مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

 
helpkade
مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی
مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

رشد كودك پيش‌دبستاني

الف ـ رشد شناختي:

در طي فرآيند رشد شناختي، كودك به تدريج مهارتهاي لازم براي يادگيري و درك تجارب
جديد را مي‌‌آموزد. با پيشرفت تكلم، كودك تعامل بيشتري با محيط پيدا مي‌‌كند. وي هر
روز از طريقبازي، تمشااي تلويزيون و مشاهده اطراف خود اطلاعاتي به دست مي‌‌آورد.
وي بتدريج به كمك كلمات و نشانه‌ها به حل ماسئل و ابراز افكار و احساسات خود
مي‌‌پردازد و با پرسشهاي مختلف به سراغ شما مي‌‌آيد، او با كسب اطلاعات جديد، به
صورت مداوم درك خود را از دنياي اطرافش ساماندهي مي‌‌كند.

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

كودك در سن پيش‌دبستاني، دنيا را همانند يك فرد بزرگسال نمي‌‌‌بيند، در طي صحبت با
ويبايد به ياد داشته باشيد كه وي نگرش‌ها و دريافتهاي متفاوتي از شما دارد. به همين
علت بايد تلاش نماييد كه در سطح ادراك و شناخت وي با او گفتگو كنيد.

تفكر كودك پيش دبستاني شما چه ويژگيهايي دارد؟

ـ تفكر عيني:

كودك در سنين4، 3 يا 5 سالگي معمولاً داراي تفكر عيني است. يعني اين كه وي آنچه را
مي‌‌تواند لمس، مشاهده و تجربه كند به سادگي درك مي‌‌كند. بنابراين اگر موضوعي
انتزاعي را برايش شرح مي‌‌دهيد بايد /ن را با مثالهايي عيني در باره تجربيات ملموس
زندگي او همراه كنيد. مثلاً اگر در باره ضرورت رعايت بهداشت و نحوه بروز بيماري در
اثر فعاليت ميكروبي برايش توضيح مي‌‌دهيد بهتر است از كتاب يا كارتون با نقاشي‌ها و
تصاوير كارتوني از ميكروب استفاده كنيد و حرفهايتان را با تصاوير عيني و ملموس
همراه سازيد.

ـ تفكر سحرآميز:

كودك در اين سنين فكر مي‌‌كند كه اعمال، آرزوها و احساساتش بر حوادث و وقايع اطراف
تأثير مي‌‌گذارد. علي كودك 4 ساله ممكن است تصور كند كه بيماري خواهر كوچكتري سارا
(ابتلا به گاستروآنتريت) به علت آرزوي وي «كاش سارا اصلاً وجود نداشت» شكل گرفته
است. اگر علي خود /ب شود ممكن است فكر كند به علت رفتار بدي كه با شما داشتهف تنبيه
شده است، بنابراين در گفتگو با كودكان در اين سنين حتماً بايد از برداشت و درك آنان
از وقايع اطرافشان به ويژه در موارد خاص مانند بيماري كودك يا وجود بيماري در اعضاي
خانواده از آنان سولا كنيد و تا حد ممكن، تفكرات غيرمنطقي آنان راكه مي‌‌تواند موجب
احساس گناه يا اضطراب آنها شود اصلاح سازيد.

ـ خود محوري:

كودك در سنين پيش دبستاني، تفكر خود محور دارد. وي تصور مي‌‌كند كه مركز دنيا است و
همه حوادث و اتفاقات در جهان براي او رخمي دهند مثلاً زماني كه به علي گفته مي‌‌شود
آرامتر بازي كند تا برادر بزرگش بتواند درس بخواند، وي قادر نيست خود را به جاي
برادرش تجسم كند و رفتارش را به خاطر او تغيير دهد. نه بدين علت كه وي خودخواه است،
بلكه به اين علت كه توانايي شناختي لازم براي اين كار را پيدا نكرده است تا دريابد
هر تجربه‌اي در ديگران چه احساسي به وجود مي‌‌آورد. او تنها دنيا را از زاويه ديد
خود مي‌‌نگرد.

ـ زنده پنداري:

كودك در سنين پيش دبستاني، ويژگي‌‌هاي انساني را به اشياي بي جان نسبت مي‌‌دهد.
بنابراين زماني كه علي در هنگام دويدن، با ميز برخورد مي‌‌كند و به زمين مي‌‌خورد
ممكن است بگويد اين ميز است كه عمداً مجب زمين خوردن وي شده است.

ـ درك زمان:

كودك پيش دبستاين نمي‌‌‌تواند طول مدت زمان را دقيقاً درك كند. وي زمان را در
ارتباط با برنامه روزانه اش درك مي‌‌كند، بنابراين وقتي مي‌‌خواهيد زمان انجام كاري
را به او يادآوري كنيد نياز دارد كه آن را در رابطه با كارهاي روزانه بيان كنيد:
مثلاً «وقتي پدر از سركار برگردد، به پارك مي‌‌رويم» كودك مفاهمي زمان گذشته، حال و
آينده را درك مي‌‌كند مثلاً ممكن است جملات «وقتي بزرگ شدم» يا «وقتي خيلي كوچك
بودم» را به كار ببرد ولي براي درك دقيق تر زمان و دروه‌‌هاي زماني طولاني نياز به
كمك دارد. مثلاً براي اينكه به وي نشان دهيد 10 روز ديگر به مسافرت خواهيد رفت،
مي‌‌توانيد از يك تقويم بزرگ استفاده كنيد و گذشت هر روز را با يك علامت مشخص كنيد.


كمك به يادگيري و رشد شناختي كودك:

كودك در سنين پيش‌دبستاني، بسيار كنجكاو است. وي ممكن است هر روز دهها پرسش را با
شما مطرح كند. بكوشيد پاسخهايتان، ساده و در حد درك كودك باشد. تشويق كودك به فكر
كردن در باره موضوعات مختلف و فرصت دادن به وي براي ابر از نظر خود، مي‌‌تواند
اعتماد او را به خود بيشتر كند.

هدف، يافتن پاسخ درست نيست بلكه تشويق كودك به انديشيدن و تفكر است. بنابراين تلاش
وي را تحسين كنيد و پيشرفتهاي او را هر چند كودك تر غيب نماييد.

ب ـ رشد هيجاني

پس از هيجانات اوليه مانند شادي و غم و ترس، با رشد كودك بتدريج دامنه وسيعتري از
هيجانات بارز مي‌‌شوند. كودك در سنين پيش دبستاني هيجانات پيچيده تري مانند احساس
گناه، شرم و خجالت را ابراز مي‌‌كند. در اين زمان وي مهارت بيشتري در تكلم بدست
آورده و براي ابراز احساسات به جاي حركات فيزيكي از كلمات استفاده مي‌‌كند. كودك
ممكن است در نامگذاري احساسات خود مشكل داشته باشد. به علاوه كودك در اين سنين در
برخورد با احساسات منفي شديد ممكن است دچار سردرگمي و ترس شده، قادر به كنترل اين
هيجانات نباشد. بنابراين كودكان براي شناخت درست احساسات و نيز براي كنار آمدن با
احساسات منفي و دشوار نياز به حمايت و ياري والدين دارند.

كمك به رشد هيجاني كودك:

كودكان بايد بدانند كه هيجاناتشان واقعي و قابل قبول هستند، فقط بايد به شيوه‌اي
درست ابراز شوند. بنابراين در باره احساسات و هيجانات مختلف با كودك خود صحبت كنيد.
مثلاً مي‌‌توانيد تصاويري از مجلات را تهيه كرده و در باره احساسات افراد در
موقعيتهاي مختلف با وي گفتگو كنيد.

براي كودكتان تصاويري از صورتهاي ساده با احساسات مختلف بكشيد و به او كمك كنيد
هيجانات هر يك از نامگذاري كرده و براي هر يك داستاني بسازد. در صورتش كه كودك
احساسات منفي خود را ابراز كند، احساسات كودك را تأييد كنيد و براي مواجهه با آن،
راه حل‌‌هايي به وي پيشنهاد كنيد.

تعيين حد و مرز براي كودك به او كمك مي‌‌كند دريابد چه رفتاري قابل قبول و چه
رفتاري غيرقابل قبول است. مثلاً مي‌‌توانيد به او بگوييد: «وقتي عصباني هستي،
مي‌‌تواني با من حرف بزني و بگويي عصباني هستي، اما اجازه نداري كسي را بزني يا
وسايلت را پرت كني.‍»

به ياد داشته باشيد شما الگوي اصلي رفتار كودكتان هستيد، بنابراين در باره احساسات
خود با كودك صحبت كنيد و هيجانات را به صورتي مناسب ابراز كنيد. زماني كه فرزندتان
توانست احساس خود را بيان كند بدون اين كه كنترل خود را از دست بدهد، حتماً او را
تشويق كنيد.

ج ـ رشد اخلاقي

كودك در سنين پيش‌دبستاني، تمايل شديدي به تأييد شدن توسط والدين دارد. او
مي‌‌خواهد بچه خوبي باشد تا پدر و مادر به او محبت كنند. بسياري از رفتارهاي كودك
در اين سنين به فرآيند تكاملي وي مربوط است نه غيراخلاقي بودن شخصيت وي. كودك در
اين سنين خود محور بوده، كنترل تكانه‌ها برايش دشوار است.


بتدريج با تلاش والدين در تعيين قوانين روشن و ثابت در منزل مانند «خشونت، كتك زدن
و گاز گرفتن ممنوع است» كودك به نوعي آگاهي دست مي‌‌يابد و مجموعه‌اي از عادتهاي
دروني در وي شكل مي‌‌گيرد كه بنيان اخلاقي كودك را مي‌‌سازد. شيوه برخورد والدين با
رفتارهاي كودك و نيز طرز رفتار آنان با ديگران، راهنماي كودك در اين فرآيند است. در
ابتدا كودك براي جلب رضايت والدين و تأييد آنان از قوانين تبعيت مي‌‌كند و سرانجام
اين قانونها تبديل به اصول اخلاقي دروني شده و جزيي از شخصيت وي خواهد بود.

كمك به رشد اخلاقي كودك

تعيين مرزها و قوانين رفتاري را به صورتي يكنواخت و پيگيرانه دنبال كنيد. اجراي
قوانين اصلي بايد در مكانهيا ديگر مثلاً در مهماني يا مكانهاي عمومي نيز علاوه بر
منزل پيگيري شود. به ياد داشته باشيد كودك همراه با آموختن پيروي از قوانين نياز به
شنيدن توضيحاتي در مورد بعضي از قوانين خاص دارد و مثلاً اين كه چرا كتك زدن ديگران
ممنوع است يا اين كه گفتن كلمات زشت به ديگران چه احساسي در آنها به وجود مي‌‌آورد.
اين گفتگوها بهتر است بدون ارتباط با كار بد كودك صورت گيرد توضيحات در حد فهمو درك
كودك بوده و خيلي مفصل و طولاني نباشند. افزون بر استفاده از پيامدهاي غايب براي
مواردي كه قوانتين توسط كودك ناديده گرفته مي‌‌شوند حتماً به رفتارهاي مطلوب كودك
هم توجه و آنها را تشويق نماييد. به خاطر داشته باشيد كه شما الگوي رفتاري كودكتان
هستيد بنابراين طوري رفتار كنيد كه مي‌‌خواهيد فرزندتان رفتار نمايد.

او به كاري كه شما انجام مي‌‌دهيد، بيشتر توجه مي‌‌كند تا به آنچه كه به وي
مي‌‌گوييد بنابراين اگر دوست داريد فرزندتان به ديگران احترام بگذارد به خود و
كودكتان احترام بگذاريد.

  چالشها و مشكلات رفتاري كودك پيش دبستاني و راه حل‌ها

مشكلات رفتاري شايع كودكان

الف ـ دروغگويي:

دروغگويي يكي از رفتارهاي شايع كودكان است كه اغلبف والدين را خيلي ناراحت مي‌‌كند.

دروغگويي كودكان معمولاً سه دليل عمده دارد:

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

1ـ كودك واقعيت و خيال را در هم مي‌‌آميزد و گاه تصورات خود را كاملاً واقعي
مي‌‌پندارد. معمولاً تا 6 يا 7 سالگي، توانايي كودك براي افتراق وقايع واقعي از
خيالي، كامل نشده است.

2ـ كودك به نوعي تفكر آرزومندانه پسرفت كرده است و بدين طريق با يك واقعيت غيرقابل
تحمل انطباق مي‌‌يابد. مثلا كودكي كه پدرش وي را ترك كرده است ممكن است داستانهايي
در باره اين كه پدرش شماره تلفن وي را نمي‌‌‌داند بسازد. گاهي كودك با چنان شدتي
خواستار اين آروزها است كه خود نيز باوز مي‌‌كند آن چيز را به دست خواهد آورد.
مثلاً «من دوست دارم يك دوچرخه داشته باشم» ممكن است است به «من براي تولدم يك
دوچرخه هديه مي‌‌گيرم» تبدل شود.

3ـ كودك به منظور فرار از تنبيه يا انعتقاد دروغ مي‌‌گويد. وي ممكن است بداند آنچه
كه مي‌‌گويد حقيقت ندارد ولي بتدريج خودش هم بخشهايي از آن را باور مي‌‌كند گاهي
اوقات كودكان با هوشتر بيشتر به دروغگويي پناه مي‌‌برند تا تاييد والدين را از دست
ندهند و از عواقب كار خود فرار كنند.

توصيه‌‌هاي زير در برخورد با دروغگويي مي‌‌توانند كمك كننده باشند:

ـ در مواجهه با كودكي كه دروغ گفته است آرامش خود را حفظ كنيد و سعي كنيد آرام
بمانيد.

ـ به كودك لقب دروغگو ندهيد. كار او را از شخصيت وي افتراق دهيد.

ـ سعي كنيد نوع دروغ كودك را تعيين كنيد و بسته به آن واكنش مناسب نشان دهيد.

ـ اگر كودك دروغي نشاي از خيالات خود مي‌‌گويد به او كمك كنيد تفاوت بين واقعيت و
خيال را دريابد. با وي طوري رفتار نكنيد كه احساس كند كار اشتباهي كرده است.

ـ اگر كودك با موقعيتي دشوار روبرو سات و آرزوهايش را به عنوان واقعيت بيان مي‌‌كند
وي را تشويق كنيد كه به جاي اين كار به بيان احساساتش بپردازد و از ديگران براي حل
مشكلات كمك بخواهد.

ـ‌ اگر كودك براي فرار از پيامد كار اشتباهش دروغ بگوييد بهتر است به جاي واكنش
شديد نسبت به دروغ گفتن، در باره كار اشتباه او و علت بد بودن كارش با وي صحبت
كنيد.

ـ زماني كه مي‌‌دانيد كودك كار بدي كرده است خود را درگير بحث با وي براي اعتراف
گرفتن نكنيد. مثلاً اگر كودك كيك تولدي را كه پخته ايد بي اجازه خورده است و آثار
شكلات روي كيك را در اطراف دهانش مي‌‌بينيد به جاي اينكه بپرسيد «آيا تو كيك را
خورده اي؟» و او به دروغ «نه» بگويد، وي را جلوي آينه ببريد و بگوييد «كيك خورده
شده و به صورت تو شكلات آن چسبيده است. من از تو خواسته بودم به كيك بدون اجازه دست
نزني». در اين صورت موضوع صحبت به جاي دروغگويي كودك به پيروي از قوانين باز
مي‌‌گردد.

ـ به خاطر داشته باشيد كودك را هم با گفتار و هم رفتارتان به راستگويي تشويق كنيد.
شما بهترين الگوي فرزندتان هستيد.

ب ـ استفاده از كلمات نامناسب و زشت، جواب پس دادن:

تقريباً تمام كودكان در سنين پيش دبستاني گاه از كلمات نامناسب استفاده مي‌‌كنند.
گاهي آنان كلماتي زشت به زبان مي‌‌آورند كه باعث شرمندگي والدين مي‌‌شود.

دليل روشن به كارگيري اين كلمات، شنيدن آنها در منزل يا مهدكودك يا محيط‌‌هاي ديگر
است. زماني كه كودك از اين عبارات استفاده مي‌‌كند معمولاً با توجه شديد و واكنش
بيش از حد والدين روبرو مي‌‌شود كه باعث تكرار بيشتر اين كلمات خواهد شد.

راهكارهاي زير مي‌‌توانند در برخورد با اين رفتار كودك كمك كننده باشند:

ـ‌ اگر كودك براي اولين بار از اين كلمات استفاده مي‌‌كند بهتر است معناي آن را از
كودك بپرسيد. اگر وي بتواند معني كلمه را بگويد برايش توضيح دهيد كه اين كلمه
ديگران را ناراحت مي‌‌كند و نبايد در خانه استفاده شود.

ـ در صورت تكرار، در مراحل اول آرام ماندن و ناديده گرفتن اين عبارات و دور
نگهداشتن كودك از محيط‌‌هايي كه در آنها چنين كلماتي استفاده مي‌‌شود بهترين روش
برخورد است.

ـ اگر با وجود ناديده گرفتن اين رفتار ادامه يابد با آن مشابه ديگر كارهاي نامطلوب
كودك برخورد كنيد و از شيوه‌‌هاي تنبيهي مناسب مانند منزوي سازي يا محروم كردن بهره
گيريد.

ـ به كودك كلماتي بياموزيد كه بتواند احساس ناكامي و ناراحتي خود را به صورت
مودبانه ابراز كند.

ـ برخورد مودبانه و به كارگيري مناسب كلمات را توسط كودك تشويق نماييد.

جواب پس دادن اغلب شيوه‌اي براي نشان دادن نافرماني و لجبازي كودك و نشانه‌اي از
تكامل كودك براي به دست آوردن استقلال است. تنشهاي زندگي روز مره مانند به دنيا
آمدن كودك ديگر يا تغيير منزل ممكن است اين رفتارها را تشديد كند. در مواجهه با اين
مشكل توصيه‌‌هاي زير را به كار گيريد.

ـ به خاطر داشته باشيد كودكان پيش دبستاني نياز به ابراز وجود و احساسات خود دارند.
بنابراين اجازه ابراز نظر به صورت مودبانه را به آنان بدهيد.

ـ سعي كنيد انتظارات خود را با توانايي كودك تطبيق دهيد.

ـ در صورت نافرماني و بي ادبي كودك در پاسخ دادن، از روشهاي تنبيهي مناسب استفاده
كنيد.

ـ رفتارهاي مناسب وي را تشويق كنيد.

ج ـ دزدي:

تا سن سه سالگي بيشتر كودكان معناي دزدي را درك نمي‌‌‌كنند و حداقل يك سال ديگر طول
مي‌‌كشد تا آنها مفهوم مال من و مال تو را در يابند. اگر كودك وسايل ديگران را بدون
اجازه بر مي‌‌دارد راهكارهاي زير را به كار بريد:

ـ آرامش خود را حفظ كنيد و واكنش بيش از حد نشان ندهيد.

ـ براي وي توضيح دهيد كه چيزهايي كه متعلق به ديگران است نبايد براي خود بردارد.

ـ به كودك بگوييد صاحب آن شيئي براي از دست دادن آن، غمگين و ناراحت مي‌‌شود.

ـ مطمئن شويد كه وي شيئي موردنظر را به صاحبش برگردانده و عذرخواهي كند.

ـ به خاطر داشته باشيد با اين كه كودك ممكن است بداند دزدي كار بدي است چون ديگران
به وي چنين گفته‌اند تا سن 7 ـ 6 سالگي ممكن است بدرستي علت بد بودن / ين كار را
درك نكرده و در باره آن احساس گناه نكند.

ـ در صورتي كه اين مشكل به صورت مكرر و مزمن رخ دهد حتماً با يك مشاور يا روانپزشك
كودك مشورت كنيد.

د ـ پرخاشگري و حملات بدخلقي (قشقرق)

پرخاشگري كودكان علل مختلفي دارد. كودكان كوچكتر ممكن است به علت اين كه
نمي‌‌‌دانند احساسات ناخوشايند خود مانند خشم و ناكامي را چگونه با كلمات ابرا كنند
به پرخاشگري روي آورند. صحبت با كودكان و كمك به آنان براي بيابن احساساتشان بدون
پرخاشگري در اين موارد مفيد است.

كودك ممكن است شاهد دعوا و پرخاشگري والدين يا ديگر اعضاي خانواده باشد و از اين
رفتارها الگو برداري كند. بنابراين كنترل محيط منزل، عدم به كار گيري پرخاشگري در
روابط بين فردي اعضاي خانواده و همچنين نظارت بر برنامه‌‌هاي تلويزيوني كه كودك
مشاهده مي‌‌كند مي‌‌تواند اين اثرات را تا حد ممكن كاهش دهد.

گاهي به مرور زمان كودك ياد مي‌‌گيرد كه با بد خلقي و پرخاشگري مي‌‌تواند به آنچه
مي‌‌خواهد دست يابد. اگر والدين در برابر داد و فرياد يا پرخاشگري وي تسليم شوند او
در مي‌‌يابد اين رفتار راهي براي گرفتن آنچه مي‌‌خواهد از بزرگسالان است. بعضي
كودكان با فرد خاصي مانند مادر يا مادر بزرگ بيشتر اين رفتارها را نشان مي‌‌دهند تا
با ديگر اعضاي خانواده. اين موضوع اهميت برخورد يكسان و يكنواخت همه بزرگسالان در
خانواده و اطراف كودك را نشان مي‌‌دهد. اگر كودك در يابد كه هر وقت و هر كجا
پرخاشگري كند پيامد يكساني متحمل مي‌‌شود چنين رفتاري قطعاً كاهش مي‌‌يابد.

بنابراين عليرغم علت پرخاشگري و بدخلقي كودك رعايت بعضي اصول مي‌‌تواند موجب كاهش
اين رفتارها شود:

ـ در انتظارات خود از كودك و به كارگيري روشهاي تربيتي در زمانها، مكانها و توسط
افراد مختلف مانند مادر، پدر، مادربزرگ و… تا حد ممكن يكنواخت عمل كنيد. قابل
پيش‌بيني بودن پيامد يك رفتار به كودك احساس امنيت مي‌‌دهد و وي را از سر درگمي
مي‌‌رهاند و مشكلات رفتاري وي را كاهش مي‌‌دهد.

ـ قوانين را به صورت روشن به كودك بگوييد. او بايد بداند احساس خشم و ناكامي طبيعي
است ولي مرزهايي براي شيوه ابراز آن وجود دارد مثلاً زدن ديگران ممنوع است.

ـ در صورت پرخاشگري كودك از روشهاي تنبيهي مناسب مانند منزوي سازي استفاده كنيد.

ـ بر اثر بدخلقي و قشقرق كودك تسليم خواسته‌‌هاي غيرمنطقي او نشويد. اين رفتار كودك
را ناديده بگيريد. (در عين حال ايمني كودك را در نظر داشته باشيد. اگر وي به كار
خطرناكي دست زد بلافاصله بايد مداخل كنيد).

ـ تلاش كودك براي ابراز مناسب احساسات ناخوشايند مثل خشم را تشويق كنيد.

ـ موقعيتهايي كه كودك بيشتر دچار بدخلقي و پرخاشگري مي‌‌شود مانند زماني كه خسته،
گرسنه يا خواب آلود است را شناسايي كرده، توجه به نيازهاي جسماني و روانشناختي كودك
را در برنامه ريزي‌‌هاي روزانه خود در اولويت قرار دهيد.

ه‍ ـ رقابت بين خواهر و برادرها

رقابت و حسادت بين خواهر و برادرها از شايعترين مشكلات والدين محسوب مي‌‌شود. اين
موضوع پديده‌اي عالمگير است و پدر و مادر را بيش از هر كس ديگر دچار احساس ناكامي و
نگراني مي‌‌كند.

گرچه بسياري از كتابها توصيه مي‌‌كنند كه خواهر و برادرها را به حال خود گذاشته، در
دعوا و درگيري آنها دخالت نكنيم، بعضي از بزرگسالان خاطراتي از بدرفتاري خواهر يا
برادر خود در دوران كودكي بدون دخالتي زا سوي والدين به ياد دارند كه بسيار برايشان
رنج آور است. بنابراين اين با وجود طبيعي بودن رقابت بين خواهر و برادرها نظارت
والدين بر شيوه تعامل و ارتباط فرزندان با هم اهميت بسزا دارد.

توصيه‌‌هاي زير در برخورد با رقابت و حسادت خواهر و برادر‌ها كمك كننده هستند:

ـ اطمينان يابيد كه هيچ يك از فرزندان توسط خواهر يا برادر خود مورد سوء رفتار
كلامي، جسماني يا جنسي قرار نمي‌‌‌گيرد. قانوني در خانه برقرار كنيد كه خشونت از هر
نوع نسبت به ديگران را ممنوع كند.

ـ از لقب دادن به كودكان پرهيز كنيد. حتي لقب‌‌هاي خوب مانند هنرمند يا ورزشكار
مي‌‌تواند برانگيزاننده حسادت ديگر فرزندن شود و كودك را براي حفظ اين لقب دچار
اضطراب و ناكامي نمايد.

ـ با كودكان طوري رفتار كنيد كه بفهمند هر يك داراي ويژگي‌‌هاي منحصر به فردي هستند
كه با ديگران متفاوت است. آنان را به صورتي غير منصفانه با هم مقايسه نكنيد.

ـ علاوه بر زماني كه با همه فرزندان مي‌‌گذرانيد با هر يك از آنان زماني جداگانه هر
چند اندك صرف كنيد.

ـ بپذيريد كه رقابت بين خواهر و برادرها طبيعي است. همه گاهي نسبت به خواهر يا
برادر خود احساس خشم مي‌‌نمايند در حاليكه بيشتر آنها در برابر افراد خارج از
خانواده از يكديگر حمايت مي‌‌كنند.

ـ به خبرچيني كودكان پاداش ندهيد و هميشه جانب يك فرزند را نگيريد.

در صورت دعواي خواهر و برادرها:

ـ حتي‌الامكان اجازه دهيد خود آن را تمام كنند.

ـ اگر يكي يا هر دو بسيار عصباي و ناراحت هستند دخالت كنيد. آنها را از هم جدا كرده
و كودكي را كه آسيب ديده يا ناراحت است آرام كنيد.

ـ طرف هيچ يك را نگيريد مگر آن كه آنچه رخ داده ديده باشيد.

ـ هر دو كودك را تشويق كنيد تا در باره احساسات خود و آنچه رخ داده صحبت كنند و از
آنها بخواهيد فكر كنند چگونه مي‌‌توانند اختلافشان را بدون دعوا و درگيري حل كنند.


 

کودکان در هر سنی لجبازی های خاص خودشون رو دارند مخصوصاً در سنی که کودک دبستانی به حساب می آیند که روانشناسی کودکان در این سن پیچیده و چند بعدی می شود که عامل تمام آنها استرس ناشی از فضای مدرسه است. 

تا قبل از ورود به دبستان بچه ها فکر می کنند که پادشاه تمام اقلیم هستند اما پس از ورود به دبستان با ابعاد مختلف اجتماعی روبرو می شوند که تا بحال هیچ نکته ای درباره آن ها نه دیده اند و نه شنیده اند.

اول از همه می بینند که مدرسه پر است از بچه های شبیه، بچه های هم سن و سال و حتی بزرگتر از آنها باهوش تر، خوشتیپ تر، زرنگ تر، فعال تر و تعامل گراتر از آنها کم پیدا نمی شود.

به خاطر همین که در این دوران به بچه ها استرس غیر ارادی زیادی تزریق می شود، این استرس غیر ارادی نشانه های بسیاری دارد یکی از آنها شب ادراری در این کودکان است. دیگر از آن پرخاشگری و لجبازی و لوس شدن در این برهه از زندگی کودکان است.

اما واقعا کودکان در حال لجبازی با شما نیستند، آنها می‌خواهند خطوط خود را مشخص کنند، حیطه های فعالیت خود را مشخص کنند.

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

آنها از اینکه دنیا پر از بچه های شبیه آنهاستجا می خورند، پس تصمیم می‌گیرند حداقل به خود اثبات بکنند که با آن ها متفاوت هستند، به خاطر همین دست به کارهای عجیب و غریب می زنند، سعی می کنند دایره اختیارات عمل خودشان را افزایش میدهد و کارهایی که قبلا انجام نداده اند را دوباره انجام بدهند.

به بیان ساده تر کودکان با لجبازی خود سعی می کنند حیطه های جدیدی را از مادر و پدر خود و اطرافیان پس بگیرند و حقوق خودشان را اثبات کنند.

دوره دبستان برای کودکان دوره نه چندان جذابی است به دلیل این که بین دوره کودکی خود و دوره بلوغ قرار دارند که در حال حاضر آرام‌آرام به دوره بلوغ نزدیک می شوند.

کودکان در این سن دنیای اطراف را می شناسند، عقاید و تصورات خودشان را تغییر می دهند و این راز درونی کودکان در این برهه از زندگی آن ها است.

در برابر حرف شما می‌خواهد حرف خودش را به کرسی بنشاند و پاسخی برای تعارض‌های درونی خودش پیدا کند.

در سنین سه تا چهار سالگی کودک با حرکت های فیزیکی سعی می کند که دنیا را لمس کرده و بشناسد اما در سنین دوران دبستان کودک از نظر فکری سعی می‌کنند همان محیط را بیازماید، پس تعجب نکنید اگر اتفاقات عجیبی در زمینه ذهنی کودک رخ بدهد.

اول از همه اینکه درک کنید و شرایط کودک را با توجه به توضیحاتی که ما دادیم بپذیرید.

واقعا سعی نکنید کودک دبستانی را در قالب برنامه به گنجاند.

برای مثال کودک شما که از مدرسه به خانه برمی گردد قاعدتاً وقت ناهار است؛ اگر او بخواهد در قالب یک برنامه اگر و آنگاه خشک قرار بگیرد؛ حتماً باید ناهار را با شما میل بکند.

اما چه اشکالی دارد کودک پس از برگشت از مدرسه پس از انجام کارهایی که مورد علاقه اش هست؛ مثل بازی؛ تفریح؛ بودن با دوستان و همسایه ها ناهار خود را میکند میل کنند. 

 به ذات مدرسه و فضای آن محیطی تعاملی و کنشگری کامل و مورد علاقه کودک نیستند پس از مدرسه به خانه رسید اجازه بدهید در یک زمانی کودک به انجام فعالیت های مورد علاقه خودش بپردازد حتی اگر آن زمان وقت صرف ناهار باشد.

کودکان دنبال یافتن دلیل هایی برای لجبازی هستند اما این ریشه لجبازی کودکان کجاست؟

یکی از این ریشه ها، عدم وجود قوانین صریح و مشخص برای کودکان است، برخی والدین از سر نداشتن اطلاعات کافی لحظه ای و بی منطق قوانینی برای کودک وضع می کنند که شاید کودک در یک فضای دیگر نیز بتواند این قانون رو شکسته و رعایت نکند.

خیلی شنیده شده که والدین به کودکان خود می گویند همین که من می گویم فعلا بازی تعطیله، از قوانین مشخص است که مادر و پدر این قانون را از روی لجبازی با کودک وضع کرده اند و این قانون ریشه صریح و مشخصی ندارد پس این قانون می تواند محلی برای لجبازی کودک شما باشد.

قوانینی که همیشه باید توسط کودک رعایت شود را مشخص کنید البته ما موافق امر و نهی کودکان نیستیم اما کودکان باید بدانند برای زندگی در کنار هر شخصی نیازمند یک سری برنامه ریزی هستند.

پس دنیا پر است از قوانین مقررات که ما به ذات باید آنها را رعایت می‌کنیم برای اینکه به حیطه های دیگران لطمه وارد نکند کودکان هم مایل هستند تا قوانین و مقررات را بدانند و بر اساس آن رفتار کنند.

اما قوانین و مقررات بایستی کاملا مشخص شده و مبرهن باشند و هیچ ابهامی در آنها وجود نداشته باشد مثلاً پس از مدرسه ما ناهار میل می کنیم.

اگر کودک با انجام این قوانین مشکل داشت دلیل آن ها بررسی کنید مثلا بررسی کنید ببینید آیا بیش از حد به او امر و نهی می‌کنید یا نه. 

اگر کودک شما با انجام قوانین مربوط به تکالیف درس علوم مشکل دارد ببینید دلیل آن چیست شاید نیاز به کلاس تقویتی دارد یا مشکلی با معلمش پیدا کرده یا روش آموزشی و یادگیری او در این درس مشکل دارد.

اصولا کودکان در کودکی با انجام رفتارهای نادرست تنبیه می شوند ولی رفتارهای خوب چطور؟ نباید مورد تشویق قرار بگیرند. وقتی کودک قوانین و مقررات را می دانند و رفتار بدی از او سر می زند خودش هم احساس خوبی ندارد پس نصیحت های طولانی مدت، تحقیر، نه تنها نتیجه مناسب را ندارند بلکه نتیجه برعکس می تواند داشته باشد. همین که کودک می داند کار درستی انجام نداده و از طرف شما نیز تایید نشده در یک چالش درونی قرار می گیرد.

همه ما عصبانی می شویم، به دلیل این که در کودکی ریشه‌های این عصبانیت مشخص نشده‌اند و ماه راه های غلبه بر عصبانیت خودمان را پیدا نکرده ایم. حال تصور کنید کودکی که روش های غلبه بر عصبانیت خودش را نداند نیز در بزرگسالی مشکل عدم غلبه بر عصبانیت درگیر خواهد بود.

یکی از راه های کاهش عصبانیت پیدا کردن محیطی آرام و به دور از هیاهو برای گرفتن آرامش است، اصولا وقتی از محیط چالشی دور می‌شوید آرامش بیشتری خواهیم داشت اما رفتن به محیطی که همیشه به شما آرامش می‌دهد بحثی دیگر است به خاطر همین برای کودک تان در خانه فضای مناسب برای گرفتن آرامش در نظر بگیرید و از او بخواهید در هنگام عصبانیت به آن به آنجا رجوع کند.

اگر قوانین و مقرراتی برای خانه وضع کرده‌اید در درجه اول خودتان در انجام آنها پایدار باشید. اگر شما قانونی وضع کنید و آن را انجام ندهید قطعاً کودک شما از این نقص استفاده خواهد کرد و دلیلی برای انجام ندادن قوانین در خانه پیدا خواهد کرد پس در وضع قوانین خودتان اولین نفری باشید که این قانون را انجام می دهید و خودتان اولین نفری باشید که خودتان را در مورد آن قانون بازخواست می کنید،

اما آیا انجام یک قانون نیازمند قوه قهری است یا میتوانیم از دوستی با فرزند خود در آن زمان استفاده کنیم؛ به بیان ساده تر اگر کودک ما قرار است قانونی را انجام دهد برای انجام قانون به او فشار آورده او را تنبیه کنیم یا می توانیم در قالب یک رفتار دوستانه با همان قانون را انجام دهیم؟

به صورت کلی کنترل و فشار آوردن بر کودک می تواند یا یک یاغی تمام عیار یا یک فرد مطیع کامل ارمغن آورد و قطعاً فرد کاملا مطیع فردی است که سانسور های فراوان دارد و این فرد کاملا مطیع می‌تواند یک فرد مهرطلب باشد به دلیل اینکه او می‌خواهد هنجارهای مادر و پدر خود را به انجام رسانده و تاییدیه از آنها دریافت کنند؛ پس به همین دلیل هر قانونی که مادر پدر او وضع می کنند او سریعا و بدون نقص انجام میدهد.

اما شاید در خفا مسیر مخالف قوانین وضع شده را پیش برد و جهان بدون قوانین مادر پدر خود را آزمایش کند.

یکی از نکات بسیار مهم در زمینه قوانین و مقررات خانوادگی این است که قوانین و مقررات برای نظم دادن به زندگی ما پدید آمدند نه برای اینکه قوانین و مقررات هدف زندگی ما باشند.

برای مثال ورزش کردن صبحگاهی با کودک ۱ ابزار برای رسیدن به سلامتی صبحگاهی است اما اگر قرار باشد که این قانون به تنش میان فرزندان و مادر پدر او شود پس این قانون یک هدف است و ابزاری برای زندگی بهتر نیست.

اگر حیطه اختیار کودک از نظر شکل یک چند وجهی است سعی نکنید برای کودک خطوط خیلی ثابت و مشخص به عنوان مرز تعیین بکنید؛ سعی کنید مرز هایی که در این چند ضلعی میکشید مرزهای پهن و مه آلودی باشند که کودک حتی بتواند در این مرزها نیز حرکت کنند بدون اینکه ازت طرف شما مورد عتاب سرزنش یا کنترل قرار بگیرد.

مادر پدرهایی که  در این چند ضلعی ها مرزهای مشخصی دارند و با هر حرکت خارج از این مرزهای کودک به او تذکر می‌دهند و همچنین در زمان های مشخص مرزها را برای کودک تنگ می کنند منتظر کودک یاغی یا بی اعتماد به نفس باشد.

پس در هنگام کنترل کودکتان اگر واقعاً مسئله ای مهم نیست مرزبندی برای آن مسئله مرزهایی مه آلود و پهن باشد.

حتی گاهی سعی می کنی خود شما با کودک از مرزها خارج شوید مثل زمانی که می‌خواهید  با کودک خود بازی کنیم در میان بازی می‌توانید حتی بسیاری از قوانین خانه را ندیده بگیرید.

به دلیل اینکه فضای بازی قاعدتاً باید خارج از خانه در پارک های شهر های بازی باشد اما به دلایلی ما بازی ها را به درون خانه منتقل کرده‌ایم پس باید مقداری از قوانین خارج از خانه را نیز برای بازی‌های داخل خانه لغو کرد.

حتی در بین بازی ها اگر منزل ریخت و پاش شد؛ هیچ مشکلی ندارد یا حتی از وسایل قدیمی و به درد نخور آشپزخانه برای بازی استفاده کنیم در برخی مواقع پوشاک قدیمی خود را نیز نگه داشته و در زمان‌های بازی از آنها استفاده های متفاوتی بکنیم.

یکی از موارد مهمی که مورد تأکید داریم عدم کنترل دائمی کودک در منزل و خارج از آن است زمانی که کودک به صورت دائمی عین یک متهم درحال بازخواست شدن در رابطه با انجام ناکامل یک فعالیت است استرس زیادی به کودک تزریق می‌شود و این استرس به مرور می تواند هوش هیجانی کودک را به شدت بکاهد و ضعیف کند تا جایی که کودک حتی در ابتدایی ترین مسائل زندگی نیز دچار مشکل شود. 

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

برخی وضعیت ها سعی کنید تعداد قوانین از حیطه هایی که کودک در آنها فعالیت می‌کنند بیشتر نشود این در مجموع می تواند به کودک ضرر بزند چون حفظ همین قوانین و انجام دادن آنها در لحظه و صد البته کمال طلبی که خانواده‌ها به کودکان تزریق می‌کنند همگی دست به دست هم داده و به کودک استرس مضاعف تزریق می‌کند

 

اطلاعات تماس:

.۰۹۱۲۴۹۴۲۷۷۳ .۰۲۱۸۸۷۰۳۴۲۱

اطلاعات تماس:

.۷۷۱۹۱۶۵۹ .۷۷۱۸۹۶۲۴

بی نهایت قصه صوتی را از این اپلیکیشین گوشی کنید.

ایشان با ۱۵ سال سابقه درمان کودکان بدون دارو از طریق مشاوره آنلاین کنار خانواده های عزیز هستند.

نیوشا باز هم مثل همیشه یه کتاب کودک به نام المر رو معرفی می کنه. المر از بهترین کتاب های ادبیات کلاسیک در حوزه خودشناسی هست.

تمامی حقوق مطالب و تصاویر تولیدی این سایت متعلق به سایت رادیو کودک است، هرگونه کپی برداری با ذکر نام سایت و لینک به آن براساس صفحه قوانین و مقررات بلامانع است.

چکیده مقاله ویژگی های کودکان پیش دبستانی:

هدف از این مقاله بررسی ویژگی های کودکان ۳تا۶ ساله در دوره آموزش و پرورش پیش از دبستان می باشد. ما در این مقاله ابتدا بخشی از آخرین سخنرانی دکتر مونته سوری در هندوستان را میخوانیم سپس ضمن تشریح چند ویژگی روش مونته سوری در کار با کودکان پیش دبستانی ، به بررسی و تشریح ویژگی های کودکان پیش دبستانی از بعد جسمی، عاطفی، ذهنی، اجتماعی و … می پردازیم. در پایان چند مورد از مشکلات رفتاری کودکان در این دوره را مورد بررسی قرار داده و راه حل هایی را ارایه می نماییم.

مقدمه

هفت سال اول زندگی کودک، یعنی سنین پیش دبستانی، پایه و اساس شخصیت او را تشکیل می دهد و اگر این دوره آن گونه که پیامبر خدا فرمودند با عطوفت و مهرورزی همدلی و همراهی، غلیان و فوران احساسات خوشایند، محبت پذیری و اقتدار عاطفی کودکان همراه باشد، قوی ترین، سالم ترین و متعادل ترین ستون های تکوین شخصیت پی ریزی می شود و این قبیل بچه ها بیشترین آمادگی روانی و ذهنی را برای یادگیری (هفت سال دوم) می یابند و آمیزه ای از محبت پذیری و آموزش پذیری، آنان را برای دوره مشورت پذیری و رایزنی با بزرگ ترها (هفت سال سوم) آماده می کند.

از نظر مربیان این دوره می تواند مقدمه خوبی جهت آموزش مهارتهای ساده به کودکان پیش دبستانی باشد. کنجکاوی زیاد و تقلید صریح از گفتار و کردار بزرگسالان توجه و دقت بیشتر والدین و مربیان را می طلبد. چرا که کودکان پیش دبستانی کوچکترین حرکات و رفتارهای بزرگسالان را مورد دقت قرار می دهند و به یک درک باطنی از الگوی بزرگسال خود و احساسات آنها نسبت به خود می رسند رفتارهای غیر اخلاقی و ناهنجار و یا برخوردهایی توأم با بی مهری و کم توجهی تأثیر نامطلوبی بر شخصیت کودک خواهد داشت.

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

بطور کل می توان گفت این دوره یکی از دوره های حساس زندگی کودک و مقدمه ای برای ورود به دنیایی بزرگتر است. دادن تکالیف بیش از توان کودک برقرار نمودن انضباطی خشک، سیادت را از کودک می گیرد اگر در این مرحله به فرمایش پیامبر اکرم (ص) کودک را بزرگ بشماریم و اجازه دهیم مطابق میل خود به تفریح و سرگرمی بپردازد در دوره های بعدی هم حتماً کودکانی اطاعت پذیر خواهیم داشت.

چند ویژگی روش مونته سوری در کار با کودکان پیش دبستانی

قبل از همه بخشی از آخرین سخنرانی دکتر مونته سوری در هندوستان را با هم می‌خوانیم: “هدف ما در این دوره، یافتن روش مستقیم‌تر برای ارایه‌ی فرهنگی غنی تر به نسل های آینده بود. ما شما را متقاعد می‌کنیم فرهنگی که به جوانان ارایه می‌شود، کافی نیست، خیلی بیشتر از این ها می توان عرضه کرد.

به عبارت دیگر فرهنگ ارایه شده می تواند نوع وسیع‌تری باشد. تنها کافی است با سبکی دیگر ارایه شود و هدف ما هم همین است. ما به روشی تجربی در طی زمان آینده می توانیم به شما نشان دهیم چگونه این روش جدید بیشترین مزیت را برای اندیشه ی کودک دارد. این جریان نه تنها خسته کننده نیست، بلکه محرکی برای نیروهای روانی او است.

این تلاش چیست؟ تلاش یعنی صرف بیشتر انرژی روانی یا هر انرژی دیگر، تلاش یعنی تقلید و تمرین کردن استعدادها، بیش از آن چه فرد فکر می‌کند در حد توان اوست. تلاش یعنی حرکت فراتر از قدرت. هنگامی که کودک مانعی در فعالیت خود نمی بیند، آماده است خیلی بیشتر از آن‌چه انتظار داریم کار و فعالیت کند. زیرا با این تمرین فکری سخت است که خود را رشد می‌دهد و این رشد نه خستگی است، نه تنبلی و نه راحتی. فعالیت حیاتی رشد مداوم است و او هرگز خسته نمی‌شود. در هر حال، قانونی که برای تمام دوره‌های زمانی رشد صادق است این است که بیشترین تلاش از یک نیروی محرک آنی منشا می‌گیرد که به بیشترین میزان رغبت و انگیزه منتهی می شود. بنابراین باید هدف ما این باشد که این تلاش درونی را پرورش دهیم.” ۲۹ مارس ۱۹۴۴

خود انضباطی یا آموزش انضباط درونی فرد

موضوع خود انضباطی، از موضوع‌های پایه‌ای آموزش زندگی عملی در روش مونته سوری است. این آموزش به کودک پیش دبستانی فرصت یادگیری بهتر و استفاده‌ی بهتر از فرصت‌ها برای هر گونه آموخته‌ای را می‌دهد. مهم‌ترین بخش آموزش، در خود انضباطی کودکان، تحریک حس درونی آن‌ها برای اندیشیدن درباره‌ی نوع عمل کردشان است.

برای کودکان باید مشخص شود دلیل انضباط چیست و چرا آنان باید هر کاری را با برنامه و آرامش خاص انجام دهند. کودکان باید متوجه شوند بی‌نظمی، جنجال و نداشتن برنامه ریزی چه ضررهایی به آن ها می رساند. پایه ریزی انضباطی در کودک سبب می‌شود اعتماد به نفس خود او افزایش یابد. قدرت تفکر او تقویت شده و مهم‌تر از همه این که کودک زودتر به هدف از پیش تعیین شده‌ی خود برسد.

این امر سبب خود تشویقی او شده و لذت کارش را چندین برابر می‌کند، زیرا سرعت عمل او به دلیل برنامه ریزی قبلی بیشتر بوده است. کودک با آموختن انضباط درونی، پی می‌برد خودش باشد نه یک عروسکی که بزرگترها برای او تصمیم می‌گیرند. او می آموزد سکوت کند و در فرصت سکوت درباره‌ی دیگران فکر کند و انتخاب‌گر باشد.

او می آموزد حقوقی دارد و باید به آن احترام گذاشته شود دیگران نیز دارای حقوقی هستند که برای او قابل احترام است. او یاد می گیرد می تواند مستقل عمل کند. هر چند در بسیاری اوقات گروه می‌تواند کمک خوبی برای پیشبرد اهدافش باشد، این اوست که انتخاب می کند تنها کار کند و یا با دیگران. این امر سبب می شود کودک احساس شخصیت کند و به بزرگترهای خود احترام بگذارد. هم چنان که به کوچکترها اهمیت می دهد و در صورت لزوم راهنمای آن‌هاست. او می داند اگر گروهش شکست بخورد، خودش هم شکست خورده است.

کودکان پیش دبستانی در کلاس‌های مونته سوری با احساس صمیمیتی که در جو موجود است، تلاش می‌کنند سلامت جامعه‌ی کوچک خود را حفظ و در افزایش آن بکوشند. تمامی این اتفاق ها نیازمند هدایت اولیه‌ی کودکان به وسیله‌ی مربی آشنا به روش و علوم مونته سوری است.

این مربی با توانایی خاص خود و با پایه ریزی مناسب یکی دو ماه ابتدای سال قادر خواهد بود بقیه‌ی سال را با آرامش کامل همراه کودکان و بدون دغدغه‌ی فکری سپری کند و در پایان سال بازدهی عملی بسیار خوبی داشته باشد. وقتی کودک لذت انضباط در هر کاری را درک کند، بسیار راحت می تواند پذیرای آن شود. یک مربی می تواند به جای تهدید کودکان و رفتار دیکتاتورانه با کودکان، به گونه‌ای برخورد کند که کودک برای تغییر رفتار خود تشویق و ترغیب شود.

همه‌ی انسان‌ها کمال گرا هستند و از زیبایی خود لذت می‌برند. کودکان هم این لذت را تجربه می‌کنند. برای مثال اگر کودکی با چهره‌ای ژولیده و بی نظم به کلاس بیاید، مربی می‌تواند به جای تهدید او به گونه ای رفتار کند که کودک ترغیب به انضباط شود. برای این کار مربی می تواند در آینه نگاه کند و درباره آرایش و دندان خود حرف بزند. در این صورت کودک هم که دوست ندارد خود را ژولیده و نامنظم ببیند، تلاش می‌کند تا مشکل را حل کند. به این ترتیب کودک خود معلم خود می شود، برای خود برنامه ریزی کرده و به آن عمل می کند و از عمل خود لذت می برد.

نویسنده: سیمین بهرامی
استاد راهنما: امید زاهدی

مقاله کامل را از بخش پیوست دریافت کنید.

آوای کتابک بانگ ترویج است و ترانه بانگ قصه است و افسانه

وبلاگ‌ کتاب هدهد با نوشته‌هایی کابردی برای خانواده‌ها و معلمان

همه حقوق سایت آموزک برای پدیدآورندگان آن محفوظ و  باز نشر نوشته ها و تصویرها با آوردن منبع آزاد است.

Copyright 2013 – 2020 ©


ویژگی های کودکان پیش دبستانیDownloads-icon

آموزش رفتار صحیح با کودکان پیش دبستانی بسیار مهم است.

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

 

با بچه های پیش دبستانی چه رفتاری داشته باشیم؟

همراه با موسیقی برقصید. کودک خود را در معرض موسیقی های مختلف قرار دهید. ساز زدن روندِ رشد جسمانی را نیز تسهیل میکند. یا ریتم های آشنا را با حرکات جسمی بیامیزید، شعرهایی مثل «یه توپ دارم قلقلیه». آوازهای آشنای بسیاری هستند که به تقویت مهارت های حرکتی کمک می کنند.

 

در ابتدا مهارت های حرکتی بزرگ رشد پیدا میکنند. به همین خاطر است که بچه های ۲، ۳ و ۴ ساله علاقه ی بیشتری به دویدن، پریدن،رسیدن به هدف و جنب و جوش دارند تا یکجا نشستن و استفاده از عضلات دستشان مثلا برای نقاشی یا بازی با اسباب بازی های کوچک. بنابراین بهتر است که برای هرکدام از این نوع فعالیتها زمانی صرف شود.

 

با بچه پیش دبستانی خود بازی کنید

در اینجا به برخی روشهایی که میتوانند به رشد جسمانی پیش دبستانی ها کمک کنند اشاره می کنیم :

 

• پیاده روی خانوادگی. پیاده روی، متناوب دویدن، نرمش و قدم زدن. در حین این کارها میتوانید «هُپ هُپ» بازی کنید یا از برگها و پر پرندگان سرراهتان مجموعه ای جمع کنید. در خانه میتوانید به کمک ساز و دهل و پرچم، رژه ای راه بیاندازید.

 

• شن بازی. از اسباب بازیهای مخصوص شن بازی استفاده کنید تا مهارتهای دستی بچه ها تقویت شود.

 

• آب بازی در حیات خلوت. یک استخر پلاستیکی، آبپاش، یا شلنگ آب میتواند شوق آب بازی، دنبال بازی و کشتی را در کودکان بیانگیزد. (همواره در هنگام بازی با آب مراقب کودکان خود باشید)

 

• در اتاق نشیمن یا حیاط خلوت خانه ی خود میدانی از موانع درست کنید، با کوسنها، کارتن های مقوایی، اسباب بازیها و دیگر وسایل که کودکانتان بتوانند به اطراف دویده و از روی آنها بپرند.

 

• بازی «مثل چی» را انجام دهید. بچه ها علاقه ی زیادی به حیوانات دارند: «میتونی مثل مرغ راه بری ؟ مثل اسب بتازی ؟ سگ چیکار میکنه ؟» یا کودک خود را تشویق کنید که مثل هواپیما دور حیاط پرواز کند یا با قایقی فرضی پاروزنان در اتاق بچرخد.

 

• در روزهای مقرر برای بازی، هر بار بازی جدیدی را معرفی کنید. مثلا گرگم به هوا بازی کنید.

 

• توپ بازی کنید. بازیهایی که شوت زدن، پرتاب و گرفتن توپ دارند تمرین خوبی هستند. سعی کنید خودتان زیاده از حد در گیرو بند قواعد مدارس پیش دبستانی گرفتار نشوید.

 

• همراه با موسیقی برقصید. کودک خود را در معرض موسیقی های مختلف قرار دهید. ساز زدن روندِ رشد جسمانی را نیز تسهیل میکند. یا ریتم های آشنا را با حرکات جسمی بیامیزید، شعرهایی مثل «یه توپ دارم قلقلیه». آوازهای آشنای بسیاری هستند که به تقویت مهارت های حرکتی کمک می کنند.

 

• طنابی روی زمین قرار دهید. و وانمود کنید که طناب بندبازی یا تکه پارهای از یک کشتی غرق شده ی دزدان دریایی است تا کودکان سعی کنند تعادل خود را روی آن حفظ کنند.

 

• شستشوی اتومبیل، موتور، یا سگ. هرکاری که با آب و کف سرو کار داشته باشد، پرانرژی و جالب است. حباب درست کنید و به کودک خود بگویید آنها را بگیرد.

 

• بازیهای دوران کودکی خود را به آنها یاد بدهید. همه ی آنها برای بچه ها تازگی دارد. مثل «گل یا پوچ» یا «هفت سنگ»

 

• یک نمایش عروسکی راه بیاندازید. عروسک های انگشتی یا جورابی درست کنید، یا به کمک عروسکهای اسباب بازی، پشت یک مبل نمایشی ترتیب دهید.

 

• به طرق مختلف مهارت های حرکتی را پرورش دهید و از میزِ کار جدا شوید. به کودک خود کمک کنید تا با گچ یک روستا بکشد یا به کمک تکه ای چوب دنبال نوشته ها و رد خط ها در بیرون یا داخل خانه بگردید.

 

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

 

 

تلفن تماس جهت رزرو یا کسب اطلاعات بیشتر : شعبه سعادت آباد ۲۲۳۵۴۲۸۲ – ۰۲۱ | شعبه قیطریه ۲۲۶۸۹۵۵۸ – ۰۲۱ | شعبه شریعتی ۸۸۴۲۲۴۹۵ – ۰۲۱

با ورود کودک به دوران پیش دبستانی یا کودکی اولیه، دنیای آنها نیز گسترده تر می شود. استقلال بیشتری خواهند داشت و شروع به تمرکز بیشتر روی بزرگترها و کودکان دیگر خارج از خانواده می کنند. کودک پیش دبستانی خواهان کشف و پرسش درباره چیزهای اطرافشان بیشتر از قبل هستند. تعامل آنها با خانواده و افراد به شکل گیری شخصیت آنها کمک می کند هم چنین منجر به رشد شکل های تفکر و حرکت می شود. در طول این مرحله، کودک باید توانایی راندن یک سه چرخه را داشته باشد، قیچی های ایمن را استفاده کند و شکل ها را ببرد. هم چنین کودک پیش دبستانی به تفاوت دختر و پسر پی می برد، لباس هایش را خودش می پوشد، با کودکان دیگر بازی می کند، می تواند قسمتی از یک داستان را به خاطر آورد و آواز بخواند.

نکات زیر موارد فرزند پروری هستند که باید به عنوان والدین انجام دهید. (در این سنین )

_ به خواندن داستان ها و کتاب ها برای کودک ادامه دهید. _ با بردن کودک به کتابخانه یا کتاب فروشی ها علاقه او را به کتاب پرورش دهید. _ با تکالیف کوچک به کودک پیش دبستانی خود اجازه کمک کردن بدهید. _ کودکان خود را تشویق به بازی با دیگر کودکان کنید. این کار به او کمک می کند ارزش دوستی و همدلی را یاد بگیرد. _ در تنظیم قواعد مقررات نسبت به کودک خود واضح و مداوم عمل کنید. رفتار های مورد انتظار را توضیح داده و نشان دهید. _ هرگاه به کودک نه می گویید در ادامه بگویید چه کار جایگزینی را می تواند انجام دهد. _ به کودک خود کمک کنید مهارتهای زبانی مناسب را ایجاد کند، از طریق کمک به او در کامل کردن جملات. در تصحیح جملات و کلمات به او کمک کنید. _ هنگامی که کودک غمگین است در قدمهای حل مسئله به او کمک کنید. _ به کودک حق انتخاب های محدود شده بدهید (مثل تصمیم گیری برای اینکه چه بپوشد، کی بازی کند، و چه چیز بخورد و …)

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

 

برای مطالعه بیشتر:

پیش بسوی چهار سالگی: آنچه باید در مورد کودک 4 ساله خود بدانید

پیش بسوی پنج سالگی: آنچه باید در مورد کودک 5 ساله خود بدانید

کرج – ایرنا- بررسی های علمی نشان می دهد که رشد شخصیت و فکر کودکان از سه سالگی آغاز می‌شود؛ بنابراین نحوه برخورد و آموزش در این سن در شکل‌گیری شخصیت آن‌ها تاثیر زیادی دارد.

  از آن‌جایی که بازی کردن بخش زیادی  از فعالیت کودکان  را  به خود اختصاص می‌دهد، بیشتر آموزش‌های کودکان باید بر اساس بازی و سرگرمی پیش برود.

 در گذشته والدین کلیه فرآیند آموزش کودکان را برعهده داشتند؛ در حالی که امروزه با توجه به مشغله کاری والدین  و اهمیت آموزش ، مراکزی تاسیس شده‌اند که خدمات آموزش به کودکان را بر عهده دارند.

پیش دبستانی یکی از مقاطع تحصیلی ویژه کودکان سه الی ۶ سالگی است که در آن به کودکان مفاهیم و مطالب مورد نیاز برای ورود به مدرسه آموزش داده می‌شود.

هدف اصلی از برگزاری آموزش پیش از دبستان رشد همه جانبه کودکان است به همین دلیل این دوره باید از برنامه و فعالیت‌هایی تشکیل شود که در کنار پر کردن اوقات فراغت کودکان، باعث رشد ذهنی و جسمی آن‌ها شود.

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

دوره کودکی یکی از مقاطع مهم برای آموزش کودکان است زیرا  دراین دوران کودکان می‌آموزند چگونه با محیط پیرامون خود ارتباط برقرار کنند و خود را با جامعه تطبیق دهند.

  نحوه برخورد با کودکان در این دوران در اعتماد به نفس آن‌ها نیز تاثیر زیادی دارد.

 تحقیقات نشان داده بیشتر مشکلات و بیماری‌های روحی و روانی افراد ریشه دراعتماد به نفس آن‌ها در کودکی دارد لذا یکی از اهداف کلی آموزش در مهد کودک‌ و پیش دبستانی‌ها، افزایش اعتماد به نفس و رشد اجتماعی و عاطفی کودکان است.

 برنامه‌هایی که مهدهای کودک‌ به این منظور در نظر می‌گیرند  را می‌توان به فعالیت و کار گروهی، تمیز کردن وسایل به یک دیگر، آشنایی و تعامل با دیگران اشاره کرد.

 با انجام این فعالیت‌هاست که کودک به تدریج می‌آموزد تا در اعمال خود و نحوه ارتباط با دیگران چگونه باید عمل کند.

یکی از اهداف مهد کودک‌ و پیش‌ دبستانی‌ها بهبود فرآیند رشد جسمی کودکان است.

 رشد جسمی و حرکتی کودکان معمولا تحت تاثیر عواملی اعم از شرایط عمومی بدن، وضعیت تغذیه، تحرک و تمرینات ورزشی قرار دارد.

 اهداف دوره پیش دبستانی 

روانشناس و رئیس اداره دوره اول معاونت ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش  البرز می گوید: هدف  آموزش پیش از دبستانی  رشد همه جانبه کودکان چهار تا ۶ سال است به همین دلیل این دوره باید از برنامه و فعالیت‌هایی تشکیل شود که در کنار پر کردن اوقات فراغت کودکان، باعث رشد شناختی، عاطفی و جسمی آن‌ها شود.

یونس جاوید نسب اظهارداشت: دوره کودکی یکی از مقاطع مهم برای آموزش اجتماعی شدن و جامعه پذیری کودکان است زیرا  در این دوران کودکان می‌آموزند تا چگونه با محیط پیرامون خود ارتباط برقرار کنند،کودکان یاد می گیرند خود را با جامعه تطبیق دهند  و مهارت های لازم برای ارتباطات میان فردی را بدست آوردند.

وی یادآورشد: کودکان در دوره  پیش دبستانی  از خود مرکز بینی به دیگر بینی دست می یابند و  به درک بیشتری از تفاوت های بین فردی دست پیدا می کنند.

این روانشناس البرزی دوره پیش دبستانی را فرصتی برای ایجاد جدایی،  تفرد  و کاهش اضطراب جدایی کودکان از محیط خانواده و پدر و مادر ذکر کرد .

جاوید نسب ادامه داد: نحوه برخورد با کودکان در این دوران در اعتماد به نفس آن‌ها تاثیر زیادی دارد.

وی با بیان اینکه بر اساس تحقیقات انجام شده بیشتر مشکلات افراد ریشه در اعتماد به نفس آن‌ها در کودکی و فقدان آموزش مناسب و مهارت های ارتباطی دارد.

جاویدنسب  خاطرنشان کرد: یکی از اهداف کلی  پیش دبستانی‌ها، افزایش اعتماد به نفس و رشد اجتماعی و عاطفی کودکان است.

وی یاد آورشد: برنامه‌هایی که مراکز پیش دبستانی به این منظور در نظر می‌گیرند  را می‌توان به فعالیت و کار گروهی، مشارکتی، مهارت های دست ورزی و آشنایی و تعامل با دیگران اشاره کرد.

این روانشناس عنوان کرد: در دوره پیش دبستانی است که کودک  به تدریج می‌آموزد تا در اعمال خود و نحوه ارتباط با دیگران چگونه باید عمل کند.

وی تاکید کرد: فعالیت در پیش دبستان مقدمه ای برای ورود به دبستان و ایجاد علاقه مندی به مدرسه، معلم، کتاب و کتابخوانی است لذا آموزش و یادگیری در این دوره باید مبتنی بر شرایط سنی و روانشناسی رشد کودک و نیاز کودک پیش دبستانی به بازی، تفریح، لذت و سرگرمی است.

شکل گیری هویت ایرانی – اسلامی

معاون ابتدایی وزارت آموزش و پرورش  در این زمینه گفت: قصدی برای اجباری کردن دوره پیش دبستانی نداریم اما اصرار داریم تا بستر فرهنگ ضرورت گذراندن این دوره را در خانواده‌ها فراهم کنیم و در همین راستا گذراندن این دوره در مناطق محروم به صورت کاملا رایگان انجام می‌شود.

رضوان حکیم زاده افرود: هدف اصلی دوره پیش‌دبستانی را شکل‌گیری هویت ایرانی و اسلامی دانش آموزان تشکیل می دهد که  که هرگونه برنامه‌ریزی صحیح در این دوره ثمرات ارزشمندی خواهد داشت

وی بیان داشت: ما متولی امر تربیت کودکان هستیم اما این موضوع به این معنا نیست که تربیت صرفاً وظیفه آموزش‌ و پرورش است، آموزش‌ و پرورش همگانی است حتی اگر متولی خاصی داشته باشد کار یک دستگاه یا نهاد خاصی نیست.

حکیم زاده عنوان کرد: کودکان دارای اهمیت بالایی هستند و باید برای آن‌ها وقت بیشتری بگذاریم.

وی یادآورشد: کودکان امروز مدیران فردا هستند و  ما هر طور این کودکان را تربیت کنیم آینده ایران و جهان را رقم می‌زنیم، برنامه‌ریزی باید به‌صورت علمی و تخصصی صورت بگیرد زیرا کودکان کارگزاران آینده هستند

حکیم‌زاده اظهارداشت:  راهبردهای سند بنیادین به‌عنوان یک نقشه راه متعالی در جهت نظام تحول آموزش‌وپرورش به‌عنوان مهم‌ترین نهاد تربیت نیروی انسانی از مهدکودک تا دانشگاه به‌دعنوان امر حاکمیتی به همکاری دستگاه‌ها تأکید کرده است.

وی با اشاره به اهمیت دوره پیش‌دبستانی افزود: درحالی‌که خانواده‌ها فکر می‌کنند هدف پیش‌دبستانی آموزش خواندن و نوشتن پیش از مدرسه است اما هدف اصلی پیش‌دبستانی شکل‌گیری هویت ایرانی و اسلامی دانش آموزان است که نباید مورد غفلت قرار بگیرد.

معاون ابتدایی وزارت آموزش و پرورش به بیانیه گام دوم انقلاب و ارتباط آن با هویت کودکان ایرانی اسلامی پرداخت و افزود:در بیانیه گام دوم به فرهنگ، خلاقیت و نوآوری توجه بسیاری شده است، برای تحقق این امور باید فرهنگ‌سازی در دوران کودکی صورت بگیرد چراکه این دوره مهم‌ترین دوره شکل‌گیری هویت و شخصیت است.

حکیم‌زاده گفت: دوره پش دبستانی نیاز به فرهنگ سازی دارد تا کودکان تحت پوشش برنامه های این مهد کودک قرار گیرند.

۲۸۱۹/ ۶۱۵۵

یزد- ایرنا- معاون رییس جمهوری و رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران گفت:…

یزد- ایرنا- معاون رییس جمهوری و رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران…

اراک – ایرنا – استاندار مرکزی گفت: بر اساس تصمیم قرارگاه پدافند زیستی،…

بجنورد- ایرنا- دبیرکل جمعیت هلال احمر گفت: ۳۷ هزار روستای کشور دهیاری…

بیرجند – ایرنا – مدیرکل آموزش و پرورش خراسان جنوبی گفت: مجمع حمایت…

قزوین – ایرنا – استاندار قزوین تشکیل کمیته نظارت بر توزیع لاستیک در…

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

دزفول – ایرنا – عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی گفت: رسیدگی به…

شیراز-ایرنا-مدیرکل تامین اجتماعی استان فارس گفت: این سازمان در قالب…

تهران- ایرنا- استاندار تهران گفت: دورکاری و کاهش یک سومی کارکنان دستگاه…

مشهد- ایرنا- معاون خدمات شهری شهرداری مشهد گفت: با توجه به تداوم وضعیت…

نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است

در دوران کودکی به دلیل نا آشنا بودن با محیط مشکلات بسیار زیادی برای کودکان پیش می آید که
با شناخت دلیل این مشکلات می توان با بروز آن ها مقابله کرد یکی از این مشکلات مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی است که کودکان در دوران پیش دبستانی به دلیل
نا آشنا بودن با محیط خود مشکلات فراوانی را هم با دوستان خود و هم با انسان هایی که در آن
محیط هستند دارند و به همین دلیل باید از این مشکلات مقابله کرد تا آن ها تربیت مناسبی را
داشته باشند . مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی را در پرشین وی بخوانید.

الف ـ دروغگویی:
دروغگویی یکی از رفتارهای شایع کودکان است که اغلبف والدین را خیلی ناراحت می‌‌کند.
دروغگویی کودکان معمولاً سه دلیل عمده دارد:
۱ـ کودک واقعیت و خیال را در هم می‌‌آمیزد و گاه تصورات خود
را کاملاً واقعی می‌‌پندارد.

معمولاً تا ۶ یا ۷ سالگی، توانایی کودک برای افتراق وقایع واقعی از خیالی، کامل نشده است.
۲ـ کودک به نوعی تفکر آرزومندانه پسرفت کرده است و بدین طریق با یک واقعیت غیرقابل تحمل انطباق می‌‌یابد.
مثلا کودکی که پدرش وی را ترک کرده است ممکن است داستانهایی در باره این که پدرش شماره تلفن وی
را نمی‌‌‌داند بسازد.

گاهی کودک با چنان شدتی خواستار این آروزها است که خود نیز باوز می‌‌کند آن چیز را به دست خواهد
آورد.
مثلاً «من دوست دارم یک دوچرخه داشته باشم» ممکن است است به «من برای تولدم یک دوچرخه هدیه می‌‌گیرم» تبدل
شود.

۳ـ کودک به منظور فرار از تنبیه یا انعتقاد دروغ می‌‌گوید.
وی ممکن است بداند آنچه که می‌‌گوید حقیقت ندارد ولی بتدریج خودش هم بخشهایی از آن را باور می‌‌کند گاهی
اوقات کودکان با هوشتر بیشتر به دروغگویی پناه می‌‌برند تا تایید والدین را از دست ندهند و از عواقب کار
خود فرار کنند.
توصیه‌‌های زیر در برخورد با دروغگویی می‌‌توانند کمک کننده باشند:
ـ در مواجهه با کودکی که دروغ گفته است آرامش
خود را حفظ کنید و سعی کنید آرام بمانید.

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

ـ به کودک لقب دروغگو ندهید.
کار او را از شخصیت وی افتراق دهید.
ـ سعی کنید نوع دروغ کودک را تعیین کنید و بسته به آن واکنش مناسب نشان دهید.
ـ اگر کودک دروغی نشای از خیالات خود می‌‌گوید به او کمک کنید تفاوت بین واقعیت و خیال را دریابد.
با وی طوری رفتار نکنید که احساس کند کار اشتباهی کرده است.

ـ اگر کودک با موقعیتی دشوار روبرو سات و آرزوهایش را به عنوان واقعیت بیان می‌‌کند وی را تشویق کنید
که به جای این کار به بیان احساساتش بپردازد و از دیگران برای حل مشکلات کمک بخواهد.
ـ‌ اگر کودک برای فرار از پیامد کار اشتباهش دروغ بگویید بهتر است به جای واکنش شدید نسبت به دروغ
گفتن، در باره کار اشتباه او و علت بد بودن کارش با وی صحبت کنید.

ـ زمانی که می‌‌دانید کودک کار بدی کرده است خود را درگیر بحث با وی برای اعتراف گرفتن نکنید.
مثلاً اگر کودک کیک تولدی را که پخته اید بی اجازه خورده است و آثار شکلات روی کیک را در
اطراف دهانش می‌‌بینید به جای اینکه بپرسید «آیا تو کیک را خورده ای؟» و او به دروغ «نه» بگوید، وی
را جلوی آینه ببرید و بگویید «کیک خورده شده و به صورت تو شکلات آن چسبیده است.
من از تو خواسته بودم به کیک بدون اجازه دست نزنی».

در این صورت موضوع صحبت به جای دروغگویی کودک به پیروی از قوانین باز می‌‌گردد.
ـ به خاطر داشته باشید کودک را هم با گفتار و هم رفتارتان به راستگویی تشویق کنید.
شما بهترین الگوی فرزندتان هستید.
ب ـ استفاده از کلمات نامناسب و زشت، جواب پس دادن:

تقریباً تمام کودکان در سنین پیش دبستانی گاه از کلمات نامناسب استفاده می‌‌کنند.
گاهی آنان کلماتی زشت به زبان می‌‌آورند که باعث شرمندگی والدین می‌‌شود.
دلیل روشن به کارگیری این کلمات، شنیدن آنها در منزل یا مهدکودک یا محیط‌‌های دیگر است.
زمانی که کودک از این عبارات استفاده می‌‌کند معمولاً با توجه شدید و واکنش بیش از حد والدین روبرو می‌‌شود
که باعث تکرار بیشتر این کلمات خواهد شد.

راهکارهای زیر می‌‌توانند در برخورد با این رفتار کودک کمک کننده باشند:
ـ‌ اگر کودک برای اولین بار از این
کلمات استفاده می‌‌کند بهتر است معنای آن را از کودک بپرسید.
اگر وی بتواند معنی کلمه را بگوید برایش توضیح دهید که این کلمه دیگران را ناراحت می‌‌کند و نباید در
خانه استفاده شود.
ـ در صورت تکرار، در مراحل اول آرام ماندن و نادیده گرفتن این عبارات و دور نگهداشتن کودک از محیط‌‌هایی
که در آنها چنین کلماتی استفاده می‌‌شود بهترین روش برخورد است.

ـ اگر با وجود نادیده گرفتن این رفتار ادامه یابد با آن مشابه دیگر کارهای نامطلوب کودک برخورد کنید و
از شیوه‌‌های تنبیهی مناسب مانند منزوی سازی یا محروم کردن بهره گیرید.
ـ به کودک کلماتی بیاموزید که بتواند احساس ناکامی و ناراحتی خود را به صورت مودبانه ابراز کند.
ـ برخورد مودبانه و به کارگیری مناسب کلمات را توسط کودک تشویق نمایید.
جواب پس دادن اغلب شیوه‌ای برای نشان دادن نافرمانی و لجبازی کودک و نشانه‌ای از تکامل کودک برای به دست
آوردن استقلال است.

تنشهای زندگی روز مره مانند به دنیا آمدن کودک دیگر یا تغییر منزل ممکن است این رفتارها را تشدید کند.
در مواجهه با این مشکل توصیه‌‌های زیر را به کار گیرید.
ـ به خاطر داشته باشید کودکان پیش دبستانی نیاز به ابراز وجود و احساسات خود دارند.

بنابراین اجازه ابراز نظر به صورت مودبانه را به آنان بدهید.
ـ سعی کنید انتظارات خود را با توانایی کودک تطبیق دهید.
ـ در صورت نافرمانی و بی ادبی کودک در پاسخ دادن، از روشهای تنبیهی مناسب استفاده کنید.
ـ رفتارهای مناسب وی را تشویق کنید.

ج ـ دزدی:
تا سن سه سالگی بیشتر کودکان معنای دزدی را درک نمی‌‌‌کنند و حداقل یک سال دیگر طول می‌‌کشد تا آنها
مفهوم مال من و مال تو را در یابند.
اگر کودک وسایل دیگران را بدون اجازه بر می‌‌دارد راهکارهای زیر را به کار برید:
ـ آرامش خود را حفظ
کنید و واکنش بیش از حد نشان ندهید.

ـ برای وی توضیح دهید که چیزهایی که متعلق به دیگران است نباید برای خود بردارد.
ـ به کودک بگویید صاحب آن شیئی برای از دست دادن آن، غمگین و ناراحت می‌‌شود.
ـ مطمئن شوید که وی شیئی موردنظر را به صاحبش برگردانده و عذرخواهی کند.
ـ به خاطر داشته باشید با این که کودک ممکن است بداند دزدی کار بدی است چون دیگران به وی
چنین گفته‌اند تا سن ۷ ـ ۶ سالگی ممکن است بدرستی علت بد بودن / ین کار را درک نکرده
و در باره آن احساس گناه نکند.

ـ در صورتی که این مشکل به صورت مکرر و مزمن رخ دهد حتماً با یک مشاور یا روانپزشک کودک
مشورت کنید.
د ـ پرخاشگری و حملات بدخلقی (قشقرق)
پرخاشگری کودکان علل مختلفی دارد.

کودکان کوچکتر ممکن است به علت این که نمی‌‌‌دانند احساسات ناخوشایند خود مانند خشم و ناکامی را چگونه با کلمات
ابرا کنند به پرخاشگری روی آورند.
صحبت با کودکان و کمک به آنان برای بیابن احساساتشان بدون پرخاشگری در این موارد مفید است.
کودک ممکن است شاهد دعوا و پرخاشگری والدین یا دیگر اعضای خانواده باشد و از این رفتارها الگو برداری کند.

بنابراین کنترل محیط منزل، عدم به کار گیری پرخاشگری در روابط بین فردی اعضای خانواده و همچنین نظارت بر برنامه‌‌های
تلویزیونی که کودک مشاهده می‌‌کند می‌‌تواند این اثرات را تا حد ممکن کاهش دهد.
گاهی به مرور زمان کودک یاد می‌‌گیرد که با بد خلقی و پرخاشگری می‌‌تواند به آنچه می‌‌خواهد دست یابد.
اگر والدین در برابر داد و فریاد یا پرخاشگری وی تسلیم شوند او در می‌‌یابد این رفتار راهی برای گرفتن
آنچه می‌‌خواهد از بزرگسالان است.

بعضی کودکان با فرد خاصی مانند مادر یا مادر بزرگ بیشتر این رفتارها را نشان می‌‌دهند تا با دیگر اعضای
خانواده.
این موضوع اهمیت برخورد یکسان و یکنواخت همه بزرگسالان در خانواده و اطراف کودک را نشان می‌‌دهد.
اگر کودک در یابد که هر وقت و هر کجا پرخاشگری کند پیامد یکسانی متحمل می‌‌شود چنین رفتاری قطعاً کاهش
می‌‌یابد.

بنابراین علیرغم علت پرخاشگری و بدخلقی کودک رعایت بعضی اصول می‌‌تواند موجب کاهش این رفتارها شود:
ـ در انتظارات خود
از کودک و به کارگیری روشهای تربیتی در زمانها، مکانها و توسط افراد مختلف مانند مادر، پدر، مادربزرگ و…
تا حد ممکن یکنواخت عمل کنید.

قابل پیش‌بینی بودن پیامد یک رفتار به کودک احساس امنیت می‌‌دهد و وی را از سر درگمی می‌‌رهاند و مشکلات
رفتاری وی را کاهش می‌‌دهد.
ـ قوانین را به صورت روشن به کودک بگویید.

او باید بداند احساس خشم و ناکامی طبیعی است ولی مرزهایی برای شیوه ابراز آن وجود دارد مثلاً زدن دیگران
ممنوع است.
ـ در صورت پرخاشگری کودک از روشهای تنبیهی مناسب مانند منزوی سازی استفاده کنید.
ـ بر اثر بدخلقی و قشقرق کودک تسلیم خواسته‌‌های غیرمنطقی او نشوید.
این رفتار کودک را نادیده بگیرید.

(در عین حال ایمنی کودک را در نظر داشته باشید.
اگر وی به کار خطرناکی دست زد بلافاصله باید مداخل کنید).
ـ تلاش کودک برای ابراز مناسب احساسات ناخوشایند مثل خشم را تشویق کنید.
ـ موقعیتهایی که کودک بیشتر دچار بدخلقی و پرخاشگری می‌‌شود مانند زمانی که خسته، گرسنه یا خواب آلود است را
شناسایی کرده، توجه به نیازهای جسمانی و روانشناختی کودک را در برنامه ریزی‌‌های روزانه خود در اولویت قرار دهید.

ه‍ ـ رقابت بین خواهر و برادرها
رقابت و حسادت بین خواهر و برادرها از شایعترین مشکلات والدین محسوب می‌‌شود.
این موضوع پدیده‌ای عالمگیر است و پدر و مادر را بیش از هر کس دیگر دچار احساس ناکامی و نگرانی
می‌‌کند.

گرچه بسیاری از کتابها توصیه می‌‌کنند که خواهر و برادرها را به حال خود گذاشته، در دعوا و درگیری آنها
دخالت نکنیم، بعضی از بزرگسالان خاطراتی از بدرفتاری خواهر یا برادر خود در دوران کودکی بدون دخالتی زا سوی والدین
به یاد دارند که بسیار برایشان رنج آور است.

بنابراین این با وجود طبیعی بودن رقابت بین خواهر و برادرها نظارت والدین بر شیوه تعامل و ارتباط فرزندان با
هم اهمیت بسزا دارد.
توصیه‌‌های زیر در برخورد با رقابت و حسادت خواهر و برادر‌ها کمک کننده هستند:

مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی

ـ اطمینان یابید که هیچ یک
از فرزندان توسط خواهر یا برادر خود مورد سوء رفتار کلامی، جسمانی یا جنسی قرار نمی‌‌‌گیرد.
قانونی در خانه برقرار کنید که خشونت از هر نوع نسبت به دیگران را ممنوع کند.
ـ از لقب دادن به کودکان پرهیز کنید.
حتی لقب‌‌های خوب مانند هنرمند یا ورزشکار می‌‌تواند برانگیزاننده حسادت دیگر فرزندن شود و کودک را برای حفظ این لقب
دچار اضطراب و ناکامی نماید.

ـ با کودکان طوری رفتار کنید که بفهمند هر یک دارای ویژگی‌‌های منحصر به فردی هستند که با دیگران متفاوت
است.
آنان را به صورتی غیر منصفانه با هم مقایسه نکنید.
ـ علاوه بر زمانی که با همه فرزندان می‌‌گذرانید با هر یک از آنان زمانی جداگانه هر چند اندک صرف
کنید.
ـ بپذیرید که رقابت بین خواهر و برادرها طبیعی است.

همه گاهی نسبت به خواهر یا برادر خود احساس خشم می‌‌نمایند در حالیکه بیشتر آنها در برابر افراد خارج از
خانواده از یکدیگر حمایت می‌‌کنند.
ـ به خبرچینی کودکان پاداش ندهید و همیشه جانب یک فرزند را نگیرید.
در صورت دعوای خواهر و برادرها:
ـ حتی‌الامکان اجازه دهید خود آن را تمام کنند.
ـ اگر یکی یا هر دو بسیار عصبای و ناراحت هستند دخالت کنید.

آنها را از هم جدا کرده و کودکی را که آسیب دیده یا ناراحت است آرام کنید.
ـ طرف هیچ یک را نگیرید مگر آن که آنچه رخ داده دیده باشید.
ـ هر دو کودک را تشویق کنید تا در باره احساسات خود و آنچه رخ داده صحبت کنند و از
آنها بخواهید فکر کنند چگونه می‌‌توانند اختلافشان را بدون دعوا و درگیری حل کنند.

به کودک چیزی می گوییم واو لجبازی می کند.بیابید این جمله را آنالیز کنیم وبرای هر یک راه حلی
پیدا کنیم آیا آنچه که به کودک می گوییم،سلبی است یا ایجابی .(یعنی نکن است یا بکن)!

هدف از دستور ما چیست؟آیا کودک واقعاًمی تواند کاری را از او خواسته ایم را یا آن کاری که او را
از انجامش منع کرده ایم برآورده کند؟یادمان نرود که «باید از هر کسی چیزی را توقع داشت که
بتوان از عهده انجامش بربیاید.»اگردرخلال دستورهای ریز ودرشتتان ،درخلال بکن ونکن های گاهی
زائد وبی فایده،که گاهی اگر خود ما را روانکاوی کنند،ریشه خیلی ازآنها را در کودکی خودمان پیدا باید کرد.

درباره قسمت اول وبحث درمورد جنس درخواست ما که سلبی است یا ایجابی،اصولاً،کودکان میانه
خوبی با درخواست های سلبی ندارند.پس نکن.فلان کار را بکن،فلان طور راه نرو،جیغ نزن،دست
توی بینی ات نکن و…. معمولاً جواب نمی دهد!!!…

ریشه یابی کنید

درابتدا باید دقت کنیم که ریشه ی آن حرکت ناخوشایندی که کودک انجام می دهد چیست؟ آیا نیاز
او برای جلب توجه است؟ آیا آن کار به اوآرامش می دهد؟آیا نیازحسی است؟آیا سطح توانائی اش
در همین حد است؟آیا عادتی است؟

هر کدام از این موارد که باشد نمی توان با گفتن یک دستور بکلی قال قضیه را کند به جای آن بهتر
است به قول معروف گولش بزنیم!این اصطلاح در اصل یک تکنیک رفتار درمانی است که یک کار
مطلوب را جایگزین رفتار نامطلوب می کنیم.

جهت انجام این تکنیک بهتر است از واژه زیر استفاده کنیم که اگر توونستی، این کار را بکنی؟!در
این مواقع اگر نیاز کودک به جلب توجه ریشۀ حرکت ناپسندش باشد سریعاً فعالیت دلخواه شما
را جایگزین می کند.مثلا به کودکی که مدام برهمه چیز لگد می زند می گویم.

پروفسور سلطان زاده ، باشگاه خبرنگاران جوان

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

Copyright (c) 2006-2019 persianv.com All Rights Reserved

© باز نشر مطالب اختصاصی سایت فقط با ذکر منبع و لینک مطلب در سایت persianv.com مجاز میباشد .

مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه

مشاوره تلفنی خانواده، ازدواج، روانشناسی و عشق

برای دسترسی آسانتر به مطالب سایت به کانال تلگرام روانشناسی آویژه بپیوندید (کلیک کنید).

روانشناسی کودکان دبستانی نشان میدهد که آموزش های ابتدایی تاثیر بسزایی در شکل گیری شخصیت کودک در آینده و میزان موفقیت او در آینده دارد از این رو روانشناسی کودک در این سنین حائز اهمیت فراوانی است . در روانشناسی کودکان دبستانی ، کودکان در سنین قبل از ورود به دبستان ، اعتماد به نفس بسیار بالایی دارند . آنها تنها با خودشان مقایسه میشوند و احساس موفقیت بسیار میکنند اما این احساس با ورود به دبستان کاملا تغییر میکند . در سنین ورود کودک به دبستان همه چیز رنگ و بوی رقابتی میگیرد کودک حالا با افرادی بهتر از خودش رو به رو است که گاها موفق به شکست آنها نیست و این باعث تقلیل اعتماد به نفسش میشود . در این دوران است که والدین به اهمیت مبحث روان شناسی کودکان دبستانی بیش از پیش پی میبرند .

روانشناسی کودکان دبستانی تاکید میکند در برخورد با کودک دبستانی باید این نکته را بدانید که او در شرایط روحی دشواری است . او حالا طعم فضاهای بزرگتر و محیط های اجتماعی گسترده تری را چشیده و در این مسیر به شدت احساس تنهایی میکند . در وجود کودک ، احساسات ضد و نقیض بسیاری وجود دارد که گاها از او یک کودک خیره سر و بسیار بداخلاق میسازد . اما باید بدانید این ماهیت اصلی کودک نیست و او تحت تاثیر فشار رقابت با همسالان و استرس های ناشی از اتفاقات داخل مدرسه است و توانایی مدیریت این اتفاقات را به تنهایی ندارد . این وظیفه شماست که چنین مهارت های مهمی را به او بیاموزید . در روانشناسی کودک دبستانی ما راهکارهایی برای کمک به شما در مورد نحوه رفتار و برخورد با یک کودک دبستانی عنوان میکنیم .

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

بیشتر بخوانید: در مورد روانشناسی کودکان استثنایی بیشتر بدانید

روانشناسی کودکان دبستانی و پیش دبستانی شباهت های بسیاری دارد . راهکارهای مهم در تربیت یک کودک دبستانی و یا پیش دبستانی در متون روانشناسی کودک بصورت گزینه ای میتواند شامل عناوین زیر باشد :

بیشتر بخوانید:  خصوصیات روانشناسی فرزند آخر خانواده

روش های پیشنهادی دیگر

در روانشناسی کودکان دبستانی و پیش دبستانی بپذیرید که کودک با ظرفیت های خاص خودش آفریده شده و قرار نیست آینه تمام نمای آرزوهای شما باشد . سعی کنید کودک را با سرزنش دچار احساسات منفی نکنید . روانشناسی کودکان دبستانی و پیش دبستانی پیشنهاد میکند سعی کنید در این راه از مزایای موفقیت و اثرات آن بر زندگی آینده کودک ، او را مطلع کنید . این سخنان باید به نحوی اثرگذار به کودک القا شوند و کودک بتواند آنها را به راحتی درک کند . مثلا به کودک خود بگویید که رسیدن به آرزوها شامل صد قدم بسیار ساده است و مثلا اگر بتواند با تلاش خودش نمرات خوبی در درس های ترم آینده کسب کند یک قدم به پزشک یا خلبان شدن نزدیک تر میشود ! ( از آنجا که تمام کودکان در ابتدای دبستان میخواهند پزشک یا خلبان باشند ! ) .

بیشتر بخوانید:  ویژگی های روانشناسی فرزند اول چیست ؟

مشاوره و روانشناسی کودکان دبستانی امروزه در دسترس همگان قرار دارد . با توجه به روانشناسی کودکان دبستانی ، کودک باید آزاد باشد که خودش با استقلال فکری و نحوه تربیتی صحیح از جانب شما برای بهتر کردن آینده خودش تلاش کند . کودک در این دوران شدیدا به واکنش ها و رفتارهای والدین خود حساس است . هر گونه رفتار خشونت آمیز با کودک به دلیل کسب نکردن موفقیت ها و یا حد نصاب نمرات میتواند اثرات ماندگار و بسیار بدی بر شخصیت کودک بگذارد . گاها دیده شده والدینی که بر کودکان خود بسیار فشار وارد میکنند کودکانی مضطرب دارند که این کودکان از کمترین حد اعتماد به نفس و کارآیی در آینده برخوردارند .

بیشتر بخوانید:  روانشناسی رنگها در کودکان

مشاوره و آموزش والدین

سعی کنید از روش های تشویقی در مدرسه با هماهنگی معلم فرزندتان استفاده کنید . یا اینکه در تمام جلسات مدرسه شرکت کنید و کاری کنید او از حضور شما در مدرسه اطمینان حاصل کند . این راه کمک میکند که کودک شما احساس غرور و اعتماد به نفس بسیاری کند . در مبحث دوست یابی سعی کنید تنها و تنها و تنها مشاوران خوبی باشید و در تصمیم گیری کودک دخالت نکنید . از دیدگاه روانشناسی کودکان دبستانی اینکه کودک ، دوستانش را خودش انتخاب کند از مهمترین نکات است . مشاوره و روانشناسی کودکان دبستانی نشان داده کودکان با دیدگاه های خود انتخاب های جالبی میکنند که برای شما قابل فهم نیست . اما اینکه شما بخواهید با معیار های خودتان و بزور چیزی مثل دوست یابی را به کودک تحمیل کنید از کودک شما تنها یک کودک لجباز و سرخورده میسازد .

بیشتر بخوانید:  سوالات تست هوش کودکان

نکات روانشناسی کودکان دبستانی را مختصرا در این متن بیان میکنیم . روانشناسی کودکان دبستانی و پیش دبستانی نشان داده این کودکان به علوم مختلفی دست یافته اند و مهارت های بسیاری را آموخته اند پس طبیعی است که سوالات بسیاری داشته باشند و مغز پرسشگر انها مدام در حال پردازش جهان اطرافشان باشد . سعی کنید در پاسخگویی به کودک خودتان بسیار شکیبا باشید و حتی اگر جواب علمی یک پدیده را نمیدانید با تحقیق و سرچ در اینترنت کودک را روشن کنید . این نکته در ایجاد هوش و خلاقیت در کودک اثری مستقیم و بسیار مهم دارد . در هر موضوعی از بازی تا کلاس های درس مدرسه و حتی کلاس های تشویقی و ورزشی سعی کنید به اندازه توانایی کودکتان از او انتظار داشته باشید .

بیشتر بخوانید:  روانشناسی کودک ۹ ساله دختر و پسر

با توجه به مبحث مشاوره و روانشناسی کودکان دبستانی مهم است بدانید که کودکان ظرفیت های مختلف و متفاوتی دارند . مثلا اگر کودک شما زمینه های هنری را بسیار دوست دارد و استعداد زیادی در این زمینه ها دارد اما در دروسش بسیار ضعیف است درک کنید که او یک فرد هنری است و یک پابلو پیکاسو خیلی بهتر از یک دیپلمه بیکار است ! هیچکدام از موضوعات گفته شده و ملایمت های رفتاری که پدر و مادر در تربیت فرزند خود لازم دارند نشان دهنده ی کم اهمیت بودن محدودیت ها و قوانین نیست . باید بدانید که پدر و مادر ها باید روش های کنترلی خاصی به کودک ارائه کنند و از او انتظار داشته باشند که این محدودیت ها و قوانین را ارج بنهد و به تنهایی عمل کند .

بیشتر بخوانید:  روانشناسی کودک ۱۱ ساله

مطالب روانشناسی کودکان دبستانی در متون بالا و در مبحث نکات روانشناسی کودکان دبستانی مختصرا بیان شد . اما دیگر نکته مهم این است که والدین بدانند یکی از موضوعات کسل کننده ی زندگی کودک دبستانی انجام تکالیف مدرسه است . کودکان همیشه در این موضوع از والدین نافرمانی میکنند . آنها بطور مداوم از انجام این تکالیف فراری هستند . اما والدین باید درک کنند که این یک امر طبیعی در وجود کودک دبستانی آنهاست و چیز عجیبی نیست . کودک دبستانی تا قبل از مدرسه از آزادی بسیار بهره‌مند بوده و اسیر و درگیر هیچ قانون و مشقی نبوده است اما حالا او باید در چارچوب این فعالیت ها زندگی کند . سعی کنید یک ساعت مشخص انجام تکالیف برای کودک تعیین کنید که با فعالیت های روزانه دیگر کودک درگیر نباشد و کودک آنها را با فراقت و آسودگی خاطر انجام بدهد .

بیشتر بخوانید:  رفتار با کودک ۱۲ ساله

در این راه از موارد تشویقی استفاده کنید . مثلا اینکه بعد از اتمام تکالیفش او را به پارک ببرید یا برایش یک بستنی بخرید یا حتی با آهنگ مورد علاقه اش نمایش خنده دار اجرا کنید و با او بازی کنید . اینها همه و همه از هزاران روش تشویق کودک در زمینه انجام تکالیف در مطالب روانشناسی کودکان دبستانی است . بیاد داشته باشید که اجبار در کودک باعث بروز لجبازی ، دلسرد شدن و بی اعتنایی به شما میشود . در نهایت برای کودک خود یک والد با احساس ، درک کننده و مهربان باشید . کودکان با والدین خشن و عصبی ارتباط بسیار بدی دارند و در آینده آینه تمام نمای والدین خود هستند . اگر دوست دارید کودک با نشاط و سالم و اجتماعی و موفقی به جامعه تحویل بدهید این موارد را با مراجعه به مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی و یا مشاوره روانشناسی ابتدا در خودتان بوجود بیاورید .

بیشتر بخوانید:  روانشناسی کودک ۷ ساله

لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید .

در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه خدمات متنوعی را در زمینه روانشناسی کودک به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد .

منبع:  Psychology for School Children – Okey Dokey Childhood …

براي مشاوره در زمينه روانشناسی کودکان دبستانی چگونه است ؟

از مشاورين مشاوره خانواده و روانشناسي آويژه
از سراسر کشور

با 09353000102 تماس بگيريد

همه روزه از ساعت ? صبح تا ?? شب 

حتي ايام تعطيل

مطالب مرتبط با این نوشته:

روانشناسی کودک 3 ساله و نکات مشاوره این کودکان

روانشناسی کودک دو ساله و نکاتی که باید بدانید

راهکارهای عملی در برطرف کردن کمرویی کودکان

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دیدگاه

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی

نام

ایمیل

وب‌ سایت


avijeee@ 


info@avije.org  

براي تماس با مشاور کليک کنيد!

مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه در راستای گسترش خدمات مشاوره دسترسی تمامی هم وطنان به خدمات مشاوره و همچنین بهبود خدمات مشاوره تلفنی، اقدام به ارائه خدمات مشاوره تلفنی خانواده، مشاوره تلفنی کودک، مشاوره تلفنی ازدواج، مشاوره تلفنی روانشناسی کرده است. به لطف خداوند متعال مرکز مشاوره تلفنی آویژه در نظر دارد با گسترش کار خود در زمینه مشاوره تلفنی و در راستای آسان تر و ارزان تر شدن خدمات مشاوره، با گسترش خدمات مشاوره تلفنی خود، در حوزه مشاوره حضوری و مشاوره آنلاین با هم میهنان گرامی، وارد شود. در حال حاضر در مرکز مشاوره تلفنی آویژه، شما می توانید از مشاوران زبده در حوزه های مختلف مشاوره تلفنی خانواده، مشاوره تلفنی کودک، مشاوره تلفنی ازدواج، مشاوره تلفنی روانشناسی بهره مند شوید.ان شاءالله شما کاربران گرامی از خدمات مشاوره تلفنی آویژه کمال رضایت و استفاده را داشته باشید.

برای مشاوره تلفنی کودک، تربیت کودک، اختلالات کودک، روانشناسی کودک و … می توانید از خدمات مرکز مشاوره کودک آویژه بهره مند شوید.

برای مشاوره تلفنی ازدواج، مشاوره ازدواج دانشجویی، مشاوره ازدواج فامیلی، مشاوره ازدواج اسلامی ایرانی، مشاوره ازدواج موفق، مشاوره در زمینه خواستگاری، مشاوره ، معیار های ازدواج و … با مرکز مشاوره ازدواج آویژه در تماس باشید.

برای مشاوره تلفنی خانواده، مشاوره نوجوان، مشاوره جوانان، مشاوره ازدواج، مشاوره زناشویی و زندگی مشترک، مشاوره زنان و خانواده، مشاوره خیانت، مشاوره طلاق، مشاوره مرگ عزیزان و … با مشاوران خانواده مرکز مشاوره در تماس باشید.

برای مشاوره تلفنی روانشناسی، مشاوره اختلالات شخصیت، مشاوره اختلالات یادگیری، مشاوره افسردگی، مشاوره اعتیاد، مشاوره ترس و فوبیا، مشاوره اختلالات خواب و … با مرکز مشاوره آویژه در تماس باشید.

برای مشاوره در زمینه عشق، عشق به همسر، عشق حقیقی و واقعی، عشق مجازی و دروغی، ابراز عشق، عشق به خانواده، عشق به و … با مرکز مشاوره آویژه در تماس باشید.

برای مشاوره در زمینه مهارت های زندگی، اعتماد به نفس و … با مرکز مشاوره آویژه در تماس باشید.


تهران – تهران —-

021-91022688 (سراسری) – مشاوره تلفنی

به زودی – تماس فقط برای تعیین وقت مشاوره حضوری

مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی
مطالب روانشناسی کودکان پیش دبستانی
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *