جمله را چگونه تشخیص دهیم

سلام دوست عزیز
تعدادجمله ازفرمول زیربه دست می آید .
1- فعل های حاضر در جمله را می شماریم.
2- فعل های غایب (حذف شده ) را می شماریم.
3-شبه جمله تمام جمله ها به عنوان جمله حساب می شوند
تعداد فعل های ذکر شده + تعداد فعل های حذف شده + شبه جمله
مثال : ای مردم ! بدانیدملتی که تلاش کند وپشتکار داشته باشد هم به برخورداری می رسد وهم به موفقیت .
ای مردم + بدانید+ تلاش کند+ داشته باشد +می رسد +می رسد (که حذف شده )
شبه جمله + فعل + فعل + فعل + فعل +(فعل حذف شده)
گاهی در جمله عبارتی شبیه به فعل می آید که هرگز فعل نیست .مانند مصدر ها ،بنابراین، این گروه هرگز در شمارش، جمله محسوب نمی شوند.
مثال : هنگام رفت وآمد از خیابان احتیاط کن . ( یک جمله )
کار کردن وتلاش کردن رمز موفقیت است . ( یک جمله )
نکته :گاهی فعل ها به صورت مخفف می آیند .درشمارش جمله ها محسوب می شوند
مثال :من آن نی ام که تورراها کنم .(من آن کسی نیستم که تورارهاکنم )
شبه جمله ها بر دو نوع هستند:
1- منادا منادا را از حروف ندا تشخیص می دهیم . حروف ندا عبارتند از : ای ، یا ، ایا ، « ا » در پایان واژه ، Ø ( بدون هیچ علامتی ) یعنی از لحن نوشته یا کاما متوجه می شویم .
2- صوت عبارتند از :
برای آرزو و دعا : کاشکی ، کاش ، ای کاش ، آمین ، الهی
برای تشویق به به ، آفرین ، احسنت ،بارک الله، مرحبا،خوشا
برای تاسف و درد آه ، درد ، دریغا ، دریغ ، ای داد ،فریاد ، وای
برای تعجب به ، وه ، عجب ، چه عجب ، عجبا ، شگفتا
برای تنبیه امان ، الامان ، مبادا ، زنهار ، هان
برای احترام چشم ، به چشم ، بله قربان
برای قبول و تصدیق بله ، آری ، ای ، ای والله
برای دستور خاموش ، ساکت ، یالله ، بسم الله

19

با در نظر گرفتن فعل جمله ما میتوانیم جمله را به دست بیاوریم چگونه”
برای مثال:
آفریدگار را بباید پرستیدن و بر نعمت او سپاس داری باید کردن.
خوب توجه کنید اینجا ما چند فعل داریم؟ ۲ جمله
با درنظر گرفتن فعل های:پرستیدن_کردن
ما جمله هارا به دست می آوریم
فعل ها بعضی اوقات در اول جمله وسط جمله و در آخر جمله می آیند.
اگر توضیح من را دوست داشتید لطفا امتیاز بدهید.ممنون

18

اول باید معنی شعر رو پیدا کرد
2 هرجا که فعل داشت یک جمله حساب میشه
بعدشم باید فعل هارو بشمری

4

سلام من میخاستم اموزش جمله رو به صورت فیلم ببینم

4

سلام با شمردن فعل های حاضر، غایب و همچنین ندا و منادا و شبه جمله ها و…

2

سلام دوست عزیز
روش زیر:
با توجه به فعل های یک شعر و
حروف ارتباط .میتونیم تعدا جمله هارو بگیم.
علاوه بر اون با استفاده از شبه جمله ها
حروف منادا .و…

جمله را چگونه تشخیص دهیم

2

سلام به همه دوستان !
ابتدا باید بگویم پایه پیدا کردن جمله تعداد فعل ها است اما سه چیز جزو جمله ها حساب میشوند
1-ابتدا فعل ها را میشماریم
2- جمله هایی که فعل حذف شده دارند فعل های آن را پیدا کرده و جزو جمله ها حساب میکنیم
3-شبه جمله ها (منادا – اصوات ) را نیز مشخص میکنیم
تعریف کلی منادا = اسم ندا + حرف ندا مانند یا علی مه یا حرف ندا و علی کسی که مورد خطاب قرار گرفته است
و در تعریف اصوات باید بگویم که اصوات حالت های ما است مثل آخ که یک حالت است
در کل تعداد جمله این است که پیامی را به شنونده حتی بدون فعل منتقل کند .

1

در شعر ای نام نکوی تو، سردفتر دیوان ها وی طلعت روی تو، زینت ده عنوان ها چند جمله دارد؟
?

1

سلام برای پیدا کردن تعداد جملات در شعر باید اول از بیت شروع کنید بطور مثال اگر در هر بیت شبه جمله ارایه تشبیه فعل (فعل محذوف) دقت کنید تا چیزی از قلم نیوفتد و اگر همه ی نکات را رعایت کنیم و با تمرین و تکرار بسیار حتما به نتیجه میرسید

1

ما به تعداد فعل ها جمله هم داریم
مثال :
در او هرچه بگفتند از کم و بیش نشانی داده اند از دیده ی خویش
در این بیت دو جمله وجود دارد
فعل هایمان دو تا هستن ( بگفتند ، داده اند ) پس این بیت دو جمه است

1

مابايد جمله مون رو بررسي کنيم و از هرجهت انواع جمله منادا .خبري.امري.پرسشي بودن و از جهت حذف جمله و شبه جمله هم بايد بررسي کنيم

1

باید ازاین نکات زیر استفاده کنی
۱- شمردن فعل
۲- شمردن فعل حذف شده( فعل حذف شده)
۳- منادا( منادا یک جمله محسوب میشود)
۴- دیگه جمله عاطفی و خبری و پرسشی و……. جمله حساب میشوند
۵-شبه جمله ( جمله است)

1

چجوری تعداد جمله های یک بیت را پیدا کنیم

0

سلام،باتوجه به فعل آمده میتوانیم تعداد جملات یک شعر را پیدا کنیم و اینکه میتوانیم با شمارش فعل های حذف شده بفهمیم یک بیت چند جمله دارد.برای مثال:
ای همه هستی ز تو پیدا شده خاک ضعیف ازتو توانا شد
اینجا ای همه هستی 1جمله هست چون ندا و منادا جمله به حساب میاید و زتو پیدا شده اینجا کلمه ی است حذف شده برای همین این هم یک جکله ی دیگر خاک ضعیف از تو توانا شده اینجا باز هم است حذف شده.امیدوارم متوجه شده باشید

0

اول باید فعل ها را باید بیابین بعد تعداد فعل میشرم همان قدر فعل بود جمله دارد

0

1فعل
2فعل های حذفی
3شبه جمله
میتونن عناصر کمک کننده باشن

0

سلام
فعل ها و فعل های حذف شذه را پیدا کرده و میشماریم و تعداد فعل=تعداد جمله

0

باید فعل ها رو توی جمله پیدا کنیم . اگر توی جمله ۲ تا فعل داشتیم ، یعنی ۲ تا جمله داریم . توی شعر هم همینطوریه

0

سلام وقت بخیر
برای اینکه بتونیم تعداد جمله هارو در یک بیت پیدا کنیم باید به این صورت عمل کنیم
اول:فعل هارا مانند رفتن . باشد.است و ….. پیدا میکنیم
دوم:شبه جمله هارا پیدا میکنیم
سوم:فعل های حذف شده و شبه جمله های حذف شده
شبه جمله مانند :نهاد و…

0

تمام شبه جملات و فعل های حذف شده یا معلوم منادا رو بشمار

0

هر جا که فعل داشته باشه
یا
هرجا که یک بیت مفهوم کامل را به ما برساند

-1



ریاضی دبستان

دانلود سوالات تست و تشریحی

?فارسی

#شمارش_تعداد_جملات( 1)

جمله را چگونه تشخیص دهیم

✴️برای تشخیص تعداد جملات در نظم وشعر یا نثر باید به نکات زیر توجه کنیم

1⃣شمارش تعداد فعلهای موجود وآشکار

2⃣توجه به فعلهای حذف شده

3⃣منادا

4⃣شبه جمله

❇️برای پیداکردن تعداد جملات و آموزش ویادگیری آن بهتر است ابتدا از نثر و جملات ساده مثال بیاوریم

⏹شاه جام آب را برلب نهاد و اشک از چشم بارید.

⏺ابتدا آن را با دقت می خوانیم و فعلهارا مشخص می کنیم در عبارت بالا دو فعل (نهاد وبارید)وجود دارند پس دوجمله می باشد

⏹زفضلش هردوعالم ،گشت روشن
زفیضیش خاک آدم ،گشت گلشن

⏺دراین بیت هم ابتدا فعلهارا پیدا می کنیم در مصراع اول (گشت )ودرمصراع دوم هم (گشت )پس چون در هرمصراع یک فعل داریم این بیت می شود دوجمله

?نکته اگر برای پیدا کردن فعل در شعر ونظم دچار مشکل شدیم بهتر است ابتدا شعر را بازنویسی کنیم

هردو عالم زفضلش روشن گشت
خاک آدم زفیضش گلشن گشت

در بازنویسی شعر ونظم به نثر راحتر می توانیم افعال را پیدا کنیم

#بررسی_جملات_با_فعل_محذوف

❇️یکی را گفتند: عالم بی عمل به چه ماند
گفت: به زنبور بی عسل

⏹ابتدا با دقت می خوانیم وفعلهارا مشخص می کنیم
یکی را گفتند -فعل( گفتند)
عالم بی عمل به چه ماند-فعل( ماند)
گفت-هم فعل می باشد
⏹پس تا اینجا سه فعل داریم و قطعا هم سه جمله -اما باید دقت کنیم به قسمت آخر-فعل ماند در آخر حذف شده است و وقتی خوب بخوانیم ومعنی کنیم متوجه می شویم چون در اصل اینگونه می باشد
یکی را گفتند: عالم بی عمل به چه ماند
گفت :به زنبور بی عسل (ماند)
✴️سه فعل آشکار وموجوددر جمله داشتیم وهمچنین فعل (ماند)که محذوف بود پس چهار جمله داریم

✳️بررسی تست ازبحث تشخیص تعداد جملات( آزمون نمونه دولتی البرزوقزوین سال 92-93)

?بیت”از مکافات عمل غافل مشو
گندم از گندم بروید،جوزجو”
چندجمله است؟

1⃣یک
2⃣دو
3⃣سه
4⃣چهار

✅ابتدا فعلهای موجود را پیدا می کنیم در مصراع اول (مشو)فعل می باشدو در مصراع دوم هم (بروید)فعل است پس تا اینجا دوفعل داریم ودوجمله-اما برای تشخیص وشمارش تعداد جملات نباید عجله کرد یک بار دیگر با دقت متن را می خوانیم و معنی می کنیم متوجه می شویم که دراصل اینگونه بوده است:

⏺از مکافات عمل غافل مشو
گندم از گندم بروید،جوزجو( بروید)

دراینجا فعل (بروید)محذوف می باشد ودرشمارش جملات باید افعال محذوف را هم پیدا کنیم پس این بیت دوفعل آشکار ویک فعل محذوف دارد و سه جمله می باشد

آموزشگاه ادبیات فارسی (رستمی )

@AdabiyatFarsi_Rostami

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

---

📝روش‌های تبدیل فایل پی دی اف(PDF) به ورد (word ) برای…



ریاضی دبستان

دانلود سوالات تست و تشریحی

انواع جمله و راه های تشخیص تعداد جمله های یک عبارت

انواع جمله:

جمله را چگونه تشخیص دهیم

1⃣جمله ی خبری:
در این جمله از وقوع کاری یا پذیرفتن حالتی خبر می دهیم .
در پایان جمله خبری باید نقطه (.) بگذاریم.

➖مانند :
امید بیمار است.

2⃣جمله ی امری :
جمله ای که در آن انجام دادن یا ندادن  کاری و پذیرفتن یا عدم پذیرفتن حالتی را طلب می کند.
در پایان جمله امری باید نقطه (.) بگذاریم .

➖مانند :
به دنبال خواهرت برو.

?نکته:
اگر در جمله ای دستور به عدم انجام کاری باشد (فعل نهی) باز هم آن جمله را باید جمله امری به حساب آورد.

➖مانند :
این گل را نچین.  (امری منفی)

3⃣جمله ی عاطفی :
در این جمله ها یکی ازعواطف انسانی خود را از قبیل ، تعجب ، خشنودی ، تاسف ، آرزو ، خشم، دعا و ….. ) را بیان می کند.
در پایان جمله عاطفی علامت (!) میگذاریم.

➖مثال :
به به  چه هوای خوبی!

4⃣جمله ی پرسشی:
در این نوع جمله ها ، در باره ی کاری یا موضوعی  پرسشی به عمل می آید. 
در پایان جمله ی پرسشی علامت (؟) می گذاریم .

➖مانند :
آیا کتاب را خواندی؟

✅شبه جمله چیست؟
کلمه یا عبارتی که شبیه به جمله بوده و در شمارش تعداد جمله یک جمله به حساب می آید.
شبه جمله ممکن است بدون فعل و یا فعل درآن مخفی باشد.

?شبه جمله به دو قسمت تقسیم می شود که عبارتند از:

1⃣اصوات:
به کلمه هایی می گویند که برای بیان یکی ازعواطف انسانی به کار می رود.
مثلا وقتی بیمار می گوید “آه” با همین یک کلمه همه ی درد خود را بیان می کند.

?نکته:
مهم ترین اصوات عبارتند از :
” به به ، آه ، آفرین، دریغا، خوشا، افسوس، آخ، وای ، مرحبا”

2⃣منادا:
اسمی که مورد خطاب قرار بگیرد وغالبا بعد از نشانه ها و حروفی مانند : “ای ،یا ،آی ” بیاید منادا نامیده می شود و می توان آن را یک جمله به حساب آورد .

➖مثال:
?ای یاران بیایید تا با هم برویم .
?ای خدا !خودت کمکم کن .
?خدایا !متشکرم

✅روش تشخیص تعداد جمله ها :
تعداد جمله از فرمول زیر به دست می آید .

تعداد فعل های ذکر شده + تعداد فعل های حذف شده + شبه جمله

➖مثال :
?ای مردم ! بدانید ملتی که تلاش کند و پشتکار داشته باشد هم به برخورداری می رسد و هم به موفقیت .

ای مردم (شبه جمله)  + بدانید (فعل) + تلاش کند (فعل) + داشته باشد (فعل) + می رسد (فعل) +می رسد ( فعل که حذف شده )

?نکته:
گاهی در جمله عبارتی شبیه به فعل می آید که هرگز فعل نیست .
مانند مصدر ها ، بنابراین این گروه هرگز در شمارش، جمله محسوب نمی شوند.

?مثال :
هنگام رفت وآمد از خیابان احتیاط کن . ( یک جمله )

کار کردن وتلاش کردن رمز موفقیت است . ( یک جمله )

?نکته :
گاهی فعل ها به صورت مخفف می آیند. در شمارش جمله ها محسوب می شوند .

?مثال :
من آن نی ام که تو را رها نکنم .
(من آن کسی نیستم که تو را رها نکنم )

@farsionegaresh_fanni

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

---

📝روش‌های تبدیل فایل پی دی اف(PDF) به ورد (word ) برای…

روش شمارش تعداد جملات در یک متن

تعدادجمله ازفرمول زیربه دست می اید .

 1- فعل های حاضر در جمله را می شماریم.

 2- فعل های غایب (حذف شده ) را می شماریم.

3-شبه جمله تمام جمله ها به عنوان جمله حساب می شوند

جمله را چگونه تشخیص دهیم

تعداد فعل های ذکر شده + تعداد فعل های حذف شده + شبه جمله

مثال : ای مردم ! بدانیدملتی که تلاش کند وپشتکار داشته باشد هم به برخورداری می رسد وهم به موفقیت .

ای مردم + بدانید+ تلاش کند+ داشته باشد +می رسد +می رسد (که حذف شده )

شبه جمله + فعل + فعل + فعل + فعل +(فعل حذف شده)

گاهی در جمله عبارتی شبیه به فعل می آید که هرگز فعل نیست .مانند مصدر ها ،بنابراین، این گروه هرگز در شمارش، جمله محسوب نمی شوند.

مثال : هنگام رفت وآمد از خیابان احتیاط کن . ( یک جمله )

کار کردن وتلاش کردن رمز موفقیت است . ( یک جمله )

نکته :گاهی فعل ها به صورت مخفف می آیند .درشمارش جمله ها محسوب می شوند

مثال :من آن نی ام که تورراها کنم .(من آن کسی نیستم که تورارهاکنم )

شبه جمله ها بر دو نوع هستند:

 1- منادا  منادا  را  از حروف ندا تشخیص می دهیم .  حروف ندا عبارتند از : ای ، یا ، ایا ، « ا » در پایان واژه ،   Ø ( بدون هیچ علامتی ) یعنی از لحن نوشته یا کاما متوجه می شویم .

 2- صوت  عبارتند از :

برای آرزو و دعا :  کاشکی ، کاش ، ای کاش ، آمین ، الهی

برای تشویق    به به ، آفرین ، احسنت ،بارک الله، مرحبا،خوشا

برای تاسف و درد   آه ، درد ، دریغا ، دریغ  ، ای داد ،فریاد ، وای

برای تعجب           به ، وه ، عجب ، چه عجب ، عجبا ، شگفتا

برای تنبیه             امان ، الامان ، مبادا ، زنهار ، هان

برای احترام           چشم ، به چشم ، بله قربان

برای قبول و تصدیق         بله ، آری ، ای ، ای والله

برای دستور                خاموش ، ساکت ، یالله ، بسم الله

مسلمانان،مسلمانان،مسلمانی ز سر گیرید

که کفر از شرم یار من مسلمان وار می آید(چهار جمله)

روزها گر رفت گو رو باک نیست

تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست(هفت جمله)

هان ای دل عبرت بین از دیده عبر کن هان…(چهار جمله)

این روزها دانش‌‌آموزان و کنکوری‌های زیادی بدنبال روشی برای تشخیص جمله اسمیه و فعلیه هستند. از این رو تصمیم گرفتیم در آکادمی عربی برای آموزش این موضوع مطلبی را در اختیار کاربران عزیز آکادمی عربی استاد ترابی قرار دهیم. و در ادامه در یک ویدیو به حل یک تست مرتبط با موضوع جمله‌های فعلیه و اسمیه در کنکور خواهیم پرداخت.

با شنیدن جمله اسمیه و جمله فعلیه، اولین تعریفی که به ذهنمان میرسد این است که جمله اسمیه یعنی جمله ای که با اسم شروع شود و جمله فعلیه یعنی جمله‌ای که با فعل شروع می‌شود. اما بهتر است بدانید همیشه هم به این شکل نیست که هر جمله ای دقیقا با اسم یا دقیقا با فعل شروع شود. ممکن است یک جمله با جارومجرور، قید زمان و مکان و …. شروع شده باشد، در اینصورت چگونه باید نوع جمله راتشخیص دهیم؟!

در چنین جمله هایی، جارو مجرور یا قید زمان را کنار می‌گذاریم و بعد از جارو مجرور یا قید زمان میبینیم فعل آمده است یا اسم. اگر فعل آمده باشد، پس جمله با فعل شروع شده و جمله فعلیه است. اگر با اسم شروع شده باشد، پس جمله اسمیه است. برای درک بهتر این موضوع بهتر است به چند مثالی که در ادامه آمده است دقت کنید.

مثال1) الی متی نتحمل الشده و العسرا.

در این مثال “الی متی” جارو مجرور است پس آن را خط میزنیم:

جمله را چگونه تشخیص دهیم

الی‌متی نتحمل الشدة و العسر.

خب حالا همانطور که مشاهده می کنید کلمه “نتحمل” اولین کلمه‌ای است که در جمله آمده، پس این جمله یک جمله فعلیه است.

مثال2)فی طبخ الغذاء نستعمل أمّی البصل غالبا

در این مثال همانطور که میدانید فی طبخ، جارو مجرور است و الغذاء مضاف الیه‌ای برای طبخ است. پس کل عبارت فی طبخ الغذاء جارومجرور است و باید آن را خط بزنیم و در نظر نگیریم.

فی طبخ الغذا، نستعمل امی البصل غالبا!

خب حالا می‌بینیم که جمله با “نستعمل” که یک فعل است شروع شده است. پس این جمله یک جمله فعلیه است.

مثال3) اخیرا و بعد سنوات عاد المقاتلون من الحرب!

در این جمله اخیرا و بعد سنوات (به معنای اخیرا و بعد از سال‌ها) قید زمان است و طبق نکته ای که گفته شد باید آن را کنار بگذاریم.

اخیرا و بعد سنوات عاد المقاتلون من الحرب!

همانطور که در این جمله هم میبینید بعد از قید زمان کلمه “عاد” که یک فعل است آمده پس جمله، فعلیه می‌باشد.

. فی المدرسة تلمیذ یجتهد بشدة

. فی الصباح الباکر صدیقی یذهب الی المدرسة

نکته جالب دیگری که باید بدانید این است که اگر جمله ای با یکی از ضمایر ( ایّاک -ایّاه و ….. ) شروع شده باشد ، با اینکه جمله با ضمیر شروع شده جمله فعلیه داریم مانند: ایاک نعبد که یک جمله فعلیه است

ولی اگر با ضمایر ( هو هما و … ) شروع شود حتما جمله اسمیه است . هو تلمیذ مودب یک جمله اسمیه است.

برای درک بهتر موضوع حتماً ویدئو زیرا مشاهده نمائید.

ابتدا باید در سایت ثبت نام کنید .

راه های ارتباطی

تهران،سیدخندان،خیابان شقاقی،بن بست نامور،پلاک1
021-22869161

دسترسی سریع

 

جمله :

      به مجموعه كلماتي كه
پيامي را به ديگري منتقل كند؛و از دو بخش نهاد و گزاره تشکیل شود،جمله
گويند. 

نكته 1 :  نشانه جمله ، فعل است .

مثال : حكيمي گفت : آنان كه زندگي را بستري از گل هاي سرخ مي دانند ، از خارهاي آن مي نالند .

جمله را چگونه تشخیص دهیم

نكته 2 :  جايگاه فعل در هر جمله  معمولاً انتهاي
جمله است . اما در شعر يا برخي عبارات براي تأكيد بيش تر جايگاه آن تغيير
مي كند .

مثل : رسيد مژده كه ايّام غم نخواهد ماند

نكته 3 : هر جمله دو بخش اساسي دارد : نهاد و گزاره 

نهاد

      به كلمه يا گروهي از كلمات كه درباره ي آن خبري مي دهيم ؛ نهاد ( صاحب خبر / نهاد جدا ) مي گوييم

و مي توان با استفاده از  «   چه كسي / چه چيزي  »  نيز  نهاد را شناخت .

مثلاً در جمله ي :

 « زنبور عسل  شيره ي بهترين گل ها را مي مكد 
» در باره ي « زنبور عسل » خبر داده ايم  پس  زنبور عسل نهاد
جمله است . يا اين كه پرسيد : چه چيزي شيره ي بهترين گل ها را مي مكد
؟  جواب آن « زنبور عسل » نهاد جمله است .

مثال 2 : 

در جمله ي « علي در امتحان پايان سال مؤفّق شد »  درباره
ي  « علي » خبر داده ايم پس « علي » نهاد است . يا اين كه پرسيد : چه
كسي در امتحان پايان سال مؤفّق شد ؟  جواب آن « علي » نهاد است .

مثال 3 :

«  سعيد به منزل دوستش رفت و با او ديدار كرد  »   

در اين جا ما دو جمله خواهيم داشت كه هر جمله نياز به 
نهاد جداگانه اي دارد . در جمله ي (سعيد به منزل دوستش رفت) « سعيد » صاحب
خبر يانهاد است اما در جمله ي (با او ديدار كرد  ) صاحب خبر يعني «
سعيد»

نيامده است و محذوف است .پس نهاد را با نشانه ي « – » نشان مي دهيم . 

مثال 4 :

« علماي بزرگ ايران  با رهبر انقلاب ديدار كردند. آن ها از نا كارامدي  برخي انتقاد كردند  »

در اين جا نيز ما دو جمله داريم كه در جمله ي اوّل (علماي
بزرگ ايران  با رهبر انقلاب ديدار كردند.) نهاد جمله، گروه كلمه ي
«علماي بزرگ ايران » است و در جمله ي دوم (آن ها از نا كارامدي  برخي
انتقاد كردند) ضمير « آن ها  » كه به جاي گروه اسمي (علماي بزرگ
ايران) آمده است ، نهاد جمله است . 

نكته 1 : 

نهاد معمولا در ابتداي جمله مي آيد اما در شعر يا برخي عبارات براي تأكيد بيش تر اجزاي ديگرجمله ، جايگاه آن تغيير مي كند .

مثلاً در جمله ي  :    
«   با كار و تلاش  ، مؤفّقيّت  به دست مي آيد » نهاد
جمله « مؤفّقيّت » است .

نكته 2 :

نهاد مي تواند ( اسم يا گروه اسمي ، ضمير و گاهي  محذوف باشد ) . به مثال هاي فوق دقّت كنيد

نكته 3 :

نشانه ي نهاد ، مطابقت آن با شناسه است  :

الف- اگر نهاد  «  من » باشد ، شناسه ي جمله «  م » است (نهاد گاهي محذوف است )

مثل :  من به دانشگاه مي روم            

به دانشگاه مي روم . از شناسه ي (م ) پي به محذوف بودن نهاد ( من ) مي بريم . پس نهاد اين جمله ، تهي « – » است .

ب- اگر نهاد « تو »  باشد ، شناسه ي جمله « ي » است  . (نهاد گاهي محذوف است  )

مثلاً :  تو در مسابقه گل زدي            
      «- » گل زيبايي در مسابقه زدي

         تو  با محمد يه سينما رفتي .

پ – اگر نهاد « او » باشد ، شناسه ي جمله ( -َ د)  يا ( تهي ) است  . (نهاد گاهي به صورت اسم و گاهي محذوف است  )

        او در كنكور سربلند مي شود          (  او : نهاد  /  -َ د : شناسه )

       او به مدرسه رفت
                           ( 
او :  نهاد /  شناسه : تهي )

    
        كتاب از دستش افتاد 

                        (
كتاب : نهاد /  شناسه  : تهي )

    
        محسن به پدرش احترام مي
كند            (
محسن : نهاد / شناسه : -َ د  )

جمله را چگونه تشخیص دهیم

ت- اگر نهاد جمله « ما » باشد  ، شناسه ي جمله « يم »  است   . (نهاد گاهي محذوف است  )

  مثلا : ما  خود را براي رفتن به دانشگاه آماده مي كنيم      

        «- »  خاطرات تلخ خود را مرور كرديم   

تذكّر : اگر نهاد جمله ( من و تو ) باشد ، شناسه ي آن   ( يم ) خواهد بود . من و تو  به كلاس رفتيم

ث – اگر نهاد جمله  « شما » باشد، شناسه ي جمله « يد » است  . (نهاد گاهي حذف مي شود   )

مثال : شما درس را به آرامي بخوانيد 

ج –  اگر نهاد جمله  « ايشان / آن ها » باشد، شناسه ي جمله « ند » است  . (نهاد گاهي حذف مي شود   ) 

مثال : ايشان لباس ها را پاره كردند

تمرين

نهاد  را در نمونه هاي زير مشخّص كنيد .

1-  فردوسي وحافظ از شاعران بزرگ ايران هستند

2- انسان متمدّن امروز  مضرّات زياده خواهي و غرور را مي داند .

3- پرنده مردني است . پرواز را به خاطر بسپار .

4-  بيشتر داستان هاي شاهنامه  از روايت هاي پهلوي گرفته شد.

 5- طلب دانش بر هر مسلماني واجب است .

6- او با تلاش بسيار  به مقصود رسيد .

7- نويسندگان و شعرا  از اساطير در نوشته ها و اشعار خويش استفاده مي كنند

 8-  احترام به پدر و مادر  نشانه ي معرفت است .

9- در ادبيات جهان  آثار ادبي بر اساس محتوا به چهار نوع : حماسي ، تعليمي ، غنايي و نمايشي تقسيم شده است .

گزاره و  اجزاي آن

گفتيم هر جمله  از دو بخش نهاد و گزاره تشكيل مي
شود  و گزاره خبري است كه درباره ي نهاد داده مي شود .  گزاره ي
يك جمله  گاه فقط يك فعل است  . مثل  : خورشيد  مي درخشد 

گاه  گزاره علاوه بر فعل ،  اجزاي ديگري چون : مفعول ، مسند و متمّم مي پذيرد كه در اين بخش به هريك اشاره مي كنيم .

مفعول  :

گروه اسمي است كه پس از آن نشانه ي « را »  باشد يا بتوانيم اين نشانه را به آن بيفزاييم .

به تعبير ديگر گروه اسمي است كه كار بر آن واقع مي شود و معني جمله را تمام مي كند

تشخيص مفعول با فرمول  :    « چه چيز را
»  يا چه كس را    +    فعل
؟  

به اين مثال ها توجّه كنيد :

رامين خانه را خريد             مرتضي كتاب مي فروشد

اگر از اين عبارات  كلمه هاي « خانه » و « كتاب » را حذف كنيم  جمله ناقص و نا تمام است .

مفعول گاهي به تنهايي معني جمله را كامل مي كند  مانند
مثال هاي ذكر شده ؛ و گاهي همراه وابسته هايي است و به صورت گروه مفعولي مي
آيد . مانند :

كتاب شاهنامه ي فردوسي را چه كسي مطالعه كرد ؟

دانش آموزان ديوارِكلاس اوّل دبيرستان را  رنگ زدند

نكته : گاهي مفعول به صورت ضمير ( جدا ، پيوسته و …. ) ظاهر مي شود .

مثال1- بزد دست سهراب چون پيل
مست            
برآوردش از جاي و بنهاد پست 

 برآوردش (ش ) =  اورا        مفعول است 

مثال2- زدش بر زمين بر به كردار
شير                  
بدانست كاو هم نماند به زير

زدش  = او را زد        (ش ) مفعول است

نكته : گاهي مفعول به صورت ضمير ( جدا ، پيوسته و …. ) ظاهر مي شود .

مثال1- بزد دست سهراب چون پيل
مست            
برآوردش از جاي و بنهاد پست 

 برآوردش (ش ) =  اورا        مفعول است  

مثال2- زدش بر زمين بر به كردار
شير                  
بدانست كاو هم نماند به زير

زدش  = او را زد        (ش ) مفعول است

تمرين  :

مفعول  را در نمونه هاي زير مشخّص كنيد .

بچّه ها  داستان را  مطالعه كردند

كتابي براي مطالعه خريدم

همي ريخت خون و همي كند موي

دوستي كه به عمري فراچنگ آريد به يكدم ميازاريد

دروغ  شرافت، مردي و مروّت ببرد  و  حسد  ريشه ي زندگي  بسوزاند

حافظ ار خصم خطا گفت نگيريم بر او

نهال دشمني بر كن كه رنج بي شمار  آرد

با دوست و دشمن طريق احسان پيش گير كه اين را عداوت كم شود و آن را مهر و محبّت بيفزايد .

مسند :

كلمه يا گروهي از كلمات است كه فعل اسنادي ( است ، بود ، شد  ، گشت و گرديد ) به آن نياز دارد .

به اين مثال ها توجّه كنيد :

هواي مهرماه  گرم بود  
               دانش
آموز آينده نگر  كوشا  است

آيا مي توان كلمه هاي مشخّص شده را حذف كرد ؟ چرا  ؟ 

پاسخ شما درست است چراكه با حذف آن ها جمله ها ناقص خواهند بود .

پس « مسند » نيز مانند « مفعول » گروه اسمي است كه فعل هاي اسنادي به آن نياز دارند .

نكته 1 :  واژه اي كه معمولا نقش مسندي پيدا مي
كند ، از مقوله ي « صفت » است  ، اما گاهي « اسم » نيز نقش مسندي مي
گيرند . مانند :

  نام او  حسين است      « حسين » اسم است و نقش مسندي گرفته است .     

نكته 2 :  افعال اسنادي اگر به صورت « منفي » ، «
مضارع » « امر و نهي »  و به همراه  فعل كمكي آينده ساز ( خواهم
، خواهي و … ) بيايد ، نقش مسندي را نيازمندند .

به اين مثال ها توجّه كنيد :

1- هيچ يك از بچّه ها  مردود 
نشد             
« نشد » فعل اسنادي است و « مردود » مسند است .

2- گرم شو از مهر و ز كين سرد باش
          « شو » و «
باش » افعال اسنادي هستند و « مهر» و « سرد» مسندند

3-  پسر همسايه روزي دكتر خواهد
شد       « خواهد شد » فعل اسنادي است و «
دكتر »  مسند است .

نكته 3 : هريك از افعال اسنادي مي توانند كنار هم بيايند و نقش مسندي بپذيرند .

   مثلاً  : 

1-       دوستم در كنكور قبول
شده است .      « شده است » فعل اسنادي و « قبول »
مسند است .

2-        هوا گرم شده
بود                           
« شده بود »  فعل اسنادي و « گرم » مسند است .

3-       برادرم نزد
معلم  عزيز  گشته بود 
       « گشته بود »  فعل اسنادي و
« عزيز » مسند است

تذكّر  :  هريك از افعال اسنادي (است ، بود ،
شد  ، گشت و گرديد )  در صورتي كه به همراه افعال اسنادي بيايند ،
فعل اسنادي به حساب مي آيند و نياز به نقش مسند دارند .در غير اين صورت
فعل اسنادي نبوده و نيازي به مسند ندارند .

به اين مثال توجّه كنيد :

1-       پرنده  روي درخت نشسته است .  « نشسته است »  ماضي نقلي است نه اسنادي

2-       احمد  درسش را
خوانده بود           «
 خوانده بود  » ماضي بعيد است نه اسنادي

نكته 4 :  گاهي اوقات مسند براي تأكيد در جابه جا مي شود . مثل :

1- مردي بود بس بزرگ خواجه نظام الملك   « مردي بس بزرگ » مسند

2-  متصدّي موزه جواني بود سي ساله       « جواني سي ساله »  مسند

نکته ۵ : هرگاه افعال  ( است و بود ) به معنی « وجود داشتن باشد ، فعل اسنادی نیست .

مانند : پول در جیبش بود

نکته ۶ : اگر افعال  ( شد و گشت ) به معنی « رفت و چرخید » باشد ، فعل اسنادی نیست .

مانند : هواپيما دور شهر گشت

متمّم

گروه اسمي است كه پس از حرف اضافه ( از ، در ، به ، با ،
براي  ، بر ، و … ) بيايد و معناي فعل بدون آن ناتمام باشد  .
به اين متمم  « متمّم فعلي » مي گويند يعني برخي از افعال تنها نياز
به حرف اضافه ي خاص دارند تا كامل شوند

اينك به مثال هاي زير توجّه كنيد  و بيان كنيد هريك از افعال جمله هاي زير نياز به چه حرف اضافه اي دارد ؟

1-   منصور  شجاعانه ……….. دشمن  مي جنگيد  . 

2-   كودك  ……  سياهي شب مي ترسيد .  

3-  دانش آموز  خوب …… آينده اش مي انديشد .

4- انسان منظّم كتابش را  ….. قفسه قرار مي دهد . 

5- سعي كن  …. دوستي با  افراد نادان  بپرهيزي . 

شماره يك   
:             
فعل « مي جنگيد » تنها  به متمّم با حرف اضافه ي «  با » 
  نياز دارد .

شماره دو    :
              فعل
« مي ترسيد » تنها  به متمّم با حرف اضافه ي «  از
»    نياز دارد .   

شماره سه  :
              فعل
« مي انديشد » تنها  به متمّم با حرف اضافه ي «  به
»    نياز دارد .

شماره  چهار
:             
فعل « قرار مي دهد » تنها  به متمّم با حرف اضافه ي «  در
»    نياز دارد .  

 شماره پنج  
:             
فعل « بپرهيزي » تنها  به متمّم با حرف اضافه ي «  از
»    نياز دارد .  

با توجّه به مثال هاي فوق بايد توجّه داشت كه :

1- جمله بدون متمّم ( متمّم فعلي » ناتمام است .

2- اين متمّم ها تنها  نياز به يك حرف اضافه ي اختصاصي دارند .

3- برخي از افعال مي توانند حروف اضافه ي مختلفي را بپذيرند كه به آن ها « متمّم قيدي » مي گوييم .

 مثلا :   فعل « رفت » را  مي توان  با حروف اضافه ي زير همراه كرد .

1-   صادق  به مدرسه رفت
        2-  صادق  از
مدرسه رفت        3- صادق تا مدرسه
رفت  

امّا  براي متمّم فعلي چنين امري امكان پذير نيست . مثلا نمي توانيم بگوييم :

1-  ما از پدر خود مي نازيم 
       2- ما در پدرمان مي
نازيم         3-  ما تا
پدرمان مي نازيم

تست

1- در كدام گزينه « مسند » وجود ندارد  ؟

الف ) او قهرمان خواهد
شد                                 ب 
) ايران سرزمين دليران است

ج    ) رضا از باشگاه بيرون رفته
بود                       د 
)  فضاي زندگي ما سرشار از مهر گشت

2- در كدام گزينه ، مفعول وجود ندارد ؟

الف )   قدر وقت را
بدانيم                                          
      ب  )   كتاب خريده شد

ج   )   تجربه هاي بسياري از سفر بر
گرفتيم          
             د
‌ ) پيام تبريكي به معلّم خود بنويسيد .

3- در كدام گزينه مسند يافت نمي شود ؟

الف ) دانش آموز سر افراز
گشت                                       
ب ) آن ها روي صندلي نشسته بودند

ج   ) سرپرست كاروان پيرمردي بود با تجربه
                         د 
)  زبان چيست ؟

                               

این درس را ندیده رد نکنید! شاید فکر کنید می‌دانید چطور فاعلها و فعلهای یک جمله را پیدا کنید اما ممکن است تشخیص دادن آنها سختتر از چیزی باشد که فکرش را می‌کنید. تشخیص فاعل و فعل تقریباً اولین مرحله از رمزگشایی چیزهای دیگرِ مربوط به انشای انگلیسی است.

این درس را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زوم» بخوانید

روش تشخیص فاعل یک جمله

احتمالاً فکر می‌کنید می‌دانید فاعل و فعل چیست زیرا نمی‌توانید بدون داشتن حداقل یکی از هر کدام جمله‌ای داشته باشید. اما آیا میتوانید آنها را از میان جمعی از فاعلها و فعلها تشخیص دهید؟ بگذارید به شیوه داستانهای جنایی دهه‌ی 1940 امتحان کنیم.

The stubborn case had busted wide open again.

جمله را چگونه تشخیص دهیم

هنگام جستجوی فاعل در یک جمله اول فعل را پیدا کنید. یادتان باشد فعل کلمه‌ای است که یا در انجام کار (دویدن، نوشیدن، جنگیدن، شناکردن) به فاعل کمک می‌کند یا در روی دادن حالتی (is, , was, are, were) که فاعل را به آن کار پیوند می‌دهد. در جمله‌ای که اینجاست فعل اصلی busted است. چه چیزی busted شده است؟ case یا همان پرونده.

وقتی درباره فاعل حرف می‌زنیم، منظورمان سه نوع فاعل ساده، کامل و مرکب است.

فاعل ساده

فاعل ساده فاعلی بدون معرف (صفت، قید- یعنی هر نوع جزئیات توضیحی) است. پس فاعل ساده در اینجا case است. بگذارید مثال دیگری بزنیم.

The husband wasn’t dead.

برای اینکه ببینید آیا می‌توانید فاعل را پیدا کنید یا نه، قبل از فعل who یا what بگذارید. در اینجا فعل ما ربطی است- was. افعال ربطی فاعل (the husband) را به حالتی که فاعل دارد، مرتبط می کند. Who was not dead چه کسی نمرده بود؟ the husband شوهره. این فاعل جمله‌ی شماست.

بگذارید ادامه بدهیم.

He was walking down Royal Street in a three-piece suit!

در اینجا در عبارت فعلیِ was walking یک وجه وصفی مجهول داریم. پس باز هم was داریم و می‌دانیم که او در حال پیاده رفتن (was walking) بود. اما شما می‌توانید از همین فرمول استفاده کنید. Who was walking? (چه کسی داشت پیاده می رفت؟). He (او). پس ضمیر he فاعل جمله است. درباره ضمایر کمی بعدتر صحبت بیشتری خواهیم کرد.

چند فاعل و فعل در یک جمله

جملات می‌توانند بیش از یک فعل، فاعل و یا چندین جفت فعل و فاعل داشته باشند.

Johnny shot someone else that night, and the husband played along.

اینجا دو فاعل (Johnny و the husband) و یک فعل برای هر کدام داریم: جانی به کسی شلیک کرده (shot) و شوهرش )the husband) او را همراهی نموده است (played along). هر جفت فاعل و فعل شبه جمله مستقلی تشکیل می‌دهند که در این جمله با یک کلمه ربط به هم مربوط شده‌اند اما می‌توانستند دو جمله‌ی مجزا نیز باشند زیرا هر یک فاعل و فعل خودش را دارد.

کلمات ربط می‌توانند چندین فاعل و فعل و نیز شبه‌جمله‌های مستقل و وابسته را به هم پیوند دهند. با اینحال فقط شبه جمله های مستقل (شبه‌جمله‌ای که هم فاعل دارد و هم فعل) می‌توانند به تنهایی یک جمله باشند. این مثال را که عکس این است ببینید:

Johnny and Mr. Violet settled their debts, at least.

اینجا یک فاعل مرکب – johnny و Mr violet- و فعل settled را داریم. یک کلمه ربط دو فاعل را به هم پیوند می دهد اما این جمله را نمی‌توان به بیش از یک جمله شکست زیرا فقط یک فعل در انجام عمل به هر دو فاعل کمک می‌کند.

در حالت معکوس این هم ممکن است جمله چند فعل داشته و یک فاعل، آن فعلها را انجام داده باشد:

The detective pulled down the brim of his hat and walked home.

در اینجا فاعل (the detective) است و فعلها pulled و walked هستند پس کارآگاه چند کار انجام می دهد. این کاری است که هر روز هنگام نوشتن انجام می‌دهید- درباره کارهایی که خودتان یا کس دیگری انجام داده است، صحبت می‌کنید. پس مفهوم یک فاعل و چند فعل باید برایتان آشنا باشد.

ضمایر شخصی

Back at my desk, I poured myself a rattlesnake, grabbed it by the tail, and gulped it down.

وقتی یک ضمیر شخصی می‌بینید (I, you, he, she, it, we,they) فعلی پس آز آن خواهد آمد. در این جمله فعلی که پس از ضمیر آمده poured است و پس از آن دو فعل grabbed و gulped می‌آیند.

یکی از استثناهای این قاعده زمانی است که ضمیر به فاعلی که قبلا ذکر شده برمی‌گردد. این مثال را ببینید:

The lady led him on a wild goose chase, didn’t she?

با استفاده از همان فرمول می‌بینیم که led فعل اصلی است. چه کسی فعل led را انجام داده است؟ the lady. در این مثال خاص، پس از she هیچ فعلی نیامده است زیرا نقش آن پرسیدن سوالی مربوط به شبه‌جمله‌ی قبلی ( یعنی the lady led him on a wild goose chase) است. She همان the lady است پس نیاز به فعلی پس از خود ندارد. اما در مجموع وقتی یک ضمیر شخصی دیدید، پس از آن یک فعل می‌آید و آن ضمیر شخصی فعال جمله است.

ساختارهای مجهول: فاعل کجاست؟

در یک جمله مجهول فاعل کننده‌ی کار نیست بلکه کار روی او انجام می‌شود. بگذارید به کلمات در هم ‌و بر هم خودمان برگردیم.

That, or the death had been faked by the husband for some more mysterious reason.

اگر فکر می‌کنید اینجا death فاعل است، درست حدس زده‌اید. به هر حال چه چیزی faked (وانمود کردن یا شدن) شده است؟ مرگ death وانمود شده است.

فاعل پنهان(ضمنی)

در یک جمله‌ی امری- یعنی وقتی کسی به شما امر می‌کند کاری انجام دهید- فاعل مشخصی در جمله وجود ندارد. در عوض فاعل ضمنی است- فاعل you (تو) است!

پس جمله‌ی Wait! Don’t be a fool در واقع این است: (you) Wait! Don’t (you) be a fool. به این فاعلهای پنهان مخصوصاً در جملاتی که محل فاعل دقیقاً مشخص نیست، توجه داشته باشید. در جملات مجهول نیز همینطور است.

ضمایر موصولی

ضمایر موصولی which، that، who و whose را می‌توان برای ساخت شبه‌جمله‌ی وصفی به کار برد که چیزی درباره فاعل توصیف می‌کند. آیا چیزی را که درباره فاعل ساده (case) و فاعل کامل (stubborn case) گفتیم، یادتان هست؟ ضمایر موصولی نیز همین کار را در مقیاسی بزرگتر انجام می‌دهند؛ آنها توضیح درباره فاعل می‌دهند. در اینجا خواهید دید.

The husband and the lady who hired him were the same person all along!

جمله را چگونه تشخیص دهیم

بسیارخوب، این پایانی عجیب و غریب نیست و من هم دشیل همت نیستم اما آیا می‌توانید فاعل و فعل این جمله را تشخیص دهید؟ اینجا چند فعل برای انتخاب دارید: Hired و فعل ربطی were.

بااین‌حال ضمیر موصولی who عبارت وصفی را شروع می‌کند که چیزی درباره فاعل اصلی شرح می دهد- who hired him- اما جزء ضروری جمله نیست و جمله می‌تواند به راحتی اینگونه خوانده شود: The husband and the lady were the same person all along.. می‌بینید که شبه‌جمله وصفی چه کار می‌کند- چیزی درباره فاعل (the husband and the lady) شرح می‌دهد اما جز ضروری جمله نیست. از اینرو فعل ربطی were در این جمله فعل اصلی است.

خلاصه درس

پس به یاد داشته باشید که هنگام جستجوی فاعل در یک جمله ابتدا:

فعل را پیدا کنید.

قبل از فعل who یا what گذاشته و سوال کنید. (برای مثال who ran? The killer ran.)

اگر کننده‌ی کار معلوم نیست، ببینید آیا کار روی فاعل انجام شده است.

یادتان باشد که جملات امری و خبری دارای فاعل ضمنی هستند و فاعل آنها you است.

یادتان باشد جملات می‌توانند بیش از یک فاعل و یک فعل داشته باشند.

اهداف درس

پس از تماشای این درس باید بتوانید:

فاعل و فعل یک جمله را تشخیص دهید.

تفاوت بین فاعل ساده، کامل، مرکب و ضمنی را توضیح دهید.

You probably think you know what a subject and a verb is, since you can’t have a sentence without at least one of each. But can you pick them out of a lineup? Let’s try – in the style of a 1940s crime noir drama.

The stubborn case had busted wide open again.

When looking for the subject in a sentence, look for the verb first. Remember that a verb is a word that either helps a subject perform an action (ran, drank, fights, swims) or shows a state of being (is, was, are, were) that connects the subject to the action. In the sentence here, the main verb is ‘busted.’ What is the thing being busted? The case.

When we talk about subjects we’ll talk about simple subjects, complete subjects, and compound subjects.

A simple subject is just the subject without any of its modifiers (adjectives, adverbs – that is, any explanatory details). So the simple subject here is ‘case,’ while the complete subject contains all of the verb’s descriptors – that would be ‘stubborn case.’ Let’s try another example.

The husband wasn’t dead.

Put ‘who’ and ‘what’ in front of the verb to see if you can find the subject. Here, the verb is a linking verb – ‘was.’ Linking verbs link the subject (‘The husband’) to the subject’s state of being. Who was not dead? The husband. That’s your subject.

Let’s keep going.

He was walking down Royal Street in a three-piece suit!

Here we have a past participle form in verb phrase ‘was walking.’ So again you have ‘was,’ and we know he ‘was walking.’ But you can use the same formula. Who was walking? ‘He’ was. So the pronoun ‘he’ is the subject of the sentence. We’ll talk more about pronouns a little bit later.

Sentences can also have more than one verb, more than one subject, or multiple pairs of subjects and verbs.

Johnny shot someone else that night, and the husband played along.

Here you have two subjects, ‘Johnny’ and ‘the husband,’ and a verb for each: Johnny ‘shot’ someone and the husband ‘played along.’ Each subject and verb pair forms its own independent clause joined by a conjunction in this sentence but could just as easily be two separate sentences, because each has its own subject and verb.

Conjunctions can join multiple subjects or verbs as well as independent and dependent clauses. Only independent clauses – again, that’s a clause that contains both a subject and verb – can form their own sentences, however. Take this counter-example:

Johnny and Mr. Violet settled their debts, at least.

Here you have a compound subject – ‘Johnny and Mr. Violet’ – and the verb ‘settled.’ Two subjects are joined by a conjunction, but this cannot be broken into more than one sentence since just one verb is helping both parties perform the action.

On the flip side, you can have multiple verbs and just one subject performing the actions of those verbs:

The detective pulled down the brim of his hat and walked home.

Here we have the subject (‘the detective’), and ‘pulled’ and ‘walked’ are the two verbs, so he’s performing multiple actions. This is something you do every day when you’re writing – you talk about the different actions that you are doing or somebody else is doing, so the idea of one subject and multiple verbs should be familiar to you.

Back at my desk, I poured myself a rattlesnake, grabbed it by the tail, and gulped it down.

When you see a personal pronoun – ‘I,’ ‘you,’ ‘he,’ ‘she,’ ‘it,’ ‘we,’ and ‘they’ – a verb will follow. In this case, the verb that follows is ‘poured,’ followed later by ‘grabbed’ and ‘gulped.’

One exception to this rule is when the pronoun refers to the earlier subject. Take this example:

The lady led him on a wild goose chase, didn’t she?

Using the same formula as before, we see that ‘led’ is the main verb. What ‘led’? ‘The lady.’ No verb follows ‘she’ in this special case because its function is to ask a question related to the clause preceding it. That is, ‘The lady led him on a wild goose chase.’ The ‘she’ is ‘the lady,’ so it doesn’t need a verb to follow after it. But in general, when you see a personal pronoun, a verb will follow, and that personal pronoun is the subject of the sentence.

In a passive sentence, the subject does not ‘do’ the action; the action instead happens to the subject. Let’s return to our floundering P.I.

That, or the death had been faked by the husband for some more mysterious reason.

You’re right if you think that ‘death’ is the subject here. After all, what was faked? The death ‘had been faked.’

In the case of a command – that is, when someone is telling you to do something – there won’t be any clear subject in the sentence. Instead, the subject is implied – the subject is you!

So the sentence, Wait! Don’t be a fool. is really, (You) Wait! Don’t (you) be a fool. Keep an eye out for those implied subjects, especially in a sentence where it’s not exactly clear where the subject is. The same thing is true of passive sentences.

The relative pronouns ‘which,’ ‘that,’ ‘who,’ ‘whom,’ and ‘whose’ can be used to create an adjective clause that describes something about the subject. Remember before, when we were talking about a simple subject versus a complete subject – ‘case’ versus ‘stubborn case?’ Relative pronouns kind of do the same thing on a larger scale; they explain something about the subject. You’ll see here.

The husband and the lady who hired him were the same person all along!

Okay, that’s not a great twist ending, and I’m no Dashiell Hammett, but can you pick out the subject and verb in this sentence? You have a couple of verb candidates here: ‘hired’ and the linking verb ‘were.’

The relative pronoun ‘who,’ however, begins an adjective phrase that describes something about the main subject – ‘who hired him’ – but is not essential to the sentence, which could just as easily read, The husband and the lady were the same person all along. See, that’s what an adjective clause does – it describes something about the subject (‘The husband and the lady’), but something that’s not essential. Hence, the linking verb ‘were’ is the main verb in this sentence.

So remember, when looking for the subject in a sentence, first:

Look for the verb.

Ask ‘who’ or ‘what’ is ‘verbing’ the ‘verb.’ (For example: ‘Who ran? The killer ran.’)

If the agent of the action isn’t clear, ask if the action is happening to the subject instead.

Remember that commands and declarative statements have implied subjects, and that subject is you.

Remember that sentences can have more than one subject and more than one verb.

After watching this lesson, you should be able to:

Identify the subject(s) and verb(s) of a sentence

Explain the difference between simple subjects, complete subjects, compound subjects and implied subjects

تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.

🖊 شما نیز می‌توانید برای مشارکت در ترجمه‌ی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.

به خبرنامه «زوم» بپیوندید و از آخرین تخفیف ها، مقالات و آموزش های تخصصی با خبر شوید:

اپلیکیشن زوم، یکی از نرم‌افزارهای آموزش زبان انگلیسی گروه زبانشناس است. محوریت این اپلیکیشن دوره‌های تخصصی ویدئویی و دوره‌های آموزشی تافل، آیلتس، و جی آر ای است. اگر دوره‌ی خاصی مد نظر شما است، به ما بگویید تا آن را اضافه کنیم.

وبسایت زبانشناس دارای نماد اعتماد الکترونیکی است و در وزارت ارشاد اسلامی نیز به ثبت رسیده است. تمامی محصولات ارائه شده نیز مجوز‌های لازم را از مراجع مربوطه کسب کرده است. برای اطمینان از صحت موضوع می‌توانید وارد سایت اصلی زبانشناس شده و در قسمت پایین سایت، روی نمادها کلیک کنید.

تمامی حقوق برای «زوم» محفوظ است. هر گونه کپی برداری از مطالب «زوم» بدون کسب اجازه از مدیر وبسایت ممنوع است !

خانه | درباره‌ی «زوم» | قوانین | ارتباط با ما | دعوت به همکاری

0