چطور بفهمیم ایدز داریم

ایدز، طاعون قرن جدید است. در همین دقیقه‌ای که شما دارید این نوشته را می‌خوانید، یک انسان زیر ۱۵ سال بر اثر ایدز می‌میرد؛ و این اتفاق تلخ، در هر دقیقه تکرار می‌شود. در هر ثانیه، یک نوجوان زیر ۱۵ سال ایدز می‌گیرد و از هر ۶ نفری که در اثر این بیماری فوت می‌کنند، یک نفرشان زیر ۱۵ سال است. ایدز تا به حال ۲۵ میلیون قربانی گرفته؛ یعنی بیشتر از تعداد قربانیان طاعون در قرن نوزدهم و حتی بیشتر از تعداد قربانیان جنگ جهانی اول و دوم. باید کاری کرد؛ و برای انجام هر کار موثری درباره ایدز، باید آن را بهتر بشناسیم. شما این بیماری را چقدر می‌شناسید؟
۱) ایدز از کجا آمد؟
می‌گویند اولین بیماری که به ایدز آلوده شد، سال ۱۹۵۹ در کنگو شناسایی شد.
نحوه دقیق آلودگی آن بیمار هنوز مورد سوال است. پزشکان آمریکایی اعتقاد دارند که پای ایدز از اوایل دهه هفتاد میلادی به آمریکا بازشده است.
در نیویورک و لوس آنجلس و در حد فاصل سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱ موارد نادری از بیماری‌های صعب‌العلاج در مردان هم‌جنس‌باز گزارش شد که شک پزشکان را برانگیخت.
اما نام ایدز (مخفف «سندرم نقص ایمنی اکتسابی») را رسما از سال ۱۹۸۲ روی این بیماری گذاشته شد.
ویروس عامل این بیماری (HIV)هم در سال ۱۹۸۳ شناسایی و نامگذاری شد. پزشکان تصور می‌کنند که منبع اولیه این بیماری یک شمپانزه است و باز هم حدس می‌زنند شکارچیانی که برای اولین بار، دستشان به خون آن شمپانزه لعنتی آلوده شد، این ویروس را در میان انسان‌ها پخش‌کردند.
۲) HIV با ایدز چه فرقی دارد؟
HIVیک ویروس است، ایدز یک بیماری. HIV نام همان ویروسی است که آدم را به بیماری ایدز دچار می‌کند. این ویروس می‌تواند از بدن یک شخص آلوده به بدن یک شخص سالم وارد شود و او را هم بیمار کند. اما از چه راه‌هایی؟ عمدتا از راه ترشحات جنسی و خون. البته زنان مبتلا هم می‌توانند در دوران حاملگی و زایمان و حتی پس از آن (از طریق شیر دادن به کودک) HIV را به بدن فرزندشان هم منتقل کنند.
۳) چرا به این بیماری می‌گویند ایدز؟
ایدز مخفف این کلمات است: Acquired Immunodeficiency Syndrome یعنی، «سندروم نقص ایمنی اکتسابی». کلمه «اکتسابی» تاکید می‌کند که این بیماری، ژنتیکی نیست بلکه از یک شخص آلوده به دیگری (یا دیگران) سرایت می‌کند.
«نقص ایمنی» هم به این معناست که این بیماری باعث اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن می‌شود.
«سندروم» هم به معنی مجموعه علایمی است که در قالب یک بیماری خودش را نشان می‌دهد و شاخص آن بیماری به‌حساب‌می‌آید.
در مورد ایدز، این مجموعه علایم به صورت بروز عفونت‌ها یا بدخیمی‌های خاص و کاهش تعداد سلول‌های دفاعی بدن خودش را نشان می‌دهد. تشخیص ایدز توسط پزشک و با کمک آزمایشات بالینی و آزمایشگاهی صورت می‌گیرد.
۴) HIV چگونه ایدز را به وجود می‌آورد؟
این ویروس به نوع خاصی از سلول‌های خونی (از خانواده سلول‌های T) حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد. سلول‌های T نقشی عمده‌ای در تامین ایمنی بدن به عهده دارند. در حقیقت، تخریب این سلول‌هاست که نشان می‌دهد شخص به احتمال بسیار بسیار قوی به بیماری ایدز مبتلا شده است. اشخاص آلوده به این ویروس، سال‌ها آن را در بدنشان حمل می‌کنند بدون آنکه علایم بیماری ایدز را بروز بدهند، چرا که هنوز سیستم ایمنی بدنشان آنقدرها ضعیف نشده است. میزان تخریب سلول‌های T با تعداد ویروس‌های موجود در خون شخص نسبت مستقیم دارد. یعنی اگر با داروهای خاص ضد ویروس بتوانیم تعداد ویروس‌های HIV موجود در خون را کم کنیم، تضعیف سیستم ایمنی تا مدت زیادی به تعویق می‌افتد.
۵) از ورودHIV تا بروز ایدز چقدر طول می‌کشد؟
تا قبل از سال ۱۹۹۶ پزشکان تصور می‌کردند نیمی از افراد آلوده به ویروس، ظرف ۱۰ سال پس از آلودگی به ایدز مبتلا خواهند شد. اما از سال ۱۹۹۶ به بعد و به دنبال ساخت و عرضه داروهای ضد ویروس قوی و موثر، طول این زمان افزایش چشمگیری داشته است. علاوه بر داروهای ضد ویروس، داروهای دیگری هم هستند که می‌توانند در درمان یا پیشگیری از برخی بیماری‌های همراه ایدز کمک کنند. هر چند که این داروها روی خود ایدز اثری ندارند. به خاطر همین پیشرفت‌های دارویی است که آمار مربوط به مبتلایان احتمالی ایدز در سال‌های آینده باید تحت بازنگری و محاسبه مجدد قرار بگیرد. درست مانند سایر بیماری‌ها، تشخیص هر چه سریع‌تر ایدز نیز می‌تواند دست پزشکان را برای مداوای بیماری بازتر کند.
۶) اگر تست HIV مثبت شود، باید چه‌کار کرد؟
اگر تست HIV شما مثبت گزارش شد، باید هر چه سریع‌تر دست به کار شوید. باید درمان دارویی را فورا آغاز کنید و نحوه زندگی‌تان را هم اصلاح کنید. مراقبت‌های فوری پزشکی می‌تواند ظهور بیماری را به تاخیر بیندازد و از بروز بعضی از بیماری‌های خطرناک مربوط به ایدز جلوگیری کند. اقدامات زیر هم می‌تواند به حفظ سلامت‌تان کمک کند:
حتی اگر احساس بیماری نمی‌کنید، حتما با یک متخصص بیماری‌های عفونی مشاوره کنید. دقت کنید که شخص یا گروه مورد مشاوره‌تان حتما در این زمینه دارای تجربه باشند. در حال حاضر، داروهای بسیاری برای درمان آلودگیHIV وجود دارد. هر چه زودتر این درمان‌ها صورت بگیرد، تاثیر بیشتری خواهد داشت.
حتما آزمایش مربوط به سل را هم انجام بدهید. ممکن است به سل مبتلا شده باشید و خودتان از وجودش بی‌خبر باشید. اگر سل تشخیص داده نشود، می‌تواند حسابی برایتان دردسرساز شود. در صورتی که با تشخیص به موقع می‌توان آن را با موفقیت درمان کرد.
سیگار کشیدن، مصرف بیش از حد مشروبات الکلی یا استفاده از مخدرهایی مانند کوکایین ممکن است سیستم ایمنی بدنتان را ضعیف‌تر کند. برنامه‌هایی وجود دارد که به شما کمک می‌کند این عادات نادرست را کم یا کاملا قطع‌کنید.
علاوه بر این، کارهای زیادی هست که می‌توانید با انجام آنها تندرست بمانید، مثل ورزش کردن، پیاده‌روی و… . موثرترین راه برای عدم انتقال ویروس به دیگران، اجتناب کامل از تماس جنسی است. اگر می‌خواهید کماکان تماس جنسی داشته باشید حتما از کاندوم‌های لاتکس استفاده کنید. چرا که این نوع کاندوم‌ها اگر چه کاملا ایمن نیستند اما بسیار موثرند و تا حد زیادی احتمال انتقال ویروس را به همسر‌تان کاهش می‌دهند، البته به شرطی که پیوسته و به نحو صحیح مورد استفاده قرار بگیرند. در صورت حسایت به لاتکس،‌ می‌شود از کاندوم‌های پلاستیکی (پلی اورِتان) استفاده کرد.
۷) ویروس HIV چگونه منتقل می‌شود؟
هنگامی که خون، منی، ترشحات پیش از منی، ترشحات فرج یا شیر شخص آلوده وارد بدن شخص سالم می‌شود، ویروس HIV نیز می‌تواند منتقل شود. این ویروس می‌تواند از طریق رگ (مثلا تزریق ماده مخدر)، جدار مقعد، فرج، گردن رحم، سوراخ آلت مردانه، دهان و دیگر غشاهای مخاطی (چشم، داخل بینی) یا بریدگی‌ها و نیز از طریق زخم‌های پوستی وارد بدن شود. پوست سالم و عاری از زخم، سد محکمی در برابر این ویروس و دیگر عوامل عفونی است. راه‌های زیر، شایع‌ترین راه‌هایی است که ویروس HIV می‌تواند از شخصی به شخص دیگر منتقل شود:
▪ داشتن هرگونه تماس جنسی با شخص آلوده
▪ استفاده از سرنگ و دیگر وسایل تزریق متعلق به شخص آلوده
▪ از زن آلوده به فرزندش قبل یا حین زایمان و یا در مدت شیردهی
HIV می‌تواند از طریق خون یا فرآورده‌های خونی آلوده منتقل شود. در اکثر کشورها از اهداکنندگان خون، آزمایش مربوط به HIV به عمل می‌آید تا از سلامت خون اطمینان حاصل شود. برخی از پرسنل پزشکی نیز بر اثر فررفتن سرسوزن آلوده به دستشان به این ویروس آلوده شده‌اند. در موارد نادری نیز آلودگی پرسنل پزشکی از طریق تماس خون آلوده با زخم باز و یا پاشیده شدن خون آلوده به داخل چشم یا بینی صورت گرفته است.
۸) کدام ترشحات بدن می‌تواند HIV را منتقل کند؟
خون، منی، ترشحات فرج، شیر پستان و دیگر مایعات بدن که حاوی خون هستند، ممکن است غلظت بالایی از ویروس را در خود داشته باشند. موارد زیر نیز دربرگیرنده مایعات و ترشحاتی است که ممکن است حاوی ویروس باشد و آن را به پرسنل پزشکی سرایت دهد:
مایع اطراف مغز و نخاع، مایع مفصلی و مایع موجود درکیسه آب جنین.
ویروس HIV در بزاق و اشک برخی از اشخاص آلوده نیز دیده شده است هر چند که میزان آن بسیار اندک است. باید توجه داشت که وجود بسیار اندک این ویروس در هر مایعی از بدن به این معنا نیست که آن مایع خاص، می‌تواند ویروس را منتقل کند. این ویروس در عرق بدن افراد آلوده یافت نشده است. تماس با بزاق، اشک یا عرق بدن اشخاص آلوده در هیچ گزارشی باعث انتقال ویروس نشده است.
۹) آیا با بوسیدن ممکن است آدم به HIV آلوده شود؟
حتی اگر شخص مقابل آلوده باشد، پوست سالم شما سد محکمی در برابر ویروس خواهد بود. هیچکس با یک بوسه ساده، بغل گرفتن و دست دادن به HIV آلوده نمی‌شود. بوسه با دهان باز ممکن است با درصد خطر بسیار پایینی باعث انتقال ویروس شود. اما اگر این نوع بوسه خیلی طول بکشد، ممکن است به دهان یا زبان آسیب برساند و امکان سرایت ویروس را فراهم کند. البته این در شرایطی است که داخل دهان یا روی زبان، زخم یا خراشی وجود داشته باشد.
۱۰) معتادان چگونه می‌توانند خطر را کاهش دهند؟
صد البته اولین و بهترین توصیه این است که هر چه سریع‌تر و زیر نظر متخصصان، اقدام به ترک اعتیاد کنند. اما آن دسته از معتادان تزریقی که به هر دلیلی نمی‌توانند اعتیادشان را ترک کنند، باید:
▪ هیچ‌وقت سرنگ، آب یا تجهیزات آماده سازی مواد مخدر را دوباره مورد استفاده قرار ندهند و آنها را با دیگران به اشتراک نگذارند.
▪ سرنگ خود را از مکان‌های معتبر (داروخانه‌ها و یا مراکز تحویل سرنگ رایگان) تهیه کنند.
▪ برای هر نوبت تزریق، از یک سرنگ استریل جدید استفاده کنند.
▪ در صورن امکان برای تزریق از آب مقطر استریل استفاده کنند.
▪ برای آماده سازی ماده مخدر از ظرف و فیلتر جدید استفاده کنند.
▪ قبل از تزریق، محل تزریق را با پنبه الکل تمیز کنند.
▪ سرنگ مورد استفاده را در محل رها نکرده و به شکلی بهداشتی از بین ببرند.
▪ معتادان تزریقی و همسران ‌آنها باید برای مقاربت حتما از کاندوم استفاده کنند تا خطر انتقال بیماری از راه جنسی کاهش یابد.
▪ افرادی که متناوبا از مواد مخدر تزریقی استفاده می‌کنند باید به شکل منظم و دوره‌ای مورد آزمایش قرار بگیرند.
۱۱) از کجا بفهمم ایدز گرفته‌ایم یا نه؟
تنها راه تشخیص، انجام آزمایش است. نمی‌شود صرفا به علایم موجود بسنده کرد. خیلی از افراد آلوده به این ویروس سال‌ها بدون ‌علامت باقی می‌مانند. موارد زیر ممکن است علایم هشداردهنده آلودگی به این ویروس باشند:
کاهش وزن سریع، سرفه‌های خشک، تب‌های عود کننده یا تعریق شدید شبانه، ضعف مفرط و بی‌دلیل، برجسته شدن غدد لنفاوی زیر بغل یا کشاله ران یا گردن، اسهالی که بیش از یک هفته طول بکشد، دانه‌های سفید یا هر گونه لک غیرمعمول روی زبان و داخل دهان یا گلو، ذات‌الریه (سینه پهلو)، لکه‌های قرمز، قهوه‌ای، صورتی یا ارغوانی رو یا زیر پوست، داخل دهان، بینی یا پلک‌ها، ضعف حافظه، افسردگی و دیگر مشکلات عصبی.
البته داشتن علایم بالا الزاما به معنای آلودگی به ویروس HIV نیست. هر یک از این علایم می‌تواند در نتیجه بیماری‌های دیگری نیز به وجود بیاید. باز هم تاکید می‌شود که تنها راه قطعی اثبات آلودگی، انجام آزمایش است.طبیعتا با اتکای صرف بر روی علایم، نمی‌شود گفت که شخص به بیماری ایدز دچار شده است یا نه. نشانه‌های ایدز شبیه به نشانه‌های خیلی از بیماری‌های دیگر است. ایدز نیاز به تشخیص طبی دارد و باید توسط یک پزشک و بر مبنای آزمایشات تخصصی، تشخیص داده شود.
۱۲) چه مدت بعد از مواجهه احتمالی با ویروس، باید آزمایش بدهیم؟
آزمایشات تشخیص HIV عملا بر مبنای اندازه‌گیری پادتن‌هایی است که توسط سیستم ایمنی فرد آلوده ایجاد می‌شود. در اکثر موارد، بدن ۲ تا ۸ هفته (به طور متوسط ۲۵ روز) پس از ورود ویروس به خون، سطح پادتن‌ها را به حدی می‌رساند که با روش‌های آزمایشگاهی قابل تشخیص است. در ۹۰ درصد موارد، در ۳ ماه نخست ورود ویروس به بدن، پادتن‌ها ساخته می‌شوند. در موارد نادری نیز ممکن است ساخت پادتن تا ۶ ماه طول بکشد.
۱+۱۲ ) برای پیشگیری از ایدز چه کار کنیم؟
اگر با معتاد تزریقی برخوردی داشتید، احتیاط کنید؛ چون عموما مبتلا به هپاتیت یا ایدز هستند. به خصوص آنهایی که جزو پرسنل پزشکی هستند مثل پزشکان، دندان‌پزشکان و حتی خدمه بیمارستانی حتما باید دستکش بپوشند و در برخورد با این افراد پرخطر کاملا جانب احتیاط را رعایت کنند.
▪ از مسواک مشترک استفاده نکنید.
به بنیاد خانواده و داشتن رابطه صحیح زناشویی وفادار بمانید و بی‌توجهی نکنید. ضمنا نباید فکر کرد که صرفا استفاده از کاندوم، فرد را در برابر ایدز بیمه می‌کند؛ چون ممکن است یک بیماری مقاربتی دیگر، زمینه ابتلا را مهیا کند.

چطور بفهمیم ایدز داریم

مطالب مرتبط

هماهنگی جهت تبلیغات: 02123051172

مجری انحصاری نیتیو، سنجاق

کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، بیماری ایدز و یا همان ویروس HIV باید در سریع‌ترین زمان ممکن تشخیص داده شود، بنابراین پیشنهاد می‌شود 16 روش شناسایی HIV /ایدز را بشناسید که در مطلب زیر به آن پرداخته شده است.

1.علائم اولیه

در برخی از مواقع بعد از یک یا دو ماه ابتلا به ویروس HIV ممکن است برخی از علائم شبیه به ابتلا به آنفولانزا در بدن مبتلا به این ویروس مشاهده شود اما در بسیاری از موارد تا چند سال یا حتی یک دهه هیچ گونه علامتی در فرد مبتلا مشاهده نشود.

2.تب

از دیگر علائم ابتلا به این ویروس می‌تواند این باشد که فرد در بدو ابتلا به این بیماری با ورود ویروس به خون او، تب کند که درجه حرارت بدن وی به 102 درجه فارنهایت (38،8  درجه سانتیگراد) می‌رسد.چطور بفهمیم ایدز داریم

3.خستگی و کوفتگی بدن

از دیگر عوامل شناسایی این ویروس خستگی زود هنگام و کاهش ایمنی بدن مبتلا است به طوری که برخی از مبتلایان گفته اند بعد از ابتلا دیگر به انجام پیاده‌روی شبیه به روزهای قبل از ابتلا نبودند به طوری که بعد از طی کردن مسافت کوتاهی به نفس نفس افتادند.

4. بدن درد، درد مفاصل، تورم غدد لنفاوی

گره‌های لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند و تمایل به التهاب در آن‌ها زمانی که عفونت وجود دارد مشاهده می‌شود. بسیاری از آن‌ها در زیر بغل، کشاله ران، و گردن واقع شده است. از این جهت که در بیماری‌های دیگری نظیر هپاتیت نیز این عوامل کوفتگی بدن وجود دارند، این ویروس در بسیاری موارد با هپاتیت اشتباه گرفته می‌شود.

5.گلو درد و سردرد

احساس درد در نواحی گلو و سر درد در موارد ابتلا به این ویروس مشاهده شده است.

6.خارش پوست

خارش پوست می‌تواند از دیگر نشانه‌های شناسایی این ویروس باشد که ممکن است در برخی نواحی بدن با پدیدار شدن جوش و التهاب سطحی اطرف آن همراه شود و در صورتی که توضیح و دلیل قانع کننده‌ای برای توجیه آن نداشتید می‌بایست احتمال ابتلا به این بیماری را بدهید.

7. تهوع، استفراغ، اسهال

همواره 30 الی 60 درصد افراد مبتلا در مراحل بدوی ابتلا، به تهوع و یا اسهال و استفراغ دچار می‌شوند که این 3 بیماری گوارشی بعد از خوردن داروهای متداول و مرسوم باز هم مداوا نمی‌شوند و ادامه پیدا می‌کنند.

8.کاهش وزن

کاهش وزن در افراد مبتلا مشاهده می‌شود به طوری که حتی اگر میزان غذای آن‌ها کم نشود ولی این کاهش وزن در این افراد رخ می‌دهد که می‌تواند از نشانه‌های ابتلا به این ویروس باشد.

9.سرفه خشک

سرفه خشک مداوم شاید به مدت یک سال یا دو سال می‌تواند از دیگر عوامل شناسایی این ویروس باشد و به‌صورت مشکوکی روز به روز بدتر شود.

10.عرق ریختن شبانه

بسیاری از مبتلایان به این ویروس در مراحل اولیه بیماری؛ شب‌ها علیرغم خنک بودن فضای اتاق احساس گرما می‌کنند و بدنشان تعریق غیر عادی انجام می‌دهد.

11.تغییرات ناخن

تغییر شکل ناخن‌ها (ضخیم تر شدن آنان و یا منحنی شدن ناخن‌ها و یا تغییرات رنگ آنان و پدیدار شدن خطوط افقی و یا عمودی سیاه و یا قهوه ای رنگ) از دیگر نشانه‌های ابتلا به این ویروس هستند.

12.عفونت و قارچ دهان و مری

پدیدار شدن برفک سفید و یا قارچ‌هایی در داخل دهان و روی زبان و داخل مری می‌تواند نشانه ابتلا به ویروس HIV به حساب آید.

13. سردرگمی و یا اشکال در تمرکز

مشکلات شناختی می‌تواند نشانه‌ای از زوال عقل مرتبط با HIV باشند که معمولاً در اواخر دوره بیماری رخ می‌دهند. همچنین علاوه بر سردرگمی و مشکل در تمرکز، زوال عقل مرتبط با ایدز نیز ممکن است باعث ایجاد مشکلات حافظه و مسائل رفتاری مانند خشم و تحریک پذیری شود حتی ممکن است باعث اختلال در رفتارهای حرکتی و یا نوشتن شود.

14.تبخال لب و دهان

در بسیاری از موارد مبتلایان بعد از مشاهده تبخال‌های مشکوک روی لب خود به پزشک مراجعه می‌کند و متوجه بیماری خود شده اند.

15. سوزن سوزن شدن و ضعف

بعد از مدتی از ابتلا به HIV می‌توانید بی حسی و سوزن سوزن شدن در دست‌ها و پاها را مشاهده کنید که به آن نوروپاتی محیطی می‌گویند که همچنین در افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده نیز رخ می‌دهد. دکتر مالوستوتو می گوید: این زمانی است که اعصاب در واقع آسیب دیده است. این علائم می‌توانند با مسکن‌هایی مانند Neurontin (گاباپنتین) درمان شوند.

16.بی‌نظمی‌های عادات ماهیانه خانم‌ها

افراد مبتلا ممکن است با بی‌نظمی‌هایی در عادات ماهیانه خود روبرو شوند که این بی‌نظمی‌ها با کاهش وزن و سلامت ضعیف بدن خانم ها همراه هستند.

انتهای پیام/

منبع تصویر، Getty Images

در روزهای اخیر خبرهایی مبنی بر ابتلای برخی از ساکنان یکی از روستاهای استان کهکیلویه و بویراحمد در رسانه‌ها منتشر شده است.

اهالی این روستا معتقدند که عامل مبتلا شدن آنان سرنگ‌های آلوده در هنگام تست قند خون بوده اما وزیر بهداشت ایران می‌گوید که سرنگ‌های مواد مخدر دلیل ابتلا شدن این افراد بوده است.

این موضوع سوال‌هایی را درباره اچ‌آی‌وی/ایدز برای مخاطبان ما به وجود آورده است که در اینجا به برخی از این سوال‌ها پاسخ می‌دهیم.

بیشتر افرادی که اچ‌آی‌وی مثبت می‌شوند، دو تا شش هفته پس از گرفتن ویروس علائمی شبیه سرماخوردگی یا آنفلوآنزا را تجربه می‌کنند. تقریبا ۸۰ درصد افراد اچ‌آی‌وی مثبت، به مدت چند هفته این علائم را تجربه می‌کنند:چطور بفهمیم ایدز داریم

علائم دیگری هم وجود دارد که ممکن است چندان شایع نباشد و در همه افراد بروز نکند:

با توجه به اینکه چنین علائمی ممکن است بر اثر بیماری‌های دیگر نیز بروز کنند، اگر فردی این علائم را تجربه کند، لزوما به معنای آلوده شدن به ویروس اچ‌آی‌وی نیست، مگر آنکه در فاصله کوتاهی پیش از آن رفتار پرخطر انجام داده باشد.

اگر تعدادی از این علائم را دارید و فکر می‌کنید که در چند هفته گذشته در خطر آلودگی به اچ‌آی‌وی قرار گرفته‌اید، حتما باید در اولین فرصت آزمایش اچ‌آی‌وی بدهید.

این علائم نشانه مبارزه سیستم ایمنی بدن با ویروس هستند، اما پس از یک دوره کوتاه چند هفته‌ای اچ‌آی‌وی دیگر تا سال‌ها هیچ علائمی برای بیمار ندارد. این مرحله از بیماری دوران نهفتگی اچ‌آی‌وی نامیده می‌شود که می‌تواند تا ده سال ادامه داشته باشد.

پس از پایان دوران نهفتگی اچ‌آی‌وی، سیستم ایمنی بدن بیمار شدیدا تخریب می‌شود که با علائم زیر خود را نشان می‌دهد:

تشخیص زودهنگام اچ‌آی‌وی در جلوگیری از بروز این علائم اهمیت حیاتی دارد و می‌تواند به کنترل و درمان بیماری کمک کند. به همین دلیل پزشکان توصیه می‌کنند که اگر فردی اعمال پرخطری مانند آمیزش جنسی محافظت نشده انجام داده است که فکر می‌کند خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز برای او وجود دارد، باید بلافاصله برای انجام آزمایش به مراکز درمانی مراجعه کند.

هرچه زودتر فرد در مورد بیماری‌اش بداند بهتر است. این بیماری تا به حال درمان قطعی ندارد، اما می‌توان با درمان‌های موجود تعداد ویروس را کنترل کرد و کاری کرد که طول عمر و کیفیت زندگی بیماران مانند سایر افراد جامعه باشد.

منبع تصویر، Getty Images

اگر فردی متوجه شد که مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز است باید چه کند؟

اگر جواب آزمایش اچ‌آی‌وی فردی مثبت باشد، باید پس از آن به طور مرتب آزمایش خون بدهد تا پیش از شروع درمان میزان پیشرفت آلودگی به اچ‌آی‌وی بررسی شود. این آزمایش‌ها شامل بررسی مقدار ویروس در خون بیمار و همچنین تاثیر ویروس اچ‌آی‌وی بر سیستم ایمنی بدن است.

پس از انجام این آزمایش‌ها مراحل درمان شروع می‌شود که هدف آن کاهش میزان ویروس در خون بیمار است تا به سیستم ایمنی بدن فرصت ترمیم بدهد و از بروز بیماری‌های دیگر مرتبط با اچ‌آی‌وی نیز پیشگیری کند.

اگر بیمار تحت درمان قرار بگیرد، معمولا میزان ویروس در خون او به اندازه‌ای پایین می‌آید که دیگر احتمال بسیار کمی وجود دارد که ویروس را به دیگران انتقال دهد.

تشخیص ابتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز برای بیماران می‌تواند به قدری ناراحت‌کننده باشد که دچار اضطراب یا افسردگی شوند. کلینیک‌های درمان اچ‌آی‌وی/ایدز، معمولا به بیماران مشاوره می‌دهند تا بتوانند با مشکلات روانی مرتبط با ابتلا به این بیماری مقابله کنند.

اگر بیمار به روانشناس یا مشاور دسترسی نداشته باشد، معمولا توصیه می‌شود که سعی کند با دیگر بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز در ارتباط باشد و از تجربه‌های آنها استفاده کند.

فردی که با اچ‌آی‌وی مثبت زندگی می‌کند، به پزشک، روانشناس و متخصص تغذیه نیاز دارد، هر کدام از این گروه‌ها می‌توانند به این بیماران کمک کنند تا این افراد مانند سایر افراد در جامعه زندگی کنند.

بیشتر بخوانید:

منبع تصویر، Science Photo Library

بهترین مکانی که بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز می‌توانند مورد مراقبت قرار بگیرند، در خانه خود و در میان افرادی است که آنها را دوست دارند. در سراسر دنیا افراد زیادی با این بیماری زندگی می‌کنند و می‌توانند برای مدت طولانی یک زندگی فعال و پربار داشته باشند.

اگر به عنوان شریک زندگی، خانواده یا دوست با فرد مبتلا به اچ‌ای‌وی/ایدز زندگی می‌کنید، نکات زیر را در خاطر داشته باشید:

مهمترین رکن اساسی مرتبط با اچ‌آی‌وی، پذیرش جامعه و خانواده است. این بیماری فقط از راه تماس جنسی، ترزیق و مادر به نوزاد منتقل می‌شود. فرد مبتلا باید به درمان و بازگشت به جامعه تشویق شود. بیماران اچ‌آی‌وی/ایدز نیاز به ترحم ندارند، نیاز به برخورد یکسان دارند و همه افراد جامعه می‌توانند در کنترل این بیماری موثر باشند.

این مطلب برای پاسخ به سوال‌های شماری از مخاطبان بی‌بی‌سی فارسی که از طریق صفحه #ازمابپرس فرستاده‌اند، تهیه شده است.

شما هم می‌توانید سوال‌های خود را از طریق این صفحه یا فرم‌هایی در مطالب دیگر وبسایت برای ما بفرستید، تا سوال‌های شما به مطالب و گزارش‌های بی‌بی‌سی فارسی تبدیل شوند.

اینجا درباره #ازمابپرس بیشتر بخوانید.

© 2021 بی بی سی. بی بی سی مسئول محتوای سایت های دیگر نیست. سیاست ما درباره لینک دادن به سایت های دیگر.

ما برای بهبود خدمات خود از کوکی‌ها استفاده می‌کنیم. جزئیات بیشتر را در صفحه “حفظ حریم خصوصی کاربران” در وبسایت دویچه وله بخوانید.

​​​​​​​در تازه‌های پزشکی این هفته، نگاهی داریم به امکان تشخیص بیماری ایدز در خانه، خطرات آیفون ۱۱ برای مبتلایان به نوعی اختلال هراس، تاثیر رنگ مواد غذایی در پیشگیری سرطان‏ و خطر کاهش طول عمر در نتیجه فقر ویتامین D.

تشخیص اچ آی وی/ایدز محدود به مراجعه به مراکز بهداشت و درمان نیست و از این پس هر کسی که رفتار پرخطر دارد و یا مشکوک به ابتلا به این ویروس است، می‌‏تواند تست خودآزمایی آن را بدون نسخه از داروخانه خریداری کند؛ آن هم بدون نیاز به نسخه پزشک!چطور بفهمیم ایدز داریم

تقریبا از یک سال قبل، در کشور آلمان، کیت‏‌های خودآزمایی اچ آی وی/ ایدز در دسترس بوده و تا به حال تقریبا ۳۰ هزار بسته آن به فروش رفته است.

به گزارش اشپیگل آنلاین، هولگر ویشت، سخنگوی سازمان کمک به مبتلایان به ایدز در آلمان، می‌‏گوید که ۱۲ هفته بعد از انتقال ویروس ایدز، می‌‏توان این تست را انجام داد.

به عقیده او، وجود این خودآزمایی خبر خوبی است و این تست باید یک موضوع روزمره در زندگی همه باشد. این تست نگرانی بسیاری از کسانی را که به ابتلا به این بیماری مشکوک هستند کاهش می‌دهد و باعث می‌‏شود مبتلایان واقعی به ایدز خیلی زود آن را تشخیص دهند. فراموش نکنیم که ترس از تشخیص اچ آی وی/ ایدز، درمان آن را دشوارتر می‌‏کند و به تاخیر می‏‌اندازد در صورتی که با درمان زودهنگام این عفونت، می‏‌توان زندگی بسیار خوبی داشت.

کیت خوآزمایی ویروس ایدز

این خودآزمایی بین ۲۰ تا ۲۵ یورو هزینه دارد. نحوه انجام آن به این صورت است: فرد سوزن بسیار نازک را در سر انگشتش فرو می‌‏کند. قطره خون در لوله باریک کیت رفته و فرد محلولی را به آن اضافه می‌‏کند. بعد از ۱۵ تا ۳۰ دقیقه، نتیجه این خودآزمایی مشخص خواهد شد.

گفتنی است با وجود قول کارشناسان وزارت بهداشت مبنی بر عرضه تست خودارزیابی ایدز در داروخانه‏‌های ایران، هنوز این اتفاق به طور رسمی نیفتاده است.

مبتلایان به کدام بیماری، از آیفون ۱۱ می‏ترسند؟

محققان، به مبتلایان به تریپوفوبیا یا همان بیماری ترس از سوراخ‏‌ها و حفره‌‏ها، هشدار داده‌‏اند که آیفون ۱۱ نخرند چون علائم این بیماری در آنها تشدید می‌‏شود. بسیاری از مبتلایان نیز آیفون جدید را محرکی واضح برای این اختلال معرفی کرده‌‏اند.

به گزارش Everyday Health News مبتلایان به این اختلال، با مشاهده حفره‌‏ها و یا برجستگی‌‏هایی که بعضا در کنار هم هستند (لانه زنبور، دانه‌‏های انار، چشم حشرات، سوراخ‌‏هایی در بدن برخی بیماران، برآمدگی‌‏های روی گوشت و …) احساس ترس و تهوع، خارش بدن، تعریق، لرزش کرده و حتی حملات هراس را تجربه می‌‏کنند. انجمن روان‌‏پزشکی آمریکا این اختلال را به عنوان نوعی فوبیا معرفی کرده است.

و حالا سه لنز دوربین موجود در پشت آیفون ۱۱، شبیه سه دایره سیاه کوچک، باعث تحریک این علائم در مبتلایان به تریپوفوبیا می‌‏شود.

اخیرا توئیتر با هشتگ تریپوفوبیا (trypophobia#)، ثابت کرده تعداد مبتلایان به این اختلال، خیلی بیشتر از آن است که تصور می‌شد. بسیاری از کاربران مبتلا به تریپوفوبیا در توئیتر گفتهاند که بیماری‏شان هیچ‌وقت به آنها اجازه نخواهد داد که آیفون ۱۱ داشته باشند.

رنگ غذاها، سرطان را از شما دور می‌‏کند!

دکتر دیوید هبر، موسس مرکز تغذیه انسانی در دانشگاه کالیفرنیا و نویسنده کتاب «رژیم غذایی شما چه رنگی است؟»، می‏‌گوید انواع مواد شیمیایی گیاهی و آنتی‌‏اکسیدان‏‌هایی که از رژیم‏‌های غذایی رنگارنگ دریافت می‏‌کنید، ابزار مهمی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان هستند.

او تاکید می‏‌کند که شما باید روزانه حداقل یک وعده میوه یا سبزی را از پنج گروه رنگی غذاها، خریداری و میل کنید:

خوراکی‏‌های قرمز رنگ دارای لیکوپن هستند؛ آنتی‏‌اکسیدانی که خطر ابتلا به سرطان پروستات، ریه و معده را کاهش می‌‏دهند. فراموش نکنید که گوجه فرنگی پخته شده و هندوانه دارای بیشترین میزان لیکوپن هستند.

اما آلفا کاروتن و بتاکاروتن موجود در میوه‏‌ها و سبزیجات نارنجی را نیز نباید فراموش کرد. آلفا و بتاکاروتن‌‏ها، کاروتنوئیدهایی هستند که از سلول‌‏های بدن شما در برابر آسیب‌‏های رادیکال‌‏های آزاد محافظت و از ابتلا به سرطان ریه جلوگیری می‌کنند. سیب زمینی شیرین، هویج، انبه، کدو تنبل بهترین انتخاب‌‏ها در این گروه می‏‌توانند باشند.

در این میان، لوتئین، زیگزانتین، کاروتنوئیدهایی هستند که از سلامت چشم‏‌ها مراقبت می‌کنند و خطر ابتلا به سرطان‌‏های پوست، سینه و روده را کاهش می‌‏دهند. این کاروتنوئیدها در میوه‏‌ها و سبزیجات زرد/سبز مانند آووکادو، فلفل سبز یا زرد، ذرت، سبزی خردل، کیوی، لوبیا سبز و کدو سبز یافت می‌‏شوند.

علاوه بر این، سولفورافان موجود در سبزیجات سبز مانند کلم بروکلی، کلم بروکسل، گل کلم و … نه تنها منجر به بهبود سلامت قلب می‌‏شود، بلکه خطر ابتلا به سرطان کبد را نیز کاهش می‏‌دهد و رشد اولیه تومور در کبد را مهار می‌‏کند.

و در نهایت رنگ بنفش. آنتوسیانین‏‌های موجود در سبزیجات بنفش مانند زغال اخته، گیلاس، بادمجان، انگور قرمز و … از اتصال سلول‌‏های سرطان‌زا به DNA، جلوگیری می‌کنند و خطر ابتلا به برخی سرطان‌‏های گوارشی را کاهش می‌‏دهند.

کمبود ویتامین D، طول عمر را کاهش می‌‏دهد؟

محققان اتریشی به تازگی هشدار داده‏‌اند که سطوح پایین ویتامین D در خون، طول عمر را کاهش می‌‏دهد. اما چگونه؟

به گزارش WebMD این محققان با مطالعه ۲۰ ساله بر روی بیش از ۷۸ هزار بزرگسال اتریشی، دریافتند مرگ و میر در کسانی که سطح ویتامین D کمی در خون دارند، تقریباً سه برابر بیشتر از سایرین است.

در مطالعه مذکور، سطح پایین ویتامین D به وضوح با مرگ ناشی از عوارض دیابت مرتبط بود.

یافته‌های این مطالعه جمعه آینده در نشست سالانه انجمن اروپایی دیابت در بارسلونا ارائه خواهد شد.

به گفته دکتر دیکمن، متخصص تغذیه مطالعه فوق، این اشتباه است که فکر کنیم سطوح ناکافی ویتامین D فقط باعث ضعف استخوان‏‌ها و افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان می‏‌شود. فقر این ویتامین همچنین با افزایش خطر ابتلا به دیابت، فشار خون بالا، برخی سرطان‌‏ها و بیماری‏‌های خود ایمنی مانند مالتیپل اسکلروزیس یا همان ام اس، ارتباط دارد.

به گفته محققان، افراد با میزان پایین این ویتامین (زیر ۵۰ نانومول در لیتر) چهار برابر بیشتر در معرض مرگ ناشی از عوارض دیابت هستند.

مصرف ویتامین D و مکمل‏‌های آن در سنین پایین برای پیشگیری از دیابت نوع ۱ بسیار مهم است. وجود این ویتامین برای سلول‏‌های تولیدکننده هورمون انسولین که قند خون را تنظیم می‏‌کند و همچنین بهبود حساسیت بدن به انسولین بسیار مهم است.

محققان تاکید می‏‌کنند که بزرگسالان روزانه ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ واحد ویتامین D دریافت کنند. این میزان در کودکان و نوجوانان ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد باید باشد.

بدن به طور طبیعی ویتامین D را هنگامی که نور خورشید به پوست برخورد می‏‌کند سنتز می‌‏کند، اما در روزهای سرد سال و با مایل شدن آفتاب، بدن قادر به تامین ویتامین D کافی از طریق نور خورشید نیست. بنابراین به گفته متخصصان، در صورت انجام آزمایش خون و مشخص شدن میزان ناکافی ویتامین D، افراد باید از مکمل‌های این ویتامین، لبنیات و آب پرتقال غنی شده با ویتامین D، شیر، قارچ و غلات غنی شده بهره ببرند.

ورزش چه زمانی برای مبتلایان به کووید ۱۹ خطرناک است؟ نیکوتین، مقصر در متاستاز سلول‌های سرطانی پستان به ریه‌ها. امید به تولید نوعی اسپری بینی برای جلوگیری از کرونا. آسیب آلودگی هوا به چشم‌. کاهش کلسترول بدون نیاز به دارو.

در تازه‌های پزشکی این هفته: بهترین و بدترین غذاها برای سلامت ریه‌ها. چربی قهوه‌ای، محافظی در برابر بیماری قلبی و دیابت. سیگارهای الکترونیکی روده ها را ملتهب می کند. کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات با مصرف بیشتر قهوه.

در تازه‌های پزشکی این هفته: واکسن‌ها برای پایان همه‌گیری کووید ۱۹ کافی نیستند. میکروبیوم روده بر شدت کووید ۱۹ تاثیر می‌گذارد. افزایش خطر ابتلا به آریتمی قلبی با نوشیدن روزانه الکل. چند عادت خوب برای سلامت غده تیروئید.

حدود یک سال از آغاز همه‌گیری کرونا می‌گذرد. این پاندمی زندگی جهانیان را در تمامی سطوح دگرگون کرده است.
 

وزیر بهداشت آلمان می‌گوید از هر واکسنی که موثر بودن آن مطابق قوانین اتحادیه اروپا تائید شود می‌توان استفاده کرد.  

با این تصاویر نگاهی می‌افکنیم به جهان پیرامون‌مان. تصاویری از رویدادهای خارق‌العاده یا روزمره، از زیبایی‌ها و زشتی‌ها.
  چطور بفهمیم ایدز داریم

© 2021 Deutsche Welle |
حریم خصوصی کاربران |
شناسنامه |
تماس
| نسخه موبایل

0