوندی که از پاش برداشتند بسیار پاش تیر میکشه شبها می خواد بخوابه می گه کف پام اتیشه یعنی چه اگر زحمت نداره میشه خواهشن جواب بدین

باسلام مدت نزدیک به دو سال است یکی از رگهام در بیمارستان مرکز قلب تهران استنت شده تا دوماه قبل هیچ موردی را در سینه ام احساس نمی کردم اما اخیرا مدتی است در تحرکات صبحگاحی ،تحرک با معده پر ،و در اول پیاده روی حدود یک کیلومتر اول درد در وسط سینه احساس بع هرچقدر پیاده روی کنم دردی احساس نمیشود بعضا دردی در بازوی راستم احساس می شود البته با گذشت زمان تقریبا رو به بهبودی است لطفا راهنمایی فرمایید

سلام. امکان انسداد مجدد وجود دارد. حتما با پزشک معالج مشورت مجدد کنیدو در صورت نیاز تست ورزش انجام دهند.

با سلام پدرم الا ن دوازده روز عمل قلب باز (کرونری ) در بیمارستان شهید رجایی انجام داده است و بعد ۹ روز از بیمارستان مرخص شده است و اکنون که در منزل هستند همیشه صورتشون خیلی عرق میکند . ولی با این حال سردشون می باشد میخواستم بدونم این موضوع بعد عمل طبیعی است. با تشکر

سلام
پدر من سه سال پیش استنت گذاری قلب انجام داد الان بعد سه سال بعد از انجام تست ورزش دکتر گفته باید آنژی بشه آیا میشه در صورت گرفتگی مجدد دوباره بالن بذارن

سلام
من پدرم دیروز آنژیوپلاستی یا همان فنر گذاشتن
خواستم بدونم ک مجددا رگ مسدود نمیشه
اگه بشه علائمش چیه؟
لطفا جواب بدید ممنون میشم

سلام امکان انسداد مجدد داخل استنت بر اساس نوع استنت و طول و قطر استنت متفاوت بوده میانگین حدود ۵٪ می باشد.
در صورت عدم مصرف داروهای ضد پلاکتی احتمال ترومبوز ( لخته) داخل استنت بالا است.
البته رشد پلاک و انسداد سایر قسمت های عروق و نیز پارگی پلاک و احتمال سکته قلبی کمافی السابق متصور است.

با سلام ایا کسی که۲۰سال پیش عمل بای پس کرده دوباره میشه عمل بای پس کرد ….دوباره رگهاش گرفته شده

سلام. بله. هم جراحی باز قلب ( بای پس قلبی) و هم انژیو پلاستی .
البته معمولا سعی می شود با آنژیوپلاستی و تعبیه استنت مشکل حل شود.

با سلام مادرم درسال ۸۵ عمل قلب باز انجام دادند که متاسفانه پس از شش ماه مجددا درد قلب ایشان شروع شد و بعد از آنزیوگرافی مشخص شد هر سه رگ اصلی بسته و رگ lm پنجاه درصد گرفتگی داشت که در سال ۸۷ آنژیو پلاستی شدند و رگ lad استنت گذاری شد و دوباره در سال ۹۵ فقط به دیل تپش قلب آنژیو گرافی شد که مجددا اعلام شد علاوه بر دو رگ اصلی بسته شده رگ lm نیز ۸۰ درصد گرفتگی دارد آیا میشود رگ lm استنت گذاری شود و یا با توجه به بسته بودن رگ lm آیا باز کردن رگ lcx و یا rca کمکی به مریض میکند . لازم بذکر است درسال ۸۷ متاسفانه با توجه به کمیسیون پزشکی انجام شده اعلام کردن امکان عمل قلب باز وجود ندارد به دلیل مستعد بودن رگ جهت بسته شدن مجدد لطفا راهنمایی کنید …

سلام. تصمیم گیری بدون رویت مدارک و بیمار ممکن نیست. پزشک معالج کمک بیشتری می تواند بکند. اما تنگی LM معمولا نیاز به جراحی باز داشته و استنت گذاری بسیار کم و در موارد خاص مقدور بوده و با قبول عوارض بالاتر.
باز کردن سایر عروق انتهایی بدون باز کردن تنه اصلی چپ خیلی مفید بنظر نمی رسد. البته rca از منشا دیگری است و اگر عامل علائم باشد باز کردنش می تواند علائم را رفع کند.
در هر حال تصمیم گیری با پزشک معالج بیمار و بر اسا س در نظر گرفتن تمام شرایط بیمار و بیماری است.http://galb.ir

سلام دکتر جان. من پدرم حدوود ۷۰ سالشونه. چند سال پیش فنر گذاشتن ولی متاسفانه چند روز پیش فشارشون رفت بالا و عرق کردن و قفسه سینشون درد گرفت. انژیو شدن دوباره. دکترشون گفتن که همون قسمت که استند داره گرفتگی داره و بادارو سعی میکنیم بازس کنیم. اگر نشه رگهای دیگه بازن و مشکلی نداره. خواستم بدونم چه باید کرد ؟ایا خطری نداره اگر باز نشد؟خواستم یکم اطلاعات دقیق تری داشته باشم چون واقعا تمام فکرمو مشغول کرده. ممنون از لطفتون

تاریخ: ۱۳۹۷/۰۵/۲۷
باسلام و تشکر بابت راهنمایی های موثر و دلگرم کننده شما
مادر من ۴۸ سال دارد و دیابت دارد و چربی خوت ایشون ارثی بالاست حدود ۸۰۰-۹۰۰-۱۰۰۰ گاهی بالاتر(قرص چربی خون و قند هم می خورند)، ایشون در سن ۳۶ سالگی در سال ۱۳۸۵ سکته قلبی کردند و آنژیو شدن و با تشخیص پزشک محترمشون بالن زدند.
در سن ۴۷ سالگی
در شهریور سال ۹۶ مجددا به دلیل بروز درد در قفسه سینه انژیو شدند و مجددا بالن زدند.
در دی ماه سال ۹۶ باز هم به دلیل درد در قفسه سینه انژیو شدند و دکتر تشخیص دادند رگ اصلی ایشون مسدود شده مجددا بالن زدند و تجویز کردند تا یک سال قرص پلاویکس بخورند(احتمال دادند در صورت باز نشدن رگ عمل باز شوند ولی رگ باز شد و استند گذاشتند)
الان مادرم بعده ۷ ماه بازهم دریک نقطه از قلبشون احساس درد دارند که به پشتشون میزنه میخواستم بدونم
۱- امکان داره دوباره رگ قلبشون گرفته باشه؟
۲- الان ۳ تا فنر در رگ هاشون هست خطرش زیاده؟
۳- چرا با اینکه سنی ندارند انقد زود به زود رگ های قلبشون می گیره درمانی نداره؟

با سلام خدمت دکتر بزرگوار
مادرم سال ۹۱ استنت گذاری کردند.ولی یه ماه پیش درد قفسه سینه داشت و نفس کم میوورد به بیمارستان که مراجعه کردیم پزشک گفتند همون رگی استنت گذاری دوباره گرفته ود اخل همون رگ بالون زدن.میخواستم ببینم احتمالش هست دوباره رگ مسدود بشه یا اگه مسدود بشه با بالون باز میشه یا نیاز به جراحی باز داره

مادرم ۷۷ ساله دارم در سال ۶۸ توسط دکتر سبزی در بیمارستان امام علی جراحی باز کرده (CABG)که متاسفانه از همان روز اول ترخیص ایشان هیچ تغییری در سیستم قلب و عروق ایشان پیش نیامده و بعد از چندین سال تحمل درد و حملات متعدد تا به سال گذشته در بیمارستان شهید رجایی سیتی آنژیوگرافی انجام شده که سه تا رگ پیوندی اثری نداشته و هر سه رگ خونرسانی انجام نمی دهند. و حال مادری دارم که هر شب با اکسیژن و T.N.G حملات آنژین را پشت سر می گذارد و هر شب با مرگ دست و پنجه نرم می کند و آخرین بار ماه ۲ سال ۹۷ آنژیو توسط دکتر رای انجام شد در بیستون کرمانشاه و خروجی این عمل آنژیو عمل جراحی مجدد نادرست و با رضایت کامل ریسک آنژیو گرافی را پذیرا بشویم اسنتد گذاری انجام می شود .لذا از شما این سوال را دارم آیا با توجه به عمل آنژیو گرافی که هم خطرات خود را دارد و هم اثر آن در نهایت یک یا دو سال است چه راهکاری صلاح میدانید. ممنون از توجه شما

سلام
پاسخ اینترنتی به سوال شما در مورد مادر مقدور نیست.
بطور کلی گرافت های جراحی باز بعد از چند سال مجدد مسدود می شوند. در مورد پیوند از ورید ساق پا از چند ماه شروع و معمولا تا قبل ده سال اغلب مجدد مسدود می شوند( البته ممکن است در برخی بیماران سالیان طولانی باز بماند.). پیوند از شریان که یک رگ سینه ای است و معمولا استفاده هم می شود طول عمر بیشتری از وریدی ها دارد.
آنژیو پلاستی هم روش غیر تهاجمی و مناسبی برای باز کردن رگ ها بوده و در صورت امکان انجام از جراحی به ترجیح داده می شود.
باید به فکر وضعیت فعلی و درمان حال حاضر بیمار بود. اگر بمار علامت دار است و درمان ممکن، باید رگ باز شود. منطقی نیست چون احتمال بسته شدن رگ وجود دارد درمان نکرد!!!!!!!

سلام، پدر من ۵٧ سالشه و سه روز پیش عمل قلب باز کرده، میگن عمل سختی بوده و خیلی از رگها مشکل داشتند ، دیابت هم داشته با وجود اینکه میگن عمل بخوبی انجام شده ولی قلبش کند میزنه و الان با کمک بالن کار میکنه، میخواستم ببینم چقدر باید نگران باشیم ایا خوب میشه؟!

آرزوی سلامتی دارم. وابسته به وضعیت قلب و عروق پیوندی و عوامل همراه مثل قند و فشار و … است.

سلام آقای دکتر تابان؛ با عرض خسته نباشید
بنده ۳۰ ساله هستم و چهار ماه پیش دچار سکته قلبی شدم که دلیلش ترومبوز lad در دو ناحیه بود و بعد از یک هفته دارو درمانی در بیمارستان و آنژیوگرافی مجدد، گفتن که ترومبوز کوچکتر شده و بهتره که pci نشه و از اون روز داروی Brilinta مصرف میکنم. دکتر خودم توصیه کرد حتما همین دارو را ادامه بدم اما چند دکتر هم نظرشون روی مصرف plavix بود. میخواستم نظر شمارو بدونم و اینکه آیا اصلا روی brilinta تحقیقاتی صورت گرفته یا بنده موش آزمایشگاهی شدم به نوعی؟
متشکر

سلام
Bri lints یک داروی استاندارد است.
اثرات آن شناخته شده و وارداتی است. کمتر از پلاویکس شناخته شده ولی در برخی کشورها بیشتر از پلاویکس مصرف می شود. هم گروه هستند.

سلام خسته نباشید.پدر من رو بردیم و آنژیو کردن و گفتن که رگ ۱۰۰درصد گرفته و نتونستن باز کنن و گفتن رگ دوم هم ۵۰الی ۷۰ درصد گرفته شده است. الان نوشتن عمل باز آقای دکتر به نظرتون تنها راهش عمل باز است و نمیتوان به طریقی دیگر آن را درمان کرد?

البته من بدون دیدن فیلم انژیو نمی توانم جواب این سوال را بدم.
ولی در کل فرم سوال، اشکال دارد. نباید بپرسید تنها راه. باید از پزشک خود بهترین راه را بخواهید. گاهی می شود انژیوپلاستی کرد یعنی بالن زد و استنت گذاشت و رگ را باز کرد ولی بعد آن عوارض بیشتر از جراحی خواهد بود. در واقع با انژیوپلاستی می شود ولی جراحی باز روش بهتری برای آن بیمار است.
با پزشک خود که بیمار را ویزیت کرده و فیلم انژیو را دیده ،مشورت کنید.

سلام و عرض خسته نباشید.پدر من ۵۵ سال دارند و چند روز پیش دچار درد شدید قفسه سینه شدند و به بیمارستان منتقل شدند.در بیمارستان با آنژیو یکی از رگ های ایشون رو باز کردند و مجددا گفتند که دو رگ دیگر گرفتگی دارد و پیشنهاد عمل قلب باز دادند البته گفتند که می توانند با فنر این کار را انجام بدهند اگر که از طریق دارو موفق نشدند.حال خواستم از شما بپرسم که بنظر شما کدام کار بهتر و عوارض کمتر دارد.متشکر میشوم پاسخ بدهید.التماس دعا

سلام
مشابه سوال قبلی است. من بدون دیدن فیلم انژیو نمی توانم جواب این سوال را بدم.
نباید بپرسید می شود یا نه. باید از پزشک خود بهترین راه را بخواهید.
گاهی می شود انژیوپلاستی کرد یعنی بالن زد و استنت گذاشت و رگ را باز کرد ولی بعد آن عوارض بیشتر از جراحی خواهد بود. در واقع با انژیوپلاستی می شود ولی جراحی باز روش بهتری برای آن بیمار است.
با پزشک خود که بیمار را ویزیت کرده و فیلم انژیو را دیده ،مشورت کنید.

مادرمن ۷۱ساله هستن اکوقلبشون نشون داد که رگ آئورتش گشاد شده ازطرفی بقیه رگهاشم گرفتگی داره دکترا براشون آنژیو پلاستی تجویز کردن حالا سوال من اینه که اگه آنژیوپلاستی رگهای تنگ رو باز میکنه تکلیف اون گشادی آئورت چی میشه؟آیا اونم با آنژیو پلاستی برطرف میشه؟

سلام
نه با انژیوپلاستی معمولا فقط تنگی های عروق کرونر باز می کنند. اگر ائورت گشاد شده (به اصطلاح علمی انوریسمال) باشد،بعد از رسیدن به سایز مشخصی از انوریسمال شدن، نیاز به جراحی باز دارد هر چند گاهی آن را هم با تعبیه استنت های خاصی می شود درمان کرد که البته کار بزرگی است و فقط در چند بیمارستان اصلی انجام می شه.

سلام
معمولا برای ائورت انژیوپلاستی نمی کنند. البته روش های غیر جراحی برای موارد خاص انوریسم ائورت داریم.
احتمالا هنوز پزشک نیازی برای مداخله ائورت ندیده اند و قصد دارند آن را برای زمانی دیگر نگه دارند.

سلام
مادرم ۶۰سالشه حدودا دو ماه قبل انژیو کرد که ۳ تا رگ گرفتگی داشت که دوتا ۶۰ درصد و یکی هم ۷۰ درصد بود درد فقط دست چپ و پشت کتف بود همیشه نبود فقط یکبار در روز بود دکتر گفت باید عمل باز انجام بده ولی مادرم قبول نکرد انجام بدهد حالا به مدت دو ماه دارو گیاهی و قرص های که دکتر براش تجویز کرده استفاده میکنه خدا را شکر دردش خیلی کم شده تو این مدت تقزیبا ۴۵ روز فقط یکبار احساس درد کرد در حد ۱۰ دقیقه بود حالا حالش خوبه خدا را شکر نسبت به قبل
لطفا راهنمایی کنید چکار کنیم . در ضمن دو بار زالو درمانی هم کرده تو این مدت

سلام.
درمان‌های دارویی و نگه دارنده ، رگ را باز نمی کنند ولی فرصتی برای ایجاد و رشد عروق جدید می دهد.
اگر درد ندارند و فعالیت راحت است، شاید بتوانید با درمان دارویی فعلا سپری نمایید.
به هر حال نظر همکاری که بیمار را حضوری ویزیت کرده و فیلم انژیو را دیده را هم جویا شوید.

سلام
خسته نباشید
آیا در ایران استنت جذبی وجو داره؟ استفاده میشه؟ یا منسوخ شده؟

من۹/۹دربیمارستان فیروزگربعلت طپش قلب ریتمیک بستری ودوروزبعدآنژیوگرافی بعدپلاست شدم.که هنوزم دقیق بمن نگفته اندولی حدس میزنم دوفنروچندبالن زدن.بعدازترخیص ناراحتی اولیه که سرجاش بود.طب ولرزیاگرگرفتگی وتیک دست وپا هم اضافه شد.بدازیکهفته مجدد انژیوویک فنردیگه .کهضمن اینکه مشکلات قبلی سرجاش بودکشش کشاله ران ودست وانقباض شاهرگ گردن وبی حالی ناتوانی.استرس.و چندین مورددلهره آور دیگه پی آمد موضوع شد.وهیچ کس توضیحی معقول ومنطقی بمن نمیده که هیچ .میگن چیزیت نیست.توهم میزنی. برو مغز اعصاب که رفتم.نوار.اسکن وچیزی نبود.درمانده ونگران در۲۴ساعت یکباراین حمله چند ساعته را با نگرانی واضطراب پشت سر میگزارم.وهربار میگم کارتمومه واین آخرین روزیاشبه. حل مشکل من کمک به چند خانوار نگران هست. سپاسگزار. علی یاری

سلام. پاسخ اینترنتی به مورد شما سخته. نیاز به اطلاعات بالینی و انژیوگرافی دارد.
علایم قلبی نیست و شاید منظور همکاران از ویزیت اعصاب، منظور ویزیت اعصاب و روان (روانپزشک)بوده نه مغز و اعصاب.

با سلام
پدر بنده به علت درد سینه دو سال قبل انژیوگرافی انجام دادند وبه ما گفتند باید عمل باز انجام بدیم اما پدر راضی نشدن و متاسفانه چند ماه قبل ناگهانی سکته قلبی کردند ما ایشان رو به بیمارستان مدنی اوردیم و یه اقای دکتر به نام دکتر علی حیدری سروستانی نیمه شب ایشون رو انژیو کردن و گفتن فنر گذاشتن چند روز بعد هم همون اقای دکتر حیدری باز پدر رو انژیو کردن و دوتا فنر دیگه تو قلبشون گذاشتن. حقیقتا بعد اون فنرها پدر خیلی خوبن و مشکلی هم ندارن دیگه و دست دکتر حیدری هم درد نکنه اما سوال من اینه ایا هنوز هم نیاز به عمل باز هست چون دکتر حیدری میگن دیگه نیاز به کار بیشتری نیست وپدر فقط باید دارو بخورن؟ با تشکر از شما

سلام.
گاهی جراحی باز ، عواقب بهتری نسبت به گذاشتن استنت ( فنر ) دارد و پزشک معالج توصیه جراحی باز می دهد. این وابسته به شرایط است. چون پدر جراحی را قبول نکرده ‌بدنبال سکته قلبی، در مرحله حاد بیماری مراجعه کرده اند، نمی شد وقت تلف کرد و گزینه انتخاب بین جراحی و استنت مطرح نبوده و الزام به مداخله سریع بوده و تصمیم پزشک معالج صحیح بوده.
در واقع بیشتر مواقعی که گفته می شه با استنت باز نمی شه و جراحی لازمه، منظور اینه که در این شرایط ، جراحی به استنت اولویت دارد. والا استنت را هر جا تعبیه کرده و بالون بزنند باز می شه.

با سلام بنده در سال ۹۲ بدلیل گرفتگی عروق جراحی بای پی انجام دادم و ۲ رگ پیوند شد ، چون در جریان آنژیوگرافی ۳ رگ تشخیص داده شده بود ۲ رگ پیوند شده است که در حال حاضر درد درسینه دارم آیا میشود آن رنگ مانده را دوباره پیوند یا بای پس انجام داد ، اصولاً دو بار جراحی بر روی قلب ممکن است ؟

سلام. البته می شود دوباره جراحی پیوند عروق را انجام داد ولی با توجه به ریسک بالا معمولا ارجح استفاده از روش انژیوپلاستی ( انژیوگرافی و تعبیه استنت) است. البته تصمیم گیری برنامه درمانی به این سادگی نبوده و به رگ درگیر و محل درگیری و شدت ایسکمی قلبی و علایم بالینی و نیز پاسخ سما به درمان دارویی و چندین عامل دیگر دارد.

سلام
پدر من ۶۴ سال سن داره چند مدتی بود که نفسش تنگ میشد تا اینکه یه روز خیلی حالش بد شد و بردیم دکتر.دکتر قرص زیر زبانی و آسپرین بهش داد و حالش بهتر شد.
بعدش پیش متخصص بردیم و اسکن گرفتیم گفت باید آنژیو گرافی بشه،حالا که آنژیوگرافی انجام دادیم دکتر میگه سه رگش بسته و نمیشه فنر بزاریم و باید عمل قلب باز بشه.حالا نمی دونیم چکار کنیم آیا امکان داره یک دکتر دیگه با آنژیوپلاستی بتونه راهش بندازه یا حتماً باید عمل باز بشه.
اگر اصلاً عمل نکنه چه اتفاقی میفته؟
یا اگه تاخیر کنه و چند ماه بعد بره پیش پژشک چه اتفاقی میفته؟

سلام
اینکه «اصلا نمی شه باز کرد» یا یک دکتر دیگر گفته «من می توانم باز کنم» جملات درستی نیست. بهتره بپرسید کدام بهترین است؟ باز کردن با استنت و یا جراحی باز قلب؟؟
اصلا کل مطلب فوق به این سوال جواب میده. شاید بشه با استنت باز کرد اما گاهی بهترین روش جراحی باز قلب است.
برای انتخاب روش باز کردن عروق، عوامل مختلفی دخیل است که پزشک معالج شما بعد شرح حال و معاینه، در نظر گرفتن سایر عوامل مثل سن و جنس و توان جسمی و سابقه دیابت و نارسایی کلیه و ….. و نیز اناتومی عروق کرونر ، بهترین روش را انتخاب و پیشنهاد خواهد کرد. البته گاهی موارد بینابین نیز وجود دارد که یک پزشک توصیه به جراحی باز و دیگری توصیه انژیوپلاستی می‌دهد. در این موارد بیمار نیز می تواند در مورد روش ارجح خود نظر دهد.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نام *

ایمیل *

وب‌سایت

متن

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید:

رگ‌بازسازی[۱] یا رگ‌سازی[۱] یا آنژیوپلاستی (به انگلیسی: Angioplasty) شیوه‌ای درمانی برای رفع تنگی رگ‌های خونی است.

از این عمل اغلب در آنژین صدری و برای رفع گرفتگی سرخ‌رگ‌های اکلیلی (کُرنری) قلب استفاده می‌شود، ولی در مورد سایر سرخرگها نیز ممکن است.

آنژیوپلاستی معمولاً به دنبال رگ‌نگاری (آنژیوگرافی) و تشخیص قطعی رگ‌های مسدود شده انجام می‌گیرد. طی آن نواحی باریک شدهٔ مجرای رگ به کمک باد کردن یک بالن کوچک مخصوص در داخل رگ، یا از بین بردن انسداد به کمک لیزر باز می‌شوند.

در سال‌های اخیر بالن را گاهی تواماً با یک وسیله کوچک فلزی به نام استنت (stent) به کار می‌برند تا مانع از عود سریع انسداد رگ شود. استنت نوعی لوله کوچک مشبک و تور مانند است که در داخل رگ جایگزین می‌شود و آن را باز نگه می‌دارد.

۱-استنت‌ها وسیله‌های دائمی هستند و در رگ باقی مانده و خارج نمی‌شوند.
چگونه قلب را بالون میزنن

۲-در ۶ ماه اول پس از تعبیه استنت انجام MRI ممنوع است (به علت تلاش میدان مغناطیسی دستگاه MRI برای جذب فلز). در مواردی که نیاز به انجام MRI به صورت اورژانس در ۶ ماه پس از آنژیوپلاستی باشد حتماً با پزشک قلب خود مشورت کنید.

۳-وجود استنت قلبی باعث به صدا درآوردن زنگ خطرهای موجود در ایستگاه‌های بازرسی فرودگاه نمی‌شود[۲].

درمان کاهش خونرسانی سرخرگ‌های قلب هم‌اکنون به دو روش صورت می‌پذیرد: «روش مداخله‌ای ماورای پوستی کرونری» (PCI) که توسط پزشکان قلب صورت پذیرفته و در جامعه به عنوان «بالون زدن و فنر» شناخته شده‌است و روش عمل جراحی باز خونرسانی که به عمل بای پس (دور زننده) مشهور است.

در این روش رگ مسدودشده توسط بادکنکی به نام بالون که در نوک کاتتر داخل عروقی قرار دارد، متسع و چند ثانیه در این حالت نگه داشته می‌شود تا رگ باز شود؛ گاهی نیز برای جلوگیری از انسداد مجدد رگ وسیله فنرمانندی به نام استنت داخل رگ مسدود قرار داده می‌شود.

در آنژیوگرافی از طریق یک شریان که ممکن است کشاله ران (فمورال) یا آنژیوگرافی از راه دست باشد، یک لوله تو خالی به داخل رگ اصلی تغذیه‌کننده بدن (آئورت) وارد شده و در ابتدای عروق تغذیه‌کننده قلب (کرونر) قرار می‌گیرد.

حال از داخل این کاتتر ماده حاجب در ابتدای رگ قلب تزریق شده و این ماده با ورود به داخل رگ قلب توسط اشعهٔ ایکس ردیابی و تصویربرداری خواهد شد.

پس از انجام آنژیوگرافی کاتتر تعبیه‌شده از کشاله ران یا مچ دست خارج می‌شود.

اگر آنژیوگرافی از طریق کشاله ران انجام شود برای جلوگیری از خونریزی حدود ۳ ساعت یک یا دو کیسه شن روی محل قرار داده می‌شود، بیمار برای ۶ ساعت اجازه حرکت ندارد، اما در آنژیوگرافی از طریق دست بیمار بلافاصله اجازه پیدا می‌کند که راه رفته و محدودیت حرکت نداشته و نیازمند کیسهٔ شن نیز نمی‌باشد.

در آنژیوپلاستی همان روش آنژیوگرافی برای رساندن لوله تو خالی به ابتدای شریان تغذیه‌کننده قلب (کرونر) استفاده می‌شود. سپس یک سیم بسیار نازک وارد عروق قلب دچار تنگی شده و داخل رگ ثابت می‌شود.

برای باز کردن رگ دچار تنگی یا انسداد یا حاوی لخته ابزارهای گوناگونی مانند ترومبوساکشن، بالون و استنت از روی این سیم نازک وارد عروق قلبی می‌شود و کار بیرون کشیدن لختهٔ تازه یا بازکردن رگ دچار انسداد از این طریق انجام می‌گیرد.

زمان مورد نیاز برای آنژیوگرافی به‌طور متوسط حدود ۳–۲ دقیقه است ولی در آنژیوپلاستی به‌طور متوسط ۳۰–۱۵ دقیقه زمان لازم می‌باشد. اغلب بیماران پس از انجام آنژیوگرافی از طریق شریان دست پس از گذشت ۶–۵ ساعت در صورت نرمال بودن رگ مرخص می‌شوند ولی بیمارانی که تحت بازکردن عروق قلب (آنژیوپلاستی) قرار می‌گیرند دست‌کم یک شب را در سی‌سی‌یو سپری می‌نمایند.

0